Η Τ. Ε. ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟΜΕΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ
Φεβρουαρίου 17, 2021

Εργαζόμενοι - εργαζόμενες, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, 

νέοι και νέες

Στις 15 /1/2021 η Διεύθυνση Δασών Ζακύνθου ανάρτησε το δασικό χάρτη της Περιφερειακής Ενότητας Ζακύνθου, προσκαλώντας σε υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του από κάθε ενδιαφερόμενο, εντός αποκλειστικής προθεσμίας εκατόν πέντε (105) ημερών, (από 29 Ιανουαρίου έως 13 Μαΐου 2021).

Οι δασικοί χάρτες αποτελούν σημαντικό κρίκο στην μετά το 2020 δασική στρατηγική της «πράσινης» ανάπτυξης, της ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» που υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση (Ν.Δ.) όπως και οι προηγούμενες (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ). 

Έχουν στόχο να συμβάλλουν ώστε συνδυασμένα να ενταχτούν τα δάση στην επιτάχυνση της υλοποίησης του κερδοφόρου επενδυτικού ενδιαφέροντος από τους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους, στα πλαίσια της κυκλικής και «βιώσιμης» οικονομίας. 

Αυτός ο στόχος προϋποθέτει μέσα από τους δασικούς χάρτες και το κτηματολόγιο, να γίνει το ξεκαθάρισμα της ιδιοκτησίας και των χρήσεων της γης που θα εξασφαλίσει καθαρό επενδυτικό τοπίο για τους επενδυτές.

Είναι προφανές ότι η υλοποίηση αυτού του στόχου θα έχει αρνητικές επιπτώσεις σε βάρος χιλιάδων μικροϊδιοκτητών γης αλλά και μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, αφού δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα νέα τσουχτερά χαράτσια του τέλους για προσφυγές – ενστάσεις – αντιρρήσεις για το χαρακτήρα των εκτάσεων, καθώς και στις αμοιβές ιδιώτη δασολόγου, δικηγόρου, μηχανικού, τοπογραφικά κ.λπ. 

Είναι ενδεικτικό ότι για την σύνταξη της ένστασης στα «λάθη» των δασικών χαρτών, το κόστος διαμορφώνεται από 300 έως 4.000 ευρώ, που είναι απαγορευτικό για χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες και εργαζόμενους που δεν έχουν αποταμιεύσεις, αλλά μόνο χρέη που δεν μπορούν να πληρώσουν. 

Τα «λάθη» αυτά κυρίως οφείλονται στο ότι σε μεγάλες εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες από πυρκαγιές, έχουν συμπεριληφθεί και εκτάσεις που ανέκαθεν ήταν μη δασικές, αλλά κυρίως γεωργικές εκτάσεις. 

Επίσης, οφείλονται στο γεγονός ότι παρότι έχουν εκδοθεί τελεσίδικες αποφάσεις πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων ως «μη δασικές» από διευθύνσεις Δασών, εντούτοις στην πρόσφατη ανάρτηση ανατρέπεται η αρχική απόφαση.

Επίσης, με την ανάρτηση των δασικών χαρτών επιχειρείται η αμφισβήτηση του χαρακτήρα των γεωργικών εκτάσεων οι οποίες ανέκαθεν και σήμερα καλλιεργούνται, είναι επιλέξιμες και λαμβάνουν ενισχύσεις και επιδοτήσεις. 

Η μη ακριβής αποτύπωσή τους θα αμφισβητήσει τη δυνατότητα συνέχισης της γεωργικής ή της επιλεξιμότητας βοσκήσιμων εκτάσεων, με αποτέλεσμα αγρότες να στερηθούν αγροτικό εισόδημα, αλλά και θα τους απαιτηθεί η επιστροφή των κάθε είδους ενισχύσεων – επιδοτήσεων, που έλαβαν στο παρελθόν.

Πρακτικά, όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι πολλοί συμπολίτες μας δεν θα αποφύγουν τον αποχαρακτηρισμό των δασικών χαρτών στον μικρό κλήρο τους που ουσιαστικά διευκολύνεται να συγκεντρωθεί αργότερα σε λίγα χέρια μεγάλων επενδυτών, 

αφού η «νέα πολιτική για τα δάση» αναγνωρίζει τη δράση των ομίλων και στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα, θεωρώντας την απογραφή των δασικών εκτάσεων ως «ένα μεγάλο αναπτυξιακό εργαλείο», για να ξέρει ο επενδυτής με την κύρωση των δασικών χαρτών τη δυνατότητα υλοποίησης της επένδυσής του. 

Αυτή όμως η πολιτική βρίσκεται στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών, γιατί οδηγεί στην παραπέρα επιδείνωση των ταξικών – κοινωνικών αντιθέσεων και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, το οποίο τάχα έρχεται να προστατέψει. 

Στα πλαίσια αυτά, ο βουλευτής Ζακύνθου της ΝΔ κ Ακτύπης, προωθεί την πολιτική της κυβέρνησης και στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει. Κάνει συναντήσεις με άλλα κυβερνητικά στελέχη, χωρίς φυσικά να έχει καμία διαφωνία με τους συγκεκριμένους σχεδιασμούς για τους δασικούς χάρτες και προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις για να μη χρεωθεί τις ευθύνες που έχει και αυτός υπηρετώντας πιστά την πολιτική της κυβέρνησης του. Το ίδιο κάνει σταθερά και με τα ζητήματα της υγείας στο νησί μας, τα ζητήματα που σχετίζονται με την πανδημία, για τα επιδόματα των εργαζόμενων στον τουρισμό - επισιτισμό κλπ.

Εργαζόμενοι - εργαζόμενες, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες, το δάσος και γενικότερα η γη ως κοινωνική ιδιοκτησία, μέσα από ένα κεντρικό σχεδιασμό για τη χρήση τους, μπορούν να λειτουργήσουν προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας και όχι των κερδών. 

Θεωρώντας, επίσης, ότι επιχειρείται σήμερα μέσα από αποχαρακτηρισμούς και αναγνωρίσεις ανύπαρκτων δικαιωμάτων κυριότητας να λυθούν τα όποια προβλήματα σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης αλλά και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια, πρέπει να διεκδικήσουμε:

Το κράτος με δική του ευθύνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, αφού το ίδιο το δημιούργησε. Να λάβει όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα και με αποκλειστική ευθύνη των υπηρεσιών του να αντιμετωπίσει τις αντιρρήσεις στους δασικούς χάρτες, χωρίς καμιά επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα. Για όλες τις εκτάσεις που ήταν και είναι αγροτικές, να μην αμφισβητηθεί ο αγροτικός χαρακτήρας τους και κακώς συμπεριλήφθηκαν στις εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες.

Να μη χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική ως εργαλείο ομηρίας των λαϊκών στρωμάτων και συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης.

Να λυθεί άμεσα το πρόβλημα των εξαιρέσεων από μεγάλες αναδασωτέες από πυρκαγιά χωρίς να ευνοηθούν καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες αλλαγές χρήσης, χαρακτήρα και προορισμού εκτάσεων.

Να μην αναγνωριστούν οι καταπατήσεις των εκμεταλλεύσεων των, μεγαλοκατασκευαστών και των λοιπών επιχειρηματικών ομίλων.

Να εξασφαλιστεί όλο το αναγκαίο προσωπικό, τα μέσα και οι πόροι στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.

Φλεβάρης 2021

ΑΓΡΟΤΟΔΙΚΕΙΑ και Επί ΤΣΙΠΡΑ ;;!!

Τσίπρας στα μπλόκα 2013:«ή θα αναστρέψουμε αυτήν την πολιτική ή θα γίνετε δούλοι στα χωράφια σας»!

--Ποινές φυλάκισης σε στελέχη των Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και Καρδίτσας

Από τη χτεσινή κινητοποίηση έξω από τα δικαστήρια της Λάρισας

Ενεργώντας στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής στόχευσης για δημιουργία κλίματος τρομοκράτησης των μικρομεσαίων αγροτών και για καταστολή των κινητοποιήσεων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας, που δίκασε ως Εφετείο, επέβαλε χτες ποινή φυλάκισης 4 μηνών, με τριετή αναστολή, στους Ρίζο Μαρούδα, πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας, Κ. Τζέλλα και Χρ. Πάσχο, γενικό γραμματεία και μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Καρδίτσας αντίστοιχα, που κατηγορούνταν για τη συμμετοχή τους στο μπλόκο της Νίκαιας το χειμώνα του 2013,στη διάρκεια της τότε πανελλαδικής αγροτικής κινητοποίησης.

Οι τρεις συνδικαλιστές είχαν δικαστεί πρωτόδικα με την απαράδεκτη κατηγορία της «διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών με πρόθεση από κοινού, από την οποία μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο». Καθώς ακόμα και ο αστυνομικός που κατέθεσε, δεν μπορούσε να διαβεβαιώσει το δικαστήριο ότι οι τρεις κατηγορούμενοι ήταν παρόντες, η εισαγγελέας πρότεινε να καταδικαστούν για «ηθική αυτουργία», ως μέλη των διοικήσεων των Ομοσπονδιών που οργάνωσαν την κινητοποίηση. Κι όταν με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης αποδείχτηκε ότι ούτε κάτι τέτοιο στοιχειοθετείται, καθώς όλες οι αποφάσεις στο μπλόκο για τις αγωνιστικές δράσεις λαμβάνονταν σε Γενικές Συνελεύσεις στις οποίες συμμετείχαν και συναποφάσιζαν οι ίδιοι οι αγρότες, τότε παρενέβη ο πρόεδρος του δικαστηρίου και... άλλαξε την κατηγορία, κάνοντάς την «συναυτουργία για διατάραξη ασφάλειας συγκοινωνιών», με βάση την οποία επιβλήθηκαν πρωτόδικα ποινές φυλάκισης 6 μηνών.

Το χτεσινό Εφετείο επέβαλε την καταδίκη, παρότι κατά την ακροαματική διαδικασία το κατηγορητήριο κατέπεσε πλήρως, αφού ο μάρτυρας κατηγορίας, που εκείνη την περίοδο ήταν διοικητής της Τροχαίας Λάρισας, είπε ότι η κυκλοφορία είχε σταματήσει από την αστυνομία και είχε πραγματοποιηθεί εκτροπή των οχημάτων όταν οι αγρότες πραγματοποίησαν τη διαμαρτυρία τους στην ΠΑΘΕ, συνεπώς κανένας «κίνδυνος ατυχήματος» δεν υπήρχε.

Η δε εισαγγελέας της έδρας είπε ότι δεν προκύπτει από την ακροαματική διαδικασία τέτοιος κίνδυνος που εμπεριείχε το κατηγορητήριο και πρότεινε τη μετατροπή της κατηγορίας σε «παρακώλυση συγκοινωνιών», η οποία πρέπει να τεθεί στο αρχείο λόγω παραγραφής.
Με τη «βούλα» όλων των κυβερνήσεων του κεφαλαίου

Να σημειώσουμε ότι το Φλεβάρη του 2013 το ισχυρό μπλόκο των μικρομεσαίων αγροτών της Θεσσαλίας στον κόμβο της Νίκαιας έξω από τη Λάρισα αποτέλεσε «μεγάλο αγκάθι» για την τότε κυβέρνηση Σαμαρά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ),η οποία, προκειμένου να εμποδίσει τη μετάβαση των τρακτέρ αλλά και πεζών αγροτών στο οδόστρωμα της Εθνικής Οδού Αθήνας - Θεσσαλονίκης, είχε παρατάξει ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που είχαν στρατοπεδεύσει, επί πολλά μερόνυχτα, απέναντι από τα παραταγμένα τρακτέρ και οι οποίες χρησιμοποιούσαν άγρια βία σε βάρος των αγροτών του μπλόκου, κάθε φορά που αυτοί επιχειρούσαν να κινηθούν προς το οδόστρωμα.

Μάλιστα, το μπλόκο της Νίκαιας επισκέφτηκε τότε, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο σημερινός πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, ο οποίος, με περίσσια δόση ψευτιάς και δημαγωγίας, εξέφρασε τη στήριξή του στον αγώνα τον αγροτών και τους κάλεσε να συνεχίσουν την πάλη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «`Η θα αναστρέψουμε αυτήν την πολιτική ή θα γίνετε δούλοι στα χωράφια σας»!

Πλέον, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,επιβλήθηκαν και με τη «βούλα» οι απαράδεκτες καταδίκες σε βάρος των αγωνιζόμενων αγροτών για τις τότε κινητοποιήσεις...
«Δεν θα μας σταματήσουν τα "αγροτοδικεία"!»

Την «άδικη και απαράδεκτη» καταδίκη, που έγινε «με βάση καθαρά πολιτική και συνδικαλιστική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον τους»,καταγγέλλουν οι Ενωτικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων της Θεσσαλίας.

Στην ανακοίνωσή τους επισημαίνουν:
«Είναι γνωστό ότι οι κινητοποιήσεις των αγροτών λαμβάνονται μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, με αποφάσεις των Αγροτικών Συλλόγων και των Ομοσπονδιών, Γενικές Συνελεύσεις και πανελλαδικές συσκέψεις. Η απόφαση του δικαστηρίου πλήττει το δικαίωμά μας να συνδικαλιζόμαστε και να αποφασίζουμε για τον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων μας, καθώς στοχοποιεί και καταδικάζει τους εκλεγμένους εκπροσώπους του οργανωμένου κινήματος (...).

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τον ολισθηρό κατήφορό της με την ποινικοποίηση των αγώνων μας, την τρομοκρατία μέσω των "αγροτοδικείων", την καταδίκη μας επειδή κάναμε το "έγκλημα" να αγωνιστούμε για την επιβίωση των οικογενειών μας.

Η σημερινή απόφαση και οι διώξεις αποτελούν συνέχεια των δικών στις οποίες σέρνονται συνδικαλιστές από εργατικά ταξικά σωματεία και δείχνει την πρόθεση της κυβέρνησης μέσω της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και των αγώνων να ανακόψει τη λαϊκή αντίσταση στην πολιτική της που βάζει πλάτη για την κερδοφορία βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων, ενάντια στα συμφέροντά μας.

(...) Μέσα από τους αγώνες μας έχουμε αποτελέσματα και έστω μερική ικανοποίηση των αιτημάτων μας, ανακόπτουμε τα χειρότερα μέτρα που ετοιμάζουν για τους αγρότες και κτηνοτρόφους και αυτόν τον τίμιο και δίκαιο αγώνα δεν πρόκειται να τον σταματήσει κανένα αγροτοδικείο, καμιά τρομοκρατία, καμιά καταδικαστική απόφαση. Ας το πάρουν χαμπάρι ότι θα βρουν μπροστά τους το αγροτικό κίνημα πολύ πιο ισχυρό, ενωμένο, μαχητικό και αποτελεσματικό, σε κοινή δράση με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα για τα δίκαια αιτήματά μας και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας».

Οι Ενωτικές Ομοσπονδίες απαιτούν από την κυβέρνηση να σταματήσει εδώ και τώρα το αίσχος των «αγροτοδικείων», να πάψουν οι διώξεις, η τρομοκρατία και η ποινικοποίηση των αγώνων και καλούν τους αγρότες και κτηνοτρόφους «να δυναμώσουν τους αγροτικούς και κτηνοτροφικούς συλλόγους, τις Ομοσπονδίες και να δώσουν ηχηρή απάντηση στις διώξεις και την ποινικοποίηση των αγώνων μας».
Μπαράζ διώξεων ενάντια σε στελέχη του εργατικού - λαϊκού κινήματος

Η χτεσινή καταδίκη των τριών αγροτών συνδικαλιστών έρχεται σε μια χρονική περίοδο που στη Θεσσαλία βρίσκονται σε εξέλιξη κι άλλες δικαστικές διώξεις σε βάρος στελεχών του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, καθώς επίσης και στελεχών του ταξικού εργατικού κινήματος της περιοχής:

-- Πριν από λίγες μέρες, στο Πλημμελειοδικείο Λάρισας, αναβλήθηκε για τις 12/6/2019 η δίκη σε βάρος των Βαγγέλη Μπούτα και Κώστα Τζέλλα, προέδρου και γραμματέα, αντίστοιχα, της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Καρδίτσας και Ρίζου Μαρούδα, προέδρου της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας, που κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στο μπλόκο της Νίκαιας το διάστημα Γενάρη - Φλεβάρη του 2017. Μαζί με τους αγροτοσυνδικαλιστές θα δικαστεί και ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, με την κατηγορία ότι... είχε κι αυτός τρακτέρ στον κόμβο της Νίκαιας.

-- Σε εκκρεμότητα είναι η δίκη του προέδρου του ΕΚ Λάρισας και άλλων διαδηλωτών για τις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών, μετά από αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη η οποία έγινε με την ενεργοποίηση του «ιδιώνυμου» που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη δικαστική δίωξη των κινητοποιήσεων για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας.

-- Ανάλογη δικαστική δίωξη έχει γίνει σε βάρος 20 Βολιωτών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών τον περασμένο Γενάρη. Μεταξύ όσων διώκονται, περιλαμβάνονται ο Κ. Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας και βουλευτής του ΚΚΕ, ο Γ. Βλαχούτσος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Βόλου, ο Θ. Βογιατζής,μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών, ο Απ. Νάνος, κομμουνιστής εκλεγμένος στο Δημοτικό Συμβούλιο κ.ά.

-- Για το Μάρτη του 2019 είναι προγραμματισμένη δίκη σε βάρος του προέδρου του ΕΚΛ και της αντιπροέδρου του Σωματείου Ιδιωτικών Κλινικών, μετά από μήνυση της εργοδοσίας του Κέντρου Αποκατάστασης «ΑΡΩΓΗ» για τις απεργίες του 2015.

-- Στην ίδια περίοδο, έχουμε και κρούσματα αστυνομικών και δικαστικών διώξεων σε βάρος στελεχών του ΚΚΕ. Ενα από αυτά έλαβε χώρα στις 2 Σεπτέμβρη στη Λάρισα, όταν η αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη και ολονύχτια κράτηση τεσσάρων στελεχών της Οργάνωσης Λάρισας του ΚΚΕ, επειδή αφισοκολλούσαν και έγραφαν συνθήματα για το Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ. Οι τέσσερις συλληφθέντες θα δικαστούν στις 5/6/2019 με την κατηγορία της διακεκριμένης φθοράς.

Διαμαρτυρία για τη δίκη συνδικαλιστών στην Καλαμάτα

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο Παρασκευή 12/10, στις 11 π.μ., στα δικαστήρια, καλεί η Γραμματεία Μεσσηνίας του ΠΑΜΕ. Η συγκέντρωση οργανώνεται με αφορμή τη δίκη συνδικαλιστών - στελεχών του ΠΑΜΕ, που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τη συμμετοχή τους σε κινητοποίηση έξω από το κατάστημα της επιχείρησης «Lidl» στην Καλαμάτα, στις 27/11/2014, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. «Τη μέρα εκείνη, που οι εργαζόμενοι βρίσκονταν στο δρόμο, η συγκεκριμένη πολυεθνική προκλητικά καλούσε σε εγκαίνια με σκοπό να σπάσει το απεργιακό μέτωπο», σημειώνει η Γραμματεία στην ανακοίνωσή της. «Οχι στην ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων, η τρομοκρατία δεν θα περάσει», τονίζει και απαιτεί την απόσυρση όλων των κατηγοριών.

Ο Κεφαλλονίτης "ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ-ΤΑΡΑΞΙΑΣ" ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ !!

Μαρίνος Αντύπας, ο αγωνιστής που δολοφονήθηκε 9/3/1907

Ο θάνατός του ήταν σπόρος για τους αγώνες των αγροτών, που οδήγησαν στη μεγάλη εξέγερση στο Κιλιλέρ τρία χρόνια μετά*** και τελικά στη νομοθετική ρύθμιση που έδωσε επιτέλους γη και δικαιώματα στους φτωχούς καλλιεργητές.

ΑΝΤΥΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ:

Δεν είμαι στοιχείον κακοποιόν και ταραξίας. Είμαι παιδί του λαού, που συγκινήθηκε διά την οικτρά κατάστασιν των αγροτών της Θεσσαλίας. 

Ο μηνυτής μου, Γερμανός την καταγωγήν και άνθρωπος των τσιφλικούχων, με κατηγόρησε εις τον Νομάρχην Λαρίσης ως δημεγέρτην, στασιαστήν και ταραξίαν. 

Η καταγγελία ήτο ψευδής. 

Εις τους αγρότας ωμίλησα πολλάκις αλλ’ όχι ως στασιαστής. 

Ωμίλησα ως ανθρωπιστής και κοινωνιστής. Τους υπέδειξα ότι δύναται να διεκδικήσουν τα δικαιώματά των και ότι τα τσιφλίκια είνε η γη των προγόνων των, η βιαίως και ατίμως περιελθούσα εις την κατοχήν των μπέηδων και πασάδων αρχικώς και ακολούθως μεταβιβασθείσα εις τυράννους φέροντας ελληνικά ονόματα, αλλά ψυχήν ανθρωπομόρφων θηρίων…».

Ο Μαρίνος Αντύπας γεννήθηκε το 1872 στην Κεφαλλονιά. 

Μαθητής ακόμα στο Γυμνάσιο του Αργοστολίου ήρθε σε επαφή με τις ριζοσπαστικές ιδέες της εποχής και έγινε από τους πρώτους φλογερούς σοσιαλιστές. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και συμμετείχε στην κρητική επανάσταση κατά των Τούρκων το 1897, όπου γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. 

Συνελήφθη το 1905, επειδή κατήγγειλε δημόσια τα Ανάκτορα για προδοσία.

 Όταν αποφυλακίστηκε, επέστρεψε στην Κεφαλλονιά και εξέδωσε εφημερίδα με τον τίτλο “Ανάστασις”, με την οποία κατήγγειλε τις άρχουσες τάξεις. 

Μετά από μια σύντομη διαμονή στη Ρουμανία, επέστρεψε στην Ελλάδα. 

Το 1906 ο Αντύπας έφθασε στη Θεσσαλία και ανέλαβε επιστάτης στη γη του θείου του. 

Για να δεχθεί τη θέση, έθεσε τους όρους του και έλαβε ρητή διαβεβαίωση ότι θα ασκούσε το έργο του με απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Φυσικά, η συμπεριφορά του δεν θύμιζε σε τίποτα τους βάναυσους και τρομακτικούς επιστάτες των περισσότερων τσιφλικάδων, που καταπατούσαν κάθε δικαίωμα κολίγων. Ο Μαρίνος Αντύπας αναπόφευκτα ήρθε σε αντιπαράθεση με τον επιστάτη του Μεταξά, τον σκληρό και θηριώδη Κυριακό. 

Ο Αντυπας ζήτησε την απόλυσή του, αλλά δεν εισακούσθηκε γιατί ο άλλος επιστάτης δεν ανήκε στη δικαιοδοσία του Σκιαδαρέση. 

Το μόνο που κατάφερε ήταν να εξασφαλίσει έναν έχθρο που σύντομα αποδείχθηκε θανάσιμος! 

Οκτάωρο και δικαιώματα Μαρίνος Αντύπας 

Από την πρώτη γνωριμία, ο Μαρίνος προκάλεσε αίσθηση στους κολίγους που τον άκουγαν να τους “δασκαλεύει” για οκτάωρο και εργασιακά δικαιώματα. 

Να απαιτεί σχολεία για τα φτωχά παιδιά, δρόμους και γιατρούς για όλους. 

Να ζητά να γκρεμιστούν τα χαμόσπιτα, οι ονομαζόμενες χαμοκέλες, και να χτιστούν κανονικά σπίτια για τους εργάτες της γης. Εκείνο όμως που πραγματικά σόκαρε, ήταν ότι εξέφραζε ανοικτά το αίτημα να δοθεί γη στους ακτήμονες εργάτες, γη που θα την έπαιρναν από τους τσιφλικάδες! 

Έτσι, το αίτημα της αναδιανομής εκφραζόταν απροκάλυπτα και ηχηρά για πρώτη φορά στην απελευθερωμένη από τους Τούρκους Ελλάδα. Ο Αντύπας δεν ήταν παθητικός σοσιαλιστής που διακήρυττε τις ιδέες του μόνο σε όσους τον συναναστρέφονταν. 

Γύριζε στα καφενεία και παρακινούσε τους αγρότες να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, δικαιώματα που οι περισσότεροι δεν γνώριζαν καν, καθώς θεωρούσαν την κακοποίηση και την εκμετάλλευση τους άδικο, αλλά νόμιμο δικαίωμα των τσιφλικάδων. 

Γρήγορα απέκτησε κι άλλους φανατικούς εχθρούς που σχεδίαζαν την εξόντωσή του.
Το χαστούκι στον Σλήμαν
Η αντίστροφη μέτρηση για τον Αντύπα άρχισε με το φραστικό επεισόδιο που είχε στην Αθήνα με τον Αγαμέμνονα Σλήμαν, γιο του περίφημου αρχαιολόγου που ανακάλυψε την Τροία. 

Ο Σλήμαν ήταν βουλευτής και μεγαλοτσιφλικάς στην Αγιά Θεσσαλίας. Με απαξιωτικό τρόπο αυτός και κυρίως η ελληνογερμανίδα γυναίκα του αποκαλούσαν τον Αντύπα “λούμπεν” και εξέφραζαν δημόσια την απέχθειά τους, λέγοντας ότι “είναι θρασύς” που τολμά να περνά από μπροστά τους και να τους κοιτάζει. 

Ο Αντύπας το πληροφορήθηκε και, όταν τυχαία τους συνάντησε σ’ ένα καφενεία, ζήτησε εξηγήσεις. 

Λέγεται ότι ο Αντύπας ρώτησε τον Σλήμαν: “Γιατί με κατηγορείς;” και ο πολιτικός-τσιφλικάς του απάντησε: “Σε κατηγορώ με το δικαίωμα ενός ελεύθερου πολίτη”. Τότε ο Αντύπας τον χαστούκισε δυνατά σχολιάζοντας: “Τότε κι εγώ σε χαστουκίζω με το δικαίωμα ενός ελεύθερου πολίτη”. 

Όπως γράφτηκε, “το χαστούκι ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα” και έδωσε το μέτρο της ανυποταγής απέναντι στους τσιφλικάδες, τους επιστάτες και φυσικά το κράτος. 

Τότε για δεύτερη φορά, ο φλογερός κοινωνικός επαναστάτης βρέθηκε στη φυλακή. 

Η απολογία του στη δίκη ήταν ένα δριμύ κατηγορώ ενάντια στο κράτος και τους τσιφλικάδες: 

“Εις τη Θεσσαλίαν η κατάστασις είναι αθλία και η εικών απαισία. Έλληνες αδελφοί μας, γυμνοί και κατίσχνοι, εφ’ ων τα οστά μόνον και η επιδερμίς προσκολλώνται, χρησιμεύουσιν ως φορτηγά ζώα των ημεδαπών τυράννων”.

 Και η καταδίκη του, εικοσαήμερη φυλάκιση. 

Η δολοφονία και η παρακαταθήκη 

Ο Μαρίνος Αντύπας ως επιστάτης έμενε στο ίδιο οίκημα με τον άτεγκτο συνάδελφό του, Ιωάννη Κυριάκο, τον αδίστακτο επιστάτη του Μεταξά. 

Στις 8 μαρτίου 1907, ο Αντύπας επέστρεψε στον Πυργετό και πήγε για ύπνο στο κονακι των επιστατών.

 Όταν προσπάθησε να ανέβει στον όροφο, διαπίστωσε ότι ο Κυριάκος είχε κλειδώσει την πόρτα του διαδρόμου και έτσι δεν μπορούσε ν’ ανέβει στο δωμάτιό του για να κοιμηθεί μετά από μία κοπιαστική μέρα. 

Χτύπησε πέντε-έξι φορές την πόρτα του Κυριακού και στο τέλος του άνοιξε η γυναίκα του. 

Της έκανε παρατήρηση, αλλά αυτή δεν απάντησε. Σπάνια μιλούσε. 

Το επόμενο βράδυ, στις 8 Μαρτίου του 1907, ο Αντύπας βρήκε και πάλι την πόρτα κλειστή. Άρχισε να τη χτυπά με μεγαλύτερη ένταση αυτή τη φορά. 

Τότε ακούστηκε ο Κυριακός να λέει στη γυναίκα του: “Πήγαινε να ανοίξεις μωρέ σ’ αυτό το παλιόσκυλο”. 

Ακολούθησε έντονο φραστικό επεισόδιο, με τον Αντύπα να φωνάζει: “Γιατί έκλεισες την πόρτα, αφού ξέρεις ότι είμαι κάτω και σε λίγο θα αποσυρθούμε στα δωμάτιά μας;” 

Η ένταση κορυφώθηκε, με τον θηριώδη Κυριακό να αρπάζει τον μικροκαμωμένο Αντύπα και να τον τραβά στο δωμάτιό του. 

Οι μάρτυρες καταθέτουν ότι ξεκρέμασε την καραμπίνα από τον τοίχο και του έριξε.

 Η πρώτη μπαταριά τον τραυμάτισε ελαφρά, αλλά στη συνέχεια ο Κυριακός τον πυροβόλησε και δεύτερη φορά. 

Ο Αντύπας ξεψύχησε λίγη ώρα αργότερα στα χέρια του ξαδέρφου του, Παναγιώτη Σκιαδαρέση. 

Τα τελευταία του λόγια ήταν η πολιτική του παρακαταθήκη στους αγρότες: “Ελευθερία, ισότης, αδελφότης”, ψέλλισε και πέθανε.

Ο αστυνόμος τηλεγράφησε αμέσως ότι “Αντύπας ραπίσας Κυριακού εφονεύθη αμυνομένου”. Δηλαδή, προτού ακόμη αρχίσει η ανακριτική διαδικασία, οι αρχές είχαν βγάλει πόρισμα ότι ο Aντύπας χτύπησε πρώτος κι ότι ο δολοφόνος ήταν σε άμυνα. Ήταν φανερό ότι το κατεστημένο ήθελε να προστατέψει τον δολοφόνο και σίγουρα δεν στενοχωρήθηκε καθόλου που ο Αντύπας βγήκε από τη μέση. 

Η είδηση για τη δολοφονία απλώθηκε στον κάμπο σαν ανεξέλεγκτη φωτιά. 

Η σορός του Αντύπα μεταφέρθηκε από χωρικούς στη Λάρισα, όπου εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. 

“Είναι ανώτερον πάσης περιγραφής το μεγαλείον, όπερ ενείχεν η επιτάφιος πομπή, η συνέχουσα δε τα πλήθη συγκίνησις, ήτις εξερρήγνυτο, ενός πασχόντος λαού δύναται να παράσχη το μέτρον της μεγάλης συμφοάς”, έγραψε τότε η εφημερίδα Πανθεσσαλική. 

Ο Κυριακός δικάστηκε, αλλά το δικαστήριο με μια μνημειώδη απόφαση τον αθώωσε, επειδή το θύμα του διατάραξε τον ύπνο! 

Ο δικαστής δέχθηκε ότι ο Μαρίνος Αντύπας εφονεύθη έπειτα από “βρασμό ψυχικής ορμής, που δημιουργήθηκε λόγω του ακατάλληλου της ώρας και λόγω του ύπνου της οικογενείας του δολοφόνου”. 

Οι κολίγοι δεν ξέχασαν ποτέ τον Αντύπα, που έγινε θρύλος και σύμβολο.

Απ' την Ράνια !!

***

Με το πέρασμα της Θεσσαλίας στην επικράτεια του Ελληνικού κράτους, στα 1881, η γη απλώς άλλαξε χέρια και από τον Τούρκο τσιφλικά πέρασε στον Ελληνα τσιφλικά. Ποια ήταν η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε για τους κολίγους;

«Οι καλλιεργηταί, όπως και πρώτα - γράφει ο Δ. Μπούσδρας - υποχρεούντο να δίδωσιν εις τον γαιοκτήμονα (αφέντην), το τρίτον ή το ήμισυ των παραγομένων καρπών, ενοίκιο διά την βοσκήν των κτηνών, μέγαν αριθμόν ορνίθων και αμνών, ικανήν ποσότητα τυρού, βουτύρου, καυσοξύλων, αιγών, πεπονιών, χόρτου και αχύρου, να στέλλωσιν εν θήλυ μέλος, ίνα ζυμώνη και ψήνη το ψωμί της επιστασίας, λείψανον του δικαιώματος της πρώτης νυκτός: Οι τσιφλικούχοι εξουσίαζον το σώμα των γυναικών και των θυγατέρων των κολίγων... Κατώκουν (σ. σ. οι κολίγοι) εις τρώγλας και πολλοί συνέτρωγον εν τη αυτή φάτνη με τους όνους των, θνήσκοντες δε, και με αιμάσσουσαν καρδίαν, ητένιζον τα πέριξ της κλίνης του θανάτου τέκνα των, διότι τα εγκατέλειπον άστεγα... Οσάκις δε υπεδέχοντο τον αφέντην επισήμως, γονυπετείς, εσύροντο, εκτύπων το χώμα με το μέτωπον τρεις φορές και εφίλουν τον αριστερόν πόδα του. Γενικώς δε ειπείν αι μεγάλαι πιέσεις, αι εξαθλιώσεις και αι αφόρητοι ταπεινώσεις δίκην μαστιγίου, έπληττον τα νώτα και είχον κάμει τους χωρικούς δέκτας ενός επαναστατικού ευαγγελίου... » (Δ. Μπούσδρας: «Η Απελευθέρωσις των Σκλάβων αγροτών», σελ. 1 - 2).

Διανοούμενοι και επιστήμονες στην ηγεσία των γεωργικών Συλλόγων της Θεσσαλίας λίγο πριν από την εξέγερση των κολίγων το 1910

Η πάλη των κολίγων συμπυκνώθηκε στο σύνθημα της απαλλοτρίωσης της γης που έριξε πρώτη η εφημερίδα «Πανθεσσαλική» του Σοφ. Τριανταφυλλίδη, η οποία έβγαινε στο Βόλο από το 1900. Τους κολίγους του κάμπου ενέπνευσαν ακόμη οι απεργίες των Βολιωτών καπνεργατών και οι αγώνες του Σοσιαλιστικού Κέντρου του Βόλου.

Κι έγινε θρύλος....

Ηταν Σάββατο 6 (19) του Μάρτη του 1910. Είχε προγραμματιστεί να γίνει αγροτικό συλλαλητήριο, στη Λάρισα με αίτημα την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών. Από τα ξημερώματα κολίγοι από τα χωριά της περιοχής έφταναν στην πόλη, κρατώντας μαύρες και κόκκινες σημαίες. Εκεί, αναπτύσσονταν και οι δυνάμεις καταστολής, με τους καβαλάρηδες του ιππικού και τους χωροφύλακες.

«Κινδυνεύομεν με όσα γίνονται εν Θεσσαλία - έγραφε στην "ΕΣΤΙΑ" ο Αδ. Κύρου - να προκαλέσωμεν επέμβασιν εξωτερικήν. Είναι καιρός να συνέλθωμεν και να αντιληφθώμεν ότι δεν είναι καιρός διά πειραματισμούς».

Και η εφημερίδα «ΑΘΗΝΑΙ» του Πωπ συμπλήρωνε: «Η εν Θεσσαλία εξέγερσις, η παράλογος αλλά και όντως αντιπατριωτική κατά την περίοδον ταύτην του πολιτειακού ημών βίου, πρέπει να περισταλή πάση θυσία... » (Γ. Κορδάτος: «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμος XIII, σελ. 187).

Σ' ένα χωριουδάκι έξω από τη Λάρισα, στο Κιλελέρ, (Κυψέλη), κολίγοι συγκεντρώθηκαν για να επιβιβαστούν στο τρένο και να πάνε στο συλλαλητήριο. Οταν ήρθε το τρένο από το Βόλο, θέλησαν ν' ανέβουν. Δεν έβγαλαν, όμως, εισιτήριο, θεωρώντας ότι για μια φορά και γι' αυτή την ειδική περίπτωση είχαν το δικαίωμα να ταξιδέψουν δωρεάν.

Στο τρένο βρισκόταν και ο διευθυντής των θεσσαλικών σιδηροδρομικών γραμμών, Πολίτης, συνοδεύοντας τον Γερμανό δημοσιογράφο Φίσερ. Ακούγοντας ότι οι κολίγοι δε θέλουν να πληρώσουν εισιτήριο, διέταξε τους σιδηροδρομικούς να τους κατεβάσουν από το τρένο. Οι κολίγοι, βλέποντας πως υπήρχε στρατός στο τρένο, κατέβηκαν. Οργισμένοι, όμως, από τις βρισιές του Πολίτη εναντίον τους, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να πετροβολούν την αμαξοστοιχία. Το τρένο έφυγε, αλλά σε μικρή απόσταση παραπέρα άλλη μια ομάδα κολίγων, γύρω στα 800 άτομα, με κόκκινες σημαίες, προσπάθησαν να το σταματήσουν ζητώντας να τους μεταφέρει χωρίς εισιτήριο. Βρίζοντας, πάλι, χυδαία ο Πολίτης ζήτησε από τον αξιωματικό που ήταν επικεφαλής των στρατιωτών από το Βόλο, να «προστατεύση την έννομον τάξιν». Κι αυτός διέταξε τους ευζώνους και τους φαντάρους να πυροβολήσουν εναντίον των κολίγων.

Δύο αγρότες - ο Νταφούλης και ο Μπόκας - πέφτουν νεκροί από τα βόλια των τσολιάδων κι ένας άλλος πληγώνεται βαριά. Το τρένο συνεχίζει την πορεία του και φτάνει στο σταθμό του Τσουλάρ (Μελία), όπου είναι μαζεμένοι πολλοί κολίγοι. Σταματάει εκεί κι αρχίζει ο πετροβολισμός του. Οι τσολιάδες ξαναρίχνουν στο ψαχνό κι η γη ξαναβάφεται στο αίμα. Ο Ακριβούλης μένει στον τόπο, ο Μπατάλας λαβώνεται βαριά κι άλλοι δεκαπέντε κολίγοι ελαφρύτερα.

Οι δολοφονικές επιθέσεις του στρατού κατά των κολίγων γίνονται γνωστές στ' αδέλφια τους που είναι συγκεντρωμένοι στη Λάρισα κι αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Οι δυνάμεις καταστολής ζητούν τη διάλυσή τους, αλλά αυτοί δεν υποχωρούν. Φωνάζοντας «κάτω οι τσιφλικάδες» κινούνται κατά κύματα προς την πλατεία της πόλης.

Ο υπίλαρχος Χρύσης και ο ανθυπίλαρχος Σκανδάλης διατάζουν πυρ και ο αγρότης Μπάνταρης πέφτει στο χώμα. Τραυματίζονται ακόμα ο Γκολέμας και ο Καραμπέρης. Τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερα αν κάποιοι υπαξιωματικοί από το Βόλο και τον Πειραιά, που είχαν φιλοαγροτικά αισθήματα και προοδευτικές ιδέες, δε ζητούσαν από τους φαντάρους να μη «χτυπάνε στο ψαχνό».

Παρά τις άγριες επιθέσεις οι αγρότες καταφέρνουν να φτάσουν στην πλατεία, μπροστά στο ξενοδοχείο «Πανελλήνιον», όπου πραγματοποιείται η μεγάλη συγκέντρωση. Εκεί, κάποιοι πολιτικάντηδες - δήμαρχοι και άλλοι - πήγαν να πάρουν το λόγο, αλλά οι κολίγοι δεν τους άφησαν.

Στο ψήφισμα που εγκρίθηκε και στάλθηκε τηλεγραφικώς στην κυβέρνηση και στη Βουλή αναφέρεται:

«Απας ο γεωργικός λαός Λαρίσης συνελθών πανοικεί σήμερον Λάρισαν ίνα εκφράση βαθύν πόνον και πικρόν παράπονον διά την υποβολήν και επιψήφισιν του νόμου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και προικοδοτήσεως γενναιοτέρας του Γεωργικού Ταμείου.

Απαιτεί:

α) Την άμεσον επιψήφισιν του νομοσχεδίου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και διανομήν των Ζαππείων κτημάτων.

β) Την γενναιοτέραν προικοδότησιν του Γεωργικού Ταμείου διά της διαθέσεως του όλου φόρου των αροτριώντων κτηνών και παντός ό,τι νομίζει η κυβέρνησις καλύτερον.

γ) Εκφράζει την βαθείαν λύπην και οδύνην του διά την εκ μέρους των αρχών της πολιτείας άδικον επίθεσιν κατά του φιλησύχου και νομοταγούς λαού, ου θύματα υπήρξαν άοπλοι και λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».

Η κυβέρνηση Δραγούμη όχι μόνο δε νοιάστηκε για τα προβλήματα και τα αιτήματα των κολίγων, αλλά έβγαλε διαταγή να πιαστούν και να φυλακιστούν οι «πρωταίτιοι». Εκατοντάδες Θεσσαλοί αγρότες, που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, κλείστηκαν, επί μήνες, στις φυλακές Χαλκίδας και Λαμίας...

Αγροτοδικεία

Μετά το μακελειό της 6ης Μαρτίου του 1910, η κυβέρνηση του Στ. Δραγούμη οργάνωσε δίκες κατά των αγροτών. Η μία δίκη για τα αιματηρά γεγονότα στο Κιλελέρ, το Τσουλάρ και τη Λάρισα - με κατηγορούμενους 25 αγρότες και αγροτιστές - έγινε στη Λαμία. Η δεύτερη με κατηγορούμενους 35 αγρότες και αγροτιστές για το συλλαλητήριο της 27ης Φλεβάρη στην Καρδίτσα έγινε στο κακουργιοδικείο της Χαλκίδας. Εκεί πρωτοστάτησε κατά των αγροτών ο εισαγγελέας Λιβαδειάς Κ. Γεωργιάδης, ο οποίος στην αγόρευσή του, μεταξύ άλλων, είπε: «Η κολληγία είναι δικαίωμα ενοχικόν, εταιρεία ή μίσθωσις και συνεπώς οι κατηγορούμενοι δεν εδικαιούντο να δημιουργήσωσιν ταραχάς... Αγροτικόν ζήτημα δεν υφίσταται. Οι τσιφλικούχοι πιέζονται και, όπως απαλλαγώσι καθημερινών συγκρούσεων, ενοικιάζουν τα κτήματά των. Ο Θεσσαλός δεν είναι γεωργός αλλά κτηνοτρόφος. Αρνείται να καλλιεργήση πλέον των είκοσι στρεμμάτων. Παρασύρεται ευκόλως... Σπαταλά την περιουσίαν του στα μαναβικά και δι' αυτό κατά την εβδομαδιαίαν αγοράν δεν ευρίσκει κανείς φρούτα. Τρώγει τα αχλάδια σαν γουρούνι. Υπάρχουν βεβαίως και καλοί Θεσσαλοί. Αλλ' οι πλείστοι εξ αυτών είναι τεμπέληδες και ζωοκλέπται. Ο "Γεωργικός Σύνδεσμος" ιδρύθη διά σκοπούς εκμεταλλευτικούς... » (Γ. Καρανικόλα: «Κιλελέρ», σελ. 364 - 365 και Γ. Κορδάτου, στο ίδιο, σελ. 193).

Οι κατηγορούμενοι αγρότες αθωώθηκαν. Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος.

ριζοσπάστης 

Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΕΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙ -ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΕΝΝΟΜΟΥ ΤΑΞΕΩΣ»

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Οθωμανούς, το 1881, τα τσιφλίκια των Οθωμανών πέρασαν στα χέρια Ελλήνων τσιφλικάδων, μεταξύ άλλων Ελλήνων επιχειρηματιών της διασποράς, πλούσιων γιατρών, δικηγόρων κ.ά. 

Οι περισσότεροι ούτε καν ήξεραν πού βρίσκονταν τα τσιφλίκια τους, τα οποία «κυβερνούσαν» οι επιστάτες.

Στα τσιφλίκια - το καθένα ήταν από 10.000 έως 100.000 στρέμματα - «δούλευαν» οι κολίγοι, που ήταν ακτήμονες οι οποίοι καλλιεργούσαν τα κτήματα και έδιναν μέρος της σοδειάς - τη λεγόμενη μορτή - στους τσιφλικάδες, ενώ πλήρωναν και φόρο στο κράτος (το λεγόμενο «φόρο αροτριώντων», που επέβαλε η κυβέρνηση Τρικούπη).

Δεμένοι με τα τσιφλίκια ήταν και οι λεγόμενοι προλετάριοι της υπαίθρου - παρακεντέδες και κουλουκτσήδες - που ήταν ακτήμονες χωρικοί, οι οποίοι χρησιμοποιούνται και από τους τσιφλικάδες, αλλά και από τους κολίγους, είτε ως εργάτες γης, είτε ως βοσκοί ή και για άλλες μορφές δουλειάς.

Οι κολίγοι δούλευαν μέσα σε ασφυκτικά σκληρές συνθήκες. 

Οργωναν με ξύλινο αλέτρι που το τραβούσε το βόδι, θέριζαν με το δρεπάνι, αλώνιζαν με το δοκάνι, μετέφεραν τη σοδειά με τη βοϊδάμαξα. 

Οι τσιφλικάδες και οι επιστάτες τούς φέρονταν σαν να ήταν ζώα. 

Τους υποχρέωναν να εργάζονται από ήλιο σε ήλιο, ακόμα και τις Κυριακές. Δεν τους επέτρεπαν να φιλοξενούν ανθρώπους στα σπίτια τους, να κυκλοφορούν στους δρόμους μετά τη δύση του ηλίου, είχαν λόγο και στο αν θα παντρεύονται. 

Επιπλέον, το αφεντικό είχε το δικαίωμα να ξεπαρθενεύει τα ανύπαντρα κορίτσια, να κοιμάται την πρώτη νύχτα του γάμου με τη νύφη - το λεγόμενο «δικαίωμα της πρώτης νύχτας» - να έχει τις παντρεμένες γυναίκες να συγυρίζουν το κονάκι του και να του κάνουν το κέφι.

Βεβαίως, οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς, ήταν πάντα και όλες στο πλευρό των τσιφλικάδων και αρνούνταν να ικανοποιήσουν το αίτημα των κολίγων, να ψηφίσουν γενικό νόμο περί απαλλοτριώσεων.

Αγώνες πριν το Κιλελέρ

Και πριν την εξέγερση το 1910, κολίγοι είχαν ξεσηκωθεί σε πολλά μέρη της Θεσσαλίας, όπως το 1881 στα χωριά Σκάλαινα (Ρίζωμα) και Βάνια (Πλάτανος) των Τρικάλων, το 1883 στο Ζάρκο Τρικάλων, το 1895 στον Παλαμά και την Καρδιτσομαγούλα Καρδίτσας, το 1905 στον Πυργετό Λάρισας.

Το 1906 έρχεται από την Κεφαλονιά στον Πυργετό της Λάρισας ο Μαρίνος Αντύπας, για να αναλάβει επικεφαλής στα κτήματα του θείου του, του τσιφλικά Σκιαδαρέση. 

Αμέσως αρχίζει δράση, γυρνώντας τα χωριά της Θεσσαλίας, καλώντας τους κολίγους να ξεσηκωθούν κατά των τσιφλικάδων και να τους πάρουν τα κτήματα, ενώ οργανώνει τους πρώτους «αγροτικούς συνδέσμους». 

Οι τσιφλικάδες αντιδρούν και στις 9/3/1907 ο Ι. Κυριακός, επιστάτης του τσιφλικά Αρ. Μεταξά, δολοφονεί τον Αντύπα. 

Οι κολίγοι τον μεταφέρουν νεκρό στα χέρια τους σε μια μεγάλη απόσταση, από τον Πυργετό στα Τέμπη, η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα και ενταφιάστηκε στο Ομόλιο.

Στις 22/2/1910, η «Πανθεσσαλική Επιτροπή» και το «Κοινό των Θεσσαλών» οργανώνουν συλλαλητήρια σ' όλη τη Θεσσαλία. 

Το μεγαλύτερο είναι αυτό της Καρδίτσας, όπου συμμετείχαν πάνω από 12.000 αγρότες αλλά και εργαζόμενοι, όπου πέφτει και ο πρώτος νεκρός κολίγος, ο Χρ. Σάλτας από το χωριό Ανώγειο, τον οποίο σκότωσε έφιππος χωροφύλακας.

Πέντε μόλις μέρες πριν το Κιλελέρ, την 1η (14) Μάρτη, 400 κολίγοι από τα Ορφανά Καρδίτσας, οπλισμένοι με γκράδες, σταμάτησαν το τρένο, λίγο παραπέρα από το σταθμό, δηλώνοντας πως αν δεν γίνει απαλλοτρίωση θα καταστρέψουν τη γραμμή.

Η μέρα της θυσίας

Για το Σάββατο, 6 (19) Μάρτη 1910, είχε προγραμματιστεί αγροτικό συλλαλητήριο στη Λάρισα, με αίτημα την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών. 

Από τα ξημερώματα κολίγοι ξεκινούσαν από χωριά της περιοχής για την πόλη, κρατώντας μαύρες και κόκκινες σημαίες. 

Στις εισόδους της πόλης, αναπτύσσονταν δυνάμεις καταστολής, με τους καβαλάρηδες του ιππικού και τους χωροφύλακες.

Σ' ένα χωριουδάκι έξω από τη Λάρισα, στο Κιλελέρ (Κυψέλη), κολίγοι συγκεντρώθηκαν για να επιβιβαστούν στο τρένο και να πάνε στο συλλαλητήριο. 

Οταν ήρθε το τρένο από το Βόλο, θέλησαν ν' ανέβουν. Δεν έβγαλαν, όμως, εισιτήριο, θεωρώντας ότι, για μια φορά και γι' αυτή την ειδική περίπτωση, είχαν το δικαίωμα να ταξιδέψουν δωρεάν.

Στο τρένο επέβαινε και ο διευθυντής των θεσσαλικών σιδηροδρομικών γραμμών, Πολίτης, συνοδεύοντας τον Γερμανό δημοσιογράφο Φίσερ. 

Ακούγοντας ότι οι κολίγοι δεν θέλουν να πληρώσουν εισιτήριο, διέταξε τους σιδηροδρομικούς να τους κατεβάσουν από το τρένο. 

Οι κολίγοι, βλέποντας πως υπήρχε στρατός, κατέβηκαν. Οργισμένοι, όμως, από τις βρισιές του Πολίτη εναντίον τους, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να πετροβολούν την αμαξοστοιχία.

Το τρένο έφυγε, αλλά σε μικρή απόσταση παραπέρα άλλη ομάδα κολίγων, γύρω στα 800 άτομα, με κόκκινες σημαίες, προσπάθησαν να το σταματήσουν, ζητώντας να τους μεταφέρει χωρίς εισιτήριο. 

Βρίζοντας, πάλι, χυδαία, ο Πολίτης ζήτησε από τον αξιωματικό που ήταν επικεφαλής των στρατιωτών από το Βόλο, να «προστατεύση την έννομον τάξιν».

 Κι αυτός διέταξε τους ευζώνους και τους φαντάρους να πυροβολήσουν εναντίον των κολίγων.

Τρεις αγρότες - ο Στέφανος Ακριβούσ(λ)ης ή Ευαγγέλου, ο Αντώνης Δημητρίου και ο Μπόκας - πέφτουν νεκροί από τα βόλια των τσολιάδων και τραυματίζονται πολλοί. 

Το τρένο συνεχίζει την πορεία του και φτάνει στο σταθμό του Τσουλάρ (Μελία), όπου είναι μαζεμένοι πολλοί κολίγοι. Σταματάει εκεί κι αρχίζει ο πετροβολισμός του. 

Οι τσολιάδες ξαναρίχνουν στο ψαχνό σκοτώνοντας τον Αθανάσιο Νταφούλη ή Σαρτζελαριώτη και τραυματίζοντας άλλους 15.

Οι δολοφονικές επιθέσεις του στρατού κατά των κολίγων γίνονται γνωστές στ' αδέλφια τους που είναι συγκεντρωμένοι στη Λάρισα κι αρχίζουν να διαμαρτύρονται. 

Οι δυνάμεις καταστολής ζητούν τη διάλυσή τους, αλλά αυτοί δεν υποχωρούν. Φωνάζοντας «κάτω οι τσιφλικάδες», κινούνται κατά κύματα προς την πλατεία της πόλης.

Στην οδό Φαρσάλων, στην είσοδο της πόλης, ο υπίλαρχος Χρύσης και ο ανθυπίλαρχος Σκανδάλης διατάζουν πυρ. 

Ο Αποστόλης Μπατάλας, από τη Νίκαια, τραυματίζεται βαριά και πεθαίνει λίγο αργότερα, ενώ τραυματίζονται κι άλλοι πολλοί. 

Τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερα αν κάποιοι υπαξιωματικοί από το Βόλο και τον Πειραιά, που είχαν φιλοαγροτικά αισθήματα και προοδευτικές ιδέες, δεν ζητούσαν από τους φαντάρους να μη «χτυπάνε στο ψαχνό».

Παρά τις άγριες επιθέσεις, οι αγρότες καταφέρνουν να φτάσουν στην πλατεία, μπροστά στο ξενοδοχείο «Πανελλήνιον», όπου πραγματοποιείται η μεγάλη συγκέντρωση και εγκρίνεται ψήφισμα υπέρ της απαλλοτρίωσης και της διανομής των τσιφλικιών. 

Ως απάντηση, η κυβέρνηση με διαταγή της κυνηγά τους «πρωταίτιους» της κινητοποίησης και το επόμενο διάστημα εκατοντάδες Θεσσαλοί αγρότες φυλακίζονται για μήνες και δικάζονται. 

Ο αγώνας τους όμως είχε αφήσει παρακαταθήκη...

Τ

ο συλλαλητήριο θα καταλήξει με την έγκριση του παρακάτω ψηφίσματος που στάλθηκε τηλεγραφικώς στην Αθήνα, στην κυβέρνηση και τη Βουλή:

«Απας ο γεωργικός λαός Λαρίσης συνελθών πανοικεί σήμερον Λάρισαν ίνα εκφράση βαθύν πόνον και πικρόν παράπονον διά τημη υποβολήν και επιψήφισην του νόμου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και προικοδοτήσεως γενναιοτέρας του Γεωργικού Ταμείου

Α π α ι τ ε ί

α) Την άμεσον επιψήφισιν του νομοσχεδίου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και διανομήν των Ζαππείων κτημάτων.

β) Τη γενναιοτέραν προικοδότησιν του γεωργικού ταμείου διά της διαθέσεως του όλου φόρου των αροτριώντων κτηνών και παντός ό,τι νομίζει η Κυβέρνησις καλύτερον.

γ) Εκφράζει τη βαθείαν λύπην και οδύνην του διά την εκ μέρους των αρχών της Πολιτείας άδικον επίθεση κατά του φιλησύχου και νομοταγούς λαού, ης θύματα υπήρξαν άοπλοι και λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».

Μετά το μακελειό της 6ης Μάρτης του 1910 η κυβέρνηση του Στ. Δραγούμη οργάνωσε δίκες κατά των αγροτών. 

Η δίκη για τα αιματηρά γεγονότα στο Κιλελέρ, το Τσουλάρ και τη Λάρισα - με κατηγορούμενους 25 αγρότες και αγροτιστές - έγινε στη Λαμία.

Οι κατηγορούμενοι αγρότες αθωώθηκαν. Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος. 

Το αγροτικό κίνημα μετά το Κιλελέρ φούντωσε σε όλη την Ελλάδα και λίγα χρόνια αργότερα ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να δημοσιεύσει διάταγμα για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.

Σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, το Κιλελέρ μένει εκεί, φάρος φωτεινός για να τους δείχνει το δρόμο της νίκης, για τους αγρότες που αντιμετωπίζουν καινούρια οξυμένα προβλήματα, με βασικότερο τον κίνδυνο να ξεκληριστούν από τη γη τους.

Απ΄την Τατιάνα !!

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ:

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ

«Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων χαιρετίζει τους χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους που βρίσκονται στα μπλόκα, δίνοντας σκληρή μάχη κατά της πολιτικής της κυβέρνησης και κατά της ΚΑΠ της ΕΕ που μας εξοντώνει.

Καλούμε τους συναδέλφους που δεν βγήκαν ακόμα στα μπλόκα, να συμμετάσχουν μαζικά. Να αφήσουν πίσω τους κάθε τι που δεν τους αφήνει. 

Δε χρειάζεται να περιμένουμε να μαζευτούμε όλοι στο χωριό για να πάμε μαζί στο μπλόκο. Όσοι είναι έτοιμοι ξεκινούν κι οι άλλοι ακολουθούν μετά. Κι όσοι δεν έχουν τρακτέρ, να πάμε κι αυτοί. Η παρουσία όλων κρίνεται αναγκαία.

Με τη μαζική και δυναμική συμμετοχή στον αγώνα θ’ απαντήσουμε και στην προσπάθεια της κυβέρνησης, στέλνοντας τα ΜΑΤ, να σταματήσει το στήσιμο νέων μπλόκων. Καταδικάζουμε την αστυνομοκρατία και τον αυταρχισμό της κυβερνησης.

ΕΜΠΡΟΣ, ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΘΕΙ, ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΕΑ .

Κλείνουμε τ’ αυτιά μας σε όσους μας λένε «περιμένετε την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» με τους «Θεσμούς» και τότε κάτι θα πάρετε.» 

Λένε ψέματα. Τίποτα καλό δεν πρόκειται να φέρει κι αυτή η «αξιολόγηση», όπως οι προηγούμενες. Αντίθετα, θα φέρει κι άλλα μέτρα σε βάρος του λαού και σε βάρος μας, όπως δείχνουν τα «χαμπέρια» που φτάνουν για «τσεκούρι» στο κουτσουρεμένο αφορολόγητο, που κατακτήσαμε πέρσι παραμένοντας για 40 μερόνυχτα στα μπλόκα, για νέες περικοπές στις συντάξεις κι άλλα πολλά.

Κλείνουμε τ’ αυτιά μας και σε όσους μας λένε «περιμένετε ν’ αλλάξει η κυβέρνηση και τότε θα λυθούν τα προβλήματά σας». 

Δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις που τις έχουμε ξανακούσει πολλές φορές. Η πείρα μας δείχνει ότι κάθε φορά που αλλάζουν, με τις εκλογές, κυβερνήσεις, αντί να πάμε στο καλύτερο πάμε στο χειρότερο. Οι επόμενοι, αντί ν’ αποσύρουν τα μέτρα των προηγούμενων, παίρνουν κι άλλα μέτρα σε βάρος μας. Κινούνται στην ιδία αντιλαϊκή ρότα.. Μαζί ψηφίσαν τα μνημόνια.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ.

Δε ζητάμε από την κυβέρνηση «ιδιαίτερη μεταχείριση» σε σχέση με άλλους που «βράζουμε στο ίδιο καζάνι». Να σταματήσει να μας επιβάλλει βαρείς φόρους, ασήκωτες ασφαλιστικές εισφορές κι άλλα πολλά χαράτσια. Απαιτούμε να ζούμε από τον κόπο μας, που είναι και λογικό και δίκαιο. 

Με τους εργαζόμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες κι εμπόρους, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε και κανένα λόγο να έλθουμε σε αντιπαράθεση, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση υποκινώντας τον «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος της αγροτιάς που αγωνίζεται για την επιβίωση.

Αντίθετα, έχουμε κοινά προβλήματα, καθώς δεχόμαστε την ίδια, σφοδρή, αντιλαϊκή επίθεση και κοινά συμφέροντα. Επομένως, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας μας. Καλούμε τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την συμπαράσταση κι αλληλεγγύη, τη λαϊκή στήριξη στα μπλόκα του αγώνα.

ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΛΑΪΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα δίκαια και ζωτικής σημασίας αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά, ακόμα κι αυτές τις μέρες που βρισκόμαστε στα μπλόκα, προχωράει σε νέα μέτρα εναντίον μας, όπως:

* Η διαβίβαση στο διαβόητο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, (ΚΕΑΟ), και των κάτω από 5.000 ευρώ οφειλών των αγροτών προς τον ΟΓΑ, εκβιάζοντας με κατασχέσεις πάνω από 360.000 μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. 

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση αυτής της κυβερνητικής απόφασης, δεν θα δεχτούμε ούτε μια κατάσχεση για χρέη στον ΟΓΑ.

* Το νέο βαρύ χαράτσι για την υποβολή αντιρρήσεων που καλούνται να υποβάλλουν χιλιάδες αγρότες που τα χωράφια τους φαίνονται ως δασικές εκτάσεις και οι κτηνοτρόφοι που αμφισβητούνται τα βοσκοτόπια τους, με την ανάρτηση των δασικών χαρτών που υλοποιεί η κυβέρνηση. 

Διεκδικούμε να είναι δωρεάν οι αντιρρήσεις και όλη η διαδικασία να γίνει από το κράτος. 

Να εξαιρεθούν οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις από τις αναδασωτέες, χωρίς, βεβαίως, να ευνοούνται κάποιοι μεγαλοκτήμονες που προχωρούν σε καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες χρήσης γης κλπ. 

Να μην είναι οι δασικοί χάρτες αιτία για παρακράτηση των όποιων ενισχύσεων πήραν τα προηγούμενα χρόνια.

* Η πώληση των δυο κερδοφόρων εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης που λειτουργούν στη Σερβία, μετά από το κλείσιμο των εργοστασίων της ΕΒΖ στη χώρα μας και το ξεπούλημα «φιλέτων» από τη περιουσία της. 

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.

Βγαίνουμε στους δρόμους του αγώνα, διεκδικώντας άμεσες λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει η ΚΑΠ της ΕΕ και η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. 

Για να μπορέσουμε να πάρουμε «μια ανάσα ζωής», καθώς νοιώθουμε ασφυξία από τα απανωτά μέτρα που παίρνονται εναντίον μας και, γενικότερα, του λαού.

Ταυτόχρονα, όμως, αγωνιζόμαστε και για να έχουμε μέλλον, αφού με την πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια, δεν υπάρχει αύριο για τους μικρομεσαίους αγρότες. 

Η ΚΑΠ της ΕΕ ως εργαλείο για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια μας οδηγεί στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία και στην εξαθλίωση. 

Η «νέα ανάπτυξη» που οραματίζεται η κυβέρνηση δεν αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών στη χώρα μας που είναι μικρομεσαίοι, αλλά μια χούφτα μεγαλοαγροτών – επιχειρηματιών. Σ’ αυτούς πάει το 80% των επιδοτήσεων – ενισχύσεων, αυτούς και μόνο αφορούν τα κονδύλια από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης και τα άλλα πολλά δισ. ευρώ που διαλαλεί η κυβέρνηση.

Θέλουμε μια άλλη ανάπτυξη που δεν θα στοχεύει στην συνεχή αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού χώρου, των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά στην εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, καλύτερης ζωής στο χωριό, επαρκών, φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού μας. 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, 
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ.

Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί!»

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ

30 – 1 - 2017