Η ΚΟΥ ΚΛΟΥΞ ΚΛΑΝ ΑΝΔΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΔΟΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ? (!!)

Αυτό που συνέβη πρωινές ώρες την περασμένη βδομάδα στη Λάρνακα παραπέμπει σε τρόπους με τους οποίους δρούσε η Κου Κλουξ Κλαν στην Αμερική. Το θύμα δεν κατήγγειλε αρχικά το περιστατικό καθώς είχε κακοποιηθεί και από την αστυνομία.

news24718 Δεκεμβρίου 2018 14:28

Αφρικανός μόνιμος κάτοικος Κύπρου μετέβη στο αεροδρόμιο για να αποχαιρετήσει γνωστούς του και στη συνέχεια, επέστρεψε με ταξί στο σπίτι όπου διαμένει νόμιμα και το οποίο βρίσκεται κοντά στον αστυνομικό σταθμό της Λάρνακας.

Όπως γράφει ο Φιλελεύθερος, ήταν γύρω στις 4.00 το πρωί και αφού το θύμα πλήρωσε τον ταξιτζή που τον μετέφερε, κατευθύνθηκε με τα πόδια μέχρι την είσοδο του σπιτιού του. 

Λίγο προτού πλησιάσει σε αυτήν, σταμάτησε δίπλα του ΙΧ και από αυτό κατέβηκαν πέντε άτομα, τα οποία φορούσαν άσπρες κουκούλες.

Προτού προλάβει να αντιδράσει, τον άρπαξαν, τον ακινητοποίησαν και άρχισαν να τον κτυπούν σε διάφορα μέρη του σώματός του. Στη συνέχεια, του άνοιξαν το στόμα και με τη χρήση πένσας κατάφεραν να του βγάλουν τέσσερα δόντια.

Η όλη δράση τους έγινε αστραπιαία, όμως οι φωνές, όπως και τα ουρλιαχτά του Αφρικανού δεν "ενόχλησαν" κανέναν από τους περιοίκους, διότι καμία σχετική κλήση για παροχή βοήθειας δεν έγινε προς την Αστυνομία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το περιστατικό δεν καταγγέλθηκε στη συνέχεια ούτε και από το θύμα των κουκουλοφόρων στην Αστυνομία. 

Ο ίδιος αποδίδει την επιλογή του να κρατήσει το στόμα του κλειστό για το περιστατικό, στον ρατσιστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο ίδιος στο παρελθόν από μέλη της Αστυνομίας και στον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν καταγγελίες του.

Η Κου Κλουξ Κλαν ιδρύθηκε στην Αμερική το 1865 και υποστήριξε το ιδεολόγημα της υπεροχής των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και την ομοφοβία. Θεωρείται η κατά παράδοση μεγαλύτερη ακροδεξιά οργάνωση στις ΗΠΑ και η δεξαμενή για μικρότερες ακροδεξιές οργανώσεις. Αυτές οι οργανώσεις χρησιμοποίησαν συχνά την τρομοκρατία, τη βία και πράξεις εκφοβισμού, για να καταπιέσουν τους Αφροαμερικανούς και άλλες φυλετικές ομάδες.

Επίσημη ενδυμασία των μελών της οργάνωσης ήταν μια λευκή μάσκα, ένας λευκός χιτώνας και ένα ψηλό κωνικό καπέλο, επίσης λευκού χρώματος. Στόχος τους ήταν να φαίνονται σαν φαντάσματα, όταν τρόμαζαν και εκφόβιζαν τις νύχτες τους ανυποψίαστους μαύρους σκλάβους.

Η ρατσιστική  Κου Κλουξ Κλαν εξακολουθεί να δραστηριοποιείται και σήμερα και να θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ακροδεξιές ομάδες μίσους που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια, η δραστηριότητά της άρχισε και πάλι να αυξάνεται, με τα μέλη της να εναντιώνονται με μένος κατά των μεταναστών.

Κου Κλουξ Κλαν (ελληνικοί υπότιτλοι)

Το κυνήγι των Ελλήνων μεταναστών από 

την 

Κου Κλουξ Κλαν

Σαν σήμερα 23-5-1970: ΧΟΥΝΤΑ CIA ΑΓΓΛΙΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ "ΧΕΡΑΚΙ" ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.

23 Μαΐου 1970: CIA και χού­ντα υπο­νο­μεύ­ουν την Κύπρο


23 Μάη 1970:Πάνω από 70 ένο­πλοι μα­σκο­φό­ροι κα­τα­λαμ­βά­νουν τα ξη­με­ρώ­μα­τα τον Αστυ­νο­μι­κό Σταθ­μό της Λε­με­σού και αρ­πά­ζουν όλο τον οπλι­σμό και τα πυ­ρο­μα­χι­κά.
Οι ει­σβο­λείς αφή­νουν στο Αστυ­νο­μι­κό Τμήμα προ­κη­ρύ­ξεις του πα­ρά­νο­μου «Εθνι­κού Με­τώ­που» και κα­λούν τους αστυ­νο­μι­κούς να μην υπα­κούν στην κυ­βέρ­νη­ση, αλλά στην ορ­γά­νω­ση αυτή.
Η επι­χεί­ρη­ση αυτή ήταν ένα ακόμη επει­σό­διο στην επι­χεί­ρη­ση ανα­τρο­πής του Προ­έ­δρου της Κύ­πρου Μα­κά­ριου, για την ολο­κλή­ρω­ση του σχε­δί­ου της ΝΑ­ΤΟ­ποί­η­σης του Νη­σιού.
Το σχέ­διο αυτό κα­τα­στρώ­θη­κε από τους Αμε­ρι­κα­νούς σε συ­νερ­γα­σία με τους Βρε­τα­νούς και με εκτε­λε­στι­κό όρ­γα­νο τη χού­ντα της Αθή­νας.
Λίγες μέρες πριν την επι­χεί­ρη­ση στη Λε­με­σό, στις 8 Μάρτη 1970, απέ­τυ­χε δο­λο­φο­νι­κή από­πει­ρα σε βάρος του Μα­κά­ριου.
Αμέ­σως μετά την απο­τυ­χη­μέ­νη από­πει­ρα, γί­νε­ται γνω­στή η ύπαρ­ξη σχε­δί­ου πρα­ξι­κο­πή­μα­τος στην Κύπρο με την επω­νυ­μία «Ερμής».

Η ορ­γά­νω­ση «Εθνι­κό Μέ­τω­πο» εμ­φα­νί­στη­κε για πρώτη φορά στην Κύπρο το Μάρτη του 1969.
Πραγ­μα­τι­κός κα­θο­δη­γη­τής της ήταν η ΚΥΠ του ελ­λη­νι­κού δι­κτα­το­ρι­κού κα­θε­στώ­τος και το 2ο Γρα­φείο του Γε­νι­κού Επι­τε­λεί­ου της Εθνο­φρου­ράς, δη­λα­δή των ελ­λη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων στην Κύπρο.
Η επι­χεί­ρη­ση στη Λε­με­σό στις 23 Μάη 1970 ήταν το επι­στέ­γα­σμα μιας σει­ράς προ­βο­κα­τό­ρι­κων, τρο­μο­κρα­τι­κών ενερ­γειών της ορ­γά­νω­σης.
Ο Μα­κά­ριος, επι­κε­φα­λής κλι­μα­κί­ου αξιω­μα­τι­κών της Αστυ­νο­μί­ας, με­τα­βαί­νει στη Λε­με­σό και κα­θο­δη­γεί προ­σω­πι­κά τις προ­σπά­θειες σύλ­λη­ψης των μελών του «Εθνι­κού Με­τώ­που».
Συλ­λαμ­βά­νο­νται εκα­το­ντά­δες άτομα και στις 27 Μάη ο Πρό­ε­δρος της Κύ­πρου ανα­κοι­νώ­νει τη διά­λυ­ση της ορ­γά­νω­σης.

Οι συλ­λή­ψεις, όμως, φέρ­νουν στο φως το μέ­γε­θος της διείσ­δυ­σης του «Εθνι­κού Με­τώ­που» και όλο το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα της Κύ­πρου κιν­δυ­νεύ­ει να τι­να­χτεί στον αέρα.
Απο­κα­λύ­πτε­ται, λοι­πόν, ότι το 70% των αστυ­νο­μι­κών της Λε­με­σού ανή­κει στο «ΕΜ», ενώ με την ορ­γά­νω­ση αυτή συ­νερ­γα­ζό­ταν στενά ο επι­κε­φα­λής της Κε­ντρι­κής Υπη­ρε­σί­ας Πλη­ρο­φο­ριών της Κύ­πρου, ανώ­τα­τα στε­λέ­χη της Αστυ­νο­μί­ας, πολ­λές γνω­στές πο­λι­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες.

Ωστό­σο, ο Μα­κά­ριος, αν και γνώ­ρι­ζε τα σχέ­δια της χού­ντας και των Αμε­ρι­κα­νών, ακο­λού­θη­σε πο­λι­τι­κή συ­γκά­λυ­ψης των συ­νω­μο­τών και τους απέ­νει­με χάρη. Το απο­τέ­λε­σμα ήταν, σύσ­σω­μη η ηγε­σία του «Εθνι­κού Με­τώ­που» να εντα­χθεί στην ΕΟΚΑ Β’…

Από Ατέχνως

Πηγή: Ρι­ζο­σπά­στης

--ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘEΣΕΩΝ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ --H ΔΙEΞΟΔΟΣ:

ριζος 3-4/3/18

Ανταγωνισμοί και πολεμικές επιχειρήσεις, στρατιωτικές προετοιμασίες και εξοπλισμοί, διαμάχες γύρω από «οικόπεδα» υδρογονανθράκων και «προειδοποιητικά μηνύματα» από αστικές κυβερνήσεις, επιχειρηματικός πόλεμος, σκάνδαλα. 

Αυτά κυριαρχούν το τελευταίο διάστημα στην επικαιρότητα, συμπυκνώνοντας τα όρια στα οποία έχει φτάσει η καπιταλιστική βαρβαρότητα και επιβεβαιώνοντας ότι πλέον το μόνο που έχει να προσφέρει αυτό το σύστημα είναι σαπίλα, καρατόμηση στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, πολέμους και εξαθλίωση. 

Οτι όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, όλο και πιο επιθετικό απέναντι στους εργαζόμενους.

Εμβληματική επιβεβαίωση των παραπάνω είναι οι επικίνδυνες εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, ο λυσσασμένος ανταγωνισμός των μονοπωλίων για το μοίρασμα των αγορών, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.

Εύφλεκτο «μείγμα»

Εκφραση αυτών των ανταγωνισμών είναι και τα όσα συμβαίνουν στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στο Αιγαίο, στην Κύπρο κ.α. 

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις φέρνουν τους λαούς της περιοχής μας όλο και πιο κοντά σε καταστάσεις που πριν από μερικά χρόνια οι περισσότεροι νόμιζαν ότι δεν πρόκειται να ξαναζήσουν, ότι ανήκουν στο παρελθόν.

Οι αντιπαραθέσεις για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων διαμορφώνουν ένα εύφλεκτο «μείγμα» με επίκεντρο το Αιγαίο και την ΑΟΖ της Κύπρου, με τετελεσμένα αμφισβήτησης και κατοχύρωσης που προσπαθεί να δημιουργήσει το τουρκικό κράτος.

 Το χτύπημα στα Ιμια, τα πηγαινέλα των γεωτρύπανων, τα εμπόδια που βάζουν οι Τούρκοι, οι πληροφορίες για επαφές των Τουρκοκυπρίων με ανώτερα στελέχη του ενεργειακού κολοσσού που ανέλαβε την έρευνα στο «οικόπεδο 3», δείχνουν ότι το «κουβάρι» περιπλέκεται όλο και περισσότερο και ότι οι λαοί θα έχουν άσχημα ξεμπερδέματα. 

Πηγή του προβλήματος; 

Το κυνήγι του κέρδους για επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται σε διάφορους κερδοφόρους για το κεφάλαιο τομείς. 

Και την ίδια στιγμή που πάνω από τα ενεργειακά αποθέματα και τους αγωγούς «πέφτουν κορμιά», που η Ελλάδα μετεξελίσσεται σε «κόμβο», οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να ζουν σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας, πληρώνοντας πανάκριβα το ρεύμα, σε αντίθεση με τους βιομηχάνους που το απολαμβάνουν σχεδόν τζάμπα.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, καταρρέουν τα παραμύθια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περί Ελλάδας - «πυλώνα σταθερότητας», περί «ασφάλειας» που δήθεν απολαμβάνει ο λαός μας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Η αλήθεια είναι ότι η περιβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» δεν είναι στόχος μόνο της ελληνικής αστικής τάξης, αλλά και της τουρκικής, γι' αυτό οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ τους, με την πιθανότητα και πολεμικής εμπλοκής.

Το «κουβάρι» των αντιπαραθέσεων επεκτείνεται σε όλη τη «γειτονιά» κι αυτό το βιώνουν και οι λαοί των Βαλκανίων, με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να «τρέχουν» τις διαδικασίες για να εντάξουν τα κράτη της περιοχής στις γραμμές τους, ώστε να θωρακιστούν απέναντι σε ανταγωνιστές τους, όπως η Κίνα και η Ρωσία. 

Σε αυτόν το σχεδιασμό, ενεργό ρόλο παίζει η ελληνική κυβέρνηση, που σηκώνει τη σημαία των ευρωΝΑΤΟικών σχεδιασμών από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο.         Ενδεικτική των ανταγωνισμών στην περιοχή είναι η απάντηση της Ρωσίας, που «υπενθυμίζει» με νόημα ότι ο «θρυμματισμός» της Ουκρανίας ήρθε μαζί με τις πιέσεις που της ασκήθηκαν για να ενταχθεί στην ΕΕ, ενώ αυτές τις μέρες διαφημίζει τα εξελιγμένα εξοπλιστικά της προγράμματα.

Οι λαοί πληρώνουν τις αντιπαραθέσεις

Και αν τα παραπάνω είναι ενδεικτικά τού τι έχουν να αναμένουν οι λαοί από την ιμπεριαλιστική «ειρήνη», ακόμα πιο ενδεικτικά είναι όσα ζουν οι λαοί που βιώνουν από πρώτο χέρι τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως στη Συρία, όπου ο κύκλος του αίματος δεν λέει να κλείσει. 

Αντίθετα κλιμακώνεται, αποδεικνύοντας ότι η αντιμετώπιση του «Ισλαμικού Κράτους» από τους ιμπεριαλιστές ήταν το «πρόγευμα» της επέμβασης και ότι τώρα έρχεται το «κυρίως πιάτο». 

Η κλιμάκωση της σύγκρουσης ανάμεσα σε ΗΠΑ - Ρωσία - Τουρκία δείχνει ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα μιας πιο γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης.

Το «χείλος του γκρεμού», λοιπόν, για το οποίο ανησυχούν τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, όπως αποτυπώθηκε γλαφυρά στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια την προηγούμενη βδομάδα, δείχνει ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί περνούν σε νέα φάση, με πιο έντονες ανακατατάξεις, που ως συνήθως θα τις πληρώσουν οι λαοί.

Πλευρά των ανταγωνισμών ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους και τα καπιταλιστικά κράτη είναι και τα «άπλυτα» που βγαίνουν στη φόρα κάθε τόσο για πολυεθνικές, τροφοδοτώντας τη σκανδαλολογία, όπως συμβαίνει με τη «Novartis». 

Οσο περνούν οι μέρες, γίνεται και πιο καθαρό ότι οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, ότι η υπόθεση έχει και γεωπολιτικές «ουρές», ότι σηματοδοτεί τον λυσσαλέο ανταγωνισμό ανάμεσα στις ΗΠΑ και κράτη της ΕΕ, όπως η Γερμανία. 

Ο επιχειρηματικός αυτός πόλεμος, με φόντο δισεκατομμύρια ευρώ, μαίνεται την ίδια στιγμή που η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν πανάκριβα την Υγεία, την Πρόνοια και τη φαρμακευτική αγωγή, για να θησαυρίζουν οι φαρμακοβιομήχανοι και οι άλλοι επιχειρηματίες του κλάδου.

 Ποια είναι η πηγή του προβλήματος; 

Η καπιταλιστική ιδιοκτησία στη βιομηχανία Φαρμάκου, που ελέγχει τις αντίστοιχες αγορές, το τι και πότε θα παραχθεί,

 ποια έρευνα θα χρηματοδοτηθεί και ποια θα «κοπεί», πάντα με κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών και όχι την ικανοποίηση των αναγκών των ασθενών σε φθηνές και αποτελεσματικές υπηρεσίες.

Να μη ματώσει ο λαός για τους καβγάδες των αστών

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων γίνεται σήμερα πιο επιτακτική η ανάγκη ο λαϊκός παράγοντας να επαγρυπνεί και να παρέμβει με το δικό του σχέδιο, 

να χρεοκοπήσουν στη συνείδηση των εργαζομένων τα καθησυχαστικά κολπάκια της κυβέρνησης περί «ασφάλειας» και «ειρήνης» στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Σήμερα γίνεται πια καθαρό ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς έχει ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα: Την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την ένταση των κινδύνων πολεμικής εμπλοκής.

 Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι όσο αναβαθμίζεται η δράση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και όσο πιο «ενεργό ρόλο» αναλαμβάνει η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε αυτά τα καμώματα, τόσο περισσότερο μπλέκεται η εργατική τάξη σε επικίνδυνα μονοπάτια.

«Εχθροί μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι οι βάσεις και οι ΝΑΤΟικοί», «Λαοί των Βαλκανίων ενωθείτε, στους ιμπεριαλιστές αντίσταθείτε». 

Συνθήματα όπως αυτά, τα οποία βροντοφώναξαν χιλιάδες εργαζόμενοι στη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία την Τρίτη 27/2, πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του λαού. 

Τώρα αυτό που προέχει είναι να οργανωθεί η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για να καταδικαστεί η εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. 

Να μπει στην ημερήσια διάταξη Σωματείων, Επιτροπών Αγώνα, μαζικών φορέων, η πλατιά συζήτηση γύρω από αυτές τις εξελίξεις. 

Και κυρίως να ενταθεί ο αγώνας για αποδέσμευση από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, η πάλη για να βαδίσει ο λαός το δικό του δρόμο, στον αντίποδα της σημερινής καπιταλιστικής βαρβαρότητας. 

Να χρεωθεί στην κυβέρνηση ότι εκθέτει το λαό και τη χώρα στην κινούμενη άμμο των θανάσιμων ανταγωνισμών και να οργανωθεί η πάλη για να ηττηθούν οι σχεδιασμοί της.

Τη σκυτάλη των συγκεντρώσεων του ΚΚΕ ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς παίρνει η Θεσσαλονίκη την Τρίτη 6 Μάρτη. 

Κάθε εργάτης, αυτοαπασχολούμενος, άνεργος, συνταξιούχος, νέος άνθρωπος που συμμετέχει σε αυτήν τη δράση του Κόμματος είναι και μια δυνατή απάντηση στον αποπροσανατολισμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση.

 Είναι ένα δυνατό μήνυμα ότι η περιβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» δεν αποτελεί δική του υπόθεση, αλλά της αστικής τάξης, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. 

Στόχος που για να τον υλοποιήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, από τη μία κλιμακώνει την αντεργατική επίθεση και την καταστολή και από την άλλη πρωτοστατεί στους πολιτικοστρατιωτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μαζί λοιπόν με τον αγώνα για το μεροκάματο, για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχει τεράστια σημασία να δυναμώσει το μέτωπο και ενάντια στη βρώμικη δουλειά που αναλαμβάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην ευρύτερη περιοχή.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Δες Ακόμη: 

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/3/2018&id=17146&pageNo=9

 ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΔΝΤ

Κλιμακώνουν την αντιλαϊκή επίθεση με 88 νέα προαπαιτούμενα

-ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΟΧΤΡΟΙ κι ΟΧΤΡΟΙ ΝΑ ΘΑΒΟΝΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΗΜΑΙΑ;;

-Η Ελ­λά­δα είναι στο ΝΑΤΟ. Κι η Τουρ­κία είναι στο ΝΑΤΟ. Είναι σύμ­μα­χοι.

-Κι όταν ει­σέ­βα­λε στην Κύπρο η Τουρ­κία ήταν σύμ­μα­χος της Ελ­λά­δας, στο ΝΑΤΟ. Δεν ήταν η Κύ­προς κι ίσως αυτό να ‘φται­γε. 

-Αρ­γό­τε­ρα μπήκε η Κύ­προς στη ΕΕ για να σωθεί και να φύ­γουν οι Τούρ­κοι, αλλά οι Τούρ­κοι δεν έφυ­γαν κι έπεσε και πείνα. 

«Να δεις που κά­πο­τε θα μας πούνε και μα­λά­κες»*

(σύμ­μα­χοι να ‘ναι οχτροί κι οχτροί να θά­βο­νται υπό την ίδια ση­μαία)

Η Ελ­λά­δα είναι στο ΝΑΤΟ. Κι η Τουρ­κία είναι στο ΝΑΤΟ. Είναι σύμ­μα­χοι. 

Το ΝΑΤΟ εγ­γυά­ται σύ­νο­ρα, ελευ­θε­ρί­ες κι ομό­νοια με­τα­ξύ των μελών του. 

Κι όταν ει­σέ­βα­λε στην Κύπρο η Τουρ­κία ήταν σύμ­μα­χος της Ελ­λά­δας, στο ΝΑΤΟ. Δεν ήταν η Κύ­προς κι ίσως αυτό να ‘φται­γε. 

Αρ­γό­τε­ρα μπήκε η Κύ­προς στη ΕΕ για να σωθεί και να φύ­γουν οι Τούρ­κοι, αλλά οι Τούρ­κοι δεν έφυ­γαν κι έπεσε και πείνα. 

Πείνα έπεσε και στην Ελ­λά­δα που κι αυτή μπήκε στην ΕΕ για να τρώει με χρυσά κου­τά­λια, αλλά χά­θη­καν και τα τσί­γκι­να. 

Στο ΝΑΤΟ είναι κι η Αλ­βα­νία. Τώρα θα μπουν στο ΝΑΤΟ και τα Σκό­πια για να ‘ναι κι αυτά σύμ­μα­χοι. 

Εν τω με­τα­ξύ το ΝΑΤΟ που υπήρ­χε – υπο­τί­θε­ται, ως αντί­βα­ρο του Συμ­φώ­νου της Βαρ­σο­βί­ας, απ’ όταν το τε­λευ­ταίο δια­λύ­θη­κε, έχει δι­πλα­σια­στεί. 

Κι η Τουρ­κία που συ­νε­χί­ζει να είναι σύμ­μα­χος, θέλει το μισό Αι­γαίο και εμ­βό­λι­σε σκά­φος ελ­λη­νι­κό. 

Και επει­δή είναι σύμ­μα­χος, δέκα μέρες μετά τον εμ­βο­λι­σμό (προ­σέξ­τε το αυτό), κά­να­με κοινά γυ­μνά­σια με τουρ­κι­κή φρε­γά­τα.

Οι χώρες, δίπλα μας, δια­λύ­ο­νται και πνί­γο­νται στο αίμα από όπλα του ΝΑΤΟ. 

Κι αυτό το πλα­δα­ρό υπο­κεί­με­νο που το παί­ζει υπουρ­γός εξω­τε­ρι­κών χό­ρευε αγκα­λιά με τον αντί­στοι­χο της Τουρ­κί­ας στο ρυθμό του «Εμείς εί­μα­στε ο κό­σμος» που είναι ο ύμνος του ΝΑΤΟ. 

Και το πι­θα­νό­τε­ρο η φωτιά θα πιά­σει κι εμάς.

 Κι έστει­λε κι αυ­στη­ρό μή­νυ­μα στον Τούρ­κο παρ­τε­νέρ του πως εμείς δεν εί­μα­στε Ιράκ. 

Για κά­ποιο λόγο ο γε­λοί­ος, θαρ­ρεί τον εαυ­τόν του κα­λύ­τε­ρο απ’ τους Ιρα­κι­νούς. Αμε­ρι­κα­νά­κι γαρ! 

Γιατί οι υπό­λοι­ποι πο­λι­τι­σμέ­νοι άν­θρω­ποι δεν βρί­σκου­με να δια­φέ­ρου­με απ’ τους Ιρα­κι­νούς συ­ναν­θρώ­πους μας. 

Αλλά Ιράκ (όπως είναι σή­με­ρα), ο Κο­τζιάς, η παρέα του και τ’ αφε­ντι­κά τους, το πάνε αμέτι – μω­χα­μέ­τι να μας κά­νουν.

 Και Συρία και Λιβύη.

Κι εμείς αγρόν ηγο­ρά­ζου­με. 

Και ξε­που­λά­με λι­μά­νια, αε­ρο­δρό­μια, εκτά­σεις, το παρόν μας και το μέλ­λον των παι­διών μας. 

Κι ο Μη­λιώ­κας τρα­γου­δά­ει: «Να δεις που κά­πο­τε θα μας πούνε και μα­λά­κες». 

Και είναι πολύ πι­θα­νό, σύ­ντο­μα, Τούρ­κοι ερ­γά­τες να σκο­τώ­νουν Έλ­λη­νες και τού­μπα­λιν. 

Και θα θά­βο­νται με τη ση­μαία του ΝΑΤΟ, στο οποίο εί­μα­στε σύμ­μα­χοι. 

Γι αυτό άλ­λω­στε μας στρού­γκα­ραν σ’ αυτό. 

Και κύ­μα­τα προ­σφύ­γων – δικών μας τότε, θα πα­σχί­ζουν να σω­θούν στις χώρες της συμ­μά­χου μας ΕΕ. 

Αλλά τα σύ­νο­ρα τα ‘χουν χτί­σει με τείχη και συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα. Και σκυ­λιά αλυ­χτούν κι οι πρό­σφυ­γες πυ­ρο­βο­λού­νται.

Αλλά πως γί­νε­ται σύμ­μα­χοι να ‘ναι οχτροί κι οχτροί να θά­βο­νται υπό την ίδια ση­μαία; 

Κι όταν κάτω απ’ αυτή τη ση­μαία είναι τα παι­διά μας πως θα νιώ­θου­με αλή­θεια; 

Θα ‘ναι όμως αργά για μας τότε, έτσι δεν είναι;


Κι όμως υπάρ­χουν με­ρι­κοί που σαν πιά­σουν όπλο, ξέ­ρουν που θα το στρέ­ψουν. 

Προ­βλη­μα­τι­στεί­τε από αυ­τούς πριν είναι αργά.


«Να δεις που κά­πο­τε

Θα μας πούνε και μα­λά­κες

Να δεις που κά­πο­τε

Θα μας πούνε και χα­ζούς».


…Σαν κλαί­με τους νε­κρούς μας…


* Γιάν­νης Μη­λιώ­κας

ΑΠΟ HERKO 

Του Στέ­λιου Κα­νά­κη 

Κυκλοφορεί αυτή η φωτογραφία. Είναι από τη Συρία.

Τα συριακά μέσα καταγγέλλουν τη διεθνή στήριξη των βομβαρδισμών κατά του λαού τους και της κυβέρνησης Άσαντ.

Σε αυτή τη διεθνή στήριξη για το μακελειό στη Συρία συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση δίνοντας γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ για να σκοτώνει παιδιά, εργαζόμενους, τις υποδομές μιας ολόκληρης χώρας.

Ήταν ένα παιδάκι που ήθελε να ζήσει στη χώρα του ειρηνικά, να σπουδάσει, να δουλέψει για την πατρίδα του... και δεν πρόλαβε. Του καρφώθηκε η ρουκέτα μέσα στο σπίτι του.---Thesska Katerina

Διαμόρφωση κειμένου-επιλογή τίτλου:

 Viva La Revolucion

Μήπως είναι «ψέμα» και ο προδοτικός ρόλος της χούντας των Αθηνών στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής και στην επί 43 χρόνια κατοχή της Κύπρου;

,,Δεν έχουμε να πούμε πολλά παρά μόνο να απευθύνουμε μια ερώτηση. Όχι προς τα σιχάματα που ανέβασαν αυτό το πανό. Με αυτούς καμία ενασχόληση. Αλλά προς τους ιθύνοντες του ΑΠΟΕΛ,, 

Τα φασιστόμουτρα του ΑΠΟΕΛ 

Φασιστόμουτρα οπαδοί του ΑΠΟΕΛ είχαν το θράσος, ανήμερα της 17ης Νοέμβρη, να σηκώσουν πανό στο γήπεδο αναπαράγοντας τόσο το εν Ελλάδι χρυσαυγίτικο ξερατό όσο και τα εκ Κύπρου εμέσματα κατά του Πολυτεχνείου, τα εκπορευόμενα από τους χίτες απογόνους του Γρίβα.

«Πολυτεχνείο 1973-2017 44 χρόνια ψέματα», έγραφε ο εμετός τους.

Δεν έχουμε να πούμε πολλά παρά μόνο να απευθύνουμε μια ερώτηση. Όχι προς τα σιχάματα που ανέβασαν αυτό το πανό. Με αυτούς καμία ενασχόληση. Αλλά προς τους ιθύνοντες του ΑΠΟΕΛ, που ενισχύουν και κάνουν πλάτες σε αυτά τα σκουπίδια, όσο και στους κάθε λογής συναγελαζόμενους μαζί τους στην Κύπρο:

Μήπως είναι «ψέμα» και ο προδοτικός ρόλος της χούντας των Αθηνών στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής και στην επί 43 χρόνια κατοχή της Κύπρου;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

*********************************** 

«Το νέο περιστατικό με την ανάρτηση πανό ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από μερίδα οπαδών του ΑΠΟΕΛ, νοσταλγών της Χούντας και του "Χ"ίτη Γρίβα που με το ρόλο του στο Πραξικόπημα άνοιξε την κερκόπορτα στην Τουρκία για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου εδώ και 43 χρόνια, πρέπει να βρει απάντηση από την μαζική καταδίκη των εργαζομένων στην Κύπρο και στην Ελλάδα».

Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Κύπρου ΚΚΕ και συνεχίζει: 

«Είναι γνωστή πια εδώ και χρόνια η προσπάθεια των φασιστών, με προεξέχοντες τους ναζί της Χρυσής Αυγής και του ΕΛΑΜ, να "απομυθοποιήσουν" τάχα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, υμνώντας ταυτόχρονα το καθεστώς της επτάχρονης δικτατορίας. Σ' αυτήν τους την προσπάθεια χρησιμοποιούν χοντροκομμένα ψέματα. 

Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι ότι τάχα "δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο", όπως αναγραφόταν και στο συγκεκριμένο πανό. 

Η παραπάνω ενέργεια, αλλά και αυτές που προηγήθηκαν με την κατάληψη του ιστορικού χώρου του Πολυτεχνείου από ομάδα που καμία σχέση δεν έχει με το φοιτητικό, σπουδαστικό, μαθητικό, γενικότερα με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, είναι μέρος μιας πολύπλευρης προσπάθειας που ξεκινά από διαφορετικές αφετηρίες αλλά έχει την ίδια στόχευση: Την υπονόμευση του αγωνιστικού εορτασμού του Πολυτεχνείου και του αντιιμπεριαλιστικού του περιεχομένου.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής, του ΕΛΑΜ και όλων αυτών που χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, αλλά και του αντικομμουνισμού».

902.gr

«Γράψε το να το μάθει ο κόσμος! Εμείς εν τον εθέλαμεν τον πόλεμον! Τον πόλεμον έθελεν τον η χούντα!

Με την χούντα κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα. 

Γι’ αυτό μπήκανε μαζί με τους συνεργάτες τους σπάζοντας τις πόρτες

Δευτέρα, 8.20 το πρωί 15η Ιουλίου 1974. Το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο με την ανοχή = συνενοχή και ενθάρρυνση* των Αμερικανών νατοϊκών ιμπεριαλιστών και Άγγλων άρχισε.

Popova

Για σαράντα-τρία χρόνια οι σειρήνες του πολέμου πιστές στο ραντεβού τους.

Κάθε χρόνο ο ίδιος κακός ήχος, ίδιος ο φόβος, ίδια η προδοσία, ίδια η ατιμωρησία.

Δευτέρα, 8.20 το πρωί 15η Ιουλίου 1974. Το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο με την ανοχή = συνενοχή και ενθάρρυνση* των Αμερικανών νατοϊκών ιμπεριαλιστών και Άγγλων άρχισε.

Τανκς και μηχανοκίνητα της Εθνικής Φρουράς με δυνάμεις καταδρομών με την καθοδήγηση χουντικών αξιωματικών της ΕΛΔΥΚ, επίλεκτες μονάδες της Κυπριακής Εθνοφρουράς και των συνεργατών τους της ΕΟΚΑ Β΄ κινήθηκαν εναντίον του προεδρικού μεγάρου, του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος, της Αρχιεπισκοπής, του υπουργείου Εξωτερικών και άλλων δημοσίων κτιρίων της κυπριακής πρωτεύουσας. Μετά από δύο ώρες, η Λευκωσία ανήκε πια στους πραξικοπηματίες και η προεδρία στον 7ήμερο πρόεδρο Νίκο Σαμψών.

Μια ξεχωριστή ιστορική αναδρομή ανάμεσα σε μαρτυρίες , επιστολές και ποιήματα.

2 Ιουλίου 1974

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στέλνει την ιστορική επιστολή του

προς τον «Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας» στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη.

Εγραφε ο Μακάριος:

«Ουχί άπαξ μέχρι τούδε ησθάνθην και σχεδόν εψηλάφησα αοράτως εκτεινόμενην χείρα εξ Αθηνών αναζητούσα προς αφανισμόν την ανθρωπίνην ύπαρξιν μου. Πολλάκις διηρωτήθην διατί μια παράνομος και επιζημία εθνικώς οργάνωσις, η οποία επιφέρει διαιρέσεις και διχονοίας, διανοίγει ρήγματα εις το εσωτερικόν μας μέτωπον και οδηγεί τον κυπριακόν ελληνισμόν προς εμφύλιον σπαραγμόν, υποστηρίζεται υπό Ελλήνων αξιωματικών. Εντός των στρατοπέδων της Εθνικής Φρουράς απροκάλυπτος πολλάκις είναι η υπό των Ελλήνων αξιωματικών προπαγάνδα υπέρ της ΕΟΚΑ Β ́. Γνωστόν και αδιάψευστον είναι επίσης το γεγονός ότι ο αντιπολιτευόμενος και υποστηρίζων την εγκληματικήν δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β ́ κυπριακός τύπος, έχων πηγήν χρηματοδοτήσεως τας Αθήνας, λαμβάνει καθοδήγησιν και γραμμήν από τους υπευθύνους του 2ου Επιτελικού Γραφείου και του εν Κύπρω κλιμακίου της ελληνικής ΚΥΠ. Περί της ενοχής κύκλων του στρατιωτικού καθεστώτος καταμαρτυρούν έγγραφα, τα οποία ευρέθησαν προσφάτως εις την κατοχήν ιθυνόντων στελεχών της ΕΟΚΑ Β ́. Άνθρωποι της κυβερνήσεως της Ελλάδος εξυφαίνουν αδιαλείπτως κατ’ εμού συνωμοσίας και, όπερ το χειρότερον, διαιρούν και εξωθούν τον κυπριακόν ελληνισμόν εις την δια αλληλοσπαραγμού καταστροφήν. Εις την προσπάθειαν διαλύσεως της κρατικής υποστάσεως της Κύπρου μεγάλη είναι η ευθύνη της ελληνικής κυβερνήσεως»

Δεκατρείς μέρες μετά η χούντα απαντά με πραξικόπημα και με το σύνθημα της έναρξης του «Ο Αλέξανδρος εισήλθε εις το νοσοκομείο».

Μέσα σε δύο μέρες όλη η Κύπρος βρισκόταν υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών.



Μιχάλης Πασιαρδής “Λευκωσία, βράδυ 15.7.74”

Δεν είναι η Λευκωσία απόψε
η πόλη του γλυκού καλοκαιριού,
του δειλινού π’ άναβε τ’ άστρα,
αυτή που ξέραμε ως εχτές
που πίναμε σ’ ένα ποτήρι τη δροσιά της.
Απόψε στα στενά παίζουν τον θάνατο
κάθε γωνιά φωτιά κι αγώνας.

Η Λευκωσία απόψε πολεμά
και πέφτει.

Το τίμημα των ημερών του πραξικοπήματος: 67 νεκροί (αναγνωρισμένοι) άλλοι ανεβάζουν τον αριθμό σε αρκετά περισσότερους μέσα στην λίστα των αγνοουμένων, ανάμεσα τους ένα παιδί 7 χρονών, άμαχος πληθυσμός αντιστασιακοί, και αστυνομικοί.

Μαρτυρία του ιερέα της εκκλησίας Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος αφηγείται τον αποτρόπαιο τρόπο που άνοιγαν ομαδικούς τάφους και έθαβαν μαζικά τα θύματα τους οι πραξικοπηματίες. Ακόμα και τραυματίες ζωντανούς έθαψαν με το καλάσνικοφ γυρισμένο στον ιερέα.

«Στο μεταξύ φτάνει ένα φορτηγό της αστυνομίας με σκοτωμένους κι αυτό. Λέω στον Ευριπίδη, «άνοιξε λάκκο»…. Ο ήλιος έκαιγε και οι σκοτωμένοι βρωμούσαν. Ο μαυριδερός αξιωματικός μου λέει: «Αυτούς δεν θα τους θάψεις εδώ, είναι κομμουνιστές». Του λέω, «δεν ξέρω εγώ κομμουνιστές, έχει ήλιο και οι σκοτωμένοι θα σαπίσουνε». «Να σαπίσουνε μου λέει, τα σκυλιά εδώ δεν θα τα θάψεις»….

Ιερέας Παπάτσεστου

Σε ομαδικό τάφο βρέθηκαν: ** (μερικοί από τους δολοφονηθέντες).

Ο Μιχαλάκης Χριστοδούλου αστυνομικός, 30 ετών από την Παναγιά. Αφού πολέμησε εναντίον των πραξικοπηματιών και των επιδρομέων, ακούγοντας μέσα στη γενική καταστροφή τη συμβουλή του συναγωνιστή του Α. Χρίστου συμφώνησε να παραδοθεί και βγήκε από το φυλάκιο με τα χέρια ψηλά. Τότε, όπως θυμάται ο Α. Χρίστου, ακούστηκε ένας πυροβολισμός και ο Μιχαλάκης έπεσε κάτω με ένα τραύμα στο κεφάλι. Οι πραξικοπηματίες δεν δίστασαν να ληστέψουν από τον νεκρό το ρολόι, την αρραβώνα και τα λεφτά που είχε στην τσέπη του.

Στέλιος Σαββίδης, μέλος του Εφεδρικού Σώματος από τη Δρύμου Πάφου, ετών 22. Εκτός από τους εγκληματίες που του αφαίρεσαν τη ζωή, δεν υπήρξαν άλλοι μάρτυρες της δολοφονίας του. Με ακατάσχετη αιμορραγία αφέθηκε να πεθάνει από τους πραξικοπηματίες ο Στέλιος Σαββίδης. Οι πραξικοπηματίες δεν επέτρεψαν τη μεταφορά του στο Νοσοκομείο εκδικητικά, αφού ο Στέλιος ήταν δραστήριο μέλος του Εφεδρικού και συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά της ΕΟΚΑ Β’ έτσι τον άφησαν να πεθάνει από ακατάσχετη αιμορραγία.

75 σφαίρες έριξαν οι πραξικοπηματίες εναντίον του 26χρονου Στέλιου Στυλιανού,διανομέα στο επάγγελμα από τη Μαραθάσα. Ο Στέλιος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στην είσοδο του δρόμου προς το ΡΙΚ από τους πραξικοπηματίες χειριστές των αντιαεροπορικών τετράκαννων, οι οποίοι γνώριζαν τις δημοκρατικές πολιτικές θέσεις του.

Στο δρόμο για την εργασία βρήκε η μέρα του πραξικοπήματος τον 23χρονο Αντώνη Χριστοδούλου από την Άσσια. Στο αυτοκίνητο του ξυλουργού επέβαιναν άλλοι τρεις εργάτες, συμπεριλαμβανομένου και του αδελφού του. Τα τεθωρακισμένα που πολυβολούσαν αδιάκριτα τον τραυμάτισαν θανάσιμα.

Δύο αδελφές από τη Λεμεσό, η Ηρούλα Αντωνιάδου και η Κυριακούλα Μητσάκη, βρέθηκαν συμπτωματικά την ημέρα του πραξικοπήματος στο Προεδρικό Μέγαρο. Χήρες και οι δυο τους με ένα παιδί η καθεμία είχαν προγραμματισμένη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για οικογενειακές τους υποθέσεις. Οι δυο τους σκοτώθηκαν από τους πραξικοπηματίες μέσα στο αυτοκίνητο πριν προλάβουν να κατεβούν.

Ενώ καθόταν στη βεράντα του σπιτιού του ο 31χρονος Γενέθλιος Ηροδότου, μηχανικός αυτοκινήτων από τη Λεμεσό, χτυπήθηκε από σφαίρα πραξικοπηματιών στο κεφάλι.

Το μικρότερο θύμα του πραξικοπήματος η 7χρονη Δώρα Γιάγκου από τη Λευκωσία. Ενώ βρισκόταν στη βεράντα του σπιτιού της δέχτηκε μια αδέσποτη σφαίρα.

Λεύκιος Ζαφειρίου, “15.7.1974”

Οι νεκροί βρομούσαν από ‘να

μίλι μακριά, ήταν ανελέητο

το τελευταίο καλοκαίρι —

τρυπούσε τους ίσκιους των δέντρων

τις στέγες των σπιτιών.

Φριχτό καλοκαίρι για τους ανθρώπους

μπάσαν τους νεκρούς απ’ την πίσω

πόρτα στον Άη Γιάννη,

δεν τους χωρούσαν, λέει, τα φέρετρα.

Κι ο πιτσιρικάς — πήχτρα το αίμα

στα ρούχα του — άνοιγε λάκκους,

τον χτυπούσε ο ήλιος ανελέητα

στους κροτάφους στη μνήμη

βαθιά ως το μέλλον.

Τον ήξερες αλλιώτικα

τον κυπριώτικο ήλιο,

θεία Μαρίνα, την αυγή

με τα περιστέρια στους ώμους.

Οι δολοφονίες και οι βασανισμοί της ΕΟΚΑ Β΄ δεν σταμάτησαν με την τούρκικη εισβολή.

1η Ιουλίου 1973, στον περίβολο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου, ένα 17χρονο παιδί, μαθητής έπεφτε νεκρό, σκοτωμένο από βόλι της ΕΟΚΑ Β. Ένα χρόνο μετά, ο πατέρας του Παπαλάζαρος Νεοφύτου, κλήθηκε να αναγνωρίσει ένα άλλο νεκρό παιδί του. Τον φοιτητή της ιατρικής Σωτήρη Παπαλαζάρου ο οποίος δολοφονήθηκε στην Επισκοπή. Ο Σωτήρης έχασε τη ζωή του αφού κτυπήθηκε πισώπλατα και όχι από Τούρκικο βόλι, στις 20 Ιουλίου 1974…

Γράφει ο αδελφός Νεόφυτος Παπαλαζάρου στην μάνα:

«Ματωμένες Μνήμες»

Γράμμα στη μάνα μου

Μάνα,

Από καιρό έλεγα να σου γράψω

Να σου λεγα για χίλια δύο πράγματα.

Εδώ στη ξενιτειά ατέλειωτες η ώρες που σε έχω ανάγκη.

Πήρα να σε ζωγραφίσω με το γλυκό σου πρόσωπο,

Δακρυσμένα μάτια,

Σκασμένο στα χείλη χαμόγελο

«Μάνα μαυροντυμένη”.

Μάνα,

κλαις ακόμα σιωπηλά κάτω από τις φωτογραφίες των δύο παιδιών σου;

Κρατάς ακόμα αδειανές τις δύο καρέκλες στο τραπέζι;

Ψέματα σου είπαν μάνα πως πώς χάθηκαν

Δεν τους ακούς;

Κάθε βράδυ την πόρτα σου χτυπούν.

Στο σκοτάδι δεν τους βλέπεις;

Δύο αστέρια αγκαλιασμένα,

Δείχνοντας σε μας την ορθή πορεία.

Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, δολοφονήθηκε από την ΕΟΚΑ Β΄ ο Δώρος Λοΐζου

Σε συνέντευξη της η Βαρβάρα Δώρου Λοΐζου στον Κώστα Βανιζέλο:
Το προηγούμενο βράδυ, για λόγους ασφαλείας ο Βάσος Λυσσαρίδηςδιανυκτέρευσε στο σπίτι του Δώρου και της Βαρβάρας. Μαζί τους και μια Αμερικανίδα δημοσιογράφος, που βρισκόταν στην Κύπρο για ρεπορτάζ . 
Ο Δώρος, θα πει η Βαρβάρα, ήταν ανήσυχος όλο το βράδυ. Έβλεπε ύποπτες κινήσεις στο δρόμο. Αυτοκίνητα πηγαινοέρχονταν στο δρόμο κάτω από το διαμέρισμα και κοίταζαν προς το μέρος τους. Ήταν, όπως ανέφερε, έντονη η ανησυχία του Δώρου, ο οποίος της ανέφερε πως «κάτι κακό θα συμβεί αύριο». Το διαισθανόταν και το έλεγε συνεχώς στη Βαρβάρα. Άλλωστε με το θάνατο είχε αναμετρηθεί πολλές φορές. Και στην αντίσταση και μέσα από τους στίχους του. 
Την επόμενη ημέρα, το πρωί ξεκίνησαν με το αυτοκίνητο του Δώρου προς τα γραφεία της ΕΔΕΚ, στην Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, στη Λευκωσία. Το αυτοκίνητο, ένα μπλε Ντάτσουν, οδηγούσε ο Δώρος συνοδηγός η Βαρβάρα και στο πίσω κάθισμα ο Βάσος Λυσσαρίδης. Όταν το αυτοκίνητο εισήλθε στη γέφυρα Κάνιγγος και φθάνοντας στον κυκλικό κόμβο, τρεις οπλοφόροι της ΕΟΚΑ Β΄, που τους είχαν στήσει καρτέρι, άρχισαν να το γαντζώνουν. Το αυτοκίνητο ανέπτυξε ταχύτητα και στη συνέχεια ακινητοποιήθηκε. Ο Δώρος δολοφονήθηκε, ο Βάσος Λυσσαρίδης τραυματίσθηκε από τα σπασμένα γυαλιά του αυτοκινήτου και είχε αιμορραγία. Η Βαρβάρα τραυματίσθηκε στο χέρι και στο κεφάλι. 
Η ίδια θυμάται πως δεν αντιλήφτηκε εκείνη τη στιγμή πως ο Δώρος είχε πεθάνει. Το αίμα του, θυμάται, είχε κυλήσει πάνω της, γέμισαν τα ρούχα της. Ο Δώρος και ο Λυσσαρίδης μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο. Στο Νοσοκομείο Λευκωσίας διαπιστώθηκε ο θάνατος του Δώρου. Σημειώνεται πως από τις ριπές των αυτομάτων όπλων, τρεις περαστικοί τραυματίστηκαν και ο ένας από αυτούς, ο Χρυσήλιος Μαυρομάτης, υπέκυψε αργότερα στα τραύματα του.»

Δώρος Λοίζου (Άτιτλα)

Ι

Τον άνθρωπο…

Τον άνθρωπο…

Ποιος θα τον ανακαλύψει;

ΙΙ

Τον ουρανό, τον ουρανό

πώς να τον αντιγράψω;

Δε συγκινείται εύκολα…

ΙΙΙ

Η φιλοσοφία μας συνοψίστηκε σε μερικές λέξεις:

Εγώ, Εσύ, Εμείς!

Δηλαδή

εν αρχή ήταν ο Άνθρωπος

και η αγάπη για Σένα

και από Σένα

γνωριστήκαμε όλοι Εμείς!

ΙV

Πάντως Εμείς θα τους αντισταθούμε!

Όποιοι και νάναι…

Όσο δυνατοί και νάναι…

V

Γιατί γράφω;

Μα για να υπερασπιστώ το αθώο μου αίμα… νατοί και νάναι…

Δώρος Λοΐζου, “Έρχονται πάλι”

Έρχονται πάλι…

Έρχονται, Φεντερίκο…

Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες…

Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν, Φεντερίκο.

Θα σε ξαναθάψουν με τους άλλους,

τους πολλούς,

τον κοσμάκη.

Κι ύστερα θα πούν ότι σε σκότωσαν κατά λάθος,

πως ήταν ατύχημα,

τυχαίο περιστατικό…

Άβε Μαρία, άβε Μαρία

προσευχήσου για μας…

Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους…

Εμάς που μας σκοτώνουν τυχαία,

κατά λάθος…

«Γράψε το να το μάθει ο κόσμος! Εμείς εν τον εθέλαμεν τον πόλεμον! Τον πόλεμον έθελεν τον η χούντα! 

Οι Έλληνες αξιωματικοί εξέραν ότι οι Τουρκοι θα έβαλλαν ομπρος το σχέδιο Αττίλας! 

Η χούντα άψεν την φωθκιάν τζιαι έκαψεν μας ούλλους! Με ίντα στρατόν? Με ίντα όπλα? Τα καλά όπλα εμοιράσαντα στους δικούς τους για να σκοτώνουν Κυπραίους…»

Μαρτυρίες Κυπρίων την εποχή του δεύτερου Αττίλα από τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο.

Άνθος Λυκαύγης «Ερπύστριες 1974»

Και ξαφνικά η καλημέρα κρεμάστηκε

Και στα χείλη μας σαν πέτρα.

Και ξαφνικά η καλημέρα σφηνώθηκε

στα δόντια του πρωινού.

Ένα άχ σα στεναγμός

ένα αχ οργή και σίδερο

στα φυλλοκάρδια του καλοκαιριού

Τί να σου πρωτοπώ καλή μου!

Με τόσες μνήμες άδικες

στα δάκτυλα μιας μέρας.

……………………………………

Σήμερα 15 Ιουλίου 1974.

Βράδυ

και δεν καταμετρήθηκαν ακόμη οι νεκροί

και δεν καταμετρήθηκε ακόμη το μίσος

και δεν καταμετρήθηκε ακόμη ο παραλογισμός.

Βράδυ

και βρέχει δάκρυα στις γειτονιές

της Λευκωσίας

και απλώνεται ένας εφιάλτης στο ξαγρυπνισμένο

πρόσωπο της Λευκωσίας.

Τι να σου πω καλή μου;

Πώς πέρασαν σήμερα οι ερπύστριες

πάνω απ΄την καρδιά μου;

Πώς ισοπέδωσαν σήμερα οι ερπύστριες την ψυχή μου;

Πώς αυτή τη νύχτα ξεψύχησαν τα τελευταία χαμόγελα

της Λευκωσίας;

Ο διοικητής τότε του 3ου Λόχου Εφεδρικού αφηγείται τα γεγονότα όπως τα έζησε:

«Από το 1971 – 1972 υπηρέτησα στην Εθνική Φρουρά. Η κατάσταση στην Εθνική Φρουρά με επικεφαλής τους Ελλαδίτες ήταν περίοδος τρομοκρατίας εναντίον του Μακαρίου. 

Μαζί μου ήταν ο αείμνηστος Τάσος Μάρκου. Σε μια περίπτωση είχε πληροφορία για έγγραφο που στάλθηκε στον διοικητή του 9ου Συντάγματος όπου προετοιμαζόταν πραξικόπημα. Ο Μάρκου δημιούργησε μαζί μας σχέδιο υποκλοπής του εγγράφου. Την ευθύνη αυτής της αποστολής ανέλαβε ο εξαίρετος αγωνιστής της Δημοκρατίας και της ελευθερίας λοχαγός Κώστας Παπακώστας. »Την περίοδο αυτή στρατιώτες βασανίζονταν και φυλακίζονταν άδικα διότι ήταν δημοκρατικών ή αριστερών φρονημάτων. Για παράδειγμα, υπήρχε εντολή να δίνονται υπηρεσιακά σε όλους τους ποδοσφαιριστές για προπόνηση. Ο διοικητής στο 9ο Σύνταγμα με κάλεσε και μου απαγόρευσε να δίνω υπηρεσιακά στον ποδοσφαιριστή των κομμουνιστών και εννοούσε φυσικά τον διεθνή ποδοσφαιριστή της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”, Λούκα. 

Την ημέρα του πραξικοπήματος βρισκόμουν στρατοπεδευμένος στο Μετόχι του Κύκκου. Γύρω στις 6.00 π.μ. μίλησα με τον Εθνάρχη και του ανέφερα ότι με επισκέφτηκε ο εκτελών χρέη προξένου της αμερικανικής πρεσβείας και μου εζήτησε επιτακτικά όπως μη αντιδράσω σε περίπτωση πραξικοπήματος. Επίσης μου ανέφερε ότι άλλοι συνάδελφοί μου και μέλη της Φρουράς θα υπακούσουν και θα συνεργαστούν. Ο νοών νοείτω.»

Κώστας Μόντη

Προς Κάλβο (για την Κύπρο)

Επανάλαβε εκείνο το «ωραία και μόνη»,

επανάλαβε εκείνο το «ωραία και μόνη».

Διεθνείς αντιδράσεις για το προδοτικό πραξικόπημα: H Μεγάλη Βρετανία συστήνει «αυτοσυγκράτηση» αφού πρώτα κλείνει τις βάσεις. *** Οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν τον Μακάριο στην Αμερική ως αρχιεπίσκοπο της Κύπρου κι όχι ως πρόεδρο, πράγμα που σήμαινε έμμεση αναγνώριση του πραξικοπήματος. Η Τουρκία θέτει τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε επιφυλακή, γιατί όπως αναφέρει ανετράπη η συνταγματική τάξη στο νησί. Στην Αθήνα, ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος δηλώνει μεταξύ άλλων, «αι πρόσφατοι εξελίξεις εν Κύπρω αποτελούν υπόθεσιν ανεξαρτήτου κράτους, μέλους των Ηνωμένων Εθνών».

Μέρος του «φακέλου της Κύπρου» βρίσκεται στην Κύπρο με την συνοδεία του Ν. Βούτση. Το υλικό θα χρησιμοποιηθεί, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, αποκλειστικά για κοινοβουλευτικούς, επιστημονικούς και ιστορικούς σκοπούς με την έγκριση των εκάστοτε Προέδρων των δύο Κοινοβουλίων. Έγγραφα «απόρρητα» και «άκρως απόρρητα» δεν έχουν δοθεί. Όπως αναφέρει ο Ν. Βούτσης «Σε εύλογο χρονικό διάστημα, κάποιων μηνών, θα γίνει η δημοσίευση του Φακέλου της Κύπρου και θα ολοκληρωθεί και η διαδικασία αποχαρακτηρισμού εγγράφων που μέχρι σήμερα φέρουν τον χαρακτηρισμό «απόρρητα» και «άκρως απόρρητα». Μόνο μην σας ξεφύγει κανένα όνομα και στιγματιστεί ο άνθρωπος.

ΥΓ. Η άνοδος του φασιστικού ΕΛΑΜ, η αναθεώρηση της ιστορίας, ο ρατσισμός απέναντι στους τουρκοκύπριους που έχει αυξηθεί, η μη λήψη μέτρων και καταδίκης από μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού μόνο ένα ευοίωνο μέλλον δεν μας δείχνει.

Δημήτρη Λιπέρτη, «Καρτερούμεν μέραν νύχταν» (απόσπασμα)

Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ’ ένας αέρας

στουν τον τόπον πόν’ καμένος τζι εν θωρεί ποττέ δροσιάν,

για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας,

ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.

Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν

για να μας σφιχταγκαλιάσει τζαι να νεκραναστηθούμεν.

*Στο βιβλίο των Α. Παπαχελά και Τ. Τελλογλου «17 – Φάκελος 17 Νοέμβρη» (Εστία, 2002), αναφέρεται ο Ρον Έστες, νούμερο 2 της CIA στην Αθήνα, ως βασικός συνομιλητής του Ιωαννίδη: [σελ. 87, «Σε έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων ήταν γνωστό ακόμη πως ο Έστες ήταν ο αξιωματούχος της CIA ο οποίος ερχόταν σε επαφή με τον δικτάτορα ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη τους κρίσιμους μήνες πριν από το πραξικόπημα εναντίον του αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974. Η πληροφορία αυτή ήταν γνωστή σε έναν μικρό αριθμό στελεχών της Ελληνικής ΚΥΠ οι οποίοι συνεργάζονταν με το σταθμό της CIA»]

*Βιβλίο «Κύπρος 1972-1974 – Με αίμα στέριωσε η Δημοκρατία».

*** Πατρόκλος Σταύρου, επί δεκαετίες υφυπουργός παρά τω προέδρω της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπήρξε ένας από τους πλέον έμπιστους και στενούς συνεργάτες του προέδρου Μακαρίου δηλώνει στο Βήμα 17/1/1999: «Η ίδια η ΕΟΚΑ Β’ εχρηματοδοτείτο από τη CIA και ο Εθνάρχης Μακάριοςαπεκάλυψε τότε τέτοιες συγκεκριμένες χορηγίες. Και τότε CIA και Κίσινγκερ ήσαν ένα και το αυτό, όπως αποδεικνύεται και αυτές τις ημέρες με τον Κίσινγκερ και τη CIA, αφ’ ενός, και τον Πινοσέτ, φονιά του Αλιέντε, αφ’ ετέρου, στη Χιλή».

-Αυτός ο χάρτης αποδεικνύει το βρώμικο ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ εναντίον της Κύπρου, γι’ αυτό ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ http://mignatiou.com/2014/08/o-chartis-pou-karfose-ta-dichotomika-s/

Πηγή

Παρουσίαση κειμένου:  Viva La Revolucion