ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Ωρολογιακή βόμβα για εισφορές και συντάξεις παλιών και νέων ασφαλισμένων

Τζόγος των εισφορών χωρίς καμιά εγγύηση για την καταβολή των «συντάξεων»

Από κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό

Τις αμέσως επόμενες μέρες αναμένεται να ξεκινήσει στη Βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου που φέρνει η κυβέρνηση για τη δημιουργία του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), ολοκληρώνοντας αυτό που ξεκίνησε με νόμο του 2012 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.), συνέχισε και επικαιροποίησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο του 2016.

Πυρήνας του νομοσχεδίου είναι η θεσμοθετημένη κλοπή δισεκατομμυρίων ευρώ από τις τσέπες των εργαζομένων - ασφαλισμένων, τα οποία θα δίνονται χάρισμα στις μεγάλες επιχειρήσεις για να τα τζογάρουν. Ενώ για τους ίδιους τους εργαζόμενους το αν, πότε και πόση σύνταξη θα πάρουν, δεν το εγγυάται κανένας.

Πρόκειται για συνέχεια αντιασφαλιστικών νόμων προηγούμενων δεκαετιών που αφαίμαξαν τα αποθεματικά των Ταμείων με διάφορους τρόπους (δάνεια, χρηματιστήριο κ.ά.) για τη χρηματοδότηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των ασφαλισμένων, κυρίως των νέων, για τις πραγματικές στοχεύσεις του νομοσχεδίου, ισχυρίζεται ότι το κεφαλαιοποιητικό σύστημα «είναι η απάντηση στους κινδύνους που προκαλεί η γήρανση του πληθυσμού», ότι «θα συμβάλει στην ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας» και ότι θα δίνει μεγαλύτερες συντάξεις. Σπεύδει επίσης να «καθησυχάσει» τους παλιούς ασφαλισμένους ότι δεν θα έχει επιπτώσεις γι' αυτούς.

Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική και κάνει επιτακτική την ανάγκη να δοθεί μαζική απάντηση στους νέους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

«Δώρο» δισεκατομμυρίων ευρώ στο κεφάλαιο

Η ίδια η έννοια της κεφαλαιοποίησης διαψεύδει την κυβέρνηση. Στο ΤΕΚΑ θα υπαχθούν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 και προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι είναι κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών, που μέχρι τώρα δεν υπάγονται στην Επικουρική Ασφάλιση. Σε αυτό, ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει έναν «ατομικό κουμπαρά», στον οποίο θα αποθέτονται οι εισφορές του που δεν θα μπορεί να ακουμπήσει. Ο ασφαλισμένος ξέρει τι εισφορές θα δίνει, αλλά δεν έχει ιδέα αν και πόση σύνταξη θα πάρει.

Αθροιστικά οι «ατομικοί κουμπαράδες» θα διαμορφώνουν τεράστια ποσά, τα οποία θα πηγαίνουν στον «μεγάλο κουμπαρά», στις τσέπες δηλαδή των κεφαλαιοκρατών - διαχειριστών, που δεν έχουν καμιά υποχρέωση να τα επιστρέψουν.

Εχουν όμως το απόλυτο δικαίωμα να τα τζογάρουν, με το ρίσκο ακόμα και να χαθούν. Να γίνουν δηλαδή «αέρας» οι εισφορές και τελικά οι συντάξεις. Ακόμα όμως και αν υπάρξει κάποιο κέρδος από την επένδυση, οι συνταξιούχοι θα γλείψουν ένα κοκαλάκι απ' αυτό και οι επιχειρήσεις θα κρατήσουν τη μερίδα του λέοντος, από ένα αρχικό κεφάλαιο που δεν τους ανήκε! Δηλαδή, μονά - ζυγά κερδισμένοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι και χαμένοι οι ασφαλισμένοι, που αναλαμβάνουν τεράστιο ρίσκο να μείνουν και χωρίς συντάξεις.

Τα περί «κρατικής εγγύησης» στην «καταβολή ελάχιστης μηνιαίας σύνταξης» είναι λόγια του αέρα. Στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι μερικές δεκάδες ευρώ που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια και τη σημασία της σύνταξης.

Από την άλλη, με δεδομένο ότι μέσα σε 30 χρόνια έχουν νομοθετηθεί περίπου 10 αντιασφαλιστικοί νόμοι, που αλλάζουν κάθε φορά προς το χειρότερο τους όρους συνταξιοδότησης, πόση αξία έχει η εγγύηση που δίνει σήμερα μια κυβέρνηση για μια σύνταξη που υποτίθεται ότι θα δοθεί μετά από 40 χρόνια; Απολύτως καμιά!

Με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, επί της ουσίας καταργείται η επικουρική σύνταξη και ο εργαζόμενος παύει να θεωρείται ασφαλισμένος. Είναι πλέον «επενδυτής», οι εισφορές του γίνονται κεφάλαιο που τζογάρεται και τα αποτελέσματα του τζόγου θεωρούνται μερίσματα - εάν υπάρξουν.

Ετσι, η σύνταξη ως δικαίωμα που απαντά στην ανάγκη επιβίωσης των συνταξιούχων καταργείται και μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση - ευθύνη. Το αν και τι μερίσματα θα πάρει ο ασφαλισμένος, είναι ένα ρίσκο που αναλαμβάνει ο καθένας ατομικά, όπως ατομικά θα υποστεί και τις συνέπειες...

Μεγάλη επισφάλεια και για τους σημερινούς συνταξιούχους

Σε ό,τι αφορά τους σημερινούς συνταξιούχους, παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, η επισφάλεια είναι μεγάλη, αφού οι σημερινές συντάξεις χρηματοδοτούνται από τις εισφορές που εισπράττονται από τους εν ενεργεία ασφαλισμένους. Από το 2022 και μετά, οι εισφορές των εν ενεργεία θα πηγαίνουν - σύμφωνα με το νομοσχέδιο - στους ατομικούς λογαριασμούς τους και όχι για την πληρωμή των συντάξεων.

Επομένως και με δεδομένη τη διαρκή απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης προκύπτει σοβαρό ζήτημα χρηματοδότησης των σημερινών συντάξεων και όσων ασφαλισμένων είναι ενταγμένοι στο «παλιό» σύστημα και πρόκειται να βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια.

Το χρηματοδοτικό κενό - ανάλογα με τις παραδοχές - εκτιμάται από τα 48 έως τα 78 δισ. ευρώ. Αυτό το ποσό, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα καλυφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους, δηλαδή και πάλι ο λογαριασμός θα φορτωθεί στα λαϊκά στρώματα. Η επιβάρυνση αυτή μπορεί να συνδυαστεί και με μείωση των υφιστάμενων συντάξεων, όπως και των νέων συντάξεων για τους ασφαλισμένους που θα παραμείνουν στο ισχύον σύστημα.

Οσο για τη συμβολή του «κουμπαρά» στην ανάπτυξη, που επικαλείται η κυβέρνηση ως το τυράκι στη φάκα, από την οποία οι ασφαλισμένοι έχουν κάτι τάχα να περιμένουν, η πείρα από τα προηγούμενα χρόνια είναι διδακτική και κανείς δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που στήνουν κράτος και επιχειρηματικοί όμιλοι.

Τα λεγόμενα αποθεματικά των Ταμείων λεηλατήθηκαν και στο παρελθόν για να γίνουν κεφάλαιο για επενδύσεις, ιδιαίτερα μεταπολεμικά, όταν έγιναν «δανεικά και αγύριστα» προς τους καπιταλιστές, μετατράπηκαν σε ιδιωτικές περιουσίες, έγιναν βιομηχανίες, καράβια, τράπεζες. Οι εργαζόμενοι όμως δεν κέρδισαν ποτέ τίποτα και οι «μαύρες τρύπες» στα Ταμεία μεγάλωσαν, με αποτέλεσμα να πληρώσουν τον λογαριασμό και με μειώσεις συντάξεων τα χρόνια που ακολούθησαν. Αυτό θα γίνει ακόμα πιο απροκάλυπτα τώρα, με την παράδοσή τους στον τζόγο.

Η «καραμέλα» του δημογραφικού

Σε ό,τι αφορά, τέλος, την επίκληση του δημογραφικού προβλήματος, που προκύπτει από τη γήρανση του πληθυσμού, ως «άλλοθι» για τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, η κυβέρνηση δεν πρωτοτυπεί καθόλου. Τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, αυτό είναι το μόνιμο επιχείρημα, για κάθε αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις.

Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, όμως, και το τζογάρισμα των αποθεματικών δεν λύνουν και ούτε μπορούν να λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα. Αξιοποιούνται σε όλο τον κόσμο για να επιταχύνουν την απόσυρση του κράτους και της εργοδοσίας από την Ασφάλιση, μετατρέποντάς την ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση.

Οι κοινωνίες μπορεί όντως να «γερνάνε», αφού αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής και ταυτόχρονα έχουν μειωθεί οι γεννήσεις, αλλά γιατί αποτελεί πρόβλημα για μια κοινωνία το 30% του πληθυσμού της να είναι 65 ετών και πάνω όπως προβλέπει η Eurostat ότι θα συμβεί το 2100;

Αλλά και τα αίτια της υπογεννητικότητας, που η αντιμετώπισή της θα μπορούσε να συμβάλει στην ταχύτερη ηλικιακή ανανέωση του πληθυσμού, δεν μπορούν να αναζητηθούν έξω από το ίδιο το σύστημα και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που καταδικάζει τα νέα ζευγάρια σε ανασφάλεια και μεροδούλι - μεροφάι, χωρίς εισόδημα και πραγματική στήριξη της οικογένειας, ενώ η «φροντίδα» του για τους γηραιότερους εξαντλείται σε αλλεπάλληλες αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και σε ιδιωτικοποίηση της όποιας Πρόνοιας...

 https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=28/8/2021&id=18321&pageNo=5

ΚΙ ΕΓΙΝΕ...ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ...72...ΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥΣ...

                  72 ΝΑΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥΣ …

«Από το ‘90 και μετά μας έχουν πνίξει τα σκατά» ... έλεγε το τραγούδι του Μαχαιρίτσα το ‘93. 

Και την ίδια περίοδο, είχε πει στη Βουλή ο Μαυρίκος ότι «αυτοί αν μπορούσαν θα ψήφιζαν ένα νόμο που να λέει ότι οι εργαζόμενοι θα πεθαίνουν μόλις βγούνε στη σύνταξη».

Οι προσπάθειες του απελευθερωμένου πια καπιταλισμού ήταν από την αρχή σ’ αυτή την κατεύθυνση. 

Με κάθε τρόπο να αλλάξουν αυτά που λέγανε «Σοβιετικά κατάλοιπα», δηλαδή τα δικαιώματα που είχαν κατακτήσει με αίμα οι εργαζόμενοι και τα αυτονόητα όλων μας.

Τα αποθεματικά έπαψαν να θεωρούνται περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και χάθηκαν στα χρηματιστήρια. Έγιναν εργαλεία στα χέρια των διάφορων Σημίτηδων και «μετοχές», στα αχόρταγα ταμεία των μεγαλοαπατεώνων που τους λένε «επενδυτές».

Η εργασία από τότε θεωρήθηκε «κόστος» κι η σύνταξη «δώρο» στους «απόμαχους». 

Η «αναλογία εργαζόμενων – συνταξιούχων» και το «προσδόκιμο», έγιναν το κριτήριο της λειτουργίας του συνταξιοδοτικού, αντικαθιστώντας την εγγύηση του κράτους, τις εργοδοτικές εισφορές, αλλά κυρίως τις εισφορές που χρόνια πλήρωνε ο κάθε εργαζόμενος. 

Τα εφάπαξ πέταξαν και τα επικουρικά λεηλατήθηκαν.

Η δραματική μετατροπή της εργασίας του 8ωρου και της ασφάλισης, σε ελαστική απασχόληση των συμβάσεων και της μαύρης εργασίας κι οι διαδοχικές απαλλαγές των εργοδοτών από τις εισφορές, ελαχιστοποίησαν τα ποσά που έμπαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία. 

Κι οι νέοι εργαζόμενοι πήραν ουσιαστικά την απόφαση ότι δεν έχει γι’ αυτούς σύνταξη, παρά μόνο ιδιωτική.

Κριτήριο για τα χρόνια συνταξιοδότησης έπαψε να είναι η επιστημονική ανάλυση για τις αντοχές των εργαζομένων σε κάθε επάγγελμα, τα βαρέα, τα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. 

Κι έγινε ... το προσδόκιμο.

 Είπαν με χίλιους τρόπους ότι το πρόβλημα είναι ότι ζούμε πολύ. Όλοι τους. 

Από τους υπουργούς όλων των κυβερνήσεων, μέχρι τους «σοφούς» που πρώτα παίρνουν μέρος στις επιτροπές και τους διαλόγους που διαμορφώνουν τα νέα συνταξιοδοτικά, κι ύστερα κάνουν τους εργατολόγους που γίνονται πιο πλούσιοι πουλώντας στημένες συμβουλές στους αφελείς.

Οι κυβερνήσεις διαγκωνίστηκαν για το πιά θα κλέψει περισσότερα από τους συνταξιούχους και θα δώσει περισσότερα στο κεφάλαιο.

 Και τα βήματά τους στην κατεύθυνση αυτή, συνοδεύτηκαν μεθοδικά από τη μαύρη προπαγάνδα της «κρίσης», των «ρετιρέ», των «προνομιούχων καλομαθημένων συνταξιούχων». 

Από τον κοινωνικό αυτοματισμό. Από τον αυταρχισμό και την καλλιέργεια του φόβου κάθε είδους. Από τους διάφορους κοινωνικούς διαλόγους για την «ενεργό γήρανση» και την «ασημένια οικονομία». 

Μέχρι και την κολακεία προς τους συνταξιούχους ότι «έχουν τη ζωή μπροστά τους και δε ξόφλησαν», λες και δεν είναι δικαίωμά τους να απολαύσουν κάποια χρόνια ησυχίας, ξεκούρασης, σύνταξης.

         Η ΙΔΙΑ ΠΑΛΙΑ «ΚΑΣΣΕΤΑ».

Και φυσικά από τις δεκάδες μελέτες των διάφορων επιστημόνων που λένε πάντα τα ίδια: 

«Παίρνουν πολλά. Ζουν πολύ. Τα ταμεία είναι άδεια. Είναι περισσότεροι οι συνταξιούχοι από τους εργαζόμενους. Γήρανση του πληθυσμού. Υπογεννητικότητα. Ελαστικές μορφές απασχόλησης». 

Λες και δεν είναι η ίδια η δική τους πολιτική που φέρνει αυτά τα αποτελέσματα. 

Οπότε ... περικοπή των συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας, το συνταξιοδοτικό στους ιδιώτες.

Ακαδημαϊκές καριέρες χτίστηκαν πάνω σ’ αυτές τις «φαεινές ιδέες», που τις μοιράζει το κεφάλαιο φωτοτυπημένες στο πολιτικό και επιστημονικό προσωπικό του σαν θέσφατα. 

Κανένας δε ξεφεύγει από τη γραμμή. Μεταπτυχιακά πουλιούνται. Νεανικά μυαλά αποβλακώνονται με πτυχία και διατριβές κονσέρβες φιλελευθερισμού. 

Και στοίχημα για το ότι η επόμενη τέτοια μελέτη θα λέει πάλι τα ίδια, δε βάζει πιά κανείς. 

Δεν έχει το παραμικρό ρίσκο μια τέτοια ... πρόβλεψη. Όπως καλή ώρα η «εμπιστευτική» μελέτη που εμφανίστηκε προχτές, που συνοδεύει το νέο ασφαλιστικό και ανεβάζει τα όρια ηλικίας στα ... 72.

             Η ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ – ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ.

«Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 72 έτη απειλεί να φέρει το εκρηκτικό μείγμα γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει επιστημονική μελέτη του ομότιμου καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστημίου, Σάββα Ρομπόλη και του υποψήφιου διδάκτορα, Βασίλη Μπέτση». (Από τον τύπο).

Ήδη οι ασφαλισμένοι στο άμεσο μέλλον, ακόμα κι αν δεν υπάρξει καμιά νέα νομοθετική αλλαγή, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 68. 

Κι αυτό γιατί από διάταξη νόμου, προβλέπεται ότι ανά τρία χρόνια, τα νομοθετημένα όρια ηλικίας θα διαμορφώνονται ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής των συνταξιούχων μετά το 65ο έτος. 

Και το προσδόκιμο ζωής, στο τέλος του 2020 θα είναι αυξημένο κατά 1 περίπου έτος. 

Έτσι:
«Αύξηση ορίου ηλικίας για τις συντάξεις στα 68 το 2024» λέει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 

Και συνεχίζει

 «Το επίσης όχι και τόσο μακρινό 2036, το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα ανεβεί περαιτέρω, στα 69 έτη, το 2045 θα φθάσει τα 70 έτη, το 2057 τα 71 έτη και το 2066 θα φθάσει τελικά το 72ο έτος ηλικίας των ασφαλισμένων».

         «ΠΑΝΤΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ» … ΣΤΗΝ ΕΕ.

Φυσικά η μελέτη δεν παραλείπει να αναφέρει ότι από το 2018, στην ΕΕ και τις αντίστοιχες μελέτες, είναι μόνιμη «υπόθεση εργασίας» ότι το 2060 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος. 

Η γραμμή που λέγαμε, που περνά σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ.

 Ήδη έχουν γίνει ίδιες μεταρυθμίσεις σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κλπ.

Σύμφωνα μάλιστα με μελέτη του «Joint Research Center», το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου θα αυξάνεται κατά 2 χρόνια ανά δεκαετία, οπότε το «72» είναι μάλλον κάτι που αναμένεται να ξανασυζητηθεί και να ξαναυπολογιστεί. 

Προς πιά κατεύθυνση ; Μαντέψτε.

          ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ.

Παρόμοιες «εκτιμήσεις» έχει η μελέτη για το ύψος των συντάξεων και της δαπάνης γι’ αυτές. 

«Στη μελέτη φαίνεται ότι … οι συντάξεις θα ακολουθούν πτωτική πορεία κάθε χρόνο. Το πόσο θα πέφτουν οι συντάξεις φαίνεται από τα στοιχεία της μελέτης που δείχνουν τις επικουρικές να «εξαϋλώνονται»!" ... αναφέρει η ανάλυση του «enikos.gr» με αναφορά στην πηγή του που είναι ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ».

Είχε δίκιο λοιπόν τότε ο Μαυρίκος. 

Και το τραγούδι του Μαχαιρίτσα δίκιο είχε. Που - μη το ξεχνάτε - είχε τίτλο ... «Να δεις τι σούχω για μετά». 

Το «μετά» συνεχίζεται, μέχρι νεωτέρας. 

Εκτός κι αν …

                                   Μάνος Δούκας από katiousa.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ - Από τη «Λευκή Βίβλο»

ΤΟ Π.Α.ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ ΤΗ ΦΙΕΣΤΑ ΤΩΝ ΚΟΡΑΚΙΩΝ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (vid)

Τη φιέστα των κορακιών της ιδιωτικής ασφάλισης χάλασε παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων στη διάρκεια του συνεδρίου της ΕΛΕΤΕΑ
Από Κατιούσα:
Απάντηση στη φιέστα κυβέρνησης – εργοδοτών που μετατρέπει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφάλιση των εργαζόμενων ακόμα περισσότερο σε πεδίο κερδοφορίας ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών έδωσαν το πρωί συνδικάτα και φορείς, την ώρα που διεθξάγονταν το 1ο Συνέδριο Επαγγελματικής Ασφάλισης από την Ελληνική Ένωση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης και άλλους φορείς ιδιωτικής ασφάλισης. Παρεμβάσεις έγιναν από το Νίκο Παπαγεωργίου, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και το Γιώργο Στεφανάκη, πρόεδρο του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Ν. Αττικής.
Στις παρεμβάσεις αναδείχθηκε ο ιδιαίτερα αρνητικός για τους εργαζόμενους αντιασφαλιστικός νόμος που προωθείται και οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης υγείας και ασφάλισης στην οποία στοχεύει.
Σημειώθηκε χαρακτηριστικά ότι “μας λένε πόσα θα δώσουμε, αλλά όχι πόσα θα πάρουμε”, πως αν ένα επαγγελματικό ταμείο πτωχεύσει, οι εργαζόμενοι δε θα πάρουν ούτε το κεφάλαιό τους, ότι ο λαός έχει μνήμη και θυμάται τι έγινε σε υποθέσεις τύπου Ασπίς Πρόνοια.

Τονίστηκε πως “εμείς πλασιέ των αποθεματικών, των χρημάτων των εργαζομένων δε θα γίνουμε”, αφού “δεν είμαστε Παναγόπουλος, Κιουτσούκης, Βασιλόπουλος”, που θα μπορούσαν κι αυτοί να είναι ομιλητές στην εκδήλωση και ίσως γίνουν στο μέλλον.

Δόθηκε υπόσχεση πως, κι αν ακόμα περάσει ο νόμος – έκτρωμα, ο αγώνας για τη μη εφαρμογή του θα συνεχιστεί και “να πάνε να κόψουν το κεφάλι τους”.
Παράλληλα, κάλεσαν τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία της 18ης Φλεβάρη και τη συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων στις 10.30 π.μ στα Προπύλαια.
Κεντρικά συνθήματα των συγκεντρωμένων ήταν: Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο-λαιμητόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση. Κάτω τα χέρια από την Κοινωνική Ασφάλιση. Όλοι στην απεργία στις 18 Φλεβάρη, στις 10.30 π.μ., στα Προπύλαια.

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»

Αλίευση από "Κατιούσα" kαι Π.Α.ΜΕ 

Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Η ΚΝΕ ΚΑΛΕΙ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΡΙΝ ΠΑΘΕΙ... ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ! ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΛΕΨΟΥΝ!

Ούτε ώρα χαμένη! Η κυβέρνηση καταθέτει νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, που διαλύει τη νέα γενιά, καταργεί όποια προστασία είχε απομείνει για τους νέους εργαζομένους, μετατρέπει την ασφάλιση σε προσωπική υπόθεση, ανάλογα με την τσέπη του καθενός, σε “επένδυση” και τζόγο!

Εδώ και τώρα να δυναμώσει ο αγώνας για να εμποδίσουμε το χτύπημα στη ζωή μας, με συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς και νεολαίας, με δυναμική απεργιακή απάντηση στις 18 Φλεβάρη!

Τι είναι το ασφαλιστικό; Γιατί μας αφορά;

Το ασφαλιστικό είναι το βασικό πλέγμα προστασίας των εργαζομένων. Είναι συλλογική κατάκτηση του λαού, που γεννήθηκε μέσα από τις αξίες της αλληλεγγύης και της ενότητας των εργαζομένων, την ανάγκη προστασίας της ζωής τους.

Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η σύνταξη. 

Είναι μια σειρά προστατευτικές πλευρές που ξεκινούν από την προστασία της μητρότητας, την ασφάλιση των παιδιών και τα εμβόλιά τους, μέχρι τα φάρμακα και τις ιατρικές εξετάσεις, την προστασία απέναντι στον επαγγελματικό κίνδυνο, την προστασία των ΑμΕΑ κ.λπ.

Τι περιλαμβάνει ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό;

Ο νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ βασίζεται στον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τον νόμο Κατρούγκαλου. Πρότυπό τους, το ασφαλιστικό που επέβαλε στη Χιλή ο Πινοσέτ, ο δικτάτορας που έκανε κανόνα τα βασανιστήρια, που δολοφόνησε χιλιάδες αγωνιστές!
Απαλλάσσουν την εργοδοσία από τις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές εισφορές, παραδίδοντας στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών την ανάγκη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την πρόσβαση στο φάρμακο κ.λπ.

Μεταξύ άλλων ο νέος νόμος περιλαμβάνει:

Δουλειά μέχρι τα 67 για όλους.

Η εθνική σύνταξη που “εγγυάται” το κράτος παραμένει στα άθλια επίπεδα των 384€ και στα 340€ με 15 χρόνια εργασίας.

Καταργείται το οικογενειακό επίδομα 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί.

Διατηρείται η διαχρονική λεηλασία των 80 δισ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία.

Παραμένει η κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων για μια σειρά κατηγορίες εργαζομένων.

ΤΩΡΑ να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου-Βρούτση που ενταφιάζει την Κοινωνική Ασφάλιση για τους σημερινούς εργαζόμενους και αυριανούς συνταξιούχους!

Ποιος νέος εργαζόμενος που έπιασε δουλειά στα χρόνια της κρίσης, που είναι σήμερα 20-35 ετών, θα καταφέρει να έχει 40 χρόνια 8ωρης εργασίας

Ποιος εργαζόμενος θα έχει 35 ασφαλισμένα χρόνια (1 ασφαλιστικός χρόνος = 300 ασφαλισμένες μέρες εργασίας!), όταν η καταγεγραμμένη ανεργία όλα αυτά τα χρόνια είναι σταθερά πάνω από 1.000.000 άνεργοι;

Ποιος νέος εργαζόμενος που έχει φάει απολύσεις με το κουτάλι, που έχει δουλέψει με part-time, με 4ωρα-6ωρα, με Σαββατοκύριακα, με σεζόν, delivery, που έχει μπει σε 5μηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ, θα έχει 12.000 ένσημα;

Ποιος νέος επιστήμονας, που δουλεύει με μπλοκάκι και απολαβές μισθωτού, θα καταφέρει να συμπληρώσει 40 χρόνια συνεχούς εργασίας με ταυτόχρονη κάλυψη των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών;

Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΖΟΓΟΣ!

Η Κοινωνική Ασφάλιση χτυπιέται σε όλη την ΕΕ. Π.χ. στη Γαλλία ένα μήνα τώρα οι εργαζόμενοι, μαζί με όλο το λαό, απεργούσαν κόντρα σε θεούς και δαίμονες για το νέο ασφαλιστικό της κυβέρνησης Μακρόν, που τσακίζει το δικαίωμά τους στη ζωή, στον ελεύθερο χρόνο, στην υγεία!

Σήμερα πρέπει να δώσουμε τη μάχη για τη ζωή μας ΕΜΕΙΣ!
Πρόοδος σήμερα, με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, είναι η μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου εργασίας και η αύξηση του ελεύθερου χρόνου, οι αυξήσεις στους μισθούς, η σταθερή δουλειά με δικαιώματα και όχι οι επινοικιαζόμενοι και εργολαβικοί εργαζόμενοι, τα 4ωρα των 300 ευρώ, η δουλειά 7 στις 7 μέρες της βδομάδας κ.λπ.

Ρεαλιστικό σήμερα είναι να γεμίσουν τα δημόσια νοσοκομεία από μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, για να παρέχεται υψηλού επιπέδου δημόσια υγεία και πρόνοια, φαρμακευτική κάλυψη για όλο το λαό και όχι να ερημώνουν κλινικές και νοσοκομεία από προσωπικό, το φάρμακο να ακριβαίνει καθημερινά και την ίδια στιγμή να ξεφυτρώνουν ιδιωτικές κλινικές με πανάκριβες υπηρεσίες και φαρμακοβιομηχανίες με υπέρογκα κέρδη, βγαλμένα από τον πόνο του κόσμου.

Καινοτόμο σήμερα είναι να αξιοποιηθούν τα επιτεύγματα της επιστήμης και η εφαρμογή τους για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, προστασία της μητρότητας και όχι η εντατικοποίηση της εργασίας που οδηγεί νέους ανθρώπους να παρουσιάζουν επαγγελματικές ασθένειες, να σακατεύονται από εργατικά ατυχήματα, να χάνουν τη ζωή τους για ένα μεροκάματο.

Σύγχρονο σήμερα είναι να ζει ο εργαζόμενος και η οικογένειά του σε ασφαλείς κατοικίες με βάση την τεχνογνωσία της εποχής μας και όχι να πνίγεται ο κόσμος από τις βροχές, να αποκλείεται στο πρώτο χιόνι, να καίγεται στην πρώτη φωτιά και να χάνει τα σπίτια του στους πλειστηριασμούς.

Αυτονόητο σήμερα είναι η μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και κοινωνικές παροχές με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας για αξιοπρεπή ζωή.

Δίκαιο σήμερα δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο για έναν νέο εργαζόμενο από το να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει και όχι να ζούμε χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες μας!

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»

Αλίευση από ΚΝΕ
Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion