ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

ΠΡΟΣ #SyrizaXeftiles: ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΨΗΦΙΣΕ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ,. ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤ. ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ.


 
Από χθες έχει χυθεί πάλι αρκετό μελάνι για τη στάση του ΚΚΕ κατά την ψηφοφορία για τα προτεινόμενα προς αναθεώρηση άρθρα του συντάγματος. με πρωταγωνιστές φυσικά τα συριζοτρόλ, που βρήκαν μία ακόμα ευκαιρία να επιδοθούν στο αγαπημένο τους “χόμπι” του τελευταίου διαστήματος, δηλαδή της διαστρέβλωση και τη συκοφάντηση των κομμουνιστών, γραμμή εκπορευόμενη απευθείας από τα χαλκεία της Κουμουνδούρου. 
Προσφιλέστεροι στόχοι της νέας δυσφημιστικής εκστρατείας είναι η στάση του κόμματος στο δήθεν “διαχωρισμό” εκκλησίας – κράτους καθώς και στο άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών, όπου διακινήθηκαν συνειδητά ψεύδη περί δήθεν “καταψήφισής του από το ΚΚΕ”.
Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά τις σημαντικότερες από τις 17 προτάσεις των 11 άρθρων που υπερψήφισαν οι βουλευτές του κόμματος, καθώς και τις σημαντικότερες όσων δεν υπερψήφισε.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν:
Το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών, κόντρα στη λάσπη των πετ του Μαξίμου υπερψηφίστηκε από το ΚΚΕ, το οποίο ωστόσο επέκρινε το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλήρης κατάργηση του συγκεκριμένου νόμου, ενώ παραμένει το προβληματικό στοιχείο, δηλαδή ο καθοριστικός ρόλος της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στην άσκηση ή μη της ποινικής δίωξης.
Η πρόβλεψη (αρ. 5, παρ. 2) ενάντια στις διακρίσεις λόγω φύλου, ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού. Μα είναι ομοφοβικό κόμμα αφού. 
Η απαγόρευση της επίταξης απεργών και η διασφάλιση της “ίσης αμοιβής για ίση εργασία” (αρ. 22, παρ. 4), παρότι προφανώς δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι η διακήρυξη αυτή θα μείνει εν πολλοίς στα χαρτιά, όπως τόσες και τόσες ακόμα κοινωνικού και φιλεργατικού χαρακτήρα προβλέψεις του συντάγματος.
Το άρθρο 3 παρ. 3 για την κατάργηση της σχετικής παραγράφου που καθιέρωνε το αναλλοίωτο του κειμένου της Αγίας Γραφής και τη δυνατότητα μετάφρασης στα νέα ελληνικά. Ναι φίλε αναγνώστη, εν έτει 2018 υπάρχει στον καταστατικό χάρτη της χώρας πρόβλεψη να μην μεταφράζεται ούτε το Κύριε Ελέησον, αυτό δηλαδή που προσπάθησε να κάνει η βασίλισσα Όλγα πριν 118 χρόνια, όχι καμιά μπολσεβίκα δηλαδή. Ας ελπίσουμε στην επόμενη απόπειρα να μην έχουμε νεκρούς γλωσσαμύντορες όπως τότε.
Το άρθρο 59 παρ.1 για την κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία των βουλευτών και την παρ.2 για την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου των αλλόθρησκων βουλευτών στην κατεύθυνση κατοχύρωσης του πολιτικού όρκου. Καμία έκπληξη.   
Την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις τοπικές εκλογές, τη θέσπιση λαϊκών συνελεύσεων, δημοψηφισμάτων.
Από προτάσεις της ΝΔ, υπερψήφισε τη δυνατότητα της Βουλής να συνιστά ανά βουλευτική περίοδο δύο εξεταστικές επιτροπές καθώς και την απαγόρευση εν ενεργεία ή τέως δικαστικών λειτουργών να αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις για τουλάχιστον τρία χρόνια μετά την αποχώρησή τους από τα καθήκοντά τους.
Πολύ ενδιαφέρον το γεγονός πως δεν πέρασε το άρθρο 24Α για ξεχωριστή νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων, καθώς το καταψήφισαν (!) 130 βουλευτές, 40 δήλωσαν παρών, ενώ 92, ανάμεσά τους σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, το υπερψήφισαν. 
Σας αφήνουμε να κάνετε εικόνα τι θα γινόταν στα τρολ των ΜΚΔ και τις εφημερίδες του Σύριζα σε περίπτωση που υπήρχε έστω κι ένας βουλευτής του κόμματος να καταψηφίσει αυτή την πρόβλεψη, την οποία υπάρχουν βουλευτές ενός κόμματος “της οικολογίας και των κινημάτων” που δεν έκριναν άξια έγκρισης, παρότι κατατέθηκε από δικούς του βουλευτές μάλιστα.
Σε ό,τι αφορά τα θέματα που δεν υπερψήφισε:
Τον περισσότερο ντόρο ξεσήκωσε το “παρών”, πλην του άρθρου περί μετάφρασης που αναφέρθηκε, στα θέματα Εκκλησίας – Κράτους, αφού το κόμμα αντιτίθεται τόσο στο ότι δεν υπάρχει πλήρης διαχωρισμός, όσο και στη διατήρηση της “επικρατούσας θρησκεία”. 
Να σημειωθεί βέβαια προς όσους κουτοπόνηρα αμφισβήτησαν την πάγια στάση του ΚΚΕ στο ζήτημα, πως είχε κατεβάσει δική του πρόταση πλήρους διαχωρισμού που απορρίφθηκε πανηγυρικά από όλους.
Απέρριψε όπως ήταν αναμενόμενα τα άρθρα για το εκλογικό σύστημα, συνεπές στην πάγια θέση του για απλή κι ανόθευτη αναλογική, ενώ καταψήφισε και τις ρυθμίσεις σχετικά μετά δημοψηφίσματα, αφού αυτά δεν είναι δεσμευτικά και κατά βάση εξαρτώνται από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Τέλος, αντίθετα με τις ανούσιες δικομματικές αντιπαράθεσεις περί εκλογές προέδρου Δημοκρατίας και “εποικοδομητικής πρότασης δυσπιστίας”, το ΚΚΕ ξεκάθαρα καταψήφισε αυτά τα άρθρα, αφού σε αντίθεση με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, ευελπιστεί στην αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος, καλώντας και το λαό να μη φοβάται, αλλά αντίθετα να την επιδιώξει, για να καθυστερεί η επίθεση σε βάρος του και να κερδίζει χρόνο για τη δική του άμυνα, αλλά και σε βάθος χρόνου τη δική του αντεπίθεση στα σχέδια της άρχουσας τάξης.
Με πληροφορίες από: athina984.gr
Δες Αναλυτικά Εδώ περισσότερα. 

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

ΤΖΑΝΤΕ ΣΗΜΕΡΑ: ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ


ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Ζάκυνθος 14/02/2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους , τους επαγγελματίες , τους μαθητές και του γονείς που συμμετείχαν στην 3ωρη στάση εργασίας και στο συλλαλητήριο στην πλατεία Σολωμού , παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Στο συλλαλητήριο μας χαιρέτησαν ο πρόεδρος της ΕΝΙΖ Νίκος Ποταμίτης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου  Τσώλας Βαγγέλης, ο μαθητής του 15μελους του 1ου Λυκείου Χρήστος Καποδίστριας, η πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων  Σεϊτανίδου Αλέκα, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕΖ Προβής Φώτης, ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Σοφός Παναγιώτης και ο Πρόεδρος του Σωματείου Χρηματοπιστωτικού Ζακύνθου  Βουρδέρης Νίκος.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Πρόεδρος του Εργατ/κού Κέντρου  Κωνσταντίνου Γιώργος.
Ο πρόεδρος στην ομιλία του αναφέρθηκε για την απαράδεκτη δήλωση του περιφερειάρχη κ. Γαλιατσάτου αλλά και των εκπροσώπων της Διοίκησης του Νοσοκομείου ότι νοσηλεύονται 2,2 παιδιά την ημέρα άρα επί της ουσίας δεν χρειάζεται η στελέχωση της παιδιατρικής.
Επίσης αναφέρθηκε στην πληθώρα μικρών αγγελιών στον τοπικό τύπο από ιδιωτικά ιατρικά κέντρα που ζητάνε οδηγούς ασθενοφόρων , παιδιάτρους και γιατρούς ειδικοτήτων που λείπουν από το Νοσοκομείο.
Δήλωσε τέλος ότι θα κλιμακώσουμε τον αγώνα με νέες κινητοποιήσεις , συλλογή υπογραφών και κάθοδο στην Αθήνα για συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας και εκπροσώπους κομμάτων της Βουλής, εκτός της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Στη συνέχεια ακολούθησε πορεία με συνθήματα από τους μαθητές των σχολείων όπως 

«ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ», «ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ» που κατέληξε στο κτίριο της Αντιπεριφέρειας στο οποίο κρεμάστηκε γιγαντοπανό.
Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα μας.
Απαιτούμε :
- ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η Μ.Ε.Θ. ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΛΙΝΕΣ.
- ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ.
- ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΑΒ.

Από τη Διοίκηση



ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 
 ΕΡΓΑΤ/ΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 
 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΞΕΝ/ΛΩΝ
 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
 ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 ΕΛΜΕΖ
 15ΜΕΛΗ 1ΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ – 1ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ
 ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ
 ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΩΝ
 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
 ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ
 ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΕΥΑΖ
 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΔΗΖ
 ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΕΙ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ 2ΟΥ ΡΙΖΑΣ 
 ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΡΙΟΥ
 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΥ 
 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

ΕΡΤ Ζακύνθου
1 ώρα ·

Ζάκυνθος: Λαϊκή Συσπείρωση για Συλλαλητήριο | Εκφράζει την αλληλεγγύη της με χαιρετισμό από την υπ. Περιφερειάρχη Αλεξάνδρα Μπαλού

Zante News TimeστοZante News TimeΠριν από 3 ώρες

Η Λαϊκή Συσπείρωση εκφράζει την αλληλεγγύη της με χαιρετισμό από την υπ. Περιφερειάρχη Αλεξάνδρα Μπαλού 
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Χαιρετίζουμε τον δίκαιο αγώνα του ζακυνθινού λαού. Αταλάντευτα διεκδικούμε μαζί σας την πρόσληψη του αναγκαίου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, έτσι ώστε:
Πρώτον, να λειτουργήσει η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Δεύτερον, να επαναλειτουργήσει η παιδιατρική κλινική.
Τρίτον, να στελεχωθεί το ΕΚΑΒ.

Γνωρίζετε την προσπάθεια της κυβέρνησης, της διοίκησης του νοσοκομείου κι όσων τους ‘’κάνουν πλάτες’’. Για να μην κάνουν το αυτονόητο και επιβεβλημένο που απαιτούμε, δηλώνουν ότι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, υποτίθεται, με τη συνδρομή ιδιωτών παιδιάτρων ή με μεταφορά ασθενών σε άλλα νοσοκομεία. Ακόμη και τη μεταφορά προσωπικού από νοσοκομείο σε νοσοκομείο σκαρφίστηκαν!
Απέναντι στον εμπαιγμό αυτό, απέναντι στα ημίμετρα, ο αγώνας όλων μας πρέπει να δυναμώσει.

Η επικίνδυνη κατάσταση για την υγεία και τη ζωή του λαού της Ζακύνθου και των παιδιών του, έχει διαμορφωθεί από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια.
 Είναι το ολέθριο αποτέλεσμα των περικοπών στους προϋπολογισμούς που αφορούν τις ανάγκες του λαού, ακόμα και τις πιο ζωτικές. 
Είναι συνέπεια της περίφημης προώθησης της επιχειρηματικότητας στην Υγεία, η οποία αποτελεί κεντρική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών φορέων που, ενώ την υπηρετούν πιστά, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη δραματική κατάσταση, κάθε φορά που αδικαιολόγητα χάνονται ανθρώπινες ζωές και ο λαός αντιδρά.
Δεν μας ξεγελούν. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων προβλέπει επιχειρηματικά κριτήρια και υιοθετεί τη λογική ‘’κόστους-οφέλους’’! Έκφραση του ίδιου σχεδιασμού είναι οι ενοποιήσεις νοσοκομειακών μονάδων, η υποστελέχωσή τους και τα γυμνά από προσωπικό και υποδομές, όπως όλοι γνωρίζουμε, Κέντρα Υγείας. Στη Ζάκυνθο και σε κάθε νησί ,η πολιτική αυτή αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες να χάνονται ζωές που μπορούν να σωθούν και αυτό κάνει αυτήν την πολιτική εγκληματική.

Ευθύνη μεγάλη έχει κατά τη γνώμη μας και η τοπική Διοίκηση, ο Δήμος δηλαδή και η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Αφενός εξαντλούνται σε ό,τι τους αναλογεί από τις αρμοδιότητες, καθώς και σε ψηφίσματα. Αφετέρου, όταν δεν προωθούν προτάσεις για ιατρικό τουρισμό, αναμασούν τους σχεδιασμούς και τα αμαρτωλά επιχειρήματα της κυβέρνησης και της διοίκησης του νοσοκομείου του νησιού. Πίσω και μακριά από τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των αναγκών του λαού.Κάθε άλλο παρά άμοιροι ευθυνών είναι!

Με σταθερό κριτήριο ,τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, η Λαϊκή Συσπείρωση συμπορεύεται στον αγώνα σας και καταθέτει τις δυνάμεις της για την κλιμάκωσή του.
Τον αγώνα αυτό, που μας αφορά όλους, μπορούμε να τον κερδίσουμε!
‘’η θέλησή μας βράχος!’’


Αλεξάνδρα Μπαλού

Και
Παρεμβάσεις στο συλλαλητήριο του ΕΚΖ για το νοσοκομείο
 ( ΒΙΝΤΕΟ)
Παρέμβαση του  Παναγιώτη Σοφού προέδρου του Σωματείου Συνταξιούχων Ζακύνθου και μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ,  Νίκου Βουρδέρη προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Τομέα Ν. Ζακύνθου και Φώτη Προβή προεδρου της ΕΛΜΕΖ



Χρήστος Καποδίστριας μέλος 15μελους του 1ου Λυκείου Ζακύνθου


Γιώργος Κωνσταντίνου πρόεδρος του ΕΚΖ  

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

ΜΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ !!

Στον κόσμο αυτόν ήρθαμε για να γοητεύουμε και να γοητευτούμε από κάθε τι ωραίο, ελπιδοφόρο και αισιόδοξο. Η αλληλεγγύη είναι πραγματικά κάτι όμορφο. Ο συλλογικός αγώνας, η συλλογική προσφορά είναι η ελπίδα όλων μας στον άγριο κόσμο που ζούμε.

Συνέντευξη Κατερίνας Καστρίδου: “Οι Σύλλογοι Γονέων δεν υπάρχουν μόνο για να ψήνουμε σουβλάκια…”

  
Η Κατερίνα Καστρίδου είναι πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 6ου Δημοτικού σχολείου στις Συκιές Θεσσαλονίκης. Η περίπτωσή της είχε απασχολήσει το Πανελλήνιο, όταν βρέθηκε στο στόχαστρο μιας πρωτοφανούς επίθεσης από άλλα μέλη του ΔΣ που την κατηγορούσαν ως… “άθεη εθνομηδενίστρια” και επιχείρησαν να την διαγράψουν από το Διοικητικό Συμβούλιο (!) ενάντια σε κάθε πρόβλεψη του καταστατικού. Εμείς μιλήσαμε μαζί της για την κατάσταση που επικρατεί συνολικά στο γονεϊκό κίνημα, το ρόλο που έχει και μπορεί να παίξει ένας Σύλλογος Γονέων και τις δύο διαφορετικές λογικές που συγκρούονται ως προς τη διοίκηση των σχολείων, την κάλυψη των αναγκών τους και τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται. Αλλά και ως προς το κομμάτι της αλληλεγγύης, που είναι το πρώτο μάθημα που οφείλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.


– Τι κατάσταση επικρατεί στους συλλόγους γονέων και στα σχολεία; Καλούνται οι γονείς να πληρώσουν από την τσέπη τους;
Οι γονείς καλούνται να πληρώνουν, να βάζουν το χέρι στην τσέπη για πολλά πράγματα που πριν λίγα χρόνια ήταν αδιανόητο να τα πληρώνουμε εμείς. Στα νηπιαγωγεία πχ έχει επικρατήσει η λογική ότι οι γονείς πρέπει να πληρώσουμε τη γραφική ύλη και το 50ευρω φεύγει με το καλημέρα σας. Τώρα όμως στο όνομα του «νοικοκυρέματος» των δημοσιονομικών και για να μην κοπούν οι συντάξεις των γονιών μας, έκοψαν από τα εγγόνια, μείωσαν δηλ. τα κονδύλια που αφορούν τα «σχολικά γεύματα», δεν προσλαμβάνουν τραπεζοκόμους, καθαρίστριες, έκοψαν τις μεταφορές των μαθητών κλπ. Υπάρχουν σύλλογοι που πληρώνουν καθαρίστριες, τα καθαριστικά, παλιότερα πληρώνανε τραπεζοκόμους. Με αυτό πετυχαίνουν καταρχήν το διαίρει και βασίλευε στην κοινωνία. Γιατί θα βρεθούν μερικοί να πουν γιατί να κόψουν από την Παιδεία, ας κόψουν από τους συνταξιούχους. Γιατί να κόψουν από τους συνταξιούχους; Ας κόψουν από την Υγεία κ.ο.κΝα επικρατήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός και στους γονείς. Από κανέναν δεν πρέπει να κόψουν. ΟΛΟΙ μας τα έχουμε πληρώσει και οι συνταξιούχοι τα έχουν δουλέψει. Αυτό που πρέπει να γίνει σημαία των συλλόγων γονέων είναι ότι δεν πρέπει να βάζουμε οι γονείς ούτε ευρώ για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών που οφείλουν να πληρώσουν δήμοι και κυβερνήσεις. Φορολογούμαστε με τεράστια ποσά το χρόνο, πληρώνουμε άμεσους και έμμεσους φόρους (ΦΠΑ), συνέχεια πληρώνουμε ένα κράτος για να μας παρέχει υποτίθεται κάποιες υποδομές κι όχι για να βάζουμε το χέρι στην τσέπη ξανά και ξανά. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να τα πληρώνει και οι γονείς πρέπει να απεγκλωβιστούν από τη λογική «πώς μπορούμε να το λύσουμε εμείς μόνοι μας, αφού οι αρμόδιοι δεν πληρώνουν;». Είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν. Το μωρό αν δεν κλάψει, η μαμά δεν το ταΐζει λέει ο λαός μας. Που σημαίνει ότι αν δε διεκδικήσουμε όλοι μαζί, τα παιδιά μας είναι καταδικασμένα να μεγαλώσουν στη φτώχεια, στις ελλείψεις, στην ανασφάλεια.
Έτσι, στη λογική αυτή «πληρώστε επιπλέον, αν θέλετε να έχετε» υπάρχουν διοικήσεις Δήμων που κάνουν λόγο για εθελοντισμό. Δηλ. τις ελλείψεις που δεν μπορούν ή δε θέλουν να καλύψουν οι Δήμοι, τις βαφτίζουν «εθελοντισμό». Ότι είναι καλό να είμαστε εθελοντές-γονείς, εθελοντές-εργαζόμενοι. Μιλάνε όλοι, δήμοι, κυβέρνηση και Ε.Ε. για κοινωνίες αλληλεγγύης και δράσεις ανάλογες. Η συμμετοχή όμως των γονιών σε συλλόγους γονέων είναι από μόνη της εθελοντική πράξη. Εθελοντικά παλεύουμε για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας. Εθελοντικά κάνουμε ό,τι κάνουμε στα σχολεία, δράσεις πραγματικής αλληλεγγύης χωρίς ανταλλάγματα, δράσεις ψυχαγωγικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές. Είναι όμως άλλο πράγμα ο εθελοντισμός για να έχουν τα παιδιά μας το κάτι παραπάνω και άλλο πράγμα να αντικαταστήσουμε εμείς θέσεις εργασίας, να αντικαταστήσουμε δηλ. το κράτος, να κάνουμε εμείς στον ελεύθερό μας χρόνο τις καθαρίστριες, τους τραπεζοκόμους, τους κηπουρούς, τους εκχιονιστές, τους οικοδόμους, υδραυλικούς κλπ. Δηλ. ό,τι λείπει από το σχολείο και αφορά θέσεις εργασίας να το καλύπτουν οι γονείς με εθελοντική δουλειά, δηλ. με τζάμπα εργασία, ενώ πρέπει να υπάρχει μόνιμο προσωπικό κι ενώ υπάρχει τόση ανεργία! Δεν είναι των γονιών υποχρέωση να δουλεύουν τζάμπα για κανέναν. Όπως δεν είναι υποχρέωσή μας να αγοράζουμε τον εξοπλισμό των σχολείων. Και ξέρετε, είναι πολύ γελοίο για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ να έρχονται δήμαρχοι στους αγιασμούς των σχολείων και να μας μιλάνε για τα «διαμάντια» σχολεία που έχουν φτιάξει με πολύ κόπο και τα «διαμάντια» τους να είναι βρώμικα, οι προτζέκτορες, υπολογιστές κλπ αγορασμένοι από τους συλλόγους γονέων και άλλα πολλά που μπορούν να αναφερθούν (πχ ελλείψεις στη θέρμανση, χρέη σε ΔΕΚΟ).


– Αρμόδιος φορέας για τα σχολεία είναι ο Δήμος ή το Υπουργείο Παιδείας;
Με τον Καλλικράτη, πλέον, αρμόδιος για τη συντήρηση των σχολείων είναι ο Δήμος, που υποστηρίζει πως δεν έχει χρήματα λόγω έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης. Αυτά είναι αλληλένδετα, υπάρχουν όμως παραδείγματα όπως στο Χαϊδάρι, όπου η τοπική Ένωση Γονέων πήγε μαζί με εκπρόσωπο του Δήμου στη Δευτεροβάθμια, να απαιτήσουν μαζί λύσεις για τα προβλήματα στα σχολεία της περιοχής. Σε σχολεία της Θεσσαλονίκης μάλιστα υπάρχουν δήμαρχοι ντίλερς των πολυεθνικών και γενικά επιχειρήσεων που έχουν βάλει σε μια διαδικασία συλλόγους γονέων, διδασκόντων και διευθυντές να παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς για να τους βάψει η τάδε εταιρεία το σχολείο ή να τους κάνει μερεμετάκια, με το αζημίωτο φυσικά. Αυτοί οι δήμαρχοι δηλ. για να φύγει από πάνω τους η ευθύνη της συντήρησης και του εξοπλισμού των σχολείων (που οι ίδιοι την διεκδίκησαν μέσω ΚΕΔΕ θέλανε δηλ. τη συντήρηση, το κτιριακό των σχολείων να περάσει σε αυτούς και τώρα λένε πως δεν έχουν λεφτά),δίνουν σε μεγάλες επιχειρήσεις τις δικές τους αρμοδιότητες. Οπότε οι μεν δήμαρχοι νίπτουν τας χείρας, οι δε πολυεθνικές βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένες από τη διαφήμιση που είναι υποχρεωμένα τα σχολεία αυτά να τους κάνουν. Παρουσιάζουν ένα δήθεν ανθρώπινο πρόσωπο, φοροαπαλλάσσονται και κυρίως βρίσκουν έτοιμη πελατεία.
– Είναι όμως δουλειά των συλλόγων να αναλαμβάνουν δράσεις αλληλεγγύης;
Σαφώς και είναι. Και σε συνεργασία με τους συλλόγους διδασκόντων και με τοπικούς φορείς. Και η αλληλεγγύη είναι κάτι που «διδάσκεται». Πρέπει να μάθουμε όλοι να βλέπουμε με τα μάτια του άλλου. Ο «άλλος» μπορεί να είναι στο πολύ κοντινό μας περιβάλλον, π.χ. ο συμμαθητής μας που οι γονείς του είναι άνεργοι και δεν έχει κολατσιό στο σχολείο ή δεν έχει να φορέσει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια και ντρέπεται, περιθωριοποιείται. Μπορεί να είναι ο συμμαθητής μας ο πρόσφυγας που δεν ξέρει τη γλώσσα και νιώθει απομονωμένος, που έχει βιώσει τον πόλεμο και όταν πετάνε αεροπλάνα φοβάται ότι θα ρίξουν βόμβες. Ο άλλος μπορεί να είναι ο συμμαθητής μας στη μακρινή Παλαιστίνη, στην ακόμη πιο μακρινή Υεμένη όπου βιώνουν ένα απαρχάιντ. Ο άλλος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε είναι καταπιεσμένος στη γειτονιά μας, την πόλη μας, τη χώρα, τον κόσμο όλο! Κι εμείς, οι γονείς, πρέπει και μπορούμε να δώσουμε το παράδειγμα στα παιδιά μας. Είναι καταστροφικό για την ψυχική υγεία των παιδιών μας, για τη μικροκοινωνία του σχολείου και κατά συνέπεια για ολόκληρη την κοινωνία, αν οι ψυχές των παιδιών ποτιστούν με το δηλητήριο του μίσους στο κάθε τι διαφορετικό, αν τα «εκπαιδεύσουμε» στην αδιαφορία, τη μισανθρωπία, την ξενοφοβία, το ρατσισμό.

Ακόμη και αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Υπάρχει μερίδα γονιών που μαθαίνει τα παιδιά της στο εθνικιστικό μίσος. Τι ουσιαστικό έχουν να χωρίσουν τα δικά μου παιδιά από τους συμμαθητές τους στη γειτονική χώρα; Γιατί στο μίσος των εθνικιστών, που όντως υπάρχουν και σε άλλες γειτονικές χώρες και αφορά το δικό μας λαό, γιατί λοιπόν στο μίσος του άλλου, να απαντάμε επίσης με εθνικιστικό μίσος; Το μυαλό του παιδιού πρέπει να έχει ανοιχτούς ορίζοντες, μακριά από το σκοταδισμό που τους κλείνει, και η ψυχή του να γαληνεύει κι όχι να ταράζεται με μίσος. Στον κόσμο αυτόν ήρθαμε για να γοητεύουμε και να γοητευτούμε από κάθε τι ωραίο, ελπιδοφόρο και αισιόδοξο. Η αλληλεγγύη είναι πραγματικά κάτι όμορφο. Ο συλλογικός αγώνας, η συλλογική προσφορά είναι η ελπίδα όλων μας στον άγριο κόσμο που ζούμε.




Ο Σύλλογος Γονέων του 6ου Δημοτικού Συκεών είχε ανάλογες δράσεις στο παρελθόν οι οποίες καταγγέλθηκαν στα γνωστά γεγονότα ως αντικαταστατικές. Είναι όντως αντικαταστατικές;
Παράλληλα με την πάλη για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του σχολείου μας, ο Σύλλογός μας είχε πλούσια δράση σε ζητήματα αλληλεγγύης. Με τις ενέργειές μας αυτές προσδοκούσαμε να δώσουμε ένα μάθημα ανθρωπιάς στα παιδιά μας. Και νομίζω κάτι καταφέραμε. Δεν μπορώ να ξεχάσω πχ όταν επισκέφθηκε το σχολείο μας Παλαιστίνιος και μίλησε στα παιδιά, αυτά ρωτούσαν τις προηγούμενες μέρες «θα είναι βομβαρδισμένος;». Ζωγράφισαν πραγματικά πολύ όμορφες ζωγραφιές για την ειρήνη. Οι γονείς έφεραν από το υστέρημά τους σχολικές τσάντες, τετράδια, κασετίνες. Ήταν μια δράση που αγκαλιάστηκε, όπως όλες, από τους πάντες. Ή ας πούμε η συναυλία αλληλεγγύης σε απεργούς της πόλης μας και της γειτονιάς μας. Όταν κλείνουν εργοστάσια πολυεθνικών για να μεταφερθούν σε γειτονικά κράτη όπου θα βρουν φθηνότερα εργατικά χέρια και εδώ σκορπάνε την ανεργία -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- δεν είναι κάτι που μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Η υψηλή ανεργία επηρεάζει τις ζωές όλων μας. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι η αυλή του σχολείου μας δεν ξαναγέμισε έκτοτε με τόσο κόσμο. Αυτά όλα (κι άλλα τόσα) ήταν αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου για την υλοποίηση των οποίων δούλεψαν πάρα πολλοί άνθρωποι αφιλοκερδώς και εθελοντικά.


Κανένα καταστατικό δεν απαγορεύει δράσεις αλληλεγγύης! Υπάρχει καταστατικό που απαγορεύει να είμαστε Άνθρωποι και να δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται; Μάλιστα τα καταστατικά των συλλόγων γονέων, ενώσεων, ομοσπονδιών στους σκοπούς τους αναγράφουν ότι πρέπει να υπάρχει σύνδεση των φορέων της εκπαίδευσης με εργατικά σωματεία, τοπικούς φορείς κλπ. Φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για τα αυτονόητα. Λες πια και εμείς είμαστε μόνο γονείς, δεν είμαστε παράλληλα και εργαζόμενοι και δε μας αφορούν τα εργασιακά, λες και είναι εχθροί μας οι συντοπίτες μας που παλεύουν για να έχουν δουλειά. Θεωρώ όμως ότι ο κόσμος έχει αντανακλαστικά, τα ανθρώπινα αντανακλαστικά, γιατί εδώ κατηγορηθήκαμε επειδή ήμασταν άνθρωποι.



-Είναι να ξαναγίνουν στα κοντά εκλογές στο Σύλλογο;

Σε δύο χρόνια. Οι εκλογές στους συλλόγους γονέων γίνονται πανελλαδικά, όχι όποτε θέλει ο καθένας, εκτός κι αν δε συμπληρώνει μέλη ο Σύλλογος.

-Στο γονεϊκό κίνημα τι συσχετισμοί και ποιοι στόχοι πάλης υπάρχουν;

Εμείς στο δήμο μας, Νεάπολης- Συκεών (σ.σ.: περιλαμβάνει τα Πεύκα και τον Αγ. Παύλο) δεν έχουμε Ένωση Γονέων εδώ και 4 χρόνια. Είναι αδρανοποιημένη εδώ και χρόνια λοιπόν, με ευθύνη συγκεκριμένης παράταξης, αφού απαρτιζόταν από στελέχη της διοίκησης του Δήμου. Θα πει κανείς “και είναι κακό να είναι κάποιος δημοτικός σύμβουλος, στέλεχος μιας διοίκησης ενός Δήμου και ταυτόχρονα να συνδικαλίζεται σε συλλογικά όργανα των γονιών;”. Η απάντηση εδώ είναι πως εξαρτάται για ποιες διοικήσεις Δήμων μιλάμε. Όταν ας πούμε είσαι στέλεχος Δήμου που στα Δημοτικά Συμβούλια ψηφίζεις και με τα δύο χέρια περικοπές στα σχολικά κονδύλια, καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, στοίβαγμα μαθητών σε αίθουσες κλουβιά ή νηπιαγωγεία ακατάλληλα, όταν δέχεσαι να υπάρχουν 70 νήπια το ένα πάνω στο άλλο σε νηπιαγωγείο ολοήμερο χωρίς αίθουσες ολοήμερου, χωρίς καν να φτάνουν τα ερμάρια για όλα τα νήπια και χωρίς καθαρίστρια (!) και ταυτόχρονα είσαι στην ένωση γονέων του Δήμου… όλοι καταλαβαίνουμε τι σόι Ένωση Γονέων είναι αυτή. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να πάει κόντρα στην ασκούμενη πολιτική; Όχι, και μάλιστα φέρει ευθύνες.

Τα τελευταία χρόνια στο Δήμο μας δε γίνεται συνέλευση για εκλογή οργάνου και αντιπροσώπων Ενωσης Γονέων, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε συλλογικά τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε, καθώς είμαστε ακέφαλοι. Δεν έχω όμως και καμία αυταπάτη ότι μια Ένωση Γονέων, όπως ήταν αυτή πριν 4-5 χρόνια, μια Ένωση-φάντασμα που την απάρτιζαν στελέχη του Δήμου, θα μπορούσε να συμβάλει στο να λύσουμε προβλήματα. Έχω την εντύπωση ότι ήταν Ένωση Γονέων για να κουκουλώνει προβλήματα, για να υπάρχει σιγή νεκροταφείου και να μη χαλάει η εικόνα που έχει στηθεί από δημοσιογραφικούς κύκλους για το Δήμο μας πως όλα λειτουργούν περίφημα. Μια τέτοια Ένωση πραγματικά να μας λείπει! Οι Σύλλογοι Γονέων κι οι γονείς-μέλη μας δεν πρέπει να μπούμε στη λογική «του πλήρωνε για να ‘χεις» ή της αναζήτησης χορηγών. Αν το επιτρέψουμε αυτό, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε σε σχολεία που θα είναι ακριβά για τους γονείς, φθηνά για τους Δήμους και κερδοφόρα για τις επιχειρήσεις. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Δεν έχουμε κανένα συμφέρον από αδρανοποιημένο γονεϊκό κίνημα ή κίνημα σε κατεύθυνση οι γονείς να πληρώνουν, να βρίσκουν χορηγούς κλπ. ή γονείς απογοητευμένους που θα πιστεύουν πως τίποτα δε γίνεται.




– Αναφέρεσαι σε στελέχη διοικήσεων Δήμων, άρα μιλάμε για πολιτική και κόμματα. Χωράνε τα κόμματα στους συλλόγους γονέων;

Η συμμετοχή ενός γονιού σε ένα σύλλογο γονέων είναι από μόνη της πολιτική πράξη. Η συμμετοχή σε συλλόγους, σωματεία είναι πράξεις πολιτικές. Τι είναι; Οικολογικές; Τα προβλήματα που έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει ένας γονιός είναι προβλήματα πολιτικά. Το γεγονός ότι δεν έχουμε καθαρίστριες π.χ. είναι πολιτική. Ήταν πολύ συγκεκριμένη η πολιτική όλων των κυβερνήσεων να μην αναπληρώνουν τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτούνται από το δημόσιο και δη τους Δήμους. Είναι πολύ συγκεκριμένη η πολιτική πολύ συγκεκριμένων κομμάτων που επιδίωξαν και επιδιώκουν την αποψίλωση των Δήμων από μόνιμο προσωπικό και το βλέπουμε μπροστά μας σήμερα στις ελλείψεις σε καθαρίστριες στα σχολεία, το είδαμε με τα χιόνια που δεν υπήρχε προσωπικό να αναλάβει τον εκχιονισμό. Και όσο περνάνε τα χρόνια θα δούμε μπροστά μας αδιανόητα πράγματα. Κι όλα αυτά βέβαια για να παραδώσουν τις υποδομές των Δήμων σε ιδιώτες. Είναι πολιτική ο τρόπος που χτίζονται, αν χτίζονται, σχολεία, που είναι μινιατούρες, όπως λέω εγώ (αρκεί να δείτε τις σχολικές αίθουσες και την αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου του Δημοτικού που φοιτά το ένα μου παιδί για να καταλάβετε), και δεν καλύπτουν τις ανάγκες των μαθητών. Αυλές μικρές, σχολεία χωρίς αντισεισμικές προδιαγραφές. Όλα αυτά κι άλλα πολλά είναι πολιτική που εφαρμόζεται από κόμματα. Και τα κόμματα έχουν εκπροσώπους. Και υπάρχουν φυσικά στελέχη Δήμων και κυβερνήσεων παλιών και νέων που θέλουν να χειραγωγήσουν τους συλλόγους γονέων, να εκμαυλίζουν τις συνειδήσεις των γονιών και να τους κατευθύνουν στα… ακίνδυνα παρτάκια και τα μπαζάρ. Δε λέω ότι είναι κακά τα πάρτι. Αλλά οι σύλλογοι γονέων δε δημιουργήθηκαν για αυτό το σκοπό. Συνήθως αυτοί όλοι συμμετέχουν κρύβοντας τις κομματικές τους ταυτότητες και είναι οι πρώτοι που φωνάζουν “έξω τα κόμματα από τους συλλόγους γονέων”, για να ασχοληθούν απερίσπαστοι μόνο με παρτι. Αυτούς οι γονείς πρέπει πραγματικά να τους απομονώσουν και να μην τους εμπιστεύονται. Γιατί άλλα λένε μπροστά τους κι άλλα κάνουν από πίσω τους. Γιατί δεν έχουν κανένα συμφέρον να εμπιστευτούν τις τύχες των παιδιών τους σε ανθρώπους που τους κοροϊδεύουν, που δεν είναι ειλικρινείς. Οι γονείς πρέπει να δείξουν εμπιστοσύνη στους συναδέλφους τους που λένε αυτό που έχουν να πούνε, που δε λένε άλλα το πρωί κι άλλα το βράδυ, που είναι δίπλα τους σε όλα τα μικρά και μεγάλα του σχολείου, και στα γλέντια και στην πάλη για δημόσια και δωρεάν παιδεία, ασχέτως κομματικής τοποθέτησης. Και εδώ που τα λέμε, είναι δυνατόν κάποιος να αφήσει την πολιτική ή κομματική του τοποθέτηση έξω από το σχολείο; Έξω από τη δουλειά; Έξω από την καφετέρια; Ο τρόπος που όλοι σκεφτόμαστε και δρούμε ως άνθρωποι πηγάζει από μια συγκεκριμένη κοσμοαντίληψη που έχουμε. Δεν μπορείς να λες “τώρα είμαι στο σύλλογο γονέων και την αντίληψη που έχω για το τι σχολείο θέλω για το παιδί μου θα την αφήσω έξω”. Αυτή η αντίληψη είναι που θα καθορίσει τη στάση σου μέσα στο σύλλογο και θα σε φέρει ή δε θα σε φέρει σε ρήξη με τους κρατούντες.


Και να σας πω και το άλλο παράδειγμα. Υπήρχε σύλλογος γονέων στο δήμο μας, ίσως ο μοναδικός, που κάλεσε μαθητές και γονείς να συμμετέχουν στο πρώτο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία πέρσι, στο οποίο καλούσαν και η Χρυσή Αυγή και η ΝΔ και η Ένωση Κεντρώων και άλλα κόμματα. Κάλεσαν δηλ. γονείς και μαθητές να συμμετέχουν εκεί που έκοβαν βόλτες τα Τάγματα Εφόδου ναζιστικών οργανώσεων που έχουν επιτεθεί σε Έλληνες και ξένους εργάτες σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πειραιά, που νοσταλγούν το Χίτλερ, τους φούρνους του, τα βασανιστήρια, την ανεργία και τα σκάνδαλα της χούντας κλπ. Αυτοί οι σύλλογοι γονέων που το έκαναν αυτό, γιατί υπήρχαν μερικοί ακόμη στη Θεσσαλονίκη, αν τους ρωτήσεις ίσως σου πουν κι αυτοί “έξω τα κόμματα από τα σχολεία”. Εγώ είμαι σίγουρη ότι έτσι θα πουν. Όμως δες που τελικά κάλεσαν τα μέλη τους και κυρίως τους γονείς σε κομματικά συλλαλητήρια, σε αυτά τα συλλαλητήρια που ήταν τα “δικά” τους κόμματα, και μάλιστα, για μένα, σε συλλαλητήρια που μόνο μίσος είχαν να προβάλουν. Που φώναζαν να μπει ο ελληνικός στρατός και να κάνει κατοχή σε γειτονικά κράτη. Και εν πάση περιπτώσει ήταν συλλαλητήριο που έδειξε μεγάλη ανοχή στους ναζιστές που ήταν κι αυτοί εκεί. Είναι άλλο να είσαι ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών και άλλο να βάζεις μπροστά ένα σύλλογο γονέων να συμμετέχει σε κομματικά συλλαλητήρια και μάλιστα, όπως είπα, που συμμετέχουν ναζιστικά Τάγματα Εφόδου. Δεν ξέρω… νιώθανε άνετα εκεί μέσα με όλους αυτούς; Στα παιδιά τους, στους μαθητές που τους κάλεσαν εκεί όταν φώναζε το πλήθος “φωτιά-φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά” τι είπανε; Η μια μου γιαγιά ήταν ΕΠΟΝίτισσα και μάλιστα από την Καβάλα. Αντιστάθηκε στο ναζισμό όπως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Την Καβάλα τότε και όλη την περιοχή της Αν. Μακεδονίας οι Βούλγαροι ναζί ήθελαν να την προσεταιριστούν, τα είχαν συμφωνήσει με τους Γερμανούς ομοϊδεάτες τους, και έκαναν πολύ μεγάλη προσπάθεια εκσλαβισμού του ελληνικού λαού. Ο βουλγαρικός στρατός κατοχής μέχρι και στις εκκλησίες είχε τοποθετήσει Βούλγαρους παπάδες να ψέλνουν στα βουλγάρικα. Μόνο το ΕΑΜ είχε προειδοποιήσει από πολύ νωρίς για το νέο κακό, το διαμελισμό της χώρας εκτός από την Κατοχή, και για τη σωτηρία της Μακεδονίας μόνο ο ΕΑΜικός κόσμος πάλεψε. Δεν μπορώ να καταλάβω πως οι σημερινοί Έλληνες νομίζουν ότι παλεύουν για τη Μακεδονία δίπλα- δίπλα με τους απογόνους των Ναζί και δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά έχει ένας σύλλογος γονέων να καλεί σε τέτοιους είδους κομματικές φιέστες με έντονη τη ρητορική του μίσους. Η αληθινή αγάπη για την πατρίδα δεν μπορεί να αποτελεί σε καμία περίπτωση δικαιολογία για να γεννά μίσοςγια τις άλλες πατρίδες. Καμία πατρίδα δεν είναι απολύτως ανώτερη από τις άλλες. Για σένα είναι ανώτερη η δική σου, για τον ξένο η δική του. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος βρίσκεται πολύ μακριά από τους λόγους, τα ζήτω, τις σημαίες, τις μουσικές, τα κανόνια. Αν ένας σύλλογος γονέων δηλ. ήθελε να αντισταθεί στη Συμφωνία των Πρεσπών, αυτό το απόφθεγμα του Γ. Ξενόπουλου δίνει το σωστό περιεχόμενο.


-Οι συσχετισμοί στο γονεϊκό κίνημα λοιπόν είναι σε αγωνιστική κατεύθυνση;

Το γονεϊκό κίνημα είναι καθρέφτης της κοινωνίας και των διαθέσεων που υπάρχουν σε αυτήν. Στην Ομοσπονδία οι συσχετισμοί είναι θετικοί, αλλά η κινητοποίηση των γονιών, είναι μια άλλη υπόθεση. Ό,τι συναντάμε γενικά και στην κοινωνία έχει αντανάκλαση και στο γονεϊκό. Υπάρχει μια υποχώρηση που όμως τα τελευταία χρόνια αλλάζει και με πρωτοβουλίες της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ και της ΑΣΓΜΕ. Δεν έχουμε μάθει να αγωνιζόμαστε. Η κρίση μας έκανε να κλειστούμε στο καβούκι μας και για μας τις γυναίκες αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο. Πολλές γυναίκες κλείνονται στην κουζίνα του σπιτιού τους απογοητευμένες. Για κάποιες διέξοδος είναι η συμμετοχή στο σύλλογο γονέων. Για όποιο λόγο κι αν συμμετέχει κάποιος στο σύλλογο γονέων, η προσφορά του θα έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία αν συνοδεύεται με τη διεκδίκηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας. Είναι κρίμα για τα παιδιά μας να αναλώνεται αποκλειστικά η συμμετοχή μας σε ένα συλλογικό όργανο που θα ψήνει μόνο σουβλάκια. Γιατί αυτό θέλουν να περάσουν σαν λογική πως οι σύλλογοι γονέων υπάρχουν για να κάνουν πάρτι. Κι όμως οι γονείς είμαστε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αν αποφασίσει να αγωνιστεί για κάτι, δεν μπορούν ούτε να το εκβιάσουν, ούτε να απολύσουν, ούτε να επιστρατεύσουν. Και τη δύναμή μας αυτή οι πάνω την γνωρίζουν. Μένει να το συνειδητοποιήσουμε κι εμείς οι κάτω. Αν οι Σύλλογοι ήταν πιο μαζικοί και ενεργοί, αν οι γονείς δεν είχαν τη λογική της ανάθεσης (δηλ. ψήφισα ένα Δ.Σ., οπότε τώρα αυτό θα ασχοληθεί με όλα), πραγματικά όλα θα ήταν διαφορετικά.

Οι σύλλογοι γονέων μπορούν και πρέπει να γίνουν κύτταρα δημιουργικής δράσης και ζωής σε κάθε γειτονιά, να είναι ανοιχτοί στην κοινωνία. Οι ακραίες και σκοταδιστικές φωνές που καταδικάζουν την αλληλεγγύη σε κάποιον συνάνθρωπο, ανεξάρτητα από χρώμα, θρησκεία και φυλή, θα είχαν αποφευχθεί αν συμμετείχαν περισσότερο οι γονείς στους συλλόγους. Ο εθνικισμός, ο σκοταδισμός, οι προκαταλήψεις φυτρώνουν εκεί που ανθεί η φτώχεια και η ημιμάθεια.



Στο πλαίσιο του ανοικτού διαγωνισμού «Γράψτε για το WFTU», που ανακοινώθηκε από τη Γραμματεία του WFTU πριν από ένα χρόνο, το πρώτο βραβείο έχει ήδη βραβευτεί για την Περιφέρεια των Βαλκανικών Χωρών, στο Δοκίμιο της συναδέλφου Κατερίνας Καστρίδου από την Ελλάδα, ο τίτλος:
"Ο διεθνισμός της WFTU μεταξύ των εργαζομένων στα Βαλκάνια και κυρίως στην Ελλάδα".
Το βραβείο δόθηκε από τους συναδέλφους του: Felek Hasan, Πρόεδρο Dev-Is - Cyprus, Σωμίκου Σίμιο, Υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων της FNM - Ρουμανία και Πέτρος Πέτρου, Σύμβουλος του WFTU και μέλος της Επιτροπής Αξιολόγησης Ανοικτού Διαγωνισμού της WFTU στις 16 Φεβρουαρίου 2019 , στη Θεσσαλονίκη.
Το βραβείο άλλων περιοχών και ηπείρων θα ακολουθήσει.

ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΓΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΡΙΝ 2,1 ΔΙΣ ΧΡΟΝΙΑ !!

Η ανακάλυψη έγινε στην αφρικανική Γκαμπόν, εκεί όπου είχαν στο παρελθόν ανακαλυφθεί -από την ίδια ερευνητική ομάδα- οι αρχαιότεροι πολυκύτταροι οργανισμοί στον πλανήτη.
ΒΙΟΛΟΓΙΑ

Απολιθώματα μικροοργανισμών αποκαλύπτουν ότι η ζωή στη Γη είχε αρχίσει να κινείται πριν 2,1 δισεκατομμύρια χρόνια

Τα απολιθώματα κίνησης των μικροοργανισμών (Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ - A. El Albani-IC2MP-CNRS)
Τα απολιθώματα κίνησης των μικροοργανισμών (Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ - A. El Albani-IC2MP-CNRS)
Μια διεθνής επιστημονική ομάδα ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε απολιθώματα με τα αρχαιότερα ίχνη κινητικότητας στη Γη, ηλικίας 2,1 δισεκατομμυρίων ετών, πολύ παλαιότερα από ό,τι είχαν έως τώρα βρεθεί (570 εκατομμυρίων ετών).
Η ανακάλυψη έγινε στην αφρικανική Γκαμπόν, εκεί όπου είχαν στο παρελθόν ανακαλυφθεί -από την ίδια ερευνητική ομάδα- οι αρχαιότεροι πολυκύτταροι οργανισμοί στον πλανήτη. Τώρα αποκαλύπτεται ότι στην ίδια περιοχή η ζωή έπαψε να είναι στατική. Η ζωή εμφανίστηκε στις θάλασσες της Γης με τη μορφή μονοκύτταρων οργανισμών, πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά για πολύ καιρό δεν είχε την ικανότητα της κινητικότητας από μέρος σε μέρος με τις δικές της δυνάμεις.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωλόγο Αμπντεραζάκ Ελ Αλμπανί του Ινστιτούτου Χημείας του Πανεπιστημίου του Πουατιέ και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). (Διαβάστε εδώ την επιστημονική δημοσίευση - στα αγγλικά)
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μερικοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι ζούσαν σε ένα ρηχό και ήρεμο θαλάσσιο οικοσύστημα, απέκτησαν κάποια στιγμή την ικανότητα να κινούνται μόνοι τους στη λάσπη του βυθού, που είναι πλούσια σε οργανική ύλη, άρα κατάλληλη για την αναζήτηση τροφής.
Τα ίχνη, που ανακαλύφθηκαν πάνω σε ιζηματογενή πετρώματα, είναι ελικοειδή και σωληνοειδή, με διάμετρο έως έξι χιλιοστών και μήκος έως 170 χιλιοστών. Η χημική ανάλυσή τους έδειξε ότι έχουν βιολογική και όχι γεωλογική προέλευση, ενώ δημιουργήθηκαν την ίδια εποχή με την εναπόθεση του ιζήματος στο βυθό.
Τα ίχνη βρίσκονται δίπλα σε απολιθωμένα μικροβιακά βιοφίλμ. Είναι πιθανό ότι οι άγνωστοι μικροοργανισμοί κινούνταν σε αναζήτηση θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου, που και τα δύο παράγονταν από κυανοβακτήρια.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι πρώτοι κινητικοί μικροοργανισμοί ήταν ή ευκαρυωτικοί πολυκύτταροι οργανισμοί είτε αποτελούνταν από τη συνένωση πολλών μονοκύτταρων οργανισμών όπως οι αμοιβάδες, οι οποίες, όταν δεν βρίσκουν τροφή, συνενώνονται σε μια αποικία με τη μορφή γυμνοσάλιαγκα και παίρνουν το δρόμο για την αναζήτηση ενός πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος.
Η ανακάλυψη κινητικών ιχνών ζωής πριν 2,1 δισ. χρόνια -εφόσον επιβεβαιωθεί- εγείρει νέα ερωτήματα για την ιστορία της ζωής στη Γη. Επρόκειτο άραγε για μια βιολογική καινοτομία που αποτέλεσε το «πρελούδιο» για τις κατοπινές πιο εξελιγμένες μορφές ζωής ή απλώς για ένα μεμονωμένο πείραμα που αναγκαστικά σταμάτησε πρόωρα, όταν μειώθηκε δραστικά το οξυγόνο της ατμόσφαιρας πριν περίπου 2,08 δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε η ζωή έπρεπε να περιμένει άλλο ενάμισι δισεκατομμύριο χρόνια περίπου για να αναπτυχθεί ξανά;
Η ανάδυση των πιο πολύπλοκων μορφών ζωής έγινε πριν περίπου 540 εκατομμύρια χρόνια. Τα πρώτα σπονδυλωτά ζώα εμφανίσθηκαν πριν περίπου 525 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι πριν 230 εκατ. χρόνια και ο «σοφός» άνθρωπος (Homo sapiens) ίσως πριν 300.000 χρόνια.
Ορισμένοι άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως ο καθηγητής Γκρέιαμ Σιλντς και ο ειδικός στη γεωχημεία δρ. Ντομινίκ Παπινό του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), καθώς και ο Νίκολας Μπάτερφιλνττου Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, εξέφρασαν επιφυλάξεις κατά πόσο όντως τα εν λόγω ίχνη αποτελούν ενδείξεις τόσο πρώιμης κινητικότητας.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)