#ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το "μεροκάματο" των Μισθοφόρων - Δολοφόνων του Πολέμου

Thesska Katerina:

Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε εγκώμια σε στήλες εφημερίδων για "εθελοντές" μισθοφόρους που πάνε να πολεμήσουν στην Ουκρανία. 

Λίγο πολύ τους παρουσιάζουν ως ήρωες πολέμου.

 Ο μισθός τους είναι 60.000 ευρώ! 

Μπορεί η Ουκρανία να πληρώνει τέτοια ποσά για 16.000 κοπρόσκυλα που πήγαν εκεί να σφάζουν τους ίδιους τους Ουκρανούς;

Ξέρετε πολλούς ήρωες, εθελοντές, ακτιβιστές, αγωνιστές των δικαιωμάτων, να πληρώνονται 2000 ευρώ τη μέρα για να είναι "ήρωες"; 

Εγώ ξέρω οι αληθινοί ήρωες δίνουν και τη ζωή τους αμισθί.

Όλοι αυτοί οι πληρωμένοι δολοφόνοι από διάφορες χώρες, "βετεράνοι πολέμων" προέρχονται από ομάδες παραστρατιωτικών και ακροδεξιών, που εμφανίζονται ως «εθελοντές» και τα δυτικά ΜΜΕ τους ηρωποιούν! 

Είναι κοινοί εγκληματίες, υμνητές του ναζισμού, με εμπειρία στο μακέλεμα λαών.

Στις χώρες που έγινε η Αραβική Άνοιξη, που έφερε βαρύ χειμώνα στους λαούς της Μέσης Ανατολής, πήγαν αυτοί οι ΝΑΤΟικοι μισθοφόροι ως απελευθερωτές των λαών που "καταπιέζονταν", προέβησαν σε μαζικές δολοφονίες αμάχων για ασήμαντους λόγους, λεηλάτησαν σπίτια και αρχαιολογικούς χώρους.

Στη Μαριούπολη οι ναζιστικές ορδές του ουκρανικού στρατού (που βρίσκονται εκεί για να προστατεύσουν υποτίθεται τους αμάχους) λεηλατούν τα σπίτια των Ουκρανών και όποιον αντιστέκεται τον σκοτώνουν. 

Χρησιμοποιούν όποιον έμεινε στην πόλη ως ασπίδα και σκοτώνουν όποιον προσπαθεί να διαφύγει.
Ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων της Ουκρανίας είναι ένας πρώην μισθοφόρους πολέμου που πολέμησε στη Γεωργία.

Η Ρωσία του επίσης φασίστα Πούτιν (φανατικός οπαδός Ρώσων ιδεολόγων ναζιστών) χρησιμοποιεί μισθοφόρους.

 Έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι αυτοί οι μισθοφόροι της Ρωσίας μπούκαραν στην Ουκρανία για να την αποναζιστικοποιήσουν; 

Η Ρωσία να αποναζιστικοποιήσει πρώτα τη δική της κυβέρνηση και μετά να ασχοληθεί με τους άλλους.

Ο επικεφαλής της Ρωσίας στις διαπραγματεύσεις (Μεντίσκι) είναι ένας ακραίος εθνικιστής ο οποίος απαίτησε την απομάκρυνση της σωρού του Λένιν από το Μαυσωλείο και κάποια χρόνια πριν διέταξε την εκταφή πτωμάτων των "σταλινικών εκκαθάρισεων", αλλά προς μεγάλη του απογοήτευση τα πτώματα ήταν στρατιώτες του κόκκινου στρατού που σκοτώθηκαν από Φινλανδούς στον Β ΠΠ....

Και τώρα πάμε στη "δική μας" Χρυσή Αυγή. 

Η οποία τηρεί στάση ουδετερότητας. 

Ποια από τις δύο φασιστικές κυβερνήσεις να διαλέξει; 

Παρότι το Ταγμα Αζοφ και ο Δεξιός Τομέας είναι ιδεολογικά αδέλφια της Χρυσής Αυγής, αυτή κυρίως γέρνει προς τον Πούτιν γιατί από εκεί τα παίρνει:
    "Μιλώντας το 2016 στο Eurozine και τον Κώστα Ζαφειρόπουλο, ο Αντρέ Ταρασένκο, τότε αρχηγός του Δεξιού Τομέα, του ουκρανικού ακροδεξιού κόμματος, ερωτήθηκε μεταξύ άλλων και για τις σχέσεις του κόμματος με τη Χρυσή Αυγή. 

«Είχαμε κάποια επαφή στο παρελθόν», είπε, «όμως τη διακόψαμε, επειδή είναι με το μέρος του Πούτιν, που χρηματοδοτεί τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη, όπως εκείνο της Λεπέν».

Συμπέρασμα: η Χρυσή Αυγή δεν διέκοψε τις σχέσεις της γιατί ο Δεξιός Τομέας είχε κάνει εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων ομογενών (που είχε κάνει και οι Έλληνες φασίστες σήμερα"κλαίνε"), 

      αλλά γιατί έπαιρνε δάνεια από τον Πούτιν.

Έτσι λοιπόν τα ακροδεξιά μορφώματα σε όλο τον κόσμο αποδεικνύονται χρήσιμα εργαλεία για όποιον θέλει να εισβάλει σε μια χώρα.  

Όλες οι επεμβάσεις του ΝΑΤΟ τα προηγούμενα χρόνια έγιναν με αφορμή εθνοκάθαρσεις, καταπιεστικές κυβερνήσεις, μειονότητες κλπ. Με το ίδιο πρόσχημα εισέβαλε τώρα η Ρωσία.
Κρύβουν και οι δύο πλευρές όμως τη βασική αιτία: 

το μοίρασμα του ορυκτού πλούτου, της Ενέργειας.

Τα αποδεδειγμένα εγκλήματα των ναζιστών στην ανατολική Ουκρανία τα προηγούμενα χρόνια ήταν βούτυρο στο ψωμί του Πούτιν για να δικαιολογήσει την εισβολή.

Οι αναλυτές κάνουν λόγο για το πρώτο βήμα ενός Γ ΠΠ. 

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας σε αυτόν τον πόλεμο για τον ελληνικό λαό και για τους λαούς όλου του κόσμου είναι
να αγωνιστούν ενάντια στον εθνικισμό-φασισμό και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες των μπουρζουάδων.

ΥΓ: Ένα μήνα πριν η παράνομη εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη στα γραφεία της, υπό το κάλυμμα του Ιερού Λόχου, συζήτηση με θέμα "την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου μας"! 

Βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το πώς στρώνουν το έδαφος για την αποσταθεροποίηση μιας περιοχής με την αναβίωση του εθνικισμού.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1184812601926166&id=100011923117092

https://www.facebook.com/DionGiatrelou/posts/168700122166370?comment_id=168876205482095

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ στην τηλεδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας

 

Στην τηλεδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας με θέμα «Οι κομμουνιστές στην πρωτοπορία της εργατικής λαϊκής πάλης ενάντια στην “πράσινη” και “ψηφιακή” καπιταλιστική βαρβαρότητα για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, την πραγματική διέξοδο, το σοσιαλισμό», μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι «μόνο ο σοσιαλισμός, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, των κοινωνικών υπηρεσιών, μπορεί να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη συνεχή αύξηση του βιοτικού επιπέδου, τη βελτίωση των όρων εργασίας και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον».

Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα:

«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Συνεχίζουμε την πάλη μας στις δύσκολες συνθήκες, που η πανδημία σε πολλές χώρες -μεταξύ τους κι η Ελλάδα- είναι σε έξαρση, με τραγικές συνέπειες για τους λαούς, που βιώνουν την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κρατών και κυβερνήσεων και την άθλια κατάσταση των αθωράκιστων, εμπορευματοποιημένων Δημόσιων Συστημάτων Υγείας.

Ο κίνδυνος για νέες μεταλλάξεις αποδεικνύει ότι όσο το εμβόλιο αποτελεί χρυσοφόρο εμπόρευμα που υπηρετεί τα κέρδη και τους ανταγωνισμούς μεγάλων ομίλων και καπιταλιστικών κρατών τόσο θα καθυστερεί ο εμβολιασμός και θα συνεχίζεται η θανατηφόρα πορεία της πανδημίας. Θύμα αυτών των ανταγωνισμών είναι ιδιαίτερα οι λαοί των πιο φτωχών χωρών, που αυτή τη στιγμή ο εμβολιασμός δεν είναι πάνω από το ποσοστό του 6% του πληθυσμού τους.

Γι’ αυτό, μαζί με την ανάγκη λήψης όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας απ’ την πανδημία, ιδιαίτερα της στήριξης του δημοσίου συστήματος υγείας, γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο το αίτημα κατάργησης κάθε “πατέντας” σε εμβόλια και φάρμακα, η οποία συνδέεται άμεσα με την παρασιτική κι επικίνδυνη καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη και στέλνουμε τις συντροφικές ευχές της ΚΕ του ΚΚΕ για υγεία σε όλα τα Κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας, για δύναμη στον αγώνα για τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαών μας.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την παρέμβαση αυτή υπογραμμίζοντας την αυριανή Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης με τον παλαιστινιακό λαό και να εκφράσουμε, για μια ακόμα φορά, την αμέριστη συμπαράστασή μας στον συνεχιζόμενο δίκαιο αγώνα του για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής. Ο πολύχρονος και ηρωικός αγώνας του λαού της Παλαιστίνης εμπνέει τη δίκαιη λαϊκή πάλη σε όλον τον κόσμο. Καταδικάζουμε τα εγκλήματα και την κατοχή του κράτους του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, που συνεχίζεται για δεκαετίες με τη διαχρονική στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Ο αγώνας του λαού της Παλαιστίνης μπορεί να δικαιωθεί μέσα από την ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σχεδιασμούς των αστικών τάξεων της περιοχής, με την ενίσχυση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και δράσης.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για:

-Τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και των συνεπειών της.

-Τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

-Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.

-Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.





Αγαπητοί σύντροφοι,

Στη σημερινή τηλεδιάσκεψη της Ολομέλειας της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας, μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις και πείρα για την πάλη των κομμάτων μας ενάντια σε δυο βασικές στρατηγικές, δύο βασικές λεωφόρους κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, τη λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη” και την ψηφιακή μετάβαση.

Οι αντιπαραθέσεις που εκφράστηκαν στην πρόσφατη αποκαλούμενη Σύνοδο για το Κλίμα (COP26) στη Γλασκόβη, εκτυλίσσονται στο έδαφος των οξυνόμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων για το µοίρασµα και τον έλεγχο των αγορών.

Με τα κροκοδείλια δάκρυά τους για το κλίμα, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, όπως και οι ανταγωνιστές τους ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, που έχουν μεγάλη ευθύνη για την καταστροφή του περιβάλλοντος από τα μονοπώλια, επιδιώκουν “να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών”, να αποπροσανατολίσουν από την κοινή κατεύθυνσή τους να ρίξουν νέα οικονομικά βάρη στις πλάτες των εργαζομένων για να προωθήσουν την “πράσινη” κερδοφορία των μονοπωλίων.

Κι όλα αυτά σε συνθήκες όπου δυναμώνει ο μεγάλος επιχειρηματικός πόλεμος γύρω από την αξιοποίηση παλιότερων και νέων τεχνολογιών και την εφαρμογή των ανάλογων βιομηχανικών προδιαγραφών.

Η κοινή δήλωση ΗΠΑ-Κίνας για το κλίμα αποτελεί προσωρινό συμβιβασμό για να περπατήσουν οι πράσινες μπίζνες παρά τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονται στον Ινδο-Ειρηνικό.

Επιδίωξη, άλλωστε, του μεγάλου κεφαλαίου, των ενώσεων και των κυβερνήσεων που το υπηρετούν, είναι να αξιοποιήσουν το λεγόμενο “Πράσινο New Deal”, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του μεγάλου μεγέθους υπερσυσσωρευµένου κεφαλαίου, που έχει δημιουργηθεί από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Έχουν επίγνωση ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, μετά την βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση που επιταχύνθηκε από την πανδημία, είναι ασταθής κι αβέβαιη.

Υπολογίζουν πολλά σε μια εκτεταμένη ελεγχόμενη απαξίωση σταθερού κεφαλαίου, όπως με το κλείσιμο λιγνιτικών σταθμών, απόσυρση συμβατικών μέσων μεταφοράς, αντικατάσταση ενεργειακών δικτύων κ.ά.

Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μονοπωλίων και των κυβερνήσεων που τα υπηρετούν, βρίσκονται οι πηγές ενέργειας, ο ορυκτός πλούτος, οι μεταφορές, η γενικευμένη αξιοποίηση της ψηφιοποίησης, της λεγόμενης “4η βιομηχανικής επανάστασης”, η επέκταση της τηλεργασίας, η επικράτηση στον ανταγωνισμό για τα δίκτυα της 5ης αλλά και η προετοιμασία της 6ης Γενιάς, να αποκτήσουν πλεονέκτημα στον κυβερνοπόλεμο καθώς και τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης έχοντας πάντα στο στόχαστρο τους λαούς.

Εργαλείο και στήριγμα, για αυτά τα “πράσινα” και ψηφιακά σχέδια των μονοπωλίων, αποτελεί το Υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, αποκαλύπτοντας την ανάγκη της μεγάλης κρατικής παρέμβασης στην καπιταλιστική οικονομία.

Με ανησυχία παρακολουθούν τις εξελίξεις οι δυνάμεις, που έχουν μείνει σχετικά πίσω στις λεγόμενες “πράσινες” τεχνολογίες και επενδύσεις, όπως η Ρωσία και η Ινδία, που καλούν “το πέρασμα στις πράσινες τεχνολογίες να μην γίνει εργαλείο αθέμιτου ανταγωνισμού ή αποτρεπτικό ή παράγοντας συγκράτησης της ανάπτυξης των χωρών”.

Οι συνέπειες αυτής της εξέλιξης για τους λαούς είναι βαριές. Ήδη πληρώνουν πολύ ακριβά τα επενδυτικά σχέδια.

Καταστρώνονται στα αντίστοιχα εθνικά επιτελεία, που μετά εγκρίνει, εν μέσω σφοδρών αντιθέσεων αυτήν την περίοδο, η ΕΕ, καθώς και οι ΗΠΑ, η Κίνα, δυνάμεις που έχουν αποκτήσει προβάδισμα στις σχετικές τεχνολογίες. Πρόκειται για πακτωλό δισ. που θα αποπληρώνουν οι λαοί για δεκαετίες.

Οι στόχοι που θέτουν οι καπιταλιστές για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου, δεν έχουν να κάνουν με την καταστροφή και υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Προβάλλονται σκόπιμα τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, η καταστροφή του περιβάλλοντος, ως η αιτία του προβλήματος, για να αποκρυφτεί η πραγματική αιτία, ο ένοχος, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, οι δραστηριότητες των μονοπωλιακών ομίλων και το κυνήγι του κέρδους.

Είναι ενδεικτικό, ότι ενώ μεγάλες ευρωπαϊκές, αμερικανικές, ρωσικές και κινεζικές εταιρίες, έχουν “επενδύσει” δισ. σε αποψιλώσεις δασών, την ίδια στιγμή οι ίδιες, διαφημίζουν και “τις πολιτικές για την πρόληψη της αποψίλωσης δασών”.

Οι αντιθέσεις που καταγράφηκαν και στην πρόσφατη “Σύνοδο για το Κλίμα” ανάμεσα σε ΗΠΑ - EE και τις Κίνα – Ρωσία – Αυστραλία - Ινδία, αφορούν τα χρονοδιαγράμματα και τους ρυθμούς της λεγόμενης πράσινης ενεργειακής μετάβασης. Αφορούν τα χρονοδιαγράμματα που συμφέρουν τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο, για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των δικών του ομίλων σε βάρος των ανταγωνιστών του και διόλου δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή κι επιζήμια για το περιβάλλον κατεύθυνσή τους.

Θα επιμείνουμε στο εξής ζήτημα, γιατί έχει σήμερα δεσπόζουσα σημασία, αφού πρόκειται για “σημαδεμένο παιγνίδι”:

Οι διάφοροι “κλιματικοί στόχοι” που θέτουν, η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις, όπως κι οι ανταγωνιστές τους, αποτυπώνουν συμβιβασμούς στον μεταξύ τους ανταγωνισμό για τα νέα “χρυσοφόρα” πεδία κερδοφορίας επιτυγχάνοντας διπλό στόχο: Να απελευθερώσουν συσσωρευμένα κεφάλαια με κερδοφόρες καπιταλιστικές επενδύσεις και ταυτόχρονα να απαξιωθεί και να καταστραφεί ένα τμήμα του υπάρχοντος κεφαλαίου.

Αυτή είναι η ουσία. Στη βάση αυτή προωθείται η απόσυρση λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, παραδοσιακών δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αεροπλάνων και οχημάτων με παραδοσιακά καύσιμα, δηλαδή βενζίνη και πετρέλαιο.

Εργαλείο για να επιτευχθεί αυτή η απόσυρση, αποτελούν οι μηχανισμοί, όπως το χρηματιστήριο των ρύπων που με πρόστιμα και επιβαρύνσεις μετατρέπει φτηνές μορφές παραγωγής ενέργειας, όπως ο λιγνίτης, σε πανάκριβες.

Οι “πράσινοι” νέοι φόροι για εκπομπές άνθρακα στην ηλεκτρενέργεια, όπως κι οι επιδοτήσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), καταλήγουν αυτούσιοι στα τιμολόγια του ρεύματος που αδυνατούν να πληρώσουν τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά.

Το ίδιο συμβαίνει και με το ακριβότερο εισαγόμενο φυσικό αέριο, που πέραν από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος κατά την εξόρυξη του έχει μεγάλες απώλειες κατά τη μεταφορά του.

Όσο για την πανάκριβη κι ασταθή μονοκαλλιέργεια των ΑΠΕ στην οποία ομονοούν η ΕΕ κι όλες οι αστικές δυνάμεις, όπως στην Ελλάδα η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, η προώθησή της έχει ήδη τεράστιες επιπτώσεις σε δάση, βουνά, περιοχές σπάνιας φυσικής ομορφιάς.

Η ευαισθησία του μεγάλου κεφαλαίου και των διαχειριστών της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης είναι άκρως υποκριτική και θέλουμε να θέσουμε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα:

Αλήθεια πόσο “πράσινοι” είναι οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ, της ΕΕ των ΗΠΑ που σκοτώνουν και δηλητηριάζουν τους λαούς και καταστρέφουν το περιβάλλον; Πόσο “πράσινες” είναι οι πυρηνικές δοκιμές για τα σύγχρονα πυρηνικά όπλα; Πόσο “πράσινη” είναι η μόλυνση ολόκληρων ποταμών στη Σιβηρία από τα ρωσικά μονοπώλια; Πόσο “πράσινη” είναι η νέα “διώρυγα της Κωνσταντινούπολης”, που σχεδιάζει η τουρκική ηγεσία; Πόσο «πράσινη» είναι εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου στις ΗΠΑ; Πόσο “πράσινη” είναι η κατασκευή δεκάδων τεχνικών νησιών από την Κίνα στην Ανατολική Θάλασσα;

Πόσο “πράσινη” είναι η καύση σκουπιδιών ή η ανάθεση σε ιδιώτες της αναδάσωσης, με αντάλλαγμα την απαλλοτρίωση κι εμπορευματοποίηση των δασών για τα δικά τους συμφέροντα;

Πόσο “πράσινο” είναι στο όνομα των φαστ-τρακ επενδύσεων να θεωρούνται “εμπόδιο και γραφειοκρατία” οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με την κυβέρνηση της ΝΔ να παίρνει τη σκυτάλη από το ΣΥΡΙΖΑ, στην εφαρμογή των ευρωενωσιακών πρακτικών για να θησαυρίζουν ανεμπόδιστα οι επιχειρηματικοί όμιλοι;

Πόσο “πράσινη” είναι η πολιτική που αφήνει αθωράκιστο το λαό, τα δάση, το φυσικό περιβάλλον και μετατρέπει σε προδιαγεγραμμένο έγκλημα του καπιταλιστικού συστήματος και των κυβερνήσεών του τη μη λήψη προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση πυρκαγιών, σεισμών και πλημμυρών, που αφήνουν πίσω τους δεκάδες νεκρούς, κατεστραμμένα σπίτια, υποδομές, ζωές μέσα στην ανεργία και την αβεβαιότητα, φυσικό περιβάλλον με τεράστιες καταστροφές ενώ στήνονται μηχανισμοί όπως ο λεγόμενος RESC-EU που διαιωνίζει τη γύμνια προσωπικού, υποδομών και διασωστικών μέσων στα κράτη-μέλη;

Η κλιματική αλλαγή χρησιμοποιείται κι εδώ ως πρόσχημα για να ξεπλυθεί ο πραγματικός ένοχος, το καπιταλιστικό σύστημα, για να ενοχοποιηθεί ο λαός μέσα από την λεγόμενη ατομική ευθύνη, η οποία αθωώνει τα μεγάλα μονοπώλια που ευθύνονται για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Γιατί άραγε αφήνει η ΕΕ εκτός των ΑΠΕ τα υδροηλεκτρικά έργα που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το ενεργειακό πρόβλημα πολύ φθηνότερα, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα; Γιατί δεν προτιμώνται οι ανάλογης μείωσης διοξειδίου λιγνιτικές μονάδες συνδυασμένου κύκλου με σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές;

Απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι γιατί το κριτήριο είναι το καπιταλιστικό κέρδος κι όχι τα λαϊκά συμφέροντα κι η προστασία του περιβάλλοντος.

Οι λαοί υποφέρουν από ανυπόφορο κύμα ακρίβειας. Η εκτόξευση των τιμών δεν είναι παροδικό φαινόμενο. Η λεγόμενη πράσινη μετάβαση και η απελευθέρωση της Ενέργειας, είναι αυτές που εκτοξεύουν την τιμή της ενέργειας και απογειώνουν τις ανατιμήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Οι “πράσινοι” φόροι, τα πράσινα προϊόντα και υπηρεσίες που έρχονται, είτε με το “μαστίγιο” της υπερφορολόγησης των παλιών καυσίμων, είτε με το “καρότο” της επιδότησης για την αγορά π.χ. πανάκριβων ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων και συσκευών, οδηγούν σε νέες αβάσταχτες επιβαρύνσεις.

Οι εργαλειοθήκες της ΕΕ, τα μέτρα αναπλήρωσης των κυβερνήσεων, ούτε καν προσεγγίζουν τις τεράστιες απώλειες των εργατικών λαϊκών νοικοκυριών που μόνο στο ρεύμα έχουν τετραπλασιαστεί.

Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι πυκνώνουν οι ανησυχίες κυβερνήσεων και αστικών επιτελείων ότι: “Η Πράσινη Συμφωνία θα μπορούσε να έχει τεράστιο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και γεωπολιτικό κόστος. Κόστος που θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστιες εντάσεις στην κοινωνία και μεταξύ των συμμάχων, να ανοίξει πόρτες στους ριζοσπάστες”.





Αγαπητοί σύντροφοι,

Τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης και οι ψηφιακές τεχνολογίες αποτελούν για τους ευρωπαϊκούς επιχειρηματικούς ομίλους πεδίο μεγάλης κερδοφορίας και ταυτόχρονα σφοδρών ανταγωνισμών με τους αντιπάλους τους, κυρίως από τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Με τους στόχους αυτούς επιδιώκεται να χρησιμοποιηθεί κρατικό και ευρωενωσιακό χρήμα, ώστε να μειωθεί το επιχειρηματικό ρίσκο του κεφαλαίου και να φορτωθεί στους (κρατικούς και ευρωενωσιακούς) προϋπολογισμούς που πληρώνουν οι λαοί με τη σκληρή φορολογία.

Το Ταμείο Ανάκαμψης, και τα προγράμματα: “Ψηφιακή Ευρώπη”, “Ορίζων Ευρώπη” και “Συνδέοντας την Ευρώπη” και άλλα, έχουν ως βασική προϋπόθεση τα κονδύλια τους να κατευθυνθούν στη στήριξη των ομίλων για επενδύσεις.

Η ΕΕ επιχειρεί να προβληθεί ως “πρωτοπόρα” στον καθορισμό προδιαγραφών στην υποτίθεται “ρύθμιση” των κινδύνων από την χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στη γενίκευση του ηλεκτρονικού εμπορίου, στα ζητήματα προσωπικών δεδομένων, της εφαρμογής των λεγόμενων αλγορίθμων, με έναν ανοικτό πόλεμο αμερικανικών, κινεζικών κι ευρωενωσιακών πλατφορμών και μηχανών αναζήτησης.

Η επικείμενη Γαλλική προεδρεία της ΕΕ, με το νόμο για τις ψηφιακές αγορές που επεξεργάζεται, έχει ως στόχο να εξασφαλίσει πεδίο δράσης για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, εν μέσω της διαπάλης Αμερικανικών και Κινεζικών ομίλων για την πρωτοκαθεδρία.

Είναι αποκαλυπτική η διαπάλη ανάμεσα σε ομίλους, για τον έλεγχο των δικτύων 5G ή την επάρκεια μικροτσίπ για τη δική τους βιομηχανία, σε βάρος των ανταγωνιστών τους.

Οι διακηρύξεις περί “προστασίας των πολιτών” και των δικαιωμάτων τους, των προσωπικών δεδομένων τους, για να παρουσιαστεί η ΕΕ ως δήθεν “{ηθική” δύναμη γύρω από τα ζητήματα της τεχνολογίας μέσω του αντιδραστικού Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων (GDPR), αποτελούν επιχείρηση μεγάλης εξαπάτησης.

Η ιδιοκτησία των ψηφιακών τεχνολογιών και της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) από το κεφάλαιο, είναι ο παράγοντας που καθορίζει την χρήση τους για το δικό του όφελος και σε βάρος των εργαζομένων.

Αυτό επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή των εργαζόμενων σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι εργαζόμενοι βλέπουν τις μεγάλες δυνατότητες της τεχνολογίας να αξιοποιούνται για την εκτόξευση της εκμετάλλευσής τους, τη γενίκευση της φοροληστείας, την ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο ψηφιακά πολλαπλασιάζει τις δυνατότητές του να φοροδιαφεύγει.

Η τηλεργασία, η εργασία μέσα από online πλατφόρμες απογειώνει την εντατικοποίηση της εργασίας, καταργεί τα όρια ανάμεσα στην εργασία και τον ελεύθερο χρόνο, επιχειρεί να συνθλίψει και τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Η συζήτηση περί του “δικαιώματος αποσύνδεσης” των μέσων της τηλεργασίας, κρύβει παγίδες.

Στην πράξη προδιαγράφεται, ότι η «αποσύνδεση» νομιμοποιεί πρώτα από όλα την “σύνδεση” των εργαζομένων και την εφαρμογή σε βάρος τους όλων των πιο σύγχρονων τεχνολογικών μεθόδων εντατικοποίησης κι εργοδοτικής τρομοκρατίας, όπως αισθητήρες πληκτρολογίου, αλγόριθμοι, συστήματα γεωεντοπισμού, κάμερες αναγνώρισης προσώπου κι ελέγχου συναισθημάτων. Τα πειράματα ήδη προωθούνται σε πανεπιστήμια με μεταπτυχιακούς φοιτητές να υποβάλλονται -εκτός των άλλων- σε αυτόν τον εξευτελισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας. Τέτοιο παράδειγμα καταγγέλουν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του δευτέρου έτους από την Ελλάδα για τη διεξαγωγή των εξετάσεών τους στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για τον μήνα Ιανουάριο.

Αυτήν την εφιαλτική πραγματικότητα της ψηφιακής τηλεργασίας η ΕΕ σχεδιάζει να ενσωματώσει στη νομοθεσία της, με τις ευλογίες της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων (“ΒusinessEurope”) και της ξεπουλημένης εργατικής αριστοκρατίας της “Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων” (ETUC).

Τεχνητή Νοημοσύνη και ψηφιακές τεχνολογίες αξιοποιούνται ακόμα από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για μαζικές παρακολουθήσεις, εργοδοτική τρομοκρατία, συστηματική λογοκρισία κάθε ριζοσπαστικής φωνής, αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική, ένταση της καταστολής με τη χρήση τεχνολογιών, όπως η αναγνώριση προσώπου σε βάρος διαδηλωτών, αλλά και τα βιομετρικά δεδομένα, η επεξεργασία προφίλ, επιπρόσθετα τα λεγόμενα φονικά όπλα.

Η διαρκώς διευρυνόμενη εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης και σύγχρονων τεχνολογιών διεξαγωγής πολέμων, ο κυβερνοπόλεμος ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους, για τα drones και τα λεγόμενα “φονικά όπλα”, βρίσκονται στο επίκεντρο.

Έτσι, οι επικλήσεις της ΕΕ για “λελογισμένη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης” στα πεδία των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχουν πολλαπλή στόχευση. Να ξεπλυθεί ο βρώμικος ρόλος της ΕΕ στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενώ επιδιώκει να βάλει εμπόδια στους εξοπλισμούς ανταγωνιστών της, με πρόσχημα τις δήθεν “ανθρωπιστικές ευαισθησίες” της, προκειμένου η ίδια και τα κράτη μέλη της, να αποκτήσουν πλεονέκτημα στην παραγωγή “φονικών όπλων” που αξιοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη.





Αγαπητοί σύντροφοι,

Ο χαρακτήρας του αστικού κράτους, ο αντιλαϊκός προσανατολισμός του, η φύση του, δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης της μιας ή της άλλης κυβέρνησης. Ρόλος και αποστολή του είναι να στηρίζει το κεφάλαιο στον αγώνα για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.

Η διασφάλιση της κερδοφορίας των “πράσινων” και ψηφιακών επενδύσεων γενικότερα των μονοπωλιακών ομίλων, απαιτεί αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, φθηνή και χειραγωγημένη εργατική δύναμη.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη, “πράσινη” ή μη, ψηφιακή ή συμβατική, προϋποθέτει τη σύνθλιψη των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων κι αναγκών. Η “πράσινη” και ψηφιακή εκδοχή του καπιταλισμού δεν συνιστά προοδευτική στροφή για τους λαούς. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις εγγενείς αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος, που διογκώνονται.

Αποτελεί επικίνδυνη αυταπάτη ότι με ένα διαφορετικό μίγμα αστικής διαχείρισης, με μια άλλη επιλογή ενεργειακού μείγματος, χωρίς ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, μπορεί να υπάρξει “δίκαιη μετάβαση” ή “κλιματική δικαιοσύνη”, όπως ισχυρίζονται σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά, οργανώνει την πάλη του λαού στην Ελλάδα, αποκαλύπτοντας τη βαρβαρότητα του “πρασίνου” καπιταλισμού διεκδικώντας:

-Προστασία των δασών κι απόδοση ελεύθερων χώρων στο λαό, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση.

-Τη λήψη μέτρων εναντίον των ατυχημάτων μεγάλης βιομηχανικής ρύπανσης.

-Υποδομές και στήριξη με προσωπικό των αρμόδιων υπηρεσιών για την προστασία του λαού και του περιβάλλοντος από φωτιές, πλημμύρες , σεισμούς.

-Μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς που την ανάγκη τους ανέδειξε ο πρόσφατος νικηφόρος ηρωικός αγώνας των λιμενεργατών του λιμανιού του Πειραιά ενάντια στο μονοπώλιο της Cosco.

Απέναντι στην καπιταλιστική ψηφιακή μετάβαση, εντείνουμε την πάλη ενάντια στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας, για δουλειά με δικαιώματα, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κατάργηση κάθε μορφής “ευέλικτης” δουλειάς.

Είναι εμβληματικό το παράδειγμα της απεργίας των εργαζομένων στην πολυεθνική on line πλατφόρμα e-food που στον εκβιασμό της εργοδοσίας “ή γίνεστε ελευθεροεπαγγελματίες συνεργάτες ή απολύεστε”, αυτό δεν πέρασε και μάλιστα με τον αγώνα τους και την εργατική λαϊκή αλληλεγγύη, απέσπασαν συμβάσεις αορίστου χρόνου και τώρα, αφού συγκρότησαν το Σωματείο τους, παλεύουν για ΣΣΕ.

Αυτή η οργανωμένη πάλη φωτίζει τον δρόμο. Αναδεικνύει τον πραγματικό αντίπαλο της εργατικής τάξης, του λαού, το ίδιο το κίνητρο του κέρδους, την καπιταλιστική εξουσία, την αστική πολιτική και κάθε εκφραστή της.

Φωτίζουν την ουσία που κρύβει το σύνθημα του ΚΚΕ. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, τα δικαιώματά του, το περιβάλλον και τον πλανήτη!

Ο καπιταλισμός εμποδίζει την ισόρροπη σχέση που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στην ανθρώπινη, βιομηχανική δραστηριότητα και τη φύση, προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Ο ένοχος δεν μπορεί να μετατραπεί σε “σωτήρα”!

Μόνο ο σοσιαλισμός, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, των κοινωνικών υπηρεσιών, μπορεί να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη συνεχή αύξηση του βιοτικού επιπέδου, τη βελτίωση των όρων εργασίας και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον.

Η σοσιαλιστική παραγωγή μπορεί να υπολογίσει το σύνολο των επιδράσεων στο περιβάλλον, γιατί οργανώνει την παραγωγή σχεδιασμένα, στο σύνολό της. Μπορεί να χωροθετήσει κατάλληλα, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας στη γη, και να αποφασίσει ποιες δραστηριότητες και σε ποιον βαθμό είναι χρήσιμες και απαραίτητες, ή περιττές και ζημιογόνες για τον άνθρωπο και την κοινωνική ευημερία.

Αυτός ο ριζικά διαφορετικός χαρακτήρας της σοσιαλιστικής παραγωγής είναι που της επιτρέπει να απαντά στα προβλήματα του λαού και αναφορικά με το περιβάλλον.

Αντίστοιχα, ο ψηφιακός μετασχηματισμός της κοινωνίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί προς όφελος των συμφερόντων του λαού, εάν εξαλειφθεί το πραγματικό πρόβλημα των προβλημάτων, το κριτήριο του κέρδους, η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Με εργαλείο τις ψηφιακές τεχνολογίες, οι εργαζόμενοι θα δούλευαν λιγότερο, θα αμείβονταν περισσότερο, θα απελευθέρωναν ελεύθερο χρόνο για τη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή.

Αυτό μπορεί να συμβεί με την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, την κοινωνία του σοσιαλισμού, με στόχο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων εργατικών-λαϊκών αναγκών».



1 / 9














ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΕΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΔΥΤ. ΑΧΑΪΑΣ

  Αναδείχθηκαν οι τραγικές ελλείψεις προστασίας του λαού και της περιουσίας του (ΦΩΤΟ)

  12:55
• 

  ΚΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΤΗΣ ΚΟΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

  Καταγγέλλει την κοινή άσκηση των Ειδικών Δυνάμεων Ελλάδας και ΗΠΑ απέναντι στον «εχθρό» ….λαό

  09:05
• 

  ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

  Εισαγωγική ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην τηλεδιάσκεψη σήμερα Κυριακή

  08:31

«Νέο ΕΣΥ»: Όταν η Αιτία του προβλήματος Παρουσιάζεται ως Λύση

    ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΛΩΝΙΣΤΙΩΤΗΣ

«Νέο ΕΣΥ»: Όταν η αιτία του προβλήματος παρουσιάζεται ως λύση

Ήδη μετράμε παραπάνω από 15.500 νεκρούς, ενώ οι «παράπλευρες απώλειες» από τη μονοθεματικότητα του συστήματος υγείας είναι μεγάλες και ακόμα ανυπολόγιστες. 

Χιλιάδες είναι οι χειρουργικές επεμβάσεις που αναβλήθηκαν, οι ειδικές θεραπείες που πήγαν πίσω, η παρακολούθηση χρονίως σοβαρά πασχόντων δεν εξασφαλίστηκε.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και εν μέσω πανδημίας εφάρμοσε κατά γράμμα την πολιτική που θεωρεί την υγεία του λαού εμπόρευμα, κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα υγείας, απευθείας με κρατικό χρήμα, με επιχείρημα «την αρμονική συνύπαρξη του με το δημόσιο», Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας υποστελεχωμένη στο όνομα του «εξορθολογισμού» δαπανών και της «ελαχιστοποίησης του κόστους», υγειονομικά πρωτόκολλα με οδηγίες TUI στο όνομα των κερδών του τουριστικού κεφαλαίου, συνωστισμός σε ΜΜΜ στο όνομα του «κόστους της ενίσχυσης του στόλου», ανύπαρκτη εμβολιαστική εκστρατεία στο όνομα της «ατομικής ευθύνης» και χρήση του εμβολίου ως μέσο διαίρεσης, εξαγοράς, συναλλαγής, εκβιασμών, απολύσεων. 

Και άλλα πολλά.

Από παντού αναδεικνύονται τα τραγικά αποτελέσματα της πολιτικής που δεν έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες αλλά τα κέρδη των λίγων. 

Η λογική του κόστους-οφέλους στην υγεία, της ανταποδοτικότητας των υπηρεσιών, του κέρδους, μόνο εμπόδιο μπορoύν να μπουν στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών στην υγεία, είτε σε έκτακτες είτε σε τακτικές συνθήκες.

Αυτό αποδείχτηκε σε όλο τον πλανήτη. 

Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στο πολυδιαφημισμένο σύστημα των ΗΠΑ, και ενώ δεν προλάβαιναν να θάψουν τους νεκρούς της πανδημίας, ιδιωτικές κλινικές έκλειναν και υγειονομικοί απολύονταν γιατί η λειτουργία τους δεν απέφερε τα αναμενόμενα κέρδη.

Η κυβέρνηση αναποδογυρίζει τα συμπεράσματα της πανδημίας και παρουσιάζει ως λύση την πολιτική που απέτυχε παταγωδώς να προστατέψει τη ζωή του λαού!
Όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις «ανακαλύπτει» χρόνιες παθογένειες στο δημόσιο σύστημα υγείας και ετοιμάζεται να φέρει το σχέδιό της για το “νέο ΕΣΥ”.

 Το «νέο ΕΣΥ» προβλέπει εξορθολογισμό των δομών, με τη χάραξη ενός υγειονομικού χάρτη που θα περιλαμβάνει επιπλέον συρρίκνωση ή και κατάργηση νοσοκομείων, ΚΥ και τμημάτων με συγχωνεύσεις, πάλι με κριτήριο όχι αν καλύπτουν ανάγκες, αλλά πόσο κοστοβόρα είναι, αφού δεν φέρνουν έσοδα. 

Προβλέπει τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ σαν μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρία. 

Δηλαδή τα δισ. ευρώ των ασφαλισμένων θα γίνουν προσβάσιμα και στον ιδιωτικό τομέα, ανάλογα και με τις εισφορές, στη λογική «ότι δίνεις παίρνεις», διαφοροποίηση, δηλαδή, ανάλογα με το βαλάντιο του καθενός. 

Μετά τα DRG του ΣΥΡΙΖΑ, επαναφέρει τα ΣΔΙΤ, ως ένα εργαλείο χρηματοδότησης, δίνοντας ζεστό χρήμα στους ιδιώτες, ενώ η εμπειρία από την πανδημία έδειξε ότι μόνο παρασιτικά μπορεί να συνυπάρχει ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα υγείας. 

Ενισχύει την αυτοτέλεια των νοσοκομειακών δομών και τη λειτουργία τους ως αυτοδιοικούμενα ιδρύματα-επιχειρήσεις, με την ανάπτυξή τους (κλινικές, εξοπλισμός, προσωπικό κτλ) να εξαρτάται από τα έσοδα που θα εξασφαλίζουν από την πώληση υπηρεσιών σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία. 

Σε αυτά τα πλαίσια ανοίγει το δρόμο για ιδιωτικό έργο των γιατρών του ΕΣΥ εντός των δημόσιων νοσοκομείων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρωτοτυπεί αλλά εφαρμόζει την στρατηγική όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων, που εφάρμοσαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην Υγεία με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ. 

Γιατί όλες οι μέχρι τώρα αστικές ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ ή όποιες άλλες: 

έκλεισαν ή κράτησαν κλειστά νοσοκομεία, προχώρησαν την εμπορευματοποίηση με πολλές μορφές (leasing, εργολάβοι, ΣΔΙΤ, DRG, δωρεές, απογευματινά ιατρεία επί πληρωμή), όλες λεηλάτησαν τους υγειονομικούς με μειώσεις μισθών, ανατροπές σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Μπροστά σε αυτές τις βαθιές και αντιλαϊκές αλλαγές η πρόταση του ΚΚΕ γίνεται όπλο πάλης και αγώνα. 

Είναι επίκαιρη και αναγκαία γιατί είναι ρεαλισμός να υπάρχει υψηλού επιπέδου, σύγχρονο, καθολικό, αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, δωρεάν, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, με ανεπτυγμένο δημόσιο σύστημα ΠΦΥ σε πανελλαδικό επίπεδο. 

Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να καλυφθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στην υγεία, την πρόνοια και παντού. 

Αυτό δείχνουν τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, η άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας.

*Ο Θοδωρής Αλωνιστιώτης είναι Παθολόγος-ΜΕΘ νοσοκομείου «Αγία Όλγα», Μέλος του ΤΓ Υγείας-Πρόνοιας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, Μέλος του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από «Το Ποντίκι».

https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/275334/neo-esy-otan-i-aitia-toy-provlimatos-paroysiazetai-os-lysi

ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ

Μίνα Θεοφιλάτου: Η εμπορικοποίηση της παιδείας είναι ο λόγος που αντιδρούν στην αξιολόγηση, και όχι ο φόβος ότι θα κριθούν "τεμπέληδες". Και να γνωρίζετε ότι το σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση έχει ήδη αποτύχει στην Ευρώπη,,,

Αξιολόγηση: Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς μέσω τριών πραγματικών ιστοριών από τις ΗΠΑ

Τον εκπαιδευτικό θα τον εκτιμάτε περισσότερο ως πλασιέ εμπορικών εκπαιδευτικών πακέτων; Επιθυμείτε το διαχωρισμό των σχολικών μονάδων σε δύο ταχύτητες, μια για τους προνομιούχους όπου θα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για επιδότηση από χορηγούς και ιδιώτες και μια για εκείνα τα σχολεία που είτε επειδή βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, είτε επειδή είναι μικρά, είτε επειδή φιλοξενούν παιδιά με μειωμένα προνόμια θα αφήνονται κυριολεκτικά στην τύχη τους;


Πρόλογος

Ονομάζομαι Ασημίνα (Μίνα) Θεοφιλάτου και είμαι πρώην εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ86 (πρώην ΠΕ19) Πληροφορικής, με 13 χρόνια εμπειρίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και 3 χρόνια στην πρωτοβάθμια. Είμαι και μητέρα δύο κοριτσιών, το μικρότερο εκ των οποίων φοιτά στη δευτεροβάθμια (Β' Γυμνασίου). Κατά τη διάρκεια της θητείας μου πραγματοποίησα πολλές "καινοτόμες δράσεις" με τους μαθητές μου, κυρίως δε με μαθητές "δεύτερης ευκαιρίας" στο Εσπερινό Γυμνάσιο-Λύκειο Αργοστολίου.


Ήμουν επίσης δραστήρια σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι κυβερνήσεις λάμβαναν ακατανόητες αποφάσεις που δεν συμβάδιζαν με την καινοτομία και εξέλιξη: το 2013 μέσω νόμου καταργήθηκε το μάθημα του Προγραμματισμού Η/Υ (ΑΕΠΠ) από το πρόγραμμα σπουδών του Λυκείου. Μέσω της κινητοποίησής μου σε Ευρώπη και Αμερική, δημοσιεύτηκε άρθρο μου στη Guardian και εκλέχτηκα "Εκπρόσωπος Διεθνούς Κοινότητας" (International Representative) στο Διεθνή Σύλλογο Καθηγητών Πληροφορικής CSTA με έδρα στις Η.Π.Α. Το 2014 επανήλθε το μάθημα και αποκαταστάθηκε εν μέρει η αδικία (αυτό είναι άλλη ιστορία, όχι του παρόντος).


Η απεργία, η αξιολόγηση και οι χορηγίες

Πολλή κουβέντα γίνεται τις τελευταίες ημέρες για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ενώ η απεργία που προκήρυξαν οι συνδικαλιστικοί φορείς καταγγέλθηκε από την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως και κρίθηκε πρωτόδικα παράνομη και καταχρηστική. Οι φορείς άσκησαν έφεση που ορίστηκε για τις 25/1/2022, η Υπουργός κατέθεσε αντέφεση και εκδικάζονται και οι δύο επειγόντως τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021.

Πολλοί πολίτες, αρκετοί από τους οποίους γονείς, αναρωτιούνται γιατί αντιδρούν οι εκπαιδευτικοί στο νέο Νόμο. Συγκεκριμένα, άκουσα η ίδια από γονέα την εξής απορία: "γιατί να μην αξιολογείται ο εργαζόμενος, και ο άχρηστος να μην πρέπει να πηγαίνει σπίτι του και πρεπει να τον πληρώνουμε με τους φόρους μας... [δεν καταλαβαίνω] γιατι πρέπει να υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν μπορούν να απολυθούν ακόμα και αν είναι άχρηστοι, ενώ όλοι οι άλλοι που εργάζονται να πρέπει να έχουν το άγχος της απόλυσης, ή στην περίπτωση ελεύθερων επαγγελματιών, το άγχος του να μην βγάζουν αρκετά κάθε μήνα από το επάγγελμα τους. Με ποιο δικαίωμα μια τάξη ανθρώπων έχουν περισσότερα δικαιώματα;;"


Ας δούμε λίγο τι λέει το επίμαχο σημείο του νόμου:

Στο Ν. 4823/2021 ΦΕΚ 136A/3-8-21, το άρθρο 98 "Αξιοποίηση σχολικών κτιρίων" προβλέπει παραχώρηση σχολικού κτιρίου σε ώρες μη λειτουργίας για εκδηλώσεις και τα τυχον έσοδα περιέρχονται στο ταμείο της σχολικής επιτροπής. Το άρθρο 99 "Χρηματοδότηση σχολικών μονάδων" προβλέπει χρηματοδότηση από επιχορηγήσεις, δωρεές και εκδηλώσεις, ενώ το ποσό περιέρχεται απευθείας στη σχολική επιτροπή και δεν συμψηφίζεται με την κρατική χρηματοδότηση.

Το άρθρο 107 αναφέρει ότι το Σχολικό Συμβούλιο ...συνεργάζεται με τον Σύλλογο Γονέων της σχολικής μονάδας και με τους εκπροσώπους του Δήμου στη σχολική επιτροπή ιδίως στα θέματα που σχετίζονται με την υλικοτεχνική υποδομή της σχολικής μονάδας, τη χρηματοδότηση αυτής από άλλες πηγές, πλην της τακτικής κρατικής επιχορήγησης. Το άρθρο 60 "κριτήρια αξιολόγησης διευθυντών" προβλέπει την μεγαλύτερη βαθμολόγηση (50 μονάδες) για επίλυση διοικητικών, οργανωτικών και λειτουργικών προβλημάτων. Το άρθρο 67 "κριτήρια αξιολόγησης εκπαιδευτικών" αξιολογείται ανάληψη πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της λειτουργίας της σχολικής μονάδας, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, η ενεργός συμμετοχή στην οργάνωση της σχολικής μονάδας κ.ο.κ.

Με λίγα λόγια, το σχολείο μπαίνει στη λογική της επιχειρηματικής μονάδας και πλέον αναζητά χορηγούς, ενώ θα πριμοδοτούνται οι διευθυντές - "καλοί μάνατζερ" και οι εκπαιδευτικοί - "πιο χρήσιμοι υπάλληλοι" (most valuable employee, σύνηθης τακτική στις πολυεθνικές).

Πιθανότατα κάποιοι γονείς θα αναρωτούνται "και ποιό το κακό με αυτό;". Σε ΑΥΤΟ ακριβώς το σημείο θέλω να σταθώ, μεταφέροντας τρεις προσωπικές εμπειρίες από τη χώρα που πρώτη εφάρμοσε πολιτικές ιδιωτικού τομέα στη δημόσια παιδεία*. Η χώρα αυτή δεν είναι άλλη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Ιστορία 1: η προώθηση εμπορικών προϊόντων εκπαίδευσης

Αρχές Μαΐου 2014 έμαθα με μεγάλη μου χαρά ότι έχω εκλεγεί στο Διοικητικό Συμβούλιο του CSTA και ότι τον Ιούλιο με περιμένουν στο Σικάγο για τη συνεδρίαση του ΔΣ και το ετήσιο συνέδριο του Συλλόγου. Τέλη Μαΐου λαμβάνω μήνυμα από - άγνωστο σε μένα, και κατά δήλωσή του - εξωτερικό συνεργάτη του Υπουργείου Παιδείας. Ξαφνιάστηκα, μη μπορώντας να καταλάβω τι ήθελε από μένα. Στη συνέχεια της επικοινωνίας μας αντιλήφθηκα ότι το αντικείμενο του είναι η δημιουργία εκπαιδευτικού λογισμικού και "ολοκληρωμένων λύσεων ICT", τα οποία διέθετε σε φορείς εκπαίδευσης της Ελλάδας και του εξωτερικού. Του εξέφρασα ευγενικά την πεποίθησή μου πως στο δημόσιο σχολείο αρμόζει η χρήση προϊόντων ανοικτού κώδικα ή δωρεάν εκδόσεων των εμπορικά διαθέσιμων λογισμικών και ότι πολύ ευχαρίστως θα συζητούσα μαζί του πάνω σε αυτή τη βάση. Δεν μου απάντησε ποτέ.

Όταν πήγα ωστόσο στο συνέδριο, διαπίστωσα πως "κακώς" εξεπλάγην: στην κεντρική αίθουσα υπήρχε διαμορφωμένος χώρος όπου πλειάδα εταιριών παρουσίαζε τα προϊόντα της στους συναδέλφους καθηγητές πληροφορικής των ΗΠΑ, ενώ μοίραζαν διαφημιστικά δώρα και ειδικά προνόμια για τους εκπαιδευτικούς που θα έπειθαν τους διευθυντές των σχολείων τους ή τους διευθυντές περιφερειακής εκπαίδευσης να αγοράσουν τα προϊόντα τους.

Ιστορία 2: η τύχη των σχολείων δεύτερης, τρίτης κ.ο.κ. διαλογής

Το συνέδριο CSTA του 2015 διεξήχθη στο Τέξας. Σε μια από τις συνεδρίες όπου με είχαν ορίσει "proctor", έζησα το εξής σκηνικό: αίθουσα χωρητικότητας πάνω από 200 ατόμων είχε κοινό μόλις... 9 συνέδρους. Στο πάνελ ήταν εκπαιδευτικοί πληροφορικής από μειονοτικά σχολεία ιθαγενών ("Ινδιάνων") της Αμερικής στην πολιτεία New Mexico. Με πάθος και δημιουργικότητα πάλευαν να δώσουν εφόδια στα παιδιά αυτά, σε έναν άνισο αγώνα: αρκετά από τα σχολεία στεγάζονται σε πρόχειρες αίθουσες σε καταυλισμούς, με ελάχιστη υλικοτεχνική υποδομή (λίγοι και παλιοί υπολογιστές, αργή και μη σταθερή σύνδεση Internet). Συγκινήθηκα με τον αγώνα τους και ως ελάχιστο φόρο τιμής στο έργο τους έστειλα δύο tweet (δείτε εδώ και εδώ) από το λογαριασμό μου στο Twitter, ενώ στο τέλος της παρουσίασης εξέφρασα το θαυμασμό μου για την εμπνευσμένη δουλειά που κάνουν κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Στην επόμενη συνεδρία βρέθηκα σε παρουσίαση ιδιώτη προγραμματιστή που παρουσίαζε δημοφιλές (μη-δωρεάν) λογισμικό για την εκμάθηση προγραμματισμού Η/Υ σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου. Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη, μάλιστα σε σημείο που πολλοί από τους σύνεδρους δεν είχαν αλλού να καθίσουν από το... πάτωμα. Με διαφορά μισής ώρας, βρέθηκα από το ένα άκρο του "οικοσυστήματος" εκπαίδευσης των ΗΠΑ στο άλλο: από τη μία το σχολείο "δεύτερης κατηγορίας", με καθηγητές με πενιχρά μέσα και μαθητές από κατεξοχήν άπορες οικογένειες (επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται να επιδοτήσει τη δική τους μόρφωση), και από την άλλη τα "προνομιούχα σχολεία" που προμηθεύονται ακριβά λογισμικά τα οποία θα "τρέξουν" σε εργαστήρια πληροφορικής τελευταίας τεχνολογίας (με καθηγητές και εμπορικούς αντιπρόσωπους να κλείνουν - με το αζημίωτο - συμβόλαια συνεργασίας)

Ιστορία 3: η κερδοφορία των πολυεθνικών ως κριτήριο για το σχεδιασμό προγραμμάτων εκπαίδευσης

Το 2017 είχα ολοκληρώσει τη θητεία μου στο ΔΣ του Συλλόγου CSTA, ωστόσο διατηρούσα επαφή με τους - εξαίρετους, αν αφήσουμε στην άκρη την εξοικείωσή τους με την παιδεία ως "εμπόρευμα" - συναδέλφους καθηγητές πληροφορικής που γνώρισα στις ΗΠΑ. Τον Αύγουστο έλαβα ένα μέιλ, στο οποίο η αρχισυντάκτρια της τριμηνιαίας έντυπης εφημερίδας του Συλλόγου ζητούσε να της στείλω μια περίληψη πρόσφατου άρθρου "μου" για δημοσίευση στο επόμενο τεύχος. Δεν θυμόμουν να είχα γράψει κάποιο άρθρο, ωστόσο άνοιξα το λινκ και διάβασα τον τίτλο: ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγε ότι "η ελλειμματική επιμόρφωση εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επιφέρει κόστος στις μεγάλες εταιρίες".

Σαφέστατα δεν ήταν δικό μου, και το μπέρδεμα ήταν το εξής: μη-εξοικειωμένη η αρχισυντάκτρια με τα ελληνικά ονόματα, έστειλε κατά λάθος σε μένα το μέιλ ενώ απευθυνόταν στην πραγματική συντάκτρια του άρθρου, της οποίας το όνομα για έναν ξένο ίσως έμοιαζε με το δικό μου. Μιας όμως και ήλθε στην αντίληψή μου, το διάβασα το άρθρο. Μιλούσε για τους CEO και τα talent pools και πόσα χρήματα δαπανούν οι επιχειρήσεις για να επιμορφώσουν το προσωπικό τους, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να γλιτώσουν τα έξοδα αυτά αν οι εκπαιδευτικοί επένδυαν στην επιμόρφωσή τους με στόχο να προσφέρουν στους μαθητές γνώσεις και δεξιότητες επιθυμητές στον επιχειρηματικό κόσμο. Το μακροσκελές άρθρο έδινε αριθμητικά στοιχεία σε δολλάρια ανά κεφάλι για τις οικονομίες κλίμακος που θα πετύχαιναν οι εταιρίες, αν τα σχολεία προσάρμοζαν το πρόγραμμα σπουδών στις δικές τους ανάγκες. Δεν πίστευα στα μάτια μου!

Το να λαμβάνει υπόψη του το εκπαιδευτικό σύστημα τις ανάγκες της αγοράς είναι βεβαίως ρεαλιστικό, μιας και οι τωρινοί μαθητές είναι οι αυριανοί υποψήφιοι της αγοράς εργασίας. Όμως το να σχεδιάζεις το σύστημα εκπαίδευσης ώστε να αυξάνει την κερδοφορία των μεγάλων εταιριών και των πολυεθνικών επειδή γλιτώνουν περιττά έξοδα επιμόρφωσης, ξεφεύγει από κάθε έννοια λογικής και ηθικής και μετατρέπει την παιδεία σε εμπορικό προϊόν προσαρμόσιμο αποκλειστικά στις επιταγές της αγοράς, αποκόπτοντας την από το θεμελιώδη ρόλο που παίζει στην εγκυκλοπαιδική μόρφωση και ψυχική καλλιέργεια των παιδιών μας.

Όπως δηλώνω στον τίτλο, με το άρθρο αυτό απευθύνομαι στους ΓΟΝΕΙΣ. 

Και τους ρωτώ: είναι αυτό το σχολείο που θέλετε;

Τον εκπαιδευτικό θα τον εκτιμάτε περισσότερο ως πλασιέ εμπορικών εκπαιδευτικών πακέτων; 

Επιθυμείτε το διαχωρισμό των σχολικών μονάδων σε δύο ταχύτητες, μια για τους προνομιούχους όπου θα υπάρχει μεγάλο ένδιαφέρον για επιδότηση από χορηγούς και ιδιώτες και μια για εκείνα τα σχολεία που είτε επειδή βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, είτε επειδή είναι μικρά, είτε επειδή φιλοξενούν παιδιά με μειωμένα προνόμια θα αφήνονται κυριολεκτικά στην τύχη τους; 

Τέλος, συμφωνείτε με τον επανασχεδιασμό των σχολικών προγραμμάτων ώστε να εξυπηρετούν καλύτερα την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων;

Αν η απάντησή σας στα παραπάνω ερωτήματα είναι ΝΑΙ, τότε ο νέος νόμος για την παιδεία είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σας.

 Αν αυτά που διαβάσατε σας προβλημάτισαν, συζητήστε τις ανησυχίες σας στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και ενώστε τη φωνή σας με τους εκπαιδευτικούς. 

Η εμπορικοποίηση της παιδείας είναι ο λόγος που αντιδρούν στην αξιολόγηση, και όχι ο φόβος ότι θα κριθούν "τεμπέληδες". 

Και να γνωρίζετε ότι το σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση έχει ήδη αποτύχει στην Ευρώπη: διαβάστε το χαιρετισμό του φορέα National Education Union της Αγγλίας στους δικούς μας φορείς ΔΟΕ, ΕΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ.

Μίνα Θεοφιλάτου
Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός και Τεχνολογίας Υπολογιστών Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μίου Πατρών
Πρώην καθηγήτρια Πληροφορικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Λένε,,,

Λένε, πως πρέπει να πηγαίνουν στο λύκειο μόνο τα παιδιά που μπορούν να περάσουν 2 φορές από τράπεζα θεμάτων δηλαδή από πανελλαδικές εξετάσεις στην Α’ και Β’ λυκείου! Τα υπόλοιπα παιδιά θα βγαίνουν στην ανήλικη εργασία από τα 15!

Λένε πως πρέπει να περιοριστεί ο αριθμός των εισακτέων στα πανεπιστήμια και στα τεχνολογικά ιδρύματα, για να τροφοδοτήσουν τα ιδιωτικά ΙΕΚ!
Λένε, πως όποια οικονομικά προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν οι φοιτητές, αν δεν παίρνουν έγκαιρα το πτυχίο θα πετιούνται έξω από τις σχολές!
Λένε πως θα φτιάξουν μια αστυνομία στα πανεπιστήμια, γιατί προβλέπουν τις αναταραχές που θα προκαλέσει η άθλια πολιτική τους και τρέμουν ένα νέο Πολυτεχνείο!

Δήθεν νοιάζονται για τα παιδιά του λαού, έχοντας αφήσει τα σχολεία, ερείπια, χωρίς εκπαιδευτικούς και ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ πως όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά είναι οικογενειακά, κοινωνικά και οικονομικά! Τώρα θα τους φορτώσουν κι άλλο άγχος και ψυχολογικά προβλήματα!

Είναι σίγουρο πως το 70% των παιδιών θα σταματήσει το λύκειο και το 60% των φοιτητών το πανεπιστήμιο! Θα σπουδάζουν μόνο οι έχοντες χρήμα! Οι υπόλοιποι θα πρέπει να διαχειριστούν έναν αδίστακτο εργοδότη από τα 15 τους και να ταΐσουν τους ιδιώτες και τις τράπεζες με φοιτητικά δάνεια!
Ο καπιταλισμός στα καλύτερα του, αφού στηρίζει την βαρβαρότητα, την αμορφωσιά, την ανέχεια και την απανθρωπιά!
Η δωρεάν παιδεία για όλους ήταν έργο του σοσιαλισμού!
Να μείνουν στα χαρτιά τα σχέδια που έχουν για τη νεολαία και το μέλλον αυτής της χώρας!
Σκλάβους τα παιδιά μας ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ στον 21ο αι!

Villy Kakaflika

ΤΑ ΦΥΤΩΡΙΑ ΑΘΕΩΝ !!!

Η «ΑΛΛΗΛΟΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ», Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

«Όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλήθη να αναλάβει τη διακυβέρνηση της ρημαγμένης από την επανάσταση Ελλάδας, έθεσε ως βασική του προτεραιότητα την εκπαίδευση. Το μέγιστο ποσοστό των Ελλήνων τότε ήταν αναλφάβητο και ο νέος κυβερνήτης, δίχως καθόλου πόρους στη διάθεση του, προσπάθησε να εφαρμόσει ένα ευρύτατο πρόγραμμα που είχε στόχο να μάθει στα ελληνόπουλα τουλάχιστον να διαβάζουν. [«...Δια τα σχολεία χρειάζονται οικήματα, εγώ δε φθάσας ενταύθα εύρηκα μόνον καλύβας όπου εσκεπάζοντο πλήθος οικογενειών πειναλέων»].
Ίδρυσε αμέσως τέσσερα δημοτικά σχολεία (Ναύπλιο, Αθήνα, Ύδρα, Σύρο), ένα οικοτροφείο-ορφανοτροφείο στην Αίγινα, ενώ προσπάθησε να ξαναλειτουργήσει σχολεία που υπήρχαν πριν την επανάσταση και είχαν εγκαταλειφθεί λόγω του αγώνα [καταβάλλοντας σημαντικό ποσό από την προσωπική του περιουσία].
Η οικονομική συνταγή για την χρηματοδότηση του εγχειρήματος ήταν πολύ απλή: Το κράτος πλήρωνε ένα μικρό μισθό στον δάσκαλο, ενώ οι τοπικές κοινότητες έπρεπε να καλύπτουν τα έξοδα του σχολείου τους, αλλά και να εξασφαλίζουν δωρεάν στέγη και φαγητό για τον δάσκαλο. Στην πραγματικότητα, οι λίγοι εύποροι κάτοικοι κάθε κοινότητας, εκ περιτροπής τάιζαν τον δάσκαλο με το φαγητό που είχαν στο σπίτι τους.
[...]
Όμως χρόνο με τον χρόνο τα σχολεία αυξάνονταν και τα παιδιά μέσα σ’ αυτά πολλαπλασιάζονταν. Γι αυτό ο Καποδίστριας αλλά και οι Βαυαροί μετά απ’ αυτόν, υιοθέτησαν την περίφημη αλληλοδιδακτική μέθοδο.
Σύμφωνα μ’ αυτήν, οι μεγαλύτεροι και καλύτεροι μαθητές, οι πρωτόσχολοι, αναλάμβαναν ένα μέρος της εκπαίδευσης των μικρότερων μαθητών, υπό την καθοδήγηση του δασκάλου. Μ’ αυτό τον τρόπο, ένας δάσκαλος μπορούσε να λειτουργεί ένα ολόκληρο σχολείο με εκατοντάδες μαθητές, αφού στην πραγματικότητα χρησιμοποιούσε όσους βοηθούς χρειαζόταν.
Η αλληλοδιδακτική μέθοδος που ονομαζόταν μέθοδος Μπελ και Λάνκαστερ ή απλώς Λανκαστριανή, είχε ήδη εφαρμοστεί ευρύτατα στην Ευρώπη.
[...]
Ήταν επιστημονικά μελετημένη μέθοδος και διέθετε λεπτομερειακά εγχειρίδια για τον τρόπο που έπρεπε να εφαρμόζεται. Ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα και αριθμητική. Μέχρι το 1840, λειτουργούσαν στη χώρα πάνω από 80 αλληλοδιδακτικά σχολεία.

Και τότε, ξέσπασε ένας φοβερός πόλεμος γι αυτό τον θεσμό που ήταν ευεργετικός για την αγράμματη φτωχολογιά. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αλλά και η Ιερά Σύνοδος της αυτοκέφαλης Ελληνικής εκκλησίας, καταδίκασαν με επίσημες εγκυκλίους τους την λειτουργία των αλληλοδιδακτικών σχολείων και κάλεσαν το ελληνικό κράτος να τα κλείσει. Σύμφωνα με την εκκλησία, η αλληλοδιδακτική μέθοδος ήταν εφεύρεση των δυτικών Λουθηροκαλβίνων, που είχε σκοπό να μετατρέψει τα ελληνικά σχολεία σε φυτώρια άθεων.
Ούτως ή άλλως η εκκλησία διαφωνούσε με την ανάπτυξη της τεχνολογικής εκπαίδευσης, προτάσσοντας μια χριστιανική εκπαίδευση που θα παρείχε πρωτίστως θεοκρατική γνώση. Πάντα έβλεπε με καχυποψία τα μαθηματικά, τη φυσική ή τη χημεία, θεωρώντας ότι εμπεριείχαν επικίνδυνες ιδέες για τον άνθρωπο.
Η διαφωνία της επίσημης εκκλησίας στην αλληλοδιδακτική μέθοδο, πήγαινε πολύ βαθύτερα, μέσα στον πυρήνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κατά την άποψη των παπάδων, πρωτεύουσα αποστολή του σχολείου δεν ήταν να διδάσκει γράμματα, αλλά πειθαρχία και υπακοή.

 Η γνώση σ’ ένα απείθαρχο και φιλελεύθερο μυαλό ήταν επικίνδυνο πράγμα. Δουλειά του δασκάλου ήταν πρώτα να βάλει τους μαθητές σ’ ένα συγκεκριμένο εθνικό, θρησκευτικό και ιδεολογικό καλούπι, ενώ η χορήγηση των γνώσεων που θα το υπηρετούσαν ακολουθούσε την διαμόρφωση του χαρακτήρα και των ιδεών του.
Αλλιώς το σχολείο θα παρήγαγε μορφωμένους άθεους και αναρχικούς, δηλαδή επικίνδυνους ανθρώπους. Οι πρωτόσχολοι βέβαια δε μπορούσαν να υπηρετήσουν αυτό το μοντέλο, οπότε η επίσημη εκκλησία προτιμούσε να αφήνει τα παιδιά αναλφάβητα, παρά να μαθαίνουν ‘’επικίνδυνα’’ γράμματα.

Όσο κι αν φαίνεται απίστευτη αυτή η άποψη, η εκκλησία σιγά-σιγά την επέβαλε. Η τεχνολογική εκπαίδευση πήγε πίσω, κυριάρχησε ο σχολαστικισμός και η θεοκρατία, ενώ τα αλληλοδιδακτικά σχολεία με γρήγορους ρυθμούς εγκαταλείφθηκαν. Στο μεταξύ αυξήθηκε και ο αριθμός των κανονικών δασκάλων, οπότε γύρω στο 1860 τα σχολεία αυτά έπαψαν να υπάρχουν».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ(1961- ) «ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», ΠΑΤΑΚΗΣ 2014
.
[Φωτογραφιες:
- ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΛΛΗΛΟΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
- ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
- ΟΔΗΓΟΣ & ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΑΛΛΗΛΟΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ]

Dionisis Vitsos

ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ "Το νήμα που Συνδέει όλα τα καθημερινά προβλήματα του ελληνικού λαού"

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Ο μύθος ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ προστατεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη και σταθερότητα έχει πλέον καταρρεύσει

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ΚΚΕ είναι εδώ και στην Αλεξανδρούπολη, στον Εβρο, στη Θράκη. Είμαστε πιο δυνατοί γιατί δεν μείναμε σιωπηλοί.

Είμαστε πιο έμπειροι, γιατί, ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ κρατήσαμε ψηλά τη σημαία του αγώνα για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του λαού. Είμαστε πιο έτοιμοι, πιο εξοπλισμένοι, πιο σίγουροι για τον δρόμο που έχουμε διαλέξει.

Οσο περνάνε οι μέρες όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων συνειδητοποιούν ότι τα δύσκολα δεν είναι μόνο πίσω μας, είναι και μπροστά μας. Γιατί βρισκόμαστε πλέον μέσα σε μια νέα καπιταλιστική κρίση που ήδη βήμα - βήμα, νόμο - νόμο η κυβέρνηση της ΝΔ, η ΕΕ, το μεγάλο κεφάλαιο τη φορτώνουν - όπως και πριν - στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τις πλάτες φυσικά του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων που πλειοδοτούν στο ποιος θα προσφέρει πιο πολλά για την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Οταν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι μιλούν για τη στήριξη της οικονομίας δεν μιλούν φυσικά για τη στήριξη των εργαζομένων, οι οποίοι και δω στην Αλεξανδρούπολη, στον Εβρο θα πρέπει να δουλεύουν με μισό μισθό, όταν και όποτε θέλουν οι εργοδότες, οι οποίοι θα επιδοτούνται και από πάνω για να κάνουν χρήση της αντεργατικής νομοθεσίας.

Δεν μιλούν για τη στήριξη των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων που η καραντίνα τους έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Ούτε φυσικά για τους μικρομεσαίους αγρότες οι οποίοι ξεκληρίζονται.

Και σεις εδώ στον Εβρο ξέρετε τι σημαίνει ξεκλήρισμα της αγροτιάς, ξέρετε τι σημαίνει να βλέπετε τα νέα παιδιά να εγκαταλείπουν μαζικά τον τόπο τους, έναν τόπο πλούσιο, αφού το μεγαλύτερο μέρος της γης είναι καλλιεργήσιμο και αρδεύσιμο. Η γεωργία και η κτηνοτροφία ήταν πάντα τα οικονομικά πνευμόνια της.

Ολοι τους, όταν μιλούν για τη στήριξη της οικονομίας, μιλούν για τη στήριξη των κερδών των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων. Τα καπιταλιστικά κέρδη θέλουν να στηρίξουν με επιπλέον φοροαπαλλαγές, με κρατικές ενισχύσεις, με επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα, με τις άθλιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που μονιμοποιούν τα δήθεν έκτακτα προσωρινά μέτρα της καραντίνας.

Οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, γιατί βλέπουν ότι ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι πιθανό, όπως αποδεικνύουν και τα απανωτά κρούσματα στη γειτονική Ξάνθη. Γιατί είδαν πως τελικά η περίοδος της καραντίνας δεν αξιοποιήθηκε για την ουσιαστική ενίσχυση και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας όπως δείχνει και η κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.

Ο καθένας καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να θεωρούνται αναβάθμιση οι μόλις 41 προσλήψεις νοσηλευτών σε ένα νοσοκομείο που με το δικό τους οργανόγραμμα χρειάζεται 150, η πρόσληψη ενός μόνο γιατρού, παιδιάτρου, ενώ χρειάζονται πάνω από 50. Μπροστά όμως στην αναβάθμιση των κερδών των λίγων ακόμα και οι στοιχειώδεις κανόνες δημόσιας υγείας γίνονται... «περασμένα ξεχασμένα», τα υγειονομικά πρωτόκολλα πάνε περίπατο.

Στηρίζουν τους μεγάλους ομίλους και όχι τους εργαζόμενους. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι χωρίς τους εργαζόμενους δεν υπάρχει τίποτα, δεν λειτουργεί τίποτα, δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα.

Την περίοδο της καραντίνας μάς κράτησαν ζωντανούς, όρθιους οι εργάτες και οι υπάλληλοι που συνέχιζαν να δουλεύουν στις μονάδες παραγωγής, στα σούπερ μάρκετ, οι γιατροί και οι νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία, οι εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους.

Γι' αυτό και οι θέσεις, οι προτάσεις, οι διεκδικήσεις που καταθέτει το ΚΚΕ, όλη μας η δράση στόχο έχουν να κρατήσουν όρθιους τους εργάτες, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα παιδιά που δίνουν μάχη για να σταθούν στα πόδια τους.

Γι' αυτό διεκδικούμε μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας, μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα.

Απαιτούμε τη στήριξη του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, μέτρα προστασίας όλων των ανέργων. Για να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα ενάντια στις απολύσεις, στην επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, στις νέες μορφές εκμετάλλευσης. Για να μην περάσουν τα νέα μέτρα καταστολής της λαϊκής δράσης, για να μη γίνουν πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών. Για την οργάνωση της αλληλεγγύης για να μη μείνει κανένας μόνος και αβοήθητος.

Η πείρα που ήδη έχουμε από τη δεκάχρονη κρίση, από τη σύντομη περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όσα ήδη βλέπουμε να δρομολογούνται ενάντια στους εργαζόμενους, στους μικρούς επαγγελματίες, στους φτωχούς αγρότες, συνολικά στον λαό οδηγούν σε έναν δρόμο. Στο δρόμο της οργάνωσης και της διεκδίκησης.

Για να πούμε: Ως εδώ! Ο λαός πλήρωσε πολλά, πληρώνει πολλά, δεν θα πληρώσει ξανά! Την κρίση να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Για να πούμε φτάνει ως εδώ!

Τώρα πρέπει να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, βάζοντας στο στόχαστρο αυτόν που μας τις στερεί, το σύστημα και την εξουσία του, δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για να ανοίξει ο δικός μας δρόμος, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

Εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι ξεριζωμένοι αλλά η πολιτική της εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

Η Θράκη, ο Εβρος, ο τόπος σας βρέθηκε και συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της τουρκικής προκλητικότητας με τους κινδύνους να μεγαλώνουν. Ομως, όταν μιλάμε για την κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας, δεν μιλάμε ούτε για τον νευρικό σουλτάνο Ερντογάν ούτε για τη δήθεν απομονωμένη Τουρκία αλλά για την αστική τάξη της γειτονικής χώρας, που ξεδιπλώνει βήμα - βήμα τη στρατηγική της στην περιοχή.

Στην ίδια περιοχή όπου οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν βάλει μπροστά τα επικίνδυνα σχέδιά τους με τη συμμετοχή βέβαια και της Ελλάδας και της Τουρκίας. Στην ίδια περιοχή, που όλοι τους Αμερικανοί, ΝΑΤΟ, δυνάμεις της ΕΕ, Κίνα, Ρωσία κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο της.

Η Τουρκία επιδιώκει την αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή και γι' αυτό, ακόμα και στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του '17, ο Ερντογάν προσκαλεσμένος του Τσίπρα, άρπαξε την ευκαιρία για να θέσει ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης, η οποία έχει καθορίσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα όπως και τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ. Από τότε μέχρι σήμερα, σειρά γεγονότων από τον Εβρο έως την Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο αποδεικνύουν την κλιμάκωση αυτής της επιθετικότητας. Τα γεγονότα είναι πολλά.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τον παραλίγο εμβολισμό του λιμενικού σκάφους «Γαύδος» από τουρκική ακταιωρό στο Αιγαίο; Τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών εδώ στον Εβρο; Την παρεμπόδιση του ιταλικού γεωτρύπανου στην κυπριακή ΑΟΖ;

Τα κύματα των βασανισμένων προσφύγων και μεταναστών, που ο Ερντογάν μετακίνησε και αξιοποίησε για τα δικά του παιχνίδια στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στις Καστανιές; Τα πρόσφατα γεγονότα πάλι στον Εβρο;

Σε όλα αυτά, βέβαια, προστίθενται οι καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου πάνω από ελληνικά νησιά και τελευταία ακόμη και πάνω από τον Εβρο. Οταν όμως μιλάνε για τα κύματα των προσφύγων και μεταναστών στα σύνορά μας στον Εβρο αλλά και στα ελληνικά νησιά, κανείς ούτε η κυβέρνηση της ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ λένε πως αυτά δεν προκύπτουν από μόνα τους. Οτι είναι αποτέλεσμα της διάλυσης κρατών, της αλλαγής συνόρων, των επεμβάσεων που έχουν τη σφραγίδα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, άλλες χώρες της Αφρικής, είναι όλες χώρες όπου υπήρξαν στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ που θέλανε να βάλουν στο χέρι ενεργειακές πηγές, πλουτοπαραγωγικές πηγές, να ελέγξουν στρατηγικούς δρόμους.

Και το χειρότερο είναι ότι αυτές οι επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν και με τη συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων, με τις βάσεις που έχουμε εδώ, με άλλες που φτιάχτηκαν, με τα 4 δισ. που δίνουμε το χρόνο για τις δαπάνες του ΝΑΤΟ, αλλά και με την αποστολή ελληνικών στρατιωτικών σε αυτές τις χώρες.

Και αυτό έγινε και συνεχίζει να γίνεται. Και γίνεται διότι υπάρχουν τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου, επιχειρηματικά συμφέροντα που συμμετέχουν σε αυτό το πλιάτσικο που γίνεται σε βάρος χωρών και λαών.

Αλλά και γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις καλλιεργούν την απάτη ότι αν είμαστε τα πρωτοπαλίκαρα των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, τότε θα θωρακίσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Η ΝΔ και τα άλλα κόμματα πάντα ήταν φανατικά υπέρ αυτής της πολιτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών. Δεν υπήρξε απόφαση του ΝΑΤΟ που δεν έσπευσε να υλοποιήσει.

Το αποτέλεσμα ποιο ήταν;

Η Ελλάδα έγινε θύτης, γέμισε πρόσφυγες και τα κυριαρχικά δικαιώματα απειλούνται. Ούτε ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων στα ελληνικά νησιά, σε ολόκληρη τη χώρα, προέκυψε από μόνος του, αλλά από την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ, που στήριξαν και υλοποίησαν τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η σημερινή της ΝΔ.

Ο Κανονισμός του Δουβλίνου και η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας έχουν μετατρέψει τα νησιά, τη χώρα σε μια μεγάλη φυλακή προσφύγων και μεταναστών, αλλά γι' αυτό κανείς τους δεν βγάζει άχνα.

Εδώ στον Εβρο και το Αιγαίο εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι ξεριζωμένοι. Εχθρός είναι η πολιτική που, απ' τη μια στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους αυξάνοντας τα κύματα των προσφύγων, και απ' την άλλη μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα - φυλακή για να προστατεύεται το «φρούριο» της ΕΕ.

Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Εβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές και δράσεις, ανοικτές και συγκαλυμμένες, για να μένουν τελικά στο απυρόβλητο οι θύτες αυτής της πολιτικής.

Και όσοι, τελικά, επιδιώκουν να στρέψουν τον ελληνικό λαό κατά των θυμάτων, προσφύγων και μεταναστών, γίνονται ο καλύτερος σύμμαχος αυτών που δημιουργούν και συντηρούν το πρόβλημα, γίνονται ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης Ερντογάν, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον κόσμο για τους δικούς του σκοπούς.

Αυτοί που δημιούργησαν και συντηρούν το πρόβλημα δεν μπορούν να το λύσουν

Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα αλλά θα δημιουργήσουν και καινούργια. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο αίτημα για την εφαρμογή άρθρου της Συνθήκης της Λισαβόνας για εμπλοκή της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής - ακτοφυλακής (Frontex), δηλαδή ξένων στρατιωτικών ομάδων ταχείας επέμβασης για τη φύλαξη των ελληνικών συνόρων, η οποία κινείται σε επικίνδυνη κατεύθυνση και θα περιπλέξει την κατάσταση.

Αλλωστε, μέχρι σήμερα καμία λύση δεν έδωσε η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και της Frontex στο Αιγαίο. Το αντίθετο μάλιστα. Η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ περισσότερο πρώτα στελέχη του έχουν αναγάγει σε νούμερο 1 θέμα το ζήτημα του φράκτη, μήκους κάποιων χιλιομέτρων, σε μια συνοριογραμμή 200 χλμ. Με αυτόν τον τρόπο, στην ουσία υποβαθμίζουν άλλα σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται και με τη φύλαξη των συνόρων.

Πέρα από αυτό, όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι επικεντρώνουν στις συνέπειες και όχι στις αιτίες, ειδικά ως προς το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. Το ζήτημα των προσφυγικών ροών, αλλά και η εργαλειοποίηση απελπισμένων ανθρώπων απ' την κυβέρνηση Ερντογάν δεν λύνονται με έναν φράκτη.

Δεν μπορούμε να αντιπαλέψουμε αυτήν την κατάσταση, αν δεν απαιτήσουμε να σταματήσει τώρα κάθε συμμετοχή της χώρας μας στα εγκλήματα, να σταματήσει κάθε στήριξη και εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που με τον πόλεμο και τις καταστροφές διαιωνίζουν την προσφυγιά.

Πολλοί, βεβαίως, θα πουν: Ναι, αλλά εμείς δεν μπορούμε να λύσουμε άμεσα το θέμα του πολέμου, το ζήτημα είναι τι γίνεται μέχρι τότε. Οντως δεν μπορούμε μόνοι μας να λύσουμε άμεσα το μεγάλο θέμα των πολέμων. Γι' αυτό χρειάζονται και άλλες ριζικές ανατροπές και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες για να ζήσουν ειρηνικά οι λαοί.

Και μη μας πουν κάποιοι ότι προς το παρόν αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Γιατί αυτό που πραγματικά δεν είναι ρεαλιστικό με τίποτα, είναι να πιστεύει κανείς ότι αυτοί που δημιούργησαν και συντηρούν το πρόβλημα μπορούν να το λύσουν.

Μόνο ο λαός, οι λαοί μπορούν να ασκήσουν πίεση με κάθε τρόπο και μέσο. Και για να είναι αυτή η πίεση πραγματικά αποτελεσματική, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα μεγάλα ζητήματα είναι αυτά που καθορίζουν και τα μικρά, τι συμβαίνει στον Εβρο, το τι συμβαίνει στα νησιά, σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Και από αυτήν τη σκοπιά, πρέπει να οργανώσουμε τη δράση μας για:

-- Να καταργηθούν οι Κανονισμοί του Δουβλίνου και η Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι ατελέσφορη και έχει καταστεί ανενεργή.

-- Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα, ούτε κλειστά, ούτε ανοιχτά.

-- Να απεγκλωβιστούν άμεσα από τα νησιά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους.

-- Να οργανωθούν τώρα από την ΕΕ και τον ΟΗΕ διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και να μετακινηθούν απευθείας στις χώρες προορισμού τους. Αυτό το μέτρο μπορεί να στηρίξει το δικαίωμα των προσφύγων σε προστασία, με βάση τις διεθνείς συμβάσεις.

-- Να σταματήσει τώρα κάθε συμμετοχή, στήριξη και εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που στηρίζουν την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, τις επεμβάσεις στη Λιβύη, διαιωνίζοντας τον πόλεμο και τις καταστροφές.

Να δυναμώσει ο αγώνας για να μη μετατραπεί το λιμάνι της πόλης σε νέα ναυτική βάση των ΗΠΑ

Κι αυτό σημαίνει πως εδώ στην Αλεξανδρούπολη πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για να μη μετατραπεί το λιμάνι της πόλης στη νέα ναυτική βάση των ΗΠΑ, για την οποία δούλεψαν όλες οι κυβερνήσεις με πρώτη και καλύτερη την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προετοίμασε τη συμφωνία με τους Αμερικανούς, αλλά και αυτή της ΝΔ η οποία τώρα τρέχει για να την υλοποιήσει.

Ο σχεδιασμός για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν αφορά απλά μια επιπλέον ιδιωτικοποίηση, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα αεροδρόμια, τα λιμάνια της χώρας μας. Αφορά τη μετατροπή του σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση, η οποία θα υπηρετεί τους συνολικούς σχεδιασμούς των Αμερικανών στην περιοχή.

Και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης, λόγω της γειτνίασής της με την περιοχή του Εύξεινου Πόντου και τις γνωστές συνθήκες αστάθειας και ανταγωνισμών που επικρατούν στις ακτές της Κριμαίας και της Ουκρανίας, είναι κομβική.

Αυτά τα ξέρει καλά ο Αμερικανός πρέσβης, που έχει αναλάβει προσωπικά να «τρέξει» την υπόθεση με το λιμάνι μαζί βέβαια με τα τσιράκια του στην περιοχή. Γιατί ξέρει καλά πως από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι ΗΠΑ μπορούν ταυτόχρονα να ελέγχουν τα Στενά του Ελλησπόντου και να συντονίζουν επιχειρήσεις πέρα από αυτά.

Χώρια που το λιμάνι της πόλης σας έχει δυνατότητες για να ελλιμενιστούν αμερικανικά πλοία, που, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν, δεν έχουν άλλα λιμάνια της χώρας μας, ενώ οι συγκοινωνιακές υποδομές και το δίκτυο οδικών αξόνων της ευρύτερης περιοχής δίνουν τη δυνατότητα στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να αποτελέσει στρατηγικό κόμβο για την ταχεία και αρκετά ασφαλή μεταφορά προσωπικού, πολεμικού υλικού και εμπορευμάτων προς τον βορρά και όχι μόνο.

Εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας δεν μπορούν να είναι αυτοί που έχουν βάλει φωτιά στην περιοχή

Ολοι καταλαβαίνουν πως η τουρκική επιθετικότητα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο μετά και το ανυπόστατο απαράδεκτο τουρκολιβυκό Σύμφωνο αλλά και όσα ακολούθησαν με την αίτηση αδειοδότησης για έρευνες από τουρκική εταιρεία, μόλις έξω από τα 6 ν.μ. των νησιών Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου, Κρήτης, όπου κατά την Τουρκία είναι περιοχή τουρκικής ΑΟΖ.

Βέβαια θα πείτε, η Τουρκία χρόνια τώρα αμφισβητεί μια ολόκληρη βεντάλια ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Τι έλεγαν όμως οι αστικές κυβερνήσεις και τι συνεχίζουν να λένε όλα αυτά τα χρόνια;

Πως οι «ισχυροί μας σύμμαχοι», δηλαδή οι Αμερικανοί, οι ΝΑΤΟικοί, οι Ευρωπαίοι θα προστατεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματά μας. Αυτός ο μύθος έχει πλέον καταρρεύσει. Γιατί οι «ισχυροί μας σύμμαχοι» κοιτάνε πρώτα τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία στη δεδομένη φάση επιβάλλουν να μην τα «χαλάσουν» με την Τουρκία.

Τι μας λένε τόσα χρόνια; Οτι «η Τουρκία, αν τα βάλει με την Ελλάδα, θα είναι σαν να τα βάζει με ολόκληρη την Ευρώπη». Οτι «μέσα από την αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα προστατέψουμε τα σύνορα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», αφού η Τουρκία ...δεν θα τολμήσει να τα βάλει με μια Ελλάδα - «πυλώνα» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μόλις προχτές, όμως, ελληνική φρεγάτα της ευρωπαϊκής δύναμης «Irini» πήρε εντολή από την ιταλική διοίκηση να αφήσει ήσυχο το τουρκικό πλοίο που μετέφερε όπλα στη Λιβύη.

Τι έχουν να πουν γι' αυτό οι κύριοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ;

Κατάπιαν τη γλώσσα τους για το συγκεκριμένο. Κατά τα άλλα, είναι λαλίστατοι. Από δω το πάνε από κει το φέρνουν, στα παζάρια και τις διευθετήσεις με την Τουρκία υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα καταλήγουν, εντείνοντας ταυτόχρονα τους εκβιασμούς στον λαό, ώστε να προχωρήσει ο «συμβιβασμός» με την Τουρκία.

Καταλαβαίνει κανείς ότι η σημερινή κατάσταση φέρνει πολύ κοντά ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο με τη σειρά του θα στρώσει το τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, που ήδη σερβίρεται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Συνεκμετάλλευση, όμως, σημαίνει παραχώρηση δικαιωμάτων, σημαίνει παζάρι και μοιρασιά χωρίς αρχές. Τέτοιου είδους ρυθμίσεις δεν λύνουν τα προβλήματα των τουρκικών αμφισβητήσεων για τα σύνορα ή την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.

Αντίθετα, περιπλέκουν τα προβλήματα, ενώ τα εμπλέκουν στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας θα εκδηλωθούν ξανά με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Γιατί, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δύο χώρες, έχουμε να κάνουμε με ενεργειακούς κολοσσούς που δεν παζαρεύουν εύκολα τα κέρδη τους.

Την ίδια στιγμή, η επίκληση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ότι δήθεν μπορεί να εξασφαλίσει μια «δίκαιη» λύση είναι παραπλανητική.

Γιατί, μη γελιόμαστε, στο έδαφος του καπιταλισμού και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, τέτοιοι οργανισμοί λειτουργούν για να διασφαλίσουν τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ετσι κρίνουν, όχι με βάση το Δίκαιο, αλλά με βάση την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ισχύ κάθε κράτους.

Το δίλημμα συνεκμετάλλευση - συμβιβασμός ή κλιμάκωση - πόλεμος, που λανσάρεται τελευταία όλο και συχνότερα, είναι αβάσιμο και ψεύτικο! Ουσιαστικά, είναι μέσο εκβιασμού του λαού!

Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι η συνεκμετάλλευση θα γεννήσει όρους νέων εντάσεων, νέα θερμά επεισόδια, σύγκρουση αλλά και ένα θερμό επεισόδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για αμερικανική διαμεσολάβηση και συνεκμετάλλευση. Τελικά, πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο οδηγεί η αστική πολιτική, που είναι αδιέξοδη.

Βέβαια, λύση δεν είναι ούτε η πολεμική εμπλοκή ούτε τα παζάρια με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, που θα πάρουν αμπάριζα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Παρά τα όσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας δεν μπορούν να είναι αυτοί που έχουν βάλει φωτιά στην περιοχή μας, που καταπιέζουν και δολοφονούν τον ίδιο τους το λαό. Αλλωστε, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ, συμμετέχουν μαζί στη λήψη των αποφάσεων της λυκοσυμμαχίας κατά των λαών.

Οι λαοί έχουμε κοινό συμφέρον να αγωνιστούμε ενάντια σε ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ

Το Κόμμα μας υποστηρίζει τη μη αλλαγή συνόρων όπως και τη μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ούτε στη μια ούτε στην άλλη αστική τάξη. Η θέση μας αυτή συνδέεται με τη σοσιαλιστική προοπτική. Μέσα σε αυτά τα σύνορα και αξιοποιώντας αυτές τις πλουτοπαραγωγικές πηγές θα χτιστεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία, που βέβαια θα έχει μοναδικό κριτήριο την ευημερία του λαού.

Αλλωστε, οριστική, δίκαιη και συμφέρουσα για τους λαούς λύση τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Τουρκία, μπορεί να φέρει μόνο η εργατική εξουσία, ο σοσιαλισμός. Οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε μεταξύ μας. Αντίθετα, έχουμε κοινό συμφέρον να αγωνιστούμε ενάντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και άλλους ιμπεριαλιστές. Να αγωνιστούμε ενάντια στις κυβερνήσεις των χωρών που χαράζουν την πολιτική τους σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, σε βάρος των λαών.

Οι ανάγκες των λαών της περιοχής, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όπως και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με τους λαούς νοικοκύρηδες στον τόπο τους, με την εξουσία στα χέρια τους.

Το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί στον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και καλεί το λαό να επαγρυπνεί και να δυναμώσει τον αγώνα για:

-- Τη μη αλλαγή των συνόρων.

-- Την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και την αποχώρηση από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.

-- Την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και των άλλων αμερικανικών βάσεων.

-- Την ακύρωση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό, τον απεγκλωβισμό των προσφύγων από τα νησιά και τη μετάβαση στις χώρες προορισμού τους.

Αν ο λαός ανασάνει και σηκωθεί, θα νιώσουν την καυτή του ανάσα

Από το ναρκοπέδιο που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός της πατρίδας μας υπάρχει διέξοδος. Υπάρχει λύση. Ασφαλώς δεν είναι εύκολη. Δεν είναι μια προσπάθεια «μια κι έξω».

Πρώτα από όλα απαιτεί να δούμε καθαρά την αιτία. 

Το νήμα που συνδέει όλα τα καθημερινά προβλήματα του ελληνικού λαού.

Πίσω από τους ισχυρούς και επικίνδυνους ανταγωνισμούς στην περιοχή μας, πίσω από τη μεγάλη ανασφάλεια για τη ζωή και το μέλλον ενός νέου ανθρώπου που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, πίσω από την επίθεση στα εργασιακά, στους μισθούς, πίσω από τις απολύσεις, πίσω από το μεγάλο πλέγμα επιδοτήσεων των λίγων αυτής της χώρας βρίσκεται το ίδιο το σύστημα, που έχει για οξυγόνο την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Βρίσκεται η θέληση, οι επιδιώξεις, τα συμφέροντα των λίγων αυτής της χώρας. Της αστικής τάξης αλλά και των διεθνών της συμμάχων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.

Αυτούς υπηρετούν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις. Ολα τα άλλα κόμματα, με βάση τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα αυτής της ισχνής μειοψηφίας, διατυπώνουν προτάσεις. Πλειοδοτούν, μάλιστα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβέρνηση της ΝΔ, ποιος είναι πιο γενναιόδωρος απέναντί τους.

Ταυτόχρονα, φροντίζουν με τα ίδια επιχειρήματα να βαφτίζουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες πότε πολυτέλεια, πότε πεταμένα λεφτά, πότε απραγματοποίητα και ρομαντισμούς άλλων εποχών.

Απέναντί τους, στέκει μόνο το ΚΚΕ. Με την πρότασή του, το σχέδιό του, για το σήμερα και για το αύριο. Για να βγούμε από τον σημερινό βούρκο και να ζήσουμε επιτέλους όπως αρμόζει σε έναν λαό που έχει πληρώσει ήδη πολλά και δεν αντέχει να πληρώνει άλλο τα σπασμένα της νέας κρίσης.

Γιατί, η δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, η στήριξη της αγροτικής παραγωγής με πυξίδα το τι έχουν ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας, η δωρεάν Υγεία για όλους, η δωρεάν, ολόπλευρη μόρφωση όλων των παιδιών, η ειρήνη και η συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς δεν είναι για εμάς εκθέσεις ιδεών.

Είναι σκοπός της πάλης μας, της ύπαρξης του ΚΚΕ. Γιατί οι σύγχρονες κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες σήμερα ασφυκτιούν από τον καπιταλισμό. Ενα σύστημα που έχει κακογεράσει και ξερνάει μόνο βάσανα για τους πολλούς. Γιατί, καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια σήμερα σημαίνει πριν απ' όλα ένα πράγμα: Πάλη για τον Σοσιαλισμό.

Αυτόν τον δρόμο ανοίγουμε σήμερα, πρωτοστατώντας στην πάλη για κάθε πρόβλημα. Δείχνοντας με περισσότερες πλέον αποδείξεις και από την περίοδο της πανδημίας ότι το σημερινό σύστημα χρεοκοπεί.

Φαντάζει ισχυρό τόσο όσο ο λαός δεν δοκιμάζει τη δύναμή του. Τόσο όσο ο λαός δεν ανασαίνει πραγματικά και τον αφήνουν γονατισμένο όπως άφησαν οι Αμερικανοί αστυνομικοί τον δύστυχο Αφροαμερικανό και πέθανε, κραυγάζοντας «δεν μπορώ να αναπνεύσω». Αν το κάνει, όμως, αν ανασάνει πραγματικά ο λαός και σηκωθεί, θα νιώσουν καυτή αυτήν την ανάσα.

Προχωράμε, λοιπόν, μόνο μπροστά. Με το ΚΚΕ. Εδώ είναι η δύναμη, η προοπτική, η ελπίδα.

www.rizospastis.gr