Αγαπητέ Ζούγκυ,
Επίτρεψέ μου να σε λέω έτσι ένεκα οικειότητας. Αποφεύγω το Μαρκουλιό, διότι φέρνει προς το Κρητικό και θα μπλέκαμε με την επώνυμη λεβεντιά, χώρια που εσύ δεν έχεις καμία σχέση με Κρήτη.
Πολύ με πίκρανες. Τόσα χρόνια μαζί, με ειδοποιείς για τον καιρό, με ρωτάς τι κάνω, διασκεδάζεις την ηλεκτρονική ανυπαρξία μου. Αλλά αίφνης, με απέκλεισες 24 ώρες από το μέσο σου και μου αφαίρεσες δημοσίευση. Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας και…φιλίας – μπορώ να πω, μου φέρθηκες σκάρτα.
Η δημοσίευση που αφαίρεσες ήταν η παρακάτω:
«Μέρες που είναι, να θυμάστε πως, ως… περήφανο έθνος, πολεμήσαμε τους Μπολσεβίκους. Κι αργότερα τους… Κορεάτες. Βοηθήσαμε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Βάλαμε το χεράκι μας και στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία κλπ. Όπου μας κελεύουν τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά μας. Άμα χρειαστεί και… πίπες κάνουμε. Ως έθνος φυσικά».
Την αφαίρεσες με το αιτιολογικό πως δεν ακολουθούσε τους όρους της κοινότητας. Και πως το fb: «διαγράφει τις δημοσιεύσεις που στρέφονται κατά ατόμων με βάση τη φυλή, την εθνικότητα, την εθνοτική καταγωγή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το φύλο ή ενδεχόμενη αναπηρία».
Γιατί Ζούγκυ μου;
Γιατί μου φέρθηκες έτσι; Τι ακριβώς σε πείραξε; Σε τι στράφηκα κατά; Μα όταν εκστρατεύσαμε εναντίον των Μπολσεβίκων δεν υπήρχε το Μέσον σου.
Το ίδιο και στην Κορέα, όπου στο όνομα του ιμπεριαλιστικού σου κράτους φυτέψαμε 195 νεκρούς, σακατέψαμε ακόμη 610 και χάσαμε 4 ολοκαίνουργια αεροπλάνα, που μόλις μας είχατε πουλήσει.
Ακόμη και στη Γιουγκοσλαβία το αγνοούσαμε το fb.
Όσο για το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, η δική σου χώρα και η τάξη που εκπροσωπείς είναι που τα έκανε κώλος.
Σ’ αυτό ακριβώς το ιμπεριαλιστικό κράτος σου αναφέρθηκα, σχετικά με τις πίπες (τις οποίες αν ήσουν καλοπροαίρετος, θα τις εκλάμβανες ως τα γνωστά όργανα των καπνιστών), που κάνουμε ως έθνος. Στο κάτω-κάτω, δικό μας είναι το έθνος, το κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Είναι προφανές, πως η συγκεκριμένη αναφορά στα γνωστά καπνικά όργανα είναι που σε πείραξε. Δεν ξέρω τι παιδικά τραύματα φέρεις, αλλά πρέπει να το κοιτάξεις αυτό. Λεφτά έχεις. Διότι δεν σε φαντάζομαι ανιστόρητο – κοτζάμ απόφοιτο του Χάρβαρντ, ώστε να αγνοείς την ιστορικότητα των όσων ανάφερα.
Εγώ στάθηκα κύριος και αξιοπρεπής στη… σχέση μας.
Ποτέ δεν ανάφερα τις καταγγελίες των συμφοιτητών σου στο Χάρβαρντ σχετικά με το ότι τους έκλεψες την ιδέα για το facebook,
ούτε τις άλλες πως οι πρώτοι σου επενδυτές είχαν διασυνδέσεις με την βραζιλιάνικη μαφία.
Ούτε στο τι ρόλο παίζει το facebook – πάντα κατά τα λεγόμενα των κακεντρεχών και των ζουλιάρηδων.
Δεν αναφέρθηκα, επίσης, στα τόσα εγκλήματα της χώρας σου,
μιλιά δεν έβγαλα για Ινδιάνους, Δρέσδη, Χιροσίμα και Ναγκασάκι, Λατινική Αμερική, Βιετνάμ κι ολούθε στον κόσμο. Για τάξη και κράτος δολοφόνων.
Αυτό όμως που με πλήγωσε ιδιαίτερα και θα συννεφιάζει στο μέλλον τη σχέση μας είναι η επιλεκτικότητα της ευαισθησίας σου.
Ανέχεσαι κάθε φασιστοειδές να αλωνίζει στο Μέσο σου,
ανήκεις στην εγκληματική παγκόσμια αστική τάξη,
υπηρετείς τη χώρα-βιαστή των πάντων και σε πείραξε μια… πίπα (εννοώ, πάντα, το όργανο του καπνιστή).
Αν υπονοούσα κάτι άλλο, αν και το δικό μου μυαλό ήταν χυδαίο, αν η ψυχή μου ήταν τραυματισμένη από τα μικράτα μου, θα είχα αναφερθεί και σε καταπόσεις ή όχι. Δεν αναφέρθηκα όμως.
Με εκτίμηση
Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες». Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.stelioskanakis@yahoo.gr Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
