«Οι Ουκρανοί βομβάρδισαν Δικούς Τους ανθρώπους» καταγγέλλει Γαλλίδα δημοσιογράφος

 

Γαλλίδα δημοσιογράφος καταγγέλλει: «Οι Ουκρανοί βομβάρδισαν δικούς τους ανθρώπους»
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Η δημοσιογράφος και πολεμική ανταποκρίτρια Anne-Laure Bonnell, με έδρα την περιοχή Donbass, σε συνέντευξή της στο γαλλικό κανάλι CNews κατήγγειλε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις ήταν αυτές που εξαπέλυσαν σφοδρό βομβαρδισμό στο Donbass.

Απαντώντας στην ερώτηση εάν οι αεροπορικές επιδρομές έγιναν από την Ουκρανία ή τη Ρωσία, η Anne-Laure Bonnell είπε: «Από την πλευρά μου, ο βομβαρδισμός γίνεται από την Ουκρανία. Οι Ρώσοι βρίσκονται στο κέντρο της χώρας, στην ανατολική πλευρά, όπου βρίσκομαι στο Ντονμπάς».

«Και στο Ντόνετσκ ο βομβαρδισμός γίνεται από τις ουκρανικές αρχές. Λυπάμαι που σοκάρω τους followers και όλους, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.”

Και συνέχισε, «Δεν υπερασπίζομαι τον Πούτιν, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Είμαι κοντά σε πολίτες. Δεν παίρνω θέσεις. Αυτό που λέω είναι απλώς η αλήθεια και το γεγονός ότι είναι Ουκρανικός στρατός που βομβαρδίζει τους δικούς του ανθρώπους και τα παιδιά ζουν σε υπόγεια καταφύγια».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποκαλύψεις-Προβλέψεις 🚩#Δ_Κουτσούμπα για το Πόλεμο

Συνεχίζεται η πολιορκία ουκρανικών πόλεων κατά τη 10η μέρα της ρωσικής εισβολής
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 5 Μαρτίου 2022

OHE: Πάνω από 1 εκατ. πρόσφυγες από την Ουκρανία
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 5 Μαρτίου 2022


«Τάγμα Αζόφ»: Του Αδόλφου τα παιδιά βγήκαν παγανιά
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 5 Μαρτίου 2022


ΗΠΑ: Δεν έχουμε αποδείξεις ότι η Ρωσία επιτέθηκε στους πυρηνικούς αντιδραστήρες της Ζαπορίζια
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 5 Μαρτίου 2022


Η Ρωσία μπλόκαρε το Facebook
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 4 Μαρτίου 2022


Λένιν: “Γράμμα προς τους εργάτες και αγρότες της Ουκρανίας”
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 4 Μαρτίου 2022


ΝΑΤΟ: Πολεμικές προετοιμασίες απέναντι στη Ρωσία -Για πρώτη φορά ενεργοποιήθηκε η Δύναμη Ταχείας Επέμβασης
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 4 Μαρτίου 2022


Μόσχα για Ζαπορίζια: Το Κίεβο έστησε μια φρικτή προβοκάτσια
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙΕΘΝΗ 4 Μαρτίου 2022


Το ΝΑΤΟτρομπόνι, μίλησε…
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 4 Μαρτίου 2022

Η Προπαγάνδα & τα Fake News του Πολέμου στην Ουκρανία

Σάλος από ρεπορτάζ του BBC για προπαγάνδα Fake News από την Ουκρανία
Κορυφαίοι πολιτικοί και υπουργοί, αναπαράγουν ψευδείς ειδήσεις πολεμικής προπαγάνδας!


Ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ από το BBC, αποκαλύπτει ότι κορυφαίοι πολιτικοί της Δύσης, διαδίδουν fake news για τον πόλεμο στην στην Ουκρανία. Ένα πραγματικό μάθημα δημοσιογραφίας, από ένα μέσο το οποίο έχει ταχθεί ανοιχτά κατά της ρωσικής της εισβολής.

Ο μεγαλύτερος δημοσιογραφικός οργανισμός της Βρετανίας, δεν έχει κανένα πρόβλημα να γελοιοποιεί ακόμα και Βρετανούς πολιτικούς, προκειμένου να υπερασπίσει την αλήθεια. Ας γίνει δίδαγμα για τους υπόλοιπους.

Διαβάστε ενδεικτικά:

Το νεαρό κορίτσι που αντιμετωπίζει στρατιώτη δεν είναι από την Ουκρανία!

Το κοριτσάκι από την Παλαιστίνη και ο ισραηλινός στρατιώτης, παρουσιάστηκαν ψευδώς ως εικόνα από την Ουκρανία
Ένα θολό βίντεο που ισχυρίζεται ότι δείχνει μια Ουκρανή κοπέλα να αντιμετωπίζει έναν Ρώσο στρατιώτη έχει καταγράψει 12 εκατομμύρια προβολές στο TikTok και σχεδόν ένα εκατομμύριο προβολές στο Twitter.

Αλλά στην πραγματικότητα, το βίντεο δείχνει την Παλαιστίνια Ahed Tamimi, 11 ετών τότε, να αντιμετωπίζει έναν Ισραηλινό στρατιώτη μετά τη σύλληψη του μεγαλύτερου αδελφού της το 2012.

Το Twitter έχει χαρακτηρίσει το βίντεο “παραβίαση όρων”, αλλά συνεχίζει να συγκεντρώνει προβολές στο TikTok.

«Αντίσταση» με μολότοφ κατά των Ρώσων στο Κίεβο

 

Το 

βίντεο με τις μολότοφ είναι από το 2014!

Διαφορετικές εκδοχές ενός βίντεο που ισχυρίζεται ότι δείχνει κατοίκους του Κιέβου να πολεμούν το ρωσικό μηχανοκίνητα με βόμβες μολότοφ έγιναν viral σε πολλές πλατφόρμες το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Έκανε πολλούς χρήστες να πιστέψουν ότι έδειχνε συγκρούσεις μεταξύ Ουκρανών πολιτών και ρωσικών δυνάμεων και μάλιστα το διέδωσαν δύο Βρετανοί βουλευτές!

Το βίντεο όμως είναι παλιό. Τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Euromaidan το 2014, που οδήγησαν στην ανατροπή του τότε προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Το κλιπ βιντεοπαιχνιδιού με κατάρριψη αεροσκάφους γίνεται viral

Σκηνή από βιντεοπαιχνίδι έγινε ουκρανικά έπος

Ένα δραματικό βίντεο που φαίνεται να δείχνει έναν Ουκρανό πιλότο να καταρρίπτει ένα ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος δημοσιεύτηκε στο Twitter από το Nexta TV, ένα μέσο της Λευκορωσίας που έγινε κύρια πηγή ενημέρωσης για την Δύση από την εποχή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Λευκορωσία μετά τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές του 2020.

Το κλιπ δείχνει ένα πίδακα φωτιάς και ακολουθεί ο ήχος μιας τεράστιας έκρηξης – και προβλήθηκε σχεδόν ένα εκατομμύριο φορές.

Ωστόσο, το βίντεο δεν είναι πραγματικό. Είναι ένα κλιπ από το τηλεπαιχνίδι Arma 3 και απολύτως άσχετο με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Τα παιδιά της Ουκρανίας αποχαιρετούν τα ουκρανικά στρατεύματα;

Η φωτογραφία που συγκίνησε εκατομμύρια, δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία!

Μια εικόνα που δείχνει δύο παιδιά να αποχαιρετούν μια ομάδα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων που οδεύουν προς τη μάχη έχει κερδίσει εκατομμύρια likes και shares.

Την ανάρτησαν μεταξύ άλλων ο αμερικανός βουλευτής Adam Kinzinger και ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας Carl Bildt!

Αλλά η εικόνα ήταν παλιά – δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2016!

Τραβήχτηκε από έναν εθελοντή φωτογράφο του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας, ο οποίος αργότερα απολύθηκε λόγω της αποκάλυψης του ότι είχε «σκηνοθετήσει» κάποιες από τις εικόνες μάχης του!

Ο δήμαρχος του Κιέβου δεν είναι στην πρώτη γραμμή

Ο δήμαρχος του Κιέβου, υποτίθεται ότι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή!

Μια εικόνα του δημάρχου του Κιέβου Vitali Klitschko που ισχυρίζεται ότι τον δείχνει στην πρώτη γραμμή, έχει γίνει viral στο Instagram.

Αλλά και πάλι, πρόκειται για μια παλιά φωτογραφία – που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από τον κ. Klitschko στον λογαριασμό του στο Instagram τον Μάρτιο του 2021, και τον δείχνει στο εκπαιδευτικό κέντρο Desna στην περιοχή Chernihiv.

Παρά την συγκεκριμένη παραπλανητική εικόνα, είναι αλήθεια ότι ο κ. Klitschko υπερασπίστηκε την πόλη του μαζί με τα ουκρανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης.

Έπινε τσάι ο Ζελένσκι με τις ουκρανικές δυνάμεις;

Άλλη μία προπαγανδιστική φωτογραφία του Ζελένσκι καταρρίπτεται

Ένα βίντεο που ισχυρίζεται ότι δείχνει τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky σε στιγμές ανάπαυλας να τονώνει το ηθικό στις ουκρανικές δυνάμεις πίνοντας τσάι μαζί τους στο πεδίο της μάχης συγκέντρωσε σχεδόν 3 εκατομμύρια προβολές το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Το βίντεο είναι γνήσιο, αλλά γυρίστηκε μια εβδομάδα πριν ξεκινήσει η εισβολή. Τραβήχτηκε στο Shyrokyne, όταν ο Πρόεδρος Zelensky επισκέφτηκε στρατιώτες της πρώτης γραμμής για να δείξει την υποστήριξη στα στρατεύματά του.

Εν τω μεταξύ, ένας λογαριασμός στο Telegram στο όνομα του κ. Zelensky τράβηξε την προσοχή το Σαββατοκύριακο, δημοσιεύοντας μηνύματα που καλούσαν τις ουκρανικές δυνάμεις να αφήσουν τα όπλα και να παραδοθούν. Αλλά ήταν ψεύτικο.

Για να μην θεωρηθεί φυσικά ότι το BBC παίρνει το μέρος των Ρώσων, αποκαλύπτει και μία πτυχή της φιλορωσικής προπαγάνδας που αμφισβήτησε τον τραυματισμό της δασκάλας έπειτα από βομβαρδισμό.

Η φωτογραφία της τραυματισμένης δασκάλας, είναι γνήσια

Όσοι έσπευσαν να αμφισβητήσουν την συγκεκριμένη φωτογραφία κάνοντας λόγο για σκηνοθεσία, έλεγαν ψέματα. Η φωτογραφία είναι γνήσια.

Από: https://www.newsbreak.gr/kosmos/303461/salos-apo-reportaz-toy-bbc-gia-propaganda-fake-news-apo-tin-oykrania/?fbclid=IwAR2hIQnPrH8lg235TRCS-nmY91XBb_ggI6eu6cMfBaXjhEnvaMeiDEfpg-c

Εκλογές στην Πορτογαλία: Η «ξινισμένη σούπα» των «προοδευτικών» κυβερνήσεων

Με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές στην Πορτογαλία, επανήλθε στο προσκήνιο η συζήτηση περί των «προοδευτικών» κυβερνήσεων. 

Μάλιστα, για τη νίκη του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Πορτογαλία ερίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, σε έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό για τη σοσιαλδημοκρατική «μαρκίζα». Βεβαίως, «τα έργα και οι ημέρες» αυτής της κυβέρνησης, όσο και της έτερης σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ιβηρικής, αυτής της Ισπανίας, πολύ λίγο ή επιλεκτικά απασχολούν.

Πρόκειται για μια κυβέρνηση που, με τη στήριξη του Πορτογαλικού ΚΚ και του «Μπλοκ της Αριστεράς», πρόβαλε ως «φιλεργατισμό» τις αυξήσεις - πενταροδεκάρες στον κατώτατο μισθό και τα πενιχρά επιδόματα για την ακραία φτώχεια, ενώ ταυτόχρονα τα ακύρωνε αυτοστιγμεί, όταν στα χρόνια της εκτίναξε τη φορολεηλασία, με αύξηση των άμεσων φόρων κατά 10,3% και των έμμεσων κατά 27,6%. Απογείωσε επίσης την εργασία - λάστιχο, με 8 στις 10 νέες συμβάσεις να αφορούν «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις.

Το πόσο «προοδευτική» κυβέρνηση είναι η κυβέρνηση Κόστα αποδεικνύεται και μόνο από το εξής: Στη θητεία της, το δεξιό αντιπολιτευόμενο κόμμα της Πορτογαλίας ψήφισε περισσότερα νομοσχέδια αυτής της κυβέρνησης ακόμα κι από τους εταίρους της, το Πορτογαλικό ΚΚ και το «Μπλοκ της Αριστεράς», συνολικά το 62,7% των νομοσχεδίων. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνησή τους συνάφθηκε για να ...επιτευχθεί «ρήξη με τη δεξιά πολιτική».

Τα παραπάνω θυμίζουν πολύ όσα συμβαίνουν και στη χώρα μας, με τη ΝΔ να ψηφίζει το 58% των νομοσχεδίων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τούμπαλιν, τον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει ως αντιπολίτευση το 50% των νόμων που φέρνει η ΝΔ.

Τα ίδια και στην Ισπανία, όπου η κυβέρνηση Σάντσεθ, «αριστερή» κι αυτή με τη στήριξη του ΚΚ Ισπανίας και των Ποδέμος, επέκτεινε αυτές τις μέρες τον αντεργατικό νόμο του φιλελεύθερου Ραχόι, που κατά τ' άλλα θα καταργούσε, νομιμοποιώντας αλλαγές συμβάσεων και αναστολές εργασίας αν επικαλεστεί η εργοδοσία «οικονομικές δυσχέρειες» ...με τους βιομηχάνους βέβαια να επικροτούν.

 Ακόμα κι η πολυδιαφημισμένη αύξηση στον κατώτατο μισθό όχι μόνο είναι κάτω από το επίπεδο αύξησης του καλπάζοντος πληθωρισμού, αλλά δεν είναι σε θέση να ξεπεράσει ούτε καν το επίσημο όριο της φτώχειας.

Η «προοδευτικότητα» αυτών των κυβερνήσεων φάνηκε, άλλωστε, και στην αγαστή συνεργασία τους με το ΝΑΤΟ. Η μεν κυβέρνηση Κόστα, με συμμετοχή σε ΝΑΤΟικές στρατιωτικές αποστολές και αεροπορική επιτήρηση της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας, με «επαυξημένη - προωθημένη παρουσία» στη Ρουμανία και εγκαθίδρυση ΝΑΤΟικής Ακαδημίας κυβερνοασφάλειας κ.ά.

Οσο για την κυβέρνηση Σάντσεθ, έχει ήδη αποστείλει τη φρεγάτα «Blas de Lezo» στη Μαύρη Θάλασσα, στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής αποστολής στην περιοχή, και έχει εξαγγείλει την αποστολή αεροσκαφών «Eurofighter», για την ενίσχυση των ΝΑΤΟικών επιχειρήσεων που δρομολογούνται στη Βουλγαρία. Ταυτόχρονα, προετοιμάζει τη διοργάνωση στη Μαδρίτη της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής, ως γνήσιος «προοδευτικός» οικοδεσπότης των μακελάρηδων του ΝΑΤΟ.

Από αυτά και μόνο τα στοιχεία κονιορτοποιείται το γνωστό παραμύθι «φως και σκότος» και οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, καθώς αποκαλύπτεται η στρατηγική σύμπλευση φιλελεύθερων - δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, που το ένα συνεχίζει και εντείνει την πολιτική από εκεί που την αφήνει το άλλο. Φυσικά δεν είναι τα μόνα. Πλείστα όσα παραδείγματα «προοδευτικών» κυβερνήσεων σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα κ.λπ., με την ίδια πάντα κατάληξη.

Η πείρα από τη στήριξη του Πορτογαλικού ΚΚ, του ΚΚ Ισπανίας, στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση απέδειξε τελικά ότι δεν οδήγησε ούτε στην ανακούφιση του λαού, ούτε στην ενίσχυσή τους, ούτε στη ριζοσπαστικοποίηση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων. Το αντίθετο, αυτή η στήριξη συγκάλυψε τελικά τον «αμαρτωλό» ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας στη διαιώνιση της επίθεσης σε βάρος του λαού.

Να γιατί ο λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από κυβερνήσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Καμιά δεν του έδωσε δικαιώματα και κατακτήσεις, το αντίθετο, του πήρε πίσω και μπήκε εμπόδιο και στην παραμικρή διεκδίκηση των εργαζομένων, εναλλάσσοντας το καρότο και κυρίως το μαστίγιο.

Αυτό το γνωρίζουν καλά οι εργάτες στο λιμάνι της COSCO, που με τον αγώνα τους κέρδισαν μέτρα ασφάλειας, για να μη θρηνήσουν άλλο νεκρό συνάδελφό τους, απεργώντας τώρα μαζικά για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Το γνωρίζουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, που παλεύουν για να έχουν δουλειά, κόντρα στις απολύσεις και το σχέδιο πώλησης σε ιδιώτες μιας στρατηγικής σημασίας επιχείρησης, που δρομολογήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιείται από αυτή της ΝΔ. Το ζουν, επίσης, στο πετσί τους οι εργαζόμενοι στα Πετρέλαια Καβάλας.

Το ξέρουν καλά και οι βιοπαλαιστές αγρότες, που με τα μπλόκα τους αγωνίζονται για να είναι σε θέση να συνεχίσουν να παράγουν στα χωράφια τους.

Οι «σωτήρες» τελειώσανε. Δεν θα χαρίσει τίποτε και κανένας στον λαό, μόνο νέα βάρη. Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για την οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης, για αξιοπρεπείς μισθούς, ΣΣΕ, κόντρα στην ακρίβεια, για υγεία, για σύγχρονα δικαιώματα, για να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, οι κυβερνήσεις, το κράτος και το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν, για μια εξουσία και οικονομία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, τον σοσιαλισμό.

Κώστας Παπαδάκης μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

Αναδημοσιεύεται από την «Εφημερίδα των Συντακτών»

Ο Γιώργος Μαργαρίτης για τις "αποκαλύψεις" του #Παπαρατσένκο

Η ΕΣΣΔ, το ΚΚΕ και οι “αποκαλύψεις” 

 – Καταλυτική η σύγκριση

του Γιώργου Μαργαρίτη – από slpress

Διανύουμε αισίως το σωτήριο έτος 2022. 

Έχουν περάσει 31 χρόνια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, από το τέλος δηλαδή της ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) και των άλλων Λαϊκών Δημοκρατιών. Επρόκειτο για το τέλος ενός πολέμου και, προφανώς, όπως συνήθως συμβαίνει στους πολέμους, υπήρξαν νικητές και νικημένοι.

Πραγματικά η ΕΣΣΔ ηττήθηκε και όπως συμβαίνει σε κάθε ήττα, εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες συνετέλεσαν σε αυτήν. Το εκεί καθεστώς δεν το δημιούργησε κάποια θεϊκή παρέμβαση και ποτέ, στην ιστορία του, δεν ισχυρίστηκε ότι είναι το τέλειο. Αντίθετα συνεχώς πολεμούσε με τον εαυτό του, προσπαθώντας να βρει τους δρόμους για τον μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό του στόχο: την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και το τέλος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Οι εσωτερικοί αγώνες υπήρξαν το ίδιο σκληροί με τους εξωτερικούς – σε τελευταία ανάλυση αυτοί οδήγησαν στο τέλος του καθεστώτος, όχι οι εξωτερικές εισβολές. 

Στην ιστορική του πορεία ποτέ το σοβιετικό καθεστώς δεν ισχυρίστηκε ότι ο στόχος του ολοκληρώθηκε, ότι η “ιστορία τελείωσε”. Αυτό, με ισχυρή δόση αλαζονείας και έπαρσης, το ισχυρίστηκαν οι εχθροί του, εκείνος ο απίθανος Φράνσις Φουκουγιάμα και ο λόγος του έγινε λάβαρο νίκης για τον θριαμβευτή καπιταλισμό. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς, τριάντα χρόνια μετά, για το ότι οι απολογητές του καπιταλισμού έκαναν λάθος.

Εκτός εάν κανείς διακρίνει στον κόσμο μας κάποιον φωτεινό ορίζοντα στο κοντινό ή το απώτερο μέλλον για την Ανθρωπότητα. Νομίζω ότι πλέον ούτε ο ίδιος ο Φουκουγιάμα ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Επειδή λοιπόν η ανατροπή του 1990, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, δεν έλυσε κανένα πρόβλημα από τα όσα οι λαοί αντιμετωπίζουν, το σοβιετικό καθεστώς, η ΕΣΣΔ, δεν μπορεί να αφεθεί στην λήθη του χρόνου, δεν μπορεί να ξεχαστεί.

Μπορεί όμως να στιγματιστεί, να παρουσιαστεί ως ένα απάνθρωπο και βάρβαρο καθεστώς από εκείνα που απεχθάνονται οι άνθρωποι – όπως σχεδόν απεχθάνονται σε όλες τις εκδοχές των θρησκειών την κόλαση. 

Σε αυτό το πεδίο οι διαρκείς “αποκαλύψεις” αποτελούν ένα βασικό όπλο. Παραδόξως αποκαλύπτονται τα ίδια και τα ίδια, τα ήδη γνωστά δηλαδή, σε τακτά χρονικά διαστήματα.

“Αποκαλύψεις” για τη βοήθεια της ΕΣΣΔ

Ο “διακεκριμένος” (παράξενο πως ετούτος ο προσδιορισμός αναφέρεται μόνο σε “ιστορικούς” που λένε ό,τι οι ισχυροί θέλουν να ακούσουν) 

Ρώσος ιστορικός του αμερικανικού πανεπιστημίου Τζων Χόπκινς, Ρατζένκο, “έφερε στο φως” τέσσερα έγγραφα που αφορούν την Ελλάδα. 

Ο ίδιος τα παρουσίασε ως “άγνωστα” και “αποκαλυπτικά” για τον ρόλο του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας και του ΚΚΕ στον Εμφύλιο Πόλεμο. Τα περίφημα αυτά έγγραφα έγιναν αντικείμενο πλήθους δημοσιευμάτων και συζητήσεων στην χώρα μας. Κάτι ως αρχή νέας θεώρησης της ιστορίας της περιόδου αξιολογήθηκαν!

Δεν θα σχολιάσω το πρώτο από αυτά – την περιγραφή της ενθουσιώδους λαϊκής υποδοχής ενός Σοβιετικού αξιωματικού στην βόρεια Ελλάδα. 

Έχει τον σκοπό του αυτό το έγγραφο: να αποδείξει σε πιο βαθμό “ξεγελάστηκαν” οι Έλληνες από τους κομμουνιστές εκείνον το δύσκολο καιρό. Αφού ετούτο αποδειχθεί, οι “αποκαλύψεις” προχωρούν στα πιο ουσιαστικά. Τα ουσιαστικά είναι η στρατιωτική βοήθεια που πήρε ο Δημοκρατικός Στρατός από την ΕΣΣΔ και τις Λαϊκές Δημοκρατίες.

Από αυτήν την “αποκάλυψη” και μετά έχω λόγους να αισθάνομαι και προσωπικά θιγμένος. Πριν από 22 χρόνια δημοσίευσα την “Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου”, περίπου 1.300 σελίδες. Σε αυτήν περιέγραψα εκτενώς το είδος, τους όρους και τον τρόπο, με τον οποίο συνέδραμαν η ΕΣΣΔ και οι Λαϊκές Δημοκρατίες τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας.

 Προφανώς, όμως, το έργο μου δεν περιβάλλεται από την αίγλη ενός πανεπιστημίου Τζων Χόπκινς και δεν είμαι –ελπίζω και προσπαθώ– από εκείνους που προσπαθούν με το έργο τους να είναι ευχάριστοι στους ισχυρούς. Εξαιτίας αυτών των αμαρτημάτων απλά… δεν υπάρχω, ούτε εγώ ούτε οι 1.300 σελίδες που έγραψα.
Ας κλείσω όμως αυτήν την προσωπική παρένθεση. 

Το τρομερά “αποκαλυπτικό” στα έγγραφα του κ. Ρατζένκο, αναφέρονται στην στρατιωτική βοήθεια που έστειλε η ΕΣΣΔ στον Δημοκρατικό Στρατό και στο ΚΚΕ. Εξοπλισμός πεζικού και 60 πυροβόλα… Φυσικά και 100.000 δολάρια… Αλλά δεν περίσσευαν ούτε καν άρβυλα! 

Θα μπορούσε να είναι αστείο αν απλά δεν ήταν χυδαίο. Μιλούμε για έναν πόλεμο ανάμεσα σε δύο ελληνικούς στρατούς και σε δύο παρατάξεις, φορείς διαφορετικών ταξικών συμφερόντων.

Η εμπλοκή Βρετανίας και ΗΠΑ

Πόλεμο που κράτησε περισσότερο από τρία χρόνια και προκάλεσε 60.000 νεκρούς. 

Η μία πλευρά, η κυβερνητική, είχε στο πλευρό της αρχικά την Βρετανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια τις ΗΠΑ. Στηρίχθηκε από αυτές, εξαρτήθηκε από αυτές, καθοδηγήθηκε από αυτές. 

Οι Βρετανοί είχαν δύο δικές τους μεραρχίες στην πρώτη φάση του Εμφυλίου. Οι Αμερικανοί πέντε χιλιάδες “συμβούλους” στην ουσία αληθινούς διοικητές των κυβερνητικών μονάδων. Συν τον πραγματικό αρχιστράτηγο, τον στρατηγό Βαν Φλητ.
Ο κυβερνητικός στρατός εξοπλίστηκε με κάθε είδους όπλο από τις δύο αυτές δυνάμεις. 

Μόνο η στήριξη των ΗΠΑ αποτιμήθηκε σε περισσότερα από δύο δισ. δολάρια της εποχής (πολλαπλασιάστε επί δεκαπέντε τουλάχιστον για την σημερινή αξία).

 Και ο “διακεκριμένος” ιστορικός έχει να μας πει ότι το άλλο στρατόπεδο πήρε 100.000 δολάρια από την ΕΣΣΔ! 

Μα την αλήθεια! Τι “αποκάλυψη”!

Το επόμενο έγγραφο “δικαιώνει” το περίφημο Τρίτο Ψήφισμα του 1946. 

Αυτό με το οποίο άρχισαν οι μαζικές εκτελέσεις που ξεκίνησαν τον Εμφύλιο. Την «απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Ελληνικής Επικράτειας». 

Υπογραμμίζεται σε αυτό η φράση «…με την μίνιμουμ επιδίωξη να του αποσπάσουμε (του εχθρού, των κυβερνητικών) ένα σοβαρό κομμάτι από τη βόρειο Ελλάδα».

Το υπονοούμενο σαφές: το ΚΚΕ στόχευε στο να αποσπάσει ελληνικό έδαφος για να το δώσει στην Αλβανία ή όπου αλλού! 

Αλλά ούτε και εδώ ο “διακεκριμένος” και τα έγγραφά του λένε κάτι το νέο. Απλά διαστρεβλώνουν έντεχνα το παλιό. 

Από τον Σεπτέμβριο του 1947 ο Δημοκρατικός Στρατός εφαρμόζει το “Σχέδιο Λίμνες”, το οποίο στοχεύει στην δημιουργία μια μόνιμης και σταθερής ελεύθερης επικράτειας στην βόρεια Ελλάδα.

Επαναφορά διχασμού

Στην επικράτεια αυτή θα μπορούσε να εγκατασταθεί η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση σε τρόπο ώστε αποκτήσει κρατική οντότητα και να διεκδικήσει την διεθνή αναγνώριση. 

Οι τιτανομαχίες ανάμεσα στον κυβερνητικό στρατό και τον Δημοκρατικό Στρατό στο μέτωπο της Πίνδου στα 1948-1949 για την προάσπιση ή την κατάλυση –όπως το θέλει κανείς– αυτής της ελεύθερης επικράτειας έγιναν.

Ας αφήσουμε όμως το χθες και να επανέλθουμε στο σήμερα.

 Σε τι χρησιμεύει σήμερα η επιμονή στο ότι οι κομμουνιστές υπήρξαν όργανα ξένων δυνάμεων που επιβουλεύονταν την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Ελλάδας; 

Σε τι χρησιμεύει σήμερα η επιμονή στην εγκληματική φύση του σοβιετικού καθεστώτος και των κομμουνιστών; 

Σε τι χρησιμεύει σήμερα η περί προδοτών της φυλής και του έθνους φιλολογία και οι “αποκαλύψεις” περί έμφυτης διάθεσης προδοσίας των εχθρών της παρούσας κοινωνικής τάξης στην χώρα;

Ειλικρινά είναι να απορεί κανείς. 

Δεν είναι μια συζήτηση που μπορεί να εξυπηρετήσει την “συντηρητική” παράταξη στην χώρα μας και την άρχουσα τάξη. Σε τελευταία ανάλυση δεν συμφέρει αυτούς τους χώρους η συζήτηση περί “κυνηγών κεφαλών”, περί διαπόμπευσης πτωμάτων, περί στρατοδικείων, περί Μακρονήσου, Γιούρας, Άη Στράτη. 

Εξάλλου άλλοι τα έχουν αναλάβει αυτά στον ελληνικό χώρο – πάλι για “διακεκριμένους”, “αρίστους”, εξ’ αμερικανικών επιφανών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων ορμώμενους πρόκειται.

 Για κάτι τύπους που θεωρούν ότι η Ελληνική Επανάσταση έγινε για να απελευθερωθεί η Αγγλία! 

Εάν δε κανείς θέλει να μιλήσουμε για “απόσπαση μέρους εκ της ελληνικής επικράτειας”, μην πάμε μακριά: 

τα έξι μίλια στο Αιγαίο ή έξω από την Κρήτη, η παραίτηση από εθνική κυριαρχία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο έχουν πολλά, στο σήμερα, να μας πουν γι’ αυτό.

Από:

https://www.imerodromos.gr/i-essd-to-kke-kai-oi-apokalypseis-katalytiki-i-sygkrisi/

Παρουσίαση Τίτλου-Κειμένου: https://revolucionhellas.blogspot.com/

#απ_τη_ζωή -Να Πάνε Σχολείο να Ζεσταθούνε...

Στέλιος Παλαρμάς:
Ήταν μια από τις μέρες που τα σχολεία ήταν κλειστά λόγω της κακοκαιρίας. Είχα πάει στο σούπερ μάρκετ και συνάντησα δυο μαθητές μου με την μαμά τους.

- Γεια σας, κύριε, τι κάνετε?

- Καλά , εσείς? Ξεκούραση και παιχνίδι είμαι σίγουρος.

- Ποτέ θα ανοίξουμε, κύριε?

- Δεν ξέρω, πιθανά αύριο.
Τότε καθώς έφευγαν γυρίζει η μητέρα και μου λέει:

- Να πάνε σχολείο να ζεσταθούν.

Γροθιά στο στομάχι.
Στο βλέμμα της συνυπήρχαν η ντροπή, η απόγνωση και ο θυμός.
Ο παραπάνω διάλογος είναι χαρακτηριστικός της απόγνωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, τα καύσιμα, η ακρίβεια κυριολεκτικά οδηγούν τις περισσότερες οικογένειες να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Το 2022 θέλουν να ζούμε όπως ζούσαν τη δεκαετία του 30.
Σόμπες με το χρονόμετρο, μαγκάλια, μπουφάν μέσα στο σπίτι... Να σκέφτεσαι να πας από το δωμάτιο που έχει ζέστη σε κάποιο άλλο, και επιπλέον κάθε τόσο κάποιοι να χάνουν τη ζωή τους από φωτιές μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Αυτά είναι μια βίαιη παρέμβαση σε κάτι που ο Έλληνας θεωρεί ιερό: το σπίτι του.
Αν δεν μπορείς να σταθείς ούτε στο σπίτι σου τότε τι σου έχει μείνει?
Μόνο ο ξεσηκωμός, θα απαντήσω.
Δεν είναι δυνατόν να οδηγούμαστε σε αυτή την εξαθλίωση και να μην υπάρχει ξεσηκωμός, αντίδραση, διαμαρτυρία.
Δεν είναι δυνατόν αυτός ο λαός να έχει πάθει ένα είδους πολιτικής μαλάκυνσης και να θεωρεί όλα αυτά κάτι σαν φυσικό φαινόμενο.
Ποιοι έλεγαν ότι με την απελευθέρωση της ενέργειας θα δούμε μικρότερους λογαριασμούς?
Ποιοι μέσα από τα καύσιμα επιβάλλουν την πιο άγρια φορολογία?
Ποιοι τα χρήματα του λαού τα δίνουν στους έχοντες?
Ε, δεν είναι δυνατόν να ελπίζεις κάτι από αυτούς!!!
Θα έπρεπε η αντίδραση στους δρόμους να ήταν τσουνάμι που θα τους ανάγκαζε να πάρουν μέτρα προστασίας του λαού.
Τι έχει να χάσει αυτός που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα κτλ., αν βγει στους δρόμους?
Είναι αδιανόητο να μην αντιδρούμε ή να περιμένουμε κάποιους άλλους σωτήρες.
Ελπίζω το επόμενο διάστημα στις διαμαρτυρίες που θα οργανωθούν από τα σωματεία κτλ. να έρθουν όλοι όσοι τώρα ποστάρουν τους λογαριασμούς κ.ά.
Παίδες, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ας το καταλάβετε.

Σ.Π.

#Παπαρατσένκο:Ο Κ. Σκολαρίκος για τον #ΝεοΑντικομμουνισμό κ για τους #«κατσαπλιάδες».

Ο Ρώσος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο John Hopkins, Sergey Radchenko, ανήρτησε πρόσφατα στο twitter αποχαρακτηρισμένα έγγραφα για τις σχέσεις ΚΚΕ-ΕΣΣΔ στη διάρκεια του τρίχρονου αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (1946-1949).

Αν και ορισμένα έχουν δημοσιοποιηθεί στο 4τομο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949 (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2018) και όσα αναφέρουν τα υπόλοιπα είναι γνωστά εδώ και χρόνια, οι αναρτήσεις γνώρισαν ευρεία αποδοχή και αναπαρήχθησαν μαζικά από ακροδεξιούς (και όχι μόνο) του διαδικτύου και του αστικού τύπου, που επιχείρησαν να επαναφέρουν τη μετεμφυλιακή αντικομμουνιστική προπαγάνδα περί «ξενοκίνητου ΚΚΕ που ήθελε να αποσπάσει μέρος της χώρας».

 Με άλλα λόγια, επανέφεραν τη βασική κατηγορία με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές που συμμετείχαν στην ΕΑΜική Αντίσταση (ακόμα και αν δε συμμετείχαν στο ΔΣΕ), αλλά και με την οποία διώχτηκαν αξιοπρεπείς άνθρωποι που δε δέχτηκαν να υπογράψουν δήλωση νομιμοφροσύνης στην καπιταλιστική εξουσία, καταδικάζοντας «το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και τας παραφυάδας των».

Απαντώντας σε αυτή την αντικομμουνιστική αναβίωση σε άρθρο στο Ριζοσπάστη (29-30 Γενάρη 2022) στοιχειοθετήθηκε ιστορικά:

1. Η διαρκής συνεργασία των διάφορων κομματιών της τάξης των καπιταλιστών και των πολιτικών τους επιτελείων με ξένα καπιταλιστικά κράτη:

Στην πρώτη φάση της Κατοχής κάποιοι συνεργάστηκαν με τους Βρετανούς (βασιλιάς, εξόριστη αστική κυβέρνηση, ΕΔΕΣ (1), 

άλλοι με τους Ιταλούς, Γερμανούς και Βούλγαρους κατακτητές (δοσιλογικές κυβερνήσεις, ένοπλες αστικές οργανώσεις (2) κ.ά.). 

Μετά την αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού, όταν η πλάστιγγα του πολέμου έγειρε σε βάρος του φασιστικού Άξονα και στην Ελλάδα κλιμακώθηκε η αντιστασιακή δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις ξεπέρασαν, μπροστά στον κοινό ταξικό κίνδυνο, τις αντιθέσεις τους, συνεργαζόμενες και με τους Βρετανούς και με τους καταχτητές (ο Ράλλης συγκρότησε εις γνώση των Βρετανών τα Τάγματα Ασφαλείας (3), 

ο φιλοβρετανικός ΕΔΕΣ κήρυξε ανακωχή με τις αρχές Κατοχής (4), ο ΕΔΕΣ Αθήνας στελέχωσε τα Τάγματα Ασφαλείας (5), 

η «Χ» συνεργαζόταν με τους Γερμανούς και παραλάμβανε όπλα και από τους Βρετανούς για να χτυπήσει τον ΕΛΑΣ (6) κλπ.). 

Μετά την απελευθέρωση, οι αστικές δυνάμεις προσπάθησαν να διασώσουν την καπιταλιστική εξουσία με την καθοριστική βοήθεια των Βρετανών και στη συνέχεια των Αμερικανών, που εκφράστηκε με παχυλή χρηματοδότηση (Δόγμα Τρούμαν, σχέδιο Μάρσαλ).

Γι’ αυτό και οι διαχρονικοί απολογητές της καπιταλιστικής εξουσίας δε δικαιούνται να μιλάνε για ξένες επεμβάσεις, ειδικά όταν αναφέρονται στη δεκαετία του 1940.

2. Η ΕΣΣΔ και οι χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ήταν επιφυλακτικές απέναντι στον αγώνα του ΔΣΕ (7), επειδή φοβόντουσαν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει πρόσχημα για μια νέα ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον τους, σε μια εποχή που οι ΗΠΑ εξακολουθούσαν να κατέχουν το μονοπώλιο της ατομικής βόμβας.
3. Η συγκρότηση του ΔΣΕ ήταν αποτέλεσμα των εγχώριων συνθηκών, του οργίου τρομοκρατίας του αστικού κράτους και των παρακρατικών συμμοριών του εναντίον των εργατικών-λαϊκών μαζών, που τόλμησαν να «σηκώσουν κεφάλι» στα χρόνια της Κατοχής.

Ενδεικτικά από την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας έως και τις εκλογές του Μάρτη του 1946 είχαν πραγματοποιηθεί 1.289 δολοφονίες και 509 απόπειρες δολοφονιών, 6.671 ξυλοδαρμοί, 18.767 λεηλασίες και καταστροφές σπιτιών, 677 καταστροφές γραφείων εφημερίδων, ΕΑΜικών οργανώσεων και του ΚΚΕ, 165 βιασμοί γυναικών[8], 

ενώ το Δεκέμβρη του 1945 ο υπουργός Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Ρέντης ανακοίνωσε ότι έως τότε είχαν διωχτεί συνολικά 80.000 ΕΑΜίτες (για δήθεν εγκλήματα επί Κατοχής), 40.000 από τους οποίους ήταν υπόδικοι ή κατάδικοι, ενώ εκκρεμούσαν ακόμα 48.000 διώξεις. (9)

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και πριν την απόφαση του ΚΚΕ να συγκροτήσει τον ΔΣΕ, χιλιάδες ήταν όσοι ξαναβγήκαν στο βουνό για να γλιτώσουν από τη δολοφονική επίθεση των καπιταλιστικών δυνάμεων. 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του αστικού στρατού, οι καταδιωκόμενοι που είχαν ξανανέβει στο βουνό αριθμούσαν 2.650 μαχητές το Μάη του 1946 και 4.800 τον επόμενο μήνα. (10)

4. Ο ΔΣΕ αποσκοπούσε με τη δράση του να απελευθερώσει εδάφη, στα οποία θα μεταφερόταν, όπως και στα χρόνια της Κατοχής, η ηγεσία του εργατικού-λαϊκού κινήματος (Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση) και τα οποία θα αποτελούσαν ορμητήριο για την πιο γενικευμένη αντιπαράθεση με το αστικό καθεστώς, με στόχο, όχι την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, όπως και θα έπρεπε, αλλά τον εκδημοκρατισμό του καθεστώτος. Αυτό αποδεικνύουν και οι συνεχείς εκκλήσεις για ειρήνευση από την πλευρά του ΔΣΕ. (11) 

Μόνο όσοι ταυτίζουν την Ελλάδα με την εξουσία των καπιταλιστών, το κατανοούν αυτό ως «προδοσία».

5. Ο ΔΣΕ ζήτησε και έλαβε πολύτιμη βοήθεια από την ΕΣΣΔ και τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όπως και από τους κομμουνιστές και ριζοσπάστες αγωνιστές των καπιταλιστικών χωρών. 

Όμως, η βοήθεια αυτή υπολειπόταν από την αντίστοιχη των καπιταλιστικών κρατών προς τους ντόπιους συμμάχους του και από τις ανάγκες του (12) και δεν ήταν καθοριστική για τη δράση του. 

Ο κύριος οπλισμός προερχόταν από λάφυρα της Κατοχής, αλλά και από όσα αποκόμισε στις συγκρούσεις του με τις αστικές κατασταλτικές δυνάμεις και τους παρακρατικούς. 

 Σύμφωνα με την ιστορία του Γενικού Επιτελείου Στρατού:

«Εκεί ένθα εστράφη ιδιαιτέρως η δράσις των Κ/συμμοριτών υπήρξαν αι ένοπλαι ομάδες ή άτομα εκ των εθνικοφρόνων (…) οι αφοπλισμοί των ενόπλων τούτων υπό των Κ/Συμμοριτών και της αυτοαμύνης καθημερινώς επολλαπλασιάζοντο, εις τρόπον ώστε να αποβώσι πηγή προμηθείας οπλισμού και πυρομαχικών δια τους Κ/συμμορίτας» (13)13. Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, όπ., σελ. 36.

Μια σύνοψη των προηγούμενων αναφέρθηκε στην ομιλία του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα στη Βουλή.

Και ποια ήταν η «ιστορική» απάντηση;

Οι ακροδεξιοί και όχι μόνο επανήλθαν αναφέροντας νέες αναρτήσεις του καθηγητή (απόσπασμα κατά πάσα πιθανότητα σοβιετικής έκθεσης για συνομιλίες με το Βαφειάδη, που παρατίθεται χωρίς ημερομηνία), βάσει της οποίας ο καθηγητής κατάλαβε ότι ο ΔΣΕ το 1947 αποτελούταν κατά 90% από βίαια στρατολογημένους και ότι ο Ζαχαριάδης είχε ερωτικές σχέσεις με τη γυναίκα του Βαφειάδη (χρήσιμη «ιστορική» πληροφορία!).

Τα επιχειρήματά τους γνώρισαν και την αποδοχή «έγκριτων» αστών δημοσιογράφων, όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης (Τα Νέα, 1 Φλεβάρη 2022), που αποφάσισε μαζί με το μετεμφυλιακό αντικομμουνισμό, να επαναφέρει και την αντίστοιχη φρασεολογία και ηθική, αναφέροντας τους κομμουνιστές ως «κατσαπλιάδες». 

Και όλοι μαζί διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, δήθεν για την ανάγκη προστασίας της ιστορικής έρευνας.

Επί της ιστορικής έρευνας λοιπόν

Οι ισχυρισμοί περί εκτεταμένης υποχρεωτικής στρατολόγησης είναι γνωστοί επί χρόνια.

Φαίνονται βάσιμοι στον καθηγητή, που δεν φαντάζεται γιατί κάποιος θα προσχωρούσε στο ΔΣΕ, που αντιμετώπιζε ένα καλύτερα εξοπλισμένο εχθρό.

Διαψεύδονται όμως από τα γεγονότα, τους πρωταγωνιστές και τους ερευνητές της περιόδου. 

Όχι μόνο γιατί δεκάδες χιλιάδες κατατάχθηκαν υπό τους ίδιους όρους στον ΕΛΑΣ, αλλά γιατί δεκάδες χιλιάδες ήταν οι εθελοντικά στρατευμένοι στο ΔΣΕ. 

Ενδεικτικά σε επιστολή του Υπουργού Στρατιωτικών της αστικής κυβέρνησης Γ. Στράτου (Νοέμβρης 1947, δηλαδή πριν ξεκινήσει η επιστράτευση του ΔΣΕ), αναφερόταν:

«…ενώ κατ’ Απρίλιον υπελογίζοντο οι συμμορίται εις 13.500 καθ’ άπασαν την χώραν, εφθάρησαν δε κατά τας έκτοτε συνεχιζομένας επιχειρήσεις περί 8.500 εις φονευθέντας, ανικάνους, συλληφθέντας και παραδοθέντας, ήδη υπολογίζονται εις 17.600, ό εστίν ότι από του Απριλίου μέχρι σήμερον εδιπλασιάσθησαν.» (14)

14. Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, όπ., σελ. 48.

Ακόμα, χιλιάδες ήταν όσοι εξορίστηκαν ή φυλακίστηκαν για να μην καταταγούν στο ΔΣΕ και πολλοί όσοι πέθαναν προσπαθώντας να φτάσουν σε αυτόν. 

Σύμφωνα με τον στρατηγό Ζαφειρόπουλο και τα αρχεία του αστικού στρατού, μόνο τον Ιούλη του 1946, 300 στρατιώτες από τρεις ταξιαρχίες φυλακίστηκαν ως αυτουργοί υποτιθέμενης κομμουνιστικής στάσης και άλλοι 1500 ως φίλα προσκείμενοι. (15) 15. Δημητρίου Ζαφειρόπουλου, Ο αντισυμμοριακός αγών 1945-1949, έκδοση του συγγραφέα, Αθήνα, 1956, 211 και Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Ο ελληνικός στρατός κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα, όπ., σελ. 68-71.

Ταυτόχρονα, το αστικό κράτος, για να αποτρέψει την κατάταξη στο ΔΣΕ και την ενίσχυσή του, έλεγξε τις μετακινήσεις από και προς τα αστικά κέντρα και μετέφερε βίαια αγροτικούς πληθυσμούς, που ζούσαν κοντά στις περιοχές δράσης του ΔΣΕ. 

Η ίδια η αστική κυβέρνηση υπολόγισε τον αριθμό των εκτοπισμένων σε 706.000. (16)16. Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, τόμ. 1ος, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2001, σελ. 593-600.

Ο ΔΣΕ προχώρησε σε επιστράτευση στις απελευθερωμένες περιοχές μόλις το Φλεβάρη του 1948. Στις υπόλοιπες, η επιστράτευση ήταν προσχηματική και αποσκοπούσε στο να αποτρέψει αντίποινα στις οικογένειες των μαχητών του (17). 

Όσον αφορά τους επιστρατευμένους, ο αστός ιστορικός Σόλων Γρηγοριάδης τόνιζε:

«…οι στρατολογούμενοι αφομοιώνονταν ιδεολογικά σε μεγάλο βαθμό (…) ευθυγραμμίζονταν σε ανταγωνιστικότητα με τους παλιούς. Η αντίληψη που επικρατούσε στην άλλη πλευρά, ότι οι καινούριοι αντάρτες υποχρεωτικής στρατολογίας ζούσαν και μάχονταν κάτω από το πιστόλι των πολιτικών επιτρόπων, ήταν ανακριβής…» (18)

Αυτό ερμηνεύει και τα χαμηλά ποσοστά λιποταξίας (μόλις 12-15%) (19), ακόμα και όταν η έκβαση του αγώνα είχε κριθεί.

Αντίθετη ήταν η κατάσταση στον αστικό στρατό, που στρατολογούσε υποχρεωτικά σε όλη τη χώρα. Όπως επισημαίνουν οι (κάθε άλλο παρά κομμουνιστές) Θάνος Βερέμης και David Close:

«Οι περισσότεροι στρατεύσιμοι δεν ένιωθαν καμιά επιθυμία να πολεμήσουν τους συμπατριώτες τους(…) πολλοί έβλεπαν τους αντάρτες σαν θύματα διωγμών και θαύμαζαν το παρελθόν τους στην αντίσταση κατά των Γερμανών (…) το ηθικό του στρατού βρισκόταν σε καταστρεπτικά χαμηλό επίπεδο, όπως αναφέρει ο στρατηγός Θωμάς Παντζόπουλος.» (20)

Και όχι μόνο, αφού ο στρατηγός Τσακαλώτος ανέφερε για το 1948:

«Ολόκληραι Ταξιαρχίαι διαλύονται. Ταξίαρχος κατηγορείται ως φυγάς ή κρυμμένος μακριά από τον αγώνα. Οι φυγάδες γεμίζουν την Καστοριά.» (21)

Και επειδή ο κύριος καθηγητής δε φαίνεται να καταλαβαίνει από τον ηρωισμό και την ανιδιοτέλεια των εργατικών-λαϊκών μαζών που αγωνίζονται για μια δίκαιη υπόθεση, ας ρωτήσει το συνομιλητή του, καθηγητή Νίκο Μαραντζίδη, ο οποίος στο πλαίσιο της δημιουργικής στατιστικής (που χρησιμοποιούσε παλιότερα και στις δημοσκοπήσεις) φρόντισε να μειώσει το ποσοστό των βίαια στρατολογημένων σε 70% το 2014 (22) και 50-60% το 2015 (23) (έχει ακόμα χρόνια για να προσεγγίσει την πραγματικότητα).

Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω;

Ότι οι αποσπασματικές αναρτήσεις εγγράφων ή πολύ περισσότερο κομματιών εγγράφων χωρίς ημερομηνία, που ακολουθούνται από παράθεση σύντομων σχολιασμών, αλλά δε διασταυρώνονται από άλλες ιστορικές πηγές και δεν εντάσσονται στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής δεν είναι ιστορική επιστήμη, αλλά αστική προπαγάνδα, μαζικής παραγωγής και κατανάλωσης.

Η προπαγάνδα αυτή μπορεί να είναι χρήσιμη στον αντικομμουνιστή – κατά δήλωσή του – Radchenko και στους ντόπιους ομοϊδεάτες του, για να συκοφαντήσουν κορυφαίες στιγμές του εργατικού-λαϊκού κινήματος (που τους «στοιχειώνουν» ακόμα) και να προωθήσουν τα σημερινά αντιλαϊκά σχέδια της καπιταλιστικής εξουσίας, αλλά δεν έχει σχέση με την ιστορική έρευνα και αλήθεια.

*Ο Κώστας Σκολαρίκος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ & υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας

1. Κρις Γουντχάουζ, Το μήλο της έριδος, εκδ. «Εξάντας», Αθήνα, 1976, σελ. 12.
2. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949, τόμ. Β1, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2018, σελ. 211.
3. Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ (επιμ.), Δεκέμβρης του ‘44. Κρίσιμη ταξική σύγκρουση, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2014, σελ. 80.
4. Ηλίας Χρυσοχοΐδης, «Ένας στρατηγός της Βέρμαχτ αφηγείται…», Το Βήμα της Κυριακής, 9 Μάρτη 2014.

5. Κομνηνός Πυρομάγλου, Η Εθνική Αντίστασις ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ-ΕΚΚΑ, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1975, σελ. 246,256.
6. Δημήτρης Κουσουρής, Δίκες των δοσίλογων 1944-1949, εκδ. Πόλις, Αθήνα, 2014, σελ. 101 και 316.

7. Μήτσος Παρτσαλίδης,Διπλή αποκατάσταση της Εθνικής Αντίστασης, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα, 1978,σελ. 199, Ιορντάν Μπάεφ, Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Διεθνείς διαστάσεις, εκδ. Φιλίστωρ, Αθήνα, 1997σελ. 100-102 και Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, Σελίδες από το απόρρητο ημερολόγιο, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 1999, σελ. 173.
8. Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας, εκδ. Παττάκης, Αθήνα, 1998, σελ. 32.
9. Η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ (1946-1949), εκδ. Ριζοσπάστης – Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1998, σελ. 137.

10. Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Ο ελληνικός στρατός κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα, εκδ. ΔΙΣ, Αθήνα, 1971, σελ. 46.
11. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949, τόμ. Β2, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2018, σελ. 413, 542 κ.ά..

12. Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, Εγγραφο 536889, «Δύο χειρόγραφα γράμματα του Ν. Ζαχαριάδη προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ, σ. Στάλιν», όπως παρατίθεται στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949, τόμ. Β2, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2018, σελ. 374-375.

13. Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, όπ., σελ. 36.
14. Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, όπ., σελ. 48.
15. Δημητρίου Ζαφειρόπουλου, Ο αντισυμμοριακός αγών 1945-1949, έκδοση του συγγραφέα, Αθήνα, 1956, 211 και Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Ο ελληνικός στρατός κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα, όπ., σελ. 68-71.

16. Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, τόμ. 1ος, εκδ. Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2001, σελ. 593-600.
17. Αρίστος Καμαρινός, Ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Πελοπόννησο, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2000, σελ. 211.
18. Σόλων Ν. Γρηγοριάδης, Ο εμφύλιος 1946-1949, τόμ. Α΄, εκδ. Φυτράκη, Αθήνα, 1979, σελ. 152.

19. Νίκος Κυρίτσης, Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2012, σελ. 514.
20. David H. Close – Θάνος Βερέμης, «Ο στρατιωτικός αγώνας, 1945-49» στο David H. Close (επιμ.), Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος 1943-1950, εκδ. Φιλίστωρ, Αθήνα, 1996, σελ. 141.

21. Θρασύβουλος Τσακαλώτος, 40 χρόνια στρατιώτης της Ελλάδας, τόμ. Β΄, έκδοση του συγγραφέα, χ.χ., σελ. 162.
22. Ραδιοφωνική εκπομπή «Από τον πόλεμο του ‘40 έως τη Χούντα του ‘67», ΣΚΑΪ, 6 Απρίλη 2014.

23. Στάθης Ν. Καλύβας – Νίκος Μαραντζίδης, Εμφύλια Πάθη: 23 ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2015, σελ. 418-421.

Πηγή: Το Ποντίκι

Διαμόρφωση κειμένου: https://revolucionhellas.blogspot.com/

Εκατομμύρια Θάνατοι λόγω βλακείας.

 

 

Panagiotis Houpas 

Εκατομμύρια θάνατοι λόγω βλακείας.

Δημοσιεύτηκε σήμερα μια μελέτη διεθνούς συνεργασίας, σχετική με την αντοχή των βακτηρίων στα αντιβιοτικά.
Αν οι ερευνητές δεν έχουν πέσει πολύ έξω (χρησιμοποίησαν προγνωστικά στατιστικά μοντέλα και, όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι, τα αποτελέσματά τους υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς), το συμπέρασμα είναι τραγικό.
Ακόμα και έξω αν έχουν πέσει όμως, η διεθνής εμπειρία είναι εξίσου τραγική:
Πολλά βακτήρια, γνωστά από παλιά και εύκολα αντιμετωπίσιμα, έχουν γίνει πλέον τέρατα. 

Είναι τώρα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και χρειαζόμαστε νέα φάρμακα και νέες στρατηγικές εναντίον τους.
Στην προαναφερόμενη εργασία οι επιστήμονες απέδωσαν περίπου 1.200.000 (1,2 εκατομμύρια) θανάτους από βακτηριακές λοιμώξεις στην αντίσταση των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, μόνο για το έτος 2019, παγκοσμίως.
Ο κύριος λόγος για την τραγωδία είναι η κατάχρηση αντιβιοτικών.
Χάνουμε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, επειδή παίρναμε και δίναμε (και παίρνουμε και δίνουμε) αντιβιοτικά άκριτα και ασυλλόγιστα. Τα βακτήρια (κυρίως) «πιέστηκαν» και έγιναν ανθεκτικά, στον αγώνα τους για επιβίωση.
Τι κι αν όλοι (ΟΛΟΙ) οι διεθνείς υγειονομικοί φορείς φωνάζουν ολημερίς και ολονυχτίς;
Τι κι αν τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν δράση στις ιογενείς λοιμώξεις;
Όταν ο άρρωστος και, δυστυχώς, ο γιατρός του μένουν προσκολλημένοι στη βλακεία, το αποτέλεσμα σε επίπεδο παγκόσμιας δημόσιας υγείας είναι θανατηφόρο.
Ειδικά ο μέσος Έλληνας ασθενής και ο μέσος Έλληνας γιατρός έχουν ακλόνητες πεποιθήσεις.
Ο Έλληνας ασθενής υπακούει στην «παράδοση» («έχω πυρετό, άρα κρύωσα, άρα πρέπει να πάρω αντιβίωση»).
Ο Έλληνας γιατρός υπακούει στους νόμους της πιάτσας («ο άρρωστος δεν μπορεί να φύγει χωρίς αντιβιοτικά, αν του το γυρίσει σε πνευμονία θα βρω κανένα μπελά», «κι εγώ να μην του τα γράψω θα πάει σε άλλο γιατρό και θα τα πάρει και θα χάσω και τον πελάτη»).
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά χάνουμε πολυτιμότατα φάρμακα και τα βακτήρια χορεύουν.
Μία (ΕΦΑΠΑΞ) δόση αζιθρομυκίνης μπορούσε κάποτε να χτυπήσει τη χολέρα, τώρα αυτό είναι αμφίβολο.
Κατά τα άλλα ο αξιότιμος Έλληνας συνάδελφος της πιάτσας γράφει αφειδώς αζιθρομυκίνη για την COVID-19 (καμία δράση, κανένα αποτέλεσμα).

Κατά τα λοιπά το Σαββατοκύριακο έρχεται βαρύς χειμώνας που δεν θα πρέπει όμως να μας τρομάζει, διότι ο χειμώνας της ανθρώπινης βλακείας είναι χειρότερος.
Πηγή:
https://www.facebook.com/.../a.41037095.../10160240283258470

Οι «πανηγυρισμοί» ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ για τον «East Med» μετατράπηκαν σε «θρήνο»...

Με αφορμή την απόσυρση των ΗΠΑ από τον αγωγό «East Med», ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, σημειώνει τα εξής σε άρθρο του στο «Παρόν της Κυριακής»:

«Πριν λίγες μέρες οι ΗΠΑ, με τη μορφή "non paper", έστειλαν ένα μαντάτο στις κυβερνήσεις της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου και τους μήνυσαν πως αποσύρονται από τη στήριξη του ενεργειακού αγωγού "East Med", ο οποίος προορίζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο δια μέσου της Ελλάδας και της Ιταλίας, στην Ευρώπη.

Στο αιτιολογικό της απόφασης, μαζί με την επίκληση προβλημάτων "οικονομικής και εμπορικής βιωσιμότητας" και στην έμφαση που δίνει για πιο "πράσινες" μορφές Ενέργειας ή ακόμα και την προώθηση στην αγορά φυσικού αερίου made in USA, προς το συμφέρον των αμερικανικών μονοπωλίων, αναφέρεται ότι το σχέδιο για τον "East Med" αποτελεί "εστία εντάσεων στην περιοχή".

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, που υπερψήφισαν και ύμνησαν τον αγωγό και τον ρόλο των ΗΠΑ, τον Μάη του 2020 στη Βουλή, εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Γιατί αυτός ο αγωγός, που υπηρετεί τα συμφέροντα των αστικών τάξεων της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Κύπρου και σχεδιάστηκε για να υπηρετήσει την "απεξάρτηση" της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, χρησιμοποιήθηκε ως μέσο καλλιέργειας ψεύτικων προσδοκιών και εξαπάτησης του λαού.

Βεβαίως, το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της αμηχανίας τους είναι ότι οι Αμερικανοί -τους οποίους τα αστικά κόμματα αντιμετωπίζουν ως "προστάτες-σωτήρες"- μιλώντας για "εστία εντάσεων στην περιοχή" δικαιώνουν τις θέσεις του τουρκικού αστικού κράτους για τις θαλάσσιες ζώνες και φουσκώνουν τα πανιά των διεκδικήσεών του στην περιοχή.

Οι απολογητές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ανησυχούν για ενδεχόμενη "στροφή" των ΗΠΑ και προσέγγιση της Τουρκίας στο πλαίσιο του στόχου τους να διαμορφωθούν όροι για τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο (και το Αιγαίο) προς όφελος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ενεργειακών κολοσσών, με θύμα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, σε συνδυασμό με το "παζάρι" για πιο ενεργή συμμετοχή της Τουρκίας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και την αποδυνάμωση της ρωσικής επιρροής.

Οι εξελίξεις αποδομούν βασικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που μίλησαν για "ιστορική συμφωνία" και συνέδεσαν τον αγωγό με την ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας. Ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας της κυβέρνησης της ΝΔ, για να αναδείξει τη συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, ανέφερε ότι "εγώ ήμουν ο δρομέας στα τελευταία μέτρα. Ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ".

Το ΚΚΕ καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, αποκάλυψε τα αστικά παραμύθια και τεκμηρίωσε ότι ο "East Med" (όπως και οι άλλοι ενεργειακοί αγωγοί) δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα του λαού, υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ενεργειακών ομίλων, συνιστά εργαλείο των ΗΠΑ και της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με τη Ρωσία, τροφοδοτεί τις αντιθέσεις της τουρκικής και της ελληνικής αστικής τάξης, πολύ περισσότερο που ο αγωγός προωθείται χωρίς να έχουν οριοθετηθεί οι ΑΟΖ στην περιοχή.

Ταυτόχρονα, οι βουλευτές του ΚΚΕ σημείωσαν ότι η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, υποστηριχτές του αγωγού, "πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες", αποκρύπτουν προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν στη ματαίωση του "East Med".

Ανεξάρτητα από την τύχη του αγωγού, οι θέσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται και στην πράξη αποδεικνύεται πως η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οι ενεργειακές συμφωνίες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό και οι αμερικανικές βάσεις, που μετατρέπουν τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου, στρέφονται κατά άλλων λαών, βάζουν τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.

Από αυτά εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα, χρήσιμα για την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, παίρνοντας υπόψη ότι η αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας απαιτεί ριζικές αλλαγές, οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, διεθνείς σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου οφέλους των λαών και αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες».

902.gr

"Κάτω απ' τη Μύτη σου" αλλά και Κάτω απ' τη Μύτη του Παιδιού σου...

Μια συγκλονιστική επιστολή του πατέρα της Αρετής Παληού, που αποκάλυψε τη σεξουαλική της κακοποίηση, έφτασε στον «Ριζοσπάστη»

Κανένα άλλο κακοποιημένο παιδί στο σκοτάδι: Δικαίωση για όλους μας!

* * *

«Από τη στιγμή που φέρνεις το παιδί σου στη ζωή, του δίνεις κρυφά, χωρίς να το ξέρει, ισόβια υπόσχεση ότι θα είσαι πάντα εκεί, δίπλα του, να το αγαπάς και να το φροντίζεις χωρίς αντάλλαγμα. Δεν πρέπει να περιμένεις αντάλλαγμα, ούτε καν την αγάπη του. Αυτή είναι στο χέρι σου να την κερδίσεις. Και την κερδίζεις. Και το αγαπάς. Και σε αγαπάει. Κοιμάσαι ήσυχος γονέας, γιατί είσαι σίγουρος ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορείς, ώστε να ζήσει όσο γίνεται πιο ευτυχισμένα, μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο δυστυχία. Δεν ξεχνάς ότι πάντα ελλοχεύουν κίνδυνοι, αλλά προχωράς κάνοντας κάθε μέρα το καλύτερο που μπορείς... Ωσπου τελικά, έρχεται η μέρα που διαπιστώνεις ότι δεν μπόρεσες να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο έγκαιρα. Γιατί η ανθρωπότητα όλα τα κατάφερε, εκτός από το να εξοντώσει τους κακούς.

Όλα λοιπόν ξεκινούν από τη στιγμή που το παιδί σου βρίσκει το κουράγιο να σου μιλήσει για τον "Γολγοθά" που ανέβαινε μόνο του τόσον καιρό. Τόσον καιρό έβλεπες δείγματα, αλλά τα απέδιδες στην εφηβεία. Το πρώτο μου παιδί την αντιμετώπισε ήπια... Το δεύτερο, η Αρετή, σκέφτηκα, μάλλον την περνάει δυσκολότερα.

Σε μια τόσο τρυφερή ηλικία (13 - 16 ετών) όση αγάπη και εμπιστοσύνη κι αν έχεις καταφέρει να χτίσεις με το παιδί σου, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι τότε το παιδί ξεκινά να ανακαλύπτει πια τον κόσμο μόνο του. Δεν του αρκούν όσα του έχεις πει και όσα του λες. Αρχίζει να σε αμφισβητεί, νομίζει πως μπορεί να τα καταφέρει μόνο του. Τότε λοιπόν έρχεται ένας επιτήδειος και "κάτω απ' τη μύτη σου" αλλά και κάτω απ' τη μύτη του παιδιού σου, δρα μεθοδικά ώστε να πλάσει με τις δικές του ειδεχθείς ορέξεις και πεποιθήσεις ένα σεξουαλικό έρμαιο, ένα παιχνιδάκι.

Ενοχοποιείς ως πατέρας ή ως μάνα τον εαυτό σου. Σκέφτεσαι ότι εσύ έφταιξες. Μέγα λάθος. Κανένας πατέρας και καμιά μάνα δεν πρέπει να ενοχοποιούν τους εαυτούς τους. Ούτε το θύμα πρέπει να ενοχοποιεί τον εαυτό του. Ο μόνος ένοχος είναι ο κακοποιός.

Η κόρη μου η Αρετή κακοποιήθηκε ψυχικά και έπειτα σεξουαλικά από ένα τέρας που εισχώρησε στην οικογένειά μας, από τα 13 μέχρι και τα 16 της, που δεν άντεξε άλλο και μας μίλησε για την κακοποίηση που δεχόταν. Αμέσως πήγαμε στην αστυνομία με την μητέρα της, εν έτει 2015. Έκτοτε μέχρι σήμερα, έχουμε πάει στα δικαστήρια για ανακρίσεις, καταθέσεις και όλες τις άλλες διαδικασίες που προστάζει ο νόμος, πάνω από 30 φορές. Τα αδικήματα χωρίστηκαν σε πλημμελήματα και σε κακουργήματα, καθώς τα πλημμελήματα ήταν προς παραγραφή. Για το κακούργημα, τόσα χρόνια μετά, δεν έχει οριστεί δικάσιμος. Ο κατηγορούμενος δικηγόρος, μάλιστα, μας έκανε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, όταν μάλιστα κατηγορείται και για κακοποίηση άλλων δυο μικρών κοριτσιών, αδελφών, 9 και 11 ετών κατ' εξακολούθηση. Πού είναι η δικαιοσύνη;

Σε λίγες μέρες, με κίνδυνο να παραγραφούν τα πλημμελήματα της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας και της διακίνησης πορνογραφίας ανηλίκων μετά από εφτά χρόνια, οδηγούμαστε ξανά (20 Ιανουαρίου) ενώπιον της Δικαιοσύνης... Και αναμένουμε να οριστεί δικάσιμος για το κακούργημα. Είμαστε ευτυχείς, όμως, γιατί τώρα η Αρετή δεν είναι μόνη της. Υπάρχουν τα άλλα δύο κορίτσια και με το δικαστήριό τους να έχει οριστεί τον Μάιο, αισθανόμαστε ότι θα δικαιωθούμε κι εμείς μαζί τους.

Στηρίζοντας ως πατέρας την κόρη μου σε αυτό που πέρασε και περνάει μέχρι σήμερα, θέλω να πω στους γονείς αυτό που βαθιά πιστεύω: Χωρίς καμιά ντροπή και δισταγμό στηρίξτε τα παιδιά σας, μην αφήνετε τα θέματα στο σκοτάδι. Αυτοί που κάνουν τέτοιες πράξεις πρέπει να καταγγέλλονται και να οδηγούνται στη Δικαιοσύνη. Να μην βιώσει κανένα άλλο παιδί τον εφιάλτη που έζησε η κόρη μου. Θέλω να τιμωρηθούν όσοι έβλαψαν το παιδί μου και του έκαναν κακό στην πιο τρυφερή του ηλικία.

Την ψυχή και τα χρόνια που της έκλεψαν, δεν μπορώ να της τα δώσω πίσω. Μπορώ όμως και θα παλέψω να την βοηθήσω μέχρι να δικαιωθεί. Και θα το κάνω. Και θα το κάνουμε όλοι μαζί, σαν οικογένεια».

https://www.902.gr/eidisi/koinonia/282859/kanena-allo-kakopoiimeno-paidi-sto-skotadi-dikaiosi-gia-oloys-mas?fbclid=IwAR2nR6xWCAX7WjNj_CiG-hugnj6HgpAOjPhmAF0TrTLW_cDMNJJ728Pw6A8

Άγνωστες πτυχές της ζωής του Στέλιου Σεραφείδη

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΔΗΣ

«Ασχοληθήκαμε με τον αθλητισμό αλλά οι ζωές μας ήταν ταγμένες στον αγώνα»

Αγνωστες πτυχές της ζωής του παλαίμαχου άσου της ΑΕΚ και σπουδαίας μορφής του ελληνικού ποδοσφαίρου

Από επίσκεψη κλιμακίου του ΚΚΕ στο σπίτι του λίγο καιρό πριν «φύγει» από τη ζωή

Στη μνήμη του παλαίμαχου τερματοφύλακα της ΑΕΚ και σπουδαίας μορφής του ελληνικού ποδοσφαίρου, Στέλιου Σεραφείδη, που «έφυγε» από τη ζωή πριν από λίγες μέρες, σε ηλικία 86 ετών, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει άγνωστες πτυχές της ζωής του.

 Μιας ζωής δεμένης με την πλούσια αγωνιστική πορεία στα γήπεδα, αλλά παράλληλα και με τα ιδανικά του ΚΚΕ, με τα οποία γαλουχήθηκε από μικρό παιδί στο οικογενειακό του περιβάλλον.

Γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1935. Παιδί οικογένειας προσφύγων με λαϊκές καταβολές, είχε αποκτήσει άμεσες επαφές με ανθρώπους ενταγμένους στον ταξικό αγώνα και στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ κατά την περίοδο της Κατοχής. Επαφές οι οποίες τον στιγμάτισαν και τον επηρέασαν, στάθηκαν καθοριστικές για τη μετέπειτα στάση ζωής που κράτησε. 

«Ασχοληθήκαμε με τον αθλητισμό αλλά οι ζωές μας ήταν ταγμένες στον αγώνα», είχε δηλώσει ο ίδιος σε βίντεο που προβλήθηκε σε εκδήλωση του ΚΚΕ το 2018 με θέμα την επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα πολιτικά του πιστεύω τον συνόδευσαν τις δεκαετίες (1950 - 1960) που μεσουρανούσε στα ελληνικά γήπεδα, με τον ίδιο να μην τα κρύβει ποτέ, ακόμα και σε δύσκολες στιγμές.

Το πολύτιμο υλικό για τις άγνωστες πτυχές της ζωής του Στέλιου Σεραφείδη παραχώρησε στον «Ριζοσπάστη» ο δημοσιογράφος Νίκος Αγγελίδης και βασίζεται σε προσωπική συνέντευξη με τον παλαίμαχο άσο της ΑΕΚ, συνέντευξη η οποία μέχρι σήμερα παραμένει αδημοσίευτη.

Τα χρόνια της Κατοχής

Μιλώντας για τις εικόνες που είχε, μικρό παιδί τότε, από την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης, αναφέρεται στον αδελφό του, αντιστασιακό, Γρηγόρη Τριανταφυλλίδη, ο οποίος ήταν 24 χρόνια μεγαλύτερός του. 

«Χριστούγεννα ήταν μια φορά όταν είδα ξαφνικά τον αδερφό μου. Καθόμουνα στο παράθυρο, 6 η ώρα, σούρουπο, παραμονές Χριστουγέννων. Είδα μια μορφή με γενειάδα και αυθόρμητα φώναξα "μαμά, ο Γρηγόρης". Μετά από εκείνη τη συνάντηση ξανανέβηκε στο βουνό και μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος δεν τον ξαναείδαμε, ούτε είχαμε νέα του... Οταν γύριζε από τον πόλεμο, στη Χαλκίδα τον τραυμάτισαν οι γερμανοτσολιάδες στο αριστερό του χέρι και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας, πριν έρθει εδώ... Μετά δεν ξανάφυγε, και λόγω του τραύματος αυτού... Μετά τον στείλανε εξορία, στη Μακρόνησο».

Αναφέρεται επίσης σε ένα περιστατικό πριν δει τον αδελφό του εκείνα τα Χριστούγεννα. 

«Οταν παίζαμε οι πιτσιρικάδες στη γειτονιά κουτσό - το σπίτι τότε ήταν στην παλιά Καβάλας - πέρασε ένας, τον είχε στείλει ο αδερφός μου - αυτό το μάθαμε εκ των υστέρων. Ηρθε ο "αγγελιαφόρος" σε μένα: "Ο Πάρης ξέρεις πού μένει εδώ;". Πάρη δεν έχουμε στη γειτονιά, του απαντώ. Μετά αφού τελείωσε ο πόλεμος μάθαμε ότι τον είχε στείλει ο αδερφός μου να έρθει, να ειδοποιήσει ότι ήταν εντάξει, να μην ανησυχούμε».

Αγωνιζόμενος ως τερματοφύλακας της ΑΕΚ απέκτησε το παρατσούκλι «αγριόγατος» για τις εμφανίσεις του

Μιλώντας για μερικές ακόμα χαρακτηριστικές εμπειρίες στα χρόνια της Κατοχής που τον σημάδεψαν, αναφέρει:

 «Θυμάμαι, πιτσιρικάς, βάζαμε μαζί με τον Σάββα Παπάζογλου (αδελφικός φίλος και γείτονας, μετέπειτα παίκτης του Ολυμπιακού με σπουδαία πορεία) κουπόνια του Κόμματος στα δάχτυλα των ποδιών μας, στα νύχια, και τα τυλίγαμε με γάζα... Πιτσιρικάδες τότε, με σωβρακάκια γυρνάγαμε και ξυπόλητοι. Πηγαίναμε από τη Μητρόπολη με τα πόδια σε μια γειτονιά στην Καβάλας, στο καφενείο του Λεωνίδα, που ήταν η "φωλιά" των κομμουνιστών. Ηταν όλοι αριστεροί. Το παρατσούκλι τους ήταν "κούνελοι". Στην Καβάλας, προς το ποτάμι, 200 μέτρα από το ποτάμι. Εκεί ήταν στέκι των κομμουνιστών».

Συγκλονιστικές είναι και οι αναφορές του στο κάψιμο του Αιγάλεω από τους ναζί: 

«Πιτσιρίκος εγώ είχα πάει να μαζέψω κονσέρβες, με μια τσάντα από καραβόπανο που μου είχε φτιάξει η μάνα μου σε ένα γκέτο των Γερμανών κοντά στην πλατεία Μεταξουργείου, που πετάγανε κονσέρβες, τα τυριά. Την ίδια μέρα είχε προηγηθεί επεισόδιο με ΕΛΑΣίτες και Γερμανούς - Ιταλούς στην άλλη γέφυρα, στην Ιερά Οδό, και είχε σκοτωθεί ένας Γερμανός. Οταν ειδοποιήθηκαν οι υπόλοιποι από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου κατέβηκαν προς το Αιγάλεω. Μέχρι να φτάσω εγώ στο σπίτι οι Γερμανοί καίνε, σκοτώνουν. Το Μπαρουτάδικο στις φλόγες. Στα καμίνια όλοι σκοτωμένοι. Στη σειρά είχαν σκοτώσει όλους τους εργάτες με τις τραγιάσκες. Τα καμίνια ήταν στου Σαρακάκη παράλληλα στις γραμμές, μέχρι την Πέτρου Ράλλη. Σκοτώσανε όλους τους καμιναρέους (...) Πήγα στο σπίτι, οι δικοί μου με έψαχναν και αγωνιούσαν. Μετά με πήραν και φύγαμε προς το Χαϊδάρι για να κρυφτούμε σε κάτι χωράφια...».

Περιγράφει άλλο ένα περιστατικό:

 «Αφού φύγανε οι Γερμανοί έπεσε ο κόσμος, Περιστέρι, Αιγάλεω, τις γύρω περιοχές, να πάνε να πάρουν πράγματα από τον στρατώνα, εκεί που είναι σήμερα στο Νοσοκομείο "Αττικόν", εκεί ήταν το περίφημο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου... Μόλις περνάς τα ΤΕΙ, έχει τα κεντρικά φανάρια πριν το κολυμβητήριο του Αιγάλεω. Στα φανάρια δεξιά υπήρχε ένα καφενείο, είχε ένα πηγάδι και μια στέρνα, μια μικρή στερνούλα. Εχουμε πάει να μαζέψουμε ξύλα... Αλλά δεν προλαβαίνουμε με τον Σάββα τον Παπάζογλου. Οι Γερμανοί τι είχαν κάνει; Πίσω από το καφενείο είχαν στήσει παγίδες, είχαν ανοίξει λάκκους, είχαν πετάξει σκουπίδια, χώματα και ακαθαρσίες. Εξείχε ένα καδρόνι. Λέω, Σάββα, καδρόνι, πάμε να το πάρουμε. Εγώ πρώτος με το που φτάνω βυθίζομαι κυριολεκτικά στις ακαθαρσίες. Μέχρι τον λαιμό. Αλλά με προλαβαίνει ο Σάββας, θα πνιγόμουν... Πέφτει με το μισό πόδι μέσα στο λάκκο, αλλά καταφέρνει να κρατήσει ισορροπία και με τραβάει έξω από τον λάκκο. Ετσι σώθηκα για δεύτερη φορά μετά το τέλος της Κατοχής, και ενώ αυτοί είχαν φροντίσει να αφήσουν παντού παγίδες». 

Το φαγητό στους φυλακισμένους κομμουνιστές

Ενα από τα περιστατικά που σημάδεψαν τη ζωή του, όπως θα παραδεχτεί και ο ίδιος αργότερα, ήταν αυτό στις φυλακές Χατζηκώστα, όπου η μάνα του μαζί με άλλες γυναίκες πήγαιναν φαγητό στους φυλακισμένους κομμουνιστές. 

Τις περισσότερες φορές τις ακολουθούσε κι εκείνος και άκουγε τις χυδαίες βρισιές των χωροφυλάκων προς τη μάνα του και τις άλλες γυναίκες. 

Περιγράφει: 

«Κοντά στη σημερινή πλατεία Κουμουνδούρου ήταν οι φυλακές Χατζηκώστα, όπου βάζανε όλους τους κομμουνιστές. Είχε μια πόρτα όπως τα μεγάλα τα καουμπόικα τα έργα, μια μεγάλη πόρτα και μια μικρότερη από κάτω, ένα πορτάκι. Οταν πηγαίνανε, ήταν η Χωροφυλακή τότε στην πόρτα. Η μάνα μου και η μάνα του Σάββα Παπάζογλου, μια φορά την εβδομάδα, κάθε δέκα μέρες, φτιάχνανε φαγητό, ένα καζάνι σούπες, χόρτα, ό,τι είχαν, και τα πηγαίνανε στους φυλακισμένους. Να φάνε φαγητό. Αγνωστοι, δεν τους ξέρανε... Να φάνε σήμερα πέντε και αύριο άλλοι τόσοι. Εμένα πάντα η μάνα μου με έπαιρνε μαζί. Ημουνα ο πιτσιρικάς. Ανοιγε το πορτάκι, παίρνανε το καζάνι... Αυτό ήταν, δεν λέγανε τίποτα οι χωροφυλάκοι. Μια από τις πολλές φορές που πήγαμε, ανοίγει το πορτάκι και ακούω τον χωροφύλακα και λέει: "Μωρέ ξεκωλιάρες, πάλι εσείς είσαστε;". Ετσι ακριβώς. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό... Το φαγητό δεν ξέρω τι το κάνανε. Μπορεί και να το πετάγανε κιόλας... Εμείς το δίναμε να το φάνε οι φυλακισμένοι. Κομμουνιστές όλοι οι κρατούμενοι εκεί τότε. Ποτέ δεν γνωρίσαμε κανέναν από τους κρατούμενους. Ούτε αυτοί μας είδαν, δεν ήξεραν ποιος τους έφερνε φαγητό, αν έφτανε τελικά σε αυτούς...».

Το ψηφοδέλτιο το καλό...

Σε άλλο σημείο αφηγείται ένα ακόμα περιστατικό που δείχνει την πίστη του στις ιδέες του, από τη δεκαετία του '80: 

«Θυμάμαι, όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ, ο αδερφός μου ο Μπάμπης ήταν στη Σουηδία μαζί με τον Παπανδρέου και είχε οργανωθεί για τα καλά... Οταν γύρισε εδώ μοίραζε τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ παντού. Είχε δώσει και στη μάνα μου. Η μάνα μου μου είχε εμπιστοσύνη... Οταν πηγαίναμε να ψηφίσουμε μου έλεγε η μάνα μου: Στυλίκο - έτσι με φώναζε - έλα πάρε ψηφοδέλτιο. Και έβγαζε κάτω από την μπλούζα της, κάτω από τη μασχάλη της, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, και μου έδινε. Το άλλο, το καλό, όχι αυτό που διακινούσε ο αδερφός μου...

Ιστορίες πολλές».

Ριζοσπάστης