Τον βλέπεις αυτόν που έρχεται ;
Που έχει σχεδόν φτάσει ως εδώ;Αυτόν εκεί με τις αρβύλες και τους σουγιάδες.
Αυτόν με το παραλλαγής παντελόνι.
Ενίοτε φοράει κοστούμι με γραβάτα.
Κάτω από την γραβάτα και το πουκάμισο έχει χαραγμένη μια σβάστικα.
Και κουβαλάει χαρτοφύλακα.
Έχει και πολλά πρόσωπα.
Από το άγνωστο, με το ξυρισμένο κεφάλι.
Μέχρι το γνώριμο, του "ήσυχου" γείτονά σου.
Και σκοτώνει.
Σκοτώνει με ποικίλους τρόπους.Άλλοτε με τον σουγιά.
Άλλοτε με τον χαρτοφύλακα.
Κι άλλοτε με τη σιωπή.
Όπως προστάζει η περίσταση.
Πατέρας του, ο καπιταλισμός.
Μητέρα του, η μισαλλοδοξία.Αυτοί τον θρέψανε και θέριεψε.
Αυτοί τον μεγάλωσαν.
Με φράγκα και με μίσος.
Και σκοτάδι.
Αγαπημένο του χρώμα, το μαύρο.Και μόνο το μαύρο.
Το μαύρο που έχει μέσα του.
Έχει και αδέρφια.
Τον Ρατσισμό, τον Σεξισμό, την Ομοφοβία.
Έχει βέβαια και πολλούς εχθρούς.
Όμως οι δύο μεγαλύτεροι του είναι ο φτωχός και ο διαφορετικός.
Κι ο ξένος. Ο ξένος απ'αυτόν.
Αυτούς μισεί πιο πολύ απ'όλους.
Και ξέρει ακριβώς γιατί τους μισεί.
Δεν έχει άγνοια.
Μην γελιέσαι.
Κι όλο έρχεται πιο κοντά, έχει σχεδόν φτάσει.Και ο ερχομός του είναι απόρροια της αδιαφορίας.Και της αδράνειας.Της δικής μου.Της δικής σου.
Τ'ονομά του;
Εάν δεν το έχεις καταλάβει ακόμα, τότε είναι ήδη εδώ.
Εάν δεν το έχεις καταλάβει ακόμα, τότε είναι ήδη εδώ.
