Πώς γνώρισα τον Φιντέλ μέσα από τον Χόρχε!Δουλεύαμε με τον Χόρχε τον Χιλιανό κτηνίατρο που από το 1974 είχε πάρει άσυλο στην Σουηδία. Στο διάλειμμα κάθε φορά όλο και κάποια πολιτική συζήτηση ανοίγαμε και λέγαμε ο καθένας τα δικά του.
Τι να πρωτοπούμε δύο Έλληνες, ένας Κούρδος, ένας Φιλανδός, δύο Σουηδοί και ο Χιλιανός;
Δεν μιλούσε ο Χόρχε. Άκουγε και έκανε γκριμάτσες. Ήταν το 1976. Νωπά ακόμη στο μυαλό του η πορεία με την οικογένεια να φτάσει στην Αργεντινή. Να φιλοξενηθεί από φίλους μερικούς μήνες, να βρεθεί στην Γερμανία και πάλι μετά από μήνες στην Σουηδία να πάρει το άσυλο.
-"Δεν μιλάς, του λέω".
"Φοβάμαι ακόμη, μου λέει. Φοβάμαι τους χαφιέδες, την Αστυνομία, δεν έχω χαλαρώσει ακόμη. Βλέπω όνειρα ότι με πιάνουν, εμένα και την οικογένειά μου. Άστα. Όλο λέω να πάω σε γιατρό αλλά δεν μ’αφήνει η περηφάνεια. Σου τα λέω σε σένα γιατί έχω διαβάσει ελληνική ιστορία και εκτιμώ και τους Έλληνες. Εγώ δεν τον ψήφισα τον Αλιέντε. Ήμουν με τους Χριστιανοδημοκράτες. Αυτός, της πουτάνας γυιος ο Πινοσέτ, μας κυνήγησε όλους όσους δεν είμασταν μαζί του. Μεγάλος ηγέτης ο Αλιέντε κι ας μην τον ψήφισα. Πιο μεγάλος όμως είναι ο Φιντέλ".
-"Και τι δουλειά έχεις εσύ με τον Φιντέλ χριστιανός άνθρωπος, τον πείραξα.
Γέλασε ο Χόρχε.
"Θα σου πω. Το 1972 έγινε το συνέδριο των κτηνιάτρων στην Αβάνα. Είμασταν 1000 κτηνίατροι από όλη την Λατινική Αμερική. Στο ξενοδοχείο που μέναμε όλοι οι Χιλιανοί μας είπαν πως ίσως κάποια στιγμή θα ερχόταν ο Φιντέλ να μας χαιρετίσει. Περιμέναμε, περιμέναμε, πήγα για ύπνο αφού την άλλη μέρα στις 8 άρχιζε το Συνέδριο. Στις 3 η ώρα την νύχτα με ξύπνησε ο θόρυβος από τις πόρτες που άνοιγαν και έκλειναν. Σηκώθηκα και γω και κατάλαβα πως ήρθε ο Φιντέλ. Έτρεξα κάτω. Ήδη τον είχαν περικυκλώσει και γελούσαν δυνατά από τα αστεία που τους έλεγε για τους Χιλιανούς. Μας έκανε πολλές ερωτήσεις για την κατασταση στην Χιλή και για τις σύγχρονες μεθόδους εκτροφής των βοοειδών. Έμεινε μαζί μας μέχρι τις 5. Πριν φύγει ρώτησε ποιο ήταν το πιο σύγχρονο βιβλίο γιαυτα τα θέματα, το δανείστηκε, ήταν ένα τεράστιο βιβλίο και έφυγε αφού μας ευχήθηκε καλή επιτυχία. Το πρωί στις 8 ανέβηκε στο βήμα να χαιρετήσει. Με κατάπληξη ακούσαμε να μιλάει χωρίς σημειώσεις για τις καινούργιες επιστημονικές μεθόδους και συμπεράσματα που υπήρχαν στο βιβλίο που του δανείσαμε. Πότε πρόλαβε να το διαβάσει, να το καταλάβει, να το αποστηθίσει και να το εκλαΐκεύσει; Αυτός είναι διάνοια είναι περίπτωση ευφυΐας. Από τότε άλλαξα μυαλά".
-"Δεν μιλάς, του λέω".
"Φοβάμαι ακόμη, μου λέει. Φοβάμαι τους χαφιέδες, την Αστυνομία, δεν έχω χαλαρώσει ακόμη. Βλέπω όνειρα ότι με πιάνουν, εμένα και την οικογένειά μου. Άστα. Όλο λέω να πάω σε γιατρό αλλά δεν μ’αφήνει η περηφάνεια. Σου τα λέω σε σένα γιατί έχω διαβάσει ελληνική ιστορία και εκτιμώ και τους Έλληνες. Εγώ δεν τον ψήφισα τον Αλιέντε. Ήμουν με τους Χριστιανοδημοκράτες. Αυτός, της πουτάνας γυιος ο Πινοσέτ, μας κυνήγησε όλους όσους δεν είμασταν μαζί του. Μεγάλος ηγέτης ο Αλιέντε κι ας μην τον ψήφισα. Πιο μεγάλος όμως είναι ο Φιντέλ".
-"Και τι δουλειά έχεις εσύ με τον Φιντέλ χριστιανός άνθρωπος, τον πείραξα.
Γέλασε ο Χόρχε.
"Θα σου πω. Το 1972 έγινε το συνέδριο των κτηνιάτρων στην Αβάνα. Είμασταν 1000 κτηνίατροι από όλη την Λατινική Αμερική. Στο ξενοδοχείο που μέναμε όλοι οι Χιλιανοί μας είπαν πως ίσως κάποια στιγμή θα ερχόταν ο Φιντέλ να μας χαιρετίσει. Περιμέναμε, περιμέναμε, πήγα για ύπνο αφού την άλλη μέρα στις 8 άρχιζε το Συνέδριο. Στις 3 η ώρα την νύχτα με ξύπνησε ο θόρυβος από τις πόρτες που άνοιγαν και έκλειναν. Σηκώθηκα και γω και κατάλαβα πως ήρθε ο Φιντέλ. Έτρεξα κάτω. Ήδη τον είχαν περικυκλώσει και γελούσαν δυνατά από τα αστεία που τους έλεγε για τους Χιλιανούς. Μας έκανε πολλές ερωτήσεις για την κατασταση στην Χιλή και για τις σύγχρονες μεθόδους εκτροφής των βοοειδών. Έμεινε μαζί μας μέχρι τις 5. Πριν φύγει ρώτησε ποιο ήταν το πιο σύγχρονο βιβλίο γιαυτα τα θέματα, το δανείστηκε, ήταν ένα τεράστιο βιβλίο και έφυγε αφού μας ευχήθηκε καλή επιτυχία. Το πρωί στις 8 ανέβηκε στο βήμα να χαιρετήσει. Με κατάπληξη ακούσαμε να μιλάει χωρίς σημειώσεις για τις καινούργιες επιστημονικές μεθόδους και συμπεράσματα που υπήρχαν στο βιβλίο που του δανείσαμε. Πότε πρόλαβε να το διαβάσει, να το καταλάβει, να το αποστηθίσει και να το εκλαΐκεύσει; Αυτός είναι διάνοια είναι περίπτωση ευφυΐας. Από τότε άλλαξα μυαλά".
Ετσι και γω βρέθηκα για λίγο μέσα από την αφήγηση του Χόρχε στο λόμπυ του ξενοδοχείου του και μετά στην αίθουσα του συνεδρίου να βλέπω και να ακούω με ανοιχτό το στόμα τον Κομαντάντε που με την ευφυΐα του, την οξυδέρκεια, την επαναστατική του πίστη, με την επαναστατική του αποφασιστικότητα έδειξε πως δεν ήταν μόνο Αρχηγός της επανάστασης αλλά και ένας ηγέτης τεράστιας ιδιοφυΐας που άλλαξε την ιστορία της Αμερικής.
