Ήταν μια χώρα που την έλεγαν Σοβιετική Ένωση,, #ΕΣΣΔ #Mpourxas

Konstantinos Mpourxas:
Ηταν μια χώρα που την ελεγαν Σοβιετική Ενωση, στην οποια χώρα, η μόνη προνομιούχος τάξη ηταν τα παιδιά !
Στην φωτο ενα απο τα χιλιάδες λεωφορεία-κινηματογράφος που ταξίδευαν και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές και στα πιο μικρά χωριά της αχανούς έκτασης της ΕΣΣΔ στα πρώτα χρόνια οικοδόμησης του σοσιαλισμού ωστε να έρθουν ολα τα μικρά παιδιά της χώρας σε επαφή με τον κινηματογράφο !

Konstantinos Mpourxas:
Εδω ''Στιγμές από τη δημιουργία και δράση της πρώτης κρατικής ακαδημίας κινηματογράφου του κόσμου, του θρυλικού σοβιετικού «ΒΓΚΙΚ» '' https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5386251


RIZOSPASTIS.GR
rizospastis.gr - Υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης του κινηματογράφου!rizospastis.gr - Υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης του κινηματογράφου!

Konstantinos Mpourxas
Εδώ

 Κανε τον κοπο και ακουσε την σημερινη ομιλια του Δ.Κουτσουμπα στην οποια στο πρωτο 15 λεπτο αναφερθηκε αναλυτικα για ολες της καλλιτεχνικες σπουδες στην χωρα μας ,την κατασταση την οποια βρισκονται και τι βιωνουν ολοι αυτοι που επιθυμουν να σπουδασουν κινηματογραφο , θεατρο κλπ https://www.youtube.com/watch?v=D1dTX-9q-MI&t=2s


YOUTUBE.COM
Δ. Κουτσούμπας: Ο κόσμος της εκπαίδευσης καταδικάζει και καταψηφίζει τα νομοσχέδια της κυβέρνησης

Δ. Κουτσούμπας: Ο κόσμος της εκπαίδευσης καταδικάζει και καταψηφίζει τα νομοσχέδια της κυβέρνησης

Konstantinos Mpourxas
Οχτωβριανή Επανάσταση και οι απαρχές της 7ης Τέχνης Αφιέρωμα στον Σοβιετικό Κινηματογράφο

  https://www.kne.gr/.../afierwmata/sovietikos-kinimatografos/

KNE.GR
Αφιέρωμα στον Σοβιετικό Κινηματογράφο απο την ΚΝΕ

Αφιέρωμα στον Σοβιετικό Κινηματογράφο απο την ΚΝΕ


Χρηστος Ναυπλιωτης:
Και επειδή ‘δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλευεται’ καθησα λοιπόν Κωνσταντίνε, σήμερα να παρακολουθήσω στην … κρατική τηλεόραση την εκπομπή ‘ιστορία των γκουλαγκ’ …
α. επανάληψη (δεν ‘έπεισε’ φαίνεται και πολύ, η ‘πρώτη προβολη’ …)
β. σε συνέχειες (χρειάζονται πολλές εκπομπές για να χωρέσει η παραχάραξη και το ψέμα …)
γ. η εκπομπή κατάλληλη για άνω των ‘8’ !!!
( η προπαγάνδα και η πλύση εγκεφάλου από το … Δημοτικό)
δ. τετοιες αντιφάσεις, υπερβολές, ‘μαρτυρίες’, εξωπραγματικά και τερατώδη, τοση ‘χοντροκοπια’ και πρωτόγνωρη αντικομμουνιστικη προπαγανδα ούτε την εποχή της χούντας απ’ τον Γεωργαλά …
(ίνδαλμα τους ο Γκαιμπελς, με το ‘πες πες κάτι θα μείνει’)
ε. με βάση τα λεγόμενά’ τους από κάθε σοβιετική οικογένεια είχαν μαζέψει εκατομμύρια θύματα αντιφρονούντες και τους έστελναν για ‘τσάμπα’ καταναγκαστική εργασια σε διαφορά μέρη της ΕΣΣΔ, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από τα βασανιστήρια, τις κακουχίες, το πολικό κρύο και τις εκτελέσεις …
(όλα τα μεγάλα έργα τα αποδοσανε στην καταναγκαστικη εργασια, των … ‘αντιφρονούντων’, ενώ τα υπόλοιπα 200.000.000 των σοβιετικών … τεμπελιάζανε )
Και έρχεσαι τώρα εσυ με τις αναφορές σου στον κινηματογράφο , που απ’ την αρχή τον φέρανε σε επαφή με τους Σοβιετικούς πολίτες και κυρία τη νεολαία,
και μας λες για την δωρεάν παιδεία και υγεία, για τις κοινωνικές παροχές, για την ισότητα ανδρών και γυναικών !!
Μας αραδιάζεις, πως ήταν οι πρώτοι που δούλευαν 7ωρο και παιρναν σύνταξη στα 60/55, πως είχαν ένα μήνα άδεια, σπίτια τσάμπα μέ´ όλες τις παροχες …
Τονίζεις πως φτάσανε πρώτοι στο φεγγάρι, αυτοί που το ‘17’ ήταν 85% αναλφάβητοι, μουζικοι, μέσα στη μιζέρια και καταπιεση κάτω απ’ την τσαρική μπότα !
Προβάλεις τις προόδους στον αθλητισμό, στον πνευματικό και καλλιτεχνικό χώρο …
Τονίζεις τις επιτεύξεις και στην τεχνολογια, στην ανάπτυξη της κουλτούρας, τους ‘βιβλιοφάγους’ (αλήθεια ένα κρατος βίαιο, ένα κρατος ‘δολοφόνος’, γιατί να μορφώνει και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο τους νέους;)
‘Δρυός πεσούσης …’ λοιπόν και η αυθαιρεσία και τα ασύστολα ψεύδη, με την βοήθεια των ‘μεσων’ και των ‘παπαγαλακιων’, κατακλύζουν τα κρατικά κανάλια, που τα πληρώνουμε και εμείς οι … ‘αντιφρονουντες !!!
Βάλε τώρα με το μυαλό σου, τι ‘δυναμη’ και ελπίδα είχαν δώσει αυτά τα επιτεύγματα στους λαούς όλου του κόσμου, τι τρόμο και πανικό είχαν σκορπίσει στο ‘συστημα’ που ανέθεσαν στους ‘αρμόδιους’ την δημιουργία ‘μαύρων’ και ‘κίτρινων’ μεθόδων της αμαυρωσης τους με κάθε βρωμικο και ύπουλο τρόπο !
Με βρώμικα βέλη στην φαρέτρα τους, βουτηγμένα μέσα στο αντικομμουνιστικο τους δηλητήριο ‘προσπαθούν’ για την συκοφαντία !!!
100 χρόνια προσπάθεια και δεν τους ‘βγαίνει’ !!!
Και … ‘λυσανε’ !!!
Ήταν μια χώρα που την λέγανε Σοβιετική Ένωση’ !
Και … ‘ενοχλουσε’ !!!
Βρήκαν τρόπο και την ανατρέψανε …
Προσωρινοί ομως οι … πανηγυρισμοί !!
Κάποιος πρέπει να τους ενημερώσει πως η … αχλάδα, έχει πίσω την ‘ουρά’ !!!

Σαν χθες: Ήταν Ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...

Ελενη Μαρκακη:

          Ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...
Δίπλα στον τάφο του Νίκου Γόδα, οι σύντροφοί του. 

Όλοι μαζί κάνουν το μικρό Λαζαρέτο μεγάλο, μεγάλο σαν τα ιδανικά τους, κόκκινο σαν το νεανικό τους αίμα. 

Ο Νίκος ήταν 27 χρονών. 

Πλάι του ο Λεωνίδας μόλις 19. 

Παρακάτω ο Δημήτρης πρόλαβε να κλείσει τα 22, το ίδιο και ο Παναγιώτης. 

Ο Σίμος κατάφερε να γίνει ακριβώς 20 χρονών… 

ο Φάνης τον πέρασε, όχι πολύ, αλλά τουλάχιστον πέρασε τα 21 που ήταν το όριο ενηλικίωσης. 

Κάθε σταυρός και μια ζωή στην αυγή της, κάθε σταυρός και μια ματωμένη ιστορία με απάνθρωπα βασανιστήρια στις φυλακές, ξεκινώντας από τα Σωφρονιστήρια Ανηλίκων και συνεχίζοντας στη Μακρόνησο για τους στρατεύσιμους, στα Γιούρα για τους ενηλίκους, στην Κέρκυρα για τους μελλοθάνατους…
Σαν χθες τη νύχτα, 18 προς 19 Νοέμβρη 1948, μετά το κλείσιμο των πολιτικών κρατουμένων στα κελιά τους στην πτέρυγα Θ́ των φυλακών Κέρκυρας, ακούστηκαν τα βήματα του δεσμοφύλακα. 

Σταμάτησε μπροστά από το κελί του Νίκου Γόδα.
Ήξερε. Το περίμενε. Όλοι το περίμεναν. 

Την τελευταία νύχτα τους έπαιρναν από τα κελιά και τους έβαζαν σε έναν χώρο έξω από το κεντρικό κτήριο, στον "Γολγοθά". 

Εκεί μπορούσαν να γράψουν το τελευταίο τους γράμμα, το γράμμα στη μάνα, στη σύντροφο, στο παιδί… ποιο παιδί; 

Οι ίδιοι ήταν ακόμα παιδιά στην ηλικία… 

πότε να προλάβουν να ερωτευθούν, να παντρευτούν, να κάνουν οικογένειες… πότε;

Εκείνος που εκτελέστηκε 20-22 χρονών στα 1947, στα 1948 ή στα 1949 ήταν παιδί μόλις 9, 10, 11 χρονών όταν μπήκαν στην πατρίδα μας οι ναζί. 

Τα επόμενα χρόνια ήταν ο ίδιος πιτσιρίκος που κράταγε τσίλιες για να κλέψουν οι άλλοι το καρβέλι το ψωμί από τα γερμανικά φορτηγά. 

Μόλις λίγο μεγάλωσε άρχισε να βλέπει τον πατέρα του στο χωριό να μην έχει σπόρους να φυτέψει τα χωράφια, ήταν η τιμωρία του επειδή είχε πάρει μέρος στην Αντίσταση. 

Τον μεγάλο του αδερφό είχε να τον δει πολύ καιρό, ήξερε ότι ήταν στη μάχη του Δεκέμβρη στην Αθήνα, τον είχαν συλλάβει οι Άγγλοι και τον είχαν στείλει μαζί με χιλιάδες άλλους κάπου στην Β. Αφρική, σε κάποιο στρατόπεδο. 

Η αδερφή του πεινούσε, η μάνα του έλεγε ότι εμείς δεν δικαιούμαστε βοήθεια από την OUNRA, εμείς δεν δικαιούμαστε ούτε σπόρους, ούτε πετρέλαιο, ούτε γάλα σε σκόνη για τα παιδιά μας… 

Μετά, το χωριό του άρχισε να ερημώνει. 

Όσοι σώθηκαν από τις φονικές συμμορίες που όργωναν την ύπαιθρο, άρχισαν να ανεβαίνουν στα βουνά, ειδικά μετά τον Ιούνιο του 1946, όταν άρχισε να ισχύει το Γ΄ Ψήφισμα. 

Λίγες μόλις μέρες αργότερα, τον Ιούλιο άρχισαν οι πρώτες εκτελέσεις. 

Μέσα στα τέλη εκείνου του ματωμένου καλοκαιριού του ’46, έφυγε κι εκείνος για το βουνό, κυνηγώντας κάτι απλό και μεγάλο, κοινό για όλους εκτός από τους δικούς του, κυνηγώντας τη ζωή… 

Μετά ήρθε το σωφρονιστήριο ανηλίκων, οι βασανισμοί, οι βιασμοί, η πείνα, το ξύλο, ο εξευτελισμός… 

Ο πατέρας του είχε χαθεί, κάποιοι είπαν ότι τον είχαν πάρει στα Γιούρα, εκεί που τους έπαιρναν για να θανατώσουν έμμεσα όσους ξέφευγαν από το άμεσο μαχαίρι του Γ΄ Ψηφίσματος. 

Ο ίδιος, μόλις λίγο μεγάλωσε, τον πήραν από το Σωφρονιστήριο και έκτοτε γύρισε όλες τις φυλακές των μελλοθανάτων, το Ιτζεδίν, το Επταπύργιο και τώρα την Κέρκυρα με το τελευταίο της κελί… το Λαζαρέτο…

Πριν ξημερώσει η μέρα, τους πήγαν στο παλιό λιμάνι τη πόλης.

 Εκεί τους περίμενε ένα μικρό πλοίο, ο Αλέξανδρος. Πηγαίνοντας για το Λαζαρέτο, πέρασαν μπροστά από το άλλο μικρό νησάκι που είναι δίπλα από την Κέρκυρα, το Βίδο.

 Εκεί ήταν οι φυλακές των ανηλίκων κομμουνιστών, όλοι παιδιά κάτω των 21 ετών (όριο ενηλικίωσης της εποχής), η λεγόμενη και «μικρή Μακρόνησος». 

Δύο μικρά, καταπράσινα κομμάτια γης μέσα στα νερά του Ιονίου, το ένα για να βασανίζει ανηλίκους, το άλλο για να σκοτώνει νέους και τα δύο μαζί για να κυνηγούν και να σκοτώνουν τα όνειρα των ανθρώπων για μια όμορφη, δίκαιη, ελεύθερη ζωή.

Οι Αρχές φρόντιζαν να γίνονται οι μεταγωγές των μελλοθανάτων πολύ νωρίς το πρωί, πριν το χάραμα, πιστεύοντας ότι θα έκρυβαν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας την αλήθεια των εκτελέσεων. 

Δεν τα κατάφεραν, δεν τους άφηναν εκείνοι που έμεναν πίσω, εκείνοι που περίμεναν τη σειρά τους στο επόμενο θανατικό δρομολόγιο του «Αλέξανδρος». 

Έφτιαχναν οι κρατούμενοι αυτοσχέδια χωνιά και σκαρφάλωναν όσο πιο κοντά μπορούσαν στα μικρά παράθυρα των κελιών τους, από εκεί φώναζαν μέσα στη νύχτα
«Κερκυραίοι, αυτή τη νύχτα παίρνουνε πάλι ανθρώπους για εκτέλεση»
… πάνω στην ώρα που ο ήλιος του Νοέμβρη έκανε να σηκωθεί πίσω από τα Ηπειρώτικα βουνά για να φωτίσει ξανά τη ζωή, πάνω σ’ εκείνη την ώρα ακούστηκαν οι πυροβολισμοί από το Λαζαρέτο… 

ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948.

Κείμενο από τη Σοφία Χουδαλάκη το 2018
https://www.902.gr/.../den-tha-epitrepsoyme-na-svisoyn...

Επτά ΝΑΤΟικά Ψέματα με αφορμή την Ουκρανία

Επτά ΝΑΤΟικά ψέματα με αφορμή την Ουκρανία



Πηγή: 902

Ψέμα 1ο: «Το ΝΑΤΟ δεν απειλεί κανέναν»

Ας ρωτήσουμε για αυτό τον λαό της Γιουγκοσλαβίας, τον λαό του Αφγανιστάν, τον λαό του Ιράκ, της Λιβύης, τον λαό της Κύπρου που βρίσκεται υπό κατοχή από «ΝΑΤΟική σύμμαχο χώρα». Αλλά και τον λαό της Ουκρανίας, που έχει γίνει σάκος του μποξ τουλάχιστον εδώ και 10 χρόνια ανάμεσα σε δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ από τη μία και της Ρωσίας από την άλλη, μετρώντας χιλιάδες νεκρούς. Το ΝΑΤΟ ήταν, είναι και θα είναι επιθετική συμμαχία, συμμαχία πολέμου, ποτέ δεν ήταν «αμυντική». Το ΝΑΤΟ, επίσης, όχι μόνο δεν αυτοδιαλύθηκε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, αλλά επεκτάθηκε προς ανατολάς, κόντρα σε όσα είχαν δεσμευτεί τη δεκαετία του ’90 οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Αφού παζάρεψαν για ένα χρονικό διάστημα με τους Ρώσους καπιταλιστές την πιθανότητα ένταξης και της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, στη συνέχεια, όταν αυτό δεν βγήκε, διαμόρφωσαν πολεμικό δόγμα με τις κάνες στραμμένες στην Ρωσία αλλά και στην Κίνα.


Πηγή: Associated Press

Ψέμα 2ο: «Το ΝΑΤΟ δεν φέρει ευθύνη για την κατάσταση στην Ουκρανία»


Το ΝΑΤΟ είναι σημαντικό μέρος του προβλήματος μαζί με τις ΗΠΑ και την ΕΕ από τη μία και την Ρωσία από την άλλη. Η «μη ανάμειξη» του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι ψέμα. Είναι σε όλους πια γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς το 2014 με πρωταγωνιστικό ρόλο της Πρεσβείας των ΗΠΑ, με επικεφαλής το σημερινό Πρέσβη στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ. Μόλις πριν λίγες μέρες άλλωστε, ο γγ του ΝΑΤΟ σε συνέντευξη Τύπου, ανέφερε ότι «από το 2014 το ΝΑΤΟ έχει εξοπλίσει και εκπαιδεύσει τον ουκρανικό στρατό». Να σημειωθεί επίσης ότι επίσημο τμήμα του ουκρανικού στρατού αποτελούν και διάφορα ναζιστικά τάγματα, όπως το Αζόφ κ.ά., τα οποία μάλιστα φωτογραφίζονταν με καμάρι με ΝΑΤΟικά και ναζιστικά λάβαρα!

Όσον αφορά το τι σημαίνει η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς είναι ενδεικτικές ορισμένες από τις επισημάνσεις των πιο ανατριχιαστικών γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα λόγια του Χ. Κίσινγκερ, το 2014:

«Η Ουκρανία θα πρέπει να μη μπει στο ΝΑΤΟ» ή και τα λόγια του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ το μακρινό 1997: «Το μόνο που θα μπορούσε να προκαλέσει μια “βίαιη και εχθρική” ρωσική απάντηση θα ήταν το ΝΑΤΟ να επεκταθεί στα κράτη της Βαλτικής». Ο καθένας πλέον ξέρει τι έγινε από το 1997 έως σήμερα…

Ψέμα 3ο: «Στην Ουκρανία δεν υπάρχουν ναζί ακροδεξιοί με κάποιο ρόλο – το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν τους στηρίζουν»

Αυτό και αν είναι μύθος. Στην Ουκρανία, όπως έγινε και σε χώρες της Βαλτικής, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ αναστήθηκαν ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες που βάλθηκαν να δικαιώσουν ιστορικά συνεργάτες των ναζί και όσους πολέμησαν ενάντια στην ΕΣΣΔ. Αυτό έγινε επίσημο στην Ουκρανία το 2010. Τότε αναγνωρίστηκαν ως ήρωες της ουκρανικής ελευθερίας, οι συνεργάτες των ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το γεγονός αυτό έδωσε ώθηση στην άνοδο της ακροδεξιάς και ταυτόχρονα στην επίθεση σε ό,τι θύμιζε το σοβιετικό παρελθόν. Στα γεγονότα του 2013-2014 οι φασιστικές ομάδες έδρασαν σαν δύναμη κρούσης κάτω από τις σημαίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ οργανώνοντας προβοκάτσιες, δολοφονίες, επιθέσεις, τρομοκρατικές ενέργειες που έδωσαν τη δυνατότητα της ανατροπής της τότε νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης. Κομμουνιστές, συνδικαλιστές και ρωσόφωνοι βρέθηκαν στο στόχαστρο. Το ΚΚ Ουκρανίας τέθηκε εκτός νόμου, καταστράφηκαν γραφεία του, διώχθηκαν στελέχη του κ.λ.π.
Στελέχη αυτών των δυνάμεων και κομμάτων (ναζί, ακροδεξιοί κ.ά) πρωταγωνίστησαν πολιτικά τα επόμενα χρόνια και κατά τη διάρκεια της προεδρίας Ποροσένκο. Ανέλαβαν υψηλόβαθμες θέσεις στην κυβέρνηση και τη διοίκηση. Στην ουσία, μέχρι το 2016 στην κυβέρνηση πρωταγωνιστούσαν κόμματα με ακραίες εθνικιστικές θέσεις. Παράλληλα, με αφορμή τον εμφύλιο πόλεμο στο Ντονμπάς, τα τάγματα εφόδου εντάχθηκαν οργανικά στις δυνάμεις ασφαλείας και το στρατό της χώρας.



Ψέμα 4ο: «Κάθε χώρα διαλέγει ελεύθερα αν θα είναι ή όχι στο ΝΑΤΟ»

Το πώς επιλέγει μια χώρα να ενταχθεί σε έναν διακρατικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ, κάθε άλλο παρά ελεύθερη επιλογή είναι.
Η ιστορία του ΝΑΤΟ έχει δείξει ότι δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα για να εξασφαλίσει το άπλωμα της επιρροής του.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η Βόρεια Μακεδονία. Η ένταξή της αποφασίστηκε από τη συμφωνία των Πρεσπών (υπογράφηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση Ζάεφ), ενώ ο λαός της κλήθηκε να πει τη γνώμη του για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ σε ένα «συμβουλευτικό» δημοψήφισμα (ψήφισε εσύ, αλλά έχουμε αποφασίσει ότι δεν μετράει ό,τι και να ψηφίσεις!), στο οποίο η συμμετοχή με το ζόρι έφτασε στο 37%.
Η δε ψηφοφορία στη Βουλή των Σκοπίων για τη συμφωνία των Πρεσπών (άρα και την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που προέβλεπε η συμφωνία) έγινε μέσα σε ένα πρωτοφανές κλίμα εκβιασμών και περίεργων ειδήσεων για «ψήφους με ανταλλάγματα»… Αν σκεφτεί κανείς ότι πριν ένα μήνα μάθαμε ότι στην Ελλάδα δίνανε σακούλες με λεφτά για μια ψήφο το 2007 στις βουλευτικές εκλογές, ο καθένας μπορεί να σκεφτεί τι γίνεται όταν πρόκειται για τη λήψη μιας απόφασης με γεωπολιτικό αντίκτυπο σε μια σκακιέρα με πολλούς ανταγωνιστές…

Ψέμα 5ο: «Το ΝΑΤΟ είναι εγγύηση απέναντι στον αναθεωρητισμό»

Το ΝΑΤΟ έχει στο dna του τον αναθεωρητισμό και το έχει αποδείξει με τους πολέμους που έχει κάνει. Κράτος- μέλος του ΝΑΤΟ – και μάλιστα το 2ο πιο ισχυρό σε στρατό – η Τουρκία, ομολογεί δημόσια ότι θέλει να αναθεωρήσει τα σύνορά της με την Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκαν από τη συνθήκη της Λωζάνης.
Αυτή τη συνθήκη την έχει άλλωστε “αναθεωρήσει” μονομερώς η Τουρκία στα ανατολικά της σύνορα, με την εισβολή της στη Συρία το 2019.
Μάλιστα, για την εισβολή είχε εξασφαλίσει τις γερές πλάτες όλων, τόσο του ευρωατλαντικού παράγοντα, όσο και της Ρωσίας!

Σε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές «αναθεώρησης» των τελευταίων 50 χρόνων στην Ευρώπη, την εισβολή της ΝΑΤΟικης Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, το ΝΑΤΟ επέδρασε καθοριστικά μαζί με τη χούντα των συνταγματαρχών, ώστε όχι απλά να μην αποτραπεί, αλλά να προετοιμαστεί η τουρκική εισβολή!
Μετά τη διάλυση μιας χώρας στα Βαλκάνια, της Γιουγκοσλαβίας, και τους διαδοχικούς πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προέκυψαν σε βάθος χρόνου 6 κράτη (Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία, Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Κροατία)! Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πώς «αναθεωρήθηκαν» τα σύνορα, όπως και το γεγονός ότι μιλάμε για ορισμένα κράτη- προτεκτοράτα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ!


Πηγή: Associated Press

Ψέμα 6ο: «Τα ΝΑΤΟικά εδάφη»

Δεν υπάρχουν νατοϊκά εδάφη. Ας δούμε πάλι το παράδειγμα Ελλάδας-Τουρκίας, δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ. Η αποδοχή αυτού του όρου τι σημαίνει σε περίπτωση που επιχειρήσει η Τουρκία να αλλάξει τα σύνορα; Πχ και η Ανατολική Θράκη και η Δυτική Θράκη αποτελούν ΝΑΤΟικά εδάφη, όμως ανάμεσά τους υπάρχουν τα σύνορα Ελλάδας – Τουρκιας, με την Τουρκία να επιμένει στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της, λέγοντας ανοιχτά ότι τα ελληνοτουρκικά σύνορα (από τον Έβρο μέχρι τη Στρογγύλη) είναι «συζητήσιμα». Η αποδοχή και μόνο του όρου «ΝΑΤΟικά εδάφη» ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για τη δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

Ψέμα 7ο: «Το ΝΑΤΟ αποτελεί προστασία ειδικά όταν η Ρωσία έχει ενεργοποιήσει τα πυρηνικά»

Η ισορροπία του τρόμου είναι σκέτος τρόμος. Αφενός το ΝΑΤΟ έχει υιοθετήσει στο δόγμα του, από το 2016, το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα»! Μάλιστα επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είχαν οργιάσει οι φήμες που δεν διαψεύστηκαν ποτέ από την κυβέρνηση, ότι η βάση του Αράξου προετοιμαζόταν για την υποδοχή και φύλαξη πυρηνικών όπλων (ναι, από τότε και παλιότερα προετοιμαζόταν το ΝΑΤΟ στην περιοχή μας για γενικευμένη σύγκρουση με την Ρωσία)!
Αφετέρου δεν αποτελεί καμία εγγύηση ο ισχυρισμός της Ρωσίας ότι μόνο αν απειληθεί η ύπαρξη της Ρωσίας θα χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα.

Το ΚΚΕ για την Εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται, έχουν την αμέριστη στήριξη των γονιών, συναντιούνται στους δρόμους με τους μαθητές τους, δέχονται την αλληλεγγύη των εργατικών σωματείων, γιατί η σύγχρονη κοινωνική απαίτηση για τη μορφωτική πρόοδο των παιδιών του λαού είναι συνυφασμένη με την πάλη για τη στήριξη του έργου των εκπαιδευτικών, με τον αγώνα για να σταθούν όρθιοι και όχι σκυφτοί, μέσα κι έξω από τη σχολική τάξη.

Οι εκπαιδευτικοί με τους μαζικούς τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους, αξιολογούν το σχολείο, όπως επίσης και οι γονείς που τους στηρίζουν, παρά τη βρώμικη προσπάθεια κοινωνικού αυτοματισμού που έπεσε στο κενό.

Το ΚΚΕ στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών, γιατί, με τη στάση τους, λένε ένα μεγάλο “όχι” σε αυτή την πολιτική και ταυτόχρονα ανοίγουν τη συζήτηση για ένα μεγάλο “ναι” στην ανάγκη για ένα σχολείο που θα προσφέρει σύγχρονη μόρφωση σε όλα τα παιδιά, σε όλα τα πεδία της γνώσης, ικανότητα στη γραπτή γλώσσα και στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Ένα σχολείο των ίσων και των πολλών, χωρίς διαχωρισμούς και αποκλεισμούς.

Ανάμεσα σε αυτές τις ανάγκες και στη συνεχή απόκλιση από την πραγματικότητα του δημόσιου σχολείου, το ΚΚΕ αποκαλύπτει και φέρνει στη συζήτηση εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών, τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες. Στο υποκριτικό σύνθημα της κυβέρνησης “αυτός που αξιολογεί, αξιολογείται”, αντιπαραθέτει την ανάγκη “αυτός που μορφώνει να βοηθιέται ουσιαστικά για ενιαία καθολική μόρφωση όλων των παιδιών”.

2. Η εκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων στην Ελλάδα έχει ταξικό πρόσημο.

Οι πακτωλοί των χρημάτων για τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και τις αποστολές των ελληνικών στρατευμάτων εκτός της Ελλάδας, τα πράσινα πακέτα της “ανάπτυξης” που φορτώνεται ο λαός μας, οι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο συσσωρευμένος πλούτος που παράγεται από τους πολλούς διανέμεται για τα συμφέροντα των λίγων.

Όλες οι κυβερνήσεις, εναρμονισμένες με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπολογίζουν ως κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού, γιατί έχουν διαμετρικά αντίθετες προτεραιότητες. Χρησιμοποιούν με υποκριτικό τρόπο την έννοια της “αξιολόγησης” για να κρύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για την κατάσταση του δημόσιου σχολείου και το ακόλουθο απαράδεκτο τοπίο:
Οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν μειωθεί κατά 1,8 δισ. ευρώ στα τελευταία 11 χρόνια.
Η παγιοποίηση των ιδιωτικών δαπανών για εκπαιδευτικές, μορφωτικές ανάγκες, δείχνει την πραγματική κατάσταση. Οι γονείς δίνουν από την τσέπη τους 1,2 δισ. ευρώ το χρόνο στην ιδιωτική εκπαίδευση.
το 30% των σχολικών κτηρίων είναι 50ετίας.
70% είναι η περικοπή των κρατικών κονδυλίων για τη Σχολική Στέγη.
Γυμναστήριο έχει το 6% των Δημοτικών και το 22% των Γυμνασίων – Λυκείων. Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων έχει το 27% Δημοτικών. Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών έχει το 5% Δημοτικών και το 26% των Γυμνασίων – Λυκείων. Βιβλιοθήκη έχει το 12% των Δημοτικών και το 38% των Γυμνασίων – Λυκείων.
700.000 μαθητές και μαθήτριες φοιτούν σε τμήματα από 21 έως 30 μαθητών.
Το 32% των εκπαιδευτικών μετακινείται σε 2 έως 5 σχολεία.
Αυτή την περίοδο, μάλιστα, σε συνθήκες πανδημίας, το Υπουργείο Παιδείας προωθεί συγχωνεύσεις τμημάτων, με αποτέλεσμα να στοιβάζονται οι μαθητές σε 27άρια και 28άρια τμήματα!

3. Η διαχρονική πείρα από τις εξελίξεις στην εκπαίδευση αποδεικνύει ένα πολύ σημαντικό γεγονός:

Μπορεί οι κυβερνήσεις και οι Υπουργοί Παιδείας να αλλάζουν, αλλά στα συρτάρια μένουν οι ανεξόφλητες πολιτικές επιταγές που αφήνει ο ένας στον άλλον, για να συνεχιστούν οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, κ.ά. για ένα σχολείο δήθεν αυτόνομο, αλλά στην ουσία περισσότερο εξαρτημένο από τις τσέπες των γονιών και δεσμευμένο στις συνολικές κοινωνικές ανισότητες. Σε αυτόν τον στρατηγικό στόχο δεν υπάρχει καμία διαφωνία. Αυτός είναι η πηγή των αντιδραστικών αλλαγών στα σχολεία. Και γι’ αυτόν τον λόγο όλα τα Μνημόνια, που ψηφίστηκαν, έθεταν τη δέσμευση και τη σαφή κατεύθυνση για εφαρμογή της αντιδραστικής αξιολόγησης.

Σε αυτό το πλαίσιο, τον ίδιο ακριβώς στόχο έθετε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που κι αυτή είχε σημαία της “το αυτόνομο σχολείο” και την ανάγκη καλλιέργειας “κουλτούρας αξιολόγησης στα σχολεία”, όπως έλεγαν οι υπουργοί Παιδείας επί ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, το 2015, η έκθεση της Κομισιόν για την εκπαίδευση στην Ελλάδα έδωσε συγχαρητήρια στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί με νόμο της «προωθεί τις κατευθύνσεις της μεγαλύτερης αυτονομίας και των διαδικασιών εσωτερικής-εξωτερικής αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών». Μάλιστα, ο νόμος 4547/18 του κ. Γαβρόγλου για την δήθεν αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας είναι αυτός που εφαρμόζεται σήμερα, με προσθήκες, από την κ. Κεραμέως.

4. Οι εκπαιδευτικοί δεν αρνούνται την αξιολόγηση.

Κάθε μέρα εξετάζουν και αποτιμούν τη δουλειά τους, στους συλλόγους διδασκόντων ανταλλάσσουν σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Και μάλιστα, αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητούν να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος.
Τα κριτήρια της αξιολόγησης, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την ανάγκη και αποκαλύπτουν το πραγματικό αντιπαιδαγωγικό περιεχόμενό της.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στον εκπαιδευτικό κόσμο, σε όλο τον λαό και τους καλεί να αξιολογήσουν αυτοί -με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και την πείρα τους- το σχολείο των κοινωνικών φραγμών, των άνισων ταχυτήτων, της υποβάθμισης.

Απέναντι στο κριτήριο της «ικανότητας διαχείρισης των οικονομικών πόρων», το ΚΚΕ απαντά με την ανάγκη να στηριχτεί ουσιαστικά το σχολείο, αποκλειστικά από το κράτος, χωρίς να βάζουν το χέρι στην τσέπη οι γονείς. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να αντισταθούν στη διάδοση ανορθολογικών και σκοταδιστικών θεωριών. Να διαμορφώσουν διεκδικητικό μέτωπο για το συνδυασμό της μορφωτικής διαδικασίας με την κοινωνική στήριξη των παιδιών.

Απέναντι στο κριτήριο για τη λεγόμενη «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού», το ΚΚΕ απαντά με το αίτημα για τη μόνιμη πρόσληψη των 50.000 συμβασιούχων εκπαιδευτικών που “σήμερα είναι, αύριο δεν είναι”, γεγονός που έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην αναγκαία σταθερή, παιδαγωγική, μορφωτική και ψυχολογική σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Να καταργηθεί επιτέλους η απαράδεκτη πραγματικότητα των εκπαιδευτικών-λάστιχο που αναγκάζονται να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα με ό,τι αυτό σημαίνει για τη μόρφωση των μαθητών.

Απέναντι στο κριτήριο της «αξιοποίησης των σχολικών υποδομών», το ΚΚΕ αντιπαραθέτει την ανάγκη να αναβαθμιστούν εδώ και τώρα οι σχολικές υποδομές, να θωρακιστούν από σεισμούς, πλημμύρες, να φτιαχτούν εργαστήρια, γυμναστήρια παντού, να δεσμευτούν άμεσα χώροι για ανέγερση σχολικών κτηρίων, για να καταργηθεί οριστικά η αθλιότητα των κοντέινερς, των “τάξεων-κλουβιά”.

Απέναντι στο κριτήριο της «καλλιέργειας δεξιοτήτων στους μαθητές», το ΚΚΕ αντιπαραθέτει τη σύγχρονη ανάγκη και δυνατότητα για ένα σχολείο ολόπλευρης μόρφωσης και σύγχρονης γενικής παιδείας, που θα ενσωματώνει δημιουργικά τη δυνατότητα γνώσης των νέων εξελίξεων.

Απέναντι στην κατεύθυνση για δημοσίευση των αξιολογήσεων των σχολείων με βάση τα “μαθησιακά αποτελέσματα”, το ΚΚΕ θέτει το ουσιαστικό ερώτημα του ποιος έχει την ευθύνη για τις σχολικές επιδόσεις, θέτει την ανάγκη για στήριξη των σχολείων και όχι κατάταξή τους σε “καλά” και “κακά”, που θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ανάλογα με την πρόσβασή τους σε καπιταλιστικούς ομίλους-χορηγούς, ανάλογα με την ταξική σύνθεση του Δήμου, της Περιφέρειας κτλ.

5. Το ΚΚΕ καλεί τον λαό να εξετάσει και τη διεθνή πείρα από το σχολείο που οικοδομείται, ως αποτέλεσμα της αντιδραστικής αξιολόγησης, που υλοποιείται απ’ όλες τις κυβερνήσεις είτε φιλελεύθερες είτε σοσιαλδημοκρατικές.

Αυτή η πείρα υπογραμμίζει τις τεράστιες μορφωτικές ανισότητες, στα κατά τ’ άλλα αξιολογημένα σχολεία. Έτσι:
Τα σχολεία των φτωχών έχουν διαφορετικό και κατώτερου επιπέδου πρόγραμμα και βιβλία από τα σχολεία των πλουσίων. Το μέλλον των παιδιών της λαϊκής οικογένειας είναι από πολύ μικρή ηλικία προορισμένο για τη φτηνή εργασία, ενώ η προοπτική των πανεπιστημιακών σπουδών φαντάζει εξωπραγματική γι’ αυτά. Στο όνομα της αναβάθμισης και της καινοτομίας, αφαιρούνται μαθήματα, όπως Γεωγραφία και Ιστορία και εισάγονται μαθήματα “υπηρεσιών καφετέριας”…

Αποτέλεσμα και αυτής της κατεύθυνσης είναι και ο λειτουργικός αναλφαβητισμός, η αδυναμία συγκρότησης ενός στέρεου μορφωτικού υπόβαθρου, ο σύγχρονος ανορθολογισμός.



6. Απέναντι στον ενωμένο αγώνα των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση επιστρατεύει τον αυταρχισμό και το ψέμα!

Εφαρμόζει απαράδεκτες διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, αλλά και των νόμων Βρούτση, Αχτσιόγλου.
Επικαλείται το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί είναι κρατικοί υπάλληλοι, πατώντας στο αντιδραστικό πλαίσιο του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, αλλά και την τιμωρητική τροπολογία που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και καταργήθηκε κάτω από την πάλη των εργαζομένων, και τώρα επαναφέρεται από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε λόγο να αγωνίζονται ενάντια σε νόμο του κράτους, γιατί αυτός ο νόμος είναι άδικος, ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών τους!

Αυτόν τον δρόμο έχουν ακολουθήσει οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, οι μαθητές, οι φοιτητές και έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν αντιδραστικές αλλαγές, να εμποδίσουν αντιλαϊκά μέτρα.

Σήμερα είναι η ώρα της αλληλεγγύης, για να πιεστεί ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση της ΝΔ, να ηττηθεί η προσπάθεια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών.

Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο αντιδραστικό περιεχόμενο της αξιολόγησης και όλων των νόμων που έχουν φέρει συνολικά οι παλιές και νέες κυβερνήσεις.

Να συνεχιστεί η παρεμπόδιση του νόμου της κυβέρνησης της ΝΔ ακόμα πιο μαζικά, με όλες τις μορφές και όλα τα μέσα, αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερους.



7. Το ενδιαφέρον των πολλών για την εκπαίδευση των παιδιών τους είναι διαμετρικά αντίθετο με τα συμφέροντα και την εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων που δουλεύουν για τους λίγους.


Σε αυτή τη διαχρονική αναμέτρηση -και στον τόπο μας- ύψωσαν το μπόι τους κορυφαίοι κομμουνιστές παιδαγωγοί με το έργο τους και τη στάση ζωής τους και κρίθηκαν από το εκάστοτε σύστημα ως “ακατάλληλοι”. Όμως, η ακτινοβολία του Γληνού, της Ιμβριώτη, του Παπαμαύρου και πολλών άλλων βρίσκει σήμερα έκφραση στα συνθήματα και τα πανό των εκπαιδευτικών σωματείων, όπου τα σύγχρονα παιδαγωγικά ποιήματα γράφονται στους δρόμους και τις σχολικές τάξεις!
Τα προβλήματα των σχολείων δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από μια γερασμένη εκπαιδευτική πολιτική που πατάει σ’ ένα γερασμένο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας.

Η συσσωρευμένη πείρα και οργή από τους αλλεπάλληλους νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις, τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ότι ο φαύλος κύκλος της υποβάθμισης, της αναντιστοιχίας ανάμεσα στην πρόοδο της επιστήμης και τη μόρφωση με το σταγονόμετρο, μπορεί να σπάσει μόνο αν ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που το κίνητρο και οι στόχοι της παραγωγής δεν θα είναι το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά η κοινωνική ευημερία. Ν’ ανοίξει ο δρόμος διεκδίκησης και κατάκτησης των κοινωνικών-πολιτικών προϋποθέσεων ώστε το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις βαθμίδες να στοχεύει στη συνολική ανύψωση του μορφωτικού επίπεδου και την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών, αφού θα έχει ξεμπερδέψει με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Το ΚΚΕ, σήμερα, στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών, δίνει όλες του τις δυνάμεις για να χαραχτεί αυτός ο δρόμος.

ΑΘΗΝΑ 15/10/2021
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ

Μίνα Θεοφιλάτου: Η εμπορικοποίηση της παιδείας είναι ο λόγος που αντιδρούν στην αξιολόγηση, και όχι ο φόβος ότι θα κριθούν "τεμπέληδες". Και να γνωρίζετε ότι το σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση έχει ήδη αποτύχει στην Ευρώπη,,,

Αξιολόγηση: Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς μέσω τριών πραγματικών ιστοριών από τις ΗΠΑ

Τον εκπαιδευτικό θα τον εκτιμάτε περισσότερο ως πλασιέ εμπορικών εκπαιδευτικών πακέτων; Επιθυμείτε το διαχωρισμό των σχολικών μονάδων σε δύο ταχύτητες, μια για τους προνομιούχους όπου θα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για επιδότηση από χορηγούς και ιδιώτες και μια για εκείνα τα σχολεία που είτε επειδή βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, είτε επειδή είναι μικρά, είτε επειδή φιλοξενούν παιδιά με μειωμένα προνόμια θα αφήνονται κυριολεκτικά στην τύχη τους;


Πρόλογος

Ονομάζομαι Ασημίνα (Μίνα) Θεοφιλάτου και είμαι πρώην εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ86 (πρώην ΠΕ19) Πληροφορικής, με 13 χρόνια εμπειρίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και 3 χρόνια στην πρωτοβάθμια. Είμαι και μητέρα δύο κοριτσιών, το μικρότερο εκ των οποίων φοιτά στη δευτεροβάθμια (Β' Γυμνασίου). Κατά τη διάρκεια της θητείας μου πραγματοποίησα πολλές "καινοτόμες δράσεις" με τους μαθητές μου, κυρίως δε με μαθητές "δεύτερης ευκαιρίας" στο Εσπερινό Γυμνάσιο-Λύκειο Αργοστολίου.


Ήμουν επίσης δραστήρια σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι κυβερνήσεις λάμβαναν ακατανόητες αποφάσεις που δεν συμβάδιζαν με την καινοτομία και εξέλιξη: το 2013 μέσω νόμου καταργήθηκε το μάθημα του Προγραμματισμού Η/Υ (ΑΕΠΠ) από το πρόγραμμα σπουδών του Λυκείου. Μέσω της κινητοποίησής μου σε Ευρώπη και Αμερική, δημοσιεύτηκε άρθρο μου στη Guardian και εκλέχτηκα "Εκπρόσωπος Διεθνούς Κοινότητας" (International Representative) στο Διεθνή Σύλλογο Καθηγητών Πληροφορικής CSTA με έδρα στις Η.Π.Α. Το 2014 επανήλθε το μάθημα και αποκαταστάθηκε εν μέρει η αδικία (αυτό είναι άλλη ιστορία, όχι του παρόντος).


Η απεργία, η αξιολόγηση και οι χορηγίες

Πολλή κουβέντα γίνεται τις τελευταίες ημέρες για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ενώ η απεργία που προκήρυξαν οι συνδικαλιστικοί φορείς καταγγέλθηκε από την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως και κρίθηκε πρωτόδικα παράνομη και καταχρηστική. Οι φορείς άσκησαν έφεση που ορίστηκε για τις 25/1/2022, η Υπουργός κατέθεσε αντέφεση και εκδικάζονται και οι δύο επειγόντως τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021.

Πολλοί πολίτες, αρκετοί από τους οποίους γονείς, αναρωτιούνται γιατί αντιδρούν οι εκπαιδευτικοί στο νέο Νόμο. Συγκεκριμένα, άκουσα η ίδια από γονέα την εξής απορία: "γιατί να μην αξιολογείται ο εργαζόμενος, και ο άχρηστος να μην πρέπει να πηγαίνει σπίτι του και πρεπει να τον πληρώνουμε με τους φόρους μας... [δεν καταλαβαίνω] γιατι πρέπει να υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν μπορούν να απολυθούν ακόμα και αν είναι άχρηστοι, ενώ όλοι οι άλλοι που εργάζονται να πρέπει να έχουν το άγχος της απόλυσης, ή στην περίπτωση ελεύθερων επαγγελματιών, το άγχος του να μην βγάζουν αρκετά κάθε μήνα από το επάγγελμα τους. Με ποιο δικαίωμα μια τάξη ανθρώπων έχουν περισσότερα δικαιώματα;;"


Ας δούμε λίγο τι λέει το επίμαχο σημείο του νόμου:

Στο Ν. 4823/2021 ΦΕΚ 136A/3-8-21, το άρθρο 98 "Αξιοποίηση σχολικών κτιρίων" προβλέπει παραχώρηση σχολικού κτιρίου σε ώρες μη λειτουργίας για εκδηλώσεις και τα τυχον έσοδα περιέρχονται στο ταμείο της σχολικής επιτροπής. Το άρθρο 99 "Χρηματοδότηση σχολικών μονάδων" προβλέπει χρηματοδότηση από επιχορηγήσεις, δωρεές και εκδηλώσεις, ενώ το ποσό περιέρχεται απευθείας στη σχολική επιτροπή και δεν συμψηφίζεται με την κρατική χρηματοδότηση.

Το άρθρο 107 αναφέρει ότι το Σχολικό Συμβούλιο ...συνεργάζεται με τον Σύλλογο Γονέων της σχολικής μονάδας και με τους εκπροσώπους του Δήμου στη σχολική επιτροπή ιδίως στα θέματα που σχετίζονται με την υλικοτεχνική υποδομή της σχολικής μονάδας, τη χρηματοδότηση αυτής από άλλες πηγές, πλην της τακτικής κρατικής επιχορήγησης. Το άρθρο 60 "κριτήρια αξιολόγησης διευθυντών" προβλέπει την μεγαλύτερη βαθμολόγηση (50 μονάδες) για επίλυση διοικητικών, οργανωτικών και λειτουργικών προβλημάτων. Το άρθρο 67 "κριτήρια αξιολόγησης εκπαιδευτικών" αξιολογείται ανάληψη πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της λειτουργίας της σχολικής μονάδας, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, η ενεργός συμμετοχή στην οργάνωση της σχολικής μονάδας κ.ο.κ.

Με λίγα λόγια, το σχολείο μπαίνει στη λογική της επιχειρηματικής μονάδας και πλέον αναζητά χορηγούς, ενώ θα πριμοδοτούνται οι διευθυντές - "καλοί μάνατζερ" και οι εκπαιδευτικοί - "πιο χρήσιμοι υπάλληλοι" (most valuable employee, σύνηθης τακτική στις πολυεθνικές).

Πιθανότατα κάποιοι γονείς θα αναρωτούνται "και ποιό το κακό με αυτό;". Σε ΑΥΤΟ ακριβώς το σημείο θέλω να σταθώ, μεταφέροντας τρεις προσωπικές εμπειρίες από τη χώρα που πρώτη εφάρμοσε πολιτικές ιδιωτικού τομέα στη δημόσια παιδεία*. Η χώρα αυτή δεν είναι άλλη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Ιστορία 1: η προώθηση εμπορικών προϊόντων εκπαίδευσης

Αρχές Μαΐου 2014 έμαθα με μεγάλη μου χαρά ότι έχω εκλεγεί στο Διοικητικό Συμβούλιο του CSTA και ότι τον Ιούλιο με περιμένουν στο Σικάγο για τη συνεδρίαση του ΔΣ και το ετήσιο συνέδριο του Συλλόγου. Τέλη Μαΐου λαμβάνω μήνυμα από - άγνωστο σε μένα, και κατά δήλωσή του - εξωτερικό συνεργάτη του Υπουργείου Παιδείας. Ξαφνιάστηκα, μη μπορώντας να καταλάβω τι ήθελε από μένα. Στη συνέχεια της επικοινωνίας μας αντιλήφθηκα ότι το αντικείμενο του είναι η δημιουργία εκπαιδευτικού λογισμικού και "ολοκληρωμένων λύσεων ICT", τα οποία διέθετε σε φορείς εκπαίδευσης της Ελλάδας και του εξωτερικού. Του εξέφρασα ευγενικά την πεποίθησή μου πως στο δημόσιο σχολείο αρμόζει η χρήση προϊόντων ανοικτού κώδικα ή δωρεάν εκδόσεων των εμπορικά διαθέσιμων λογισμικών και ότι πολύ ευχαρίστως θα συζητούσα μαζί του πάνω σε αυτή τη βάση. Δεν μου απάντησε ποτέ.

Όταν πήγα ωστόσο στο συνέδριο, διαπίστωσα πως "κακώς" εξεπλάγην: στην κεντρική αίθουσα υπήρχε διαμορφωμένος χώρος όπου πλειάδα εταιριών παρουσίαζε τα προϊόντα της στους συναδέλφους καθηγητές πληροφορικής των ΗΠΑ, ενώ μοίραζαν διαφημιστικά δώρα και ειδικά προνόμια για τους εκπαιδευτικούς που θα έπειθαν τους διευθυντές των σχολείων τους ή τους διευθυντές περιφερειακής εκπαίδευσης να αγοράσουν τα προϊόντα τους.

Ιστορία 2: η τύχη των σχολείων δεύτερης, τρίτης κ.ο.κ. διαλογής

Το συνέδριο CSTA του 2015 διεξήχθη στο Τέξας. Σε μια από τις συνεδρίες όπου με είχαν ορίσει "proctor", έζησα το εξής σκηνικό: αίθουσα χωρητικότητας πάνω από 200 ατόμων είχε κοινό μόλις... 9 συνέδρους. Στο πάνελ ήταν εκπαιδευτικοί πληροφορικής από μειονοτικά σχολεία ιθαγενών ("Ινδιάνων") της Αμερικής στην πολιτεία New Mexico. Με πάθος και δημιουργικότητα πάλευαν να δώσουν εφόδια στα παιδιά αυτά, σε έναν άνισο αγώνα: αρκετά από τα σχολεία στεγάζονται σε πρόχειρες αίθουσες σε καταυλισμούς, με ελάχιστη υλικοτεχνική υποδομή (λίγοι και παλιοί υπολογιστές, αργή και μη σταθερή σύνδεση Internet). Συγκινήθηκα με τον αγώνα τους και ως ελάχιστο φόρο τιμής στο έργο τους έστειλα δύο tweet (δείτε εδώ και εδώ) από το λογαριασμό μου στο Twitter, ενώ στο τέλος της παρουσίασης εξέφρασα το θαυμασμό μου για την εμπνευσμένη δουλειά που κάνουν κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Στην επόμενη συνεδρία βρέθηκα σε παρουσίαση ιδιώτη προγραμματιστή που παρουσίαζε δημοφιλές (μη-δωρεάν) λογισμικό για την εκμάθηση προγραμματισμού Η/Υ σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου. Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη, μάλιστα σε σημείο που πολλοί από τους σύνεδρους δεν είχαν αλλού να καθίσουν από το... πάτωμα. Με διαφορά μισής ώρας, βρέθηκα από το ένα άκρο του "οικοσυστήματος" εκπαίδευσης των ΗΠΑ στο άλλο: από τη μία το σχολείο "δεύτερης κατηγορίας", με καθηγητές με πενιχρά μέσα και μαθητές από κατεξοχήν άπορες οικογένειες (επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται να επιδοτήσει τη δική τους μόρφωση), και από την άλλη τα "προνομιούχα σχολεία" που προμηθεύονται ακριβά λογισμικά τα οποία θα "τρέξουν" σε εργαστήρια πληροφορικής τελευταίας τεχνολογίας (με καθηγητές και εμπορικούς αντιπρόσωπους να κλείνουν - με το αζημίωτο - συμβόλαια συνεργασίας)

Ιστορία 3: η κερδοφορία των πολυεθνικών ως κριτήριο για το σχεδιασμό προγραμμάτων εκπαίδευσης

Το 2017 είχα ολοκληρώσει τη θητεία μου στο ΔΣ του Συλλόγου CSTA, ωστόσο διατηρούσα επαφή με τους - εξαίρετους, αν αφήσουμε στην άκρη την εξοικείωσή τους με την παιδεία ως "εμπόρευμα" - συναδέλφους καθηγητές πληροφορικής που γνώρισα στις ΗΠΑ. Τον Αύγουστο έλαβα ένα μέιλ, στο οποίο η αρχισυντάκτρια της τριμηνιαίας έντυπης εφημερίδας του Συλλόγου ζητούσε να της στείλω μια περίληψη πρόσφατου άρθρου "μου" για δημοσίευση στο επόμενο τεύχος. Δεν θυμόμουν να είχα γράψει κάποιο άρθρο, ωστόσο άνοιξα το λινκ και διάβασα τον τίτλο: ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγε ότι "η ελλειμματική επιμόρφωση εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επιφέρει κόστος στις μεγάλες εταιρίες".

Σαφέστατα δεν ήταν δικό μου, και το μπέρδεμα ήταν το εξής: μη-εξοικειωμένη η αρχισυντάκτρια με τα ελληνικά ονόματα, έστειλε κατά λάθος σε μένα το μέιλ ενώ απευθυνόταν στην πραγματική συντάκτρια του άρθρου, της οποίας το όνομα για έναν ξένο ίσως έμοιαζε με το δικό μου. Μιας όμως και ήλθε στην αντίληψή μου, το διάβασα το άρθρο. Μιλούσε για τους CEO και τα talent pools και πόσα χρήματα δαπανούν οι επιχειρήσεις για να επιμορφώσουν το προσωπικό τους, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να γλιτώσουν τα έξοδα αυτά αν οι εκπαιδευτικοί επένδυαν στην επιμόρφωσή τους με στόχο να προσφέρουν στους μαθητές γνώσεις και δεξιότητες επιθυμητές στον επιχειρηματικό κόσμο. Το μακροσκελές άρθρο έδινε αριθμητικά στοιχεία σε δολλάρια ανά κεφάλι για τις οικονομίες κλίμακος που θα πετύχαιναν οι εταιρίες, αν τα σχολεία προσάρμοζαν το πρόγραμμα σπουδών στις δικές τους ανάγκες. Δεν πίστευα στα μάτια μου!

Το να λαμβάνει υπόψη του το εκπαιδευτικό σύστημα τις ανάγκες της αγοράς είναι βεβαίως ρεαλιστικό, μιας και οι τωρινοί μαθητές είναι οι αυριανοί υποψήφιοι της αγοράς εργασίας. Όμως το να σχεδιάζεις το σύστημα εκπαίδευσης ώστε να αυξάνει την κερδοφορία των μεγάλων εταιριών και των πολυεθνικών επειδή γλιτώνουν περιττά έξοδα επιμόρφωσης, ξεφεύγει από κάθε έννοια λογικής και ηθικής και μετατρέπει την παιδεία σε εμπορικό προϊόν προσαρμόσιμο αποκλειστικά στις επιταγές της αγοράς, αποκόπτοντας την από το θεμελιώδη ρόλο που παίζει στην εγκυκλοπαιδική μόρφωση και ψυχική καλλιέργεια των παιδιών μας.

Όπως δηλώνω στον τίτλο, με το άρθρο αυτό απευθύνομαι στους ΓΟΝΕΙΣ. 

Και τους ρωτώ: είναι αυτό το σχολείο που θέλετε;

Τον εκπαιδευτικό θα τον εκτιμάτε περισσότερο ως πλασιέ εμπορικών εκπαιδευτικών πακέτων; 

Επιθυμείτε το διαχωρισμό των σχολικών μονάδων σε δύο ταχύτητες, μια για τους προνομιούχους όπου θα υπάρχει μεγάλο ένδιαφέρον για επιδότηση από χορηγούς και ιδιώτες και μια για εκείνα τα σχολεία που είτε επειδή βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, είτε επειδή είναι μικρά, είτε επειδή φιλοξενούν παιδιά με μειωμένα προνόμια θα αφήνονται κυριολεκτικά στην τύχη τους; 

Τέλος, συμφωνείτε με τον επανασχεδιασμό των σχολικών προγραμμάτων ώστε να εξυπηρετούν καλύτερα την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων;

Αν η απάντησή σας στα παραπάνω ερωτήματα είναι ΝΑΙ, τότε ο νέος νόμος για την παιδεία είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σας.

 Αν αυτά που διαβάσατε σας προβλημάτισαν, συζητήστε τις ανησυχίες σας στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και ενώστε τη φωνή σας με τους εκπαιδευτικούς. 

Η εμπορικοποίηση της παιδείας είναι ο λόγος που αντιδρούν στην αξιολόγηση, και όχι ο φόβος ότι θα κριθούν "τεμπέληδες". 

Και να γνωρίζετε ότι το σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση έχει ήδη αποτύχει στην Ευρώπη: διαβάστε το χαιρετισμό του φορέα National Education Union της Αγγλίας στους δικούς μας φορείς ΔΟΕ, ΕΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ.

Μίνα Θεοφιλάτου
Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός και Τεχνολογίας Υπολογιστών Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μίου Πατρών
Πρώην καθηγήτρια Πληροφορικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Νέο βιβλίο της Ερη Ριτσου: "Η υπόσχεση του παιδιού" !!!

 

 Ερη Ριτσου:

Το βιβλιαράκι μου "Η υπόσχεση του παιδιού" κατά πως το βλέπω θα βγει την άνοιξη.

 Μου έστειλαν όμως μια πρώτη εικόνα που έφτιαξε η Έρση Σπαθοπούλου, που είχε θεσπέσια εικονογραφήσει και την "Μεγάλη καφετιά αρκούδα που βρήκε την ευτυχία" και χάρηκα τόσο πολύ γιατί μ' αρέσει απίστευτα η δουλειά της, που είπα να μοιραστώ τη χαρά μου και να σας βάλω κι ένα μικρό κομμάτι από το καινούργιο οικολογικό μου παραμύθι που θα δημοσιευτεί πια αυτόνομα (μια που ήδη έχει συμπεριληφθεί στον τόμο παραμυθιών που εξέδωσε η Ηδύλη στη Σάμο).
"Μια φορά κι έναν καιρό, σε λιβάδι δροσερό, ζούσε μία πεταλούδα που ΄χε φίλη μιαν αρκούδα. Από το πρωί πετούσε, τα λουλούδια όλα τρυγούσε απ’ το νόστιμό τους μέλι που το ζήλευαν οι αγγέλοι. Ζούσε στον Παράδεισό της, που η ζωή την είχε στείλει και καμάρωνε πως είχε μιαν αρκούδα καλή φίλη. Παίζανε μαζί ωραία και χαιρόντουσαν πολύ, που κι οι δυο κάναν παρέα. Έρχοταν κι ένα πουλί και τους άρεσε, ω πόσο, να τ’ ακούνε να λαλεί.
Μια φορά της είχε φέρει και τα δυο της αρκουδάκια, που κυλιόνταν στο γρασίδι σαν χαρούμενα παιδάκια. Βγάζανε μικρές φωνούλες για να δείξουν τη χαρά τους και χαζεύαν τα πουλάκια που κουνούσαν τα φτερά τους.
Χάρηκε η πεταλούδα και τ΄αγάπησε κι αυτά και πολύ επιθυμούσε να τα δει έστω κλεφτά. «Φέρτα μόνο μια στιγμούλα» όλο την παρακαλούσε κι η αρκούδα αποκρινόταν, ήθελε μα δεν μπορούσε. «Βλέπεις έξω από το δάσος ειν’ οι κίνδυνοι μεγάλοι. Οι άνθρωποι είναι καλοί, μα υπάρχουν και οι άλλοι. Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν, οι δικές μας οι ζωές πως καθόλου δεν αξίζουν.» έλεγε στην πεταλούδα, λυπημένη, η αρκούδα...."
.

Τα «γιατροσόφια» της ενεργειακής φτώχειας k τα «πράσινα new deal» για το ρεύμα...

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
«Στοχοπροσηλωμένη» στην πολιτική που εκτινάσσει τις τιμές του ρεύματος

Στην απαρέγκλιτη εφαρμογή των «πράσινων» στόχων της ΕΕ δεσμεύτηκε για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια τελετής εγκαινίων μιας νέας φωτοβολταϊκής μονάδας στην Κορινθία, δεσμευόμενος ταυτόχρονα προς τους ομίλους του χώρου και ευρύτερα όσων εμπλέκονται στις «πράσινες μπίζνες» ότι η παροχή κάθε είδους εξυπηρέτησης από την κυβέρνησή του προς αυτούς θα συνεχιστεί απρόσκοπτα.

Οπως είπε χαρακτηριστικά, «προσωπική του φιλοδοξία» είναι η Ελλάδα να αναδειχτεί «πρωταγωνίστρια» στην πολιτική πράσινης μετάβασης της ΕΕ, απαγγέλοντας το γνωστό ποίημα περί πρόσβασης «σε πιο φθηνό ρεύμα, σε θέσεις εργασίας και σε αντισταθμιστικά οφέλη» από τις επενδύσεις του είδους. Αυτά την ώρα που ακριβώς η πολιτική του «πράσινου new deal» που προώθησαν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, οδηγεί - όπως επιβεβαιώνεται ξανά τις μέρες αυτές - σε τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα, ενεργειακή φτώχεια, αλλά και χιλιάδες απολύσεις και τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα στον κλάδο.

Παράλληλα αναφέρθηκε ξανά στην ανάγκη «εκσυγχρονισμού» του πλαισίου που διέπει το ειδικό χωροταξικό των ΑΠΕ, αλλά και στο νέο πεδίο κερδοφορίας που θα ανοίξει η κυβέρνηση για τα μονοπώλια του χώρου με τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, το θεσμικό πλαίσιο του οποίου αναμένεται σύντομα. Ενώ ξεχωριστό κάλεσμα απηύθυνε και στις τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την ενεργειακή μετάβαση.

Δεν παρέλειψε φυσικά να αναφερθεί και στις εφάπαξ «παροχές» της κυβέρνησης προς τα λαϊκά στρώματα για τη δήθεν μείωση των τιμολογίων ηλεκτρισμού, λέγοντας ότι όπως στο ηλεκτρικό ρεύμα έτσι και στο φυσικό αέριο δεν θα υπάρξουν αυξήσεις για τους καταναλωτές εξαιτίας των αυξήσεων των διεθνών τιμών.

Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό που προκύπτει απ' τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ, είναι ότι τελικά οι αυξήσεις στο ρεύμα για ένα διάστημα θα είναι... μικρότερες από όσα διαρρέονταν όλο το προηγούμενο διάστημα και ο λαός θα πληρώσει από την άλλη τσέπη με «πράσινα χαράτσια».

Θυμίζουμε ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης αφορούν τη συγκρότηση ενός νέου «ταμείου ενεργειακής μετάβασης», στο οποίο θα διατεθούν σε πρώτη φάση 150 εκατομμύρια ευρώ, απ' όπου και θα καλύπτεται ένα μέρος των αυξήσεων στο ηλεκτρικό ρεύμα έως το τέλος του έτους. Και αυτά βέβαια τα χρήματα του ταμείου θα προέλθουν από τα έσοδα του «συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων ρύπων», τα οποία πρακτικά πληρώνονται από τα «πράσινα» χαράτσια στον λιγνίτη που ουσιαστικά επιβαρύνουν τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα.

Στο τυπικό μέρος της υπόθεσης, μετά την κυβερνητική παρέμβαση, η αύξηση που θα καταβάλλουν τα νοικοκυριά μέχρι τέλος Δεκέμβρη θα κυμαίνεται περί τα 2 με 3 ευρώ το μήνα και σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς εάν δεν υπήρχε η παραπάνω επιδότηση, οι επιπλέον χρεώσεις μπορεί να έφταναν και τα 44 ευρώ μηνιαίως για ένα μέσο νοικοκυριό.

Στην ουσία δηλαδή η κυβέρνηση ομολογεί ότι η πολιτική «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρισμού και της απολιγνιτοποίησης προκαλεί τεράστιες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, μόνο που... προσωρινά οι αυξήσεις αυτές δεν θα επιβαρύνουν εξολοκλήρου άμεσα τα νοικοκυριά, αλλά έμμεσα, με ένα μέρος από το «χαράτσι» (κόστος ρύπων) που τα επιβάρυνε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Πάντως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κυβερνητική παρέμβαση αφορά μόνο τις καταναλώσεις έως 300 Kwh για τους πελάτες όλων των προμηθευτών των συμπεριλαμβανομένων επιχειρήσεων αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών που είναι στη χαμηλή τάση και επιπλέον 300 Kwh για τους πελάτες της ΔΕΗ, μέχρι τις 600 Kwh συνολικά. Στις καταναλώσεις άνω των 600 Kwh οι αυξήσεις θα πέφτουν κανονικότατα και «τσεκουράτα» στους επόμενους λογαριασμούς ρεύματος που θα σταλούν σε όσους βρίσκονται σε αυτές τις κατηγορίες κατανάλωσης, ανάμεσά τους πολλά μικρά καταστήματα.

Ηδη άλλωστε από την αρχή του χρόνου που έχει αρχίσει και ανεβαίνει σε πρωτοφανή επίπεδα το κόστος ρύπων, είναι χιλιάδες εκείνοι οι καταναλωτές πελάτες των λεγόμενων «εναλλακτικών παρόχων» που πληρώνουν διψήφιες αυξήσεις στους λογαριασμούς τους, αφού αυτές οι εταιρείες στα χαμηλά τιμολόγια που προσέφεραν ονομαστικά και ως «κράχτη» για να τραβήξουν πελατεία, δεν περιλάμβαναν εξαρχής το σχετικό κόστος.

ΕΥΡΩΠΗ
Εκατομμύρια νοικοκυριά αντιμέτωπα με ενεργειακή φτώχεια

Αντιμέτωποι με μεγάλες αυξήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια και με γιγάντωση της ενεργειακής φτώχειας βρίσκονται εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη, εγκλωβισμένοι για άλλη μια φορά στην παραγωγή της Ενέργειας με σκοπό το κέρδος, στους οικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς των μονοπωλίων της Ενέργειας και των καπιταλιστικών κρατών, στις συνέπειες της παγκόσμιας «κούρσας» για «πράσινες» επενδύσεις.

Οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας εκτινάχθηκαν στα ύψη τον τελευταίο χρόνο και αναμένονται νέες αυξήσεις - φωτιά, εξαιτίας των αυξήσεων των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, του κόστους των δικτύων και των υποδομών μεταφοράς εμπορευμάτων, καθώς και της τιμής στους πλειστηριασμούς των αδειών εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στο παγκόσμιο «εμπόριο ρύπων».

Ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και τη μείωση της ζήτησης καυσίμων, τα κράτη - πετρελαιοπαραγωγοί (ΟΠΕΚ - Ρωσία, ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία κ.ά.) ξεκίνησαν τα παζάρια και τις διαπραγματεύσεις για τη συγκράτηση της παραγωγής πετρελαίου προκειμένου να μην πέσουν οι τιμές. Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί κατέληξαν σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου, με θύματα και τελικούς αποδέκτες τους λαούς.

Χτες η τιμή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια των χρηματιστηριακών συναλλαγών σημείωσε νέο ρεκόρ, ξεπερνώντας τα 800 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα, ενώ η τιμή του πετρελαίου ανήλθε σε 74 δολάρια το βαρέλι.

Αυξήσεις - «φωτιά» και μέτρα - «ασπιρίνες»

Στην Ιταλία «το περασμένο τρίμηνο ο λογαριασμός του ηλεκτρικού αυξήθηκε κατά 20% και το επόμενο τρίμηνο θα αυξηθεί κατά 40%. Είναι πράγματα που πρέπει να λέγονται και τα οποία έχουμε το χρέος να αντιμετωπίσουμε», σημείωσε ο Ιταλός υπουργός αρμόδιος για την οικολογική μετάβαση, Ρομπέρτο Τσινγκολάνι, μιλώντας σε συνέδριο που οργάνωσε στη Γένοβα το μεγαλύτερο ιταλικό συνδικάτο, Cgil.

Οπως είπε ο Ιταλός υπουργός, «για τη θεαματική άνοδο των τιμών ευθύνεται η "έκρηξη" του κόστους των πρώτων υλών, ιδίως του φυσικού αερίου».

Μπροστά στον κίνδυνο εκατομμύρια σπίτια στην Ιταλία να μείνουν χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση, η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι προσπάθησε να αντιμετωπίσει με «ασπιρίνες» την αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας κατά 9,9% και του φυσικού αερίου κατά 15,3% το τρίτο τρίμηνο, με ένα πακέτο 1,2 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για να σώσει 2,3 εκατ. νοικοκυριά από την «απόλυτη» ενεργειακή φτώχεια. Ετσι, με την κυβερνητική παρέμβαση - με χρήματα του ιταλικού λαού - η ηλεκτρική ενέργεια θα αυξηθεί... μόλις κατά 4,7% και το φυσικό αέριο κατά 9,8%!

Σύμφωνα με την Ιταλική Ενωση Καταναλωτών (Unc), η αύξηση αυτή σημαίνει ότι «κατά μέσο όρο κάθε νοικοκυριό της χώρας θα κληθεί να πληρώσει ετησίως 247 ευρώ περισσότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα».

Με αντίστοιχα μέτρα προσπαθεί και η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σοσιαλιστών - «Ποδέμος» στην Ισπανία να αναχαιτίσει τις τεράστιες αυξήσεις, αφού η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας εκτινάχθηκε κατά 43,7% σε ετήσια βάση τον Αύγουστο, σύμφωνα με τον Σύλλογο «Καταναλωτών σε Δράση». Η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ θα μειώσει τον ΦΠΑ στην ηλεκτρική ενέργεια στο 10% (από 21%), αλλά μέχρι τον Δεκέμβρη, και σκοπεύει να επιβάλει πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου.

Τίποτα βέβαια από τα προσωρινά αυτά «γιατροσόφια» - που αντίστοιχά τους ανακοίνωσε και η κυβέρνηση της ΝΔ - δεν μπορεί να δώσει απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια που φουντώνει, ως η «άλλη όψη» του «πράσινου new deal» για τους επιχειρηματικούς ομίλους

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/9/21&id=18334&pageNo=5

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» - ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΝΕ...ΙΣΤΟΡΙΑ !!

Διαβάστε: 

Τον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ" του Κώστα Βάρναλη από την e-βιβλιοθήκη του "Οικοδόμου"

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ, "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" by Οικοδόμος

Η ποιητική συλλογή του Κώστα Βάρναλη «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» βρήκε τη θέση της στο ράφι της e-βιβλιοθήκης μας, από το οποίο μπορεί ο καθένας να την κατεβάσει, να την διαβάσει ή να την αποθηκεύσει στον υπολογιστή του. 
Πρόκειται για την επανέκδοση του ΚΕΔΡΟΥ που έγινε το 1966 και έχει εδώ και πολλά χρόνια εξαντληθεί (στην οποία ο ποιητής πρόσθεσε έξι ποιήματα) και όχι την πρώτη έκδοση του 1965 όπως γράφουμε στις πληροφορίες που συνοδεύουν το βιβλίο στο «ανέβασμά» του στο  Scribd. 
Αυτά συμβαίνουν όταν οι εκδοτικοί οίκοι δεν αναγράφουν στα βιβλία τους την ημερομηνία έκδοσής τους. 
Ελπίζουμε επίσης στην κατανόηση των αναγνωστών για την "καλλιτεχνική" επέμβαση στο εξώφυλλο του βιβλίου, που οφείλεται αποκλειστικά στις... αυξημένες ανησυχίες μας... περί αισθητικής των εκδόσεων, των πρώτων μαθητικών μας χρόνων. :)

https://www.scribd.com/document/139133551/ΚΩΣΤΑΣ-ΒΑΡΝΑΛΗΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ-ΚΟΣΜΟΣ

                Κάνει Καλό !!

Επιλογή Viva.La.Revolucion !!

"Η ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" ΤΩΝ Κ. ΜΑΡΞ-Φ. ΕΝΓΚΕΛΣ

Από τον πρόλογο της έκδοσης: Ο πραγματικός Ουμανισμός δεν έχει στη Γερμανία πιο επικίνδυνο εχθρό απ' τον σπιριτουαλισμό ή θεωρητικό ιδεαλισμό, που βάζει στη θέση του πραγματικού ανθρώπου την "αυτοσυνείδηση" ή το "πνεύμα" και μαζί με τους Ευαγγελιστές διδάσκει: αυτό που δίνει ζωή είναι το πνεύμα, το σώμα δεν είναι ωφέλιμο. Εννοείται πως αυτό το χωρίς σώμα πνεύμα μόνο στη φαντασία του έχει πνεύμα.
Αυτό που καταπολεμούμε στην "κριτική" του Μπάουερ, είναι ακριβώς η θεωρία που εδώ αναπαράγεται σαν γελοιογραφία. Από μας αυτή θεωρείται σαν η πιο τέλεια έκφραση των χριστιανογερμανικών αρχών, που καταβάλλουν την τελευταία τους προσπάθεια, μεταβάλλοντας την ίδια την κριτική σε δύναμη υπερβατική. [...]

Καλό Διάβασμα:

Το 1821 και η Αλήθεια του Γιάννη Σκαρίμπα

Από τον πρόλογο του συγγραφέα:

- Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι... Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν' αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτζαμπάσηδες. Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια. Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτζαμπάσηδων. Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αυτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους. Το ότι σ' αυτό η Επανάσταση γελάστηκε, δεν παειναπεί διόλου ότι τους εφείσθη. Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας. Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό, αυτό την έφαγε...

Καρλ Μαρξ ο Φιλόσοφος που Άλλαξε τη Ροή της Ιστορίας !!

05/05/1818
Γεννιέται στην πόλη Τριρ της Πρωσίας ο Καρλ Μαρξ. 

Αφού τέλειωσε το γυμνάσιο, ο Μαρξ πήγε στο Πανεπιστήμιο, στην αρχή στη Βόννη και έπειτα στο Βερολίνο όπου σπούδασε νομικά, προπαντός όμως ιστορία και φιλοσοφία. Τέλειωσε το Πανεπιστήμιο το 1841 με τη διδακτορική διατριβή για τη φιλοσοφία του Επίκουρου.
Με τον Φρίντριχ Ένγκελς συνδέθηκε το Σεπτέμβρη του 1844 στο Παρίσι, που από τότε έγινε ο πιο στενός του φίλος. 

Μαζί πήραν ενεργότατο μέρος στην τοτινή κοχλάζουσα ζωή των επαναστατικών ομάδων του Παρισιού (ιδιαίτερη σημασία είχε η θεωρία του Προυντόν, που ο Μαρξ την καταπολέμησε αποφασιστικά στην Αθλιότητα της Φιλοσοφίας το 1847) 

και επεξεργάστηκαν -παλεύοντας επίμονα ενάντια στις διάφορες θεωρίες του μικροαστικού σοσιαλισμού- τη θεωρία και την τακτική του επαναστατικού προλεταριακού σοσιαλισμού - κομμουνισμού. 

Το 1845, ύστερα από επιμονή της πρωσικής κυβέρνησης, ο Μαρξ απελάθηκε από το Παρίσι σαν επικίνδυνος επαναστάτης και πήγε στις Βρυξέλλες.

 Την άνοιξη του 1847, οι Μαρξ και Ένγκελς προσχώρησαν στην «Ένωση των Κομμουνιστών» και πήραν μέρος στο II Συνέδριό της (Νοέμβρης 1847 στο Λονδίνο), όπου έπαιξαν εξέχοντα ρόλο. 

Με εντολή του Συνεδρίου συνέταξαν και το περίφημο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος που εκδόθηκε το Φλεβάρη του 1848.

Στο έργο αυτό εκθέτονταν με μεγαλοφυή σαφήνεια και διαύγεια η νέα κοσμοαντίληψη, ο συνεπής υλισμός που αγκαλιάζει και την περιοχή της κοινωνικής ζωής, η διαλεκτική σαν η πιο ολόπλευρη και η πιο βαθιά διδασκαλία της εξέλιξης, η θεωρία της ταξικής πάλης και ο κοσμοϊστορικός επαναστατικός ρόλος του προλεταριάτου, του δημιουργού της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Η νέα θεωρία επιβεβαιώθηκε περίλαμπρα από την πορεία των επαναστατικών γεγονότων του 1848-1849, όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και απ' όλα τα προλεταριακά και δημοκρατικά κινήματα όλων των χωρών του κόσμου. 

Με τη νίκη της αντεπανάστασης ο Μαρξ παραπέμφθηκε σε δίκη και κατόπιν απελάθηκε από τη Γερμανία (16 Μάη 1849). 

Αρχικά πήγε στο Παρίσι. 

Απελάθηκε όμως και από κει και πήγε στο Λονδίνο, όπου έμεινε ως το τέλος της ζωής του. 

Από εκεί ο Μαρξ διεξήγε αμείλικτο πόλεμο εναντίον των θεωριών και των ρευμάτων του μικροαστικού και γενικότερα του μη προλεταριακού σοσιαλισμού που κυριαρχούσαν τότε. 

Σε μια σειρά ιστορικές εργασίες επεξεργάστηκε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της πολιτικής οικονομίας. 

Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του «Η κριτική της πολιτικής οικονομίας» (1859) και «Το Κεφάλαιο» (τ. 1, 1867).
Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Ι Διεθνής, η «Διεθνής ένωση των εργατών». 

Ο Μαρξ ήταν η ψυχή αυτής της οργάνωσης, ήταν εκείνος που έγραψε την πρώτη «Διακήρυξή» της, καθώς και μια σειρά αποφάσεις, δηλώσεις και διακηρύξεις της. 

Ο Μαρξ, συνενώνοντας το εργατικό κίνημα των διαφόρων χωρών, σφυρηλάτησε μια ενιαία τακτική της προλεταριακής πάλης της εργατικής τάξης των διαφόρων χωρών. 

Ύστερα από την ήττα της Κομμούνας του Παρισιού («Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία του 1871») και ύστερα από τη διάσπαση της Διεθνούς από τους μπακουνιστές, έγινε αδύνατη η παραμονή της Διεθνούς στην Ευρώπη. 

Έτσι, μετά το συνέδριο της Διεθνούς στη Χάγη (1872) ο Μαρξ εξασφάλισε τη μεταφορά του Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς στη Νέα Υόρκη. 

Η Διεθνής εκπλήρωσε έτσι τη διεθνή της αποστολή και παραχώρησε τη θέση της σε μια εποχή απροσμέτρητα πιο μεγάλης ανόδου του εργατικού κινήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, συγκεκριμένα στην εποχή της ανάπτυξής του σε πλάτος, στην εποχή της δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων στα πλαίσια κάθε εθνικού κράτους.

 Η εντατική δράση στη Διεθνή και η ακόμη πιο εντατική απασχόληση του Μαρξ υπέσκαψαν οριστικά την υγεία του. 

Πέθανε στις 14 Μαρτίου 1883 στο Λονδίνο.

Αλιεύτηκε απ' την σ. Ράνια !!

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΜΑΡΞ - 100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ

Το ΚΚΕ «σκαπανέας» στη μετάφραση και διάδοση του μαρξιστικού έργου στην Ελλάδα

«Μελέτη των κλασσικών μας Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν. Να εξασφαλιστούν προς την κατεύθυνση αυτή οι απαραίτητες υλικές προϋποθέσεις, πρωτ' απ' όλα καλές έγκυρες μεταφράσεις».1

 Τα λόγια αυτά του Ν. Ζαχαριάδη τον Ιούλη του 1945, στο κλείσιμο των εργασιών της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ, αναδεικνύουν γλαφυρά τη σταθερή έγνοια του ΚΚΕ, ακόμη και στις πιο δύσκολες φάσεις του ταξικού αγώνα, για μετάφραση και διάδοση των έργων των Μαρξ - Ενγκελς.

Για το ΚΚΕ η γνωστή λενινιστική αρχή «χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα» έχει μετατραπεί, στην εκατοντάχρονη πορεία του, σε «βίωμα», σε πυξίδα της ύπαρξης και της δράσης του. 

Μάρτυρας αυτής της προσπάθειας και σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας του ΚΚΕ είναι η αδιάλειπτη εκδοτική - διαφωτιστική δραστηριότητα του Κόμματος, από την ίδρυσή του έως σήμερα, κάτω από όλες τις συνθήκες.

Ξεχωριστό κομμάτι αυτής της συγκλονιστικής διαδρομής του ΚΚΕ αποτελεί η πρωτοπόρα και αναντικατάστατη συμβολή του στη μετάφραση και διάδοση του μαρξιστικού έργου στην Ελλάδα.

 Η έκδοση και κυκλοφορία των έργων των θεμελιωτών του μαρξισμού στα Ελληνικά αποτελεί βασική προϋπόθεση για την προώθηση της επαναστατικής θεωρίας στην εργατική τάξη της χώρας μας. 

Σε αυτήν την υπόθεση το ΚΚΕ αφιέρωσε και συνεχίζει να αφιερώνει συστηματικές προσπάθειες.

Οπως αναφέρεται στη Διακήρυξη για τα 100 χρόνια: «Το ΚΚΕ ιδρύθηκε σε μια χώρα που παρουσίαζε καθυστέρηση στην ανάπτυξη και συγκέντρωση της εργατικής τάξης συγκριτικά με τις χώρες που αποτέλεσαν το λίκνο του επαναστατικού εργατικού κινήματος, του κομμουνιστικού. Καθυστέρησε επίσης η διάδοση στην ελληνική γλώσσα βασικών έργων και διακηρύξεων του επιστημονικού κομμουνισμού. Παρ' όλ' αυτά, από τα πρώτα χρόνια του το Κόμμα ξεκίνησε την προσπάθεια για τη μετάφραση, έκδοση, διάδοση και εκλαΐκευση βασικών έργων της μαρξιστικής - λενινιστικής, της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας».

Δεν πρόκειται για εύκολο καθήκον. 

Το έργο των Μαρξ - Ενγκελς είναι πολυσχιδές, με απαράμιλλο θεωρητικό βάθος, η έγκυρη μετάφραση του οποίου από μόνη της αποτελεί μια συστηματική επιστημονική εργασία υψηλών απαιτήσεων. 

Μπορούμε να πούμε χωρίς υπερβολή ότι χωρίς το ΚΚΕ και τις ακαταπόνητες προσπάθειες των μελών και στελεχών του, των κομμουνιστών διανοητών και επιστημόνων που ανέλαβαν με ευσυνειδησία αυτό το καθήκον, η μετάφραση του έργου του Μαρξ στα Ελληνικά θα βρισκόταν «έτη φωτός πίσω» και συνεπώς η δυνατότητα να έρθει κανείς σε επαφή με το μαρξισμό στη χώρα μας.

Το ΚΚΕ «φέρνει» το μαρξιστικό έργο στην Ελλάδα

Για το νεαρό ΚΚΕ (ΣΕΚΕ), που ιδρύθηκε το 1918, η ανάγκη μετάφρασης και έκδοσης βιβλίων των θεμελιωτών του μαρξισμού ήταν τεράστια και συνδεόταν άμεσα με την πάλη για κατάκτηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του. 

Το 1ο Εθνικό Συμβούλιο του ΣΕΚΕ, με ειδική απόφασή του το Μάη του 1919, αποφασίζει τη συγκέντρωση των εκδοτικών δραστηριοτήτων υπό την ευθύνη της ΚΕ με σκοπό την προώθηση της εκδοτικής δουλειάς. 

Τον Ιούνη του 1919 κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση από το εκδοτικό του ΣΕΚΕ το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», το οποίο έως τότε υπήρχε στα Ελληνικά σε μετάφραση του λογοτέχνη Κ. Χατζόπουλου υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το κοινωνιστικό μανιφέστο».

Τον επόμενο χρόνο, τον Απρίλη του 1920, το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ αποφάσισε την ίδρυση εκδοτικής εταιρείας. 

Εξάλλου, ένας από τους 21 όρους εισδοχής στην Κομμουνιστική Διεθνή (ΚΔ) ήταν εκείνος που δέσμευε το Κόμμα στην ανάπτυξη εκδοτικής δραστηριότητας για τη διάδοση των έργων του μαρξισμού. Το 1921, ως μέσο ενίσχυσης του κομμουνιστικού χαρακτήρα του Κόμματος ιδρύεται η ΚΟΜΕΠ.

Τα επόμενα χρόνια, η πορεία «μπολσεβικοποίησης» του Κόμματος συνειδητοποιήθηκε και ως αναγκαιότητα ιδεολογικής ανάπτυξης με ενίσχυση της εκδοτικής δραστηριότητας και της εσωκομματικής μόρφωσης. 

Αποτυπώθηκε στην απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΚΕ, το Γενάρη 1925, με τίτλο «Οδηγίες της Εκτελεστικής Επιτροπής για τη Μορφωτική Εργασία»: 

«Η παραμέληση της καλλιεργείας της μαρξιστικής θεωρίας και της διαδόσεως των θεμελιωδών αρχών του κομμουνιστικού προγράμματος και της κομμουνιστικής τακτικής, ο περιορισμός στον εμπειρισμό και στη στενή πρακτική προχειρότητα υπήρξε πάντοτε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της "δράσεως" των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και ένα φαινόμενο που πάντα συνώδευσε κάθε παραστράτημα από τη βασική γραμμή του επαναστατικού μαρξισμού [...]. Η συστηματική μορφωτική λενινιστική εργασία είναι μια από τις προϋποθέσεις για την μπολσεβικοποίηση των κομμουνιστικών κομμάτων»2.

Το 1933, στην επέτειο των 50 χρόνων από το θάνατο του Κ. Μαρξ, με Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως τονίζεται στο σχετικό εισαγωγικό σημείωμα, κυκλοφορεί η Β' περίοδος της σειράς «Μαρξιστική Βιβλιοθήκη» (τεύχη στα οποία περιλαμβάνονταν σε συνέχειες μεταφράσεις μαρξιστικών έργων), στον κατάλογο της οποίας περιλαμβάνονται έργα όπως η «18η Μπρυμαίρ» του Κ. Μαρξ, η «Διαλεκτική της Φύσης» του Φ. Ενγκελς, έργα του Λένιν και του Στάλιν. 

Η εκδοτική δραστηριότητα και η μετάφραση μαρξιστικών έργων συνδέθηκε άμεσα σε εκείνη τη φάση με την πάλη του ΚΚΕ ενάντια στις λικβινταριστικές - διαλυτικές και τροτσκιστικές απόψεις, κάνοντας βήματα στην εδραίωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος Νέου Τύπου. 

Στο σημείωμα της «Μαρξιστικής Βιβλιοθήκης» αναφέρεται χαρακτηριστικά: 

«Οι διάφοροι διαστρεβλωτές του Μαρξισμού και του Λενινισμού, φορείς της αστικής ιδεολογίας μέσα στις τάξεις του προλεταριάτου, προσπαθούνε να κρυφτούνε κάτω από ''μαρξιστική'' ή ''μπολσεβίκικη - λενινιστική'' προσωπίδα για να διαστρέψουνε το νόημα της διδασκαλίας του Μαρξ και του Λένιν, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κεφαλαιοκρατίας. Ενάντια στις προσπάθειες αυτές των σοσιαλφασιστών και τροτσκιστών η ''Μαρξιστική Βιβλιοθήκη'' θ' αγωνιστεί, κάνοντας όσο το δυνατό πιο προσιτά στις φαρδειές εργαζόμενες μάζες τα έργα των δυο αθάνατων αρχηγών, καθώς και τα έργα των καλύτερων συναγωνιστών και μαθητών τους, Ενγκελς και Στάλιν»3.

Ακόμη και στους πιο δύσκολους καιρούς...

Η εκδοτική δουλειά του ΚΚΕ δεν σταμάτησε στιγμή, ούτε στην παρανομία, ούτε στο βουνό (προσαρμοσμένη στις συνθήκες της ένοπλης αναμέτρησης), ούτε αργότερα στην πολιτική προσφυγιά.

Το 1ο τεύχος (Β' περίοδος) της «Μαρξιστικής Βιβλιοθήκης» που κυκλοφόρησε στα 50 χρόνια από το θάνατο του Κ. Μαρξ, το 1933

Μέσα στη φωτιά του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ, ξεχωρίζει η έκδοση του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» το 1948, σε νέα μετάφραση του Μιλτιάδη Πορφυρογένη.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ορισμένες αποφάσεις - σταθμοί για τη μεταφραστική δουλειά του Κόμματος παίρνονται μέσα στις δύσκολες συνθήκες της ήττας του ΔΣΕ και της πολιτικής προσφυγιάς. 

Με Απόφαση του ΠΓ το Δεκέμβρη του 1949, καθορίζεται η έκδοση των «Διαλεχτών Εργων» των Μαρξ - Ενγκελς, η οποία ολοκληρώνεται με βάση το πλάνο σε δύο χρόνια και εκδίδεται το 1951 σε δύο τόμους. 

Με τα «Διαλεχτά Εργα» των Μαρξ - Ενγκελς κυκλοφόρησαν σημαντικά έργα όπως: 

«Μισθωτή εργασία και κεφάλαιο», «Μισθός, τιμή και κέρδος», «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «Η κριτική του προγράμματος της Γκότα», «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους» κ.ά. Επιπλέον, με την ίδια Απόφαση γίνεται η έκδοση δύο τόμων «Διαλεχτών Εργων» του Λένιν και τα «Ζητήματα Λενινισμού» του Στάλιν.

Στηριγμένη σε αυτήν τη δουλειά, η ΚΕ αποφασίζει τον Οκτώβρη του 1951 την έκδοση του «Κεφαλαίου», όπως και την έκδοση των «Απάντων» Λένιν και Στάλιν. 

Οπως αναφέρεται σε σχετική Απόφαση του ΠΓ με ημερομηνία 28/12/1951: 

«Οι επιτυχίες της ομάδας του Εκδοτικού στο 1951 πρέπει να σταθούν παράδειγμα και κίνητρο για μεγαλύτερες και καλύτερες επιδόσεις στον εκδοτικό τομέα και ειδικά στην καλή έκδοση του ''Κεφαλαίου'' του Μαρξ και των Απάντων του Λένιν και Στάλιν, που αποφάσισε η 2η Ολομέλεια της ΚΕ. (...) Εχοντας υπόψη τη σοβαρότητα και τον όγκο του έργου των κλασικών μαρξιστικο-λενινιστικών εκδόσεων για το 1952, το ΠΓ αποφασίζει να επιστρατεύσει γι' αυτή τη δουλειά όλες τις κατάλληλες μεταφραστικές δυνάμεις και να ευκολύνει παραπέρα την ορθολογικότερη διάθεσή τους, ώστε να πετύχουμε καλύτερη επεξεργασία των κειμένων».4

Το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», έκδοση του ΣΕΚΕ, 1919

Ειδική αναφορά αξίζει στο τιτάνιο έργο της μετάφρασης του «Κεφαλαίου», το οποίο με ευθύνη του ΠΓ ολοκληρώθηκε σε μετάφραση του Π. Μαυρομμάτη και μας προσφέρει σήμερα τη μοναδική ολοκληρωμένη έκδοση του «Κεφαλαίου» στα Ελληνικά. Οπως αναφέρει ο μεταφραστής σε συνέντευξή αργότερα: 

«Το 1952-1955 μετέφρασα τους δυο πρώτους τόμους στο Βουκουρέστι, όπου και τυπώθηκαν. Και ύστερα από 20χρονη σχεδόν διακοπή, μετάφρασα τον τρίτο τόμο του "Κεφαλαίου" στη Δρέσδη, όπου και τυπώθηκε, αργότερα επανατυπώθηκε στην Αθήνα το 1978 από το εκδοτικό "Σύγχρονη Εποχή". Ακολούθησαν οι δυο πρώτοι τόμοι, ή τα δυο πρώτα μέρη των "Θεωριών για την Υπεραξία" που εκδόθηκαν επίσης από το εκδοτικό "Σύγχρονη Εποχή" και τώρα μεταφράζεται και το 3ο μέρος...»5.

Τα επόμενα χρόνια, η εκδοτική - μεταφραστική δραστηριότητα του ΚΚΕ δεν έμεινε ανεπηρέαστη από τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή που συντελέστηκε με το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956, την επίδρασή της σε άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα και στο ΚΚΕ. 

Ως συνέπεια σταμάτησε η έκδοση σειράς έργων και ορισμένα αποσύρθηκαν, όπως «Τα οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού» του Ι. Στάλιν. 

Η καταδίκη και αποχώρηση της οπορτουνιστικής ομάδας στη 12η Ολομέλεια του 1968 έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ιστορική συνέχεια και το χαρακτήρα του Κόμματος, γεγονός που εκφράστηκε και στο εκδοτικό του έργο στη συνέχεια, κυρίως μέσα από τις εκδόσεις «Νέα Ελλάδα» και «Νέα Βιβλία» που κυκλοφόρησαν πλήθος βιβλίων.

Η «Σύγχρονη Εποχή» στυλοβάτης του μαρξιστικού βιβλίου

Το 1973, με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, ιδρύθηκε εκδοτικό με έδρα την Αθήνα. 

Ο πρώτος τίτλος που εξέδωσε ήταν «Ο Λενινισμός και η σύγχρονη εποχή», από όπου δόθηκε και ο τίτλος του νέου εκδοτικού: «Σύγχρονη Εποχή». 

Από την ίδρυσή της έως σήμερα, η «Σύγχρονη Εποχή» έχει αποτελέσει τον στυλοβάτη του μαρξιστικού βιβλίου, εκδίδοντας πλήθος έργων των θεμελιωτών του μαρξισμού, αλλά και πολυπληθείς τίτλους πολιτικού, ιστορικού, λογοτεχνικού, παιδικού βιβλίου.

Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (28/12/1951) σχετικά με την έκδοση των «Διαλεχτών Εργων» Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν - Στάλιν, όπως επίσης και σχετικά με τη μετάφραση και έκδοση του «Κεφαλαίου», που αποφασίστηκε στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ τον Οκτώβρη του 1951

Από τη «Σύγχρονη Εποχή» κυκλοφορούν τα πολύτομα έργα του «Κεφαλαίου», όπως και τα «Απαντα» του Β.Ι. Λένιν στην πλήρη τους έκδοση, πανομοιότυπη με τη ρωσική, που περιλαμβάνει 55 τόμους και 2 ευρετήρια και στους οποίους περιέχονται σχεδόν 9.000 κείμενα του Λένιν. Η έκδοση των «Απάντων» του Λένιν έχει και αυτή τη δική της ιστορία και αποτελεί ακόμη έναν μεταφραστικό άθλο του ΚΚΕ. Θα περιοριστούμε σε μια σύντομη αναφορά.

 Η πρώτη προσπάθεια μετάφρασης στα Ελληνικά ξεκίνησε με βάση την 4η ρωσική έκδοση. 

Η προσπάθεια αυτή δεν ολοκληρώθηκε (βγήκαν μόνο 27 από τους 45 τόμους), το μεταφραστικό υλικό όμως αξιοποιήθηκε για τη μετάφραση της 5ης, πλήρους έκδοσης. 

Η εργασία ξεκίνησε με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ το 1963. Ο πρώτος τόμος βγήκε το 1964 και το έργο ολοκληρώθηκε το 1985.

 Οπως αναφέρει ο Θ. Λιακόπουλος, ο οποίος είχε την ευθύνη της γενικής επιμέλειας της σειράς των «Απάντων»: 

«Στη μετάφραση, θεώρηση και επιμέλεια των "Απάντων" πήραν μέρος επιστήμονες Ελληνες μαρξιστές, διπλωματούχοι ανωτάτων σχολών, ελληνικών και σοβιετικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του δυτικού κόσμου, όπου εκδόθηκε η πλήρης έκδοση των "Απάντων" του Β.Ι Λένιν».6

Οι μεταφραστικές και εκδοτικές προσπάθειες του Κόμματος και της «Σύγχρονης Εποχής» συνεχίζονται, αυξάνοντας τον αριθμό των γραπτών των Μαρξ - Ενγκελς που είναι διαθέσιμα στη γλώσσα μας. 

Ολη αυτή η προσπάθεια έχει ως αποτέλεσμα ο Ελληνας αναγνώστης να έχει πρόσβαση σε μια εκτεταμένη σειρά, ακόμη και για τα διεθνή δεδομένα, έργων του μαρξισμού - λενινισμού.

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος αυτής της προσπάθειας, χρειάζεται να τονιστεί ότι το έργο του Μαρξ και του Ενγκελς είναι τεράστιο σε όγκο και πολυσχιδές. 

Εξάλλου, η ίδια η έκδοση του συνόλου των κειμένων των Μαρξ - Ενγκελς, η οποία γίνεται στο πλαίσιο της «Συνολικής Εκδοσης» των έργων των Μαρξ και Ενγκελς MEGA (Marx - Engels - Gesamtausgabe), αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025 και θα περιλαμβάνει τα κείμενα των κλασικών στην πρωτότυπη γλώσσα στην οποία γράφτηκαν (έχουν εκδοθεί έως σήμερα 64 από τους 114 προγραμματισμένους τόμους).

Μεγάλα τμήματα αυτού του τεράστιου έργου, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων βιβλία, πλήθος άρθρων, σημειώσεων, επιστολών, παραμένουν αμετάφραστα στα Ελληνικά, ενώ, όπως φάνηκε παραπάνω, ένα μέρος παραμένει αδημοσίευτο ακόμη και στα Γερμανικά. 

Το ΚΚΕ και το εκδοτικό του συνεχίζουν την προσπάθεια και σε αυτό το πλαίσιο κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια νέες, πληρέστερες μεταφράσεις, όπως η «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» του Κ. Μαρξ, νέες επιμέλειες, όπως η συλλογή κειμένων Μαρξ - Ενγκελς «Για τον Αναρχισμό», αλλά και ακυκλοφόρητα στα Ελληνικά κείμενα των Μαρξ - Ενγκελς, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στις συλλογές «Κείμενα για την οικονομία και την πολιτική», «Κείμενα για την οικονομική κρίση», «Επιστολές στον Κούγκελμαν», «Για την προκαπιταλιστική κοινωνική εξέλιξη».

Στο πλαίσιο των 200 χρόνων από τη γέννηση του Μαρξ που συμπληρώνονται αυτήν τη χρονιά, το ΚΚΕ και η «Σύγχρονη Εποχή» προγραμματίζουν νέες εκδόσεις, ενώ η ΚΟΜΕΠ ήδη, με το επόμενο τεύχος, εγκαινιάζει σχετικό αφιέρωμα στον Κ. Μαρξ.

Παραπομπές:

1. Εγγραφο 80344, Αρχείο ΚΚΕ

2. «Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τ. 2ος, 1925-1928, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 14

3. Εγγραφο 500185, Αρχείο ΚΚΕ

4. Εγγραφο 328741, Αρχείο ΚΚΕ

5. Αναφέρεται στο «Νέες περιπέτειες του "Κεφαλαίου" στην Ελλάδα», ΚΟΜΕΠ 4/2017

6. «Λενινιστικές Αλήθειες», Εισαγωγή, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», 1987, σ. 9

Του Κωστή ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ

μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ

*********

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Αξεπέραστη η μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία

Ανακοίνωση της Γραμματείας για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ

Σε ανακοίνωσή της για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Μαρξ, η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία, που συσπειρώνει 29 Κόμματα της Ευρώπης, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ, σημειώνει:

«Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διαφορετικούς τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε.

Στις 5 Μάη 1818, στην πόλη Τριρ της Πρωσίας, 200 χρόνια πριν, γεννήθηκε ο μεγάλος επαναστάτης Καρλ Μαρξ, που η συμβολή του ήταν καθοριστική στη θεμελίωση της επαναστατικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης όσο και στην οικονομική, πολιτική και φιλοσοφική σκέψη της ανθρωπότητας. Συνδέθηκε με τον Φρίντριχ Ενγκελς και με την αποφασιστική συμβολή τους διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στις πρώτες επαναστατικές ομάδες του Παρισιού. Αντιπάλεψε με συνέπεια διάφορες μικροαστικές θεωρίες για το σοσιαλισμό, που κυριαρχούσαν εκείνα τα χρόνια. Με την απέλασή του στις Βρυξέλλες το 1845, μαζί με τον Ενγκελς προσχώρησε στην "Ενωση των Κομμουνιστών" και πήρε μέρος στο 2ο Συνέδριό της, όπου έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην υιοθέτηση επαναστατικών θέσεων. Με εντολή του Συνεδρίου συνέγραψαν το περίφημο και αξεπέραστο έργο "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος", που εκδόθηκε το Φλεβάρη του 1848.

Στο έργο αυτό παρουσιάζεται με μεγαλοφυή σαφήνεια ο συνεπής υλισμός, που αφορά κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, ως η πιο ολοκληρωμένη και βαθιά διδασκαλία της εξέλιξης, με μοχλό τη θεωρία της ταξικής πάλης. 

Για πρώτη φορά, παρουσιάζεται ο κεφαλαιώδους σημασίας καθορισμός του πρωτοπόρου επαναστατικού ρόλου της εργατικής τάξης ως δημιουργού της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας, ως αποτέλεσμα του συμπεράσματος ότι "όλη η έως τώρα ιστορία των κοινωνιών είναι ιστορία της ταξικής πάλης" και ότι αυτή "οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου", η οποία "αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μια αταξική κοινωνία".

Σε μια σειρά από τις πιο ιστορικές στρατηγικές επεξεργασίες του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, ο Μαρξ ανέπτυξε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της Πολιτικής Οικονομίας. 

Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του "Η κριτική της πολιτικής οικονομίας" (1859), όπως βεβαίως και στο "Κεφάλαιο" (ο πρώτος του τόμος εκδόθηκε το 1867), που αποτέλεσε ανεπανάληπτη μελέτη για το παγκόσμιο προλεταριάτο του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, της οικονομικής του λειτουργίας, καθώς και πολύτιμη συμβολή στην επιστημονική τεκμηρίωση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μεταξύ άλλων με την ανάλυση του όρου της υπεραξίας.

Μετά τα επαναστατικά γεγονότα του 1848, απελαύνεται στη Γερμανία, τη Γαλλία, καταλήγοντας στο Λονδίνο. Εκεί αποτέλεσε τον πρωτεργάτη της "Διεθνούς Ενωσης των Εργατών", συγγράφοντας την ιδρυτική "Διακήρυξή" της και σειρά αποφάσεών της, συνενώνοντας στην πράξη το εργατικό κίνημα των διαφόρων χωρών σε μια εποχή επαναστατικής ανόδου του προλεταριάτου και δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων σε κάθε χώρα, που σφραγίστηκε με την περίφημη Παρισινή Κομμούνα το 1871.

Το αξεπέραστο έργο των Μαρξ - Ενγκελς και η μεθοδολογία του ιστορικού υλισμού που ανέπτυξαν, με τη μοναδική συνεισφορά του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό, την προλεταριακή επανάσταση και την οργάνωση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, επέτρεψαν στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία να αποκτήσει διεθνή δυναμική. 

Οι απόψεις και ο αγώνας τους αποτέλεσαν και αποτελούν έμπνευση και φωτισμένο οδηγό για την εργατική τάξη, προκειμένου να εκπληρώσει την επαναστατική αποστολή της, να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να οικοδομήσει τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία. 

Το έργο του Μαρξ, παρότι έχει αποσιωπηθεί από τους αστούς εδώ και χρόνια και έχει αποτελέσει στόχο αναρίθμητων οπορτουνιστικών και φιλελεύθερων επιθέσεων διαστρέβλωσης και κάθε είδους παραμόρφωσης στο όνομα του μαρξισμού, στέκει σήμερα ακλόνητο και συνεχίζει να επιτελεί τον αναντικατάστατο ρόλο στην ανάλυση των σύγχρονων κρίσεων του καπιταλισμού και στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Τα Κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας τιμούν τον Καρλ Μαρξ και την ανεκτίμητη προσφορά του με τη συνέχιση της πάλης στην κάθε χώρα, για να ανυψώσει ο μαρξισμός - λενινισμός τις εργατικές, λαϊκές συνειδήσεις στις χώρες μας. 

Συνεχίζουμε την ιδεολογικοπολιτική πάλη ενάντια στον ταξικό εχθρό. 

Τεκμηριώνουμε με την κοσμοθεωρία μας το μαρξισμό - λενινισμό και τη δράση μας την ανάγκη να χειραφετηθεί η εργατική τάξη και με τη συμμαχία της με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να ανατρέψει τη σημερινή αστική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να οικοδομήσει το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

 Με πίστη και αφοσίωση, με επαναστατική αισιοδοξία, δρούμε καθημερινά ανταποκρινόμενοι στο διαχρονικής αξίας διεθνιστικό κάλεσμα: 

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!».

Ριζοσπάστης !!