ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ΆΠΟΨΉ ΜΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ΆΠΟΨΉ ΜΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

ΗΠΑ-Κίνα ο Ανταγωνισμός έχει Βαθύτερα Αίτια.


Ανταγωνισμοί στο «κόκκινο»

Η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας με αιχμή τον κορονοϊό είναι ένα από τα τελευταία επεισόδια στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, που κλιμακώνεται σε οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο, προκαλώντας «σεισμικές δονήσεις» συνολικά στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

Η πανδημία του κορονοϊού δεν επέδρασε ως καταλύτης μόνο στην καπιταλιστική κρίση, που σημάδια της υπήρχαν και πριν τον κορονοϊό, αλλά και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η Κίνα αξιοποιώντας και την πανδημία προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή της σε παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προσφέροντάς τους υγειονομική βοήθεια, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ.

Το τελευταίο διάστημα, η ένταση κλιμακώνεται και συνοδεύεται με αλληλοκατηγορίες και υπονοούμενα για την προέλευση του κορονοϊού ή για την απόκρυψη στοιχείων από την εξέλιξή του.

Οι ΗΠΑ κάνουν απροκάλυπτα λόγο για «κινεζικό ιό», κατηγορούν την Κίνα ότι δεν μπόρεσε να τον ελέγξει στα αρχικά του στάδια, αφήνοντας την εξάπλωσή του να εξελιχθεί σε παγκόσμια πανδημία, και ότι όλα έγιναν με την ανοχή, αν όχι με τη συνέργεια, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τη χρηματοδότηση του οποίου σταμάτησε η κυβέρνηση Τραμπ.

Αντίστροφα, η Κίνα έχει αφήσει ανοιχτά να εννοηθεί ότι ο ιός είναι αμερικανικής προέλευσης και ότι στο έδαφός της μεταφέρθηκε από τον στρατό των ΗΠΑ.

Οι αλληλοκατηγορίες αυτές συνοδεύονται με στοιχεία που παρουσιάζουν η μια και η άλλη πλευρά, με τους Αμερικανούς να απειλούν μέχρι και με την απαίτηση αποζημιώσεων πολλών τρισ. ευρώ από την Κίνα, χρεώνοντάς της τα χιλιάδες θύματα που είχαν από τον κορονοϊό.

Οσο κι αν γίνεται προσπάθεια αυτή η κλιμάκωση της έντασης να αποδοθεί στο προεκλογικό κλίμα των ΗΠΑ, η πραγματικότητα είναι ότι ο ανταγωνισμός με την Κίνα έχει βαθύτερα αίτια.

Αποτελεί ουσιαστικά αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Σχετίζεται με την ενίσχυση της Κίνας οικονομικά και στρατιωτικά, με τη δυνατότητα που έχει σήμερα να παίζει αναβαθμισμένο ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο, να διαμορφώνει νέες συμμαχίες.

Η προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τη θέση τους στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα και της Κίνας να αναβαθμίσει τη δική της, σε συνδυασμό με τις ανακατατάξεις και το ρόλο άλλων παγκόσμιων δυνάμεων, όπως η Ρωσία, η ΕΕ, η Ινδία, είναι το πραγματικό υπόβαθρο των ανταγωνισμών που οξύνονται.

Ετσι μπορεί, για παράδειγμα, να ερμηνευτούν ο λεγόμενος «εμπορικός πόλεμος» ΗΠΑ - Κίνας, η αμφισβήτηση από τις ΗΠΑ παγκόσμιων συμφωνιών και οργανισμών, η ανάπτυξη αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Κινεζική Θάλασσα, μια ανάσα από τα χωρικά ύδατα της Κίνας, η προσπάθεια της τελευταίας να αυξήσει την επιρροή της σε συμμάχους των ΗΠΑ, αξιοποιώντας την οικονομική της ισχύ και το μεγαλεπήβολο σχέδιο του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού».

Ετσι εξηγείται η μεταφορά αμερικανικών επενδύσεων από την Κίνα στην Ινδία, που οδηγεί ακόμα και σε στρατιωτικά επεισόδια ανάμεσα στις δύο ασιατικές χώρες, όπως έγινε πριν από λίγες μέρες στα μεταξύ τους σύνορα.

Αλλά και η προσπάθεια των ΗΠΑ να επιβάλουν όρους αποκλεισμού των κινεζικών επενδύσεων και εξαγορών στρατηγικών ομίλων της τεχνολογίας, όχι μόνο στο δικό τους έδαφος αλλά και σε χώρες - συμμάχους τους, επικαλούμενες ζητήματα ασφάλειας του ΝΑΤΟ, όπως στην περίπτωση της ανάπτυξης δικτύου 5G στις ευρωπαϊκές χώρες από κινεζικά μονοπώλια.

Γι' αυτό το ΝΑΤΟ, παρά τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του, δηλώνει ότι θα εμποδίσει τη μετατροπή της «υγειονομικής» κρίσης σε «κρίση ασφάλειας», διαπιστώνοντας την παραπέρα ενίσχυση του ρόλου της Κίνας την περίοδο της πανδημίας και τη μικρότερη σχετικά έκθεση της οικονομίας της στη νέα παγκόσμια κρίση.

Η όξυνση των ανταγωνισμών παγκόσμια μεγαλώνει τις απειλές για τους λαούς και αφήνει όλες τις εξελίξεις ανοιχτές. Στο χέρι των λαών είναι να μη γίνουν ξανά θύματα αυτών των αντιπαραθέσεων, αλλά με τον δικό τους αγώνα να βγουν νικητές.

rizospastis 15/5/20

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ «EAST MED» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Το ΝΑΤΟ ψάχνει «πρακτικάριους» στην Ελλάδα!

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Η ΓΥΜΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ... και ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ...


Κόβουν τις μέρες της καραντίνας των υγειονομικών από 14 σε 7 για να μην καταρρεύσει το σύστημα Υγείας! Αυτό παραδέχθηκε ευθέως ο λοιμωξιολόγος και εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, Σωτήρης Τσιόδρας, στην ενημέρωση της Τρίτης. 
Την Τετάρτη ανακοίνωσαν πως το μέτρο αυτό επεκτείνεται σε δημόσιες υπηρεσίες που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του κράτους. 
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως, λόγω των μεγάλων ελλείψεων και των αυξημένων αναγκών, ένας γιατρός ή νοσηλευτής που είναι ύποπτο κρούσμα κορονοϊού θα πρέπει να επιστρέψει κατά 7 μέρες νωρίτερα στο νοσοκομείο.
 Και αυτό διότι όπως παραδέχθηκε ο Σ. Τσιόδρας «κρίθηκε απαραίτητο να υπάρξει αυτή η διαφορά και η διαφοροποίηση των 7 ημερών από τις 14 μέρες σε αυτούς για να μην αδυνατίσει σημαντικά το σύστημα Υγείας». 
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με τον Σ. Τσιόδρα μετά τις 7 μέρες οι υγειονομικοί θα «επιστρέφουν στη δουλειά», δηλαδή θα επιστρέφουν με ρίσκο γιατί δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. 
Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι δεν γίνεται αλλιώς, κάνοντας την παραδοχή ότι «δεν μπορούμε σε αυτές τις περιπτώσεις να τηρήσουμε το 14 μέρες γιατί μετά το σύστημα Υγείας σιγά σιγά θα καταρρέει».

Η απόφαση αυτή ανακοινώθηκε από το υπουργείο Υγείας όταν τα κρούσματα ήταν 387 και ο αριθμός των νεκρών πέντε και πλέον καθημερινά καταγράφονται υγειονομικοί που βρίσκονται θετικοί στον κορονοϊό ή μπαίνουν σε καραντίνα. 
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως και η καραντίνα των 7 ημερών μπορεί να γίνει ακόμα λιγότερων ημερών για να μην «πέσει» το σύστημα Υγείας. 
Κι ακόμα πιο εύκολα καταλαβαίνει πως το σύστημα είναι μισόγυμνο και κινδυνεύει στα σοβαρά να μείνει γυμνό ...με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημόσια υγεία.

Δύο σκέψεις. Μια άμεση, μια για παραπέρα. 

Πρώτη: Η ομολογία του κου Τσιόδρα δικαιώνει τα αιτήματα των υγειονομικών. Η κατάσταση δεν είναι για χειροκροτήματα, είναι για προσλήψεις τώρα, για έμπρακτη στήριξη των υγειονομικών και ενίσχυση των νοσοκομείων και των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Οι υγειονομικοί το φωνάζουν... δυναμώνουμε τη φωνή τους!

Δεύτερη: Η γύμνια του συστήματος Υγείας είναι γύμνια συνολικά ενός συστήματος κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού που ξέρει με κάθε μέσο να θωρακίζει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και ακριβώς γι' αυτό το λόγο είναι αδύνατο να θωρακίσει μαζικά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. 
Είναι γύμνια ενός συστήματος όπου η Υγεία, όπως και άλλες λαϊκές ανάγκες, είναι εμπόρευμα. Είναι γύμνια του καπιταλισμού.
Ευκαιρία...
Ως ευκαιρία για να ξεδιπλωθεί η στρατηγική του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα αντιμετωπίζουν τα αστικά επιτελεία την πανδημία, εξαπολύοντας ταυτόχρονα ένα προπαγανδιστικό κρεσέντο, με στόχο το λαό, προκειμένου να κάνουν «προετοιμασία εδάφους».
Σε επίπεδο ΕΕ, για παράδειγμα, παρουσιάζουν τη σημερινή κατάσταση ως μια «ευκαιρία» ώστε η ιμπεριαλιστική ένωση να ισχυροποιήσει την ικανότητά της στη «διαχείριση κρίσεων», να θωρακίσει τους οικονομικούς και άλλους μηχανισμούς της.

Διαβλέπουν μέσα στην καταστροφή την ευκαιρία ώστε η ΕΕ να ξαναπάρει «τα πάνω της», να αναδειχτεί ο «ηγετικός ρόλος» της ιμπεριαλιστικής ένωσης στον «δυτικό κόσμο», λόγω και της «πολιτικής απομονωτισμού» και της «απόσυρσης» των ΗΠΑ.

Η πανδημία, λοιπόν, ως μια «ευκαιρία» για να ισχυροποιηθεί και να αναβαθμιστεί η ΕΕ έναντι «φίλων» και «εχθρών», στον ανελέητο ανταγωνισμό που έχει μόνιμα θύματα τους λαούς και τους εργαζόμενους.

Σε ό,τι αφορά το αστικό πολιτικό σύστημα στη χώρα μας, τα ίδια επιτελεία παρουσιάζουν την κατάσταση ως «χρυσή ευκαιρία» για μια «άλλη πολιτική κουλτούρα», ώστε η πολυπόθητη «συναίνεση» να εκφραστεί πιο ανοιχτά, να μείνει ως «παρακαταθήκη» και για την επόμενη μέρα.
Οι εκκλήσεις αυτές δεν αφορούν βέβαια τα αστικά κόμματα - που «ομονοούν» έτσι κι αλλιώς στη στρατηγική του κεφαλαίου - 
αλλά το λαό. 
Αυτόν καλούν να συναινέσει στην αντιλαϊκή επίθεση που έχουν δρομολογήσει και στην αξιοποίηση της πανδημίας για νέα σκληρά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν. Αυτόν καλούν να βάλει τον πήχη των απαιτήσεών του ακόμα παρακάτω, να συναινέσει στο όνομα του «ρεαλισμού» και της «κοινής προσπάθειας» στη συνέχιση των θυσιών χωρίς τέλος, για να θωρακιστεί και να ανακάμψει η καπιταλιστική κερδοφορία.

Την ίδια ακριβώς στιγμή, η προπαγανδιστική ομοβροντία μιλάει για τη «μεγάλη ευκαιρία» που ανοίγεται, ώστε να αλλάξει ο τρόπος που λειτουργεί η αγορά εργασίας, να τρέξουν μια ώρα αρχύτερα οι «αναγκαίες» και «αναπόφευκτες» αλλαγές.

Δεν εννοούν βέβαια την αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων προς όφελος των εργαζομένων, όπως θα μπορούσε να γίνει στο πλαίσιο μιας εξουσίας και οικονομίας στα χέρια του λαού. 
Αντίθετα, «σαλπίζουν» γενικευμένη επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, σύμφωνα με τα σχέδια που έχει εδώ και καιρό πάνω και κάτω από το τραπέζι το κεφάλαιο για ένταση της εκμετάλλευσης με όλες τις μεθόδους, εκτίναξη της «ευελιξίας» και της δουλειάς - λάστιχο με την αξιοποίηση και της τηλεργασίας, παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, πετσόκομμα σε μισθούς, χτύπημα της συλλογικής οργάνωσης και δράσης.

Αλλά και οι αναλύσεις τους για το πώς θα επηρεαστούν οι κοινωνικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, από την επικοινωνία έως την ψυχαγωγία, έχουν στο επίκεντρο ακριβώς το πώς θα χτυπηθούν η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, το πώς ακόμα πιο βαθιά θα εντυπωθούν στις λαϊκές συνειδήσεις οι «αξίες» του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, η «ατομική ευθύνη» και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Κι αν όλα αυτά «κάτι θυμίζουν» από το πολύ πρόσφατο παρελθόν, δεν είναι άλλο από την αντίστοιχη προπαγανδιστική ομοβροντία που συνόδεψε τα μέτρα που πάρθηκαν στην τελευταία καπιταλιστική κρίση, η οποία επίσης λειτούργησε ως «ευκαιρία» για το κεφάλαιο, προκειμένου να φορτώσει στις πλάτες του λαού εκατοντάδες αντιλαϊκά μέτρα, με τα οποία βρίσκεται και σήμερα αντιμέτωπος.

Αλήθεια, τι κοινωνικό και οικονομικό σύστημα είναι αυτό, τι εξουσία που την κάθε είδους καταστροφή - για την οποία παρεμπιπτόντως ευθύνεται - την βλέπει ως ευκαιρία για κέρδη, για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε ανταγωνιστές, για να υποβαθμίζει τις λαϊκές ανάγκες, για να υποτάσσει πιο βαθιά το λαό στα συμφέροντα της μικρής μειοψηφίας της κοινωνίας;

Αν υπάρχει μια ευκαιρία για το λαό, είναι και μέσα από την περίπτωση της πανδημίας να συνειδητοποιήσει τι σάπιο, αντιλαϊκό και αδιόρθωτο είναι το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, πόσο μακριά βρίσκεται από τις ζωτικές, κρίσιμες κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες.

Ευκαιρία για να συνειδητοποιήσει ότι μόνο με τη δικιά του πάλη, τη διεκδίκηση και την αλληλεγγύη μπορεί να εξασφαλιστεί η προστασία του από την πανδημία, αλλά και από τα αντεργατικά μέτρα που λαμβάνονται στο όνομά της.

Ευκαιρία λοιπόν για να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα για το ότι οι ανάγκες του, ακόμα και η ίδια του η ζωή, δεν χωράνε στα όρια του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος, να οργανωθεί, να συγκεντρώσει δυνάμεις για την αντεπίθεση, με στόχο την ανατροπή του.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ: ΟΙ "ΑΝΑΔΑΣΩΣΕΙΣ" ΕΠΙ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.(!!) - Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ.

Η μία αφορά τη φωτιά της Πεντέλης, τον Αύγουστο του 1998 επί ΠΑΣΟΚ.
Η δεύτερη αφορά τη φωτιά της Ραφήνας, τον Ιούλη του 2005 επί ΝΔ
Να γιατί λέμε πως το ίδιο το αστικό κράτος με τις εκάστοτε κυβερνήσεις του είναι ο εμπρηστής των δασών της χώρας μας.. Δέστε εδώ δυο περιπτώσεις
Η μία αφορά τη φωτιά της Πεντέλης, τον Αύγουστο του 1998 επί ΠΑΣΟΚ.
Η δεύτερη αφορά τη φωτιά της Ραφήνας, τον Ιούλη του 2005 επί ΝΔ
.
Και στις δύο περιπτώσεις πυρκαγιών - οι οποίες ήταν από τις μεγαλύτερες η απόφαση της αναδάσωσης μετά από τις πυρκαγιές εξαίρεσε χιλιάδες στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων! Χωρίς κανένα δισταγμό οι αποφάσεις των τότε περιφερειαρχών, οι οποίοι ήταν διορισμένοι από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, περιγράφουν επακριβώς τις καμένες εκτάσεις που δεν θα αναδασωθούν.
Με τον τρόπο αυτό που αποκαλύπτουν τα έγγραφα της ανάρτησης οι κυβερνήσεις όχι μόνο εξυπηρετούν τα άνομα συμφέροντα των καταπατητών, των εμπόρων της γης, του μεγάλου κεφαλαίου γενικότερα, αλλά πριμοδοτούν ένα «νέο κύκλο» εμπρησμών Παράλληλα στη θέση των καμένων δασών, που πλέον θα έχουν μεταβληθεί σε οικόπεδα - «φιλέτα», θα βλέπουμε να ξεφυτρώνουν βίλες ή επενδυτικά σχέδια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων...
Να γιατί λέμε πως το ίδιο το αστικό κράτος είναι ο εμπρηστής!
Να γιατί λέμε πως το ίδιο έργο το είδαμε το βλέπουμε και θα το ξαναδούμε όσο την εξουσία την έχει η αστική τάξη με την χρήση γης να είναι ένα από τα πιο ακριβά εμπορεύματα !
Να γιατί λέμε πως το Κεφάλαιο δεν διστάζει να πατήσει επι πτωμάτων για τα κέρδη του !
Το βλέπουμε πεντακάθαρα με το ολοκαύτωμα των τελευταίων ημερών στην Αν Αττική !

************************

Προαναγγελθέν έγκλημα!
Η τραγωδία δεν έχει τέλος. Ο αριθμός των νεκρών άγνωστος. Οι αγνοούμενοι δεν μπορούν να υπολογιστούν. Οι καταστροφές ανυπολόγιστες. Οι άστεγοι αμέτρητοι. Οι υποδομές κατεστραμμένες. Βέβαια, τούτες τις ώρες, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξει άμεση βοήθεια σε όλους όσοι έχουν πληγεί, στους τραυματίες, πάνω απ' όλα σε όσους έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, σε όσους έχουν μείνει άστεγοι με κατεστραμμένες τις περιουσίες τους. Και η παρέμβαση πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική.
Ομως, όσο οι ώρες περνούν, αποκαλύπτεται ότι αυτό που έγινε τη Δευτέρα το απόγευμα στην Ανατολική Αττική και την Κινέτα, ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα με πολιτικές ευθύνες.
Οι ευθύνες βρίσκονται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, που θυσιάζει την προστασία της ζωής και των περιουσιών του λαού στο βωμό των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων και των κερδών τους.
Ετσι, λοιπόν, τα λαϊκά στρώματα της Αττικής και άλλων περιοχών της χώρας βρίσκονται στο έλεος φυσικών ή μη φυσικών καταστροφών. Οταν βρέχει πνίγονται, με τη ζέστη καίγονται, με έναν σεισμό πλακώνονται από τα σπίτια τους ή τις επιχειρήσεις όπου δουλεύουν.
Στην προκειμένη περίπτωση, ουκ ολίγες φορές στον «Ριζοσπάστη», με παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή, αλλά και με τη δράση των κομμουνιστών σε μαζικούς φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, έχουν αναδειχθεί τα μεγάλα κενά στη θωράκιση των λαϊκών στρωμάτων. 
Ανύπαρκτα αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα. Σοβαρές ελλείψεις και κενά στην Πυροσβεστική, παρά τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των πυροσβεστών. Παντελής έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού που να παίρνει υπόψη τις ανάγκες προστασίας ζωών και περιουσιών. Ελλειψη σχεδίου αντιμετώπισης κρίσεων, διαφυγής και συγκέντρωσης κόσμου σε ανοιχτούς χώρους. Σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές παντός τύπου. Ολα αυτά κάνουν περιοχές μεγάλης οικιστικής ανάπτυξης να είναι στην πραγματικότητα «ποντικοπαγίδες» και να εκθέτουν τους κατοίκους σε απίστευτους κινδύνους.
Βεβαίως και σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αναφέρεται σε «ασύμμετρους κινδύνους», αφήνει υπονοούμενα σχεδιασμένων εμπρησμών κ.λπ. 
Αυτό το ενδεχόμενο είναι πάντα υπαρκτό και τουλάχιστον το ΚΚΕ πάντα αναδείκνυε τις αιτίες που ανάβουν το σπίρτο των πυρκαγιών, σε αντίθεση με τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, που στο παρελθόν έψαχνε τις αιτίες στις φλεγόμενες ουρές των αλεπούδων και των σκίουρων και κατηγορούσε το Κόμμα για «συνωμοσιολογία». 
Ομως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι η Αττική και άλλες περιοχές της Ελλάδας είναι στην πραγματικότητα ανοχύρωτες απέναντι σε κάθε τέτοιου είδους απειλή για τη ζωή και τις περιουσίες των ανθρώπων. 
Δεν μπορούν δηλαδή πίσω από αυτό το ενδεχόμενο να κρυφτούν οι πολιτικές ευθύνες κυβέρνησης και αρχών της Τοπικής Διοίκησης, δεν μπορούν να γίνονται άλλοθι. Γιατί το ερώτημα που τίθεται είναι, τότε τι μπορεί να συμβεί σε πολύ πιο σοβαρά περιστατικά;
Τα έργα ζωτικής σημασίας δεν επιλέγονται γιατί δεν έχουν κέρδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους, σχέδια και μέτρα σκοντάφτουν πάνω στην εμπορευματική χρήση της γης, άλλα αντιφάσκουν με τα διάφορα επιχειρηματικά επενδυτικά σχέδια στο πλαίσιο των «αναπτυξιακών» σχεδιασμών, δαπάνες για την πυροπροστασία, την ενίσχυση της Πυροσβεστικής δεν υλοποιούνται ενώ την ίδια στιγμή ιεραρχούνται στρατιωτικές δαπάνες με ΝΑΤΟικά κριτήρια. 
Στην πραγματικότητα, άνθρωποι εγκλωβίστηκαν στα αυτοκίνητά τους και σε διάφορα αλλά σημεία εγκαταλελειμμένοι, χωρίς να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη να τους προσανατολίσει για το τι πρέπει να κάνουν, αν πρέπει να φύγουν, να μείνουν, πού να πάνε, χωρίς να υπάρχει κανείς να τους βοηθήσει να απεγκλωβιστούν.
Τούτες τις κρίσιμες ώρες, σε πρώτο πλάνο είναι η σωτηρία και η αλληλεγγύη σε όσους ανθρώπους το έχουν ανάγκη. Αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ανακοίνωση του ΚΚΕ, με την οποία καλεί τα μέλη και τους φίλους του, τα μέλη της ΚΝΕ, να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της αλληλεγγύης, της άμεσης βοήθειας, της εθελοντικής δουλειάς, στις διεκδικήσεις των πληγέντων. Ταυτόχρονα, η οργή, η αγανάκτηση πρέπει να γίνουν προβληματισμός για την πολιτική που θυσιάζει την προστασία τη ζωή και των περιουσιών του λαού.