Είμαι κομμουνιστής!! Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…

Οι Ρομαντικοί

Είμαι κομμουνιστής
Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια,

αγάπη θα πει βλέπω, σκέφτομαι, κατανοώ,

αγάπη θα πει το παιδί που γεννιέται,το φως που πλημμυρίζει

αγάπη θα πει να δέσεις μια κούνια στ’ άστρα

αγάπη θα πει να χύνεις τ’ ατσάλι μ’ απέραντο μόχθο

Είμαι κομμουνιστής.

Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…

____________________________________________________

Το παρακάτω μήνυμα του Χικμέτ προς τον ελληνικό λαό μεταδόθηκε ραδιοφωνικά στη διάρκεια της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη.

Φίλοι, αδέρφια της ψυχής μου. 

Εσείς που πέσατε στις φυλακές και στα νησιά της κόλασης, 

που σας κρατούν αλυσωμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, γιατί πολεμάτε για την ανεξαρτησία,

το ψωμί και τη λευτεριά του ελληνικού λαού, 

δεχτείτε την αγάπη μου και το θαυμασμό μου. 

Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας έχουν τους ίδιους εχθρούς: 

τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του. 

Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, 

φιλιωμένοι ο ένας με τον άλλο, με τη βοήθεια των φιλειρηνικών λαών όλου του κόσμου, 

θα τσακίσουν στο τέλος αυτούς τους εχθρούς τους. 

Αυτό το πιστεύω. 

Ο δικός σας ένδοξος αγώνας είναι μια απ’ τις πιο λαμπρές αποδείξεις, ότι θα νικήσει η υπόθεση της ειρήνης, του ψωμιού και της λευτεριάς.

Σας σφίγγω όλους μ’ αγάπη στην αγκαλιά μου.

10-8-51 Βερολίνο

Hikmet'ten Yunan halkına aşağıdaki mesaj Nikos Bellogiannis'in duruşması sırasında yayınlandı.

Arkadaşlar, ruhumun kardeşleri.

Hapishanelere ve cehennem adalarına düşmüş olan,

toplama kamplarına zincirlenmiş olmanızı sağlar çünkü bağımsızlık için savaşıyorsunuz,

Yunan halkının ekmeği ve özgürlüğü,

aşkımı ve hayranlığımı kabul et.

Türkiye ve Yunanistan halkları aynı düşmanlara sahiptir:

Anglo-Amerikan emperyalizmi ve yerel kilitleri.

Türkiye ve Yunanistan halkları,

tüm dünyadaki barışsever insanların yardımıyla,

sonunda düşmanlarını ezecekler.

Buna inanıyorum.

Görkemli mücadeleniz barış, ekmek ve özgürlüğün nedeninin hakim olacağının en parlak delillerinden biridir.

Hepinize kollarımda sevgi ile sarılıyorum.

10-8-51 Berlin

6/2/20 Nevin Çelik Papadopoulou

Aπό

Ειρήνη Νούτσου

   27 Ιανουαρίου 2017

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

«Υπάρχουν δύο Τουρκίες και δύο Ελλάδες»

,,στο πλαί­σιο της ΝΑ­ΤΟϊ­κής λυ­κο­συμ­μα­χί­ας μέλη της οποί­ας είναι και οι δύο χώρες, πραγ­μα­τι­κή φιλία και ει­ρή­νη δε μπο­ρεί να υπάρ­ξει. 

Πρό­κει­ται για νο­μο­τέ­λεια δε­δο­μέ­νη και πολ­λα­πλώς απο­δε­δειγ­μέ­νη στο διάβα της Ιστο­ρί­ας. Επο­μέ­νως, με αυτά τα λόγια, οι Τσί­πρας-Ερ­ντο­γάν δεν εξα­πα­τούν ο ένας τον άλλο, 

αλλά εξα­πα­τούν από κοι­νού τον ελ­λη­νι­κό και τον τουρ­κι­κό λαό,,

Με αφορ­μή την επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν: «Υπάρ­χουν δύο Τουρ­κί­ες και δύο Ελ­λά­δες»

ΑΠΟ ATEXNOS

Του Νίκου Μότ­τα

Η επί­σκε­ψη του προ­έ­δρου της Τουρ­κί­ας Ερ­ντο­γάν στην Ελ­λά­δα ολο­κλη­ρώ­θη­κε. 

Ει­πώ­θη­καν πολλά μπρο­στά στις κά­με­ρες και σί­γου­ρα πολλά πε­ρισ­σό­τε­ρα πίσω από κλει­στές πόρ­τες. 

Θα μπο­ρού­σαν να δια­τυ­πω­θούν πολλά συ­μπε­ρά­σμα­τα ανα­φο­ρι­κά με την αδιαμ­φι­σβή­τη­τη ανα­βάθ­μι­ση των διεκ­δι­κή­σε­ων της Άγκυ­ρας σε βάρος των κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των της Ελ­λά­δας, 

το απα­ρά­δε­κτο αί­τη­μα για «επι­και­ρο­ποί­η­ση» της Συν­θή­κης της Λω­ζά­νης, τα προ­σχή­μα­τα του προ­έ­δρου Ερ­ντο­γάν περί μειο­νό­τη­τας κλπ.

Αν θέ­λα­με ωστό­σο να απο­κω­δι­κο­ποι­ή­σου­με την ουσία της επί­σκε­ψης Ερ­ντο­γάν, οφεί­λου­με να επι­ση­μά­νου­με συ­νο­πτι­κά- και με ξε­κά­θα­ρο τρό­πο- τα εξής:

1. Τόσο ο πρό­ε­δρος Ερ­ντο­γάν όσο και η ελ­λη­νι­κή ηγε­σία επα­νέ­λα­βαν στις δη­μό­σιες το­πο­θε­τή­σεις τους τα (τε­τριμ­μέ­να) ευ­χο­λό­για περί σχέ­σε­ων «καλής γει­το­νί­ας», «αμοι­βαί­ου σε­βα­σμού», «φι­λί­ας» και «ει­ρή­νης» με­τα­ξύ των δύο χωρών. 

Πρό­κει­ται για ευ­χο­λό­για κενά πε­ριε­χο­μέ­νου, δε­δο­μέ­νου ότι στο πλαί­σιο του ιμπε­ρια­λι­σμού, στο πλαί­σιο της ΝΑ­ΤΟϊ­κής λυ­κο­συμ­μα­χί­ας μέλη της οποί­ας είναι και οι δύο χώρες, πραγ­μα­τι­κή φιλία και ει­ρή­νη δε μπο­ρεί να υπάρ­ξει. 

Πρό­κει­ται για νο­μο­τέ­λεια δε­δο­μέ­νη και πολ­λα­πλώς απο­δε­δειγ­μέ­νη στο διάβα της Ιστο­ρί­ας. Επο­μέ­νως, με αυτά τα λόγια, οι Τσί­πρας-Ερ­ντο­γάν δεν εξα­πα­τούν ο ένας τον άλλο, αλλά εξα­πα­τούν από κοι­νού τον ελ­λη­νι­κό και τον τουρ­κι­κό λαό.

2. Η επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν έλαβε χώρα σε μια πε­ρί­ο­δο κατά την οποία τόσο η κυ­βέρ­νη­ση του, όσο και η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, αντι­με­τω­πί­ζουν μια σειρά εσω­τε­ρι­κών προ­βλη­μά­των. 

Από την πλευ­ρά της, η κυ­βέρ­νη­ση Ερ­ντο­γάν βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πη με σο­βα­ρά εσω­τε­ρι­κά ζη­τή­μα­τα (υπό­θε­ση Ζα­ράμπ, κοι­νω­νι­κή πό­λω­ση, αύ­ξη­ση πλη­θω­ρι­σμού, υπο­τί­μη­ση τουρ­κι­κής λίρας, κλπ.) και έχει κάθε λόγο να επι­χει­ρεί να απο­προ­σα­να­το­λί­σει πλα­τιές λαϊ­κές μάζες. 

Για την συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, που αδί­στα­κτα τσα­κί­ζει ερ­γα­σια­κά-λαϊ­κά δι­καιώ­μα­τα στο όνομα της «αξιο­λό­γη­σης», είναι εξί­σου συμ­φέ­ρου­σα η- έστω πρό­σκαι­ρη- αλ­λα­γή της πο­λι­τι­κής ατζέ­ντας.

 Αυτή η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα απα­ντά στο ερώ­τη­μα «γιατί έγινε τώρα η επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν;».

3. Η αντι­πα­ρά­θε­ση για την Συν­θή­κη της Λω­ζά­νης επι­σκί­α­σε μια πολύ ση­μα­ντι­κή πα­ρά­με­τρο των συ­να­ντή­σε­ων.

 Η πα­ρά­με­τρος αυτή δεν είναι άλλη από τη σύ­να­ψη οι­κο­νο­μι­κών συμ­φω­νιών, επι­χει­ρη­μα­τι­κών μπιζ­νες με­τα­ξύ τμη­μά­των του ελ­λη­νι­κού και τουρ­κι­κού κε­φα­λαί­ου. 

Ο κ.Ερ­ντο­γάν ήρθε στην Ελ­λά­δα ως εκ­πρό­σω­πος του ισχυ­ρό­τε­ρου τμή­μα­τος της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης, τα συμ­φέ­ρο­ντα της οποί­ας επι­θυ­μεί να προ­ω­θή­σει.

 Το βέ­βαιο είναι ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι και στις δυο πλευ­ρές του Αι­γαί­ου δεν έχουν να κερ­δί­σουν τί­πο­τε από τις μπιζ­νες με­τα­ξύ ελ­λή­νων και τούρ­κων κε­φα­λαιο­κρα­τών. 

Αντι­θέ­τως, και οι δύο κυ­βερ­νή­σεις κι­νού­νται σε ολο­έ­να και πιο αντι­λαϊ­κή-αντι­δρα­στι­κή ρότα, ενι­σχύ­ο­ντας- με τον ένα ή τον άλλο τρό­πο- την εκ­με­τάλ­λευ­ση και το τσά­κι­σμα των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των.

4. Οι κ.κ. Τσί­πρας και Ερ­ντο­γάν ψεύ­δο­νται και εξα­πα­τούν συ­νει­δη­τά τους λαούς όταν κά­νουν λόγο για – δή­θεν- διευ­θέ­τη­ση μιας σει­ράς ζη­τη­μά­των (Κυ­πρια­κό, Αι­γαίο, Προ­σφυ­γι­κό κλπ) στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Έχει απο­δει­χθεί εδώ και πολλά χρό­νια, με τον πλέον κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρόπο, ότι οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί αυτοί ορ­γα­νι­σμοί όχι μόνο δεν απο­τε­λούν τμήμα της οποιασ­δή­πο­τε λύσης αλλά, αντί­θε­τα, απο­τε­λούν ανα­πό­σπα­στο μέρος του προ­βλή­μα­τος. 

Είναι επο­μέ­νως σαφές ότι στο ευ­ρω­να­τοϊ­κό πλαί­σιο κα­νέ­να θέμα δεν πρό­κει­ται να λυθεί προς όφε­λος των λαών, δε­δο­μέ­νου του γε­γο­νό­τος ότι τα θέ­μα­τα αυτά συν­δέ­ο­νται άρ­ρη­κτα με ισχυ­ρούς εν­δοι­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, τε­λεί­ως ξέ­νους προς τα λαϊκά συμ­φέ­ρο­ντα.

Με βάση τα πα­ρα­πά­νω – και με φόντο τους κυ­βερ­νη­τι­κούς δι­θύ­ραμ­βους για την «ιστο­ρι­κή επί­σκε­ψη» του Ερ­ντο­γάν- αξί­ζει να θυ­μη­θού­με αυτό που ανέ­φε­ρε τον Αύ­γου­στο του 1952, σε γράμ­μα του προς τον ελ­λη­νι­κό λαό, ο σπου­δαί­ος τούρ­κος κομ­μου­νι­στής ποι­η­τής Ναζίμ Χικ­μέτ, που ανα­φέ­ρο­νταν σε «δύο Τουρ­κί­ες και δύο Ελ­λά­δες». 

Την αλη­θι­νή και την ψεύ­τι­κη. 

Την ανε­ξάρ­τη­τη και τη δου­λι­κή.

Όπως τότε υπήρ­χε η Τουρ­κία του Με­ντε­ρές και η Τουρ­κία των τούρ­κων αγω­νι­στών, έτσι και σή­με­ρα υπάρ­χει η Τουρ­κία του Ερ­ντο­γάν και η Τουρ­κία του ερ­γα­ζό­με­νου λαού της που αντι­με­τω­πί­ζει διώ­ξεις, κα­τα­πί­ε­ση, κα­πι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα. 

Όπως τότε υπήρ­χε η Ελ­λά­δα του Πλα­στή­ρα και η Ελ­λά­δα του Μπε­λο­γιάν­νη, έτσι και σή­με­ρα υπάρ­χει η Ελ­λά­δα του Τσί­πρα, του Μη­τσο­τά­κη, των αστι­κών επι­τε­λεί­ων, αλλά και η Ελ­λά­δα του ερ­γα­τι­κού-λαϊ­κού κι­νή­μα­τος που αντι­στέ­κε­ται στον οδο­στρω­τή­ρα της στρα­τη­γι­κής του κε­φα­λαί­ου.

Υπάρ­χει η Τουρ­κία μιας χού­φτας μο­νο­πω­λί­ων- σύγ­χρο­νων «σουλ­τά­νων»- που λη­μαί­νο­νται τον πλού­το που πα­ρά­γει ο λαός της γει­το­νι­κής χώρας και η Τουρ­κία των ερ­γα­τι­κών φτω­χο­γει­το­νιών της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης, των ερ­γα­τι­κών συν­δι­κά­των, των τούρ­κων κομ­μου­νι­στών που πα­λεύ­ουν μέσα σε αντί­ξο­ες συν­θή­κες. 

Όπως αντί­στοι­χα, υπάρ­χει η Ελ­λά­δα των με­γα­λο­βιο­μη­χά­νων και των εφο­πλι­στών και η Ελ­λά­δα των ερ­γα­τών, των απο­λυ­μέ­νων, των απερ­γών.

Το πραγ­μα­τι­κό νόημα της ελ­λη­νο­τουρ­κι­κής φι­λί­ας δεν θα το δώ­σουν ποτέ, κα­νέ­νας Τσί­πρας και κα­νέ­νας Ερ­ντο­γάν. 

Αυτό το νόημα, το εξέ­φρα­σε με μο­να­δι­κό τρόπο ο σπου­δαί­ος Χικ­μέτ, όταν έγρα­φε: 

«Οι λαοί της Τουρ­κί­ας και της Ελ­λά­δας, δί­νουν πέρα για πέρα δια­φο­ρε­τι­κό νόημα στην ελ­λη­νο-τουρ­κι­κή φιλία. 

Γι’ αυ­τούς η φιλία ση­μαί­νει κοινό αγώνα για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πα­τρί­δας τους.

 Για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία, για την ευ­τυ­χία, για να μπο­ρούν να γεύ­ο­νται πλάι πλάι στο αδελ­φι­κό τρα­πέ­ζι της φι­λί­ας το ψωμί και τις ελιές του τόπου τους».

Προς: τα θρασίμια (ηγεσία) της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος:

Ο Ναζίμ Χικμέτ και η… νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

ΑΠΟ HERKO ΣΤΟ ΜΑΡ 21, 2017ΑΠΟΨΕΙΣ

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Το κόμμα τους, ο ΣΥΡΙΖΑ, εξετεύλισε και κουρέλιασε με κάθε δυνατό τρόπο κάθε έννοια της Αριστεράς. Η κυβέρνηση τους, η κυβέρνηση του κ.Τσίπρα, καπηλεύτηκε- χυδαία και ξεδιάντροπα- τους ηρωϊκούς αγώνες των κομμουνιστών της αντίστασης (βλέπε Σκοπευτήριο Καισαριανής) και επιχείρησε να προσεταιριστεί ιδεολογικά λαϊκούς αγωνιστές που σφυρηλατήθηκαν και αναδείχθηκαν μέσα από την ιστορική πορεία και δράση του ΚΚΕ (βλ. Άρης Βελουχιώτης, Νίκος Μπελογιάννης).

Στο συνέδριο του κόμματος τους- στο 2ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, τον περασμένο Οκτώβρη- είχαν το θράσος να βάλουν στο στόμα τους ένα σύνθημα που συμβολίζει τον ηρωϊσμό, την συνέπεια και την αυτοθυσία των κομμουνιστών («Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές») καπηλευόμενοι, για πολλοστή φορά, ως γνήσιοι λαθρεπιβάτες της Ιστορίας, τους αγώνες και τις θυσίες άλλων.

Την σκυτάλη της ξεδιαντροπιάς φαίνεται πως πήρε τώρα η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποφάσισε να «διανθίσει» την προπαγάνδιση του 1ου Συνεδρίου της με λίγο από…. Ναζίμ Χικμέτ. Με τη ρήση του σπουδαίου τούρκου κομμουνιστή ποιητή «αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πως θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;» η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους νέους και τις νέες της χώρας… «μαζί να χαράξουμε το δρόμο».

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Ο ποιητής και αγωνιστής Ναζίμ Χικμέτ ήταν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ με όλη την σημασία της λέξης. Τι σχέση άραγε μπορεί να έχει η νεολαία ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ με έναν Κομμουνιστή του διαμετρήματος του Χικμέτ; Τι σχέση μπορεί να έχει το πραγματικά επαναστατικό περιεχόμενο του έργου του Χικμέτ με την προσκυνημένη σε κεφάλαιο, τρόϊκες-θεσμούς και ευρωατλαντικές συμμαχίες παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ;

Τι μπορεί να συνδέει άραγε την πνευματική κληρονομιά του κομμουνιστή Χικμέτ με το κόμμα-«αριστερή» ορντινάτσα της ΕΕ και των κεφαλαιοκρατών; Έγραφε ο Χικμέτ: «Το ζήτημα δεν είναι να είσαι φυλακισμένος. Να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι το ζήτημα». Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο είναι οικειοθελώς παραδομένος στο κεφάλαιο αλλά σέρνει μαζί του φυλακισμένο κι’ έναν λαό που στις πλάτες του κουβαλά μνημόνια, χαράτσια, φοροληστείες, περικοπές μισθών/συντάξεων, διαλυμμένα εργασιακά δικαιώματα κλπ.

Τι μπορεί να συνδέει άραγε την «θρησκεία» του κομμουνιστή Χικμέτ με την «θρησκεία» των σοσιαλδημοκρατών παλιάτσων της πολιτικής; «Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δουλιά του εργάτη» έγραφε ο ποιητής, υμνώντας τους αγώνες και τα δίκαια του προλεταριάτου. Στον αντίποδα αυτής της άποψης, η μόνη θρησκεία, ο μόνος νόμος, το μόνο δίκαιο που αντιλαμβάνεται και υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ – όπως, άλλωστε, και τα λοιπά αστικά κόμματα- είναι αυτά της κερδοφορίας του κεφαλαίου, της ελεύθερης αγοράς και των ευρωενωσιακών πολιτικών.

Όταν ο Χικμέτ- ο κομμουνιστής Χικμέτ, το επαναλαμβάνουμε- έγραφε για το «πως θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη», αναφέρονταν στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και στην προοπτική της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου ο λαός θα είναι πραγματικά αφέντης του πλούτου που παράγει. Τι σχέση έχει άραγε με όλα αυτά η υπηρετούσα τους «Λάτσηδες», τους «Νιάρχους» και τους «Βαρδινογιάννηδες» σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ; Απολύτως καμία.

Με βάση τα παραπάνω, μόνο μια φράση, υπό τη μορφή ρητορικού ερωτήματος, θα απευθύνουμε στους εμπνευστές της καπηλείας του κομμουνιστή Χικμέτ από τα θρασίμια της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος: Και το Ναζίμ Χικμέτ ρε άθλιοι;