Όμως ό πόλεμος δέν τέλειωσεν ακόμα...

 

" Όμως ό πόλεμος δέν τέλειωσεν ακόμα.

Γιατί κανένας πόλεμος δέν τέλειωσε ποτέ..."

...Ούτε ή ανθρώπινη κτηνωδία...

Στή μέση ανατολή τού αίματος, τής ντροπής, τού Γολιάθ καί τού Δαυίδ, τής κρατικής τρομοκρατίας καί τών " τρομοκρατών " πού γεννά ή απελπισία τών αμάχων καί τό μίσος τών νεοναζί... τών εβραίων... τών θυμάτων πού έγιναν θύτες, κάνοντας κύκλους ή ίστορία.

Παλαιστίνιοι καί Ισραηλινοί.

Ό περιούσιος λαός τού εβραίου Θεού, (πού τόν βαφτίσαμε ορθόδοξο, καθολικό, διαμαρτυρόμενο,προτεστάντη, κόπτη κ.λ.π καί στήθηκαν ένα σωρό μαγαζάκια πάνω στή αμάθεια καί τόν φόβο τών ανθρώπων), αυτός λοιπόν ό εβραίος θεός σκοτώνει σωρηδόν τούς παλαιστίνιους, καταστρέφει τίς ζωές, τίς περιουσίες τους...διότι δέν είναι περιούσιοι.... αυτός ό εβραίος θεός, είναι μεγάλη λέρα....πολλά χρόνια τώρα... αιώνες ολόκληρους.

Ή Ιερουσαλήμ, όμως, θά είναι πάντα ή πρωτεύουσα τής Παλαιστίνης.!!

Πορεύεται πρός τό τέλος ό Μάης φουρκισμένος χωρίς εναγκαλισμούς, χωρίς φιλιά, ντροπιασμένος.

Οί μέρες πρός τό μεσημέρι ενηλικιώνονται, μετατρέποντας τό πρόσωπο τής χώρας καί τής περιοχής σέ γειτονιά τής αφόρητης ασφυξίας...

Ή φαιδρότητα τού Γεωργιάδη πού έχει διαβάσει Μάρξ καί Λένιν..

Ό Δήμαρχος τής ζαρντινιέρας καί ή διδακτορική διατριβή του γιά τήν Οξφόρδη ( τό ξέρει ή Οξφόρδη;;;)...

Ή γελοιότητα τού Φουρθιώτη πού συνεχίζεται ..

Ή φρίκη τού πνιγμού τής 20χρονης μάννας...

...καί ή συνεχιζόμενη γενοκτονία τών παλαιστινίων μέ τίς ευλογίες όλης τής "πολιτισμένης " Ευρώπης...

Ένας σιμούν ξερακιανών δηλώσεων πού δήθεν σαρκώνουν διάλογο, σφυρίζει στά μπαλκόνια τής γαλαζωπής οθόνης.

Τί έλκος τηλεοπτικό, τί απολίθωμα...

Κι'αν τύχει καί εμφανιστεί μετά σεμνότητοςμεγίστης ή σοβαρότητα... τί όαση στήν τηλεοπτική μας έρημο...

Κι αυτή ή χοντροκοπιά τών παρουσιαστών, τών "αναβαθμισμένων " δημοσιογράφων πού σερβίρουν βατράχια καθημερινά καί μπερδεύουν τό πόπολο, πού νομίζει πώς ή Βανδή καί ή Φουρέιρα είναι εξαδέλφες τής Πολύμνιας καί φίλες τής Ευτέρπης, αυτά λοιπόν τά κανάλια τού αφρού, ούτε είδαν, ούτε ξέρουν γιά τήν κόλαση τής ανεργίας, γιά τήν κατρακύλα τής οικονομίας, γιά τό ξεβράκωμα τής Ευρώπης στίς φαρμακευτικές εταιρείες, γιά τήν μή πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού, γιά τήν καταστρατήγηση τών εργασιακών δικαιωμάτων, γιά τό οχτάωρο....

Γιά όλα αυτά " όλοι μαζί δέν μπορούμε " νά συμφωνούμε στήν ηλιθιότητα τής ατομικής ευθύνης, ούτε μέ τό πρόσωπο τής δήθεν ελευθερίας πού τόσο φτηνιάρικα εξαργυρώνουν οί πειθαρχημένοι παντελήδες...δυστυχώς κάποιος άφησε τόν σάκο μέ τούς μαλάκες ανοιχτό καί σκορπήσανε παντού οί πολύτιμοι....

Ούτε είδαν, ούτε ξέρουν τί λέει τό βαρόμετρο γιά τούς χειμαζόμενους Έλληνες... καί πώς νά ξέρουν, θά μού πείτε, όταν ξημεροβραδιάζονται στά δώματα τής εξουσίας πρόθυμοι γιέσμεν, ναί, πού νά ξέρουν τί συμβαίνει στά λιμάνια καί στά περίχωρα τής Εσπερίας, όπου τό κόκκινο βγάζει τήν φόδρα του καί γίνεται λυπημένο, μαύρο, μανιακό καί δύστροπο, οργίλο καί δολοφονικό σάν λυσσασμένο σκυλί στούς δρόμους τής απόγνωσης.

Ή ατομική ευθύνη τώρα συνοψίζεται στό νά δουλέψει ό τουρισμός... καί όσοι μείνουν... όσα πάνε καί όσα έρθουν....

"Φταίνε οί νέοι πού είναι αντάρτες

Φταίνε οί γυναίκες γιά τόν βιαστή

Φταίνε οί ξένοι, φταίνε οί πουτάνες

Όλοι μας φταίμε μά όχι εσύ

Έκλεψες όνειρα, πάτησες πτώματα

Μέχρι μάς έφερες καί τούς ναζί

Μόνο ή ζωούλα σου καί τό σπιτάκι σου

Καί πέρα βρέχει κύρ Παντελή

Πολλά ανεχτήκαμε από τό συνάφι σου

Φτήνεια, μιζέρια, ρουφιανιά καί χολή

Σφίχτη γραβάτα σου μπάς καί γλυτώσουμε

Καί σάλτα γαμήσου πιά κύρ Παντελή "

Αρκετά πιά μέ τούς γραβατοφορεμένους αβρόβιους τού συστήματος, αρκετά μέ τά πλατιά χαμόγελα καί τίς υποκλήσεις, τά φερέφωνα καί τούς γλείφτες, άς τούς αφήσουμε στήν άκρη, οί ίδιοι ξέρουν ότι αξίζουν όσο τά τσίγγινα τραγούδια τής δεκάρας, αφήστε τους λοιπόν...

Καί άς πάμε στίς γειτονιές πού ό Μάης ερωτεύεται καί ανασαίνει κι ύστερα στά απογεύματα εκθαμβωτικών Ιουνίων, Ιουλίων αλαφροπατούντες καί απόμακροι...

Άς είναι καλά τό περίσευμα τού ερωτύλου Μάη, τό κόκκινο τής Δύσης, οί δρόμοι τής μεγάλης αλητείας, ό Ολυμπιακός ( διότι, τί είναι ό άνθρωπος χωρίς τίς εμμονές του..) ,ό Ρίτσος, ό Ελύτης, ό Μαγιακόφσκι, ό Σεφέρης, ό Λειβαδίτης, ό Αναγνωστάκης, ό Αύγουστος καί οί μυστικές δυνάμεις πού μαζεύονται καί αρχίζουν τό τραγούδι καί τούς ύμνους όταν κιτρινίζει τό φεγγάρι καί "διαγράφεται " προσωρινά ή λέξη θάνατος.....

Ευχαριστώ όλους όσους μέ προτρέπετε νά γράψω καί όλους όσους διαβάζεται αυτά πού γράφω...

Δέν είμαι συγγραφέας, ούτε ποιητής... ούτε φιλοδοξώ νά γίνω... Ούτε μπορώ νά έχω ένα κείμενο κάθε μέρα..

Γράφω όταν έχω κάτι νά πώ... καί γράφω όπως σκέφτομαι... τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο..

Νά είστε καλά!!

Παναγιώτης Κοντοσταυλάκης