ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020

Ο ΕΑΜιτης Γερμανός Στρατιώτης Που Έσωσε την Λαμία (vid) !!

Δείτε το βίντεο από τη σελίδα που έχει δημιουργηθεί προς τιμήν του από μέλη της οικογένειάς του στο facebook:

https://www.facebook.com/114899005237219/videos/251690412214763/?t=10


Ο Γερμανός στρατιώτης που έσωσε μια ολόκληρη ελληνική πόλη από την καταστροφή: «Γράψτε πως είμαι Έλληνας δημοκράτης, τίποτε άλλο» | 


Οι φιλέλληνες είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ελληνική ιστορία, που βοήθησαν τη χώρα σε δύσκολες στιγμές. Ο Ηλίας Κόκκινος ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων που όταν ήρθε στην Ελλάδα προσέφερε μεγάλο καλό.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ Μπλέχινγκερ και γεννήθηκε το 1911 σε μία πόλη στα σύνορα της Δρέσδης. Βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος και ονομάστηκε Ηλίας Κόκκινος από το όνομα του πρώτου Λαμιώτη που σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο.

Η μητέρα του κατάγονταν από την Τσεχία, ο πατέρας του ήταν Αυστριακός και αυτός Γερμανός υπήκοος. Ήταν 30 χρόνων όταν ξέσπασε ο Β” Παγκόσμιος Πόλεμος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να στρατολογηθεί στον γερμανικό στρατό. Τον πρώτο καιρό υπηρέτησε στην Πολωνία και ύστερα μετατέθηκε στην Ελλάδα.
Η χώρα βρισκόταν υπό την γερμανική κατοχή και ο Μπλέχινγκερ ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου κλειδούχου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λαμίας. Παρότι βρισκόταν στις υπηρεσίες του γερμανικού στρατού ο Μπλέχινγκερ δεν ήταν Ναζί και όσο μπορούσε βοηθούσε τον κατοίκους της περιοχής.

Δεν εμπόδιζε τους Λαμιώτες να κλέβουν τα τρόφιμα των Γερμανών από τα βαγόνια και απελευθέρωσε πολλούς Έλληνες που θα εκτελούνταν. Συνεργάστηκε με το ΕΑΜ και ενημέρωνε τους αντάρτες για τις ενέργειες των Γερμανών.
Πολλοί άρρωστοι Έλληνες, μεταφέρθηκαν με τα γερμανικά τρένα νύχτα στην Λαμία, χάρη στον θαρραλέο Αυστριακό.

 Η πράξη του να εμποδίσει την καταστροφή της Λαμίας που σχεδίασαν οι Γερμανοί ήταν το αποκορύφωμα της δράσης του.
Στις 18 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκατέλειπαν επιτέλους τη Λαμία.
Στην πόλη παρέμειναν μόνο πέντε Γερμανοί με εντολή να ανατινάξουν όσα κτίρια και εγκαταστάσεις της πόλης μπορούσαν, όταν τα στρατεύματα θα έχουν απομακρυνθεί. 
Τα πυρομαχικά τοποθετήθηκαν στις αποθήκες του στρατοπέδου με στόχο να εκραγούν τις πρωινές ώρες. Ο Μπλέχινγκερ έμαθε από τις προηγούμενες μέρες τις επιδιώξεις των Γερμανών. Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου μαζί με έναν Ιταλό, ονόματι Μάριο πήγε στο στρατόπεδο και έκοψε τα καλώδια των εκρηκτικών.
Στη συνέχεια οι ΕΑΜίτες φρόντισαν να τον φυγαδεύσουν μακριά από το στρατόπεδο, κοντά στο χωριό Αυλάκι. 
Το επόμενο πρωί οι κάτοικοι μαζεύτηκαν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την γιορτή του Αγίου Λουκά. Η είδηση ότι η Λαμία θα καιγόταν έκανε τον γύρο της πόλης και πολλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
Ο Μπλέχινγκερ όμως είχε καταφέρει να αποτρέψει την ολική καταστροφή και μόνο κάποιες μικρές εκρήξεις ακούστηκαν.

Ο Μπλέχινγκερ δεν έφυγε ποτέ ξανά από την Ελλάδα, παντρεύτηκε την Αγγελική Καρακώστα και απέκτησε έναν γιο. Ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία και πέθανε το 1995. Ταπεινός μέχρι το τέλος ποτέ δεν επιδείκνυε τις πράξεις του και όταν του ζητούσαν να μιλήσει έλεγε: «Γράψτε πως είμαι Έλληνας δημοκράτης, τίποτε άλλο».

Αλιεύτηκε Από:agonaskritis.gr

Παρουσίαση βίντεο φωτο κειμένου:  Viva.La.Revolucion



Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

ΤΑ ΦΑSSΙΣΤΟΕΙΔH ΠΟΥ ΒΛΕΠOYME ΣΤΗ TV


«Είσαι κτηνώδης κάτω από τη μάσκα της κοινωνικότητας και της οικειότητας ανθρωπάκο»…
Η συγκεκριμένη φράση από το βιβλίο «Άκου Ανθρωπάκο» του Βίλχελμ Ράιχ, περιγράφει ακριβώς εκείνο το άτομο που πίσω από την φαινομενική «κανονικότητα» του κρύβει ένα κτήνος… Οι «μάσκες» και οι «παραλλαγές» που μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι πολλές. Η ουσία όμως παραμένει αναλλοίωτη. Το συγκεκριμένο άτομο μπορεί να ξεστομίσει και όταν χρειαστεί ακόμα και να πράξει ότι πιο κτηνώδες… Σε αυτό τον απέραντο βούρκο της κτηνωδίας «βούτηξε» και ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε. Καθισμένος αναπαυτικά σε μια καρέκλα στο στούντιο του ΣΚΑΪ …αγόρευσε για το πως πρέπει να αντιμετωπιστούν οι πρόσφυγες που προσπαθούν να έρθουν στη Ελλάδα. Παραδίδοντας μαθήματα απανθρωπισμού είπε:
«Όταν σε πιάνει ο ανθρωπισμός να μην πνιγεί κανείς, τελείωσε το θέμα (… ) Να μην υποκρινόμαστε (…) Αν δεν θέλουμε να πνιγεί κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα. (…) Τι θα βάλεις ανεμιστήρες να φυσάς να φεύγει η βάρκα πίσω; (…) Δεν είπα να βουλιάζεις βάρκες αλλά από την ώρα, που δεν βουλιάζεις βάρκα…».
Οι λέξεις του προκαλούν ανατριχίλα και οργή. «Δεν είπα να βουλιάζεις βάρκες» ανέφερε αρχικά με τη μάσκα της «κοινωνικότητας» (του κουστουμιού, του στούντιο, της γραβάτας, του «επιφανούς» δημοσιογράφου) αλλά κάτω από αυτή ξέρασε τη μεγαλύτερη κτηνωδία «από την ώρα, που δεν βουλιάζεις βάρκα…».
«Να βουλιάξουν τις βάρκες» θέλεις να φωνάξεις ανθρωπάκο αλλά δεν θέλεις να χάσεις την …«οικειότητα» με τους τηλεθεατές που πληρώνεσαι για να τους «γανώνεις» το κεφάλι.


Για σένα οι ανθρώπινες ψυχές που θα χαθούν για πάντα στον «υγρό» τάφο του Αιγαίου είναι …αριθμοί. Εσύ ανθρωπάκο θα συνεχίσεις αναπαυτικά να σχολιάζεις μπροστά από τις κάμερες σου.
Θα συνεχίσεις να εκτελείς την αποστολή σου. Ανθρωπάκο, είσαι φορέας του μίσους που γεννά ρατσισμό και φασισμό. Όσες μάσκες «κανονικότητας» και αν φορέσεις δεν μπορούν να κρύψουν ότι είσαι «τελάλης» του σάπιου συστήματος που υπηρετείς…


Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΕΛΕΤΙΔΗ "ΚΛΕΙΝΟΥΝ" ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΗΝ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ-ΠΥΡΓΟΥ !!

Ο Σχεδιασμός της Πατρών – Πύργου καταστρέφει οικισμούς και χωριά και υποβαθμίζει την ζωή των κατοίκων και το περιβάλλον.
Γι’ αυτό διεκδικούμε την Νότια Χάραξη της εθνικής οδού Πατρών –Πύργου...


Ο ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ
΄΄ΚΛΕΙΝΕΙ΄΄ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ
ΤΗΝ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ
ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ-ΠΥΡΓΟΥ!
Όχι άλλο αίμα στην «εθνική καρμανιόλα» για τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων.

Τέρμα στα λόγια και στις υποσχέσεις.
Είναι η ώρα του αγώνα.
Όλοι στον αποκλεισμό της Πατρών – Πύργου την Τρίτη 21 Γενάρη στις11 το πρωί, στον κόμβο της Βιομηχανικής Ζώνης (ΒΙ.ΠΕ.).
Τώρα έναρξη των εργασιών κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Πατρών– Πύργου χωρίς διόδια.Νότια Χάραξη για την προστασία των οικισμών και του περιβάλλοντός τους.
Ο Δήμος Πατρέων διαχρονικά διεκδικεί από όλες τις κυβερνήσεις, την κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου Πάτρα - Πύργο –Τσακώνα. 
Αυτό το έργο θα μπορούσε μέχρι σήμερα να είχε κατασκευαστεί και να το χρησιμοποιούμε με ασφάλεια χωρίς να χάνονται στην άσφαλτο ανθρώπινες ζωές.
Όμως ο ανταγωνισμός των μεγαλοεργολάβων για το ποιος θα κερδίσει από την κατασκευή και την λειτουργία του, και η λογική «κόστους –οφέλους» καθυστερούν για δεκαετίες το έργο με τραγικές συνέπειες. 
Ο Σχεδιασμός της Πατρών – Πύργου καταστρέφει οικισμούς και χωριά και υποβαθμίζει την ζωή των κατοίκων και το περιβάλλον.
Γι’ αυτό διεκδικούμε την Νότια Χάραξη της εθνικής οδού Πατρών –Πύργου από την περιοχή του Μιντιλογλίου και πέραν της Κάτω Αχαΐας για να μην καταστραφεί η υπάρχουσα οικιστική δομή, να μην τριχοτομηθούν οι περιοχές από τις οποίες περνά να μην έχουμε περιβαλλοντική και αισθητική υποβάθμιση.
Ο νέος σύγχρονος και ασφαλής αυτοκινητόδρομος Πατρών – Πύργου είναι αναγκαίος γιατί καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες και πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η κατασκευή και η ολοκλήρωσή του και να αποδοθεί στη χρήση του χωρίς διόδια!


- ΥΠΟΥΡΓΕ, ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΄΄ΘΑ΄΄
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΝ - ΠΥΡΓΟΥ,
ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΡΑ !
Με σύνθημα «Όχι άλλο αίμα στην «εθνική καρμανιόλα» για τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων», πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί η κινητοποίηση που διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων, με αποκλεισμό της Πατρών – Πύργου, στον κόμβο της ΒΙ.ΠΕ.
Οι εκατοντάδες συμμετέχοντες από την Αχαΐα και τη Ηλεία, φώναξαν για μια ακόμα φορά «Τέρμα στα λόγια και στις υποσχέσεις. Επιβάλλεται η άμεση έναρξη των εργασιών κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Πατρών – Πύργου χωρίς διόδια».
Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, ανέφερε μεταξύ άλλων: 
«Ο Δήμος Πατρέων διαχρονικά διεκδικεί από όλες τις κυβερνήσεις, την κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου Πάτρα - Πύργο – Τσακώνα. Αυτό το έργο θα μπορούσε μέχρι σήμερα να είχε κατασκευαστεί και να το χρησιμοποιούμε με ασφάλεια χωρίς να χάνονται στην άσφαλτο ανθρώπινες ζωές. Σε μια δεκαετία, χάσαμε 130 συνανθρώπους μας.
Ο συγκεκριμένος αυτοκινητόδρομος, έπρεπε να είχε γίνει χθες και να είχε αποδοθεί για χρήση, χωρίς διόδια.
Με τον αγώνα μας, είμαστε απέναντι στον ανταγωνισμό των μεγαλοεργολάβων, για το ποιος θα κερδίσει από την κατασκευή και την λειτουργία του, αλλά και απέναντι στην κυβέρνηση που βάζει τις ζωές που χάνονται απέναντι στη λογική του κόστους – οφέλους, με αποτέλεσμα να καθυστερούν το έργο επί δεκαετίες.
Αυτά πρέπει να ανατρέψουμε και αυτό δεν μπορεί να γίνει με λόγια. Πρέπει να τους ασκήσουμε τέτοια πίεση, που να υποχρεωθούν να αποδεχθούν τα δίκαια αιτήματά μας.
Ταυτόχρονα παλεύουμε στην κατεύθυνση, ο δρόμος αυτός, να μην καταστρέφει τους οικισμούς από τους οποίους θα περάσει και να μην υποβαθμίσει την περιοχή μας, γι αυτό και μιλάμε για την Νότια Χάραξη, που μπορεί και θα έπρεπε να υλοποιηθεί, από την περιοχή του Μιντιλογλίου και πέραν της Κάτω Αχαΐας για να μην καταστραφεί η υπάρχουσα οικιστική δομή, να μην τριχοτομηθούν οι περιοχές από τις οποίες περνά να μην έχουμε περιβαλλοντική και αισθητική υποβάθμιση.
Στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις, στην παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, μπορούμε να επιβάλλουμε αυτό που είναι κοινή λογική και συμφέρει τον λαό. Δεν κάνουμε πίσω».

Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν ο Δήμαρχος Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δυτικής Αχαΐας Παναγιώτης Κουνάβης, ο Αντιδήμαρχος Ερυμάνθου Γιώργος Παρασκευόπουλος, ο αναπληρωτής Δημάρχου Δήμου Πηνειού, Πάνος Θεοδωρακόπουλος, ο Χρήστος Πατούχας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Πάτρας, «Ανυπότακτη Πολιτεία» και η Τασία Παπαντωνοπούλου εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα των κατοίκων.
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν μεταξύ άλλων, ο Δήμαρχος Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος, ο αναπληρωτής Δημάρχου Δήμου Πηνειού, Πάνος Θεοδωρακόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Δήμου Δυτικής Αχαΐας, Τάσος Βερόπουλος με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Παναγιώτη Κουνάβη και τον δημοτικό σύμβουλο Σπύρο Τραχάνη, ο Αντιδήμαρχος Δήμου Ερυμάνθου Γιώργος Παρασκευόπουλος, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Πάτρας, «Ανυπότακτη Πολιτεία» Χρήστος Πατούχας, από την δημοτική παράταξη Πάτρας «Ώρα Πατρών», Δημήτρης Παπαδόπουλος, αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου Πάτρας με επικεφαλής τον Γ.Γ. Δημήτρη Αγγελόπουλο, αντιπροσωπείες από τους Συλλόγους Εργαζομένων Δήμου Πατρέων και ΔΕΥΑΠ, ο Θανάσης Κάκκος από την ΟΕΒΕΣΝΑ, ο Πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ, Σπύρος Στεργίου, οι Πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων Κρυσταλόβρυσης Γιώργος Μακρόπουλος, Καμινίων Γιάννης Πανίτσας, Βραχνεΐκων Γιάννης Παπαχρονόπουλος και εκατοντάδες κάτοικοι.


Ρεπορτερ

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ !!



Δοκιμάστε το και στο δικό σας σχολείο!!! Δουλεύει!!! 
https://www.facebook.com/chrissa.xak/posts/10156964415898075

Επιτρέψτε μου να καυχηθω, για τον διευθυντή του σχολείου μας! 🤗😁👏🤩
Καταρχήν, στο σχολείο μας, τα παιδιά αλλά κ όλη γειτονιά, ακούνε μουσική στα διαλείμματα! Χατζιδάκις, Burger Project, Μπετόβεν, κλασσικοί κ μοντέρνοι ήχοι ταξιδεύουν μέσα κ έξω από τις αίθουσες, στις διαδρόμους, στην αυλή, και στους γύρω δρόμους! 🎼🎶🎵🎵🎼🎶
Πριν λίγο καιρό, επιμελήθηκε, προσωπικά, την κατασκευή ενός εσωτερικού, επιδαπέδιου σκακιου, μεγάλων διαστάσεων κ, πλέον, προχωράει στη διοργάνωση του πρώτου ενδοσχολικού τουρνουά σκακιού!!! ♟️♟️♟️

Last but not least, ανέλαβε, προσωπικά, κ έφτιαξε μέσα στο σχολείο μας, μια μικρή πινακοθήκη! 

Όλες οι πόρτες, στις αίθουσες όλων των τάξεων στολίστηκαν με πίνακες Ελλήνων κ ξένων γνωστών ζωγράφων, ενώ δίνεται ταυτόχρονα και "αποστολή" στους εκπαιδευτικούς, να γνωρίσουν στα παιδιά αυτούς τους ζωγράφους κ τα έργα τους, με τρόπο βιωματικό!
Γαΐτης, Πικάσο, Ακριθάκης, Σταθόπουλος, Φασιανός, Ιακωβίδης, Μονέ, Ρενουάρ, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Τσαρούχης, Βαν Γκογκ, Ντα Βίντσι, Μόραλης κ Κλιμτ είναι πλέον σε κάθε τάξη, δίνοντας έναν άλλο καλλιτεχνικό αέρα, στη σχολική ζωή των παιδιών μας!

"Ένα όνειρό μας έγινε πραγματικότητα! Οι θεματικές πόρτες είναι γεγονός! Καταφέραμε να «ντύσουμε» τις 14 αίθουσες με ζωγραφικούς πίνακες διάσημων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων! *

Σκοπός μας ήταν να ομορφύνουμε το σχολειό μας, αλλά κυρίως να μυήσουμε τα παιδιά στο χώρο της ζωγραφικής και της τέχνης. Επιλέξαμε σπουδαίους ζωγράφους που εκπροσωπούν ξεχωριστά ρεύματα και εποχές, έτσι ώστε οι μαθητές να μάθουν και να αισθανθούν, να εμπνευστούν και να ταξιδέψουν στο χώρο και το χρόνο, μέσα από χρώματα, καμβάδες και πινέλα…"
Έχουμε κι άλλα! Stay tuned! 🥰🥰🥰
Αγαπάμε το σχολείο μας κ το φροντίζουμε σαν δεύτερο σπίτι μας!!! ❤️🧡💛💚💙💜
https://www.facebook.com/chrissa.xak/posts/10157002434278075

"Το σχολείο μας" - Part 2
To σχολείο μας το αγαπάμε! Σας το έχω ξαναπεί άλλωστε! 🥰😍🥰
Το φροντίζουμε, το ομορφαίνουμε, του δίνουμε τη λάμψη και την αγάπη που του αξίζει, ώστε τα παιδιά μας, περνώντας τη μισή τους μέρα σε αυτό, να νιώθουν ότι ζουν σε ένα όμορφο, χαρούμενο περιβάλλον!
Με αιχμή του δόρατος τον διευθυντή μας και με την υπέροχη συνεργασία που έχω μαζί του και με μια ακόμη μαμά του σχολείου μας, κάναμε ένα μικρό θαύμα, προσπαθώντας να δώσουμε χρώμα και ζωντάνια! Είμαστε 2, είμαστε 3, μα κάνουμε για χίλιους δεκατρείς! 💪💪💪

Η "βιβλιοθήκη" στην είσοδο του σχολείου, με έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, αντιπροσωπευτικά της παιδικής λογοτεχνίας είναι το τελευταίο μας έργο - σημερινή έκπληξη για μικρούς και μεγάλους!📚📘📖🔖
Τα μουσικά σκαλιά μας δένουν άριστα με τη μουσική που παίζει στα διαλείμματα και γεμίζει με νότες τους διαδρόμους και τους γύρω δρόμους... 🎼🎶🎵🎹
Τα χρωματιστά παγκάκια μας, εντός και εκτός του προαυλίου χώρου, κάνουν την αναμονή και την ξεκούραση, απόλαυση και τα πηγαδάκια φουντώνουν, στο πιο hot σημείο συνάντησης της πόλης! 🤩 🗣️👥🥤
Τα τερατάκια μας, που δεν τρώνε παιδάκια αλλά τρώνε σκουπιδάκια, πέταξαν μακριά τους άχαρους κάδους κ μπλέκονται και αυτά μέσα στο παιχνίδι! 👻👽👀
Και φυσικά, το παγκάκι των φίλων! Όπου ο καθένας που νιώθει μοναξιά, που έχει την ανάγκη συμπαράστασης ή απλώς θέλει να γνωρίσει έναν νέο φίλο, εκεί μπορεί να τον βρει!
Γιατί... 𝙄𝙩'𝙨 𝙊𝙆 𝙩𝙤 𝙗𝙚 𝙙𝙞𝙛𝙛𝙚𝙧𝙚𝙣𝙩! Το μότο μιας ζωής! ❤️🧡💛💚💙💜

Λίγη έμπνευση, καλή παρέα και πολλή αγάπη και γίνονται μικρά και μεγάλα θαύματα!!!
Δοκιμάστε το και στο δικό σας σχολείο!!! Δουλεύει!!! 😉😍🤩
ΕΦ❤️ΑΦ💙

























Από

Αλίευση - Παρουσίαση Viva.La.Revolucion

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020

O ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Γ. ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ" ΤΗΣ ΣΕΜΙΝΑΣ !!


Κίτρινο Υποβρύχιο: Ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης γράφει για το βιβλίο της Σεμίνας Διγενή




«Το βιβλίο είναι και μία εγκυκλοπαίδεια διασήμων, που απαρτίζονται από καλλιτέχνες, πολιτικούς, θεατρικούς συγγραφείς, λαϊκούς ανθρώπους και όποιον μπορεί να φανταστεί κανείς, απροκάλυπτα, χωρίς καμία καθήλωση», γράφει στην κριτική του ο συγγραφέας
Ο πολυδιαβασμένος, πολυμεταφρασμένος και πολυβραβευμένος συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης, διάβασε το βιβλίο της Σεμίνας Διγενή, «Κίτρινο Υποβρύχιο», που έχει γίνει ήδη best seller, από τις εκδόσεις Πατάκη και γράφει:

«Το “Κίτρινο Υποχβρύχιο” είναι ένα πρόσχημα, μια "κάψουλα", για να μπορεί η Σεμίνα να πηγαίνει όπου θέλει μες στον χρόνο, μες στον τόπο. Να συναντάει όποιους θέλει. Ο τίτλος παραπέμπει καταρχάς στο ταξίδι του Οδυσσέα, που είναι ένα προϊόν αρχέτυπο του ταξιδιού του Έλληνα. Θα μπορούσε επίσης να μας θυμίσει τη φράση του Ευαγγελίου, που λέει ότι "το πνεύμα όπου θέλει πνει". Θα μπορούσαμε ακόμα καλύτερα, να το πούμε με ένα στίχο του ρεμπέτικου, που λέει "Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει". Αλλά νομίζω, έχει άλλο ένα στίχο του Τσιτσάνη, που λέει "έχω βάρκα για σεργιάνι, που για ψάρεμα δεν κάνει".

Δηλαδή, το κείμενό της, είναι εκτός χρησιμοθηρίας και είναι μόνο για σεργιάνι, μόνο για ταξίδι, μόνο για απόδραση. Λέω συχνά πυκνά, ότι οι συγγραφείς γράφουν πράγματα που τους ξεπερνούν. Σημειώνουν κάποια φράση και δεν ξέρεις τις παραπομπές που έχει, τις πολλές σημάνσεις και το ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ έχει πολλές σημάνσεις, με την έννοια ότι, κατά κάποιον τρόπο παρεμποδίζει τη γενική όραση, αλλά, υποχρεώνει στην αποσπασματική, όπως θέλει το βιβλίο της Σεμίνας.
Όλες οι ιστορίες της διδάσκουν στη δημοσιογραφία τι σημαίνει ρεπορτάζ, τι σημαίνει συνέντευξη. Κι αυτό το θεωρώ ένα πολύ σημαντικό θέμα. Γράφει η Σεμίνα στο βιβλίο μέσα, τι βλέπει ο άνθρωπος και με τι βλέπει. Προφανώς δε βλέπει με τα μάτια, διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες "νους ορά και νους ακούει". Το μυαλό βλέπει δια των οφθαλμών, δηλαδή βλέπει το δυνατόν ιδέσθαι, ανάλογα με τις γνώσεις του, την κουλτούρα του, την ευαισθησία του, τη στιγμή, την πρόθεση, το ιδεολόγημα, την εμμονή, τον καταναγκασμό, τη διάθεση.

Στο βιβλίο της περιλαμβάνει άπειρα ταξίδια, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι ακόμα μία συναγωγή από συναντήσεις, συνεντεύξεις, κουβέντες, συναναστροφές, έρωτες, πάθη, οικογενειακές ιστορίες, που ξεκινούν από το 1975, από τη δημοσιογραφική της γέννηση, από την τηλεοπτική της αναγέννηση και μετά την Ανάσταση, το έπειτα από την τηλεόραση.

Η Σεμίνα, σαν τον Μίδα, μαζεύει τις μνήμες από αυτήν την τεράστια, πολύπλοκη, δύσκολη, οδυνηρή και ταυτόχρονα δοξασμένη διαδρομή της, στις εφημερίδες των Αθηνών, όπου γνωρίζει όλους τους μεγάλους ανθρώπους της δημοσιογραφίας, τις φυσιογνωμίες και μη, τις δόξες των ημερών, τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν τότε και τα προβλήματα, τις δικές της τολμηρές και ριψοκίνδυνες προσπάθειες να καταξιωθεί, να κερδίσει μία θέση στον ήλιο, να κάνει συνεντεύξεις που δεν έκαναν άλλοι, να μιλήσει για θέματα που δεν άνοιξαν έτεροι, να βρει πράγματα που δε σκέφτηκε κανείς, κι έτσι σιγά σιγά μπόρεσε και εδραιώθηκε και κέρδισε την αποδοχή, μέσα στο δημοσιογραφικό χώρο, λίαν συντόμως.

To "Κίτρινο Υποβρύχιο" της δημοσιογράφου Σεμίνας Διγενή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη έχει ήδη γίνει best seller
Όπως ξέρετε όμως, η δημοσιογραφία δεν κερδίζεται εφάπαξ. Κάθε μέρα χάνεται και ξανακερδίζεται το πρωί.
Στη συνέχεια, μπήκε στην αρένα της τηλεόρασης, σε ένα χώρο πιο δύσκολο, πιο αιματηρό και σπαρακτικό, απολύτως ανελέητο, γιατί εκεί μπλέκεις με τον πρωταθλητισμό. Όλα αυτά είναι σημαντικά γιατί είναι μία πορεία, μια διαδρομή, με κατακτήσεις άεναες.

Είναι μία διαρκής έφοδος η Σεμίνα. Είναι οι άπειρες συνεντεύξεις που έχει κάνει, με άπειρα σπουδαία πρόσωπα. Το βιβλίο είναι και μία εγκυκλοπαίδεια διασήμων, που απαρτίζονται από καλλιτέχνες, πολιτικούς, θεατρικούς συγγραφείς, λαϊκούς ανθρώπους και όποιον μπορεί να φανταστεί κανείς, απροκάλυπτα, χωρίς καμία καθήλωση, προσέγγιζε τους πάντες, μιλούσε με τους πάντες και όλα αυτά αντανακλώνται στο βιβλίο.

Πέρα από όλα αυτά, υπάρχουν και κείμενα, τα οποία είναι πιο εσωτερικά και συναισθηματικά, πιο εξομολογητικά και ζεστά, πιο υποκειμενικά. Αυτά αφορούν στην προσωπική της ζωή, τους έρωτες, τις μοναξιές της, τις φοβίες, τις απειλές, τις φιλίες και τις προδοσίες, όλα αυτά τα οποία παρεισάγονται ενδιαμέσως στις αφηγήσεις και στα πρόσωπα, από τα οποία δε λείπουν πρόσωπα της οικογενειακής της ζωής.

Το «Κίτρινο Υποβρύχιο» της Σεμίνας Διγενή είναι ένα πολλαπλό ταξίδι στην πραγματικότητα, δια μέσου του χρόνου, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι μνήμης είναι μία οικογενειακή διαδρομή και είναι και μία φανταστική περιήγηση με την έννοια ότι επινοεί πράγματα τα οποία δεν έχει ζήσει και τα καταγράφει, σαν να ήταν όντως υπαρκτά
Το βιβλίο αυτό, είναι ένα πολλαπλό ταξίδι στην πραγματικότητα, δια μέσου του χρόνου, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι μνήμης, είναι μία οικογενειακή διαδρομή και είναι και μία φανταστική περιήγηση με την έννοια ότι επινοεί πράγματα τα οποία δεν έχει ζήσει και τα καταγράφει, σαν να ήταν όντως υπαρκτά. Όλα αυτά σε μία δομή βιβλίου, που δεν είναι ευθύγραμμη και παρατακτική, αλλά είναι απολύτως άναρχη, με την οποία εκπλήττει. Είναι το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το οποίο δίνει μία λάμψη και μια έκπληξη στον αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο πολυεδρικό, που δε σ' αφήνει να κουραστείς και να πλήξεις, διότι το ένα διαδέχεται συνεχώς το άλλο και σε κρατάει σε μία κατάσταση πυρετού, όταν το διαβάζεις.
Μαζί του ταξιδεύετε στα θολά νερά της μεταπολίτευσης και μέσα από τα φινιστρίνια του, βλέπετε τους ποικίλους ιχθύες της εποχής: καρχαρίες, μέδουσες, χρυσόψαρα... Να χαρείτε αυτή τη διαδρομή, η οποία είναι ένα ταξίδι πρωτότυπο και πραγματικά απολαυστικό».
Γιώργος Σκαμπαρδώνης 16/01/2020

Το Απαλλοτριώσαμε από Εδώ 

Παρουσίαση Viva.La.Revolucion 

Μαμά Θα Πετάξω..Στην Ελλάδα Εκεί που οι Σοφοί Δίδαξαν την Αγάπη!!!

............ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ.............


Μάνα, εγώ πρέπει να φύγω, πρέπει να βιαστώ... Ανοίγουν τα σχολεία, μάνα..
Και πού θα πάς, και πώς θα πάς, καμάρι μου?
Μάνα θα κολυμπήσω... Θυμάσαι εκείνο το μπουκάλι,που ταξίδεψε χρόνια στη θάλασσα,κι όταν το άνοιξες, σού έγραφε ο πατέρας," περίμενέ με,σ' αγαπώ"??Σε ένα μπουκάλι θα μπώ μάνα, και θα φτάσω στην Ελλάδα....
Και πού την ξέρεις την Ελλάδα, και γιατί στην Ελλάδα?
Γιατί μαμά, εκεί δίδαξαν οι σοφοί την αγάπη,κι όλοι οι άνθρωποι αγαπούν , όπως εσύ!
Δεν έχω παιδί μου , καπάκι μεγάλο...Με το μεγαλύτερο που είχαμε στο κελάρι, σκέπασα τον πατέρα σου...... Τότε... Θυμάσαι...Θα πνιγείς, μάτια μου......
Μάνα πρέπει να φύγω, μάνα ανοίγουν τα σχολεία....Θα πετάξω μαμά!!!
Μα τα φτερά σου είναι βαριά απ' το μολύβι, δεν μπορείς...
Μπορώ μάνα! Ακουσα ότι θα κάνει συμφωνία ο ουρανός με τη γή, και θ' ανταλλάξουνε κεραυνούς, με κόκκινα κουβάρια από γερό σχοινί...Θα κρατηθώ, θα γατζωθώ, θα τυλιχτώ, θα φτάσω!!!
Στάσου.. Σού είπα ότι τα φτερά σου είναι μολυβένια, βαριά... Δεν θ' αντέξεις...
Περίμενε..... Κοίτα το δέρμα μου... Δέρμα που δεν αγκαλιάζει, δεν έχει κανέναν προορισμό... Αυτό θα πάρεις...Μ' αυτό θα σού ράψω φτερά.. 
Μία, όταν σε γέννησα, και μια τώρα που πρέπει να σε ξαναγεννήσω..
Γι' αυτό φτιάχτηκαν οι μανάδες, για να ξαναγεννούν το ίδιο παιδί, όσες φορές χρειαστεί....

Και δεν θα πονάς? Και πότε μάνα θα στο δώσω πίσω???
Μη στεναχωριέσαι γιε μου...Το ένα κομμάτι σιγά σιγά θα το υφαίνει η λύτρωση, ότι είσαι καλά..... Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι...
Το άλλο,το άλλο που είναι στις παλάμες μου που σ' αγκάλιαζαν,στα μάτια μου που καθρεφτίζεται η φλογισμένη σου ψυχή ,στο στόμα μου που σε νανούριζε,στα στήθη μου που βύζαινες , μέχρι να μπορέσεις να φάς σκληρό ψωμί.... Αυτό είναι το δύσκολο...

Και πώς θα γίνει αυτό μάνα μου?
Εσύ δεν μού είπες, ότι θα πάς στη χώρα που οι σοφοί δίδαξαν αγάπη, κι όλοι οι άνθρωποι θα σ'αγαπούν?
Η αγάπη τους θα το υφάνει, γιέ μου..
Ποτέ άνθρωποι που διδάχτηκαν την αγάπη, δεν θα αφήσουν μια μάνα γδαρμένη, πληγιασμένη....
Πήγαινε εσύ στο καλό, και μη νοιάζεσαι...
Όλοι θα σ' αγαπήσουν, και πιο πολύ οι μανάδες σαν εμένα...
Βγες τώρα έξω.... Εγώ θα τραγουδώ και θα ετοιμάζω τα φτερά σου...
Κι αν ακούσεις κανένα " αχ" μην έρθεις...Θα είναι γιατί ο άνθρωπος θα νικάει τη μάνα...Για λίγο όμως... Για πολύ λίγο...
Εσύ να' χεις το μυαλό και την καρδιά σου, έτοιμα μόνο για το ταξίδι...
Καλό πέταγμα μονάκριβε μου...
Σ' αγαπώ.......
Από


μαρια σαρρη
11 Σεπτεμβρίου 2019

Παρουσίαση Τίτλου-Κειμένου: Viva.La.Revolucion 

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

ΤΑ ΡΟΥΧΑ -ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ (1963)- ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ !!

«Πρέπει να κρατήσουμε τα σημάδια της Ιστορίας, όπως αποτυπώθηκαν πάνω στα ρούχα», λέει η Κατερίνα Δελλαπόρτα. 

Το πουκάμισο, η φανέλα, το κοστούμι και ένα μόνο παπούτσι του Γρηγόρη Λαμπράκη, ό,τι διασώθηκε από το μοιραίο βράδυ του 1963 που δολοφονήθηκε, συντηρείται στα εργαστήρια υφάσματος του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου.
Το περίεργο είναι πως διεθύντρια του μουσείου είναι η κ. Κατερίνα Δελαπόρτα, κόρη του Παύλου Δελαπόρτα, του εισαγγελέα που συνδέθηκε άμεσα με τις ανακρίσεις και τη δίκη της Υπόθεσης Λαμπράκη!

«Πρέπει να κρατήσουμε τα σημάδια της Ιστορίας, όπως αποτυπώθηκαν πάνω στα ρούχα», λέει η Κατερίνα Δελλαπόρτα. «Είδατε πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή; Ακόμη κι αν έζησες, νέος και έμμεσα ένα τέτοιο γεγονός, και μετά από χρόνια το έχεις μπροστά σου για να συντηρήσεις τα ίχνη του, σε συγκλονίζει».

Το 1966 στη δίκη που έγινε, ο πατέρας της, εισαγγελέας της έδρας, με τον ανακριτή τότε Χρ. Σαρτζετάκη δέχθηκαν έντονες πιέσεις για να κλείσει χωρίς έρευνα και γρήγορα η υπόθεση Γρ. Λαμπράκη. Εκείνη η περίοδος είναι πιο έντονα χαραγμένη στη μνήμη της. «Τον θυμάμαι να ασχολείται με τη δικογραφία, όπως επίσης τις επισκέψεις του Χρ. Σαρτζετάκη για να συζητήσουν την εξέλιξη της ανάκρισης».
Ηταν από τους θαρραλέους λειτουργούς της Δικαιοσύνης που σε αντίξοες συνθήκες αποκάλυψαν τον ρόλο των δολοφόνων Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη και τις διασυνδέσεις τους με το παρακράτος και την Αστυνομία.
Ο Βασίλης Λαμπρίδης (πρωτοδίκης τότε) και συγγραφέας του βιβλίου «Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή» [Εκδόσεις Ιανός 2016], έχει υπογραμμίσει πως ο Δελλαπόρτας αγόρευε δύο μέρες. «Όλη του η αγόρευση είναι ένας ύμνος στη δημοκρατία», έχει πει χαρακτηριστικά.


«Ο πατέρας δεν έφευγε από την αίθουσα του δικαστηρίου και μιλούσε με όλους. Ακόμη και οι κατηγορούμενοι πήγαιναν στην έδρα να του μιλήσουν. Δεν προκαλούσε φόβο ούτε κρατούσε αποστάσεις γιατί ήταν σίγουρος γι’ αυτά που υπηρετούσε. Θυμάμαι ακόμη ότι είχε δει τον Λαμπράκη. Πήγε με τον καθηγητή της Ιατροδικαστικής Νικόλαο Καβαζαράκη, ο οποίος είχε γνωματεύσει ότι ο βουλευτής χτυπήθηκε όρθιος. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή το ΒΧΜ ανέλαβε τη συντήρηση των ρούχων που φορούσε εκείνη το βράδυ ο δολοφονηθείς, είναι διπλή συγκίνηση. Όσο για τη συντήρηση των ρούχων δεν είναι εύκολη. Πρέπει να κρατήσουμε τα σημάδια της Ιστορίας, όπως αποτυπώθηκαν πάνω στα ρούχα. Τα κοψίματα στη φανέλα και το σκίσιμο στο παντελόνι είναι η ιστορική στιγμή, ενώ ο σκόρος πάνω τους, το σημάδι του χρόνου. Για κάθε στάδιο της συντήρησης προηγείται έρευνα. Ακόμη και οι κλωστές που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση έχουν σημασία. Όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες, τα τεκμήρια θα παραδοθούν στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και στον γιο του Γρ. Λαμπράκη για να εκτεθούν».
Σαν να μην έφτανε αυτό «Ο παππούς της Δάφνης [Δάφνη Φίλιου, η συντηρήτρια του μουσείου που κάνει τη συντήρηση] ήταν μαιευτήρας και συμφοιτητής του Λαμπράκη
».

Τα ρούχα του Γρ. Λαμπράκη αποτελούσαν αποτέλεσαν δικαστικό υλικό το 1966. Βρέθηκαν το 2010 σε χαρτοκιβώτιο στα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης. Τα πειστήρια παραδόθηκαν στην Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων.
Πριν από έναν χρόνο, το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης (Δήμου Ηλιούπολης) και το Ίδρυμα «Γρηγόρης Λαμπράκης» έστειλαν τα ρούχα για συντήρηση από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

«Ο πατέρας είχε τη γενική εποπτεία των ανακρίσεων», λέει η Κ. Δελλαπόρτα. «Όταν με ρώτησαν αν μπορούμε να συντηρήσουμε τα ρούχα που φορούσε εκείνο το βράδυ ο Λαμπράκης, πέρασαν μπροστά μου παιδικά βιώματα από τη χρονιά της δολοφονίας, που ήμουν μαθήτρια του δημοτικού, αλλά κυρίως της δίκης που ακολούθησε το 1966. Είναι συγκινητική συγκυρία».
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», ΡΕΠΟΡΤΑΖ 27.5.2019

[ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑΣ(1905-1980): Δικαστικός-σύμβολο, ιδιαίτερα καλλιεργημένος και ιδιαίτερα χιουμορίστας. Γεννήθηκε στο Ληξούρι. Κατά το διάστημα 1947-1951 υπηρέτησε ως προωτοδίκης στην Ζάκυνθο, όπου και παντρεύτηκε.
Το 1961 έγινε εισαγγελέας εφετών στη Θεσσαλονίκη. Από την θέση αυτή αναμείχθηκε το 1963 στην υπόθεση Λαμπράκη, καθώς είχε τη γενική εποπτεία των ανακρίσεων, που διεξάγονταν από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τους εισαγγελείς Δημήτριο Παπαντωνίου και Νίκο Αθανασόπουλο. Μαζί με τον Σαρτζετάκη αντιστάθηκαν στις πιέσεις του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνου Κόλλια (μετέπειτα Πρωθυπουργού της Χούντας), να κλείσει γρήγορα και χωρίς έρευνα η υπόθεση. Αργότερα στην δίκη ως εισαγγελέας έδρας πρότεινε την καταδίκη των περισσοτέρων, πρόταση που δεν έγινε δεκτή από το δικαστήριο. Με τον ερχομό της Χούντας των Συνταγματαρχών εκδιώχθηκε από το δικαστικό σώμα. Μετά την πτώση της χούντας επανήλθε στην υπηρεσία και προβιβάστηκε στο βαθμό του επίτιμου εισαγγελέα Εφετών, με τον οποίο και συνταξιοδοτήθηκε λόγω ορίου ηλικίας.
Έχει συγγράψει δύο βιβλία αυτοβιογραφικού χαρακτήρα: το σημειωματάριο ενός Πιλάτου (1978, εκδόσεις Θεμέλιο) και το Λιθάρι του Σισύφου (1981, εκδόσεις Θεμέλιο)]

[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
- ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑΣ
- ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
- ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΓΡ. 
ΛΑΜΠΡΑΚΗ]




Απ' τη Σελίδα 
στο f/b του 

Dionisis Vitsos


Αντιγραφή Παρουσίαση Τίτλου - κειμένου και φωτο ανάρτησης: Viva.La.Revolucion