Ένα Κόκκινο Γαρύφαλλο στην Πληγή του Τοίχου...

Έσπρωχνε η πιτσιρίκα τα παιδικά της δάχτυλα μέσα στην τρύπα του τοίχου, προσπαθώντας να στερεώσει το γαρίφαλο, λες και ήξερε ότι το αντίδοτο του θανάτου κρεμόταν από τις άκρες των λεπτών της χεριών. Έσπρωχνε με μανία τη ζωή, μέχρι να χωθεί και να ριζώσει μέσα στα ανοίγματα που άνοιξαν σ’ εκείνον τον τοίχο οι σφαίρες που σκότωσαν, κάποτε, κάποια άλλα παιδιά. Σπρώξε μικρή μου, σπρώξε με τη δύναμη των καθαρών σου ονείρων τα κόκκινα γαρίφαλα μέσα στις πληγές που άνοιξαν τα εκτελεστικά αποσπάσματα όταν σκότωναν τον 19χρονο Δημήτρη, τον 22χρονο Γιάννη, τον 27χρονο Νίκο. Ρίξε μια στάλα κόκκινης ζωής στη μαυρίλα του θανάτου.

Ήταν τότε, το 1947 και το ’48, το ’49 και ακόμα μετά την τυπική λήξη του Εμφυλίου όταν έφτανε από το λιμάνι της Κέρκυρας το καράβι με τους πολιτικούς κρατούμενους που πήγαιναν για εκτέλεση. Κάθε φορά η ίδια διαδρομή. Από την προηγούμενη νύχτα ο δεσμοφύλακας έπαιρνε τον κρατούμενο από το κελί του και τον έβαζε στον Γολγοθά, ένα μικρό κελί έξω από τα κεντρικά κτίρια των φυλακών Κέρκυρας. Εκεί, ο μελλοθάνατος είχε την ευκαιρία να καλέσει όποιον σύντροφό του ήθελε από την πτέρυγα Θ, την πτέρυγα των κομμουνιστών. Σε εκείνον έδινε το γράμμα για τη μάνα, για τα παιδιά, για τη γυναίκα του. Ο Γιάννης ζήτησε από τον σύντροφό του να πάρει το ρολόι του και να το στείλει ενθύμιο στην αδερφή του. Πρέπει να πέρασε χρόνια ολόκληρα εκείνη η γυναίκα μετρώντας τις ώρες της ζωής της ξέροντας πια ότι ο αδερφός της δεν υπήρχε. Ένα χοντρό πουλόβερ που το είχε να τον ζεσταίνει μέσα στα υγρά κελιά, το άφησε πίσω για να το πάρει όποιος συγκρατούμενός του το χρειαζόταν.
Εκείνη η νύχτα, η τελευταία, τελειώνει πριν χαράξει το πρώτο φως. Στο προαύλιο της φυλακής συγκεντρώνουν τους πολιτικούς κρατούμενους που είναι να φύγουν για το Λαζαρέτο. Εκείνη την ώρα οι συγκρατούμενοί τους σηκώνουν το κεφάλι όσο αντέχουν ψηλότερα για να φτάσουν στα παράθυρα των κελιών και με τα χάρτινα αυτοσχέδια χωνιά τους αρχίζουν να φωνάζουν στους Κερκυραίους, ότι τούτη την ώρα άλλη μια φουρνιά πολιτικών κρατούμενων φεύγει για εκτέλεση. Το καράβι περιμένει στο λιμάνι. Απέναντί τους δύο μικρά νησάκια, δυο πράσινες κουκίδες γης μέσα στο μελανό της θάλασσας. Το ένα, ο Βίδος, είναι η λεγόμενη «Μικρή Μακρόνησος», εκεί που βασανίζονται οι ανήλικοι πολιτικοί κρατούμενοι. Το άλλο, το Λαζαρέτο, η τελευταία γη που θα πατήσουν οι κομμουνιστές των φυλακών Κέρκυρας.
Λίγο κρατά αυτή η διαδρομή, μικρός ο τόπος, σύντομο το ταξίδι και η ανατολή πρέπει να έχει κιόλας αρχίσει να κοκκινίζει τον ορίζοντα. Το εκτελεστικό απόσπασμα είναι εκεί, οι έφεδροι αξιωματικοί από την Σχολή Εφέδρων της Κέρκυρας (ΣΕΑΚ). Ο εισαγγελέας, ο παπάς, ο γραμματέας όλοι είναι στη θέση τους, όλοι περιμένουν τον ήλιο να σηκωθεί ακόμα κι εκείνοι που ξέρουν πως οι πρώτες του ακτίνες είναι το σινιάλο που θα τους πάρει τη ζωή. Ποια ζωή; Πόσα χρόνια είναι σε φυλακές; Ο Λεωνίδας, που θα εκτελέσουν σε λίγο είναι μόλις 19 χρονών. Πότε πρόλαβαν να τον πιάσουν; Λίγα χρόνια νωρίτερα είχαμε την Κατοχή κι εκείνος πρέπει να ήταν 11-12 χρονών παιδί, ίσως ΕΠΟΝίτης, ίσως ένα από εκείνα τα παιδιά που προσπαθούσαν να βουτήξουν το καρβέλι το ψωμί από τα γερμανικά φορτηγά για να φάνε. Κι ο Νίκος, που πρόλαβε να φτάσει 27 χρονών, πού ήταν πριν; Του άρεσε η μπάλα, του άρεσε το ποδόσφαιρο κι ήταν καλός, τόσο καλός που ήταν στον Ολυμπιακό. Πριν από εκείνο το πρωί είχε ζήσει όλη την Ιστορία της Πατρίδας μας πάνω στο πετσί του. Είχε πολεμήσει, είχε λάβει μέρος στη μεγάλη μάχη της Ηλεκτρικής, όταν ο ΕΛΑΣ πάλευε να σώσει την Αθήνα από την καταστροφή των Γερμανών.
Ο ήλιος σηκώνεται, ουρανοφώτισε η πλάση, κοκκινίζει ο τοίχος από τις πρώτες του ακτίδες… λίγο ακόμα για να κοκκινίζει και το χώμα… λίγο ακόμα…
Βάλσαμο τα γαρίφαλα στον τοίχο των εκτελέσεων, μικρή μου. Βάλσαμο και το μαλακό σου πάτημα στο χώμα εκείνο που έγειραν τα κορμιά των σκοτωμένων κομμουνιστών. Τούτα τα παιδιά που ήρθαν σήμερα στο Λαζαρέτο θα μπορούσαν να ήταν τα εγγόνια των εκτελεσμένων. Θα ήταν τα εγγόνια τους αν το μετεμφυλιακό κράτος των δωσίλογων της Κατοχής τους είχε αφήσει να ζήσουν, να μεγαλώσουν, να ερωτευτούν, να κάνουν οικογένειες. Δεν τους άφησε, τους εκτέλεσε ελπίζοντας ότι με τις σφαίρες θα εκτελούσε τις ιδέες τους, θα έσβηνε από την Ιστορία τους αγώνες τους. Δεν τα κατάφερε, ποτέ δεν θα τα καταφέρει όσο θα υπάρχουν παιδιά, μικρότερα, μεγαλύτερα, έφηβοι και νέοι που θα φωνάζουν για την ανάγκη των ανθρώπων να ζουν όρθιοι, να ανασαίνουν ελεύθεροι, να γελούν, να αγαπούν, να συντροφεύονται.
Ένα κόκκινο γαρύφαλλο στην πληγή του τοίχου, σαν φιλί παιδιού σε μάγουλο γέροντα…

Σοφία Χουδαλάκη
20 Οκτωβρίου 2018 ·















+10

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΞΕΠΛΕΝΑΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ... ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ.

 ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Δεν ξεχνάμε αυτούς που ξεπλένουν τους ναζί!

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

2016: Ο ένοχος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Κασιδιάρης δίπλα - δίπλα με υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ

«Εγκληματική οργάνωση δεν τους έχουν βγάλει. Τους ταλαιπωρούν και τους σέρνουν σε μια δίκη κρατώντας τους ομήρους».

«Η Χρυσή Αυγή έχει αρχίσει να εκδημοκρατίζεται. Μάλλον, έχουμε λιγότερη βία απ' όση είχαμε πριν από τρία χρόνια».

«Είναι αυθεντικό κίνημα μετά τη μεταπολίτευση».

«Μια σοβαρή Χρυσή Αυγή είναι χρήσιμη».

* * *

Είναι μερικές φράσεις που έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια από εξέχουσες πολιτικές και δημοσιογραφικές προσωπικότητες. Αφορούν τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Πολλοί από τους παραπάνω, την Τετάρτη, μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης για τη Χρυσή Αυγή, μίλησαν για «νίκη της Δημοκρατίας». Κάποιοι, μάλιστα, δήλωσαν και περήφανοι... Ομως, έχουν καταγραφεί στην Ιστορία σαν τα «καλύτερα πλυντήρια» των ναζιστών!

Δεν είναι τυχαίο... Δεν αφορά μόνο έναν, δύο ή τρεις που έκαναν κάποιες άστοχες δηλώσεις στήριξης της Χρυσής Αυγής. Είναι απλά η ξεδιάντροπη στήριξη του αστικού πολιτικού συστήματος, των αστικών κομμάτων και των μηχανισμών τους, σε ένα γέννημα του συστήματός «τους», του καπιταλισμού. Ο λαός μας είδε όλους αυτούς κι άλλους τόσους, την Τετάρτη, να πανηγυρίζουν. Είδε σύσσωμα τα αστικά κόμματα να θριαμβολογούν. Είδε εκείνους που προκλητικά έκαναν πλάτη στους ναζί με διάφορους τρόπους, ακόμα και την περίοδο που ήταν υπόδικοι και ξερνούσαν τις φασιστικές τους αντιλήψεις μέσα στο δικαστήριο, να βγάζουν δακρύβρεχτους λόγους ...«δικαίωσης». Ομως, επειδή κανείς δεν έχει ή δεν πρέπει να ξεχάσει, η πραγματικότητα τους εκθέτει ανεπανόρθωτα. Για αυτό δεν ξεχνάμε. Αξίζει να θυμόμαστε και μάλιστα με όλες τις λεπτομέρειες.

25η Μαρτίου 2019: Δίπλα στον υπόδικο τότε φασίστα και πλέον ένοχο για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση Ν. Μίχο (δεύτερος από δεξιά) στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ

2019: Δίπλα στον ένοχο για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση Ν. Μίχο στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ

«Διασυνδέσεις» και «επαφές»

Ποικίλλουν οι περιπτώσεις «διασυνδέσεων», «επαφών», «συνομιλιών» εκπροσώπων των αστικών κομμάτων με τους χρυσαυγίτες.

Πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Μπαλτάκου, που ως γενικός γραμματέας της κυβέρνησης ΝΔ μιλάει με τον Κασιδιάρη σαν γνωστοί από παλιά, και ενώ μάλιστα είχε κινηθεί η διαδικασία ενάντια στη Χρυσή Αυγή... Τον Απρίλη του 2014 ο Κασιδιάρης «καρφώνει» τις επίσημες πια συνομιλίες της Χρυσής Αυγής με τη ΝΔ. Ο τότε γενικός γραμματέας της κυβέρνησης της ΝΔ, Παναγιώτης Μπαλτάκος, εμφανίζεται να έχει απευθείας συνεννοήσεις με τον νεοναζί βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη για ζητήματα που αφορούν τις συλλήψεις των ναζί, με αξιοσημείωτη τη μεταξύ τους οικειότητα...

Ομως το ζήτημα δεν περιορίζεται εκεί. Αφορά και άλλα στελέχη της ΝΔ, αλλά και άλλων κομμάτων. Οπως είχε αποκαλύψει και ο «Ριζοσπάστης» με αρθρογραφία του, στις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές του 2014 και του 2019 έχει καταγράψει το όργιο αλισβερισιού ανάμεσα σε κομματικά στελέχη της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ, που τους είχαν μη βρέξει και μη στάξει, για να τους στηρίξουν στους δεύτερους γύρους, ή τους έβαζαν στα ψηφοδέλτιά τους.

Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα παραδείγματα όχι από τις «μακρινές» του 2014, αλλά από τις τελευταίες εκλογές του 2019:

Δήμος Αχαρνών: Εκεί ένας πρώην και ένας νυν αντιδήμαρχος της τότε διοίκησης (στηριγμένη από τους συνεργάτες του ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγους Πράσινους), γνωστοί για τις σχέσεις τους με τη Χρυσή Αυγή, αφού έδιναν το «παρών» και σε εκδηλώσεις των φασιστών στην πόλη, παρέχοντας στήριξη σε κάθε ακροδεξιά ρατσιστική κίνηση, έχουν ήδη ανακοινώσει ότι συμπαρατάσσονται με άλλον υποψήφιο που τελικά εξελέγη. Ο ένας από τους δύο μάλιστα συνεχίζει να είναι αντιδήμαρχος!

Δήμος Αγίων Αναργύρων - Καματερού: Ο δήθεν «ανεξάρτητος» και μέλος της ΝΔ, τότε υποψήφιος για τον δήμο, Στ. Τσίρμπας, δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίσει τις σχέσεις του με φασιστοειδή της πόλης: Από αναρτήσεις φωτογραφιών σε κοινωνικά δίκτυα μέχρι την παρουσία του σε Δημοτικά Συμβούλια, συνοδευόμενος από φουσκωτούς, επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά των φασιστικών συμμοριών.

Δήμος Καλλιθέας: Η τότε δημοτική αρχή ουκ ολίγες φορές είχε πάρει επ' ώμου το «ξέπλυμα» των φασιστών της Χρυσής Αυγής, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τα ευχαριστήριά της προς τους ναζί δολοφόνους για τη φιλανθρωπική δράση (!) που αναπτύσσουν στην πόλη.

Δήμος Λέσβου: Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριέλαβε - έστω προσωρινά - στον συνδυασμό της χρυσαυγίτη γνωστό για τη δράση του στα Ιωάννινα, όπου εμφανίζεται ως ιδρυτής της τοπικής της εγκληματικής οργάνωσης. Ο εν λόγω απομακρύνθηκε από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ μόνο μετά την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε στο νησί.

Δήμος Νέας Ιωνίας: Την υποψηφιότητά του, με την υποστήριξη τμήματος της ΝΔ (ενώ επίσημα η τοπική της ΝΔ στηρίζει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Π. Μανούρη), είχε ανακοινώσει ο Νίκος Κουκουλάρης, που στις προηγούμενες εκλογές ήταν ομιλητής σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στο δήμο Αθήνας, στηρίζοντας τον υπόδικο ναζί Ηλ. Κασιδιάρη!

Και ο κατάλογος... δεν έχει τέλος.

Θεσμικές και νομικές δεσμεύσεις

Επικαλούμενοι «θεσμικές» και «νομικές δεσμεύσεις», αρνούνταν να βάλουν εμπόδια στην πολιτική δράση των χρυσαυγιτών σε επίπεδο δημοτικών και περιφερειακών αρχών τοπικές αρχές όλων των αστικών κομμάτων. Δεν δίσταζαν μάλιστα ακόμα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - όπως ο τότε υπουργός Ν. Βούτσης - να εκφράζουν τη διαφωνία τους στη Βουλή με τη στάση της δημοτικής αρχής της Πάτρας και του κομμουνιστή δημάρχου, Κ. Πελετίδη, να εμποδίσει με κάθε τρόπο τη δράση των χρυσαυγιτών, υποδεικνύοντας μάλιστα στους ωρυώμενους χρυσαυγίτες ότι υπάρχουν «νομικές δικλίδες» να καταφύγουν σε βάρος του δημάρχου.

Τον Ιούνη του 2015 γίνεται στη Βουλή μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση, με αφορμή την απόφαση του δημάρχου Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, να μη διευκολύνει την κοινοβουλευτική ή άλλη δραστηριότητα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Τα φασιστοειδή έφεραν το θέμα στη Βουλή με Ερώτηση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Μ. Αρβανίτη, θέτοντας τα εξής θέματα για τον δήμαρχο Πατρέων: «Εχει παραβεί τη διάταξη που αφορά κατάχρηση εξουσίας, τη διάταξη που αφορά παράβαση καθήκοντος και τη διάταξη που αφορά τη συκοφαντική δυσφήμιση. Με ποιο λόγο περιφρονεί τους αντιπροσώπους του έθνους; Ζητώ από εσάς, κύριε υπουργέ, να μου πείτε τι μέτρα σκοπεύετε να λάβετε κατά του παρεκτραπέντος δημάρχου».

Τι απάντησε ο Νίκος Βούτσης σε αυτές τις εμετικές αναφορές;

«Εάν υφίσταται ζήτημα παράβασης καθήκοντος, υπάρχει το ζήτημα των πειθαρχικών ποινών, τις οποίες ο ελεγκτής νομιμότητας επιβάλλει κ.λπ. Υπάρχει ένα ολόκληρο πλαίσιο στο οποίο θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί ως προς αυτό το ζήτημα. Σας το λέω ευθέως, παρότι δεν συμφωνώ - διαφωνώ - με την πολιτική θέση αυτού του δημάρχου».

Το ...«θεσμικό» σκεπτικό

Με το ίδιο «θεσμικό» σκεπτικό και πίσω από τη θέση «αφού τους ψήφισε ο κόσμος» (!) βρέθηκαν πλάι πλάι, μαζί τους σε εκδηλώσεις, επετείους, όπως όταν πόζαραν όλοι μαζί, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο... τον Δεκέμβρη του 2016. Με αφορμή το παραπάνω περιστατικό, ο τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλος, σε συνέντευξή του δηλώνει: «Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης, δηλαδή ο εκδημοκρατισμός». Μάλιστα, σε ερώτηση αν «τον τελευταίο καιρό η Χρυσή Αυγή έχει αρχίσει να εκδημοκρατίζεται», ο Ν. Παρασκευόπουλος απαντά: «Μάλλον, έχουμε λιγότερη βία απ' όση είχαμε πριν από τρία χρόνια».

Δήμαρχοι και περιφερειάρχες της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και άλλοι τους δίνανε βήμα, χώρο για να καταθέσουν τα στεφάνια τους ως «νόμιμο πολιτικό κόμμα», και ήταν οι λαϊκές κινητοποιήσεις που εμπόδιζαν τους ναζί.

Η τελευταία επέτειος της 25ης Μαρτίου κατά την οποία έγιναν οι σχετικές εκδηλώσεις ήταν το 2019 (το 2020 δεν έγιναν λόγω κορονοϊού).

Τι έγινε τότε;

-- Στην Αθήνα δόθηκε η δυνατότητα στον υπόδικο φασίστα και καταδικασμένο πλέον για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Ηλ. Κασιδιάρη, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης, να χύσει το φασιστικό ρατσιστικό του δηλητήριο. Με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της περιφερειακής αρχής (ΣΥΡΙΖΑ), που τυπικά διοργάνωσε την εκδήλωση, ο φασίστας αποτέλεσε αναπόσπαστο μέρος του «τυπικού» της τελετής.

-- Στο Χαλάνδρι, την ίδια μέρα, ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Τσιρώνης, ο δήμαρχος της πόλης και εκ νέου υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, Συμεών Ρούσσος, καθώς και η Ελενα Χριστούλη, αντιδήμαρχος και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να φιγουράρουν μαζί με τον Νίκο Μουζάκη, γνωστό ακροδεξιό στοιχείο στην περιοχή και υποψήφιο στις περιφερειακές εκλογές με το ψηφοδέλτιο που στήριζε η ΧΑ, που πήρε θέση δίπλα τους ως «επίσημος», προσκαλεσμένος στην παρέλαση.

-- Επίσημο βήμα για πολλοστή φορά έδωσε και εκείνη τη μέρα στον υπόδικο τότε βουλευτή της ναζιστοσυμμορίας και καταδικασμένο πλέον για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Γ. Λαγό η δημοτική αρχή Σαλαμίνας. Ο χρυσαυγίτης συνόδευε την δήμαρχο σε κάθε της βήμα, στον εκκλησιασμό και στην παρέλαση, ενώ στην κατάθεση στεφάνου έντονες ήταν οι αποδοκιμασίες από κατοίκους της περιοχής. Μάλιστα, στις αποδοκιμασίες οι φασίστες απάντησαν με προπηλακισμούς, με μέλη και στελέχη του ΚΚΕ να δέχονται τραμπούκικες επιθέσεις από τα θρασίμια της συνοδείας του χρυσαυγίτη.

-- Στη Χαλκίδα, από εκείνη τη μέρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν μία υπέροχη αναμνηστική εικόνα με φασίστες στο φωτογραφικό τους άλμπουμ. Ούτε κι εκεί - αυτοί που την Τετάρτη μίλησαν για νίκη της δημοκρατίας - ενοχλήθηκαν από τον Νίκο Μίχο, τότε υπόδικο (και πλέον καταδικασμένο) πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής. Δίπλα του «πόζαραν» στην εξέδρα των επισήμων ο τότε αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στ. Πιτσιόρλας, οι βουλευτές Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Πρατσόλης και Γ. Ακριώτης, ο βουλευτής Εύβοιας της ΝΔ Σ. Κεδίκογλου, ο αντιπεριφερειάρχης και υποψήφιος περιφερειάρχης της ΝΔ Φ. Σπανός, ο δήμαρχος Χαλκιδέων και εκ νέου εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ για τον δημαρχιακό θώκο, Χρ. Παγώνης.

Μαζί στη Βουλή

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και όσα έγιναν μέσα στη Βουλή. Με την ψήφο των χρυσαυγιτών ψηφίζονταν σημαντικά αντιλαϊκά νομοσχέδια που έφερναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηταν, μάλιστα, η πρόεδρος της Βουλής, Ζ. Κωνσταντοπούλου, τότε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που διαμαρτυρόταν για τον αποκλεισμό υπόδικων βουλευτών από συμμετοχή στις ψηφοφορίες.

Ηταν βουλευτές της ΝΔ (Κεφαλογιάννης, Ιωαννίδης, Καράμπελας) τον Μάρτη του 2013, που δεν ψήφισαν την άρση ασυλίας του Κασιδιάρη για την επίθεση στην βουλευτή του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ομολογία του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη ότι όσο συμμετείχε στην κυβέρνηση, δεχόταν από τον Μπαλτάκο πιέσεις για να στηρίξει νομοσχέδια με αντίβαρο τη Χρυσή Αυγή: «Είχαμε ομολογημένο δημόσιο λόγο ότι "αν δεν ψηφίσετε εσείς της ΔΗΜΑΡ το τάδε νομοσχέδιο, δεν θα πέσει η κυβέρνηση, διότι θα συνεργαστούμε με τη Χρυσή Αυγή"», έχει δηλώσει ο Φ. Κουβέλης.

Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη».

Δες Ακόμη:

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Λέω, λοιπόν, ότι είναι αδύνατον σήμερα να μην ξεκινήσουμε, παρ’ ότι έγινε η συζήτηση το πρωί, με το θέμα της Χρυσής Αυγής. Θα επαναλάβω ορισμένα πράγματα, γιατί η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως, όχι για την Αίθουσα, αλλά κυρίως για έξω και όσους μπορεί να μας βλέπουν.

Θα λέγαμε πρώτα απ’ όλα να σταματήσει η προσπάθεια -α το πω όπως το λέτε, παρότι εμείς δεν συμφωνούμε- κεφαλαιοποίησης της σωστής απόφασης του δικαστηρίου που χαρακτηρίζει εγκληματική οργάνωση τη Χρυσή Αυγή, πολύ περισσότερο που δεν ακούστηκε ίχνος, κύριε Υπουργέ, αυτοκριτικής από τα άλλα κόμματα. Κανένας δεν βγήκε, δεν είχε το μπόι και το θάρρος να πει: «Ναι, κάναμε λάθος. Υποτιμήσαμε» ή οτιδήποτε τέλος πάντων.

Κανένας δεν το είπε αυτό, για τη στάση που είχαν τα άλλα Κόμματα απέναντι στη Χρυσή Αυγή.

Σε ό,τι μας αφορά, γιατί αλήθεια δίκασε το δικαστήριο, αλήθειες λέμε κι εμείς, από την πρώτη στιγμή, από θέσεις αρχών τοποθετηθήκαμε χαρακτηρίζοντας ναζιστική, φασιστική, εγκληματική οργάνωση τη Χρυσή Αυγή και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή. Και πρέπει να θυμηθείτε όλοι σας, όσοι ήσασταν και όσοι δεν ήσασταν, την αντιμετώπιση που είχαμε και από τον Προεδρεύοντα της Βουλής. Και επειδή έτυχε εκ μέρους του ΚΚΕ να είμαι αυτός που έκανε αυτήν την αναφορά μέσα στη Βουλή, με επανέφερε να σταματήσω τους χαρακτηρισμούς. Φυσικά συνέβη το αντίθετο. Τα είπα πιο δυνατά.

Θα πρέπει να θυμηθούν όλοι τις μεγάλες αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις του ΚΚΕ να μην προσκαλούνται τα φασιστικά τέρατα σε εκδηλώσεις, πράγμα που στελέχη άλλων Κομμάτων με εξαιρέσεις, βέβαια, δεν το έκαναν και δεν το κάνουν,  όπως και όλες οι Κυβερνήσεις.

Απευθύνομαι και στον ΣΥΡΙΖΑ που σήκωσε τη σημαία ψηλά. Όταν είπα στον κ. Βίτσα: «Γιατί καλείς τους Χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο;», είπε: «Γιατί είναι θεσμικό Κόμμα». Αυτή ήταν η απάντηση. Και πήγατε εσείς και οι Χρυσαυγίτες.

Τα ίδια συνέβησαν και σε δήμους, σε μαζικούς φορείς, παντού. Τα ίδια συνέβησαν και στον Δήμο τώρα αυτές τις μέρες -και θα τα πω έτσι δυνατά αυτές τις μέρες- όταν ο Δήμαρχος του Περάματος -ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι είναι και έτσι είναι- έβαλε και έσβησαν συνθήματα κατά της Χρυσής Αυγής. Συνελήφθηκε δημοτικός σύμβουλος δικός μας στην Αρτέμιδα. Φυσικά παρενέβη και το Υπουργείο, για να είμαι ειλικρινής, και απελευθερώθηκε αμέσως, γιατί πήγε και έσβησε εμετικά χρυσαυγίτικα συνθήματα έξω από το σχολείο.

Επομένως, δεν είναι μικρής σημασίας αυτά που λέω ούτε τα λέμε για να δικαιωθούμε. Δεν έχουμε και ανάγκη άλλωστε. Όμως, έχουν σημασία οι αντιπαραθέσεις οι ιδεολογικές από την πλευρά του ΚΚΕ,  που από θέσεις αρχής και χωρίς να παίζει πολιτικά παιχνίδια, που έπαιξαν όλα μηδενός εξαιρουμένου τα αστικά Κόμματα, αντιπαρατέθηκε και σκληρά, μάλιστα, με τη Χρυσή Αυγή όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά κυρίως έξω -και μέσα στη Βουλή, αλλά κυρίως έξω από τη Βουλή- όταν οι άλλοι σιωπούσαν, όταν στελέχη σας καμάρωναν και τους καλούσαν σε όλες τις εκδηλώσεις. Θα πω παρακάτω.

Ρωτάμε, λοιπόν: Αλήθεια, εσείς που βγαίνετε στα κεραμίδια δεν γνωρίζατε τι είναι και τι πρεσβεύει η Χρυσή Αυγή ανεξάρτητα αν την ψήφισε ο ελληνικός λαός; Δεν διαβάσατε τα έντυπά τους; Ποτέ δεν διαβάσατε που είχαν τον Χίτλερ πρωτοσέλιδο, που είχαν όλους τους φασίστες δολοφόνους και τους υμνούσαν στην επέτειο του θανάτου τους και λοιπά; Δεν γνωρίζατε την ιδεολογία τους; Δεν βλέπατε, δεν ακούγατε τις ομιλίες των στελεχών τους; Σε όλους σας απευθύνομαι, σε εσάς.

Δεν ακούγατε τον Μιχαλολιάκο που τροχούσε τη λόγχη στο πεζοδρόμιο, που έλεγε ότι «είμαστε η γενιά των ηττημένων του 1945»; Δεν τα ξέρατε όλα αυτά; Δεν ξέρατε το ξεσάλωμα κυριολεκτικά; Δεν βλέπατε πώς λειτουργούσαν; Έμπαιναν σε λαϊκές αγορές, έκαναν μπλόκα στον Άγιο Παντελεήμονα, εκβίαζαν τους Πακιστανούς και με νταβατζιλίκι τους έπαιρναν λεφτά, αλλιώς «θα σε κάψουμε», τους έδερναν, τους μαχαίρωναν. Οι τηλεοράσεις τα έδειχναν όλα.

Εσείς τι κάνατε αλήθεια και τώρα βγαίνετε στα κεραμίδια; Εννοώ και εσείς.  Αφήστε τα αυτά.

Λέω, λοιπόν, ότι όλα αυτά τα ξέρατε. Γνωρίζατε το τι έκαναν και στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα; Γιατί αυτή η ολιγωρία; Δεν θα ζητήσετε ένα συγγνώμη; Δεν θα πείτε ότι κάνατε λάθος; Όλες οι Κυβερνήσεις.

Μείναμε εμείς να είμαστε το μαύρο πρόβατο, όπως λέγατε. Ευτυχώς, που είχαμε σηκώσει σημαία και λέγαμε ότι είναι υπόθεση μεγάλη και δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Θέλετε, λοιπόν, επειδή ξύνεστε στην γκλίτσα του τσοπάνη, με αυτήν την έπαρση -κατεβείτε λίγο από το καλάμι- να σας διαβάσω δηλώσεις στελεχών όλων των Κομμάτων σχεδόν για τη Χρυσή Αυγή -και Βουλευτών και κορυφαίων, μάλιστα,  δημοσιογράφων που είναι στην παράταξή σας- τι έλεγαν τότε για τη Χρυσή Αυγή; Να σας διαβάσω ή να σας πω ή να μπείτε στο Youtube και να τα βρείτε, γιατί υπάρχουν ευτυχώς οι διάφοροι επιφανείς δημοσιογράφοι, κορυφαίοι, που καλούσαν τους Χρυσαυγίτες σε συνεντεύξεις; Και γιατί σταμάτησε αυτή η ιστορία;  Θα τα πούμε για να τα ξέρει ο ελληνικός λαός. Γιατί εμείς αρνηθήκαμε να πάρουμε μέρος σε συζήτηση που θα συμμετέχει εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής και μας ακολούθησαν -αυτό είναι θετικό- και τα άλλα Κόμματα μετά και για αυτό  εξαφανίστηκαν.

Μόνο η κρατική ΕΡΤ, κύριε Ραγκούση και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, έλεγε: «Δεν μπορώ. Πρέπει να τους βάλω τις ομιλίες, πρέπει να τους παρουσιάσω, γιατί είναι θεσμικό Κόμμα, εκλεγμένο στη Βουλή». Ναι ή όχι; Είναι αλήθεια αυτά που λέμε;

Είναι αλήθεια, κύριε Τσιάρα, ή όχι; Κι,  όμως, δεν βρίσκει κανένας να πει καμμία κουβέντα σήμερα για όλα αυτά. Και σήμερα εμφανιστήκατε όλοι να οικειοποιηθείτε την πάλη κατά του φασισμού. Δεν θα πω ντροπή. Θα πω: «Κρείττον το σιγάν». Και καλύτερο είναι η αυτοκριτική απέναντι στον ελληνικό λαό.

 Από Κόκκινο Άνεμο !!!

Εσύ πού ήσουν ;

Αξημέρωτα μια παγωμένη νύχτα του Γενάρη, ο Σαχζάτ πήρε το ποδήλατό του να πάει στο μεροκάματο. Χειρονακτικό, ιδρωμένο και πενιχρό… μεροκάματο όμως. Δεν θα έφτανε ποτέ. Θα τον ξεκοίλιαζαν με τα μαχαίρια τους κάποιοι νταήδες και θα τον άφηναν να ξεψυχήσει εκεί στην άσφαλτο. Δεν τους ήξερε, δεν είχε μπλεξίματα ο Σαχζάτ. Το μεροκάματο έβγαζε. Αλλά είχε λάθος τόνο στο χρώμα του δέρματος, λάθος όνομα, λάθος θρησκεία, λάθος καταγωγή. Ο Σαχζάτ “έπρεπε να πεθάνει” γιατί ήταν ξένος. 

Εσύ πού ήσουν;
Μερικούς μήνες αργότερα, ένα βράδυ του Σεπτέμβρη, από τα πρώτα που λέει να δροσίσει, το ΠΑΜΕ και η ΚΝΕ αφισσοκολεί για το καθιερωμένο και κλασσικό φεστιβάλ της σε δρόμους γειτονιάς εργατικής. Απέναντι, χώρος εργασίας βαριάς, με ιστορία αγώνων εργατικών που ενοχλούν τα αφεντικά. Καιρό τώρα κυκλοφορούν κάτι τύποι πολλά-βαρήδες και απειλούν ότι θα “ξεφορτωθούν” τους ενοχλητικούς συνδικαλιστές που “εμποδίζουν” τον κόσμο να βγάλει μεροκάματο με τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις τους. Οι άνθρωποι του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ δέχονται σφοδρή επίθεση με καδρόνια με πρόκες και σιδερένιους λοστούς, από καθαρή τύχη δεν υπάρχει νεκρός. Και αυτοί “έπρεπε να πεθάνουν” γιατί είχαν ιδεολογία που στηρίζει τον εργάτη και όχι το αφεντικό, είχαν ιδεολογία που θεωρεί όλους τους ανθρώπους το ίδιο άξιους να ζουν, να εργάζονται, να καλλιεργούν τον πολιτισμό τους και να απολαμβάνουν όσα αξίζουν στην ζωή. 

Εσύ που ήσουν;
Λίγες μέρες αργότερα, ένα βράδυ σε μια καφετέρια κάποιοι από τους νταήδες αναγνωρίζουν ένα παληκάρι που με τα τραγούδια του τους ξεμπροστιάζει για αυτό που είναι – φασίστες και ναζί – που δεν φοβάται να τους κράζει καταμέτωπο, που δεν σκύβει το κεφάλι “καλύτερα να μην μπλέκεις με δαύτους”. 

Στα τηλέφωνα οργανώνουν τάγμα εφόδου, την πέφτουν στο παληκάρι και την παρέα του με την αστυνομία να παρακολουθεί αμέτοχη, μέχρι που έρχεται ένας με το αυτοκίνητο, κατεβαίνει και του μπήγει ένα μαχαίρι στην καρδιά. Ο Παύλος “έπρεπε να πεθάνει” γιατί δεν τους φοβόταν. 

Εσύ που ήσουν;
Εσύ που ήσουν όταν για χρόνια πότιζαν με μίσος τις καρδιές σας, πως φταίνε οι ξένοι που δεν έχετε δουλειά και όχι πως ξεζουμίστηκε και αποδιαλύθηκε η οικονομία σε πόλεις και σε ύπαιθρο, πως φταίνε οι “αριστεροί” που δεν έχετε καλό μεροκάματο και όχι τα αφεντικά που θησαυρίζουν με το αίμα σας, πως φταίνε οι οβριοι και οι μασώνοι που δεν έχετε δημοκρατία πραγματική και όχι πως μια ζωή ψηφίζατε για μικρορουσφετάκια και σαν ομάδες ποδοσφαίρου.

 Εσύ που ήσουν;

Να είσαι εκεί τουλάχιστον μεθαύριο!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ! 

ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ! 

 Gerasimos Grammatikopoulos

Κοίτα το Τέρας κατάματα, συνάνθρωπε, και Διώξε το πριν σε Φάει...

 

Tο τέρας απειλεί να μας καταπιεί

 

ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ *

Χαστούκι 1ο: διαδίδεται στα social media μια ιστορία για έναν νέο διαβητικό που παρουσίασε δραματική επιδείνωση εντός ολίγων ωρών λόγω covid-19 ως βιωματική παράκληση για προσοχή στα μέτρα. Από κάτω διαβάζω αντιδράσεις τύπου «εντάξει, αφού ήταν διαβητικός, τι φταίμε εμείς οι υγιείς;» Καρκινοπαθής φέρνει την δική του ανάγκη να τον προσέξουν, να τον προστατεύσουν οι συνάνθρωποι του και δέχεται την απάντηση «εμείς που θα ζήσουμε, γιατί να ζοριστούμε;» Σε δική μου αναφορά επί προσωπικού πως κι εγώ φέρω «υποκείμενο», θέλοντας να υποδείξω πως δεν είναι κάτι τόσο σπάνιο και έξω από την εμπειρία του καθενός, δέχομαι αντίστοιχες απαντήσεις. Πραγματικά, δεν είναι καθόλου λίγοι λοιπόν αυτοί που λογαριάζουν πως δεν αξίζει το δικό τους απλό ξεβόλεμα η επιβίωση ακόμα και του απευθείας συνομιλητή τους, φτάνει να αναγνωρίσουν μία έστω αδυναμία του ή ιδιαιτερότητα που τον ξεχωρίζει από εκείνους. 

Τρομάξατε; Θα έπρεπε… 

Χαστούκι 2ο: Γονείς δέρνουν παιδιά (μάλλον άλλων - αλλά τι σημασία έχει; Δεν είναι ιδιοκτησία τα παιδιά!) για να σπάσουν καταλήψεις που ζητούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας - και όχι αντίθεση στις μάσκες όπως εύκολα «τσουβαλιάστηκε», πλειοψηφικά τουλάχιστον αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο. 

Μέτρα προστασίας που θα ωφελήσουν πρωτίστως εκείνους και τους δικούς τους γονείς παρά τα παιδιά, βάσει της επιδημιολογικής εικόνας που έχουμε για τον SARS-CoV-2. 

Διευθυντές που βιντεοσκοπούν παρανόμως, απειλούν ανυποστάτως, αυτοδικούν ως μπράβοι με κόφτες για αλυσίδες. 

Κάτι πάει πολύ στραβά όταν επιστρατεύονται ως πολιτικά και «αστυνομικά» εργαλεία οι «αγανακτισμένοι πολίτες». 

Εδώ στην Πάτρα, η δική μου γενιά τουλάχιστον, θα έπρεπε να το ξέρει πολύ καλά αυτό το μάθημα - τότε πληρώθηκε σε αίμα.

Χαστούκι 3ο: 39 παιδιά χωρίς γονείς, ασυνόδευτα και ξεριζωμένα, ταξιδεύουν μετά το χάος της Μόριας για την Ευρώπη όπου τα περιμένουν για ένα ελάχιστο μέλλον - μέλλον που εμείς οι «πολιτισμένοι Ευρωπαίοι» κρατούσαμε σε παύση μέσα σε αναξιοπρεπή ψυχοφυλάκια, στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλα εκτός από το όνομα.

 Στάση στα Καμένα Βούρλα. Ενας όχλος ντόπιων μαζεύεται ουρλιάζοντας «εδώ θα γίνει ο τάφος σας» - σε παιδιά;! - και εμποδίζει την μεταφορά τροφίμων καταφέρνοντας να μείνουν νηστικά με το σκεπτικό ότι θα σηκωθούν να φύγουν.

 Εγώ μετά από αυτό δεν ξέρω τι άλλο πιο μισανθρωπικό, ανόητο, εγωπαθέστατο και αηδιαστικό να περιμένω.

 Το τέρας, που δεκαετίες τώρα θρεφόταν με ατομικισμό, αδιαφορία για τα κοινά, κοινωνικό αυτοματισμό και φόβο - πρωτίστως φόβο! - έχει θεριέψει και απειλεί να μας καταπιεί. 

Θα το ξαναπώ: Αν θέλεις να σωθείς, συνάνθρωπε, κοίτα να σώσεις τον διπλανό σου! Σε όλα τα επίπεδα, για όλες τις συνθήκες. Το είχαν καταλάβει από παλιά και το έκαναν θρύλους και τραγούδια. Το είχε περιγράψει μέχρι και ο Δαρβίνος πριν κάπου 150 χρόνια. Το είχαν ζήσει στο πετσί τους οι παππούδες σου, άνθρωποι που πρόλαβες να στα διηγηθούν με τρεμάμενη φωνή και μια φωτιά στα μάτια. 

Πώς γίνεται να τα ξέχασες;

 Πότε τα έσβησες από την καρδιά σου; 

Κοίτα το τέρας κατάματα, συνάνθρωπε, και διώξε το πριν σε φάει...

* Ο Γεράσιμος Γραμματικόπουλος είναι ιατρός/νευρολόγος στο Neuron Πρότυπο Νευρολογικό Κέντρο.

Ο Θίασος του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες ενός περιοδεύοντος θιάσου στην Ελλάδα από το 1939 μέχρι το 1952, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει μια θεατρική παράσταση του βουκολικού δράματος του Περεσιάδη Γκόλφω, η βοσκοπούλα. Η πολιτική ιστορία της Ελλάδας και η ιδιωτική των μελών του θιάσου (που είναι ταυτόχρονα και μέλη της ίδιας οικογένειας) πλέκονται αξεδιάλυτα. Από τη μια παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες της δικτατορίας του Μεταξά, την έναρξη του πολέμου, την ιταλική εισβολή, τη γερμανική κατοχή, την Απελευθέρωση, την άφιξη των συμμάχων (Άγγλων αρχικά και Αμερικανών στη συνέχεια), την καταπίεση των «αριστερών» αγωνιστών και τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, μέχρι τις εκλογές του 1952 όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις της Δεξιάς. Από την άλλη, οι περιπέτειες της οικογένειας του Oρέστη, της αδελφής του, του πατέρα του, της μητέρας του και του εραστή της, παραπέμπουν στον κεντρικό πυρήνα του μύθου των Ατρειδών. O πατέρας εκτελείται από τους Γερμανούς, μετά την προδοτική καταγγελία του εραστή της μητέρας, κι ο Oρέστης, αντάρτης της Αριστεράς, με τη συνεργασία της αδελφής, θα σκοτώσει επί σκηνής τη μητέρα του και τον εραστή της, για να έρθει και η δική του εκτέλεση κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων που ακολούθησαν τη γενική καταστολή του αντάρτικου κατά τον Εμφύλιο. Το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας είναι η μεγάλη αδελφή (εκείνη που, κατά το σχήμα του μύθου, θα ήταν η Ηλέκτρα), η μόνη της οικογένειας που, μετά τα δεκατρία χρόνια Ιστορίας τα οποία πραγματεύεται η ταινία, μένει ώς το τέλος και φροντίζει τον μικρό Oρέστη, το γιο της μικρής αδελφής που έχει παντρευτεί έναν αμερικανό αξιωματικό. Η χρονολογική κατασκευή της ταινίας, περίπλοκη και πολύπλοκη, κτίζεται με διαρκείς χρονικούς ελιγμούς και συνεχείς εναλλαγές εποχών. Η ταινία αρχίζει το 1952 και τελειώνει το 1939 μ' ένα πανομοιότυπο πλάνο.
Έτος: 1974-’75
Διάρκεια: 230 λεπτά
Χρώμα: Έγχρωμη

Πτωματολάγνοι .🧐😄💀

Τον αγιοποίησαν, τον ξέθαψαν, τον μπουγάδιασαν και κοκαλάκι-κοκαλάκι, τον συναρμολόγησαν.

Κάποιοι βγάζουν φωτογραφία το καινούργιο τους ταίρι. Άλλοι το αυτοκίνητο ή τη μηχανή τους. Τα μπράτσα τους ή τα πόδια τους. Το ετήσιο πεντικιούρ (με το κότσι). Το τατουάζ, δίκην βοοειδούς, ράντσου της άγριας Δύσης. Το σκυλί τους, το παιδί τους ή κάποιο προσφυγόπουλο. Εν ανάγκη ένα… μπριάμ. Ο καθείς με την «πραμάτειά» του.

Η μητροπολιτική σαπίλα των πτωματολάγνων σκεμπέδων και παράσιτων όμως, ξεπερνά κάθε φαντασία, όσο άρρωστη κι αν είναι. Τον αγιοποίησαν, τον ξέθαψαν, τον μπουγάδιασαν και κοκαλάκι-κοκαλάκι, τον συναρμολόγησαν. Αφού τον ντύσουν (όσο να ‘ναι σκανδαλίζει η γύμνια του) θα τον περιφέρουν και θα τον εκθέτουν. Παρόντες στη μπουγάδα και οι δήμαρχος Έδεσσας και αντιπεριφερειάρχης Πέλλας.
Άντε και καλά κέρδη!


ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ (1830) !!!

 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΟΥΖΕΛΗΣ: ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ (1830)

«Ούρμα σταφύλια τρύγαε, και τ’ άγουρα αφηνέτα

Και ούλα τα σάπια και ξερά όθ’ εύρης πεταέτα,

Γιατί τα σάπια προξενούν μούχλα και δυσωδίαν

Και τα ξερά καταρροφούν την γλυκεράν ουσίαν.

Πρόσεχε νά ν’ ο τρύγος σου ημέρα που δεν βρέχει,

Ουδέ δροσιά τ’ αμπέλι σου στα φύλλα του να έχη,

Γιατί και τα σταφύλια σου να πατηθούν βρεμμένα

κάνουν κρασία νερουλά, και αδυνατισμένα.

Αλλά αν έπεσε δροσιά κι’ είναι υγρό το αμπέλι,

Άφες τον Ήλιον να το ιδή, τρύγος δροσίες δεν θέλει.

Την αυτή μέρα που τρυγάς κάνε και τρυγοπάτι

Και μην τα αφήνης στον ληνόν να λιώνουν σαν τ’ αλάτι.

Γιατί αν λιώνουν στο λινόν εκεί σωρός σταφύλια

Είναι ζημία φανερή, κίνδυνα έχουν χίλια.

Ο ήλιος, ο άνεμος, οι άνθρωποι, τα ζώα,

Και κάθε πράγμα βλάφτει τα, δεν τα αφήνει σώα .

Είν’ τα σταφύλια του ληνού τραπέζι του διαβάτη

Να τρώει και ν’ αναχωρεί με την κοιλιά γεμάτη.

Πλην το πολύτερον κακόν είναι μη εκεί βράσουν

Και την ουσία τους κακά απ’ τον αέρα χάσουν.

Ευθύς λοιπόν πάτει τα εκεί και εις αγγειά χυνέτα

Το μούστο με τα τσίπουρα και μαστελάριζέ τα.

Αυτά τ’ αγγειά όμως εσύ να μη παραγεμίσεις

Αλλ΄ αδειανό το τέταρτο του τόπου τους ν’ αφήσεις.

Γιατί οπόταν βράζουνε, φουσκώνουν, αναβαίνουν,

Κι ο τόπος τους δεν τα χωρεί, όξω πηδούν κ’ εβγαίνουν.

Αφού τα βάλης εις τ' αγγειά σκέπαστα να μη μπάζει

Αέρας μέσα εις αυτά όπου ο μούστος βράζει.

Γιατί αέρας μπαίνοντας κ’ εκβαίνοντας ρουφάει

Ούλο το πνεύμα του κρασιού, βάστα να μη φελάει.

Βάλ’ ένα από τενεκέ δίστομον σουληνάρι

Εις μίαν τρύπα του αγγειού πιτήδεια να το πάρη.

Και τ’ άλλο του σουληναριού στόμα σε μια σκουτέλα

Βάλε το μέσα με νερό κοντά εις την μαστέλα.

Τότ’ άφες τα κλεισμένα ‘κει, οκτώ ή δέκα μέρες,

Όπου φυσούν εις το νερό και παίζουν οι αέρες.

Κλου κλου θα κάνει το νερό, και ειν’ αυτό σημείο

Ότι είν’ ο μούστος άβραστος ακόμη μεσ’ τ’ αγγείο.

Αλλά οπόταν το νερό κλου κλου πλέον δεν κάνει

Ο μούστος έγινε κρασί, κι αυτό δεν σε λανθάνει.

Σαν θα σου γίνει το κρασί, δια να μη χαλάσει

Δυο τρεις μέρες πάλ’ εκεί ας το να ησυχάσει.

Και την τετάρτη μοναχά, ή το πολύ την τρίτη

φέρετο στα βουτζία σου λίγα πολλά το σπίτι.

Και πρώτα τήρα τα καλά να είναι παστρεμένα,

Και να μην είναι μυρωδιά κακή εισέ κανένα.

Γιατί την παίρνουν παρευθύς τότες και τα κρασία

Και σου χαλούν, άδικη χαλασία.

Έπειτα μήπως κ’ εις τ’ αγγειά ακόμη μεταβράσουν

Κι απ’ τον βρασμόν όξω χυθούν, και τα βουτζία σπάσουν

Τζι τρούπαις άνοιξε κι εκεί, έτζι να μη σε σφάλει

Κι έχε σκουτέλες με νερά, και σουληνάρια πάλι.

Κι ήσυχα και ανέγκιαχτα κράτει εκεί δύο μήνες

Και αποφεύγεις το κακό χωρίς άλλες δυστίνες.

Ύστερα απ’ ούλα σου τ’ αγγειά τα σουληνάρια πέτα

Και τσι σκουτέλες τσάκιζε και τα νερά χυνέ τα.

Και ελαφρούς ευρές φελλούς και βούλωνε ένα ένα

Μη ξεθυμάνει πουθενά και έχε τα κλεισμένα.

Έτσι φτιασμένο το κρασί άλλο δεν έχει χρεία

Αυξάνει δέκα τα κατό κρατεί πολυκαιρία.

Κι έχεις αληθινό κρασί, ώστε και αναγαλλιάζει.

Κι εκείνος όπου το πουλεί κι εκειός που τ’ αγοράζει.

Πίνε λοιπόν τέτοιο κρασί κι’ ακόμη και εις υγεία.

Του γέροντος που σου ‘γραψε αυτήν την ορμηνίαν».

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΟΥΖΕΛΗΣ, «Γνωμικά διαφόρων ενδόξων ανδρών, ελλήνων και αλλογενών, έτι δε και αινίγματα και έτερά τινα». Ναύπλιο, 1836.

.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΟΥΖΕΛΗΣ (1774-1843): Από την Ζάκυνθο. Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, αγωνιστής του '21. Βασιζόμενος στις ζακυνθινές "Ομιλίες" έγραψε το πρώτο έργο του δραματολογίου της Νεώτερης Ελλάδας, την κωμωδία «Ο Χάσης», που παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο από νεαρούς ερασιτέχνες, στις Απόκριες του 1800.

Dionisis Vitsos