#ΤΖΑΝΤΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΣΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ

Dionisis Vitsos:
Αγαπημένα 
ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΣΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ
Ι
Κοντόβραδο του τελευταίου Σαββάτου τσ’ Αποκριάς. 

Σφάλισε τα πορτοπαράθυρά τση, η σόρα-Μαντίνα, αφού είπε την ύστερη “καληνύχτα” στη διερχόμενη μουρλο-Κατινάρα που ακόμα δε βαρέθηκε να πορτοθουρίζει [γυρίζει από πόρτα σε πόρτα] και να διαλαλεί η μουστρούφω[ανόητη] τα καρναβαλίσια τση “αντραγαθήματα”, και τρούπωσε στο σπιτόπουλό τση, εδεκεί που βρισκότουνα κάποτε η Εκκλησία τ’ Αη-Βασίλη του Κάτου.
Χήρα από τα πενήντα τση η κακομοίρα, και με το που καλοπάντρεψε στο μεταξύ τσι δύο θυγατέρες της, μνέσκει[απομένει] ολομόναχη στο πατρογονικό τση, φτιαγμένο μετά το Πενήντα Τρία, από τα χεράκια τ’ ανδρός τση, από τσου πλέον μαγγιώρους μαστόρους, του Τζάντε. 

Και να ιδείτε, όπου καλοστέκεται ακόμα μία χαρά, παρ’ όλο που από τότες που ’φυγε ο μακαρίτης, δεν του προστέθηκε μήτε καρφάκι.
Τώρα για να πει την αγία αλήθεια τση, δεν έχει λεμέντο[παράπονο] ούτε τσι κοπέλες, μα ούτε τσου γαμπρούς. Αν πει τ’ αντίθετο, θα πέσει παναπεί φωτία, να την κάψει. Αφού τηνε προσέχουνε και με το παραπάνου. Φροντίζουνε, να μην τση λείψει ποτέ τίποτσι. Από περιποίηση, μέχρι φάκνα[φαί]. Κι από γιατρό, όταν χρειάζεται, ως χατζιλίκι.

Μία μόνο στέρηση νιώθει, π’ ανάνθεμά τηνε, και την αποζητάει η καλή σου, με τη φωτία[απεγνωσμένα]. 

Αλλά, πού την εύρει η καψερή;
-Μια, προσλαλιά, μωρέ, κι ας είναι απ’ …Οβραίο!
Έτσι, γι’ ετούτη την προσλαλιά, παίρνει πρωί-πρωί τσου δρόμους, πως θα κάμει τάχατες τα ψώνια της. Το περισσότερο όμως για να κουβεντιάσει.
Κι αυτό το πιτυχαίνει κατά μεγάλο μέρος στη διάρκεια τσ’ ημέρας, είτε κατεβαίνοντας στην αγορά τ ’Αη-Παύλου, για τίποτα μικροψωνάκια, είτ’ υστερότερα κάνοντας κατ’ απάνου τον Αη Λάζαρο, κι αράζοντάς τηνε για κάμποση ώρα, στο “φούρνο του γιατρού” όπου βρίσκει, κανένανε, που ’χει όρεξη για πάρλα.

Το βράδυ όμως είναι το δύσκολο, όπου με το που μανταλώνει τα σκούρα... νιώθει να πέφτει απάνου τση τ’ Ατσαλή, και να τηνε πλακώνει κατάστηθα:
-Δεν βαστιέται άλλο, μωρές παιδία, ετούτη η μουγκαμάρα. Μέχρι που, μα τον ΄Αγιό μας, σκιάζουμαι, μήπως λάχει[τύχει] καμία βολά, και βουρλιστώ.
Σφαλίστηκε λοιπόν υποχρεωτικά και τ’ αποψινό βράδυ, ας έκανε κι αλλιώτικα, και με βαρεία καρδία, Θρονιάστηκε στη συνηθισμένη της θέση, πατώντας το κουμπί του χαζόκουτου, παραμιλώντας κιόλας από μοναχή της:
-Τι να μου κάμει κι ετούτο...
Και γυρνώντας ένα-ένα τα κανάλια, δε βρίσκει κάτι, νάναι τσ’ αρεσίας τση.

 Ποδόσφαιρο ο Κρατικός, κάποια ξέθωρη ταινία του “καλού” λεγόμενου ελληνικού κινηματογράφου ο ΑΝΤ1, κάμποσες ξεβράκωτες που λυσσομανάνε στο ΜΕGΑ.

 Έτσι σοχαδιασμένη διπλά, τη σβύνει, μην παραλείποντας και να τηνε στολίσει ανάλογα.
-Αει να χαθείς, κακός σου καιρός, για μπάλες κι αγαπητηλίκια είσαι πρώτη. 

Κάτι μωρέ για την Αποκριά, οπού νετάρει αύριο, δεν έχεις, συμφορά σου, να παρουσιάσεις;
Έτσι ξαπλώνει πάνω στο πάνινο κάθισμά της, βάνει και τσι δύο τις απαλάμες δεμένες πίσω από το κεφάλι σαν μαξιλάρι, κι ακουμπάει τεντωμένη στον πισινό τοίχο.

Σκέφτεται προς στιγμή, ν’ αντισηκωθεί για να ετοιμάσει κάτι ντις, για δείπνο. Μα παρατιέται αμέσως, γιατί μα την αλήθεια, όπου δεν πάει μέσα τση μήτε μερτόφυλλο.
Τόμου από την αυγή, ένα κόμπος όλο τσ’ ανεβαίνει, πασχίζοντας ο άτιμος, να τηνε πνίξει. 

Έτσι και το μεσημέρι, το μόνο που’ βαλε στο στομα τση, ήτανε δύο σκέτες κουταλιές ρυζόγαλο , απ’ εκείνο που έφτιαξε προψές, έτσι για το καλό. 

Για τούτο, σκέφτεται:
-Άσε να περάσει η Καθαροδευτέρα, και θα πω τσ’ Ασπασίας, να με πάει ίσαμε τον Πλαρινό, γιατί μα την αλήθεια, μωρές παιδία, που δεν είμαι και τόσο σόι.[δεν είμαι και τόσο καλά]
Αστοχώντας ωστόσο στο μουμέντο τις όποιες κακοδιαθεσίλες της, που έμαθε καιρό τώρα να τις θεωρεί περαστικές, ξανάρχεται ο νους της, σ’ εκείνη τη σουφροκώλα[ρυτιδιασμένη μέχρι και στον πισινό της] 

την Κατίνα, αυτήνε ντε, που καληνύχτισε πολληώρα[προηγουμένως].
-Είδες εκεί μάτια μου, να σου μοστράρει για γκόμενα κι η Κατινούλα; 

Τι έχουνε Θεέ μου, να ιδούνε ακόμα τα μάτια μου;

 Πού νογάει[γνωρίζει] μωρέ, ετούτη από Καζίνα και Καρναβάλια...;
Απ’ εδώ όμως και μπρος, δεν παραμιλεί άλλο από μοναχή της η σορα-Μαντίνα, μα μισοξαπλωμένη για περισσότερη άνεση, στο πλαϊνό της καναπεδάκι, με κλεισμένα τα μάτια, πελαώνει[παραδέρνει στο πέλαγο] ανάμεσα στις σκέψεις της.

ΙΙ
Τελευταίο Σαββάτο τσ’ Αποκριάς ήταν και τότε, ύστερη χρονιά που’ χε ακόμα Καζίνα η Ζάκυνθος. 

Μόλις που πάταγε τα δεκαεννιά. 

Κουκλάρα αληθινή, που το σκέρτζο κι η πουτανιά τση, είχαν ξεπερασμένες προ πολλού, τις συνοικίες και των δύο Αη-Βασίληδων και τ’ αποπάνου και τ’ αποκάτου. Κι είναι απλωμένες τόσο σ’ οξωμερία, ανέκαθεν λαικούρα, όσο και στη ψηλομύτα Μεσαμερία.

Ουρά οι νεαροί που λαχταράνε μία τση μόνο ματία.

 Μα κι οι κάπως οι μεγαλύτεροι όπου την λιγκουρεύουνε πιο πονηρά. 

Κι ετούτη, σκέτο θηλυκό τ’ άτιμο, με το ’να τση χέρι σκορπάει αβέρτα χαμόγελα κι υποσχέσεις, ενώ με τ’ άλλο δεν προφτάνει, κοροϊδεύοντας κιόλας, να τα ξαναμαζώνει.

 Παίζει έτσι η κακούργα, με την καρδία του καθενός που τηνε γλυκοκοιτάζει.
Στα φερσίματά τση ωστόσο, ετούτα τ’ άστατα, κύριο λόγο έχει, ο οικογενειακός της περίγυρος. 

Τα δύο παναπεί μεγαλύτερα αδέλφια τση, μακελαρέοι[χασάπηδες] το επάγγελμα, που την παρουσία τους, κανείς ούτε μπορεί, μα ούτε και πρέπει να μη λογαριάζει.

Για τούτο κι η μάνας τση, έτσι για καλό και για κακό, δεν παύει να την ορμηνεύει:
-Πρόσεχε θεγατέρα... γιατ’ ετούτα τα μπογιούδικα[αιμοβόρα] τ' αδέρφια σου, δεν μπαρτζολετάρουν [αστειεύονται]. 

Α σε πιάσουνε μωρή στο ουδέ[στο παραμικρό], θα σε ξεκοιλιάσουνε κακομοίρα μου, σαν... προβατίνα.

-Σιγά μωρέ, τη φόρα τσου...
Απαντάει την κάθε φορά, χασκογελώντας ετούτη.

Δίχως όμως να μην παίρνει στα σοβαρά, τον όποιο διαφαινόμενο κίνδυνο.

 Έτσι ζουλάπι μοναχό, δεν παύει την κάθε φορά, να «βάνει τ’ α-μέντε [προφυλάξεις] τση».
Ετούτο όμως το Σαββάτο, στο Ρωμιάνικο Καζίνο, τα παίζει όλα για όλα.

 Κορτάρει[φλερτάρει] από μήνες το Λιμενάρχη. Ένα λεβεντόπαιδο εκεί πάνου, κι άντρα μ’ όλη τη σημασία της λέξης.
«Ετούτος μ’ αρέσει μωρέ... » είπε σαν τον πρωτόειδε
«…κι όχι εκειά τ’απολειφάδια του κερατά, που με κυνηγάνε από πίσω, σαν ψοφόσκυλα.»

Με τον καιρό, την έχει προσέξει κι εκείνος, και τις Κυριακάτικες βόλτες, που ανελλιπώς τηνε κατεβάζει η μάνα τση, ας κάμει κι αλλιώτικα η κακομίξα[κακομοίρα] ανταλλάσσουνε κάτι φλογερές ματίες, που αν λάχαινε νάτανε σαΐτες, θα φουγκάρωνε[λαμπάδιαζε] σίγουρα ο ...Πλατύφορος.

Μα πέραν τούτου, ουδέν. Τα πράγματα, βλέπετε...
Έτσι το πήρ’ απόφαση, ο κόσμος να χαλάσει, να τονε σμίξει στο Καζίνο το ύστερο ετούτο Σάββατο τσ’ Αποκριάς, όπου την κάθε χρονιά, συνηθίζουνε βεραμέντε[“στ’ αλήθεια” ειρωνικά] να την παίρνουνε κι ετούτη, τ’ αδέλφια τση.

Αβιζάρει[ειδοποιεί] πρώτα-πρώτα το παιδί, για νάναι ξάπαντως στο πάνου Καζίνο, κι απέ βάνει χάμου τ’ ωραίο τση κεφάλι, για να καταστρώσει το σχέδιο. 

Γιατί μπορεί οι “μακελαρέοι” να την κουβαλούνε μεν μια βραδιά στο Καζίνο, για ν’ αλλάζει τάχα τον αέρα τση, αλλά δεν την αφήνανε κιόλας να...χορεύει του καλού καιρού. 

Η μάλλον τση έχουνε εξοικονομήσει δικό της αποκλειστικό ...καβαλιέρο: 

Τη Διονυσούλα, μία κρυοκώλα ξαδέλφη της, που δε τηνε σηκώνει σερνικός να χορέψει ούτε στο...χρυσάφι να τονε βουτήξουνε.
Και για να μην την χάνουνε, από τα μάτια τους, της είχανε παραγγελμένο πάνω στην κουκούλα του μαύρου της ντόμινου, να ’χει κολλημένη μία τεράστια κόκκινη φιόγκα.
Εδώ λοιπόν, έπρεπε να δουλέψει το κεφάλι της, να ξεγελάσει παναπεί, τσου ...δεσμοφύλακές τση.

Το έστυψε ωστόσο όσο έπαιρνε, και κατέληξε στην Αθηνούλα, μία γειτονοπούλα τση, που εκτός από φιλενάδα, είχε την ίδια ακριβώς μ’ εκείνη κοψία.
-Αθηνούλα μου... από το Θέο και στα χέρια σου, έτσι κι έτσι...

Τρομάζει στην αρχή η άλλη με την αποκοτιά της, και τση κάνει φοβισμένα:
-Αν σε πάρουνε πρέφα, θα σε πετσοκόψοννε κακομοίρα μου εφτούνοι οι αλιτζερίνοι[αλγερινοί πειρατές].

Μα εκείνη, είναι πια, αποφασισμένη για όλα:
-Ας με σφίξει στην αγκαλιά του, ευτούνος ο παίδαρος, κι ας με κάμουνε την άλλη κι όλας στιγμή, χίλια μπουκούνια[κομμάτια].

Έτσι, εκείνο τ’ αλησμόνητο Σάββατο, το τελευταίο της Αποκριάς του 1953, η Μαντίνα χορεύει πρώτα ένα-δύο χορούς με τη χαζο-Διονυσούλα, και στη συνέχεια κάνει προς την τουαλέτα.

 Εκεί, όλα κι όλα, δεν χωράει η διπλή αδελφική της επιτήρηση. Αλλάζει στο μουμέντο κουκούλα με την Αθηνούλα, που την περιμένει εκεί επί τούτου, κι απέ[μετά] χουμάει με λαχτάρα, μέσα στην κοσμοπλημμυρισμένη σάλα, για ν’ ανταμώσει τον καλό της.

Χορεύει δύο ολόκληρες ώρες μαζί του, και δε θα ξεκολλούσε από τη ζεστή αγκαλιά του, αν δεν έκανε κατά ’κει η Αθηνά, για να της ψιθυρίσει στ’ αυτί:
-Γύρισε ογλήγορα στ’ αποχωρήτηρια, γιατί... δε τα βλέπω καλά τα πράματα.

Και να ιδείς, που δεν έπεσε όξω η Αθηνούλα, σπίρτο κι ετούτη μοναχό, γιατί με το που σκατζάρανε[ανταλλάξανε] κουκούλες, και γύρισε η Μαντίνα στην συντροφιά τση, ετοιμαζότανε όλοι, και η Διονυσούλα, τρομάρα τση, να κάμουν ρόντα[περιπολία, εδώ: 

βόλτα] κατά το Κάτου Καζίνο, το Λουμπαρδιανό.

Εδωπά όμως, η σορα-Μαντίνα σταματάει ν’ αναπολεί.
Κι όπου μάλιστα, τόση ώρα μισοξαπλωμένη, νιώθει σαν ν’ ανατριχιάζει η ραχοκοκαλιά τση:
-Ετούτο μ’ έλειπε, ν ’αρπάξω, συφορέλια μου, και κάνα κρυολόγημά. Ψιθυρίζει και κάνει κατά την κρεββατοκάμερα της.
Και πέφτοντας σε λίγο για νανάκια τση, δεν αστοχάει να δώκει πληρωμένη απάντηση σ’ εκείνη τη συφοριασμένη την Κατινούλα, έστω κι αν δεν υπάρχει τρόπος για να την ακούσει:
-Εκείνο το δικό μας μωρή, ήτανε αληθινό καρναβάλι, όχι ετούτα εδώ τα δικά σας τα σημερνά ρεντίκολα!

Ύστερα τηράει κατά το εικονοστάσι, φωτισμένο αμυδρά από ένα ηλεκτρικό καντήλι, που όσο κι αν το ’χουνε καμωμένο να τρεμοσβύνει, κανέναν δεν μπορεί να πείσει για αληθινό. 

Κάνει το σταυρό τση, λέγοντας φωναχτά την τελευταία σημερνή της κουβέντα:
-Καληνύχτα Χριστούλη μου, κι ...αύριο με καλό.

ΝΙΟΝΙΟΣ ΜΕΛΙΤΑΣ «ΖΑΚΥΝΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ», ΕΡΜΗΣ, 1999
[ΝΙΟΝΙΟΣ ΜΕΛΙΤΑΣ(1932-2018): Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση κι εργάστηκε στη Νομαρχία Ζακύνθου ως διοικητικός υπάλληλος από το 1960 μέχρι το 1991.
Παράλληλα δημοσίευσε άρθρα, διηγήματα και χρονογραφήματα κυρίως ζακυνθινής θεματολογίας.]

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΠΟΠΟΛΑΡΩΝ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ !!! (ΦΩΤΟ)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Προχωράμε μαζί μπροστά, γιατί μας ενώνουν η ανάγκη και το δίκιο μας (ΦΩΤΟ)

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Κατάμεστη ήταν η πλατεία Διονυσίου Σολωμού στην πόλη της Ζακύνθου, στη συγκέντρωση της Κομματικής Οργάνωσης με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, με την οποία  ολοκλήρωσε εκεί τη διήμερη περιοδεία του στη Δυτική Ελλάδα.

Μέλη και φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ κατέκλυσαν το χώρο, έχοντας λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας λόγω πανδημίας, με αποστάσεις, αλλά όλοι μαζί, μαχητικά, αισιόδοξα, προσδίδοντάς του μία διαφορετική όψη με τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν και τα συνθήματα να αντηχούν: «Μία επιλογή έχει ο λαός, αγώνας ταξικός, κανείς συμβιβασμός» , «Όλοι στον αγώνα, ξεσηκωμός, να μην πληρώσει πάλι ο λαός» και «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός».

Η θερμή υποδοχή ολοκληρώθηκε το ίδιο εγκάρδια, καθώς εκ μέρους της ΚΟ Ζακύνθου και μέσα σε παρατεταμένα χειροκροτήματα, στο τέλος της ομιλίας προσφέρθηκαν στον Δημήτρη Κουτσούμπα ένα μπουκέτο λουλούδια, καλάθι με τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και δύο βιβλία με μνήμες από το Ρεμπελιό των Ποπολάρων! 

Παραθέτουμε την ομιλία: 

«Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα εδώ από τη Ζάκυνθο, εδώ σ’ αυτό το όμορφο νησί του Ιονίου, συζητάμε με τους εργάτες, τους άνεργους, τους μικροεπαγγελματίες και τους φτωχούς αγρότες για το τι πρέπει να γίνει για να σηκωθούμε όλοι μαζί λίγο ψηλότερα, αφού ήδη βρισκόμαστε σε μια νέα φάση.

Και δω στη Ζάκυνθο δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε πολλά για το γεγονός ότι είμαστε πλέον μέσα σε μία νέα καπιταλιστική κρίση. Γιατί την κρίση ήδη την ζουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο του Τουρισμού - Επισιτισμού που αυτό το καλοκαίρι έμειναν άνεργοι ή θα δουλεύουν για λίγες ώρες, λίγες μέρες, οι μικροί επαγγελματίες στον κλάδο που απειλούνται με καταστροφή, οι φτωχοί αγρότες που παλεύουν για την επιβίωσή τους.

Χρειάζεται όμως να πούμε πολλά για το τι πρέπει να κάνουμε και πώς θα το πετύχουμε για να μην πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι την κρίση, που ήδη έχουν πληρώσει πολλά!

Πάντα η κάθε κυβέρνηση, ο κάθε μηχανισμός του συστήματος, το ίδιο το κεφάλαιο υπολόγιζε τις λαϊκές αντιδράσεις. Ήθελε ή να τις προλάβει με κάποια μέτρα-"παρηγοριά στον άρρωστο", ή να τις ενσωματώσει και να τις οδηγήσει στην υιοθέτηση ανώδυνων αιτημάτων.

Από δίπλα αξιοποιούσε και την καταστολή, την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, τη συκοφάντηση των εργατικών αγώνων, της ταξικής πάλης. Το ίδιο κάνει και τώρα με το άθλιο, κατάπτυστο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που τόλμησε να βγάλει από τα συρτάρια της. Τι κάνει η κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο;

Ομολογεί ότι όσα λέει περί "δίκαιης κατανομής των βαρών" είναι παραμύθια, ότι η επίθεση στην εργατική τάξη, στον λαό θα κλιμακωθεί. Παραδέχεται την ανησυχία της ότι οι εργαζόμενοι δεν θα υπομείνουν αδιαμαρτύρητα όλα όσα έρχονται με το πρόσχημα της νέας κρίσης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν αντιγράφει μόνο χουντικά διατάγματα, βάζει στο στόχαστρο το δικαίωμα στη λαϊκή διεκδίκηση για το οποίο χύθηκαν ποταμοί αίματος παντού σε όλη την Ελλάδα.

Κάνει όμως κι ένα επικίνδυνο βήμα μπροστά, ποινικοποιεί την αμφισβήτηση, τη δράση ενάντια στο σύστημα της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης. Ενοχοποιεί τον ριζοσπαστισμό, δηλαδή τη δράση όποιου αντιστέκεται, παλεύει, αμφισβητεί, συγκρούεται με τη σημερινή δικτατορία του κεφαλαίου.

Κι αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί από τα όσα γελοία λέγονται και γράφονται από τα παπαγαλάκια της ότι δήθεν οι διαδηλώσεις παραλύουν την αγορά, ρίχνουν τον τζίρο, ευθύνονται για τα λουκέτα.

Αλήθεια, στο νησί σας, όπως και σε όλα τα νησιά η αναδουλειά έχει σχέση με τις διαδηλώσεις ή με το γεγονός ότι οι εργατικές λαϊκές οικογένειες δεν έχουν για να ξοδέψουν;

Για τα λουκέτα φταίνε οι συγκεντρώσεις ή τα μειωμένα εισοδήματα, τα υπέρογκα χρέη, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί; Τόσο φτηνή προπαγάνδα, αλλά και τόσο επικίνδυνοι στόχοι. Το λέμε ξανά κι από αυτό εδώ το βήμα: Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι ο νόμος αυτός θα εφαρμοστεί. Θα τον ακυρώσει στην πράξη το εργατικό - λαϊκό κίνημα, όπως έκανε και στο παρελθόν με πολλούς άλλους παρόμοιους νόμους.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η "ατμομηχανή" της ελληνικής οικονομίας, ο τουρισμός, πηγαίνει με την όπισθεν και οδηγεί και την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία σε βαθύτερη κρίση. Κι αυτό γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις επένδυσαν στη "μονοκαλλιέργεια" του τουρισμού, υπονόμευσαν τις υπαρκτές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, γιατί δεν αποτελούσαν "συγκριτικό πλεονέκτημα" για τα κέρδη των επενδυτών.

Οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα στον τουρισμό, ξέρουν καλά πως το "τουριστικό θαύμα", τα ρεκόρ και οι μεγάλοι ρυθμοί ανάπτυξης του κλάδου, επιτεύχθηκε πάνω στις δικές τους πλάτες. Στον κλάδο του Τουρισμού απογειώθηκε η "ευελιξία" με τις 14 μορφές ελαστικής απασχόλησης, η εντατικοποίηση, γενικεύτηκαν οι χαμηλοί μισθοί και μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που κάλυπτε μόλις το 10% των εργαζομένων στον κλάδο.

Για να μην πούμε βέβαια πως αυτό το "θαύμα" δεν το έζησαν οι λαϊκές οικογένειες για τις οποίες οι διακοπές και η αναψυχή παραμένουν απλησίαστο όνειρο για τη συντριπτική τους πλειοψηφία.

Ακούμε τον κ. Μητσοτάκη να προετοιμάζει τους εργαζόμενους ότι "φέτος θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τον τουρισμό, αλλά περιμένουμε ανάκαμψη το 2021". Για ποιους όμως θα είναι μια δύσκολη χρονιά; Για τους ομίλους του τουρισμού που τα προηγούμενα χρόνια έσκασαν από τα κέρδη ή για τους εργαζόμενους που μένουν χωρίς εισόδημα;

Πραγματικά, έχουν δίκιο οι εργαζόμενοι όταν λένε πως οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού έχουν λεφτά να ζήσουν 10 ζωές, ενώ οι εργαζόμενοι ούτε μια μέρα! Και δεν φτάνει αυτό, έρχεται τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ να στηρίξει ακόμα περισσότερο τις μεγάλες ξενοδοχειακές, τουριστικές επιχειρήσεις.

Μαλώνει μάλιστα με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα διασφαλίσει περισσότερα στο κεφάλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα πλειοδοτεί, όμως έτσι "θα στηριχτεί ο κόσμος της εργασίας και θα μπει τέλος στο αλαλούμ", όπως είπε πριν λίγες μέρες από την Κέρκυρα ο κ. Τσίπρας; Γιατί στην πλειοψηφία του ο κόσμος της εργασίας, δηλαδή οι περίπου 20.000 εργαζόμενοι στον τουρισμό και τον επισιτισμό στη Ζάκυνθο έχουν μείνει ξεκρέμαστοι.

Το μεγαλύτερο αλαλούμ που επικρατεί στον τουρισμό αφορά την ασυδοσία των ομίλων, το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων. Οι εργαζόμενοι στις περισσότερες περιπτώσεις εργάζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες με ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής και πολλά ατυχήματα. Χωρίς ρεπό με πάνω από 10 ώρες εργασίας την ημέρα και χωρίς ολόκληρο το ένσημο. Σ’ αυτό το αντεργατικό αλαλούμ έχει βάλει πλάτη και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα όμως πρέπει να δυναμώσει η διεκδίκηση για να μη μείνει κανένας εργαζόμενος χωρίς εισόδημα. Σε κάθε σπίτι εργαζόμενου που έμεινε χωρίς δουλειά πρέπει να μπει ο μισθός που θα καλύψει τις βασικές ανάγκες επιβίωσης της οικογένειάς του και όχι τα ψίχουλα που αναγκάστηκε να δώσει η κυβέρνηση.

Να οργανωθεί η πάλη για να καταργηθούν οι ελαστικές μορφές εργασίας και να ενταχθούν στο μηχανισμό στήριξης όλοι όσοι εργάζονταν, ανεξάρτητα τη σχέση εργασίας και το επάγγελμα σε επιχειρήσεις 12μηνης και εποχικής λειτουργίας.

Όλοι οι εργαζόμενοι να ενταχθούν στις εποχιακές επιχειρήσεις, ακυρώνοντας όσες απολύσεις έγιναν και να απαγορευτούν άλλες για το επόμενο διάστημα.

Να διασφαλισθεί το εισόδημα όλων των εργαζομένων με βάση τις ΣΣΕ καταργώντας την εκ περιτροπής εργασία.

Να δοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους τους εποχιακά εργαζόμενους για το 2020-2021 χωρίς προϋποθέσεις μέχρι να αρχίσουν να δουλεύουν.

Για όλο το διάστημα των μέτρων να μη χρεώνονται οι καταναλώσεις σε ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο, να απαλλάσσονται από οφειλές σε εφορία και τράπεζες, να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί.

Να διασφαλιστεί ότι θα τηρηθούν όλα τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής με έλεγχο από τα συνδικάτα και από ελεγκτικούς μηχανισμούς για να μη χαθούν ζωές εργαζομένων στον τουρισμό και παντού.

Φίλες και φίλοι,

Η "ατμομηχανή" του τουρισμού στα τελευταία βαγόνια τράβηξε μαζί της ένα μεγάλο κομμάτι από αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες και εδώ στη Ζάκυνθο, αφού στον τουρισμό προσανατολίστηκαν πολλοί. Σήμερα όμως απειλεί να τους πετάξει στον γκρεμό.

Η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις τους μόνους που θέλουν να διασώσουν είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Σ’ αυτούς κατευθύνονται τα παχυλά προγράμματα χρηματοδότησης, οι εγγυήσεις, οι φοροαπαλλαγές και διάφορες άλλες "διευκολύνσεις", ενώ οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματίες στον τουρισμό και την εστίαση απειλούνται με καταστροφή. Πώς θα πληρώσουν τα έξοδα, πώς θα βγάλουν το χειμώνα, αφού συνήθως τρώνε από τα έτοιμα του περσινού καλοκαιριού που τώρα τέλειωσαν;

Οι προτάσεις που έχει καταθέσει το ΚΚΕ αποτελούν πραγματική προστασία για τους χιλιάδες αυτοπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες όχι μόνο γιατί εξασφαλίζουν να μη φορτωθούν με νέα χρέη, να μην απειληθούν με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, αλλά και γιατί προβλέπουν να αποδοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους όσοι δεν καταφέρουν να ανοίξουν τις μικροεπιχειρήσεις τους, χωρίς προϋποθέσεις. Ο αγώνας για την επιβίωση των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων στον τουρισμό και τον επισιτισμό αποκτά πλέον κρίσιμη σημασία.

Αυτό που τώρα χρειάζεται είναι η ορμητική είσοδος στον αγώνα. Η ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, φτωχών αγροτών απέναντι στον κοινό αντίπαλο: Το μεγάλο κεφάλαιο, την εξουσία του, τις κυβερνήσεις του.

Η πάλη για τα άμεσα, ζωτικά προβλήματα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών μπορεί να γίνει αποτελεσματική όσο βάζει στο στόχαστρο τους μεγάλους ενόχους, όσο συγκεντρώνει δυνάμεις απέναντι στο ίδιο το σύστημα, γιατί οι σύγχρονες κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες σήμερα ασφυκτιούν μέσα στον καπιταλισμό. Γιατί καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια σήμερα σημαίνει πριν απ’ όλα ένα πράγμα: Πάλη για να πάρει η εργατική τάξη, ο λαός την εξουσία.

Με την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ο τουρισμός θα γίνει δικαίωμα και γέφυρα πραγματικής φιλίας, γνωριμίας και συνεργασίας των λαών.

Η αναψυχή και η ξεκούραση θα αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και όχι ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.

Οι λαϊκές οικογένειες θα απολαμβάνουν τις ομορφιές όλης της χώρας με σύγχρονες υποδομές, που τώρα αδυνατούν σε ένα μεγάλο ποσοστό, κυρίως για οικονομικούς λόγους.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο θα έχουν συγκροτημένα δικαιώματα και δεν θα χτίζονται "τουριστικά θαύματα" πάνω σε μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας. Θα απολαμβάνουν και οι ίδιοι μέρες ξεκούρασης και αναψυχής.

Τα δάση και οι παραλίες θα δίνουν ζωή και χαρά στον λαό και δεν θα καίγονται όπως συμβαίνει κάθε χρόνο εδώ στη Ζάκυνθο γιατί η "ατμομηχανή του τουρισμού" στην κυριολεξία καίει τα πάντα στο πέρασμά της.

Από τη μια η δασοκτόνα πολιτική, το νομικό πλαίσιο που οδηγεί σε αποχαρακτηρισμούς και καταπατήσεις, αλλαγή χρήσης της γης και από την άλλη η πολιτική που εφαρμόζεται στην πυρασφάλεια και τη δασοπροστασία έχουν ως αποτέλεσμα οι πυρκαγιές να απειλούν το νησί!!! Και όλως τυχαίως μετά τις φωτιές αντί να φυτρώνουν ξανά δέντρα φυτρώνουν ξενοδοχεία ή οικόπεδα προς μελλοντική εκμετάλλευση!

Η εξουσία της εργατικής τάξης, ο σοσιαλισμός θα μπορέσει να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας δωρεάν για όλους, δικαιώματα που ο καπιταλισμός και οι κυβερνήσεις του ούτε στον αιώνα τον άπαντα δεν πρόκειται να εξασφαλίσουν στο λαό μας.

Για ποια Υγεία, για ποια Παιδεία μπορούμε να μιλάμε σήμερα, το 2020, στη Ζάκυνθο που δεν είναι κανένα ακριτικό νησί, απομακρυσμένο από την ηπειρωτική χώρα; Για παράδειγμα, ενώ όλοι μιλούν για ένα πιθανό δεύτερο κύμα πανδημίας κι ενώ το "άνοιγμα" του τουρισμού μεγαλώνει την ανησυχία ιδιαίτερα στους κατοίκους των νησιών, η κατάσταση στο Νοσοκομείο της Ζακύνθου παραμένει απαράδεκτη. Σοβαρές ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό, μηχανήματα, γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.

Φτάσαμε στο σημείο ορισμένοι να πανηγυρίζουν γιατί άνοιξε η ΜΕΘ στο νοσοκομείο και χωρίς να έχει γίνει καμία πρόσληψη ιατρικού προσωπικού, αφού ούτε ένας μόνιμος γιατρός δεν διορίστηκε επί κορονοϊού. Για να μη μιλήσουμε για την παιδεία των παιδιών σας που προσπαθούν να μορφωθούν σε σχολικά κτίρια 30 χρόνων και βάλε και μάλιστα σε μια από τις πλέον σεισμογόνους περιοχές της Ευρώπης.

Κι όμως σήμερα μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας. Αυτός είναι ο δικός μας ρεαλισμός, γιατί ρεαλιστικό και αναγκαίο είναι ό,τι συμφέρει την εργατική τάξη, τον λαό.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα, ο λαός και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας βρίσκονται στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της τουρκικής προκλητικότητας. Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν.

Η άρχουσα τάξη της Τουρκίας ξεδιπλώνει βήμα - βήμα τη στρατηγική της στην περιοχή. Στην ίδια περιοχή τα τελευταία χρόνια έχουν ξεσπάσει μια σειρά πόλεμοι, συγκρούσεις, γίνονται επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των στρατηγικών δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.

Αυτές όμως οι επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν και με τη συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων, με τις βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που έχουμε στη χώρα μας, με άλλες που φτιάχτηκαν, με τα 4 δισ. που δίνουμε το χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, αλλά και με την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων σε αυτές τις χώρες.

Αυτό έγινε και συνεχίζει να γίνεται διότι υπάρχουν τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου, επιχειρηματικά συμφέροντα που συμμετέχουν σε αυτό το πλιάτσικο που γίνεται σε βάρος χωρών και λαών.

Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου εντείνονται ολοένα και περισσότερο οι ανταγωνισμοί ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, που προωθούν τα οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά συμφέροντα των αστικών τάξεων των χωρών τους. Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η κυβέρνηση της ΝΔ, μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Η επιθετικότητα της αστικής τάξης της χώρας μας και όλων των αστικών κομμάτων που υλοποιούν την πολιτική της είναι ενταγμένη στο περιεχόμενο του "Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας - ΗΠΑ" που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτός περιλαμβάνει μια σειρά από συμφωνίες στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές που προωθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των μονοπωλίων στην περιοχή.

Θυμίζουμε πως ελληνική φρεγάτα της ευρωπαϊκής δύναμης «Irini» πήρε εντολή από την ιταλική διοίκηση να αφήσει ήσυχο το τουρκικό πλοίο που μετέφερε όπλα στη Λιβύη και γι' αυτό κανείς δεν είπε κουβέντα. Ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πιο έντονο το παζάρι ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική Γαλλία και Ιταλία με την Τουρκία. Η Γαλλία έχει ζωτικά συμφέροντα στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο. Έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στην περιοχή, με τη δημιουργία στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Κύπρο, την παρουσία αεροπλανοφόρου και τη συμμετοχή της σε στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ για την προώθηση των συμφερόντων της Γαλλίας στα οικόπεδα της ΑΟΖ της Κύπρου και στον Κόλπο της Λιβύης.

Επίσης η Γαλλία συμμετέχει ενεργά σε συζητήσεις με την Τουρκία και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της αστικής τάξης της Γαλλίας στη Λιβύη για το τώρα και για το μετά του πολέμου στη Λιβύη.

Εξίσου έντονο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην περιοχή δείχνει και η Ιταλία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε πανηγυρικό τόνο σχετικά με την υπογραφή της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών και ειδικότερα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) ανάμεσα στην Ελλάδα και Ιταλία.

Πανηγυρισμοί δεν δικαιολογούνται. Η συμφωνία δεν αφορά τα λαϊκά συμφέροντα. Αντίθετα υπηρετεί τα συμφέροντα και τα σχέδια των αστικών τάξεων των δύο κρατών.

Δεν ισχύει ο ισχυρισμός που λέει ότι με τη συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας εξουδετερώνονται τα νομικά και πολιτικά επιχειρήματα που αξιοποιεί η τουρκική ηγεσία.

Τέτοιοι ισχυρισμοί αφ' ενός υποβαθμίζουν τις ανησυχητικές και επικίνδυνες εξελίξεις σε όλο το τόξο που αφορά Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Ανατολική Μεσόγειος, Αιγαίο. Αφετέρου η συμφωνία για το Ιόνιο με την Ιταλία είναι μία βάση από την οποία η Τουρκία θα συνεχίσει τις διεκδικήσεις της. Γι’ αυτή ακριβώς τη συμφωνία ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών σχολίασε πως είναι θετική για την Τουρκία και ότι τους δίνει δίκιο για τη συμφωνία με τη Λιβύη!!!

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας με την Ελλάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας επισκέφθηκε την Τουρκία. Σημειώνουμε ότι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ υπάρχει στρατιωτική συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες και ήδη είχε πραγματοποιηθεί στρατιωτική άσκηση υποβρυχίων της Ιταλίας και της Τουρκίας. Ενέργεια που σχολιάστηκε από το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας, συνδέοντάς την με τα κοινά συμφέροντα, την κοινή ιστορία και τις κοινές αξίες των δύο χωρών στη Λεκάνη της Μεσογείου. Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας σε συνέδριο στην Αττάλεια ξεδίπλωσε ακόμα περισσότερο τις προθέσεις της αστικής τάξης της χώρας του κλείνοντας το μάτι προς την ελληνική κυβέρνηση.

Στο τραπέζι όμως του διαλόγου έχει ήδη σερβιριστεί η συνεκμετάλλευση από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Συνεκμετάλλευση, όμως, σημαίνει παραχώρηση δικαιωμάτων, σημαίνει παζάρι και μοιρασιά χωρίς αρχές. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν λύνουν τα προβλήματα των τουρκικών αμφισβητήσεων για τα σύνορα ή την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, αντίθετα περιπλέκουν τα προβλήματα αφού τα εμπλέκουν στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Την ίδια στιγμή, η επίκληση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ότι δήθεν μπορεί να εξασφαλίσει μια "δίκαιη" λύση, είναι παραπλανητική. Το δίλημμα συνεκμετάλλευση - συμβιβασμός ή κλιμάκωση - πόλεμος, που όλο και περισσότερο λανσάρεται, είναι αβάσιμο και ψεύτικο! Ουσιαστικά είναι μέσο εκβιασμού του λαού!

Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι η συνεκμετάλλευση θα γεννήσει όρους νέων εντάσεων, νέα θερμά επεισόδια, σύγκρουση. Αντίστοιχα ένα θερμό επεισόδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για αμερικανική διαμεσολάβηση και συνεκμετάλλευση.

Τελικά, πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο στον οποίο οδηγεί η αστική πολιτική, που είναι αδιέξοδη. Βέβαια, λύση δεν είναι ούτε η πολεμική εμπλοκή, ούτε τα παζάρια με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, που θα πάρουν αμπάριζα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

Παρά τα όσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας δεν μπορούν να είναι αυτοί που έχουν βάλει φωτιά στην περιοχή μας, που καταπιέζουν και δολοφονούν τον ίδιο τους το λαό. Άλλωστε, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ, συμμετέχουν μαζί στη λήψη των αποφάσεων της λυκοσυμμαχίας κατά των λαών.

Οι λαοί έχουμε κοινό συμφέρον να αγωνιστούμε ενάντια σε ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ. Οι ανάγκες των λαών της περιοχής, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όπως και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με τους λαούς νοικοκύρηδες στον τόπο τους, με την εξουσία στα χέρια τους.

Το ΚΚΕ έχει υποστηρίξει από καιρό πριν πως η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ απορρέει από τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Το ΚΚΕ έχει καταδικάσει την απαράδεκτη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης, αλλά και την αδειοδότηση της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Τουρκίας για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα που καταστρατηγεί δικαιώματα των ελληνικών νησιών.

Το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί στον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και καλεί τον λαό να επαγρυπνεί και να δυναμώσει τον αγώνα για:

- Τη μη αλλαγή των συνόρων.

- Την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και την αποχώρηση από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.

- Την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και των άλλων αμερικανικών βάσεων.

- Την ακύρωση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό, τον απεγκλωβισμό των προσφύγων από τα νησιά και τη μετάβαση στις χώρες προορισμού τους.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πολλοί από εσάς, που μπορεί να ξεκινάμε από τις ίδιες ή από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, αναγνωρίσατε για άλλη μια φορά πως το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες, όπως αυτή της πανδημίας, να μπει μπροστά για τα δικαιώματα του λαού. Πως αν δεν ήταν το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα, θα υπήρχε "σιγή νεκροταφείου". Αυτό μας το δείξατε με τη θετική ανταπόκριση στο κάλεσμά μας να μείνουμε δυνατοί και όχι σιωπηλοί, το νιώσαμε στις συζητήσεις μας.

Προχωράμε μαζί μπροστά!

Όλοι εσείς που αισθάνεστε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, που νιώθετε προδομένοι από προηγούμενες επιλογές σας. Εσείς που νιώθετε κοντά στο ΚΚΕ και στη νεολαία του, σας λέμε πως τώρα είναι η ώρα να έρθετε πιο θαρρετά δίπλα μας.

Ο δρόμος για να "αναπνεύσουμε καθαρό αέρα", είναι αυτός που έχει ως επίκεντρο την ανατροπή αυτού του συστήματος. Και αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά.

Εδώ βρίσκεται η ελπίδα! Ελάτε μαζί μας για να τα βγάλουμε πέρα στις νέες δυσκολίες που μας φέρνουν. Για να μην πληρώσει ο λαός, πρέπει να χάσει το κεφάλαιο και αυτή την αλήθεια τη λέει μόνο το ΚΚΕ.

Μια πρωτοφανή μαζικότητα στους αγώνες το επόμενο διάστημα θα αλλάξει το κλίμα υπέρ του λαού. Τώρα χρειάζεται να πάμε όλοι μαζί, με πνεύμα αντεπίθεσης. Μόνο έτσι μπορεί να τρομάξουν και να κάνουν πίσω. Αυτή είναι η απάντηση στο "τίποτα δεν γίνεται, τίποτα δεν αλλάζει". Γιατί αυτός ο αγώνας μπορεί να αλλάξει τα πάντα.

Μόνο έτσι τα νέα παιδιά, που βλέπουν τα φτερά τους να κόβονται, που είδαν να ενηλικιώνονται μέσα στην κρίση, θα αντιληφθούν ότι η φτώχεια, η παραίτηση και η οικονομική επισφάλεια δεν είναι δεδομένα. Ότι δεν θα γίνουνε συνήθεια.

Μόνο έτσι θα δουν ότι στο χέρι τους είναι να γίνει η δικαιολογημένη οργή τους δύναμη ανατροπής. Ότι μπορούν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις.

Το ΚΚΕ είναι δίπλα σας! Όλοι για έναν και ένας για όλους. Μην αφήσουμε να χαθεί άλλος χρόνος. Ελάτε σε επαφή με τα ταξικά σωματεία και συσπειρώσεις, με τους Συλλόγους Γυναικών, με τις Επιτροπές Αγώνα στις γειτονιές. Αν δυναμώσουμε, μπορούμε από καλύτερες θέσεις να κερδίσουμε μικρές και μεγάλες μάχες, ώστε κανένας εργαζόμενος να μη μείνει χωρίς εισόδημα, να αισθάνεται παράταιρος. Κανένας άνεργος να είναι χωρίς επίδομα, να αισθάνεται ντροπιασμένος. Κανένας χωρίς ρεύμα. Κανένας πλειστηριασμός κύριας κατοικίας και κατασχέσεις. Να διεκδικήσουμε κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Κάλυψη όλων των αναγκών σε ΜΕΘ και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Εδώ μπορούν να συναντηθούν οι αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας με τη θέληση για πραγματικές ριζικές αλλαγές. Η Ιστορία μας, οι αγώνες μας μας έχουνε δείξει ότι μπορούμε να έχουμε νίκες. Τώρα είναι η ώρα ο λαός, με το ΚΚΕ, να κάνει την κίνησή του. Γιατί μας ενώνουν η ανάγκη και το δίκιο μας!».

8 / 22

ΣΧΕΤΙΚΑ

• ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΑΠ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 

  Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η ορμητική είσοδος όλων στον αγώνα (ΦΩΤΟ)

  08/07/2020 20:54
• 902.gr
• ***

Δείτε όλη την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα απ το ionian channel:

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΖΑΝΤΕ: Το kαροντσίνο του Αφεντός - By Χαρα Θ.

Pebble art By Χαρα Θ.

Το καροντσίνο του αφεντός

-Αλιβίζο
-...
- Αλιβίζοοο! πού είσαι μωρέ αφορεσμένε;
- Εφούγιαξες αφέντη;
- Τι εφούγιαξα μωρέ που ξελαρυγγιάστηκα!
-Έδωπα ήμουνα αφέντη, ένα μουμέντο μπρι αριβάρισα από το Φόρο, εγίνηκε τ' όρντινό σου, κατά πώς μου πες αποβραδίς κι  ήφερα κι ένα ζιμπίλι πράματα τση κυράς απο το Γιοφύρι. Κομιντόρα, κραμπία, βερτζότα μία μάπα, κάτι ραδικοβλάσταρα, μία χαρτουλίνα φρύσσες και σπιτσοπίπερα απο του Αγγιού.
Μου είπε και γεώμηλα, αλλά δεν νογάω τι είναι ευτούνα ευτού αφέντη και τσ΄ήφερα πατάτες νιές, μόλις φερμένες απο τ΄ Αργάσι, μαζί με φραουλίνες ντόπιες. Ούτε κρεμμύδια Μπελουσιώτικα ηύρηκα ο καψερός, ούτε μύγδαλα για ορτζάδα, ειναι αμπονόρα ακόμα, μου είπε ο Βενέτικος. Ααα κι ένα σκουράτζο γαλάριο από το μπακάλικο του Φουρνογεράκη. 

Τσ'  ηφερα και χερίες αφέντη  που ξέρω οτι τση αρέσουνε, κανίσκι από μένανε

-Τάκαμες ούλα όπως σου πα  ή ξαστόχησες τίποτα για να φέρεις τα ...γεώμηλα;
-Ούλα τα δικά σου τα ηύρηκα αφέντη κατά πως μου τα πες.

-Ζέψε το λοιπό το καροντσίνο να πάμε μέχρι το μετόχι στην Αγρία, τόσες μέρες στη καραντίνα τα νιτερέσα μου μείνανε οπίσω, κι εμένανε μ έπιασε κουπάριση. Πρέπει να ιδώ αν πήγανε οι αργάτες για  το χαράκι, χώρια που το σπίτι τόσο καιρό φέρμο θάχει γιομίσει μάγαρα, μελιγκόνια και σαμαμήθια.
-Ποίοι αργάτες αφέντη;;; Το Ζέπο το μπιστικό σου, τον ηύρηκε ινφλουέντσα,από μουμέντο τον επροκάμανε. Επολιώρα βγήκε από το Σπιτάλιο, ακόμα τρέμουνε τα κατσικλείδια του!

-Ινφλουέντσααα;;; Κακό που μ΄ηύρηκε!
-Εσένανε τι κακό σ ηύρηκε αφέντη, εκειός απολίγο  να πάει στα πέρ αμπέλια ! να τον ιδείς πως  είναι φινίδος...έρεψε από τη φέμπρε, μήτε μόρτος!

_Και που ζει, τι κατάλαβε, το βάρος τση γης, αφού δε κάνει για δουλειά; Τί θα γένω τώρα συφορέλια μου; Πού θα έβρω αργατία; Κόρπο θα μ΄ έυρει με τούτη τη νοβιτά!
- Ο Άγιος κοντά σου αφέντη, γιατί τούτη η ινφλουέντσα βαρεί και τσου αφεντάδες, είναι λέει κορωνάτη, έτσι άκουσα στη Χώρα, να φορείς μουσαριόλα αφέντη.

-Μπα που κακό ψόφο νάχεις νιοράντε, που θα μου πεις οτι θα πάθω κορωνοιφλουέντσα! Σιγά μη φορέσω και μωρέττα! Καλλίτερα να μπουκώνεσαι παρά να μιλείς, όλο παρμενίες λες συφορά σου! Ζέψε να πάμε καλιά μας, γιατί  δε θάχουμε καλά ξεμπερδέματα, τήρα ο ήλιος, ένα ορδίνι στον ουρανό, πήγε γιόμα.
-Πρέπει να γυρίσουμε μπρι βραδυώσει αφεντη γιατί το φανάρι στο καροντσίνο είναι μπατάδο.

-Και πώς εμπατάρισε μωρέ νιοράντε,εβουρλίστηκε από μοναχό του;
-Όσκε αφέντη θα σου πω τι μου εκαπιτάρησε. 

'Ενας χεσμένος άρχινισε να το βαρεί  πετρίες, κι άμα το ρώτηξα τί του φταιξε το φανάρι, "Κάτου οι  μεγάλες μαϊστρες" μου φούγιαζε!
Εμαλινάρησα μα τον Άγιο! Ευτυχώς που ήτουνα μοναχό του το μουρλοφαντιασμένο και δε με κουλουμώσανε καμία δεκαρία απο δαύτα! 

Έκαμα το σταυρό μου που μόνε μόνε δεν ηύρηκε καμία πετρία το ζωντανό και τάφηνε σέκο, γιατί κάλλιο τόχα να συντριφτώ απο το Ξηνταβελόνη, παρά να γυρίσω σπίτι μετά απο τέτοιο κάζο!

-Τι λες μωρέ θεοβουρλισμένε;

Ποίος θεοτούμπης ήταν ευτός ο "επαναστάάάτης" πού νάμπει ο διάολος στο βρακί του και να μη βγαίνει; 

Ποίες "μαϊστρες" βαρεί το θεόμουρλο, του Κουμούτου για του Ψημάρη; 

Μη του ρθε ιδέα οτι είμαι κανένας μπενεστάντες από εκειούς; Αλλά άλλος δε φταίει παρά εσύ ο αγούρμαστος, σουχω πωμένο χίλιες βολές να μη πηγαίνεις από τη Κουτσουπία, που είναι μαωμένοι εκειοί οι διάσκατζοι! 

Αλλά πούύύ εσύύύ, τη δουλειά σου, γαϊδούρι κλάνει!

Κι αντακάπου απο κειές τσι μερίες! Γιατί γλέπεις εκεί είναι μαωμένες και οι μποτέγες που σ΄ έχουνε αβεντόρο, χώρια  που είσαι αβελίδος και ιναμοράτος με τα βελέσια! Μήγαρις δε σε ξέρω μουρλοπούπουλο;

-Δε νογάω αφέντη μου μα την Κυρά τη Σκοπιώτισσα, κι εμένανε κόπηκε το αίμα μου έτσι που πετάχτηκε απο τη καντουνάδα το γλυκιάρικο κι εβάρειε απάνου καταπάνου. Είναι που του εφινίρανε οι πέτρες και σταμάτησε, αλλιώτικα ακόμα θα με κυνήγαε!

-Πάμε μωρέ να φύγουμε, γιατί αν μείνουμε εδώ και μου ξεφουρνίσεις κι άλλα, θα κάμω φονικό, πάμε καλιά μας π' ανάθεμα το Λουμπάρδο!
-Ναίσκε αφέντη, τσακίζουμαι ο καψερός και μόλις γυρίσουμε θα τρέξω στο φαβραρείο του Οβραίου  να φτιάξω το φανάρι. Κι εσύ αφέντη μη ξαστοχήσεις το μπαγιασόν σου και το μπαστούνι σου, ναιιι αφέντη; μπουχός εγίνηκα κι εφύγαμε!

-Ναίσκε τώρα σ'  έπιασε ο πόνος μη μαυρίσω από τον ήλιο βεραμέντε! Ω στρατσίες που θες μωρέ κλαπαύτη, που αφού μ έκαμες ξύδι κι αγκλεούρι, τώρα τάχα μου νοιάζεσαι μη με κάψει ο ήλιος! 

Εγω ολοένα έχω ταράντουλο από τη σύγχυση, αν θες να ξέρεις. Άμα ξαναλάχει να μην είσαι κόμε σι ντέβε, να πας να ξαγορευτείς για δε θα εύρει άλλη ώρα, από λιντερίτσινο θα πας κακομοιριασμένε μου. 

Δελέγκου φόρειε τη γιατέκα σου, πάρε τη βίκα, μη γκανιάσουμε στο δρόμο για νερό και σαρτοκοπάμε τσου όχτους και βιάσου, δε θέλω άλλη άργητα,θα με πιάσει λάνια!
-Λακίζω αφέντη μου και δε λογιάζω τσι φωνές σου, γιατί νογάω πως δε τσι πιστεύεις, στη φούρκα σου τσι λες.

Αμπαντονάρω εγώ οτι αναστήθηκα από λεχωνούδι στο αρχοντικό σου, αντίς κατεβήκανε οι αντενάτοι μου απο το Πλεμοναρίο; και αντίς μεγάλωσα τι ασύσταγο ήμουνα; δεν είχα αφιδοσύνη πουθενά και αντίς μ'  επιαντάριζε η συχωρεμένη η μάνα μου,τση εφούγιαζες: "Αστο μωρή Ζαμπέλα, μη το ξεσυνερίζεσαι, παιδί είναι, τι θέλεις να στέκεται στυλιάρι; Το ντεζόρντινο φέρνει ενόρντινο, μη σκιάζεσαι ,δεν είναι κανένα παρμένο να ξεμπουριστεί"
Κι εκείνη από σέβας ελόγου σου, άφηνε τη βέργα και τσι γλύτωνα
Ηύρεμα ήσουνα για τη φαμελιά μου αφέντη, αλλιά, θα διακονεύανε.
Ούτε με ξεχώρισες ποτέ από τα παιδία σου! μέχρι και πορτάδα δική μου έφτιανα, κι οχι αμούτσι μήτε μπιστιού...εν τη παλάμη! 

και ρούχα αφόρια από τα παιδία είχα, δεν ήμουνα κανένας ρούνιας, σα κάτι άλλα και η παδέλα σας, απ' ο,τι είχε, πάντα είχε και για μας. 

Ακόμα και στα γράμματα μ' αμπωσίες μ έστελνες, μη τηράς που δε τ' αγάπαγα κι έκανα γανιό κι αριβάριζα τάχατες με το σκόλασμα σαν γάτα μπανιάδα! 

Κι αν δεν ήσουν ελόγου σου, τοκιστής και σουλατσαδόρος στα ρεπάρα, θάμουνα! Και τσι αρρώστιες μου ελόγου σου πρόντος! γιατί ήμουνα κι ατάλικος ο καψερός. 

Τώρα σέρνε μου όσα δε σέρνει το αφανοσάρωμα, ξέρω οτι δεν είσαι αιρεσιάρης κι άμα έχεις γκιούστο, αναγνωρίζω το δικό μου το σμπάλιο.

-Πάμε μωρέ θρασίμι και με λαϊμισες, μπρι μας πάρουνε τα ζουμία και μας κομπαρίρει και κανένας κομπέβελος και  μας αντισκόψει. 

Τρέξε μία πιλάλα να ηφέρεις τη λάτα, να βγάλουμε λάδι λαμπάντε από την πίλα και τη μπότσα για τη Βερντέα, να τσι γιομίσουμε.

 Θυμού να κόψουμε αλιφασκιά για την αγκούσα και να φέρουμε το κακάβι για γάνωμα στη Χώρα, όπου νάναι θα γυρίσουμε να ξεκαλοκαιριάσουμε!
-Ούλα θα τα κάμουμε αφέντη μου, μη σκιάζεσαι και ευτούνα θα πάρουμε και μποκέ για τη σιόρα Γκιοβάννα θα κόψουμε  και γιουλάκια θα τση μαώξω,  να τα βάλει στο κόνισμα, να σχωράει το σιορ πάρε τση!
-Αμποδάτε χαρές! Ντούνκουε, να νετάρουμε μπρι πιάσει ντάβανος! Πάμε περικοπά, εβράδυωσε.

Pebble art By Χαρα Θ.

kantomagapi.blogspot.com