ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΣΤΟ ΣτΕ !!

Επίθεση που αφορά όλη την εργατική τάξη.

Με όχημα το ενισχυμένο αντεργατικό πλαίσιο, μεθοδεύουν νέα χτυπήματα στους μισθούς
Η προσφυγή του ΣΕΒ ενάντια στις τριετίες πατά στο οπλοστάσιο που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ
Η προσφυγή του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) πριν από τις βουλευτικές εκλογές, με την οποία ουσιαστικά οι βιομήχανοι στρέφονται συνολικά ενάντια στις τριετίες (δηλαδή στην προσαύξηση του κατώτατου μισθού με βάση την προϋπηρεσία), έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά ότι η αντεργατική επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή περίοδο».
Τη μονιμοποίηση και όλων των προηγούμενων χτυπημάτων στους μισθούς, πάνω στα οποία «χτίζονται» και οι νέες αξιώσεις του κεφαλαίου, επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσιοποίηση της απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία κρίνεται αμετάκλητα «συνταγματική» η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στους δημόσιους υπαλλήλους...
Κόντρα στα απατηλά αφηγήματα περί «δίκαιης» και «βιώσιμης ανάπτυξης», που αναμασούσαν και στην προεκλογική περίοδο η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα υπόλοιπα κόμματα του κεφαλαίου, επιβεβαιώνεται ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαχρονική προσπάθεια των επιχειρηματικών ομίλων, με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεών τους, για παραπέρα συμπίεση των μισθών, για τη θωράκιση των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς τους.
Η ενιαία αυτή στρατηγική, με κομβικά σημεία την περιβόητη ΠΥΣ αρ. 6 του Φλεβάρη του 2012, της κυβέρνησης Παπαδήμου, στη συνέχεια τον νόμο 4093 του ίδιου έτους επί κυβέρνησης ΝΔ και από εκεί τον νόμο 4172/2013 (νόμος Βρούτση), μέχρι την τελευταία παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σεπτέμβρη του 2018 (ν. 4564), με την οποία ο νόμος Βρούτση τέθηκε για πρώτη φορά σε εφαρμογή, πλέον ως νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, αποτελεί μια ευθεία αντεργατική γραμμή που υπηρετήθηκε με συνέπεια από όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.
Κομβικές παρεμβάσεις στον κατώτατο μισθό, εργαλείο για το χτύπημα όλων των εργαζομένων
Με όλες αυτές τις κομβικές παρεμβάσεις, κυρίως πάνω στον κατώτατο μισθό, επιταχύνθηκε η επίθεση του κεφαλαίου συνολικά στους μισθούς όλων των εργαζομένων. Και ακριβώς πάνω σε όλο αυτό το αντεργατικό οπλοστάσιο, το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του προετοιμάζουν και τα επόμενα χτυπήματα, προαναγγελία των οποίων αποτελεί η παρέμβαση του ΣΕΒ.
Με την ΠΥΣ 6/2012 επί κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια με τον νόμο 4093/2012, ο κατώτερος μισθός της ΕΓΣΣΕ μειώθηκε κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών και διαμορφώθηκε στα 586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά αντίστοιχα.
Ταυτόχρονα, «πάγωσαν» και οι τριετίες από το 2012 και μετά, με ρήτρα μάλιστα ότι μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%, δεν θα υπάρξει «ξεπάγωμα» των τριετιών. Οι μόνες τριετίες (προϋπηρεσία) που αναγνωρίστηκαν ήταν αυτές που κάποιος εργαζόμενος είχε συμπληρώσει μέχρι τη νομοθέτηση της ΠΥΣ (Φλεβάρης 2012).
Ακολούθησε ο νόμος 4172/2013, γνωστός αρχικά ως νόμος Βρούτση, με τον οποίο καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, ο καθορισμός του οποίου θα γίνεται μόνιμα με Υπουργική Απόφαση και με γνώμονα την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων και την κατάσταση της «εθνικής οικονομίας»...
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού διατήρησε επί 4 ολόκληρα χρόνια το αίσχος της ΠΥΣ 6/2012, το 2018 ήταν αυτή που, με δόλωμα μερικές δεκάδες ευρώ αύξηση στον κατώτατο μισθό, ενεργοποίησε για πρώτη φορά τον νόμο Βρούτση, ψηφίζοντας τον νόμο 4564.
Αντίστοιχα, αφού διατήρησε άθικτο όλα αυτά τα χρόνια τον «υποκατώτατο» μισθό για τους νέους εργαζόμενους, προχώρησε σε μια... μετεξέλιξή του: Η κατάργησή του συνοδεύτηκε ουσιαστικά από την αντικατάστασή του με τη μεγάλη μείωση των εργοδοτικών εισφορών για τους νέους εργαζόμενους. Ετσι προσφέρεται στην εργοδοσία ένα πιο μόνιμο διπλό δώρο: Αφενός δεν επιβαρύνεται καθόλου από την κατάργηση του «υποκατώτατου» μισθού, αφετέρου διατηρεί τη δυνατότητά της να εκμεταλλεύεται ακόμα πιο φτηνό εργατικό δυναμικό και να το ανακυκλώνει, όπως και τη δυνατότητά της να αξιοποιεί αυτό το όπλο για να συμπιέσει συνολικότερα τους μισθούς για όλους τους εργαζόμενους.
Στη βάση της ενεργοποίησης του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, τον Φλεβάρη του 2019 εκδίδεται η σχετική εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, την οποία σήμερα αμφισβητεί προκλητικά ο ΣΕΒ, ζητώντας ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των τριετιών.
Οι βιομήχανοι από την πρώτη στιγμή είχαν αμφισβητήσει τη νομιμότητα της συγκεκριμένης Υπουργικής Απόφασης, όσον αφορά το σκέλος των τριετιών, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων ακριβώς τους νόμους 4093/2012 και 4172/2013 και ειδικότερα τη διάταξη όπου ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς».
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο προβάλλει σήμερα ο ΣΕΒ αυτές τις αντεργατικές αξιώσεις, πέρα από την επίμαχη εγκύκλιο, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε ανέγγιχτη και τη διάταξη του μνημονιακού νόμου 4093/2012 της ΝΔ που προβλέπει το «πάγωμα» των τριετιών από τον Φλεβάρη του 2012 και μετά και μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%, αλλά και τον νόμο 4172/2013.
Τι σημαίνουν το τσεκούρωμα και το πάγωμα των τριετιών
Για να φανεί το μέγεθος των ανατροπών που έχουν επιβληθεί στους μισθούς, αλλά και τι σημαίνουν οι προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ, που η κυβέρνηση της ΝΔ θα υλοποιήσει μέχρι κεραίας, αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τον Φλεβάρη του 2012, για τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα που αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό, για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας υπήρχε προσαύξηση του μισθού τους κατά 10% και μέχρι τρεις τριετίες (προϋπηρεσία 9 ετών). Η συνολική προσαύξηση επομένως έφτανε το 30% επί του κατώτερου μισθού.
Αντίστοιχα για τους εργατοτεχνίτες, η προσαύξηση επί του κατώτατου ημερομισθίου για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας ήταν 5% και μέχρι έξι τριετίες, δηλαδή 30% για τα 18 χρόνια προϋπηρεσίας.
Μετά τον Φλεβάρη του 2012 και τον νόμο 4093/2012που ακολούθησε, οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό δεν λαμβάνουν πλέον καμιά προσαύξηση στο μισθό τους για το χρόνο που εργάζονται μετά τον Φλεβάρη του 2012.
Ετσι, αν ένας μισθωτός είχε συμπληρώσει μία τριετία τον Φλεβάρη του 2012, μέχρι σήμερα (2019) έχει χάσει δύο τουλάχιστον τριετίες, δηλαδή έχει απώλεια 20% επί του μισθού του. Οσοι μάλιστα μισθωτοί ανέλαβαν εργασία μετά τον Φλεβάρη του 2012, μέχρι σήμερα δεν δικαιούνται καμία προσαύξηση προϋπηρεσίας στον κατώτατο μισθό, καθώς οι τριετίες, σύμφωνα με τον 4093/2012, παραμένουν «παγωμένες»...
Πάνω σε αυτό το «πάγωμα» και με όχημα τον νόμο 4172/2013, με τον οποίο ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς», ο ΣΕΒ και άλλες ενώσεις του εγχώριου κεφαλαίου αξιώνουν ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των τριετιών. Τυχόν ικανοποίηση από το ΣτΕ των αξιώσεων του ΣΕΒ θα οδηγήσει σε αρκετές περιπτώσεις σε νέες σημαντικές μειώσεις, ενώ θα σημάνει και την επίσημη μονιμοποίηση του σημερινού «παγώματος».
Αν δηλαδή ένας εργαζόμενος που μέχρι τον περασμένο Φλεβάρη αμειβόταν με τον κατώτατο μισθό (586 ευρώ) και είχε προσαύξηση 20% για δύο τριετίες που είχε συμπληρώσει πριν το 2012, λάμβανε συνολικά 704 ευρώ μαζί με την προϋπηρεσία. Τώρα και παρά την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ, αν καταργηθούν οι δύο τριετίες που έχει εξασφαλίσει, η συνολική του αμοιβή θα μειωθεί στα 650 ευρώ μεικτά!
Οι νέες αντεργατικές αξιώσεις των βιομηχάνων και η προθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ να τις κάνει πραγματικότητα πατούν σε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που διατήρησε και ενίσχυσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μάλιστα απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ και την επίμονη διεκδίκηση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, πλήρη επαναφορά των τριετιών και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι παρά τη δημοσιότητα που πήρε η προσφυγή του ΣΕΒ στο ΣτΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ τηρεί «σιγήν ιχθύος»! 
Τόσο η κυβέρνηση όσο και το υπουργείο Εργασίας «έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους», επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο ότι οι προεκλογικές διακηρύξεις της ΝΔ για «ποιοτικές θέσεις εργασίας» και καλές αμοιβές στους εργαζόμενους ήταν αέρας κοπανιστός...
Επίθεση που αφορά όλη την εργατική τάξη
Η επίθεση στον κατώτατο μισθό δεν αφορά βέβαια μόνο τους εργαζόμενους που αμείβονται με αυτόν. Καθώς αποτελεί το «κατώφλι» της μισθολογικής κλίμακας, επιδρά συνολικά σε όλους τους μισθούς και άρα και στον μέσο μισθό, δηλαδή αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη.
Αντίστοιχα, το χτύπημα των τριετιών και εν γένει της προϋπηρεσίας αφορά εξίσου όλους τους μισθωτούς, αφού όπως προκύπτει και από τις συναντήσεις συνδικάτων και Ομοσπονδιών με εργοδοτικούς φορείς, οι εργοδότες αμφισβητούν την προϋπηρεσία ως στοιχείο προσαύξησης των μισθών γενικά, ακόμα και στο πλαίσιο κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Οπως επιβεβαιώνεται και από τα επίσημα στοιχεία, οι ανατροπές στον κατώτατο μισθό που επιβλήθηκαν το 2012, σε συνάρτηση με την υπονόμευση των κλαδικών Συμβάσεων, συνεχίζουν να επενεργούν μέχρι σήμερα, οδηγώντας τις εργατικές αμοιβές σε ζοφερά επίπεδα.
Συγκεκριμένα, την περίοδο 2011 - 2018, ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης μειώθηκεκατά 27,5%, της πλήρους απασχόλησης κατά 20,26% και της μερικής απασχόλησης κατά 36,15%. Η μείωση αυτή είναι συνεχής: Ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης το 2011 ανερχόταν στα 1.264 ευρώ, τον Νοέμβρη του 2014, λίγο πριν αναλάβει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο μέσος μεικτός μισθός συρρικνώθηκε στα 1.008,9 ευρώ, για να φτάσει τον Νοέμβρη του 2018 στα 916,03 ευρώ μεικτά.
Τέλος, με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ για τους μισθούς το 2018, μέχρι 400 ευρώ μεικτά λαμβάνει το 19,7% των μισθωτών, μέχρι 650 ευρώ μεικτά (δηλαδή κάτω από τον σημερινό κατώτερο μισθό) λάμβανε το 37,2%, ενώ σχεδόν ένας στους δύο, το 49,1%, λάμβανε μέχρι 800 ευρώ μεικτά!
Αυτή είναι η κληρονομιά για την εργατική τάξη που άφησαν πίσω τους την προηγούμενη επταετία οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. 
Απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, απέναντι σε όλο αυτό το αντεργατικό πλαίσιο, πρέπει να ενισχυθεί η πάλη των εργαζομένων, για την πλήρη κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών, για αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΣΤΙΣ 7 ΙΟΥΛΗ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ !!

Τέτοια κυβέρνηση έχετε;

Φαντάσου – λέει – στις 8 Ιούλη να είχαμε μια κυβέρνηση που δεν θα έκανε δα και κάτι το… επαναστατικό, αλλά θα αποφάσιζε να κατοχυρώσει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ.
Πως;
Ανακοινώνοντας στους εφοπλιστές ότι ήρθε η ώρα να πληρώσουν κι αυτοί φόρους. Ότι την ώρα που ο μισθωτός των 3 και 60 φορολογείται με 22%, μπαίνει τέλος στην δική τους «φορολόγηση» της τάξης του… 0,048%!!! Κι ότι οι φόροι που θα εισπραχτούν από την κατάργηση (σε ένα νόμο με ένα άρθρο) της «οικειοθελούς (!) φορολόγησης που τους έχουν εξασφαλίσει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θα πάνε στην ενίσχυση των αδύναμων.
Φαντάσου – λέει – στις 8 Ιούλη να είχαμε μια κυβέρνηση που δεν θα έκανε δα και κάτι το… επαναστατικό, αλλά θα καταργούσε, εδώ και τώρα, τον ΕΝΦΙΑ.
Πως;
Καλώντας τα 559 «πατριωτάκια» μας που είδαν μέσα στην κρίση να εκτινάσσονται τα πλούτη τους στα 76 δις δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) να προσέλθουν στο ταμείο. Και μάλιστα για να καταβάλλουν ένα συμβολικό τίμημα. Όχι το 40% και το 50% που κατέβαλαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι από τους πενιχρούς μισθούς και τις λεηλατημένες συντάξεις τους όλα αυτά τα χρόνια. Όχι. Μόλις το 10% από τον πλούτο των Κροίσων μας, αυτής της χούφτας που κατέχει το 45% ολόκληρου του ΑΕΠ της χώρας, θα ήταν αρκετό για να απαλλαγεί ο λαός μας δυο φορές από τον ΕΝΦΙΑ!
Φαντάσου – λέει – στις 8 Ιούλη να είχαμε μια κυβέρνηση που δεν θα έκανε δα και κάτι το… επαναστατικό, αλλά θα έλεγε «κάτω τα ξερά σας από τον δημόσιο πλούτο» στους κυρίους των Υπερταμείων και θα σχεδίαζε πάνω του ένα παραγωγικό μοντέλο για να δουλέψουν τα παιδιά μας που βυθίζονται στην ανεργία και την μερική «απασχόληση» και τα άλλα που έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Πως;
Με την χρηματοδότηση της δημόσιας περιουσίας από την φορολόγηση των εχόντων και κατεχόντων της ολιγαρχίας και από την άρνηση του ξεζουμίσματος των πόρων της χώρας από τα εγχώρια και διεθνή κοράκια, που θα την μετέτρεπε από κατάλογο ξεπουλήματος υπέρ «επενδυτών και από «ενέχυρο» υπέρ τοκογλύφων δανειστών, σε εργαλείο ανάπτυξης με στόχο όχι το κέρδος των Λάτσηδων, αλλά το κοινωνικό όφελος.
Φαντάσου – λέει – στις 8 Ιούλη να είχαμε μια κυβέρνηση που δεν θα έκανε δα και κάτι το… επαναστατικό, αλλά θα επέστρεφε τα κλοπιμαία στους πιο αδύναμους συνταξιούχους.
Πως;
Πηγαίνοντας στους καλούς μας τραπεζίτες. Αυτούς που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί 4 φορές. Που βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια των ανθρώπων. Και που – μέσα στην προεκλογική περίοδο – επέβαλαν ένα ακόμα χαράτσι δισεκατομμυρίων, αυξάνοντας τις τραπεζικές τους προμήθειες στις διατραπεζικές συναλλαγές. Φαντάσου μια κυβέρνηση που θα τους έλεγε: «Τέρμα η μάσα, παιδιά». Και θα αποφάσιζε – για αρχή -ότι αυτά που μέσα στην προεκλογική ζούλα περάσανε φιρμάνι για να βουτήξουνε, ξανά, δεν θα πάνε στα θησαυροφυλάκια τους. Θα πάνε στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Φαντάσου – λέει – στις 8 Ιούλη να είχαμε μια κυβέρνηση που δεν θα έκανε δα και κάτι το… επαναστατικό, αλλά θα καταργούσε αυτή την ασύλληπτη κλοπή που αποκαλείται «εισφορά αλληλεγγύης»!
Πως;
Πηγαίνοντας στους 4 επιφανέστερους εκπροσώπους της εγχώριας ολιγαρχίας μας, αυτούς που κατέχουν 10 δις πλούτο, και θα τους καλούσε σαν καλούς… αλληλέγγυους πατριώτες, να καταθέσουν μόλις το 10% της χλιδής τους. Όχι το 40% και το 50% των χαρατσιών που επιβλήθηκαν πάνω στο υστέρημα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Όχι. Αυτοί μόνο το 10%. Και μάλιστα από το υπερπλεόνασμά τους. Με μια τόσο «απλή» κίνηση θα είχε καταργηθεί για τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα η ασύλληπτη κλοπή που αποκαλείται «εισφορά αλληλεγγύης» έως και 2 φορές!
Άσχημη θα ήταν μια τέτοια κυβέρνηση; Δεν νομίζουμε. Αλλά έχουμε και πλήρη επίγνωση ότι, παραμονές των εκλογών, στο ερώτημα προς τους μπλε, ροζ, πράσινους  υποψήφιους κυβερνώντες και συγκυβερνώντες αν «έχετε τέτοια κυβέρνηση» να μας προτείνετε, η απάντηση που θα παίρναμε θα ήταν ότι… η φαντασία μας καλπάζει.
Διαβεβαιώνουμε, λοιπόν, ότι τόσο φαντασιόπληκτοι δεν είμαστε ώστε να πιστεύουμε ότι μπορεί στις 8 Ιουλίου να έχουμε τέτοια κυβέρνηση. Εντούτοις δεν θεωρούμε (με το συμπάθιο κιόλας) ότι θα πρέπει να παραιτηθούμε από το να θέλουμε μια τέτοια κυβέρνηση.
Και φυσικά δεν θεωρούμε (με το συμπάθιο κιόλας), ακόμα κι αν δεν μπορούμε να έχουμε μια τέτοια κυβέρνηση, ότι θα πρέπει να παραιτηθούμε από το δικαίωμά μας, την Δευτέρα, να έχουμε μια τέτοια – κόκκινη – αντιπολίτευση.

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ -ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ?!!


Χθες απόγευμα φεύγοντας από τη δουλειά καταλάθος εγώ και μια ακόμα συνάδελφος κλειδώσαμε μέσα τους υπόλοιπους που θα έφευγαν λίγο αργότερα. Όταν με πήραν να μου πουν πως η πόρτα δεν ξεκλειδώνει από μέσα, στην αρχή τους είπα πως είναι τα καινούργια μέτρα για την αύξηση της αποδοτικότητας και να μην διαμαρτύρονται, θα τους δούμε αύριο με το καλό και πως κάνουν έτσι.
Μετά σκέφτηκα όλους τους αστεϊσμούς με τον Κούλη και τις 7 ημέρες την εβδομάδα δουλειά και τους είπα πως έχουν και τουαλέτα και κουζίνα αν θέλουν και κάπου εκεί το μυαλό μου έφυγε γιατί σκέφτηκα αιφνίδια πόσους ανθρώπους ξέρω που δουλεύουν ήδη 7 ημέρες την εβδόμαδα και πόσους ανθρώπους ξέρω που κρατιούνται για ώρες να μη φάνε ή να μην κατουρήσουν για να βγει η δουλειά και ξεχνιούνται αγκωμαχώντας πάνω από τον υπολογιστή. 
Ο ιατρικός κόσμος που έχει τόσο προοδεύσει μας κάνει λόγο για τους καρκίνους, τις ανθυγιεινές διατροφές, για το πόσες ώρες ύπνο χρειαζόμαστε αλλά κανένας ιατρικός κόσμος δεν διεκδικεί την κατάργηση του παράλογου, του παράλογου ο άνθρωπος να ξεπερνάει το σώμα του μέσα σε άκρως ανθυγιεινές συνθήκες, όχι που αφορούν τη φύση του επαγγέλματος, όχι παραδείγματος χάρη τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνει κανείς αν εργάζεται με χημικά, αλλά την ίδια τη φύση του 8ώρου.
Το 8ωρο κατακτήθηκε σε έναν κόσμο βαθιάς εκμετάλλευσης, όμως κανένα 8ωρο δεν αποτελεί υγεία. 

Οι γιατροί μας λένε να σηκωνόμαστε λιγάκι και να μην καθόμαστε σερί, ή μας λένε πως η ορθοστασία δεν κάνει καλό, όμως το 8ωρο εγκληματεί εις βάρος των σωμάτων όλης της ανθρωπότητας, αφού είναι έξω από τα όρια του ανθρώπινου σώματος να κάθεται για τόσες ώρες ή να στέκεται όρθιο για τόσες ώρες ή να δουλεύει για τόσες ώρες ή να σκέφτεται για τόσες ώρες. 
Σκέφτομαι τελευταία πόσες ώρες βλέπω τους συναδέλφους μου που τους αγαπώ και που έχουμε κατακτήσει με έναν τρόπο τη φροντίδα μεταξύ μας και το νοιάξιμο πολλές φορές να σπάνε τα όρια τους για να βγει η μέρα, για να προλάβουν εκείνο, για να τρέξουμε το άλλο κι ακόμα κι εμείς που αναγνωρίζουμε πως θέλουμε μεταξύ μας μια ανακατασκευή της εργασιακής εμπειρίας, που παλεύουμε να είμαστε φροντιστικές και με όρια και να μιλάμε για ξεκούραση, είναι αδύνατον να το πετύχουμε, γιατί σε ένα κόσμο οργανωμένης αγοράς που στηρίζεται στην εξόντωση για την απολαβή του κέρδους, δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιβίωσης, για να στηρίξεις, για να κρατήσεις, θα υπάρχουν μέρες που θα φτύσεις εξάντληση. 
Εμείς, οι κουρασμένες γυναίκες και οι κουρασμένοι άνθρωποι αυτού του κόσμου, βρισκόμαστε μπροστά σε ηγέτες που πιστεύουν πως δεν έχουμε ήδη δουλέψει αρκετά για τρεις ζωές, πως η καθημερινή μας ματαίωση δεν είναι αρκετή για να βιοποριζόμαστε με αξιοπρέπεια. 

Και μαζί μας, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο βάλλεται και υποτιμάται εκείνος ο κόσμος της χειρωνακτικής εργασίας, με τα καταπονεμένα γόνατα και τα αυχενικά σύνδρομα, οι καθαρίστριες, οι αποκλειστικές νοσοκόμες, οι εργάτες των εργοστασίων με τα κομμένα δάχτυλα των εργατικών ατυχημάτων, ο κόσμος αυτός βάλλεται από τα νεοφιλελεύθερα αστεία των χαρτογιακάδων που τους ακολουθούν δίπλα δίπλα εκείνοι με το όνειρο της αναρρίχησης στα ψηλά, που πιστεύουν πως μπορούμε να δουλέψουμε κι άλλο, πως οι γυναίκες που μας ξεβρωμίζουν δεν δικαιούνται μεγαλύτερους μισθούς επειδή δεν έχουν πτυχία.
 Πως οι γυναίκες που δεν έχουν πτυχία αξίζει να βρεθούν στη φυλακή και οι γυναίκες που δεν έχουν χαρτιά αξίζει να βρεθούν στο κενό δίπλα σε αστεία για το προεδρικό μέγαρο. 
Και είναι πραγματικά αστείο και επιστημονικό παράδοξο: σε αυτό τον κόσμο, αν θες να επιβιώσεις θα πρέπει να έχεις πεθάνει. Θα πρέπει να έχεις σκοτώσει το σώμα σου ένα εκατομμύριο φορές, να του έχεις μάθει την εξάντληση και την υποταγή. 

Και κάποιες άλλες φορές, ίσως και για να γλυτώσεις να πρέπει να πεθάνεις στα αλήθεια. 
Το πρόβλημα του κόσμου που ανήκω δεν είναι ότι δεν έχει δουλέψει αρκετά, το πρόβλημα της τάξης που ανήκουμε είναι πως έχουμε ήδη δουλέψει πολύ παραπάνω από όσο αντέχουμε για να ζήσουν εκείνοι.
 Βάλια Κάλντα 

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΟ ΤΖΑΝΤΕ...ΑΠ' ΤΟΝ ΚΑΣΤΡΙΝΟ !!



Ο Σπύρος ο γαργάρας.!
Φόρεσε τη βερμούδα του, τση μπλε του σαγιονάρες, 
και κίνησε για θάλασσα, να κάνει και γαργάρες.
Απ΄το γιατρό του ο άνθρωπος, έχει την οδηγία,
βουτιές και μπάνια μπόλικα, για αρθρίτιδα και υγεία.
Παρά του ότι ακούστηκαν, πολλά.. μακριά τα αφήνει,
στο Κράτος έχει απόλυτη.. τυφλή εμπιστοσύνη.
Δουλεύει εδώ το σύστημα, είμαστε πεπεισμένοι,
σαν μηχανή τριψίματος, και καλολαδομένη.
Όλα είναι ελεγχόμενα, και εκειό.. μακριά που πλέει,
όπου κι αν πάει το βλέμμα σου, εδώ Ελλάδα λέει.
Επήρε την πετσέτα του.. για ομπρέλα ευρώ δεν έχει,
θέλει στο μπάνιο μόνος του, τον κόσμο δεν αντέχει.
Παραξενιές είναι κι αυτές, μακρία απ΄το κοπάδι,
πέρα από φτούνα τα ψητά, που αλείφονται με λάδι.
Θέλει να΄χει τη θάλασσα, ιώδιο να μυρίζει,
ζεστή για τσι γαργάρες του, κι όχι να απολαδίζει.
Πήρε βαθιές αναπνοές, κοίταξε και τριγύρω,
για λίγο ετεντώθηκε.. και είπε, βούτα Σπύρο.
Η θάλασσα θαυμάσια, απόλαυση.. γαμάτη,
κι η γεύση τση γαργάρας του, ιώδιο και αλάτι.
Βουτιά και μπούκα γιόμιζε, με ούλο του το μπόι,
χανότανε, ξανάβγαινε, σαν Φάλαινα που τρώει.
Καλή μέχρι κι η ένατη, δεν τσι καμε δεκάδα,
κάτι στο στόμα αλλιώτικο, του΄φερε η σαπουνάδα.
Και δεν θα αργούσε ο πνιγμός, για να΄ρθει κι η απώλεια,
αφού η θάλασσα έφερε, αχώνευτα φασόλια.
Το μπάνιο κι οι γαργάρες του, έγιναν εφιάλτης,
κι απ΄το νερό πετάχτηκε, ως ταλαντούχος άλτης.
Πηγαίνοντας στο σπίτι του, εκοίταζε γραφεία,
και να τα βγάλει ήθελε, ούλα φωτογραφία.
Το στόμα μπουρμπουλάριζε, με ούζο να το ψήσει,
ο Σπύρος ο αμέριμνος, τι του΄μελε να ζήσει.
Σήμερα κάτι έμαθε, και το΄μαθε εμπράκτως,
πως είναι απροστάτευτος, και ανύπαρκτο το Κράτος.!!!
Καστρινος καστρινος

Για το γεγονός που γίνεται συνήθεια δες Εδώ !!

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ: -ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!


ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ
ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ
ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Από σήμερα και για πέμπτη συνεχή χρονιά η λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων του Δήμου Πατρέων
Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης και ο Πρόεδρος του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου (ΚΟΔΗΠ), Θόδωρος Τουλγαρίδης, παραχώρησαν σήμερα συνέντευξη Τύπου στο χώρο της Πλαζ στην Αγυιά, για την έναρξη των θερινών ημερήσιων κατασκηνώσεων σε Πλαζ και Ροΐτικα, που λειτουργούν από σήμερα, 20 Ιουνίου.
Ο Δήμαρχος Πατρέων, ανοίγοντας την συνέντευξη ανέφερε τα εξής: «Για πέμπτη συνεχή χρονιά, κάνουμε αυτό που είναι πρωτοποριακό για την Ελλάδα. Ο Δήμος μας είναι ο μοναδικός που λειτουργεί ημερήσιες παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά μας. Συνεχίζουμε να έχουμε προτεραιότητά μας την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Συνεχίζουμε χωρίς καμιά κρατική χρηματοδότηση, με το ελάχιστο εναπομείναν προσωπικό και λειτουργούμε την πρωτοποριακή αυτή δομή. Οι ημερήσιες κατασκηνώσεις, είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας, από πλευράς της Δημοτικής Αρχής και των εργαζομένων του Δήμου.
Πριν από πέντε χρόνια, ο χώρος αυτός που βρισκόμαστε σήμερα, όπως και αυτός στα Ροΐτικα, ήταν εγκαταλειμμένοι. Το παλέψαμε όμως και σήμερα μπορούμε να φιλοξενούμε πάνω από 1.300 παιδιά.
Αυτή η μεγάλη προσπάθεια όμως, δυστυχώς δεν βρήκε ανταπόκριση από την κυβέρνηση. Παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειές μας και τις συνεχείς πιέσεις προς τους αρμόδιους υπουργούς, συνεχίζουν να αρνούνται την χρηματοδότηση αυτής της πρωτοβουλίας μας. Κι αυτό γιατί οι ανάγκες των παιδιών μας δεν συνιστούν γι αυτούς ανάπτυξη, αλλά κόστος. Για μας όμως οι λαϊκές ανάγκες παραμένουν προτεραιότητά μας και αυτό επαναλαμβάνουμε και τώρα που διανύουμε προεκλογική περίοδο. Ας μας πουν οι αρχηγοί των κομμάτων που επέλεξαν την Αχαΐα να είναι υποψήφιοι, αν νοιάζονται για τα παιδιά μας και αν οι ανάγκες τους, είναι ζωτικής σημασίας γι αυτούς».
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του ΚΟΔΗΠ, ανέφερε τα εξής:
«Με ιδιαίτερη χαρά, για πέμπτη διαδοχική χρονιά συνεχίζουμε τη λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων του Δήμου μας, το πέμπτο θερινό ΚΔΑΠ στην Πλαζ του ΕΟΤ, στην Αγυιά και για δεύτερη χρονιά, το θερινό ΚΔΑΠ, στα Ροΐτικα.
Αυτές οι πρωτόγνωρες δράσεις μας, πανελλαδικά, που δίνουν ανάσα σε εκατοντάδες πατρινόπουλα, ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους για θερινές διακοπές, που για χρόνια τους στερούν οι αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων.
Τα παιδιά απολαμβάνουν δωρεάν όλες τις υπηρεσίες της κατασκήνωσης, από τη μεταφορά τους, τη σίτισή τους, την άθλησή τους, μέχρι την δημιουργική τους απασχόληση, που τους παρέχουν, οι εργαζόμενοι του Κοινωνικού Οργανισμού και του Δήμου μας. Φέτος προβλέπεται να φιλοξενήσουμε και στις δύο κατασκηνώσεις, περισσότερα από 1300 παιδιά.
Στη λειτουργία της κατασκήνωσης συμβάλουν με την εθελοντική προσφορά τους φορείς της πόλης μας, εθελοντές και δημόσιες υγειονομικές μονάδες. Όλους αυτούς τους ευχαριστούμε πολύ, που στέκουν για χρόνια στο πλάι μας, για να προσφέρουμε με ασφάλεια σε παιδιά της πόλης μας, τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας.
Φέτος οι εργαζόμενοι των κατασκηνώσεων, τόσο εκείνοι, που προσλάβαμε, με συμβάσεις δίμηνης διάρκειας, αλλά και οι εργαζόμενοι του Κοινωνικού Οργανισμού και του Δήμου, μαζί με εκείνους που παρέχονται από τον ΟΑΕΔ, με τα προγράμματα κοινωφελούς, ξεπερνούν τους 80.
Η διάρκεια λειτουργίας των θερινών ΚΔΑΠ είναι από σήμερα 20 Ιουνίου, έως και τις 14 Αυγούστου, διαρθρωμένη σε 4 κατασκηνωτικές περιόδους, διάρκειας δύο εβδομάδων η κάθε μία.
Τα παιδιά που φιλοξενούνται θα είναι ηλικίας περίπου 8-14 χρονών και η τοποθέτηση τους στις Ημερήσιες Παιδικές Κατασκηνώσεις, έγινε με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια και ανάλογη μοριοδότηση.
Η μεταφορά των παιδιών θα γίνεται με μισθωμένα από την υπηρεσία του ΚΟΔΗΠ λεωφορεία. Η ημερήσια απασχόληση θα περιλαμβάνει, πλήρη διατροφή και δραστηριότητες για δημιουργική απασχόληση και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των παιδιών με την ανάπτυξη ατομικής και ομαδικής δραστηριότητας, υλοποίηση δράσεων έκφρασης, ψυχαγωγίας, κοινωνικών δεξιοτήτων, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης σε ένα ασφαλές και υγιεινό περιβάλλον.
Αιτήσεις συμμετοχής των παιδιών, θα συνεχίσουν να γίνονται δεκτές στα γραφεία του ΚΟΔΗΠ, Γούναρη 76.
Συνεχίζουμε τις διεκδικήσεις μας, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με σταθερές σχέσεις εργασίας και όλα τα εργασιακά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των δήμων και των κοινωνικών δομών από τον κρατικό προϋπολογισμό, με ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή, ώστε να έχουμε μόνιμες τις ανάλογες κοινωνικές δομές και κοινωνικές παροχές».


Ρεπορτερ