#Άουσβιτς... ,,ΑΝΝΑ...ΦΟΒΑΜΑΙ,,

Βρήκα μια μπούκλα
απ΄τα μαλλιά σου Άννα
Και εκείνο το λευκό σχοινάκι
που τα έδενες.

Βρήκα και το δεξί σου

το παπούτσι.

Μες στο σωρό αμέσως τ΄αναγνώρισα.

Έτρεξε άδειο προς το μέρος μου ‘Αννα.
Μα πως μου φάνηκε πως κούτσαινε;

Κι εκείνη τη μικρή σου
την παλάμη
Μεσα σε οστά βουνό πως την ξεχώρισα;


H ραβδωτή στολή ξεθώριασε Άννα
μα στέκονταν όρθια.

Εκεί,
με το γερτό σου νάζι φορτωμένη
Tον αριθμό σου μόνο δε θυμήθηκα Άννα.

Τι να κρατήσει ο νους,
Τι να ξεχάσει;

Μα Άννα μη φοβάσαι
στο υποσχέθηκα.

Κάποτε ο κόσμος θα αλλάξει
Κάποτε..


Άννα φοβάμαι.

(Β. Χριστιά)

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion