Ας μην αγωνιούν στη «Αυγή». Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ήδη πετύχει:

,,,Απέ­δει­ξε στην πράξη ότι, ως κυ­βέρ­νη­ση, είναι ο κα­λύ­τε­ρος υπη­ρέ­της των συμ­φε­ρό­ντων του κε­φα­λαί­ου στα χρό­νια της με­τα­πο­λί­τευ­σης. Πέ­τυ­χε να υπο­γρά­ψει δύο μνη­μό­νια (από αυτά που προ­ε­κλο­γι­κά… «έσκι­ζε»), πέ­τυ­χε να εξα­πα­τή­σει λαϊ­κές μάζες με κάλ­πι­κα δι­λήμ­μα­τα με­τα­τρέ­πο­ντας το «Όχι» σε «Ναι», πέ­τυ­χε να επι­βάλ­λει τα πλέον βάρ­βα­ρα, αντερ­γα­τι­κά μέτρα που ακόμη και οι κυ­βερ­νή­σεις ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ δί­στα­σαν να πε­ρά­σουν. Πέ­τυ­χε- ας μην το ξε­χνά­με- να ανα­δει­χθεί στον κα­λύ­τε­ρο μα­θη­τήτης δο­λο­φο­νι­κής συμ­μα­χί­ας του ΝΑΤΟ, συ­νέ­νο­χος εγκλη­μα­τι­κών κυ­βερ­νή­σε­ων όπως αυτή της Σα­ου­δι­κής Αρα­βί­ας. Γι’ αυτήν την κυ­βέρ­νη­ση μι­λά­με. Για την κυ­βέρ­νη­ση που, στο όνομα της «δί­και­ης ανά­πτυ­ξης», υλο­ποιεί τα θε­λή­μα­τα του ΣΕΒ. Για την κυ­βέρ­νη­ση που πήρε το όνομα της «Αρι­στε­ράς», το κα­πη­λεύ­τη­κε, το ξέ­σκι­σε, το πο­δο­πά­τη­σε, με­τα­τρέ­πο­ντας το σε ιδε­ο­λο­γι­κό κου­ρε­λό­πα­νο.,,, 

Οι «Κασιμάτηδες» της «ΑΥΓΗΣ»: Ξεδιάντροπο παραλήρημα ενάντια στο ΚΚΕ

ΑΠΟ ATEXNOS3 

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας

Είναι γε­γο­νός πως η κομ­μα­τι­κή εφη­με­ρί­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η «Αυγή», μας έχει συ­νη­θί­σει σε πα­ρα­λη­ρη­μα­τι­κού τύπου επι­θέ­σεις ενά­ντια στο ΚΚΕ. 

Επι­θέ­σεις που βγά­ζουν τόση αντι­κομ­μου­νι­στι­κή χολή που θα την ζή­λευαν μέχρι και οι κον­δυ­λο­φό­ροι της «Κα­θη­με­ρι­νής». 

Δεν έχει πε­ρά­σει πολύς και­ρός, άλ­λω­στε, από τότε που αρ­θρο­γρά­φος της «Αυγής» προ­ω­θού­σε την ανι­στό­ρη­τη «θε­ω­ρία των δύο άκρων», κά­νο­ντας λόγο για ολο­κλη­ρω­τι­σμούς σε μια προ­σπά­θεια να εξι­σώ­σει τον κομ­μου­νι­σμό με το να­ζι­σμό.

Απ’ ότι φαί­νε­ται, οι υπεύ­θυ­νοι της κομ­μα­τι­κής εφη­με­ρί­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, έχουν βάλει στόχο να ξε­περ­νούν, κάθε φορά, τους ίδιους τους εαυ­τούς τους σε πρω­τό­γο­νο αντι­κομ­μου­νι­σμό και χυ­δαιό­τη­τα ενά­ντια στο ΚΚΕ. Λο­γι­κό, αν σκε­φτού­με ότι, όπως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, έτσι και η εφη­με­ρί­δα του η «Αυγή» δίνει συ­νε­χώς εξε­τά­σεις νο­μι­μο­φρο­σύ­νης στο με­γά­λο κε­φά­λαιο, τα συμ­φέ­ρο­ντα και τους σκο­πούς του οποί­ου με με­θο­δι­κό­τη­τα υπη­ρε­τεί.

Σε ένα πρό­σφα­το ρε­σι­τάλ αντι­κομ­μου­νι­στι­κής αθλιό­τη­τας, αρ­θρο­γρά­φος της «Αυγής» μας ενη­με­ρώ­νει, στον τίτλο του κει­μέ­νου, πως… 

«Το ΚΚΕ που γνω­ρί­ζα­με δεν υπάρ­χει πια!». 

Στο δε πε­ριε­χό­με­νο του άρ­θρου του κάνει αξιο­μνη­μό­νευ­τη προ­σπά­θεια να μι­μη­θεί, τόσο στο ύφος όσο και στην αντι­κομ­μου­νι­στι­κή επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία, την «Κα­σι­μά­τειο» σχολή. 

Σύμ­φω­να με τον κον­δυ­λο­φό­ρο της «Αυγής», ο σο­σια­λι­σμός είναι ξε­πε­ρα­σμέ­νος, η δι­κτα­το­ρία του προ­λε­τα­ριά­του «σά­πι­σε», ο νόμος του ερ­γά­τη δεν ισχύ­ει, η ΕΣΣΔ δεν υπάρ­χει, ακόμη και η Κίνα ακο­λου­θεί «μει­κτή οι­κο­νο­μία», κλπ. 

Τέ­τοιου εί­δους «επι­χει­ρή­μα­τα» με­τέρ­χε­ται ο αρ­θρο­γρά­φος της εφη­με­ρί­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην προ­σπά­θεια του να «βγά­λει λάδι» το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα.

Σχε­δόν όλο το σάπιο οπλο­στά­σιο των αντι­κομ­μου­νι­στι­κών επι­χει­ρη­μά­των χρη­σι­μο­ποιεί η «Αυγή» προ­κει­μέ­νου να πεί­σει πως μο­νό­δρο­μος για το λαό είναι η κα­πι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα, η δυ­να­τό­τη­τα μιας χού­φτας πα­ρά­σι­των να καρ­πώ­νο­νται τον ιδρώ­τα της πλειο­ψη­φί­ας, οι αντι­δρα­στι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις (όπως αυτές που εφαρ­μό­ζει πιστά η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ), η πίστη στο αστι­κό Σύ­νταγ­μα, ο μο­νό­δρο­μος της Ε.Ε, κλπ. 

Βέ­βαια, οφεί­λου­με να ανα­γνω­ρί­σου­με στον αρ­θρο­γρά­φο της «Αυγής» ότι μέσα στον μαύρο αντι­κομ­μου­νι­σμό του δια­θέ­τει, αν μη τι άλλο, αρ­κε­τή δόση χιού­μορ, όταν για πα­ρά­δειγ­μα γρά­φει: 

«(Το ΚΚΕ) είναι φα­νε­ρό ότι τρέ­μει στην ιδέα να πε­τύ­χει η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα και να απο­δει­χτεί ότι στις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νί­ες οι προ­ο­δευ­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις με την εντο­λή αλλά και τον έλεγ­χο της κοι­νω­νί­ας είναι μο­νό­δρο­μος.»

Ας μην αγω­νιά ο αρ­θρο­γρά­φος της «Αυγής». 

Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα έχει ήδη πε­τύ­χει. 

Απέ­δει­ξε στην πράξη ότι, ως κυ­βέρ­νη­ση, είναι ο κα­λύ­τε­ρος υπη­ρέ­της των συμ­φε­ρό­ντων του κε­φα­λαί­ου στα χρό­νια της με­τα­πο­λί­τευ­σης. 

Πέ­τυ­χε να υπο­γρά­ψει δύο μνη­μό­νια (από αυτά που προ­ε­κλο­γι­κά… «έσκι­ζε»), πέ­τυ­χε να εξα­πα­τή­σει λαϊ­κές μάζες με κάλ­πι­κα δι­λήμ­μα­τα με­τα­τρέ­πο­ντας το «Όχι» σε «Ναι», 

πέ­τυ­χε να επι­βάλ­λει τα πλέον βάρ­βα­ρα, αντερ­γα­τι­κά μέτρα που ακόμη και οι κυ­βερ­νή­σεις ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ δί­στα­σαν να πε­ρά­σουν. 

Πέ­τυ­χε- ας μην το ξε­χνά­με- να ανα­δει­χθεί στον κα­λύ­τε­ρο μα­θη­τήτης δο­λο­φο­νι­κής συμ­μα­χί­ας του ΝΑΤΟ, συ­νέ­νο­χος εγκλη­μα­τι­κών κυ­βερ­νή­σε­ων όπως αυτή της Σα­ου­δι­κής Αρα­βί­ας. 

Γι’ αυτήν την κυ­βέρ­νη­ση μι­λά­με. Για την κυ­βέρ­νη­ση που, στο όνομα της «δί­και­ης ανά­πτυ­ξης», υλο­ποιεί τα θε­λή­μα­τα του ΣΕΒ. Για την κυ­βέρ­νη­ση που πήρε το όνομα της «Αρι­στε­ράς», το κα­πη­λεύ­τη­κε, το ξέ­σκι­σε, το πο­δο­πά­τη­σε, με­τα­τρέ­πο­ντας το σε ιδε­ο­λο­γι­κό κου­ρε­λό­πα­νο. 

«Το ΚΚΕ που γνω­ρί­ζα­με δεν υπάρ­χει πια», μας ενη­με­ρώ­νει ο αρ­θρο­γρά­φος της εφη­με­ρί­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Προ­φα­νώς, ο ίδιος και οι ομοϊ­δε­ά­τες του θα επι­θυ­μού­σαν ένα ΚΚΕ που θα συ­ναι­νού­σε στα εγκλη­μα­τι­κά αντι­λαϊ­κά μέτρα της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα, που θα ήταν δε­κα­νί­κι της σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας τους, όπως μια σειρά πρώην κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα της Ευ­ρώ­πης. Ένα ΚΚΕ πο­λι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά «ευ­νου­χι­σμέ­νο», απο­μα­κρυ­σμέ­νο από το μαρ­ξι­σμό-λε­νι­νι­σμό και τον επι­στη­μο­νι­κό σο­σια­λι­σμό, χωρίς τις αξίες και τα ιδα­νι­κά που το κρά­τη­σαν ζω­ντα­νό 99 χρό­νια τώρα – ένα τέ­τοιο ΚΚΕ θα επι­θυ­μού­σε ο αρ­θρο­γρά­φος της «Αυγής» και οι όμοιοι του.

Τους ενο­χλεί αφά­ντα­στα το γε­γο­νός ότι το ΚΚΕ βγά­ζει συ­μπε­ρά­σμα­τα από την ιστο­ρι­κή του δια­δρο­μή, έχει επι­στη­μο­νι­κά επε­ξερ­γα­σμέ­νη στρα­τη­γι­κή και πα­ρα­μέ­νει ακλό­νη­το στις ράγες του αγώνα για τον σο­σια­λι­σμό-κομ­μου­νι­σμό. 

Εξ’ ου και η χυ­δαία επί­θε­ση στην ηγε­σία του Κόμ­μα­τος.

Αφή­νου­με, λοι­πόν, τους «Κα­σι­μά­τη­δες» της «Αυγής» στον θλι­βε­ρό τους κα­τή­φο­ρο με προ­ο­ρι­σμό τον πάτο. Και για «συ­ντρο­φιά» στο κα­τη­φο­ρι­κό τους αυτό τα­ξί­δι, τους αφιε­ρώ­νου­με, εν είδει υπό­σχε­σης, τα λόγια του κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή: Μην καρ­τε­ρά­τε να λυ­γί­σου­με, ούτε για μια στιγ­μή.

«Υπάρχουν δύο Τουρκίες και δύο Ελλάδες»

,,στο πλαί­σιο της ΝΑ­ΤΟϊ­κής λυ­κο­συμ­μα­χί­ας μέλη της οποί­ας είναι και οι δύο χώρες, πραγ­μα­τι­κή φιλία και ει­ρή­νη δε μπο­ρεί να υπάρ­ξει. 

Πρό­κει­ται για νο­μο­τέ­λεια δε­δο­μέ­νη και πολ­λα­πλώς απο­δε­δειγ­μέ­νη στο διάβα της Ιστο­ρί­ας. Επο­μέ­νως, με αυτά τα λόγια, οι Τσί­πρας-Ερ­ντο­γάν δεν εξα­πα­τούν ο ένας τον άλλο, 

αλλά εξα­πα­τούν από κοι­νού τον ελ­λη­νι­κό και τον τουρ­κι­κό λαό,,

Με αφορ­μή την επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν: «Υπάρ­χουν δύο Τουρ­κί­ες και δύο Ελ­λά­δες»

ΑΠΟ ATEXNOS

Του Νίκου Μότ­τα

Η επί­σκε­ψη του προ­έ­δρου της Τουρ­κί­ας Ερ­ντο­γάν στην Ελ­λά­δα ολο­κλη­ρώ­θη­κε. 

Ει­πώ­θη­καν πολλά μπρο­στά στις κά­με­ρες και σί­γου­ρα πολλά πε­ρισ­σό­τε­ρα πίσω από κλει­στές πόρ­τες. 

Θα μπο­ρού­σαν να δια­τυ­πω­θούν πολλά συ­μπε­ρά­σμα­τα ανα­φο­ρι­κά με την αδιαμ­φι­σβή­τη­τη ανα­βάθ­μι­ση των διεκ­δι­κή­σε­ων της Άγκυ­ρας σε βάρος των κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των της Ελ­λά­δας, 

το απα­ρά­δε­κτο αί­τη­μα για «επι­και­ρο­ποί­η­ση» της Συν­θή­κης της Λω­ζά­νης, τα προ­σχή­μα­τα του προ­έ­δρου Ερ­ντο­γάν περί μειο­νό­τη­τας κλπ.

Αν θέ­λα­με ωστό­σο να απο­κω­δι­κο­ποι­ή­σου­με την ουσία της επί­σκε­ψης Ερ­ντο­γάν, οφεί­λου­με να επι­ση­μά­νου­με συ­νο­πτι­κά- και με ξε­κά­θα­ρο τρό­πο- τα εξής:

1. Τόσο ο πρό­ε­δρος Ερ­ντο­γάν όσο και η ελ­λη­νι­κή ηγε­σία επα­νέ­λα­βαν στις δη­μό­σιες το­πο­θε­τή­σεις τους τα (τε­τριμ­μέ­να) ευ­χο­λό­για περί σχέ­σε­ων «καλής γει­το­νί­ας», «αμοι­βαί­ου σε­βα­σμού», «φι­λί­ας» και «ει­ρή­νης» με­τα­ξύ των δύο χωρών. 

Πρό­κει­ται για ευ­χο­λό­για κενά πε­ριε­χο­μέ­νου, δε­δο­μέ­νου ότι στο πλαί­σιο του ιμπε­ρια­λι­σμού, στο πλαί­σιο της ΝΑ­ΤΟϊ­κής λυ­κο­συμ­μα­χί­ας μέλη της οποί­ας είναι και οι δύο χώρες, πραγ­μα­τι­κή φιλία και ει­ρή­νη δε μπο­ρεί να υπάρ­ξει. 

Πρό­κει­ται για νο­μο­τέ­λεια δε­δο­μέ­νη και πολ­λα­πλώς απο­δε­δειγ­μέ­νη στο διάβα της Ιστο­ρί­ας. Επο­μέ­νως, με αυτά τα λόγια, οι Τσί­πρας-Ερ­ντο­γάν δεν εξα­πα­τούν ο ένας τον άλλο, αλλά εξα­πα­τούν από κοι­νού τον ελ­λη­νι­κό και τον τουρ­κι­κό λαό.

2. Η επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν έλαβε χώρα σε μια πε­ρί­ο­δο κατά την οποία τόσο η κυ­βέρ­νη­ση του, όσο και η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, αντι­με­τω­πί­ζουν μια σειρά εσω­τε­ρι­κών προ­βλη­μά­των. 

Από την πλευ­ρά της, η κυ­βέρ­νη­ση Ερ­ντο­γάν βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πη με σο­βα­ρά εσω­τε­ρι­κά ζη­τή­μα­τα (υπό­θε­ση Ζα­ράμπ, κοι­νω­νι­κή πό­λω­ση, αύ­ξη­ση πλη­θω­ρι­σμού, υπο­τί­μη­ση τουρ­κι­κής λίρας, κλπ.) και έχει κάθε λόγο να επι­χει­ρεί να απο­προ­σα­να­το­λί­σει πλα­τιές λαϊ­κές μάζες. 

Για την συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, που αδί­στα­κτα τσα­κί­ζει ερ­γα­σια­κά-λαϊ­κά δι­καιώ­μα­τα στο όνομα της «αξιο­λό­γη­σης», είναι εξί­σου συμ­φέ­ρου­σα η- έστω πρό­σκαι­ρη- αλ­λα­γή της πο­λι­τι­κής ατζέ­ντας.

 Αυτή η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα απα­ντά στο ερώ­τη­μα «γιατί έγινε τώρα η επί­σκε­ψη Ερ­ντο­γάν;».

3. Η αντι­πα­ρά­θε­ση για την Συν­θή­κη της Λω­ζά­νης επι­σκί­α­σε μια πολύ ση­μα­ντι­κή πα­ρά­με­τρο των συ­να­ντή­σε­ων.

 Η πα­ρά­με­τρος αυτή δεν είναι άλλη από τη σύ­να­ψη οι­κο­νο­μι­κών συμ­φω­νιών, επι­χει­ρη­μα­τι­κών μπιζ­νες με­τα­ξύ τμη­μά­των του ελ­λη­νι­κού και τουρ­κι­κού κε­φα­λαί­ου. 

Ο κ.Ερ­ντο­γάν ήρθε στην Ελ­λά­δα ως εκ­πρό­σω­πος του ισχυ­ρό­τε­ρου τμή­μα­τος της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης, τα συμ­φέ­ρο­ντα της οποί­ας επι­θυ­μεί να προ­ω­θή­σει.

 Το βέ­βαιο είναι ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι και στις δυο πλευ­ρές του Αι­γαί­ου δεν έχουν να κερ­δί­σουν τί­πο­τε από τις μπιζ­νες με­τα­ξύ ελ­λή­νων και τούρ­κων κε­φα­λαιο­κρα­τών. 

Αντι­θέ­τως, και οι δύο κυ­βερ­νή­σεις κι­νού­νται σε ολο­έ­να και πιο αντι­λαϊ­κή-αντι­δρα­στι­κή ρότα, ενι­σχύ­ο­ντας- με τον ένα ή τον άλλο τρό­πο- την εκ­με­τάλ­λευ­ση και το τσά­κι­σμα των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των.

4. Οι κ.κ. Τσί­πρας και Ερ­ντο­γάν ψεύ­δο­νται και εξα­πα­τούν συ­νει­δη­τά τους λαούς όταν κά­νουν λόγο για – δή­θεν- διευ­θέ­τη­ση μιας σει­ράς ζη­τη­μά­των (Κυ­πρια­κό, Αι­γαίο, Προ­σφυ­γι­κό κλπ) στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Έχει απο­δει­χθεί εδώ και πολλά χρό­νια, με τον πλέον κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρόπο, ότι οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί αυτοί ορ­γα­νι­σμοί όχι μόνο δεν απο­τε­λούν τμήμα της οποιασ­δή­πο­τε λύσης αλλά, αντί­θε­τα, απο­τε­λούν ανα­πό­σπα­στο μέρος του προ­βλή­μα­τος. 

Είναι επο­μέ­νως σαφές ότι στο ευ­ρω­να­τοϊ­κό πλαί­σιο κα­νέ­να θέμα δεν πρό­κει­ται να λυθεί προς όφε­λος των λαών, δε­δο­μέ­νου του γε­γο­νό­τος ότι τα θέ­μα­τα αυτά συν­δέ­ο­νται άρ­ρη­κτα με ισχυ­ρούς εν­δοι­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, τε­λεί­ως ξέ­νους προς τα λαϊκά συμ­φέ­ρο­ντα.

Με βάση τα πα­ρα­πά­νω – και με φόντο τους κυ­βερ­νη­τι­κούς δι­θύ­ραμ­βους για την «ιστο­ρι­κή επί­σκε­ψη» του Ερ­ντο­γάν- αξί­ζει να θυ­μη­θού­με αυτό που ανέ­φε­ρε τον Αύ­γου­στο του 1952, σε γράμ­μα του προς τον ελ­λη­νι­κό λαό, ο σπου­δαί­ος τούρ­κος κομ­μου­νι­στής ποι­η­τής Ναζίμ Χικ­μέτ, που ανα­φέ­ρο­νταν σε «δύο Τουρ­κί­ες και δύο Ελ­λά­δες». 

Την αλη­θι­νή και την ψεύ­τι­κη. 

Την ανε­ξάρ­τη­τη και τη δου­λι­κή.

Όπως τότε υπήρ­χε η Τουρ­κία του Με­ντε­ρές και η Τουρ­κία των τούρ­κων αγω­νι­στών, έτσι και σή­με­ρα υπάρ­χει η Τουρ­κία του Ερ­ντο­γάν και η Τουρ­κία του ερ­γα­ζό­με­νου λαού της που αντι­με­τω­πί­ζει διώ­ξεις, κα­τα­πί­ε­ση, κα­πι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα. 

Όπως τότε υπήρ­χε η Ελ­λά­δα του Πλα­στή­ρα και η Ελ­λά­δα του Μπε­λο­γιάν­νη, έτσι και σή­με­ρα υπάρ­χει η Ελ­λά­δα του Τσί­πρα, του Μη­τσο­τά­κη, των αστι­κών επι­τε­λεί­ων, αλλά και η Ελ­λά­δα του ερ­γα­τι­κού-λαϊ­κού κι­νή­μα­τος που αντι­στέ­κε­ται στον οδο­στρω­τή­ρα της στρα­τη­γι­κής του κε­φα­λαί­ου.

Υπάρ­χει η Τουρ­κία μιας χού­φτας μο­νο­πω­λί­ων- σύγ­χρο­νων «σουλ­τά­νων»- που λη­μαί­νο­νται τον πλού­το που πα­ρά­γει ο λαός της γει­το­νι­κής χώρας και η Τουρ­κία των ερ­γα­τι­κών φτω­χο­γει­το­νιών της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης, των ερ­γα­τι­κών συν­δι­κά­των, των τούρ­κων κομ­μου­νι­στών που πα­λεύ­ουν μέσα σε αντί­ξο­ες συν­θή­κες. 

Όπως αντί­στοι­χα, υπάρ­χει η Ελ­λά­δα των με­γα­λο­βιο­μη­χά­νων και των εφο­πλι­στών και η Ελ­λά­δα των ερ­γα­τών, των απο­λυ­μέ­νων, των απερ­γών.

Το πραγ­μα­τι­κό νόημα της ελ­λη­νο­τουρ­κι­κής φι­λί­ας δεν θα το δώ­σουν ποτέ, κα­νέ­νας Τσί­πρας και κα­νέ­νας Ερ­ντο­γάν. 

Αυτό το νόημα, το εξέ­φρα­σε με μο­να­δι­κό τρόπο ο σπου­δαί­ος Χικ­μέτ, όταν έγρα­φε: 

«Οι λαοί της Τουρ­κί­ας και της Ελ­λά­δας, δί­νουν πέρα για πέρα δια­φο­ρε­τι­κό νόημα στην ελ­λη­νο-τουρ­κι­κή φιλία. 

Γι’ αυ­τούς η φιλία ση­μαί­νει κοινό αγώνα για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πα­τρί­δας τους.

 Για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία, για την ευ­τυ­χία, για να μπο­ρούν να γεύ­ο­νται πλάι πλάι στο αδελ­φι­κό τρα­πέ­ζι της φι­λί­ας το ψωμί και τις ελιές του τόπου τους».

Για να Μην Ξεχνάμε:

Από τη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα στην ΚΡΗΤΗ TV:

''Δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή αυταπάτη στο ΚΚΕ ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το πρόγραμμα, με αυτό το σχέδιο, με αυτούς τους ανθρώπους, με αυτή τη δομή, να κάνει το παραμικρό από αυτά που έλεγε προεκλογικά για να μπορεί να κερδίζει ψήφους απέναντι στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ.

Αυτό το λέγαμε και επιβεβαιωθήκαμε ακριβώς γιατί μελετάμε τις θέσεις των κομμάτων. 

Αν δείτε τις βασικές θέσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του νεου φορέα της κεντροαριστεράς και ορισμένων άλλων μικρότερων κομμάτων, θα δείτε ότι στα βασικά στρατηγικά ζητήματα δεν διαφέρουν''...

(αυτό το λέγαμε και επιβεβαιωθήκαμε ακριβώς γιατί μελετάμε τις θέσεις των κομμάτων ==> ...και αυτή ακριβώς είναι και μία σημαντική διαφορά με την υπόλοιπη αριστερά, που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο προσέτρεξαν να ''αγκαλιάσουν'' και να αβαντάρουν το ''εγχείρημα σύριζα''...)

Αχ! τι θυμήθηκα τώρα... Κι αυτή η φώτο:

https://www.902.gr/…/synenteyxi-toy-d-koytsoympa-sto-kriti-…

Ελενη Μαρκακη

7/12/17

Απ' τα σχόλια:

Διαχείριση

Ελενη Μαρκακη ...όσον αφοπά τη ΛΑΕ, αυτοί έχουν τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση ή της 1ης 6μήνης διακυβέρνησης. Εμείς και τότε τους είχαμε καταγγείλει...
Εμείς ξέρουμε πολύ καλά να διαβάζουμε και τα προγράμματα και τους ανθρώπους που απαρτίζουν αυτά τα κομματα.
Ομως μην μπερδευουμε τα πράγματα... 

Με τον απλό κόσμο που τους ακολουθεί έχουμε ανοικτή επικοινωνία και λέμε ότι πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί μέσα στα σωματεία, παντού όπου μπορούμε να συναντηθούμε και να ενωθούμε σε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία γιατί είναι εργάτες, είναι αγρότες, ειναι επαγγελματίες, είναι επιστήμονες, είναι άνθρωποι δηλαδή που έχουν αντικειμενικά συμφέρον με την εναλλακτική πρόταση του ΚΚΕ, άσχετα από τις επιμέρους διαφωνίες. Με αυτούς βεβαίως και μπορούμε να συναντηθούμε...

Γιώργος Αλεξάτος Πάντως, στη φωτογραφία πέσατε έξω και φυσικά και στα όσα γράφονται πάνω σ' αυτήν. Είναι από τη συνάντηση που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την οποία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέρριψε τη συνεργασία μαζί του. Τον Μάιο 2012 μεταξύ των εκλογών Μαΐου και Ιουνίου.

Διαχείριση

Ελενη Μαρκακη Δεν διαφωνω οτι ειναι απο εκεινη τη συναντηση, που ο συριζα σαν 2ο κομμα ειχε την εντολη σχηματισμου κυβερνησης... 

Οσο για τη συνεργασια σε επιπεδο κυβερνητικο πως θα μπορουσε να επιτευχθει αφου τοτε η ανταρσυα δεν ειχε καν ξεπερασει το οριο του 3% για να εχει εκλεξει αντιπροσωπους στη βουλη...
Παντως η συνεργασια υπηρξε, και μαλιστα πολυ στενη, και μετα τον Ιουνη του 2012, -που ειχε αρχισει πλεον ξεκαθαρα να αποκαλυπτεται ο συριζα και για τους πλεον αδαεις...
Ας μη ξεχναμε τη συμπορευση στο κινημα και τους μαζικους φορεις. Οπως και στα συνδικατα που σε παμπολλες περιπτωσεις κατεβαιναν σε κοινο ψηφοδελτιο... https://www.youtube.com/watch?v=B884jNAGweE

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ, 9/5/12

Αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,…

YOUTUBE.COM

Διαχείριση

Γιώργος Αλεξάτος Καμιά σχέση με στήριξη για σχηματισμό κυβέρνησης αφού η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν στη Βουλή. Πρόταση συνεργασίας εκλογικής έγινε που απορρίφτηκε. Από κει και πέρα οι εκτιμήσεις καθενός για το τι έγινε και τι όχι σεβαστές. Εγώ αναφέρομαι σε συγκεκριμένο γεγονός που δεν ήταν και τόσο ... ωραία ατμόσφαιρα. Από εμμονή στην ιστορική ακρίβεια.

Διαχείριση

Γιώργος Αλεξάτος Και χωρίς καμιά διάθεση να υποστηρίξω ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Διαχείριση

Ελενη Μαρκακη Σαφως και δεν ειχε τη εννοια της στηριξης για σχηματισμο κυβερνησης αυτη η επισκεψη της ανταρσυα. Πως θα μπορουσε να γινει αυτο αλλωστε αφου κατα της εκλογες του Μαη η ανταρσυα δεν ειχε βγαλει βουλευτες... Ομως και μονο αυτη η ανταποκριση στο καλεσμα του συριζα με το σημειολογικο της νοημα τη δεδομενη στιγμη -αφου μαλιστα η ανταρσυα δεν μπορουσε να συμμετεχει σε σχηματισμο κυβερνητικου συνασπισμου- δεν αποτελεσε αριστερο ''αλλοθι'' για το συριζα; 

Και δεν ακουσα πουθενα το Χαγιο, κατα την εξοδο απο την ''ιστορικη'' αυτη συναντηση, να λεει οτι ο λογος που εγινε η επισκεψη ηταν η πρόταση συνεργασίας εκλογικής στις ερχομενες εκλογες του Ιουνη που απορρίφτηκε απο την ανταρσυα...

 Ισα-ισα τον ακουσα να μιλαει για πρωτη μεγαλη νικη του λαου που έδωσε ηχηρο ραπισμα στο μαυρο μετωπο... Και μπορει να μην υπηρξε κοινη εκλογικη καθοδος στις εκλογες του Ιουνη, ομως συνεχισε και συνεβαλε στη καλλιεργεια αυταπατων για το ρολο του συριζα και μετεπειτα...

Παρουσίαση: Viva La Revolucion