Από μένα πρός εμένα.
--------------------------------------
Μη σταματάς να ταξιδεύεις και μην αφήνεις αναπάντητα " γιατί".
Γέμιζε το δισάκι σου με χρώματα και ήχους, με θυμό κι αλήθειες,
με νερό κι αλάτι.
Τρύγησε τις κορφάδες.Κι ύστερα μπές βαθειά, σκάψε το χώμα,
βρές τους βολβούς.
Κοιμήσου πλάτη-πλάτη με τα δέντρα. Πές τους ευχαριστώ.
Κι ύστερα, βύθισε τις γνώσεις σου
ως το κρεββάτι της θάλασσας.
Γυμνή κι ωραία, σκεπάσου από κοχύλια. Βάλε φτερά στη σκέψη σου.
Πέτα μακρια, όσο πιο μακριά μπορείς.
Μέτρα τους μαυροφορεμένους.
Τις έρημες χώρες.
Τις ρημαγμένες ζωές.
Σβήνε μ ορμή κεράκια γενεθλίων.
Είναι το πρώτο ψέμμα που γιορτάζουμε.
Γκρέμιζε εκκλησιές.
Χτίσε στη θέση τους γιοφύρια. Κανείς να μην χωρίζει τον άνθρωπο απ΄τον άνθρωπο.
Άναψε μια φωτιά μεγάλη. Να καίει μερόνυχτα. Αιώνες.
Ρίξε και κάψε οτι άχρηστο κουβαλάς.
Σχήματα ψεύτικα, ρούχα και στολίδια.
Κι ας την να καίει μερόνυχτα.
Να ζεσταθεί ο κόσμος.
Και σαν ξανά θα γεννηθείς μες σ ολα αυτά κι απ΄όλα αυτά
γύρνα ξανά στο σπίτι.
Ξεκουράσου.
...Χαμογελώντας, ξεκίνα για τ άλλο τ ωραίο ταξίδι.
Τότε - μόνο τότε- έχεις δικαίωμα να πεθάνεις..
