--Ο προφητάναξ του ΕΑΜ--

Από το περιοδικό ''Ελληνική δημιουργία'' του ακαδημαικου διανοούμενου(?) Σπύρου Μελά, Αθήνα 1 Ιανουαρίου 1951

''Σαν να μην φτάνανε τα μαϊμουδίσματα των ξένων μορφών στοχασμού και τέχνης, που μας σερβίρουν οι φραγκολεβαντίνοι της λογοτεχνίας μας, ο πολύς Καζαντζάκης, από τους αρχηγούς της ξενομανίας, άρχισε τώρα να παρουσιάζει τα έργα του στη… Σουηδική.
Πάνω σ’ αυτό η «Εστία» δημοσίευσε αυτό το ειρωνικό σχόλιο, που το παίρνουμε αυτούσιο:
Ο προφητάναξ του ΕΑΜ συναγωνιστής Καζαντζάκης, αφού δεν επέτυχεν ως…Ρώσσος συγγραφεύς Νικολάϊ Καζάν έγινε τώρα …Σουηδός!
Το εν μετά το άλλο μεταφράζει και παρουσιάζει κατ’ ευθείαν εις την Σουηδικήν τα έργα του: «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», « ο Καπετάν Μιχάλης» και το ετοιμαζόμενον νέον δράμα του «ο τελευταίος πειρασμός»!
Αυτάς τουλάχιστον τας πληροφορίας μας παρέχει η λογοτεχνική στήλη μιας συναδέλφου, που παρακολουθεί τον διαπρεπή εαμίτην
Οι συγγραφείς φιλοδοξούν συνήθως να μεταφρασθούν εις γλώσσας μεγάλων χωρών, δια να έχουν μεγαλειτέραν απήχησιν και καθιέρωσιν και κέρδη.
Η Σουηδία όμως έχει μικρότερον πληθυσμόν από την Ελλάδα και θα ήτο ακατανόητος η… Σουηδική αυτή δραστηριότης του προφητάνακτος.
Αλλά την εξηγεί επαρκώς η εν Στοκχόλμη απονομή του βραβείου Νόμπελ.
Αυτό φαίνεται ότι είναι ο «τελευταίος πειρασμός» του Νικολάου Καζαντζάκη-συγνώμην-του Κλάας Κάζανσεν, όπως μεταφράζεται Σουηδιστί!
Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα.»

(Ο Σπύρος Μελάς, θερμός οπαδός του Μεταξα και που οταν στις 27-4-1941 φτάνουν οι Γερμανοί στην Αθήνα γράφει το διθυραμβικό χρονογράφημα του για τον Τσολάκογλου, με τίτλο "Ο Στρατηγός''. Απο 1935, είχε γίνει ακαδημαϊκός. Το 1951 πηγε στην Σουηδία εμφανιζόμενος σαν εκπρόσωπος της Ακαδημίας και των Ελλήνων συγγραφέων και σε συνεργασία με τον πρέσβη της Ελλάδας επισκέφτηκε τα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας και ενήργησε ώστε να μην απονεμηθεί το Νόμπελ στον Νίκο Καζαντζάκη χαρακτηρίζοντας τον κομμουνιστή!
Το 1959 ο Σ. Μελας γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.Το 1959 ο Σ. Μελας γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.)

***

 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ -γεννήθηκε σα σήμερα το 1883

11 Ιανουαρίου 1928. Η ομιλία, που Ν. Καζάντζακη, στο θέατρο ''Αλάμπρα'' της Αθήνας που προκάλεσε τη σύλληψη και δίωξή του.
''ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ''
...΄΄Ο,τι σήμερα βλέπουμε, είναι αληθινά ένα θάμα. Μέσα σ’ ελάχιστο καιρό, μέσα σε έξι χρόνια, η Ρωσία κατόρθωσε ν’ ανασηκωθεί. Η βιομηχανία και η γεωργία έφτασαν, και σε πολλούς κλάδους φέτος πέρασαν την προπολεμική παραγωγή. Νέοι τρόποι, πρωτόφαντοι στην ιστορία, δοκιμάζονται να ρυθμιστεί η κοινωνική και πολιτική ζωή. Στο επίπεδο του πολιτισμού η Ρωσία, η πιο καθυστερημένη χώρα, δε συγκρίνεται με την προπολεμική Ρωσία. Σε πολλά σημεία - απολεφτέρωση της γυναίκας, προστασία της μάνας και του παιδιού, εξασφάλιση του εργαζόμενου, φωτισμός των μαζών - είναι σήμερα η Ρωσία πολύ πιο προχωρημένη από την Ευρώπη.

Ολη τούτη η καταπληκτική ανόρθωση του πιο εξαντλημένου, του πιο καθυστερημένου λαού, δεν έγινε σε δύο τρεις γενεές. Εγινε μόνο σε έξι χρόνια, χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια, το εναντίο, παρ’ όλη την αντίδραση, τις δολοπλοκίες και το μίσος όλων των κρατών της γης ''...

Στις 11 Ιανουαρίου 1928, ο «Εκπαιδευτικός Όμιλος», ο φορέας των προοδευτικών διανοουμένων, οργανώνει στο θέατρο «Αλάμπρα» εκδήλωση για τις εμπειρίες από τη χωρα των Σοβιετ, με ομιλητές τον Ιστράτι, τον Καζαντζάκη και τον Δημήτρη Γληνό.
Στην ομιλία, που προκάλεσε τη σύλληψη και δίωξή του, ο Καζαντζάκης αναφέρθηκε στις εμπειρίες του και τα συμπεράσματά του από τη διχρονη παραμονη του στη Σοβιετική Ρωσία.
Στην εκδήλωση μιλησε πρώτος ο Γληνός, μετά ο Καζαντζάκης και στο τέλος ο Ιστράτι, που ξεσηκωσε τα πλήθη καθώς ο λόγος του ηταν χαρισματικός.
Μετά το τέλος των ομιλιών, η εκδήλωση μετατραπηκε σε μια μεγάλη διαδήλωση στους δρόμους της Αθήνας!
Τα δημοσιεύματα των εφημερίδων την επόμενη ημέρα ανεφεραν ότι έγινε μια… αντεθνική εκδήλωση και οι λόγοι των τριών ήταν αντίστοιχα κατά της Ελλάδας. Παρενεβη ο εισαγγελέας που διαταξε την αστυνομία να διενεργήσει έρευνα. Το αποτέλεσμα ηταν να διωχθούν, μέσα σε αντιδράσεις των προοδευτικών διανοουμένων και οι τρεις.

Ο Ιστράτι απελαθη, ενώ οι Καζαντζάκης και Γληνός οδηγηθηκαν σε δίκη αλλά αθωώθηκαν. Η δίκη εγινε στις 3 Απριλη, χωρίς την παρουσία του Καζαντζάκη, ο οποίος βρισκόταν στο Κίεβο.

Ελενη Μαρκακη:

«Υπό την σκέπην του Εκπαιδευτικού Ομίλου ο Π. Ιστράτι ύμνησε τον κομμουνισμόν και καθύβρισε τους διανoούμενους πλέξας το εγκώμιον της Τσέκας. Το χθεσινόν αίσχος», έγραφε στην πρώτη σελίδα του το «Εμπρός» παρουσιάζοντας το ρεπορτάζ της εκδήλωσης. Πρωτοσέλιδο παρουσίασε και άρθρο για το ίδιο θέμα υπό τον τίτλο «Υπό την σημαίαν της ανταρσίας». «Ό,τι ήρχισεν προ ετών πολλών εις τον Βόλον με τον Δελμούζον κηρύσσοντα την αθεΐαν, συνεπληρώθη χθες εις την Αλάμπραν με τον Γληνόν και τον Καζαντζάκην ψάλλοντας την τρίτην Διεθνή ομού μετά του Γαλλορουμάνου αλήτου, του τολμήσαντος εις στιγμήν κραιπαλώδους ενθουσιασμού δια τους βρυχηθμούς των μαινομένων “συντρόφων” ν’ αποκαλέση “πουλημένα τομάρια” τους Έλληνας διανοουμένους οίτινες δεν ηθέλησαν να χειροκροτήσουν τας σφαγάς τας διαπραχθείσας εις την Ρωσίαν εν ονόματι δήθεν των ελευθεριών του ανθρώπου», ανέφερε στο άρθρο η εφημερίδα. Την επομένη το «Εμπρός» επέμενε στο θέμα και στο κεντρικό πρωτοσέλιδο εμφάνιζε τον Καζαντζάκη και τον Ιστράτι να συμμετέχουν σε μια δήθεν σχεδιαζόμενη από τη Σοβιετική Ρωσία κινηματογραφική ταινία η οποία θα διακωμωδούσε την επανάσταση του 1821! Τίτλος του θέματος αυτού, «Η ελληνική Επανάστασις διακωμωδουμένη από τα Σοβιέτ. Το έργον ανέλαβον οι κ.κ. Καζαντζάκης και Ιστράτι;» στην πρώτη σελίδα είχε και άλλα σχετικά με την εκδήλωση ρεπορτάζ. Με αφορμή τη συμπαράσταση πολλών διανοουμένων στον Ιστράτι και στους δύο Έλληνες στοχαστές για τις επιθέσεις που τους έγιναν από πολλές εφημερίδες, το «Εμπρός» συνέχιζε να τους καταγγέλλει για αντεθνικό κήρυγμα, και να σημειώνει: «Το κήρυγμα του Παναΐτ Ιστράτι και η εχθρότης κατά των διανοουμένων. Ο μπολσεβικισμός γενική κατάπνιξις της σκέψεως». Το «Σκριπ» στις 14 Ιανουαρίου 1928 χαρακτήριζε τον Καζαντζακη κομμουνιστή, γράφοντας «Διετάχθη η δίωξις του Παναΐτ Ιστράτι και των κομμουνιστών». Φυσικά δεν ήταν όλες οι εφημερίδες κατά των τριών ομιλητών. Τους στήριξαν, μεταξύ άλλων, ο «Ριζοσπάστης», η «Πρωία» αλλά και άλλες εφημερίδες της εποχής. Μάλιστα η «Πρωία», μέρες πριν την οργάνωση της εκδήλωσης, δημοσίευε στην πρώτη σελίδα σειρά άρθρων του Νίκου Καζαντζάκη με τον γενικό τίτλο «Εντυπώσεις από τη Σοβιετική Ρωσία», που στην ουσία ήταν όσα είπε εκείνη την ημέρα στο «Αλάμπρα» ο μεγάλος Κρητικός, γραμμένα φυσικά περισσότερο αναλυτικά και εκτεταμένα.http://www.candianews.gr/.../i-di

Ελενη Μαρκακη 

Και το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη:

Διαχείριση

Ελενη Μαρκακη

-ΣΤΗΝ ΆΛΛΗ ΆΚΡΗ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ

«Πέρα απ’ τα όρη και τις θάλασσες, πέρα μακριά στην άλλη άκρη του κόσμου Μανολιό μου, υπάρχει ένα νησί σαν και το δικό μας.
Μικρό, μα είναι μονάχο του μια χώρα ολάκερη.
Εκεί ο κόσμος ζει με αξιοπρέπεια γιατί" βασιλεύει το δίκιο.» «Τι λες, παππού; Υπάρχει τέτοιος κόσμος; Να πάμε κι εμείς εκεί.»
«Αν υπάρχει λέει! Όλοι οι άνθρωποι έχουν δουλειά. Πηγαίνουν σχολειό και μορφώνονται. Άμα αρρωστήσουν έχουν γιατρούς να τους κάνουν καλά χωρίς λεφτά και δεν υπάρχουν ρουφιάνοι μήτε αφεντικά. Σε μια τέτοια χώρα μπορούσαμε να ζούμε κι εμείς, παιδί μου αλλά μας πήραν την εξουσία μέσα απ’ τα χέρια.»
Πήγε να δακρύσει ο γέροντας, μα δεν άφησε το δάκρυ να βγει απ’ το μάτι του.
«Αυτά πληρώνουμε, Μανολιό μου και θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα. Έχουν παιδί μου πολλά να δούνε τα μάτια σου μέχρι να μάθει ο εργάτης να λέει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.» «Αυτό φταίει παππού; Που δεν λέμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους; Δηλαδή, άμα τα λέμε σωστά, αλλάζει ο κόσμος;»
«Άμα λέμε την αλήθεια και παλεύουμε γι’ αυτήν, ναι αλλάζει! Έως τότε όμως, σφίξε τα δόντια σου και προχώρα. Και στις δυσκολίες να μην τα παρατάς. Σε μια στιγμή έρχονται τα πάνω κάτω.»
«Και πότε θα έρθει αυτή η στιγμή, παππού;»
«Κανένας δεν ξέρει. Να είσαι χαρούμενος όταν είσαι καλά και μπορείς να παλεύεις για το δίκιο.»
«Είμαι χαρούμενος, παππού, αλλά μόνο εμείς θα παλεύουμε; Φτάνει αυτό;» «Μια σπίθα φτάνει για ν’ ανάψει και να φουντώσει η φωτιά, παιδί μου. Μια στάλα φτάνει για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Το τσικάλι σαν θα βράσει, το καπάκι θα πετάξει κι αυτό έχει γίνει πράξη.»

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Στη ρίζα του αετού":

Για τον Φιντέλ Κάστρο 

της:BAGGELIW KARAKATSANI

1942: ΝΤΙΝΑΜΟ ΚΙΕΒΟΥ-ΟΜΑΔΑ ΝΑΖΙ 5-3, ΣΗΜΕΡΑ ;;

Το 1942 οι Ναζί εκτέλεσαν 11 αθλητές της Ντιναμό Κιέβου - Σήμερα τις κερκίδες «κοσμούν» οι σβάστικες...



Περίεργες διαδρομές της Ιστορίας ή απλά η δύναμη της Λήθης;

Το 1942 και ενώ μαινόταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος διεξάχθηκε ο αγώνας, προς τιμήν του Φύρερ, ανάμεσα στην Ντιναμό Κιέβου (που είχε μετονομαστεί αναγκαστικά σε «Σταρτ»)

 και τους επίλεκτους της Βέρμαχτ. 

Οι παίκτες της Ντιναμό αρνήθηκαν να χάσουν και μέχρι το 85', όταν ο διαιτητής έληξε άρον-άρον το παιχνίδι για να μην συντριβούν οι ναζί, το σκορ ήταν 5-3 υπέρ της Ουκρανικής ομάδας 

Κίεβο 1942, ουκρανική πρωτεύουσα, (μέλος της Σοβιετικής Ένωσης τότε) στενάζει ,όπως άλλωστε ολόκληρη η Ευρώπη , κάτω από τη γερμανική κατοχή. Ο Γερμανός Διοικητής, αποφασίζει πως θα ήταν πολύ καλό για το ηθικό των στρατιωτών του να διοργανωθεί, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε ντόπιους και σε επαγγελματίες Γερμανούς ποδοσφαιριστές που υπηρετούν τη θητεία τους στη Βέρμαχτ. “Η ανωτερότητα της Άριας Φυλής έναντι των υπανθρώπων ρωσο-ουκρανών Σλάβων είναι εμφανής σε όλους τους τομείς και φυσικά και στο ποδόσφαιρο” έλεγε.

Στις 9 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για τον αγώνα. Από τη μια πλευρά η ελίτ της Βέρμαχτ και από την άλλη 11 ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, και της Λοκομοτίβ Κιέβου οι οποίοι ήταν αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ντάρμιτσα και τους οποίους οι Γερμανοί λίγες ημέρες πριν τον αγώνα, τους επέτρεψαν να τρώνε κανονικά και να προπονούνται. Την ομάδα συμπλήρωναν κάποιοι εργάτες Ουκρανοί, από ένα φούρνο που ήταν κοντά στο γήπεδο.

Η ομάδα ονομάστηκε f.cStart και την αποτελούσαν 8 παίκτες της Ντιναμό και 3 της Λοκομοτίβ. Ο Γερμανός διοικητής της πόλης, έβλεπε προσωπικά τους 6 αγώνες που έπαιξε η ομάδα των Ουκρανών, πριν αντιμετωπίσει την γερμανική ομάδα των επιλέκτων. Ο τρόπος που έπαιζαν , ο τρόπος που άλλαζαν μπαλιές στο γήπεδο, και η ταχύτητα τους τον έκαναν να αισθάνεται λίγο άβολα. Σε 6 αγώνες με στρατιώτες από συμμαχικές χώρες των Γερμανών (Ούγγρους, Ρουμάνους, Γερμανούς) η Start, δεν κέρδιζε κάτω από 5-0.

“Με τους επίλεκτους μας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Οι Σλάβοι υπάνθρωποι, θα βιώσουν την ανωτερότητα μας” έλεγε σε άλλους ανώτατους αξιωματικούς. Έτσι και έγινε. Στον τελευταίο αγώνα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η Start φιλοδώρησε τη Flakelf, την ομάδα των επιλέκτων που τόσα στήριζε πάνω της ο Διοικητής του Κιέβου, με 5 γκολ. Start- Flakelf: 5-1. Η τιμή και το ηθικό του στρατεύματος του κρεμόταν από μια κλωστή.

Σε έξαλλη κατάσταση ζήτησε επαναληπτικό αγώνα και στις 9 Αυγούστου, τρεις ημέρες μετά όλα ήταν έτοιμα για το ματς που έμεινε στην ιστορία σαν “Ματς Θανάτου”.

Ο αγώνας έγινε στο στάδιο της Zenit. Στις 5.00 το απόγευμα. Εκείνο το καλοκαίρι στην Ουκρανία έκανε πολύ ζέστη. Θεατές ήταν μόνο Γερμανοί φαντάροι και Ουκρανοί δοσίλογοι αστυνομικοί ενώ στρατιώτες με τεράστια Γερμανικά λυκόσκυλα, έδιωχναν πίσω όσους ουκρανούς ήθελαν να δουν τον αγώνα και να υποστηρίξουν την Start. Για διαιτητής “ορίστηκε” ένας αξιωματικός των Ες Ες.!!!! Λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας ο αρχηγός της Start που έπαιζε με κόκκινες φανέλες και λευκά σορτσάκια (επιστρατεύτηκαν άρον άρον οι εμφανίσεις της Σπάρτακ γιατί δεν είχαν ρούχα) μίλησε στους συμπαίκτες του:

“Παίζουμε με κόκκινες φανέλες που δεν είναι το χρώμα της Ντιναμό ούτε της Λοκομοτίβ. Σας καλώ σήμερα όμως να παίξουμε για αυτό το χρώμα, που είναι το χρώμα της σημαίας μας της Σοβιετικής Ένωσης και να τους δείξουμε ότι αυτή η σημαία δεν χάνει ποτέ”, είπε ο τερματοφύλακας και αρχηγός της Ντιναμό, Mykola Trusevych.

Την ώρα που τελείωσε τον λόγο προς τους συμπαίκτες του, ο αρχηγός των Ουκρανών, μπήκε στα αποδυτήρια ο Γερμανός διαιτητής: “Ξέρω πως είστε μια πολύ καλή ομάδα, με πολύ καλούς παίκτες. Πρέπει όμως να ακολουθήσετε τους κανόνες και να χαιρετίσετε την γερμανική ομάδα με τον Ναζιστικό τρόπο πριν τον αγώνα.” Μια φωνή από το βάθος του απάντησε και τον έκανε να εγκαταλείψει τον χώρο εξοργισμένος. “Το μοναδικό πράγμα που θα χαιρετίσουμε, θα είναι τα στρατεύματα σας όταν θα φεύγετε”

Πραγματικά όταν οι ομάδες συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του γηπέδου, οι 11 Ουκρανοί δεν σήκωσαν το χέρι τους να χαιρετίσουν ναζιστικά. Την ίδια στιγμή το γήπεδο έβραζε σαν καζάνι, γεμάτο από Γερμανούς με το χέρι υψωμένο να φωνάζουν “Χάιλ Χίτλερ”… Αντίθετα, οι παίκτες της Start μόλις τελείωσε ο Ναζιστικός ύμνος, έσφιξαν τις γροθιές τους σήκωσαν το χέρι τους και μετά το έφεραν στην καρδιά τους και φώναξαν τον χαιρετισμό του Κόκκινου Στρατού: ” Fizcult Huraaa”, δηλαδή “Πάμε δυνατά, Ουράαα”.
Ο αγώνας ξεκίνησε με τους Ουκρανούς να μαγεύουν με την μπάλα, αλλά αυτή τη φορά οι Γερμανοί ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν. Οι κλωτσιές, οι αγκωνιές, τα κλαδέματα, τα τραβήγματα της φανέλας , έπεφταν σύννεφο. Ο διαιτητής δεν έβλεπε το παραμικρό.

Κάποια στιγμή ένας Γερμανός επιθετικός κλωτσάει στο κεφάλι τον τερματοφύλακα των Ουκρανών και τον αφήνει αναίσθητο. Τότε βάζουν οι Γερμανοί το πρώτο τους γκόλ. Ο γιος του Makar Gonacharenko ενός από τους 3 παίκτες που τελικά επέζησαν θυμάται τι του έλεγε ο πατέρας του για τον συγκεκριμένο αγώνα: “Ξύλο… πολύ ξύλο. Σε κάθε επαφή με την μπάλα σε κάθε τρέξιμο μας κλωτσούσαν παντού. Νιώθαμε τα κόκαλα μας να πονάνε, έτοιμα να βγουν από τις κλειδώσεις τους”
Το ημίχρονο έληξε 3-1 και αφού ο μέσος των Ουκρανών Goncharenko , χόρεψε όλη τη γερμανική άμυνα και στη συνέχεια κεραυνοβόλησε τον τερματοφύλακα.

Στο ημίχρονο οι Ουκρανοί παίκτες δέχτηκαν και νέα επίσκεψη στα αποδυτήρια. Ήταν ο Γερμανός διοικητής της πόλης. Με ένα προσποιητό χαμόγελο και σφιγμένα δόντια εισέβαλε συνοδευόμενος από αξιωματικούς των Ες Ες και είπε: “Εντάξει μπορείτε τώρα να τα παρατήσετε. Δείξατε σε όλους τι αξίζετε, αλλά μέχρι εδώ. Είστε φανταστική ομάδα με απίστευτες ικανότητες και μας έχετε εντυπωσιάσει όλους, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορείτε να κερδίσετε. Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Μέχρι εδώ. Σκεφτείτε τις συνέπειες των πράξεων σας…” Οι Ουκρανοί παίχτες ήταν προκλητικά αδιάφοροι όσοι ώρα μιλούσε ο ανώτατος Γερμανός αξιωματικός. Άλλος έδενε τα παπούτσια του, άλλος έπινε νερό, άλλος έκανε διατάσεις και κρατούσε το σώμα του ζεστό, άλλος έφτιαχνε τα μαλλιά του… Κανείς δεν του έδινε σημασία.

Στο δεύτερο ημίχρονο η κάθε ομάδα σκόραρε από 2 φορές και 5 λεπτά πριν τη λήξη, ενώ το σκορ ήταν 5-3 υπέρ των Ουκρανών, ο Klimenko, ένας κεντρώος που έπαιζε όμως στα μπακ με την ομάδα της Start, πήρε την μπάλα, κατέβηκε αλλάζοντας με απίστευτη ταχύτητα πάσες με τους συμπαίκτες του, προς την Γερμανική περιοχή και εκεί ξεφτίλισε ολόκληρη την ομάδα επίλεκτων της Βέρμαχτ. Ο Klimenko, πέρασε με ντρίμπλες πέντε παίκτες της Γερμανικής άμυνας, και βρέθηκε τετ α τετ με τον Γερμανό τερματοφύλακα. Μια , δυο προσποιήσεις ο τερματοφύλακας πέφτει αριστερά και ο Ουκρανός τον περνάει από δεξιά. Όμως δεν σουτάρει προς το άδειο τέρμα, κάνει μια στροφή και ξαναπερνάει άλλη μια φορά τον τερματοφύλακα, ο οποίος ζαλίζεται και πέφτει κάτω. Ο Klimmenko φτάνει στην γραμμή του άδειου τέρματος χαμογελάει, γυρίζει την πλάτη του και σουτάρει επιδεικτικά με δύναμη προς το κέντρο του γηπέδου.

Ο Γερμανός διαιτητής έξαλλος σφυρίζει την λήξη του αγώνα στο 85. Οι Γερμανοί επίσημοι άφριζαν από το κακό τους και αποχώρησαν αμέσως. Οι Ουκρανοί σαν μικρά παιδιά αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν στο κέντρο του γηπέδου… Έξω από το γήπεδο οι Ουκρανοί πολίτες παραληρούν, ουρλιάζουν από χαρά, ζητωκραυγάζουν. Οι Γερμανοί για να τους αναχαιτίσουν αμολάν τα λυκόσκυλα…

Μια εβδομάδα μετά, το βράδυ της 16ης Αυγούστου όσοι παίκτες της Start, συμμετείχαν στον αγώνα, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς. Η κατηγορία ότι ήταν μέλη της MKVD (μυστική αστυνομία της Σοβιετικής Ένωσης) ήταν βαριά και η ποινή ήταν μόνο μια: Θάνατος. Οι 11 παίκτες της Start κατηγορήθηκαν σαν κατάσκοποι. Και αμέσως οδηγήθηκαν στα κρατητήρια. Το πρώτο βράδυ στα κρατητήρια της Γκεστάπο ο Mykola Korotkykh το αριστερό εξτρέμ της Start, πέθανε από τα βασανιστήρια. Την επόμενη μέρα (ύστερα από ολονύχτιο ξύλο και βασανισμούς) έστειλαν τους υπόλοιπους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Syrezky, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο στην περιοχής Babi yar.

Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943, οι περισσότεροι παίκτες εκτελέστηκαν ή πέθαναν από της κακουχίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ανάμεσα τους οι Ivan Kuzmenko, Oleksey Klimenko, και ο αρχηγός Mykola Trusevich.
Το τέλος του πολέμου, βρίσκει ζωντανούς μόνο τρεις από τους 11 παίκτες της Start. Τους Fedir Tyutchev, Mikhail Sviridovskiy και Makar Honcharenko…

Το 1971, έξω από το στάδιο της Zenit όπου έγινε ο αγώνας στήθηκε ένα τεράστιο μνημείο για τους 11 ήρωες. Δέκα χρόνια αργότερα το 1981, το στάδιο της Zenit μετονομάστηκε σε Start. Την ίδια χρονιά γυρίστηκε και η ταινία με τον Σταλόνε..

http://www.typos.com.cy/

Στις μέρες μας, 75 χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί... Οι ναζιστικές σημαίες και τα σύμβολα που είχαν αρνηθεί, μεταφορικά και κυριολεκτικά, να προσκυνήσουν οι παίκτες της Ντιναμό, έχουν γίνει το δεύτερο έμβλημα της ομάδας, λόγω της τρομακτικής αύξησης της επιρροής των Ναζί στις κερκίδες, σε συνάφεια και συνάρτηση με τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα τα τελευταία  χρόνια.

Ρατσιστικά συνθήματα, κουκούλες της Κου-Κλουξ-Κλαν, «κοσμούν» (για την ακρίβεια «λερώνουν» κάθε παιχνίδι της, άλλοτε, ηρωικής-εμβληματικής ομάδας.

Απόψε (22.05) η ΑΕΚ αναμετράται με την Ντιναμό στο ΟΑΚΑ σε ένα παιχνίδι που, εκτός από το φίλαθλο ενδιαφέρον, μπορεί να προκαλέσει και αφορμή για περισυλλογή... Πόσο μεγάλη είναι, άραγε, η δύναμη της Λήθης;

Δ.Χ

***

ΣΗΜΕΡΑ***:

Οπαδοί ΑΕΚ: “Πετάξτε τους φασίστες έξω από το ποδόσφαιρο”16-02-2018


“ΑΕΚ θα πει, θα πει, τσακίστε τους ναζί” φώναζαν οι οπαδοί της ΑΕΚ εναντίον των νεοναζί χούλιγκαν της Ντιναμό Κιέβου που ασελγούν στο παρελθόν της ομάδας τους.

 Το κεντρικό πανό στο κιτρινόμαυρο πέταλο έδινε το μήνυμα: πετάξτε τους ναζί έξω από το ποδόσφαιρο.

Aπό: Κατιούσα

Χτες η ΑΕΚ υποδέχτηκε για το Europa League την Ντιναμό Κιέβου. Μια ομάδα με όνομα βαρύ σαν ιστορία, που την έγραψαν με χρυσές σελίδες ακομα και ήρωες, σαν τους παίκτες της που σχημάτισαν το 1942 την ερασιτεχνική Σταρτ και ταπείνωσαν το ναζισμό και τους καλοθρεμμένους επίλεκτους της Φλάχελφ, πληρώνοντας αυτήν την πράξη τους με τη ζωή τους. 

Δεν υπάρχει λοιπόν μεγαλύτερη ντροπή από το να βλέπει κανείς αυτήν την ομάδα να γίνεται όργανο της φασιστικής κυβέρνησης του Κιέβου και νεοναζί οπαδούς, που ασελγούν στο ένδοξο παρελθόν της. 

Οι χούλιγκαν της Ντιναμό μάλιστα κατά τη σύντομη παραμονή τους στην Ελλάδα, προκάλεσαν επεισόδια και είχαν μια σύντομη μάχη με Ρώσους, σε κεντρικό σημείο της Αθήνας.



Οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και έδωσαν απάντηση μες στο γήπεδο με αντιναζιστικά πανό και συνθήματα.

ΑΕΚ σημαίνει, φασίστες κρεμασμένοιΑΕΚ θα πει, θα πει, τσακίστε τους ναζί!

Ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν οι οπαδοί στο πέταλο του ΟΑΚΑ, ενώ τα πανό τους είχαν σβάστικες με απαγορευτικό σήμα, μηνύματα αλληλεγγύης στους αντιφασίστες του Ντονμπάς και της Ουκρανίας, αλλά και το κεντρικό σύνθημα: πετάξτε τους ναζί έξω από το ποδόσφαιρο!



Ο φασισμός δεν έχει θέση στο ποδόσφαιρο, πόσο μάλλον σε προσφυγικά σωματεία σαν την ΑΕΚ. Κι οι οπαδοί της έχουν δείξει πολλές φορές στο παρελθόν τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά τους, όπως στη θλιβερή περίπτωση του Κατίδη, που είχε πανηγυρίσει ένα γκολ χαιρετώντας ναζιστικά το κοινό και τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες από την ομάδα, μετά τη γενική κατακραυγή.

***Γι αυτό είμαστε Αισιόδοξοι...