ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΑΡΓΕΙΣ ΚΑΝΕ Κ ΕΣΥ ΤΟ ΒΗΜΑ
Παύλος Μ. ΚΑΒΑΣΗΣ Πρώην δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Αιγάλεω με το συνδυασμό «Ανάπλαση Αιγάλεω», που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, φοιτητής Νομικής ΔΠΘ
Οι εκλογές του 2019, δημοτικές και περιφερειακές, γίνονται σε μία περίοδο που τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με τη σκληρή πραγματικότητα.
Ολοι μας - εργάτες, αγρότες, φοιτητές, επιστήμονες, αυτοαπασχολούμενοι - βιώνουμε τον αντίκτυπο της βάρβαρης πολιτικής, που εφαρμόζεται από τις μνημονιακές κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Ως υποχείρια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τα κόμματα αυτά εξαθλιώνουν τη ζωή των Ελλήνων, προωθώντας τα συμφέροντα των «αφεντικών» τους.
Η πολιτική αυτή βρίσκει πρόθυμους αιρετούς και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η πολιτική αυτή βρίσκει πρόθυμους αιρετούς και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η αντίθεσή μου με την πολιτική αυτή με οδήγησε να παραιτηθώ από δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Αιγάλεω, όπου εκλέχθηκα με τον συνδυασμό του κ. Μπίρμπα, σημερινού δημάρχου.
Η εμπειρία μου μέσα από τη συμμετοχή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο, μου υπέδειξε ότι η μόνη παράταξη που ενδιαφερόταν και πάλευε για τα συμφέροντα του δημότη - πολίτη, ήταν η παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης», η οποία δεν συμβιβάζεται με ψίχουλα και υποσχέσεις.
Τα 4 χρόνια, τα οποία ήμουν δημοτικός σύμβουλος, δεν συμβιβάστηκε με την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ένθερμος υποστηρικτής της οποίας είναι η σημερινή διοίκηση του δήμου Αιγάλεω.
Τα 4 χρόνια, τα οποία ήμουν δημοτικός σύμβουλος, δεν συμβιβάστηκε με την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ένθερμος υποστηρικτής της οποίας είναι η σημερινή διοίκηση του δήμου Αιγάλεω.
Η δημοτική αρχή προσπάθησε να εφαρμόσει την πολιτική αυτή και στο δήμο μας, βρίσκοντας σθεναρή αντίσταση από την παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Πιστεύω πως οι δημοτικές και οι περιφερειακές εκλογές είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής. Λύση αποτελεί η στελέχωση τόσο των δήμων όσο και των Περιφερειών με ανθρώπους που πρωταρχικό μέλημα έχουν την προάσπιση των συμφερόντων των συνανθρώπων τους, την προάσπιση των συμφερόντων των πολλών και όχι των λίγων και ισχυρών.
Υποχρέωση όλων μας, λοιπόν, είναι η στήριξη των υποψηφίων των παρατάξεων του ΚΚΕ σε όλους τους δήμους και τις Περιφέρειες. Στηρίζω τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Αιγάλεω και την υποψήφια δήμαρχο Βιβή Δάγκα. Ετσι μόνο θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε καινούρια αντιλαϊκά μέτρα, για να μην ισοπεδώσουν οι υπηρέτες του κεφαλαίου τη ζωή και το μέλλον μας.
Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ και στις παρατάξεις που υποστηρίζει είναι χαστούκι στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στις πολιτικές που υποβαθμίζουν και εξαθλιώνουν τη ζωή μας.
Πιστεύω πως οι δημοτικές και οι περιφερειακές εκλογές είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής. Λύση αποτελεί η στελέχωση τόσο των δήμων όσο και των Περιφερειών με ανθρώπους που πρωταρχικό μέλημα έχουν την προάσπιση των συμφερόντων των συνανθρώπων τους, την προάσπιση των συμφερόντων των πολλών και όχι των λίγων και ισχυρών.
Υποχρέωση όλων μας, λοιπόν, είναι η στήριξη των υποψηφίων των παρατάξεων του ΚΚΕ σε όλους τους δήμους και τις Περιφέρειες. Στηρίζω τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Αιγάλεω και την υποψήφια δήμαρχο Βιβή Δάγκα. Ετσι μόνο θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε καινούρια αντιλαϊκά μέτρα, για να μην ισοπεδώσουν οι υπηρέτες του κεφαλαίου τη ζωή και το μέλλον μας.
Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ και στις παρατάξεις που υποστηρίζει είναι χαστούκι στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στις πολιτικές που υποβαθμίζουν και εξαθλιώνουν τη ζωή μας.
Σωτήρης ΜΑΤΣΑΝΗΣ
Συνταξιούχος φαρμακοποιός, πρώην Γραμματέας της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο Κρήτης
Σήμερα, καθώς η χώρα βιώνει ένα οικονομικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα, ο πολίτης διαπιστώνει πως δεν χωράει στο παρόν έτσι όπως το διαμόρφωσαν οι πολιτικές του κεφαλαίου, αλλά ούτε και έχει θέση στο αύριο που του ετοιμάζουν.
Συνταξιούχος φαρμακοποιός, πρώην Γραμματέας της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο Κρήτης
Σήμερα, καθώς η χώρα βιώνει ένα οικονομικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα, ο πολίτης διαπιστώνει πως δεν χωράει στο παρόν έτσι όπως το διαμόρφωσαν οι πολιτικές του κεφαλαίου, αλλά ούτε και έχει θέση στο αύριο που του ετοιμάζουν.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μέσω του «Καλλικράτη», λειτουργεί ως κομματικό, κυβερνητικό παρελκόμενο και ιμάντας μεταφοράς «άνωθεν» εντολών στις τοπικές κοινωνίες.
Σε αυτές τις εκλογές θα συγκρουστούν:
Από τη μια, οι δυνάμεις που συναίνεσαν, στήριξαν και εφάρμοσαν πολιτικές ξεπουλήματος της χώρας, που αντιμετωπίζουν τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά ως ευκαιρία για μπίζνες, που κατεδάφισαν δικαιώματα, που διαμόρφωσαν εύφορο έδαφος για την εμφάνιση και νομιμοποίηση της ακροδεξιάς και του φασισμού.
Και από την άλλη, όλοι εκείνοι που καθημερινά αντιστέκονται και διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον, σε μια μάχη επιβίωσης για τους ίδιους αλλά και τη χώρα.
ΣΥΡΙΖΑ: Οι καινούριοι παπάδες με τις παλιές προσευχές
Η προσωπική εμπειρία με τη συμμετοχή μου στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, στη συνέχεια οι τραγικές διαψεύσεις, με οδήγησαν σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο από την αρχή. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται και δεν αντιπαλεύεται με «αριστερούς» δεκάρικους. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί την αριστερά, το κάνει με μοναδικό στόχο να εγκλωβίσει και να αποπροσανατολίσει τις λαϊκές δυνάμεις από τους πραγματικούς στόχους, που είναι η ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, αλλά και για να πάρει το χρίσμα του καλού διαχειριστή των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτή όμως η «αριστεροσύνη» του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον εμποδίζει να ψηφίζει και να εφαρμόζει μνημόνια, να υπηρετεί με ζήλο τα συμφέροντα της καπιταλιστικής ΕΕ, ούτε έχει πρόβλημα να συνεργάζεται όλο και πιο στενά με το ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ. Αριστερά όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, σημαίνει σύγκρουση και αγώνας για το λαό και τις ανάγκες του, ο ΣΥΡΙΖΑ όμως επέλεξε τη συμμόρφωση και υποταγή στις επιταγές του κεφαλαίου.
Τέλος στις ψευδαισθήσεις. Για να αλλάξουν τα πράγματα και να βγούμε από τα αδιέξοδα είναι αναγκαία μια ριζική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων, υπέρ των συμφερόντων του λαού. Οι ερχόμενες περιφερειακές, δημοτικές, ευρωεκλογές, κοινοβουλευτικές εκλογές είναι μια ακόμα ευκαιρία να απεγκλωβιστούν κοινωνικές δυνάμεις από διλήμματα και ψευδαισθήσεις.
Σε αυτές τις εκλογές θα συγκρουστούν:
Από τη μια, οι δυνάμεις που συναίνεσαν, στήριξαν και εφάρμοσαν πολιτικές ξεπουλήματος της χώρας, που αντιμετωπίζουν τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά ως ευκαιρία για μπίζνες, που κατεδάφισαν δικαιώματα, που διαμόρφωσαν εύφορο έδαφος για την εμφάνιση και νομιμοποίηση της ακροδεξιάς και του φασισμού.
Και από την άλλη, όλοι εκείνοι που καθημερινά αντιστέκονται και διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον, σε μια μάχη επιβίωσης για τους ίδιους αλλά και τη χώρα.
ΣΥΡΙΖΑ: Οι καινούριοι παπάδες με τις παλιές προσευχές
Η προσωπική εμπειρία με τη συμμετοχή μου στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, στη συνέχεια οι τραγικές διαψεύσεις, με οδήγησαν σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο από την αρχή. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται και δεν αντιπαλεύεται με «αριστερούς» δεκάρικους. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί την αριστερά, το κάνει με μοναδικό στόχο να εγκλωβίσει και να αποπροσανατολίσει τις λαϊκές δυνάμεις από τους πραγματικούς στόχους, που είναι η ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, αλλά και για να πάρει το χρίσμα του καλού διαχειριστή των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτή όμως η «αριστεροσύνη» του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον εμποδίζει να ψηφίζει και να εφαρμόζει μνημόνια, να υπηρετεί με ζήλο τα συμφέροντα της καπιταλιστικής ΕΕ, ούτε έχει πρόβλημα να συνεργάζεται όλο και πιο στενά με το ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ. Αριστερά όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, σημαίνει σύγκρουση και αγώνας για το λαό και τις ανάγκες του, ο ΣΥΡΙΖΑ όμως επέλεξε τη συμμόρφωση και υποταγή στις επιταγές του κεφαλαίου.
Τέλος στις ψευδαισθήσεις. Για να αλλάξουν τα πράγματα και να βγούμε από τα αδιέξοδα είναι αναγκαία μια ριζική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων, υπέρ των συμφερόντων του λαού. Οι ερχόμενες περιφερειακές, δημοτικές, ευρωεκλογές, κοινοβουλευτικές εκλογές είναι μια ακόμα ευκαιρία να απεγκλωβιστούν κοινωνικές δυνάμεις από διλήμματα και ψευδαισθήσεις.
Μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορούν να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αφού το βασικό πρόβλημα είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός.
Με το ΚΚΕ λοιπόν στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές, απέναντι στους «γεωπολιτικούς μεντεσέδες» του «διαβολικά καλού» και τους υπάλληλους, υπηρέτες του κεφαλαίου. Με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» απέναντι στην επέλαση, για άλλη μια φορά, των «ανεξάρτητων» που εναλλάσσονται, χρόνια τώρα, σε ρόλους και αξιώματα για να ξανασώσουν τον δήμο και την Περιφέρεια από τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Τώρα είναι η ώρα να γίνουμε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της μεγάλης ανατροπής, που θα ανοίξει το δρόμο για ένα μέλλον που θα μας χωράει όλους.
Γιώργος ΤΣΟΠΑΝΙΔΗΣ
Δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Νέας Ιωνίας, πρώην επικεφαλής της παράταξης «Ελπίδα για τη Νέα Ιωνία»
Ανέκαθεν υποστήριζα την ανάγκη δημιουργίας μιας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας, η οποία, και στο επίπεδο των δήμων, θα έχει τη δυνατότητα να ασκεί πολιτική και ακόμα και την ίδια τη διοίκηση, με λαϊκό ταξικό προσανατολισμό, δηλαδή προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, των εργατών, των αυτοαπασχολουμένων, των μισθωτών, των συνταξιούχων, των φοιτητών, της νεολαίας και γενικά των λαϊκών οικογενειών των τοπικών κοινωνιών.
Η περίοδος οξύτατης κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, που είναι αποτέλεσμα και επιλογή του ίδιου του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος, καθώς και οι επαχθέστατες αλλαγές που έχει φέρει στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων, σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας, στα εργασιακά δικαιώματα, ακόμη και με αυστηρή νομοθέτηση των αντιλαϊκών πολιτικών, αλλά και σε αυτή την ίδια την άσκηση της διακυβέρνησης σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με τον περιορισμό της όποιας αυτοτέλειας και με την επιβολή ενός αυστηρού οικονομικά και νομικά πλαισίου από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία του κρατούντος οικονομικού συστήματος, έχουν κάνει ξεκάθαρο πλέον και στον πιο δύσπιστο πως για να είναι αποτελεσματική η άμυνα του λαού πρέπει να είναι οργανωμένη στο λαϊκό κίνημα και ενιαία σε κάθε επίπεδο, δήμων, Περιφερειών, κεντρικού κράτους και ευρωπαϊκό.
Ο αγώνας και η πάλη δεν μπορούν να ιδωθούν αποσπασματικά και διαφορετικά σε τοπικό επίπεδο, καθώς αυτές οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές που έχουν επιβληθεί στο κεντρικό κράτος, έχουν επιβληθεί με την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος στους δήμους και τις Περιφέρειες, με τα Παρατηρητήρια, την εκχώρηση αρμοδιοτήτων, με περιορισμό του προσωπικού και παρακράτηση πόρων, την επιβολή όλο και περισσότερων ανταποδοτικών αντίτιμων για υπηρεσίες για τις οποίες έχει ήδη πληρώσει ο λαός μέσω της φορολόγησής του, με την απογύμνωση των δομών Υγείας και Παιδείας, με τη διοχέτευση δημοσίου χρήματος μόνο μέσω επιλεγμένων καναλιών και προγραμμάτων - άλλοτε ανεπαρκών και άλλοτε ανώφελων για το λαό και την κοινωνία - με την αδυναμία δόμησης ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους, με τη διαπλοκή των αρχών με μη δημοκρατικά νομιμοποιημένα κέντρα εξουσίας οικονομικών, θρησκευτικών και κάθε λογής άλλων συμφερόντων κ.ο.κ.
Ετσι, είναι πλέον αναγκαίο να συγκροτήσουμε μια πλατιά λαϊκή συμμαχία ενάντια στις παραπάνω πολιτικές. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σε επίπεδο δήμων και Περιφερειών, είναι η πολιτική δύναμη που με οργάνωση και συνέχεια αγωνίζεται με συνέπεια, ενιαία, σε όλα τα επίπεδα, για πολιτικές που υπηρετούν τα λαϊκά αιτήματα και αντιπαλεύει τις αντιλαϊκές επιλογές, όποιο μανδύα και αν αυτές φορούν. Είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που μπορεί να αποτελέσει τον κορμό αυτής της λαϊκής συμπαράταξης.
Με τις παραπάνω σκέψεις, θεωρώ κι εγώ λοιπόν καθήκον μου να συμπαραταχτώ με το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για μια αποτελεσματικότερη διεκδίκηση των λαϊκών αιτημάτων σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, αλλά ακόμη και με το στόχο της διεκδίκησης μιας διοίκησης στη Νέα Ιωνία, που θα ασκεί πολιτική σύμφωνη με τα λαϊκά συμφέροντα, πολιτική που θα βοηθήσει ουσιαστικά στην πράξη και θα υπηρετήσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, τη λαϊκή οικογένεια της Νέας Ιωνίας.
Η συμμετοχή μου ως υποψήφιου δημοτικού συμβούλου στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τις δημοτικές εκλογές του 2019 στη Νέα Ιωνία έρχεται ως ανταπόκρισή μου στο κάλεσμα του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για μια πλατιά λαϊκή συμμαχία, μετά από ώριμη σκέψη και με πλήρη συνειδητοποίηση των συνθηκών που επικρατούν και των δράσεων που επιβάλλει η ίδια η πραγματικότητα. Το κάλεσμα αυτό απευθύνω και εγώ προσωπικά σε όλους τους πολίτες με τους οποίους συμπορευτήκαμε, αλλά και σε κάθε πολίτη της Νέας Ιωνίας που προσδοκά και μάχεται για μια διοίκηση στην πόλη μας που θα αγωνίζεται και θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Επειδή δογματικό και ουτοπικό δεν είναι να αγωνίζεσαι στο πλευρό της μόνης αξιόπιστης πολιτικής δύναμης που παλεύει για τα λαϊκά συμφέροντα, για μία δίκαιη κοινωνία και για μία Νέα Ιωνία όπως την αξίζει ο λαός της. Δογματικό και ουτοπικό είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα μέσα από τον υφιστάμενο φαύλο κύκλο των αδιέξοδων αντιλαϊκών πολιτικών και να αντιμετωπίζεις τον Γολιάθ με σφεντόνες, ενώ τραγικό και ανήθικο είναι να γυρεύεις λιγότερα ή περισσότερα ψίχουλα και κοκαλάκια, πουλώντας το τομάρι σου σαν σκύλος του συστήματος, προκειμένου να επιβιώσεις ατομικά.
Κωνσταντίνος ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Παναγιώτης ΚΕΛΑΝΔΡΙΑΣ
Καθηγητής στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου και τραγουδοποιός
Στήριξη των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες.
«Αγωνιστής δεν είναι εκείνος που συμβιβάζεται και διαχειρίζεται αλλά εκείνος που παλεύει και δημιουργεί».
Νομίζουμε ότι γεννιόμαστε ελεύθεροι αλλά δεν καταλαβαίνουμε ότι η σκλαβιά μας έχει ξεκινήσει προτού καν γεννηθούμε. Με το που γεννιόμαστε μας χρεώνουν επίθετο, ιθαγένεια, υπηκοότητα και, λίγο αργότερα, όνομα και θρήσκευμα. Μεγαλώνουμε με μια ψευδαίσθηση ελευθερίας ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε και να σκεφτόμαστε όπως θέλουμε χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι είμαστε όλοι έγκλειστοι και ότι οι πιο τυχεροί από εμάς έχουν απλώς κατακτήσει το δικαίωμα ενός περιστασιακού προαυλισμού. Η ελευθερία από μόνη της δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Πόσο ελεύθερος είναι αυτός που έχει συνηθίσει να θεωρεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την κοινωνική αδικία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, την υποταγή στα συμφέροντα των ισχυρών αναπόφευκτα φυσικά φαινόμενα;
Ολοι μας ονειρευόμαστε μεγάλα και όμορφα ταξίδια που ποτέ όμως δεν θα κάνουμε. Και λίγο πριν κλείσουμε τα μάτια μας, θα διαπιστώσουμε ότι δεν ταξιδέψαμε γιατί φοβηθήκαμε. Γιατί συμβιβαστήκαμε και ζήσαμε τις ζωές μας όχι όπως τις θέλαμε αλλά όπως μας έκαναν να πιστέψουμε ότι τις θέλαμε. Γιατί γεννηθήκαμε σκλάβοι, ζήσαμε σαν σκλάβοι και δεν κάναμε τίποτα για ν' αλλάξουμε τη μοίρα μας. Γιατί εκεί βρίσκεται όλο το νόημα της ελευθερίας: Στην προσπάθεια να σπάσουμε τις αλυσίδες που μας φόρεσαν τη στιγμή που γεννηθήκαμε. Γιατί οι αλυσίδες δεν μας πάνε, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Γιατί σ' αυτόν τον κόσμο ο άνθρωπος είναι ελεύθερος όταν αντιστέκεται. Και η αντίσταση είναι επιλογή.
Στις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές επιλέγω να υποστηρίξω τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζονται από το ΚΚΕ γιατί ποτέ μου δεν θεώρησα μονόδρομο την επιλογή του λιγότερου κακού. Γιατί οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι πολιτικές εκλογές. Τα προβλήματα των δήμων και των Περιφερειών είναι απότοκα της εφαρμογής συγκεκριμένων πολιτικών, των ίδιων πολιτικών που κάνουν κάθε μέρα τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Γιατί το ερώτημα είναι πώς θέλουμε τους δήμους και τις Περιφέρειες: Στηρίγματα των επιχειρηματικών ομίλων, μηχανισμούς επιβολής φόρων και αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών ή εργαλεία διεκδίκησης ενός καλύτερου αύριο για εμάς και τα παιδιά μας; Για τους ίδιους ακριβώς λόγους στις ευρωεκλογές αλλά και στις βουλευτικές εκλογές όποτε κι αν αυτές γίνουν θα στηρίξω τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Γιατί αγωνιστής δεν είναι εκείνος που συμβιβάζεται και διαχειρίζεται αλλά εκείνος που παλεύει και δημιουργεί δίπλα σε όσους δοκιμάζονται. Γιατί δεν υπάρχει ελπίδα χωρίς δημιουργία και δεν υπάρχει δημιουργία χωρίς αγώνα.
Τάσος ΜΑΣΤΟΡΙΔΗΣ
Διαιτητής, γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Διαιτητών Ποδοσφαίρου Ηρακλείου, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
Για μένα η σχέση μου με το ΚΚΕ έχει αρχίσει από τα γυμνασιακά μου χρόνια. Τότε που άρχιζα να καταλαβαίνω τα λόγια του σταφιδεργάτη πατέρα μου, που μας μιλούσε για την εργατιά, για τις αδικίες, την εκμετάλλευση που ο ίδιος ένιωθε στο πετσί του, για τα αδιέξοδα του πολιτικοοικονομικού συστήματος, για τους πολέμους, αλλά και για τα ιδανικά του σοσιαλισμού. Δεν ήξερε πολλά γράμματα ο κυρ Μήτσος. Ομως, αυτά που δεν μπορούσε να μας εξηγήσει με λόγια μας τα έλεγαν τα μάτια του, που έλαμπαν όταν μιλούσε με ευλάβεια θαρρείς για το Κου Κου Ε!
Αργότερα, όταν και εγώ ο ίδιος μπήκα στη βιοπάλη, πολύ γρήγορα και χωρίς κανένα δισταγμό, οργανώθηκα στο ΚΚΕ. Λόγοι όμως που είχαν να κάνουν με τη νεανική μου αδυναμία να οργανώσω τις σκέψεις μου και τις ευθύνες μου να συμμετέχω ως μέλος πλέον ενός κομματικού οργανισμού, έφεραν με το χρόνο την αδράνεια και ουσιαστικά την απομάκρυνσή μου από την οργανωμένη κομματική μου δράση.
Παρέμεινα όμως αταλάντευτα πιστός στα ιδανικά και τις θέσεις του ΚΚΕ.
Πριν από λίγους μήνες είχα την τιμή να συμμετάσχω ως ηθοποιός στη θεατρικο-μουσική παράσταση που οργάνωσε η Περιοχή Ηρακλείου του Κόμματος για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Ο χαρακτήρας που έπρεπε να υποδυθώ ήταν ένας εργαζόμενος στα τρένα, γύρω στα 1930, ένας τροχιοδρομικός. Οι πρώτες λέξεις με τις οποίες άρχιζε ο μονόλογος ήταν... Είμαι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ... Και στη συνέχεια εξιστορούσε τη ζωή του με τις εξορίες και τις διώξεις, τις δικές του αλλά και του λαού μας.
Ταξίδεψα μέσα από αυτήν τη θεατρική παράσταση, μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους, στην ηρωική, τη μαρτυρική αλλά και συνάμα ανθρώπινη, ελπιδοφόρα και όμορφη πορεία του ΚΚΕ.
Το συγκλονιστικό αυτό ταξίδι, η επαφή μου με τους υπέροχους αυτούς ανθρώπους, είτε τα στελέχη του Κόμματος είτε τους ωραίους αυτούς άνδρες και γυναίκες ηθοποιούς με όλη τη σημασία της λέξης, μου υπενθύμισαν ένα ανεκπλήρωτο καθήκον μου που περιμένει εδώ και χρόνια μέσα μου.
Αποφάσισα λοιπόν ότι τώρα ήρθε η ώρα. Η συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ πρέπει να εκφραστεί και στην πράξη. Η συμμετοχή μου στη «Λαϊκή Συσπείρωση» με αφετηρία τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι για μένα τιμή και υπόσχεση να προσφέρω ό,τι μπορώ με την ιδιότητά μου ως εμπλεκόμενος στο χώρο του Αθλητισμού και του Πολιτισμού, για τη διεκδίκηση και κατάκτηση στη δωρεάν πρόσβαση στον Αθλητισμό και Πολιτισμό, των νέων, των εργαζομένων, των προσφύγων και γενικά των λαϊκών στρωμάτων της πόλης μας. Για έναν άλλο Αθλητισμό που θα εξυψώνει τον άνθρωπο και όχι στη βαρβαρότητα της εμπορευματοποίησης.
Σας ευχαριστώ που με δεχθήκατε να συστρατευτώ μαζί σας στα μεγάλα ιδανικά για έναν καλύτερο κόσμο, για τον κόσμο που μας αξίζει.
«Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...», λέει ο ποιητής και σε αυτόν τον όμορφο και δύσκολο αγώνα δεν περισσεύει κανείς..!
Μιχάλης ΣΚΟΥΛΑΣ
Κοινωνιολόγος, υπεύθυνος του ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη» στο Ηράκλειο Κρήτης
Με το ΚΚΕ λοιπόν στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές, απέναντι στους «γεωπολιτικούς μεντεσέδες» του «διαβολικά καλού» και τους υπάλληλους, υπηρέτες του κεφαλαίου. Με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» απέναντι στην επέλαση, για άλλη μια φορά, των «ανεξάρτητων» που εναλλάσσονται, χρόνια τώρα, σε ρόλους και αξιώματα για να ξανασώσουν τον δήμο και την Περιφέρεια από τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Τώρα είναι η ώρα να γίνουμε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της μεγάλης ανατροπής, που θα ανοίξει το δρόμο για ένα μέλλον που θα μας χωράει όλους.
Δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Νέας Ιωνίας, πρώην επικεφαλής της παράταξης «Ελπίδα για τη Νέα Ιωνία»
Ανέκαθεν υποστήριζα την ανάγκη δημιουργίας μιας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας, η οποία, και στο επίπεδο των δήμων, θα έχει τη δυνατότητα να ασκεί πολιτική και ακόμα και την ίδια τη διοίκηση, με λαϊκό ταξικό προσανατολισμό, δηλαδή προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, των εργατών, των αυτοαπασχολουμένων, των μισθωτών, των συνταξιούχων, των φοιτητών, της νεολαίας και γενικά των λαϊκών οικογενειών των τοπικών κοινωνιών.
Η περίοδος οξύτατης κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, που είναι αποτέλεσμα και επιλογή του ίδιου του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος, καθώς και οι επαχθέστατες αλλαγές που έχει φέρει στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων, σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας, στα εργασιακά δικαιώματα, ακόμη και με αυστηρή νομοθέτηση των αντιλαϊκών πολιτικών, αλλά και σε αυτή την ίδια την άσκηση της διακυβέρνησης σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με τον περιορισμό της όποιας αυτοτέλειας και με την επιβολή ενός αυστηρού οικονομικά και νομικά πλαισίου από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία του κρατούντος οικονομικού συστήματος, έχουν κάνει ξεκάθαρο πλέον και στον πιο δύσπιστο πως για να είναι αποτελεσματική η άμυνα του λαού πρέπει να είναι οργανωμένη στο λαϊκό κίνημα και ενιαία σε κάθε επίπεδο, δήμων, Περιφερειών, κεντρικού κράτους και ευρωπαϊκό.
Ο αγώνας και η πάλη δεν μπορούν να ιδωθούν αποσπασματικά και διαφορετικά σε τοπικό επίπεδο, καθώς αυτές οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές που έχουν επιβληθεί στο κεντρικό κράτος, έχουν επιβληθεί με την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος στους δήμους και τις Περιφέρειες, με τα Παρατηρητήρια, την εκχώρηση αρμοδιοτήτων, με περιορισμό του προσωπικού και παρακράτηση πόρων, την επιβολή όλο και περισσότερων ανταποδοτικών αντίτιμων για υπηρεσίες για τις οποίες έχει ήδη πληρώσει ο λαός μέσω της φορολόγησής του, με την απογύμνωση των δομών Υγείας και Παιδείας, με τη διοχέτευση δημοσίου χρήματος μόνο μέσω επιλεγμένων καναλιών και προγραμμάτων - άλλοτε ανεπαρκών και άλλοτε ανώφελων για το λαό και την κοινωνία - με την αδυναμία δόμησης ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους, με τη διαπλοκή των αρχών με μη δημοκρατικά νομιμοποιημένα κέντρα εξουσίας οικονομικών, θρησκευτικών και κάθε λογής άλλων συμφερόντων κ.ο.κ.
Ετσι, είναι πλέον αναγκαίο να συγκροτήσουμε μια πλατιά λαϊκή συμμαχία ενάντια στις παραπάνω πολιτικές. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σε επίπεδο δήμων και Περιφερειών, είναι η πολιτική δύναμη που με οργάνωση και συνέχεια αγωνίζεται με συνέπεια, ενιαία, σε όλα τα επίπεδα, για πολιτικές που υπηρετούν τα λαϊκά αιτήματα και αντιπαλεύει τις αντιλαϊκές επιλογές, όποιο μανδύα και αν αυτές φορούν. Είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που μπορεί να αποτελέσει τον κορμό αυτής της λαϊκής συμπαράταξης.
Με τις παραπάνω σκέψεις, θεωρώ κι εγώ λοιπόν καθήκον μου να συμπαραταχτώ με το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για μια αποτελεσματικότερη διεκδίκηση των λαϊκών αιτημάτων σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, αλλά ακόμη και με το στόχο της διεκδίκησης μιας διοίκησης στη Νέα Ιωνία, που θα ασκεί πολιτική σύμφωνη με τα λαϊκά συμφέροντα, πολιτική που θα βοηθήσει ουσιαστικά στην πράξη και θα υπηρετήσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, τη λαϊκή οικογένεια της Νέας Ιωνίας.
Η συμμετοχή μου ως υποψήφιου δημοτικού συμβούλου στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τις δημοτικές εκλογές του 2019 στη Νέα Ιωνία έρχεται ως ανταπόκρισή μου στο κάλεσμα του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για μια πλατιά λαϊκή συμμαχία, μετά από ώριμη σκέψη και με πλήρη συνειδητοποίηση των συνθηκών που επικρατούν και των δράσεων που επιβάλλει η ίδια η πραγματικότητα. Το κάλεσμα αυτό απευθύνω και εγώ προσωπικά σε όλους τους πολίτες με τους οποίους συμπορευτήκαμε, αλλά και σε κάθε πολίτη της Νέας Ιωνίας που προσδοκά και μάχεται για μια διοίκηση στην πόλη μας που θα αγωνίζεται και θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Επειδή δογματικό και ουτοπικό δεν είναι να αγωνίζεσαι στο πλευρό της μόνης αξιόπιστης πολιτικής δύναμης που παλεύει για τα λαϊκά συμφέροντα, για μία δίκαιη κοινωνία και για μία Νέα Ιωνία όπως την αξίζει ο λαός της. Δογματικό και ουτοπικό είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα μέσα από τον υφιστάμενο φαύλο κύκλο των αδιέξοδων αντιλαϊκών πολιτικών και να αντιμετωπίζεις τον Γολιάθ με σφεντόνες, ενώ τραγικό και ανήθικο είναι να γυρεύεις λιγότερα ή περισσότερα ψίχουλα και κοκαλάκια, πουλώντας το τομάρι σου σαν σκύλος του συστήματος, προκειμένου να επιβιώσεις ατομικά.
Αναπληρωτής Καθηγητής Γαστρεντερολογίας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν»
Εργάζομαι ως γιατρός, πανεπιστημιακός δάσκαλος σε νοσοκομείο του ΕΣΥ χρόνια τώρα. Από αυτήν τη θέση βρίσκομαι καθημερινά δίπλα στον ανθρώπινο πόνο, που δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της ασθένειας. Εχω όμως και την αναζωογονητική τύχη να συναναστρέφομαι με νέους ανθρώπους - τους μαθητές μου.
Τους μαθητές λοιπόν και το παιδί μου κοιτάζω στα μάτια εξηγώντας γιατί δεν είμαι χαρούμενος που τελικά παραμένουμε στην ΕΕ. Εκεί ήμασταν και εκεί χρεοκοπήσαμε, οι πολιτικές της ΕΕ αντιτίθενται σε κάθε πολιτική προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, καταστρέφουν την παραγωγική διεργασία που δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και απαγορεύουν την ανασυγκρότηση της οικονομίας προς όφελος των πολλών.
Δεν χαίρομαι επειδή «βγήκαμε από τα μνημόνια» με όλους τους μνημονιακούς νόμους σε πλήρη εφαρμογή, με ανύπαρκτες συλλογικές διαπραγματεύσεις, εργαζόμενους που χαμογελούν επειδή αμείβονται με 300 ευρώ τον μήνα και με επιδοματική πολιτική που τρέφεται από ματωμένα πλεονάσματα.
Δεν χαίρομαι που «βγήκαμε στις αγορές» - σε αυτές που μας έφεραν στο χάλι που είμαστε - ώστε να επιβαρύνουμε κι άλλο το χρέος της χώρας. Για να αποπληρώσουμε τόκους και τοκοχρεολύσια και ό,τι απομείνει να επενδυθεί στην καλή ιδιωτική πρωτοβουλία, που με τη σειρά της θα βγάλει το χρήμα στο Μαϊάμι, θα αφήσει απλήρωτους εργαζόμενους και προμηθευτές, θα φεσώσει τα ασφαλιστικά ταμεία, θα χρεοκοπήσει και μετά θα ορμήσει στην αποταμίευση του λαού για να «διασωθεί».
Δεν χαίρομαι που «λύθηκε» το ονοματολογικό ζήτημα της γείτονος μικρής και φτωχής χώρας, ώστε ο λαός της να πανηγυρίζει που μπήκε με τη συνδρομή της ελληνικής άρχουσας τάξης στο ΝΑΤΟ. Αίμα και πόνος για τον λαό μας: Από τις βόμβες ναπάλμ στον Γράμμο στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο. Από τους «ανδρείους Ελληνες στρατιώτες που μάχονται υπέρ του πατρίου εδάφους» στην Κορέα στη δικτατορία του '67. Από την εκχώρηση του εναέριου και θαλάσσιου χώρου της πατρίδας στις εξοντωτικές αμυντικές δαπάνες, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η φωτιά στη γειτονιά μας - Συρία, Λιβύη κ.λπ. - θα φτάσει στο σπίτι μας.
Δεν χαίρομαι ως γιατρός που το ΕΣΥ διολισθαίνει στο «εγώ» που με τόση χαρά ανακοίνωσε ο αρχηγός της δεξιάς. Λες και χρειάζεται η ΝΔ για να διολισθήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας στον ιδιωτικό τομέα. Υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, κατασυκοφάντηση: Οι τρεις πυλώνες που στηρίζουν το ξεπούλημα, αφού «δεν υπάρχουν χρήματα» να στηρίξουν το ΕΜΕΙΣ για το οποίο παλεύουμε.
Δεν χαίρομαι ως δάσκαλος που η εκπαίδευση «οφείλει» να συντονίζεται με τις ανάγκες της αγοράς. Το αίμα του λαού που ποτίζει την Εκπαίδευση, φτηνό καύσιμο στις μηχανές των μονοπωλιακών ομίλων και της αντεργατικής πολιτικής.
Δεν χαίρομαι για τα χρυσοφόρα κοιτάσματα της Κύπρου (βλέπε τι τραβάει ο λαός της Βενεζουέλας), τον εργοδοτικό συνδικαλισμό (γνωστό ως μαϊμού), τις θέσεις υπο-αμειβόμενης εργασίας. Δεν χαίρομαι για την εκμετάλλευση - εκποίηση του Ελληνικού και των άλλων πνευμόνων της χώρας, για τα κινεζικά λιμάνια μας, τα γερμανικά αεροδρόμια και την τηλεφωνία, τους ιταλικούς σιδηροδρόμους, το γαλλικό (μάλλον) νερό, για το ξεπούλημα των λιγνιτικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρισμού - μοναδική ασφαλιστική δικλίδα σε πιθανούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους πετρελαίου - αερίου και για τους αυτοκινητοδρόμους των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.
Εχω όμως και λόγους να χαίρομαι, βλέποντας όλο και περισσότερους ανθρώπους του μόχθου να συμπορεύονται με το ΚΚΕ: Το αποκούμπι του εργάτη, του αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου μικροεπαγγελματία, του νεολαίου, αλλά και του απόμαχου ταυτόχρονα. Τη μοναδική πολιτική δύναμη που αντιστρατεύεται τη συντήρηση.
Τέλος οι δικαιολογίες και οι ψευδαισθήσεις: Η τελευταία τετραετία έγινε μάθημα. Συμπορεύομαι και εγώ με το ΚΚΕ και συντάσσομαι στον αγώνα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τις επερχόμενες εκλογές. Διότι ξέρω ότι ψηφίζοντας ΚΚΕ θα βγει ΚΚΕ από την κάλπη: Πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση της αντίδρασης, αιχμή του αγώνα για τη λαϊκή πρωτοπορία, ευκαιρία για να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Τώρα είναι η ευκαιρία: Τα καταφέραμε παλαιότερα, γιατί να αμφιβάλλουμε ότι θα τα καταφέρουμε και σήμερα.
Καθηγητής στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου και τραγουδοποιός
Στήριξη των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες.
«Αγωνιστής δεν είναι εκείνος που συμβιβάζεται και διαχειρίζεται αλλά εκείνος που παλεύει και δημιουργεί».
Νομίζουμε ότι γεννιόμαστε ελεύθεροι αλλά δεν καταλαβαίνουμε ότι η σκλαβιά μας έχει ξεκινήσει προτού καν γεννηθούμε. Με το που γεννιόμαστε μας χρεώνουν επίθετο, ιθαγένεια, υπηκοότητα και, λίγο αργότερα, όνομα και θρήσκευμα. Μεγαλώνουμε με μια ψευδαίσθηση ελευθερίας ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε και να σκεφτόμαστε όπως θέλουμε χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι είμαστε όλοι έγκλειστοι και ότι οι πιο τυχεροί από εμάς έχουν απλώς κατακτήσει το δικαίωμα ενός περιστασιακού προαυλισμού. Η ελευθερία από μόνη της δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Πόσο ελεύθερος είναι αυτός που έχει συνηθίσει να θεωρεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την κοινωνική αδικία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, την υποταγή στα συμφέροντα των ισχυρών αναπόφευκτα φυσικά φαινόμενα;
Ολοι μας ονειρευόμαστε μεγάλα και όμορφα ταξίδια που ποτέ όμως δεν θα κάνουμε. Και λίγο πριν κλείσουμε τα μάτια μας, θα διαπιστώσουμε ότι δεν ταξιδέψαμε γιατί φοβηθήκαμε. Γιατί συμβιβαστήκαμε και ζήσαμε τις ζωές μας όχι όπως τις θέλαμε αλλά όπως μας έκαναν να πιστέψουμε ότι τις θέλαμε. Γιατί γεννηθήκαμε σκλάβοι, ζήσαμε σαν σκλάβοι και δεν κάναμε τίποτα για ν' αλλάξουμε τη μοίρα μας. Γιατί εκεί βρίσκεται όλο το νόημα της ελευθερίας: Στην προσπάθεια να σπάσουμε τις αλυσίδες που μας φόρεσαν τη στιγμή που γεννηθήκαμε. Γιατί οι αλυσίδες δεν μας πάνε, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Γιατί σ' αυτόν τον κόσμο ο άνθρωπος είναι ελεύθερος όταν αντιστέκεται. Και η αντίσταση είναι επιλογή.
Στις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές επιλέγω να υποστηρίξω τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζονται από το ΚΚΕ γιατί ποτέ μου δεν θεώρησα μονόδρομο την επιλογή του λιγότερου κακού. Γιατί οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι πολιτικές εκλογές. Τα προβλήματα των δήμων και των Περιφερειών είναι απότοκα της εφαρμογής συγκεκριμένων πολιτικών, των ίδιων πολιτικών που κάνουν κάθε μέρα τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Γιατί το ερώτημα είναι πώς θέλουμε τους δήμους και τις Περιφέρειες: Στηρίγματα των επιχειρηματικών ομίλων, μηχανισμούς επιβολής φόρων και αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών ή εργαλεία διεκδίκησης ενός καλύτερου αύριο για εμάς και τα παιδιά μας; Για τους ίδιους ακριβώς λόγους στις ευρωεκλογές αλλά και στις βουλευτικές εκλογές όποτε κι αν αυτές γίνουν θα στηρίξω τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Γιατί αγωνιστής δεν είναι εκείνος που συμβιβάζεται και διαχειρίζεται αλλά εκείνος που παλεύει και δημιουργεί δίπλα σε όσους δοκιμάζονται. Γιατί δεν υπάρχει ελπίδα χωρίς δημιουργία και δεν υπάρχει δημιουργία χωρίς αγώνα.
Διαιτητής, γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Διαιτητών Ποδοσφαίρου Ηρακλείου, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
Για μένα η σχέση μου με το ΚΚΕ έχει αρχίσει από τα γυμνασιακά μου χρόνια. Τότε που άρχιζα να καταλαβαίνω τα λόγια του σταφιδεργάτη πατέρα μου, που μας μιλούσε για την εργατιά, για τις αδικίες, την εκμετάλλευση που ο ίδιος ένιωθε στο πετσί του, για τα αδιέξοδα του πολιτικοοικονομικού συστήματος, για τους πολέμους, αλλά και για τα ιδανικά του σοσιαλισμού. Δεν ήξερε πολλά γράμματα ο κυρ Μήτσος. Ομως, αυτά που δεν μπορούσε να μας εξηγήσει με λόγια μας τα έλεγαν τα μάτια του, που έλαμπαν όταν μιλούσε με ευλάβεια θαρρείς για το Κου Κου Ε!
Αργότερα, όταν και εγώ ο ίδιος μπήκα στη βιοπάλη, πολύ γρήγορα και χωρίς κανένα δισταγμό, οργανώθηκα στο ΚΚΕ. Λόγοι όμως που είχαν να κάνουν με τη νεανική μου αδυναμία να οργανώσω τις σκέψεις μου και τις ευθύνες μου να συμμετέχω ως μέλος πλέον ενός κομματικού οργανισμού, έφεραν με το χρόνο την αδράνεια και ουσιαστικά την απομάκρυνσή μου από την οργανωμένη κομματική μου δράση.
Παρέμεινα όμως αταλάντευτα πιστός στα ιδανικά και τις θέσεις του ΚΚΕ.
Πριν από λίγους μήνες είχα την τιμή να συμμετάσχω ως ηθοποιός στη θεατρικο-μουσική παράσταση που οργάνωσε η Περιοχή Ηρακλείου του Κόμματος για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Ο χαρακτήρας που έπρεπε να υποδυθώ ήταν ένας εργαζόμενος στα τρένα, γύρω στα 1930, ένας τροχιοδρομικός. Οι πρώτες λέξεις με τις οποίες άρχιζε ο μονόλογος ήταν... Είμαι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ... Και στη συνέχεια εξιστορούσε τη ζωή του με τις εξορίες και τις διώξεις, τις δικές του αλλά και του λαού μας.
Ταξίδεψα μέσα από αυτήν τη θεατρική παράσταση, μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους, στην ηρωική, τη μαρτυρική αλλά και συνάμα ανθρώπινη, ελπιδοφόρα και όμορφη πορεία του ΚΚΕ.
Το συγκλονιστικό αυτό ταξίδι, η επαφή μου με τους υπέροχους αυτούς ανθρώπους, είτε τα στελέχη του Κόμματος είτε τους ωραίους αυτούς άνδρες και γυναίκες ηθοποιούς με όλη τη σημασία της λέξης, μου υπενθύμισαν ένα ανεκπλήρωτο καθήκον μου που περιμένει εδώ και χρόνια μέσα μου.
Αποφάσισα λοιπόν ότι τώρα ήρθε η ώρα. Η συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ πρέπει να εκφραστεί και στην πράξη. Η συμμετοχή μου στη «Λαϊκή Συσπείρωση» με αφετηρία τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι για μένα τιμή και υπόσχεση να προσφέρω ό,τι μπορώ με την ιδιότητά μου ως εμπλεκόμενος στο χώρο του Αθλητισμού και του Πολιτισμού, για τη διεκδίκηση και κατάκτηση στη δωρεάν πρόσβαση στον Αθλητισμό και Πολιτισμό, των νέων, των εργαζομένων, των προσφύγων και γενικά των λαϊκών στρωμάτων της πόλης μας. Για έναν άλλο Αθλητισμό που θα εξυψώνει τον άνθρωπο και όχι στη βαρβαρότητα της εμπορευματοποίησης.
Σας ευχαριστώ που με δεχθήκατε να συστρατευτώ μαζί σας στα μεγάλα ιδανικά για έναν καλύτερο κόσμο, για τον κόσμο που μας αξίζει.
«Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...», λέει ο ποιητής και σε αυτόν τον όμορφο και δύσκολο αγώνα δεν περισσεύει κανείς..!
Κοινωνιολόγος, υπεύθυνος του ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη» στο Ηράκλειο Κρήτης
Πέρα από τη συμπάθεια και το διαχρονικό σεβασμό προς το ΚΚΕ από τα φοιτητικά μου κιόλας χρόνια, είναι υποχρέωση όλων των δημόσιων λειτουργών και ειδικά των δομών Υγείας να συμβάλουν στο διάλογο μέσα από αυτό που καταγράφουν από την πρώτη γραμμή και στην τοπική κοινωνία και του Ηρακλείου αλλά και στην Κρήτη γενικότερα.
Ενας άλλος λόγος είναι ότι οι συζητήσεις μας με όλα τα στελέχη του ΚΚΕ, που όχι μόνο προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά έρχονται στο ΚΕΘΕΑ στην Κρήτη αλλά και σε όλη την Ελλάδα, είναι ένας μόνιμος διάλογος που εμπλουτίζει και τα θεραπευτικά προγράμματα και τα στελέχη του Κόμματος.
Αυτό που θέλω να τονίσω όσο μπορώ για το πώς μπορεί να πορευτεί αυτός ο τόπος, μιας και μιλάμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια πολιτική για τα επόμενα χρόνια. Καταγράφουμε αρχείο με 4.000 εξαρτημένους στην Κρήτη μόνο στο ΚΕΘΕΑ, βλέπουμε κάθε μέρα ανθρώπους - σκιές που περιπλανώνται ανάμεσα στη φυλακή, στα προγράμματα και στο δρόμο, όπως βλέπουμε και στην Αθήνα πιο έντονα. Σαφώς χρειάζεται μια δράση σε εθνικό επίπεδο με άξονα μια πολιτική κοντά στις αξίες του Κόμματος, με το οποίο συμφωνούμε και είμαστε πάρα πολύ κοντά αλλά χρειάζεται επιπλέον και ένα τοπικό σχέδιο δράσης γιατί κάθε τόπος έχει τα ιδιαίτερα πολιτιστικά, κοινωνικά, οικονομικά χαρακτηριστικά. Ειδικά στην Κρήτη δεν είμαστε μακριά από το να εκτραπεί το πράγμα και να γίνουμε ένα μικρό Μεξικό, κι όποιος νομίζει ότι κινδυνολογούμε χρειάζεται να δει και να συζητήσει με κάποια σκληρά δεδομένα σε σχέση με τη Δικαιοσύνη, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το ΚΕΘΕΑ και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Μπορεί αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα να μοιάζει μακριά από το Ηράκλειο, αλλά τα πράγματα αλλάζουν και μπορεί να μοιάζει με φυσικό φαινόμενο που θα έρθει, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι το αποτέλεσμα μιας κατάστασης και χρειάζεται να μην το αντιμετωπίζουμε ως φυσικό φαινόμενο για να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό που χρειάζεται να κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι να έχει ένα σχέδιο παρέμβασης, πρόληψης ώστε να μην οδηγηθούμε σε λογικές διαχείρισης και να φτάσεις απλά να παίρνεις τα σκουπίδια από το δρόμο για να μη χαλάνε την αισθητική του μικροαστού και του τουρίστα.
Σε αυτόν το διάλογο μπορούν να συμβάλουν τόσο τα μέλη του θεραπευτικού προγράμματος, οι γονείς, το προσωπικό αλλά και κάθε ευαίσθητος λειτουργός της δημόσιας Υγείας που σκέφτεται κι οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον για την Κρήτη αλλά και γενικά. Εγώ είμαι σίγουρος ότι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» συμβαδίζουμε και στις αξίες και στο πάθος για να κάνουμε πράξη όλα αυτά από όποια θέση κι αν βρεθούν μετά τις εκλογές. Εύχομαι κάθε επιτυχία και είμαστε εδώ και για το διάλογο και για τη συμπαράταξη.
Ενας άλλος λόγος είναι ότι οι συζητήσεις μας με όλα τα στελέχη του ΚΚΕ, που όχι μόνο προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά έρχονται στο ΚΕΘΕΑ στην Κρήτη αλλά και σε όλη την Ελλάδα, είναι ένας μόνιμος διάλογος που εμπλουτίζει και τα θεραπευτικά προγράμματα και τα στελέχη του Κόμματος.
Αυτό που θέλω να τονίσω όσο μπορώ για το πώς μπορεί να πορευτεί αυτός ο τόπος, μιας και μιλάμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια πολιτική για τα επόμενα χρόνια. Καταγράφουμε αρχείο με 4.000 εξαρτημένους στην Κρήτη μόνο στο ΚΕΘΕΑ, βλέπουμε κάθε μέρα ανθρώπους - σκιές που περιπλανώνται ανάμεσα στη φυλακή, στα προγράμματα και στο δρόμο, όπως βλέπουμε και στην Αθήνα πιο έντονα. Σαφώς χρειάζεται μια δράση σε εθνικό επίπεδο με άξονα μια πολιτική κοντά στις αξίες του Κόμματος, με το οποίο συμφωνούμε και είμαστε πάρα πολύ κοντά αλλά χρειάζεται επιπλέον και ένα τοπικό σχέδιο δράσης γιατί κάθε τόπος έχει τα ιδιαίτερα πολιτιστικά, κοινωνικά, οικονομικά χαρακτηριστικά. Ειδικά στην Κρήτη δεν είμαστε μακριά από το να εκτραπεί το πράγμα και να γίνουμε ένα μικρό Μεξικό, κι όποιος νομίζει ότι κινδυνολογούμε χρειάζεται να δει και να συζητήσει με κάποια σκληρά δεδομένα σε σχέση με τη Δικαιοσύνη, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το ΚΕΘΕΑ και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Μπορεί αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα να μοιάζει μακριά από το Ηράκλειο, αλλά τα πράγματα αλλάζουν και μπορεί να μοιάζει με φυσικό φαινόμενο που θα έρθει, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι το αποτέλεσμα μιας κατάστασης και χρειάζεται να μην το αντιμετωπίζουμε ως φυσικό φαινόμενο για να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό που χρειάζεται να κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι να έχει ένα σχέδιο παρέμβασης, πρόληψης ώστε να μην οδηγηθούμε σε λογικές διαχείρισης και να φτάσεις απλά να παίρνεις τα σκουπίδια από το δρόμο για να μη χαλάνε την αισθητική του μικροαστού και του τουρίστα.
Σε αυτόν το διάλογο μπορούν να συμβάλουν τόσο τα μέλη του θεραπευτικού προγράμματος, οι γονείς, το προσωπικό αλλά και κάθε ευαίσθητος λειτουργός της δημόσιας Υγείας που σκέφτεται κι οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον για την Κρήτη αλλά και γενικά. Εγώ είμαι σίγουρος ότι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» συμβαδίζουμε και στις αξίες και στο πάθος για να κάνουμε πράξη όλα αυτά από όποια θέση κι αν βρεθούν μετά τις εκλογές. Εύχομαι κάθε επιτυχία και είμαστε εδώ και για το διάλογο και για τη συμπαράταξη.
Νίκος Μόττας
