ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Διδάγματα του Αγώνα: 73η επέτειος από την Απελευθέρωση της Αθήνας

Με συγκέντρωση και κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του «Αγνώστου Στρατιώτη», η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ) τίμησε την φετινή 73η επέτειο από την Απελευθέρωση της Αθήνας, στις 12 Οκτώβρη του 1944.
Πλήθος κόσμου, με τις σημαίες και τα λάβαρα της Εθνικής Αντίστασης, συγκεντρώθηκε μπροστά από το μνημείο, ενώ χαιρετισμός στους συγκεντρωμένους απηύθυνε ο αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Γιάννης Ζαγγανάς (Παρακάτω ολόκληρος ο χαιρετισμός)
Η εκδήλωση περιλάμβανε επίσης την κατάθεση στεφάνων για τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση του λαού.
Υπό τα συνθήματα «ΕΑΜ, ΕΛΑ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ / Δόξα και τιμή στο ΚΚΕ» και «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία / το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» στεφάνια κατέθεσαν, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο πρόεδρός της Χρηστος Τσιντζιλώνης, ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, εκπρόσωπος της ΚΝΕ και της ΠΕΑΦΕ.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τους συμμετέχοντες να τραγουδούν το «Επέσατε θύματα» και τον εθνικό ύμνο.

Ο χαιρετισμός της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στην εκδήλωση

Χαιρετισμό στην εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ για την 73η επέτειο από την Απελευθέρωση της Αθήνας, που έγινε στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, το πρωί της Πέμπτης, απηύθυνε ο Γιάννης Ζαγγανάς αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. 
Παρατίθεται η ομιλία: 
«Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συναγωνιστές συντρόφισσες και σύντροφοι

Τιμάμε σήμερα την Απελευθέρωση της Αθήνας, στις 12 Οκτώβρη 1944, από τους ναζί κατακτητές.

Όλοι οι Αντιστασιακοί αγωνιστές, οι μαχητές του ΔΣΕ, οι Απόγονοι και φίλοι της Αντίστασης που είμαστε εδώ, μα και πολλοί ακόμα που δεν μπόρεσαν αν και θα ήθελαν να είναι εδώ, τιμάμε τη μέρα που οι Γερμανοί κατακτητές, κυνηγημένοι παντού από το θρυλικό ΕΛΑΣ, το ένοπλο τμήμα του λαού μας, εγκατέλειπαν την Πρωτεύουσα.

Τιμάμε τη μέρα που ο λαός της Αθήνας που τόσα υπέφερε στην κατοχή, κατέκλυζε όλους τους κεντρικούς δρόμους ζητωκραυγάζοντας την Απελευθέρωσή του από τους μισητούς φασίστες κατακτητές.

Όπως γράφει το ρεπορτάζ του "Ριζοσπάστη" στις 12 Οκτώβρη 1944, τη μέρα της Απελευθέρωσης που έκανε δύο εκδόσεις, κύματα-κύματα η λαοθάλασσα πλημμυρίζει την πλατεία Συντάγματος και όλες τις κεντρικές οδούς, από το Ζάππειο μέχρι την πλατεία Ομόνοιας. 

Και συμπληρώνει ο "Ρ": 
Μέσα σε λίγες ώρες τα πάντα σημαιοστολίστηκαν με τις γαλανόλευκες και κόκκινες σημαίες. Τα τεράστια πανό του ΕΑΜ και του ΚΚΕ υψώθηκαν και τα συνθήματα για μια Νέα Ελλάδα και Λαοκρατία περνούν σ' όλα τα χείλη.

Η ΕΑΜική αντίσταση στη χώρα μας είχε συμβολή στην αντιφασιστική νίκη των λαών στην Ευρώπη, όπου η Σοβιετική Ένωση και εκατομμύρια αγωνιστές, κομμουνιστές και ο Κόκκινος Στρατός, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του φασισμού - ναζισμού.

Αγαπητοί συναγωνιστές,

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και οι μαχητές του ΔΣΕ, τιμούμε σήμερα εδώ, 73 χρόνια μετά, αυτή τη νίκη του λαού μας, την Απελευθέρωση της Αθήνας από το θρυλικό ΕΛΑΣ.

Η απελευθέρωση της Αθήνας και όλης της Ελλάδας από τη ναζιστική-φασιστική Κατοχή ήταν έργο της ηρωικής πάλης του ελληνικού λαού, οργανωμένου στο ΕΑΜ με καθοδηγητή το ΚΚΕ και με το ένοπλο τμήμα του τον ΕΛΑΣ, δηλαδή ήταν έργο της εργατικής τάξης, του λαού. Η αστική τάξη συνέχισε να πλουτίζει μαζί με τον κατακτητή και στην Κατοχή.

Η πολιτική στάση, όμως, των αστικών κομμάτων στα χρόνια της Κατοχής δείχνει ότι και σ' αυτή την περίοδο της πάλης για την απελευθέρωση υπήρχαν δύο κόσμοι αντίθετοι και ότι οι αστοί δεν νοιάζονταν για την απελευθέρωση, παρά μόνο για τη διατήρηση της εξουσίας τους και μετά απ' αυτήν.

Να γιατί, δεν έχουμε τίποτα κοινό για να γιορτάσουμε μ' αυτούς που βρέθηκαν εδώ λίγο πιο πριν για την Απελευθέρωση της Αθήνας.

Κι ας μας επιτραπεί, να ρωτήσουμε αγαπητοί συναγωνιστές:

Τι τιμούν, άραγε, οι εκπρόσωποι του Αστικού πολιτικού συστήματος;

Τότε, στην κατοχή, ένα τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου επέλεξε το δρόμο της ανοιχτής συνεργασίας με τους κατακτητές. Ήταν οι γνωστοί "κουίσλινγκ", που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις υπό τους Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλο και Ι. Ράλλη.

Ήταν το γερμανόφιλο τμήμα των αστών που μαζί με τις κατοχικές κυβερνήσεις φρόντισε να φτιάξει τάγματα ασφαλείας, ώστε να είναι έτοιμο, πριν το τέλος του πολέμου, να οργανώσει αντικομμουνιστική σφαγή, για να θωρακίσει την αστική εξουσία, είτε ήταν νικητής η Γερμανία, είτε η Βρετανία.

Ένα άλλο τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου της εποχής είναι αυτοί που δεν μπήκαν στις κατοχικές κυβερνήσεις, αλλά συμφωνούσαν με τη συγκρότησή τους, έδωσαν συγχαρητήρια στον Τσολάκογλου όταν έκανε την κυβέρνηση. Ήταν το ηγετικό αγγλόφιλο τμήμα της ελληνικής αστικής τάξης.

Αυτοί εγκαταστάθηκαν στο Κάιρο σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, και ο βασιλιάς στο Λονδίνο μαζί με ένα τμήμα αστών πολιτικών. Είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Αγγλία για την αντιμετώπιση των Γερμανών. Αλλά και να αντιμετωπίσει η ίδια, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον "κομμουνιστικό κίνδυνο", όπως έλεγαν.

Αγαπητοί συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Η λαϊκή αντιφασιστική νίκη επιβεβαιώνει ότι ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός που έχει το δίκιο με το μέρος του, μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο, όσο και αν αυτός φαντάζει ανίκητος.

Ωστόσο, ο λαός που έχυσε το αίμα του για την απελευθέρωση της Ελλάδας δεν μπόρεσε να χαρεί τους καρπούς της νίκης και των θυσιών του. Βρέθηκε αντιμέτωπος με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης της χώρας που, σε συνεργασία με τους Εγγλέζους, στην αρχή, και, στη συνέχεια, με τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Έπνιξαν το λαϊκό κίνημα στο αίμα, για να στεριώσουν την αστική εξουσία και το σύστημά της.

Το ταξικό τους συμφέρον επέβαλε: Να τσακιστεί το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ που έμπαιναν εμπόδιο στα σχέδια της άρχουσας τάξης, αλλά και ο λαός που αγωνίστηκε κατά της τριπλής φασιστικής Κατοχής, προσβλέποντας σε καλύτερες μέρες μετά την απελευθέρωση.Το κυρίαρχο λοιπόν, ζήτημα μετά την απελευθέρωση ήταν αυτό της εξουσίας, ποια τάξη θα κυριαρχούσε. Η αστική ή η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα.

Αυτοί λοιπόν μεθόδευσαν το Δεκέμβρη του '44 και ματοκύλισαν το λαό της Αθήνας, και, στη συνέχεια, μετά την απαράδεκτη συμφωνία της Βάρκιζας, τις διώξεις, τις φυλακές και τις εξορίες των αγωνιστών. Ο λαός τότε διάλεξε, ανάμεσα στις αλυσίδες και τα όπλα, και πήρε τα όπλα ξανά οργανώνοντας την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ.

Και, βέβαια, συναγωνίστριες και συναγωνιστές, μας χωρίζει άβυσσος μ' αυτούς που και σήμερα δίνουν τη γη, θάλασσα και αέρα της πατρίδας μας στους δολοφόνους των λαών ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. 

Δίνουν στρατιωτικές βάσεις και στέλνουν ελληνικό στρατό σπονδή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου γης, με στόχο τη... γεωστρατηγική αναβάθμιση της θέσης της αστικής τάξης για τα κέρδη των μονοπωλίων, εγκυμονώντας τεράστιους κινδύνους για το λαό μας.

Να τους θυμίσουμε, λοιπόν, ότι το ΕΑΜ, με τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις-διαδηλώσεις στη διάρκεια της κατοχής, δεν επέτρεψε να σταλεί ούτε ένας Έλληνας να πολεμήσει μαζί με τους ναζί ιμπεριαλιστές φασίστες, στο Ανατολικό μέτωπο κατά του κόκκινου στρατού και του σοβιετικού λαού. Δεν επέτρεψε να πάει κανένας Έλληνας για δουλειά στα γερμανικά εργοστάσια-κάτεργα.

Και είναι απαράδεκτο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που, εκτός των παραπάνω, ρημάζει τα λαϊκά συμφέροντα και εργατικά δικαιώματα με τη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων που υλοποιεί και ψηφίζει μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα, για τα κέρδη του κεφαλαίου, η κυβέρνηση αυτή να υποκρίνεται πως τιμά το ΕΑΜ!

Να καταφεύγει στο χυδαίο αντικομμουνισμό μαζί με όλα τα άλλα αστικά κόμματα και να παριστάνει, τάχα, το φίλο της Οκτωβριανής Επανάστασης και του σοσιαλισμού ενώ λανσάρει, απλώς, τη θεωρία για, δήθεν, καλύτερο καπιταλισμό, καπηλευόμενη τους αγώνες του λαού για να τον εξαπατήσει ώστε να περάσει τη βάρβαρη πολιτική της. Και την ίδια ώρα συμφωνεί με την αντιδραστική θεωρία της ΕΕ, της ταύτισης φασισμού-κομμουνισμού, αθωώνοντας έτσι το φασισμό.

Και αυτό, αγαπητοί φίλοι, ενώ ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Που το τέρας του ναζισμού - φασισμού με τη μορφή της Χρυσής Αυγής, των υμνητών των προδοτικών ταγμάτων ασφαλείας, εκτρέφεται από το σύστημα για να αξιοποιηθεί σε βάρος του λαού.

Αλλά, οι άσπονδοι φίλοι της ΕΑΜικής Αντίστασης τη δουλειά τους κάνουν, προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό παριστάνοντας τους τιμητές των αγώνων του, ενώ κάνουν τη "βρώμικη δουλειά" του καπιταλιστικού συστήματος.

Εμείς, όμως, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, συναγωνίστριες και συναγωνιστές, που είμαστε εδώ για να τιμήσουμε πραγματικά την Απελευθέρωση της Αθήνας γνωρίζουμε ότι:

Δίχως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ θα ήταν αδύνατη η νίκη του λαού μας. Και δίχως το ΚΚΕ, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση και τη δράση του, όντας ψυχή ραχοκοκαλιά και καθοδηγητής του, θα ήταν αδύνατη η μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην Αντιφασιστική νίκη.

Αλλά δυστυχώς, το ΚΚΕ, δεν είχε διαμορφώσει στρατηγική για την κατάκτηση της εξουσίας που να συνδύαζε τον απελευθερωτικό με τον κοινωνικοταξικό αγώνα.

Μελετώντας την ιστορία του -και ιδιαίτερα της περιόδου 1940-1949, το ΚΚΕ και οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης μελετώντας την ίδια τους την πείρα απ' αυτούς τους αγώνες γίναμε πιο ώριμοι ιδεολογικά και πολιτικά.

Από την ιστορική πείρα προκύπτει και το εξής:

Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να είναι προετοιμασμένοι μέσα από τον καθημερινό αγώνα, μέσα από την πολιτική τους πείρα να μη χύσουν το αίμα τους στο πλευρό της αστικής τάξης της χώρας τους στο πλευρό ενός ιμπεριαλιστή στην προσπάθειά του να νικήσει τον ανταγωνιστή του ιμπεριαλιστή. 

Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα του ΚΚΕ που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο:

"Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής-λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα αυτή η πάλη να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας. 
Με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κόμματος να συγκροτηθεί εργατικό-λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης με σύνθημα: 
Ο λαός θα δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα που, όσο κυριαρχεί, φέρνει τον πόλεμο και "την ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο".

Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές, με αυτή μας την πείρα και τα πολύτιμα διδάγματα εκείνου του αγώνα, συνεχίζουμε την πάλη μας, σήμερα, για τα λαϊκά προβλήματα, την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. 
Για να φύγουν οι βάσεις του θανάτου και πρώτα απ' όλες η βάση της Σούδας. 
Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις, να γυρίσουν πίσω τα ελληνικά στρατεύματα που συμμετέχουν σ' αυτούς.

Ζήτω η Απελευθέρωση της Αθήνας, Ζήτω το ΕΑΜ και ο θρυλικός ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ, η ΟΠΛΑ και ο ΔΣΕ. Ζήτω το τιμημένο ΚΚΕ, το κόμμα της Αντίστασης και των λαϊκών αγώνων».
1 / 1