ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Πέστε μας Για τους Πλειστηριασμούς -Έχουμε κάποιες Ερωτήσεις: 😁🙃

Αντώνης Δαβανέλος:
Η ανάρτηση αυτή είναι ανοιχτή & δημόσια όχι από συνήθεια αλλά και μετά λόγου γνώσεως. 

Λοιπόν επειδή βγήκε παγανιά ένας εσμός φασιστοειδών του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πολύ επώνυμα στελέχη του και πολύ γνωστά σε κάποιους από εμάς απ΄ τα παλιά (τουλάχιστον οι πασόκοι και οι νεοδημοκράτες κάνουν το λελογισμένο τουμπεκί) και επιτίθενται με λούμπεν πεζοδρομιακό τρόπο σε όσους επισημαίνουν στις αναρτήσεις τους την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ισχυριζόμενοι ότι δεν έγινε κανένας (!) πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας επί ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα το θράσος αυτού του κόμματος-εκτοπλάσματος με "αριστερό" φερετζέ που ήταν η χαρά του αμερικανού πρέσβη, έφτασε στο σημείο να στέλνει σήμερα και εκπροσώπους του στο χώρο του εγκλήματος στου Ζωγράφου για να ψαρέψουν ψηφαλάκια στα θολά νερά με την πεποίθηση ότι ο κόσμος που τους παρακολουθεί έχει υποστεί λοβοτομή , τους λέμε ξεκάθαρα ότι θα έπρεπε να είχαν εξαφανιστεί από τη χώρα αν διέθεταν στοιχειώδη πολιτική τσίπα. 

Αλλά επειδή είναι ανδρείκελα του Κεφαλαίου και δαχτυλοδεικτούμενες νατοϊκές ορντινάτσες και ικανοί για την πιο βρώμικη δουλειά σε βάρος του κόσμου της βιοπάλης και της χώρας, θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους και δεν θα τους αφήνουμε να πάρουν ανάσα!

- Για ελάτε και πέστε μας τώρα ρε πολιτικά άθλια ανθρωπάκια, τι είδους πλειστηριασμοί άραγε έγιναν π.χ (εντελώς ενδεικτικά!) στις 10/1/2018, 17/1/2018 & 24/1/2018 στο Βόλο, στις 28/6/2018 στη Σαλονίκη, στις 10/1/2018 & 16/5/2018 στη Λάρισα, 25/4/2018 στην Κεφαλονιά, στις 2/5/2018 στην Πρέβεζα, στις 14/3/2018 & 28/3/2018 στην Αθήνα.... 

Και οι ημερομηνίες αυτές δεν είναι τυχαίες, αφού αυτές είναι οι μέρες που διαδηλωτές έφαγαν χημικά στο κεφάλι και ξύλο έξω από συμβολαιογραφεία, μέλη εργατικών κέντρων και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ σύρθηκαν στα αυτόφωρα και σε δίκες και μέχρι και χθεσινά κορυφαία στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Λαφαζάνης, λάμβαναν κλήσεις προκαταρκτικής εξέτασης από τη ΓΑΔΑ και το περίφημο «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος»....

- Αλήθεια, ποιοι ψήφισαν το Δεκέμβρη του 2017 ως "ιδιώνυμο" αδίκημα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και θεσμοθέτησαν την αυτεπάγγελτη δίωξη «όσων διαταράσσουν την απρόσκοπτη και εύρυθμη διενέργεια των πλειστηριασμών» και ασκήθηκαν διώξεις σε βάρος του προέδρου του Εργατικού Κέντρου της πόλης της Λάρισας, Τάσου Τσιαπλέ, και άλλων 6 ατόμων, για τη συμμετοχή τους σε λαϊκή κινητοποίηση κατά των πλειστηριασμών έξω από τα δικαστήρια στις 10 Γενάρη του 2018?
- Ποιοι άσκησαν διώξεις σε βάρος 20 Βολιωτών, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στον Βόλο στις 10, 17 και 24 Γενάρη 2018 και είχαν ως αποτέλεσμα τη ματαίωση των προγραμματισμένων πλειστηριασμών, μεταξύ των οποίων ήταν και ο βουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας, Κ. Στεργίου, ο Γ. Βλαχούτσος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Βόλου και ο Θ. Βογιατζής, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών?....
- Ποιοι άσκησαν διώξεις το Μάη του 2018 στην Πρέβεζα εναντίον 8 στελεχών του ΚΚΕ, εκλεγμένων στην Περιφέρεια, στο δήμο Πάργας, σε εργατικά σωματεία και άλλους φορείς, επειδή διαδήλωσαν την αλληλεγγύη τους σε αυτοαπασχολούμενο του οποίου πλειστηριαζόταν η πρώτη κατοικία?....
- Ποιοι ψήφισαν από 21/2/2018 οι πλειστηριασμοί να διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα?

- Ποιος ψήφισε στο πλαίσιο του "πολυνόμου" για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης», την αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων, με την αποβολή από το καθεστώς προστασίας να επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές είτε όχι?

- Ποιος ψήφισε την αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων?

- Ποιος ψήφισε την πώληση με συνοπτικές διαδικασίες των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες στα διάφορα «funds» και σε άλλα «κοράκια» και μεταξύ άλλων, την κατάργηση ακόμα και της υποχρέωσης των τραπεζών να ενημερώνουν τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου?

Κάντε μας τη χάρη λοιπόν και μπείτε στο καβούκι σας και μη βγάζετε άχνα γιατί αν αυτός ο κόσμος που βίωσε την πολιτική σας στο πετσί του και εισπράττει σήμερα τον "τόκο" από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με βάση όσα εσείς χτίσατε, πάρει ανάποδες, δεν θα ξέρετε από που να φύγετε μαζί με τον Κυριάκο και την παρέα του....

Απ' τα σχόλια:

Αριστοτέλης Χανιώτης:

Νόμος 4509/2017 - ΦΕΚ 201/Α/22-12-2017

Πλάκα θα είχε να την μαζεύαν τη Γεροβασίλη εφαρμόζοντας τους νόμους της κυβέρνησής της.
«3. Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας ή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού που τους χρησιμοποιεί, θέληση την οποία του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας ή ο υπάλληλός της ή ο υπάλληλος του πλειστηριασμού, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι
(6)μηνών.
Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού με σκοπό την παρακώλυση αυτών.»

********************

Αντώνης Δαβανέλος:
Όταν λέμε ότι δεν έχουν ίχνος πολιτικής τσίπας οι νατοϊκές ορντινάτσες του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό εννοούμε! Έχουν ξεχάσει και πώς γράφεται η ντροπή.
Η Αλέκα Παπαρήγα το είχε δώσει προφητικά και ανάγλυφα πριν 7 χρόνια: "είστε ό, τι πιο εκφυλισμένο εμφανίστηκε στις γραμμές της ταξική πάλης σ΄ αυτή τη χώρα!"

&

Η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, δλδ του οργανωμένου ταξικού κινήματος σήμερα στην Καλλιθέα έξω από τη φωλιά ενός εκ των αρπακτικών που οργανώνουν τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας του κόσμου της βιοπάλης, είχε αποτέλεσμα.
Ανεστάλησαν οι διαδικασίες πλειστηριασμού και θα προωθηθούν φόρμουλες ευνοϊκού διακανονισμού με τους οφειλέτες.
Σε συνέχεια της χθεσινής μεγαλειώδους εκδήλωσης αγωνιστικής αλληλεγγύης στου Ζωγράφου, το πολιτικό συμπέρασμα οφείλει να είναι διπλό: μόνο ο συντεταγμένος αγώνας που δίνεται από τα ταξικά συνδικάτα, από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, μπορεί να φέρει φιλολαϊκές κατακτήσεις και, κατά δεύτερο λόγο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης είναι ανάγκη (και όρος επιβίωσής της) να γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη της στα κόμματα του Κεφαλαίου που έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους αυτή τη ζοφερή κατάσταση στην κοινωνία.
Καθαρές κουβέντες.... 

Δεν είναι ώρα να παίζουμε ούτε με τις λέξεις ούτε άλλα παιχνιδάκια που ορισμένοι κύκλοι και αστικά επιτελεία θα επιθυμούσαν διακαώς...

YOUTUBE.COM
Θετικό αποτέλεσμα για τις 3 υποθέσεις μετά την κινητοποίηση στη do Value

***********************

25.11.22

Απαντήσεις στη Κα Βουλευτή του ΣυΡιζΑ:

Και η πολιτική ξεφτίλα έχει όρια, αν δεν το γνωρίζετε…

Η αμετροέπεια εκθέτει ανεπανόρθωτα και καλό είναι κάποιοι να το πάρετε χαμπάρι, γιατί σας βλέπουν και σας ακούνε. Είπαμε εκλογές μπροστά, αλλά κι ο «πάτος» έχει όριο και τρέξατε να πάτε και πιο κάτω κυρία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χρηστίδου.

Βέβαια οφείλουμε να πούμε πως δεν περιμέναμε κάτι άλλο από αυτούς που μέρα-νύχτα ψάχνουν εναγωνίως να «ξεπλύνουν» την σαπίλα ενός συστήματος που φτάνει να ξεσπιτώνει βίαια μια χαμηλοσυνταξιούχο, φωνάζοντας «νόμος είναι και εφαρμόζεται», με συστάσεις για «σεβασμό στους νόμους».

Φτάνουν τα έργα και οι ημέρες «ΣΥΡΙΖΑ» να πείσουν και τις πέτρες σε ποια πλευρά της Ιστορίας βρίσκονται αυτοί, που την μια μέρα «ποστάρουν» (γιατί μέχρι εκεί φτάνει το χέρι τους) τον «ανθρωπισμό» τους στα λογής-λογής μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλή ώρα, και την επομένη (τόσο κρατάει η αγωνία κάποιων) λάμπουν δια της υποκρισίας τους, απορρίπτοντας την τροπολογία του ΚΚΕ για την παύση των πλειστηριασμών και των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της πρώτης κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων.

Κυρία Χρηστίδου εκεί ήσασταν, το χέρι όμως δεν το σηκώσατε. Ούτε εσείς ούτε το κόμμα σας!

Να ξέρετε πάντως σε περίπτωση που σας ξέφυγε, πως ούτε η κυβέρνηση της ΝΔ το σήκωσε και λογικό, μιας και ετοιμάζει ένα μαζικό πογκρόμ πλειστηριασμών, πάνω από 40.000 για φέτος. Τίθεται το ερώτημα, όταν διαδεχθήκατε τα «έργα και ημέρες» των προηγούμενων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που είχαν ανάψει το «πράσινο φως» για επέλαση στα λαϊκά σπίτια, προκειμένου να διασωθεί η κερδοφορία των τραπεζικών ομίλων, τι κάνατε ως κυβέρνηση;

Έχουμε και λέμε λοιπόν, μιας και οι προηγούμενοι δεν πρόλαβαν:

Καταργήθηκε η αυτοτελής νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας (ίσχυε μέχρι και το τέλη του 2014) και δεν ανανεώθηκε ποτέ από το 2015 και μετά.

Το 2018 καταργήθηκε η δυνατότητα να ζητήσει όποιος βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής την προστασία της κύριας κατοικίας του μέσω του Νόμου Κατσέλη, ο οποίος ίσχυε από το 2010. Ο κύριος Σταθάκης, υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν που εισήγαγε την έννοια του «συνεργάσιμου» δανειολήπτη, δηλαδή, όσο πληρώνεις τα ποσά που θέλουν είσαι καλός, διαφορετικά αναλαμβάνει ο «κόρακας». Προστασία κατά τα άλλα…

Εφαρμόστηκαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, που σύμφωνα με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρο Κοντονή, έπρεπε να είχαν νομοθετηθεί εδώ και 20 χρόνια.

Πέρασε ο νόμος περί μεταβίβασης απαιτήσεων στα διάφορα funds-κοράκια, χωρίς δυνατότητα στον οφειλέτη να αγοράσει το δάνειο ή να το ρυθμίσει σε αντίστοιχο ποσό με αυτό της αξίας πώλησης.

Νομοθετήθηκε το ιδιώνυμο αδίκημα της παρεμπόδισης πλειστηριασμού και με βάση αυτό ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε όποιον αγωνίζονταν κατά των πλειστηριασμών. Τούτος ο νόμος κ. Χρηστίδου σέρνει στα δικαστήρια σήμερα τον Βάλσαμο Συρίγο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, επειδή δεν «σεβάστηκε τον νόμο» και διαδήλωσε ώστε να μην βρεθεί «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Οκτώβρης του 2019 ήταν, αν τυχόν δεν θυμάστε…

Επομένως, ο περί ου ο λόγος, ΣΥΡΙΖΑ, παρέλαβε, έχτισε, θωράκισε και παρέδωσε «μετά Βαΐων και Κλάδων», μιας και το κράτος έχει συνέχεια όπως λένε, σε αυτούς που σήμερα ονομάζει «στρατιά Πάτσηδων» -που κι αυτός με την πολιτική του τούς εξέθρεψε- το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει και επιβάλλει εξώσεις, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αγορά «κόκκινων» δανείων από funds και μάλιστα σε μικρότερη από την πραγματική τους αξία, επιστράτευση κάθε είδους μηχανισμού από τα funds για να εισπράξουν και τις τελευταίες δεκάρες ενός οφειλέτη (καλή ώρα), λειτουργία εταιρειών-φαντασμάτων που δεν υπάρχουν «φυσικά», αλλά απολύτως «φυσικά» έχουν δικαίωμα να κλέβουν τα σπίτια και τους κόπους ζωής χιλιάδων ανθρώπων.

Ε λοιπόν δια γυμνού έως και τυφλού οφθαλμού το ΚΚΕ δεν είναι με τα παραπάνω που «πάλεψε» ο ΣΥΡΙΖΑ, πιάνοντας το νήμα εκεί που το άφησαν άλλοι για να το πάει παρακάτω στο «σωστό» βούρκο, μα πάντα σε βούρκο. Στον 21ο αιώνα, εν έτει 2022, η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι οι ανάγκες μας στο σήμερα και αυτές δεν σηκώνουν το αίσχος, μια γυναίκα 65 χρονών να βρίσκεται στο δρόμο γιατί αυτό λέει ο νόμος! Γιατί η σωστή πλευρά της Ιστορίας γράφει «Νόμος είναι το δίκιο μας» όταν στην αντίπερα όχθη γράφει «Δικαιοσύνη Παντού» αλλά και πουθενά όταν φτάνουμε να κάνουμε «ταμείο» όπως εχθές στη Βουλή.

Και θα το πούμε ακόμη μια φορά: Και η πολιτική ξεφτίλα έχει όρια… Μπορείτε πάντα να τα ξεπερνάτε! Καλή πλοήγηση στο βούρκο!

https://www.902.gr/.../kai-i-politiki-xeftila-ehei-oria...

 

Evangelos Danezis: Γιωτης Γιαννουλιδης

Από αυτό το σχόλιο σου και από άλλα σου σχόλια για τα οποία έχεις πάρει απάντηση από μένα προσωπικά, μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει ότι δεν έχεις καμιά σχέση με τους κομμουνιστές.
Η εθελοτυφλία και το θράσος σου να υπερασπίζεις τις αθλιότητες και την πολιτική εξαπάτηση της συριζαίας υποκρίτριας στο ζήτημα των πλειστηριασμών ξεπερνάει κάθε όριο.
Εδώ πάει γάντι αυτό που λέει ο λαός μας : "Εκεί που μας χρώσταγαν μας ζητούν και το βόδι". Δεν φτάνει που ο Σύριζα κατάργησε την όποια προστασία της λαϊκής κατοικίας και νομοθέτησε την δημιουργία και δράση των "κορακιών". Δεν φτάνει που νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και στη συνέχεια ποινικοποίησε την συλλογική δράση κατά των πλειστηριασμών. Έρχεται σήμερα αυτό το ρεντίκολο που το ψήφισες για βουλευτή να μας λέει αρλούμπες για την σωστή πλευρά της Ιστορίας, σαν να μην ξέρει τίποτα για το έγκλημα που διέπραξε αυτή και το κόμμα των καιροσκόπων του Σύριζα.
Οι παραπάνω άθλιοι νόμοι που κατασκεύασε και ψήφισε ο Σύριζα για την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ? Οι ψηφισμένοι νόμοι από τον Σύριζα για τη δράση των "κορακιών" σε βάρος της λαϊκής κατοικίας είναι ψέματα του ΚΚΕ όπως λέει το ρεντίκολο της πολιτικής ?
Η επίσκεψη συμπαράστασης του Σύριζα στην Ι. Κολοβού είναι καθαρή υποκρισία γιατί δεν συνοδεύεται με την δημόσια αυτοκριτική του στο ζήτημα της λαϊκής κατοικίας. Επομένως δεν είναι θάρρος είναι θράσος και υποκρισία. Η πολιτική υποκρισία εξάλλου είναι το βασικό γνώρισμα των καιροσκόπων της σοσιαλδημοκρατίας.
Η προπαγανδιστική έκφραση περί "συμμορίας" που "πυροβολεί" τον Σύριζα είναι άλλο ένα πυροτέχνημα δικομματικής συσπείρωσης και λαϊκής εξαπάτησης. Μέσα στην αντιλαϊκή συμμορία συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος ο Σύριζα που ψήφισε ως κυβέρνηση και ψηφίζει ως αντιπολίτευση τους αντιλαϊκούς νόμους μαζί με την ΝΔ για να εξυπηρετήσει τα ίδια αφεντικά, τους κάθε λογής καπιταλιστές σε βάρος του λαού. Αυτή τη συμμορία αντιπαλεύει το ΚΚΕ, καλώντας τον λαό να συμπορευτεί μαζί του.
Τις "ώριμες συνθήκες" και μάλιστα χωρίς να κάνει διάκριση σε αντικειμενικές και υποκειμενικές, πότε τις ανακάλυψε ? Προφανώς τώρα που είναι αντιπολίτευση. Όταν ήταν κυβέρνηση ο Σύριζα γιατί δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες, αλλά ψήφισε και 3ο μνημόνιο? Και γιατί σήμερα συμφωνεί με το 4ο πανευρωπαϊκό μνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης των καπιταλιστών που θα ξαναπληρώσει ο λαός με διατήρηση επ' αόριστο των μνημονιακών νόμων και με νέα αντιλαϊκά μέτρα ?
Το ΚΚΕ ανέκαθεν διατυπώνει την άποψη ότι το σύστημα είναι σε βαθιά κρίση και ότι οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες για επαναστατικές αλλαγές. Αυτό που χρειάζεται και για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ είναι να ωριμάσουν και οι υποκειμενικές συνθήκες μέσα στο λαό, ενημερώνοντας τον και καλώντας τον να συμμετάσχει οργανωμένα στην λαϊκή πάλη μέσα από τα Σωματεία και τους φορείς του σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Είναι καταστροφική αυταπάτη η αναμονή και οι ψεύτικες ελπίδες ότι αυτοί που νομοθετούν σε βάρος του λαού μπορεί τάχα να σώσουν τον λαό. Τον λαό μπορεί να τον σώσει μόνο ο λαός και όχι οι υπηρέτες των καπιταλιστών. Οι υποκειμενικές συνθήκες ωριμάζουν στο βαθμό που ο λαός εγκαταλείπει τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο Σύριζα και τα άλλα αστικά κόμματα που θέλουν τον λαό παθητικό θεατή στη γωνία για να εφαρμόζουν ανεμπόδιστα την αντιλαϊκή πολιτική εξυπηρέτησης των καπιταλιστών.
Επομένως οι αρλούμπες περί "ώριμων συνθηκών" του τσόκαρου της πολιτικής τις οποίες βλακωδώς συμμερίζεσαι είναι άλλο ένα εφεύρημα των επιτελείων του Σύριζα που δεν έχουν καμιά σχέση με τον Μαρξισμό.
Υ.Γ. Η σημερινή άρνηση του Σύριζα να ψηφίσει την τροπολογία που πρότεινε το ΚΚΕ για την παύση των πλειστηριασμών και των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της πρώτης κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων, είναι με την σωστή πλευρά της Ιστορίας ?
Αυτή η άρνηση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο Σύριζα είναι στην ίδια συμμορία με την ΝΔ ενάντια στα συμφέροντα του λαού, παρά την προσπάθεια της βουλευτίνας ρεντίκολο να εξαπατήσει τον λαό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως συνηθίζει το συριζαίικο συνάφι των οπορτουνιστών.

Σαν χθες: Ήταν Ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...

Ελενη Μαρκακη:

          Ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948...
Δίπλα στον τάφο του Νίκου Γόδα, οι σύντροφοί του. 

Όλοι μαζί κάνουν το μικρό Λαζαρέτο μεγάλο, μεγάλο σαν τα ιδανικά τους, κόκκινο σαν το νεανικό τους αίμα. 

Ο Νίκος ήταν 27 χρονών. 

Πλάι του ο Λεωνίδας μόλις 19. 

Παρακάτω ο Δημήτρης πρόλαβε να κλείσει τα 22, το ίδιο και ο Παναγιώτης. 

Ο Σίμος κατάφερε να γίνει ακριβώς 20 χρονών… 

ο Φάνης τον πέρασε, όχι πολύ, αλλά τουλάχιστον πέρασε τα 21 που ήταν το όριο ενηλικίωσης. 

Κάθε σταυρός και μια ζωή στην αυγή της, κάθε σταυρός και μια ματωμένη ιστορία με απάνθρωπα βασανιστήρια στις φυλακές, ξεκινώντας από τα Σωφρονιστήρια Ανηλίκων και συνεχίζοντας στη Μακρόνησο για τους στρατεύσιμους, στα Γιούρα για τους ενηλίκους, στην Κέρκυρα για τους μελλοθάνατους…
Σαν χθες τη νύχτα, 18 προς 19 Νοέμβρη 1948, μετά το κλείσιμο των πολιτικών κρατουμένων στα κελιά τους στην πτέρυγα Θ́ των φυλακών Κέρκυρας, ακούστηκαν τα βήματα του δεσμοφύλακα. 

Σταμάτησε μπροστά από το κελί του Νίκου Γόδα.
Ήξερε. Το περίμενε. Όλοι το περίμεναν. 

Την τελευταία νύχτα τους έπαιρναν από τα κελιά και τους έβαζαν σε έναν χώρο έξω από το κεντρικό κτήριο, στον "Γολγοθά". 

Εκεί μπορούσαν να γράψουν το τελευταίο τους γράμμα, το γράμμα στη μάνα, στη σύντροφο, στο παιδί… ποιο παιδί; 

Οι ίδιοι ήταν ακόμα παιδιά στην ηλικία… 

πότε να προλάβουν να ερωτευθούν, να παντρευτούν, να κάνουν οικογένειες… πότε;

Εκείνος που εκτελέστηκε 20-22 χρονών στα 1947, στα 1948 ή στα 1949 ήταν παιδί μόλις 9, 10, 11 χρονών όταν μπήκαν στην πατρίδα μας οι ναζί. 

Τα επόμενα χρόνια ήταν ο ίδιος πιτσιρίκος που κράταγε τσίλιες για να κλέψουν οι άλλοι το καρβέλι το ψωμί από τα γερμανικά φορτηγά. 

Μόλις λίγο μεγάλωσε άρχισε να βλέπει τον πατέρα του στο χωριό να μην έχει σπόρους να φυτέψει τα χωράφια, ήταν η τιμωρία του επειδή είχε πάρει μέρος στην Αντίσταση. 

Τον μεγάλο του αδερφό είχε να τον δει πολύ καιρό, ήξερε ότι ήταν στη μάχη του Δεκέμβρη στην Αθήνα, τον είχαν συλλάβει οι Άγγλοι και τον είχαν στείλει μαζί με χιλιάδες άλλους κάπου στην Β. Αφρική, σε κάποιο στρατόπεδο. 

Η αδερφή του πεινούσε, η μάνα του έλεγε ότι εμείς δεν δικαιούμαστε βοήθεια από την OUNRA, εμείς δεν δικαιούμαστε ούτε σπόρους, ούτε πετρέλαιο, ούτε γάλα σε σκόνη για τα παιδιά μας… 

Μετά, το χωριό του άρχισε να ερημώνει. 

Όσοι σώθηκαν από τις φονικές συμμορίες που όργωναν την ύπαιθρο, άρχισαν να ανεβαίνουν στα βουνά, ειδικά μετά τον Ιούνιο του 1946, όταν άρχισε να ισχύει το Γ΄ Ψήφισμα. 

Λίγες μόλις μέρες αργότερα, τον Ιούλιο άρχισαν οι πρώτες εκτελέσεις. 

Μέσα στα τέλη εκείνου του ματωμένου καλοκαιριού του ’46, έφυγε κι εκείνος για το βουνό, κυνηγώντας κάτι απλό και μεγάλο, κοινό για όλους εκτός από τους δικούς του, κυνηγώντας τη ζωή… 

Μετά ήρθε το σωφρονιστήριο ανηλίκων, οι βασανισμοί, οι βιασμοί, η πείνα, το ξύλο, ο εξευτελισμός… 

Ο πατέρας του είχε χαθεί, κάποιοι είπαν ότι τον είχαν πάρει στα Γιούρα, εκεί που τους έπαιρναν για να θανατώσουν έμμεσα όσους ξέφευγαν από το άμεσο μαχαίρι του Γ΄ Ψηφίσματος. 

Ο ίδιος, μόλις λίγο μεγάλωσε, τον πήραν από το Σωφρονιστήριο και έκτοτε γύρισε όλες τις φυλακές των μελλοθανάτων, το Ιτζεδίν, το Επταπύργιο και τώρα την Κέρκυρα με το τελευταίο της κελί… το Λαζαρέτο…

Πριν ξημερώσει η μέρα, τους πήγαν στο παλιό λιμάνι τη πόλης.

 Εκεί τους περίμενε ένα μικρό πλοίο, ο Αλέξανδρος. Πηγαίνοντας για το Λαζαρέτο, πέρασαν μπροστά από το άλλο μικρό νησάκι που είναι δίπλα από την Κέρκυρα, το Βίδο.

 Εκεί ήταν οι φυλακές των ανηλίκων κομμουνιστών, όλοι παιδιά κάτω των 21 ετών (όριο ενηλικίωσης της εποχής), η λεγόμενη και «μικρή Μακρόνησος». 

Δύο μικρά, καταπράσινα κομμάτια γης μέσα στα νερά του Ιονίου, το ένα για να βασανίζει ανηλίκους, το άλλο για να σκοτώνει νέους και τα δύο μαζί για να κυνηγούν και να σκοτώνουν τα όνειρα των ανθρώπων για μια όμορφη, δίκαιη, ελεύθερη ζωή.

Οι Αρχές φρόντιζαν να γίνονται οι μεταγωγές των μελλοθανάτων πολύ νωρίς το πρωί, πριν το χάραμα, πιστεύοντας ότι θα έκρυβαν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας την αλήθεια των εκτελέσεων. 

Δεν τα κατάφεραν, δεν τους άφηναν εκείνοι που έμεναν πίσω, εκείνοι που περίμεναν τη σειρά τους στο επόμενο θανατικό δρομολόγιο του «Αλέξανδρος». 

Έφτιαχναν οι κρατούμενοι αυτοσχέδια χωνιά και σκαρφάλωναν όσο πιο κοντά μπορούσαν στα μικρά παράθυρα των κελιών τους, από εκεί φώναζαν μέσα στη νύχτα
«Κερκυραίοι, αυτή τη νύχτα παίρνουνε πάλι ανθρώπους για εκτέλεση»
… πάνω στην ώρα που ο ήλιος του Νοέμβρη έκανε να σηκωθεί πίσω από τα Ηπειρώτικα βουνά για να φωτίσει ξανά τη ζωή, πάνω σ’ εκείνη την ώρα ακούστηκαν οι πυροβολισμοί από το Λαζαρέτο… 

ήταν ξημέρωμα 19 Νοέμβρη 1948.

Κείμενο από τη Σοφία Χουδαλάκη το 2018
https://www.902.gr/.../den-tha-epitrepsoyme-na-svisoyn...

Ο Τοίχος με τα Κάγκελα...

Thesska Katerina:
"Κι ο κόσμος να σου φέρνει να φας το μεσημέρι —κοφίνια ολόκληρα— πράγμα που εσύ το είχες ξεχάσει, γιατί είσαι παιδί και βράζει το αίμα σου,
να σου φέρνει να πιεις, να φορέσεις,
κι οι μεγάλοι που εσύ τους θεωρούσες αυστηρούς κριτές —και ήταν, βέβαια— για κείνα τα μαλλιά, τα γένια, τα ρούχα και τους εκνευριστικούς ίσως τρόπους σου,
να στήνονται βουρκω­μένοι στα απέναντι πεζοδρόμια, και να μην εννοούν να το κουνήσουν, μολονότι αυτοί σαν ξεσκολισμένοι διακρίνουνε καθαρότερα από σένα την ΕΡΠΟΥΣΑ απειλή,
τις φυσιογνωμίες που έχουν συρρεύσει, τις μυστικές κινήσεις και τα βλέμματα.

Όπως στη Νομική όπου είχαν ξαγρυπνήσει οι γονείς όλη τη νύχτα, ζαρωμένοι μες στην ψύχρα στις γωνιές των δρόμων, κι άλλοι γύρω απ’ το εκκλησάκι του παλιού νοσοκομείου, που έχει στεγάσει πολλή δυστυχία κατά καιρούς, κρατώντας αναμμένα κεριά, για να τους βλέπουν αποπάνω τα παιδιά και να παίρνουν κουράγιο,
και τα κεριά να τα σβήνει πότε ο αέρας και πότε «οι αντιφρονούντες» —τι όρος κι αυτός, Θεέ μου!— αλλά κι οι ταξιτζήδες να ’χουν αφήσει τα αγώγια και να ’χουν κάνει μια αλυσίδα αδιάσπαστη με τις πλαφονιέρες [...].

Και να ’ναι πάλι απόγευμα, και μάλιστα κατάλληλο για βολτίτσα, μα εσύ να φωνάζεις πάντα πάνω στα κάγκελα, υψώνοντας τολμηρά πανό και σημαίες σ’ όλες τις επάλξεις, της Πατησίων, αλλά και της Στουρνάρα, της Μπουμπουλίνας και της Τοσίτσα.

Και μέσα στα πολύπλοκα κτίρια, τα νεοκλασικά και τ’ άλλα, που τώρα κρύβονται απ’ το κορμί σου, και αύριο,
τον άλλο Νοέμβρη, δεν θα φαίνονται απ’ τα λουλούδια,
εσύ να μοιράζεις σοφά τις δουλειές, να ετοιμάζεις συσσίτιο, να τακτοποιείς τον ύπνο, τις βάρδιες, τις συνελεύσεις, τη μουσική, μα και το νοσοκομείο για τους πληγωμένους, που με μαθηματική ακρίβεια προβλέπεις.

Και να ετοιμάζεις ραδιοφωνικό σταθμό, το μέγα αναπάντεχο όπλο σου και δίδαγμά σου, τυλίγοντας μας ξαφνικά μέσα στους χίλιους κύκλους σου, εσύ που σε είχανε για ανέμελο, για παιδί ακόμα, που δεν πιάνουν τα χέρια του ή και για χίππυ.
Και να ’στε μέσα πιο σοφοί και απείρως πιο δίκαιοι απ’ τους μεγάλους, που κάτι, βέβαια, κάνανε κι αυτοί στον καιρό τους, καιρό πολύ χει­ρότερο απ’ τον δικό σας.

Όχι σ’ αυτά τα κάγκελα, είναι αλήθεια, σε άλλους τοίχους και σε άλλες μάντρες στημένοι, μα και στους ίδιους μεγάλους δρόμους, σ’ αυτές τις τρεις τέσσερις αρτηρίες, ξέστηθοι, ξαρμάτωτοι, μπροστά στα τανκς του κατακτητή.
[…]
Κι όσο πέφτει η νύχτα της δεύτερης μέρας, της Πέμπτης, η φωνή σου να γίνεται πιο δυνατή. Έχουν προστεθεί άλλωστε χιλιάδες νέες φωνές. Κι η μελωδία σου να φτάνει ως τα Εξάρχεια, την Αλεξάνδρας, τη Βάθης και την Ομόνοια.

Και να ξέρεις —και το ξέρεις— πως τώρα μες στη νύχτα κάτι σου μαγειρεύουν, κάτι μαζεύτηκαν σε αίθουσες κατάκλειστες και λεν για σένα, κάτι, γιατί το παράκανες πια και με το πείσμα σου τους έχεις εκφο­βίσει.

Σε είχαν περάσει για παιδί, που θα του περάσει, και θα το στρώσουνε αυτοί αργότερα, μα τώρα βλέπουν άλλα, πολύ ακατανόητα γι’ αυτούς.

Τι θέλεις, επιτέλους, παλιόπαιδο, τι σου λείπει;
Την Παρασκευή απλώθηκες και στην Πατησίων, σ’ όλο το κατάστρω­μα της οδού.
Δεν χωράς, δεν χωράτε, πια μέσα. ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ! 

φωνάζεις, γιατί το νιώθεις πως, ανεξάρτητα απ’ το τι θα γίνεις εσύ, ο αγώνας σου φτάνει σε μια ολοκλήρωση.
Άλλωστε τα μηνύματα που καταφτάνουν είναι σπουδαία· όπου αλλού υπάρχει πανεπιστήμιο, οι νέοι έχουν ξεσηκωθεί: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα.

Η τελευταία εικόνα που μου έμεινε είναι από το βράδυ της Παρασκευής, όπου στον περίβολο και την Πατησίων γινόταν πια πανηγύρι.
Δεν υπήρχε καθόλου το μούδιασμα της πρώτης ή της δεύτερης βραδιάς, ήταν κάτι σαν φινάλε.

Τα κάγκελα φορτωμένα σημαίες και πανό.
Τα πανό έδειχναν αυτά που φώναζες κι ό,τι άλλο δεν μπορούσε να γίνει ρυθμός.

Ο ρυθμός και το στραφτάλισμα κρατούσε θαμπωμένους τους περαστικούς. Φαντάζομαι, και μάλλον δεν πέφτω έξω, πως κι αυτοί που σε κρυφοπαρακολουθούσαν θα είχαν συνεπαρθεί.
Επάνω στην Πύλη, αυτήν που μέλλονταν αργότερα να την γκρεμίσει το τανκ, τα πιο ζωηρά παιδιά ανεβασμένα έπαιρναν τα συνθήματα απ’ τα μεγάφωνα και κουνώντας όπως οι μαέστροι τα χέρια μετάδιναν τον παλμό τους στα πλήθη.

Κι όμως παρ’ όλη την πανηγυρική ατμόσφαιρα και την κυριαρχία σου στο πέρασμα εκείνο, δεν μπορούσε κανείς φεύγοντας να μην έχει μαύρα προαισθήμα­τα.

Εξάλλου λένε πως τις ώρες αυτές είχαν αρχίσει να πέφτουνε οι πρώ­τες σφαίρες από αθόρυβα πιστόλια.
Πάντως μέσα σ’ εκείνον τον αλαλαγ­μό τίποτε τέτοιο δεν ξεχώριζε. Τώρα εκ των υστέρων, όταν το σκέφτεται κανείς, αισθάνεται κάπως άσχημα στην πλάτη του ή στην κεφαλή του.
Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν αργότερα, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, σαν έπεσε η νύχτα και ήταν πάρα πολλοί, χιλιάδες, πολύ περισσότεροι απ’ τους αριθμούς που ομολογήθηκαν. Μαζί μ’ αυτούς και άφθονα δακρυγόνα.

 Μα η φωνή σου εξακολουθούσε ν’ ακούγεται κι ο σταθμός σου να εκπέμπει.
Ελπίσαμε πως θα σταματήσει γρήγορα αυτό το ξέσπασμα.
Δεν ήταν δυνατό να πυροβολούν απάνω σου. Αν σκοτώσουν εσένα, τότε τι θ’ απομείνει σ’ αυτή τη χώρα;
[…]
Κι ύστερα το γρήγορο ποδοβολητό μες στα δρομάκια των Εξαρχείων. Κι από πίσω το άλλο ποδοβολητό, νεανικό κι αυτό, σπιρουνισμένο από κοφτές διαταγές.

Αλλά εσύ είσαι κιόλας στοιβαγμένος μέσα στα σπίτια μας, αναλήφτηκες μέσα στα απρόσωπα διαμερίσματα μας, και κάνεις με τη σειρά τηλε­φωνήματα στους δικούς σου, τους ξετρελαμένους απ’ την ανησυχία πως είσαι καλά και θα πας το πρωί στο σπίτι.

Άφησες όμως κάτι ματωμένες δαχτυλιές στο τηλέφωνο, που καιρό κάναμε να τις σκουπίσουμε.
Και μιλάς σιγά και σεμνά, καθώς αρμόζει σε νέους που βρίσκονται σε ξένο σπίτι.

 Εσύ ήσουνα που φώναζες τόσο;
Κι ο ένας σας είναι γιατρός, κι ο άλλος αρχιτέκτων, κι ο τρίτος νομικός, κι ο τελευταίος μαθητής ακόμα. Και δεν θέλεις να φας, ούτε να πιεις κάτι, να κοιμηθείς μόνο λίγο, όπως αυτοί που πολεμήσαν.

Και φεύγεις το πρωί, χωριστά απ’ τους νέους φίλους σου, κι εμείς σε λίγο φεύγουμε για τη δουλειά μας.
Και στη γωνιά μάς ψάχνουνε την τσάντα.
Ήρθε ο καιρός να γίνουμε και ύποπτοι. Ένα ελικόπτερο πετάει πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Και στη στροφή αίματα και πιο πέρα άλλα αίματα και πολλά χαρτιά κι αποκαΐδια — κειμήλια ιστορικά που χαθήκαν.
Μπό­ρεσες άραγε να ξεγλιστρήσεις;
[…]
Θα ’θελα ν’ αναφέρω κάποιους στίχους, ένα επίγραμμα· να το σκαλί­σω νοερά, τουλάχιστο, στον τοίχο με τα κάγκελα.

Όμως εγώ ένας φιλόλο­γος, ένας δάσκαλός σου —δεν ξέρω κατά πόσο άξιος— έχω κυρίως στο νου μου αρχαία επιτύμβια επιγράμματα, απ’ αυτά που είναι κατάφορτο το γειτονικό Μουσείο και που όσο κι αν είναι καίρια και σεμνά, δεν απο­δίδουν πια τις περιστάσεις.

Μιλούν για τόξα και ακόντια, ενώ εδώ θέρι­σαν πολυβόλα.
…"
Γιώργος Ιωάννου,

Ο τοίχος με τα κάγκελα

ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ: «Ο ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ»

Ο μοναστηρισμός είναι μασονισμός. Ο καλόγηρος είναι μασόνος.
Μέσα στον περίβολο του μοναστηριού του, περιβάλλεται και τούτος τη μασονική καλογηροσύνη του, και γένεται μέλος ένορκον της μοναστηριακής εταιρίας.
Ενδύνεται καθώς ενδύνονται οι συνεταίροι τουּ θρέφεται καθώς θρέφοντ΄ εκείνοιּ διάγει καθώς διάγουνּ και πιστεύει όσα και όπως τα πιστεύουν και οι λοιποί συγκαλόγηροί του. Όροι όλοι τούτοι, χωρίς τους οποίους δεν ήθελ΄ είναι δεχτός εις την μοναστηριακή λέσχη.
Ως μασονία, ο μοναστηρισμός έχει και τούτος το μυστικό του. Το μυστικό του καλογήρου είναι να εξασφαλίση διαβίου τη συντήρησή του, να ζήση εν σχετική ανέσει την όλην ζωήν τουּ και, αν τα χαρτιά λένε αλήθεια, να αξιωθή έπειτα και τον ουράνιον παράδεισον.
Είναι αληθινόν ότι η ζωή στα μοναστήρια μας είναι βρωμοζωή, ζωή χτηνώδης και αποτρόπαιηּ, αλλά και ο καλόγηρός μας είναι σχεδόν πάντοτε κ΄ εκείνος της ύστερης κοινωνικής τάξεως. Ώστε, όση βρώμα και φτωχοφαγία μπορή να είναι στο μοναστήρι, ο νεοσύλλεχτος ευρίσκει εκει-μέσα ανάλογον χορτασμόν, και ευλογημένην ξεγνοιασιά και αφροντισία.
Ευχαριστείται ο καλόγηρός μας εις την ζωοτροφίαν τουּ επειδή, ως ο ίδιος ομολογεί, έχει πάντοτε ποικιλίαν φαγητών. Ποτέ δύο μέρες αράδα τα ίδια πράμματα. Αν εψές έφαε σκόρδο, σήμερα τρώει κρεμμύδι, αύριο πράσα, την άλλη αλιάδα, και την Κυριακή όσπριο.
Όσοι από τούτους γραμματισμένοι, και ξέρουν να καππακίζουνε, διαβάζουνε τα συναξάρια, εις τα οποία καταγοητεύονται. Δι΄ αυτούς, το άκρον άωτον των ανθρωπίνων ατενισμών ήθελ΄ είναι να έχη κανείς μια μέρα ένα συναξάρι με θαύματα δικά του, και με τίτλον «΄Αγιος».
Συμβαίνει δε κάποτε που κάποιος από τους δυστυχείς τούτους, κυριεύεται τόσον από την ιδέα της αγιωσύνης, οπού αθετεί την πραγματικήν του ύπαρξην, βγαίνει από τα σωστά του, και γίνεται παίγνιον της ιδέας του. Θέλει ν΄ αγιάση, και το θέλει με απόφαση.
Είναι τότε που ο πονηρός εχθρός των ανθρώπων, ο δοξομανής εκείνος αντίθεος, ο επισκεφτόμενος τας μονάς ως ο οικοκύρης τον ορνιθώνα του, εμπήκε ήδη στο κελί, και φυσάει στα μυαλά του καλόγηρου... Και είναι τότε που υπό το βάρος της θρησκευτικής του φιλοδοξίας, το μπαίγνιο τούτο του πειρασμού γομπιάζει, καχεχτεί, σοβαρούται, και δίνει στον εαυτόν του αέρα ταπεινής μεγάλης ιδέας!...
Οι απόγονοι μια μέρα θαν τον προσκυνήσουνε, προσφέροντες εις το λείψανόν του θυμιάματα, και πανηγυρίζοντες το όνομά του!... Ήδη βλέπει με την αρρωστημένη φαντασία του τες γυναικούλες του μέλλοντος να τρέχουνε στην καθέδρα του, ποια με κερί λαμπάδα, ποια με λάδι για το καντήλι του, ποια με λιβάνι, και ποια με άλλα.
Άλλες πάλε να έρχωνται ξυπόλητες οχ τη χώρα, τάμμα κ΄ εκείνο για το παιδί τους... Οι παπάδες ν΄ ανοίγουν την ασημένια κάσα του, και επί πληρωμή ναν τόνε δείχνουνε σε προσκυνητάδες και προσκυνήτριες!.. Κοντσά δουλειά ν΄ αγιάση κανείς, και ν΄ αξιωθή τιμές τέτοιες!
Άμποτε τα κλείθρα τούτα της πονηρίας, της βλακείας, της αποχτηνώσεως, να μη φθάσουν τον σιμωτινόν εικοστόν αιώνα. Οι άνθρωποι τότε τα φιλοτιμώνται αλλέως. Και η γυναικούλες, νοημονέστερες απ΄ ό, τι είναι σήμερα, να μεταχειρίζωνται καλήτερα τον καιρό τους, τα χρήματά τους, και την αθρωπιά τους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ «Ιδου ο άνθρωπος» 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΜΗΣ 1975

από:
Dionisis Vitsos

ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ -& ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ !!!

Ένα πολύ όμορφο θερινό θέατρο ετοιμάζει ο δήμος, στην περιοχή Κουκούλι, έξω από το Παμπελοποννησιακό Στάδιο και επί της οδού Ρίτσου.
Το κλείσιμο του Ρωμαικού Ωδείου για συντήρηση του μνημείου καθώς και οι εργασίες ανακατασκευής του Θεάτρου Τέχνης ΄΄Θάνος Μικρούτσικος΄΄ δημιούργησαν την ανάγκη αναζήτησης χώρου πολιτισμού για τις εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ.
Ο χώρος που βρέθηκε και ανήκει στο δήμο, είναι ο πλέον ενδεδειγμένος .
Σε λίγες ημέρες οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί και οι Πατρινοί θα απολαύσουν ένα καταπληκτικό θερινό δημοτικό θέατρο.

Στάθης Κεραμιδάς

-Και Μετά το Χειροκρότημα; Του Γιώργου Μαργαρίτη!

Γιώργος Μαργαρίτης

Στα σημερινά Τα Νέα
Και μετά το χειροκρότημα;

Δεν γνωρίζω εάν η υπεράσπιση της Μαριούπολης από τους γνωστούς παραστρατιωτικούς σχηματισμούς της Ουκρανίας θα πάρει θέση ισότιμη στην ιστορία της Ανθρωπότητας και θα θεωρηθεί αντάξια με την πολιορκία του Μεσολογγίου στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης στα 1825-26. Ως συγγραφέας σχετικού βιβλίου πρόσφατα –για το Μεσολόγγι, όχι για την Μαριούπολη- θα είχα σοβαρές αντιρρήσεις επ’ αυτού. 

Ας μην σταθούμε όμως σε αυτήν την περί ιστορίας συζήτηση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν πήγε εξάλλου στις ΗΠΑ ως ιστορικός. Θα τον κρίνουμε λοιπόν εάν πήγε εκεί ως ηγέτης μιας μικρής χώρας που δεν διανύει τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας της.
Οι ηγέτες επισκέπτονται μια ξένη πρωτεύουσα για πολλούς λόγους. 

Στην περίπτωση που η τελευταία είναι πρωτεύουσα μεγάλης και ισχυρής χώρας η επίσκεψη αναγκαστικά προσαρμόζεται σε ετούτη την ετεροβαρή πραγματικότητα. Ο ηγέτης της μικρής χώρας ζητά όσα θεωρεί ότι ο ισχυρός μπορεί να του δώσει και, σε αντάλλαγμα, προσφέρει ανταλλάγματα άξια να «δελεάσουν» τον απέναντι. 

Στην περίπτωση του κου Μητσοτάκη ετούτη η αυτονόητη διαδικασία ήταν υπονομευμένη πολύ πριν πραγματοποιηθεί η επίσκεψη. Η Ελλάδα –και μάλιστα η παρούσα κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ- είχαν ήδη παραχωρήσει στις ΗΠΑ όλα όσα ενδιέφεραν τις τελευταίες, πιθανόν και μερικά από όσα δεν τις ενδιέφεραν. Έτσι λοιπόν η ελληνική πλευρά βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να μην έχει τι επιπλέον να προσφέρει και, ως εκ τούτου, περιορίστηκε κατά πολύ η δυνατότητά της να ζητήσει. Για κάθε πολιτικό αυτό θα ήταν μια δύσκολη κατάσταση.
Οι ΗΠΑ όμως είναι σε παρακμή και η κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο αμφισβητείται. Σε μία τέτοια περίπτωση υπάρχει κάτι παραπάνω σε αυτά που ζητούν από κάθε ξένο ηγέτη που τις επισκέπτεται. Αυτό το παραπάνω είναι η βελτίωση της γενικής εικόνας της «υπερδύναμης».
Τα χειροκροτήματα στο Κογκρέσο ήταν θερμά, είχαν όμως λογική και πολιτική εξήγηση. 

Δεν προήλθαν από έναν ξαφνικό έρωτα των Αμερικανών νομοθετών για την Ελλάδα, ούτε συνδέονταν με την όποια απόφαση για δικαίωση της μικρής χώρας και διασφάλιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων απέναντι σε απειλητικούς γείτονες-«συμμάχους». 

Τίποτε από αυτά τα σημαντικά για την Ελλάδα. 

Ο κος Μητσοτάκης παρουσιάστηκε με την ομιλία του στο Κογκρέσο ως ένας «υποδειγματικός» ηγέτης. «Υποδειγματικός» με την έννοια ότι προσπάθησε να είναι –και όντως προσπαθεί να είναι- ένας ηγέτης πιστός στις προδιαγραφές με βάση τις οποίες η μεγάλη δύναμη προσδιορίζει τους «σωστούς» ηγέτες. 

Απόλυτα δηλαδή ταυτισμένος με την πολιτική της Ουάσιγκτον και πάντα πρόθυμος να καταθέσει τα προβλήματα της χώρας του στην διακριτική «διάθεση» και «ευχέρεια» των ΗΠΑ. Ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα – τις σχέσεις με την Τουρκία, λόγου χάρη. 

Ηγέτης που λέει πάντα ΝΑΙ σε όσα του ζητήσουν οι ΗΠΑ ακόμα και όταν αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της χώρας του. Ως τέτοιον ηγέτη χειροκρότησαν τον Έλληνα πρωθυπουργό οι νομοθέτες του Κογκρέσου. Τέτοιου είδους ηγέτες αρχίζουν πλέον να σπανίζουν στον κόσμο και είναι απόλυτα φυσικό στην Ουάσιγκτον να αγαλλιάζουν όταν συναντούν κάποιο δείγμα από τους σπάνιους πιστούς.
Δεν ήταν χειροκρότημα που τίμησε την Ελλάδα. Τις ΗΠΑ τίμησε. Όταν το χειροκρότημα τελείωσε τίποτε το ουσιαστικό δεν απέμεινε για την μικρή μας χώρα.

Μάης 1945: Αυτή Είναι η Σημαία μας! -#Θυμόμαστε

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει…» (Ερνεστ Χεμινγουέι)

Ήταν Γενάρης του 1927 όταν ο υψηλός προσκεκλημένος έφτανε στη Ρώμη και απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:

«…Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των επαναστάσεων.

Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων… 

Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και τα πάθη του Λενινισμού.

Το κίνημα σας έχει προσφέρει μια υπηρεσία σε όλο τον κόσμο. Έχει δώσει σε όλο τον κόσμο το απαραίτητο αντίδοτο στο Ρωσικό δηλητήριο...» (Tom Behan, “Arditi del Popolo: Η ιστορία της πρώτης αντιφασιστικής οργάνωσης”, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο).

Ο ένθερμος οπαδός του Μουσολίνι, αυτός ο λάτρης του φασισμού, ο άνθρωπος που «με όλη του την καρδιά» τασσόταν στο πλευρό των μελανοχιτώνων έναντι των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν άλλος από τον Μέγα Θησαυροφύλακα. Ήταν ο υπουργός Οικονομικών εκείνη την εποχή της Βρετανίας. Ο… Ουίνστον Τσώρτσιλ.

 Ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, τον Γενάρη του 1934, ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, το καλοζωισμένο ακροατήριο χειροκροτούσε με ανυπόκριτο ενθουσιασμό τα παρακάτω λόγια:

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σσ: του κομμουνισμού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.

Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σε σύντροφό μας» (Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, Ντοκουμέντο D-392)

Ο λάτρης του ναζισμού, εκείνος που στις 26 Γενάρη 1934 ενώπιον των ενθουσιασμένων συναδέλφων του εξυμνούσε τον Χίτλερ, που αναγόρευε τον ναζισμό σε προστάτη του έθνους γιατί μετέτρεψε τον εργάτη σε «σύντροφό μας», που επιδαψίλευε δάφνες στον Χίτλερ διότι «απελευθέρωσε» τον εργάτη από την «μέγγενη» του κομμουνιστικού δόγματος και τον μετέτρεψε σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας», δεν ήταν άλλος από τον μεγιστάνα Κρουπ. Τον πρόεδρο του Συνδέσμου της Γερμανικής Βιομηχανίας…

Κάπως έτσι, παρά τις εκκλήσεις της Σοβιετικής Ένωσης προς Άγγλους, Γάλλους και Αμερικάνους να πολεμηθεί ο ναζισμός, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον φασισμό, φτάσαμε στη συμφωνία του Μονάχου το 1938, όταν (έναν ολόκληρο χρόνο πριν από τη συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρίμπεντροπ – Μολότοφ) η Αγγλία και η Γαλλία τα έκαναν πραγματικά «πλακάκια» με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Κι από εκεί σε εκείνον τον αποκαλούμενο ως «παράξενο πόλεμο» όπου οι δυτικοί «σύμμαχοι» – επιλέγοντας την τακτική της «συμμαχικής» υπονόμευσης της Σοβιετικής Ένωσης που προετοιμαζόταν ενάντια στην επερχόμενη ναζιστική εισβολή – δεν έριξαν μισή τουφεκιά ενάντια στον Άξονα για έξι ολόκληρους μήνες από την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Σήμερα, τα πραγματικά γεγονότα και τα ουσιαστικά συμπεράσματα από την ανείπωτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρούνται να συσκοτιστούν και να παραποιηθούν.

Φροντίζει το εργαστήριο της καπιταλιστικής παραχάραξης.

           Ένα εργαστήριο που παράγει:Τους γυμνοσάλιαγκες της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων».

Τους εντεταλμένους της ελεεινής επιχείρησης «εξίσωσης» κομμουνισμού – φασισμού.
Τα βαποράκια που ψάχνουν μερικά δευτερόλεπτα δημόσιου βήματος αναμηρυκάζοντας τα γελοία σχήματα περί «Χίτλερ – Στάλιν».
Τους ευρω-φωστήρες περί «ολοκληρωτισμών».

Αλλά τι γνήσιοι «ευρωπαϊστές» θα ήταν όλοι αυτοί αν δεν λάνσαραν τα από δεκαετίας αντικομμουνιστικά «μνημόνια» της ΕΕ, η οποία συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία, θρέφει στους κόλπους της Ορμπαν, δημιουργεί τους υπονόμους από τους οποίους ποτίζονται οι Λεπέν και οι Σαλβίνι, και μόνο από το 2014 έχει χρηματοδοτήσει με τουλάχιστον 2,3 εκατομμύρια ευρώ τις φασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης…

Η εξουσία των κεφαλαιοκρατών έχει κάθε λόγο να αναποδογυρίζει την ιστορία και την πραγματικότητα. Και ο βασικός είναι αυτός:

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί.

Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ.Μπρεχτ).

Σήμερα, όμως, ξημέρωσε ξανά η μέρα που θα τους στοιχειώνει πάντα. 

Σήμερα είναι η μέρα που η Ιστορία σφραγίστηκε από το κόκκινο του αίματος. Από το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας.

Σαν σήμερα ήταν που η Ιστορία γράφτηκε από το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο. Με αυτό το «μελάνι» γράφτηκε η Ιστορία στην αναμέτρηση του ανθρώπου με το τέρας και με το έγκλημα. Με την απανθρωπιά και την κτηνωδία.

Ήταν 9η Μάη 1945. Ήταν η ημέρα που η σημαία που ήδη κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών, των κολασμένων της γης, επέφερε το οριστικό πλήγμα στο φίδι του ναζισμού.

Πριν από 77 χρόνια, σαν σήμερα, στις 9 Μάη 1945. Ηδη μια μέρα πριν, ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.

Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού, η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ήταν γεγονός.

Αυτό το πανανθρώπινο επίτευγμα σφραγίστηκε με το ίδιο εκείνο κόκκινο χρώμα που δέσποζε στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας.

 Με το χρώμα το βγαλμένο από το ηφαίστειο της ελπίδας που εξερράγη τον Οκτώβρη του 1917 στην Πετρούπολη.

Σε αυτή η Νίκη – σταθμό, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.

Σ’ ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.

Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.

Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ’ αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.

Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.

Έτσι γράφτηκε η Ιστορία μέχρι τις 9 Μάη. Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Η Ιστορία γράφτηκε:
Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όσοι μιλούν για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

Η Ιστορία γράφτηκε: 

Παρόντες, πρωτομάρτυρες, αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές.

Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί…

Είναι εδώ, στην Ελλάδα των 700.000 θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, που η 9η Μαΐου δεν θα πάψει ποτέ να περνάει μέσα:

Από την αθάνατη ψυχή των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Αρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα.

Από την αδούλωτη Κοκκινιά και την Καλογρέζα, από τη Βιάννο, τον Χορτιάτη και το Κούρνοβο που έγιναν ένα με το Μανιάκι και το Μεσσολόγγι.

Από τα άπαρτα βουνά που οι Αρματολοί και οι Κλέφτες στήσανε χορό με τους μαχητές του ΕΛΑΣ, με τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40.

Από τα θυσιαστήρια του πατριωτισμού και της λευτεριάς που η Γκουέρνικα και το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνανε κραυγή στα χέρια του Πικάσο, του Φαρσακίδη και του Λουντέμη, γίνανε τραγούδι στα χείλη του Ρίτσου και του Μπρεχτ, του Νερούδα και του Λειβαδίτη, του Μίκη και του Σοστακόβιτς.

Όταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε για πάντα και με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.

Αυτή την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ να τη «σβήσουν» από την Ιστορία εκείνοι που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.

Για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, που θέλουν να εμφανίζουν τους 200 της Καισαριανής «ίδιους» με τους εκτελεστές τους (!), η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα ταξικά χαμαιτυπεία των μονοπωλίων, θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, θα υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία, που θα θυμίζει στους αιώνες:

Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

Ας μην έχουν καμία αμφιβολία: Η 9η Μάη 1945 είναι η ημερομηνία που – όσο υπάρχουν άνθρωποι – θα αποτελεί την διαρκή υπόμνηση:

Οι κουκουλοφόροι του δωσιλογισμού, οι «κράτα Ρόμελ» του μαυραγοριτισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν: Στα καταγώγια των (…αρίων) υπανθρώπων.

Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, θα ορθώνεται πάντα το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ», υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγισε για πάντα, με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

 Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:
Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. Και γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις.

 Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. 

Χωρίς «διαπραγματεύσεις», χωρίς «επαναδιαπραγματεύσεις» και χωρίς «αξιολογήσεις» από όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους.

70 Χρόνια Αιματοβαμμένης Ιστορίας του ΝΑΤΟ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η Ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην ημερίδα για τα 70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ:

 Οι Παρεμβάσεις απο τους:

• Γιώργο Παπακωνσταντίνου, υποπτέραρχος (Μ) ε.α., με θέμα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο. Ένα σύνθημα επίκαιρο και διαχρονικό».
• Βαγγέλη Χωραφά, διευθυντής του GEOEUROPE, με θέμα «Μελλοντικές εξελίξεις στο ΝΑΤΟ».
• Χρήστο Σαλταπίδα, πλοίαρχος ΠΝ ε.α., με θέμα «70 χρόνια από την είσοδο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Αγώνας και συμπόρευση με το ΚΚΕ».
• Γρηγόρη Συμεωνίδη, αντισμήναρχος (Ι) ε.α. και πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Στρατιωτικών Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, με θέμα «Ελλάδα - ΝΑΤΟ, μια μακρά σχέση με πολλαπλά οφέλη για λίγους και τεράστιες θυσίες για τον λαό».
• Γιάννη Αγγέλου, συνταγματάρχης (ΜΧ) ε.α. ΜΒΑ, MSc, με θέμα «Γιατί λέμε όχι στο ΝΑΤΟ».
• Κώστα Σκολαρίκο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας, με θέμα «Ορισμένα ζητήματα στην ιστορία του ΝΑΤΟ». 

https://www.902.gr/eidisi/politiki/294317/i-pali-enantia-ston-polemo-einai-demeni-me-tin-pali-enantia-stin-emploki-sta

ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ Η ΚΟΜΠΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

Του Νίκου Ασπράγκαθου,

Αντιδημάρχου Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος,

Ενέργειας και Μελετών Έργων Πρασίνου,

Καθαριότητας, Ανακύκλωσης

και Μηχανολογικού Εξοπλισμού

του Δήμου Πατρέων

Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και αντιδήμαρχος Νίκος Ασπράγκαθος, εξηγεί με σαφήνεια πως νομιμοποίησαν τη ληστεία σε βάρος του λαού , μέσω των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το άρθρο του είναι αποκαλυπτικό :
Το τελευταίο διάστημα ακούμε όλοι διάφορους όρους, όπως «Χρηματιστήριο Ενέργειας», βλέπουμε την εξοντωτική «ρήτρα αναπροσαρμογής» στους λογαριασμούς του ρεύματος και αναρωτιόμαστε, τι είναι αυτά, ποιοι τα αποφάσισαν και για ποιόν;
    Τον Ιανουάριο του 2018, εφαρμόζοντας τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την ολοκλήρωση της ενιαίας και απελευθερωμένης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΣΥΡΙΖΑ ίδρυσε το «Χρηματιστήριο Ενέργειας». 

Μάλιστα, για να δικαιολογήσει τη μετατροπή ενός είδους πρώτης ανάγκης, σε χρηματιστηριακό εμπόρευμα, μας έλεγε ότι σκοπός του χρηματιστηρίου είναι η «ενίσχυση του ανταγωνισμού για διασφάλιση καλύτερων τιμών για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις».

     Όμως, όταν η Νέα Δημοκρατία ενεργοποίησε το Χρηματιστήριο Ενέργειας, τα νοικοκυριά και οι επαγγελματίες είδαν κατακόρυφη αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος. Αποκαλύφθηκε στην πράξη, ότι σκοπός αυτών των επιλογών, ήταν η εξασφάλιση της κερδοφορίας των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με παραπέρα στράγγισμα του λαού και όξυνση της ενεργειακής φτώχειας.

Ας δούμε πως λειτουργεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Ας υποθέσουμε ότι παράγεται ενέργεια 100 μονάδες από τρεις πηγές, που η πρώτη δίνει 70 μονάδες ενέργειας με προσφερόμενη στο χρηματιστήριο τιμή μονάδας 10 ευρώ, η δεύτερη 25 μονάδες με 100 ευρώ, και η τρίτη 5 μονάδες με 250 ευρώ. Τότε, όλη η παραγόμενη ενέργεια και από τις τρεις πηγές, τιμολογείται με 250 ευρώ! Δηλαδή, τα νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν 100Χ250 = 25.000 ευρώ, αντί για 70Χ10+25Χ100+5Χ250 = 4.450 ευρώ.
Η νόμιμη αυτή ληστεία των 20.550 ευρώ, εμφανίζεται στη «ρήτρα αναπροσαρμογής», που είναι από τριπλάσια μέχρι και πενταπλάσια από το ποσό, που αντιστοιχεί στην ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώσαμε.

Η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από λιγνιτικά εργοστάσια, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες (ΑΠΕ), υδροηλεκτρικά και εργοστάσια με φυσικό αέριο η πετρέλαιο, όμως η χρηματιστηριακή τιμή της, διαμορφώνεται με βάση την ακριβότερη προσφορά στο «χρηματιστήριο ενέργειας».
      Συνεπώς, η τιμή του φυσικού αέριου, που εκτινάχθηκε από τα 16,6 ευρώ η μεγαβατώρα τον Μάρτιο του 2021, στα 133 ευρώ τον Δεκέμβριο και μετά την έναρξη του πολέμου ξεπέρασε τα 300 ευρώ, συμπαρασύρει συνολικά την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας.

 Κι αυτό γιατί, όπως είπαμε, η χρηματιστηριακή τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας διαμορφώνεται με βάση τη μέγιστη προσφερόμενη τιμή, δηλαδή τα 300 ευρώ, που είναι η τιμή του φυσικού αερίου και όχι με το συνολικό κόστος, που για τα υδροηλεκτρικά είναι γύρω στα 15 ευρώ, για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι 100 ευρώ σύμφωνα με την «εγγυημένη τιμή», ενώ και για τα λιγνιτικά, το πραγματικό κόστος είναι πολύ μικρότερο από το ονομαστικό, αν δεν φορτώνονταν με το «δικαίωμα ρύπων», το οποίο ανεβάζει τεχνητά την τιμή του λιγνίτη.

     Άλλα δύο σκάνδαλα νομιμοποιημένης ληστείας των λαϊκών νοικοκυριών και των μικροεπαγγελματιών για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, είναι τα ακόλουθα.
Το πρώτο, αφορά στην εγγυημένη τιμή της κιλοβατώρας για τις ΑΠΕ, που πληρώνεται επίσης μέσω «χαρατσιού», το οποίο κατευθύνεται στην πριμοδότηση των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Πληρώνουμε δηλαδή όλοι «πανωπροίκι», ώστε να έχουν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, «εγγυημένα» τα κέρδη τους!

Το δεύτερο σκάνδαλο αφορά στην κατανομή του «δικαιώματος ρύπων», από το οποίο, οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΕΕ, απάλλαξαν τις μεγάλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις και το φόρτωσαν κι αυτό στους λογαριασμούς μας, μέσω των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Να λάβουμε εδώ υπ’ όψιν, ότι το Σεπτέμβρη του 2021 το κόστος αγοράς ρύπων έφτασε να είναι διπλάσιο από το κόστος λιγνιτικής παραγωγής μιας μεγαβατώρας.

Επιπλέον, άλλη μια συνδυασμένη ληστεία του λαού για χάρη της «ανταγωνιστικότητας» των μεγάλων επιχειρήσεων, 

είναι το κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων, με στόχο δήθεν τον περιορισμό των ρύπων, τη στιγμή που η Κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή 4 μεγάλων εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της καρκινογόνας καύσης σκουπιδιών, κόστους περίπου 4 δισεκατομμυρίων. Πρόκειται για ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας κάποιων κατασκευαστικών ομίλων, στο όνομα της «πράσινης μετάβασης και ανάπτυξης»

Το επιπλέον αυτό κόστος που προκύπτει, φορτώνεται στους καταναλωτές, δηλαδή στα λαϊκά στρώματα, καθώς, σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της ΕΕ για τη «διαφάνεια» του ανταγωνισμού, από την 5/8/2021, η ΔΕΗ αντικατέστησε τη ρήτρα αναπροσαρμογής με βάση το διοξείδιο του άνθρακα, με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που βασίζεται στην Τιμή Εκκαθάρισης Αγοράς, δηλαδή στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

      Που πηγαίνουν όμως τα χρήματα που πληρώνουμε με τη «ρήτρα αναπροσαρμογής»; 

Οι 4 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συσσώρευσαν κέρδη ενός περίπου δισεκατομμυρίου ευρώ το 2021, ενώ για το 2022 προβλέπεται ακόμη πιο «λαμπρό» μέλλον. 

Την ίδια χρονιά οι τρεις παγκόσμιοι κολοσσοί της ενέργειας BP, Shell, ExxonMobil, είχαν κέρδη 55 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Και τώρα, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα κέρδη τους αναμένεται να εκτιναχθούν, αφού πουλάνε υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη σε σχεδόν εικοσαπλάσιες τιμές από ότι πριν ένα χρόνο.
Οι δε Έλληνες εφοπλιστές συμμετέχουν στη λεία, με το μεγαλύτερο στόλο μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, καλύπτοντας το 22% της παγκόσμιας χωρητικότητας.

Αυτό λοιπόν το βάρβαρο σύστημα, που προκαλεί πολέμους, οι οποίοι αφήνουν στο διάβα τους νεκρούς και πρόσφυγες, συνθλίβει αυτούς που παράγουν τον πλούτο, τόσο στον πόλεμο όσο και στη δήθεν ειρήνη. 

Αφήνει το λαό βορά στη νόμιμη ληστεία, που ασκούν εις βάρος του τα διάφορα «πιράνχας», οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τα πρωτόγνωρα επίπεδα παραγωγικότητας, είναι έγκλημα να κόβουν το ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και επαγγελματίες. 

Είναι έγκλημα ο λογαριασμός που πηγαίνει στα λαϊκά σπίτια, λόγω του «Χρηματιστηρίου Ενέργειας» του ΣΥΡΙΖΑ και της «ρήτρας αναπροσαρμογής» της ΝΔ, να ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το μισθό ή τη σύνταξη.

Μόνο ο συντονισμένος αγώνας των μισθωτών, των επαγγελματιών, όλου του λαού, μπορεί να βάλει εμπόδια στην επιδρομή των μεγάλων επιχειρήσεων, στην οποία έχουν βάλει πλάτη όλες οι κυβερνήσεις. Σε αυτόν τον αγώνα, η δημοτική αρχή της Πάτρας είναι συνοδοιπόρος, δίνει όλες της τις δυνάμεις.

Διεκδικούμε την κατάργηση των έμμεσων φόρων, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και των «πράσινων» χαρατσιών στα καύσιμα και την ενέργεια, με πλαφόν ανά κιλοβατώρα. Απαιτούμε δημόσιο φορέα ενέργειας, με σχεδιασμένη αξιοποίηση του συνόλου των μορφών και των πηγών ενέργειας για τις λαϊκές ανάγκες.
Κανένα λαϊκό σπίτι, κανένα κατάστημα αυτοαπασχολούμενου χωρίς ρεύμα!

Απο Ninetta Altani

Δοξάστε τους