ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ: -ΖΟΥΝΙΝΙΟ!!

Ζουνίνιο: Πώς μπορεί ο κόσμος να είναι χαρούμενος με αυτό το σύστημα όταν ένα παιδί πεινάει; Δεν είναι δίκαιο!

Ενοχλούμαι όταν ένας παίκτης ή πρώην παίκτης υποστηρίζει τη δεξιά. Ερχόμαστε από χαμηλά, είμαστε ο λαός. Πώς πάμε από αυτήν την πλευρά; Πώς μπορείς να υποστηρίζεις τον Μπολσονάρο, αδερφέ;

Κώστας Μιχαήλ 

Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης ο απεργός του στατικού ποδοσφαίρου, όπως τον χαρακτηρίζουν πολλοί, Ζουνίνιο Περκαμπουκάνο μιλάει για όλους και για όλα. Στήνει την μπάλα όπως αυτός ξέρει και εκτελεί τον Τύπο, τους δημοσιογράφους αλλά και παλιούς συμπαίκτες στην εθνική Βραζιλίας.

Κέρδισε τρόπαια με όλες τις ομάδες του, έσπασε ρεκόρ και έμεινε στην ιστορία για τις φανταστικές εκτελέσεις φάουλ.

Θεωρείται ο κορυφαίος εκτελεστής φάουλ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σπορτ του Ρεσίφε, το 1995 εντάχθηκε στις τάξεις της αγαπημένης του Βάσκο και το 2001 πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για λογαριασμό της Λιόν. Πήρε τα πάντα, εντός γαλλικών συνόρων μέχρι το 2009 όταν και τον προσέλκυσε ο άνεμος της αραβικής άνοιξης της Αλ-Γκαράφα. Μετά απο αυτή τη διετία θα ξαναγίνει κάτοικος Ρίο ντε Ζανέιρο για την αγαπημένη του «κρουαζμαλτίνο». ο Juninho έπαιξε 40 παιχνίδια για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας και σημείωσε έξι γκολ. Την καριέρα του την έκλεισε στη Βραζιλία. Έδωσε το τελευταίο του ματς στις 2 Φεβρουαρίου 2014 με τη φανέλα της Βάσκο ντα Γκάμα..

Λογοκρίθηκα ζωντανά στην τηλεόραση.Κανένας δημοσιογράφος δεν με υποστήριξε…

Το 2013 ο Ζουνίνιο συνεργάστηκε με το αθλητικό δίκτυο της Βραζιλίας Rede Globo και προσέφερε τις υπηρεσίες του ως αθλητικός σχολιαστής. Γρήγορα βρέθηκε στο στόχαστρο από συναδέλφους του με αποτέλεσμα να του γεννηθούν φόβοι και σοβαρές επιφυλλάξεις για το μέλλον του στο χώρο της δημοσιογραφίας.Ήρθε σε σύγκρουση με παρουσιαστές, ρεπόρτερ και δημοσιογράφους γιατί θεωρούσε ότι ο Τύπος στη Βραζιλία δεν είχε καταλάβει τις σημαντικές αλλαγές στο χώρο του ποδοσφαίρου και ήταν αντίθετος με την πρόοδο του αθλήματος.’

’Από την αρχή πήγα κόντρα στους πουλημένους ρεπόρτερ γιατί έβλεπα ότι έκαναν μεγάλο κακό στο κλίμα των ομάδων. Αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο.Έλαβα πάρα πολλά μηνύματα από οπαδούς οι οποίοι απειλούσαν να με σκοτώσουν. Ωστόσο πάντα πίστευα ότι πρέπει να καταπολεμήσουμε τα πράγματα που πάνε λάθος στη δημοσιογραφία ώστε να οδηγηθεί σε πιο σοβαρά μονοπάτια. Τελικά, το 2018 λογοκρίθηκα, η εκπομπή μου κόπηκε στον αέρα, απειλήθηκα επανειλημμένα και κανείς από τους συνεργάτες μου δεν με υποστήριξε. Αντίθετα οι παρουσιαστές της εκπομπής με διέσυραν στο Twitter κάτι που σήμαινε ότι ο Τυπος ήταν βαθιά εμπλεκόμενος σ’ όλο αυτό.”

Είναι απαράδεκτο να μην εκφράζουν τις πολιτικές τους αντιλήψεις οι αθλητές.

Και οι δημοσιογράφοι και οι αθλητές έχουν πολιτικές απόψεις και δεν πρέπει να φοβούνται να τις εκφράσουν. Καταλαβαίνω τους αθλητές οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι σε μία καριέρα η οποία για πολλόυς είναι σύντομη, αλλά υπάρχουν αθλητές οι οποίοι έχουν αποσυρθεί, κάνουν μια καλή ποιότητα ζωής και διαλέγουν να μένουν αμέτοχοι σε πολιτικά ζητήματα. Αυτοί είναι απαράδεκτοι. Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσιογράφους. Για παράδειγμα, την περίοδο του Μουντιάλ το Globo έβγαλε ανακοίνωση στους εργαζομένους να προσέχουν τις πολιτικές τους τοποθετήσεις στα social media. Εγώ δε σημφώνησα με αυτό. Αν κάποιος δημοσιογράφος αποσυρθεί απο τα social media λογω του αφεντικού του, τότε έχει ξεπουληθεί σε αυτό.

Το ποδόσφαιρο με έμαθε να βλέπω τον κόσμο και μου έσωσε τη ζωή..

O Ζουνίνιο, ένας ποδοσφαιριστής που τίμησε τα χρώματα της Σελεσάο και αγαπήθηκε ιδιαίτερα απο τους Βραζιλιάνους, ενίοτε ασκούσε έντονη κριτική στο τρόπο σκέψη τους και τη συμπεριφορά τους, χαρακτηρίζοντας τους ως άπληστους και αχόρταγους.

Έβλεπα παίκτες που έφευγαν απο χώρες πολύ φτωχότερες της δικής μας να έχουν περισσότερη παιδεία από όσο είχαμε εμείς. Στη Βραζιλία όποιος έχει τα λεφτά, εκμεταλλεύεται τη χαοτική κατάσταση που υπάρχει στη χώρα για δικό του συμφέρον. Σε όλους αρέσουν τα χρήματα αλλά όταν η απληστία μεγαλώνει, το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς διογκώνεται και επέρχεται η βία. Σε μια χώρα όπως η Βραζιλία, ο πλούτος δεν θα έπρεπε να μένει στους λίγους. Εγώ παλεύω και για τους μη προνομοιούχους. Από τη μία σκέφτομαι ότι είμαι ευνοημένος και κάνω μια ήσυχη και άνετη ζωή αλλά απο την άλλη τι είδους ευτυχία είναι αυτή όταν ξέρεις ότι ο Βραζιλιάνος έχει χάσει τον αυτοσεβασμό του και περπατάει με σκυμμένο το κεφάλι στο δρόμο. Στη Βραζιλία σήμερα ο 20χρονος και ο 30χρονος μένει με τους γονείς του και περνάει τη μέρα του μπροστά σε μία τηλεόραση. Αυτή είναι μία χαμένη γενιά. Αυτή δεν είναι η χώρα που θέλω για τις κόρες μου.

Ο Ζουνίνιο σε αντίθεση με άλλους παίκτες της Σελεσάο δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε και τι εκπροσωπεί!

Η Βραζιλία πριν λίγο καιρό βρισκόταν σε εκλογικούς ρυθμούς και ο κόσμος του ποδοσφαίρου στη χώρα είχε χωριστεί στα δυο, ειδικά μετά την απόφαση πολλών σταρ της στρογγυλής θεάς να στοιχηθούν πίσω από τον ακροδεξιό υποψήφιο, Ζαΐρ Μπολσονάρο, ο οποίος τελικά βγήκε νικητής από τις εκλογικές μάχες και ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Ο 43χρονος, Ζουνίνιο Περναμπουκάνο, ο οποίος βρίσκεται περισσότερο στη λογική του Σόκρατες, ο οποίος ήταν γνωστός για τις αριστερές απόψεις του και είχε αντιταχθεί ανοιχτά κόντρα στην στρατιωτική δικτατορία στην πατρίδα του, ανέφερε:

Πολλοί Βραζιλιάνοι δεν γνωρίζουν ότι στη δικτατορία βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν άτομα. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο στρατός υπάρχει για να προστατεύει τη χώρα και όχι για να σκοτώνει ανθρώπους στις φαβέλες. “Ενοχλούμαι όταν ένας παίκτης ή πρώην παίκτης υποστηρίζει τη δεξιά. Ερχόμαστε από χαμηλά, είμαστε ο λαός. Πώς πάμε από αυτήν την πλευρά; Πώς μπορείς να υποστηρίζεις τον Μπολσονάρο, αδερφέ;

Τα αποσπάσματα από τη συνέντευξη προέρχονται από το τρέχον τεύχος (#32) του περιοδικού “HUMBA!”, όπου μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη, μαζί με άλλα ενδιαφέροντα θέματα για τον αθλητισμό και την οπαδική κουλτούρα.

Ο “θαραλλέος” Διαιτητής της εγκληματικής νεοΝαζί οργάνωσης k η "δράση" της στην Κρήτη:

H Χρυσή Αυγή συγχαίρει τον διαιτητή που διέκοψε τον αγώνα στην Κάντανο λόγω ανάρτησης αντιφασιστικού πανό

Η τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής πήρε θέση για τη διακοπή του αγώνα Υρτακίνα – Ασπάλαθος στην Κάντανο λόγω ανάρτησης αντιφασιστικού πανό.

Σε κείμενο με τίτλο “έξω οι κομμουνιστές από τα γήπεδα”, η Χρυσή Αυγή αφού αναφέρεται στα γεγονότα χαρακτηρίζει τον διαιτητή “θαραλλέο” και καταλήγει:
“Συγχαρητήρια στον διαιτητή ο οποίος δεν φοβήθηκε και δεν υπέκυψε στην «πολιτική ορθότητα» της εποχής μας και στις απειλές που δέχτηκε από τους “φασίστες” της άκρας αριστεράς.”
Να υπενθυμίσουμε ότι το αντιφασιστικό πανό που ενόχλησε τόσο πολύ τον διαιτητή ώστε να τηρήσει απόλυτα το γράμμα του νόμου έγραφε:
«Την Κάντανο τα Ανώγεια τα κάψαν οι ναζί, φασίστες δε χωράνε σ’ ολόκληρη τη Γη».

***Απ' την ίδια Σελίδα:

Κρήτη: Γνωστό μέλος της Χρυσής Αυγής ο συλληφθείς με το αντιαρματικό, τις χειροβομβίδες και τα καλάσνικοφ 09/03/2018


Γνωστό μέλος της Χρυσής Αυγής, με εμφανείς αναφορές στην προσωπική του σελίδα στο Facebook στην ακροδεξιά οργάνωση, είναι ο 32χρονος που συνελήφθη στο Ρέθυμνο και στην κατοχή του εντοπίστηκε βαρύ οπλισμό.

Στο χωράφι του 32χρονου βρέθηκαν όπλα όπως ένα πολυβόλο MG1, δυο Καλάσνικοφ, ένα Uzi και εννέα χειροβομβίδες.

Είναι ενδεικτικό πως στην φωτογραφία εξωφύλλου στην σελίδα του στο Facebook, έχει μια ταμπέλα στην οποία αναγράφεται «Ο χώρος φυλάσσεται, για πληροφορίες απευθυνθείτε στο τοπικό παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην περιοχή σας, ασφάλεια όλο το 24ωρο».




Ο 32χρονος άνδρας γιος απόστρατου του ελληνικού στρατού όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έρευνας της ΕΛΑΣ προχωρούσε σε πωλήσεις όπλων, καθώς στην κατοχή του βρέθηκαν έξι τραπεζικές επιταγές με τα στοιχεία του, αξίας 186.000 ευρώ, ενώ εντοπίστηκαν ακόμη 18.000 ευρώ μετρητά σε χώρους έρευνας και 1.500 ευρώ στην κατοχή του.



Συγκεκριμένα οι αστυνομικοί βρήκαν και κατάσχεσαν:

πολεμικό όπλο (πολυβόλο), MG1M (PKM) με δίποδα στήριξης και διόπτρα
2 πολεμικά όπλα (KALASHNIKOV) με 2 κοντάκια και 2 γεμιστήρες
οπλοπολυβόλο UZI, με πτυσσόμενο κοντάκι, σιγαστήρα και δύο γεμιστήρες
9 χειροβομβίδες (αμυντικού τύπου)
6 πιστόλια
13 γεμιστήρες πιστολιού και 1 πολεμικού όπλου
ξιφολόγχη πολεμικού όπλου KALASHNIKOV
βραδύκαυστο φυτίλι μήκους δύο (2) μέτρων
5 πυροκροτητές
2.893 φυσίγγια, διαφόρων τύπων και διαμετρημάτων καθώς και
διάφορα εξαρτήματα και καθαριστικά όπλων

Ο ίδιος είναι παλιός γνώριμος των διωκτικών αρχών, καθώς έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν για περιπτώσεις ναρκωτικών.

Πλέον οι αστυνομικοί αναζητούν τα άτομα που προμηθευόταν τα όπλα, εκείνους στους οποίους τα προμήθευε και φυσικά σε ποιες ενέργειες και σκοπούς έχουν χρησιμοποιηθεί.

*****

Απ΄την "δράση" στην υπόλοιπη Ελλάδα: 

Του Γιάννη Μπασκάκη

Λέξη δεν είπε η Χρυσή Αυγή για τις συλλήψεις των μελών της ναζιστικής ομάδας που δρούσε με τα ονόματα Combat 18 Hellas και Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές (ΑΜΕ) από την Αντιτρομοκρατική. 

Και δεν είπε γιατί, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα, ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται ένας πολύ δικός της άνθρωπος. Ο λόγος για τον Σπύρο Μεταλληνό, γνωστό από τη δράση του ως βασικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής στο τάγμα εφόδου του Πειραιά.
Η σύλληψη λοιπόν του Μεταλληνού, ο οποίος φέρεται να έχει παραδεχτεί τη συμμετοχή του στις εγκληματικές ενέργειες των ΑΜΕ/C18, επιβεβαιώνει τη διασύνδεση της μητρικής οργάνωσης, δηλαδή της Χρυσής Αυγής, με τις μικρές περιθωριακές ναζιστικές ομάδες που δρουν αποκλειστικά στην παρανομία, αντιγράφοντας τη δική της δράση και συγκρότηση.

Σήμερα φέρνουμε στο φως πλήθος ντοκουμέντων που αποδεικνύουν τη σχέση του Μεταλληνού με τη Χρυσή Αυγή και με την Τοπική Οργάνωσή της στον Πειραιά.

Σημειώνουμε ότι η συγκεκριμένη Τοπική είναι σήμερα ο πιο ενεργός Πυρήνας της ναζιστικής οργάνωσης, έχοντας διαδεχτεί τον Πυρήνα της Νίκαιας που κατέρρευσε μετά την ποινική δίωξη που ακολούθησε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ο Μεταλληνός εικονίζεται στις δράσεις του συγκεκριμένου τάγματος εφόδου, στο πλευρό του Σωτήρη Δεβελέκου, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής και ηγετικού στελέχους της στον Πειραιά (φωτ. 1).


Μάλιστα εικονίζεται να κάνει και ομιλίες στα τοπικά γραφεία, όπως στις 17 Ιανουαρίου του 2017 (φωτ. 2), ενώ μοιράζει έντυπο υλικό της Χρυσής Αυγής (φωτ. 3).




Φυσικά συμμετέχει και στις κοινές δράσεις των Πυρήνων της οργάνωσης στην περιφέρεια Πειραιά (Πειραιάς, Πέραμα, Σαλαμίνα, φωτ. 4) 

και βέβαια εικονίζεται και με τον περιφερειάρχη της Χρυσής Αυγής στον Πειραιά και υπεύθυνο για τη δράση των ταγμάτων εφόδου στην περιοχή, δηλαδή τον Ιωάννη Λαγό (φωτ. 5 και 6).










Εκτός από τον Λαγό, ποζάρει και δίπλα στον μέχρι πρότινος βουλευτή της οργάνωσης Δημήτρη Κουκούτση (φωτ. 7), ενώ βρίσκεται ανάμεσα στα μέλη και στελέχη που η Χρυσή Αυγή στέλνει στο Εφετείο να παρακολουθούν τη μεγάλη δίκη, παριστάνοντας το κοινό.



Αλλά έχει κι έναν άλλο ρόλο. Να κατασκοπεύει όσους η οργάνωση θεωρεί πολιτικούς της αντιπάλους. Να πηγαίνει δηλαδή στις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις αντιφασιστικών οργανώσεων και να φωτογραφίζει τους συμμετέχοντες, να φωτογραφίζει ακόμα και δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη, ακόμα και τη Μάγδα Φύσσα.

Τον ρόλο αυτόν τον έχει προδώσει ο ίδιος μέσω των αναρτήσεών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αλήθεια, μετά απ’ όλα αυτά τι θα πει ο Φίρερ Μιχαλολιάκος; 

Ο,τι είπε και για τον Ρουπακιά; Περαστικός κι αυτός από τα γραφεία τους;

-KATΩ ΑΠΟ ΤΡΥΠΙΕΣ ΣΤΕΓΕΣ

και"Ύστερα ήρθαν και οι αναλύσεις, και ξαφνικά πρόσωπα απέκτησαν μόνον τα αφεντικά και οι αποφασίζοντες ν’ αρχίσουν το ματς επί του ματς που δεν έγινε." 

Ο διάβολος του συνηγόρου

Πάει καιρός που με πιάνω να ζητιανεύω, κυριολεκτικά, μια στάλα από κοινό νου. Θεωρώ ότι ο κοινός νους είναι είδος σε απόλυτη ανεπάρκεια.

 Κι είναι αυτή η έλλειψη που βυθίζει, στην πραγματικότητα εκφασίζει, τις κοινωνίες, εμφατικά τη δική μας, στη δικτατορία του αποδεκτά παραλόγου. 

Συναντώ ολοένα και περισσότερους ανθρώπους που δραπετεύουν απ’ την ανασφάλεια των αγορών και των ανθρώπινων παζαριών, βρίσκοντας καταφύγιο στο συναγελασμό τους με ομοίως ανασφαλείς ανεύθυνους, κάτω από τρύπιες στέγες, με το επιχείρημα “είναι όμως μια στέγη”. 

Είναι οι ίδιοι, που πομποδώς μοιάζει να κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη, και ν’ αναφωνούν με ύφος καβαφικού καρδιναλίου “τι θ’ απογίνουμε χωρίς βαρβάρους, ρε μπαγάσα”.

Για να μη χρησιμοποιώ αποχρώσες ενδείξεις αλλά απτές αποδείξεις για τη γοητεία της μικρομπορζουάδικης εξουσίας του ενός μέσα στον πολτό του πλήθους, πρέπει να λειτουργήσω ως διάβολος του συνηγόρου, του άθλιου που συγχέεται με τον άθλο. 

Κι έχω πια πεισθεί ότι η αστική πολιτισμική προσέγγιση της δικαιοσύνης, που ανήγαγε την προστασία των “ατομικών” κι όχι των προσωπικών δικαιωμάτων σε θεϊκή προτεραιότητα, στόχευε στην πραγματικότητα να λειτουργήσει σαν καπότα κάθε προβοκατόρικης πράξης, έτσι ώστε όμαδες κι όχι αγέλες, κόμματα κι όχι συλλογικότητες, επαναστατικές διαδικασίες κι όχι χάπενινγκ, να μην μπορούν να παράξουν ποτέ ιστορία, αλλά μόνον ασύνδετα γεγονότα.

Ας μας μεταφέρω λοιπόν στη θέση ενός πρόχειρου πανίσχυρου θεανθρώπου μιας χρήσης, που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, με έναν κεραυνό, κατάφερε να εξοντώσει τις προσδοκίες πενήντα χιλιάδων ανθρώπων, που βρέχονταν στις κερκίδες, περιμένοντας το ματς. 

Ένα εκατομμύριο τουλάχιστον φίλαθλοι, γραπωμένοι απ’ την μπάλα -αντικαταθλιπτικό της πραγματικότητας- να μείνουν με τα χάπια στο χέρι. 

Τριάντα έξι ποδοσφαιριστές και προπονητές, μασέρ, βοηθοί, σεκιουριτάδες, μπάτσοι σε πλήρη εξάρτυση, πασατεμπάδες, σουβλατζήδες, όλοι υπό βροχή, κρεμάστηκαν μαζί με παράγοντες και διαιτητές από τ’ αρχίδια ενός μάγκα και τον ιστό της αράχνης μιας ταμειακής μηχανής, συν την κωλοφαρδία να πετύχει το σαγόνι του Γκαρσία.

Προσοχή! Δεν με απασχολεί καμία λεπτομέρεια του πώς αντέδρασαν και γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι. 

Ο καθένας έκανε, το τραγικό, “εντός των κανονισμών”. Συμπληρώθηκαν φύλλα αγώνα, αποχώρησε μια ομάδα, το ματς θα κριθεί στα χαρτιά, το πρωτάθλημα τινάχτηκε, αυτά έχουν ξαναγίνει, βαθμοί, μπάλα, κουλουβάχατα. 

Ύστερα ήρθαν και οι αναλύσεις, και ξαφνικά πρόσωπα απέκτησαν μόνον τα αφεντικά και οι αποφασίζοντες ν’ αρχίσουν το ματς επί του ματς που δεν έγινε. 

Δε δίνω φράγκο ούτε για το ποιες ομάδες αναμειγνύονται, σε ποια πόλη, εδώ ή οπουδήποτε στη γη παίζεται αυτό το χιλιοπαιγμένο έργο του ενός εναντίον των πολλών. 

Γιατί ξέρω πως το κάταγμα στο μετατάρσιο του Νεϊμάρ πονάει τους επενδυτές, περισσότερο απ’ τον ίδιο, που μετράει τα λεπτά ανάρρωσής του με εκατομύρια διαφυγόντων κερδών για λογαριασμό τους.

Θέλω να μείνω απλώς διάβολος του συνηγόρου του “εικοσπεντάχρονου σεσημασμένου”, όπως αναφέρει το δελτίο σύλληψής του, που αντικατέστησε τη φωτοβολίδα, που πέταξε στο παρελθόν, με τη λιγότερο απαστράπτουσα ταινία ταμειακής μηχανής. 

Και να τον υπερασπιστώ σ’ ένα δικαστήριο του κοινού νου, δηλαδή στην ουτοπία του σήμερα. Μπορεί ο διάολος να υπερασπιστεί το συνήγορο; Έλα μου ντε!

Λοιπόν σε μια εποχή που το πρόσωπο δεν έχει καμιά σημασία, παύει να είναι σπαθί και μπαίνει μόνιμα σε θηκάρι. 

Κι ύστερα στοιβάζεται στη στατιστική του απρόβλεπτου. 

Δεν είναι και λίγο πράγμα να παίζεις το προσωπικό σου ματς και να τινάζεις όλα τ’ άλλα στον αέρα. 

Να σηκώνεις το κουλό σου, να πετάς ό,τι λάχει, και με μια σου κίνηση ν’ αποκτάς ισχύ πάνω σε χιλιάδες ανθρώπους, μεγαλύτερη απ’ αυτή που είχε ο Αδόλφος, όταν σήκωνε το κουλό του, λίγο πάνω από τ’αυτί του, εν ονόματι της βίας που μετράει τη γη.

Τόση εξουσία, τόσο εύκολη εξουσία, κανένας κοινός νους δεν μπορεί να την έχει. Αλλά μόνο όταν εκλείπει ο κοινός νους μπορεί να την παραχωρήσει. Γιατί τέτοιες ευκαιρίες να γίνει θεός για μια στιγμή δεν χάνονται, λέει ο διάβολος στο συνήγορο. 

Το επιχείρημα είναι απλό! Το έκανε γιατί μπορούσε. 

Το υφιστάμεθα γιατί το θέλουμε. 

Νόμος περί ευθύνης του κοινού νοός δεν έχει θεσπιστεί._

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ
Κοινός νους
Απ' την Κατιούσα 


Λιάνα Κανέλλη

Είμαι ό,τι νομίζετε. Και οπωσδήποτε βουλευτής ΚΚΕ Α´ Αθήνας, δημοσιογράφος, δικηγόρος.