Μετατρέπουν Βουνά & Λαγκάδια σε «Ειδ.Οικ.Ζώνες» για «fast track» Ανεμογεννήτριες και Φωτοβολταϊκά.

Μετατρέπουν βουνά και λαγκάδια σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» για «fast track» ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά

Την κατάπτυστη και επικίνδυνη για το περιβάλλον και τον λαό Οδηγία ψήφισαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Καταψήφισε το ΚΚΕ

Προβλέπει επίσης την ένταση της καταστολής σε βάρος όσων αντιδρούν στα επενδυτικά σχέδια των ΑΠΕτζήδων και των κομμάτων τους, χαρακτηρίζοντας «υπέρτατο δημόσιο συμφέρον» την κερδοφορία τους

Την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων για επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας προβλέπει Οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ψήφισαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και καταψήφισε το ΚΚΕ. Με την Οδηγία, όλες οι περιοχές θεωρούνται εν δυνάμει «κατάλληλες» να αξιοποιηθούν για τέτοιες εγκαταστάσεις, ενώ άδειες και εγκρίσεις θα δίνονται πλέον με «φαστ τρακ» διαδικασίες σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Ολα αυτά στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και της απεξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες, στόχος που επιταχύνεται από τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και τις κυβερνήσεις, στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.

Παράλληλα, με την ίδια Οδηγία επιχειρούν να αντιμετωπίσουν και να καταστείλουν τις λαϊκές αντιδράσεις στη σωρηδόν εγκατάσταση ΑΠΕ σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, ώστε τα επενδυτικά σχέδια του κεφαλαίου να υλοποιούνται χωρίς εμπόδια.

Η απαράδεκτη Οδηγία προχωρά στην τροποποίηση προηγούμενων που ισχύουν για τις ΑΠΕ και την ενεργειακή απόδοση. Κι αυτό επειδή η ΕΕ και οι μονοπωλιακοί όμιλοι εντοπίζουν μια σειρά από «προβλήματα» που προκύπτουν από την εφαρμογή τους και δυσκολεύουν την επιχειρηματική δράση στις ΑΠΕ, επομένως και την απρόσκοπτη κερδοφορία των ομίλων.

Βασικά ζητήματα που σπεύδουν να διευθετήσουν με αυτήν την Οδηγία είναι οι «χρονοβόρες και πολύπλοκες» διοικητικές διαδικασίες αδειοδότησης για τις επενδύσεις σε ΑΠΕ και συναφείς υποδομές, η «σύγκρουση» με όποιες διατάξεις προβλέπουν έστω και στοιχειώδη μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, οι λαϊκές αντιδράσεις σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς και προβλήματα που σχετίζονται με τις συνδέσεις του δικτύου και τις διαδικασίες λειτουργίας.

Εξαιτίας αυτών των «εμποδίων», όπως τα αντιλαμβάνονται η ΕΕ και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, η Επιτροπή εκτιμάει ότι ο χρόνος παράδοσης για έργα ΑΠΕ μπορεί να διαρκέσει έως και 10 χρόνια, επιβραδύνοντας τις επενδύσεις, άρα και την κερδοφορία των «πράσινων» ομίλων, που καραδοκούν να ξεκοκαλίσουν το Ταμείο Ανάκαμψης.

Η νέα Οδηγία κάνει ένα βήμα παραπέρα στο ξεχαρβάλωμα ακόμα και των ελάχιστων τυπικών προϋποθέσεων που υπήρχαν μέχρι σήμερα για την εγκατάσταση και λειτουργία των ΑΠΕ, προκειμένου αυτές οι επενδύσεις να απαγκιστρωθούν από διοικητικά και γραφειοκρατικά κωλύματα, αλλά και από τις λαϊκές αντιδράσεις.

Ούριος άνεμος για μεγαλύτερα κέρδη

Οπως αναφέρεται στο σκεπτικό της, «οι χρονοβόρες διοικητικές διαδικασίες αποτελούν ένα από τα βασικά εμπόδια για τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις σχετικές υποδομές τους. Τα εμπόδια αυτά περιλαμβάνουν την πολυπλοκότητα των εφαρμοστέων κανόνων για (...) τη διοικητική αδειοδότηση των έργων, συμπεριλαμβανομένων πιθανών περιορισμών που σχετίζονται με την ιστορική σημασία ορισμένων τόπων, την πολυπλοκότητα και τη διάρκεια της αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων (...)

Προκειμένου να επιταχυνθεί ο ρυθμός ανάπτυξης των έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, είναι απαραίτητο να θεσπιστούν κανόνες που θα απλοποιούν και θα συντομεύουν τις διαδικασίες χορήγησης αδειών».

Με βάση τα παραπάνω, ο σχεδιασμός και η χωροταξία του κράτους για την εγκατάσταση ΑΠΕ προσαρμόζονται ακόμα καλύτερα στον στόχο της ταχύτερης και μεγαλύτερης απόδοσης των καπιταλιστικών επενδύσεων.

 Στο εξής, τα κράτη - μέλη θα ορίζουν τις κατάλληλες περιοχές από άποψη απόδοσης ως «περιοχές εισόδου/επιτάχυνσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας» και εκεί θα προβλέπονται «fast track» διαδικασίες, ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές ή/και ανεξάρτητα από τις επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.

Σ' αυτές θα γίνεται υποτυπώδης έλεγχος, δεν θα απαιτείται ούτε καν η προϋπόθεση και αυτών των «στημένων» μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Αρκεί δηλαδή το επενδυτικό ενδιαφέρον ενός «πράσινου» ομίλου που έχει βάλει στο μάτι μια περιοχή για την εγκατάσταση ΑΠΕ, για να καθορίζεται αυτή ως «περιοχή επιτάχυνσης ΑΠΕ» και να απλοποιούνται οι διαδικασίες παράδοσης στα μονοπώλια.

Οπως εξηγούσε η Κομισιόν στην πρότασή της για την Οδηγία (Μάης 2022), τα κράτη - μέλη θα πρέπει στο εξής «να καθορίζουν, μετά από στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση, ευρύτερες περιοχές όπου οι ΑΠΕ θα επιτρέπονται εξαρχής. Στις περιοχές αυτές οι επενδύσεις θα πρέπει να μπορούν να ξεκινήσουν κατασκευή εντός ενός έτους από το σχετικό αίτημά τους (...)

Μέχρι τώρα, η συνηθισμένη συντηρητική προσέγγιση ήταν ο καθορισμός μόνο ζωνών αποκλεισμού, στις οποίες απαγορεύεται να υποβληθεί αίτηση και μελέτη για ένα έργο, ενώ σε κάθε άλλη θέση εκτός αυτών των ζωνών, ο επενδυτής πρέπει να ακολουθήσει τη μακρά (υπερ-δεκαετή στην Ελλάδα) αδειοδοτική διαδικασία. 

Τώρα πρέπει να οριστούν και ζώνες όπου οι αιτήσεις για ΑΠΕ δεν θα απορρίπτονται για αδειοδοτικούς λόγους, οι δε λεπτομέρειες και όροι εγκατάστασής τους θα καθορίζονται σε λιγότερο από ένα έτος».

Ακόμα και στοιχειώδεις έλεγχοι «πάνε περίπατο»

Οι παραπάνω κατευθύνσεις ενσωματώθηκαν ως εξής στο τελικό κείμενο της Οδηγίας: «Στις καθορισμένες περιοχές επιτάχυνσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα έργα ανανεώσιμης ενέργειας που συμμορφώνονται με τους κανόνες και τα μέτρα που προσδιορίζονται στο σχέδιο ή στα σχέδια που εκπονούνται από τα κράτη - μέλη, θα πρέπει να επωφελούνται από το τεκμήριο ότι δεν έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να υπάρχει εξαίρεση από την ανάγκη διενέργειας ειδικής εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε επίπεδο έργου (...)

Ολα τα έργα που βρίσκονται σε περιοχές επιτάχυνσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα πρέπει να θεωρούνται εγκεκριμένα στο τέλος της εν λόγω διαδικασίας ελέγχου. Μόνο εάν τα κράτη - μέλη διαθέτουν σαφή στοιχεία που να δικαιολογούν την εκτίμηση ότι ένα συγκεκριμένο έργο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει τέτοιες σημαντικές απρόβλεπτες δυσμενείς επιπτώσεις, τα κράτη - μέλη θα πρέπει, αφού αιτιολογήσουν την απόφαση αυτή, να υποβάλουν το έργο αυτό σε περιβαλλοντική εκτίμηση».

Με άλλα λόγια, «πάνε περίπατο» κάθε έλεγχος από το κράτος και κάθε υποχρέωση να τηρούνται στοιχειώδεις περιβαλλοντικοί όροι. Βουνά και πεδιάδες μετατρέπονται σε ...«ειδικές οικονομικές ζώνες» για την εγκατάσταση ΑΠΕ, αντίστοιχες εκείνων που καταργούν εργασιακά δικαιώματα και φορολογικές υποχρεώσεις για να αυξάνουν τα κέρδη τους τα μονοπώλια.

Από τις προβλέψεις της Οδηγίας δεν γλιτώνουν βέβαια οι περιοχές που δεν θα εντάσσονται στις fast track επενδύσεις. Σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν, «στις υπόλοιπες περιοχές οι ΑΠΕ θα πρέπει να αδειοδοτούνται εντός 2 ετών και σε αυτήν την προθεσμία να έχει εκδοθεί οριστική απόφαση επί όλων των αδειών που απαιτούνται για την κατασκευή μιας επένδυσης».

Η Οδηγία, με τη σειρά της, ορίζει ότι «ο καθορισμός περιοχών επιτάχυνσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν θα πρέπει να εμποδίζει τη συνεχιζόμενη και μελλοντική εγκατάσταση έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλες τις περιοχές που είναι διαθέσιμες για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας...».

Στις «διαθέσιμες» περιοχές περιλαμβάνονται βέβαια κι αυτές που έχουν χαρακτηριστεί Natura με προηγούμενους νόμους των κυβερνήσεων, που επιτρέπουν κάθε είδους επιχειρηματική δράση σ' αυτές, με τυπικές και αστείες προϋποθέσεις.

«Υπέρτατο» το συμφέρον του κεφαλαίου

Τέλος, με τη νέα Οδηγία τίθεται προκλητικά η αρχή ότι η εγκατάσταση των ΑΠΕ υπηρετεί «υπέρτατο δημόσιο συμφέρον», με στόχο τη νομιμοποίηση της κρατικής καταστολής σε βάρος των δίκαιων λαϊκών αντιδράσεων, αλλά και την ταχεία παράκαμψη - απόρριψη τυχόν δικαστικών προσφυγών.

Οπως εξήγησε η Κομισιόν στην πρότασή της τον περασμένο Μάη, «αυτό σημαίνει ότι η κάθε περίπτωση εγκατάστασής τους πρέπει να σταθμίζεται και να προχωρά κατά προτεραιότητα, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης και μέχρι να επιτευχθεί η κλιματική ουδετερότητα».

Θυμίζουμε ότι με το ίδιο αντιλαϊκό νομικό υπόβαθρο απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις την περίοδο της πανδημίας στο όνομα της δημόσιας υγείας, όταν το ίδιο το κράτος άφηνε απροστάτευτο τον λαό, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει επειδή η προστασία της Υγείας λογαριάζεται ως κόστος. Στην ίδια αρχή στηρίζονται και οι αντιαπεργιακοί νόμοι ή οι νόμοι για τις επιτάξεις εργαζομένων, που ψηφίζουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις.

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/12/22&id=18891&pageNo=8

Θρησκείες: Γιατί 25 Δεκέμβρη η Γέννηση του Μεσσία ;

… Σ’ όποια θρησκεία κι αν πιστεύετε. 

Έτσι κι αλλιώς την ίδια μέρα είναι για όλες σχεδόν τις θρησκείες.

Υπάρχει ένα εξαιρετικό σοβιετικό βιβλίο του 1923 σχετικό με την προέλευση των διάφορων θρησκειών. Λέγεται: “ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ, ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ, ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΕΣ” του Εμμανουήλ Γιαροσλάβσκι, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα σαν επιστημονικό εργαλείο.

Ένα βιβλίο, που (όπως λέει κι ο συγγραφέας στην εισαγωγή) … “θα δυσαρεστήσει κάπως τους πιστούς, που αυτοί πρέπει να σκεφτούν ότι εμείς δεν έχουμε, και ούτε μπορούμε να έχουμε, κανένα σεβασμό απέναντι σε κείνο που επί χιλιάδες χρόνια, χρησίμευε στους εκμεταλλευτές σαν ένα μέσο εξαπάτησης των λαϊκών μαζών, παρεμπόδισης της ανάπτυξής τους και υποδούλωσης”.

Στο βιβλίο λοιπόν αυτό, θα δείτε ότι εκτός από τις 25 Δεκεμβρίου, που είναι μέρα που γεννήθηκαν σχεδόν όλοι οι θεοί (λεπτομέρειες στην εικόνα και στο βιβλίο), τα κοινά των περισσότερων θρησκειών είναι επίσης:
– Μια παρθένος που γέννησε ένα μεσσία “θείο βρέφος”, με άμωμο σύλληψη.
– Ένα άστρο στην ανατολή που έλαμψε μόνο τη μέρα που γεννήθηκε ο μεσσίας – γιος του θεού, ο οποίος γεννήθηκε σε σπηλιά, στάβλο ή φάτνη.
– Μια παρθένο που στη συνέχεια εμφανίζεται σε απεικονίσεις (ανάγλυφα, ζωγραφιές, αγάλματα, κλπ.) σαν βρεφοκρατούσα.
– Ένα θείο βρέφος που στις πρώτες μέρες της ζωής του διατρέχει θανάσιμους κινδύνους από έναν τύραννο.
– Ένας μεσσίας που απεικονίζεται σαν ποιμένας μ’ ένα αρνί στον ώμο.
– Ένας μεσσίας που συχνά έχει δώδεκα μαθητές και κάποιες φορές ένας μαθητής του τον προδίδει.
– Ένας μεσσίας που στο τέλος θανατώνεται (συχνά στο σταυρό) για το καλό του ποιμνίου του και μετά… ανασταίνεται.

Η μια θρησκεία αντιγράφει – εκμεταλλεύεται – αφομοιώνει – αντικαθιστά – υποκαθιστά την άλλη. 

Έτσι κι αλλιώς το ίδιο είναι όλες. Ανακυκλωμένος φόβος, καθυστέρηση, δεισιδαιμονία, μοιρολατρία, υποταγή.

Γιατί 25 Δεκεμβρίου; 

“Στις 25 Δεκεμβρίου άρχιζε να μεγαλώνει η μέρα, σαν να γεννιόταν ένας νέος ήλιος κι άρχιζε ένας καινούριος χρόνος στη ζωή των φυτών. 

Η ημερομηνία αυτή θεωρούνταν μέρα της γέννησης του θεού ήλιου, τουλάχιστον από μισή ντουζίνα θρησκείες, αιγυπτιακή, περσική, φοινικική, ελληνική, τευτονική κλπ. …” (Γιαροσλάβσκι).


Και συνεχίζει: “Αποδεικνύεται συγκριτικά ότι μέσα σε ταυτόσημες συνθήκες ζωής, εμφανίστηκαν στους διάφορους λαούς παρόμοιες θρησκευτικές δοξασίες και λατρείες, ότι οι λαοί, όταν έρχονται σε επαφή, παίρνουν ο ένας απ’ τον άλλον τις θρησκευτικές δοξασίες και ότι, συχνά, κάθε νέα θρησκεία είναι σε μεγάλο βαθμό, μια παραλλαγή των θρησκειών που υπήρχαν ως τότε”.

Οι φωτογραφίες είναι από την εικονογράφηση του βιβλίου κι αφορούν όλες τη βρεφοκρατούσα παρθένο μητέρα του “θείου βρέφους”.

Την εικόνα με το “μυστικό δείπνο των θεών” την έχω βρει στο Internet.

Μάνος Δούκας

🚩30χρονη Εμπειρία από τη Σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία ❤️

Από Ninetta Altani

"Τριαντάχρονη εμπειρία από τη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία":
Θα αρχίσω από το 9τάξιο σχολείο, που πήγα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. 

Το μεσημέρι τρώγαμε στο σχολείο πλήρες μεσημεριανό γεύμα, μετά διαβάζαμε τα μαθήματά μας για την επόμενη ημέρα και συμμετείχαμε σε διάφορες δραστηριότητες (τέχνες – αθλητισμός – φυσικό περιβάλλον), ανάλογα με τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα, πάντα με την παρουσία και συμβολή εκπαιδευτικού, μέχρι να γυρίσουν οι γονείς μας από τη δουλειά. Ολα αυτά σε καθαρό, ζεστό, υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον σχολικών κτηρίων και εγκαταστάσεων με τακτική συντήρηση και άμεσες επισκευές, εάν αυτό ήταν αναγκαίο.
Τα φροντιστήρια υπήρχαν στο σχολείο μόνο για τους αδύναμους μαθητές και βεβαίως δωρεάν. 

Είχαμε εργαστήριο χημείας και φυσικής, εργαστήριο για διάφορες μικρο-κατασκευές, κήπο για μαθήματα κηπουρικής και μαγειρείο για μαθήματα μαγειρικής. 

Κάθε σχολείο είχε το δικό του γήπεδο και κλειστό γυμναστήριο με όλα τα όργανα γυμναστικής. Αυτές οι εγκαταστάσεις ανταποκρίνονταν σε πολύ αυστηρές απαιτήσεις και προδιαγραφές για την ασφάλεια της μαθητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας και προσέφεραν τις καλύτερες συνθήκες για το εκπαιδευτικό έργο στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Δύο φορές το μήνα πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε θέατρο, συναυλίες σε κάποιο μέγαρο μουσικής ή σε κινηματογράφο, στα πλαίσια της σχολικής μας εκπαίδευσης. 

Ολα αυτά ήταν πάντα δωρεάν. Παράλληλα, στις αρχές της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές της μουσικής, του αθλητισμού και άλλων ειδικοτήτων έκαναν επιλογή ανάλογα με την ιδιαίτερη κλίση του κάθε παιδιού και επέλεγαν τα παιδιά με ιδιαίτερα ταλέντα και τα προωθούσαν, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους, για μετασχολική και δωρεάν εξειδίκευση. 

Στο σχολείο, στα πλαίσια της προληπτικής ιατρικής, δύο φορές το χρόνο μας εξέταζαν οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων και μας έκαναν εκεί και τα απαραίτητα εμβόλια. 

Στα βουνά υπήρχαν δημόσια θεραπευτήρια για υπέρβαρα ή αδύνατα παιδιά όπου πήγαιναν το καλοκαίρι και εκεί για δύο μήνες ακολουθούσαν μια ειδική διατροφική θεραπεία και σωματική άσκηση. 

Χρήση αυτών των θεραπευτηρίων, για διάφορες παθήσεις και για ανάρρωση, κάνανε και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Υπήρχαν και οι λεγόμενες λουτροπόλεις με ιαματικά νερά, με ξενοδοχειακές μονάδες, για τις διάφορες θεραπείες και φυσικοθεραπείες του λαού της Τσεχοσλοβακίας.

 Αυτή τη φροντίδα απολάμβαναν τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής και φοιτητικής διαδικασίας.

Παντρεύτηκα όταν ήμουν 21 χρόνων. Εγώ εργαζόμενη και ο άντρας μου δευτεροετής φοιτητής του πολυτεχνείου. 

Μετά από ένα χρόνο κάναμε το παιδί μας. Πήρα ένα χρόνο άδεια τοκετού με πλήρεις αποδοχές, αργότερα το έκαναν τρία χρόνια, με τα τελευταία δύο χρόνια με αποδοχές 70% του μισθού. 

Οταν τελείωσε η άδεια, γύρισα στον ίδιο χώρο και την ίδια θέση της εργασίας.

 Ο άνδρας μου, παντρεμένος φοιτητής και με παιδί, έπαιρνε επίδομα αντίστοιχο του βασικού μισθού ενός εργαζομένου. 

Μόλις γέννησα, δύο φορές την εβδομάδα ερχότανε μια νοσοκόμα στο σπίτι μας, να ζυγίσει το παιδί και να με βοηθήσει στο θηλασμό, στο μπάνιο και στη φροντίδα του. 

Γάλα, βρεφικές τροφές και πάνες ήταν δωρεάν.

Και οι τρεις μας είχαμε δικαίωμα να τρώμε στις φοιτητικές εστίες, δωρεάν, το μεσημέρι και το βράδυ. 

Το παιδί μας, μόλις κάναμε την αίτηση, πήγε σε παιδικό σταθμό. Στον παιδικό σταθμό παρείχαν ακόμα και τα ρούχα του παιδιού, τρία γεύματα την ημέρα και φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό με τακτικές επισκέψεις παιδιάτρου. Σε περίπτωση ασθένειας του παιδιού, η μητέρα έπαιρνε άδεια από την εργασία της 8 ημέρες με πλήρεις αποδοχές και τις υπόλοιπες ημέρες το 80% των αποδοχών. Η προληπτική ιατρική ήταν πολύ αναπτυγμένη. Για όλες τις ειδικότητες. 

Με επιστολή στο σπίτι, με προγραμματισμένο ραντεβού και με επίπληξη εάν δεν ανταποκρινόσουν στο κάλεσμα. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών.

Το Κράτος μας έδωσε σπίτι που πληρώναμε με επιταγή 8% του μισθού μας. Αυτή η επιταγή κάλυπτε το νοίκι, το ρεύμα, το νερό και φυσικό αέριο. Ολο το εικοσιτετράωρο είχαμε ζεστό νερό και το χειμώνα θέρμανση. 

Οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν και αυτά μαγειρεία.

 Μέσα στο οχτάωρο της εργασίας είχες μισή ώρα για κολατσιό και μια ώρα για το μεσημεριανό σου. 

Ολες οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν τα δικά τους εξοχικά καταλύματα στα βουνά, σε χιονοδρομικά κέντρα για τις χειμερινές διακοπές και σε μεγάλες λίμνες και στα ποτάμια για τα καλοκαίρια.

 Στις άλλες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης που είχαν θάλασσα υπήρχαν ξενοδοχειακές μονάδες όπου κάνανε τις διακοπές τους και εργαζόμενοι της Τσεχοσλοβακίας. 

Ο εργαζόμενος πλήρωνε μόνο ένα μέρος της διατροφής του και της μεταφοράς του. Τη διαμονή και το υπόλοιπο κόστος κάλυπτε το ασφαλιστικό του ταμείο. 

Οι γυναίκες δικαιούνταν σύνταξή στα 55 και οι άνδρες στα 60.

Δεν είχαμε όλοι αυτοκίνητα γιατί δεν μας ήταν και τόσο απαραίτητα. Είχαμε πολύ καλές και πυκνές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, τραμ, μετρό, τρένα, αεροπλάνα κλπ. Την ημέρα κάθε τρία λεπτά και τη νύχτα τουλάχιστον κάθε μια ώρα υπήρχαν δρομολόγια των αστικών μέσων μεταφοράς. Ποτέ δεν χρειάστηκα ταξί, ήταν μόνο για τους τουρίστες.

Δεν είχα νοιώσει ποτέ το άγχος και την ανασφάλεια, διότι δεν ήξερα, μάλλον δεν ξέραμε τι θα πει η ΑΝΕΡΓΙΑ ή απλήρωτη εργασία, τι θα πει εκμετάλλευση, τι θα πει να κρυώνεις, να μην έχεις σωστή ή καθόλου ιατρική περίθαλψη και σωστή Παιδεία. 

Εγώ που τα είχα τα θεωρούσα τότε όλα αυτονόητα. 

Σήμερα βλέπω ότι δεν ήταν. Θα έπρεπε να τα υπερασπιστούμε και να μην επιτρέψουμε στην Αντεπανάσταση να νικήσει και να ισοπεδώσει όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων και όλες τις κατακτήσεις του Σοσιαλισμού.

Ζώντας στην Ελλάδα, τα τελευταία 30 χρόνια, είδα και την καπιταλιστική ανάπτυξη και τώρα την καπιταλιστική κρίση. 

Γνώρισα τι θα πει ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια. Σήμερα ξεθεμελιώνουν και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα, τις άδειες μητρότητας, το επίδομα τοκετού, τη συνταξιοδότηση, για να διαφυλάξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. 

Μόνη ελπίδα για το λαό, η δημιουργία Λαϊκής Συμμαχίας για Σοσιαλιστική Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για ειρήνη και προκοπή του λαού.

Οσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι’ αυτήν την κοινωνία…!!
Χρυσούλα ΣΛΑΒΙΚ
Κέρκυρα, Μάρτης 2013

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50' ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: CIA & Ναζί είχαν Φτιάξει Μυστικό Στρατό -Ντοκουμέντα!

Τα επίμαχα έγγραφα βρέθηκαν τυχαία, από τον ιστορικό Άγκιλολφ Κέσερλινγκ (Agilolf Kesselring), στο πλαίσιο έρευνας για την ιστορία της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Bundesnachrichtendienst/BND).

 Ο Κέσερλιγκ, ερευνώντας τις απαρχές της BND εντόπισε ένα φάκελο με 321 σελίδες και τίτλο «Ασφαλίσεις» που όπως αποδείχθηκε αφορούσε τη δημιουργία και τη δράση του μυστικού αυτού στρατού.

Με καθοδήγηση της CIA πρώην Ναζί είχαν Μυστικό Στρατό για να πολεμήσει κατά της ΕΣΣΔ και των Κομμουνιστών

Την ύπαρξη ενός μυστικού στρατού, αποτελούμενου από επίλεκτους πρώην αξιωματικούς και στρατιώτες των Ναζί, που εμφορούνταν από έντονο αντικομμουνισμό και ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν ενάντια στην ΕΣΣΔ, την ΛΔ Γερμανίας αλλά και σε εμφύλια σύρραξη στην ΟΔΓ, έφερε στο φως η τυχαία ανακάλυψη εγγράφων στη Γερμανία.

Τα επίμαχα έγγραφα βρέθηκαν τυχαία, από τον ιστορικό Άγκιλολφ Κέσερλινγκ (Agilolf Kesselring), στο πλαίσιο έρευνας για την ιστορία της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Bundesnachrichtendienst/BND).

 Ο Κέσερλιγκ, ερευνώντας τις απαρχές της BND εντόπισε ένα φάκελο με 321 σελίδες και τίτλο «Ασφαλίσεις» που όπως αποδείχθηκε αφορούσε τη δημιουργία και τη δράση του μυστικού αυτού στρατού.

Ο φάκελος ανήκε στην αντικομμουνιστική «Οργάνωση Γκέλεν», ιδρυτής της οποίας ήταν ο Ράινχαρντ Γκέλεν (Reinhard Gehlen), αντιστράτηγος των Ναζί και διευθυντής της ναζιστικής υπηρεσίας πληροφοριών. 

Μετά την ήττα των Ναζί, ο Γκέλεν συνελήφθη από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και το 1946, ίδρυσε την οργάνωση, με καθοδήγηση και στήριξη της CIA και αποστολή να διεξάγει κατασκοπεία κατά της Σοβιετικής Ένωσης.


Ο Ράινχαρντ Γκέλεν

Τα έγγραφα αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός πυρήνα 2.000 πρώην αξιωματικών της ναζιστικής Βέρμαχτ και των Waffen SS, που από το 1949, είχαν ξεκινήσει τη δημιουργία ενός στρατιωτικού σώματος, αρχικά εν αγνοία της γερμανικής κυβέρνησης, με στόχο να «υπερασπιστούν» την νεοσύστατη Δυτική Γερμανία από την «επεκτατικότητα» της ΕΣΣΔ αλλά και να πολεμήσουν τους Γερμανούς κομμουνιστές εντός της ΟΔΓ.

Ένα από τα πιο σημαντικά μέλη της εκείνης ομάδας ήταν ο Άλμπερτ Σνετζ (Albert Schnez), που υπηρέτησε ως συνταγματάρχης στις τάξεις των Ναζί και στη συνέχεια διετέλεσε αρχηγός του Γερμανικού Στρατού υπό τον καγκελάριο Βίλι Μπραντ και υπουργό Άμυνας τον Χέλμουντ Σμιτ!

Οι μαρτυρίες του Σνετζ υποδηλώνουν ότι η ομάδα ήθελε να δημιουργήσει έναν στρατό που υποστηρίχθηκε επίσης από τον Χανς Σπάιντελ (Hans Speidel), τον μετέπειτα Ανώτατο Διοικητή του Συμμαχικού Στρατού του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη το 1957.

Στα τέλη του 1950, η ομάδα άρχισε να αναπτύσσεται και ο Σνετζ λάμβανε ακόμη και δωρεές από επιχειρηματίες και πρώην αξιωματικούς, ενώ είχε κάνει και συμφωνίες με μεταφορικές εταιρείες σε περίπτωση που ο στρατός τους χρειαζόταν έκτακτη μετακίνηση.

Μάλιστα, τα έγγραφα αποκάλυπταν ότι σε περίπτωση νέου πολέμου, ο μυστικός στρατός θα είχε ετοιμοπόλεμους 40.000 άνδρες.

Να σημειωθεί ότι εκείνη τη εποχή, είχε απαγορευθεί η δημιουργία οποιασδήποτε στρατιωτικής ομάδας στη Δυτική Γερμανία, χωρίς την άδεια της κυβέρνησης και των Συμμάχων.

Στα έγγραφα αναφέρεται μάλιστα ότι ο Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, δεν γνώριζε για την ομάδα των βετεράνων Ναζί μέχρι το 1951, αλλά αποκαλύπτεται ότι ακόμη και όταν το έμαθε δεν την διέλυσε.

Μέχρι σήμερα, από την ιστορική έρευνα δεν έχει διευκρινιστεί πότε και πώς ακριβώς διαλύθηκε ο μυστικός στρατός.

Ο Σνετζ πέθανε το 2007 χωρίς ποτέ να δηλώσει τίποτα δημόσια για αυτά τα γεγονότα.

Αυτό που αποδεικνύεται ωστόσο, είναι ότι ο ναζισμός, είτε ως κυρίαρχο ρεύμα είτε ως «μυστικός στρατός», γεννιέται, εκτρέφεται και φωλιάζει στα «σπλάχνα» του καπιταλιστικού κράτους, ώστε να χτυπήσει τον εχθρό λαό και την πρωτοπορία του: Τους κομμουνιστές.

Τη στιγμή που η ΕΕ και κυβερνήσεις κρατών-μελών της νομιμοποιούν το κατασκεύασμα της «θεωρίας των δύο άκρων», την ταύτιση του φασισμού με το σύστημα που τον τσάκισε, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, αποκαλύψεις όπως η παραπάνω, συμβάλλουν να αποκαλύπτεται ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της αστικής τάξης όταν επιστρατεύει τέτοιες και άλλες ανυπόστατες θεωρίες. 

Οι ΗΠΑ, οι μυστικές τους υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ φέρεται να είχαν στο «περίμενε» τους ναζί για να πολεμήσουν την ΕΣΣΔ και τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

«Η ομάδα του Γκέλεν προσέφερε άσυλο σε ναζί εγκληματίες πολέμου κάθε βαθμίδας...»

Ο Άλμπερτ Σνετζ

Οι αναφορές για τη δράση του Γκέλεν και της ομάδας του για λογαριασμό της CIA στο έδαφος της Γερμανίας δεν είναι οι πρώτες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. 

Αντιγράφουμε από το βιβλίο «Οι ναζί της διπλανής πόρτας – πως η Αμερική έγινε ο ασφαλής παράδεισος των χιτλερικών»:

«... πουθενά η μεταπολεμική συνεργασία μεταξύ πρώην Ναζί και αμερικανικής κατασκοπείας δεν ήταν πιο εμφανής απ’ ό,τι στην ίδια τη Γερμανία. Εκεί, σ’ ένα απόρρητο πρόγραμμα με την κωδική ονομασία “Rusty”, περίπου 4.000 πράκτορες υπό τον έλεγχο ενός καλά δικτυωμένου πρώην Ναζί στρατηγού, του Ράινχαρντ Γκέλεν, ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά τον πόλεμο να κατασκοπεύουν για λογαριασμό των Αμερικανών. Με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία (σ.σ. εννοεί την Σοβιετική Ένωση ο συγγραφέας) να ερίζουν για τον έλεγχο της μεταπολεμικής Ευρώπης στη διχοτομημένη Γερμανία και αλλού, οι άντρες του Γκέλεν άπλωσαν τα δίχτυα τους στις περιοχές που ήταν υπό τη ρωσική επιρροή, παρακολουθώντας τις σοβιετικές ασύρματες τηλεπικοινωνίες και παραμονεύοντας σε όλο σχεδόν το μήκος των ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών γραμμών για ν’ αποσπάσουν πληροφορίες για τις κινήσεις των αντιπάλων τους...

Πολλοί από τους πράκτορες του Γκέλεν – τουλάχιστον εκατό, σύμφωνα με μία μέτρηση, ίσως και περισσότεροι-είχαν ξεκάθαρες σχέσεις με τις θηριωδίες των Ναζί...

Η ομάδα του Γκέλεν, με αμερικανική χρηματοδότηση, προσέφερε άσυλο σε εγκληματίες πολέμου κάθε βαθμίδας... 

Παραμένει άγνωστο, ωστόσο, πόσους ακριβώς εγκληματίες πολέμου χρησιμοποίησε ο Γκέλεν στο προσωπικό του δίκτυο κατασκοπείας, γιατί ο πρώην στρατηγός των Γερμανών αρνήθηκε ν’ αποκαλύψει στους ανώτερους του από το στρατό και τη CIA τα αληθινά ονόματα των συνεργατών του... 

Οι ΗΠΑ πλήρωναν για την ομάδα του Γκέλεν μισό εκατομμύριο δολάρια το χρόνο για τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο...».

(Πηγή: Der Spiegel, Wikipedia, archives.gov, irp.fas.org)

Αλίευση από 902.gr

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Πέστε μας Για τους Πλειστηριασμούς -Έχουμε κάποιες Ερωτήσεις: 😁🙃

Αντώνης Δαβανέλος:
Η ανάρτηση αυτή είναι ανοιχτή & δημόσια όχι από συνήθεια αλλά και μετά λόγου γνώσεως. 

Λοιπόν επειδή βγήκε παγανιά ένας εσμός φασιστοειδών του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πολύ επώνυμα στελέχη του και πολύ γνωστά σε κάποιους από εμάς απ΄ τα παλιά (τουλάχιστον οι πασόκοι και οι νεοδημοκράτες κάνουν το λελογισμένο τουμπεκί) και επιτίθενται με λούμπεν πεζοδρομιακό τρόπο σε όσους επισημαίνουν στις αναρτήσεις τους την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ισχυριζόμενοι ότι δεν έγινε κανένας (!) πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας επί ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα το θράσος αυτού του κόμματος-εκτοπλάσματος με "αριστερό" φερετζέ που ήταν η χαρά του αμερικανού πρέσβη, έφτασε στο σημείο να στέλνει σήμερα και εκπροσώπους του στο χώρο του εγκλήματος στου Ζωγράφου για να ψαρέψουν ψηφαλάκια στα θολά νερά με την πεποίθηση ότι ο κόσμος που τους παρακολουθεί έχει υποστεί λοβοτομή , τους λέμε ξεκάθαρα ότι θα έπρεπε να είχαν εξαφανιστεί από τη χώρα αν διέθεταν στοιχειώδη πολιτική τσίπα. 

Αλλά επειδή είναι ανδρείκελα του Κεφαλαίου και δαχτυλοδεικτούμενες νατοϊκές ορντινάτσες και ικανοί για την πιο βρώμικη δουλειά σε βάρος του κόσμου της βιοπάλης και της χώρας, θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους και δεν θα τους αφήνουμε να πάρουν ανάσα!

- Για ελάτε και πέστε μας τώρα ρε πολιτικά άθλια ανθρωπάκια, τι είδους πλειστηριασμοί άραγε έγιναν π.χ (εντελώς ενδεικτικά!) στις 10/1/2018, 17/1/2018 & 24/1/2018 στο Βόλο, στις 28/6/2018 στη Σαλονίκη, στις 10/1/2018 & 16/5/2018 στη Λάρισα, 25/4/2018 στην Κεφαλονιά, στις 2/5/2018 στην Πρέβεζα, στις 14/3/2018 & 28/3/2018 στην Αθήνα.... 

Και οι ημερομηνίες αυτές δεν είναι τυχαίες, αφού αυτές είναι οι μέρες που διαδηλωτές έφαγαν χημικά στο κεφάλι και ξύλο έξω από συμβολαιογραφεία, μέλη εργατικών κέντρων και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ σύρθηκαν στα αυτόφωρα και σε δίκες και μέχρι και χθεσινά κορυφαία στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Λαφαζάνης, λάμβαναν κλήσεις προκαταρκτικής εξέτασης από τη ΓΑΔΑ και το περίφημο «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος»....

- Αλήθεια, ποιοι ψήφισαν το Δεκέμβρη του 2017 ως "ιδιώνυμο" αδίκημα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και θεσμοθέτησαν την αυτεπάγγελτη δίωξη «όσων διαταράσσουν την απρόσκοπτη και εύρυθμη διενέργεια των πλειστηριασμών» και ασκήθηκαν διώξεις σε βάρος του προέδρου του Εργατικού Κέντρου της πόλης της Λάρισας, Τάσου Τσιαπλέ, και άλλων 6 ατόμων, για τη συμμετοχή τους σε λαϊκή κινητοποίηση κατά των πλειστηριασμών έξω από τα δικαστήρια στις 10 Γενάρη του 2018?
- Ποιοι άσκησαν διώξεις σε βάρος 20 Βολιωτών, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στον Βόλο στις 10, 17 και 24 Γενάρη 2018 και είχαν ως αποτέλεσμα τη ματαίωση των προγραμματισμένων πλειστηριασμών, μεταξύ των οποίων ήταν και ο βουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας, Κ. Στεργίου, ο Γ. Βλαχούτσος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Βόλου και ο Θ. Βογιατζής, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών?....
- Ποιοι άσκησαν διώξεις το Μάη του 2018 στην Πρέβεζα εναντίον 8 στελεχών του ΚΚΕ, εκλεγμένων στην Περιφέρεια, στο δήμο Πάργας, σε εργατικά σωματεία και άλλους φορείς, επειδή διαδήλωσαν την αλληλεγγύη τους σε αυτοαπασχολούμενο του οποίου πλειστηριαζόταν η πρώτη κατοικία?....
- Ποιοι ψήφισαν από 21/2/2018 οι πλειστηριασμοί να διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα?

- Ποιος ψήφισε στο πλαίσιο του "πολυνόμου" για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης», την αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων, με την αποβολή από το καθεστώς προστασίας να επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές είτε όχι?

- Ποιος ψήφισε την αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων?

- Ποιος ψήφισε την πώληση με συνοπτικές διαδικασίες των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες στα διάφορα «funds» και σε άλλα «κοράκια» και μεταξύ άλλων, την κατάργηση ακόμα και της υποχρέωσης των τραπεζών να ενημερώνουν τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου?

Κάντε μας τη χάρη λοιπόν και μπείτε στο καβούκι σας και μη βγάζετε άχνα γιατί αν αυτός ο κόσμος που βίωσε την πολιτική σας στο πετσί του και εισπράττει σήμερα τον "τόκο" από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με βάση όσα εσείς χτίσατε, πάρει ανάποδες, δεν θα ξέρετε από που να φύγετε μαζί με τον Κυριάκο και την παρέα του....

Απ' τα σχόλια:

Αριστοτέλης Χανιώτης:

Νόμος 4509/2017 - ΦΕΚ 201/Α/22-12-2017

Πλάκα θα είχε να την μαζεύαν τη Γεροβασίλη εφαρμόζοντας τους νόμους της κυβέρνησής της.
«3. Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας ή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού που τους χρησιμοποιεί, θέληση την οποία του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας ή ο υπάλληλός της ή ο υπάλληλος του πλειστηριασμού, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι
(6)μηνών.
Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού με σκοπό την παρακώλυση αυτών.»

********************

Αντώνης Δαβανέλος:
Όταν λέμε ότι δεν έχουν ίχνος πολιτικής τσίπας οι νατοϊκές ορντινάτσες του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό εννοούμε! Έχουν ξεχάσει και πώς γράφεται η ντροπή.
Η Αλέκα Παπαρήγα το είχε δώσει προφητικά και ανάγλυφα πριν 7 χρόνια: "είστε ό, τι πιο εκφυλισμένο εμφανίστηκε στις γραμμές της ταξική πάλης σ΄ αυτή τη χώρα!"

&

Η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, δλδ του οργανωμένου ταξικού κινήματος σήμερα στην Καλλιθέα έξω από τη φωλιά ενός εκ των αρπακτικών που οργανώνουν τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας του κόσμου της βιοπάλης, είχε αποτέλεσμα.
Ανεστάλησαν οι διαδικασίες πλειστηριασμού και θα προωθηθούν φόρμουλες ευνοϊκού διακανονισμού με τους οφειλέτες.
Σε συνέχεια της χθεσινής μεγαλειώδους εκδήλωσης αγωνιστικής αλληλεγγύης στου Ζωγράφου, το πολιτικό συμπέρασμα οφείλει να είναι διπλό: μόνο ο συντεταγμένος αγώνας που δίνεται από τα ταξικά συνδικάτα, από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, μπορεί να φέρει φιλολαϊκές κατακτήσεις και, κατά δεύτερο λόγο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης είναι ανάγκη (και όρος επιβίωσής της) να γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη της στα κόμματα του Κεφαλαίου που έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους αυτή τη ζοφερή κατάσταση στην κοινωνία.
Καθαρές κουβέντες.... 

Δεν είναι ώρα να παίζουμε ούτε με τις λέξεις ούτε άλλα παιχνιδάκια που ορισμένοι κύκλοι και αστικά επιτελεία θα επιθυμούσαν διακαώς...

YOUTUBE.COM
Θετικό αποτέλεσμα για τις 3 υποθέσεις μετά την κινητοποίηση στη do Value

***********************

25.11.22

Απαντήσεις στη Κα Βουλευτή του ΣυΡιζΑ:

Και η πολιτική ξεφτίλα έχει όρια, αν δεν το γνωρίζετε…

Η αμετροέπεια εκθέτει ανεπανόρθωτα και καλό είναι κάποιοι να το πάρετε χαμπάρι, γιατί σας βλέπουν και σας ακούνε. Είπαμε εκλογές μπροστά, αλλά κι ο «πάτος» έχει όριο και τρέξατε να πάτε και πιο κάτω κυρία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χρηστίδου.

Βέβαια οφείλουμε να πούμε πως δεν περιμέναμε κάτι άλλο από αυτούς που μέρα-νύχτα ψάχνουν εναγωνίως να «ξεπλύνουν» την σαπίλα ενός συστήματος που φτάνει να ξεσπιτώνει βίαια μια χαμηλοσυνταξιούχο, φωνάζοντας «νόμος είναι και εφαρμόζεται», με συστάσεις για «σεβασμό στους νόμους».

Φτάνουν τα έργα και οι ημέρες «ΣΥΡΙΖΑ» να πείσουν και τις πέτρες σε ποια πλευρά της Ιστορίας βρίσκονται αυτοί, που την μια μέρα «ποστάρουν» (γιατί μέχρι εκεί φτάνει το χέρι τους) τον «ανθρωπισμό» τους στα λογής-λογής μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλή ώρα, και την επομένη (τόσο κρατάει η αγωνία κάποιων) λάμπουν δια της υποκρισίας τους, απορρίπτοντας την τροπολογία του ΚΚΕ για την παύση των πλειστηριασμών και των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της πρώτης κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων.

Κυρία Χρηστίδου εκεί ήσασταν, το χέρι όμως δεν το σηκώσατε. Ούτε εσείς ούτε το κόμμα σας!

Να ξέρετε πάντως σε περίπτωση που σας ξέφυγε, πως ούτε η κυβέρνηση της ΝΔ το σήκωσε και λογικό, μιας και ετοιμάζει ένα μαζικό πογκρόμ πλειστηριασμών, πάνω από 40.000 για φέτος. Τίθεται το ερώτημα, όταν διαδεχθήκατε τα «έργα και ημέρες» των προηγούμενων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που είχαν ανάψει το «πράσινο φως» για επέλαση στα λαϊκά σπίτια, προκειμένου να διασωθεί η κερδοφορία των τραπεζικών ομίλων, τι κάνατε ως κυβέρνηση;

Έχουμε και λέμε λοιπόν, μιας και οι προηγούμενοι δεν πρόλαβαν:

Καταργήθηκε η αυτοτελής νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας (ίσχυε μέχρι και το τέλη του 2014) και δεν ανανεώθηκε ποτέ από το 2015 και μετά.

Το 2018 καταργήθηκε η δυνατότητα να ζητήσει όποιος βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής την προστασία της κύριας κατοικίας του μέσω του Νόμου Κατσέλη, ο οποίος ίσχυε από το 2010. Ο κύριος Σταθάκης, υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν που εισήγαγε την έννοια του «συνεργάσιμου» δανειολήπτη, δηλαδή, όσο πληρώνεις τα ποσά που θέλουν είσαι καλός, διαφορετικά αναλαμβάνει ο «κόρακας». Προστασία κατά τα άλλα…

Εφαρμόστηκαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, που σύμφωνα με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρο Κοντονή, έπρεπε να είχαν νομοθετηθεί εδώ και 20 χρόνια.

Πέρασε ο νόμος περί μεταβίβασης απαιτήσεων στα διάφορα funds-κοράκια, χωρίς δυνατότητα στον οφειλέτη να αγοράσει το δάνειο ή να το ρυθμίσει σε αντίστοιχο ποσό με αυτό της αξίας πώλησης.

Νομοθετήθηκε το ιδιώνυμο αδίκημα της παρεμπόδισης πλειστηριασμού και με βάση αυτό ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε όποιον αγωνίζονταν κατά των πλειστηριασμών. Τούτος ο νόμος κ. Χρηστίδου σέρνει στα δικαστήρια σήμερα τον Βάλσαμο Συρίγο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, επειδή δεν «σεβάστηκε τον νόμο» και διαδήλωσε ώστε να μην βρεθεί «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Οκτώβρης του 2019 ήταν, αν τυχόν δεν θυμάστε…

Επομένως, ο περί ου ο λόγος, ΣΥΡΙΖΑ, παρέλαβε, έχτισε, θωράκισε και παρέδωσε «μετά Βαΐων και Κλάδων», μιας και το κράτος έχει συνέχεια όπως λένε, σε αυτούς που σήμερα ονομάζει «στρατιά Πάτσηδων» -που κι αυτός με την πολιτική του τούς εξέθρεψε- το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει και επιβάλλει εξώσεις, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αγορά «κόκκινων» δανείων από funds και μάλιστα σε μικρότερη από την πραγματική τους αξία, επιστράτευση κάθε είδους μηχανισμού από τα funds για να εισπράξουν και τις τελευταίες δεκάρες ενός οφειλέτη (καλή ώρα), λειτουργία εταιρειών-φαντασμάτων που δεν υπάρχουν «φυσικά», αλλά απολύτως «φυσικά» έχουν δικαίωμα να κλέβουν τα σπίτια και τους κόπους ζωής χιλιάδων ανθρώπων.

Ε λοιπόν δια γυμνού έως και τυφλού οφθαλμού το ΚΚΕ δεν είναι με τα παραπάνω που «πάλεψε» ο ΣΥΡΙΖΑ, πιάνοντας το νήμα εκεί που το άφησαν άλλοι για να το πάει παρακάτω στο «σωστό» βούρκο, μα πάντα σε βούρκο. Στον 21ο αιώνα, εν έτει 2022, η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι οι ανάγκες μας στο σήμερα και αυτές δεν σηκώνουν το αίσχος, μια γυναίκα 65 χρονών να βρίσκεται στο δρόμο γιατί αυτό λέει ο νόμος! Γιατί η σωστή πλευρά της Ιστορίας γράφει «Νόμος είναι το δίκιο μας» όταν στην αντίπερα όχθη γράφει «Δικαιοσύνη Παντού» αλλά και πουθενά όταν φτάνουμε να κάνουμε «ταμείο» όπως εχθές στη Βουλή.

Και θα το πούμε ακόμη μια φορά: Και η πολιτική ξεφτίλα έχει όρια… Μπορείτε πάντα να τα ξεπερνάτε! Καλή πλοήγηση στο βούρκο!

https://www.902.gr/.../kai-i-politiki-xeftila-ehei-oria...

 

Evangelos Danezis: Γιωτης Γιαννουλιδης

Από αυτό το σχόλιο σου και από άλλα σου σχόλια για τα οποία έχεις πάρει απάντηση από μένα προσωπικά, μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει ότι δεν έχεις καμιά σχέση με τους κομμουνιστές.
Η εθελοτυφλία και το θράσος σου να υπερασπίζεις τις αθλιότητες και την πολιτική εξαπάτηση της συριζαίας υποκρίτριας στο ζήτημα των πλειστηριασμών ξεπερνάει κάθε όριο.
Εδώ πάει γάντι αυτό που λέει ο λαός μας : "Εκεί που μας χρώσταγαν μας ζητούν και το βόδι". Δεν φτάνει που ο Σύριζα κατάργησε την όποια προστασία της λαϊκής κατοικίας και νομοθέτησε την δημιουργία και δράση των "κορακιών". Δεν φτάνει που νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και στη συνέχεια ποινικοποίησε την συλλογική δράση κατά των πλειστηριασμών. Έρχεται σήμερα αυτό το ρεντίκολο που το ψήφισες για βουλευτή να μας λέει αρλούμπες για την σωστή πλευρά της Ιστορίας, σαν να μην ξέρει τίποτα για το έγκλημα που διέπραξε αυτή και το κόμμα των καιροσκόπων του Σύριζα.
Οι παραπάνω άθλιοι νόμοι που κατασκεύασε και ψήφισε ο Σύριζα για την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ? Οι ψηφισμένοι νόμοι από τον Σύριζα για τη δράση των "κορακιών" σε βάρος της λαϊκής κατοικίας είναι ψέματα του ΚΚΕ όπως λέει το ρεντίκολο της πολιτικής ?
Η επίσκεψη συμπαράστασης του Σύριζα στην Ι. Κολοβού είναι καθαρή υποκρισία γιατί δεν συνοδεύεται με την δημόσια αυτοκριτική του στο ζήτημα της λαϊκής κατοικίας. Επομένως δεν είναι θάρρος είναι θράσος και υποκρισία. Η πολιτική υποκρισία εξάλλου είναι το βασικό γνώρισμα των καιροσκόπων της σοσιαλδημοκρατίας.
Η προπαγανδιστική έκφραση περί "συμμορίας" που "πυροβολεί" τον Σύριζα είναι άλλο ένα πυροτέχνημα δικομματικής συσπείρωσης και λαϊκής εξαπάτησης. Μέσα στην αντιλαϊκή συμμορία συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος ο Σύριζα που ψήφισε ως κυβέρνηση και ψηφίζει ως αντιπολίτευση τους αντιλαϊκούς νόμους μαζί με την ΝΔ για να εξυπηρετήσει τα ίδια αφεντικά, τους κάθε λογής καπιταλιστές σε βάρος του λαού. Αυτή τη συμμορία αντιπαλεύει το ΚΚΕ, καλώντας τον λαό να συμπορευτεί μαζί του.
Τις "ώριμες συνθήκες" και μάλιστα χωρίς να κάνει διάκριση σε αντικειμενικές και υποκειμενικές, πότε τις ανακάλυψε ? Προφανώς τώρα που είναι αντιπολίτευση. Όταν ήταν κυβέρνηση ο Σύριζα γιατί δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες, αλλά ψήφισε και 3ο μνημόνιο? Και γιατί σήμερα συμφωνεί με το 4ο πανευρωπαϊκό μνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης των καπιταλιστών που θα ξαναπληρώσει ο λαός με διατήρηση επ' αόριστο των μνημονιακών νόμων και με νέα αντιλαϊκά μέτρα ?
Το ΚΚΕ ανέκαθεν διατυπώνει την άποψη ότι το σύστημα είναι σε βαθιά κρίση και ότι οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες για επαναστατικές αλλαγές. Αυτό που χρειάζεται και για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ είναι να ωριμάσουν και οι υποκειμενικές συνθήκες μέσα στο λαό, ενημερώνοντας τον και καλώντας τον να συμμετάσχει οργανωμένα στην λαϊκή πάλη μέσα από τα Σωματεία και τους φορείς του σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Είναι καταστροφική αυταπάτη η αναμονή και οι ψεύτικες ελπίδες ότι αυτοί που νομοθετούν σε βάρος του λαού μπορεί τάχα να σώσουν τον λαό. Τον λαό μπορεί να τον σώσει μόνο ο λαός και όχι οι υπηρέτες των καπιταλιστών. Οι υποκειμενικές συνθήκες ωριμάζουν στο βαθμό που ο λαός εγκαταλείπει τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο Σύριζα και τα άλλα αστικά κόμματα που θέλουν τον λαό παθητικό θεατή στη γωνία για να εφαρμόζουν ανεμπόδιστα την αντιλαϊκή πολιτική εξυπηρέτησης των καπιταλιστών.
Επομένως οι αρλούμπες περί "ώριμων συνθηκών" του τσόκαρου της πολιτικής τις οποίες βλακωδώς συμμερίζεσαι είναι άλλο ένα εφεύρημα των επιτελείων του Σύριζα που δεν έχουν καμιά σχέση με τον Μαρξισμό.
Υ.Γ. Η σημερινή άρνηση του Σύριζα να ψηφίσει την τροπολογία που πρότεινε το ΚΚΕ για την παύση των πλειστηριασμών και των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της πρώτης κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων, είναι με την σωστή πλευρά της Ιστορίας ?
Αυτή η άρνηση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο Σύριζα είναι στην ίδια συμμορία με την ΝΔ ενάντια στα συμφέροντα του λαού, παρά την προσπάθεια της βουλευτίνας ρεντίκολο να εξαπατήσει τον λαό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως συνηθίζει το συριζαίικο συνάφι των οπορτουνιστών.

Σαν χθες: Ήταν Ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...

Ελενη Μαρκακη:

          Ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...
Δίπλα στον τάφο του Νίκου Γόδα, οι σύντροφοί του. 

Όλοι μαζί κάνουν το μικρό Λαζαρέτο μεγάλο, μεγάλο σαν τα ιδανικά τους, κόκκινο σαν το νεανικό τους αίμα. 

Ο Νίκος ήταν 27 χρονών. 

Πλάι του ο Λεωνίδας μόλις 19. 

Παρακάτω ο Δημήτρης πρόλαβε να κλείσει τα 22, το ίδιο και ο Παναγιώτης. 

Ο Σίμος κατάφερε να γίνει ακριβώς 20 χρονών… 

ο Φάνης τον πέρασε, όχι πολύ, αλλά τουλάχιστον πέρασε τα 21 που ήταν το όριο ενηλικίωσης. 

Κάθε σταυρός και μια ζωή στην αυγή της, κάθε σταυρός και μια ματωμένη ιστορία με απάνθρωπα βασανιστήρια στις φυλακές, ξεκινώντας από τα Σωφρονιστήρια Ανηλίκων και συνεχίζοντας στη Μακρόνησο για τους στρατεύσιμους, στα Γιούρα για τους ενηλίκους, στην Κέρκυρα για τους μελλοθάνατους…
Σαν χθες τη νύχτα, 18 προς 19 Νοέμβρη 1948, μετά το κλείσιμο των πολιτικών κρατουμένων στα κελιά τους στην πτέρυγα Θ́ των φυλακών Κέρκυρας, ακούστηκαν τα βήματα του δεσμοφύλακα. 

Σταμάτησε μπροστά από το κελί του Νίκου Γόδα.
Ήξερε. Το περίμενε. Όλοι το περίμεναν. 

Την τελευταία νύχτα τους έπαιρναν από τα κελιά και τους έβαζαν σε έναν χώρο έξω από το κεντρικό κτήριο, στον "Γολγοθά". 

Εκεί μπορούσαν να γράψουν το τελευταίο τους γράμμα, το γράμμα στη μάνα, στη σύντροφο, στο παιδί… ποιο παιδί; 

Οι ίδιοι ήταν ακόμα παιδιά στην ηλικία… 

πότε να προλάβουν να ερωτευθούν, να παντρευτούν, να κάνουν οικογένειες… πότε;

Εκείνος που εκτελέστηκε 20-22 χρονών στα 1947, στα 1948 ή στα 1949 ήταν παιδί μόλις 9, 10, 11 χρονών όταν μπήκαν στην πατρίδα μας οι ναζί. 

Τα επόμενα χρόνια ήταν ο ίδιος πιτσιρίκος που κράταγε τσίλιες για να κλέψουν οι άλλοι το καρβέλι το ψωμί από τα γερμανικά φορτηγά. 

Μόλις λίγο μεγάλωσε άρχισε να βλέπει τον πατέρα του στο χωριό να μην έχει σπόρους να φυτέψει τα χωράφια, ήταν η τιμωρία του επειδή είχε πάρει μέρος στην Αντίσταση. 

Τον μεγάλο του αδερφό είχε να τον δει πολύ καιρό, ήξερε ότι ήταν στη μάχη του Δεκέμβρη στην Αθήνα, τον είχαν συλλάβει οι Άγγλοι και τον είχαν στείλει μαζί με χιλιάδες άλλους κάπου στην Β. Αφρική, σε κάποιο στρατόπεδο. 

Η αδερφή του πεινούσε, η μάνα του έλεγε ότι εμείς δεν δικαιούμαστε βοήθεια από την OUNRA, εμείς δεν δικαιούμαστε ούτε σπόρους, ούτε πετρέλαιο, ούτε γάλα σε σκόνη για τα παιδιά μας… 

Μετά, το χωριό του άρχισε να ερημώνει. 

Όσοι σώθηκαν από τις φονικές συμμορίες που όργωναν την ύπαιθρο, άρχισαν να ανεβαίνουν στα βουνά, ειδικά μετά τον Ιούνιο του 1946, όταν άρχισε να ισχύει το Γ΄ Ψήφισμα. 

Λίγες μόλις μέρες αργότερα, τον Ιούλιο άρχισαν οι πρώτες εκτελέσεις. 

Μέσα στα τέλη εκείνου του ματωμένου καλοκαιριού του ’46, έφυγε κι εκείνος για το βουνό, κυνηγώντας κάτι απλό και μεγάλο, κοινό για όλους εκτός από τους δικούς του, κυνηγώντας τη ζωή… 

Μετά ήρθε το σωφρονιστήριο ανηλίκων, οι βασανισμοί, οι βιασμοί, η πείνα, το ξύλο, ο εξευτελισμός… 

Ο πατέρας του είχε χαθεί, κάποιοι είπαν ότι τον είχαν πάρει στα Γιούρα, εκεί που τους έπαιρναν για να θανατώσουν έμμεσα όσους ξέφευγαν από το άμεσο μαχαίρι του Γ΄ Ψηφίσματος. 

Ο ίδιος, μόλις λίγο μεγάλωσε, τον πήραν από το Σωφρονιστήριο και έκτοτε γύρισε όλες τις φυλακές των μελλοθανάτων, το Ιτζεδίν, το Επταπύργιο και τώρα την Κέρκυρα με το τελευταίο της κελί… το Λαζαρέτο…

Πριν ξημερώσει η μέρα, τους πήγαν στο παλιό λιμάνι τη πόλης.

 Εκεί τους περίμενε ένα μικρό πλοίο, ο Αλέξανδρος. Πηγαίνοντας για το Λαζαρέτο, πέρασαν μπροστά από το άλλο μικρό νησάκι που είναι δίπλα από την Κέρκυρα, το Βίδο.

 Εκεί ήταν οι φυλακές των ανηλίκων κομμουνιστών, όλοι παιδιά κάτω των 21 ετών (όριο ενηλικίωσης της εποχής), η λεγόμενη και «μικρή Μακρόνησος». 

Δύο μικρά, καταπράσινα κομμάτια γης μέσα στα νερά του Ιονίου, το ένα για να βασανίζει ανηλίκους, το άλλο για να σκοτώνει νέους και τα δύο μαζί για να κυνηγούν και να σκοτώνουν τα όνειρα των ανθρώπων για μια όμορφη, δίκαιη, ελεύθερη ζωή.

Οι Αρχές φρόντιζαν να γίνονται οι μεταγωγές των μελλοθανάτων πολύ νωρίς το πρωί, πριν το χάραμα, πιστεύοντας ότι θα έκρυβαν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας την αλήθεια των εκτελέσεων. 

Δεν τα κατάφεραν, δεν τους άφηναν εκείνοι που έμεναν πίσω, εκείνοι που περίμεναν τη σειρά τους στο επόμενο θανατικό δρομολόγιο του «Αλέξανδρος». 

Έφτιαχναν οι κρατούμενοι αυτοσχέδια χωνιά και σκαρφάλωναν όσο πιο κοντά μπορούσαν στα μικρά παράθυρα των κελιών τους, από εκεί φώναζαν μέσα στη νύχτα
«Κερκυραίοι, αυτή τη νύχτα παίρνουνε πάλι ανθρώπους για εκτέλεση»
… πάνω στην ώρα που ο ήλιος του Νοέμβρη έκανε να σηκωθεί πίσω από τα Ηπειρώτικα βουνά για να φωτίσει ξανά τη ζωή, πάνω σ’ εκείνη την ώρα ακούστηκαν οι πυροβολισμοί από το Λαζαρέτο… 

ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948.

Κείμενο από τη Σοφία Χουδαλάκη το 2018
https://www.902.gr/.../den-tha-epitrepsoyme-na-svisoyn...

Ο Τοίχος με τα Κάγκελα...

Thesska Katerina:
"Κι ο κόσμος να σου φέρνει να φας το μεσημέρι —κοφίνια ολόκληρα— πράγμα που εσύ το είχες ξεχάσει, γιατί είσαι παιδί και βράζει το αίμα σου,
να σου φέρνει να πιεις, να φορέσεις,
κι οι μεγάλοι που εσύ τους θεωρούσες αυστηρούς κριτές —και ήταν, βέβαια— για κείνα τα μαλλιά, τα γένια, τα ρούχα και τους εκνευριστικούς ίσως τρόπους σου,
να στήνονται βουρκω­μένοι στα απέναντι πεζοδρόμια, και να μην εννοούν να το κουνήσουν, μολονότι αυτοί σαν ξεσκολισμένοι διακρίνουνε καθαρότερα από σένα την ΕΡΠΟΥΣΑ απειλή,
τις φυσιογνωμίες που έχουν συρρεύσει, τις μυστικές κινήσεις και τα βλέμματα.

Όπως στη Νομική όπου είχαν ξαγρυπνήσει οι γονείς όλη τη νύχτα, ζαρωμένοι μες στην ψύχρα στις γωνιές των δρόμων, κι άλλοι γύρω απ’ το εκκλησάκι του παλιού νοσοκομείου, που έχει στεγάσει πολλή δυστυχία κατά καιρούς, κρατώντας αναμμένα κεριά, για να τους βλέπουν αποπάνω τα παιδιά και να παίρνουν κουράγιο,
και τα κεριά να τα σβήνει πότε ο αέρας και πότε «οι αντιφρονούντες» —τι όρος κι αυτός, Θεέ μου!— αλλά κι οι ταξιτζήδες να ’χουν αφήσει τα αγώγια και να ’χουν κάνει μια αλυσίδα αδιάσπαστη με τις πλαφονιέρες [...].

Και να ’ναι πάλι απόγευμα, και μάλιστα κατάλληλο για βολτίτσα, μα εσύ να φωνάζεις πάντα πάνω στα κάγκελα, υψώνοντας τολμηρά πανό και σημαίες σ’ όλες τις επάλξεις, της Πατησίων, αλλά και της Στουρνάρα, της Μπουμπουλίνας και της Τοσίτσα.

Και μέσα στα πολύπλοκα κτίρια, τα νεοκλασικά και τ’ άλλα, που τώρα κρύβονται απ’ το κορμί σου, και αύριο,
τον άλλο Νοέμβρη, δεν θα φαίνονται απ’ τα λουλούδια,
εσύ να μοιράζεις σοφά τις δουλειές, να ετοιμάζεις συσσίτιο, να τακτοποιείς τον ύπνο, τις βάρδιες, τις συνελεύσεις, τη μουσική, μα και το νοσοκομείο για τους πληγωμένους, που με μαθηματική ακρίβεια προβλέπεις.

Και να ετοιμάζεις ραδιοφωνικό σταθμό, το μέγα αναπάντεχο όπλο σου και δίδαγμά σου, τυλίγοντας μας ξαφνικά μέσα στους χίλιους κύκλους σου, εσύ που σε είχανε για ανέμελο, για παιδί ακόμα, που δεν πιάνουν τα χέρια του ή και για χίππυ.
Και να ’στε μέσα πιο σοφοί και απείρως πιο δίκαιοι απ’ τους μεγάλους, που κάτι, βέβαια, κάνανε κι αυτοί στον καιρό τους, καιρό πολύ χει­ρότερο απ’ τον δικό σας.

Όχι σ’ αυτά τα κάγκελα, είναι αλήθεια, σε άλλους τοίχους και σε άλλες μάντρες στημένοι, μα και στους ίδιους μεγάλους δρόμους, σ’ αυτές τις τρεις τέσσερις αρτηρίες, ξέστηθοι, ξαρμάτωτοι, μπροστά στα τανκς του κατακτητή.
[…]
Κι όσο πέφτει η νύχτα της δεύτερης μέρας, της Πέμπτης, η φωνή σου να γίνεται πιο δυνατή. Έχουν προστεθεί άλλωστε χιλιάδες νέες φωνές. Κι η μελωδία σου να φτάνει ως τα Εξάρχεια, την Αλεξάνδρας, τη Βάθης και την Ομόνοια.

Και να ξέρεις —και το ξέρεις— πως τώρα μες στη νύχτα κάτι σου μαγειρεύουν, κάτι μαζεύτηκαν σε αίθουσες κατάκλειστες και λεν για σένα, κάτι, γιατί το παράκανες πια και με το πείσμα σου τους έχεις εκφο­βίσει.

Σε είχαν περάσει για παιδί, που θα του περάσει, και θα το στρώσουνε αυτοί αργότερα, μα τώρα βλέπουν άλλα, πολύ ακατανόητα γι’ αυτούς.

Τι θέλεις, επιτέλους, παλιόπαιδο, τι σου λείπει;
Την Παρασκευή απλώθηκες και στην Πατησίων, σ’ όλο το κατάστρω­μα της οδού.
Δεν χωράς, δεν χωράτε, πια μέσα. ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ! 

φωνάζεις, γιατί το νιώθεις πως, ανεξάρτητα απ’ το τι θα γίνεις εσύ, ο αγώνας σου φτάνει σε μια ολοκλήρωση.
Άλλωστε τα μηνύματα που καταφτάνουν είναι σπουδαία· όπου αλλού υπάρχει πανεπιστήμιο, οι νέοι έχουν ξεσηκωθεί: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα.

Η τελευταία εικόνα που μου έμεινε είναι από το βράδυ της Παρασκευής, όπου στον περίβολο και την Πατησίων γινόταν πια πανηγύρι.
Δεν υπήρχε καθόλου το μούδιασμα της πρώτης ή της δεύτερης βραδιάς, ήταν κάτι σαν φινάλε.

Τα κάγκελα φορτωμένα σημαίες και πανό.
Τα πανό έδειχναν αυτά που φώναζες κι ό,τι άλλο δεν μπορούσε να γίνει ρυθμός.

Ο ρυθμός και το στραφτάλισμα κρατούσε θαμπωμένους τους περαστικούς. Φαντάζομαι, και μάλλον δεν πέφτω έξω, πως κι αυτοί που σε κρυφοπαρακολουθούσαν θα είχαν συνεπαρθεί.
Επάνω στην Πύλη, αυτήν που μέλλονταν αργότερα να την γκρεμίσει το τανκ, τα πιο ζωηρά παιδιά ανεβασμένα έπαιρναν τα συνθήματα απ’ τα μεγάφωνα και κουνώντας όπως οι μαέστροι τα χέρια μετάδιναν τον παλμό τους στα πλήθη.

Κι όμως παρ’ όλη την πανηγυρική ατμόσφαιρα και την κυριαρχία σου στο πέρασμα εκείνο, δεν μπορούσε κανείς φεύγοντας να μην έχει μαύρα προαισθήμα­τα.

Εξάλλου λένε πως τις ώρες αυτές είχαν αρχίσει να πέφτουνε οι πρώ­τες σφαίρες από αθόρυβα πιστόλια.
Πάντως μέσα σ’ εκείνον τον αλαλαγ­μό τίποτε τέτοιο δεν ξεχώριζε. Τώρα εκ των υστέρων, όταν το σκέφτεται κανείς, αισθάνεται κάπως άσχημα στην πλάτη του ή στην κεφαλή του.
Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν αργότερα, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, σαν έπεσε η νύχτα και ήταν πάρα πολλοί, χιλιάδες, πολύ περισσότεροι απ’ τους αριθμούς που ομολογήθηκαν. Μαζί μ’ αυτούς και άφθονα δακρυγόνα.

 Μα η φωνή σου εξακολουθούσε ν’ ακούγεται κι ο σταθμός σου να εκπέμπει.
Ελπίσαμε πως θα σταματήσει γρήγορα αυτό το ξέσπασμα.
Δεν ήταν δυνατό να πυροβολούν απάνω σου. Αν σκοτώσουν εσένα, τότε τι θ’ απομείνει σ’ αυτή τη χώρα;
[…]
Κι ύστερα το γρήγορο ποδοβολητό μες στα δρομάκια των Εξαρχείων. Κι από πίσω το άλλο ποδοβολητό, νεανικό κι αυτό, σπιρουνισμένο από κοφτές διαταγές.

Αλλά εσύ είσαι κιόλας στοιβαγμένος μέσα στα σπίτια μας, αναλήφτηκες μέσα στα απρόσωπα διαμερίσματα μας, και κάνεις με τη σειρά τηλε­φωνήματα στους δικούς σου, τους ξετρελαμένους απ’ την ανησυχία πως είσαι καλά και θα πας το πρωί στο σπίτι.

Άφησες όμως κάτι ματωμένες δαχτυλιές στο τηλέφωνο, που καιρό κάναμε να τις σκουπίσουμε.
Και μιλάς σιγά και σεμνά, καθώς αρμόζει σε νέους που βρίσκονται σε ξένο σπίτι.

 Εσύ ήσουνα που φώναζες τόσο;
Κι ο ένας σας είναι γιατρός, κι ο άλλος αρχιτέκτων, κι ο τρίτος νομικός, κι ο τελευταίος μαθητής ακόμα. Και δεν θέλεις να φας, ούτε να πιεις κάτι, να κοιμηθείς μόνο λίγο, όπως αυτοί που πολεμήσαν.

Και φεύγεις το πρωί, χωριστά απ’ τους νέους φίλους σου, κι εμείς σε λίγο φεύγουμε για τη δουλειά μας.
Και στη γωνιά μάς ψάχνουνε την τσάντα.
Ήρθε ο καιρός να γίνουμε και ύποπτοι. Ένα ελικόπτερο πετάει πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Και στη στροφή αίματα και πιο πέρα άλλα αίματα και πολλά χαρτιά κι αποκαΐδια — κειμήλια ιστορικά που χαθήκαν.
Μπό­ρεσες άραγε να ξεγλιστρήσεις;
[…]
Θα ’θελα ν’ αναφέρω κάποιους στίχους, ένα επίγραμμα· να το σκαλί­σω νοερά, τουλάχιστο, στον τοίχο με τα κάγκελα.

Όμως εγώ ένας φιλόλο­γος, ένας δάσκαλός σου —δεν ξέρω κατά πόσο άξιος— έχω κυρίως στο νου μου αρχαία επιτύμβια επιγράμματα, απ’ αυτά που είναι κατάφορτο το γειτονικό Μουσείο και που όσο κι αν είναι καίρια και σεμνά, δεν απο­δίδουν πια τις περιστάσεις.

Μιλούν για τόξα και ακόντια, ενώ εδώ θέρι­σαν πολυβόλα.
…"
Γιώργος Ιωάννου,

Ο τοίχος με τα κάγκελα