ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

ΘΕΑΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1893 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ...


ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ:

ΘΕΑΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Ολημερίς (από το 1993) το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν!
«Το χρονικό της οικοδόμησης του υπό αποπεράτωση ήδη κλειστού δημοτικού θεάτρου, αρχίζει με την έλευση στη Ζάκυνθο ως νομάρχη, της κεφαλονίτισσας Κατερίνας Κουταλά. 
Aναδειγμένη μέσα από το κεφαλονίτικο περιβάλλον του τότε υπουργού Γεράσιμου Αρσένη και διορισμένη από την τρίτη κατά σειρά κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, φθάνει στη Ζάκυνθο στα τέλη Οκτωβρίου 1993, αποφασισμένη να γράψει στο νησί μια δική της ιστορία.
Κι ήταν άνοιξη θυμάμαι του 1994, όταν ο προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Νομαρχίας Φίλιππος Συνετός, ο “εργοδότης” μου, όπως χιουμοριστικά τον προσφωνώ, μού διαβιβάζει πρόσκληση της νομάρχη να συμμετάσχω σε συζήτηση, για τη δημιουργία νέου κλειστού Θεάτρου Ζακύνθου. Τότε ήμουν πρόεδρος στη “Φιλόμουση Κίνηση Ζακύνθου” και ο Φίλιππος έφορος δημοσίων σχέσεων. Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο της νομάρχη, εκτός των δύο που προανάφερα, συμμετείχαν ο αρχιτέκτονας Σταμάτης Χονδρογιάννης, η μηχανικός της νομαρχίας Μαρία Σιδηροκαστρίτη, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Καποδίστριας και ο Διονύσης  Φλεμοτόμος, ο γνωστός λογοτέχνης, ενώ στην ομάδα εργασίας που συγκροτήθηκε στη συνέχεια προστέθηκαν η προϊσταμένη του Μεταβυζαντινού Μουσείου Ζακύνθου Ζωή Μυλωνά,  καθώς και ο ειδικός σύμβουλος τοπικής αυτοδιοίκησης Στέλιος Πέττας.
[…]
 Κοινή ωστόσο θέση όλων των παρευρισκομένων υπήρξε, πως το σημαντικότερο πολιτιστικό έργο για το νησί της Ζακύνθου θα ήταν η ανέγερση ενός σύγχρονου κλειστού θεάτρου, εφάμιλλου εκείνου που κάηκε στη σεισμοπυρκαϊά του 1953.
Ως προς το χώρο της ανέγερσης δυσκολευτήκαμε κάπως, για να καταλήξουμε τελικά ότι αυτός δεν μπορούσε να είναι άλλος από τα οικόπεδα που υπήρχαν οι σταφιδαποθήκες του ΑΣΟ στην παραλιακή λεωφόρο Κων. Λομβάρδου, που επρόκειτο να κλείσει και να διανείμει τα οικόπεδά του στις τοπικές ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών.
Τελικά συμφωνήσαμε να υποβάλουμε μια εμπεριστατωμένη εισήγηση με το σκεπτικό των προτάσεών μας, ώστε να τις επεξεργαστεί η κα Κουταλά και να τις καταθέσει στο περιφερειακό συμβούλιο Ιονίων Νήσων. Τον συντονισμό των ενεργειών ανέλαβε ο Φίλιππος Συνετός ενώ η Μαρία Σιδηροκαστρίτη και ο Σταμάτης Χονδρογιάννης ανέλαβαν την τεχνική επεξεργασία της πρότασης.»
ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΖΕΡΜΠΙΝΟΣ, «ermis news.gr» 2002
Πρόθεση της κας Κουταλά, όπως μας είπε, ήταν, στα πλαίσια των εργασιών του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων, να προτείνει την δημιουργία ενός μεγάλου πολιτιστικού έργου για τον νομό, καθώς και την ανάπτυξη μια σειράς δράσεων πολιτιστικού χαρακτήρα, όπως εκδόσεις βιβλίων τοπικής ιστορίας κ.ά.
«Ο υπουργός Γεωργίας Γιώργος Ανωμερίτης, παραχωρεί στον Δήμο Ζακυνθίων τις σταφιδαποθήκες του Α.Σ.Ο. στην παραλία, προκειμένου ν’ ανεγείρει Θέατρο».ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ, ΙΟΥΝΙΟΣ 1999
«Κατάσταση που κρατάει πενήντα πάνω κάτω χρόνια, ως τις μέρες μας δηλαδή, που η πρόθεση της Πολιτείας, όπως εκφράστηκε από τον κ. Υπουργό, είναι να γίνει επί τέλους μία αρχή. Αρχή που μπορεί να μη ανταποκρίνεται στη λαϊκή ρήση “η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”, αποτελεί ωστόσο ελπιδοφόρο μήνυμα που αν πέσει σε καλά χέρια θα έχει σίγουρα αποτέλεσμα».ΝΙΟΝΙΟΣ ΜΕΛΙΤΑΣ Εφημερίδα «ΕΡΜΗΣ», 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1999
«Την άνοιξη του 2013 αναμένεται να είναι έτοιμο το έργο του Δημοτικού Θεάτρου και αυτό έγινε γνωστό από τον ειδικό σύμβουλο του Δήμου Διον. Μήλεση ο οποίος πήρε το λόγο και μίλησε χθές το βράδυ κατά τον απολογισμό της δημοτικής αρχής που έγινε στο Πολιτιστικό Κέντρο Σαρακηνάδου. Ο κ. Μήλεσης ανέφερε ότι όλα θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι την άνοιξη του 2013 και από εκείνη την ημερομηνία και μετά θα μπορούμε να δούμε παραστάσεις στο Δημοτικό μας Θέατρο.»ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΡΜΗΣ», 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012
«΄Οτε ανέλαβον την διοίκησιν του Δήμου, εύρον κατερειπωμένον το εν τη πλατεία Γεωργίου Α΄ (είναι η σημερινή πλατεία Σολωμού) δημοτικόν Θέατρον 
και το Παράρτημα αυτού (ήταν η κατά προέκτασιν του θεάτρου συστεγαζόμενη λέσχη του πολιτικού συλλόγου “o Λομβάρδος”), περί ων ανωτέρω ανέφερα. 
Τα δημοτικά ταύτα κτίρια, άτινα είχον στοιχίσει εις τον Δήμον άνω των 200.000 δραχμών, εκ των κατά το 1893 επισυμβάντων σεισμών κατεστράφησαν, παρουσιάζοντα όψιν οικτράν υπό πάσαν έποψιν, προσβάλλοντα και αυτήν την όσφρησιν παντός διαβάτου και αποστερούντα συγχρόνως τους πολίτας της απολαύσεως του εν πάση εξευγενισμένη κοινωνία απαραιτήτου θεάτρου. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω μοί επεβάλετο να μεριμνήσω περί ανακαινίσεως των οικοδομών τούτων, όπως εκλειπούσης της ειρημένης ασχημίας ωραϊσθή εξ ενός η κεντρικωτέρα και μεγαλειτέρα Πλατεία μας, η τιμωμένη δια του ονόματος του ημετέρου Βασιλέως Γεωργίου του Α΄, απολαύση δ’ εκ του άλλου η κοινωνία μας εφεξής των θεατρικών διασκεδάσεων, τούθ’ όπερ και θα προσείλκυεν εκάστοτε ικανούς ξένους, εξ ών θα ωφελείτο ου σμικρόν ο τόπος μας.
Τα έργα εξετελέσθησαν εγκατασταθέντος εν τω παραρτήματι και του ηλεκτροφωτισμού.
 Η πλατεία μας ωραΐσθη και τη 26 Ιανουαρίου 1902 ηνεώχθησαν αι πύλαι του θεάτρου, προς τέρψιν των συνδημοτών και μεγίστην χαρά αυτών δια την αποπεράρτωσιν του έργου, το οποίον εθεωρείτο απραγματοποίητον, και αντί δαπάνης δραχ. 123.462,16 διεσώθησαν οικοδομαί, 
δι άς άλλοτε ως είπον, εδαπάνησεν ο Δήμος ποσόν διπλάσιον σχεδόν και εκ των οποίων ήδη απολαμβάνει ετησίως, ως ανωτέρω είρηται, εκ μεν του παραρτήματος ένθα εγκαταστάθη ο πολιτικός Σύλλογος «ο Λομβάρδος», όστις μετά του ετέρου Καταστήματος της λέσχης «ο Ζάκυνθος» κοσμούσι την ημετέραν πόλιν, δραχ. 1.800 ετησίως, εκ δε του καφφενείου του θεάτρου δραχ. 700, ήτοι εν όπλω δραχ. 2.500. […]»ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ (1853-1937), Δήμαρχος Ζακυνθίων (1899-1903). Πεπραγμένα της πρώτης από τις τρεις τετραετείς θητείες του.
«ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΄Ο,τι εθεωρείτο όνειρον, χθες απεδείχθη πραγματικότης, ό,τι ενομίζετο αδύνατον χθες συνετελέσθη. 
Τα ερείπια μετεβλήθησαν εις παλάτια, οι λίθοι και τα συντρίμματα εις μεγαλοπρεπές κτίριον. Και το υπό των καταστρεπτικών σεισμών του 1893 κρημνισθέν θέατρόν μας ανοικοδομηθέν στερεώτερον, μεγαλοπρεπέστερον και διαρκέστερον τη επιμόνω και θαυμαστή επιμονή και δραστηριότητι του αξιοθαυμάστου Δημάρχου μας κ. Αντωνίου Μακρή, ήνοιξε χθές το εσπέρας τας πύλας του τελεσθέντων την πρωϊαν των εγκαινίων αυτού. Από πρωΐας αι επί του δημοτικού καταστήματος και του κωδωνοστασίου των Αγ. Πάντων ανηρτημέναι σημαίαι και το κροτούν τηλεβόλον ειδοποίουν την τέλεσιν των εγκαινίων. Ούτως την δεκάτην πρωϊνήν ώραν προσήλθεν εις το θέατρον ο κ. Δήμαρχος μετά των κ.κ. δημοτικών Συμβούλων και ο κ. Νομάρχης και πλήθος κόσμου. Τον Αγιασμόν ετέλεσεν ο Εφημέριος της Μητροπόλεως Ιερεύς κ. ΄Ομηρος Περάτης μετά του Ιεροδιακόνου κ. Νικολάου Αβούρη, μετά το πέρας του οποίου ο Ελληνοδιδάσκαλος κ. Γεώργιος Μάνεσης απήγγειλε ωραίον λόγον περί της σημασίας του θεάτρου και των ηθικών διδαγμάτων της σκηνής εν τω αρχαίω θεάτρω και περί της επιδράσεως της μουσικής εν τη ηθική διαπαιδαγωγήσει του ημετέρου λαού, ηυχήθη δε όπως και η σκηνή του ημετέρου θεάτρου, όπερ ο φιλόπολις δήμαρχός μας εξ ερειπίων ανήγειρε, αποβή διδακτήριον ηθικόν και διαπλαστικόν ευγενών αισθημάτων. Τον λόγον του κ. Μάνεση κατεχειροκρότησε το παριστάμενον πλήθος μεθ’ ό εζητωκραύγασαν πάντες υπέρ του κ. Δημάρχου».
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “Ελπίς” της 27.1.1902



Αλίευση από ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Η Άγνωστη Ζάκυνθος - Θέατρο «Αβούρη» -Ας μάθουμε το νησί μας...!!


Μια ξενάγηση σε μια άλλη Ζάκυνθο επιχειρεί αυτή η νέα εκπομπή με τίτλο «Η Άγνωστη Ζάκυνθος».
Ένα ρεπορτάζ σε τοποθεσίες που δεν ξέρουμε και ακόμα ανακαλύπτουμε. Κάθε εκπομπή και κάτι διαφορετικό, ψάχνοντας τις ιστορίες, τα ήθη, τα έθιμα και τις δοξασίες.
Πρωταγωνιστές οι κάτοικοι του νησιού μας που μας λένε τις ιστορίες τους!
1η περιπλάνηση στο νησί μας είναι στο
θέατρο «Αβούρη» στα Μαρινέικα από τον ιδρυτή του Δημήτρη Αβούρη.
Ας μάθουμε το νησί μας...
Παρουσίαση: Διονύσης Νικολόπουλος
Εικονολήπτης: Δημήτρης Μαρκεσίνης


Μουσική: Summer Nights by LiQWYD
https://soundcloud.com/liqwyd
Creative Commons — Attribution 3.0 Unported — CC BY 3.0
Free Download / Stream:
https://bit.ly/summer-nights-liqwyd
Music promoted by Audio Library
https://youtu.be/6A2mPVrYAxs

Αλίευση: Viva.La.Revolucion

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020

"ΝΕΥΡΟΣΠΑΣΤΑ": «Έν Έτος -19ος- Πριν η Απαισία Νόσος Ερημώσει την Κέρκυραν και την Ζάκυνθον»



ΤΑ "ΝΕΥΡΟΣΠΑΣΤΑ" ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΒΟΥ ή ΠΟΤΖΗ

«Στα μέσα του 19ου αιώνα, «έν έτος πριν η απαισία νόσος [η χολέρα] ερημώσει την Κέρκυραν και την Ζάκυνθον, ενέσκηψεν εις τας δύο ταύτας νήσους τυχοδιώκτης ιταλός, όστις έφερεν μεθ’ εαυτού ελεϊνόν θίασον ξυλίνων νευροσπάστων[κουκλοθέατρο] και έδωκε παραστάσεις τινάς»

 [από το Γ. Τσοκόπουλος (1892) , «Ο Φασουλής», περιοδικό Παρνασσός], 
στην Κέρκυρα πρώτα και στην Ζάκυνθο στην συνέχεια, όπως ήταν η λογική πορεία των ερχομένων από την Ιταλία περιπλανώμενων καλλιτεχνών εκείνη την εποχή.Όταν, αφού ολοκλήρωσε τις παραστάσεις στην Κέρκυρα ο θίασος των νευροσπάστων, ταξίδεψε στην Ζάκυνθο, «καίτοι από της πρώτης παραστάσεως πλήθος πολύ συνέρρευσεν εις το πρωτοφανές θέαμα, ο ιταλός τυχοδιώκτης απήλθε της νήσου κατάχρεως και αφήνων οπίσω του τα ολίγα νευρόσπαστα».

Παρόλα αυτά, η καινοτόμα, για την Ελλάδα της εποχής εκείνης, μέθοδος παράστασης, «δεν ήργησε να εύρη μιμιτάς και ολίγα έτη μετά την χολέραν, νέος θίασος νευροσπάστων ήρχισε να δίδη παραστάσεις υπό διευθυντήν κάποιον Ανδρέαν Στραβόν». Το θέατρο των ανδρεικέλων λοιπόν, είναι «φρούτον της Ευρώπης μεταφυτευθέν και εν Ελλάδι».

Για τον Ανδρέα Πόγκη (ή Πότζη) - Στραβό σώζονται ελάχιστες πληροφορίες. 
Ο Λάσκαρης σημειώνει ότι «ο πρώτος τ’ ανδρείκελα εισαγάγων εν Ελλάδι [ήταν ο] Ανδρέας Πόγκης». Και αλλού διηγείται ότι «κατά τας πρώτας παραστάσεις του Νεοελληνικού Θεάτρου, τον ρόλον του orateur[αφηγητή] είχεν αναλάβει άσημος τις ηθοποιός, αλλά την βοήν αγαθός, ο εκ Ζακύνθου Ανδρέας Στραβός, όστις και μεταγενεστέρως, πρώτος αυτός, εισήγαγεν εν Ελλάδι τα νευρόσπαστα», δίνοντας εκ παραλλήλου την πληροφορία ότι ο Πόγκης - Στραβός ήταν άνθρωπος μορφωμένος και μάλιστα «εκ των λογιοτέρων του θιάσου» στον οποίο συμμετείχε, και όχι « ουρανοκατέβατος δια την γλωσσικήν αμάθειαν του», όπως τον χαρακτηρίζει σε σκαλάθυρμα του ο Αμπελάς.
Η οικογένεια Πόγκη ή Πότζη καταγόταν από την Αγκώνα της Ιταλίας και ήταν εγκατεστημένη στην Ζάκυνθο. 
Ο Ανδρέας Πόγκης, έγινε γνωστός ως “Στραβός”, δηλαδή με το παρατσούκλι (παρανόμι) που του “κόλλησαν” οι συντοπίτες του. Διότι, όπως εξηγεί ο Διονύσης Ρώμας, «φύση ευφάνταστη και ποιητική ο Ζακυνθινός δεν μπόρεσε ποτέ του ν’ αρκεστεί στα συμβατικά ονόματα των συνανθρώπων του. Βλέπει το γείτονά του σα μια καρικατούρα και νοιώθει την ανάγκη να του προσθέσει από κάτω την απαραίτητη “λεζάντα”». Ο Ανδρέας Πόγκης, είχε αδύναμη όραση, όπως πολύ αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1881, επιβεβαιώνεται από τον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο, ο οποίος στην σατυρική εφημερίδα Ραμπαγάς τον αναφέρει με το «τιμητικό» προσωνύμιο "γυαλάκιας"»
[Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΒΟΥΡΗ(1964- ) είναι θεατρολόγος και διευθύνει το Κέντρο Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΠΕ) στην Ζάκυνθο.]
[φωτογραφία: ΑΓΑΛΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 1939, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΤΑ ΝΕΑ»]

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

«Ό,τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ εκκλησία του Άγιου Αντωνίου του Ανδρίτση (κάτω από τον λοφίσκο του Προφήτη Ηλιού στα καμίνια:
Τμήμα της σκαλουνάδας του, η Αγία Τράπεζα και τμήμα της κόγχης του ιερού.»
ΜΑΡΙΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΗ-ΚΟΝΤΟΝΗ (Φωτογραφίες & σχόλιο Μαρία Σιδηροκαστρίτη-Κοντονή )

«Η δεύτερη μελέτη αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης της πολιτισμικής ατμόσφαιρας στη Ζάκυνθο του 17ου αιώνα, που γέννησε τον ορθόδοξο κύκλο θεατρόφιλων λογίων της αδελφότητας του Άγιου Αντώνιου του Ανδρίτση, στον οποίο συμμετείχαν ο Σαβόγιας Ρουσμέλης, ο Τζανέτος Αβούρης και ο Θεόδωρος Μοντσελέζε και οδήγησε στη συγγραφή πρωτότυπων θεατρικών έργων και την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων.
Ως εκ τούτου, συζητά τα έργα που «ετοιμάστηκαν για παράσταση» από τον Αβούρη, παραστάθηκαν στη Ζάκυνθο τον ύστερο 17ου αιώνα και περιέχονται στον κώδικα Marcianus Graecus XI. 19. 
Ο «αντιγραφέας» των έργων που περιέχονται στον Νανιανό κώδικα, Τζανέτος Αβούρης, οικειοποιείται τις ιστορίες που δανείστηκαν οι κρητικοί ποιητές από τη Δύση, επεμβαίνει σ’ αυτές και τις διαφοροποιεί έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των ζακυνθινών θεατών του καιρού του.»
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΒΟΥΡΗ: «"ΣΤΡΟΥΦΟΥΛΙΔΩΤΑ", ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ 2019



Αλιεύτηκε από Dionisi Vitso

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

ΣΤΟ ΤΖΑΝΤΕ: "ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΩΝ ΟΜΠΡΕΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ" !!

Θέατρο για Παιδιά για ηλικίες από τεσσάρων έως ενενήντα τεσσάρων
...Το «Πάρκο των ομπρελών και οι κλέφτες του χρόνου» είναι μια φανταστική περιπέτεια που θα αγγίξει τα παιδιά, αλλά θα θυμίσει και σημαντικές αξίες, που τείνουν να ξεχάσουν οι ενήλικες. Το κεντρικό μήνυμα του έργου είναι : Ποια είναι η ουσία της ζωής;...

Η Θεατρική Σκηνή Σαρακινάδου, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και στο πλαίσιο της δράσης της, Θέατρο για Παιδιά, παρουσιάζει ένα έργο για ηλικίες από τεσσάρων έως ενενήντα τεσσάρων , με τίτλο “Το πάρκο των ομπρελών και οι κλέφτες του χρόνου”,
σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Όλγας Παρασκευοπούλου.
Στο θέατρο του Σαρακινάδου
στις 2-3 & 9-10 Νοεμβρίου και ώρα 6.30 μμ..
Παραστάσεις και για σχολεία.

         ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η Κίκο, ένα ρακένδυτο, ορφανό κοριτσάκι το σκάει από το οικοτροφείο, όταν δεν αντέχει πια να βλέπει όλους εκεί να είναι βιαστικοί και αγέλαστοι. 

Έχει ακούσει από τον φίλο της τον Χάρη, ότι υπάρχει ένα πάρκο που το αποκαλούν παράξενο γιατί εκεί ακόμα ακούγονται γέλια. 
Η Κίκο φτάνει τελικά στο παράξενο πάρκο ελπίζοντας ότι θα βρει ένα μέρος για να ζήσει. Οι κάτοικοι του πάρκου την υποδέχονται με καλοσύνη και γέλια και την βοηθούν να φτιάξει το σπιτάκι της, ενώ της αποκαλύπτουν την τρομερή αλήθεια για το τι συμβαίνει. 
Η πόλη στην οποία ζούσε , αλλά και οι υπόλοιπες πόλεις έχουν καταληφθεί από τους χρονοπράκτορες, κάτι γκρίζους κυρίους, που εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να υπογράφουν χρονοσυμβόλαιο με την χρονοτράπεζα.
 Οι χρονοπράκτορες τώρα ελέγχουν απόλυτα τον χρόνο των ανθρώπων και οι άνθρωποι έπαψαν πια να επικοινωνούν μεταξύ τους, να γελάνε και να είναι χαρούμενοι. 
Όλη την ημέρα τρέχουν για να προλάβουν και είναι σκυθρωποί. Οι μόνοι που αντιστέκονται στους χρονοπράκτορες είναι όσοι ζουν στο Πάρκο.
 Οι χρονοπράκτορες στο μεταξύ θέλουν να καταστρέψουν το πάρκο, αλλά και να απαγάγουν την Κίκο γιατί τη θεωρούν επικίνδυνη, καθώς φοβούνται ότι μπορεί να ξεσηκώσει τα παιδιά σε επανάσταση. Έτσι, ένας χρονοπράκτορας μπαίνει κρυφά στο πάρκο και προσπαθεί να δελεάσει την Κίκο με μια πανάκριβη κούκλα και ένα παιχνίδι υπερσύγχρονης τεχνολογίας. 
Η Κίκο όμως δεν ενδίδει και κατηγορεί τον χρονοπράκτορα ότι είναι κλέφτης του χρόνου. Ο χρονοπράκτορας προσπαθεί να την απαγάγει. 
Θα τα καταφέρει άραγε; 
Ξεκινάει μια περιπέτεια κυνηγητού. Η πολύτιμη βοήθεια των παιδιών και του Φεγγαροσκεπαστή που σκεπάζει το φεγγάρι και χαρίζει τα ημισέληνα στους ανθρώπους , αλλά και της βοηθού του, της Κασσιόπειας, θα βοηθήσει τελικά να εξαφανίσουν τους χρονοπράκτορες και να κάνουν τον χρόνο και πάλι ανθρώπινο; 


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 
Κάποια στιγμή, μερικοί ήρωες του έργου μας, θα αναρωτηθούν: 
«Είναι ο χρόνος χρήμα ή είναι ζωή;» έτσι ξετυλίγεται ένα κουβάρι προβληματισμών, όπως «Εάν ο χρόνος είναι χρήμα, τότε δεν προλαβαίνουμε να ακούσουμε, να νιώσουμε, να αγαπήσουμε και να ζήσουμε» «Αποταμιεύεται ο χρόνος;», «ο χρόνος που επενδύουμε σε φίλους είναι σπατάλη;» «Αξίζει να μην έχουμε χρόνο, για να έχουμε πολλά υλικά αγαθά;» «Είναι προτιμότερο να έχουμε ή να είμαστε;» «Η αξία της ζωής μετριέται με χρήμα;» 
Το «Πάρκο των ομπρελών και οι κλέφτες του χρόνου» είναι μια φανταστική περιπέτεια που θα αγγίξει τα παιδιά, αλλά θα θυμίσει και σημαντικές αξίες, που τείνουν να ξεχάσουν οι ενήλικες. 
Το κεντρικό μήνυμα του έργου είναι : “Ποια είναι η ουσία της ζωής;” Αν βιαστείτε να πείτε ότι είναι ένας προβληματισμός, που δεν θα καταλάβουν τα παιδιά, θα σας πούμε ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται, με μη συνειδητό ίσως τρόπο, πάρα πολλά, ειδικά όταν αυτά λεχθούν στο ύφος το οποίο αυτά κατανοούν. 
Από τον παραπάνω προβληματισμό γεννιούνται πολλά ερωτήματα, μέσα από τα οποία αναδεικνύονται τα μηνύματα του έργου. 
Το έργο αυτό επισημαίνει και σχολιάζει, ένα από τα πιο επιβλαβή χαρακτηριστικά του σύγχρονου τρόπου της ζωής μας : 
τη βιασύνη του ανθρώπου και την έλλειψη χρόνου που έχει ή νομίζει ότι έχει, με ότι αυτό συνεπάγεται και που εν τέλει οδηγεί τον άνθρωπο να μην μπορεί να κρίνει τι είναι σημαντικό και τι όχι.
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα- προβληματισμούς δίνονται μέσα από τις πράξεις των ηρώων του έργου και από τους συμβολισμούς που εκπροσωπεί ο κάθε ήρωας. 
Οι ήρωες αντιμάχονται το «κακό» και αναδεικνύουν το ουσιαστικό, που δεν είναι άλλο από την αγάπη και τη συμπόνια για το συνάνθρωπο, την αξία της ανθρώπινης προσφοράς, την συνειδητή αντίσταση σε ότι πάει να μας κλέψει την χαρά της ζωής, την αποδοχή στη διαφορετικότητα και το νικηφόρο αποτέλεσμα της ομαδικότητας.
 Οι ήρωες του έργου μας, αντιστέκονται στις πλασματικές ανάγκες, απορρίπτουν τις ψεύτικες ελπίδες και καταφέρνουν να ζήσουν ως άνθρωποι.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ : Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Όλγα Παρασκευοπούλου
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ : Μιχάλης Τσαούσης
ΜΑΚΕΤΑ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Θάλεια Ξενάκη
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Μπάμπης Καρυδάκης , Θάλεια Ξενάκη
ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Όλγα Παρασκευοπούλου
ΦΩΤΑ: Άκης Ζώντος
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αντριανή Μαρούλη
ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΦΙΣΑΣ: Θάλεια Ξενάκη
VIDEO ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Όλγα Παρασκευοπούλου
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Νίκος Μίχος
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΥΚΛΑΣ ΜΑΠΕΤ: Ελένη Μασλάρη
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Ντενίζ Κούτση,
Διονύσης Λυμούρης,
Στέλιος Χαραλαμπίδης,
Λουκάς Ιωσηφίδης,
Μαρία Κοντονή,
Γιώργος Μυλωνάς.


#το.παρκο.των.ομπρελων.και.οι.κλεφτες.του χρονου# #Ανδριανη_Μαρουλη# χορογραφει το εργο μας




"Ο χρόνος φεύγει χάνεται μα μενουν οι αναμνήσεις, κοίτα με φίλους στη ζωή, πάμπολλες να κρατήσεις#Το_πάρκο_των_ομπρελών_και_οι_κλέφτες_του_Χρόνου#


Δηλώστε τη Συμμετοχή Σας: 

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

"ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ" ΤΟΥ ΝΗΛ ΣΑΙΜΟΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΣΑΡΑΚΙΝΑΔΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ.

Η εικόνα ίσως περιέχει: 2 άτομα, άτομα στέκονται και παπούτσια

"Oι ηλίθιοι" του Νηλ Σάιμον από τη Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου

Εξαιτίας μιας παλιάς κατάρας, οι κάτοικοι ενός χωριού είναι ηλίθιοι. Πολλοί έχουν προσπαθήσει επανειλημμένως να λύσουν την κατάρα μέχρι που ο νέος δάσκαλος καταφέρνει τελικά να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια

Η Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου, από 2 Φεβρουαρίου έως 17 Φεβρουαρίου 2019 εκτός Δευτέρας και Τρίτης ανεβάζει την παράσταση «ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ», μια ρομαντική κωμωδία του Νηλ Σάϊμον σε σκηνοθεσία των Νίκου Σκουλά - Γιώργου Γκίκα, στη σκηνή του Πολιτιστικού Κέντρου Σαρακινάδου και ώρα 21:15.


ΔΙΑΝΟΜΗ

ΛΕΩΝ ΤΟΛΤΣΙΝΣΚΥ - Νίκος Σκουλας
ΣΝΕΤΣΚΥ - Μάριος Αρβανιτάκης
ΔΙΚΑΣΤΗΣ - Λουκάς Ιωσηφίδης
ΣΛΟΒΙΤΣ (ΧΑΣΑΠΗΣ) - Ηλίας Θεοδόσης
ΜΙΣΚΙΝ (ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ) - Γιώργος Μυλωνάς
ΓΙΕΝΤΣΝΑ (ΠΩΛΗΤΡΙΑ) - Ντενίζ Κούτση
Δρ. ΖΟΥΜΠΡΙΤΣΚΥ - Νίκος Ζώντος
ΛΕΝΥΑ ΖΟΥΜΠΡΙΤΣΚΥ - Όλγα Παρασκευοπούλου
ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΜΠΡΙΤΣΚΥ - Μαρία Μανδηλά
ΓΚΡΕΓΚΟΡ ΓΙΟΥΣΕΚΕΒΙΤΣ - Στέλιος Χαραλαμπίδης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίκος Σκουλάς, Γιώργος Γκίκας
ΣΚΗΝΙΚΑ - ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ: Θάλεια Ξενάκη
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Σωτηρίου
ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: Νίκος Μίχος
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Μπάμπης Καρυδάκης
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΩΝ: Μαρία Γκιβέτση
ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Kristina Milanovic
ΦΩΤΙΣΜΟΣ - ΗΧΟΣ: Αποστόλης Ζώντος
ΑΦΙΣΑ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Νίκος Παπαδάτος
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΙΣΑΣ: Θάλεια Ξενάκη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ: Διονύσης Φουρνογεράκης
ΥΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: Νίκος Παπαδάτος