ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σάτιρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σάτιρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 17 Απριλίου 2020

ΕΚΛΑΪΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ Δρα ΤΣΙΟΔΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΧΑΡΔΑΛΙΑ... :-)


[Σύνοψη των βασικών γνώσεων για τον κορονοϊό, μετά την παρέλευση του πρώτου μήνα.]
--------------------------------------------------------------------------
1. Κατά κανόνα, δεν μπορείτε να βγαίνετε απ’το σπίτι, αλλά αν αισθανθείτε τέλος πάντων την ανάγκη, μπορείτε.
2. Οι μάσκες δεν χρησιμεύουν, αλλά ίσως θα πρέπει να φοράμε, μπορεί να σώσουν.
3. Τα μαγαζιά είναι κλειστά, εκτός απ’αυτά που είναι ανοιχτά.
4. Δεν πρέπει να πηγαίνετε στα νοσοκομεία, εκτός όταν πρέπει να πηγαίνετε, μπορείτε να πηγαίνετε μόνο σε περίπτωση ανάγκης υπό τον όρο πως δεν είστε άρρωστοι.
5. Αυτός ο ιός είναι θανατηφόρος, αλλά όχι και τόσο φοβερός, εκτός αν συμβεί και είναι φοβερός, οπότε θα προκαλέσει μεγάλη παγκόσμια καταστροφή.
6. Τα γάντια δεν θα βοηθήσουν, όμως μπορεί παρόλα αυτά και να βοηθήσουν.
7. Όλοι πρέπει να μένουν στο σπίτι αλλά είναι σημαντικό να βγαίνουν.
8. Ο ιός δεν έχει επίδραση στα παιδιά εκτός από εκείνα στα οποία έχει.
9. Τα ζώα δεν προσβάλλονται αλλά παρόλα αυτά υπήρξε μια γάτα στο Βέλγιο που διαγνώστηκε θετική τον Φεβρουάριο, όταν δεν είχαν ακόμη αρχίσει τα τεστ στους ανθρώπους.
10. Θα έχετε διάφορα συμπτώματα αν νοσήσετε, αλλά μπορεί και να νοσήσετε χωρίς να έχετε συμπτώματα, μπορεί επίσης να έχετε συμπτώματα χωρίς να νοσήσετε ή και να είστε φορείς της νόσου χωρίς να έχετε συμπτώματα.
11. Για να μη νοσήσετε, πρέπει να τρώτε καλά και σωστά και να αθλείστε, αλλά να τρώτε ό,τι σας βρίσκεται, καλύτερα να μη βγαίνετε.
12. Κατά προτίμηση, είναι καλό να παίρνετε τον αέρα σας αλλά θα κάνετε άσχημη εντύπωση εάν βγείτε να πάρετε τον αέρα σας, και προπάντων μην πηγαίνετε στα πάρκα ή, εάν πάτε σε πάρκο, να μην κάθεστε στα παγκάκια εκτός αν είστε ηλικιωμένοι ή έγκυοι.
13. Δεν μπορείτε να κάνετε επίσκεψη σε ηλικιωμένα άτομα, αλλά πρέπει να τα φροντίζετε και να τους πηγαίνετε τα διάφορα ψώνια και φάρμακα.
14. Κάθε ανησυχητική είδηση ή ανακοίνωση αρχίζουν με τις λέξεις "δεν θέλω να σπείρω τον πανικό αλλά…"
15. Δεν μπορείτε να δείτε τη μάνα σας ή τη γιαγιά σας αλλά μπορείτε να πάρετε ταξί που ο οδηγός του να έχει την ηλικία του πατέρα σας.
16. Ο ιός παραμένει ενεργός πάνω σε διάφορες επιφάνειες για δύο ώρες, όχι, για τέσσερις, όχι, για έξι, όχι, δεν είπαμε για πόσες ώρες, μήπως για μέρες; Αλλά ευδοκιμεί σε υγρό περιβάλλον. Ή μάλλον, όχι απαραιτήτως.
17. Ο ιός αιωρείται στον αέρα, μπορεί και όχι, ναι, ίσως, κυρίως μέσα σ’ ένα κλειστό δωμάτιο κάποιος ασθενής μπορεί να κολλήσει δέκα υγιείς.
18. Μετράμε τον αριθμό των νεκρών αλλά δεν ξέρουμε να πούμε πόσοι άνθρωποι έχουν προσβληθεί, αφού ως τώρα έχουμε ελέγξει μόνο αυτούς που ήταν σχεδόν πεθαμένοι ούτως ώστε να ξέρουμε εάν ο ιός ήταν η αιτία που θα πέθαιναν.
19. Πρέπει να μείνουμε σε κατ’οίκον περιορισμό μέχρι την εξαφάνιση του ιού αλλά ο ιός δεν πρόκειται να εξαλειφθεί παρά μόνο αν αποκτήσουμε ανοσία της αγέλης, άρα ο ιός πρέπει να κυκλοφορεί, επομένως δεν πρέπει πια να μένουμε κλεισμένοι στο σπίτι.
20. Γενικό συμπέρασμα, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με εύθυμη και χιουμοριστική διάθεση, παρουσιάζοντας τις διάφορες καταστάσεις με φαινομενική σοβαρότητα και αδιαφορία, κάτω από την οποία να κρύβεται η σάτιρα και η άκακη ειρωνεία. 

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Η ΣΤΙΤΙΚΕΤΣΑ [ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ] Του Κόντε Κλάπα !!!

Η ΣΤΙΤΙΚΕΤΣΑ [ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ]
[Στη Ζάκυνθο επί Ενετών ο κόντε Ρικάρντο Νταβιτσέντσα γράφει μια «Ομιλία» και την «ανεβάζει» στο σαλόνι του, για να σατιρίσει την …δυσκοιλιότητα του φίλου του Κόντε Κλάπα]
.
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
Στ’ Αρχοντικό του Κλάπα. Ο Κόντες, με τη νυχτικιά του και φαρδιά ρόμπα ντι κάμαρα, κάθεται στη σέκια[φορητό αποχωρητήριο-πολυθρόνα] του ακίνητος και βλοσυρός. Είναι φαλακρός και η περούκα δίπλα του, στον περουκοστάτη, είναι απαράλλαχτη μ’ εκείνη του πατέρα του, που εικονίζεται στο θεόρατο κάδρο πίσω του. 
Ο Ντοτόρος Μορτεβίας τού μετράει το πόλσο.[σφυγμό]

ΚΟΝΤΕΣ: Σορ Μορτεβία, βόηθα με!/ Κοντεύω να κρεπάρω [σκάσω].
Αν δε με γιάνεις γρήγορα,/ θε να βαρέσω σμπάρο…

ΓΙΑΤΡΟΣ: Μπράβο σου! Μα μ’ ούλο το ρισπέτο
 σα μαχαιρίες τα λόγια σου  με βάρεσαν στο πέτο
Είναι κουβέντες, Άρχοντα,/ ευτούνες που μου λες;
ΚΟΝΤΕΣ: Τι θες να κάμω; Τήραμε!/ Είμαι για να με κλαις!
 Κόκαλα το κορμάκι μου/ κατάντησε και πέτσα!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Κόντε μου! Δε ματάγινε/ μιά τέτοια στιτικέτσα!
Δεν είν’ αρρώστια σέρια[σοβαρή]/ για τσου μικρούς/ανθρώπους,
τηνε γιατρεύουμε, μαθές,/ με χίλιους δύο τρόπους.../ 
Μα τσ’ αφεντιάς σου τ’ άντερα/ είν’ στίτικα ντί στέζα[δυσκοίλια περιοπής],
 έχουν πείσμα κοντέικο/ και μνέσκουν πάντα στέζα[τεντωμένα].

ΚΟΝΤΕΣ: Νιώθω μαστίτσα[συμπαγή] την κοιλιά/ σα μαρμαρένια ντάπια/
 Ματάνοιξε, Ντοτόρο μου, τα δόλια σου κιτάπια/ 
και βρες δελέγκου[αμέσως] μέσα κει/ του γλυτωμού σανίδα.
 Αλλιώς, Σορ Μορτεβία μου,/ “αντίο που σε είδα”![τετέλεσται].

ΓΙΑΤΡΟΣ: Ούλους τσου ματαδιάβασα!/ Αφ’ τον αντίκο·Τσέλσο
στους Διοσκουρίδη, Γαληνό, Βεζάλιο, Παρατσέλσο./Μα και τσου πούλιο κοντινούς:/ Εύστάκιο, Φαλλόπιο, τσου δύο Χάντερ, τον Χαρβέ...

ΚΟΝΤΕΣ: Μούπαν ριμέντιο[γιατροσόφι] ντόπιο…

ΓΙΑΤΡΟΣ: Μα εδώ ριτσέτες[συνταγές] Πάντοβας/ και βγήκαν οπορκερίες[άχρηστες]/ 
και θες να σε σαλβάρουνε[γλυτώσουνε]/ τση γειτονιάς οι γρήες;

ΚΟΝΤΕΣ: Ευτούνα τ’ άντερα, γιατρέ,/ είναι τσ’ απορπισίας!/ 
Να ματακούσω τη βροντή/ μιας αποπατησίας/
 και στην πλερώνω για χρυσή./Μίανε μόνε-μόνε![ίσα-ίσα]

ΓΙΑΤΡΟΣ: Κόντε μου, βρίσκουμαι και γώ/ σε μία ντισπερατσιόνε!/ 
Ούλα μου τα δοκίμασα /κι ούλα πήγανε στράφι!/ 
Ακόμα και μιαν όστια[χάπι] με σκόνη από χρυσάφι!/
 Βρύση τ’ όλιο ντί ρίτσινο,[καθαρτικό]/ φόρτε καλομελάνο[μονοχλωριούχος υδράργυρος,/ 
κλυστήρια[κλύσματα] με τη σέσουλα/ Τι άλλο να σου κάνω;/
 Η τέχνη μου φαλίρισε /μ’ ευτούνη την κοιλιά σου./ Άλλο δέ μνέσκει τώρα πια…

ΚΟΝΤΕΣ: …παρά να πας καλιά σου!/ 
Θα δοκιμάσω μοναχός/ ’να ντόπιο γιατροσόφι./ 
Οι γρήες ξέρουν τα πολλά!/ Κι ας λεν οι φιλοσόφοι!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Ακομοντάτεβι[Όπως σας αρέσει] Σινιόρ!/ με γειές σου και χαρές σου.

ΚΟΝΤΕΣ: Έχεις και μούτρα να μιλείς/ μετά τσι συμφορές σου;

ΓΙΑΤΡΟΣ: Συμπάθιο! Μα τα μαγικά/ εγώ τάχω χεσμένα.

ΚΟΝΤΕΣ: Γιατί τσιρλάς ελεύτερα!/ Μα δε ρωτάς και μένα/
π’ άντίς πουργκάντε[καθαρτικό] μούδεσες/ στο κώλο μου φουστέκια[ασφυκτικά δεσμά]/ 
κι ούτε να κλάσω δεν μπορώ/ την ίδια μου τη σέκια!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Και τι λογής, Σιορ Κόντε μου,/ είναι φτούνο το μάγιο;

ΚΟΝΤΕΣ: Ολημερνίς στη σέκια μου/ θα κάνω το σκαντάγιο,[βολιδοσκόπηση]/ 
μετρώντας και προσέχοντας/ κάθε γουργουρισία;

ΓΙΑΤΡΟΣ: Μα νύχτα-μέρα στο σκαμνί;/ Τούτο ’ναι βουρλισία./ 
Θα σου κατσιάσει το κορμί!/ Ο νους σου θα στουπίρει,[αποβλακωθεί]/ 
αν κάτσεις τρία μερόνυχτα/ σ’ αυτό το πατητήρι!

ΚΟΝΤΕΣ: Ας γένει το μιράκολο[θαύμα]/ κι ας κάτσω, δε με μέλει./
 Αγάλια- αγάλια γένεται/ κι η αγουρίδα μέλι!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Κι από βοτάνια;

ΚΟΝΤΕΣ: Τίποτσι! Μονάχα να φορτσάρω[βάζω τα δυνατά μου]/ και ν’ ασπετάρω[περιμένω] το καλό!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Κοσπέτο[μπράβο], μίο κάρο!/
Εμένα να με συμπαθάς,/ μα πρέπει να πηγαίνω/ 
τση γειτονιάς τσου αχαμνούς!/ Πιού τάρντι[αργότερα] ανεβαίνω/ 
στ’ αρχοντικό σου, για να δω/ τα ποία και τα πόσα/ αυγά στη σέκια εγέννησε/ η παινεμένη κλώσα!
(Φεύγει. Ο Κόντες μένει μονάχος. Ξάφνου το μούτρο τον λάμπει από χαρά.)
ΚΟΝΤΕΣ (μ’ ενθουσιασμό): Άκου την, γουργουρίζει! / Έλα μωρή, φινίριστο[τελείωσέ το]/ (το μούτρο του σκοτεινιάζει)/ Τ’άντερομπουρμπουλίσματα/ πάψανε το ντορό[χαβά] τσου,/ φόρσε[μάλλον] 
γατσούλια[γάτες] σκούζανε/ στη ρούγα. Το σταυρό τσου!!!
Σιπάριον
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ(1906-1981) «Ο ΚΟΝΤΕΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑ 1975
Από Dionisis Vitsos

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

TOY ΚΑΣΤΡΙΝΟΥ "Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ" !!


Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ.

Είμαι που να μην ήμουνα, σας λέω για ούλα κάνω,
από μικρό η μάνα μου, μ΄έλεγε καυλαράνο.

Μ΄έλεγε καυλοράπανο, μ΄έλεγε ατακτούλη,
μετά απο χρόνια το άλλαξε, μ΄έλεγε πηδηχτούλη.

Γοφούς να βλέπω μ΄άρεσε, καθότι παιχνιδιάρης,
μια μέρα.. το΄χα μέσα μου, να γίνω καβαλάρης.

Εζήλευα τον κόκκορα, και την περιβολή του,
είχε να κάμει πράματα, με ούλες στην αυλή του.

Είχε κοτέτσι κι έτρεχε, από τη μια στην άλλη,
ο κόκκορας κατάφερε, ιδέες να μου βάλει.

Ήθελα αξιώματα, θεσήτης να διατάζω,
και με κοκκόρου διάθεση, ότι έχω να μοιράζω.

Αλήθεια νιώθω κόκκορας, μετά από τόσα χρόνια,
μα θέλω περιφέρειες, και ανάλογα πεπόνια.

Θέλω να το΄χω μπόλικο, το ξύγκι να χορτάσω,
το πιάτο μεσ΄τα μούτρα μου, εκεί μέχρι να σκάσω.

Μα ξάπλα διπλασιάζεται, φοβάμαι που να πάρει,
για δεν δουλεύεται εύκολα το κάθε μπουτουνάρι.

Όμως υπάρχει η δύναμη, κι όλα τα καταφέρνω,
για να΄μαι ακαταμάχητος, όλο και κάτι παίρνω.

Έχω πολλά αποθέματα, και βαρβατίλα βγάζω,
δεν λείπει από το σπίτι μου.. για αυτό και το μοιράζω.

Το ξέρω με ζηλεύουνε, να βλέπουν δεν αντέχουν, 
για αυτό βγαίνει η κακία τσους, που έχω ότι δεν έχουν.

Εδώ μιλάει η στρατηγική, κι εγώ την εκατέχω,
δεν θέλω και αμφισβήτηση, μέχρι παράσημα έχω.

Δεν λέω.. έχω απώλειες, γκρίνιες και φαγωμάρες,
μα ούλα εφτούνα ένα πουλί, τα βλέπει σαχλαμάρες.

Ο κόκκορας δεν κρύβεται, λαλεί φοράει και μπότα,
στην εξουσία αφήνεται.. φωλιάζει η κάθε κότα.

Και εγώ είμαι ένας κόκκορας, και που δεν χαμπαριάζω,
έχω δικό μου πρόσταγμα, και όπου θέλω αδειάζω.

Όταν πλησιάζει θηλυκό, αισθάνομαι μια μέθη, 
γιατί ο καλός ο μύλος μου, παιδιά ούλα τα αλέθει.




Κάθε συσχέτιση με Τοπικό Άρχοντα 
του Τζάντε δεν αποκλείεται !!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΝΟΥ: -ΟΙ ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ ΚΛΕΦΤΕΣ !!




ΜΠΗΚΑΝΕ ΚΛΕΦΤΕΣ, (1)
Νομοταγής και φρόνιμος, είμαι μέχρι αηδίας,
αφού δασκάλοι μου΄δωσαν, μαθήματα παιδείας.

Ο νόμος λέει ξεκάθαρα, στο σπίτι κι όπως να΄σαι,
αν έμπει κλέφτης, έστονε, να κάνεις πως κοιμάσε.

Αν είσαι μεσ΄το μπάνιο σου, αν είσαι τουαλέτα,
αν είσαι σε καθήκοντα, αγκαλιά με τη Βιολέτα.

Βιολέτα η γυναίκα μου, που τη μιλιά τση πήρα,
την έχω και στη πράξη μας, βουβή και κακομοίρα.

Τση έχω κάνει μάθημα, μήπως και κάτι τύχει,
ακόμα και στ΄αγκάλιασμα, να μη δουλεύει νύχι.

Επήρα μαγνητόφωνο, και να σας πω.. αξίζει,
ολονυχτίς και αδιάκοπα, για μένα ροχαλίζει.

Άσε που η εξυπνούλα μου, με άφησε μαλάκα,
κοντά στην είσοδο έβαλε, 50 ευρώ σε φάκα.

Είναι μια λύσει απάντησε, να πιάσουμε τον κλέφτη,
γιατί σε κάθε θόρυβο, δεν θέλω να σου πέφτει.

Το΄βαλε και στο φέις μπουκ, που μπαίνει ούλη την ώρα,
προσωπικά κομπιάσματα, μου τα΄βγαλε στη φόρα.

Δεν είναι τση΄πα μάτια μου, οι άνθρωποι ποντίκια,
και πρόσεξε.. σαν θύμα τσους, μη και τσου πεις καθίκια.

Το Κράτος λέει.. το΄παμε, αν έμπουνε κοιμάστε,
και πινακίδα σε εμφανές, ελεύθερα περάστε.

Αλλιώς.. κατηγορούμενος, κ΄άλλο δεν ανασαίνεις,
ή φυλακή και ζωντανός, ή μεσ΄το λάκο μπαίνεις.

Αυτός είναι ο πρόλογος, όπως τον θέρτε ποιήμα,
στο δεύτερο που μπήκανε.. πως πέρασε το θύμα.

Το πρώτο, με κατούρισε από φόβο η Βιολέτα,
δεύτερο, μεσ΄το κόψιμο, που είχα από ομελέτα.

Τρίτο, μεγάλο ξάφνιασμα, που΄πε την ώρα ο κούκος,
τέταρτο, εκεί που γλίστρησε, στα λάδια ο μπουλούκος.!!!


ΜΠΗΚΑΝΕ ΚΛΕΦΤΕΣ. ( 2 )
Μας κάμανε επίσκεψη, οι κλέφτες ένα βράδυ,
ήταν η μέρα που στο χολ, σκορπίστηκε το λάδι.

Η μέρα που με πείραξε, με χάλασε η ομελέτα,
τη μέρα που΄χα πρόγραμμα, να πέσω στη Βιολέτα.

Όσα κι αν πω τι πέρασα, στο μπάθρουμ, είναι λίγα,
πιλάλα και ξεβράκωτος, δέκα φορές επήγα.

Ησύχασε το βράδυ μας, κι΄εγώ δεν είχα σάλιο,
μόνο του μαγνητόφωνου, είχαμε το ροχάλιο.

Μα πριν στον ύπνο αφεθώ, με χάιδεψε η φωνή τση,
κλέφτες μου λέει μπήκανε, ακούω γρίτσι γρίτσι.

Κι εγώ που αγκουρμάστηκα, άκουσα μια συρσία,
την ένιωσα στο στρώμα μας, και μία υγρασία.

Φτάνει τση λέω κάτουρα, και κάνε πως κοιμάσε,
τσου΄χουμε καλωσόρισμα, μη τρέμεις μη φωβάσε.

Και ξαφνικά εκτύπησε του τοίχου το ρωλόι,
κ΄ο ένας προσγειώθηκε, στη γλάστρα την αλόη.

Πέρασε αν κατάλαβα, κι απ΄τον μεγάλο κάκτο,
είχε ένα ωωω και σκούξιμο, ο βρόντος με το σάλτο.

Ροβολητό ακούστηκε, και από την κουζίνα,
τον ένα όπως φαίνεται, τον είχε πιάσει πείνα.

Τον ξάφνιασε το απρόσμενο, που΄ψαχνε παξιμάδια,
και τα πλακάκια μέτρησε, που ήταν από λάδια.

Ήθελα αν δεν κοιμόμουνα, να ζήταγα συγνώμη,
μα όμως δεν κουνήθηκα, οι νόμοι είναι νόμοι.

Πετάγεται στην ώρα του, ο κούκος με ένα ντούκου,
κ΄άρχισε λες και το΄ξερε, το κου κου, κου κου, κου κου.

Η νύχτα εφτούνη πέρασε, και εγώ στη στεναχώρια,
ο κούκος μου τσου τρόμαξε, και εγω μιλιά δεν μπόρια.

Δεν πήρανε και τίποτα, και θα΄χουνε κακίες,
καλά που θα΄ναι σκεύτομαι, και πολυτραυματίες.!!!




Απ' το Τζάντε !!
Του Καστρινού