ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΚΛΗΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ! ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ! (Πρώτη δημοσίευση Αύγουστος 2020)
(Μέρος Α’)
Λοιπόν μωρά μου (μωρός = ανόητος, άμυαλος – Μπαμπινιώτης σελίδα 1160), αρνητές και συνωμοσιολόγοι πάσης φύσεως, σας έχω άσχημα νέα: ΕΙΣΤΕ ΚΟΡΟΪΔΑ!
Σας κοροϊδέψανε. Σας πουλήσανε πανάκριβο συμβόλαιο γεμάτο «ψιλά γράμματα». Αναλφάβητοι καθώς είστε, μωροφιλόδοξοι και επιδειξίες, τσιμπήσατε και το αγοράσατε. Και τώρα ΔΕΝ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε. ΝΟΜΙΖΕΤΕ ότι μπορείτε, αλλά οι «όροι και οι προϋποθέσεις» στα ψιλά γράμματα (που ΔΕΝ διαβάσατε) σας το απαγορεύουν. Έτσι κι αλλιώς, λογική και κρίση είναι για σας ... «ψιλά γράμματα»!
Νομίζετε ότι αγοράσατε και κατέχετε κάποιο «δικαίωμα στην άποψη», γενικό και αόριστο και προπάντων «απεριόριστο».
Πόσο ηλίθιοι!
Τίποτε σ’ αυτή τη ζωή δεν είναι απεριόριστο. Ειδικά στα συμβόλαια, οι «όροι» και οι «προϋποθέσεις» προβλέπουν ΣΥΝΕΤΗ ΚΑΙ ΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ. Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορείτε να αφήσετε το κινητό σας ανοιχτό σε μόνιμη (24/7) σύνδεση με το κινητό τής γκόμενας/τού γκόμενου κι ας έχετε «απεριόριστο χρόνο ομιλίας». Σημαίνει επίσης ότι ο χειρουργός που σας χειρούργησε σε ιδιωτικό νοσοκομείο ΔΕΝ μπορεί να ζητήσει αμοιβή ενός εκατομμυρίου ευρώ κι ας έχετε ασφαλιστική κάλυψη με «απεριόριστες αμοιβές γιατρών».
Εν προκειμένω, σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορείτε να έχετε απεριόριστο δικαίωμα στην άποψη, επί απεριόριστων θεμάτων. Για την ακρίβεια, ΔΕΝ μπορείτε να έχετε ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα στην άποψη, χωρίς να κάνετε συνετή και λελογισμένη χρήση.
Ο όρος, η προϋπόθεση γι’ αυτό, είναι Η ΓΝΩΣΗ.
Μάλιστα μωρά μου (Μπαμπινιώτης σελ. 1160), το «δικαίωμά σας» στην άποψη, ΕΠΕΤΑΙ της υποχρέωσής σας για γνώση.
Αν πάτε σε τηλεπαιχνίδι και σας ρωτήσουν «ποια είναι η πρωτεύουσα της Αυστραλίας», ΔΕΝ μπορείτε να απαντήσετε «το Σίδνεϋ» έχοντας την απαίτηση να θεωρηθεί αυτή σας η απάντηση σωστή επειδή είναι η «άποψή σας» και έχετε «απεριόριστο δικαίωμα άποψης». Αν εκεί, μπροστά στον παρουσιαστή, στους συμπαίκτες και στο κοινό, μπροστά στις κάμερες και στους τηλεθεατές, συνεχίσετε να επιμένετε στην «άποψή σας» και να επισείετε το «δικαίωμά σας» σ’ αυτήν, το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να γίνετε ρόμπα. Ξεκούμπωτη.
Σ’ ένα παιχνίδι γνώσεων, όπως είναι η επιστήμη, η λανθασμένη «άποψή σας» γίνεται περίγελος και το «δικαίωμά σας στην άποψη» δεν πιάνει μία.
Ασφαλώς μπορείτε να υποστηρίξετε ότι και την προϋπόθεση της υποχρέωσης γνώσης γνωρίζετε (κούνια) και γνώση έχετε (που σας κούναγε). Προτείνω όμως αυτό το παραμύθι να μην το σερβίρετε, γιατί θα επιβαρύνετε τη θέση σας.
Η καραμέλα που πιπιλάτε συνεχώς, είναι ότι την «άποψή σας» τη σχηματίσατε διαβάζοντας/ακούγοντας «ειδικούς», «επιστήμονες», «γιατρούς», «επιδημιολόγους» και άλλους τέτοιους φοβερούς και τρομερούς φωστήρες «διεθνώς γνωστούς», «καταξιωμένους», «βραβευμένους», «αντισυστημικούς» και «αντικομφορμιστές», «ψαγμένους» και «αμφισβητίες».
Θα σας τη χαλάσω, αλλά αυτοί οι απίθανοι τύποι είναι του ίδιου φυράματος με σας: μωροφιλόδοξοι και επιδειξίες. Εμμονικοί, ανοϊκοί ή ψυχωτικοί (όσοι δεν είναι κοινοί απατεώνες). «Κοινό» ψάχνουνε να βρούνε και … μαντέψτε … το βρήκανε σε σας (όμοιος ομοίω). Να πουλήσουνε αμφισβήτηση θέλουνε, σε όποιον «γουστάρει τρελά» αμφισβήτηση, σε όποιον τρέφεται με μ@λ@κίες για «ένοχα μυστικά», «κρυφές ατζέντες» και «συνωμοσίες». Καμιά γνώση δεν έχουνε, παρά μόνο την «άποψή τους». Εσείς, άσχετοι και προκατειλημμένοι, έχοντας προσχηματισμένη «άποψη» χωρίς γνώση, εκλαμβάνετε τη δική τους «άποψη» για «γνώση» επειδή σας συμφέρει, και η μ@λ@κία ανακυκλώνεται.
Και αυτοί, βέβαια, τη δουλειά τους κάνουνε. Αμφισβήτηση πουλάνε, σε όποιον ζητά απεγνωσμένα να αγοράσει για να δικαιολογήσει την ασημαντότητά του. Είτε ψώνια είναι, είτε κομπογιαννίτες, μικρή σημασία έχει. Είναι λίγοι.
Το πρόβλημα είστε εσείς. Οι πολλοί. Εσείς, όχι μόνο πιστεύετε τις αναπόδεικτες μπουρδολογίες, εικασίες και μαντεψιές τού κάθε μασκαρά (και η κοπριά στα λάχανα), αλλά και ξημεροβραδιάζεστε σε τοίχους, σάιτ και κανάλια τού κώλου για να ψαρέψετε την παραμικρή αστοχία, το παραμικρό γλωσσικό σφάλμα, τον παραμικρό δισταγμό ή προβληματισμό, την παραμικρή αισιόδοξη και καλόπιστη δήλωση κάθε σοβαρού επιστήμονα και να τα σερβίρετε μετά ως «αδιάσειστα στοιχεία».
Πόσο παρανοϊκοί!
Τι σας πέρασε από το μυαλό (λέμε τώρα) μωρά μου (Μπαμπινιώτης σελ. 1160);
Ότι αν εμφανιστούνε 5-10 πυροβολημένοι με πτυχία ή/και πανεπιστημιακές έδρες και υποστηρίξουνε (ο καθένας για λογαριασμό του και όλοι μαζί για το συμφέρον τους, της ματαιοδοξίας συμπεριλαμβανομένης) ότι η πρωτεύουσα της Αυστραλίας είναι το Σίδνεϋ, εμείς θα πρέπει να το δεχτούμε;
Ότι αν ισάριθμοι «ειδικοί» που έχουν το ακαταλόγιστο, που έχουν σαλέψει ή ραμολίρει, γνωμοδοτήσουν ότι ο ήλιος κάθε πρωί ξεπροβάλλει από τη Δύση, εμείς θα πρέπει να δεχτούμε ότι η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη; Ότι οι ελάχιστοι και ολίγιστοι «επαγγελματίες της αμφισβήτησης» που πέρδονται ανά την υφήλιο σχετικά με τον ιό, κόντρα σε σύσσωμη την υγιή επιστημονική κοινότητα, δικαιώνουν την «άποψή σας» και κατοχυρώνουν το «δικαίωμά σας στην άποψη»;
Πόσο γελοίοι!
Δια ταύτα:
μωρά μου (Μπαμπινιώτης σελ. 1160), δεν έχουμε καμία ηθική υποχρέωση να σεβαστούμε ούτε την «άποψή» σας, ούτε τα ανύπαρκτα δικαιώματά σας, από τη στιγμή μάλιστα που παραπληροφορείτε και θέτετε την ανθρώπινη ζωή σε κίνδυνο.
(Μέρος Β’)
Λοιπόν πού είχαμε μείνει;
Α, ναι! Στο ότι δεν έχετε κανένα «δικαίωμα στην άποψη» αν δεν εξοφλήσετε πρώτα την υποχρέωσή σας στη γνώση. Κι αν επικαλείστε (καταχρηστικά) ένα τέτοιο δικαίωμα, εμείς δεν έχουμε καμία ηθική υποχρέωση να σεβαστούμε την «άποψή σας».
Μια από τις πιο βάρβαρες επιθέσεις σας, από τις πολλές που κάνετε με τον φανατισμό που σας διακρίνει, είναι έναντι της πανδημίας. Όλων των πτυχών της, αλλά πρωτίστως και κυρίως του ίδιου του ορισμού της. Ξερόλες εσείς, με μόνο όπλο τη διαδικτυακή μαγκιά σας, βάζετε τον όρο σε εισαγωγικά ή/και αμφισβητείτε περιφραστικά ότι πρόκειται πράγματι για πανδημία. Έχετε «άποψη».
Λοιπόν θα σας λυπήσω. Η αποψάρα σας ούτε εδώ πιάνει μία.
Που λέτε, στην επιστήμη υπάρχουν ορισμοί, μέτρα, σταθμά, κριτήρια κ.α. Όλα αυτά είναι εργαλεία των επιστημόνων, προς όφελος της επιστήμης και εντέλει, άμεσα ή έμμεσα, προς όφελος του ανθρώπου.
Οι επιστημονικοί όροι και οι ορισμοί που εκπροσωπούν, είναι αναντικατάστατα εργαλεία:
1) Είναι συντομεύσεις. Για να μη χρειάζεται να ξαναλέει κανείς από την αρχή κάτι πολύπλοκο ή εκτενές. Αν π.χ με ρωτήσει ο τουρίστας πόσο απέχει το Παναθηναϊκό Στάδιο από το σημείο της συνομιλίας μας, ΔΕΝ θα ήταν καλή ιδέα να του απαντήσω «πεντακόσιες φορές την απόσταση που διατρέχει το φως στο κενό σε χρονικό διάστημα ίσο με το 1/299.792.458 του δευτερολέπτου». Καλό θα ήταν να του πω «500 μέτρα».
2) Είναι κοινής αποδοχής. Είναι προϊόντα κοινής συναίνεσης των επιστημόνων, για να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους (και για να μπορούμε εμείς να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, όταν περνάνε στην καθημερινότητα). Αν δεν υπάρχει συναίνεση, δεν υπάρχει συνεννόηση. Αν ο τουρίστας έχει την «άποψη» ότι το 1 μέτρο είναι η απόσταση που διατρέχει το φως στο κενό σε χρονικό διάστημα ίσο με 1/2.997.924.580 του δευτερολέπτου, ΔΕΝ μπορεί να στήσει καυγά μαζί μου αν του απαντήσω περιφραστικά (με το 1/299.792.458 μέσα στην απάντηση), ΟΥΤΕ να περιμένει να δει το Καλλιμάρμαρο στα 50 (πραγματικά) μέτρα.
3) Δεν προσθέτουν κάτι στην ήδη υπάρχουσα γνώση, στην πραγματικότητα, στον τρόπο που είναι δομημένος ο κόσμος, αλλά ούτε και αφαιρούν κάτι απ’ αυτά. Η απόσταση του Καλλιμάρμαρου θα ήταν η ίδια, ανεξάρτητα από τον επιστημονικό ορισμό της μονάδας μήκους «μέτρο» και τον υπολογισμό της απόστασης σε «μέτρα».
Ας δούμε λοιπόν τι είναι η πανδημία (υποθέτω ότι έχετε κάποιου είδους επαφή με την πραγματικότητα και τουλάχιστον δεν αμφισβητείτε τον ορισμό της επιδημίας), ενδεικτικά:
«Η επιδημία που επηρεάζει τον πληθυσμό μιας ευρείας γεωγραφικής περιοχής» (Ιατρικό Λεξικό τσέπης Melloni, εκδόσεις Parthenon 2004).
«Μια επιδημική νόσος που επηρεάζει πολλά μέρη τού κόσμου» (Λεξικό Ιατρικών Όρων, εκδόσεις A & C Black 2005).
Μάλιστα! Ο ορισμός της πανδημίας ουδέποτε περιείχε το παραμικρό νούμερο!
Μάλιστα! Οποιαδήποτε προσπάθεια, επιστημονική, με καλή πίστη και αγνές προθέσεις προς όφελος της επιστήμης και της κοινωνίας, να εισαχθούν άλλα επιδημιολογικά δεδομένα, ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ, στον ορισμό της πανδημίας, δεν οδήγησε πουθενά. Καμία σημασία δεν έχει ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ της πανδημίας, ο ρυθμός προσβολής του πληθυσμού, το πόσοι τελικά θα προσβληθούν, το πόσοι θα πεθάνουν κτλ. Οποιαδήποτε νόσος (συνήθως λοιμώδης απειλητική) εξαπλώνεται σε μεγάλες γεωγραφικές περιοχές αποκτώντας επιδημιολογικό ενδιαφέρον, μπορεί να ενταχθεί στον ορισμό.
Μάλιστα! Ούτε ο Μπαμπινιώτης δεν σας σώζει! (συγγνώμη καθηγητά μου, στο μέρος Α΄ τους παρέπεμψα κατ’ επανάληψη στο λεξικό σας, μήπως «τσιμπήσει» κανείς και επιχειρήσει να επικαλεστεί το λήμμα πανδημία όπως το αναφέρετε εκεί).
Ο «ελληνοπρεπής» ορισμός που αναφέρει (κατάλληλος, ίσως, για γενικό λεξικό) για την Επιδημιολογία είναι παντελώς λανθασμένος και για τη Δημόσια Υγεία δεν έχει καμία αξία:
Το κατ’ εξοχήν παράδειγμα μιας πανδημίας ΣΕ ΟΛΑ τα ιατρικά συγγράμματα, η ισπανική γρίπη του 1918, προσέβαλε μόνο το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού και ασφαλώς ΟΧΙ «ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ»!
Η μάστιγα των τελευταίων δεκαετιών, το AIDS, χαρακτηρίζεται ΣΕ ΟΛΗ την ιατρική βιβλιογραφία ως πανδημία. ΔΕΝ εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και βεβαίως δεν έχει προσβάλει «ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ»!
Το «Λεξικό Επιδημιολογίας» (με την επιμέλεια της Διεθνούς Επιδημιολογικής ‘Ενωσης, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Οξφόρδης, 6η έκδοση 2014) είναι σαφές:
«Πανδημία: Μια επιδημία που λαμβάνει χώρα σε πολύ ευρεία γεωγραφική περιοχή, περνά διεθνή σύνορα και συνήθως επηρεάζει μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Μερικές μόνο πανδημίες προκαλούν σοβαρή νόσο σε κάποια άτομα ή σε επίπεδο πληθυσμού. Τα χαρακτηριστικά ενός λοιμώδους παράγοντα που μπορούν να επηρεάσουν την πρόκληση πανδημίας περιλαμβάνουν: ο παράγοντας θα πρέπει να μπορεί να μολύνει τον άνθρωπο, να προκαλεί νόσο στον άνθρωπο και να μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο».
Πανδημία είναι μια μεγάλη γεωγραφικά επιδημία.
Έχουμε πανδημία. Τέλος.
Σε κάθε περίπτωση σταματήστε να ξεσπαθώνετε στο διαδίκτυο με στυλάκι-υφάκι του τύπου «με 0,16% θνησιμότητα δεν είναι πανδημία!» (αυτό το έγραψε κάποιος κατά δήλωσή του γιατρός, ο οποίος ούτε τη διαφορά θνησιμότητας και θνητότητας είναι σε θέση να διακρίνει!).
Το μόνο που καταφέρνετε είναι να πάρετε λάικ από τους υπόλοιπους άσχετους του μικρόκοσμού σας στο facebook και να γίνετε γελοίοι στον υπόλοιπο κόσμο (αν όχι εξοργιστικοί). Σταματήστε τα εισαγωγικά στη λέξη για τον ίδιο λόγο.
Η «άποψή σας» και το υποτιθέμενο «δικαίωμά σας» επί αυτής δεν απασχολούν κανέναν. Πολύ περισσότερο δεν μας απασχολούν οι ψευτομαγκιές σας, τα κόμπλεξ σας, τα κολλήματά σας, ο ναρκισσισμός σας, η αλαζονεία της άγνοιάς σας, το θράσος της αμάθειάς σας, η αναίδεια της γλώσσας σας και, γενικότερα, η ασημαντότητα τού «είναι» σας.
Υ.Γ Η πρωτεύουσα της Αυστραλίας είναι η Καμπέρα
(Για τους νέους φίλους. Δεν αναφέρει τα εμβόλια, αλλά μπορείτε να κάνετε αναγωγή στη σημερινή πραγματικότητα. Ο ψεκασμένος μόνο την τρίχα αλλάζει και όχι την κεφαλή)
Panagiotis Houpas
8 Ιουνίου στις 5:07 μ.μ.
Απ' τα σχόλια
Παπανικολάου Χρήστος
Γιατρέ, θα σας στενοχωρήσω, αλλά δεν πρόκειται να διαβαστεί αυτό από αυτούς στους οποίους απευθύνεται. Μέχρι να αρχίσουν να διαβάζουν τη δεύτερη παράγραφο, θα έχουν ξεχάσει τι έλεγε η πρώτη.
