ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Ο ανταποκριτής της Κατιούσα στη Βουλγαρία παρακολούθησε την ομιλία της Αλέιδα Γκεβάρα στη Βουλγαρία κ Αποκαλύπτει:


«Ο μπαμπάς πολέμησε για έναν καλύτερο κόσμο…» – Αλέιδα Γκεβάρα 21-11-2017

Ο ανταποκριτής της Κατιούσα στη Βουλγαρία παρακολούθησε την ομιλία της Αλέιδα Γκεβάρα και τη συζήτηση, στο πλαίσιο της «Τρίτης Διεθνούς συνάντησης αλληλεγγύης για την Κούβα», στα γραφεία της οργάνωσης Φιλιππούπολης του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος και καταγράφει τις εντυπώσεις του. –

Μια τυχαία πληροφορία, που κράτησα εφτασφράγιστο μυστικό. Περηφάνια για την είδηση που φέρνω στην αγαπημένη μου Κατιούσα. Τρομερό άγχος, αγωνία γι’ αυτά που θα συμβούν. Μια ημέρα που θα με συγκλονίσει. Φοιτητής Βιολογίας, με όνειρο να δουλέψω στην γενετική του ανθρώπου, στη μοριακή βιολογία και σήμερα είναι η πρώτη μου ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ δουλειά! Αυτά σκεφτόμουν όταν πήγαινα στην ομιλία της Αλέιδα Γκεβάρα, στο πλαίσιο της «Τρίτης Διεθνούς συνάντησης αλληλεγγύης για την Κούβα», στα γραφεία της οργάνωσης Φιλιππούπολης του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος…1

Πήρα μαζί μου μια φίλη φωτογράφο. Της είπα «θες να έχεις φωτογραφίες απ’ την κόρη του Τσε;» Δε χρειάστηκε δεύτερη κουβέντα… Δεν έχω λόγια να την ευχαριστήσω…2

Ανεβαίνουμε δύο ορόφους, βλέπουμε πρόσωπα να έρχονται με αγωνία, με όρεξη. Μπαίνουμε στην αίθουσα.



12:12: Πλήρης προσέλευση. Περίπου 100 άτομα μετρήσαμε. Ίσως να είναι και παραπάνω. Δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου. Ελάχιστοι, πραγματικά ελάχιστοι νέοι. Οι περισσότεροι είναι σε μεγάλη, προχωρημένη ηλικία.

12:25: Μας ενημερώνουν ότι η «Συντρόφισα Γκεβάρα» ξεκίνησε. Περιμένουμε με αγωνία, τόση που αναρωτιέμαι πώς δεν έφαγα καμιά σφαλιάρα απ’ την Μαρία.

12:37: Βγαίνω έξω απ’ τον χώρο μαζί με την φωτογράφο και την βλέπουμε μπροστά μας, να χαμογελάει στους ανθρώπους γύρω της. Ένας πολύ απλός άνθρωπος. Με πραγματική ζεστασιά μέσα της και μεγάλη καρδιά, γεμάτη δύναμη και πίστη στην Σοσιαλιστική και Κουβανική υπόθεση για την υπεράσπιση της επανάστασης. Μαζί της ήταν ο πρέσβυς της Κούβας στην Βουλγαρία Pedro Pablo san Jorge Rodriguez, στελέχη του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών, μαζί με τα μέλη του Συνδέσμου Βουλγαρο-Κουβανικής Φιλίας, που όλοι μαζί οργάνωσαν αυτήν την εκδήλωση.

Ακούγονται οι εθνικοί ύμνοι της Βουλγαρίας και της Κούβας. Αμέσως μετά η Διεθνής. Τραγούδησε όλη η αίθουσα. Βουλγάρικα, Ισπανικά κι Ελληνικά. Ο Πύργος της Βαβέλ!

Αμέσως μετά, μια ομάδα παιδιών3, αφιερώνουν στην Αλέιδα και τους προσκεκλημένους, ένα τραγούδι στα Ισπανικά. Η ίδια, τους ευχαριστεί μ’ ένα παιδικό κουβανικό τραγούδι, απ’ την εμπειρία της ως παιδίατρος.



Παραβρίσκονται και στελέχη της ΚΕ και ο Πρόεδρος της Ένωσης Κομμουνιστών Βουλγαρίας και του Κομμουνιστικού Κινήματος «Τσε Γκεβάρα». 
Γνώριμοί μου απο κάποιους κοινούς αγώνες. Μετά από έναν εγκάρδιο χαιρετισμό, κάνουν δώρο την σημαία του Κόμματός τους, που φέρει την όψη του Τσε Γκεβάρα, απ’ την θρυλική φωτογραφία, σε κόκκινο φόντο. 
Η οργάνωση Φιλιππούπολης του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος «Προς τιμήν της δράσης της και της υπεράσπισης της κομμουνιστικής ιδεολογίας» της δίνει αριστείο και την κάνει επίτιμο μέλος του ΒΣΚ.4



Πρώτο χαιρετισμό απευθύνει ο Πρέσβυς της Κούβας. Αφού γλυκοφιλά τις κυρίες στη δεύτερη σειρά, αναφέρεται στην επαναστατική ιστορία, τις αγωνιστικές παρακαταθήκες της Κούβας και του λαού της. Όλα λέγονται και μεταφράζονται με ταχύτατο ρυθμό, τόσο που να μην ξέρω τι να πρωτοσημειώσω. Άσε που τρέμανε και τα χέρια μου! Άσε που και μιλούσαν όλοι αναμεταξύ τους στην αίθουσα. Πού να βρεις χρόνο να κρατάς σημειώσεις;!5 
Στην ομιλία αυτήν εκφράζει επίσης, την αλληλεγγύη της Κούβας στη Βενεζουέλα και τον πρόεδρο Μαδούρο. Ενδιαφέρουσα εισαγωγή, μα κανένα ιδιαίτερο πολιτικό σχόλιο, εκτός απ’ τη νίκη της Κούβας στο ετήσιο συνέδριο του ΟΗΕ στη 1 Νοέμβρη.6

Το λόγο τώρα παίρνει η Αλέιδα Γκεβάρα. Μας μιλά για τα παιδικά της χρόνια με τον «μπαμπά».



Πως, παρά τις λίγες αναμνήσεις της μαζί Του, τον αγαπάει και ό,τι δεν τιμά το όνομά του μόνο στα λόγια, μα και στις πράξεις, γιατί «ο μπαμπάς θυσίασε πολλά, το σπίτι του, τα παιδιά του και έφυγε για να κάνει έναν κόσμο καλύτερο. Να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας, γι’ αυτό θυσιάστηκε ο μπαμπάς.» 
Μας αφηγείται πώς ο «μπαμπάς» έπινε το κρασί του με νερό πάντα και πώς, προτού φύγει για τη Βολιβία, στο τραπέζι που έφαγε για τελευταία φορά, ήταν μεταμφιεσμένος και ήπιε το κρασί του χωρίς νερό, για να προκαλέσει την αντίδραση της μικρής τότε Αλέιδα. 
Πώς ένιωσε την αγάπη του, ακόμη κι όταν δεν μπορούσε να καταλάβει ποιος ήταν κάτω απ’ την μεταμφίεση. 
Μας αναφέρει τη συμβολή του Βουλγάρικου λαού στην Σοσιαλιστική Οικοδόμηση στην Κούβα, με τις μπριγάδες τότε που πήγαιναν. Πώς οι Βούλγαροι δούλεψαν σε κάθε πλευρά της Οικοδόμησης. 
Μας δίνει την υπόσχεσή της να παλέψει για τον Σοσιαλισμό και την Κουβανική υπόθεση.



Ξάφνου νιώθω το δημοσιογραφικό μου δαιμόνιο να παίρνει μπρος! (Εδώ γελάμε…)

Μόλις η συντρόφισσα τελείωσε την ομιλία της, ζητάω το λόγο, όλο περηφάνεια και ενθουσιασμό.

-“¡Compañera Aleida Guevara, Compañero Embajador de Cuba, Compañeros, Saludo! Me llamo Jorge. ¡Soy griego! Entiendo más que hablo d’español y para…”7

Αντιλαμβάνομαι ότι έχει ξεραθεί το στόμα μου απ’ το άγχος και απλά κάνω την ερώτησή μου σε άπταιστα μεν, αγχωμένα δε Βουλγάρικα:

«Έχω μερικές ερωτήσεις για εσάς, είναι αρκετές, ελπίζω να μη σας κουράσω! Η πρώτη μου είναι η εξής: Πώς αντιμετωπίζετε τη στάση του Τραμπ απέναντι στην Κούβα; Πώς αντιμετωπίσατε τον Ομπάμα;»

Σηκώθηκε πάνω η συντρόφισσα, πήρε το μικρόφωνο και κοιτώντας με στα μάτια απάντησε, μ’ έναν πολύ όμορφο, αλλά κουβανικά μακρύ τρόπο:

-Όταν ήρθε στην εξουσία, ο πρόεδρος Τραμπ, έκανε προσπάθειες να εντείνει τον αποκλεισμό απέναντι στην Κούβα. Αποδείχθηκε ιδιαίτερα κακός πρόεδρος, κάνοντας σόου με τους Κουβανούς του Μαϊάμι. 
Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που έβαζαν βόμβες και δρούσαν ενάντια στην Κούβα. Ενώθηκε μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Είμαστε συνηθησμένοι σε τέτοιες στάσεις»



-Όπως με τον κόλπο των Χοίρων!

-Ο τότε πρόεδρος ήταν πιο ελεγχόμενος και όταν παραδέχθηκε τα λάθη του απέναντι στην Κούβα τον δολοφόνησαν! Ο τωρινός τους πρόεδρος δεν είναι έξυπνος. Ο Ομπάμα όμως ήταν! Ήταν ικανός να κρίνει την λάθος πολιτική των ΗΠΑ. Το μήνυμα, όμως, του Φιντέλ, ζει ακόμη! Ίσως να έκρυβε τις θέσεις του, αλλά εμείς ξέραμε τους στόχους του. Ο Τραμπ είναι πιο κλασσικός. Με τις πράξεις του και τη στάση του προκάλεσε κύμα αλληλεγγύης στην Ευρώπη.

Δεν είναι απειλή μόνο για την Κούβα. Είναι απειλή για την ανθρωπότητα! Έχει την ικανότητα να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο. Η Ευρώπη έζησε δύο παγκοσμίους πολέμους, πρέπει να αντισταθεί στον Τραμπ, ενωμένη με την Κούβα. Ν’ αντισταθεί επίσης στην χρηματοδότηση των τζιχαντιστών στη Συρία απ’ τις ΗΠΑ.

Λόγω χρόνου και συνθηκών δε μου επιτρέπεται να συνεχίσω με τις ερωτήσεις μου.

Ένας απ’ το κοινό κάνει μια πολύ όμορφη ερώτηση: Γιατί το όραμα του Τσε παραμένει δυνατό;
Η απάντησή της συντρόφισσας μπορεί να εκφραστεί σε μία πρόταση: Γιατί πάλεψε για έναν δίκαιο κόσμο, σύμφωνα με τα πιστεύω του.


Βγαίνω απ’ την αίθουσα για λίγα λεπτά. Ήθελα να πάρω λίγο άερα. Περίμενα ότι αυτό το καθήκον θα ήταν δύσκολο, μα όχι τόσο! Σε πέντε λεπτά ξαναμπήκα.

Η φωτογράφος μου μου λέει ότι η Αλέιδα σχολίασε περί κριτικής σκέψης απέναντι στις ταινίες. Πραγματικά λυπήθηκα που δεν ήμουν παρών να καταγράψω, έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, το σχόλιο αυτό.

Η τελευταία ερώτηση έρχεται απ’ το μέλος της ΚΕ της Ένωσης Κομμουνιστών Βουλγαρίας, Πέτια Παλικρούσεβα:

-Τι συμβουλή δίνετε στα Σοσιαλιστικά και Κομμουνιστικά Κόμματα για την προάσπιση της Κομμουνιστικής ιδέας;

Η απάντησή της ήταν ένα κάλεσμα για ενότητα απέναντι το καπιταλιστικό σύστημα. Να τεθούν οι διαφωνίες στην άκρη και να γίνουν όλοι μια γροθιά, απέναντι στον καπιταλισμό.


Η συνάντηση τυπικά τελείωσε. Προσπαθώ να πλησιάσω την Αλέιδα Γκεβάρα, αποτυχημένα στην αρχή. Θέλω μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί της.
 Καταφέρνω και πάω μπροστά της. Της λέω δυο-τρία λόγια για το Πολυτεχνείο, το πώς οργανώθηκαν οι φοιτητές, ενάντια στην Χούντα και πώς έπεσαν κάτω απ’ τις ερπύστριες του τανκ. Της ζητώ να τη θυμάται αυτήν την ημερομηνία, 17 Νοέμβρη του 1973. 
 Δίπλα μου έρχεται κόσμος, ζητά αυτόγραφα και να βγει φωτογραφία μαζί της. Μια ηλικιωμένη κυρία κλαίει γοερά απ’ τη συγκίνηση. Μόλις τελειώνουν, της λέω «Y yo quiero una fotografía» – «Κι εγώ θέλω μια φωτογραφία»… Τα ισπανικά μου δεν είναι πολύ καλά για να χρησιμοποιήσω τα πρόσωπα ευγενείας, αλλά κατάλαβε απ’ όλη την στάση του σώματός μου ότι δεν ήθελα να γίνω βάρος. Βγήκαμε κάτω από ένα κάδρο με τον πατέρα της.

Βγαίνοντας έξω απ’ το κτήριο του ΒΣΚ, την βλέπω να μπαίνει στ’ αμάξι. Η φωτογράφος βγάζει την σημαία μπροστά στο όχημα. Βλέποντάς την να φεύγει, φωνάζω εγκάρδια:

¡VIVA CUBA!

Με κοιτάζει μέσα απο τ’ αμάξι, χαμογελά και με χαιρετάει.

Ανάβω τσιγάρο και ξεκινάμε με τη Μαρία για να φύγουμε…



Φεύγω προβληματισμένος… Ειδικά αυτό το τελευταίο σχόλιο μου σπάει το κεφάλι.
 Διαφωνώ! 
Η ιστορία το έχει αποδείξει. 
Γερμανία, 1918. Γερμανία, 1933. Ελλάδα, 1989. Η σοσιαλδημοκρατία ήταν πάντα ένα απ’ τα μακριά χέρια του συστήματος, ένα απ’ τα χέρια του, που έκαναν τη βρώμικη δουλειά να θολώσουν τα νερά σε στιγμές επαναστατικής έξαρσης, ή ενίσχυσης του εργατικού κινήματος σε μικρότερο επίπεδο, ή έστω ενίσχυσης των εκλογικών ποσοστών των Κομμουνιστών.

Όσον αφορά σ’ εμένα, έκανα πολλά δημοσιογραφικά λάθη. Δεν είμαι γαρ δημοσιογράφος!
 Όμως δε μπορώ να μη νιώσω περήφανος που:
Πρώτον: Η Κούβα, με τα μέσα που διαθέτει, ακόμη αγωνίζεται.

Δεύτερον: Που είμαι κι εγώ ένα μέρος, ένας υποστηρικτής αυτού του αγώνα.

Τρίτον: Που συνάντησα απο κοντά την κόρη του μεγάλου ΤΣΕ, τη συντρόφισσα, τη Δρα. Αλέιδα Γκεβάρα.

Τέταρτον: Που μου δόθηκε το τιμητικό καθήκον να καλύψω αυτήν εκδήλωση και να γράψω ανταπόκριση για την Κατιούσα.

Πέμπτον: Που είχα την ευκαιρία να της κάνω, έστω κι αυτήν την μία ερώτηση.

Έκτον: Που είναι ξεκάθαρο πλέον. Ο Κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου.
Εις το επανιδείν, λοιπόν… ¡VIVA CUBA! 

***

1.Η μετεξέλιξη του πρώην Βουλγάρικου Κομμουνιστικού Κόμματος σε Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, τύπου ΠΑΣΟΚ/ΣΥΡΙΖΑ που ώθησε ουκ ολίγες φορές τη χώρα στη σημερινή της κατάντια. Κρατά ακόμη κομμουνιστική φρασεολογία για ψηφοθηρικούς σκοπούς.

2.Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το άρθρο, τραβήχτηκαν απ’ την MagnaLunaVision (Μαρία Μπέκα). Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος αρκετός για να την ευχαριστήσω για την σημερινή της βοήθεια. Κατέχει το Copyright των φωτογραφιών και μας έδωσε την άδεια να τις χρησιμοποιήσουμε.

3.Μαθητές και μαθήτριες των τμημάτων ισπανικής γλώσσας του σχολείου „Черноризец Храбър.”

4.Δεν ξέρω κατά πόσο τιμά αυτή η πράξη την πορεία της Αλέιδα Γκεβάρα. Ένα κόμμα που ξεπούλησε το ’89 τη χώρα του, να τιμά την κόρη του Τσε Γκεβάρα για την υπεράσπιση των κομμουνιστικών ιδεών.

5.Οι σημειώσεις, οι φράσεις και οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που έγιναν, σε άλλα σημεία είναι πιστές, ενώ σε άλλα είναι γραμμένες με βάση το νόημα που βγήκε απ’ την απάντηση. Έγινε πραγματικά υπεράνθρωπη προσπάθεια για πιστή απόδοση, εντούτοις, τελικά στάθηκε αδύνατο για μια σειρά αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες. Ζητώ συγγνώμη απ’ τους αναγνώστες και το περιοδικό γι’ αυτό το λάθος και υπόσχομαι σε επόμενες δουλειές να είμαι καλύτερα προετοιμασμένος.

6.http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=58011 191 χώρες, απ’ τις 193 ψήφησαν κατά του Αμερικάνικου Εμπάργκο στην Κούβα. Οι χώρες που το καταψήφισαν ήταν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.

7.«Συντρόφισα Αλέιδα, σύντροφε πρέσβυ της Κούβας στη Βουλγαρία, σύντροφοι, χαίρεται! Με λένε Γιώργο. Είμαι Έλληνας! Καταλαβαίνω περισσότερα Ισπανικά απ’ όσα μιλάω και για…»

Κείμενο: Γεώργιος Κόκκοτας
Gallery – Επιμέλεια φωτογραφίας: MagnaLunaVision©

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Απ' το 1972 (πριν 45 χρόνια) είχαν εφαρμοστεί οι βιντεοκλήσεις στην Ε.Σ.Σ.Δ.

Οι βιντεοκλήσεις και οι τηλεδιασκέψεις είχαν εφαρμοστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ε.Σ.Σ.Δ. όπου είχαν εγκατασταθεί τα κέντρα του δικτύου βιντεοεπικοινωνίας. 
Στη φωτογραφία του 1972 (πριν 45 χρόνια) στο Κίεβο και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο "Μόσχα" που έχει μετονομαστεί σε "Ουκρανία", φαίνεται το τηλέφωνο με την συσκευή βιντεοεπικοινωνίας.

Ζάκυνθος: Απαντάμε Αύριο με Συλλαλητήριο στις φιέστες για την "ανάπτυξη"

Ζάκυνθος, 21 Νοεμβρίου 2017


ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 22/11 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ ΣΤΙΣ 7μμ

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΚΑΜΜΕΝΗ ΓΗ, ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ, ΚΟΜΜΕΝΑ ΡΕΥΜΑΤΑ, ΔΙΑΛΥΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΠΥΡΗΝΙΚΑ

Καλούμε σε συλαλλητήριο, όλα τα σωματεία του νησιού σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αύριο Τετάρτη 7μμ στην Πλατεία Σολωμού. Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων παρουσία του περιφερειάρχη, στελεχών της κυβέρνησης, του υπουργού Δικαιοσύνης και επιχειρηματιών αύριο στο Πνευματικό Κέντρο θα κάνουν φιέστες για την ανάπτυξη.
Πληρώσαμε την κρίση τους, θέλουν να πληρώσουμε και την αναπτυξή τους
Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και τους ανέργους αλλά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι ζοφερή.
Στην ανάπτυξη του τουρισμού δεν χωράνε οι εργαζόμενοι, αφού μόνο ένα ξενοδοχείο στη Ζάκυνθο τηρεί την κλαδική ΣΣΕ των ξενοδοχουπαλλήλων, ενώ η απλήρωτη εργασία ιδίως τους τελευταίους μήνες της σεζόν σπάει κόκαλα.
Απλήρωτοι και ανασφάλιστοι οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση Μοντέρνο Σπίτι
Περισσότερες από 3.000 διακοπές ρεύματος έγιναν το 2017 στη Ζάκυνθο έστω και για λίγες ώρες (καμμία σε μεγαλοοφειλέτες επιχειρηματίες)
Καμία αποζημίωση στους κατοίκους των χωρίων που κατακάηκαν το καλοκαίρι (Αναφωνήτρια, Μαρίες, Βολίμες, Κοιλιωμένος, Λαγοπόδο κ.ά)
Καμία αποζημίωση για τις περσινές πλημμύρες που στοίχησαν τη ζωή σε ένα νέο άνθρωπο.
Ξεκίνημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (που αφορούν και πρώτη κατοικία)
Με το τέλος της τουριστικής σεζόν, τα σκουπίδια ξανά στους δρόμους.
Στο δημόσιο νοσοκομείο του νησιού, δεν λειτουργεί η Μονάδα Ενταντικής, δεν υπάρχουν σύγρονα μηχανήματα εργαλεία όπως μαγνητικός, μαστογράφος, οφθαλμολογικό κ.ά. Το νοσοκομείο δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ.
Η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε δεκάδες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ έχει κάνει με πρόσχημα το προσφυγικό το Αιγαίο Νατοϊκή Λίμνη.
Θελουν να γεμίσουν την γειτονία μας με πυρηνικά (Αραξος)
Δε φτάνει η μαζική λαϊκή χειραγώγηση, τα ψέματα και οι αυταπάτες που αξιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να φτάσει στο τιμόνι της εξουσίας για λογαριασμό του κεφαλαίου. Δε φτάνουν το 3ο μνημόνιο που ψήφισε και οι εκατοντάδες αντιλαϊκοί νόμοι που έχουν τσακίσει τη ζωή χιλιάδων εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Έρχεται τώρα, σε συνθήκες «ανάκαμψης», να οργανώσει χτύπημα στην οργάνωση των εργατικών αγώνων και στο απεργιακό δικαίωμα. Γιατί γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται θα γίνει στο έδαφος της κατάργησης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, θα είναι ένας κόφτης διαρκείας για το λαό, νέα λεηλασία στο λαϊκό εισόδημα και νέα συρρίκνωση δικαιωμάτων θα συνοδεύσει την ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών.
Μπροστά σ’ αυτή τη βαρβαρότητα για λογαριασμό του κεφαλαίου, ετοιμάζεται να βάλει τους εργατικούς διεκδικητικούς αγώνες στον πάγο. Δε θα τους περάσει!!!
Υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης, αυτός που συμφέρει τους εργάτες, τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ και γι’ αυτόν παλεύουμε.
Είναι ο δρόμος που περνά μέσα από την οργάνωση σε γερά, ταξικά προσανατολισμένα σωματεία και στους χώρους δουλειάς και του ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης με τη γραμμή πάλης του ΠΑΜΕ, σε συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ, ενάντια στα μνημόνια και κάθε αντιλαϊκή πολιτική και κυβέρνηση και συνολικά ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Για να έρθει η εργατική τάξη στην εξουσία, να κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, για να αναπτυχθούν όλοι οι κλάδοι της οικονομίας προς όφελος του λαού, να αποδεσμεύσει τη χώρα από ΕΕ και ΝΑΤΟ, να διαγράψει μονομερώς το χρέος, να αποσύρει τη χώρα από ιμπεριαλιστικές στρατιωτικο-πολιτικές επεμβάσεις και πολέμους
Μόνο έτσι θα μπορέσει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απολαύσουν τους καρπούς της δουλειάς τους και να ζήσουν μια ζωή χωρίς ανεργία, φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους. Ο αγώνας μας για να είναι αποτελεσματικός, τέτοιον προσανατολισμό πρέπει να έχει. Όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε αν αποφασίσουμε να το κάνουμε. Η κατάσταση αυτό απαιτεί και πρέπει να το κάνουμε».
ΑΥΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ – ΑΥΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ
ΑΥΡΙΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 7μμ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥΣ
Από τη Διοίκηση

Δημήτρης Θεοδωράς: Το Μικρότερο Θύμα μετά την Εξέγερση στο Πολυτεχνείο.


Αφιερώνεται στο φίλο μου και αδελφό του: Βαγγέλη Θεοδωρά 



Μεσημέρι Σαββάτου 17 Νοεμβρίου 1973. Τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο κλιμακώνονται. Ο Θεοφάνης Θεοδωράς επέστρεψε στο σπίτι του στου Ζωγράφου και περίμενε τη σύζυγο του που ήταν έξω αλλά για δουλειές το σπιτιού. Η Μαρία είχε πάρει μαζί της τον γιο τους, τον 5χρονο Δημήτρη. Η κατάσταση στην περιοχή ήταν ήρεμη. 

Ξαφνικά, ο Θεοφάνης άκουσε τρεις πυροβολισμούς.
 «Βγήκα στο μπαλκόνι, να δω, να κοιτάξω, να ρωτήσω αν ξέρει κανείς κάτι περισσότερο για το τι συνέβη.... Ερχόταν κάποιος που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και φώναζε αλαλιασμένος «Μπείτε μέσα, οι γκεσταπίτες χτυπάνε στο ψαχνό». Kαι αφού του κόπηκε η φωνή και ξαναβρήκε κουράγιο λέει: “Σκότωσαν το παιδί των επάνω”». 
Ο Θεοφάνης κατάλαβε αμέσως πως επρόκειτο για το δικό του παιδί. «Προσπάθησα να συνέλθω», θυμάται. 
Το ζευγάρι είχε ακόμη έναν γιο, τον Χρήστο.
 Ο Θεοφάνης με το μωρό αγκαλιά έτρεξε προς το νοσοκομείο «Παίδων», εκεί όπου είχαν μεταφέρει το μικρό Δημήτρη με τη μητέρα του. 
Όταν αντίκρισε τη σύζυγό του, κατάλαβε πως το παιδί ήταν νεκρό και έμαθε τι ακριβώς συνέβη. 

Οι συνταγματάρχες φοβήθηκαν μήπως οι φοιτητές εξαγριωθούν στην ήρεμη γειτονιά του Ζωγράφου κι έστειλαν, όπως και σε άλλες γειτονιές, άρμα μάχης. 
Στις οδούς 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας και Γεωργίου Ζωγράφου, στην πλατεία, στη «γαρδένια» όπως αποκαλούν το μέρος οι ντόπιοι, ο μικρός Δημήτρης δέχτηκε σφαίρα από πυροβόλο όπλο ενώ κρατούσε το χέρι της μητέρας του. 

Στο ύψωμα του Αγίου Θεράποντος είχαν στήσει πολυβόλο, που πυροβολούσε τυφλά. 
Τρεις ριπές άκουσε ο Θεοφάνης. Η μία χτύπησε σε κολόνα, η άλλη πέρασε ξυστά από τη σύζυγό του και η τρίτη βρήκε τον 5χρονο Δημήτρη στο μέτωπο. 
«Δεν διαμαρτυρήθηκα, δεν λιποψύχησα, κάποια αόρατη δύναμη με βοηθούσε και περνούσα τα εμπόδια με λιγότερο κόστος», εξομολογήθηκε ο Θεοφάνης Θεοδωράς στο βιβλίο που έγραψε για τη ζωή του.... 

Αιτία θανάτου: «κάταγμα» 
 Όταν ο Θεοφάνης πήγε να παραλάβει το άψυχο κορμί του παιδιού του, είδε πως ως αιτία θανάτου στο πιστοποιητικό αναγραφόταν «κάταγμα». 
«Αν δε γράψετε ότι είναι από πυροβόλο όπλο δεν θα το παραλάβουμε», τους είπε και εκείνοι αναγκάστηκαν να φωνάξουν νέο ιατροδικαστή, ο οποίος άλλαξε τη γνωμάτευση. 
«Οι εφημερίδες ήταν τότε ελεγχόμενες», παρατηρεί ο Θεοφάνης, ο οποίος τους τηλεφώνησε 2-3 φορές για να μην γράφουν στα πρωτοσέλιδα πως το παιδί ήταν σε ταράτσα και χτυπήθηκε από εξοστρακισμό σφαίρας.... 

Η κηδεία έγινε με έντονη παρουσία αστυνομικής δύναμης.

 «Τα μέτρα ήταν αυστηρά και κάποιοι περίεργοι ψευτοδημοσιογράφοι παραμόνευαν», αποκαλύπτει ο Θεοφάνης στη Μηχανή του Χρόνου.
 Δύο μέρες μετά, ο Θεοφάνης πήγε να παραλάβει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του Δημήτρη
Τι την θέλεις; Τι θα την κάνεις;» τον ρώτησαν. – «Είναι δική μου δουλειά το τι θα κάνω. Θα κάνω μήνυση», απάντησε. – «Που θα βρεις άκρη; Σε ποιον θα κάνεις μήνυση;» – «Εσείς δώστε μου το χαρτί κι εγώ θα κάνω αυτά που χρειάζονται». 

Εκείνη την εποχή, το τηλέφωνο του σπιτιού τα βράδια χτυπούσε καθώς πολλοί ήταν αυτοί που θέλανε να δώσουν πληροφορίες στην οικογένεια. 
Οι μάρτυρες στο τηλέφωνο του φανέρωσαν τον αριθμό του άρματος, το όνομα του ίλαρχου και άλλες λεπτομέρειες.
Όλα αυτά τα στοιχεία ο Θεοφάνης τα κατέθεσε στο δικαστήριο αλλά άκρη δεν βρέθηκε. 
Όπως ο ίδιος ανέφερε στη «Μηχανή του Χρόνου», δεν ήταν δυνατόν να αποδοθούν ευθύνες, διότι ο καθένας έλεγε τη δική του εκδοχή για όσα έγιναν. 
Στο δικαστήριο, δύο χρόνια μετά, οι συνήγοροι υπεράσπισης των συνταγματαρχών προσπάθησαν να αμφισβητήσουν τον τρόπο με τον οποίο πέθανε το παιδί.... 


«Οι δικηγόροι με ρώτησαν: Πώς η σφαίρα βρήκε το παιδί στο μέτωπο αφού εκείνο πήγαινε προς το σπίτι και το τανκ ήταν στραμμένο προς την αντίθετη κατεύθυνση;»
 Η τραγική μητέρα του Δημήτρη δεν άργησε να δώσει την απάντησή της λέγοντάς τους πως ο δρόμος ήταν γεμάτος νεράντζια από τα δέντρα στα πεζοδρόμια.... Ο Δημήτρης έσκυψε και γύρισε να πιάσει ένα νεράντζι. Τότε, η σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο. 
Το δράμα συνεχίστηκε στην κατάθεση του Θεοφάνη στο στρατοδικείο. Αμέσως μετά την κατάθεσή του άκουσε τη φράση «Δεν πειράζει, θα κάνετε άλλα παιδιά, είστε ακόμα νέοι». 
«Όπως και κάναμε», εξομολογήθηκε στη Μηχανή του Χρόνου.
 Στην προσπάθειά του να λυτρωθεί εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Το κουβάρι της ζωής μου». 
«Τελικά, θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο για τους απογόνους που απέκτησα!» 
«Το Πολυτεχνείο ήταν η φλόγα των φοιτητών, ο κόσμος που τους ακολούθησε και το αίμα των θυμάτων, αυτό είναι το Πολυτεχνείο, με δύο λόγια».... 

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10214973847128367&set=a.1512679105652&type=3&theater


Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

το καμάρι τω Σφακιώ και ούλης τση Κρήτης

Παύλος Πολάκης: ''Καμια καθυστέρηση ολα θα δοθούν στην ώρα τους για να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο''...
Το χρονικό μιας αναβολής προαποφασμένης και από πριν συμφωνημένης για να εξασφαλισθεί η ατιμωρησία των εγκληματιών...

Σα σε κατεχόμενη χώρα...
Αναβολή της δίκης των δύο ΝΑΤΟικων στρατιωτών, που είχε οριστεί για σήμερα το πρωί στις 8.30', και οι οποίοι εντελώς απρόκλητα στις 17/11/2017 επιτέθησαν και τραυμάτησαν σοβαρά 37χρονο Χανιωτη...
Οι δύο νατοικοι αφέθησαν ελεύθεροι και ήδη εχουν αποπλεύσει από τα Χανιά με τα πολεμικά πλοία στα οποία υπηρετούν... Και έτσι η Δίκη θα γίνει ...ερήμην τους, στις 28 Νοεμβρίου...
Ο λόγος που αναβλήθηκε η δίκη είναι επειδή δεν είχε εκδοθεί ακόμα το ιατροδικαστικό πόρισμα!!!
Παρ' ολες τις προσπάθειες του δικηγόρου και και των συγγενων του σοβαρά τραυματισμένου, που νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Χανίων, δεν ''στάθηκε δυνατόν'' να έλθει το ιατροδικαστικό πόρισμα, εγκαίρως στο δικαστήριο...
Η σύζυγος του θύματος μάλιστα, μέσα στην απελπισία της, έστειλε επιστολή στον αναπλ. υπουργό Υγείας Π. Πολάκη και η απάντηση που πήρε μέσω ...facebook ήταν: ''Καμια καθυστέρηση ολα θα δοθούν στην ώρα τους για να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο''...


Αυτό με το ''στην ώρα τους'', προφανώς σήμαινε: όταν θα έχει αναβληθεί η δίκη, θα έχουν φύγει οι εγκληματίες, και θα έχει εξασφαλιστεί η ατιμωρησία των ενόχων...
Τούς συμμάχους μας τους ΝΑΤΟικούς και τα μάτια μας κ. Πολάκη... Κατά τα άλλα πουλάμε φτηνούς τσαμπουκάδες, χρυσαυγήτικης αισθητικής για ούγκανους...
Ελενη Μαρκακη
20/11/17

Το χρονικό της απρόκλητης επίθεσης εδώ
ΧΑΝΙΑ
Αποθρασυμένοι οι ΝΑΤΟικοί φονιάδες, τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης
Νέος απρόκλητος ξυλοδαρμός κατοίκων από ΝΑΤΟικούς. Ελεύθερους τους άφησε το δικαστήριο!
Ανακοίνωση της ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ

φωτ. αρχείου

Ολο και πιο πολύ αποθρασύνονται οι ΝΑΤΟικοί φονιάδες στους οποίους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσφέρει «γην και ύδωρ» στη βάση της Σούδας και σ' όλη την Ελλάδα.
Λίγες μόλις ώρες μετά την ολοκλήρωση των συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα ξημερώματα του Σαββάτου, τέσσερις Βρετανοί ΝΑΤΟικοί στρατιώτες που συμμετέχουν στην πολυεθνική ΝΑΤΟική άσκηση «ΝΗΡΗΙΣ 2017», επιτέθηκαν απρόκλητα και τραυμάτισαν κατοίκους στο κέντρο της πόλης των Χανίων. Ο ένας μάλιστα εκ των τραυματιών, 37χρονος, τραυματίστηκε σοβαρά και μέχρι χτες νοσηλευόταν με κατάγματα στο πρόσωπο στην ΩΡΛ Κλινική του Νοσοκομείου Χανίων.
Το περιστατικό μάλιστα δεν σταματά εκεί: Με πρόταση του εισαγγελέα η ορισμένη για χτες δίκη - με τη διαδικασία του αυτόφωρου - για δύο από τους Βρετανούς αναβλήθηκε για τις 28 Νοέμβρη και οι δυο Βρετανοί αφέθηκαν ελεύθεροι, με το πλοίο του ενός να σαλπάρει λίγη ώρα μετά τη δίκη!
Να σημειωθεί ότι η οικογένεια του θύματος, με δηλώσεις της στον τοπικό Τύπο, κατήγγειλε ότι παρά τις προσπάθειές της δεν υπήρξε ιατροδικαστική έκθεση ώστε να προσκομιστεί στο χτεσινό δικαστήριο, ενώ καταγγέλλει ότι ασκήθηκαν και πιέσεις για να πάρουν πίσω τη μήνυση. Ο δε φίλος του θύματος που κάλεσε την αστυνομία, μιλάει για προκλητική συμπεριφορά Βρετανών αξιωματικών που δεν άφηναν τους αστυνομικούς να μπουν στο πούλμαν που μετέφερε τους Βρετανούς στρατιώτες για να προχωρήσουν σε συλλήψεις.
Η νέα πρόκληση των ΝΑΤΟικών έρχεται σε συνέχεια αντίστοιχων περιστατικών που πλέον είναι καθημερινό φαινόμενο στην πόλη. Οι αυξανόμενες επιθέσεις από ΝΑΤΟικούς στρατιώτες πάνε πακέτο με τη βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια της λυκοσυμμαχίας.
Οι αυξανόμενες επιθέσεις πάνε πακέτο με τη βαθύτερη εμπλοκή
Σε ανακοίνωσή της, η ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ «καταγγέλλει στον Χανιώτικο λαό τα γεγονότα που εξελίχθηκαν το βράδυ στις 17 Νοέμβρη μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, με τους ΝΑΤΟικούς στρατιώτες που συμμετέχουν στην πολυεθνική ΝΑΤΟική άσκηση "ΝΗΡΗΙΣ 2017" να επιτίθενται σε συντοπίτες μας στο κέντρο της πόλης. Τα συνθήματα "έξω αι ΗΠΑ - έξω το ΝΑΤΟ", γραμμένα στις πύλες του Πολυτεχνείου πριν 44 χρόνια, παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ.
Η ιμπεριαλιστική μηχανή του ΝΑΤΟ τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στην περιοχή μας, λειτουργώντας πλήρως αποθρασυμένη από την ευκολία με την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παραχωρεί γην και ύδωρ για τα επικίνδυνα για τους λαούς ιμπεριαλιστικά τους σχέδια. Πρόσφατη είναι άλλωστε η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, όπου συνεχίζοντας την πολιτική στήριξης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών των προηγούμενων κυβερνήσεων, αναβάθμισε το ρόλο της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας και ενέπλεξε τη χώρα μας ακόμα περισσότερο στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.
Μέρος αυτής της αποθράσυνσης είναι η συμπεριφορά των στρατιωτών προς τον λαό μας. Τα τελευταία χρόνια, άλλωστε, τα περιστατικά επιθέσεων σε συντοπίτες μας έχουν αυξηθεί ραγδαία.
Η περιοχή μας μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε "κόμβο" θανάτου των λαών της γύρω περιοχής, με τον μηχανισμό θανάτου να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτος στην πόλη μας. Το λαϊκό κίνημα, πιστό στις φιλειρηνικές καταβολές του τόπου μας, οφείλει να αντιταχθεί σε αυτήν την ανάπτυξη "θανάτου" που προορίζουν για την περιοχή μας, μετατρέποντας τον τόπο μας σε σύγχρονη Τρούμπα.
Καλούμε τους εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τους αγρότες και τη νεολαία να μη συμβιβάζονται και να μην επιτρέψουν την παρουσία των φονιάδων στον τόπο μας. Να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, να καταδικάσουν και να απαιτήσουν:
  • Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους - Καμιά αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
  • Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι ευρωατλαντικές βάσεις και στρατηγεία που υπάρχουν στην Ελλάδα.
  • Να επιστρέψουν όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό.
  • Να καταργηθούν όλα τα πυρηνικά όπλα - Να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές.
  • Αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του».
Την επίθεση των ΝΑΤΟικών κατήγγειλαν με ανακοίνωσή τους και οι Τομεακές Οργανώσεις Χανίων της ΚΝΕ, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα πως «οι αυξανόμενες επιθέσεις από ΝΑΤΟικούς στρατιώτες πάνε πακέτο με τη βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια της λυκοσυμμαχίας, τη μετατροπή της πόλης μας σε ορμητήριο φονιάδων των λαών».
Η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων
Την απρόκλητη επίθεση των ΝΑΤΟικών «που συμπεριφέρονται σαν σε κατακτημένη πόλη», όπως και την απόφαση του δικαστηρίου, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων.
Σημειώνει πως είναι «τεράστιες οι πολιτικές ευθύνες όσων βρίσκονται πίσω από αυτήν την απόφαση, που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, όσον αφορά το θέμα της συμπεριφοράς των ΝΑΤΟικών απέναντι στους κατοίκους της πόλης μας και ακόμα πιο τεράστιες στην κυβερνητική πολιτική στήριξης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, που εκθέτει ακόμα περισσότερο το λαό μας στους τυχοδιωκτισμούς τους».
Καλεί τους κατοίκους της πόλης «να αποκρούσουν αυτές τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, με πρώτη ευκαιρία τη συμμετοχή τους στη συνέλευση της Επιτροπή Ειρήνης Χανίων που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Νοέμβρη, μέρα Τετάρτη και ώρα 7.30 το απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο Χανίων».
Την επίθεση των ΝΑΤΟικών στρατιωτών καταγγέλλει με ανακοίνωσή της και η Γραμματεία Χανίων του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.
'Την προηγούμενη σπάσανε λέει ένα ταξί και τον δείρανε και του δώσανε μια αποζημίωση κρυφά και καθάρισε η δουλειά. Αυτό θέλανε να κάμουνε και στο δικό μου αλλά επειδή ο δικός μου είναι λεβέντης – γιατί τον προσεγγίσανε και του λέγανε “τι θέλεις να βγάλεις” και τους είπε “δε θέλω να βγάλω τίποτα”

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Οι μπολσεβίκοι της Πετρούπολης μοιράζουν κ Ξενόγλωσσα Βιβλία στους Μαθητές,,




Στην αγορά των ξενόγλωσσων βιβλίων για όλους τους μαθητές των Λυκείων της πόλης για δεύτερη συνεχή χρονιά προχωράει ο δήμος Πετρούπολης, κατόπιν ομόφωνης απόφασης από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης.

Στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, την Πέμπτη 02/11/2017, εκ μέρους της δημοτικής αρχής τονίστηκε ότι παρά την κίνηση αυτή του δήμου δεν πρέπει κανείς μαθητής, εκπαιδευτικός και γονιός να εφησυχαστεί. 
Η αρμοδιότητα και η ευθύνη, όπως ανέφερε η αντιδήμαρχος Παιδείας & Κοινωνικής Πολιτικής, Ανθή Ζορμπά είναι αποκλειστικά του κράτους και με ευθύνη της κυβέρνησης η αγορά των ξενόγλωσσων βιβλίων είναι στην ατομική ευθύνη των γονιών, κατ΄ επέκταση η τσέπη του καθενός καθορίζει τη μόρφωση των παιδιών του.

Η δημοτική αρχή κατήγγειλε ότι από τις 19/9/2017 έχει ζητήσει συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας, προκειμένου να εκθέσει το πρόβλημα που υπάρχει, καθώς επίσης και να απαιτήσει από το υπουργείο και την κυβέρνηση να αναλάβουν το κόστος και να διανεμηθούν δωρεάν τα εν λόγω βιβλία, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί ή όχι να τα αγοράσει. Η απάντηση από την πλευρά του Υπουργείου ήταν ότι δεν προκύπτει η ανάγκη για συνάντηση, αφού για το συγκεκριμένο θέμα δεν υπάρχει εγκύκλιος που να επιτρέπει στο Υπουργείο να καλύπτει τέτοιο κονδύλι!

Η δημοτική αρχή, τέλος, κάλεσε τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να οργανώσουν τον αγώνα τους και να διεκδικήσουν από κοινού με τον δήμο, το υπουργείο να αναλάβει τη δωρεάν διανομή των ξενόγλωσσων βιβλίων.

Η ξεφτίλα, το λοφίο της.. k η ευκαιρία "ανάπτυξης"


Τούτος ο Νοέμβρης του '17, 100 χρόνια μετά, βρίσκει την πατρίδα σε κοινωνικές, πολιτικές, υλικοτεχνικές συνθήκες ζωής, για τεράστια μερίδα του πληθυσμού, ξεφτίλας. 
Με κορμιά παραχωμένα σε νεκροταφεία πνιγμένα στη λάσπη, με πληθυσμό τριών μικρών πόλεων στις παρυφές του χταποδιού που απλώνεται στο λεκανοπέδιο, μετατρέποντας τον ιερό βράχο ως κέντρο σε πυρήνα ανθρωποφάγου τέρατος, εκτός απ' όλα τ' άλλα έχουμε και τον πνιγμό των εννοιών. 

Οργάνωση, δημόσιο, τοπική αυτοδιοίκηση, φως, νερό, αγαθό και κυρίως αλληλεγγύη... Πρόκειται για φερτά υλικά που κουτρουβάλιασαν, μωλώπισαν, γκρέμισαν σπίτια και μαγαζιά και δολοφόνησαν ανθρώπους. 
Είναι παράξενο και συνάμα απολύτως «φυσικό» το φρούτο της εποχής, οι αυτοαποκαλούμενοι «αλληλέγγυοι», να μην καταναλώνεται σε χώρους που θυμίζουν λασπωμένη Πομπηία στα ακροπόδαρα του πανάρχαιου όρους ΠΑΤΕΡΑ.

Αυτό που κάνει συνοδευτικό της οργής και της λύπης την ξετσιπωσιά είναι, πέρα απ' την επαναληπτικότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων σε βάθος δεκαετιών, ν' ακούς τα εκλεγμένα επίσημα χείλη, 
τα τοπικά ή γενικά γκουβέρνα, 
να μηρυκάζουν περί του πρωτοφανούς. 
Αυτή η ρήξη του παρθενικού υμένα της ευθύνης που διατυμπανίζεται ωσάν η εξεύρεση άλλοθι να είναι εθνικό κατόρθωμα, είναι που σε κάνει να θες να ξεράσεις, αντί δυστυχώς να επαναστατήσεις.

Κι έρχεται καπάκι μια δράκα φασιστόμορφων νεαρών αντιεξουσιαστών, εκπαιδευμένων να αντιμετωπίζουν ιδεολογικές, παρεϊκές μαζώξεις ωσάν συλλογικότητες, κάργα εξυπηρετικές του συστήματος, να μετατρέπουν την εξέγερση σε φεστιβάλ, το Πολυτεχνείο σε λεσχιακό χουλιγκάνικο καφενείο, την ώρα που οι φετινές εκδηλώσεις είχαν εξ ορισμού αυξημένη βαρύτητα. 
Κι αυτό γιατί ήταν κορυφαία, πρωτίστως ιστορική αλλά και νεανική στιγμή να καταδειχθεί πόσο αυτός ο λαός μας δεν έχει και δεν μοιράζεται «κοινές αρχές κι αξίες» με τον δαιμονικά καλό Τραμπ, παρά τις άοκνες τουριστικές προσπάθειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η ξεφτίλα είχε και λοφίο, όχι κερασάκι στην τούρτα. 
Στην κρατική τηλεόραση, που απεχθάνεται το μαύρο, φάτσα κάρτα ο αρχηγός των υπόδικων ναζιστών να κάνει δηλώσεις για τους λασποπνιγμένους, μπροστά σε ένα μόνο μικρόφωνο, με το λογότυπο της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ.

Την ώρα που γράφω μετεωρολογικές προβλέψεις απειλούν και η πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία δεν έχει αρχίσει.
 Και με προκαλεί χυδαία η βεβαιότητα ότι η καταστροφή αυτής της τραγικής μισής ώρας, που έπληξε το λεκανοπέδιο, σε λίγους μήνες θα προβάλλεται ως ευκαιρία για ν' αλλάξει το Θριάσιο και να γίνει επιτέλους το τεράστιο εμπορικό κέντρο πολλαπλών χρήσεων - mall, που σχεδιάζεται εδώ και καιρό, όσο κρατάει ο αρραβώνας της αριστεράς με την ανάπτυξης της δεξιάς. 

Αλλωστε μ' ένα mall κι ένα καζίνο, δυο φρουτάκια, πέντε μπάρες διοδίων κι ένα δεκάρικο ευρώ το μήνα απ' τα χιλιοκλεμμένα, ο λαός ξεχνιέται και προχωράει, με την ελπίδα όχι αυτήν τη φορά. 

Ο οπορτουνισμός θεριεύει στις καταστροφές. Και τρέμω στην ιδέα, ότι απουσία λαϊκής εξουσίας και κεντρικού σχεδιασμού, μην τυχόν μας προκύψουν ως «λύση» και πάλι στρατιές ΜΚΟ ή ακόμα χειρότερα τίποτα ευρωΝΑΤΟικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης και διάσωσης των συμφερόντων των καπιταλιστών.

    

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Μήπως είναι «ψέμα» και ο προδοτικός ρόλος της χούντας των Αθηνών στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής και στην επί 43 χρόνια κατοχή της Κύπρου;

,,Δεν έχουμε να πούμε πολλά παρά μόνο να απευθύνουμε μια ερώτηση. Όχι προς τα σιχάματα που ανέβασαν αυτό το πανό. Με αυτούς καμία ενασχόληση. Αλλά προς τους ιθύνοντες του ΑΠΟΕΛ,, 




Φασιστόμουτρα οπαδοί του ΑΠΟΕΛ είχαν το θράσος, ανήμερα της 17ης Νοέμβρη, να σηκώσουν πανό στο γήπεδο αναπαράγοντας τόσο το εν Ελλάδι χρυσαυγίτικο ξερατό όσο και τα εκ Κύπρου εμέσματα κατά του Πολυτεχνείου, τα εκπορευόμενα από τους χίτες απογόνους του Γρίβα.
«Πολυτεχνείο 1973-2017 44 χρόνια ψέματα», έγραφε ο εμετός τους.

Δεν έχουμε να πούμε πολλά παρά μόνο να απευθύνουμε μια ερώτηση. Όχι προς τα σιχάματα που ανέβασαν αυτό το πανό. Με αυτούς καμία ενασχόληση. Αλλά προς τους ιθύνοντες του ΑΠΟΕΛ, που ενισχύουν και κάνουν πλάτες σε αυτά τα σκουπίδια, όσο και στους κάθε λογής συναγελαζόμενους μαζί τους στην Κύπρο:

Μήπως είναι «ψέμα» και ο προδοτικός ρόλος της χούντας των Αθηνών στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής και στην επί 43 χρόνια κατοχή της Κύπρου;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

*********************************** 

«Το νέο περιστατικό με την ανάρτηση πανό ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από μερίδα οπαδών του ΑΠΟΕΛ, νοσταλγών της Χούντας και του "Χ"ίτη Γρίβα που με το ρόλο του στο Πραξικόπημα άνοιξε την κερκόπορτα στην Τουρκία για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου εδώ και 43 χρόνια, πρέπει να βρει απάντηση από την μαζική καταδίκη των εργαζομένων στην Κύπρο και στην Ελλάδα».
Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Κύπρου ΚΚΕ και συνεχίζει: 
«Είναι γνωστή πια εδώ και χρόνια η προσπάθεια των φασιστών, με προεξέχοντες τους ναζί της Χρυσής Αυγής και του ΕΛΑΜ, να "απομυθοποιήσουν" τάχα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, υμνώντας ταυτόχρονα το καθεστώς της επτάχρονης δικτατορίας. Σ' αυτήν τους την προσπάθεια χρησιμοποιούν χοντροκομμένα ψέματα. 
Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι ότι τάχα "δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο", όπως αναγραφόταν και στο συγκεκριμένο πανό. 
Η παραπάνω ενέργεια, αλλά και αυτές που προηγήθηκαν με την κατάληψη του ιστορικού χώρου του Πολυτεχνείου από ομάδα που καμία σχέση δεν έχει με το φοιτητικό, σπουδαστικό, μαθητικό, γενικότερα με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, είναι μέρος μιας πολύπλευρης προσπάθειας που ξεκινά από διαφορετικές αφετηρίες αλλά έχει την ίδια στόχευση: Την υπονόμευση του αγωνιστικού εορτασμού του Πολυτεχνείου και του αντιιμπεριαλιστικού του περιεχομένου.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής, του ΕΛΑΜ και όλων αυτών που χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, αλλά και του αντικομμουνισμού».

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Γιώργος Κηρύκου,,είχε επιλέξει τον Δρόμο της Φωτιάς ως το τέλος,,

Η Mina Tavoulari κοινοποίησε τη φωτογραφία του Δημήτρης Αλικάκος.
17/11/17
Κατάλαβες...?
Δημήτρης Αλικάκος
Βρε σεις, ποιος είναι αυτός που ανεμίζει με καμάρι τη γαλανόλευκη;
Να είναι εθνικιστής;
Να είναι ψώνιο;
Να είναι αστός βολεμένος;
Να είναι προσκυνημένος; 
Να είναι πατριδοκάπηλος;
____________
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ:
«Ο προβολέας του τεθωρακισμένου που στεκόταν μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου εκείνο το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 1973 ήταν ο μόνος που φώτισε το πρόσωπό του. Εκείνη τη νύχτα, μα και τα επόμενα χρόνια...
Η στεντόρεια κραυγή «όχι αδέλφια, δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό» τη στιγμή που ανέμιζε την ελληνική σημαία σκαρφαλωμένος στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου το μοναδικό άκουσμα της ύπαρξής του. Η πρώτη και η τελευταία «δήλωση» ως το απροσδόκητο τέλος...
Το καρέ στο περιώνυμο φιλμ της εισβολής του τεθωρακισμένου στο Πολυτεχνείο, όπου διακρίνεται να καταρρέει και να χάνεται δίπλα από τις ερπύστριες του τανκ, ήταν το τελευταίο που ήθελε να αποτυπώνεται η παρουσία του, ο αγώνας, η προσφορά του. Όπως αυτός τουλάχιστον τη θεωρούσε και τη μετρούσε...
Πιστεύοντας ότι τίποτε δεν χρειαζόταν εξαργύρωση. Μόνο η ίδια του η ζωή χαμένη πάντα σ' ένα παρανάλωμα.
"Τον θυμάμαι συνέχεια πάνω στην πύλη, να κρατάει τη σημαία, να φωνάζει συνθήματα. Ηταν με μια παρέα φίλων από την Ικαρία και γειτονόπουλων από τα Λιόσια. Δεν ήταν στο μπλοκ των φοιτητών, δεν γνώριζε κανέναν, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι μαχητικός, να παρασέρνει τους υπόλοιπους" ξαναφέρνει στη μνήμη της η Θάλεια Φράγκου, φοιτήτρια τότε της ΑΣΟΕΕ, που καταγόταν από την Ικαρία και ήξερε τον Γιώργο.
Ο Γιώργος Κηρύκου κατέρρευσε μπροστά στα μάτια της. Εκείνη στεκόταν λίγα βήματα πιο πίσω. Χαθήκανε. Η Θάλεια οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα του Γκύζη και βασανίστηκε. Ο Γιώργος κρατήθηκε ένα μήνα στο ΚΕΒΟΠ και στην ΕΣΑ, όπου ξυλοκοπήθηκε δίχως έλεος.
"Δεν ξέραμε πού βρισκόταν. Οταν πήγαμε στο Χαϊδάρι, μας είπαν ότι δεν είχαν κανένα κρατούμενο με το όνομα αυτό. Οταν ήλθε σπίτι μας, τα ρούχα του ήταν γεμάτα αίματα. Τον χτυπούσαν με δύναμη στο στομάχι και αυτό του δημιούργησε χρόνιο πρόβλημα υγείας. Το στομάχι του τον βασάνιζε ως το τέλος" θυμάται με δυσκολία και με πνιγμένη φωνή η μητέρα του κυρία Χρύσα Κηρύκου.
Ο Γιώργος Κηρύκου, ο άνθρωπος που φαίνεται να "καταπίνει" το στρατιωτικό άρμα όταν εισβάλλει στο Πολυτεχνείο και του οποίου ουδείς γνώριζε για πολλά χρόνια μετά τα γεγονότα του 1973 το όνομά του, επέζησε, συνελήφθη, βασανίστηκε, αποσύρθηκε, σιώπησε, επέλεξε, κάηκε ζωντανός στην καταστρεπτική φωτιά της Ικαρίας το 1993.
Προσπαθώντας να απεγκλωβίσει από τον πύρινο κλοιό μια γερόντισσα που κουβαλούσε στην πλάτη του.
Είκοσι χρόνια μετά, η νέα, η τελευταία θυσία.
Ο 39χρονος Γιώργος Κηρύκου, ένα από τα πέντε παιδιά μιας φτωχής οικογένειας από τα Λιόσια, είχε επιλέξει τον δρόμο της φωτιάς ως το τέλος.»