ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ «E-FOOD» - ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ
Σημαντικές επιτυχίες, που αφορούν όλους τους εργαζόμενους, αποτελούν η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου στην «e-food» και η υπογραφή ΣΣΕ στη Ζώνη
Ο μεγάλος αγώνας που έδωσαν οι εργαζόμενοι διανομείς της «e-food» και οδήγησε σε μια σημαντική κατάκτηση, αφού πάνω από 2.000 «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι γίνονται αορίστου χρόνου, έδωσε θάρρος και κουράγιο σε όλη την εργατική τάξη.
Οι συγκλονιστικές εικόνες με τα χιλιάδες μηχανάκια να διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα και το κύμα αλληλεγγύης που σηκώθηκε από όλο τον λαό, που στο πρόσωπο των διανομέων είδε τα δικά του βάσανα και στη νίκη τους τις δικές του ελπίδες, σίγουρα αφήνουν πολύτιμη παρακαταθήκη.
Ο αγώνας τους ήρθε σε σύγκρουση με τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, επέβαλε δε μορφές πάλης που ο πρόσφατος αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη επεδίωξε να «καταργήσει», όπως η απόφαση για απεργία μέσα από μαζική Γενική Συνελεύση στον δρόμο του αγώνα, και όχι με ...ηλεκτρονικά κλικ από τον καναπέ.
Εδειξε τη δύναμη του οργανωμένου και συλλογικού αγώνα μέσα από τα συνδικάτα, τι μπορούν να καταφέρουν οι εργαζόμενοι με την οργάνωση από τα κάτω, χωρίς να περιμένουν «σωτήρες» από τα πάνω.
Οι συγκλονιστικές εικόνες με τα χιλιάδες μηχανάκια να διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα και το κύμα αλληλεγγύης που σηκώθηκε από όλο τον λαό, που στο πρόσωπο των διανομέων είδε τα δικά του βάσανα και στη νίκη τους τις δικές του ελπίδες, σίγουρα αφήνουν πολύτιμη παρακαταθήκη.
Ο αγώνας τους ήρθε σε σύγκρουση με τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, επέβαλε δε μορφές πάλης που ο πρόσφατος αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη επεδίωξε να «καταργήσει», όπως η απόφαση για απεργία μέσα από μαζική Γενική Συνελεύση στον δρόμο του αγώνα, και όχι με ...ηλεκτρονικά κλικ από τον καναπέ.
Εδειξε τη δύναμη του οργανωμένου και συλλογικού αγώνα μέσα από τα συνδικάτα, τι μπορούν να καταφέρουν οι εργαζόμενοι με την οργάνωση από τα κάτω, χωρίς να περιμένουν «σωτήρες» από τα πάνω.
Η μεγάλη μάχη που έδωσαν οι ντελιβεράδες ήρθε λίγες μέρες μετά από μια σημαντική κατάκτηση σε έναν άλλο χώρο, στους μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος. Εκεί, μετά από έναν πολύμηνο και πολύμορφο αγώνα, με καθολική συμμετοχή των εργατών, το Συνδικάτο Μετάλλου κατάφερε να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση με την εργοδοτική ένωση και να σηματοδοτήσει μια πολύτιμη εξαίρεση για την εργατική τάξη, αφού κάθε εργαζόμενος έχει κατοχυρωμένα δικαιώματα που προβλέπονται στη Σύμβαση. Πρόκειται για αποτέλεσμα σκληρής αναμέτρησης με την εργοδοσία, για Σύμβαση που προβλέπει αυξήσεις στις αμοιβές, που κατοχυρώνει το σταθερό ωράριο, τις υπερωρίες και άλλα δικαιώματα τα οποία με τον πρόσφατο νόμο - έκτρωμα βρέθηκαν στο στόχαστρο.
Και τα δύο αυτά παραδείγματα δείχνουν τον λόγο που η δράση των ταξικών σωματείων είναι στο στόχαστρο της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, τις επιδιώξεις του νόμου Χατζηδάκη για την περιστολή της συνδικαλιστικής δράσης, αφού αυτή είναι η μόνη που μπορεί να βάλει εμπόδια στο εργοδοτικό ξεσάλωμα.
Αυτήν την πολύτιμη πείρα φωτίζει στο παρόν φύλλο ο «Ριζοσπάστης» συζητώντας με τον Γιώργο Στεφανάκη, πρόεδρο του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής και εργαζόμενο στην «e-food», και τον Ακη Αντωνίου, πρόεδρο του Παραρτήματος Πειραιά του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής.
ΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Η καθημερινή μάχη και η ανυποχώρητη διεκδίκηση του Συνδικάτου έφεραν τη ΣΣΕ
 |
| Απεργιακή συγκέντρωση στο Πέραμα |
Από την 1η Οκτώβρη μπήκε σε ισχύ η νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Ναυπηγοεπισκευαστικών Εργασιών που υπέγραψε το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας με τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Ναυπηγικής Βιομηχανίας (ΣΕΝΑΒΙ), η οποία προβλέπει αυξήσεις, διατηρεί και κατοχυρώνει μια σειρά από θεσμικά ζητήματα που απέσπασαν οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους.
Η υπογραφή της νέας ΣΣΕ δεν αποτελεί κανένα «δώρο» της εργοδοσίας, αντίθετα ήρθε μέσα από τη σκληρή μάχη που δίνει χρόνια τώρα το Συνδικάτο. Οπως αναδεικνύει ο Ακης Αντωνίου, η νέα ΣΣΕ ήρθε ως συνέχεια της προηγούμενης ΣΣΕ, τρίχρονης διάρκειας, που υπογράφτηκε το 2017. Ηταν η πρώτη ΣΣΕ που υπογράφτηκε ύστερα από 10 χρόνια, ήρθε μετά από 9 μήνες κινητοποιήσεων, κατοχύρωσε σειρά θεσμικών αιτημάτων και καθόρισε τα μεροκάματα. Ωστόσο η μάχη συνεχίστηκε για την εφαρμογή της καθώς υπήρχαν εργοδότες που δεν την εφάρμοζαν επειδή δεν ήταν μέλη της ΣΕΝΑΒΙ αλλά και εργοδότες που δεν την εφάρμοζαν παρόλο που ήταν μέλη της.
«Η εφαρμογή της ήταν μια καθημερινή μάχη», λέει ο Ακης Αντωνίου και εξηγεί: «Με δεκάδες κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς καταφέραμε να εφαρμοστεί στη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου. Αυτό οφείλεται στα αντανακλαστικά των εργαζομένων που ενημέρωναν άμεσα το Συνδικάτο όταν δεν εφαρμοζόταν ή σε χώρους που οι εργοδότες δεν ήταν μέλη της ΣΕΝΑΒΙ. Το Συνδικάτο επιτόπου προχωρούσε σε κινητοποιήσεις απαιτώντας και καταφέρνοντας την εφαρμογή από τους εργοδότες, μέλη και μη της ΣΕΝΑΒΙ».
Σε αυτήν την πολύτιμη πείρα «πάτησε» η μάχη για τη νέα ΣΣΕ, το 2021. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι «πολλοί ήταν οι νέοι σε ηλικία εργαζόμενοι που ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με την οργανωμένη συνδικαλιστική δράση, για πρώτη φορά εργάστηκαν με όρους καθορισμένους από μια ΣΣΕ, και όχι ο καθένας μόνος του απέναντι στις ορέξεις των εργοδοτών. Οι νέοι εργαζόμενοι και την πρώτη φορά ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν καθολικά στο κάλεσμα του Συνδικάτου για αγωνιστική διεκδίκηση της ΣΣΕ. Και τότε και τώρα έγιναν εκατοντάδες εγγραφές στο Σωματείο».
Για την τωρινή σύμβαση, μας λέει: «Ξεκινήσαμε κινητοποιήσεις από τις αρχές του 2021. Κυρίως προχωρούσαμε σε στάσεις εργασίας, στη διάρκεια των οποίων ενημερώναμε τους συναδέλφους, ενώ φτάνοντας στο καλοκαίρι πραγματοποιήσαμε τρεις απεργιακές κινητοποιήσεις σε διάστημα ενός μήνα. Ο αγώνας μας κατέληξε σε ένα προσύμφωνο με τη ΣΕΝΑΒΙ στα μέσα του καλοκαιριού που πριν από λίγες μέρες έγινε ΣΣΕ. Δεν ήταν ένας εύκολος αγώνας.
Οι εργοδότες ξεκίνησαν με την αξίωση να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις από το μηδέν, σαν να μην υπήρχε προηγούμενη ΣΣΕ, παίρνοντας θάρρος και από το αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης. Ηθελαν ζητήματα όπως το ωράριο, την υπερωριακή αμοιβή και άλλα να τα πάμε από την αρχή. Ομως, με τις κινητοποιήσεις μας και την καθολική συμμετοχή των συναδέλφων, που ήξεραν ακριβώς γιατί παλεύουν, ακυρώσαμε τους στόχους τους».
Στην ερώτησή μας τι φέρνει η νέα ΣΣΕ, μας λέει ότι «καταρχάς διατηρεί όσα προβλέπει η προηγούμενη. Κατοχυρώνει το 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, απορρίπτει οποιαδήποτε αναπλήρωση των υπερωριών στο πλαίσιο ενός μοντέλου διευθέτησης του χρόνου εργασίας και προβλέπει αποζημίωση της υπερωρίας από την πρώτη ώρα, με προσαύξηση 100%, προβλέπει αυξήσεις στα μεροκάματα 4 - 5% ανάλογα με την ειδικότητα και μια σειρά από άλλες κατακτήσεις».
Ομως, η μάχη δεν τελειώνει εδώ, «όπως και πριν έτσι και τώρα δίνουμε μάχη για την εφαρμογή τους. Εχουμε να αντιμετωπίσουμε τους εργοδότες που θα προσπαθήσουν να μην την εφαρμόσουν ή που δεν έχουν ακόμα δεσμευθεί να την εφαρμόσουν. Εχουμε ακόμα απέναντί μας την κυβέρνηση. Στην προηγούμενη ΣΣΕ του 2017 είχαμε καταθέσει αίτηση στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να την καταστήσει υποχρεωτική για το σύνολο των ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων, αλλά την απέρριψε αφού με βάση το αντεργατικό πλαίσιο πρέπει να αποδεικνύεται ότι οι επιχειρήσεις που την υπογράφουν απασχολούν το 50% συν 1 των εργαζομένων του κλάδου, πράγμα που ήταν αδύνατο αφού η εργοδοτική ένωση αρνιόταν να παραδώσει λίστα με τις επιχειρήσεις - μέλη της.
Με την υπογραφή της ΣΣΕ του 2021 καταθέσαμε το ίδιο αίτημα και στη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Μας απάντησε τα ίδια με την προηγούμενη, επικαλούμενη αυτήν τη φορά και τον νέο νόμο Χατζηδάκη, δηλαδή να τεκμηριώσουμε ότι η ΣΣΕ δεν θίγει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων!
Είναι προφανές λοιπόν ότι η μάχη για τη ΣΣΕ δεν λήγει με την υπογραφή της, ότι συνεχίζεται για την εφαρμογή της και αυτό απαιτεί αταλάντευτο αγώνα, σε σύγκρουση με τους ψηφισμένους αντεργατικούς νόμους, με συνεχή φροντίδα για τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των εργαζομένων μέσα από τις γραμμές του Συνδικάτου».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
Η συμμετοχή όλων όσοι μέχρι σήμερα ήταν ανοργάνωτοι έκρινε το αποτέλεσμα του αγώνα
 |
| Οι εργαζόμενοι διανομείς σηκώνουν το χέρι και ψηφίζουν: Απεργία |
Τη μαζική συμμετοχή, την οργάνωση και την αλληλεγγύη ξεχωρίζει μεταξύ άλλων ο Γ. Στεφανάκης ως καθοριστικά στοιχεία της επιτυχημένης μάχης που έδωσαν οι ντελιβεράδες, στη συνέντευξη που ακολουθεί:
-- Τι έκαναν και τι ...δεν έκαναν οι εργαζόμενοι στην «e-food»; Πώς κατάφεραν να ασκήσουν τόσο μεγάλη πίεση στην εργοδοσία;
-- Αυτό που έκαναν οι εργαζόμενοι ήταν να πάρουν τη θέση τους στον αγώνα αυτό: Είδαν στο προκλητικό δίλημμα της εταιρείας, «συνεργάτης ή άνεργος», τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των προβλημάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν. Συμμετείχαν στη συνέλευση που έγινε και μετέφεραν τη συζήτηση σε δεκάδες συσκέψεις που έγιναν στις πιάτσες. Αποφάσισαν κατά τη διάρκεια της πρώτης μοτοπορείας, που κατέληξε έξω από τα γραφεία της εταιρείας και μπροστά στις δυνάμεις της αστυνομίας, την προκήρυξη της απεργίας και πήραν μέρος σε αυτή καθολικά.
Αυτό που δεν έκαναν ήταν να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στην «παντοδυναμία» της εταιρείας. Να σηκώσουν αδιάφορα τους ώμους επειδή η απόλυση αφορούσε λίγο περισσότερους από 100 συναδέλφους και όχι τους ίδιους. Να περιμένουν από κάποιον άλλον να «λύσει» το πρόβλημα ή να πουν πως «δεν γίνεται τίποτα». Να ψάχνουν, όπως κάνουν ορισμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις, αν «επιτρέπεται» να κάνουν συνέλευση και απεργία, να ...μετρηθούν αν συγκεντρώνουν το 50% + 1 ή να ψάξουν να βρουν υπολογιστή για να κάνουν τηλεσυνέλευση...
-- Σημαντική πλευρά αναδεικνύεται η οργάνωση στο Σωματείο. Πώς αποτυπώθηκε αυτό πιο συγκεκριμένα στη δική σας περίπτωση;
-- Το Συνδικάτο από την πρώτη στιγμή μπήκε μπροστά στην οργάνωση της πάλης. Με την πρώτη συνέλευση, με εργαζόμενους της «e-food», με πλαίσιο αιτημάτων για να αποκρουστεί η επίθεση, με συλλογική συζήτηση και συμμετοχή στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί ο αγώνας μας κάτι σαν ...«διαδικτυακός ακτιβισμός». Το σχόλιο ενός συναδέλφου τα λέει όλα. Κάνοντας για πρώτη φορά στη ζωή του το βήμα να πάρει μέρος σε κινητοποίηση, μας είπε πως «είναι και η πρώτη φορά που νιώθω τόσο περήφανος». Αυτήν την περηφάνια που νιώσαμε όλοι όσοι συμμετείχαμε στον αγώνα, τη δύναμη που αντλήσαμε, τις οφείλουμε στην οργάνωση και τη συλλογική δράση, στο γεγονός ότι μαζικά μπήκαν στη μάχη όσοι μέχρι σήμερα ήταν ανοργάνωτοι. Αυτά τα στοιχεία της οργάνωσης, μαζί και με την πρωτοβουλία για συντονισμό με το σωματείο που δραστηριοποιείται στον χώρο των διανομέων (ΣΒΕΟΔ) ώστε να υπάρχει κοινή δράση συνέβαλαν στη μαζικότητα των κινητοποιήσεων. Η μαζική συμμετοχή όσων μέχρι σήμερα δεν συμμετείχαν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα.
-- Η εργοδοτική επίθεση στους εργαζόμενους έδωσε αφορμή για αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Ποιο ήταν το καθεστώς πριν από τον νόμο Χατζηδάκη και τι ήταν αυτό που άλλαξε τελικά προς όφελος της εργοδοσίας;
-- Το μοντέλο του «συνεργάτη», δηλαδή της πρόσληψης των διανομέων με σύμβαση παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών, το έχουν λανσάρει οι ψηφιακές πλατφόρμες τα τελευταία χρόνια, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα μεγάλης εταιρείας του κλάδου που λειτουργεί έτσι από τις αρχές του 2019. Το Συνδικάτο μας είχε καταγγείλει την εργοδοτική αυτή πρακτική με σειρά κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων. Ωστόσο, το υπουργείο περιοριζόταν σε εγκυκλίους και μισόλογα. Αντί να βάλει φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία, πετούσε το μπαλάκι στους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να κρίνουν τη νομιμότητα της εργασιακής αυτής σχέσης, ξεχωριστά σε κάθε περίπτωση εργαζόμενου. Τον περασμένο Ιούνη, με τον αντεργατικό νόμο, η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε ένα βήμα παραπέρα, και έδωσε τη δυνατότητα στις ψηφιακές πλατφόρμες να απασχολούν προσωπικό με συμβάσεις «παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών».
Εκτός όμως απ' αυτό, ο αγώνας στην «e-food» ανέδειξε ότι πάνω από 2.000 διανομείς δούλευαν μέχρι σήμερα ως «ενοικιαζόμενοι» από μεγάλη επιχείρηση, μια από αυτές που οι εργαζόμενοι αποκαλούμε «δουλεμπορικά» γραφεία και ο νόμος αναφέρει ως «Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης». Η «ενοικιαζόμενη» εργασία, που είναι συνώνυμο της δουλειάς - «λάστιχο», είναι παρούσα σε όλους σχεδόν τους κλάδους και έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε διευκόλυνε τη δράση τους. Ετσι, η πρόσληψη των συναδέλφων αυτών απευθείας από την εργοδοσία είναι νίκη όχι μόνο δική μας αλλά όλης της εργατικής τάξης, σε βάρος των εργοδοτικών επιδιώξεων.
-- Πώς συνεχίζεται ο αγώνας;
-- Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου απευθείας με την εταιρεία, με αναγνώριση της προϋπηρεσίας μας. Δεν υπάρχει χώρος για καμία επανάπαυση, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η μετατροπή αυτή θα γίνει πράξη. Επιπλέον, τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων σε καμία περίπτωση δεν έχουν ικανοποιηθεί στο σύνολό τους. Η παροχή εταιρικού κινητού και οχήματος, η δημιουργία στεγασμένων χώρων, η ορθολογική οριοθέτηση των ζωνών μέσα στις οποίες κινείται κάθε διανομέας, είναι μερικές μόνο από τις διεκδικήσεις μας.
Τώρα είναι η ώρα της ενίσχυσης της οργάνωσής μας. Κανένας διανομέας, είτε δουλεύει ως freelancer είτε ως μισθωτός, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει μόνος του την εκάστοτε εταιρεία. Είναι η ώρα να αποδείξουμε στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση ότι είμαστε οργανωμένοι στα σωματεία μας, ότι θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους σε κάθε προσπάθεια να εφαρμόσουν τους αντεργατικούς νόμους και να επιτεθούν στα δικαιώματά μας.
Μπροστά στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου, που συνεχίζονται τις επόμενες μέρες, καλούμε τους διανομείς να οργανωθούν, να πάρουν μέρος στις εκλογές, να στηρίξουν τους συναδέλφους από την «e-food» που είναι υποψήφιοι για τη νέα διοίκηση. Να δυναμώσουν το Συνδικάτο και μαζί με αυτό τον αγώνα για τα αιτήματα και τα δικαιώματά μας.
