Frag. Megaloudi: "οι πονηροί καιροί απαιτούν ξεκάθαρες θέσεις"

Fragkiska Megaloudi:

Ο σκηνοθέτης Πανος Κοκκινοπουλος έγραψε την δήθεν αστεία δήθεν καυστική, δήθεν δεν ξερω και εγώ τι, ανάρτηση: "«Ο Λιγνάδης ξεκίνησε απεργία πείνας και απαιτεί να μεταφερθεί σε φυλακές ανηλίκων». Την είχε ως κύριο θέμα το Έθνος, το 10gr, το in.gr, το the toc, βασικά σχεδόν όλοι, ας μην κάνω και διαφήμιση. 

Την ανέφεραν ως καυστικο χιούμορ, ξέσπασμα, ειρωνεία. 

Προσωπικά δεν την βρίσκω τίποτα από αυτά. Την βρίσκω εμετική. Και είναι εμετική γιατί δεν απευθύνεται στον Λιγναδη αλλά στον εύκολο συνειρμό της καραμέλας που ακούμε τελευταία για το τι θα κάναμε αν έκαναν απεργία πείνας ο Μιχαλολιακος, ο Ρουπακιας, ο Κορκονεας (το ακούσαμε κ αυτό από τον υπουργό ανάπτυξης και ας είναι ο Κορκονεας εδώ κ 2 χρόνια εκτός φυλακής), ο Λιγνάδης... 

Για άλλη μια φορά, χωρίς να κάνει άμεση σύνδεση με τον Δημήτρη Κουφοντινα, λειτουργεί συνειρμικά ώστε να φύγουμε από το ζητούμενο που είναι ότι το 2021 μια κυβέρνηση ευρωπαϊκής χώρας αφήνει έναν απεργό πείνας να πεθάνει (ο οποίος ζητάει τα νόμιμα δικαιώματα του). 

Με ρωτάνε ιδιωτικά πολλοί γιατί ασχολούμαι τόσο πολύ. Καταρχάς δεν θεωρώ ότι ασχολούμαι τοσο πολύ απλά και μόνο επειδή παρακολουθώ τι συμβαίνει, και λέω την άποψη μου στο διαδίκτυο.

 Κάποιοι με είπαν προπαγανδιστρια, κάποιοι με είπαν συριζοτρολ (εμένα..), άλλοι με είπαν απλά ηλιθια.. Κάποιοι μου θύμισαν ότι μπορεί να έχει συνέπειες η "εμμονή μου" (κατά λέξη αυτό). Θα επαναλάβω λοιπόν ότι ασχολούμαι γιατί οι πονηροι καιροί απαιτούν ξεκάθαρες θέσεις. Γιατί είμαι κατά της θανατικής ποινής και ακόμα και αν η ίδια ήθελα να σκοτώσω όποιον έκανε κακό στην οικογένεια μου, δεν θα επέτρεπα ποτέ να το κάνει το κράτος στο όνομα μου. 

Ασχολούμαι γιατί ο Δημήτρης Κουφοντινας παραδόθηκε, δικαστηκε και καταδικαστηκε και εκτίει την ποινή του όπως αποφάσισε η δικαιοσύνη. Και οποια δικαιώματα του οριζει ο νόμος τα δικαιούται και εκείνος όπως και όλοι οι κρατούμενοι.

 Και τέλος ασχολούμαι γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ με τη συνείδηση μου καθαρή όταν ένας άνθρωπος, όποιος κ αν είναι, πεθαίνει από απεργία πείνας στη χώρα που ζω. 

Αυτό και δεν θα πω κάτι περισσότερο για το θέμα. Και αν δεν σας φτάνουν αυτοί οι λόγοι θα απαντήσω και εγώ όσο κομψά απάντησε ο Πετσας για την γνώμη των άλλων και την φράση του Dirty Harry, βλ.Κλιντ Ηστγουντ. . Εαν ολόκληρος υπουργός έχει δικαίωμα να μας λέει σε ζωντανή μετάδοση βάλτε τη γνώμη σας στον κ... σας, μάλλον μπορώ και εγώ να το πω στο Φβ...

Aπ τα Σχόλια

Edgar Conan:
Καποιος κοσμος δεν καταλαβαινει οτι αυτα που συμβαινουν με την υποθεση κουφοντινα αφορουν τον ιδιο... ενα αυταρχικο κρατος δεν περιοριζεται μονο σε αυτους που χρησιμοποιει ως "παραδειγματα". Εγω πραγματικα και μπορει να ακουστει σκληρο που το λεω, αλλα για τον κουφοντινα σαν ανθρωπο δεν καιγομαι κιολας... οκ δεν θελω να πεθανει αλλα δεν καιγομαι... το προβλημα ειναι πως ολα αυτα θα τα βρουμε και εμεις μπροστα μας... στο κατω κατω ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος ειναι ο κουφοντινας που αντιμετωπιζει τετοιου ειδους αυταρχισμο... να πουμε για ηριαννα, να πουμε για περικλη... περιπτωσεις δλδ που ηταν και αθωοι και ο κρατικος μηχανισμος επεσε πραγματικα να τους φαει... και σε πιο λαιτ επιπεδο (προς το παρον) να πουμε για τους τοσους χιλιαδες συνδικαλιστες που κουβαλιουνται καθε λιγο και λιγακι στα αστυνομικα τμηματα και στα δικαστηρια... για τι να πρωτοπουμε...


Fragkiska Megaloudi:
Edgar Conan ούτε εγώ τον γνωρίζω προσωπικά ώστε να έχω κάποια ιδιαίτερη άποψη πέρα από εκείνη που έχουμε όλοι οι νοημονες άνθρωποι γι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Θεωρώ πολύ βασανιστικό να πεθαίνει κάποιος από απεργία πείνας και δεν θεωρώ ότι είναι αυτοκτονία η επιλογή. Εάν ήθελε κάποιος να αυτοκτονήσει στη φυλακή το κάνει διαφορετικά. Η απεργία πείνας είναι κάτι τελείως διαφορετικό κ ομολογώ ότι εγώ όσο και αν είχα αδικηθεί δεν θα είχα τη δύναμη να το κάνω. Δυστυχώς όπως λες και εσύ μένουμε στην επιφάνεια της υπόθεσης και δεν βλέπουμε την ουσία.

Edgar Conan
Ειναι πολιτικη πραξη η απεργια πεινας, απο τις λιγες που σου απομενουν οταν σου εχουν στερησει την ελευθερια. Εννοειται δεν ειναι αυτοκτονια.

Fragkiska Megaloudi
Edgar Conan ναι γι αυτό λέω δεν θα είχα ποτέ τη δύναμη να το κάνω, όσο γνωρίζω τον εαυτό μου. Τώρα βέβαια καμία φορά δεν ξέρεις και τι δύναμη κρύβεις μέσα σου.

ΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ;;

Σήψη σε κάθε του πτυχή

Οι σοβαρές καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στο χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού σηκώνουν το «καπάκι» μιας κατάστασης δύσοσμης, καθρεφτίζουν τη σήψη του συστήματος η οποία έχει απλωθεί σε κάθε του πτυχή.

Το «δεν άκουσα - δεν ήξερα» της κυβέρνησης και η κατόπιν εορτής προσπάθεια να εμφανιστεί με τη ρομφαία της κάθαρσης, ενώ μέχρι χτες προσπαθούσε να περάσει «άβρεχτη» από τον ορυμαγδό των καταγγελιών, προδίδουν τις μεγάλες ευθύνες της. Δεν τους ξεπλένει - ούτε την κυβέρνηση ούτε προσωπικά τον πρωθυπουργό - το «άδειασμα» της υπουργού Πολιτισμού, ούτε οι διάφοροι αντιπερισπασμοί και οι «θεσμικές πρωτοβουλίες» που προαναγγέλλουν.

Τι ακριβώς «δεν ήξεραν» η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, που κάνουν σαν να έπεσαν από τα σύννεφα μετά τις αποκαλύψεις;

Δεν γνωρίζουν τους όρους εμπορευματοποίησης και ανταγωνισμού που κυριαρχούν και στον Πολιτισμό, «αλέθοντας» τα όνειρα και τις προσδοκίες χιλιάδων νέων καλλιτεχνών να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και ταυτόχρονα να βιοποριστούν απ' αυτό;

Δεν γνωρίζουν άραγε το κοινωνικό, οικονομικό και νομοθετικό πλαίσιο, που παράγει δράστες και θύματα, ενώ ταυτόχρονα εκβιάζει τη σιωπή τους;

Δεν άκουσαν τίποτα για την άγρια εργασιακή ζούγκλα στο θέατρο και στις άλλες τέχνες, όπου για την πλειοψηφία των εργαζομένων κυριαρχούν η ανεργία, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα, που τους κάνουν ακόμα πιο ευάλωτους όταν έρθουν αντιμέτωποι με τη βία κάθε μορφής και θελήσουν να την καταγγείλουν;

Μήπως δεν είναι το ίδιο πλαίσιο που «θρέφει» την πολύμορφη βία, με δράστες που αξιοποιούν τη θέση, το κύρος, την καριέρα, την «καλλιτεχνική» και πολιτική τους επιρροή για να εκτονώσουν τις πιο άγριες διαθέσεις τους σε βάρος - συνήθως - νέων παιδιών, εκβιάζοντας μετά τη σιωπή τους με απειλές για οικονομική, επαγγελματική και κοινωνική απαξίωση;

Ολα αυτά είναι περισσότερο από γνωστά στη σημερινή και σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. 

Γιατί με δικούς τους νόμους και στο έδαφος της δικής τους αντιλαϊκής πολιτικής διατηρείται και αναπαράγεται το σάπιο υπόβαθρο και στον Πολιτισμό, πάνω στο οποίο ευδοκιμούν φαινόμενα σαν αυτά που βλέπουν τώρα το φως.

Οσο για τα περί «κάθαρσης» που διακηρύσσει η κυβέρνηση, είναι αστείο και να τα ακούει κανείς, έχοντας μάλιστα την εμπειρία και από άλλους χώρους, όπου οι πραγματικές αιτίες και οι ευθύνες για ανάλογα «σκάνδαλα» έγινε προσπάθεια να κρυφτούν πίσω από παραιτήσεις υπουργών, αποσύρσεις στελεχών και «θεσμικές πρωτοβουλίες», που όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα, αλλά έγιναν καταλύτης και για πιο αντιδραστικές αλλαγές.

Το ίδιο ισχύει με τους «κώδικες δεοντολογίας» που προωθεί τώρα η κυβέρνηση στο θέατρο και συνολικά στον Πολιτισμό, όταν αφήνει ανέγγιχτο όλο το θεσμικό, αντεργατικό πλαίσιο που υποθάλπει την πολύμορφη βία.

Η πολιτική που υπερασπίζεται τη σαπίλα, που βαθαίνει την εμπορευματοποίηση τομέων της κοινωνικής ζωής όπως ο Πολιτισμός, που παραδίδει σε χορηγούς και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα την παραγωγή του πολιτιστικού έργου. 

Που διευρύνει το καθεστώς εργασιακής ζούγκλας και σε αυτόν το χώρο...

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο τα θύματα της βίας σκέφτονται διπλά και τρίδιπλα την όποια καταγγελία, αφού καμία ουσιαστική στήριξη δεν υπάρχει από το κράτος, όπως αποδείχθηκε κι άλλες φορές στο παρελθόν. 

Πολύ περισσότερο που πολλές φορές βλέπουν τις καταγγελίες τους, αντί να γίνονται αφορμή για να ξεπατωθούν οι αιτίες της σαπίλας, να αξιοποιούνται για ξεκαθαρίσματα πολιτικών και επιχειρηματικών «λογαριασμών», σε βάρος τελικά των ίδιων των θυμάτων της βίας και γενικότερα του λαού.

Το σπάσιμο λοιπόν της σιωπής είναι σε ατομικό επίπεδο η γενναία και αναγκαία πράξη για την τιμωρία των ενόχων. 

Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η αποκάλυψη και η αναμέτρηση με όλους εκείνους τους κοινωνικούς καταναγκασμούς, που διευκολύνουν τους δράστες και επιβάλλουν τη σιωπή. 

Αλλά και με όσους συντηρούν ή ενισχύουν αυτούς τους πολύμορφους καταναγκασμούς. 

Αυτή η ασπίδα προστασίας χτίζεται συλλογικά, διεκδικητικά, και αυτό είναι που πρέπει να γίνει τώρα.

 https://www.rizospastis.gr/