ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΖΙΦΚΟΦ ΤΟ 1998 ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ !

 

Ενδιαφέρουσα επιστολή στο Διαδίκτυο, 20 χρόνια μετά το θάνατο του Τοντόρ Ζίβκοφ
Τις τελευταίες μέρες, στο Διαδίκτυο, σε βουλγάρικες ιστοσελίδες -και αναπαράγεται και σε ελληνικές- κυκλοφορεί μια επιστολή, συγγραφέας της οποίας φέρεται να είναι ο Τοντόρ Ζίβκοφ, ιστορικός ηγέτης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η επιστολή έρχεται στο φως 20 χρόνια μετά τη συγγραφή της, σύμφωνα με επιθυμία του ίδιου του Ζίβκοφ.
Η εγκυρότητα της επιστολής δεν έχει καταστεί δυνατό να διασταυρωθεί, ωστόσο την παραθέτουμε με κάθε επιφύλαξη, καθώς το περιεχόμενό της έχει ενδιαφέρον, μιας και φέρεται ο Τ. Ζίβκοφ να απευθύνεται στο λαό της Βουλγαρίας, καλώντας τον να βγάλει συμπεράσματα με βάση την πείρα του από τα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αλλά και τη ζωή του τις τελευταίες δεκαετίες στον καπιταλισμό. Η επιστολή, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, έχει ως εξής:

«Αγαπητοί Βούλγαροι, θα ήθελα να σας αποκαλώ σύντροφοι, γιατί αυτοί ήσασταν για μένα…
Αγαπητοί σύντροφοι,
34 φορές σας απεύθυνα πρωτοχρονιάτικο χαιρετισμό. Ανασκόπησα όσα σας είπα κατά τη διάρκεια αυτών των ετών και αποφάσισα να σας μιλήσω για το μέλλον. Όταν λάβετε αυτό το χαιρετισμό, δεν θα είμαι ανάμεσα στους ζωντανούς. Αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω κάτι τελευταίο χρήσιμο για τη χώρα μας.
34 φορές, εγώ και το Κόμμα, απολογούμασταν για όλα όσα κάναμε για σάς κατά τη διάρκεια του έτους. Η ανασκόπηση των χαιρετισμών επισημαίνει το μεγάλο άλμα που πετύχαμε ως λαός γι’ αυτά 34 χρόνια.
Ο πληθυσμός της χώρας μας στον πρώτο μου χαιρετισμό ήταν 7 εκατομμύρια και στον τελευταίο ήταν 9 εκατομμύρια.
Η οικονομία αναπτύχθηκε 23 φορές. Σκεφτείτε το -όταν διαβάζετε αυτό το μήνυμα θα έχουν περάσει περίπου 30 χρόνια από τότε που η Βουλγαρία εγκατέλειψε το Σοσιαλισμό. Σκεφτείτε αυτά τα 30 χρόνια αν πετύχατε αυτό που καταφέραμε τα τελευταία 34 χρόνια. Έχει αναπτυχθεί η οικονομία 23 φορές; Εμείς το κάναμε, ο λαός το πέτυχε, άρα ήταν δυνατόν.
Γιατί δεν συμβαίνει τώρα;
Χτίσαμε χιλιάδες νοσοκομεία και σχολεία. Αυξήσαμε σημαντικά το προσδόκιμο ζωής. Γιατί, από το 1989, έχει μειωθεί ξανά; Όταν διαβάζετε αυτό το μήνυμα, μετά από 20 χρόνια, κοιτάξτε πού βρίσκεστε…
Φυσικά, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μισούν το Σοσιαλισμό. Θα πουν υπήρχαν στρατόπεδα, καταστείλατε τους ανεπιθύμητους.
Η χώρα με τους περισσότερους κρατούμενους στον κόσμο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί το 3% του πληθυσμού βρίσκεται στη φυλακή. Πολύ περισσότερο από ό,τι στη Σοσιαλιστική Βουλγαρία. Αλλά δεν είναι η μεγαλύτερη καταστολή. Η μεγαλύτερη καταστολή είναι η κυριαρχία των μεγάλων κεφαλαίων και των εταιρειών που καθορίζουν ποιος θα εργαστεί και πόσο θα πάρει. Αυτή η καταστολή είναι που καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις φυλακές μας!
Αλλά και οι ΗΠΑ έχουν φυλακές. Κρατούν τους ανθρώπους που χαρακτηρίζουν ως "τρομοκράτες", χωρίς δίκη και καταδίκη, για απεριόριστο χρόνο. Απαιτούν την έκδοσή τους από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου και οι περισσότερες χώρες τούς υπακούν.
Και για να σας πω, αγαπητοί συμπατριώτες, στο Σοσιαλισμό δεν φυλακίσαμε αθώους. Οι συγγενείς τους τώρα περηφανεύονται, διότι θα ντρέπονταν για το παρελθόν τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν τιμωρήσαμε αθώους. Τιμωρήσαμε εγκληματίες, μεγάλους καπιταλιστές και ολιγαρχίες. Αυτούς για τους οποίους είμαι πεπεισμένος πως θα θελήσετε κι εσείς ένα Λαϊκό Δικαστήριο.
Αγαπητοί φίλοι, πριν φτάσουμε στο Σοσιαλισμό, είχαμε μελετήσει προσεκτικά τον Καπιταλισμό. Είναι πάντα ο ίδιος - ένα σύστημα στο οποίο μικρή ομάδα προνομιούχων παρασιτεί εις βάρος του λαού, ο οποίος λαός εξαντλείται.
Μετά από 20 χρόνια, που θα διαβάζετε αυτό το μήνυμα, είμαι βέβαιος ότι το κράτος θα κυριέψουν οι εγκληματίες, αυτοί θα γράψουν τους νόμους, θα σας επιβάλουν φόρους, τέλη, τιμές και όσα άλλα μέσα τους επιτρέπουν. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει μια μικρή ομάδα από υπερ-πλούσιους ανθρώπους που θα κλέβουν αδιάκριτα και δεν θα κρύβονται. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός θα υποφέρει, αλλά θα έχει καθηλωθεί από την κυριαρχία, το φόβο και την αβεβαιότητα του αύριο.

Ο Καπιταλισμός εξαρχής είναι άδικος, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός. Συγκεντρώνει τον πλούτο και μαζί με αυτόν τη δύναμη και τελικά η εξουσία αποδεικνύεται πηγή πλούτου, ενώ ο άνθρωπος γίνεται σκλάβος. Πάντα έτσι ήταν.
Αγαπητοί Βούλγαροι, θα σας επιδεικνύουν τον Καπιταλισμό ως καλύτερο από το Σοσιαλισμό μας, ξεγελώντας σας.
Πράγματι η Δύση είχε πλεονεκτήματα. Αλλά όχι λόγω του καπιταλισμού. Το τονίζω αυτό - όχι λόγω του καπιταλισμού. 

Είχε πλεονεκτήματα στην πραγματικότητα εξαιτίας του Σοσιαλισμού. Κάτω από το φόβο του συστήματός μας, οι καπιταλιστές στη Δύση άρχισαν να κάνουν παραχωρήσεις στους εργαζόμενους και έτσι βελτίωσαν την κατάστασή τους. Το σοσιαλιστικό σύστημα βοήθησε τον άνθρωπο στις καπιταλιστικές χώρες να ζήσει καλύτερα.

Αλλά να ξέρετε πως μετά την καταστροφή του Σοσιαλισμού, θα πάρουν όλα όσα είχαν δώσει στους εργάτες τους. Αυτό το καθεστώς ευημερίας έχει μεγάλο κόστος για τον καπιταλισμό, οπότε θα το αποσυνθέσουν. Χωρίς ανταγωνισμό με το Σοσιαλισμό, οι εταιρείες και οι τοπικές ολιγαρχίες θα πάρουν τα πάντα.

Η Δύση ήταν καλύτερη για δύο λόγους: Πρώτον είχε μια μεγαλύτερη βιομηχανική ιστορία, είχε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία και περισσότερους πόρους. Και δεύτερον, αναγκάστηκε από το Σοσιαλισμό να εξασφαλίσει καλές συνθήκες για τους λαούς της για να αποφύγει την Επανάσταση.
Εάν συνεχίζαμε με το Σοσιαλισμό, ίσως μετά από άλλα 20-30 χρόνια βιομηχανικής ιστορίας, θα είχαμε φτάσει τη Δύση. 

Παρατηρήστε ότι είχαμε μόνο 45 χρόνια επιταχυνόμενης ανάπτυξης, κυνηγώντας κράτη με 400 χρόνια βιομηχανικής ιστορίας. Αυτή η σύγκριση ήταν άδικη, πράγμα που οδήγησε στο να την αποκαλώ ηλίθια άρνηση του Σοσιαλισμού.

Όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κοιτάξτε γύρω σας. Κοιτάξτε τη Δύση. Είμαι βέβαιος ότι θα δείτε τα συμπτώματα καταστροφής της κοινωνίας τους. Τα 20 χρόνια είναι αρκετά για να δείτε την πραγματική φύση του Καπιταλισμού.
Μπορείτε, μόνοι σας να το διαπιστώσετε από τις εξελίξεις, την άνοδο των διεθνών εντάσεων, το ξέσπασμα νέων πολεμικών συγκρούσεων - αυτά είναι τα σημάδια του αυξανόμενου άγριου καπιταλισμού... Πάντα έτσι ήταν, δεν μπορούν να κρυφτούν.
Αγαπητοί συμπατριώτες, πετύχαμε πολλά όσο ήμασταν μαζί. Και είναι δικό μου λάθος που επιτρέψαμε στον Καπιταλισμό να μας ξεγελάσει για άλλη μια φορά. Ίσως αν ήμουν πιο σοφός και πιο αποφασιστικός, δεν θα επέτρεπα αυτό που συνέβη το 1989 και να καταστρέψει τις ελπίδες του λαού, αφού συνέβη είμαι υπεύθυνος. Αλλά με το χέρι στην καρδιά, σας λέω ότι υπεύθυνος για την ενδεχόμενη αποκατάσταση του Σοσιαλισμού και τη διόρθωση των λαθών είναι μόνο ο λαός. Το μέλλον είναι δικό σας. Καταφέραμε μια φορά να νικήσουμε τον Καπιταλισμό, όσο ακατόρθωτο κι αν φαινόταν. Ανοικοδομήσαμε τον ευτυχισμένο κόσμο του Σοσιαλισμού. Ο Σοσιαλισμός είναι ο λαός που κατέχει την απόλυτη δύναμη στην κοινωνία. Εάν το θελήσετε ως λαός, μπορείτε να τον αποκτήσετε εκ νέου και κανένα καταπιεστικό καθεστώς δεν μπορεί να σας σταματήσει…
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Αυτό που υπήρχε, εκ νέου θα γίνει…
Πιστεύω σε αυτό …
Todor Zhivkov, 1998».

11/01/2019

https://www.902.gr/.../endiaferoysa-epistoli-sto...

ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ:

Για τη Βουλγαρία πάλι ο λόγος.
Μια άλλη φορά επισκεφθήκαμε ένα δάσος κοντά στα σύνορα. Ρίλα νομίζω λέγεται.
Μέσα στο δάσος,ειδικά εκεί που ήταν κάποια ορεινά χωριά, έβλεπες μικρές πυροσβεστικές μονάδες. Το κάθε κτήριο (μέσα στο δάσος) είχε από ένα τεράστιο πυροσβεστικό όχημα.

Πείτε μου, σε ποιο ελληνικό δάσος θα δείτε τέτοιο πράγμα;
Σε ποιο ιταλικό, ισπανικό, αμερικάνικο δάσος θα δείτε πυροσβεστικούς σταθμούς μέσα του; Ζώνες πυρασφάλειας καθαρές;
Στο Σέιχ Σου της Θεσσαλόνικης πχ έχει μπάζα. Και δεν καθαρίζεται ποτέ.
Και παρότι δεν υπάρχει πλέον σοσιαλισμός εκεί και ίσως κάποια να είναι απαρχαιώμενα, σε κάθε βήμα σου σε κάθε μια από αυτές τις λαικές δημοκρατίες, βλέπεις ότι υπήρχε ξεκάθαρα σε πολύ μεγάλο βαθμό το ζήτημα της πρόληψης, της ασφάλειας τόσο της ανθρώπινης ζωής όσο και του περιβάλλοντος.
Ποιος άκουγε για πυρκαγιές στα κράτη αυτά πριν 20, 30, 40 χρόνια;


Παρακολουθούμε με θλίψη κάθε καλοκαίρι να καίγονται τα δάση, Εγω στεναχωρίεμαι και στην Καλιφόρνια που καίγονται, στο LA, στην Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία κ.α.
Γιατί δεν καίγονται στη Βουλγαρία με τα ατελείωτα πανύψηλα δάση;
Γιατί δεν καίγονται τα δάση στην απέραντη πρώην ΕΣΣΔ;
Γιατί δεν καίγονται στην Πολωνία; Στην πρώην Τσεχοσλοβακία;

Γιατί τα δήθεν ακραία καιρικά φαινόμενα πλήτουν μόνο καπιταλιστικές χώρες;
Γιατί τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι τόσο συγκεκριμένα που παγκόσμια βάζουν φωτιά μόνο σε περιοχές φιλέτα από τις οποίες κερδίζουν συγκεκριμένοι τουριστικοί όμιλοι;
Γιατί δεν κηρύσσονται αναδασωτέα όλα τα καμένα δάση;

Αν ψάξει κανείς στο ίντερνετ θα διαβάσει για έξαρση των πυρκαγιών πχ στη Βουλαγρία μετά το 2015. Γιατί όχι πιο πριν;
Οι Έλληνες πυροσβέστες λέει δεν έχουν ούτε δεύτερη στολή να αλλάξουν.
Σχεδόν 5 δις (!!) όμως στο ΝΑΤΟ κάθε χρόνο όλες οι κυβερνήσεις κι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ τα βρίσκανε και τα δίνανε αβλεπί για να έρχεται το ΝΑΤΟ να μας λέει βρείτε τα με τους εχθρούς σας.
2η χώρα μετά τις ΗΠΑ η Ελλαδίτσα σε δαπάνες για το ΝΑΤΟ (2.4% του ΑΕΠ!!!!)
0,50% του ΑΕΠ για τη δασοπροστασία...
Να γιατί λοιπόν τα δάση θα καίγονται κ μαζί με αυτά κι οι άνθρωποι.

Ο μόνος εμπρηστής είναι το καπιταλιστικό κράτος που έχει και τα δάση για εμπόρευμα. Και συνειδητά αυτό τα καίει.

ΥΓ: Διάβαζα ότι στην Κινέτα λίγο πριν ξεσπάσει η φωτιά κάτοικοι άκουγαν απανωτές εκρήξεις από το δάσος...
Η κυβέρνηση έκανε λόγο για ακραία καιρικά φαινόμενα...

*****

Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσαμε να πάμε διακοπές στη Μαύρη Θάλασσα. Στη Βουλγαρία. Να δούμε πόσο μαύρη είναι!!
Γιατί εντάξει...σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αλλά να δούμε και κάτι άλλο.
Βρήκα ένα μέρος που λέγανε ό,τι είναι από τα καλύτερα θέρετρα.
Αλμπένα λέγεται, ψηλά, κοντά στα βουλγαρορουμανικά σύνορα, δίπλα στη Βάρνα.

Μπαίνοντας στη Βουλγαρία οι περιοχές κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα προκαλούν θλίψη. Εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε κάθε χωριό, δημόσια κτήρια που σαπίζουν, ετοιμόρροπα σπίτια, σου θυμίζουν ότι κάποτε εκεί ζούσε και δούλευε κόσμος, ότι εκεί υπήρχε όντως ανάπτυξη.
Οι δρόμοι, όλα, λες και σταμάτησαν στο 1990.
Δεν είχε γίνει καμία προσπάθεια εκσυγχρονισμού.

Κάποια στιγμή μετά από ώρες βλέπουμε μια πινακίδα που λέει Αλμπένα και στρίβουμε δεξιά. Θάλασσα δε φαίνεται πουθενά.
Ξαφνικά βλέπουμε μπροστά μας ένα δάσος!!
Τεράστια δέντρα. Πράσινο να φαν κι οι κότες.
Θάλασσα όμως πουθενά.
Προχωράμε κι άλλο και βλέπουμε ότι αυτή η περιοχή ήταν περιφραγμένη κι είχε είσοδο για να μπεις κι όποτε έμπαινες ή έβγαινες πλήρωνες, άσχετα αν διέμενες σε ξενοδοχείο!!!
Δώσαμε τα στοιχεία μας, πληρώσαμε, μπήκαμε.

Και ξαφνικά σαν να έγινε κάτι μαγικό, η εικόνα αλλάζει και είδαμε μπροστά μας ξενοδοχεία γιγάντια! 

Βουνά, κι άλλα δέντρα, πράσινο πολύ, γήπεδα γκολφ, μπάσκετ, ποδοσφαίρου, πισίνες, πάρκα. ένα τρενάκι που σε πήγαινε από τη μια άκρη στην άλλη, θαλάσσια φουσκωτά τεράστια, πολλά χιλιόμετρα θάλασσα/παραλία, ταβέρνες, σούπερ μάρκετ, ό,τι μπορεί να χρειάζεται ένας άνθρωπος!
Μια μικρή πολιτεία μέσα σε ένα φυσικό παράδεισο με τη θάλασσα δίπλα σου.
Ποια Χαλκιδική και κουραφέξελα...

Περιττό να πω ότι το δικό μας toyota corolla ήταν πασέ.
Ο,τι κυκλοφορούσε σε τροχό εκεί ήταν από καγιέν κ πάνω και φυσικά πολλές μη βουλγάρικες πινάκίδες..
Δεν μπόρεσα να μη ρωτήσω έναν σερβιτόρο καμιά 50 χρονών τι είναι αυτή η περιοχή;;Εκεί πάνε οι Βούλγαροι για μπάνιο;

Ο Βούλγαρος εργαζόμενος μου απάντησε ότι όπως βλέπω γύρω μου σε αυτή την περιοχή που λέγεται Αλμπένα δεν κάνουν τα μπάνια τους οι Βούλγαροι εργάτες, αλλά πλέον μόνο πλούσιοι από όλο τον κόσμο. Οι Βούλγαροι δεν μπορούν πια να κάνουν διακοπές, χώρια που σε κάθε παραλία της Βουλγαρίας πληρώνεις για να μπεις!

Τα ξενοδοχεία που βλέπαμε κι όλη αυτή η περιοχή ανήκε κάποτε στο βουλγαρικό σοσιαλιστικό κράτος. Ναι, ήταν κρατική λαική περιουσία.
Κι εκεί έκαναν διακοπές ΔΩΡΕΑΝ μόνο Βούλγαροι εργάτες επί 45 χρόνια.
Στα πολυτελείας ξενοδοχεία μπροστά στη θάλασσα κάποτε πήγαιναν για πολυημέρες διακοπές οι εργαζόμενοι από κάθε εργοστάσιο, από κάθε εργασιακό χώρο, από το πιο απομακρυσμένο χωριό/πόλη της Βουλγαρίας, και ξαναλέω για να το εμπεδώσουμε, ΔΩΡΕΑΝ, με έναν σχεδιασμό κεντρικό, σε συνεννόηση με τις κρατικές υπηρεσίες.
Είπε ο Βούλγαρος σερβιτόρος.

Το 1990 η Βουλγαρία γύρισε ξανά πίσω στο Μεσαίωνα και όλα αυτά ανήκουν πλέον σε μεγιστάνες του πλούτου που τα εκμεταλλεύονται για την πάρτη τους.

Απ' την σ. Κατερίνα!!