Οι ΗΠΑ, η Γαλλια, η Αγγλια, Τουρκία, το Ισραήλ στέλνουν βόμβες. Η Κουβα στελνει 2000 γιατρους, 1680 νοσηλευτικό προσωπικό, 35 ιατρικά εργαστήρια, 2 τόνους φάρμακα και 25 000 εμβόλια. Αυτό το μικρό νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής στέλνει ζωή. Η Δύση στέλνει θάνατο. *2000 doctors, 1680 nurses, 35 laboratory technicians, 2 tons of medicine and 25,000 doses of vaccines. THAT is what Cuba is sending to Síria. The USA has already sent its bombs and bullets. Everyone after their own nature.
Στις 18 Φεβρουαρίου του 1952, η ελληνική Βουλή επικύρωσε τη συμφωνία ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ. H ένταξη στο ΝΑΤΟ επικυρώθηκε επί κυβέρνησης Ν. Πλαστήρα. Αρνητικά ψήφισαν μόνο οι βουλευτές της ΕΔΑ και ο ανεξάρτητος βουλευτής Μιχ. Κύρκος.
Τρια χρόνια νωρίτερα, στις 4 του Απρίλη 1949, είχε υπογραφεί συνθήκη δημιουργίας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, του ΝΑΤΟ, στην Ουάσιγκτον. ΗΠΑ, Βέλγιο, Γαλλία, Δανία, Λουξεμβούργο, Ιταλία, Καναδάς, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία ήταν τα αρχικά κράτη που έγιναν μέλη στο ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ είχε ξεκάθαρο στόχο και ρόλο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, ήταν μια βασική επιθετική κίνηση που οργάνωσαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κατά της Σοβιετικής Ένωσης, μετά το Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 50 χρόνια μετά την ίδρυση του το ΝΑΤΟ, πάλι στην Ουάσιγκτον, στις 23 Απριλίου 1999 οι ηγέτες των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ – κι ενώ βομβάρδιζαν τη Γιουγκλοσλαβία, υπέγραφαν τη λεγόμενη συμφωνία για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, διατηρώντας κι επεκτείνοντας τα βασικά του χαρακτηριστικά: μια δολοφονική συμμαχία, ένας παγκόσμιος χωροφύλακας, που υπερασπίζεται συγκεκριμένα συμφέροντα οικονομικά και γεωπολιτικά, μια συμμαχία δολοφόνος των λαών.
66 χρόνια μετά με έναν απλό και σύντομο απολογισμό μπορούμε να θυμηθούμε την «ανθρωπιστική» δράση το ΝΑΤΟ: Οι κατάφωρες παραβιάσεις των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, όπως στις περιπτώσεις της Κύπρου, της Κούβας, της Χιλής, της Παλαιστίνης, της Γρανάδας, του Παναμά, της Λιβύης, της Δομινικανής Δημοκρατίας, της Νικαράγουας, του Σαλβαντόρ, της Βοσνίας, της Γιουγκοσλαβίας, των Βαλκανίων γενικά. Επίσης, τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, με κυρίαρχο το ρόλο των ΗΠΑ, έδειξαν την «ειρηνική» τους διάθεση, πρόθεση και πράξη στον πόλεμο στην Κορέα και στο Βιετνάμ, στην επέμβαση στην Ινδοκίνα, στη Γρανάδα και στον Παναμά, στην επιδρομή στη Λιβύη, στο Λίβανο και τον Περσικό Κόλπο, στο Ιράκ, στις στρατιωτικές επεμβάσεις στις Φιλιππίνες, στη Σομαλία κ.α. Να μην ξεχάσουμε και τις δραστηριότητες των συμμάχων των Αμερικανών, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, στα Φόλκλαντ, στην Αλγερία, και αλλού, όπως επίσης και την εμπλοκή τους εσωτερικά χωρών όπως στο Σαλβαδόρ και στη Νικαράγουα.
Ας πάμε, όμως, και στα… κέρδη της χώρας μας από την ένταξη της στο ΝΑΤΟ, γεγονός που υπερασπίζεται χρόνια τώρα η κυρίαρχη τάξη της χώρας και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι. Ας το θυμηθούμε μια περίοδο που ο «προστάτης» ΝΑΤΟ έχει συγκεκριμένο ρόλο και στα ελληνοτουρκικά (όπως πάντα είχε) αλλά και στο θέμα με την ονομασία των Σκοπίων, ζήτημα το οποίο συνδέεται άμεσα με τα γεωπολιτικά σχέδια των Αμερικανών και των συμμάχων τους.
Ακολουθεί ένας μικρός απολογισμός που αποδεικνύει πως το ΝΑΤΟ έχει συγκεκριμένο ρόλο και στη χώρα μας, αυτόν του υπονομευτή της ανεξαρτησίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, έχει εκθέσει και εκθέτει σε τεράστιους κινδύνους το λαό της χώρας, λόγω της εμπλοκή της στην ιμπεριαλιστική συμμαχία.
Κορέα: Τη δεκαετία του 50 η επέμβαση κρατών – μελών του ΝΑΤΟ στην Κορέα βάφτηκε και με ελληνικό αίμα: από τον Στρατό 183 νεκροί και 610 τραυματίες και οι απώλειες της Αεροπορίας 12 νεκροί και 4 χαμένα αεροσκάφη.
Κύπρος: Η τραγωδία της Κύπρου το 1974 έχει τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ. Δείχνουν πολλά μόνο και μόνο τα στοιχεία που προέκυψαν από την ανάκριση που διεξήχθη στη Βουλή το 1987, για το «φάκελο της Κύπρου», και καταγράφτηκαν στο βιβλίο «Έγκλημα εναντίον της Κύπρου», του τότε βουλευτή του ΚΚΕ, Κώστα Κάππου:
Το ΝΑΤΟ λοιπόν και οι Αμερικάνοι ήταν αυτοί, που σχεδίασαν το πραξικόπημα κατά του Μακάριου – όπως ομολόγησε ο επικεφαλής του πραξικοπήματος στην Κύπρο, ο Γεωργίτσης – και οι συνταγματάρχες το εκτέλεσαν ώστε να δοθεί το πρόσχημα για την τουρκική επέμβαση στο νησί. Ήταν αυτοί, που ασκούσαν «φορτική πίεση» – όπως ομολόγησε ο «πρωθυπουργός» Κόλλιας – για την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια της προέλασης των τουρκικών δυνάμεων. Ήταν αυτοί, που μέσω του 6ου Αμερικανικού Στόλου, της βρετανικής αεροπορίας και των βρετανικών ναυτικών δυνάμεων, έπαιξαν ρόλο προγεφυρώματος – όπως ομολόγησε ο τότε αρχηγός ΓΕΑ Παπανικολάου – για την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο νησί και την αναχαίτιση των ελληνικών δυνάμεων σε περίπτωση που αυτές «εκινούντο». Ήταν αυτοί, που – όπως ανέφερε ο αντιστράτηγος του ΑΕΔ Μπίτος – σε τηλεφωνικές επικοινωνίες του Κίσινγκερ με τον Ετσεβίτ, του έδωσαν την «άδεια» να βυθίσει το ελληνικό αρματαγωγό που βρέθηκε στην περιοχή.
Χούντα: Η χούντα είναι ένα ακόμα «κατορθώματα» των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Παραστρατιωτικές οργανώσεις που είχαν διαβρώσει το στρατό και δρούσαν στη χώρα, όπως ο περιβόητος ΙΔΕΑ, που κορυφαίο του στέλεχος ήταν ο Γ. Παπαδόπουλος, ήταν δικά τους δημιουργήματα. Αναφορικά με τη στάση της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ στη χούντα των συνταγματαρχών, αποκαλυπτικό είναι το τηλεγράφημα της 13ης Γενάρη 1968 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς τον τότε Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα: «1. Αποφασίσαμε να κινηθούμε βραχυπρόθεσμα προς μία σχέση συνεργασίας με το καθεστώς της Αθήνας. Το σχέδιό μας είναι πρώτον να συμβουλευτούμε εντός της βδομάδας στην Ουάσιγκτον τους εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και έπειτα να σας εξουσιοδοτήσουμε να κάνετε επίσημο τηλεφώνημα στον Πιπινέλη. Η τυπική επαφή με τους υπουργούς της χούντας δε θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για την ώρα αλλά είναι ορατή ως το επόμενο βήμα (…)».
Γιουγκοσλαβία 1999: Στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, ολόκληρο το ελληνικό έδαφος παραδόθηκε στη ΝΑΤΟική δολοφονική συμμαχία για το έγκλημα ενάντια στο λαό της Γιουγκοσλαβίας. Μόνο από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο πέρασε η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη: 1.000 αεροσκάφη, 420 πλοία, 510 σιδηροδρομικοί συρμοί, 1.400 φάλαγγες οχημάτων διαφόρων τύπων, 40.000 οχήματα και 60.000 στρατιώτες.
Ιράκ: Η Ελλάδα συμμετέχει και στο έγκλημα του ΝΑΤΟ στο Ιράκ. Το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μάρτη – 30 Απρίλη 2003), 5.270 αεροσκάφη του ΝΑΤΟ με κατεύθυνση το Ιράκ προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας, έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα. Ανάμεσά τους 3.963 μεταφορικά και 307 μαχητικά. Επίσης σταθερά κάθε μέρα απογειώνονταν ή προσγειώνονταν από τη Σούδα πάνω από 20 κατασκοπευτικά, ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενα τάνκερ και ραντάρ, ανθυποβρυχιακά και άλλα αεροσκάφη.
«Κόκκινη προβιά»: Η υπόθεση ξεκινά τη δεκαετία του ’50, όταν η CΙΑ στήνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μιαν απίστευτη τρομοκρατική – παρακρατική επιχείρηση, στο όνομα της αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου». Η επιχείρηση γίνεται γνωστή στην Ιταλία με τον κωδικό «Γκλάντιο». Στην Ελλάδα, το παράρτημα της «Γκλάντιο» ονομάζεται «Κόκκινη προβιά». Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», που το Νοέμβρη του 1990 αποκάλυψε την υπόθεση, ο παρακρατικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ συμπεριλάμβανε κρύπτες με χιλιάδες όπλα που είχαν τοποθετηθεί κάτω από δημόσια κτίρια ή ακόμα και εκκλησίες, και έναν αριθμό «εκπαιδευμένων» να αναλάβουν δράση εφόσον το απαιτούσε η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα. Η συμφωνία της «Κόκκινης προβιάς» υπογράφηκε στις 25 Μάρτη του 1955 από τον πρωθυπουργό Παπάγο και το στρατηγό της CΙΑ Τράσκοτ. Πρόσχημα, βέβαια, ο «κομμουνιστικός κίνδυνος».
Να μην ξεχάσουμε επίσης, τα Ίμια και τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αυτά ήρθαν να επικυρωθούν με τη ΝΑΤΟική συμφωνία της Μαδρίτης, το 1997. Εκεί ήταν, επί ΝΑΤΟικού εδάφους, που η κυβέρνηση Σημίτη υπέγραψε τη συμφωνία για τα«νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»…
Για το Τι συμβαίνει σήμερα σε Αιγαίο και Συρία νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερης μνημόνευσης ήδη τα Ζούμε...αν όμως θέλεις να ρίξεις μία ματιά δες εδώ
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν ότι η Βρετανία εμπλέκεται άμεσα στην «προβοκάτσια» που σημειώθηκε στην Ανατολική Γούτα, στη «σκηνοθετημένη» επίθεση με χημικά όπλα εναντίον αμάχων στην πόλη Ντούμα της Συρίας, ανακοίνωσε σήμερα ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, υποστράτηγος Ίγκορ Κονασένκοφ.
Σύμφωνα με τον ρώσο στρατιωτικό, το ρωσικό υπουργείο εντόπισε όσους συμμετείχαν στα γυρίσματα της σκηνοθετημένης επίθεσης με χημικά όπλα στην πόλη Ντούμα, οι οποίοι και περιέγραψαν πώς έγιναν τα γυρίσματα αυτά.
«Σήμερα, στη διάθεση του ρωσικού υπουργείου υπάρχουν και άλλες αποδείξεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν την άμεση εμπλοκή της Βρετανίας στη διοργάνωση αυτής της προβοκάτσιας στην ανατολική Γούτα», δήλωσε ο Κονασένκοφ, διευκρινίζοντας ότι στο διάστημα από τις 3 έως τις 6 Απρίλη, στους εκπροσώπους της λεγόμενης οργάνωσης «Λευκά κράνη»ασκήθηκαν ισχυρές πιέσεις από το Λονδίνο συγκεκριμένα, για να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η προβοκάτσια που είχε προετοιμασθεί εκ των προτέρων.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, «TASS», AFP, «Reuters») Δείτε την καταγγελία απ΄τη 1/3/2018 για την προβοκάτσια:
έλεγε τον καιρό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Αμερικανός βουλευτής Χίραμ Τζόνσον, σε μια φράση που βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην περίπτωση του πολέμου στη Συρία, που πολύ δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί «εμφύλιος» με τόσες δυνάμεις που εμπλέκονται σ’ αυτόν.
Για ποιο λόγο, Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι «κόπτονται» για το πώς φέρεται ο Μπασάρ αλ Άσαντ στο λαό του;
Είναι τα κίνητρά τους, κίνητρα… δημοκρατικής και ανθρωπιστικής ευαισθησίας; Και αν ναι, γιατί δεν δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον και για την πιο στυγνή, με μεσαιωνικά κατάλοιπα, δικτατορία της περιοχής, τη Σαουδική Αραβία; Μα προφανώς γιατί είναι σύμμαχος. Έστω και αν έχει κατηγορηθεί πολλάκις ότι χρηματοδοτεί τους τζιχαντιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους, επιτίθενται και στην Ευρώπη.
Η επίθεση των συμμάχων στη Συρία -ευτυχώς περιορισμένη και χωρίς θύματα- ήρθε την ώρα που Ρώσοι και Σύροι υποδέχονταν Επιτροπή της Οργάνωσης κατά των Χημικών Όπλων, που θα διενεργούσε έρευνα για το αν τελικώς υπήρξε επίθεση με τέτοια, στη Ντούμα.
Τα δυο προβλήματα του ισχυρισμού για την επίθεση με χημικά στη Ντούμα
Υπάρχουν δυο σοβαρότατα προβλήματα στη συλλογιστική πορεία των Δυτικών, σχετικά με την τελευταία επίθεση με χημικά όπλα που έλαβε χώρα στη Συρία και συγκεκριμένα στη Ντούμα.
Σύμφωνα με τους Δυτικούς, οι οποίοι ελέγχουν και τη σχετική ειδησεογραφία που φτάνει στην Ευρώπη, είναι βέβαιο πως η επίθεση με χημικά στη Ντούμα προήλθε από τις δυνάμεις του Άσαντ.
Το 2013 και ενώ ο πόλεμος βρισκόταν σε πολύ χειρότερο σημείο για την πλευρά του Άσαντ, ο Σύρος πρόεδρος συμφώνησε στην καταστροφή του χημικού του οπλοστασίου, θέλοντας να αφαιρέσει επιχειρήματα από τους Δυτικούς για μια εις βάρος του επέμβαση.
Το 2015, Επιτροπή του ΟΗΕ, ανακάλυψε ίχνη χημικών όπλων σε στρατιωτική περιοχή που δεν είχε καταληφθεί από τις δυνάμεις του Άσαντ, κάτι που σημαίνει πως οι αντικαθεστωτικοί διατηρούσαν χημικά όπλα.
Άλλωστε από το 2013 κιόλας, ένα από τα γνωστά μέλη της Επιτροπής του ΟΗΕ, η Κάρλα ντελ Πόντε είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή της στο BBC, πως υπήρξε επίθεση με χημικά όπλα από τους αντικαθεστωτικούς.
Το δεύτερο προβληματικό μέρος του αφηγήματος των Δυτικών, είναι το εξής: Πώς ωφελείται ο Άσαντ από μια επίθεση με χημικά εναντίον αμάχων; Η απάντηση είναι προφανής. Δεν ωφελείται. Η Ντούμα είναι μια μικρή πόλη της Γούτα. Επρόκειτο για τον τελευταίο θύλακα των «αντικαθεστωτικών» δυνάμεων που νομοτελειακά -όπως συνέβη- θα έπεφτε. Αυτή η αλήθεια μοιάζει ιδιαίτερα ενοχλητική για τα δυτικά ΜΜΕ. Τόσο ενοχλητική που ακόμα και όταν ο επικεφαλής των βρετανικών δυνάμεων στην επέμβαση του Ιράκ, υπαινίσσεται πως η κυβέρνηση της Συρίας δεν είχε κανένα λόγο να ρίξει χημικά, «κόβεται» κακήν κακώς από το Sky News.
Την ώρα λοιπόν που οι δυνάμεις του Άσαντ έχουν εξασφαλίσει τη νίκη και την ανακατάληψη της περιοχής και ενώ νωρίτερα, η κυβέρνηση της Συρίας, έχει καταστρέψει το χημικό της οπλοστάσιο (έστω ένα μέρος του) για να αποφύγει τη διεθνή δράση εναντίον της, θα ήταν τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό την ώρα που δεν κρίνεται τίποτα .
Και ακόμα και αν υποθέσουμε πως ο Άσαντ είναι ένας αιμοσταγής δικτάτορας που θέλει να βλέπει τον λαό του να υποφέρει, η Ρωσία που παίζει βασικό ρόλο τόσο στρατιωτικά όσο και πολιτικά στην περιοχή, δεν θα συναινούσε σε μια τέτοια ενέργεια που θα έθετε σε κίνδυνο την επικράτησή της στην περιοχή.
Ακόμα όμως και οι Αμερικανοί που αποφάσισαν την επίθεση που ξεκίνησε τα ξημερώματα του Σαββάτου, δεν είναι σίγουροι ούτε ότι τέτοια επίθεση υπήρξε, ούτε ότι έγινε από τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ. Αυτό τουλάχιστον δηλώνει ο υπουργός Άμυνας, Τζιμ Μάτις, τονίζοντας ακόμα πως η ενημέρωση των ΗΠΑ προέρχεται από τα ΜΜΕ και τα social media.
In which SecDef Mattis admits there's no evidence a so-called "chemical weapons" attack ever happened in #Douma, it's all based on #terrorist propaganda.
"We have no people on the ground there, so I cannot tell you that we have evidence. Just media and social media indicators."
Από πού προέρχεται η πληροφόρηση που έχουμε σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στη Συρία; Οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες της Συρίας, έχουν ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τους τζιχαντιστές που είναι και η πραγματική δύναμη πυρός των αντι-Ασάντ δυνάμεων.
Στις περιοχές που καταλάμβαναν αυτές οι ομάδες, δεν μπορούν να βρίσκονται Δυτικοί δημοσιογράφοι, καθώς κατά πάσα πιθανότητα θα αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο απαγωγών, βασανισμών κλπ.
Οι αναφορές τώρα σχετικά με την επίθεση με χημικά όπλα του καθεστώτος Άσαντ στη Ντούμα, εκτός του ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση αποδεδειγμένες (όπως είδαμε να παραδέχεται ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ) ούτε και λογικό να έχουν συμβεί με βάση την εξέλιξη του πολέμου (όπως εξήγησε ο άλλοτε αρχηγός των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων στο Ιράκ), έρχονται από μια πόλη την οποία είχε υπό τον έλεγχό της ο λεγόμενος «στρατός του Ισλάμ» και προέρχονται από μια και μόνο πηγή, την Συροαμερικανική Ιατρική Κοινότητα ή SAMS.
Μαζί με τα Λευκά Κράνη, για τη δραστηριότητα των οποίων μαίνεται σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ των ΜΜΕ της Δύσης και εκείνων της Ρωσίας, την SAMS επικαλούνται συχνά πυκνά, η Washington Post, οι New York Times, το CNN αλλά και κάθε δυτικός δημοσιογραφικός οργανισμός που αναφέρεται στο «γεγονός». Η SAMS λοιπόν, ισχυρίζεται πως στη Ντούμα βοήθησε περίπου 500 ανθρώπους που είχαν εκτεθεί σε χημικά όπλα.
Η συγκεκριμένη ομάδα, είχε και πριν ακριβώς ένα χρόνο κάνει παρόμοιες καταγγελίες, για χρήση του αερίου sarin σε μια περιοχή υπό τον έλεγχο της Αλ Κάιντα και συγκεκριμένα το Καν Σεϊχούν, παρέχοντας βιοϊατρικά δείγματα στον Οργανισμό κατά των Χημικών Όπλων, τα οποία ο τελευταίος παρέλαβε παρατύπως καθώς δεν είχε τηρηθεί το πρωτόκολλο για τη συλλογή αντίστοιχων υλικών.
Εκείνο το γεγονός είχε οδηγήσει στην επίθεση με 57 πυραύλους σε αεροπορική βάση της Συρίας, από το στρατό των ΗΠΑ. Ακριβώς έναν χρόνο αργότερα, ήταν και πάλι οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία που «ανταποκρίθηκαν» πρόθυμα.
Η SAMS ισχυρίζεται πως είναι ένας «μη πολιτικός, μη κερδοσκοπικός ιατρικός οργανισμός» και θεωρείται μια αξιόπιστη πηγή για τα μέσα που αναπαράγουν ειδήσεις σχετικά με τη Συρία, όπως η επίθεση στη Ντούμα.
Η SAMS δεν είναι όμως μια οργάνωση Σύριων γιατρών που προσπαθούν να βοηθήσουν τραυματίες στις εμπόλεμες περιοχές ούτε μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστη πηγή για τις επιθέσεις με χημικά όπλα ή άλλες βαρβαρότητες. Η οργάνωση χρηματοδοτείται από την USAID, δηλαδή την Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη, έναν οργανισμό της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης των ΗΠΑ, η οποία τάσσεται σαφώς και ανοιχτά υπέρ της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία.
Η SAMS ιδρύθηκε το 1998 από μέλη της εξόριστης Συριακής κοινότητας στις ΗΠΑ, η οποία συγκεντρώνεται στα προάστεια του Σικάγο. Πριν την εξέγερση ενάντια στο καθεστώς Άσαντ το 2011, η οργάνωση πραγματοποιούσε ιατρικές αποστολές στη Συρία, συνεργαζόμενη με την κυβέρνηση ώστε να αποκτά προσβάσεις.
Σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία της SAMS το 2015 ο προϋπολογισμός της οργάνωσης εκτινάχθηκε από 672.987 δολάρια το 2013 σε σχεδόν 6 εκατ. δολάρια, σχεδόν δεκαπλασιάστηκε. Περισσότερα από 5.8 εκατ. δολάρια προήλθαν από την USAID.
Επικεφαλής της SAMS, όσο καιρό διαρκεί η σύγκρουση στη Συρία είναι ο Ζάχερ Σαχλούλ, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα, να επέμβει στη Συρία από το 2013 κιόλας, ενέργεια που ακόμα και σύμφωνα με την Χίλαρι Κλίντον «θα κόστιζε τη ζωή πολλών Σύριων». Για το μη βομβαρδισμό, ο Σαχλούλ είχε κατηγορήσει τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ πως «επέτρεψε μια γενοκτονία στη Συρία».
Μάλιστα λίγες ώρες μετά τους βομβαρδισμούς Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων ανοιχτά ο Σαχλούλ τάχθηκε υπέρ τους, τονίζοντας και πάλι πως ήρθαν πολύ καθυστερημένα.
If only similar #syrianstrikes happened in 2013 by @BarackObama, 400,000 lives would have been saved and 4.5 Million Syrians would not have become refugees @nikkihaley
Η ταινία μικρού μήκους του Netflix για την συγκεκριμένη οργάνωση, πήρε τεράστια δημοσιότητα. Προωθήθηκε ως «η ιστορία πραγματικών ηρώων και της απίθανης ελπίδας». Τα «λευκά κράνη» είναι η οργάνωση πολιτικής προστασίας τα μέλη της οποίας ενεργούν στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών και έδρασαν κυρίως στο Χαλέπι και το Ιντλίμπ.
Μάλιστα η οργάνωση προτάθηκε ακόμα και για Νόμπελ λόγω του έργου της. Οι πιο εμβληματικές εικόνες του πολέμου στη Συρία, είναι αυτές με τα «Λευκά Κράνη» να προσπαθούν να απεγκλωβίσουν κόσμο από κτήρια βομβαρδισμένα από Άσαντ και Ρώσους. Η οργάνωση αποτελεί παράλληλα και την πρωτογενή πηγή των δημοσιογράφων και των οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα όσα συμβαίνουν στο πεδίο της μάχης, από τον αριθμό των τραυματιών ως το είδος των πυρομαχικών που χρησιμοποιήθηκαν.
Τα Λευκά Κράνη, θεωρείται ότι έχουν σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές, αν και οι εκτιμήσεις διαφέρουν αρκετά ανάλογα με την πηγή. Το ντοκιμαντέρ του Netflix μιλούσε για 55.000, το State Department για 40.000, το Al Jazeera περίπου για 24.000, ενώ τα ίδια τα Λευκά Κράνη μιλούν για 60.000.
Ούτε όμως και η συγκεκριμένη οργάνωση είναι ανεξάρτητη ή αποστασιοποιημένη από την αντιπαράθεση. Μέχρι πρόσφατα αν επισκεπτόταν κανείς την ιστοσελίδα της οργάνωσης, θα του ζητούνταν να υπογράψει για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, πάγιο αίτημα των αντικαθεστωτικών. Εκτός από οργάνωση πολιτικής προστασίας, τα «Λευκά Κράνη» είναι και μια οργάνωση που ζητά σταθερά την αμερικανική επέμβαση στην περιοχή με τελικό στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της Συρίας.
Τα «Λευκά Κράνη» ιδρύθηκαν σε συνεργασία με το Γραφείο Μεταβατικών Πρωτοβουλιών της Αμερικανικής Υπηρεσίας για τη Διεθνή Ανάπτυξη, το τμήμα εκείνο δηλαδή που προωθεί αλλαγές καθεστώτων παγκοσμίως. Τα «Λευκά Κράνη» έχουν λάβει 23 εκατ. δολάρια από το συγκεκριμένο τμήμα. Η USAID χρηματοδοτεί τα «Λευκά Κράνη» μέσω της Chemonics, εταιρείας που δραστηριοποιείται σύμφωνα με την ίδια σε «αναπτυσσόμενες χώρες» και για τη δράση της οποίας σε Αϊτή (μετά τον σεισμό) και Αφγανιστάν (μετά τον πόλεμο) υπάρχουν αρκετές καταγγελίες (κάποιες εκ των οποίων και στην σελίδα της στην Wikipedia).
Μέχρι στιγμής, μέλη των Λευκών Κρανών, έχουν καταγραφεί να βοηθούν ένοπλους αντάρτες να μεταφέρουν διαμελισμένα πτώματα στρατιωτών της κυβέρνησης της Συρίας, άλλοι να κινούνται ένοπλοι, παρότι η οργάνωση υποστηρίζει πως τα μέλη της είναι άοπλα. Ακόμα ένα ακόμα μέλος της οργάνωσης, καταγράφηκε να μεταφέρει πτώμα στρατιώτη του συριακού καθεστώτος έπειτα από την εκτέλεσή του από αντικαθεστωτικούς αντάρτες.
Μακριά από το πεδίο της μάχης όμως, τα Λευκά Κράνη, έχουν αποδειχθεί το πιο αποτελεσματικό εργαλείο των δημοσίων σχέσεων της οργάνωσης «Καμπάνια για τη Συρία», ενός ακόμα οργανισμού που εργάζεται για την ανατροπή του καθεστώτος στη Συρία.
Τα Λευκά Κράνη, έχουν σε μια σειρά περιπτώσεις παρέμβει και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, κατηγορώντας τον Άσαντ για μια σειρά επιθέσεις. Και ενώ η οργάνωση δρούσε σε 74 περιοχές της Συρίας που ελέγχονταν από αντικαθεστωτικούς, αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον ΟΗΕ από την στιγμή που ο τελευταίος αναγνώριζε ως νόμιμη τη συριακή κυβέρνηση.
Τα «Λευκά Κράνη» και η «Καμπάνια για τη Συρία» έχουν και στο παρελθόν προσπαθήσει να ωθήσουν τις ΗΠΑ σε μια επέμβαση στη Συρία. Τον Μάιο του 2015, ο εκπρόσωπος των Λευκών Κρανών Ρεντ Σάλεχ, συναντήθηκε με αξιωματούχους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιέζοντας για no fly zone πάνω από τη Συρία. Ένα μήνα νωρίτερα, ο συνάδελφός του, Φαρούκ Χαμπίμπ κατέθετε μπροστά στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Αμερικανικής Βουλής υπέρ της επιβολής no fly zone, ισχυριζόμενος ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι για επικείμενες επιθέσεις με χημικά όπλα από το συριακό καθεστώς.
Τα όσα αναφέρθηκαν για τα Λευκά Κράνη και την Αμερικανοσυριακή Ιατρική Κοινότητα, συνοψίζει και ο μεταξύ 2003 και 2006 Βρετανός πρέσβης στη Συρία, Πίτερ Φορντ, ο οποίος καλεσμένος σε ραδιοφωνική εκπομπή του BBC Σκωτίας, δήλωσε:
«Δε νομίζω ότι ο Άσαντ ανησυχεί μήπως οι ερευνητές βρουν στοιχεία για την ενοχή του, γιατί πιθανότατα δεν είναι ένοχος, τουλάχιστον σ’ αυτήν την περίπτωση. Προτείνω να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, πέρα απ’ τα αισθήματά μας, και να μην ξεγελιόμαστε απ’ αυτά τα βίντεο, που δεν είναι επιβεβαιωμένα, αλλά παίζονται και ξαναπαίζονται και ξαναπαίζονται.
Πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες είναι οι πηγές αυτής της πληροφορίας που μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο. Και λυπάμαι που το λέω αλλά τα media δεν κάνουν την δουλειά τους που είναι ότι θα έπρεπε να δουν ποιες είναι οι πηγές αυτής της πληροφορίας. Λοιπόν οι πηγές είναι η Syrian American Medical Society, που είναι βραχίονας της φιλο-ισλαμιστικής προπαγάνδας με έδρα τις ΗΠΑ…».
Ο δημοσιογράφος αντιδρά στα λεγόμενα του πρώην πρέσβη, τον διακόπτει και τον ρωτά αν αυτό που υπαινίσσεται είναι πως η επίθεση είναι στημένη. «Ναι. Ναι! Το εξαιρετικά πιο πιθανό είναι ότι αυτό το περιστατικό είναι στημένο. Ελάτε τώρα, ξέρουμε πόσο εύκολο είναι να φτιαχτούν ψευδείς εικόνες για χρήση στο internet. Κοιτάξετε προσεκτικά τις εικόνες. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να τις στήσει.
Και η δεύτερη πηγή αυτής της πληροφορίας είναι οι υποτιθέμενοι «αυτόπτες», οι οποίοι ποιοι είναι; Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι “white helmets”, που είναι ένας ακόμα μηχανισμός φιλο-ισλαμικής, τζιχαντιστικής προπαγάνδας…. Έχουμε αποφασίσει να θεωρήσουμε αξιόπιστους τέτοιους «αυτόπτες».
Ο δημοσιογράφος, αρνείται να πιστέψει αυτό που ο τέως διπλωμάτης, υπαινίσσεται και ρωτά και πάλι γιατί μπορεί να σκηνοθετούν τέτοιες επιθέσεις. «Δεν είναι προφανές; Ακόμα κι ένα παιδί θα καταλάβαινε ότι ο σκοπός ήταν να δημιουργηθεί αυτή η υστερία και μετά η στρατιωτική δράση που τώρα βρισκόμαστε στο σημείο να αναλάβουμε διακινδυνεύοντας την ίδια την ασφάλειά μας…. Το βρίσκω ελεεινό που επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να σέρνονται απ’ αυτούς τους φανατικούς ισλαμιστές. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Σας προκαλώ. Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει. Με ποιον τρόπο θα ωφελούνταν ο Άσαντ με το να χρησιμοποιήσει χημικά; Γιατί θα έκανε κάτι τέτοιο την στιγμή που είχε νικήσει ήδη στη μάχη για την ανατολική Ghouta, ουσιαστικά αυτή η μάχη είχε τελειώσει υπέρ του… Γιατί λοιπόν θα επέλεγε μια τέτοια στιγμή για να κάνει αυτό που ήταν ξεκάθαρο ότι θα καταλήξει σε βάρος του;»
Επιθετικός σχεδιασμός με το βλέμμα στη Ρωσία θα μπορούσε να ονομάζεται το «σχέδιο δράσης για τη βελτίωση της στρατιωτικής κινητικότητας τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης», που παρουσίασε την Τετάρτη η Κομισιόν, ως βασικό στοιχείο της προσπάθειας που επιταχύνεται για τη διαμόρφωση μιας «πραγματικής αμυντικής ένωσης» σε επίπεδο ΕΕ.
Τα όσα καταγράφονται εκεί και μάλιστα με σφιχτό χρονοδιάγραμμα - από τη διασφάλιση «ότι οι στρατιωτικές ανάγκες λαμβάνονται υπόψη κατά το σχεδιασμό έργων υποδομής» έως την επίλυση των «κανονιστικών και διαδικαστικών ζητημάτων», ώστε οι στρατιωτικές δυνάμεις να μετακινούνται τάχιστα προς τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ - δείχνουν ακριβώς ότι, στο φόντο των ανταγωνισμών ΕΕ και ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, τα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια στρατιωτικής «περικύκλωσης» της δεύτερης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και επιταχύνονται.
Το ίδιο αποτυπώνει και η υπογραφή - την ίδια μέρα - της μεγαλύτερης αγοράς όπλων που έχει κάνει στην ιστορία της η Πολωνία, για την προμήθεια του αμερικανικού αντιαεροπορικού συστήματος «Patriot», που έρχεται να «κουμπώσει» στην περιβόητη «αντιπυραυλική ασπίδα» των ΗΠΑ στην Ευρώπη και να σφίξει κι άλλο τη ΝΑΤΟική τανάλια στην Ανατολική Ευρώπη.
Καθόλου τυχαία, άλλωστε, το ζήτημα της λεγόμενης «στρατιωτικής κινητικότητας» έχει χαρακτηριστεί «ναυαρχίδα» των ΝΑΤΟικών προτεραιοτήτων για το 2018, με τα σχέδια της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας να ξεδιπλώνονται όχι μόνο στα τραπέζια των Βρυξελλών, αλλά και «επί του πεδίου», όπως συνέβη π.χ. με την άσκηση «Noble Jump» πέρυσι, η οποία, με την ενεργό συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης, έλεγξε «χρόνους», δυνατότητες και δυσκολίες για τη μεταφορά στρατιωτικών μονάδων και μέσων στα σύνορα με τη Ρωσία.
Ολα αυτά, την ώρα που επισπεύδονται τα σχέδια για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Δυτικών Βαλκανίων, που, ως την άλλη πλευρά των σχεδιασμών για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, των αγορών και σφαιρών επιρροής, περιλαμβάνουν την ένταξη όλων των κρατών της περιοχής στο ΝΑΤΟ.
Σε αυτά τα επικίνδυνα σχέδια, που σηματοδοτούν όξυνση των ανταγωνισμών, η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο συμμετέχει για λογαριασμό της αστικής τάξης, αλλά διεκδικεί και «πρωταγωνιστικούς ρόλους», ενώ η προσπάθεια αυτή εντείνεται μετά και την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και τα όσα συμφωνήθηκαν εκεί με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ.
Χαρακτηριστικά π.χ. είναι τα όσα σχεδιάζονται για την αμερικάνικη βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, ως προκεχωρημένο φυλάκιο για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων προς τα Βαλκάνια (τέτοιο ρόλο έχει παίξει άλλες δύο φορές τον τελευταίο χρόνο, ενώ αντίστοιχη επιχείρηση έχει γίνει και από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης).
Αλλά και για τη «μικρή Σούδα», που σχεδιάζεται στο Νεώριο της Σύρου ως βασικό στήριγμα για τις ΝΑΤΟικές αρμάδες που σουλατσάρουν σε Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο, ελέγχοντας την κίνηση των ρωσικών δυνάμεων που πολλαπλασιάζονται στην περιοχή.
Την ίδια ώρα, στη Λάρισα «φιλοξενούνται» αμερικανικά drones, που σκανάρουν όλη την περιοχή από τη Λευκορωσία έως τη Μ. Ανατολή, κ.ο.κ., ενώ η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετέχει ενεργά και στη διαμόρφωση της «αμυντικής ένωσης» της ΕΕ, στην οποία θέλει να «συνεισφέρει» με τεχνογνωσία.
Πρόκειται για σχέδια που μυρίζουν κυριολεκτικά μπαρούτι.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν πρέπει να δεχτούν η χώρα να γίνει βάση αμερικανοΝΑΤΟικής εφόρμησης σε όλη την περιοχή, κομμάτι στο «παζλ» των επικίνδυνων σχεδιασμών, για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Η κατάσταση στο Αιγαίο και την Κύπρο «μυρίζει» μπαρούτι, καθώς η τουρκική προκλητικότητα έχει ενταθεί. Φοβάστε ότι μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο;
Το ΚΚΕ σταθερά το τελευταίο διάστημα εκφράζει την ανησυχία του για την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα, για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, αναδεικνύει τις αιτίες όλων αυτών, σε αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που ακολουθεί την τακτική του εφησυχασμού και της συγκάλυψης.
Γιατί πίσω από τα περί «εσωτερικής κατανάλωσης» του Ερντογάν, που λένε τα κυβερνητικά στελέχη, βρίσκεται η προσπάθεια της τουρκικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της, σε αντιπαράθεση με την ελληνική αστική τάξη σε μια περιοχή που έχουν βγει τα μαχαίρια ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Κίνα, η Ρωσία και άλλες. Κι αυτό σε απλή μετάφραση σημαίνει κίνδυνος άμεσης πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας.
Είστε ο μοναδικός αρχηγός που πιστεύει ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης και όχι ασφάλειας για την χώρα μας...
Πάντως η στάση Πόντιου Πιλάτου του ΝΑΤΟ, αυτή τη φορά στο ζήτημα των δύο Ελλήνων στρατιωτών, που κρατούνται στους τουρκικές φυλακές, μόνο ασφάλεια και σταθερότητα, δεν εμπνέουν στον ελληνικό λαό, ο οποίος ανησυχεί από τις εξελίξεις. Το αντίθετο συμβαίνει. Γιατί ο ελληνικός λαός έχει και την πείρα του ρόλου που έπαιξε το ΝΑΤΟ διαχρονικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Τι να προωτοθυμηθούμε; Το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη δικτατορία ’67-’74, στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο; Τα διχοτομικά «σχέδια Ανάν»; Τα θέματα του Αιγαίου από το ’74 ως το Γενάρη του ’96 και την κρίση των Ιμίων; Με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ η Τουρκία έχει γκριζάρει το Αιγαίο, αφού ο επικίνδυνος αυτός οργανισμός δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στα μέλη του, θεωρεί το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Για όλα αυτά τσιμουδιά απ΄ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που έχει γίνει σημαιοφόρος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, αλλά και από τη ΝΔ που έχασε την ίδια σημαία μέσα από τα χέρια της. Και σε όσους αναμασούν τη γνωστή «καραμέλα» ότι «η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι παράγοντας ασφάλειας», τους θυμίζουμε ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν χαράξει δυο και τρεις φορές με το αίμα των λαών, τα σύνορα στην περιοχή από τη δεκαετία του ‘90 και μετά.
Έντονη κινητικότητα υπάρχει και στα βόρεια. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει λύση στο «Σκοπιανό»;
Σήμερα γίνεται προσπάθεια, πίσω από το «δέντρο», το όνομα δηλαδή της ΠΓΔΜ, να κρυφτεί το «δάσος» που είναι η ένταξή της στο ΝΑΤΟ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς, όχι μόνο της γειτονικής χώρας, συνολικά των Βαλκανίων.
Πραγματική λύση σημαίνει εγγυήσεις για εξάλειψη του αλυτρωτισμού, του εθνικισμού, των διεκδικήσεων, εξασφάλιση του απαραβίαστου των συνόρων. Σημαίνει αλλαγές τώρα στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ και όχι στο απώτερο μέλλον, σημαίνει ότι η όποια σύνθετη ονομασία erga omnes πρέπει να ορίζεται με αυστηρό γεωγραφικό προσδιορισμό. Εγγύηση για πραγματική λύση είναι να μην ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Άρα, μου λέτε επί της ουσίας ότι οι κυβερνητικές προσπάθειες για εξεύρεση λύσης αποτελούν τον ευσεβή πόθο των ΗΠΑ και της ΕΕ...
Κάτι πολύ περισσότερο. Με τη σύμφωνη γνώμη βέβαια της κυβέρνησης, από ότι όλα δείχνουν, η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και σε επόμενο χρόνο στην ΕΕ, υπηρετεί τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους στα Βαλκάνια, σε μια περιοχή όπου οι ΗΠΑ ανταγωνίζονται με άλλα κράτη, για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στους δρόμους μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, για το ποιος θα πουλήσει τα εξοπλιστικά του προγράμματα, ποιος θα εξασφαλίσει στρατιωτικά στηρίγματα με αντίστοιχες βάσεις και αναπτυγμένη στρατιωτική συνεργασία.
Υπόθεση Novartis. Αποτελεί σκάνδαλο κατά τη γνώμη σας;
Προφανώς είναι ένα διεθνές σκάνδαλο που ήρθε στην επιφάνεια από τις αμερικανικές αρχές, όχι φυσικά γιατί τους έπιασε ο πόνος για τις πρακτικές της Novartis, αλλά γιατί έχουν τώρα οικονομική κόντρα στο φάρμακο με τη Γερμανία. Άλλωστε παρόμοιες πρακτικές αξιοποιούν όλες οι φαρμακοβιομηχανίες, αφού η υγεία και το φάρμακο είναι εμπορεύματα. Είναι μέρος ενός συνολικότερου εμπορικού πολέμου που έχει ξεσπάσει παγκόσμια. Πρόσφατα είχαμε την απόφαση Τραμπ για την επιβολή δασμών στην εισαγωγή προϊόντων στις ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτού του πολέμου ο ένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα.
Αφού είναι σκάνδαλο -και μάλιστα δομικό όπως μου περιγράψατε- γιατί ο βουλευτής του ΚΚΕ αποχώρησε από την προκαταρκτική επιτροπή;
Γιατί η προκαταρκτική επιτροπή, με ευθύνη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά και των άλλων κομμάτων, δεν θέλει να γίνει ουσιαστική διερεύνηση αυτής της υπόθεσης, σε ό,τι αφορά φυσικά την Ελλάδα. Απέρριψε τις προτάσεις του ΚΚΕ για τη διερεύνηση όλων των αδικημάτων και για την κλήτευση όλων των μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων προστατευμένων. Άρα μας θέλουν μόνο για να νομιμοποιήσουμε τις fast track διαδικασίες εκφυλισμού, που το μόνο που προσφέρουν είναι τροφή για επικοινωνιακά σόου και μικροκομματικές πολιτικές και όχι διαφάνεια και «να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο», όπως προπαγανδίζουν.
Από όσο γνωρίζω, δεν συμμερίζεστε την κυβερνητική αισιοδοξία ότι το καλοκαίρι η χώρα θα βγει από τα μνημόνια και σταδιακά θα αποκατασταθούν οι αδικίες...
Αποκατάσταση των αδικιών με προνομοθετημένη τη μείωση συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου για μετά το '19 και πλεονάσματα μέχρι το 2060, δηλαδή μετά και την τυπική ολοκλήρωση του προγράμματος;
Ποιον κοροϊδεύουν; Και σε αυτά, προσθέστε ό,τι θα μας φορτώσει η τετάρτη αξιολόγηση μαζί με τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους των χρόνων της κρίσης, που παραμένουν για να αποδεικνύουν ότι η μεγαλύτερη αδικία είναι να ματώνει η εργατική τάξη, ο λαός για τα κέρδη των λίγων.
Ναι, αλλά δεν είναι θετικό σημάδι, π.χ., το γεγονός ότι έχει αρχίσει ήδη να συζητείται η αύξηση του κατώτατου μισθού και η επιστροφή στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων;
Αν η κυβέρνηση, όπως λέτε, έχει τέτοιες σκέψεις, γιατί έχει θαμμένη στα συρτάρια της, από τον Οκτώβρη του '16, την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την «Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας»;
Βέβαια αυτή η πρόταση νόμου, που υπογράφεται από 513 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα προβλέπει πλήρη διασφάλιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επαναφορά της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζόμενους. Προβλέπει στη σημερινή φάση αποκατάσταση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, κατάργηση της απαράδεκτης διάκρισης για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά κ.ά. Εκτός κι αν η κυβέρνηση θέλει να ακολουθήσει κι εδώ το παράδειγμα της Πορτογαλίας, αύξηση στον κατώτατο μισθό 0,88 λεπτά την ημέρα, δηλαδή όσο κάνει ένα κουλούρι.
Φέτος το κόμμα σας γιορτάζει τα 100 χρόνια της ύπαρξής του. Είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που οι ίδιοι θέσατε στο 20ο του Συνέδριο, όπως στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ;
Γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματός μας και έχουμε βάλει πραγματικά ψηλά τον πήχη. Να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον που θέσαμε με το 20ό Συνέδριό μας, το καθήκον της ολόπλευρης ισχυροποίησης του ΚΚΕ.
Κι αυτό σημαίνει το Κόμμα μας να γίνει ικανό, να ηγηθεί της πάλης της εργατικής τάξης και όλου του λαού, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία. Με όπλο τα διδάγματα που απορρέουν από την 100χρονη, γεμάτη αγώνες και θυσίες, πορεία του Κόμματος μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Σε επίπεδο εκδηλώσεων, πάντως ξεκινήσατε εντυπωσιακά. Τι άλλο να περιμένουμε τους επόμενους μήνες, ως κορύφωση των 100χρονων;
Μεγάλες συναυλίες, φεστιβάλ κινηματογράφου, θεάτρου, εκθέσεις φωτογραφίας και άλλου αρχειακού υλικού, διαγωνισμούς, ημερίδες και διημερίδες για την ιστορία, αλλά και τα σύγχρονα προβλήματα στην Ελλάδα και τον κόσμο, εκδόσεις. Μέσα σε όλα αυτά ξεχωρίζουμε τα Φεστιβάλ νεολαίας το Σεπτέμβρη, το αντιιμπεριαλιστικό διήμερο τον Ιούλη, τη συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Αθήνα, το Νοέμβρη, για την 20ή Διεθνή Συνάντηση με αποκορύφωμα την κεντρική εκδήλωση, τέλος του Νοέμβρη του 2018.
