Έτσι τσάκισε η Κούβα τον ρατσισμό στην Αφρική 30 χρόνια πριν
Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Cuito Cuanavale: Μια πόλη της νότιας Αγκόλας που συνορεύει με την σημερινή Ναμίμπια, τότε Νοτιοδυτική Αφρική, αποικία της Ν. Αφρικής. Το Στάλιγκραντ της Αφρικής συνηθίζουν να το λένε. Η πολιορκία του άρχισε τον Νοέμβρη του 1987 από τις επίλεκτες δυνάμεις της Ν. Αφρικής αλλά και τους προστατευόμενους τους αντιπάλους της επαναστατικής κυβέρνησης της Αγκόλα UNITA. Η Αγκόλα ζήτησε την στρατιωτική βοήθεια της Κούβας που από το 1975 είχε στρατιωτικούς συμβούλους, αλλά και γιατρούς και επιστήμονες εκεί.
1.500 μαχητές Κουβανοί έφτασαν τις επόμενες μέρες και ενίσχυσαν την άμυνα της πόλης. Το επόμενο διάστημα τμηματικά η Κούβα έστειλε περίπου 30.000 επίλεκτες δυνάμεις, άρματα και αεροπλάνα. “Αποδυναμώσαμε την αμυνά μας και ρισκάραμε την Επανάσταση” είπε ο Φιντέλ σε δημόσια ομιλία.
“Όμως εμείς δεν δίνουμε από το περίσσευμα αλλά μοιραζόμαστε το λίγο που έχουμε”. Ενισχύθηκε η άμυνα της Cuito Cuanavale και οι μάχες ήταν σφοδρές και φονικές. Στις 23 Μαρτίου του 1988 έγινε η τελευταία επίθεση εναντίον της πόλης. “Αντιμετωπίστηκε ακαριαία και με αποφασιστικότητα” από τους Κουβανούς έλεγε αργότερα ο τοποτηρητής της ΣΙΑ στο μέτωπο.
Έριξαν και δυνάμεις του Ζαίρ στην μάχη οι Νοτιοαφρικάνοι που μέχρι τότε αποκαλούσαν τον στρατό τους ανίκητο. Μέχρι που η στρατιωτική ευφυία των Κουβανών τους ανάγκασε να λύσουν την πολιορκία και άρον άρον να επιστρέψουν στην Ν. Αφρική παραδεχόμενοι την συντριπτική ήττα τους.
Οι Κουβανοί πέρασαν στην πλάτη της άμυνας και χτύπησαν με αεροπορικές και χερσαίες επιχειρήσεις στα σύνορα της Ναμίμπια αποκόπτοντας τις δυνάμεις της Ν. Αφρικής και των συμμάχων τους. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, 30 χρόνια πρίν, παραδέχτηκαν οι Νοτιοαφρικάνοι την ήττα τους.
Οι διαπραγματεύσεις που επακολούθησαν κατέληξαν στην πλήρη απελευθέρωση της Ναμίμπια και την απόσυρση όλων των στρατευμάτων της UNITA από την Αγκόλα παρόλα τα εκατομμύρια δολάρια βοήθεια που είχε πάρει από τον Ρίγκαν. Ο Μαντέλα ευχαρίστησε την Κούβα λέγοντας αργότερα ότι χωρις την βοήθεια της και χωρίς την αντίσταση στο Cuito Cuanavale δεν θα μπορούσε να ηττηθεί το απαρτχάιντ.
” Όπως ένας καλός πυγμάχος, απασχολήσαμε τον αντίπαλο με το αριστερό και του καταφέραμε ένα απερκάτ με το δεξί” είπε ο Κάστρο στην τελετή υποδοχής των μαχητών που επέστρεφαν στην Κούβα μετά την νίκη.
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης