ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλήθειες-Ψέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλήθειες-Ψέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020

Κοίτα το Τέρας κατάματα, συνάνθρωπε, και Διώξε το πριν σε Φάει...

 


Tο τέρας απειλεί να μας καταπιεί

 

ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ *


Χαστούκι 1ο: διαδίδεται στα social media μια ιστορία για έναν νέο διαβητικό που παρουσίασε δραματική επιδείνωση εντός ολίγων ωρών λόγω covid-19 ως βιωματική παράκληση για προσοχή στα μέτρα. Από κάτω διαβάζω αντιδράσεις τύπου «εντάξει, αφού ήταν διαβητικός, τι φταίμε εμείς οι υγιείς;» Καρκινοπαθής φέρνει την δική του ανάγκη να τον προσέξουν, να τον προστατεύσουν οι συνάνθρωποι του και δέχεται την απάντηση «εμείς που θα ζήσουμε, γιατί να ζοριστούμε;» Σε δική μου αναφορά επί προσωπικού πως κι εγώ φέρω «υποκείμενο», θέλοντας να υποδείξω πως δεν είναι κάτι τόσο σπάνιο και έξω από την εμπειρία του καθενός, δέχομαι αντίστοιχες απαντήσεις. Πραγματικά, δεν είναι καθόλου λίγοι λοιπόν αυτοί που λογαριάζουν πως δεν αξίζει το δικό τους απλό ξεβόλεμα η επιβίωση ακόμα και του απευθείας συνομιλητή τους, φτάνει να αναγνωρίσουν μία έστω αδυναμία του ή ιδιαιτερότητα που τον ξεχωρίζει από εκείνους. 
Τρομάξατε; Θα έπρεπε… 
Χαστούκι 2ο: Γονείς δέρνουν παιδιά (μάλλον άλλων - αλλά τι σημασία έχει; Δεν είναι ιδιοκτησία τα παιδιά!) για να σπάσουν καταλήψεις που ζητούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας - και όχι αντίθεση στις μάσκες όπως εύκολα «τσουβαλιάστηκε», πλειοψηφικά τουλάχιστον αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο. 
Μέτρα προστασίας που θα ωφελήσουν πρωτίστως εκείνους και τους δικούς τους γονείς παρά τα παιδιά, βάσει της επιδημιολογικής εικόνας που έχουμε για τον SARS-CoV-2. 
Διευθυντές που βιντεοσκοπούν παρανόμως, απειλούν ανυποστάτως, αυτοδικούν ως μπράβοι με κόφτες για αλυσίδες. 
Κάτι πάει πολύ στραβά όταν επιστρατεύονται ως πολιτικά και «αστυνομικά» εργαλεία οι «αγανακτισμένοι πολίτες». 
Εδώ στην Πάτρα, η δική μου γενιά τουλάχιστον, θα έπρεπε να το ξέρει πολύ καλά αυτό το μάθημα - τότε πληρώθηκε σε αίμα.

Χαστούκι 3ο: 39 παιδιά χωρίς γονείς, ασυνόδευτα και ξεριζωμένα, ταξιδεύουν μετά το χάος της Μόριας για την Ευρώπη όπου τα περιμένουν για ένα ελάχιστο μέλλον - μέλλον που εμείς οι «πολιτισμένοι Ευρωπαίοι» κρατούσαμε σε παύση μέσα σε αναξιοπρεπή ψυχοφυλάκια, στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλα εκτός από το όνομα.
 Στάση στα Καμένα Βούρλα. Ενας όχλος ντόπιων μαζεύεται ουρλιάζοντας «εδώ θα γίνει ο τάφος σας» - σε παιδιά;! - και εμποδίζει την μεταφορά τροφίμων καταφέρνοντας να μείνουν νηστικά με το σκεπτικό ότι θα σηκωθούν να φύγουν.
 Εγώ μετά από αυτό δεν ξέρω τι άλλο πιο μισανθρωπικό, ανόητο, εγωπαθέστατο και αηδιαστικό να περιμένω.

 Το τέρας, που δεκαετίες τώρα θρεφόταν με ατομικισμό, αδιαφορία για τα κοινά, κοινωνικό αυτοματισμό και φόβο - πρωτίστως φόβο! - έχει θεριέψει και απειλεί να μας καταπιεί. 

Θα το ξαναπώ: Αν θέλεις να σωθείς, συνάνθρωπε, κοίτα να σώσεις τον διπλανό σου! Σε όλα τα επίπεδα, για όλες τις συνθήκες. Το είχαν καταλάβει από παλιά και το έκαναν θρύλους και τραγούδια. Το είχε περιγράψει μέχρι και ο Δαρβίνος πριν κάπου 150 χρόνια. Το είχαν ζήσει στο πετσί τους οι παππούδες σου, άνθρωποι που πρόλαβες να στα διηγηθούν με τρεμάμενη φωνή και μια φωτιά στα μάτια. 

Πώς γίνεται να τα ξέχασες;

 Πότε τα έσβησες από την καρδιά σου; 

Κοίτα το τέρας κατάματα, συνάνθρωπε, και διώξε το πριν σε φάει...


* Ο Γεράσιμος Γραμματικόπουλος είναι ιατρός/νευρολόγος στο Neuron Πρότυπο Νευρολογικό Κέντρο.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2020

Δύο μήνες πανδημίας: Κάποιος Λέει Ψέματα...



Τους καπιταλιστές δεν τους φοβίζει μια συμβολική ενέργεια ούτε μια εντυπωσιακή εικόνα. Τους τρομάζει το ενδεχόμενο το σύνθημα «Ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός» να υιοθετηθεί από τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, να γίνει επιλογή τους η πραγματοποίησή του με οργάνωση, πειθαρχία και πολιτικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής.

Δύο μήνες πανδημίας και η επόμενη μέρα στην Yγεία: Ακριβώς από κει όπου ξεκινήσαμε; 


*Του Γιώργου Σιδέρη
Πέρασαν δύο μήνες πανδημίας, ατελείωτες ώρες εγκλεισμού και καραντίνας, χιλιάδες απολύσεις και ξεχαρβάλωμα εργασιακών σχέσεων, αμέτρητες στιγμές αγωνίας μπροστά στο φόβο του θανάτου για το λαό μας.
Στα νοσοκομεία δόθηκε μία μεγάλη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Στους χώρους δουλειάς για αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Στους δρόμους για να μην μπουν σε καραντίνα τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Ο καθένας σήμερα αναρωτιέται: Εχουν όντως γίνει πολλά αυτό το διάστημα ή μήπως είμαστε πάλι εκεί από όπου ξεκινήσαμε; Πώς αξιοποιήθηκε αυτός ο χρόνος που κερδήθηκε με τεράστιες θυσίες του λαού; Τι θα γίνει τις επόμενες μέρες, το καλοκαίρι και ειδικά από Σεπτέμβρη;
Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν τελείωσε το ενδεχόμενο να μπούμε ξανά στην ίδια μεγάλη περιπέτεια ή άλλη που μπορεί να προκύψει.
Είναι γνωστό ότι μέχρι την ανακάλυψη του εμβολίου ή αποτελεσματικής θεραπείας η τακτική «παίζουμε κρυφτό» με τον ιό δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ, ότι οι υπόλοιπες παθήσεις θεριεύουν και με μαθηματική ακρίβεια θα ζήσουμε σε λίγες μέρες φριχτές εικόνες με καρκινοπαθείς προχωρημένου σταδίου, παραμελημένους καρδιολογικούς, διαβητικούς ασθενείς και άλλα. Ηδη ζούμε τα προεόρτια.

Οι ανάγκες στην Υγεία δεν σταμάτησαν ούτε άλλαξαν

Πολλά στοιχεία κυκλοφορούν. Καθένας μας έχει δει έναν πίνακα με στατιστικά μοντέλα που οδηγούν σε συμπεράσματα και διαβάζει συμπεράσματα που εκβιάζονται να βγουν από στατιστικά μοντέλα. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη και διαψεύδει την κυβέρνηση, που όπου σταθεί και όπου βρεθεί λέει πως «το σύστημα Υγείας της χώρας ενισχύθηκε». Η κατάσταση των υπηρεσιών Υγείας που προσφέρονται στο λαό μας συνεχίζει να είναι τραγική. Για Πρόνοια, υπηρεσίες αποκατάστασης και πρόληψη ούτε λόγος. Η πολιτική που παράγει υγειονομικούς εξουθενωμένους και χωρίς δικαιώματα, κακοπληρωμένους ή ακόμα και άνεργους συνεχίζεται, μαζί με τους απαραίτητους ασθενείς - πελάτες.
Ας αναρωτηθούν όλοι. Άραγε, σταμάτησαν οι ανάγκες για:
  • Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης; Η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας συνέχισε να τροφοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα, ενώ μία από τις πρώτες της πράξεις μετά τη λήξη της καραντίνας ήταν η άμεση επανέναρξη των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων (δηλαδή, η επί πληρωμή εξέταση ασθενών).
  • Κέντρα Υγείας με αποκεντρωμένα ιατρεία και κινητές μονάδες που συνδέονται με αυτά και παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες; Η κυβέρνηση απαντάει... με έργο: Ούτε μία πρόσληψη δεν έγινε στα Κέντρα Υγείας, παρά μόνο κάποιες μετακινήσεις προσωπικού από αλλού.
  • Σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό και διαγνωστικά εργαστήρια; Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν διαφήμιση δωρεών και ευχαριστίες προς τους «φιλεύσπλαχνους» βιομήχανους (σημείωση: Οι «δωρεές», εκτός των άλλων, είναι ακόμα στο... δρόμο και έρχονται).
  • Μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία; Τώρα που ανοίγουν κάποια σχολεία, πάρκα και χώροι άθλησης, ποιος έχει την ευθύνη γι' αυτόν τον πληθυσμό; Μήπως κάποιες υποστελεχωμένες δομές της κάθε περιφέρειας; 'Η μήπως οι δήμοι που διαχειρίζονται τη μιζέρια της υποχρηματοδότησης και φορτώνουν στο λαό νέα φορομπηχτικά βάρη;
  • Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού την ώρα που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι υγειονομικοί; Μέχρι στιγμής στα νοσοκομεία έχουν διοριστεί 403 γιατροί, οι οποίοι είναι όλοι επικουρικοί, δηλαδή συμβασιούχοι. Οι ανάγκες για μόνιμους γιατρούς πριν από τον κορονοϊό ήταν 6.000, με βάση τα δικά τους στοιχεία.
  • Μαζικά τεστ στον πληθυσμό; Δήλωσε ο υφυπουργός Υγείας: «Θέλω να είμαι σαφής, δεν θα περιμένει ο κόσμος στο σπίτι του να του χτυπήσουν το κουδούνι ή να τον πάρουν τηλέφωνο». Ο νοών νοείτω.
Σταματάμε εδώ, αν και μπορούμε να γεμίσουμε σελίδες...
Κάποιος λοιπόν λέει ψέματα. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που λένε ότι όσον αφορά την έκτακτη, λόγω πανδημίας, χρηματοδότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η Ελλάδα ανάμεσα σε 25 χώρες της Ευρώπης κατατάσσεται 2η... από το τέλος!

Είναι ένα μεγάλο μέτωπο πάλης της εποχής...

Στη χώρα μας όποια κυβέρνηση και αν πέρασε νομίζεις πως οι αποφάσεις για την Υγεία γράφτηκαν από το ίδιο χέρι. Μειώσεις επί μειώσεων στους προϋπολογισμούς, ελλείψεις επί ελλείψεων στα μέσα και τον εξοπλισμό, ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης του δημόσιου τομέα, κέρδη και γιγάντωση των ιδιωτικών μονάδων και διαγνωστικών αλυσίδων.
Τώρα πολύ περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι το μέτωπο της Υγείας είναι βασικό μέτωπο πάλης όλου του λαού και ότι αυτό για το οποίο πάλευαν τα ταξικά συνδικάτα κάθε άλλο παρά δευτερεύον είναι.
Ο αγώνας τώρα ξεκινά, γιατί οι ανάγκες του λαού μας είναι μεγάλες και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα.
Οι κομμουνιστές υγειονομικοί θα κάνουν τα πάντα για να ανέβουν η μαζικότητα, η μαχητικότητα και η συσπείρωση στα σωματεία, πιο ενεργά θα συμβάλουν στον προσανατολισμό του κινήματος.
Ηρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να παραμερίσουν τα εμπόδια του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Στα νοσοκομεία αυτές τις μέρες έγινε το εξής αξιοσημείωτο: Οι υγειονομικοί έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν έστω και έναν συνδικαλιστή από αυτούς που κοσμούν την πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), δηλαδή των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ. Μάταιος κόπος. Δεν βρήκαν κανέναν. Το μόνο που βρήκαν ήταν τρία δελτία Τύπου καθώς η θλιβερή πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ ανέβαλε τρεις φορές (μόνη της) τις κινητοποιήσεις που είχε εξαγγείλει (πάλι μόνη της).
Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός μέσα στην πανδημία έδωσε ρεσιτάλ «οσφυοκαμψίας» στην κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Καμία αμφιβολία ότι το ίδιο θα κάνει και στην καπιταλιστική κρίση.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικές οι δηλώσεις κάποιων από τη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ, που με αφορμή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς έσπευσαν να διαστρεβλώσουν το μήνυμα και το περιεχόμενό της. Αυτές οι δηλώσεις δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό με αυτές των φασιστοειδών, των ακραιφνών κυβερνητικών και κάποιων κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

...που φέρνει στην επιφάνεια το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα

Σήμερα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα του «εξωτερικού» και το «δείτε τι γίνεται σε άλλες χώρες», αφού αποδείχτηκε ότι, παρά τις επιμέρους διαφορές, κανένα σύστημα Υγείας καπιταλιστικής χώρας δεν κατάφερε να προστατεύσει το λαό του, όποια κυβέρνηση και αν είχε και όποιο επιδημιολογικό μοντέλο και αν διάλεξε.
Ακόμα και τώρα, όμως, το πάθος της κυβέρνησης για την υπεράσπιση του καπιταλισμού υπερέχει ακόμα και της κοινής λογικής. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η δήλωση του υφυπουργού Υγείας: «Σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων και των δομών στον ιδιωτικό τομέα σε ένα κρατικό σύστημα Υγείας. Νομίζω σε δύο - τρεις χώρες υπάρχουν αυτά τα συστήματα και η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι έχουν αποτύχει». Δηλαδή, απέτυχε το μοντέλο που λέει να μην υπάρχει κέρδος στην Υγεία! Το ακούσαμε κι αυτό...
Ο αγώνας του εργατικού κινήματος, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας για υψηλού επιπέδου παροχές Υγείας - Πρόνοιας και Πρόληψης πρέπει να βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο. Γιατί για να γίνει πράξη το αυτονόητο, για να έχει ο λαός μας αυτό που δικαιούται, τότε πρέπει να τελειώνουμε με αυτούς που κακοπαίζουν το ίδιο μονότονο θεατρικό με τίτλο «Η αντοχή της οικονομίας». Μια οικονομία καπιταλιστική, που για να υπηρετηθούν οι «αντοχές» της όλες οι κυβερνήσεις στήριξαν τράπεζες, βιομήχανους, εφοπλιστές, πρίγκιπες της ιδιωτικής Υγείας (που τώρα κάποιοι μοστράρονται ως ευεργέτες και δωρητές).
Γιατί όχι μόνο δεν θέλουμε εκατόμβες νεκρών, αλλά απαιτούμε την Υγεία που δικαιούμαστε και μπορεί να εξασφαλιστεί αν εξαλειφθούν το κέρδος, το κόστος, το εμπόρευμα και άλλες τόσες ξένες λέξεις με το ύψιστο αυτό αγαθό. Τους καπιταλιστές δεν τους φοβίζει μια συμβολική ενέργεια ούτε μια εντυπωσιακή εικόνα. Τους τρομάζει το ενδεχόμενο το σύνθημα «Ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός» να υιοθετηθεί από τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, να γίνει επιλογή τους η πραγματοποίησή του με οργάνωση, πειθαρχία και πολιτικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής.
*Ο Γιώργος Σιδέρης είναι μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, γιατρός
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»

Υ/Γ
Οι άνθρωποι με χρόνιες σοβαρές ασθένειες που νόσησαν από κορονοϊό, συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα θύματα της πανδημίας.
Υπολογίζεται για παράδειγμα ότι στην Ιταλία το 10% - 20% των νεκρών από τον κορονοϊό ήταν καρκινοπαθείς. Κι αυτοί που δεν νόσησαν όμως έκαναν πισωγύρισμα στις απαραίτητες θεραπείες, γεγονός που ενδέχεται να στοιχίσει σοβαρά στην υγεία τους.
Ενδεικτικά, στην Αγγλία οι χημειοθεραπείες μειώθηκαν αυτήν την περίοδο κατά 60% και κατά 76% οι παραπομπές για έναρξη θεραπειών για καρκίνο. 
Τι δείχνει αυτό; Οτι η προσαρμογή των κουτσουρεμένων συστημάτων Υγείας στις έκτακτες ανάγκες της πανδημίας άφησε χωρίς ουσιαστική φροντίδα χιλιάδες άλλους ανθρώπους, επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να διαχειριστούν τέτοια περιστατικά παράλληλα με τον κορονοϊό, λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές. Τέτοια παραδείγματα καταγγέλλουν και οι υγειονομικοί στη χώρα μας, όπου χιλιάδες περιστατικά σωρεύτηκαν τους προηγούμενους δυο μήνες. 
Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους ασθενείς, τη στιγμή μάλιστα που οι λίστες αναμονής προϋπήρχαν στα ογκολογικά νοσοκομεία, όπως και οι ελλείψεις σε φάρμακα ή οι καθυστερήσεις στα χειρουργεία; 
Η «επιστροφή στην κανονικότητα» αφαιρεί και το τελευταίο «φύλλο συκής» από την πολιτική που καταδικάζει αυτούς τους ανθρώπους σε μόνιμο κυνηγητό της θεραπείας τους, είτε σε «έκτακτες» είτε σε «κανονικές» συνθήκες, επιβεβαιώνοντας την απόσταση που χωρίζει την άθλια πραγματικότητα που ζουν και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να έχει ο καθένας πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, σε ένα σύστημα που δεν θα υπηρετεί τα κέρδη των λίγων αλλά τις λαϊκές ανάγκες.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΌΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ !!


Από Ατέχνως»Ιστορία»Αλήθειες και ψέματα για τον Στάλιν: Συνέντευξη με τον καθηγητή Grover Furr
Συ­νέ­ντευ­ξη – Επι­μέ­λεια: Νίκος Μότ­τας //
Με την ευ­και­ρία της συ­μπλή­ρω­σης 140 χρό­νων από τη γέν­νη­ση του Ιωσήφ. Β. Στά­λιν μι­λή­σα­με με τον Grover Furr, κα­θη­γη­τή στο Πα­νε­πι­στή­μιο Montclair του Νιού Τζέρ­σι, γνω­στό για τις με­λέ­τες και το συγ­γρα­φι­κό του έργο πάνω στην ιστο­ρία της Σο­βιε­τι­κής Ένω­σης και ιδιαί­τε­ρα για την πε­ρί­ο­δο της ηγε­σί­ας του Ι.Β.Στά­λιν. Από τα πλέον γνω­στά βι­βλία του είναι το “Khrushchev Lied” (Ο Χρου­στσόφ είπε ψέ­μα­τα) ενώ έχει συγ­γρά­ψει πλη­θώ­ρα ερευ­νη­τι­κών πο­νη­μά­των, με­τα­ξύ άλλων για τη δο­λο­φο­νία του Σερ­γκέι Κιρόφ, τις Δίκες της Μό­σχας και την υπό­θε­ση της «σφα­γής στο Κατίν». Το 2007 το όνομα του Grover Furr συ­γκα­τα­λέ­χθη­κε από συ­ντη­ρη­τι­κούς κύ­κλους των ΗΠΑ στον κα­τά­λο­γο των «101 πιο επι­κίν­δυ­νων ακα­δη­μαϊ­κών στην Αμε­ρι­κή».

* * *  

-Εξή­ντα-πέ­ντε χρό­νια μετά το θά­να­το του Στά­λιν, το όνομα του πα­ρα­μέ­νει στο επί­κε­ντρο του αντι­κομ­μου­νι­σμού. Η αστι­κή ιστο­ριο­γρα­φία και οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις της αστι­κής τάξης συ­νε­χί­ζουν την συ­κο­φά­ντη­ση του, απο­κα­λώ­ντας τον «δι­κτά­το­ρα» και «αι­μο­στα­γή τύ­ραν­νο» που- όπως ισχυ­ρί­ζο­νται- «σκό­τω­σε δε­κά­δες εκα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους». Γιατί οι αντι­κομ­μου­νι­στές εστιά­ζουν ακόμη και σή­με­ρα τις επι­θέ­σεις τους στον Στά­λιν και ποιες είναι οι κύ­ριες πηγές των ισχυ­ρι­σμών τους;
Ο Grover Furr.
Ο κα­θη­γη­τής Grover Furr.
Οι υπε­ρα­σπι­στές του κα­πι­τα­λι­σμού χρειά­ζε­ται να πα­ρου­σιά­σουν τον κομ­μου­νι­σμό ως κάτι απαί­σιο! Γι’ αυτό, εκτός απ’ το να κρύ­βουν την φρίκη του κα­πι­τα­λι­σμού και του ιμπε­ρια­λι­σμού, χρειά­ζο­νται έναν «μπα­μπού­λα» στον οποίο να εστιά­ζουν, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τον σαν την επι­το­μή των «κακών» του κομ­μου­νι­σμού. Ο Στά­λιν υπήρ­ξε ο ηγέ­της της ΕΣΣΔ και του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος κατά την πε­ρί­ο­δο των με­γα­λύ­τε­ρων τους θριάμ­βων και επο­μέ­νως κατά την πε­ρί­ο­δο της με­γα­λύ­τε­ρης απει­λής ενά­ντια στον κα­πι­τα­λι­σμό. Ως εκ τού­του, ο Στά­λιν είναι φυ­σι­κό να απο­τε­λεί στόχο σε κάθε πε­ρί­πτω­ση.
Υπάρ­χουν, όμως, του­λά­χι­στον άλλοι δύο λόγοι. Ο πρώ­τος είναι ο Λέων Τρό­τσκι, ο οποί­ος είπε ψέ­μα­τα για τον Στά­λιν σε όλα όσα έγρα­ψε από το 1928 έως τη δο­λο­φο­νία του το 1940. Τα γρα­πτά του Τρό­τσκι, από το 1929 και έπει­τα, απο­τέ­λε­σαν την πρώτη βα­σι­κή πηγή ψε­μά­των και συ­κο­φα­ντιών ενά­ντια στον Στά­λιν και την ΕΣΣΔ. Ο δεύ­τε­ρος είναι ο Νι­κί­τα Χρου­στσόφ. Η «μυ­στι­κή ομι­λία» του στις 25 Φλε­βά­ρη 1956 στο 20ο Συ­νέ­δριο [του ΚΚΣΕ] ήταν ένα ολέ­θριο πλήγ­μα για το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα. Απο­τέ­λε­σε δε ένα ανε­κτί­μη­το δώρο για τους αντι­κομ­μου­νι­στές όλου του κό­σμου!
Έπει­τα από το 22ο Συ­νέ­δριο του Κόμ­μα­τος τον Οκτώ­βρη του 1961, όταν ο Χρου­στσόφ και οι συ­νερ­γά­τες του επι­τέ­θη­καν ακόμη πιο άγρια στον Στά­λιν, με ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρα ψέ­μα­τα, ο Χρου­στσόφ και το ΚΚΣΕ στή­ρι­ξαν την έκ­δο­ση εκα­το­ντά­δων βι­βλί­ων και άρ­θρων που επι­τί­θο­νταν και ψευ­δο­λο­γού­σαν ενά­ντια στον Στά­λιν. Επί­σης, υπό την αι­γί­δα του Χρου­στσόφ, εκ­δό­θη­καν εκα­το­ντά­δες βι­βλία και άρθρα με επι­θέ­σεις και ψέ­μα­τα ενά­ντια στο Λα­βρέ­ντι Μπέ­ρια, τη δο­λο­φο­νία του οποί­ου ορ­γά­νω­σε ο ίδιος ο Χρου­στσόφ στις 26 Ιούνη 1953. Ο Μπέ­ρια δεν είναι τόσο ση­μα­ντι­κή φυ­σιο­γνω­μία στην σο­βιε­τι­κή ιστο­ρία όσο ο Στά­λιν. Αλλά ο Χρου­στσόφ και οι συ­νερ­γά­τες του συ­κο­φά­ντη­σαν τον Μπέ­ρια το ίδιο αγρί­ως- αν όχι και πε­ρισ­σό­τε­ρο- όπως έπρα­ξαν με τον Στά­λιν. Και αυτοί που είχαν υπάρ­ξει πιο κοντά στον Στά­λιν – οι Μό­λο­τοφ, Μα­λέν­κοφ, Κα­γκα­νό­βιτς- υπο­στή­ρι­ξαν τον Χρου­στσόφ σε αυτήν την αδί­στα­κτη επί­θε­ση ενα­ντί­ον του, όπως και στην δο­λο­φο­νία του Μπέ­ρια.
Άμεσο απο­τέ­λε­σμα της αντι­στα­λι­νι­κής εκ­στρα­τεί­ας του Χρου­στσόφ ήταν ο μισός πε­ρί­που αριθ­μός των κομ­μου­νι­στών διε­θνώς- εκτός του σο­σια­λι­στι­κού μπλοκ – να εγκα­τα­λεί­ψουν τα κόμ­μα­τα τους. Κά­ποιοι εξ’ αυτών πέ­ρα­σαν κυ­ριο­λε­κτι­κά στο απέ­να­ντι πε­ζο­δρό­μιο και έγι­ναν μέλη τρο­τσκι­στι­κών κομ­μά­των! Σε ότι αφορά τα ψέ­μα­τα του Χρου­στσόφ για τον Στά­λιν και την Σο­βιε­τι­κή ιστο­ρία, πρέ­πει να θυ­μό­μα­στε πως, την εποχή εκεί­νη, ελά­χι­στοι άν­θρω­ποι αντι­λή­φθη­καν πραγ­μα­τι­κά πως ήταν ψέ­μα­τα. Κα­νείς δεν μπο­ρού­σε να απο­δεί­ξει ότι ήταν ψέ­μα­τα, μιας και ο Χρου­στσόφ ου­δέ­πο­τε δη­μο­σί­ευ­σε κα­νέ­να απο­δει­κτι­κό στοι­χείο. Ούτε ο Χρου­στσόφ, ούτε οι διά­δο­χοι του, επέ­τρε­ψαν την πρό­σβα­ση – ακόμη και σε ιστο­ρι­κούς του Κόμ­μα­τος- σε βα­σι­κά ντο­κου­μέ­ντα των αρ­χεί­ων.
Οι ψευ­δο­λο­γί­ες του Χρου­στσόφ και των εκα­το­ντά­δων γρα­φιά­δων του έγι­ναν δε­κτές με εν­θου­σια­σμό από αντι­κομ­μου­νι­στές της Δύσης και ανα­δεί­χθη­καν σε βα­σι­κή πηγή αντι­στα­λι­νι­κών ψε­μά­των για όλους τους αντι­κομ­μου­νι­στές συγ­γρα­φείς και «ακα­δη­μαϊ­κούς» που ακο­λού­θη­σαν, μέχρι και σή­με­ρα. Κά­ποια απ’ τα σο­βιε­τι­κά αντι­κομ­μου­νι­στι­κά έργα της επο­χής του Χρου­στσόφ δη­μο­σιεύ­θη­καν στο δυ­τι­κό κόσμο και γνώ­ρι­σαν ευ­ρεία δη­μο­σιό­τη­τα από τους κα­πι­τα­λι­στές. Ανά­με­σα σε αυ­τούς τους συγ­γρα­φείς πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται οι Αλε­ξά­ντρ Σολ­ζε­νί­τσιν, Ρόι Με­ντ­βέ­ντεφ και Αλε­ξά­ντρ Νέ­κριτς.
Πολλά έργα δυ­τι­κών «ει­δη­μό­νων» περί της ΕΣΣΔ βα­σί­στη­καν σε με­γά­λο βαθμό στις ψευ­δο­λο­γί­ες της χρου­στσο­φι­κής πε­ριό­δου. Ση­μα­ντι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα αυτών είναι τα έργα του Ρό­μπερτ Κόν­κου­εστ και η βιο­γρα­φία του Μπου­χά­ριν από τον αμε­ρι­κα­νό ιστο­ρι­κό Στί­βεν Κοέν. Κατά την διάρ­κεια της ηγε­σί­ας του Μπρέζ­νιεφ και των δια­δό­χων του, του Αντρό­ποφ και Τσερ­νιέν­κο, τα αντι­στα­λι­νι­κά πο­νή­μα­τα και άρθρα σχε­δόν εξα­λεί­φθη­καν. Ο Μπρέζ­νιεφ και οι άλλοι σο­βιε­τι­κοί ηγέ­τες αντι­λή­φθη­καν τη με­γά­λη ζημιά που ο Χρου­στσόφ – και τα εμπνευ­σμέ­να από τον Χρου­στσόφ έργα – προ­κα­λού­σαν στην Σο­βιε­τι­κή Ένωση και το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα. Είναι, όμως, ση­μα­ντι­κό να ση­μειώ­σου­με ότι αυτοί οι με­τα-χρου­στσο­φι­κοί ηγέ­τες ου­δέ­πο­τε απο­κή­ρυ­ξαν τα ψέ­μα­τα του Χρου­στσόφ για τον Στά­λιν και την στα­λι­νι­κή πε­ρί­ο­δο. Θα μπο­ρού­σαν να το έχουν πρά­ξει. Τόσο οι ίδιοι, όσο και οι ερευ­νη­τές τους, είχαν πρό­σβα­ση σε όλα τα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία, σε όλο το αρ­χεια­κό υλικό. Ήξε­ραν, ασφα­λώς, ότι ο Χρου­στσόφ είχε πει ψέ­μα­τα. Όμως δεν απέρ­ρι­ψαν κα­νέ­να από αυτά τα ψέ­μα­τα.
Προ­κύ­πτει, λοι­πόν, ένα ερώ­τη­μα: Γιατί ο Χρου­στσόφ έκανε ότι έκανε; Ανά­με­σα στους λό­γους είναι σί­γου­ρα το γε­γο­νός ότι ο Χρου­στσόφ και η υπό­λοι­πη ηγε­σία του Κόμ­μα­τος είχε εγκα­τα­λεί­ψει την ιδέα του κομ­μου­νι­σμού. Ήθε­λαν μια Σο­βιε­τι­κή Ένωση που να ήταν ισχυ­ρή οι­κο­νο­μι­κά, στρα­τιω­τι­κά και πο­λι­τι­κά. Δεν ήθε­λαν όμως να προ­χω­ρή­σει η ΕΣΣΔ προς την κα­τεύ­θυν­ση μιας αλη­θι­νά κομ­μου­νι­στι­κής κοι­νω­νί­ας. Ο Στά­λιν το ήθελε! Το πέ­ρα­σμα στο επό­με­νο στά­διο [της σο­σια­λι­στι­κής οι­κο­δό­μη­σης] προς τον κομ­μου­νι­σμό ήταν το θέμα του 19ου Συ­νε­δρί­ου του Κόμ­μα­τος το 1952. Πρό­κει­ται για το ΜΟ­ΝΑ­ΔΙ­ΚΟ κομ­μα­τι­κό συ­νέ­δριο στην ιστο­ρία της ΕΣΣΔ τα πρα­κτι­κά του οποί­ου ου­δέ­πο­τε δη­μο­σιεύ­θη­καν. Υπάρ­χουν πολλά πε­ρισ­σό­τε­ρα που μπο­ρούν να ει­πω­θούν για την προ­ώ­θη­ση, εκ μέ­ρους του Στά­λιν, της κομ­μου­νι­στι­κής προ­ο­πτι­κής, όπως και για τις απο­τυ­χη­μέ­νες από­πει­ρες πε­ραι­τέ­ρω εκ­δη­μο­κρα­τι­σμού της Σο­βιε­τι­κής Ένω­σης, όμως κάτι τέ­τοιο δεν μπο­ρεί να ανα­λυ­θεί στο πλαί­σιο μιας συ­νέ­ντευ­ξης.
Ένα χρόνο και πλέον από τότε που έγινε Γε­νι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚΣΕ, ο Μι­χα­ήλ Γκορ­μπα­τσόφ ξε­κί­νη­σε μια εκ­στρα­τεία ψε­μά­των και συ­κο­φα­ντιών για τον Στά­λιν και ευ­ρύ­τε­ρα για την σο­βιε­τι­κή ιστο­ρία που έκανε ακόμη και την αντί­στοι­χη κα­μπά­νια του 1962-1964 επί Χρου­στσόφ να μοιά­ζει με­τριο­πα­θής! Για άλλη μια φορά, εκα­το­ντά­δες βι­βλία και χι­λιά­δες άρθρα γρά­φτη­καν, επι­τι­θέ­με­να στον Στά­λιν, πα­ρου­σιά­ζο­ντας την ΕΣΣΔ της στα­λι­νι­κής πε­ριό­δου ως πεδίο τε­ρα­τω­δών εγκλη­μά­των και τον ίδιο τον Στά­λιν ως αρ­χιε­γκλη­μα­τία. Και πάλι δεν υπήρ­χαν απο­δεί­ξεις, μο­νά­χα επα­νά­λη­ψη των ψε­μά­των της πε­ριό­δου του Χρου­στσόφ αλλά και ανα­κά­λυ­ψη κι’ άλλων ψευ­δο­λο­γιών. Αυτή η αντι­στα­λι­νι­κή, αντι­κομ­μου­νι­στι­κή επί­θε­ση βο­ή­θη­σε ιδε­ο­λο­γι­κά στο να στρω­θεί ο δρό­μος για την επι­στρο­φή στον κα­πι­τα­λι­σμό και την διά­λυ­ση της Σο­βιε­τι­κής Ένω­σης. Διότι, άπαξ και έχεις εγκα­τα­λεί­ψει τον προ­λε­τα­ρια­κό διε­θνι­σμό, σε τι χρειά­ζε­ται ένα πο­λυ­ε­θνι­κό, πο­λυ­φυ­λε­τι­κό κρά­τος όπως η ΕΣΣΔ;
Τα ψέ­μα­τα επί επο­χής Χρου­στσόφ και Γκορ­μπα­τσόφ ανα­φο­ρι­κά με τον Στά­λιν και την στα­λι­νι­κή πε­ρί­ο­δο απο­τε­λούν τη βα­σι­κή πηγή της αντι­κομ­μου­νι­στι­κής προ­πα­γάν­δας σε όλο τον κόσμο. Πρό­κει­ται για ψευ­δο­λο­γί­ες πολύ χρή­σι­μες για τους κα­πι­τα­λι­στές και τους αντι­κομ­μου­νι­στές για την συ­κο­φά­ντη­ση του κομ­μου­νι­σμού. Τόσο χρή­σι­μες που είναι αδύ­να­το για έναν ιστο­ρι­κό να βρει δου­λειά ως κα­θη­γη­τής σο­βιε­τι­κής ιστο­ρί­ας εάν δεν απο­δέ­χε­ται ως αλή­θειες τα αντι­κομ­μου­νι­στι­κά ψέ­μα­τα της πε­ριό­δου του Χρου­στσόφ και του Γκορ­μπα­τσόφ. Για πα­ρά­δειγ­μα, είναι απα­γο­ρευ­μέ­νο να δη­λώ­νεις ότι ο Χρου­στσόφ είπε ψέ­μα­τα στη «μυ­στι­κή ομι­λία» του, παρ’ ότι οι ακα­δη­μαϊ­κοί ερευ­νη­τές της σο­βιε­τι­κής ιστο­ρί­ας γνω­ρί­ζουν πολύ καλά ότι ο Χρου­στσόφ ψεύ­δο­νταν. Αλλά το να το πα­ρα­δε­χτείς ότι ο ίδιος και οι συ­νερ­γά­τες του είπαν ψέ­μα­τα – όπως είπαν ο Γκορ­μπα­τσόφ και οι δικοί του συ­νερ­γά­τες – είναι σα να γκρε­μί­ζεις και να απορ­ρί­πτεις όλη την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή ιστο­ριο­γρα­φία του­λά­χι­στον τριών γε­νε­ών «ακα­δη­μαϊ­κών». Αυτό απα­γο­ρεύ­ε­ται. Αυτά τα ψέ­μα­τα ήταν και συ­νε­χί­ζουν να είναι εξαι­ρε­τι­κά χρή­σι­μα για τους αντι­κομ­μου­νι­στές και τους κα­πι­τα­λι­στές ώστε να τα εγκα­τα­λεί­ψουν!
Φυ­σι­κά και ο Τρό­τσκι είπε ψέ­μα­τα. Ελά­χι­στοι του έδω­σαν ση­μα­σία μέχρι τη «μυ­στι­κή ομι­λία» του Χρου­στσόφ. Τότε, ο Τρό­τσκι έμοια­ζε σαν «προ­φή­της», ως «ο μόνος αλη­θι­νός κομ­μου­νι­στής», όπως ο ίδιος και οι οπα­δοί του πά­ντο­τε ισχυ­ρί­ζο­νταν. Μετά την ομι­λία Χρου­στσόφ ο τρο­τσκι­σμός ξα­να­γεν­νή­θη­κε. Ο τρο­τσκι­σμός μπο­ρεί να συ­νε­χί­ζει να υπάρ­χει δια­δί­δο­ντας αντι­στα­λι­νι­κά και αντι­κομ­μου­νι­στι­κά ψεύδη! Γι’ αυτό σή­με­ρα οι τρο­τσκι­στές προ­ω­θούν όλα τα αντι­στα­λι­νι­κά ψέ­μα­τα – αυτά του Τρό­τσκι, του Χρου­στσόφ και των συγ­γρα­φέ­ων της πε­ριό­δου του, των δυ­τι­κών αντι­κομ­μου­νι­στών όπως ο Κόν­κου­εστ, ο Ρό­μπερτ Τάκερ και τόσων άλλων, του Γκορ­μπα­τσόφ, των με­τα­σο­βιε­τι­κών αντι­κομ­μου­νι­στών ψευ­δο­λό­γων όπως οι Όλεγκ Χλεβ­νιούκ, Γιοργκ Μπα­μπε­ρόφ­σκι, Νί­κο­λας Γου­έρθ, Αν­δρέα Γρα­τσιό­ζι και Τί­μο­θι Σνάϊ­ντερ που είναι ιδιαί­τε­ρα γνω­στοί στην Ευ­ρώ­πη. Ο τρο­τσκι­σμός δια­θέ­τει κά­ποιο κύρος σε αν­θρώ­πους που βλέ­πουν μέσα από το μαρ­ξι­σμό και τον κομ­μου­νι­σμό την απε­λευ­θέ­ρω­ση από τον κα­πι­τα­λι­σμό, αλλά που έχουν εμπο­τι­στεί βαθιά από τα αντι­στα­λι­νι­κά ψέ­μα­τα που προ­ω­θού­νται πα­ντού από το 1956. Επο­μέ­νως, ο τρο­τσκι­σμός απο­τε­λεί μια ση­μα­ντι­κή δύ­να­μη, η οποία ωστό­σο βα­σί­ζε­ται εξ’ ολο­κλή­ρου σε ψεύδη. Πρό­κει­ται για ένα είδος «δόγ­μα­τος». Καμία κρι­τι­κή δεν επι­τρέ­πε­ται για τον «με­γά­λο ηγέτη».
Ένα εύ­λο­γο συ­μπέ­ρα­σμα είναι ότι κα­νέ­νας αντι­κομ­μου­νι­στής, από τον Τρό­τσκι και τον Χρου­στσόφ μέχρι τους πιο δια­βα­σμέ­νους, σύγ­χρο­νους «ει­δι­κούς» του αντι­κομ­μου­νι­σμού, δε μπο­ρεί να απο­δεί­ξει ούτε ένα πραγ­μα­τι­κό έγκλη­μα που να διέ­πρα­ξε ο Στά­λιν. Διότι δεν υπήρ­ξε κα­νέ­να! Το λέω αυτό με σι­γου­ριά διότι, εάν υπήρ­χαν τέ­τοια εγκλή­μα­τα, οι αφο­σιω­μέ­νοι αυτοί αντι­κομ­μου­νι­στές ακα­δη­μαϊ­κοί θα τα είχαν σί­γου­ρα απο­κα­λύ­ψει και δη­μο­σιο­ποι­ή­σει σε όλο τον κόσμο. Δεν έχουν βρει όμως κα­νέ­να αλη­θι­νό έγκλη­μα! Γι’ αυτό και ανα­γκά­ζο­νται να πουν ψέ­μα­τα, να επι­νο­ή­σουν πράγ­μα­τα, να πλα­στο­γρα­φή­σουν…
Stalin 2
-Ένα από τα πλέον συ­νη­θι­σμέ­να επι­χει­ρή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποιού­νται ενά­ντια στον Στά­λιν είναι ότι «σύ­να­ψε συμ­μα­χία με την χι­τλε­ρι­κή Γερ­μα­νία», με το γερ­μα­νο­σο­βιε­τι­κό σύμ­φω­νο μη-επί­θε­σης Ρί­μπε­ντροπ-Μο­λό­τοφ που υπο­γρά­φτη­κε στις 23 Αυ­γού­στου 1939. Αυτός ο ισχυ­ρι­σμός απο­τε­λεί έναν από τους πυ­λώ­νες της αντι­δρα­στι­κής θε­ω­ρί­ας «των δύο άκρων» που επι­χει­ρεί την εξί­σω­ση του κομ­μου­νι­σμού με το να­ζι­σμό και το φα­σι­σμό. Ποια είναι η ιστο­ρι­κή αλή­θεια για το σύμ­φω­νο Ρί­μπε­ντροπ-Μο­λό­τοφ;
Όλα αυτά τα ανα­λύω με όλα τα σχε­τι­κά ντο­κου­μέ­ντα στα κε­φά­λαια 7 και 8 του βι­βλί­ου μου Blood Lies”Η ΕΣΣΔ επι­χεί­ρη­σε να δη­μιουρ­γή­σει μια συμ­μα­χία – μια αμοι­βαία αμυ­ντι­κή συμ­φω­νία ενά­ντια στη να­ζι­στι­κή Γερ­μα­νία – με τη Με­γά­λη Βρε­τα­νία, τη Γαλ­λία και την Πο­λω­νία. Οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις κο­ρυ­φώ­θη­καν τον Αύ­γου­στο του 1939, όταν βρε­τα­νοί και γάλ­λοι απε­σταλ­μέ­νοι βρέ­θη­καν στη Μόσχα για συ­νο­μι­λί­ες. Ωστό­σο, οι απε­σταλ­μέ­νοι-εκ­πρό­σω­ποι της Βρε­τα­νί­ας και της Γαλ­λί­ας δεν είχαν δι­καιο­δο­σία να υπο­γρά­ψουν οποια­δή­πο­τε συμ­φω­νία. Η πο­λω­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση αρ­νή­θη­κε ακόμη και να σκε­φτεί το εν­δε­χό­με­νο να επι­τρέ­ψει την πα­ρου­σία σο­βιε­τι­κών δυ­νά­με­ων στο έδα­φος της. Ήταν επο­μέ­νως ξε­κά­θα­ρο στους σο­βιε­τι­κούς ότι η Με­γά­λη Βρε­τα­νία και η Γαλ­λία δεν ήθε­λαν πραγ­μα­τι­κά μια συμ­φω­νία συλ­λο­γι­κής ασφά­λειας που θα τις δέ­σμευε να αντε­πι­τε­θούν στη να­ζι­στι­κή Γερ­μα­νία σε πε­ρί­πτω­ση που οι γερ­μα­νοί επι­τί­θο­νταν πρώ­τοι σε οποια­δή­πο­τε απ’ αυτές τις χώρες (η Πο­λω­νία ήταν ο πιο προ­φα­νής στό­χος της Γερ­μα­νί­ας). Η Βρε­τα­νία και η Γαλ­λία χρη­σι­μο­ποιού­σαν τις συ­νο­μι­λί­ες ώστε να πιέ­σουν τη Γερ­μα­νία, με την οποία ήθε­λαν πράγ­μα­τι να κά­νουν κά­ποια συμ­φω­νία.
Αυτή τους η στάση ήταν συ­νε­πής με τη δι­πλω­μα­τία που ασκού­σαν τα προη­γού­με­να χρό­νια, ιδιαί­τε­ρα με την συμ­φω­νία του Μο­νά­χου, με την οποία Βρε­τα­νία και Γαλ­λία πα­ρέ­δω­σαν τμήμα της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας στον Χί­τλερ χωρίς καν να ρω­τή­σουν την τσέ­χι­κη κυ­βέρ­νη­ση. Οι βρε­τα­νοί και οι γάλ­λοι ήθε­λαν να εν­θαρ­ρύ­νουν τον Χί­τλερ να επι­τε­θεί στην ΕΣΣΔ. Αλλά αυτό σή­μαι­νε πως θα άφη­ναν τη Γερ­μα­νία να υπο­τά­ξει την Πο­λω­νία, μιας και η Γερ­μα­νία δεν είχε σύ­νο­ρα με την ΕΣΣΔ. Και αυτό ήταν που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η Με­γά­λη Βρε­τα­νία και η Γαλ­λία έπρα­ξαν. Υπέ­γρα­ψαν αμοι­βαίο αμυ­ντι­κό σύμ­φω­νο με την Πο­λω­νία αλλά αρ­νή­θη­καν να επι­τε­θούν στη Γερ­μα­νία ακόμη κι’ όταν η Πο­λω­νία είχε ητ­τη­θεί κατά κρά­τος τις πρώ­τες μέρες μετά τη γερ­μα­νι­κή ει­σβο­λή.
Όταν το πο­λω­νι­κό κρά­τος κα­τέρ­ρευ­σε, ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός κα­τέ­λα­βε την ανα­το­λι­κή Πο­λω­νία. Όμως, η «ανα­το­λι­κή Πο­λω­νία» απο­τε­λού­σε τμήμα της σο­βιε­τι­κής Ρω­σί­ας μέχρι που η ιμπε­ρια­λι­στι­κή πο­λω­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση το άρ­πα­ξε δια της βίας στον Ρω­σο-Πο­λω­νι­κό πό­λε­μο του 1919-1921. Οι πο­λω­νοί ου­δέ­πο­τε ήταν πλειο­ψη­φία στην πε­ριο­χή εκεί­νη. Ακόμη και το με­τα­σο­σια­λι­στι­κό αντι­δρα­στι­κό κα­θε­στώς της Πο­λω­νί­ας ου­δέ­πο­τε έχει διεκ­δι­κή­σει τα εδάφη αυτά μέχρι σή­με­ρα.
Το σύμ­φω­νο Ρί­μπε­ντροπ-Μο­λό­τοφ δεν συ­νι­στού­σε «συμ­μα­χία». Ήταν ένα σύμ­φω­νο μη-επί­θε­σης με­τα­ξύ της ΕΣΣΔ και της Γερ­μα­νί­ας. Πε­ριε­λάμ­βα­νε μια απόρ­ρη­τη ρήτρα στην οποία ο Χί­τλερ ανα­γνώ­ρι­ζε την σο­βιε­τι­κή δι­καιο­δο­σία στο ανα­το­λι­κό τμήμα της Πο­λω­νί­ας, τις χώρες της Βαλ­τι­κής και την Φιν­λαν­δία. Αυτή η ρήτρα κρα­τού­σε τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα εκα­το­ντά­δες χι­λιό­με­τρα μα­κριά από τα σο­βιε­τι­κά σύ­νο­ρα. Όταν ο Χί­τλερ επι­τέ­θη­κε στην ΕΣΣΔ αυτή η επι­πλέ­ον από­στα­ση που ο γερ­μα­νι­κός στρα­τός είχε να δια­σχί­σει, συ­νέ­βα­λε στο να απο­σο­βη­θεί η κα­τά­λη­ψη και η κα­τα­στρο­φή της Μό­σχας και του Λέ­νιν­γκραντ.
Stalin children
-Εί­ναι γνω­στό ότι έχετε ερευ­νή­σει εκτε­νώς την υπό­θε­ση της «σφα­γής του Κατίν» η οποία σύμ­φω­να με την αστι­κή ιστο­ριο­γρα­φία ήταν ενα έγκλη­μα που διέ­πρα­ξε η Σο­βιε­τι­κή Ένωση. Σε επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση που εξέ­δω­σε τον Απρί­λη του 1990 η κυ­βέρ­νη­ση Γκορ­μπα­τσόφ εξέ­φρα­σε την «ει­λι­κρι­νή της θλίψη για την τρα­γω­δία του Κατίν», απο­κα­λώ­ντας την «ένα από τα χει­ρό­τε­ρα εγκλή­μα­τα του στα­λι­νι­σμού». Ένας αριθ­μός «απο­χα­ρα­κτη­ρι­σθέ­ντων» ρω­σι­κών κρα­τι­κών εγ­γρά­φων έχουν πα­ρου­σια­στεί ως από­δει­ξη της- υπο­τι­θέ­με­νης- ενο­χής του Στά­λιν για τη μα­ζι­κή σφαγή στο Κατίν. Κά­νο­ντας μια σύ­νο­ψη των ευ­ρη­μά­των της έρευ­νας σας, ποιος είναι ο πραγ­μα­τι­κός ένο­χος για το έγκλη­μα στο Κατίν και ποια είναι τα ση­μεία-κλει­διά της υπό­θε­σης;
Οι γερ­μα­νοί σκό­τω­σαν τους πο­λω­νούς. Τα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία δεν αφή­νουν πε­ρι­θώ­ριο για κα­νέ­να άλλο συ­μπέ­ρα­σμα. Στα τέλη του 1991, ο Γκορ­μπα­τσόφ πα­ρέ­δω­σε στο Γέλ­τσιν τα έγ­γρα­φα που ανα­φέ­ρα­τε, τα οποία είναι γνω­στά ως «Κλει­στό Πα­κέ­το 1». Αυτά τα ντο­κου­μέ­ντα, εάν ήταν αλη­θι­νά, θα απο­δεί­κνυαν την σο­βιε­τι­κή ενοχή στην σφαγή του Κατίν. Ωστό­σο, το 2010, το μέλος της Δούμα, βου­λευ­τής του ΚΚ της Ρω­σι­κής Ομο­σπον­δί­ας Βί­κτορ Ιλιού­χιν πα­ρου­σί­α­σε δη­μο­σί­ως ισχυ­ρά απο­δει­κτι­κά στοι­χεία σύμ­φω­να με τα οποία τα έγ­γρα­φα του «Κλει­στού Πα­κέ­του 1» ήταν πλα­στο­γρα­φη­μέ­να.
Το 2012, σε έκ­θε­ση ενός πο­λω­νού αρ­χαιο­λό­γου, όπου συ­νο­ψί­ζο­νται τα ευ­ρή­μα­τα κοι­νής πο­λω­νο-ου­κρα­νι­κής ανα­σκα­φής σε το­πο­θε­σία μα­ζι­κών εκτε­λέ­σε­ων στο Βο­λι­ντί­μιρ-Βο­λίν­σκι (Ου­κρα­νία), ανα­φέ­ρε­ται ότι βρέ­θη­κε σε μα­ζι­κό τάφο το δια­κρι­τι­κό σήμα ενός πο­λω­νού αστυ­νο­μι­κού. Ο εν λόγω αστυ­νο­μι­κός είναι ένας απ’ τους πο­λω­νούς που φέ­ρο­νται να δο­λο­φο­νή­θη­καν από τους σο­βιε­τι­κούς την άνοι­ξη του 1940 και να τά­φη­καν κοντά στο Τβερ (τέως Κα­λί­νιν), εκα­το­ντά­δες χι­λιό­με­τρα μα­κριά. Ένα χρόνο πριν τη δη­μο­σιο­ποί­η­ση της αυτής της έκ­θε­σης, το δια­κρι­τι­κό ενός άλλου πο­λω­νού αστυ­νο­μι­κού – που επί­σης υπο­τί­θε­ται πως δο­λο­φο­νή­θη­κε από τους σο­βιε­τι­κούς στο Τβερ την άνοι­ξη του ’40 – είχε επί­σης βρε­θεί στον ίδιο μα­ζι­κό τάφο. Το θέμα συ­ζη­τή­θη­κε στα πο­λω­νι­κά και ου­κρα­νι­κά ΜΜΕ, αν και η ανα­κά­λυ­ψη αυτή είχε πα­ρα­λη­φθεί από το πό­ρι­σμα του πο­λω­νού αρ­χαιο­λό­γου. Η πο­λω­νι­κή έκ­θε­ση ση­μεί­ω­νε επί­σης ότι τα θύ­μα­τα του μα­ζι­κού τάφου είχαν αδιαμ­φι­σβή­τη­τα δο­λο­φο­νη­θεί από τους γερ­μα­νούς του 1941. Ωστό­σο, στο σχε­τι­κό πό­ρι­σμα των ου­κρα­νών αρ­χαιο­λό­γων δεν ανα­φέ­ρο­νταν ούτε η εύ­ρε­ση των δύο [αστυ­νο­μι­κών] δια­κρι­τι­κών που ανή­καν σε υπο­τι­θέ­με­να θύ­μα­τα του Κατίν, ούτε τα ευ­ρή­μα­τα που απο­δεί­κνυαν ότι οι άν­θρω­ποι είχαν δο­λο­φο­νη­θεί από τους γερ­μα­νούς. Ενας δε ου­κρα­νός αρ­χαιο­λό­γος δή­λω­σε πως ήταν λάθος του πο­λω­νού συ­να­δέλ­φου του να ανα­φέ­ρει τα σχε­τι­κά ευ­ρή­μα­τα, καθώς κάτι τέ­τοιο θα μπο­ρού­σε να «εγεί­ρει αμ­φι­βο­λί­ες» για την σφαγή στο Κατίν.
Το 2013 δη­μο­σί­ευ­σα σχε­τι­κό άρθρο για τις ανα­κα­λύ­ψεις αυτές που, από μόνες τις, εγεί­ρουν σο­βα­ρό­τα­τες αμ­φι­βο­λί­ες για τα περί σο­βιε­τι­κής ενο­χής στο Κατίν. Ήξερα όμως ότι έπρε­πε να ψάξω πε­ρισ­σό­τε­ρο την υπό­θε­ση. Με­τα­ξύ 2015 και 2018 διε­ξή­γα­γα με­γά­λης κλί­μα­κας έρευ­να για την υπό­θε­ση Κατίν. Απο­φά­σι­σα να προ­σεγ­γί­σω το Κατίν ως μυ­στή­ριο, χωρίς κά­ποια προ­κα­τά­λη­ψη σχε­τι­κά με το ποια πλευ­ρά – γερ­μα­νοί ή σο­βιε­τι­κοί – είναι ένοχη. Στο βι­βλίο μου The Mys­tery of the Katyn Mas­sacre: The Ev­i­dence, The So­lu­tion”που δη­μο­σιεύ­θη­κε τον Ιούλη του 2018, ανα­φέ­ρω όλα τα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία που πι­θα­νό­τα­τα δε μπο­ρούν να αμ­φι­σβη­τη­θούν. Το απο­τέ­λε­σμα είναι ολο­φά­νε­ρο, όσο και απρό­σμε­νο. ΌΛΑ τα αδιαμ­φι­σβή­τη­τα έγκυ­ρα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία δεί­χνουν γερ­μα­νι­κή ενοχή. ΚΑ­ΝΕ­ΝΑ απ’ αυτά δεν συ­νη­γο­ρεί ως προς την ενοχή των σο­βιε­τι­κών.
Ασφα­λώς, αυτό το συ­μπέ­ρα­σμα δεν είναι «απο­δε­κτό», απο­τε­λεί «τα­μπού». Έχω ήδη γίνει δέ­κτης πάρα πολ­λών πα­ρε­νο­χλή­σε­ων από πο­λω­νούς εθνι­κι­στές αλλά και από ακα­δη­μαϊ­κούς ει­δι­κούς στον τομέα της σο­βιε­τι­κής ιστο­ρί­ας. Θε­ω­ρεί­ται απλώς αδια­νό­η­το να συ­μπε­ραί­νει κά­ποιος πως οι σο­βιε­τι­κοί δεν ήταν ένο­χοι και… ποιος νοιά­στη­κε για απο­δεί­ξεις!
Η σφαγή του Κατίν, λοι­πόν, που υπο­τί­θε­ται πως είναι το πλέον καλά τεκ­μη­ριω­μέ­νο «έγκλη­μα του Στά­λιν» είναι ένα ψέμα!
-Αστοί ιστο­ρι­κοί θε­ω­ρούν τις «Δίκες της Μό­σχας» ως σκευω­ρί­ες με στόχο την ενο­χο­ποί­η­ση αθώων κα­τη­γο­ρού­με­νων και πως ο Στά­λιν κα­τα­σκεύ­α­σε τις κα­τη­γο­ρί­ες. Ποια είναι η αλή­θεια; Ήταν πράγ­μα­τι οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι (τρο­τσκι­στές, ζι­νο­βιε­φι­κοί, «μπλοκ των δε­ξιών», κλπ) αθώοι;
Δεν έχει υπάρ­ξει, ου­δέ­πο­τε, καμία από­δει­ξη ότι οι Δίκες της Μό­σχας, όπως και η υπό­θε­ση Του­χα­τσέφ­σκι τον Ιούνη του 1937, ήταν «σκευω­ρί­ες» και πως οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι βα­σα­νί­στη­καν, απει­λή­θη­καν, κλπ, ώστε να προ­βούν σε ψευ­δείς ομο­λο­γί­ες. Στα πρώτα 12 κε­φά­λαια του βι­βλί­ου μου Trot­sky’s Amal­gams (2015) εξε­τά­ζω και δια­σταυ­ρώ­νω όσες πε­ρισ­σό­τε­ρες δη­λώ­σεις των κα­τη­γο­ρού­με­νων μπό­ρε­σα. Νω­ρί­τε­ρα φέτος δη­μο­σί­ευ­σα μια επι­και­ρο­ποι­η­μέ­νη έκ­δο­ση της έρευ­νας αυτής ως ξε­χω­ρι­στό βι­βλίο (The Moscow Tri­als As Ev­i­dence).
Έχου­με συ­ντρι­πτι­κές απο­δεί­ξεις ότι οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι στις Δίκες της Μό­σχας ήταν ένο­χοι το λι­γό­τε­ρο για τα εγκλή­μα­τα που οι ίδιοι ομο­λό­γη­σαν. Σε ορι­σμέ­νες δε πε­ρι­πτώ­σεις, όπως επί πα­ρα­δείγ­μα­τι του Νι­κο­λάι Μπου­χά­ριν, γνω­ρί­ζου­με πλέον ότι οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι ήταν ένο­χοι εγκλη­μά­των τα οποία ου­δέ­πο­τε ομο­λό­γη­σαν. Έχου­με επί­σης πλη­θώ­ρα απο­δει­κτι­κών στοι­χεί­ων που επι­βε­βαιώ­νουν ότι ο Τρό­τσκι συ­νερ­γά­στη­κε πράγ­μα­τι με τη να­ζι­στι­κή Γερ­μα­νία και την φα­σι­στι­κή Ιτα­λία, όπως κα­τη­γο­ρή­θη­κε στις Δίκες της Μό­σχας.
-Ο ιτα­λός μαρ­ξι­στής Ντο­μέ­νι­κο Λο­ζούρ­ντο- που πέ­θα­νε φέ­τος- είχε γρά­ψει ότι «υπάρ­χουν δυο κρί­σι­μα χρο­νι­κά ση­μεία που δια­μόρ­φω­σαν την σύγ­χρο­νη άποψη που υπάρ­χει για τον Στά­λιν: η έναρ­ξη του Ψυ­χρού Πο­λέ­μου το 1947 και το 20ο Συ­νέ­δριο του ΚΚΣΕ». Συμ­φω­νεί­τε με την εκτί­μη­ση αυτήν;
Συμ­φω­νώ με τον κα­θη­γη­τή Λο­ζούρ­ντο, ο θά­να­τος του οποί­ου απο­τε­λεί με­γά­λη απώ­λεια για όλους εμάς που ψά­χνου­με την αλή­θεια για την πα­γκό­σμια ιστο­ρία και την ιστο­ρία του κομ­μου­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος του 20ου αιώνα. Κοι­τώ­ντας πίσω στο πα­ρελ­θόν, ο Ψυ­χρός Πό­λε­μος ήταν ανα­πό­φευ­κτος. Παρ’ όλα αυτά, για πολ­λούς εντός του κομ­μου­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος, δεν έδει­χνε ανα­πό­φευ­κτος. Με το που ξε­κί­νη­σε, όλη η αντι­στα­λι­νι­κή αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα μπήκε πολύ γρή­γο­ρα σε εφαρ­μο­γή.
lenin_stalin
-Πως εκτι­μά­τε την συ­νο­λι­κή συμ­βο­λή του Ιωσήφ Στά­λιν στην οι­κο­δό­μη­ση του σο­σια­λι­σμού στην Σο­βιε­τι­κή Ένωση;
Κάτω από την ηγε­σία του Στά­λιν στην Σο­βιε­τι­κή Ένωση οι­κο­δο­μή­θη­κε η σο­σια­λι­στι­κή κοι­νω­νία. Ο φα­σι­σμός ητ­τή­θη­κε. Το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα διέ­δω­σε τη θε­ω­ρία του Μαρ­ξι­σμού-Λε­νι­νι­σμού σε όλο τον κόσμο. Ο ιμπε­ρια­λι­σμός δέ­χθη­κε θα­νά­σι­μο πλήγ­μα στο οποίο συ­νέ­βα­λαν, με την αφο­σιω­μέ­νη βο­ή­θεια τους, μια σειρά κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα. Ωστό­σο, ο σο­σια­λι­σμός της ΕΣΣΔ δεν εξε­λί­χθη­κε στα­θε­ρά προς την κα­τεύ­θυν­ση του κομ­μου­νι­σμού, παρά το γε­γο­νός ότι ακρι­βώς αυτό ήταν που ήθελε ο Στά­λιν και που πί­στευε πως θα συμ­βεί. Αντί­θε­τα, την πε­ρί­ο­δο του θα­νά­του του, στις 5 Μάρτη 1953, ο ίδιος ήταν πο­λι­τι­κά απο­μο­νω­μέ­νος στην ηγε­σία του ΚΚΣΕ.
Ο δρό­μος προς τον κομ­μου­νι­σμό εγκα­τα­λεί­φθη­κε. Ο Χρου­στσόφ αντι­κα­τέ­στη­σε την ιδέα ότι η επα­νά­στα­ση ήταν ανα­γκαία για την ανα­τρο­πή του κα­πι­τα­λι­σμού με την λαν­θα­σμέ­νη θε­ω­ρία του «ει­ρη­νι­κού αντα­γω­νι­σμού» (σ.σ: ει­ρη­νι­κής συ­νύ­παρ­ξης) με τον κα­πι­τα­λι­σμό. Σύμ­φω­να μ’ αυτήν την θε­ω­ρία ήταν οι εκλο­γές, αντί της επα­νά­στα­σης, που θα έφερ­ναν τη νίκη του κομ­μου­νι­σμού. Αυτό σή­μαι­νε απόρ­ρι­ψη της ερ­γα­τι­κής τάξης ως ηγέ­τι­δας δύ­να­μης της ιστο­ρί­ας. Όμως η ερ­γα­τι­κή τάξη ήταν και συ­νε­χί­ζει να είναι ικανή να πα­ρε­μπο­δί­σει την κα­πι­τα­λι­στι­κή πα­ρα­γω­γή και, στο βαθμό που είναι ορ­γα­νω­μέ­νη από ένα επα­να­στα­τι­κό κόμμα, να κάνει την επα­νά­στα­ση, να ανα­τρέ­ψει τον κα­πι­τα­λι­σμό και να κα­τα­κτή­σει την εξου­σία.
Υπό την ηγε­σία του Στά­λιν η Σο­βιε­τι­κή Ένωση έκανε πράξη τη λε­νι­νι­στι­κή θε­ω­ρία του σο­σια­λι­σμού. Αυτό δεν ση­μαί­νει ότι η θε­ω­ρία του Λένιν και του Στά­λιν για τον σο­σια­λι­σμό δεν εμπε­ριεί­χε μοι­ραία λάθη. Από την έρευ­να μου συ­μπε­ραί­νω ότι η θε­ω­ρία των Λέ­νιν-Στά­λιν για τον σο­σια­λι­σμό δια­τή­ρη­σε υπερ­βο­λι­κά πολλά στοι­χεία της θε­ω­ρί­ας που ανα­πτύ­χθη­κε από την Δεύ­τε­ρη Σο­σια­λι­στι­κή Διε­θνή πριν τον Πρώτο Πα­γκό­σμιο πό­λε­μο. Από τη μια πλευ­ρά, «σο­σια­λι­σμός» σή­μαι­νε ένα είδος κα­πι­τα­λι­σμού με ισχυ­ρό ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα βα­σι­σμέ­νο στα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κά­τα, αρ­κε­τά ισχυ­ρό πο­λι­τι­κά ώστε να ανα­γκά­ζει τις κα­πι­τα­λι­στι­κές κυ­βερ­νή­σεις να προ­βαί­νουν σε ση­μα­ντι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις ώστε να γί­νε­ται λι­γό­τε­ρο ανυ­πό­φο­ρη η ζωή των ερ­γα­ζό­με­νων: υψη­λό­τε­ρη μι­σθοί και μια σειρά κοι­νω­νι­κές πα­ρο­χές. Από την άλλη πλευ­ρά, ο «σο­σια­λι­σμός» έφτα­σε στο ση­μείο να ση­μαί­νει μια πλή­ρως βιο­μη­χα­νο­ποι­η­μέ­νη κοι­νω­νία στην οποία ο κα­πι­τα­λι­σμός είχε ανα­τρα­πεί και η πο­λι­τι­κή εξου­σία είχε πε­ριέλ­θει στην ερ­γα­τι­κή τάξη μέσω του κομ­μου­νι­στι­κού κόμ­μα­τος. Η ατο­μι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα πα­ρα­γω­γής είχε κα­ταρ­γη­θεί. Τα σο­βιέτ ήταν ο μη­χα­νι­σμός που διοι­κού­σε την κοι­νω­νία προς όφε­λος της ερ­γα­τι­κής τάξης. Οι ερ­γά­τες και οι αγρό­τες- όχι οι κα­πι­τα­λι­στές- ήταν οι προ­νο­μιού­χοι. Αυτή είναι η λε­νι­νι­στι­κή θε­ω­ρία του σο­σια­λι­σμού.
Ωστό­σο, στο πλαί­σιο αυτής της θε­ω­ρί­ας, οι σχέ­σεις πα­ρα­γω­γής πα­ρέ­μει­ναν αρ­κε­τά όμοιες με τις αντί­στοι­χες που επι­κρα­τού­σαν επί κα­πι­τα­λι­σμού. Το χρήμα συ­νέ­χι­ζε να κα­θο­ρί­ζει την κα­τα­νο­μή των αγα­θών και των υπη­ρε­σιών. Ήταν βέ­βαια αδύ­να­το να συσ­σω­ρεύ­σει κά­ποιος προ­σω­πι­κό πλού­το και οι ερ­γά­τες μαζί με τους αγρό­τες απο­λάμ­βα­ναν πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρες κοι­νω­νι­κές πα­ρο­χές και δι­καιώ­μα­τα σε σχέση με οποια­δή­πο­τε κα­πι­τα­λι­στι­κή χώρα. Ωστό­σο, οι κα­πι­τα­λι­στι­κές σχέ­σεις πα­ρα­γω­γής, η συ­νε­χι­ζό­με­νη δια­φο­ρο­ποί­η­ση με­τα­ξύ πόλης και υπαί­θρου, η δια­φο­ρά πνευ­μα­τι­κής και χει­ρω­να­κτι­κής ερ­γα­σί­ας, συ­νέ­χι­ζαν να υπάρ­χουν. Αυτές οι αδυ­να­μί­ες απο­δεί­χθη­καν ισχυ­ρό­τε­ρες από την πο­λι­τι­κή θέ­λη­ση να προ­χω­ρή­σει μπρο­στά η προ­ο­πτι­κή της πραγ­μά­τω­σης μιας κομ­μου­νι­στι­κής κοι­νω­νί­ας.
Η ιστο­ρία της Σο­βιε­τι­κής Ένω­σης την πε­ρί­ο­δο του Στά­λιν είναι μια με­γά­λη απο­θή­κη μα­θη­μά­των, ένα «βι­βλίο» το οποίο μπο­ρού­με και πρέ­πει να με­λε­τή­σου­με, ώστε να αντλή­σου­με μα­θή­μα­τα, τόσο θε­τι­κά όσο και αρ­νη­τι­κά, για το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα του 20ου αιώνα. Πρέ­πει να δι­δα­χθού­με από όσα σωστά και ηρω­ι­κά έκα­ναν οι σο­βιε­τι­κοί και – υπό την ηγε­σία αυ­τών- η Κο­μι­ντέρν, προς την κα­τεύ­θυν­ση της κομ­μου­νι­στι­κής προ­ο­πτι­κής. Όπως πρέ­πει να μά­θου­με να ξε­χω­ρί­ζου­με όσα λάθη έγι­ναν τα οποία στα­δια­κά απο­μά­κρυ­ναν την Σο­βιε­τι­κή Ένωση και το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κί­νη­μα από την ανά­πτυ­ξη του κομ­μου­νι­σμού, οδη­γώ­ντας πίσω στον λη­στρι­κό κα­πι­τα­λι­σμό.
Χάρη στις κο­σμοϊ­στο­ρι­κές προ­σπά­θειες των κομ­μου­νι­στών του 20ου αιώνα, ιδιαί­τε­ρα κατά την πε­ρί­ο­δο της ηγε­σί­ας του Στά­λιν, μπο­ρού­με να με­λε­τή­σου­με αυτήν την εκ­πλη­κτι­κή κλη­ρο­νο­μιά. Στη­ρι­ζό­με­νοι στους ώμους γι­γά­ντων μπο­ρού­με να δούμε μα­κρύ­τε­ρα απ’ όσο μπό­ρε­σαν αυτοί, χάρη στην εμπει­ρία που μας πα­ρεί­χαν, προς την κα­τεύ­θυν­ση του κομ­μου­νι­στι­κού μέλ­λο­ντος της ισό­τη­τας και της ελευ­θε­ρί­ας για το οποίο η αν­θρω­πό­τη­τα πα­σχί­ζει.
_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__
Νίκος Μότ­τας 

Y/Γ Απ' το blog: Εμπνευστήκαμε να Αλλάξουμε τον Αρχικό Τίτλο της Συνέντευξης απ' τη "αναφορά" του David Horowitz για τον καθηγητή Grover Furr που είδαμε στη wikipedia !!

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ "Κου" ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ..


Για άλλη μια φορά ο βουλευτής Αχαΐας Ν. Νικολόπουλος κάνει καταγγελίες που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα .
Ως μέλος της σχολικής επιτροπής δεν επιτρέπω σε κανέναν Νικολόπουλο να θίγει την τιμή και την υπόληψή μου.
Οσα λέει ο Ν. Νικολόπουλος δεν είναι αλήθεια. 

Ο διαγωνισμός για την συντήρηση και αναγόμωση των πυροσβεστήρων των σχολικών μονάδων δεν έγιναν με απευθείας ανάθεση αλλά με διαγωνισμό. 
Η ανακοίνωση των σχολικών επιτροπών είναι καταπέλτης και παρουσιάζει όλα τα στοιχεία που εκθέτουν τον βουλευτή.
Είναι αδιανόητο για μικροπολιτικούς λογούς να θίγεται η τιμή και η υπόληψή συναδέλφων εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στις Σ.Ε. και καμία σχέση δεν έχουν με δημοτικές παρατάξεις.
Θα ήταν μάταιο να ζητήσω από τον βουλευτή να ζητήσει συγνώμη και να ανακαλέσει, απλά τον παραδίδω στην κρίση των Πατρινών.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η Σχολική Επιτροπή του Δήμου απαντά στον Νικολόπουλο - Για το θέμα των πυροσβεστήρων
Με αφορμή τη δημοσίευση καταγγελίας του κ. Νικ. Νικολόπουλου, που αφορά τη διαδικασία προμήθειας πυροσβεστήρων, πυροσβεστικού υλικού και εργασίες συντήρησης-αναγόμωσης πυροσβεστικών υλικών (πυροσβεστήρων) σε σχολεία του Δήμου Πατρέων, η Σχολική Επιτροπή του Δήμου εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

"Η Σχολική μας Επιτροπή τα τεσσεράμισι τελευταία έτη και με δεδομένη την παγιωμένη υποχρηματοδότηση από την Κυβέρνηση (κατά 50% σε σχέση με το έτος 2009), κάνει τεράστιες προσπάθειες να κρατήσει τα σχολεία όρθια και να εξοικονομήσει και το τελευταίο ευρώ, για την εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία τους και πάντα εντός της κείμενης νομοθεσίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προκήρυξη διαγωνισμού για την προμήθεια και συντήρηση των πυροσβεστήρων, για όλα σχεδόν τα σχολεία του Δήμου μας, για την εξοικονόμηση χρημάτων για την παροχή καλύτερων και πιστοποιημένων υπηρεσιών.
Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός έγινε με τις διατάξεις του Ν.4412/2016 περί Δημοσίων Συμβάσεων Έργων Προμηθειών & Υπηρεσιών (Δημοσίου και των φορέων του) και ενώ υπήρχε η δυνατότητα με την διαδικασία της «απευθείας ανάθεσης» μέχρι του ποσού των 20.000,00 € να γίνει η επιλογή, τηρώντας την σχετική νομοθεσία, χωρίς δημοσιότητα σε ένα φορέα της επιλογής μας, η Σχολική μας Επιτροπή έχει σταθερά επιλέξει να μην κάνει «απευθείας αναθέσεις» σε έναν ανάδοχο της επιλογής της. Αναρτά δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στην Διαύγεια, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή πολλών προμηθευτών και κατακυρώνουν στον ανάδοχο που πληροί όλες τις τεχνικές προϋποθέσεις και δίνει τη χαμηλότερη προσφορά.
Η ανάθεση προμήθειας και συντήρησης πυροσβεστήρων έγινε με τήρηση των πιο πάνω διαδικασιών και συγκεκριμένα με την αριθ. 54/3-5-2018 ομόφωνη απόφαση της Β/θμιας Σχολικής Επιτροπής, εγκρίθηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές των αρμοδίων Υπηρεσιών και ο ενδεικτικός προϋπολογισμός, 

Η εν λόγω απόφαση αναρτήθηκε στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ (ΑΔΑ: 64ΨΕΩΞΙ-ΓΦ1) και στο ΚΗΜΔΗΣ (ΑΔΑΜ: 18REQ003024493) και ακολούθησε η αρ. πρωτ. 124/4-5-2018 πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος (ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΑΔΑ: 7ΖΑΒΩΞΙ-ΧΕΣ), με προσδιορισμό συγκεκριμένης ημερομηνίας, ώρας, υπηρεσίας και τόπου υποβολής προσφορών, ακολούθησε η αξιολόγηση των προσφορών από επιτροπή (διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν μόνο δύο ενδιαφερόμενοι), έγινε η απόφαση ανάθεσης (αρ. πρωτ. 143/18-5-2018) και η υπογραφή της σχετικής σύμβασης.
Οι παραπάνω μερικότερες πράξεις δημοσιεύτηκαν νόμιμα για την εξασφάλιση δημοσιότητας, διαφάνειας και αντικειμενικότητας στο ΚΗΜΔΗΣ και ΔΙΑΥΓΕΙΑ. όλα τα παραπάνω στοιχεία βρίσκονται και στο αρχείο της Σχολικής Επιτροπής
Στον συγκεκριμένο διαγωνισμό συμμετείχαν δύο από τις μεγαλύτερες πιστοποιημένες τοπικές εταιρίες, χωρίς να αποκλείεται η συμμετοχή κανενός, με τους προβλεπόμενους όρους.
Έτσι εξασφαλίσαμε περίπου έξι χιλιάδες ευρώ με την πιο πάνω διαδικασία, μόνο από τη συγκεκριμένη ανάθεση, για να μπορούμε το ποσό αυτό να χρησιμοποιούμε για άλλες ανάγκες, αφού η δαπάνη στοίχισε πολύ λιγότερα χρήματα, από εκείνη που θα χρειαζόταν, αν γινόταν η προμήθεια μεμονωμένα σε συγκεκριμένο πρόσωπο, από κάθε Διευθυντή.
Αυτόν τον τρόπο διαχείρισης εφαρμόζουμε σεβόμενοι πράγματι και το τελευταίο ευρώ των συνδημοτών μας και αυτό έχει αποδώσει και εκτιμηθεί από εκπαιδευτικούς, γονείς και κάθε εμπλεκόμενο φορέα.
»

Στέλιος Παλαρμάς

Και 

Έγγραφο απάντηση στους συκοφάντες του Πελετίδη και τους… τροβαδούρους τους 

Ο "Ημεροδρόμος" αποκαλύπτει: Η αυτοψία της εταιρείας που είχε αναλάβει την ηχητική κάλυψη των συναυλιών στην "Αίγλη" επιβεβαιώνει τον Δήμο Πάτρας!
    Το στοιχείο που φέρνει στη δημοσιότητα ο «Ημεροδρόμος» αποδεικνύει ότι μια ακόμα προσπάθεια να ριχτεί λάσπη στο δήμαρχο Πάτρας Κώστα Πελετίδη πέφτει στο κενό και εκθέτει όσους έσπευσαν (από τον  υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα Νάσο Ηλιόπουλο μέχρι τον κύριο Αγγελάκα και λοιπούς παρατρεχάμενους) να αναπαράγουν τις αθλιότητες περί δήθεν «λογοκρισίας» του δήμου Πάτρας κατά του συγκροτήματος Rotting Christ
    Συγκεκριμένα: Ο «Ημεροδρόμος» παρουσιάζει το έγγραφο με το οποίο η εταιρεία που είχε αναλάβει την ηχητική κάλυψη της εκδήλωσης συνομολογεί, παραδέχεται και  – μετά από δικό της επιτόπιο έλεγχο – διαπιστώνει και η ίδια τα τεχνικά προβλήματα, για τα οποία νωρίτερα  είχαν ενημερώσει τους διοργανωτές οι υπηρεσίες του Δήμου. Προβλήματα που καθιστούσαν αδύνατη την διεξαγωγή της εκδήλωσης στο συγκεκριμένο χώρο πριν από την αποκατάστασή τους.   
    Ειδικότερα: Την Τετάρτη 13/3 ο Δήμος ενημερώνει την εταιρεία «Δίηχο» που είχε αναλάβει την ηχητική κάλυψη των εκδηλώσεων τόσο του συγκροτήματος Rotting Christ  για την Παρασκευή 15/3, όσο και του Αγγελάκα για το Σάββατο 16/3, ότι στον χώρο «Αίγλη» έχει εντοπιστεί επικίνδυνο τεχνικό πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης.
    Την ακριβώς επόμενη μέρα από την ενημέρωση του Δήμου, στις 14/3, η «Δίηχος» αποστέλλει με δική της πρωτοβουλία την εταιρεία «bailos Tεχνική Διαχείριση Ενέργειας» για αυτοψία του χώρου. Αυθημερόν η «bailos» ενημερώνει την «Δίηχος» τα κάτωθι:
«Μετά από αυτοψία που διενεργήθηκε στο χώρο από το τεχνικό τμήμα της εταιρείας μας διαπιστώθηκε ότι υπάρχει πρόβλημα στον κλιματισμό του χώρου που δημιουργεί με τη σειρά του πρόβλημα στην παροχή ρεύματος. Θα μεταβεί άμεσα ειδικό συνεργείο κλιματισμού και θα προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα όσο πιο γρήγορα γίνεται».

    Την ίδια μέρα (14/3 και ώρα 2.17’ μ.μ) η «Δίηχος», μετά την ηλεκτρονική αλληλογραφία της με την “bailos” (στις 1.39′ μμ – όπως δημοσιεύσαμε στην αρχική μας ανάρτηση)
    με νέο email που κοινοποιεί προς την Γενική Γραμματεία του Δήμου Πάτρας, μεταφέρει την ενημέρωση του τεχνικού κλιμακίου της ιδιωτικής εταιρείας που η ίδια είχε στείλει στο χώρο και επιβεβαιώνει το πρόβλημα για το οποίο έχει ήδη ενημερωθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου.
    Ιδού το email της «Δίηχος» προς τον Δήμο:
  Είναι φανερό, επομένως:
    α) Το πρόβλημα στο χώρο «Αίγλη» είναι υπαρκτό και διαπιστωμένο, όχι μόνο από τις υπηρεσίες του Δήμου, αλλά και από την ιδιωτική εταιρεία που απέστειλε η έχουσα αναλάβει την ηχητική κάλυψη των εκδηλώσεων εταιρεία,
    β) όχι μόνο οι υπηρεσίες του Δήμου αλλά και το τεχνικό κλιμάκιο της ιδιωτικής εταιρείας – που την έχουν επιλέξει οι συνεργάτες των διοργανωτών – δεν μπορεί να δεσμευτεί ούτε για την αποκατάσταση του προβλήματος (σσ: «θα προσπαθήσουμε», αναφέρουν), ούτε για το χρόνο αποκατάστασής του (σσ: «όσο πιο γρήγορα γίνεται», είναι τα λόγια τους).
    Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι όλα σε σχέση με τα τεχνικά προβλήματα του χώρου έχουν γνωστοποιηθεί στους Rotting Christ (που σημειωτέον προ τριετίας ξεκίνησαν τις περιοδείες τους από την… Πάτρα του Πελετίδη), η εταιρεία GG Events δημοσιεύει για λογαριασμό τους ανακοίνωση στην οποία κατηγορεί τον Πελετίδη για «μεσαιωνικές» πρακτικές, ότι τα έχει κάνει πλακάκια με την… Μητρόπολη Πατρών (ο Πελετίδης…) και ότι δεν τους έδωσε την αίθουσα για να κάνει το χατίρι στους παραθρησκευτικούς και τους φασίστες (ο Πελετίδης…) που δεν χωνεύουν τη μπάντα λόγω του «υβριστικού» ονόματός της κατά του Χριστού…
    Παρά το γεγονός ότι όλα σε σχέση με τα τεχνικά προβλήματα του χώρου  είναι γνωστά – και ήδη από το μεσημέρι της Πέμπτης 14/3 στις 1 και 39’ μμ πλήρως επιβεβαιωμένα – κατόπιν ακολουθούν και τα εξής:
  • Τέσσερις ώρες αργότερα, και συγκεκριμένα την Πέμπτη 14/3 στις 5 και 23’ μμ, εμφανίζεται από την… Αθήνα ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος, να καταγγείλει τον Πελετίδη για… «λογοκρισία» προχωρώντας σε αδιανόητους συσχετισμούς με τους φασίστες που μπήκαν προχτές στο ΚΘΒΕ και σε συνειρμούς με την ναζιστική επίθεση στο «Χυτήριο» πριν από 7 χρόνια! «Θαυμάστε» την ανάρτηση του εκλεκτού του ΣΥΡΙΖΑ, του και μέχρι πριν λίγες βδομάδες ομοτράπεζου του Καμμένου στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο:    
  • Την επόμενη μέρα, στις 15/3, τα πάντα σε ετοιμότητα αντιΚΚΕδικα αντανακλαστικά του κυρίου Αγγελάκα τον οδηγούν σε μια ανάρτηση που ξεχειλίζει καλλιτεχνική… α(η)δεία. Ο εν λόγω κύριος (αγνοούσε άραγε την γνωμάτευση της ίδιας της εταιρείας που είχε αναλάβει την ηχητική κάλυψη και της δικής του εκδήλωσης;) μιλά για δήθεν τεχνικό πρόβλημα αφού το αναφέρει εντός εισαγωγικών («τεχνικό πρόβλημα» το γράφει), προσδιορίζει το χρόνο αποκατάστασης την Κυριακή (είναι και ηλεκτρολόγος ο μάστορας;), πουλάει το φύκι της συναδελφικότητας για επαναστατιλίκι (άμα δεν παίξουν αυτοί δεν παίζω ούτε εγώ – σώπα ωρέ Γιάννη). Το καλύτερο, δε, είναι ότι ο Αγγελάκας, αυτός που το έμεσμά του «Η Κatyusha του ΚΚΕ» είχε γίνει το αγαπημένο άσμα των φασισταράδων, ως πούρος προοδευτικός που είναι, επιτέθηκε στον Πελετίδη (σε αυτόν δηλαδή που σέρνουν στα δικαστήρια οι χρυσαυγίτες) αποκαλώντας τον δήμαρχο Πάτρας δήθεν «προοδευτικό» (πάλι σε εισαγωγικά η λέξη)…   

   

    Ωστόσο, παρά τις απαράδεκτες αυτές αιτιάσεις, για μια ακόμα φορά χτες, στη συνάντηση που είχε ο ίδιος ο Πελετίδης με την εταιρεία παραγωγής του συγκροτήματος Rotting Christ προκειμένου να εξεταστεί η νέα ημερομηνία διεξαγωγής της συναυλίας, ξεκαθαρίστηκε – όπως αναφέρει επίσημη ανακοίνωση του Δήμου – πως «ο δήμαρχος τους έκανε γνωστό ότι ο χώρος παραχωρείται σε όλους πλην της “Χρυσής Αυγής”. Όταν αποκατασταθεί η βλάβη και υπάρχουν οι προϋποθέσεις για διεξαγωγή συναυλιών, εφόσον υπάρχει αίτημα ο χώρος θα δοθεί».

   Το συμπέρασμα είναι πρόδηλο και προκύπτει από το αποκαλυπτικό έγγραφο που έφερε στη δημοσιότητα ο «Ημεροδρόμος»:

    Οσοι μίλησαν για «λογοκρισία», όσοι μίλησαν για «δήθεν» τεχνικό πρόβλημα, όσοι είπαν ότι ο Δήμος «προσχηματικά» επικαλέστηκε πρόβλημα στο χώρο, όσοι είχαν το θράσος να αναφερθούν σε… κολεγιές του Πελετίδη με φασίστες και σκοταδιστές, όσοι έπαιξαν το παιχνίδι των τιποτένιων τρολ, όσοι σιγοντάρισαν από τάχα μου «προοδευτική» σκοπιά τους εκλεκτούς των χριστιανοταλιμπάν και των Αμβρόσιων ενόψει εκλογών, αυτοί θα πρέπει να εξηγήσουν:
    Υπάρχει ένα όριο ξεφτίλας κάτω από το οποίο δεν θα ήταν διατεθειμένοι να συρθούν  στην προσπάθεια να «τρουπώσουν» – άλλοι από μαυρίλα κι άλλοι από «αριστεριλίκι» κι από αντιΚΚΕδικο «επαναστατιλίκι» – σε αυτό το αξιοθρήνητο μέτωπο κατά του Πελετίδη;
    ΥΓ: Αν δεν έχει «δεύτερη» φωνή στη μπάντα του ο κύριος Αγγελάκας όταν παίζει την «Katyusha», ας δοκιμάσει τον Ηλιόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ, θα του κράταγε το «ίσο» μια χαρά…     
Οι ανακοινώσεις του Δήμου Πάτρας
    Προς ενημέρωση των αναγνωστών μας παραθέτουμε τις ανακοινώσεις που εξέδωσε ο Δήμος Πάτρας για το θέμα:
  • Στις 14/3: «Η συναυλία των Rotting Christ η οποία ήταν να πραγματοποιηθεί στην «Αίγλη», δεν κατέστη δυνατόν, λόγω σοβαρών τεχνικών προβλημάτων: Σε σχέση με τα αναγραφόμενα σε ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης περί «λογοκρισίας» κ.λπ. ενημερώνουμε ότι η συναυλία των Rotting Christ η οποία ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 15 Μαρτίου στην αίθουσα «Αίγλη», δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί, λόγω σοβαρών τεχνικών προβλημάτων. Αυτό γνωστοποιήθηκε  από τον Δήμο Πατρέων στην διοργανώτρια εταιρεία. Η Δημοτική Αρχή παραχώρησε και παραχωρεί δημοτικούς χώρους και διευκολύνει όλους τους φορείς, πολιτικούς, συνδικαλιστικούς, αθλητικούς κ.λπ., χωρίς διακρίσεις και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Δεν παραχωρούμε χώρους και δεν διευκολύνουμε με κανέναν τρόπο μόνο το ναζιστικό κόμμα της «Χρυσής Αυγής». Όσον αφορά τη συναυλία που έχει προγραμματιστεί για το Σάββατο, η διοργανώτρια εταιρία, έχει ενημερωθεί για το πρόβλημα και γίνονται προσπάθειες για την αποκατάσταση της βλάβης, προκειμένου να πραγματοποιηθεί. 
  • Στις 15/3: «ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΘΛΙΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΣΟΥ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Ο μέχρι πρότινος υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος Δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα κ. Ηλιόπουλος, με σημερινή του δήλωση, αναμασά την άθλια συκοφαντία περί δήθεν “λογοκρισίας”. Είναι θράσος και πρόκληση ο μέχρι πρότινος υπουργός μιας κυβέρνησης η οποία ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση ώστε να πέσουν στα μαλακά οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που συγκυβέρνησε τέσσερα χρόνια με τους εθνικιστές του Καμμένου και που στελέχη της φωτογραφίζονταν με χρυσαυγίτες στο Καστελλόριζο, να επιχειρεί να ταυτίσει τη Δημοτική Αρχή της Πάτρας με τους φασίστες. Μιλώντας για «λογοκρισία» παραποιεί την πραγματικότητα, αντιγράφοντας τον Γκέμπελς. Η Δημοτική Αρχή παραχώρησε και παραχωρεί δημοτικούς χώρους και διευκολύνει όλους τους φορείς, πολιτικούς, συνδικαλιστικούς, αθλητικούς κ.λπ., χωρίς διακρίσεις και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Δεν παραχωρούμε χώρους και δεν διευκολύνουμε με κανέναν τρόπο μόνο το ναζιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής». Ο πατραϊκός λαός και οι μαζικοί φορείς του, που με την κινητοποίησή τους και το πανελλαδικό κύμα συμπαράστασης συνέβαλαν στην αθώωση του Δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη, που δικάστηκε γιατί δεν διευκόλυνε τη Χρυσή Αυγή, έχουν βγάλει συμπεράσματα και θα δώσουν την απάντησή τους στις εκλογές του Μαΐου».
Δήλωση του Νίκου Σοφιανού για την ανάρτηση του Ηλιόπουλου
    Για τις αθλιότητες του υποψήφιου δημάρχου Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δήμο Πάτρας έκανε δήλωση ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
«Ο κ. Ηλιόπουλος, η λύση ανάγκης για το δήμο της Αθήνας που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση όσον αφορά την εκλογική μάχη στην Αθήνα, γι’ αυτό και επέλεξε να κάνει προεκλογικό αγώνα με αθλιότητες για το δήμο Πάτρας. Ο υφυπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας τώρα, και πριν περιφερειακός σύμβουλος με την κ. Δούρου, αντί να παρακολουθεί με ανησυχία την τροπολογία της κυβέρνησής του στον Ποινικό Κώδικα, που ρίχνει στα μαλακά την ηγεσία της εγκληματικής – ναζιστικής οργάνωσης της ΧΑ, κουνάει το δάχτυλο αναπαράγοντας ψέματα για υποτιθέμενη λογοκρισία του δήμου σε συναυλία ενός συγκροτήματος. Δεν προλάβαινε, υλοποιώντας τα μνημόνια που ψήφισε μαζί με τον Καμμένο και τους άλλους ακροδεξιούς υπουργούς, με τους οποίους βρισκόταν στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο, να μάθει ότι ο δήμος της Πάτρας είναι ο δήμος που απαγόρευσε οποιαδήποτε δραστηριότητα της ΧΑ στην πόλη, με αποτέλεσμα ο δήμαρχος να οδηγηθεί σε δίκη από τη ναζιστική – εγκληματική οργάνωση γι’ αυτήν του την επιλογή. Ο λαός της Αθήνας ας βγάλει τα συμπεράσματά του».