Μεγαλώσαμε
κάποιοι με αυτονόητες ως ένα βαθμό τις
έννοιες 8ωρο, συλλογικές συμβάσεις.
μισθός, δώρα, επιδόματα
ασθενείας-οικογενεικά, ανεργίας, εργατική
νομοθεσία,κοινωνική ασφάλιση,
συνταξιοδότηση κλπ.
Αν δεν αλλάξει κάτι, η νέα γενιά θα τα ακούει σαν παραμυθάκι.
Αν δεν αλλάξει κάτι, η νέα γενιά θα τα ακούει σαν παραμυθάκι.
Αυτά
ολα, που τώρα πια, τα χουν πάρει πίσω
εξαιτίας της απραξίας των περισσοτέρων
στην επίθεση που μας κάνουν, δε χαρίστηκαν
ποτέ και πουθενά.
Όσοι
αδιαφορείτε για την κατάργηση του
δικαιώματος της απεργίας, τουλάχιστον
να γνωρίζετε ότι ζείτε ή ζήσατε καλά
εξαιτίας απεργών εργατών κι όχι εξαιτίας
απεργοσπαστών.
Οφείλετε
τιμή
- στον Πρόεδρο των αρτεργατών Θεσσαλονίκης, μέλος του ΕΚΘ και επί δεκαετίες δήμαρχο Συκεών Π. Αφαλή, που τον έπαυσαν και τον έστειλαν στην εξορία,
- στον δολοφονημένο εδώ στην Θεσσαλονίκη δάσκαλο Γ. Ζέβγο,
- στον εκτελεσμένο Πρόεδρο των τσαγκαράδων Αθήνας Η. Μπερκέτη,
- τον δολοφονημένο κλωστουφαντουργο πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Νάουσας, τον Γ. Βουτυρά,
- τον δολοφονημένο μεταλλουργό Γ.Γ. της ΓΣΕΕ, Μήτσο Παπαρήγα,
- στον διωγμένο καπνεργάτη ΓΓ της Ενωτικής ΓΣΕΕ Κ. Θέο,
- τον εκτελεσμένο καπνεργάτη Κ. Λαζαρίδη,
- τον νεκρό απεργό οικοδόμο Δ. Κοτζαρίδη από δολοφονική επίθεση του παρακράτους το 2011,
και σε άλλους χιλιάδες πρωτοπόρους εργάτες που εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν για να ζήσετε εσείς καλά. Γιατί άλλο λόγο δεν είχαν.
Δεν πληρώθηκαν για
να πεθάνουν.
Υπήρχαν
πάντα οι τίμιοι συνδικαλιστές, σαν αυτούς
που διαμαρτυρήθηκαν στο Υπ. Εργασίας
χθες.
Υπήρχαν πάντα αγωνιστές
εργατουπάλληλοι, σωματεία ταξικά, που
πάλευαν σε συνθήκες παρανομίας και
συγκρούστηκαν με το πανίσχυρο κράτος
για καλύτερες ημέρες.
Υπήρχαν και οι
εργατοκάπηλοι, οι εργατοπατέρες, που
τους διόριζαν οι φασιστικές κυβερνήσεις
στη ΓΣΕΕ και τα σωματεία, που τους έκαναν
και υπουργούς ακόμη, για να μην κουνιέται
φύλλο.
Αλλά
πάντα το μόνο μέσο που έχει ο εργάτης
για να διεκδικήσει τη ζωή που του αξίζει
είναι η απεργία.
Τίποτα άλλο.
Δε θα μας σώσει ούτε ο καναπές, ούτε η τηλεόραση, ούτε η βουβή διαμαρτυρία.
Δε θα μας σώσει ούτε ο καναπές, ούτε η τηλεόραση, ούτε η βουβή διαμαρτυρία.
Κάντε θόρυβο επιτέλους!
Εικόνα από το μέλλον:Δε θα είμαστε πάντα νέοι και ωραίοι ή νέες και ωραίες... Όταν λοιπόν θα είμαστε στην ουρά για τα επιδόματα (αν δίνουν) σε άπορους ηλικιωμένους που δεν κατάφεραν να συνταξιοδοτηθούν, επειδή δε θα έχουμε συμπληρώσει τα 40 χρόνια εργασίας, ή επείδή στα 50 και κυρίως 60 και 70 μας δε θα μας παίρνει κανείς στη δουλεια και θα είμαστε άνεργοι και τσακισμένοι...αφού τη συνταξη την πήγε αυτή η κυβέρνηση στα 67 (!) έτη, τότε θα είμαι εγώ εκεί σε μια άκρη να σας τρολάρω.
Θα σας θυμίζω τι κάνατε όταν περνούσαν το νομοχέδιο για τα 67 έτη συνταξιοδότησης. Θα σας θυμίζω ότι δεν κάνατε απεργίες με χίλιες δυο προφάσεις και οι μόνες διαδηλώσεις που σας ευαισθητοποίησαν ήταν για τις ταυτότητες και τα ονόματα των γειτονικών λαων. Και θα σας λέω ότι οι μαλακίες πληρώνονται σε αυτή τη ζωή, οι αμαρτίες στην άλλη. Η διαφορά μας θα είναι ότι εγώ θα χω ήσυχη συνείδηση. Η δική σας θα βολοδέρνεται.