🚩30χρονη Εμπειρία από τη Σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία ❤️

Από Ninetta Altani

"Τριαντάχρονη εμπειρία από τη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία":
Θα αρχίσω από το 9τάξιο σχολείο, που πήγα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. 

Το μεσημέρι τρώγαμε στο σχολείο πλήρες μεσημεριανό γεύμα, μετά διαβάζαμε τα μαθήματά μας για την επόμενη ημέρα και συμμετείχαμε σε διάφορες δραστηριότητες (τέχνες – αθλητισμός – φυσικό περιβάλλον), ανάλογα με τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα, πάντα με την παρουσία και συμβολή εκπαιδευτικού, μέχρι να γυρίσουν οι γονείς μας από τη δουλειά. Ολα αυτά σε καθαρό, ζεστό, υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον σχολικών κτηρίων και εγκαταστάσεων με τακτική συντήρηση και άμεσες επισκευές, εάν αυτό ήταν αναγκαίο.
Τα φροντιστήρια υπήρχαν στο σχολείο μόνο για τους αδύναμους μαθητές και βεβαίως δωρεάν. 

Είχαμε εργαστήριο χημείας και φυσικής, εργαστήριο για διάφορες μικρο-κατασκευές, κήπο για μαθήματα κηπουρικής και μαγειρείο για μαθήματα μαγειρικής. 

Κάθε σχολείο είχε το δικό του γήπεδο και κλειστό γυμναστήριο με όλα τα όργανα γυμναστικής. Αυτές οι εγκαταστάσεις ανταποκρίνονταν σε πολύ αυστηρές απαιτήσεις και προδιαγραφές για την ασφάλεια της μαθητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας και προσέφεραν τις καλύτερες συνθήκες για το εκπαιδευτικό έργο στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Δύο φορές το μήνα πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε θέατρο, συναυλίες σε κάποιο μέγαρο μουσικής ή σε κινηματογράφο, στα πλαίσια της σχολικής μας εκπαίδευσης. 

Ολα αυτά ήταν πάντα δωρεάν. Παράλληλα, στις αρχές της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές της μουσικής, του αθλητισμού και άλλων ειδικοτήτων έκαναν επιλογή ανάλογα με την ιδιαίτερη κλίση του κάθε παιδιού και επέλεγαν τα παιδιά με ιδιαίτερα ταλέντα και τα προωθούσαν, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους, για μετασχολική και δωρεάν εξειδίκευση. 

Στο σχολείο, στα πλαίσια της προληπτικής ιατρικής, δύο φορές το χρόνο μας εξέταζαν οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων και μας έκαναν εκεί και τα απαραίτητα εμβόλια. 

Στα βουνά υπήρχαν δημόσια θεραπευτήρια για υπέρβαρα ή αδύνατα παιδιά όπου πήγαιναν το καλοκαίρι και εκεί για δύο μήνες ακολουθούσαν μια ειδική διατροφική θεραπεία και σωματική άσκηση. 

Χρήση αυτών των θεραπευτηρίων, για διάφορες παθήσεις και για ανάρρωση, κάνανε και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Υπήρχαν και οι λεγόμενες λουτροπόλεις με ιαματικά νερά, με ξενοδοχειακές μονάδες, για τις διάφορες θεραπείες και φυσικοθεραπείες του λαού της Τσεχοσλοβακίας.

 Αυτή τη φροντίδα απολάμβαναν τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής και φοιτητικής διαδικασίας.

Παντρεύτηκα όταν ήμουν 21 χρόνων. Εγώ εργαζόμενη και ο άντρας μου δευτεροετής φοιτητής του πολυτεχνείου. 

Μετά από ένα χρόνο κάναμε το παιδί μας. Πήρα ένα χρόνο άδεια τοκετού με πλήρεις αποδοχές, αργότερα το έκαναν τρία χρόνια, με τα τελευταία δύο χρόνια με αποδοχές 70% του μισθού. 

Οταν τελείωσε η άδεια, γύρισα στον ίδιο χώρο και την ίδια θέση της εργασίας.

 Ο άνδρας μου, παντρεμένος φοιτητής και με παιδί, έπαιρνε επίδομα αντίστοιχο του βασικού μισθού ενός εργαζομένου. 

Μόλις γέννησα, δύο φορές την εβδομάδα ερχότανε μια νοσοκόμα στο σπίτι μας, να ζυγίσει το παιδί και να με βοηθήσει στο θηλασμό, στο μπάνιο και στη φροντίδα του. 

Γάλα, βρεφικές τροφές και πάνες ήταν δωρεάν.

Και οι τρεις μας είχαμε δικαίωμα να τρώμε στις φοιτητικές εστίες, δωρεάν, το μεσημέρι και το βράδυ. 

Το παιδί μας, μόλις κάναμε την αίτηση, πήγε σε παιδικό σταθμό. Στον παιδικό σταθμό παρείχαν ακόμα και τα ρούχα του παιδιού, τρία γεύματα την ημέρα και φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό με τακτικές επισκέψεις παιδιάτρου. Σε περίπτωση ασθένειας του παιδιού, η μητέρα έπαιρνε άδεια από την εργασία της 8 ημέρες με πλήρεις αποδοχές και τις υπόλοιπες ημέρες το 80% των αποδοχών. Η προληπτική ιατρική ήταν πολύ αναπτυγμένη. Για όλες τις ειδικότητες. 

Με επιστολή στο σπίτι, με προγραμματισμένο ραντεβού και με επίπληξη εάν δεν ανταποκρινόσουν στο κάλεσμα. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών.

Το Κράτος μας έδωσε σπίτι που πληρώναμε με επιταγή 8% του μισθού μας. Αυτή η επιταγή κάλυπτε το νοίκι, το ρεύμα, το νερό και φυσικό αέριο. Ολο το εικοσιτετράωρο είχαμε ζεστό νερό και το χειμώνα θέρμανση. 

Οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν και αυτά μαγειρεία.

 Μέσα στο οχτάωρο της εργασίας είχες μισή ώρα για κολατσιό και μια ώρα για το μεσημεριανό σου. 

Ολες οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν τα δικά τους εξοχικά καταλύματα στα βουνά, σε χιονοδρομικά κέντρα για τις χειμερινές διακοπές και σε μεγάλες λίμνες και στα ποτάμια για τα καλοκαίρια.

 Στις άλλες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης που είχαν θάλασσα υπήρχαν ξενοδοχειακές μονάδες όπου κάνανε τις διακοπές τους και εργαζόμενοι της Τσεχοσλοβακίας. 

Ο εργαζόμενος πλήρωνε μόνο ένα μέρος της διατροφής του και της μεταφοράς του. Τη διαμονή και το υπόλοιπο κόστος κάλυπτε το ασφαλιστικό του ταμείο. 

Οι γυναίκες δικαιούνταν σύνταξή στα 55 και οι άνδρες στα 60.

Δεν είχαμε όλοι αυτοκίνητα γιατί δεν μας ήταν και τόσο απαραίτητα. Είχαμε πολύ καλές και πυκνές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, τραμ, μετρό, τρένα, αεροπλάνα κλπ. Την ημέρα κάθε τρία λεπτά και τη νύχτα τουλάχιστον κάθε μια ώρα υπήρχαν δρομολόγια των αστικών μέσων μεταφοράς. Ποτέ δεν χρειάστηκα ταξί, ήταν μόνο για τους τουρίστες.

Δεν είχα νοιώσει ποτέ το άγχος και την ανασφάλεια, διότι δεν ήξερα, μάλλον δεν ξέραμε τι θα πει η ΑΝΕΡΓΙΑ ή απλήρωτη εργασία, τι θα πει εκμετάλλευση, τι θα πει να κρυώνεις, να μην έχεις σωστή ή καθόλου ιατρική περίθαλψη και σωστή Παιδεία. 

Εγώ που τα είχα τα θεωρούσα τότε όλα αυτονόητα. 

Σήμερα βλέπω ότι δεν ήταν. Θα έπρεπε να τα υπερασπιστούμε και να μην επιτρέψουμε στην Αντεπανάσταση να νικήσει και να ισοπεδώσει όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων και όλες τις κατακτήσεις του Σοσιαλισμού.

Ζώντας στην Ελλάδα, τα τελευταία 30 χρόνια, είδα και την καπιταλιστική ανάπτυξη και τώρα την καπιταλιστική κρίση. 

Γνώρισα τι θα πει ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια. Σήμερα ξεθεμελιώνουν και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα, τις άδειες μητρότητας, το επίδομα τοκετού, τη συνταξιοδότηση, για να διαφυλάξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. 

Μόνη ελπίδα για το λαό, η δημιουργία Λαϊκής Συμμαχίας για Σοσιαλιστική Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για ειρήνη και προκοπή του λαού.

Οσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι’ αυτήν την κοινωνία…!!
Χρυσούλα ΣΛΑΒΙΚ
Κέρκυρα, Μάρτης 2013

Test ΚΟΥΒΑ vs ΕΛΛΑΔΑ

Panos Kalpis:

Luna Large
ΕΣΣΔ: Μέθοδοι οργάνωσης της υγειονομικής φροντίδας που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται διεθνώς, αποτελούν παράδειγμα, διδάσκονται σε ανάλογες σχολές. 

Αυτό όμως που δεν μπορεί να εφαρμοστεί είναι η συνολική κατεύθυνση του συστήματος Υγείας και οι βασικές αρχές. 

Αυτό συμβαίνει γιατί το πρόβλημα δεν είναι απλά επιστημονικό - τεχνικό. Είναι πρόβλημα κοινωνικοοικονομικής κατεύθυνσης. 

Ολα αυτά μπόρεσαν να εφαρμοστούν ενιαία και ολοκληρωμένα, σε μια κοινωνία που τίποτα δεν έμπαινε εμπόδιο στη δωρεάν για όλο τον λαό πρόσβαση στην πρόληψη και θεραπεία. 

Μοναδικό όριο ήταν τα όρια της ίδιας της επιστήμης και τα βήματα στη συνολική ανάπτυξη της κοινωνίας. 

Παρά τα προβλήματα που είχε η σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ, στο επίκεντρο ήταν οι κοινωνικές λαϊκές ανάγκες. 

Αυτό δεν μπορεί να υπάρξει σε κανένα καπιταλιστικό κράτος. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι πατώντας πάνω στην πείρα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα και τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης, ο σοσιαλισμός στο μέλλον θα δώσει πολλά περισσότερα σε αυτόν τον τομέα.
ΚΟΥΒΑ: Το Σύστημα Υγείας της Κούβας (περίθαλψη - φαρμακευτική κάλυψη) είναι αποκλειστικά 100% δημόσιο και καλύπτει το 100% του λαού χωρίς προϋποθέσεις.
ΕΛΛΑΔΑ: Κυβέρνηση: Όχι στη συνταγογράφηση των μοριακών τεστ γιατί θα μειώσει τα κέρδη των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων. Το πλαφόν για το μοριακό τεστ από 60 ευρώ θα πάει 47 ευρώ. 

Δεν έχουμε δα και κομμουνισμό!

~~~

Ξέρετε ποιά είναι η διαφορά του εμβολίου Pfizer και του Κουβανέζικου Soberana;


 ΠΑΝΟΣ ΑΛΕ­ΠΛΙΩ­ΤΗΣ:

Με αυτή την ερώ­τη­ση κα­λω­σό­ρι­σε την Ιτα­λι­κή αντι­προ­σω­πεία ο διευ­θυ­ντής του Ιν­στι­τού­του Εμ­βο­λια­σμών Frilay, Dr Vicente Vérez Bencomo για να απα­ντή­σει ο ίδιος:

“Η Pfizer δη­μιούρ­γη­σε ένα εμπό­ρευ­μα για να το που­λή­σει σε κυ­βερ­νή­σεις με με­γά­λα κέρδη, με απο­τέ­λε­σμα μια κά­ποια προ­στα­σία από τον ιό. Στην Κούβα εξε­λί­ξα­με ένα εμ­βό­λιο για να προ­στα­τεύ­σου­με τον λαό μας και θα το πε­τύ­χου­με. Αν πρό­κει­ται να κερ­δί­σου­με κά­ποια χρή­μα­τα από την ερ­γα­σία μας θα τα δια­θέ­σου­με για νέα δη­μό­σια έρευ­να”.

Ο Maurizio Coppola που γρά­φει το άρθρο συμ­με­τέ­χει μαζί με άλ­λους 34 Ιτα­λούς που έχουν εμ­βο­λια­στεί στην Ιτα­λία και επέ­λε­ξαν για ανα­μνη­στι­κή δόση να εμ­βο­λια­στούν με το Κου­βα­νέ­ζι­κο εμ­βό­λιο Soberana Plus.

Συμ­με­τέ­χει στην έρευ­να με τίτλο Soberana Plus Turin i la Pradera που κα­τα­γρά­φει το απο­τέ­λε­σμα για επί­τευ­ξη ανο­σί­ας σε αν­θρώ­πους που έχουν ήδη εμ­βο­λια­στεί με άλλα εμ­βό­λια όταν θα λά­βουν ανα­μνη­στι­κή δόση με το Κου­βα­νέ­ζι­κο εμ­βό­λιο.

Φυ­σι­κά οι φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ες έχουν το κέρ­δος σαν στόχο. Γιαυ­τό και δεν απε­λευ­θε­ρώ­νουν τις πα­τέ­ντες και μά­λι­στα με την στή­ρι­ξη της ΕΕ.

Χωρίς κα­νέ­ναν εξα­να­γκα­σμό τον Νο­έμ­βριο είχαν εμ­βο­λια­στεί με του­λά­χι­στον μία δόση 10,2 εκα­τομ­μύ­ρια Κου­βα­νοί δη­λα­δή το 100% του πλη­θυ­σμού. Από αυ­τούς τα 9,2 εκα­τομ­μύ­ρια είχαν κάνει 2 δό­σεις και τα 8,7 εκα­τομ­μύ­ρια, 78%, είχαν κάνει και την τρίτη δόση. Σή­με­ρα το 82,1% έχει κάνει όλο το εμ­βο­λια­στι­κό πρό­γραμ­μα με 2 δό­σεις Soberana 02, 1 δόση Soberana Plus ή 2 δό­σεις Abdala.

Ήδη στο τέλος του Νο­έμ­βρη 311 000 άν­θρω­ποι είχαν κάνει και τέ­ταρ­τη δόση. Η προ­στα­σία ανέρ­χε­ται σε 92,4%.

Εκτός από τον εμ­βο­λια­σμό παίρ­νο­νται και μέτρα με τή­ρη­ση των απο­στά­σε­ων, μά­σκες κλπ. Αυ­στη­ρά μέτρα είχαν παρ­θεί μέχρι τις 15 Νο­εμ­βρί­ου για τον έλεγ­χο της με­τά­δο­σης με απο­τέ­λε­σμα την δρα­στι­κή μεί­ω­ση των νε­κρών την τε­λευ­ταία εβδο­μά­δα του Νο­έμ­βρη και ελα­χι­στο­ποί­η­ση της με­τά­δο­σης

Εκτός από την με­γά­λη προ­στα­σία που προ­σφέ­ρει ιδιαί­τε­ρα σε αν­θρώ­πους που έχουν ήδη νο­σή­σει ή είχαν εμ­βο­λια­στεί με άλλα εμ­βό­λια το εμ­βό­λιο Soberana Plus δεν προ­κα­λεί καμία πα­ρε­νέρ­γεια όπως το­πι­κό πόνο ή δυ­σφο­ρία. Τα εμ­βό­λια της Κού­βας είναι εξαι­ρε­τι­κά φθηνά, βα­σί­ζο­νται στην πα­ρα­δο­σια­κή ια­τρι­κή, μπο­ρούν να κα­τα­σκευα­στούν και να δια­τη­ρη­θούν σε όλες τις κλι­μα­το­λο­γι­κές συν­θή­κες, ήδη πα­ρά­γε­ται στο Ιράν με Κου­βα­νέ­ζι­κη τε­χνο­λο­γία, ώστε να μην επι­βα­ρύ­νο­νται με έξοδα με­τα­φο­ράς και απο­θή­κευ­σης.

Η Κούβα είναι η χώρα που προη­γεί­ται στον εμ­βο­λια­σμό των παι­διών. Ήδη έχουν εμ­βο­λια­στεί 2 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά ηλι­κί­ας 2-18 χρο­νών έχο­ντας δη­μιουρ­γή­σει ει­δι­κό εμ­βό­λιο για παι­διά για να μην μο­λύ­νουν τους με­γα­λύ­τε­ρους και να μην κιν­δυ­νεύ­ουν τα ίδια δη­λώ­νει ο Ricardo Perez Valerino υπεύ­θυ­νος του Ιν­στι­τού­του Frilay για τις διε­θνείς σχέ­σεις.

Ο Ιτα­λός επι­στή­μο­νας Fabrizio Chiodo που συμ­με­τέ­χει στην έρευ­να δη­λώ­νει: 

«Το Κου­βα­νέ­ζι­κο εμ­βό­λιο δεν οφεί­λε­ται σε κά­ποιο θαύμα αλλά είναι απο­τέ­λε­σμα πο­λι­τι­κών απο­φά­σε­ων. Στην μάχη κατά του κο­ρω­νοϊ­ού η Κούβα απο­τε­λεί λα­μπρό πα­ρά­δειγ­μα, που πρω­το­πό­ρα έχει εξε­λί­ξει το δη­μό­σιο σύ­στη­μα Υγεί­ας και την δη­μό­σια βιο­τε­χνο­λο­γι­κή έρευ­να».

Μετά από 60 χρό­νια εμπάρ­γκο κα­τα­φέρ­νει η Κούβα με δικά της μέσα, βα­σι­σμέ­νη στην δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση και έρευ­να και στις σο­σια­λι­στι­κές υπο­δο­μές και αρχές να ανα­πτύ­ξει τρία εμ­βό­λια και άλλα δύο επι­κου­ρι­κά στην μάχη για την ζωή και την Υγεία του λαού της την ώρα που οι κα­πι­τα­λι­στι­κές χώρες δεν έχουν κα­τα­φέ­ρει να ελέγ­ξουν την εξά­πλω­ση του ιού που η όποια αντι­με­τώ­πι­σή του έχει κα­τα­δεί­ξει την γύ­μνια του συ­στή­μα­τος που βα­σί­ζε­ται στην κερ­δο­φο­ρία των με­γά­λων Ομί­λων.

Πε­ρί­λη­ψη του άρ­θρου του Maurizio Coppola που δη­μο­σιεύ­τη­κε στην ηλε­κτρο­νι­κή σε­λί­δα «Peoples Dispatch».

atexnos.gr

~``~

ΜΟΡΙΑΚΑ ΤΕΣΤ

Τα κέρδη των εργαστηρίων, η έγνοια της κυβέρνησης για τη διαμόρφωση του πλαφόν

«Η δυνατότητα των εργαστηρίων να λειτουργούν με κέρδος παραμένει», είπε ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ1 σήμερα το πρωί, για την κυβερνητική απόφαση του πλαφόν των 47 ευρώ, στην τιμή του μοριακού τεστ.

Επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά πως βασική έγνοια της κυβέρνησης δεν είναι η οικονομική ανακούφιση και η προστασία του λαού, αλλά η εξασφάλιση των κερδών του ιδιωτικού τομέα, ο Αδ. Γεωργιάδης σημείωσε ότι από την εποχή του πλαφόν των 60 ευρώ έως σήμερα έχει αποσβεστεί το κόστος των μηχανημάτων που είχαν αγοραστεί και έχει μεγαλώσει το περιθώριο κέρδους, ενώ η «Ομικρον» έχει πολλαπλασιάσει τη ζήτηση.

«Η δυνατότητα των εργαστηρίων να λειτουργούν με κέρδος παραμένει και μπορούν να κάνουν τεστ σε χαμηλότερη τιμή» είπε, τονίζοντας πως συνυπολογίστηκαν οι μεταβολές αυτές προτού αποφασιστεί το πλαφόν.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες επιβαρύνονται ήδη από τις αυξήσεις σε ρεύμα, καύσιμα και φυσικό αέριο και τις ανατιμήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης. Τα δε σημεία ελέγχου του ΕΟΔΥ, όπου διεξάγονται δωρεάν τα τεστ, είναι μόλις 144 σε όλη την επικράτεια.

ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Η κυβέρνηση «αντιμετωπίζει» τη μεγάλη διασπορά στα νοσοκομεία με τα επικίνδυνα μέτρα που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση

Πηγή: Eurokinissi

Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά τις προσλήψεις στα νοσοκομεία, την επίταξη του ιδιωτικού τομέα και τα δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ διότι τα θεωρεί ανεπίτρεπτο κόστος για την «οικονομία των λίγων», σχολιάζει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την κατάσταση στα νοσοκομεία.

«Τα δεδομένα των τελευταίων ημερών αναδεικνύουν μεγάλη διασπορά μολύνσεων στο προσωπικό των δημόσιων μονάδων Υγείας. Τα μέτρα, με τα οποία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να "αντιμετωπίσει" τη διασπορά, είναι τα ίδια χρεοκοπημένα και επικίνδυνα μέτρα που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση και περιλαμβάνουν μετακινήσεις προσωπικού, μείωση των ημερών της καραντίνας για όσους νοσούν στις 5 μέρες και κλείσιμο χειρουργείων!!!

Αυτά τα μέτρα δεν αντιστοιχούν στις λαϊκές ανάγκες, αλλά στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης που θεωρεί την πρόσληψη προσωπικού, την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, τα δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ και όλα τα άλλα μέτρα προστασίας ως ανεπίτρεπτο κόστος για την "οικονομία των λίγων", για αυτό και τα αρνείται πεισματικά».

902.gr

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ ΕΙΧΕΣ ΜΑΘΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΤΟ 1980 ?

~~~~~~

Το σχολείο του σήμερα και του αύριο, με μια «ματιά» στο χθες…

Διδασκαλία Πληροφορικής σε σοβιετικό σχολείο το 1986

«(... ) πώς θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το σχολείο του μέλλοντος. Ένα σχολείο το οποίο θα έχει ως κεντρικό σκοπό να προσφέρει γνώση, αλλά και δεξιότητες στους μαθητές από αφοσιωμένους δασκάλους και καθηγητές, έτσι ώστε να σας προετοιμάσουμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για ό,τι επιλέξετε να κάνετε, τελικά, στη ζωή σας όταν ολοκληρωθεί το σχολείο. (...) Ναι, είμαστε εδώ για να σπάσουμε στεγανά και αντιλήψεις που νομίζω ότι ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν την εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον πρωθυπουργό, Κ. Μητσοτάκη, και ειπώθηκαν πριν λίγο καιρό σε εκδήλωση με μαθητές.

Φράσεις όπως «σχολείο του μέλλοντος» και «σχολείο του αύριο» επανέρχονται συχνά από εκπροσώπους της κυβέρνησης και άλλων αστικών κομμάτων, αλλά και αρθρογράφους του αστικού τύπου. Προφανώς η κυβέρνηση υπογραμμίζει την ανάγκη να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί, προκειμένου αυτό το σχολείο να γίνει πράξη.

Δεν θα αναλωθούμε εδώ στο να αποδείξουμε ότι αυτό που ονομάζουν «σχολείο του αύριο» είναι στην πραγματικότητα το σχολείο των κοινωνικών φραγμών και διακρίσεων, της ημιμάθειας, της εμπορευματοποίησης της γνώσης, που θα αναγκάζει τους γονείς να βάλουν περισσότερο το χέρι στην τσέπη.

Αξίζει, όμως, να ρίξουμε μια ματιά στο σχολείο που μέχρι σήμερα έχουν διαμορφώσει με την πολιτική τους αυτοί που εμφανίζονται ως «οραματιστές», δηλαδή όλες οι αστικές κυβερνήσεις που υλοποίησαν τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Στο σημερινό σχολείο, ενδεικτικά:

Υπάρχουν τουλάχιστον 48.000 κενές θέσεις μονίμων καθηγητών και δασκάλων, αφού, μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει ότι φέτος έκανε 11.700 μόνιμους διορισμούς, οι ανάγκες όμως στα σχολεία είναι πολύ μεγαλύτερες (52.000 αναπληρωτές δούλεψαν πέρυσι και άλλοι 8.000 συνταξιοδοτήθηκαν).

Το 30% των σχολικών κτιρίων είναι 50ετίας.

Γυμναστήριο έχει το 6% των Δημοτικών και το 22% των Γυμνασίων - Λυκείων. Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων έχει το 27% των Δημοτικών. Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών έχει το 5% των Δημοτικών και το 26% των Γυμνασίων - Λυκείων.

700.000 μαθητές και μαθήτριες φοιτούν σε τμήματα από 21 έως 30 μαθητών.

Για το τελευταίο, βέβαια, η κυβέρνηση έχει απάντηση: Παλιά υπήρχαν 40 μαθητές σε κάθε τάξη, άρα «μας παίρνει» να συγχωνεύσουμε άλλα 1.000 τμήματα μόνο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση... Περίεργη αντίληψη, είναι η αλήθεια, για το πώς θα φτάσουμε στο «σχολείο του αύριο».

Τι γινόταν, όμως, στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες την εποχή που στην Ελλάδα υπήρχαν 40 μαθητές σε κάθε τμήμα;

Κιτ των Σοβιετικών μαθητών για την κατασκευή τηλεόρασης

H κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής απελευθέρωσε τον άνθρωπο από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, επιτάχυνε την ανάπτυξη της παραγωγικής και ερευνητικής διαδικασίας με κίνητρο και αποτέλεσμα μια θεαματικά γρήγορη άνοδο της κοινωνικής ευημερίας. 

Το σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα αναγνωρίζονταν και από τους Δυτικούς για τη σαφέστατη, συντριπτική υπεροχή του στη σφαιρικότητα των γνώσεων που έδινε στους νέους.
Κοινό χαρακτηριστικό των εκπαιδευτικών συστημάτων στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ήταν οι προσπάθειες εισαγωγής του πολυτεχνισμού, ώστε να μην είναι κανείς “δεμένος” για όλη του τη ζωή σε ένα επάγγελμα, και καθιέρωσης οκτάχρονου έως δεκάχρονου συστήματος υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρουμε ότι οι χώρες αυτές ήταν οι πρώτες που εισήγαγαν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στην εκπαιδευτική διαδικασία, ήδη από τη δεκαετία του ’80. 

Ενδεικτική είναι επίσης μία εικόνα του 1980 που δείχνει ένα εκπαιδευτικό κιτ που είχαν το 1980 οι Σοβιετικοί μαθητές για την κατασκευή… τηλεόρασης. Οποιαδήποτε σύγκριση, όχι μόνο με το σχολείο στην καπιταλιστική Ελλάδα του 1980, αλλά και του 2021, προκαλεί μόνο γέλιο ή και κλάμα…

Ας αναρωτηθεί, λοιπόν, ο καθένας: 

Αν αυτά μπορούσαν να γίνουν τότε, ποιες είναι οι δυνατότητες σήμερα για να έχουμε ένα σχολείο στο ύψος των αναγκών κάθε μαθητή, ένα σχολείο δημόσιο και δωρεάν που θα βγάζει πολύπλευρα μορφωμένους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το αν θα συνεχίσουν στο Πανεπιστήμιο ή στην Επαγγελματική Εκπαίδευση. Ένα σχολείο που δεν θα εξοντώνει τους μαθητές, δεν θα τους κατηγοριοποιεί σε αυτούς που «τα παίρνουν» και σε αυτούς που κάνουν μόνο για «να μάθουν μια τέχνη», δεν θα αναγκάζει τους γονείς να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.

Αυτό είναι το σχολείο του αύριο για το οποίο αξίζει να αγωνιστούμε!

Το «νέο σχολείο»...

 ~~~~~~

Το «νέο σχολείο», που διαμορφώνεται ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ

Το «νέο σχολείο», που διαμορφώνεται ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και που αποτυπώνεται στον πρόσφατο νόμο, που πέρασε καλοκαιριάτικα η κυβέρνηση της ΝΔ, κάνει το ταξικό σχολείο, το σχολείο των κοινωνικών φραγμών ακόμα χειρότερο.

Το κράτος απαλλάσσεται από τις ευθύνες του για τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των σχολείων. Στο όνομα της «αυτονομίας» της σχολικής μονάδας, η διεύθυνση, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς γίνονται κυνηγοί «χορηγών» ακόμα και για τα απολύτως αναγκαία για τη λειτουργία των σχολείων.

Το σχολείο «σπρώχνεται» να «αξιοποιεί» (βλέπε εμπορεύεται) τις υποδομές του. Ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη κατηγοριοποίηση ανάμεσα στα σχολεία της «ελίτ» και αυτά της «πλέμπας».
Επιβάλλεται η υποταγή των εκπαιδευτικών στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης αξιολόγησης, ενώ υποβαθμίζεται το περιεχόμενο της μορφωτικής διαδικασίας.

Σε ποιο έδαφος διαμορφώνεται αυτό το «νέο σχολείο»;

Στο έδαφος που έχει διαμορφώσει η πολιτική όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι σήμερα, υπηρετώντας τη στρατηγική που επιβάλλουν στην Εκπαίδευση οι προτεραιότητες των επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι τα σχολεία που έμειναν αθωράκιστα και φέτος μπροστά στην πανδημία, με πρωτόκολλα - λάστιχο.
Τα ίδια σχολεία που η κυβέρνηση τα έκλεισε πέρσι γιατί αρνήθηκε να πάρει μέτρα θωράκισής τους επειδή τα θεωρεί κόστος. Σε αυτά τα σχολεία επιβάλλει τώρα το στοίβαγμα 26 και 28 μαθητών ανά τάξη, επικαλούμενη τον νόμο (!) που η ίδια ψήφισε πέρσι αυξάνοντας τα όρια.
 Μάλιστα, με θράσος σήμερα «επιχειρηματολογεί» ότι... «κάποτε ήταν 40 μαθητές σε κάθε τάξη», ομολογώντας ότι αυτό που κάνει μας γυρνάει χρόνια πίσω!

Είναι τα σχολεία που με την πρώτη βροχή πλημμύρισαν, τα σχολεία με τα κοντέινερ που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για την Προσχολική Αγωγή και που «φυτεύονται» για να λειτουργήσουν ως «προσωρινές λύσεις» με διάφορες αφορμές αλλά τελικά γίνονται μόνιμα.
Είναι τα σχολεία με τάξεις - κλουβιά, υπόγειες, που καταργούνται αίθουσες εργαστηρίων και εκδηλώσεων για να γίνουν αίθουσες διδασκαλίας κ.λπ.

Είναι τα σχολεία που οι γονείς καλούνται να τα συνδράμουν οικονομικά ακόμα και στις πιο απλές και στοιχειώδεις ανάγκες τους, από το φωτοτυπικό χαρτί που χρησιμοποιείται στα Δημοτικά για την αναγκαία συμπλήρωση ασκήσεων στα ανεπαρκή και κακογραμμένα βιβλία, μέχρι τα βαψίματα, τις κουρτίνες, τις δανειστικές βιβλιοθήκες και τόσα άλλα, που είναι ευθύνη του κράτους να καλύπτονται.

Είναι τα σχολεία που οι μισοί εκπαιδευτικοί τους είναι συμβασιούχοι, αναπληρωτές που κάθε χρόνο απολύονται και σήμερα μετρούν εκατοντάδες κενά που η κυβέρνηση επιχειρεί να «κουκουλώσει», για να γλιτώσει και πάλι από... κόστος.
Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι μορφωτικές ανάγκες αυξήθηκαν με το παραπάνω από το δίχρονο ανοιγοκλείσιμο των σχολείων και που χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη φροντίδα για να καλυφθούν.

Το μπαράζ συγχωνεύσεων τμημάτων και υποβιβασμών σχολείων, στο οποίο επιδίδεται η κυβέρνηση ενάμιση μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.
Δικαιολογημένα έχει ξεσηκώσει κύμα αντιδράσεων από γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές και από την άλλη είναι αποκαλυπτικό για το πόσο βρίσκεται αυτή η πολιτική σε πλήρη αντίθεση με τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες στις συνθήκες του 21ου αιώνα.

Απέναντι σε αυτό το εκρηκτικό μείγμα, που ενάμιση μήνα μετά το πρώτο κουδούνι επιβεβαιώνει όλες τις ανησυχίες για την ασφάλεια των παιδιών στα σχολεία και τη μόρφωσή τους, δεν χωράει αναμονή.

Το «νέο σχολείο» από την κορφή ως τα νύχια είναι παλιό, χρεοκοπημένο και ακατάλληλο για τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.

Είναι αναγκαίος ο μαζικός, ανυποχώρητος αγώνας εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών ενάντια σε αυτήν την πολιτική, αγώνας διεκδίκησης για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα, για τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Παρασκευή 22 Οκτώβρη 2021

~~~~~~~~~

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Να ανακληθούν όλες οι συγχωνεύσεις τμημάτων σε σχολεία



Επίκαιρη ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, για τις συγχωνεύσεις στα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δυτικού Τομέα Αθήνας, κατέθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής.

Το κείμενο της Ερώτησης:

«Διανύουμε την τρίτη σχολική χρονιά από την έναρξη της πανδημίας, η διαχείριση της οποίας από την πλευρά της κυβέρνησης έχει κοστίσει σε μορφωτικό, κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο στους μαθητές. Την ίδια στιγμή έχουν ψηφιστεί νόμοι (ν. Χατζηδάκη) με αρνητικές συνέπειες στο εργασιακό καθεστώς, στις συνθήκες εργασίας και στους μισθούς των εργαζόμενων γονέων.

Μετά από ενάμισι χρόνο τηλεκπαίδευσης, αφού κοστολογήθηκε ως φθηνότερη λύση, η έναρξη της σχολικής χρονιάς βρήκε τα σχολεία με υπερπληθή τμήματα μαθητών και εκατοντάδες κενά σε εκπαιδευτικούς. Ενώ σε ό,τι αφορά στα μέτρα πρόληψης απέναντι στην πανδημία έμειναν ανοχύρωτα, δίχως σχολικούς νοσηλευτές, επαρκή καθαριότητα και μέσα ατομικής υγιεινής, περιοδικά επαναλαμβανόμενα τεστ για όλους δωρεάν, ουσιαστική ενημέρωση των γονέων και των μαθητών για το πρόγραμμα εμβολιασμών, μαζί με την ολοκληρωμένη, ολόπλευρη παρακολούθηση των ήδη εμβολιασμένων.

Αφού δεν εξασφαλίστηκε τίποτα από τα παραπάνω, ενάμισι μήνα από το άνοιγμα των σχολείων σειρά έχουν οι συγχωνεύσεις τμημάτων. Αυτές υπολογίζονται σε 1000 περίπου σε όλη τη χώρα, για την εξοικονόμηση εκπαιδευτικών σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Μέτρο που έχει αρνητικές συνέπειες και για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς με ό,τι συνεπάγεται για την ανταπόκρισή τους στο, έτσι και αλλιώς, σύνθετο έργο τους.

Τμήματα που έχουν έναν ανεκτό αριθμό μαθητών, συγχωνεύονται και διαμορφώνονται με βάση τον απαράδεκτα υψηλό αριθμό, όπως αυτός ορίζεται από τον νόμο. Συγκεκριμένα στη Διεύθυνση Γ΄ Αθήνας συγχωνεύτηκαν με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας τμήματα σε 28 σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: 1o-3ο Γυμνάσιο και 1ο-2ο ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας, 3ο-4ο-7ο Γυμνάσιο και 1ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου, 4ο-5ο Γυμνάσιο και 1ο-3ο-6ο ΓΕΛ Αιγάλεω, 1ο Γυμνάσιο Καματερού, 4ο Γυμνάσιο Αγίων Αναργύρων, 3ο-9ο Γυμνάσιο και 5ο-6ο-7ο ΓΕΛ Ιλίου, 2ο Γυμνάσιο και 5ο ΓΕΛ Πετρούπολης, 2ο-3ο-14ο-16ο Γυμνάσιο και 6ο-10ο ΓΕΛ Περιστερίου. Απόφαση προκλητική καθώς σε πολλά από αυτά τα σχολεία, ήδη πριν τις συγχωνεύσεις, υπήρχαν αίθουσες σφραγισμένες και τμήματα με μεγάλο αριθμό παιδιών.

Ερωτάται η κ. Υπουργός, τι προτίθεται να κάνει για να ανακληθούν όλες οι συγχωνεύσεις τμημάτων, να μειωθούν οι μαθητές ανά τμήμα, να καλυφθούν όλα τα κενά σε εκπαιδευτικούς και να εξασφαλιστούν όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης απέναντι στην εξέλιξη της πανδημίας».

902.gr