ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαρξιστική Λενινιστική Φιλοσοφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαρξιστική Λενινιστική Φιλοσοφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

ΦΙΝΤΕΛ: "ΗΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΑΦΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ..-O ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΜΟΎ ΕΜΑΘΕ ΤΙ ΗΤΑΝ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ"


Ο Φιντέλ της Σιέρας και του Κάμπου


Είχα την εμπειρία στο πετσί μου θα μπορούσαμε να πούμε, του τι σημαίνει ιμπεριαλισμός, κυριαρχία, υποταγμένες, διεφθαρμένες, καταπιεστικές κυβερνήσεις. […] 
Ο μαρξισμός μού έμαθε τι ήταν η κοινωνία. Ήμουν σαν ελάφι στο δάσος ή κάποιος στο δάσος που δεν ξέρει τίποτα, ούτε πού πέφτει ο βορράς και ο νότος. Αν δεν καταφέρεις να κατανοήσεις πραγματικά την ιστορία της πάλης των τάξεων ή τουλάχιστον τη σαφή ιδέα ότι η κοινωνία είναι διαιρεμένη ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, είσαι χαμένος στο δάσος, χωρίς να ξέρεις τίποτα.

(Ιγνάσιο Ραμονέ, Εκατό ώρες με τον Φιντέλ, Εκδόσεις Πατάκη, 2007. Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη)

Φιντέλ Κάστρο Ρους
3 Αυγούστου 1926 – 25 Νοεμβρίου 2016.
Ηγέτης της Κουβανικής επανάστασης.
Α’ Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (1961-2011).
Πρωθυπουργός της χώρας του (1959-2008).



Σιέρα Μαέστρα
Φωτό του Enrique Meneses (βλ. και πιο κάτω)

*
Νικολάς Γκιγιέν
Tierra en la Sierra y el Llano

Από την ποιητική συλλογή

Έχω (1964)

Μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο


Γη στη Σιέρα και στον Κάμπο
Νικολάς Γκιγιέν

Son
Όταν ανακοινώθηκε
η Αγροτική Μεταρρύθμιση, 1959

Τώρα εσύ έχεις τη γη μου,
τα ποτάμια και τα δέντρα,
θα σε δω.
Είσαι αφέντρα της ζωής μου,
που κανείς δεν την ορίζει,
μόνο εγώ,
ούτε καν τα γονικά μου,
μόνο εγώ.
Θα σε δω.

Ω, απ’ τις καλαμιές στα ρόδα
κι απ’ τα ρόδα ως τα καλάμια,
το μαχαίρι σου έχεις μπήξει.
Θα σε δω,
αχ, έρχομαι για να σε δω,
θα σε δω.

Χτες και σου ’στειλα ένα γράμμα
με το αίμα μου γραμμένο,
θα σε δω,
να σου πω κι εγώ τι θέλω,
θέλω το βουνό, τον κάμπο,
θα σε δω,
το ποτάμι που ’χες κλέψει,
το ποτάμι πλάι στα δέντρα,
δέντρα στην πνοή του ανέμου,
κι ο άνεμος πουλιά γεμάτος,
κι η ζωή μου,
που κανείς δεν την ορίζει,
μόνο εγώ.
Θα σε δω.

Ω, απ’ τις καλαμιές στα ρόδα
κι απ’ τα ρόδα ως τα καλάμια,
το μαχαίρι σου έχεις μπήξει.

Θα σε δω,
αχ, πώς θα ’ρθω να σε δω,
θα σε δω.

Δίχως γη ζω μες στη γη μου,
δίχως γη έζησα πάντα,
γη δεν έχω ούτ’ ένα μέτρο
για να γείρω άμα πεθάνω.
Θα σε δω.

Τον Φιντέλ στο πλάι μου έχω,
τον Φιντέλ το πράσινο άνθος,
έρχομαι να σε μοιράσω,
για να πάρω ό,τι μ’ ανήκει,
θα σε δω,
γη στη σιέρα πέρα ως πέρα
γη στη σιέρα και στον κάμπο,
θα σε δω,
το ποτάμι πλάι στα δέντρα,
δέντρα στην πνοή του ανέμου,
κι ο άνεμος πουλιά γεμάτος,
κι η ζωή μου,
που κανείς δεν την ορίζει,
μόνο εγώ.
Θα σε δω.

Έχω, 1964
Από την ενότητα Romancero
Πρώτη ελληνική μετάφραση,
Μπάμπης Ζαφειράτος,

24 Νοεμβρίου 2018.

(Το ισπανικό κείμενο πιο κάτω)



Να προσέχεις! Ο Ιμπεριαλισμός έχει πολλά πρόσωπα!

Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους
Μπιράν Επαρχίας Οριέντε, 13 Αυγούστου 1926 – Αβάνα, 25 Νοεμβρίου 2016
Σχέδιο – λεζάντα, Μπάμπης Ζαφειράτος, 3.V.2015
(Μελάνι, 21 χ 29 εκ. / Με πλαίσιο 32 χ 41,5 εκ.)

Σημείωση:

son: ρυθμός, τραγούδι, χορός. Σμίξιμο αφρικανικού ρυθμού και ισπανικής μελωδίας. Χαρακτηριστικό, ιδιαίτερο μουσικό ύφος των τραγουδιών και των χορών της Κούβας, διαδεδομένο σε ολόκληρη την Καραϊβική.

Αγροτική Μεταρρύθμιση:Ο πρώτος νόμος υπογράφτηκε στις 17 Μαΐου 1959 στη La Plata, στη Σιέρα Μάστερα. Εκεί από όπου ξεκίνησε η Επανάσταση.

Μέχρι το 1959, το 80% των καλύτερων κουβανικών εδαφών ήταν στα χέρια μιας ομάδας εταιρειών της Βόρειας Αμερικής. Με ττην Αγροτική Μεταρρύθμιση δημεύτηκαν όλες τις ιδιοκτησίες πάνω από 400 εκτάρια και μοιράστηκε η γη στους αγρότες.

Η Μεταρρύθμιση του 1959, αντικαταστάθηκε από το Δεύτερο Νόμο του 1961, για την πλήρη εξάλειψη των γαιοκτημόνων που σε κάποιους γεωργικούς τομείς υπήρχαν ακόμα, μειώνοντας την ιδιοκτησία στα 33 εκτάρια.
*

Περισσότερα για Φιντέλ: Φιντέλ: Αυτός που οικοδόμησε μια νέα πατρίδα, Νικολάς Γκιγιέν: Το Έπος των Υπανάπτυκτων της Κούβας, οι ηττημένοι Αστοί και ο Χουάν ο με τα Πάντα και Νερούδα – Φιντέλ: Επικό Τραγούδι


Μπ. Ζ., Νοε. 2018
*



Ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα ο Νόμος για την Αγροτική Μεταρρύθμιση (Αριστερά ο Χοσέ Μαρτί)



Ο λοχαγός Antonio Núñez Jiménez, ο οικονομολόγος Oscar Pino Santos, ο Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο και άλλα μέλη του Συμβουλίου των Υπουργών, έθεσαν τις τελευταίες πινελιές στο νόμο περί αγροτικής μεταρρύθμισης, στην ταπεινή καλύβα του χωρικού, συνεργάτη του Επαναστατικού Στρατού, επαναστάτης Julian Perez. La Plata, 17 Μαΐου 1959.



Το σπίτι του Julián Pérez. Η πλατφόρμα μπροστά χτίστηκε μετά τον πόλεμο για το γιορτασμό κατά τις επετείους της Μεταρρύθμισης.



Η Celia Sánchez, από τους κύριους οργανωτές της μετακίνησης των μελών του Συμβουλίου Υπουργών στη La Plata για την υπογραφή του νόμου περί αγροτικής μεταρρύθμισης. Στην κουζίνα του σπιτιού ετοιμάζει το πρωινό στις 17 Μαΐου 1959.



Φιντέλ. Στο λόφο όπου βρίσκεται και το διοικητήριο στη La Plata. Πίσω στα δεξιά του, οι γιατροί Captain Manuel (Piti) Fajardo και ο διοικητής René Vallejo. 17 Μαΐου 1959.



Comandancia de la Plata, από όπου ο Φιντέλ συντόνισε και επεξεργάστηκε την τελική επίθεση του Στρατού των Ανταρτών. Εδώ υπογράφηκε ο νόμος της Αγροτικής Μεταρρύθμισης στις 17 Μαΐου 1959.



Ο Φιντέλ μαζί με τον Δρ. Osvaldo Dorticos, αρμόδιο για την Παρουσίαση και τη Μελέτη των Επαναστατικών Νόμων, υπογράφουν τον Νόμο της Αγροτικής Μεταρρύθμισης.



Ο αρχηγός του κυβερνήτη Φιντέλ Κάστρο υπογράφει το νόμο της αγροτικής μεταρρύθμισης στην Διοίκηση της Λα Πλάτα. Στα δεξιά του ο διοικητής του γιατρού Julio Martínez Páez, υπουργός Υγείας, και ο Manuel Fernández, υπουργός Εργασίας. Όρθιοι από δεξιά, διοικητής Crescencio Perez, ο καπετάνιος Αντόνιο Νούνιες Jimenez, ο γιατρός Comandante Manuel (Piti) Fajardo, ο Luis Orlando Rodriguez, υπουργός Εσωτερικών, ο γιατρός Comandante René Vallejo, και ο Δρ Armando Hart Davalos, ο υπουργός Παιδείας.



Ο Επαναστατικός Στρατός χρησιμοποίησε επιδέξια το φύλλωμα της Sierra Maestra για να κρύψει τις εγκαταστάσεις της Διοίκησης της La Plata, οι οποίες δεν ήταν ορατές από τα εχθρικά αεροσκάφη.



Άποψη των κτηρίων της Διοίκησης του Αντάρτικου Στρατού στη Λα Πλάτα της Σιέρα Μάστερα, όπου υπογράφηκε ο νόμος περί Αγροτικής Μεταρρύθμισης στις 17 Μαΐου 1959.



Από τα κεντρικά γραφεία της Λα Πλάτα στο σπίτι όπου έχεθι εγκατασταθεί ο εξοπλισμός Radio Rebelde, μισή ώρα με τα πόδια πάνω από το λόφο. Μετά την υπογραφή του νόμου της Αγροτικής Μεταρρύθμισης.



Στο ίδιο μέρος όπου ο ραδιοφωνικός σταθμός Radio Rebelde μετέδιδε τους τελευταίους μήνες του απελευθερωτικού πολέμου, ο Φιντέλ ανακοίνωσε στον λαό το σημαντικό γεγονός. Στο κέντρο, ο καπετάνιος Jorge Enrique Mendoza, ο οποίος ήταν ένας από τους εκφωνητές και ο Comandante Crescencio Pérez.

Φωτό: granma.cu
*


Αγροτική Μεταρρύθμιση ή Θάνατος. Με τον Φιντέλ, και για την Κούβα. Φωτό: fuzilcontrafuzil.blogspot.com



Ο Νόμος της Αγροτικής Μεταρρύθμισης, 17 Μαΐου 1959. Φωτό: cubanet.org

*



Φιντέλ, Σιέρα Μαέστρα, Δεκέμβρης 1957.
Φωτό του Enrique Meneses (Πηγή)
Ο Ενρίκε Μενέσες (Μαδρίτη, 21 Οκτ. 1929 – 6 Ιαν. 2013) κατέχει ένα ιστορικό ρεκόρ. Εμεινε στη Σιέρα Μαέστρα με τον Φιντέλ και τους αντάρτες τέσσερεις μήνες (Δεκέμβρη 1957 – τέλος Μαρτίου 1958) και έβγαλε 2.000 φωτογραφίες, μία εκ των οποίων (ο Φιντέλ που σημαδεύει με ένα μπράουνινγκ) έγινε και εξώφυλλο του περιοδικού Paris Match, στις 19 Απριλίου 1958, κάνοντας ουσιαστικά γνωστή στον κόσμο την Κουβανική Επανάσταση.



Paris Match, στις 19 Απριλίου 1958 (Πηγή)


Tierra en la Sierra y el Llano

Nicolás Guillén

Son
Al anunciarse la Reforma
Agraria, 1959



Eres amo de mi tierra,
de los árboles y el río,
te veré.
Eres amo de mi vida,
mi vida que no es de nadie,
sino mía,
ni siquiera de mis padres,
sino mía.
Te veré.

Ay, de la caña al rosal
y del rosal a la caña,
hundiendo vas tu puñal.
Te veré,
ay, cómo te voy a ver,
te veré.

Ayer te mandé una carta
y la escribí con mi sangre,
te veré,
para decirte que quiero,
quiero la sierra y el llano,
te veré,
y el río que me robaste,
y el río junto a los árboles,
los árboles en el viento,
el viento lleno de pájaros
y mi vida,
mi vida que no es de nadie,
sino mía.
Te veré.

Ay, de la caña al rosal
y del rosal a la caña,
hundiendo vas tu puñal.
Te veré,
ay, cómo te voy a ver,
te veré.

Vivo sin tierra en mi tierra,
sin tierra siempre viví,
no tengo un metro de tierra
donde sentarme a morir.
Te veré.

Con Fidel que me acompaña,
con Fidel verde y florido,
vengo a cortarte la mano,
vengo a coger lo que es mío,
te veré,
tierra en la sierra y más tierra,
tierra en la sierra y el llano,
te veré,
y el río junto a los árboles,
los árboles en el viento,
el viento lleno de pájaros
y mi vida,
mi vida que no es de nadie,
sino mía.
Te veré.

Tengo, 1964




Νικολάς Γκιγιέν – Νικολάς Κριστομπάλ Γκιγιέν Μπατίστα
(Nicolás Guillén – Nicolás Cristóbal Guillén Batista)
Κούβα. 10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι – 16 Ιουλίου 1989, Αβάνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.VII.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

-ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ Και ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ-

,,Φο­βού­νται!Φο­βού­νται ακόμη και αυτή την εποχή που κα­τά­φε­ραν να εξα­φα­νί­σουν κάθε συν­δι­κα­λι­στι­κό και λαϊκό κί­νη­μα στην πρω­τεύ­ου­σα του κα­πι­τα­λι­σμού.Φο­βού­νται μήπως η από­γνω­ση του κό­σμου τον στρέ­ψει προς τις σο­σια­λι­στι­κές ιδέες και φέρει την έκρη­ξη.Φο­βού­νται την Ιστο­ρία πέρα από τα πα­ρα­μυ­θά­κια για μικρά παι­διά, για τον κακό Λύκο, που δι­η­γού­νται στην έκ­θε­ση για τον Υπαρ­κτό σο­σια­λι­σμό.,,




«Με αφορ­μή την 200ή επέ­τειο από τη γέν­νη­ση του Καρλ Μαρξ, ο σο­σια­λι­σμός έχει επι­στρέ­ψει στον αμε­ρι­κά­νι­κο πο­λι­τι­κό λόγο. Πο­λι­τι­κές προ­τά­σεις από τους αυ­το­α­πο­κα­λού­με­νους σο­σια­λι­στές κερ­δί­ζουν υπο­στή­ρι­ξη στο Κο­γκρέ­σο και με­τα­ξύ πολ­λών πε­ρισ­σο­τέ­ρων στο εκλο­γι­κό σώμα(!)»

Έτσι ξε­κι­νά την 72σέ­λι­δη έκ­θε­ση του, μετά και από βι­βλιο­γρα­φι­κή έρευ­να και υπο­λο­γι­σμούς, λέει, το Συμ­βού­λιο των οι­κο­νο­μι­κών συμ­βού­λων (CEA) του Προ­έ­δρου Τραμπ, στις 23 Οκτω­βρί­ου 2018.

Πα­ρα­θέ­του­με με­ρι­κά μαρ­γα­ρι­τά­ρια της πε­ρί­λη­ψης της «έρευ­νας» που σκοπό έχει να απο­δεί­ξει τις κα­τα­στρο­φι­κές συ­νέ­πειες, στην πε­ρί­πτω­ση που επι­κρα­τή­σει ο σο­σια­λι­σμός, στην οι­κο­νο­μία των ΗΠΑ και των Αμε­ρι­κά­νων πο­λι­τών.

«Οι πιο ιδιαί­τε­ρα Σο­σια­λι­στι­κές πε­ρι­πτώ­σεις, είναι συ­νή­θως αγρο­τι­κές οι­κο­νο­μί­ες, όπως η μα­οϊ­κή Κίνα, η Κούβα και η Σο­βιε­τι­κή Ένωση (ΕΣΣΔ). Οι μη δη­μο­κρα­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις τους ανέ­λα­βαν τον έλεγ­χο στην γε­ωρ­γία, με την υπό­σχε­ση να να κά­νουν την τροφή πιο άφθο­νη. Το απο­τέ­λε­σμα ήταν ου­σια­στι­κά λι­γό­τε­ρη πα­ρα­γω­γή τρο­φής και δε­κά­δες εκα­τομ­μύ­ρια θα­νά­τους από λιμό».



Και η Βε­νε­ζου­έ­λα άκρως σο­σια­λι­στι­κή!

“Ο κε­ντρι­κός έλεγ­χος των πόρων υπάρ­χουν επί­σης στις βιο­μη­χα­νι­κές χώρες, όπως συμ­βαί­νει σή­με­ρα στη Βε­νε­ζου­έ­λα. Δι­δάγ­μα­τα από την κακή εκτέ­λε­ση αγρο­τι­κών οι­κο­νο­μιών, από τα σο­σια­λι­στι­κά κα­θε­στώ­τα με­τα­φέ­ρο­νται και στην βιο­μη­χα­νία όταν τις ανα­λαμ­βά­νει το κρά­τος: πα­ρά­γουν λι­γό­τε­ρο παρά πε­ρισ­σό­τε­ρο.

Η πρό­τα­ση να αντι­κα­τα­στα­θούν οι πο­λι­τι­κές των ΗΠΑ με άκρως σο­σια­λι­στές πο­λι­τι­κές, όπως της Βε­νε­ζου­έ­λας, θα μεί­ω­νε το πραγ­μα­τι­κό ΑΕΠ κατά του­λά­χι­στον 40% σε μα­κρο­πρό­θε­σμη βάση, ή πε­ρί­που $24.000 ανά έτος για τον μέσο άν­θρω­πο”.

Και η Σκαν­δι­να­βία ήταν σο­σια­λι­στι­κή αλλά..!!

Και για να μην προ­τεί­νει κα­νείς πιο “ήπια” μο­ντέ­λα συ­νε­χί­ζει…

“Από πολ­λές από­ψεις, οι πο­λι­τι­κές των σκαν­δι­να­βι­κών χωρών σή­με­ρα δια­φέ­ρουν ση­μα­ντι­κά από ό, τι οι οι­κο­νο­μο­λό­γοι έχουν κατά νου όταν σκέ­φτο­νται τον σο­σια­λι­σμό όπως ήταν την δε­κα­ε­τία του 70. Για πα­ρά­δειγ­μα, δεν πα­ρέ­χουν «δω­ρε­άν» υγειο­νο­μι­κή πε­ρί­θαλ­ψη. Οι αμε­ρι­κα­νι­κές οι­κο­γέ­νειες κερ­δί­ζουν κατά μέσο $2.000 έως $5.000 πε­ρισ­σό­τε­ρο ανά έτος από το ση­με­ρι­νό φο­ρο­λο­γι­κό μο­ντέ­λο των βό­ρειων χωρών.

Εκτι­μού­με ότι αν οι Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες είχαν το Σκαν­δι­να­βι­κό μο­ντέλ­λο της δε­κα­ε­τί­ας του 70 το πραγ­μα­τι­κό ΑΕΠ θα μειω­νό­ταν κατά του­λά­χι­στον 19% σε μα­κρο­πρό­θε­σμη βάση, ή πε­ρί­που $11.000 ετη­σί­ως για το μέσο άτομο”.

Λέει κιάλ­λα η έκ­θε­ση, όπως πόσο κα­λύ­τε­ρο είναι το ιδιω­τι­κό σύ­στη­μα Υγεί­ας του Τραμπ, από το δω­ρε­άν κρα­τι­κό, πόσο κα­λύ­τε­ρα και και­νο­τό­μα σκέ­φτε­ται ο άν­θρω­πος στον κα­πι­τα­λι­σμό κ.ά πολλά για να αντι­με­τω­πί­σει τον κίν­δυ­νο εξά­πλω­σης των όποιων σο­σια­λι­στι­κών ιδεών και κα­τα­λή­γει:

“Αυτές οι χώρες απο­τε­λούν πα­ρα­δείγ­μα­τα σε ένα γε­νι­κό­τε­ρο μο­τί­βο αρ­νη­τι­κών απο­τε­λε­σμά­των του σο­σια­λι­σμού. Εδώ η βι­βλιο­γρα­φία βρί­σκει μια ισχυ­ρή συ­σχέ­τι­ση με­τα­ξύ της με­γα­λύ­τε­ρης οι­κο­νο­μι­κής ελευ­θε­ρί­ας και τις κα­λύ­τε­ρες οι­κο­νο­μι­κές επι­δό­σεις”.



Αυτή είναι η κα­τά­λη­ξη των ερευ­νη­τών του Τραμπ που σπα­τά­λη­σαν 72 σε­λί­δες χαρτί και διά­βα­σαν ευρύ φάσμα βι­βλιο­γρα­φί­ας για να κα­τα­λή­ξουν πως ο κα­πι­τα­λι­σμός στην Αμε­ρι­κά­νι­κη μορφή του είναι το κα­λύ­τε­ρο σύ­στη­μα και όλα τα άλλα σκορ­πί­ζουν πείνα, ακρί­βεια, μεί­ω­ση ει­σο­δη­μά­των, επί πλέον φό­ρους και ανε­λευ­θε­ρία. Ανα­κα­τεύ­ουν σο­σια­λι­σμό και σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία, αντι­με­τω­πί­ζουν εχθρι­κά ότι αμ­φι­σβη­τεί την κυ­ριαρ­χία του κα­πι­τα­λι­σμού.

Το γε­γο­νός ότι οι ει­δι­κοί του Λευ­κού Οίκου βλέ­πουν τον κίν­δυ­νο της διά­δο­σης των ιδεών του Μάρξ σε επο­χές που τα κα­ρα­βά­νια των προ­σφύ­γων τους χτυ­πούν την πόρτα.



Την εποχή που ένας στους τέσ­σε­ρις αμε­ρι­κά­νους δεν είναι σί­γου­ρος για το κα­θη­με­ρι­νό φαί του και δεν έχει να πάει στον για­τρό, όπου οι άστε­γοι και οι άνερ­γοι πλη­θαί­νουν, η εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα αυ­ξά­νε­ται, οι κοι­νω­νι­κές πα­ρο­χές συρ­ρι­κνώ­νο­νται και η Αμε­ρι­κά­νι­κη Νε­ο­λαία σέρ­νε­ται σε Ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πο­λέ­μους ανά την υφή­λιο δεί­χνει ένα και μο­να­δι­κό.

Φο­βού­νται!

Φο­βού­νται ακόμη και αυτή την εποχή που κα­τά­φε­ραν να εξα­φα­νί­σουν κάθε συν­δι­κα­λι­στι­κό και λαϊκό κί­νη­μα στην πρω­τεύ­ου­σα του κα­πι­τα­λι­σμού.

Φο­βού­νται μήπως η από­γνω­ση του κό­σμου τον στρέ­ψει προς τις σο­σια­λι­στι­κές ιδέες και φέρει την έκρη­ξη.

Φο­βού­νται την Ιστο­ρία πέρα από τα πα­ρα­μυ­θά­κια για μικρά παι­διά, για τον κακό Λύκο, που δι­η­γού­νται στην έκ­θε­ση για τον Υπαρ­κτό σο­σια­λι­σμό.

Φο­βού­νται μήπως οι επι­τυ­χί­ες του Υπαρ­κτού Σο­σια­λι­σμού γί­νουν πόλος έλξης για έναν λαό απε­γνω­σμέ­νο και χά­σουν τα πάντα.

Έτσι για μια ακόμη φορά ο πρω­τό­γο­νος αντι­κο­μου­νι­σμός και η πλύση εγκε­φά­λου με την πνευ­μα­τι­κή «τρο­μο­κρα­τία» κάνει την εμ­φά­νι­σή του στην έκ­θε­ση των ει­δι­κών του Λευ­κού Οίκου κατά πα­ραγ­γε­λία των αφε­ντι­κών του, του με­γά­λου ιμπε­ρια­λι­στι­κού κε­φα­λαί­ου.





CEA Report: The Opportunity Costs of Socialism

ECONOMY & JOBS

Issued on: October 23, 2018

Council of Economic Advisers

Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ή ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ;; ΨΆΞΕ ΤΟ !!






Εγώ δεν πιστεύω ότι θα γίνει πόλεμος. Εγώ πιστεύω ότι θα γίνει. 
Εγώ πιστεύω ότι δεν θα βάλουν άλλους φόρους. Εγώ πιστεύω ότι θα βάλουν.
Ο ένας πιστεύει ότι η κρίση θα συνεχιστεί, ενώ ο άλλος ότι γρήγορα θα έρθει η ανάκαμψη.
Κάποιος μου έλεγε ότι δεν πιστεύει ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο τέλος του, ενώ ο γείτονάς του πίστευε ακριβώς το αντίθετο.
Ο φίλος μου ο Περικλής πιστεύει στον κομμουνισμό και ταυτόχρονα πιστεύει ότι αυτός δεν θα υλοποιηθεί ποτέ.

Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Εσύ ποιος νομίζεις ότι έχει δίκιο;
Ίσως ήδη έσπευσες να απαντήσεις.
Πρόσεξες όμως ότι σε όλες τις παραπάνω φράσεις υπάρχει το ρήμα «πιστεύω»;
Όταν υπάρχει η λέξη «πιστεύω», αυτομάτως δηλώνεται ότι υπάρχει άγνοια και όχι γνώση. 
Για να πάρεις θέση σε ένα ζήτημα πρέπει να έχεις στοιχεία και αποδείξεις.

Η επιστήμη πάντα στηρίζεται στις αποδείξεις. Κανένας επιστήμονας δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «πιστεύω». Τα δικαστήρια δεν μπορούν να καταδικάσουν κάποιον στηριγμένα σε υποθέσεις και «πιστεύω» των μαρτύρων, αλλά μόνο σε στοιχεία.
Από μία ταράτσα ρίχνω μία πέτρα. Άλλοι πιστεύουν ότι θα πέσει προς τα κάτω διατηρώντας την ίδια ταχύτητα και άλλοι ότι η ταχύτητα θα αυξάνεται. Αυτοί που γνωρίζουν λένε ότι, η πέτρα όσο πέφτει θα αυξάνει την ταχύτητά της κατά 9,81 μέτρα/δευτερόλεπτο. Αυτή είναι η επιτάχυνση που δημιουργεί ο νόμος της βαρύτητας. Αυτή είναι η επιστημονική γνώση.
Πριν λοιπόν απαντήσεις στο «ποιος έχει δίκιο», αναρωτήσου αν την απάντησή σου τη στηρίζεις σε στοιχεία και αποδείξεις ή σε φήμες και σε αυτά που άκουσες κάπου ή από κάποιους. 
Αν δεν είσαι σίγουρος, τότε οφείλεις να ψάξεις.


Γιατί και πώς δημιουργούνται οι κρίσεις; 
Γιατί κάθε οχτώ-δέκα χρόνια ξεσπάνε μικρές ή μεγάλες οικονομικές κρίσεις; Γιατί υπάρχει φορολογία; Πώς κατανέμονται οι φόροι;
Γιατί στον καπιταλισμό δεν μπορεί να μηδενιστεί η ανεργία και με ποιο τρόπο μπορούμε να την καταργήσουμε;
Ποιες είναι οι αιτίες που γίνονται οι πόλεμοι; 
Για τον πόλεμο φταίει ο τρελός Τραμπ, ο πανέξυπνος Πούτιν, ο σουλτάνος Ερντογάν, ο αντιδημοκράτης Άσσαντ, η σκληρόκαρδη Μέρκελ, ο υποτονικός Τσίπρας; Οι πόλεμοι είναι θέμα κάποιων προσώπων;
Μήπως οι πόλεμοι γίνονται λόγω των ανταγωνισμών των μονοπωλίων για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη; 
Για τον έλεγχο των δρόμων του εμπορίου; 
Για την αύξηση των κερδών των πολυεθνικών;

Εάν, κατόπιν μελέτης, καταλήξεις στο ότι οι πόλεμοι γίνονται λόγω των σκληρών ανταγωνισμών των καπιταλιστών, τότε ποιός είναι ο τρόπος για να αποφύγουμε τους πολέμους; 
Αν κοινωνικοποιηθούν τα μεγάλα και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, δηλαδή αν η κοινωνία απαλλοτριώσει τις επιχειρήσεις των καπιταλιστών (και επομένως δεν θα έχουν λόγο να τσακώνονται), μήπως τότε εκλείψουν και οι λόγοι των πολέμων;
Θεωρείς ότι ο καπιταλισμός θα βρίσκει συνεχώς λύσεις και θα παρατείνει τη ζωή του επ’ άπειρον;
Νομίζεις ότι ο καπιταλισμός μπορεί να ξεφύγει από τις νομοτέλειες της ζωής και του θανάτου, του νόμου που λέει ότι, αυτό που γεννιέται στο τέλος πεθαίνει και παραχωρεί τη θέση του στο καινούργιο;


Όσα μπότοξ και να κάνει ο άνθρωπος, όσες πλαστικές εγχειρήσεις, όσες μεταμοσχεύσεις και να επιχειρήσει, το γήρας δεν μπορεί να το αναστρέψει.
 Μπορούμε με τα φάρμακα, με την καλύτερη ποιότητα ζωής, να μεγαλώσουμε το προσδόκιμο της ζωής, αλλά τον θάνατο δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε.

Έτσι κι ο καπιταλισμός. 
Όσα μερεμέτια και να κάνει δεν μπορεί να αποφύγει το εσωτερικό του σάπισμα. Η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, η διαφθορά, το λαθρεμπόριο, η πορνεία, η παιδεραστία, η βία, συνεχώς αυξάνουν. 
Λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας και της πρωτόγνωρης αύξησης της παραγωγικότητας, από εδώ και πέρα, η ανεργία και η φτώχεια θα εξαπλώνονται ανεξέλεγκτα σαν την πανούκλα. 
Οι αντιθέσεις θα οξυνθούν απότομα και οι ταξικές συγκρούσεις θα γιγαντωθούν.
Αυτά δεν θα γίνουν επειδή κάποιοι τα «πιστεύουν» ή απλά κάποιοι τα θέλουν, αλλά επειδή η εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας υπακούει σε συγκεκριμένους νόμους και βαδίζει βάσει νομοτελειών.

Η επιστήμη του Διαλεκτικού και Ιστορικού Υλισμού μάς δίνει τα εφόδια να κατανοήσουμε αυτούς τους νόμους, να τους γνωρίσουμε και να καταλάβουμε τον κόσμο μας.
 Μας βοηθάει να πάρουμε τις αποφάσεις μας, με ποιόν θα πάμε και ποιόν θα αφήσουμε.
Μην αρκείσαι στο ΠΙΣΤΕΥΩ, προσπάθησε να κατακτήσεις το ΓΝΩΡΙΖΩ!

Ασχολήσου - μελέτησε !!
 Τώρα έχεις βοήθεια !! 
 Πάρε μέρος στο Σύλλογο Εργατικής & Λαϊκής Επιμόρφωσης και στα μαθήματα του Λαϊκού Πανεπιστημίου "Δημήτρης Γληνός"

5ο ΜΑΘΗΜΑ: Κυριακή, 13 Μαΐου 2018, ώρα: 18.00-20.00, στο Ash in Art, Ηρακλέους 10, κοντά στο μετρό "ΣΥΓΓΡΟΥ ΦΙΞ"
Παρουσίαση του βιβλίου: Ρ. Γκίντερ,
Η εξέγερση του Σπάρτακου.
Τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα των δούλων
και των ελεύθερων στα τέλη
της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, εκδ. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
από την κ. Βίκυ Κιτάνη, Κοινωνιολόγο  Προτείνουμε να διαβάσετε το βιβλίο, πριν από την παρακολούθηση του μαθήματος.
Δηλώστε συμμετοχή στο τηλ.: 6984305963

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

Καρλ Μαρξ ο Φιλόσοφος που Άλλαξε τη Ροή της Ιστορίας !!

05/05/1818
Γεννιέται στην πόλη Τριρ της Πρωσίας ο Καρλ Μαρξ. 

Αφού τέλειωσε το γυμνάσιο, ο Μαρξ πήγε στο Πανεπιστήμιο, στην αρχή στη Βόννη και έπειτα στο Βερολίνο όπου σπούδασε νομικά, προπαντός όμως ιστορία και φιλοσοφία. Τέλειωσε το Πανεπιστήμιο το 1841 με τη διδακτορική διατριβή για τη φιλοσοφία του Επίκουρου.
Με τον Φρίντριχ Ένγκελς συνδέθηκε το Σεπτέμβρη του 1844 στο Παρίσι, που από τότε έγινε ο πιο στενός του φίλος. 
Μαζί πήραν ενεργότατο μέρος στην τοτινή κοχλάζουσα ζωή των επαναστατικών ομάδων του Παρισιού (ιδιαίτερη σημασία είχε η θεωρία του Προυντόν, που ο Μαρξ την καταπολέμησε αποφασιστικά στην Αθλιότητα της Φιλοσοφίας το 1847) 
και επεξεργάστηκαν -παλεύοντας επίμονα ενάντια στις διάφορες θεωρίες του μικροαστικού σοσιαλισμού- τη θεωρία και την τακτική του επαναστατικού προλεταριακού σοσιαλισμού - κομμουνισμού. 
Το 1845, ύστερα από επιμονή της πρωσικής κυβέρνησης, ο Μαρξ απελάθηκε από το Παρίσι σαν επικίνδυνος επαναστάτης και πήγε στις Βρυξέλλες.
 Την άνοιξη του 1847, οι Μαρξ και Ένγκελς προσχώρησαν στην «Ένωση των Κομμουνιστών» και πήραν μέρος στο II Συνέδριό της (Νοέμβρης 1847 στο Λονδίνο), όπου έπαιξαν εξέχοντα ρόλο. 
Με εντολή του Συνεδρίου συνέταξαν και το περίφημο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος που εκδόθηκε το Φλεβάρη του 1848.
Στο έργο αυτό εκθέτονταν με μεγαλοφυή σαφήνεια και διαύγεια η νέα κοσμοαντίληψη, ο συνεπής υλισμός που αγκαλιάζει και την περιοχή της κοινωνικής ζωής, η διαλεκτική σαν η πιο ολόπλευρη και η πιο βαθιά διδασκαλία της εξέλιξης, η θεωρία της ταξικής πάλης και ο κοσμοϊστορικός επαναστατικός ρόλος του προλεταριάτου, του δημιουργού της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Η νέα θεωρία επιβεβαιώθηκε περίλαμπρα από την πορεία των επαναστατικών γεγονότων του 1848-1849, όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και απ' όλα τα προλεταριακά και δημοκρατικά κινήματα όλων των χωρών του κόσμου. 
Με τη νίκη της αντεπανάστασης ο Μαρξ παραπέμφθηκε σε δίκη και κατόπιν απελάθηκε από τη Γερμανία (16 Μάη 1849). 
Αρχικά πήγε στο Παρίσι. 
Απελάθηκε όμως και από κει και πήγε στο Λονδίνο, όπου έμεινε ως το τέλος της ζωής του. 
Από εκεί ο Μαρξ διεξήγε αμείλικτο πόλεμο εναντίον των θεωριών και των ρευμάτων του μικροαστικού και γενικότερα του μη προλεταριακού σοσιαλισμού που κυριαρχούσαν τότε. 
Σε μια σειρά ιστορικές εργασίες επεξεργάστηκε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της πολιτικής οικονομίας. 
Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του «Η κριτική της πολιτικής οικονομίας» (1859) και «Το Κεφάλαιο» (τ. 1, 1867).
Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Ι Διεθνής, η «Διεθνής ένωση των εργατών». 
Ο Μαρξ ήταν η ψυχή αυτής της οργάνωσης, ήταν εκείνος που έγραψε την πρώτη «Διακήρυξή» της, καθώς και μια σειρά αποφάσεις, δηλώσεις και διακηρύξεις της. 
Ο Μαρξ, συνενώνοντας το εργατικό κίνημα των διαφόρων χωρών, σφυρηλάτησε μια ενιαία τακτική της προλεταριακής πάλης της εργατικής τάξης των διαφόρων χωρών. 
Ύστερα από την ήττα της Κομμούνας του Παρισιού Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία του 1871») και ύστερα από τη διάσπαση της Διεθνούς από τους μπακουνιστές, έγινε αδύνατη η παραμονή της Διεθνούς στην Ευρώπη. 
Έτσι, μετά το συνέδριο της Διεθνούς στη Χάγη (1872) ο Μαρξ εξασφάλισε τη μεταφορά του Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς στη Νέα Υόρκη. 
Η Διεθνής εκπλήρωσε έτσι τη διεθνή της αποστολή και παραχώρησε τη θέση της σε μια εποχή απροσμέτρητα πιο μεγάλης ανόδου του εργατικού κινήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, συγκεκριμένα στην εποχή της ανάπτυξής του σε πλάτος, στην εποχή της δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων στα πλαίσια κάθε εθνικού κράτους.
 Η εντατική δράση στη Διεθνή και η ακόμη πιο εντατική απασχόληση του Μαρξ υπέσκαψαν οριστικά την υγεία του. 
Πέθανε στις 14 Μαρτίου 1883 στο Λονδίνο.

Αλιεύτηκε απ' την σ. Ράνια !!


200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΜΑΡΞ - 100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ
«Μελέτη των κλασσικών μας Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν. Να εξασφαλιστούν προς την κατεύθυνση αυτή οι απαραίτητες υλικές προϋποθέσεις, πρωτ' απ' όλα καλές έγκυρες μεταφράσεις».1
 Τα λόγια αυτά του Ν. Ζαχαριάδη τον Ιούλη του 1945, στο κλείσιμο των εργασιών της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ, αναδεικνύουν γλαφυρά τη σταθερή έγνοια του ΚΚΕ, ακόμη και στις πιο δύσκολες φάσεις του ταξικού αγώνα, για μετάφραση και διάδοση των έργων των Μαρξ - Ενγκελς.
Για το ΚΚΕ η γνωστή λενινιστική αρχή «χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα» έχει μετατραπεί, στην εκατοντάχρονη πορεία του, σε «βίωμα», σε πυξίδα της ύπαρξης και της δράσης του. 
Μάρτυρας αυτής της προσπάθειας και σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας του ΚΚΕ είναι η αδιάλειπτη εκδοτική - διαφωτιστική δραστηριότητα του Κόμματος, από την ίδρυσή του έως σήμερα, κάτω από όλες τις συνθήκες.
Ξεχωριστό κομμάτι αυτής της συγκλονιστικής διαδρομής του ΚΚΕ αποτελεί η πρωτοπόρα και αναντικατάστατη συμβολή του στη μετάφραση και διάδοση του μαρξιστικού έργου στην Ελλάδα.
 Η έκδοση και κυκλοφορία των έργων των θεμελιωτών του μαρξισμού στα Ελληνικά αποτελεί βασική προϋπόθεση για την προώθηση της επαναστατικής θεωρίας στην εργατική τάξη της χώρας μας. 
Σε αυτήν την υπόθεση το ΚΚΕ αφιέρωσε και συνεχίζει να αφιερώνει συστηματικές προσπάθειες.
Οπως αναφέρεται στη Διακήρυξη για τα 100 χρόνια: «Το ΚΚΕ ιδρύθηκε σε μια χώρα που παρουσίαζε καθυστέρηση στην ανάπτυξη και συγκέντρωση της εργατικής τάξης συγκριτικά με τις χώρες που αποτέλεσαν το λίκνο του επαναστατικού εργατικού κινήματος, του κομμουνιστικού. Καθυστέρησε επίσης η διάδοση στην ελληνική γλώσσα βασικών έργων και διακηρύξεων του επιστημονικού κομμουνισμού. Παρ' όλ' αυτά, από τα πρώτα χρόνια του το Κόμμα ξεκίνησε την προσπάθεια για τη μετάφραση, έκδοση, διάδοση και εκλαΐκευση βασικών έργων της μαρξιστικής - λενινιστικής, της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας».

Δεν πρόκειται για εύκολο καθήκον. 
Το έργο των Μαρξ - Ενγκελς είναι πολυσχιδές, με απαράμιλλο θεωρητικό βάθος, η έγκυρη μετάφραση του οποίου από μόνη της αποτελεί μια συστηματική επιστημονική εργασία υψηλών απαιτήσεων. 
Μπορούμε να πούμε χωρίς υπερβολή ότι χωρίς το ΚΚΕ και τις ακαταπόνητες προσπάθειες των μελών και στελεχών του, των κομμουνιστών διανοητών και επιστημόνων που ανέλαβαν με ευσυνειδησία αυτό το καθήκον, η μετάφραση του έργου του Μαρξ στα Ελληνικά θα βρισκόταν «έτη φωτός πίσω» και συνεπώς η δυνατότητα να έρθει κανείς σε επαφή με το μαρξισμό στη χώρα μας.
Το ΚΚΕ «φέρνει» το μαρξιστικό έργο στην Ελλάδα
Για το νεαρό ΚΚΕ (ΣΕΚΕ), που ιδρύθηκε το 1918, η ανάγκη μετάφρασης και έκδοσης βιβλίων των θεμελιωτών του μαρξισμού ήταν τεράστια και συνδεόταν άμεσα με την πάλη για κατάκτηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του. 
Το 1ο Εθνικό Συμβούλιο του ΣΕΚΕ, με ειδική απόφασή του το Μάη του 1919, αποφασίζει τη συγκέντρωση των εκδοτικών δραστηριοτήτων υπό την ευθύνη της ΚΕ με σκοπό την προώθηση της εκδοτικής δουλειάς. 
Τον Ιούνη του 1919 κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση από το εκδοτικό του ΣΕΚΕ το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», το οποίο έως τότε υπήρχε στα Ελληνικά σε μετάφραση του λογοτέχνη Κ. Χατζόπουλου υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το κοινωνιστικό μανιφέστο».
Τον επόμενο χρόνο, τον Απρίλη του 1920, το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ αποφάσισε την ίδρυση εκδοτικής εταιρείας. 
Εξάλλου, ένας από τους 21 όρους εισδοχής στην Κομμουνιστική Διεθνή (ΚΔ) ήταν εκείνος που δέσμευε το Κόμμα στην ανάπτυξη εκδοτικής δραστηριότητας για τη διάδοση των έργων του μαρξισμού. Το 1921, ως μέσο ενίσχυσης του κομμουνιστικού χαρακτήρα του Κόμματος ιδρύεται η ΚΟΜΕΠ.
Τα επόμενα χρόνια, η πορεία «μπολσεβικοποίησης» του Κόμματος συνειδητοποιήθηκε και ως αναγκαιότητα ιδεολογικής ανάπτυξης με ενίσχυση της εκδοτικής δραστηριότητας και της εσωκομματικής μόρφωσης. 
Αποτυπώθηκε στην απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΚΕ, το Γενάρη 1925, με τίτλο «Οδηγίες της Εκτελεστικής Επιτροπής για τη Μορφωτική Εργασία»: 
«Η παραμέληση της καλλιεργείας της μαρξιστικής θεωρίας και της διαδόσεως των θεμελιωδών αρχών του κομμουνιστικού προγράμματος και της κομμουνιστικής τακτικής, ο περιορισμός στον εμπειρισμό και στη στενή πρακτική προχειρότητα υπήρξε πάντοτε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της "δράσεως" των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και ένα φαινόμενο που πάντα συνώδευσε κάθε παραστράτημα από τη βασική γραμμή του επαναστατικού μαρξισμού [...]. Η συστηματική μορφωτική λενινιστική εργασία είναι μια από τις προϋποθέσεις για την μπολσεβικοποίηση των κομμουνιστικών κομμάτων»2.

Το 1933, στην επέτειο των 50 χρόνων από το θάνατο του Κ. Μαρξ, με Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως τονίζεται στο σχετικό εισαγωγικό σημείωμα, κυκλοφορεί η Β' περίοδος της σειράς «Μαρξιστική Βιβλιοθήκη» (τεύχη στα οποία περιλαμβάνονταν σε συνέχειες μεταφράσεις μαρξιστικών έργων), στον κατάλογο της οποίας περιλαμβάνονται έργα όπως η «18η Μπρυμαίρ» του Κ. Μαρξ, η «Διαλεκτική της Φύσης» του Φ. Ενγκελς, έργα του Λένιν και του Στάλιν. 
Η εκδοτική δραστηριότητα και η μετάφραση μαρξιστικών έργων συνδέθηκε άμεσα σε εκείνη τη φάση με την πάλη του ΚΚΕ ενάντια στις λικβινταριστικές - διαλυτικές και τροτσκιστικές απόψεις, κάνοντας βήματα στην εδραίωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος Νέου Τύπου. 
Στο σημείωμα της «Μαρξιστικής Βιβλιοθήκης» αναφέρεται χαρακτηριστικά: 
«Οι διάφοροι διαστρεβλωτές του Μαρξισμού και του Λενινισμού, φορείς της αστικής ιδεολογίας μέσα στις τάξεις του προλεταριάτου, προσπαθούνε να κρυφτούνε κάτω από ''μαρξιστική'' ή ''μπολσεβίκικη - λενινιστική'' προσωπίδα για να διαστρέψουνε το νόημα της διδασκαλίας του Μαρξ και του Λένιν, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κεφαλαιοκρατίας. Ενάντια στις προσπάθειες αυτές των σοσιαλφασιστών και τροτσκιστών η ''Μαρξιστική Βιβλιοθήκη'' θ' αγωνιστεί, κάνοντας όσο το δυνατό πιο προσιτά στις φαρδειές εργαζόμενες μάζες τα έργα των δυο αθάνατων αρχηγών, καθώς και τα έργα των καλύτερων συναγωνιστών και μαθητών τους, Ενγκελς και Στάλιν»3.
Ακόμη και στους πιο δύσκολους καιρούς...
Η εκδοτική δουλειά του ΚΚΕ δεν σταμάτησε στιγμή, ούτε στην παρανομία, ούτε στο βουνό (προσαρμοσμένη στις συνθήκες της ένοπλης αναμέτρησης), ούτε αργότερα στην πολιτική προσφυγιά.
Το 1ο τεύχος (Β' περίοδος) της «Μαρξιστικής Βιβλιοθήκης» που κυκλοφόρησε στα 50 χρόνια από το θάνατο του Κ. Μαρξ, το 1933
Το 1ο τεύχος (Β' περίοδος) της «Μαρξιστικής Βιβλιοθήκης» που κυκλοφόρησε στα 50 χρόνια από το θάνατο του Κ. Μαρξ, το 1933
Μέσα στη φωτιά του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ, ξεχωρίζει η έκδοση του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» το 1948, σε νέα μετάφραση του Μιλτιάδη Πορφυρογένη.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ορισμένες αποφάσεις - σταθμοί για τη μεταφραστική δουλειά του Κόμματος παίρνονται μέσα στις δύσκολες συνθήκες της ήττας του ΔΣΕ και της πολιτικής προσφυγιάς. 
Με Απόφαση του ΠΓ το Δεκέμβρη του 1949, καθορίζεται η έκδοση των «Διαλεχτών Εργων» των Μαρξ - Ενγκελς, η οποία ολοκληρώνεται με βάση το πλάνο σε δύο χρόνια και εκδίδεται το 1951 σε δύο τόμους. 
Με τα «Διαλεχτά Εργα» των Μαρξ - Ενγκελς κυκλοφόρησαν σημαντικά έργα όπως: 
«Μισθωτή εργασία και κεφάλαιο», «Μισθός, τιμή και κέρδος», «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «Η κριτική του προγράμματος της Γκότα», «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους» κ.ά. Επιπλέον, με την ίδια Απόφαση γίνεται η έκδοση δύο τόμων «Διαλεχτών Εργων» του Λένιν και τα «Ζητήματα Λενινισμού» του Στάλιν.
Στηριγμένη σε αυτήν τη δουλειά, η ΚΕ αποφασίζει τον Οκτώβρη του 1951 την έκδοση του «Κεφαλαίου», όπως και την έκδοση των «Απάντων» Λένιν και Στάλιν. 
Οπως αναφέρεται σε σχετική Απόφαση του ΠΓ με ημερομηνία 28/12/1951: 
«Οι επιτυχίες της ομάδας του Εκδοτικού στο 1951 πρέπει να σταθούν παράδειγμα και κίνητρο για μεγαλύτερες και καλύτερες επιδόσεις στον εκδοτικό τομέα και ειδικά στην καλή έκδοση του ''Κεφαλαίου'' του Μαρξ και των Απάντων του Λένιν και Στάλιν, που αποφάσισε η 2η Ολομέλεια της ΚΕ. (...) Εχοντας υπόψη τη σοβαρότητα και τον όγκο του έργου των κλασικών μαρξιστικο-λενινιστικών εκδόσεων για το 1952, το ΠΓ αποφασίζει να επιστρατεύσει γι' αυτή τη δουλειά όλες τις κατάλληλες μεταφραστικές δυνάμεις και να ευκολύνει παραπέρα την ορθολογικότερη διάθεσή τους, ώστε να πετύχουμε καλύτερη επεξεργασία των κειμένων».4
Το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», έκδοση του ΣΕΚΕ, 1919
Το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», έκδοση του ΣΕΚΕ, 1919
Ειδική αναφορά αξίζει στο τιτάνιο έργο της μετάφρασης του «Κεφαλαίου», το οποίο με ευθύνη του ΠΓ ολοκληρώθηκε σε μετάφραση του Π. Μαυρομμάτη και μας προσφέρει σήμερα τη μοναδική ολοκληρωμένη έκδοση του «Κεφαλαίου» στα Ελληνικά. Οπως αναφέρει ο μεταφραστής σε συνέντευξή αργότερα: 
«Το 1952-1955 μετέφρασα τους δυο πρώτους τόμους στο Βουκουρέστι, όπου και τυπώθηκαν. Και ύστερα από 20χρονη σχεδόν διακοπή, μετάφρασα τον τρίτο τόμο του "Κεφαλαίου" στη Δρέσδη, όπου και τυπώθηκε, αργότερα επανατυπώθηκε στην Αθήνα το 1978 από το εκδοτικό "Σύγχρονη Εποχή". Ακολούθησαν οι δυο πρώτοι τόμοι, ή τα δυο πρώτα μέρη των "Θεωριών για την Υπεραξία" που εκδόθηκαν επίσης από το εκδοτικό "Σύγχρονη Εποχή" και τώρα μεταφράζεται και το 3ο μέρος...»5.
Τα επόμενα χρόνια, η εκδοτική - μεταφραστική δραστηριότητα του ΚΚΕ δεν έμεινε ανεπηρέαστη από τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή που συντελέστηκε με το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956, την επίδρασή της σε άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα και στο ΚΚΕ. 
Ως συνέπεια σταμάτησε η έκδοση σειράς έργων και ορισμένα αποσύρθηκαν, όπως «Τα οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού» του Ι. Στάλιν. 
Η καταδίκη και αποχώρηση της οπορτουνιστικής ομάδας στη 12η Ολομέλεια του 1968 έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ιστορική συνέχεια και το χαρακτήρα του Κόμματος, γεγονός που εκφράστηκε και στο εκδοτικό του έργο στη συνέχεια, κυρίως μέσα από τις εκδόσεις «Νέα Ελλάδα» και «Νέα Βιβλία» που κυκλοφόρησαν πλήθος βιβλίων.
Η «Σύγχρονη Εποχή» στυλοβάτης του μαρξιστικού βιβλίου
Το 1973, με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, ιδρύθηκε εκδοτικό με έδρα την Αθήνα. 
Ο πρώτος τίτλος που εξέδωσε ήταν «Ο Λενινισμός και η σύγχρονη εποχή», από όπου δόθηκε και ο τίτλος του νέου εκδοτικού: «Σύγχρονη Εποχή». 
Από την ίδρυσή της έως σήμερα, η «Σύγχρονη Εποχή» έχει αποτελέσει τον στυλοβάτη του μαρξιστικού βιβλίου, εκδίδοντας πλήθος έργων των θεμελιωτών του μαρξισμού, αλλά και πολυπληθείς τίτλους πολιτικού, ιστορικού, λογοτεχνικού, παιδικού βιβλίου.
Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (28/12/1951) σχετικά με την έκδοση των «Διαλεχτών Εργων» Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν, όπως επίσης και σχετικά με τη μετάφραση και έκδοση του «Κεφαλαίου», που αποφασίστηκε στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ τον Οκτώβρη του 1951
Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (28/12/1951) σχετικά με την έκδοση των «Διαλεχτών Εργων» Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν, όπως επίσης και σχετικά με τη μετάφραση και έκδοση του «Κεφαλαίου», που αποφασίστηκε στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ τον Οκτώβρη του 1951
Από τη «Σύγχρονη Εποχή» κυκλοφορούν τα πολύτομα έργα του «Κεφαλαίου», όπως και τα «Απαντα» του Β.Ι. Λένιν στην πλήρη τους έκδοση, πανομοιότυπη με τη ρωσική, που περιλαμβάνει 55 τόμους και 2 ευρετήρια και στους οποίους περιέχονται σχεδόν 9.000 κείμενα του Λένιν. Η έκδοση των «Απάντων» του Λένιν έχει και αυτή τη δική της ιστορία και αποτελεί ακόμη έναν μεταφραστικό άθλο του ΚΚΕ. Θα περιοριστούμε σε μια σύντομη αναφορά.
 Η πρώτη προσπάθεια μετάφρασης στα Ελληνικά ξεκίνησε με βάση την 4η ρωσική έκδοση. 
Η προσπάθεια αυτή δεν ολοκληρώθηκε (βγήκαν μόνο 27 από τους 45 τόμους), το μεταφραστικό υλικό όμως αξιοποιήθηκε για τη μετάφραση της 5ης, πλήρους έκδοσης. 
Η εργασία ξεκίνησε με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ το 1963. Ο πρώτος τόμος βγήκε το 1964 και το έργο ολοκληρώθηκε το 1985.
 Οπως αναφέρει ο Θ. Λιακόπουλος, ο οποίος είχε την ευθύνη της γενικής επιμέλειας της σειράς των «Απάντων»: 
«Στη μετάφραση, θεώρηση και επιμέλεια των "Απάντων" πήραν μέρος επιστήμονες Ελληνες μαρξιστές, διπλωματούχοι ανωτάτων σχολών, ελληνικών και σοβιετικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του δυτικού κόσμου, όπου εκδόθηκε η πλήρης έκδοση των "Απάντων" του Β.Ι Λένιν».6
Οι μεταφραστικές και εκδοτικές προσπάθειες του Κόμματος και της «Σύγχρονης Εποχής» συνεχίζονται, αυξάνοντας τον αριθμό των γραπτών των Μαρξ - Ενγκελς που είναι διαθέσιμα στη γλώσσα μας. 
Ολη αυτή η προσπάθεια έχει ως αποτέλεσμα ο Ελληνας αναγνώστης να έχει πρόσβαση σε μια εκτεταμένη σειρά, ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, έργων του μαρξισμού - λενινισμού.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος αυτής της προσπάθειας, χρειάζεται να τονιστεί ότι το έργο του Μαρξ και του Ενγκελς είναι τεράστιο σε όγκο και πολυσχιδές. 
Εξάλλου, η ίδια η έκδοση του συνόλου των κειμένων των Μαρξ - Ενγκελς, η οποία γίνεται στο πλαίσιο της «Συνολικής Εκδοσης» των έργων των Μαρξ και Ενγκελς MEGA (Marx - Engels - Gesamtausgabe), αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025 και θα περιλαμβάνει τα κείμενα των κλασικών στην πρωτότυπη γλώσσα στην οποία γράφτηκαν (έχουν εκδοθεί έως σήμερα 64 από τους 114 προγραμματισμένους τόμους).

Μεγάλα τμήματα αυτού του τεράστιου έργου, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων βιβλία, πλήθος άρθρων, σημειώσεων, επιστολών, παραμένουν αμετάφραστα στα Ελληνικά, ενώ, όπως φάνηκε παραπάνω, ένα μέρος παραμένει αδημοσίευτο ακόμη και στα Γερμανικά. 
Το ΚΚΕ και το εκδοτικό του συνεχίζουν την προσπάθεια και σε αυτό το πλαίσιο κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια νέες, πληρέστερες μεταφράσεις, όπως η «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» του Κ. Μαρξ, νέες επιμέλειες, όπως η συλλογή κειμένων Μαρξ - Ενγκελς «Για τον Αναρχισμό», αλλά και ακυκλοφόρητα στα Ελληνικά κείμενα των Μαρξ - Ενγκελς, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στις συλλογές «Κείμενα για την οικονομία και την πολιτική», «Κείμενα για την οικονομική κρίση», «Επιστολές στον Κούγκελμαν», «Για την προκαπιταλιστική κοινωνική εξέλιξη».
Στο πλαίσιο των 200 χρόνων από τη γέννηση του Μαρξ που συμπληρώνονται αυτήν τη χρονιά, το ΚΚΕ και η «Σύγχρονη Εποχή» προγραμματίζουν νέες εκδόσεις, ενώ η ΚΟΜΕΠ ήδη, με το επόμενο τεύχος, εγκαινιάζει σχετικό αφιέρωμα στον Κ. Μαρξ.
Παραπομπές:
1. Εγγραφο 80344, Αρχείο ΚΚΕ
2. «Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τ. 2ος, 1925-1928, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 14
3. Εγγραφο 500185, Αρχείο ΚΚΕ
4. Εγγραφο 328741, Αρχείο ΚΚΕ
5. Αναφέρεται στο «Νέες περιπέτειες του "Κεφαλαίου" στην Ελλάδα», ΚΟΜΕΠ 4/2017
6. «Λενινιστικές Αλήθειες», Εισαγωγή, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», 1987, σ. 9

*********
Αξεπέραστη η μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία
Ανακοίνωση της Γραμματείας για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ
Σε ανακοίνωσή της για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Μαρξ, η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία, που συσπειρώνει 29 Κόμματα της Ευρώπης, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ, σημειώνει:
«Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διαφορετικούς τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε.
Στις 5 Μάη 1818, στην πόλη Τριρ της Πρωσίας, 200 χρόνια πριν, γεννήθηκε ο μεγάλος επαναστάτης Καρλ Μαρξ, που η συμβολή του ήταν καθοριστική στη θεμελίωση της επαναστατικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης όσο και στην οικονομική, πολιτική και φιλοσοφική σκέψη της ανθρωπότητας. Συνδέθηκε με τον Φρίντριχ Ενγκελς και με την αποφασιστική συμβολή τους διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στις πρώτες επαναστατικές ομάδες του Παρισιού. Αντιπάλεψε με συνέπεια διάφορες μικροαστικές θεωρίες για το σοσιαλισμό, που κυριαρχούσαν εκείνα τα χρόνια. Με την απέλασή του στις Βρυξέλλες το 1845, μαζί με τον Ενγκελς προσχώρησε στην "Ενωση των Κομμουνιστών" και πήρε μέρος στο 2ο Συνέδριό της, όπου έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην υιοθέτηση επαναστατικών θέσεων. Με εντολή του Συνεδρίου συνέγραψαν το περίφημο και αξεπέραστο έργο "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος", που εκδόθηκε το Φλεβάρη του 1848.
Στο έργο αυτό παρουσιάζεται με μεγαλοφυή σαφήνεια ο συνεπής υλισμός, που αφορά κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, ως η πιο ολοκληρωμένη και βαθιά διδασκαλία της εξέλιξης, με μοχλό τη θεωρία της ταξικής πάλης. 
Για πρώτη φορά, παρουσιάζεται ο κεφαλαιώδους σημασίας καθορισμός του πρωτοπόρου επαναστατικού ρόλου της εργατικής τάξης ως δημιουργού της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας, ως αποτέλεσμα του συμπεράσματος ότι "όλη η έως τώρα ιστορία των κοινωνιών είναι ιστορία της ταξικής πάλης" και ότι αυτή "οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου", η οποία "αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μια αταξική κοινωνία".
Σε μια σειρά από τις πιο ιστορικές στρατηγικές επεξεργασίες του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, ο Μαρξ ανέπτυξε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της Πολιτικής Οικονομίας. 
Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του "Η κριτική της πολιτικής οικονομίας" (1859), όπως βεβαίως και στο "Κεφάλαιο" (ο πρώτος του τόμος εκδόθηκε το 1867), που αποτέλεσε ανεπανάληπτη μελέτη για το παγκόσμιο προλεταριάτο του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, της οικονομικής του λειτουργίας, καθώς και πολύτιμη συμβολή στην επιστημονική τεκμηρίωση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μεταξύ άλλων με την ανάλυση του όρου της υπεραξίας.
Μετά τα επαναστατικά γεγονότα του 1848, απελαύνεται στη Γερμανία, τη Γαλλία, καταλήγοντας στο Λονδίνο. Εκεί αποτέλεσε τον πρωτεργάτη της "Διεθνούς Ενωσης των Εργατών", συγγράφοντας την ιδρυτική "Διακήρυξή" της και σειρά αποφάσεών της, συνενώνοντας στην πράξη το εργατικό κίνημα των διαφόρων χωρών σε μια εποχή επαναστατικής ανόδου του προλεταριάτου και δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων σε κάθε χώρα, που σφραγίστηκε με την περίφημη Παρισινή Κομμούνα το 1871.
Το αξεπέραστο έργο των Μαρξ - Ενγκελς και η μεθοδολογία του ιστορικού υλισμού που ανέπτυξαν, με τη μοναδική συνεισφορά του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό, την προλεταριακή επανάσταση και την οργάνωση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, επέτρεψαν στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία να αποκτήσει διεθνή δυναμική. 
Οι απόψεις και ο αγώνας τους αποτέλεσαν και αποτελούν έμπνευση και φωτισμένο οδηγό για την εργατική τάξη, προκειμένου να εκπληρώσει την επαναστατική αποστολή της, να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να οικοδομήσει τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία. 
Το έργο του Μαρξ, παρότι έχει αποσιωπηθεί από τους αστούς εδώ και χρόνια και έχει αποτελέσει στόχο αναρίθμητων οπορτουνιστικών και φιλελεύθερων επιθέσεων διαστρέβλωσης και κάθε είδους παραμόρφωσης στο όνομα του μαρξισμού, στέκει σήμερα ακλόνητο και συνεχίζει να επιτελεί τον αναντικατάστατο ρόλο στην ανάλυση των σύγχρονων κρίσεων του καπιταλισμού και στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης.
Τα Κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας τιμούν τον Καρλ Μαρξ και την ανεκτίμητη προσφορά του με τη συνέχιση της πάλης στην κάθε χώρα, για να ανυψώσει ο μαρξισμός - λενινισμός τις εργατικές, λαϊκές συνειδήσεις στις χώρες μας. 
Συνεχίζουμε την ιδεολογικοπολιτική πάλη ενάντια στον ταξικό εχθρό. 
Τεκμηριώνουμε με την κοσμοθεωρία μας το μαρξισμό - λενινισμό και τη δράση μας την ανάγκη να χειραφετηθεί η εργατική τάξη και με τη συμμαχία της με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να ανατρέψει τη σημερινή αστική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να οικοδομήσει το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
 Με πίστη και αφοσίωση, με επαναστατική αισιοδοξία, δρούμε καθημερινά ανταποκρινόμενοι στο διαχρονικής αξίας διεθνιστικό κάλεσμα: 
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!».