ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ -Είδατε τη Fraport ?- ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΤΕ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (φωτο από Ρόδο)

 Θυμάστε τι σχόλια ακούγαμε κάθε φορά που βλέπαμε εικόνες χάους σε ελληνικά αεροδρόμια:

Κι ήρθε η ιδιωτικοποίηση, ήρθε η ανάπτυξη, ήρθε η Fraport… Κι ήρθαν οι πρόσφατες εικόνες, από το αεροδρόμιο της Ρόδου την περασμένη Κυριακή, για να αποδείξουν τα καλούδια της ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη έρχεται – Χάος στο αεροδρόμιο της Ρόδου, “νεκροθάφτης” του τουρισμού η Fraport

Από Κατιούσα

Θυμάστε τι σχόλια ακούγαμε κάθε φορά που βλέπαμε εικόνες χάους σε ελληνικά αεροδρόμια, με καθυστερήσεις πτήσεων και απελπισμένους επιβάτες που τις περίμεναν μάταια και ταλαιπωρούνταν;

Άντε να ιδιωτικοποιηθούν, για να γλιτώσουμε από αυτό το χάος.

Κι ήρθε η ιδιωτικοποίηση, ήρθε η ανάπτυξη, ήρθε η Fraport… Κι ήρθαν οι πρόσφατες εικόνες, από το αεροδρόμιο της Ρόδου την περασμένη Κυριακή, για να αποδείξουν τα καλούδια της ανάπτυξης.

Πολύωρες καθυστερήσεις, ακυρώσεις προγραμματισμένων πτήσεων, αεροπλάνα που προσγειώνονταν σε άλλους προορισμούς, αφού το αεροδρόμιο παρέμενε κλειστό, επιβάτες που ταλαιπωρούνταν στοιβαγμένοι, διανυκτέρευσαν στα πατώματα και… “ζούσαν το μύθο τους στην Ελλάδα”.

Όπως αναφέρει ωστόσο το ρεπορτάζ τοπικών ιστοσελίδων, όπως η Ροδιακή και η Δημοκρατική, από όπου πήραμε και τις εικόνες, το πρόβλημα δεν οφειλόταν στους υπαλλήλους, την κακή οργάνωση της χώρας μας κι άλλα αήττητα κλισέ, αλλά στον πάροχο (server) της εταιρίας Fraport και στο black-out σε μια σειρά ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Το check-in γινόταν χειρόγραφα, τα αεροπλάνα πετούσαν πάνω από το αεροδρόμιο χωρίς να τους δίνεται διάδρομος προσγείωσης, ενώ η εταιρία δεν είχε φροντίσει να κάνει back-up, για να καλύψει τη ζημιά από τη βλάβη και την πτώση του κεντρικού της server.

ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ:

Για τη Βουλγαρία πάλι ο λόγος.
Μια άλλη φορά επισκεφθήκαμε ένα δάσος κοντά στα σύνορα. Ρίλα νομίζω λέγεται.
Μέσα στο δάσος,ειδικά εκεί που ήταν κάποια ορεινά χωριά, έβλεπες μικρές πυροσβεστικές μονάδες. Το κάθε κτήριο (μέσα στο δάσος) είχε από ένα τεράστιο πυροσβεστικό όχημα.

Πείτε μου, σε ποιο ελληνικό δάσος θα δείτε τέτοιο πράγμα;
Σε ποιο ιταλικό, ισπανικό, αμερικάνικο δάσος θα δείτε πυροσβεστικούς σταθμούς μέσα του; Ζώνες πυρασφάλειας καθαρές;
Στο Σέιχ Σου της Θεσσαλόνικης πχ έχει μπάζα. Και δεν καθαρίζεται ποτέ.
Και παρότι δεν υπάρχει πλέον σοσιαλισμός εκεί και ίσως κάποια να είναι απαρχαιώμενα, σε κάθε βήμα σου σε κάθε μια από αυτές τις λαικές δημοκρατίες, βλέπεις ότι υπήρχε ξεκάθαρα σε πολύ μεγάλο βαθμό το ζήτημα της πρόληψης, της ασφάλειας τόσο της ανθρώπινης ζωής όσο και του περιβάλλοντος.
Ποιος άκουγε για πυρκαγιές στα κράτη αυτά πριν 20, 30, 40 χρόνια;


Παρακολουθούμε με θλίψη κάθε καλοκαίρι να καίγονται τα δάση, Εγω στεναχωρίεμαι και στην Καλιφόρνια που καίγονται, στο LA, στην Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία κ.α.
Γιατί δεν καίγονται στη Βουλγαρία με τα ατελείωτα πανύψηλα δάση;
Γιατί δεν καίγονται τα δάση στην απέραντη πρώην ΕΣΣΔ;
Γιατί δεν καίγονται στην Πολωνία; Στην πρώην Τσεχοσλοβακία;

Γιατί τα δήθεν ακραία καιρικά φαινόμενα πλήτουν μόνο καπιταλιστικές χώρες;
Γιατί τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι τόσο συγκεκριμένα που παγκόσμια βάζουν φωτιά μόνο σε περιοχές φιλέτα από τις οποίες κερδίζουν συγκεκριμένοι τουριστικοί όμιλοι;
Γιατί δεν κηρύσσονται αναδασωτέα όλα τα καμένα δάση;

Αν ψάξει κανείς στο ίντερνετ θα διαβάσει για έξαρση των πυρκαγιών πχ στη Βουλαγρία μετά το 2015. Γιατί όχι πιο πριν;
Οι Έλληνες πυροσβέστες λέει δεν έχουν ούτε δεύτερη στολή να αλλάξουν.
Σχεδόν 5 δις (!!) όμως στο ΝΑΤΟ κάθε χρόνο όλες οι κυβερνήσεις κι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ τα βρίσκανε και τα δίνανε αβλεπί για να έρχεται το ΝΑΤΟ να μας λέει βρείτε τα με τους εχθρούς σας.
2η χώρα μετά τις ΗΠΑ η Ελλαδίτσα σε δαπάνες για το ΝΑΤΟ (2.4% του ΑΕΠ!!!!)
0,50% του ΑΕΠ για τη δασοπροστασία...
Να γιατί λοιπόν τα δάση θα καίγονται κ μαζί με αυτά κι οι άνθρωποι.

Ο μόνος εμπρηστής είναι το καπιταλιστικό κράτος που έχει και τα δάση για εμπόρευμα. Και συνειδητά αυτό τα καίει.

ΥΓ: Διάβαζα ότι στην Κινέτα λίγο πριν ξεσπάσει η φωτιά κάτοικοι άκουγαν απανωτές εκρήξεις από το δάσος...
Η κυβέρνηση έκανε λόγο για ακραία καιρικά φαινόμενα...

*****

Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσαμε να πάμε διακοπές στη Μαύρη Θάλασσα. Στη Βουλγαρία. Να δούμε πόσο μαύρη είναι!!
Γιατί εντάξει...σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αλλά να δούμε και κάτι άλλο.
Βρήκα ένα μέρος που λέγανε ό,τι είναι από τα καλύτερα θέρετρα.
Αλμπένα λέγεται, ψηλά, κοντά στα βουλγαρορουμανικά σύνορα, δίπλα στη Βάρνα.

Μπαίνοντας στη Βουλγαρία οι περιοχές κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα προκαλούν θλίψη. Εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε κάθε χωριό, δημόσια κτήρια που σαπίζουν, ετοιμόρροπα σπίτια, σου θυμίζουν ότι κάποτε εκεί ζούσε και δούλευε κόσμος, ότι εκεί υπήρχε όντως ανάπτυξη.
Οι δρόμοι, όλα, λες και σταμάτησαν στο 1990.
Δεν είχε γίνει καμία προσπάθεια εκσυγχρονισμού.

Κάποια στιγμή μετά από ώρες βλέπουμε μια πινακίδα που λέει Αλμπένα και στρίβουμε δεξιά. Θάλασσα δε φαίνεται πουθενά.
Ξαφνικά βλέπουμε μπροστά μας ένα δάσος!!
Τεράστια δέντρα. Πράσινο να φαν κι οι κότες.
Θάλασσα όμως πουθενά.
Προχωράμε κι άλλο και βλέπουμε ότι αυτή η περιοχή ήταν περιφραγμένη κι είχε είσοδο για να μπεις κι όποτε έμπαινες ή έβγαινες πλήρωνες, άσχετα αν διέμενες σε ξενοδοχείο!!!
Δώσαμε τα στοιχεία μας, πληρώσαμε, μπήκαμε.

Και ξαφνικά σαν να έγινε κάτι μαγικό, η εικόνα αλλάζει και είδαμε μπροστά μας ξενοδοχεία γιγάντια! 

Βουνά, κι άλλα δέντρα, πράσινο πολύ, γήπεδα γκολφ, μπάσκετ, ποδοσφαίρου, πισίνες, πάρκα. ένα τρενάκι που σε πήγαινε από τη μια άκρη στην άλλη, θαλάσσια φουσκωτά τεράστια, πολλά χιλιόμετρα θάλασσα/παραλία, ταβέρνες, σούπερ μάρκετ, ό,τι μπορεί να χρειάζεται ένας άνθρωπος!
Μια μικρή πολιτεία μέσα σε ένα φυσικό παράδεισο με τη θάλασσα δίπλα σου.
Ποια Χαλκιδική και κουραφέξελα...

Περιττό να πω ότι το δικό μας toyota corolla ήταν πασέ.
Ο,τι κυκλοφορούσε σε τροχό εκεί ήταν από καγιέν κ πάνω και φυσικά πολλές μη βουλγάρικες πινάκίδες..
Δεν μπόρεσα να μη ρωτήσω έναν σερβιτόρο καμιά 50 χρονών τι είναι αυτή η περιοχή;;Εκεί πάνε οι Βούλγαροι για μπάνιο;

Ο Βούλγαρος εργαζόμενος μου απάντησε ότι όπως βλέπω γύρω μου σε αυτή την περιοχή που λέγεται Αλμπένα δεν κάνουν τα μπάνια τους οι Βούλγαροι εργάτες, αλλά πλέον μόνο πλούσιοι από όλο τον κόσμο. Οι Βούλγαροι δεν μπορούν πια να κάνουν διακοπές, χώρια που σε κάθε παραλία της Βουλγαρίας πληρώνεις για να μπεις!

Τα ξενοδοχεία που βλέπαμε κι όλη αυτή η περιοχή ανήκε κάποτε στο βουλγαρικό σοσιαλιστικό κράτος. Ναι, ήταν κρατική λαική περιουσία.
Κι εκεί έκαναν διακοπές ΔΩΡΕΑΝ μόνο Βούλγαροι εργάτες επί 45 χρόνια.
Στα πολυτελείας ξενοδοχεία μπροστά στη θάλασσα κάποτε πήγαιναν για πολυημέρες διακοπές οι εργαζόμενοι από κάθε εργοστάσιο, από κάθε εργασιακό χώρο, από το πιο απομακρυσμένο χωριό/πόλη της Βουλγαρίας, και ξαναλέω για να το εμπεδώσουμε, ΔΩΡΕΑΝ, με έναν σχεδιασμό κεντρικό, σε συνεννόηση με τις κρατικές υπηρεσίες.
Είπε ο Βούλγαρος σερβιτόρος.

Το 1990 η Βουλγαρία γύρισε ξανά πίσω στο Μεσαίωνα και όλα αυτά ανήκουν πλέον σε μεγιστάνες του πλούτου που τα εκμεταλλεύονται για την πάρτη τους.

Απ' την σ. Κατερίνα!! 

ΖΑΝΤΕ-ΤΣΙΛΙΒΗ: ΜΕ ΣΩΛΗΝΩΣΕΙΣ ΤΣΙ ΝΥΧΤΕΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (!!)

...άρχισαν να διαρρέουν η μία μετά την άλλη οι πληροφορίες ότι στην τάδε ή στην δείνα περιοχή υπάρχουν ανάλογες σωληνώσεις που τις νύχτες συνδέονται με αποχετεύσεις και ρίχνουν τα απόβλητα στη θάλασσα... 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΤΟΛΜΗΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΤΣΙΛΙΒΗ

Ποιος πιστεύει ότι το δίκιο των πολιτών θα υπερισχύσει του “δίκιου” των ισχυρών;

Η πρωτοβουλία του - Ε- να φωτογραφήσει στο τέλος της περασμένης εβδομάδας τα προβληματικά σημεία του “παράτυπου”, όπως το αποκαλούν οι ξενοδόχοι, αποχετευτικού δικτύου του Τσιλιβή έφερε στο προσκήνιο μία από τις πολλές πηγές ρύπανσης στην περιοχή.

Άθελα μας βρεθήκαμε λίγα μέτρα από ένα φρεάτιο του αποχετευτικού, πάνω στην επαρχιακή οδό και πάνω σε μια τσιμεντένια γέφυρα, κάτω από την οποία και μέσα στην πυκνή πράσινη βλάστηση, διακρίναμε το γνωστό μαύρο βούρκο που προκαλεί η έκθεση λυμάτων επί πολλές ώρες στο έδαφος. 

Η δυσοσμία στην περιοχή ήταν τρομερή και υποψιαστήκαμε ότι ίσως δεν προέρχεται από την διαρροή του φρεατίου αλλά από κάποια άλλη εστία. 

Φυσικά εκεί είμαστε μόνο δημοσιογράφοι και παρά την έκρηξη του προβλήματος καμία από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν υπήρχε που, όπως και άλλες φορές έχουμε επισημάνει, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους με εντολή των πολιτικών τους προϊσταμένων. 

Όταν επιστρέψαμε στα γραφεία μας, “έσπασαν” στην κυριολεξία τα τηλέφωνα με ερωτήσεις του τύπου τι βρήκαμε; τι φωτογραφίσαμε; και διάφορα άλλα,  μη σοβαρά. 

Λίγη ώρα αργότερα εμφανίστηκαν εκεί και οι υπηρεσίες, οι οποίες ψάχνοντας μέσα στο ρέμα ανακάλυψαν ότι κάτω από το έδαφος ήταν θαμμένος ένας αγωγός ο οποίος έφτανε βαθιά μέσα στη θάλασσα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που δημοσίευσε ο -Ε- την περασμένη Παρασκευή.

Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ πάντα, ο αγωγός αυτός στη στεριά έφερε δυσοσμία λυμάτων.  

Ο -Ε- πήγε στην περιοχή μετά από πρόκληση κατοίκων και επαγγελματιών,  με  πρόθεση να καταγράψει πως ακριβώς έχει η κατάσταση. 

Αυτό που άθελά του “ανακάλυψε” το ήξεραν πολλοί ντόπιοι και το ήξεραν και ορισμένες “συναρμόδιες” υπηρεσίες. Απλά το “έκρυβαν” κάτω από το χαλί, ο καθένας για δικούς του λόγους. 

Μετά όμως την ανακοίνωση από το Λιμεναρχείο του νέου φριχτού ευρήματος στην περιοχή, άρχισαν να διαρρέουν η μία μετά την άλλη οι πληροφορίες ότι στην τάδε ή στην δείνα περιοχή υπάρχουν ανάλογες σωληνώσεις που τις νύχτες συνδέονται με αποχετεύσεις και ρίχνουν τα απόβλητα στη θάλασσα. 

Και το ερώτημα που μοιραία γεννιέται για πολλούς από εμάς κι από εσάς, υποθέτουμε φίλοι αναγνώστες, είναι το εξής: 

Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν οικογένειες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, επαγγελματίες που μέρα-νύχτα διατηρούν ανοιχτά τα καταστήματα τους και ξενοδόχοι που ζουν από την φιλοξενία τουριστών, πως είναι δυνατόν να ανέχονται να ζουν μέρα-νύχτα μέσα στη δυσοσμία, τη ρύπανση και τη μόλυνση και να μην διαμαρτύρονται; Τι είναι αυτό που τους κάνει να μην αντιδρούν;

Την απάντηση μας την έδωσε κάτοικος της περιοχής. 

Κανείς από μας δεν πιστεύει ότι θα εφαρμοστούν οι νόμοι και ότι θα προστατευτούμε αφού όλα όσα γίνονται στην περιοχή γίνονται με την υπογραφή και την στήριξη των πολιτικών αρχών, των κομμάτων και των κυβερνήσεων, μας απάντησε!

Εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι η απαισιοδοξία του φίλου αναγνώστη έχει βάση στο καθεστώς ανομίας και το πελατειακό κράτος που συντηρεί κυρίως η αυτοδιοίκηση. Όμως εκτός από τη συλλογική ευθύνη της κοινωνίας και των θεσμών υπάρχει και η ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς ξεχωριστά. Κι εκεί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει εκπτώσεις απέναντι σε οποιονδήποτε θίγει η παραβιάζει τα δικαιώματά του. 

ermisnews.gr