Η ΣΕΜΙΝΑ ΜΑΣ ❤️🌹🚩

Semina Digeni σε μια απολαυστική συνέντευξη στον Νίκο Συρίγο. Ιδού:

***

Η Σεμίνα Διγενή, μία από τις εμπειρότερες Ελληνίδες δημοσιογράφους και υποψήφια με το ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας, μιλά στο Newsbomb.gr για τις Εκλογές 2023, αλλά και τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα της σύγχρονης εποχής.
Το όνομά της αναμφίβολα αποτελεί ζωντανή ιστορία της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.

Η Σεμίνα Διγενή είναι μια από τις σημαντικές δημοσιογράφους της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Για το έργο της στον κλάδο δεν χρειάζονται πολλά λόγια, καθώς μιλά από μόνο του. Η ίδια διεκδικεί ξανά την ψήφο των πολιτών στον Νότιο Τομέα της Αθήνας, καθώς είναι υποψήφια στις Εκλογές 2023 με το ΚΚΕ.
«Θα είναι τιμή μου να εκλεγώ, γιατί οι βουλευτές του ΚΚΕ, διαφέρουν από τους υπόλοιπους», αναφέρει μεταξύ άλλων στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Newsbomb.gr και τον Νίκο Συρίγο.

****

-Τι έχει κρατήσει η πολιτικός Σεμίνα Διγενή από τη δημοσιογράφο Σεμίνα Διγενή;
Κυρίως την εμμονή με την έρευνα. Αλλά και τον ενθουσιασμό για νέους ορίζοντες, το πάθος για την αλήθεια, τη συνεχή δημιουργικότητα, τη μανία με τη συνέπεια.
Μόνο που τώρα το πάθος της δημοσιογραφικής έρευνας, περιλαμβάνει και άλλου τύπου περιέργειες. Δεν αρκεί μόνο το αποτέλεσμα μιας έρευνας, χρειάζεται και η ερμηνεία του και η αποκωδικοποίησή του και η γνώση των συνεπειών του και η προοπτική του και κυρίως οι προτάσεις αντιμετώπισής του.

-Με τι θα είναι ευχαριστημένη το βράδυ της 21ης Μαίου;
Με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ισχυροποίηση του κόμματος, κάτι που θα σήμαινε ισχυρότερο λαό. Η ελπίδα για καλύτερες μέρες βρίσκεται μόνο στον δρόμο της σύγκρουσης με αυτό το σύστημα που μας έχει διαλύσει. Κόντρα στις κυβερνήσεις του, που έκαναν τη ζωή μας εφιαλτική, που επέβαλλαν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από τα funds, το χρηματιστήριο ενέργειας, την εμπορευματοποίηση του νερού, τους μισθούς πείνας, τη δουλειά χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα, κυριακάτικη αργία και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, σ αυτούς που έφερναν μνημόνια κλπ. κλπ. Που μας φλόμωσαν στα παραμύθια, την παραπλάνηση, τη διαστρέβλωση και τα ψευτοδιλήμματα.

-Πώς θα χαρακτηρίζατε το προεκλογικό σκηνικό αυτών των ημερών;
Ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου, με την υποκρισία να γιγαντώνεται στα αστικά πολιτικά κόμματα και τις ψευτοσυγκρούσεις τους να πυκνώνουν, ενώ όλοι πλέον ξέρουμε την αγαστή συνεργασία τους στα μεγάλα θέματα και την σύμπλευσή τους στα στρατηγικά ζητήματα. Βλέπουμε ένα κακό έργο που εμπαίζει το λαό και που παίζεται -εναλλάξ ή και ταυτόχρονα- από δύο θιάσους, απλώς με διαφορετική διανομή. Με ένα σενάριο, που δεν επιφυλάσσει καμμιά πρωτοτυπία.

-Γιατί το ΚΚΕ δεν έχει κεφαλαιοποιήσει την κρίση των τελευταίων χρόνων παρότι τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα είναι αυτά που έχουν πληγεί;
Οι άνθρωποι σ αυτό το κόμμα, αγωνίζονται πάνω από έναν αιώνα, για έναν καλύτερο κόσμο, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, δηλαδή εξορίες, φυλακές, βασανιστήρια, εκτελέσεις. Και σήμερα όμως, οι κομμουνιστές μπαίνοντας μπροστά σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα, συνεχίζουν να μην περνάνε εύκολα, με απολύσεις, διώξεις, τρομοκρατία από εργοδότες, δικαστήρια και φυλακίσεις. Η αλήθεια είναι πως το κύρος του ΚΚΕ ξεπερνάει τα εκλογικά του ποσοστά και σε δημοσκόπηση με την ερώτηση “ποιο κόμμα θεωρείτε αξιόπιστο”, το ΚΚΕ ήταν πρώτο!
Τα μηνύματα από παντού είναι πάντως, πολύ ενθαρρυντικά.
Νομίζω πως έγινε πλέον παλλαϊκή απαίτηση το «ποτέ ξανά», με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, σηματοδοτώντας πως πρέπει να αλλάξουμε και τον τρόπο που σκεφτόμαστε και τον τρόπο που ψηφίζουμε.

-Στις εκλογές του 2019 εκλεγήκατε Ευρωβουλευτής, αλλά παραδώσατε τη θέση σας στον κ. Νικολάου. Αυτήν τη φορά αν ξαναεκλεγείτε, θα παραμείνετε;
Ναι. Κατεβαίνω υποψήφια με το ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας. Θα είναι τιμή μου να εκλεγώ, γιατί οι βουλευτές του ΚΚΕ, διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Δεν έχουν ποτέ παραπλανήσει με ψέματα και μισές αλήθειες το λαό, δεν συναλλάσσονται με λόμπι, εισπρακτικές εταιρείες και με επιχειρηματίες.
Τους συναντάς μόνο σε χώρους δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι αγωνίζονται και δοκιμάζονται, εκεί που η νεολαία διεκδικεί και ονειρεύεται, εκεί που επιχειρούνται βίαιες εξώσεις, βρίσκονται πάντα δίπλα στις κινητοποιήσεις των φοιτητές, των καλλιτεχνών, των συνταξιούχων, των ανέργων.
Για σκεφτείτε, θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα τα πράγματα για όλους μας, αν το ΚΚΕ είχε περισσότερους από 15 βουλευτές με τέτοιου τύπου δραστηριότητα;

-Τον τελευταίο καιρό ο Δημήτρης Κουτσούμπας «κάνει γκελ» στις νεότερες γενιές! Άλλαξε κάτι ή άλλαξαν οι πιτσιρικάδες;
Κάνει γκελ, όπως λέτε, γιατί είναι αυθεντικός! Είναι έντιμος, ειλικρινής, ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος, cool, με χιούμορ και απίστευτες αντοχές. Ένας γενικός γραμματέας duracell. Είναι λογικό να έχει μεγάλο έρεισμα στη νεολαία.
Πιστεύω, πως ειδικά οι Μillennials και η Generation Z, οι γενιές δηλαδή, που έχασαν τα πάντα, ήρθε η στιγμή να τα αλλάξουν όλα! Αισθάνονται -και το δείχνουν- οργή και αγανάκτηση απέναντι στο σύστημα, έχουν απογοητευτεί από όσους κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια και στις εκλογές, φαντάζομαι πως μόνο μία πραγματικά αντισυστημική επιλογή θα τους εκφράσει, η ψήφος στο ΚΚΕ. Ήδη η μεγάλη νίκη, η πρωτιά της Πανσπουδαστικής, έστειλε το πρώτο μήνυμα νίκης. Τα πρώτα βήματα έγιναν. Την Κυριακή θα γίνει το άλμα! Και η πρωτιά αυτή, δεν ήταν η μοναδική που σκόρπισε δύναμη και αισιοδοξία. Τα αποτελέσματα σε μια σειρά από σωματεία και φορείς το προηγούμενο διάστημα, οι πρωτιές των ταξικών δυνάμεων σε Εργατικά Κέντρα (όπως της Αθήνας), κόντρα στην παρέμβαση της εργοδοσίας, έδωσαν ανάταση σε χιλιάδες εργαζόμενους, για τα δύσκολα που είναι μπροστά.

-Στις εκλογές αυτές αναμένεται να ψηφίσουν για πρώτη φορά 400.000 νέοι και νέες, τι προβλέπετε πως θα κάνουν;
Τους πολιορκούν όλα τα αστικά κόμματα. Μιλάμε για στενό μαρκάρισμα, εκβιασμούς και απόπειρες εξαγορασμού τους.
Αυτοί οι νέοι άνθρωποι όμως, που μεγάλωσαν μέσα σε κρίσεις, μνημόνια, πανδημίες και τώρα με πόλεμο, ακρίβεια, ανασφάλεια και μια εγκληματική πολιτική που κοστολογεί ακόμη και την ανθρώπινη ζωή, θα απορρίψουν τη λογική του «πάμε και όπου βγει», που οδηγεί στο γκρεμό. Έχουν έστω κι ένα λόγο να πιστέψουν ή να εμπιστευτούν αυτούς που τους σπάνε στο ξύλο στις διαδηλώσεις; Που τους επιφυλάσσουν μισές ζωές; Ή θα εξαγοραστούν με τα γελοία κουπόνια που τους υπόσχονται, τα 150άρια και τα τριήμερα στις Κυκλάδες;

-Ένα βράδυ αρκούσε στη Σεμίνα Διγενή για να εγκαταλείψει την τηλεόραση, έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια… Τι θα την έκανε να αφήσει την πολιτική;
Η μια "εγκατάλειψη" έχει να κάνει με επάγγελμα, η άλλη με ιδεολογία, θα ήταν σαν να αρνιέμαι τον εαυτό μου. Άλλωστε όσοι αδιαφορούν για την πολιτική, γίνονται έρμαια αυτής που τους επιβάλλεται.

-Η Σεμίνα λείπει από την τηλεόραση, στη Σεμίνα λείπει η τηλεόραση;
Όχι, νομίζω πως μόνο κάποιοι άνθρωποι μου έχουν λείψει πολύ. Ξεχωριστοί συνάδελφοι με τους οποίους δημιουργήσαμε ωραία πράγματα και κάποιοι δάσκαλοι που με καθόρισαν και με κράτησαν γειωμένη, υποψιασμένη και ανήσυχη σ αυτό το λαμπερό σύμπαν, που δεν είναι παρά ένα καλοφωτισμένο σκηνικό...

-Θα την έκανε κάτι να επιστρέψει;
Δεν είναι κάτι που θα με ενδιέφερε να ξαναζήσω. Τα είδα όλα και μάλιστα απ' όλα τα πόστα στην τηλεόραση. Από τη δουλειά της ρεπόρτερ στα Δελτία Ειδήσεων της ΕΡΤ, μέχρι της Διευθύντριας Προγράμματος στον Alpha. Δεν έχω ούτε απορίες, αλλά ούτε και νοσταλγία που θα με οδηγούσε σε κάποιο πισωγύρισμα. Αντίθετα η ζωή εκτός τηλεόρασης, είναι εκτός από ..πραγματική και συναρπαστική.

-Ζηλεύετε κάποιες εκπομπές;
Ζηλεύω και θαυμάζω τις αντοχές κάποιων ανθρώπων που παλεύουν με θηρία στην τηλεοπτική αρένα. Κυρίως τους νέους ανθρώπους που αγωνίζονται σ αυτήν την πολύ δύσκολη πίστα, τη γεμάτη παγίδες.

-Ο Γιώργος Παπαδάκης συνεχίζει απτόητος. Πώς αντέχει λέτε;
Ο Παπαδάκης μάλλον παίρνει σουπερμαντολίνη, δεν εξηγείται αλλιώς το αχαλίνωτο nonstop του.

-Είναι καλύτερη η τηλεόραση σήμερα από την εποχή που την αφήσατε;
Η τηλεόραση είναι πάντα συνεπής στο ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε. Αυτόν της εμπορικής επιχείρησης. Ζούμε σε μια κοινωνία του θεάματος, κι όσο περνά ο καιρός τόσο συμφωνώ με τον Φουκώ, που είχε πει ότι "περισσότερο από όσο βλέπουμε εμείς τηλεόραση, μάλλον μας βλέπει αυτή".

-Γενικά η δημοσιογραφία;
Περνάει δύσκολα εδώ και χρόνια. Ένας μεγάλος αριθμός δημοσιογράφων του τομέα της ενημέρωσης, αγκομαχάει πάνω σε νέους "κανόνες" της δουλειάς, προσπαθεί να υπάρξει σε μια νέα ομιχλώδη, σχεδόν εφιαλτική εποχή, στην οποία λέξεις, όπως "ανεξαρτησία", "ερευνητικό ρεπορτάζ", "προσωπικά δεδομένα", "διασταύρωση της είδησης", "αντικειμενικότητα" και "ελευθεροτυπία", τείνουν να εξαφανιστούν.
Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι εργάζονται σχεδόν χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας, συχνά σε καθεστώς λογοκρισίας, αυτολογοκρισίας και καταστολής. Το τελευταίο περιστατικό, που με έκανε πραγματικά να αισθανθώ μια αμήχανη θλίψη, ήταν όταν τους είδα να είναι φιμωμένοι και διακοσμητικοί, σε εκείνο το πρόσφατο ανεκδιήγητο debate, των παράλληλων μονολόγων.

-Έχετε πολύ δυνατή και ενεργή παρουσία στα social media, με χιλιάδες ακολούθους. Πιστεύετε πως υπάρχει κανιβαλισμός στα sm;
Τα social media, είναι εργαλεία στην υπηρεσία αυτών που τα κατέχουν, δηλ. των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι αποφασίζουν τι θα διαδοθεί, τι θα μεγεθυνθεί και τι θα μείνει στην αφάνεια. Όσο για το φακέλωμα των χρηστών, ας μην το συζητάμε. Κάποτε ο επικεφαλής της CIA, είχε πει πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα έδιναν στο Facebook, οικειοθελώς και με λεπτομέρειες προσωπικά τους στοιχεία. Ωστόσο, από τη μία έχουμε τον κατασταλτικό χαρακτήρα αυτών των μέσων, (παρακολούθηση, αστυνόμευση, φακέλωμα), και από την άλλη έχουμε την ευρεία τους δυνατότητα να χειραγωγούν, να ενσωματώνουν και τελικά να επιδρούν στη διαμόρφωση στάσης ζωής, κριτηρίου και τρόπου σκέψης. Στο χέρι μας είναι το πώς θα τα διαχειριστούμε..

-Τι θα κάνει η Σεμίνα σε 10 χρόνια από τώρα;
Ελπίζω να είναι ζωντανή, υγιής, με διαύγεια, να ταξιδεύει πολύ και να ζει σ' έναν καλύτερο κόσμο. Ελπίζω ακόμη, τα πέντε βιβλία που έχω γράψει, να έχω καταφέρει να γίνουν τουλάχιστον δεκαπέντε και να διαβάζονται..

-Τι δεν σας έχουν ρωτήσει μέχρι σήμερα σε μία συνέντευξη;
Προσωπικές ερωτήσεις, γιατί δεν το επέτρεψα. Δεν υπήρχε λόγος η οικογένειά μου να υποστεί εξαιτίας μου, δημοσιότητα που δεν είχε επιλέξει.

Η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ χωρίς εισαγωγικά..

Μαρια Δημητρουκα:

Χθες 

Τι σκέφτομαι;

Θα σου πω.

Μετρώντας τα χρόνια, τα πιο πολλά , τα έχω αφήσει πίσω.

Δεν είναι μακριά η μέρα που θα αρχίσω να μετρώ τα επόμενα , σχολιάζοντας κατ ιδίαν: " άντε, λίγο ακόμη.."

Πολλά έζησα, πολλά είδα, πολλά έμαθα, πολλά έχασα, πολλά κέρδισα, αδίκησα κι αδικήθηκα, έκλαψα πολύ και γέλασα ακόμη περισσότερο.

Πεινούσα όταν ήμουνα παιδί, μα εύκολα χόρτασα με το πρώτο πιάτο φαγητού, ολόκληρο για μένα. Έκλεψα λάδι και ψωμί, δεν με τσάκωσαν ποτέ, μα μόλις μπόρεσα τα επέστρεψα πολλαπλάσια.

Μεγάλωσα δύσκολα μα όμορφα. Κυνήγησα και κυνηγήθηκα.

Τίμησα τους γονείς μου, τ αδέλφια μου, τα παιδιά μου, τον σύντροφό μου στη ζωή,τους φίλους μου. Τους αγάπησα, πέρα για πέρα.

Λάθη;; Μα, ναί! Έχω κάνει πολλά. Δεν τα παραδεχόμουν φανερά πάντα. Μα προσπαθούσα να μην τα ξανακάνω. Άλλοτε τα κατάφερνα, άλλοτε όχι.

Μεγάλωσα σε μαύρους καιρούς. Γεννήθηκα μετά τον εμφύλιο. "Ανθούσαν" οι εξορίες, το δόγμα Τρούμαν, οι μαυραγορίτες, οι δωσίλογοι γίνονταν σιγά-σιγά η άρχουσα τάξη του τόπου μας.

"Ηττημένοι" νικητές οι απελευθερωτές μας.

Προδοσία Βάρκιζας.

Το 114, οι " Λαμπράκηδες", το ξύλο και οι μάνικες νερού.. Δολοφονίες. Λαμπράκηδες και Πέτρουλες , σημάδεψαν την πρώτη μου νειότη.. Αποστασίες και κρυφτούλια. Μπερδεύονταν στο μυαλό και στη ζωή μου , Εγγλέζοι κι Αμερικάνοι στην καρδιά και στο συμφέρον, που φορούσαν τα ρούχα της πατρίδας μου και μιλούσαν την μητρική μου γλώσσα.

Χούντα.

Πολυτεχνείο. Κύπρος.

Οι δολοφόνοι επονομάσθηκαν " Εθνάρχες"..

"Σοσιαλιστικά κινήματα" , ένα τέλειο πιάτο καπιταλιστικά σερβιρισμένο. Αμερικάνικο. Επιστημονικό.

Έσπειρε σύγχιση στον κοσμάκη. Τον ξεγέλασε. Είχε μόλις ξεφορτωθεί την δικτατορία και νόμισε, πως, ναι, αυτό ήταν. Σωθήκαμε. Μπαλκόνια πρασινογάλανα με λαϊκά συνθήματα..

Ένα ψέμμα που κράτησε πολύ..

Ύστερα, οι άλλοι. " Η σειρά μου, η σειρά σου". Έτσι πάνε αυτά.

Κάπου στην πορεία , χλώμιασε το κουτσαβακίστικο μπλε.

Έτοιμη η καβάντζα.

" Εφθάρη ανθρωπάκια μέσα σας η δεξιά; Πάρτε έναν κλώνο του πασόκ , νοιώστε ο τι είστε ο κυρίαρχος λαός , γονατίστε στην Καισαριανή και την μαντήλα του Αραφάτ και θα τα ξαναπούμε σε τέσσερα χρονάκια.."

Και ήπιαμε πολλές φραπεδούπες με τζήν και κοντομάνικο πουκάμισο.

Και υπογράψαμε την πληρη υποδούλωσή μας. Εθνική, κοινωνή και οικονομική.

Και τα τέσσερα περάσανε.

Και πάλι " τα μπλέ σου τα στολίδια"..

Η βία, η τρομοκρατία, η ανεργία, ο πληθωρισμός, ο φασισμός.

Σηψαιμία, βόθρος. Ανήλιαγα κι απότιστα μεγαλώνουν τα παιδιά. Αθόρυβα και παραπεταμένα πεθαίνουν τα γερόντια μας.

Μέσα σ αυτά κι απ΄όλα αυτά, πέρασα ως σήμερα.

Όλα στον αέρα. Ανάμεσα στο τίποτα και στο πουθενά.

Μα όλα αυτά τα χρόνια, κάτω απ΄όλους τους καιρούς, δεν αποχωρίστηκα στιγμή απ΄την περηφάνεια μου.

... Κι όταν ήρθε μια στιγμή , η μαύρη Πέμπτη της 7ης του Απρίλη να δοκιμαστεί η περηφάνεια όχι μόνο η δική μου μα κι όλων μας, καθώς και του παρελθόντος, δεν χρειάστηκε καν η διαδικασία.

Δεν τέθηκε ούτε ως ρητορική ερώτηση.

ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ θα παραστεί!!

Ο ξεπεσμός, η αθλιότητα , η δουλοπρέπεια , το ξεπούλημα, ο φασισμός εν κατακλείδι, δικός τους. Μόνο δικός τους.

Εμείς, έχουμε την περηφάνεια μας.

..Διότι εμείς, είμαστε, "ΜΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΣΤΟΡΙΑΣ"

και χωρίς εισαγωγικά..

Καλο μας ξημέρωμα.

https://www.facebook.com/mdimitrouka/posts/2866369766842594

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΞΟΥΜΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ !!

Σήμερα, χρειαζόμαστε Τοπική Διοίκηση που να μπορεί να κινητοποιεί το λαό, να αντιπαλεύει τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, να διεκδικεί δυναμικά μέτρα ανακούφισης και στήριξης.

Κατιούσα

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός με αφορμή τις Σαββατιάτικες παραστάσεις του στο «Σταυρό του Νότου», αλλά και την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου, «12+1 Ηλιοτρόπια» σε στίχους του Άλκη Αλκαίου, μίλησε στο Ριζοσπάστη.

«Ξεκινήσαμε και θα είμαι εκεί για τρία Σάββατα ακόμη. Κάνω ένα πρόγραμμα με τραγούδια από όλα μου τα cd και με τραγούδια που αγαπάω – άλλων συνθετών – καθώς επίσης και κάποια ακυκλοφόρητα, που έχω γράψει και δεν τα ξέρει ο κόσμος. Είμαι εκεί με την παρέα μου και προσπαθούμε να περάσει ο κόσμος καλά. Παράλληλα με αυτό κάνω και τις προτάσεις μου».

— Μιλήστε μας για τον καινούργιο σας δίσκο με στίχους του Αλκη Αλκαίου που παρουσιάζετε μαζί με τα άλλα τραγούδια στο «Σταυρό του Νότου»…

— Η ιστορία με τα «12+1 Ηλιοτρόπια» ξεκινάει κάπως έτσι.

Είναι μεσημέρι της 17ης Απριλίου του 2012. Απ’ το πρωί τα ραδιόφωνα παίζουν Δημήτρη Μητροπάνο και αναγγέλλουν το δυσάρεστο γεγονός. Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η Λιζέτα.

– Παντελή, πρέπει να σε δω. Να συναντηθούμε, να σου δώσω κάτι…

– Τι είναι, Λιζέτα μου;

– Θα καταλάβεις, μου λέει

Συναντηθήκαμε λοιπόν το βραδάκι στη «Συλλαβή» της Κικής και του Φίλιππου, στο Παγκράτι.

– Εχω αυτόν το φάκελο για σένα. Διάβασε και θα καταλάβεις γιατί ήθελα, ειδικά σήμερα, να σε δω. Είχε μέσα ένα γράμμα για μένα, απ’ τον Αλκαίο, με ημερομηνία 13 Απριλίου, λίγο πριν από το Πάσχα του 2012. Περιείχε δώδεκα εξαιρετικούς λαϊκούς στίχους, αριθμημένους κι αραδιασμένους, με σειρά δική του (τη σειρά την κράτησα έως σήμερα).

Ο τίτλος «12+1 Ηλιοτρόπια», και γραμμένα για τη νέα δουλειά του Δημήτρη Μητροπάνου. Πάνω από το +1 υπήρχε μια σημείωση, που μου έλεγε: Το +1 (στο στούντιο για γούρι). Γύρισα στο σπίτι, να τον πάρω τηλέφωνο, με την ησυχία μου.

– Αλκη μου, σήμερα πήρα το φάκελο στα χέρια μου. Τι ατυχία! Μας προλαβαίνει η ζωή…

– Είδες καμιά φορά η μοίρα τι παιχνίδια παίζει, Παντελή μου;

– Ναι, Αλκη μου, όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει…

Μου εξήγησε ότι συζητώντας με τον Δημήτρη έκριναν ότι αν είχα και ‘γω το χρόνο, θα ήταν πολύ ωραίο αποτέλεσμα, μια ολοκληρωμένη δουλειά, με τους τρεις μας, ή έστω κάποιο απ’ αυτά.

Είχα ήδη συνεργαστεί με τον Μητροπάνο, στην προηγούμενή του δουλειά, δίνοντάς του ένα τραγούδι, σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, με τίτλο «Δίψα ο έρωτας κι αρμύρα».

– Νιώθω ότι τα τραγούδια μείναν παραπονεμένα, του είπα, γιατί ήταν προορισμένα να τα βγάλει βόλτα ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής.

– Να τα γράψεις τα τραγούδια, Παντελή, και να τα πεις εσύ, μου είπε.

Κλείσαμε το τηλέφωνο, κι είμαι σίγουρος πως και οι δύο νιώθαμε τα ίδια. Τη ματαιότητα και την απουσία να μας ταρακουνά. Το περαστικό μας παρόν ήταν απαλλαγμένο από κάθε ίχνος φιλοδοξίας και υστεροφημίας.

Αρχισα να γράφω τα τραγούδια, ύστερα από λίγες βδομάδες, παίζοντάς του μερικά απ’ το τηλέφωνο. Θυμάμαι τη χαρά του και τα ενθαρρυντικά του σχόλια, που με προέτρεπαν να φτιάξω όλα τα τραγούδια. Του άρεσαν πολύ τα «Βότσαλα», οι «Σπαθιές στο κύμα», το «Πανέρι», «Ο δρόμος, το γράμμα κι ο ταχυδρόμος», που του τα έφτιαξα ένα cdάκι και τα άκουγε τις τελευταίες μέρες της αρρώστιας του, και της ζωής του.

Τον ξεχωριστό αυτόν άνθρωπο δεν τον γνώρισα από κοντά. Κοντά ήρθαμε από τις τηλεφωνικές συζητήσεις μας, μιας και τους τελευταίους μήνες της ζωής του δεν ήθελε να τον δω. Κοντά μάς έφεραν τα τραγούδια μας.

— Πώς επιλέγετε τους στίχους που μελοποιείτε;

— Ο μόνος γνώμονας για να σταθώ σε ένα στίχο και να τον μελοποιήσω είναι η συγκίνηση. Ποτέ δεν έπαιξε ρόλο σε μένα αν ένας στίχος είναι κάποιου επώνυμου ή κάποιου που ξεκινάει τώρα, αρκεί να με συνεπάρει. Ολο το άλλο καθεστώς που υπάρχει από πίσω δεν με παρακινεί καθόλου να δημιουργήσω και εννοώ τη μουσική βιομηχανία, το ακροαματικό κοινό που όσο πάει και λιγοστεύει. Ομως, πρέπει να είμαι συνεπής σε αυτά που κάνω έως τώρα και να δίνω ένα παρόν αντάξιο με αυτό των προηγούμενων δημιουργιών μου.

— Πώς βλέπετε την κατάσταση μπροστά και στις εκλογές του Μάη;

— Όπως έγραψα και σε μία ανάρτησή μου στο «facebook», επιμένω στο ότι ο κόσμος πρέπει να κάνει δήμαρχό του έναν κομμουνιστή, για να μην τον έχει απέναντί του, αλλά στο πλευρό του. Το κύριο κριτήριο ψήφου δεν μπορεί να είναι μόνο ή κυρίως τα πρόσωπα και οι «κουμπαριές», γιατί αυτό που καθορίζει την ταυτότητα και τις προθέσεις τους είναι ποια πολιτική στηρίζουν με τη δράση τους και ποια είναι η αισθητική τους.

Σήμερα, χρειαζόμαστε Τοπική Διοίκηση που να μπορεί να κινητοποιεί το λαό, να αντιπαλεύει τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, να διεκδικεί δυναμικά μέτρα ανακούφισης και στήριξης. Να εκφράζει την αγανάκτηση, τη διαμαρτυρία και την καταδίκη της πολιτικής που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση και ουσιαστικά σιγοντάρεται απ’ όλα τα άλλα κόμματα του υπάρχοντος συστήματος και των μνημονίων.