ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Μια άλλη ιστορία «γιορτής». Ήταν 5 Σεπτέμβρη !


Κατάθεση λίγων λουλουδιών στον τόπο εκτέλεσης του Γιάννη Χαλκίδη.
 Θεσσαλονίκη, 5 Σεπτέμβρη 1974. 
Δυο μήνες μετά τη πτώση της δικτατορίας και την απελευθέρωσή μας από τις φυλακές, σύντροφοι και φίλοι τιμήσαμε τον ηρωικό αγωνιστή.

Φωτογραφία του Στέργιος Βασιλείου.

«ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ».
 Η «ΑΛΛΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ

Μερικές φορές το παρελθόν σε τραβάει από το μανίκι. 
Άκουγα Κ. Χωματά και Γ. Ζωγράφο. Άρχισαν οι μνήμες. Ξαφνικά νάσου και το «Κάποιος γιορτάζει» στο μυαλό! 

Ήταν 5 Σεπτέμβρη! Μια άλλη ιστορία «γιορτής» ήρθε ξαφνικά στο νου.
Ήταν το 1967, βράδυ φθινοπώρου στη Γυάρο, στις φυλακές. 
Κάποιος σύντροφος από Θες/νίκη, από Συκιές αν δεν κάνω λάθος, γιόρταζε. 
Μας άφησαν οι φύλακες στο προαύλιο να γιορτάσουμε. Τραγουδούσαμε. Ο Κούλης ο Υψηλάντης έπαιζε το ακορντεόν.
Έφτασε και η ώρα να πούμε το «κάποιος γιορτάζει» προς τιμήν του εορτάζοντος. 
Πάνω που άρχισε το τραγούδι κάποιος φώναξε με σπαραχτική φωνή:
-Στοπ, στοπ, στοπ!
Έπεσε βουβαμάρα. 
-Σκότωσαν τον Γιάννη τον Χαλκίδη στη Θες/νικη! Τον Γιάννη μας, τον Λαμπράκη, το λεβεντόπαιδο, δυο μέτρα»! 
Αυτό μας είπε!
Έσβησαν φωνές, χαρές και γέλια. Βουβό το κλάμα. Δεν γιόρταζε κανείς πλέον.

Ο θρήνος δεν περιγράφεται. Και δεν μπορώ να τον περιγράψω ακόμη.

Περισσότερα