ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ -ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΣ-

1. Νέα συζήτηση
   
   
   
   antivaro‏ @antivaroef 5 Ιουν
   
   Ο διπολικός εκβιασμός έχει περάσει σε αισχρά επίπεδα...«Κακομοίρη λαουτζίκο πρόσεχε μη μας φτάσεις σε ακραίες καταστάσεις γιατι τοτε θα σε «συγκυβερνησουμε», και ξέρεις πολύ καλά τι πάει να πει αυτο ξεφτιλισμένο πόπολο. Θυμήσου οταν σε κυβέρνησε η «εθνική ενότητα» του Παπαδήμου»
   
   Και επειδή ο Τσιπρας ξέρει πολύ καλά πως με τα Συριζανελ μνημόνια (1+2+3) και την ΤΙΝΑσφαλιαρα στον λαό (=αντιδραστικοποιηση)...έχει ελάχιστες ελπίδες να επικρατήσει τωρα στο διπολικό game...συνειδητα δουλεύει για το σύστημα και τον Κουλη...χώνοντας μάζες στο διπολικό μαντρί.
   
   ...προσπαθώντας για μια καλύτερη θέση για μετά. Ταυτόχρονα δεν τον ενοχλεί καθόλου να προμοτάρει...άλλα ΤΙΝΑσχήματα (μελλοντικές τσόντες) ρίχνοντας «γέφυρες», παροτι ξέρει οτι πιθανόν θα έχει και απο εκεί απώλειες για το δικό του μαντρί Τι μένει? #ΚΚΕ_η_μονη_κερδισμενη_ψηφος
   
   Και βεβαίως μην λησμονήσουμε πως ούτε και η υπερτροφία της φασιστοακροδεξιάς ενοχλεί τον Τσίπρα αφού...και με την ΤΙΝΑπολιτικη του την τάισε μέχρι σκασμού τόσα χρόνια αλλά και ταυτόχρονα...κόβει κουκιά απο το μαντρί του Κουλη. Τι μας ξαναμένει? #ΚΚΕ_η_μονη_κερδισμενη_ψηφος._
   
   
   
   

-ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΣΕ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΓΙΑ και ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ?!!

Σαν ήμουν μι­κρός, τέ­τοιες μέρες με­γά­λης βδο­μά­δας, εκ­στα­σια­ζό­μου­να ακού­γο­ντας τον δά­σκα­λο στο σχο­λείο και βλέ­πο­ντας στο «σι­νε­μά» τα πάθη του χρι­στού. Αρ­γό­τε­ρα το ίδιο έκανα και με την τη­λε­ό­ρα­ση. Πα­ρα­κο­λου­θού­σα ό,τι σχε­τι­κή ται­νία προ­βά­λα­νε τα κα­νά­λια, από τον «Μπεν Χουρ» και τον κα­τα­κλυ­σμό, ως τον Ιησού από την Να­ζα­ρέτ.
Πάντα όμως με κα­τέ­τρω­γαν κά­ποια ερω­τή­μα­τα. Πώς είναι δυ­να­τόν τη μια Κυ­ρια­κή ο λαός της Ιε­ρου­σα­λήμ, με βάγια στα χέρια, να υπο­δέ­χε­ται τον Ιησού σαν σω­τή­ρα, και μέσα σε λίγες μέρες να τον στέλ­νει στον θά­να­το;

Γιατί, όταν ο Πό­ντιος Πι­λά­τος τους έδωσε το δι­καί­ω­μα να χα­ρί­σουν τη ζωή σε έναν μελ­λο­θά­να­το, αυτοί επέ­λε­ξαν έναν ληστή, τον Βα­ραβ­βά και όχι τον Ιησού; Πώς είναι δυ­να­τόν να παίρ­νεις το μέρος ενός ληστή και να στέλ­νεις στο θά­να­το έναν άν­θρω­πο, που στο κά­τω-κά­τω, δεν είχε βλά­ψει και κα­νέ­ναν;

Θεωρώ ότι αυτά τα ερω­τή­μα­τα, κά­ποια στιγ­μή, θα απα­σχό­λη­σαν κάθε παιδί, κάθε άν­θρω­πο, όταν του δι­η­γού­ντο αυτές τις ιστο­ρί­ες. Δεν ξέρω όμως, αν λά­βα­τε ποτέ κά­ποια πει­στι­κή απά­ντη­ση.

Με τα χρό­νια που πέρ­να­γαν, δια­βά­ζο­ντας άλλα ιστο­ρι­κά κεί­με­να και βι­βλία, άρ­χι­σα να δια­μορ­φώ­νω μία εκ­δο­χή για το πώς δια­δρα­μα­τί­στη­καν τα «γε­γο­νό­τα» εκεί­νη την εποχή, απα­ντώ­ντας στα παι­δι­κά μου ερω­τή­μα­τα.

Ανε­ξαρ­τή­τως αν οι ιστο­ρί­ες των ευαγ­γε­λί­ων ευ­στα­θούν ή αν όντως υπήρ­ξε ο Ιη­σούς (λά­βε­τε υπόψη ότι πολ­λοί αμ­φι­σβη­τούν την ύπαρ­ξη του Χρι­στού, αφού κα­νέ­νας ιστο­ρι­κός της επο­χής δεν κάνει ανα­φο­ρά στο πρό­σω­πό του, ενώ τα «ευαγ­γέ­λια» γρά­φτη­καν πολλά χρό­νια μετά τον υπο­τι­θέ­με­νο θά­να­τό του), θα πρέ­πει να εντά­ξου­με την πα­ρα­πά­νω δι­ή­γη­ση στην ιστο­ρι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα.

Την εποχή εκεί­νη λοι­πόν, η Ιου­δαία ήταν υπό την εξου­σία της Ρω­μαϊ­κής αυ­το­κρα­το­ρί­ας. Οι Ρω­μαί­οι φο­ρο­λο­γού­σαν σκλη­ρά τον λαό, ο οποί­ος βα­ρυ­γκω­μού­σε (όπως βα­ρυ­γκω­μού­με κι εμείς σή­με­ρα). Θα έχετε ακου­στά τους τε­λώ­νες. Αυτοί ήταν οι φο­ροει­σπρά­κτο­ρες της επο­χής, συ­γκέ­ντρω­ναν τα τέλη και τα πα­ρέ­δι­δαν στους Ρω­μαί­ους. Εξ ου και το μίσος του λαού ενά­ντιά τους.

Βέ­βαια υπήρ­χε και μια με­ρί­δα Ιου­δαί­ων που περ­νού­σαν καλά. Αυτοί ήταν οι πλού­σιοι και το ιε­ρα­τείο (οι Φα­ρι­σαί­οι) που τα είχαν βρει με τους Ρω­μαί­ους και την περ­νού­σαν κο­τσά­νι (πάντα το πα­πα­δο­λόι τα είχε καλά με τους αφε­ντά­δες, ομό­θρη­σκους ή αλ­λό­θρη­σκους, ομο­ε­θνείς ή αλ­λο­ε­θνείς).

Φυ­σι­κό και επό­με­νο λοι­πόν, ο λαός να αντι­δρά­ει και να εξε­γεί­ρε­ται ενά­ντια στην κα­τα­πί­ε­ση που δε­χό­ταν. Στα βουνά και στις πό­λεις είχε δη­μιουρ­γη­θεί ένα κί­νη­μα αντί­στα­σης στον Ρω­μαϊ­κό ζυγό, δη­λα­δή κάτι σαν αντάρ­τι­κο. Οι «ζη­λω­τές» ήταν μια τέ­τοια ορ­γά­νω­ση, αντάρ­τι­κη και αντι­στα­σια­κή.

Επί­σης οι Ιου­δαί­οι πε­ρί­με­ναν ότι κά­ποια μέρα, θα έρθει ένας βα­σι­λιάς να ηγη­θεί στον αγώνα τους και να τους απε­λευ­θε­ρώ­σει από τους Ρω­μαί­ους.

Ας δούμε λοι­πόν την ιστο­ρία του Ιησού και του Βα­ραβ­βά κάτω από τα πα­ρα­πά­νω ιστο­ρι­κά δε­δο­μέ­να.

Ο Βα­ραβ­βάς είναι ένας ζη­λω­τής, δη­λα­δή ένας επα­να­στά­της και αντάρ­της που πήρε τα όπλα για να ελευ­θε­ρώ­σει την πα­τρί­δα του. Μά­λι­στα κά­ποιοι ισχυ­ρί­ζο­νται ότι ήταν και ένας από τους ηγέ­τες των ανταρ­τών. Δεν ήταν λη­στής ή συμ­μο­ρί­της, απλά ένας λαϊ­κός αγω­νι­στής που συ­νε­λή­φθη από τους κα­τα­κτη­τές. Κάθε άρ­χου­σα τάξη, προ­σπα­θεί με ψευδή προ­πα­γάν­δα, να σπι­λώ­σει αυ­τούς που αγω­νί­ζο­νται ενά­ντιά της. Άλ­λο­τε τους ονο­μά­ζει «λη­στές», άλ­λο­τε «συμ­μο­ρί­τες» ή» κομ­μου­νι­στο­συμ­μο­ρί­τες» και άλ­λο­τε, όπως στις μέρες μας, απλά «τρο­μο­κρά­τες».

Ο Ιη­σούς από την άλλη ήταν ο άν­θρω­πος που ήθελε να αλ­λά­ξει τον κόσμο χωρίς βία, αρ­γά-αρ­γά, ζη­τώ­ντας από τους αν­θρώ­πους να αγα­πά­νε αλ­λή­λους κι όταν τους χτυ­πά­νε στο ένα μά­γου­λο, να κά­θο­νται ήσυχα να τις τρώνε και στο άλλο!

Τον Ιησού τον ακο­λου­θού­σε πολύς λαός και είχε δια­δο­θεί η φήμη ότι αυτός ήταν ο μεσ­σί­ας, ο σω­τή­ρας, ο βα­σι­λιάς που θα τους απε­λευ­θέ­ρω­νε.

Έτσι, όταν έφθα­σε στα Ιε­ρο­σό­λυ­μα, ο λαός της πόλης τον υπο­δέ­χτη­κε σαν τον ηγέτη που θα τους οδη­γού­σε στην ελευ­θε­ρία. Εξ ου και η θριαμ­βευ­τι­κή υπο­δο­χή μετά «βαΐων και κλά­δων». Στις επό­με­νες ημέ­ρες, οι αρ­χη­γοί των ανταρ­τών συ­νά­ντη­σαν τον Ιησού και του ζή­τη­σαν να ηγη­θεί του απε­λευ­θε­ρω­τι­κού αγώνα, αλλά αυτός αρ­νή­θη­κε. Τούτο όμως δεν άρεσε κα­θό­λου στο λαό, που άλλα πε­ρί­με­νε, και τον έκανε να στρα­φεί ενα­ντί­ον του.

Όταν λοι­πόν ο Πι­λά­τος κά­λε­σε το πλή­θος να δια­λέ­ξει τον Ιησού ή τον Βα­ραβ­βά, ο λαός δεν δί­στα­σε στιγ­μή και απο­φά­σι­σε να σώσει έναν δικό του άν­θρω­πο, έναν επα­να­στά­τη!

Αυτή είναι η δική μου εκ­δο­χή, που έδωσε απα­ντή­σεις σε αυτά τα παι­δι­κά μου ερω­τή­μα­τα. Το ποια απά­ντη­ση θα δώ­σε­τε εσείς, είναι θέμα δικό σας.

Καλή Επ-ανά­στα­ση

ΑΠΟ ΑΤΕΧΝΩΣ

ΤΟΥ:­Γιάν­νη Βε­ντού­ρα­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Ο Γιάν­νης Βε­ντού­ρας είναι οι­κο­νο­μο­λό­γος – συγ­γρα­φέ­ας. Γεν­νή­θη­κε στην Αθήνα το 1959 και σπού­δα­σε στο οι­κο­νο­μι­κό τμήμα της σχο­λής ΝΟΕ του ΑΠΘ. Ερ­γά­σθη­κε σαν οι­κο­νο­μι­κός διευ­θυ­ντής και οι­κο­νο­μι­κός σύμ­βου­λος σε εται­ρεί­ες του ιδιω­τι­κού τομέα, με­λε­τώ­ντας από τα «μέσα» το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα. Συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στο λαϊκό κί­νη­μα. Είναι εκλεγ­μέ­νος το­πι­κός σύμ­βου­λος στον Δήμο Αχαρ­νών. Δι­δά­σκει δω­ρε­άν Πο­λι­τι­κή Οι­κο­νο­μία στο Λαϊκό Πα­νε­πι­στή­μιο «Δη­μή­τρης Γλη­νός».