Ήταν μια από τις μέρες που τα σχολεία ήταν κλειστά λόγω της κακοκαιρίας. Είχα πάει στο σούπερ μάρκετ και συνάντησα δυο μαθητές μου με την μαμά τους.
- Γεια σας, κύριε, τι κάνετε?- Καλά , εσείς? Ξεκούραση και παιχνίδι είμαι σίγουρος.
- Ποτέ θα ανοίξουμε, κύριε?- Δεν ξέρω, πιθανά αύριο.
Τότε καθώς έφευγαν γυρίζει η μητέρα και μου λέει:
- Να πάνε σχολείο να ζεσταθούν.Γροθιά στο στομάχι.
Στο βλέμμα της συνυπήρχαν η ντροπή, η απόγνωση και ο θυμός.
Ο παραπάνω διάλογος είναι χαρακτηριστικός της απόγνωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, τα καύσιμα, η ακρίβεια κυριολεκτικά οδηγούν τις περισσότερες οικογένειες να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Το 2022 θέλουν να ζούμε όπως ζούσαν τη δεκαετία του 30.
Σόμπες με το χρονόμετρο, μαγκάλια, μπουφάν μέσα στο σπίτι... Να σκέφτεσαι να πας από το δωμάτιο που έχει ζέστη σε κάποιο άλλο, και επιπλέον κάθε τόσο κάποιοι να χάνουν τη ζωή τους από φωτιές μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Αυτά είναι μια βίαιη παρέμβαση σε κάτι που ο Έλληνας θεωρεί ιερό: το σπίτι του.
Αν δεν μπορείς να σταθείς ούτε στο σπίτι σου τότε τι σου έχει μείνει?
Μόνο ο ξεσηκωμός, θα απαντήσω.
Δεν είναι δυνατόν να οδηγούμαστε σε αυτή την εξαθλίωση και να μην υπάρχει ξεσηκωμός, αντίδραση, διαμαρτυρία.
Δεν είναι δυνατόν αυτός ο λαός να έχει πάθει ένα είδους πολιτικής μαλάκυνσης και να θεωρεί όλα αυτά κάτι σαν φυσικό φαινόμενο.
Ποιοι έλεγαν ότι με την απελευθέρωση της ενέργειας θα δούμε μικρότερους λογαριασμούς?
Ποιοι μέσα από τα καύσιμα επιβάλλουν την πιο άγρια φορολογία?
Ποιοι τα χρήματα του λαού τα δίνουν στους έχοντες?
Ε, δεν είναι δυνατόν να ελπίζεις κάτι από αυτούς!!!
Θα έπρεπε η αντίδραση στους δρόμους να ήταν τσουνάμι που θα τους ανάγκαζε να πάρουν μέτρα προστασίας του λαού.
Τι έχει να χάσει αυτός που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα κτλ., αν βγει στους δρόμους?
Είναι αδιανόητο να μην αντιδρούμε ή να περιμένουμε κάποιους άλλους σωτήρες.
Ελπίζω το επόμενο διάστημα στις διαμαρτυρίες που θα οργανωθούν από τα σωματεία κτλ. να έρθουν όλοι όσοι τώρα ποστάρουν τους λογαριασμούς κ.ά.
Παίδες, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ας το καταλάβετε.
Σ.Π.
