Τα δις του Επικουρικού μας στα Κοράκια της Ιδιωτικής Ασφάλισης

ΚΚΕ:«Είναι βαθιά γελασμένη η κυβέρνηση της ΝΔ αν νομίζει ότι φέρνοντας το νομοσχέδιο για την επικουρική ασφάλιση "νύχτα", για να συζητηθεί μέσα στο κατακαλόκαιρο, οι εργαζόμενοι δεν θα ενημερωθούν και δεν θα αντιδράσουν ενάντια σε ένα ακόμη αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που έρχεται να κλιμακώσει την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, να ιδιωτικοποιήσει την επικουρική ασφάλιση και να μετατρέψει την Ασφάλιση σε "τζόγο" και σε ατομική υπόθεση για τους νέους εργαζόμενους.

Πολύ περισσότερο όταν είναι γνωστό πως - και στην Ελλάδα - μεγαθήρια της ιδιωτικής Ασφάλισης κατέρρευσαν, ληστεύοντας τους κόπους μιας ζωής και οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζομένους.

Οι νέοι εργαζόμενοι, που πρόσφατα με τον νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά έμαθαν από την κυβέρνηση πως η "προστασία της εργασίας" σημαίνει 10ωρα, εντατικοποίηση και απλήρωτες υπερωρίες, τώρα μαθαίνουν πως η Ασφάλισή τους θα είναι "ατομικό ρίσκο" και οι ίδιοι θα χαρακτηρίζονται "επενδυτές" που θα τζογάρουν σε χρηματιστηριακές λοταρίες τους κόπους της ζωής τους».

Μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων που παραδίδει τον δεύτερο πυλώνα της υποχρεωτικής δημόσιας Ασφάλισης στα κοράκια του τζόγου και των αγορών, χωρίς καμία εγγύηση για τις μελλοντικές συντάξεις. Μάλιστα, το νομοσχέδιο βάζει σε κίνδυνο και τις υφιστάμενες επικουρικές συντάξεις με τα ελλείμματα δεκάδων δισ. ευρώ που θα προκύψουν στο υφιστάμενο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑΕΠ). 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, το νομοσχέδιο εισάγεται προς συζήτηση στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής και θα τεθεί σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια μετά τις θερινές διακοπές.

Στο νέο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), που θα λειτουργεί με βάση την κεφαλαιοποίηση, θα υπαχθούν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/22 και, σε μια προσπάθεια μεγέθυνσης της πελατείας, προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι είναι κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών, που μέχρι τώρα δεν υπάγονται στην Επικουρική Ασφάλιση.

Στο νέο ιδιωτικοποιημένο σύστημα, οι ασφαλισμένοι, ενώ γνωρίζουν και είναι καθορισμένο το ύψος των εισφορών τους (6% επί των αποδοχών τους ή του εισοδήματός τους), δεν καθορίζεται το ύψος της επικουρικής σύνταξης ούτε δίνεται καμία εγγύηση γι' αυτή. Αντίθετα, όλα επαφίενται στην «απόδοση» του επενδυτικού ρίσκου και στην πορεία των αγορών, μετατρέποντας την Ασφάλιση από προστασία με ευθύνη του κράτους για όποιον βγαίνει στη σύνταξη σε χρηματιστηριακό τζόγο - ατομική υπόθεση. Ετσι, από τους «ατομικούς κουμπαράδες» του κάθε ασφαλισμένου διαμορφώνεται κεφάλαιο το οποίο θα αξιοποιείται για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων των επιχειρηματικών ομίλων.

«Με την κατάθεση του νομοσχεδίου "Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά" υλοποιούμε μια ακόμα προεκλογική μας δέσμευση. Παρεμβαίνουμε στο σκέλος της Επικουρικής Ασφάλισης - σε συνέχεια της παρέμβασης στις κύριες συντάξεις με το Ν. 4760/2020 (...) 

Ακολουθούμε και σε αυτό το πεδίο τις καλές πρακτικές ευρωπαϊκών χωρών (...)», δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, Κ. Χατζηδάκης, επιβεβαιώνοντας πως:

 α) Στο στόχαστρο των νέων ανατροπών μπαίνει πρωτίστως η νέα γενιά που οι εισφορές της στην Επικουρική Ασφάλιση μετατρέπονται σε «καύσιμη ύλη» για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

 β) Η ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων αποτελεί συνέχεια και συμπλήρωμα του νόμου 4387/2016 και του νόμου 4760/2020 της ΝΔ, οι οποίοι από κοινού συνιστούν πραγματική λαιμητόμο για τις κύριες συντάξεις και θεσμοθετούν συντάξεις πείνας στο διηνεκές. Οι ευρωπαϊκές πρακτικές, τις οποίες εκθειάζουν και δίνουν όρκους πίστης ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτές που προωθούν την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συστημάτων Ασφάλισης και εξασφαλίζουν τη σταδιακή απόσυρση κράτους και εργοδοσίας από τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους.

Το χρηματοδοτικό κενό που θα προκαλέσει το νέο σύστημα - ανάλογα με τις παραδοχές - εκτιμάται από τα 48 έως τα 78 δισ. ευρώ. Αυτό το ποσό, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα καλυφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους, δηλαδή και πάλι ο λογαριασμός θα φορτωθεί στα λαϊκά στρώματα. Ομως, η επιβάρυνση αυτή μπορεί να συνδυαστεί και με μείωση των υφιστάμενων συντάξεων, όπως και των νέων συντάξεων για τους ασφαλισμένους που θα παραμείνουν στο ισχύον σύστημα.

Παράλληλα, «άνθρακες» αποδεικνύεται και η δήθεν «εγγύηση» του κράτους για επιστροφή των εισφορών στους ασφαλισμένους στην περίπτωση αρνητικών αποδόσεων των επενδύσεων, όπως και στην περίπτωση σύνταξης θανάτου ασφαλισμένου στους δικαιούχους, καθώς αυτά τα ποσά αντιστοιχούν μόλις σε μερικές δεκάδες ευρώ το μήνα. Είναι χαρακτηριστικό το ότι στην τελευταία περίπτωση, η επικουρική σύνταξη θανάτου θα κυμαίνεται γύρω στα 20 ευρώ το μήνα, ποσό που είναι εξευτελιστικό και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «προστασία»!

Αντίστοιχα, ο αρμόδιος για το Ασφαλιστικό υφυπουργός Εργασίας, Π. Τσακλόγλου, δήλωσε πως το νομοσχέδιο «αλλάζει την αρχιτεκτονική της Επικουρικής Ασφάλισης προκειμένου το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας να προσαρμοστεί κατάλληλα για την αντιμετώπιση των σοβαρών προκλήσεων που θέτουν η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού, το μέγεθος της αδήλωτης εργασίας και το μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (...)», επιβεβαιώνοντας την προσχηματική αξιοποίηση του δημογραφικού ζητήματος, όπως και του προβλήματος της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, την ώρα που η πραγματική επιδίωξη της κυβέρνησης είναι οι εισφορές των ασφαλισμένων να γίνουν πηγές χρηματοδότησης για το κεφάλαιο και στήριξης των «αγορών».

Επιπλέον, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης όχι μόνο δεν προστατεύει από τους «κινδύνους» του δημογραφικού - στο βαθμό που αυτοί είναι αντικειμενικοί - αντίθετα τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα είναι ακόμα πιο ευάλωτα σε αυτούς, αφού, πέραν των κινδύνων των «αγορών» και του τζογαρίσματος των εισφορών, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μικρότερες συντάξεις, σε ακόμα μικρότερη προστασία για τα γηρατειά.

 Μάλιστα, αυτός ο περιβόητος «κίνδυνος» μεταφέρεται ατομικά στον κάθε ασφαλισμένο, χωρίς το κράτος να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη.

Ριζοσπάστης

ΘΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑ;; #ΔΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ !!!

  

   

ΘΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑ;;
#ΔΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ
↳- ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΨΙΧΟΥΛΑ: (2019) 51% ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ 900 €
↳- "ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ" ΑΠ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ 55 € !!!
↳- ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΩΣ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ:

↳-ΣΧΕΔΟΝ 1 ΕΚΑΤ. ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 65 ΕΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ
↳-ΤΟ 2032 ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ 70 ΑΠ ΤΑ 67 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Η πείρα από την «ατμομηχανή» της ΕΕ ξεσκεπάζει την προπαγάνδα της ελληνικής κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων

Από παλιότερη κινητοποίηση ενάντια στην άνοδο των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης

Στο φόντο του νομοσχεδίου που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής Ασφάλισης, συνεχίζοντας την αντιασφαλιστική επίθεση όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία δύο εξελίξεις των τελευταίων ημερών από τη Γερμανία, που φέρνουν στο προσκήνιο τις συνέπειες των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων δεκαετιών στην ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ, αναδεικνύοντας τι σημαίνουν πραγματικά για τον λαό οι περιβόητες «βέλτιστες πρακτικές» του κεφαλαίου.
Μέσα σε λίγες μέρες λοιπόν:

-- Το Επιστημονικό Συμβουλευτικό Συμβούλιο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών πρότεινε αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 68 έτη έως το 2042.

-- Γερμανικοί ασφαλιστικοί κολοσσοί ανακοίνωσαν ότι σταματούν να «παρέχουν» τα επιδοτούμενα από το κράτος προγράμματα ιδιωτικής συνταξιοδότησης, αξιώνοντας ακόμα μεγαλύτερη «ελευθερία» στο τζογάρισμα των εισφορών των εργαζομένων, σε προϊόντα υψηλότερου «επενδυτικού ρίσκου». Ως αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, εκατομμύρια «δικαιούχοι» κινδυνεύουν να βρεθούν «ξεκρέμαστοι», να μη λαμβάνουν ούτε αυτό το πενιχρό συμπλήρωμα σύνταξης μετά από δεκαετίες πληρωμένων εισφορών.

Το σταδιακό γκρέμισμα της δημόσιας υποχρεωτικής Ασφάλισης τις τελευταίες δεκαετίες και η «απελευθέρωση» της αγοράς εργασίας, με τη δραστική μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους», ανέδειξαν τη Γερμανία σε «ατμομηχανή της Ευρώπης» τη δεκαετία 2000 - 2010, ενίσχυσαν την κερδοφορία του κεφαλαίου και άφησαν «σκληρό» αποτύπωμα για τον λαό.

Σήμερα στη Γερμανία εκατομμύρια συνταξιούχοι μετά από 35 και 40 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας δεν εξασφαλίζουν ούτε ένα στοιχειώδες βιοτικό επίπεδο, ζουν στην εξαθλίωση ή απειλούνται από τη φτώχεια. Και είναι βέβαιο ότι στο μέλλον ο αριθμός των φτωχών συνταξιούχων θα αυξηθεί.

Η «φτώχεια στα γηρατειά» έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στην πιο ισχυρή καπιταλιστική οικονομία της Ευρώπης, ενώ η κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών / Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD) εφαρμόζει από φέτος το μέτρο της λεγόμενης «βασικής σύνταξης» με επιδόματα - κοροϊδία, ώστε τμήμα των πιο εξαθλιωμένων συνταξιούχων - μετά από ασφαλιστικές εισφορές τουλάχιστον 35 χρόνων - να προσεγγίζει τουλάχιστον το επίσημο όριο της φτώχειας.

Στα τέλη του 2019 το 17% των συνταξιούχων στη Γερμανία, δηλαδή περίπου 3,5 εκατ. συνταξιούχοι (με μετριοπαθείς εκτιμήσεις), ήταν βυθισμένοι στη φτώχεια ή απειλούνταν από φτώχεια. Το 2036 το ποσοστό τους εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 21,6%, χωρίς να συνυπολογίζονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι λίγο πάνω από το όριο της φτώχειας.

Δεκαετίες αντιασφαλιστικής επίθεσης

Οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις ξεκίνησαν αμέσως μετά την «επανένωση», δηλαδή την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε όλη τη Γερμανία.

Το 1992 - '93 καταργήθηκε από το γερμανικό κράτος «για οικονομικούς λόγους» η λεγόμενη «σύνταξη ανάλογα με το ελάχιστο εισόδημα», ένα μέτρο «προστασίας» για τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Επειτα άρχισαν να ανεβαίνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αρχικά για τις γυναίκες, και εισήχθησαν εξαιρέσεις στην πρόωρη συνταξιοδότηση.

Η σύνταξη «Riester» εισήχθη το 2002 και πήρε το όνομά της από τον τότε σοσιαλδημοκράτη υπουργό Εργασίας της κυβέρνησης Σρέντερ. Με την εν λόγω «μεταρρύθμιση» επιβλήθηκε μερική ιδιωτικοποίηση της συνταξιοδότησης. Τα επόμενα χρόνια το γερμανικό ασφαλιστικό σύστημα στηρίχτηκε στους «τρεις πυλώνες» (βασική / «νόμιμη» σύνταξη - επαγγελματική - ιδιωτική), με τις γερμανικές κυβερνήσεις να «προτρέπουν» τους ασφαλισμένους για ακόμα περισσότερη «ατομική πρόνοια» και «προσωπική ευθύνη».

Με τη γνωστή επίκληση στη «βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος», η τότε σοσιαλδημοκρατική γερμανική κυβέρνηση μείωσε το συνταξιοδοτικό επίπεδο της «νόμιμης» σύνταξης. Για να «αντισταθμιστεί» το χάσμα, οι ασφαλισμένοι καλούνταν να επιδιώξουν ιδιωτική ή/και επαγγελματική σύνταξη, καθώς «στο μέλλον, η νόμιμη σύνταξη δεν θα είναι πλέον επαρκής για τη διατήρηση του συνηθισμένου βιοτικού επιπέδου στα γηρατειά» και «απαιτείται υπεύθυνη (ατομική) δράση για τις παροχές γήρατος».

Στο μεταξύ, και πάλι στο όνομα της «βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος, το επίπεδο της σύνταξης που καταβάλλεται από κράτος / ασφαλιστικά ταμεία μειώνεται σταδιακά και σήμερα βρίσκεται στο 48% του μέσου εισοδήματος, από 55,1% το 1990, ενώ μειώνεται και το μέσο εισόδημα. Σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το 2019 το 51% των συνταξιούχων έλαβαν ως βασική / «νόμιμη» σύνταξη λιγότερα από 900 ευρώ, δηλαδή κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας.

Τα τελευταία 10 χρόνια, όποιος συνταξιούχος δεν είχε πολύ υψηλό μισθό και είναι αναγκασμένος να μένει στα ψίχουλα της πετσοκομμένης βασικής σύνταξης, ζει στην εξαθλίωση. 

Αλλωστε, σε συνδυασμό με τα παραπάνω, οι κάθε είδους ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η διόγκωση του ποσοστού των χαμηλόμισθων εργαζομένων στέρησαν από εκατομμύρια ανθρώπους τη δυνατότητα να αποκτήσουν επαρκώς υψηλά συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Η ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης «δείχνει τα δόντια της»

Η σύνταξη «Riester» υποτίθεται ότι «υποστήριζε» τους εργαζόμενους στη μηνιαία πληρωμή ενός ιδιωτικού συνταξιοδοτικού προγράμματος και «αντισταθμίζει» τις περικοπές στη «νόμιμη» συνταξιοδοτική ασφάλιση (σύνταξη ανάλογα με τις εισφορές και τα χρόνια εργασίας). 

Οι κρατικές επιδοτήσεις (επιτοκίων κ.ά.) και τα κέρδη για τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες ήταν τεράστια, ενώ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι «έσπρωχναν» τους εργαζόμενούς τους προς την ιδιωτική και επαγγελματική ασφάλιση.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, η ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης δείχνει σήμερα τα δόντια της στους εργαζόμενους και τους ασφαλισμένους και στη Γερμανία. Εκατομμύρια χαμηλόμισθοι μένουν με τα ψίχουλα της βασικής / «νόμιμης» σύνταξης, καταδικασμένοι σε φτώχεια μετά από δεκαετίες δουλειάς. Παράλληλα, οι «δικαιούχοι» της μεταρρύθμισης «Riester» κινδυνεύουν να βρεθούν «ξεκρέμαστοι» επειδή ασφαλιστικές εταιρείες - κολοσσοί σταματούν το πρόγραμμα συνταξιοδότησης, αναζητώντας πεδία ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας.

Δυο από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες της Γερμανίας, η θυγατρική της «Deutsche Bank», DWS και η «Union Investment», ανακοίνωσαν ότι αναστέλλουν το πρόγραμμα ιδιωτικής ασφάλισης «Riester», ενώ και άλλες εταιρείες έχουν προαναγγείλει ουσιαστικά την αναστολή του.

Η DWS δικαιολόγησε την απόφασή της με το «περιβάλλον της κεφαλαιαγοράς» και τα «χαμηλά επιτόκια» που «επιβαρύνουν τις αποταμιεύσεις συνταξιοδότησης», καθώς τα κεφάλαια επενδύονται «σχεδόν αποκλειστικά σε συντηρητικά και αρνητικά ομόλογα».

Η θυγατρική της Deutsche Bank «διαμαρτύρεται» ότι «δεν υπάρχει περιθώριο για επενδύσεις σε μετοχές υψηλής ευκαιρίας και αξίας», δείχνοντας πού οδηγεί το «τζογάρισμα» των εισφορών και των συντάξεων, με τους ασφαλισμένους να υποχρεώνονται από τις πενιχρές βασικές συντάξεις και τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς να ρίχνονται σε όλο και πιο επικίνδυνο τζογάρισμα του μόχθου τους...

Η DWS ισχυρίζεται πως δεν θα δέχεται πλέον νέες συμβάσεις ιδιωτικής συνταξιοδοτικής ασφάλισης μέχρι να υπάρξει κάποια κυβερνητική παρέμβαση που να διασφαλίζει την κερδοφορία της, ενώ τα περίπου 665.000 συμβόλαια του χαρτοφυλακίου «Riester» θα παραμείνουν «αμετάβλητα».

Από την πλευρά της, η «Union Investment», με περίπου 2 εκατ. συμβόλαια - «Riester», προσφέρει από τον Ιούλη νέα συμβόλαια για ιδιωτική παροχή γήρατος με ελάχιστη διάρκεια 20 ετών, «αλυσοδένοντας» πιο σφιχτά τους ασφαλισμένους και τις εισφορές τους.

Εξαιτίας των χαμηλών μισθών, του υψηλού κόστους και των πενιχρών αποδόσεων, η «επιδοτούμενη ιδιωτική παροχή γήρατος στη Γερμανία» παρουσιάζει μια εικόνα στασιμότητας.
Σύμφωνα με το γερμανικό υπουργείο Εργασίας, ο αριθμός των συμβολαίων ιδιωτικής ασφάλισης «Riester» παραμένει στάσιμος από το 2013 σε περίπου 16 εκατ. Μάλιστα, το 1/5 αυτών των συμβολαίων είναι ήδη «αδρανές», δηλαδή δεν καταβάλλονται πλέον εισφορές.

«Συμπληρωματική» σύνταξη... 55 ευρώ!

Παρά τις «γκρίνιες» των επιχειρηματικών ομίλων, τα κέρδη από τις κρατικές επιδοτήσεις για τις ασφαλιστικές εταιρείες, τις τράπεζες και τις κεφαλαιουχικές εταιρείες είναι μεγάλα. Κατά μέσο όρο, 1 στα 4 ευρώ που καταβάλλεται σε σύμβαση «Riester» χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση του «κόστους».

Από την άλλη, για τους συνταξιούχους «οι αποδόσεις των συμβάσεων Riester είναι πολύ χαμηλές», σημειώνεται στον γερμανικό Τύπο, και «αναμένεται να είναι ακόμη πιο πενιχρές τα επόμενα χρόνια, επειδή ο ασφαλιστικός κλάδος μείωσε περαιτέρω το εγγυημένο επιτόκιο».

Οσοι εργαζόμενοι πλήρωναν συμβόλαια ιδιωτικής συνταξιοδότησης «Riester» από το 2002 και τώρα λαμβάνουν σύνταξη, «συχνά διαπιστώνουν με έκπληξη πόσο μικρή είναι αυτή η συμπληρωματική σύνταξή τους».

Σύμφωνα με πληροφορίες από την κεφαλαιουχική εταιρεία «Volksbanken», στην «Union Investment», η μέση πληρωμή των περίπου 47.000 πελατών που επί του παρόντος είναι στη φάση συνταξιοδότησης είναι... 55 ευρώ το μήνα!

Η παραπάνω πραγματικότητα αποτελεί μία ακόμα ζωντανή απόδειξη ενάντια στην απατηλή προπαγάνδα της κυβέρνησης στην Ελλάδα περί δήθεν «υψηλότερων αποδόσεων» που θα φέρει στους ασφαλισμένους η ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.

Δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα

Την ίδια ώρα, η Επιτροπή Οικονομολόγων του υπουργείου Οικονομίας πρότεινε την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 68 έτη έως το 2042, επικαλούμενη ότι υπάρχει απειλή «ξαφνικά αυξανόμενων προβλημάτων χρηματοδότησης στη νόμιμη (σ.σ. βασική) συνταξιοδοτική ασφάλιση από το 2025».

Οι «ειδικοί» τόνισαν επίσης ότι η ηλικία συνταξιοδότησης «δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής μακροπρόθεσμα» και σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις η σύνδεση αυτή «απαιτεί» σύνταξη στα 68...

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, το κατώτατο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνεται σταδιακά από το 2012 στα 67 χρόνια έως το 2029 (το εν λόγω όριο ισχύει ήδη για όσους έχουν γεννηθεί μετά το 1964), ενώ έντονες είναι και οι συζητήσεις να πάει στα 70 χρόνια από το 2032.

Ολο και περισσότεροι ηλικιωμένοι στη Γερμανία εργάζονται, είτε επειδή δεν μπορούν να συμπληρώσουν τις προϋποθέσεις για να βγουν στη σύνταξη, είτε επειδή η κρατική / «νόμιμη» σύνταξη δεν αρκεί για να ζήσουν χωρίς ιδιωτική ασφάλιση.

Χαρακτηριστικά, ενώ μόνο το 4% των άνω των 65 ετών εργάζονταν το 2009, το ποσοστό αυτό διπλασιάστηκε και ανήλθε σε 8% το 2019, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας. Σχεδόν 1 εκατ. άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών εργάζονται - περισσότεροι από 760.000 εξ αυτών στα εξευτελιστικά «mini jobs».

Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας, για περισσότερο από το 38% όσων εργάζονται μετά τα 65 το βασικό εισόδημα προέρχεται από εργασία και όχι από σύνταξη. Για το υπόλοιπο 62% η δουλειά προσφέρει κάποιο επιπλέον εισόδημα, καθώς με τη χαμηλή σύνταξη δεν μπορούν να ζήσουν.

Οι αυτοαπασχολούμενοι, ειδικότερα, ασκούν συχνά το επάγγελμά τους πέραν των 65 ετών, καθώς είναι πιο δύσκολο για αυτούς να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβουν την κρατική σύνταξη...

Απ την Εφημερίδα της Εργατιάς:

Ε. Μ.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ: Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑιϊκό ΔΟΥΛΕΜΑ.

Το νέο πετσόκομμα των συντάξεων προεξοφλεί η εγκύκλιος που έστειλε το υπουργείο Οικονομικών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους άλλους φορείς του Δημοσίου για την κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2019, καταρρίπτοντας τα κυβερνητικά «παιχνίδια» και το κλίμα προσμονής.

Η εγκύκλιος προβλέπει ότι το ανώτατο ποσό που θα δαπανήσει το Δημόσιο για τις συντάξεις του 2019 θα είναι 25,48 δισ. ευρώ, από 28,7 δισ. ευρώ φέτος. Προκύπτει δηλαδή μια κολοσσιαία μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 3,2 δισ. ευρώ ή κατά 11%.

Ένα μεγάλο μέρος των νέων περικοπών θα προκύψει από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που θα φέρει μεγάλες μειώσεις στους παλιούς συνταξιούχους, χώρια τις περικοπές που θα γίνουν στους νέους συνταξιούχους που βγαίνουν στη σύνταξη με το νόμο Κατρούγκαλου.

Η εγκύκλιος αυτή αποτελεί το πρώτο βήμα για την κατάρτιση του προσχεδίου του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί στις αρχές Οκτώβρη, δίνοντας τις κεντρικές κατευθύνσεις και τα ανώτατα όρια δαπανών για τους φορείς του Δημοσίου. Επί της ουσίας το Γενικό Λογιστήριο καλεί όλους τους φορείς να τηρήσουν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο και τα άλλα ψηφισμένα αντιλαϊκά μέτρα.

Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα πρέπει όλοι οι φορείς να έχουν αποστείλει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τις προβλέψεις για τα έσοδα και τις δαπάνες τους, με βάση αυτές τις κατευθύνσεις.

902.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΠΡΩΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2018

  Στα 617 εκατ. ευρώ το «ματωμένο» πρωτογενές πλεόνασμα

  17/07/2018 09:52
• 
  

  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

  Αυξάνονται οι αντικειμενικές αξίες σε 3.792 περιοχές, συμπαρασύροντας τον ΕΝΦΙΑ

  12/06/2018 12:5
  2

Στη "ατμομηχανή" της Ευρώπης Γερμανία:

“απειλούνται 16 εκατομμύρια άνθρωποι από τη φτώχεια ή την κοινωνική περιθωριοποίηση” 

Διπλασιάστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια στη Γερμανία ο αριθμός των ηλικιωμένων στα κοινωνικά παντοπωλεία, αφού ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός συνταξιούχων απειλούνται από τη φτώχεια.

Από ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Στο 1,5 εκατομμύριο υπολογίζονται οι άνθρωποι που επισκέπτονται στη Γερμανία τα 900 περίπου κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια που λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα. Από αυτούς σχεδόν το 1/4, δηλαδή 350.000 άνθρωποι, είναι συνταξιούχοι.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ένωση Κοινωνικών Παντοπωλείων Γερμανίας ο αριθμός τους διπλασιάστηκε μέσα σε μια δεκαετία και ενδέχεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένδειξη για την αυξανόμενη φτώχεια στους ηλικιωμένους, τονίζει στην εφημερίδα Neue Osnabrücker Zeitung o πρόεδρος της Ένωσης Κοινωνικών Παντοπωλείων Γιόχεν Μπρύλ.

Το φαινόμενο της φτώχειας στη Γερμανία

Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται και από έρευνα του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φτώχεια της τρίτης ηλικίας θα αυξηθεί αισθητά τα επόμενα 20 χρόνια.

Το 2036 μάλιστα το 1/5 των συνταξιούχων στη Γερμανία αναμένεται να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και θα έχει ανάγκη από κοινωνικές παροχές. Ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες θεωρούνται γυναίκες που ζουν μόνες, ανειδίκευτοι, χαμηλόμισθοι, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με σύνταξη αναπηρίας.

Πάντως, σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας ήδη σήμερα απειλούνται 16 εκατομμύρια άνθρωποι από τη φτώχεια ή την κοινωνική περιθωριοποίηση.

Απειλούμενοι θεωρούνται όσοι διαθέτουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος. Το όριο της φτώχειας στη Γερμανία κυμαίνεται στους εργένηδες στα 1064 ευρώ το μήνα και στα 2234 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια.

Πηγή: Deutsche Welle

**********

Και για τα παραμύθια στη χώρα μας

η Διέξοδος: Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, των νέων και παλιών αντεργατικών μνημονίων, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην πάλη με προοπτική να κάνουν οι εργαζόμενοι δικό τους τον πλούτο που παράγουν.

Απ' την 1η σελίδα: https://www.rizospastis.gr/

“Παλιά τους Τέχνη, κόσκινο...”

,,Οι συνταξιούχοι θυμούνται πολύ καλά το ρόλο τους πριν λίγο καιρό όταν ήταν υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,,

Απάντηση στο δημοσίευμα της ηλεκτρονικής σελίδας «iskra» δίνει ο Δήμος Κουμπούρης πρόεδρος της ομοσπονδίας ΙΚΑ - ΕΤΜ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και συντονιστής της ΣΕΑ των συνταξιουχικών οργανώσεων.

Συγκεκριμένα δημοσίευμα της «Iskra» ισχυρίζεται ότι η πανελλαδική κινητοποίηση των συνταξιούχων θα ήταν πιο αποτελεσματική εάν γινόταν την ημέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας μαζί με τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων και προσθέτει: «Μάθαμε ότι συνδικαλιστές του κινήματος των συνταξιούχων έκαναν αυτή την πρόταση στο συντονιστικό των συνταξιούχων, αλλά την αρνήθηκε το ΠΑΜΕ (!!!)».

Η απάντηση του Δ. Κουμπούρη έχει ως εξής:

«“Παλιά τους τέχνη, κόσκινο...”

Τις τελευταίες μέρες συνάδελφοι μάς ενημέρωσαν, ότι διακινείται ηλεκτρονικά ένα -στην κυριολεξία- βρώμικο δημοσίευμα, με ψέμματα για την απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των συνταξιουχικών οργανώσεων σε σχέση με τη διοργάνωση της μεγάλης πανελλαδικής πανσυνταξιουχικής συγκέντρωσης την 15/12/17.

Πιο συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα "iskra" (ηλεκτρονική εφημερίδα της ΛΑΕ), με την ανώνυμη υπογραφή Μ.Ι., δημοσιεύεται άρθρο με τον τίτλο “Προς το ΠΑΜΕ” που με απάτη κατασκευάζει ένα ευφάνταστο σενάριο κι απ’ ότι διαπιστώνουμε έχει έναν ενδόμυχο, αλλά και φιλόδοξο στόχο. 

Δηλαδή, να εμφανίσει αντιπαραθετικά τη Συντονιστική Επιτροπή Συνταξιούχων με το ΠΑΜΕ, που εδώ και πολλά χρόνια έχει πρωτοστατήσει στην ίδρυσή της, που συμμετέχει και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το συνταξιουχικό κίνημα!

Το να απαντήσουμε σε όσα ο αρθρογράφος βγάζει από την... κοιλιά του δεν το θεωρούμε σοβαρό. 

Όλα αυτά τα ψέματα γράφονται μόνο για να στηριχθούν οι γνωστές τους επιθέσεις και η εμμονή τους ενάντια στο ΠΑΜΕ.

Να είναι σίγουροι όμως ότι το συνταξιουχικό κίνημα έχει χαράξει τον αγωνιστικό του δρόμο και δεν θα γίνει ουρά των συμβιβασμένων εργοδοτοκυβερνητικών ηγεσιών.

Επισημαίνουμε, ότι οι τακτικές τους είναι πλέον γνωστές και δεν θα μένουν αναπάντητες. 

Δεν είμαστε στη χώρα των λωτοφάγων. Οι συνταξιούχοι θυμούνται πολύ καλά το ρόλο τους πριν λίγο καιρό όταν ήταν υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».

902.gr