Με αφορμή την απόσυρση των ΗΠΑ από τον αγωγό «East Med», ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, σημειώνει τα εξής σε άρθρο του στο «Παρόν της Κυριακής»:
«Πριν λίγες μέρες οι ΗΠΑ, με τη μορφή "non paper", έστειλαν ένα μαντάτο στις κυβερνήσεις της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου και τους μήνυσαν πως αποσύρονται από τη στήριξη του ενεργειακού αγωγού "East Med", ο οποίος προορίζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο δια μέσου της Ελλάδας και της Ιταλίας, στην Ευρώπη.
Στο αιτιολογικό της απόφασης, μαζί με την επίκληση προβλημάτων "οικονομικής και εμπορικής βιωσιμότητας" και στην έμφαση που δίνει για πιο "πράσινες" μορφές Ενέργειας ή ακόμα και την προώθηση στην αγορά φυσικού αερίου made in USA, προς το συμφέρον των αμερικανικών μονοπωλίων, αναφέρεται ότι το σχέδιο για τον "East Med" αποτελεί "εστία εντάσεων στην περιοχή".
Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, που υπερψήφισαν και ύμνησαν τον αγωγό και τον ρόλο των ΗΠΑ, τον Μάη του 2020 στη Βουλή, εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Γιατί αυτός ο αγωγός, που υπηρετεί τα συμφέροντα των αστικών τάξεων της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Κύπρου και σχεδιάστηκε για να υπηρετήσει την "απεξάρτηση" της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, χρησιμοποιήθηκε ως μέσο καλλιέργειας ψεύτικων προσδοκιών και εξαπάτησης του λαού.
Βεβαίως, το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της αμηχανίας τους είναι ότι οι Αμερικανοί -τους οποίους τα αστικά κόμματα αντιμετωπίζουν ως "προστάτες-σωτήρες"- μιλώντας για "εστία εντάσεων στην περιοχή" δικαιώνουν τις θέσεις του τουρκικού αστικού κράτους για τις θαλάσσιες ζώνες και φουσκώνουν τα πανιά των διεκδικήσεών του στην περιοχή.
Οι απολογητές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ανησυχούν για ενδεχόμενη "στροφή" των ΗΠΑ και προσέγγιση της Τουρκίας στο πλαίσιο του στόχου τους να διαμορφωθούν όροι για τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο (και το Αιγαίο) προς όφελος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ενεργειακών κολοσσών, με θύμα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, σε συνδυασμό με το "παζάρι" για πιο ενεργή συμμετοχή της Τουρκίας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και την αποδυνάμωση της ρωσικής επιρροής.
Οι εξελίξεις αποδομούν βασικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που μίλησαν για "ιστορική συμφωνία" και συνέδεσαν τον αγωγό με την ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας. Ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας της κυβέρνησης της ΝΔ, για να αναδείξει τη συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, ανέφερε ότι "εγώ ήμουν ο δρομέας στα τελευταία μέτρα. Ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ".
Το ΚΚΕ καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, αποκάλυψε τα αστικά παραμύθια και τεκμηρίωσε ότι ο "East Med" (όπως και οι άλλοι ενεργειακοί αγωγοί) δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα του λαού, υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ενεργειακών ομίλων, συνιστά εργαλείο των ΗΠΑ και της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με τη Ρωσία, τροφοδοτεί τις αντιθέσεις της τουρκικής και της ελληνικής αστικής τάξης, πολύ περισσότερο που ο αγωγός προωθείται χωρίς να έχουν οριοθετηθεί οι ΑΟΖ στην περιοχή.
Ταυτόχρονα, οι βουλευτές του ΚΚΕ σημείωσαν ότι η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, υποστηριχτές του αγωγού, "πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες", αποκρύπτουν προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν στη ματαίωση του "East Med".
Ανεξάρτητα από την τύχη του αγωγού, οι θέσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται και στην πράξη αποδεικνύεται πως η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οι ενεργειακές συμφωνίες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό και οι αμερικανικές βάσεις, που μετατρέπουν τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου, στρέφονται κατά άλλων λαών, βάζουν τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.
Από αυτά εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα, χρήσιμα για την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, παίρνοντας υπόψη ότι η αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας απαιτεί ριζικές αλλαγές, οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, διεθνείς σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους των λαών και αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες».