Ο Τοίχος με τα Κάγκελα...

Thesska Katerina:
"Κι ο κόσμος να σου φέρνει να φας το μεσημέρι —κοφίνια ολόκληρα— πράγμα που εσύ το είχες ξεχάσει, γιατί είσαι παιδί και βράζει το αίμα σου,
να σου φέρνει να πιεις, να φορέσεις,
κι οι μεγάλοι που εσύ τους θεωρούσες αυστηρούς κριτές —και ήταν, βέβαια— για κείνα τα μαλλιά, τα γένια, τα ρούχα και τους εκνευριστικούς ίσως τρόπους σου,
να στήνονται βουρκω­μένοι στα απέναντι πεζοδρόμια, και να μην εννοούν να το κουνήσουν, μολονότι αυτοί σαν ξεσκολισμένοι διακρίνουνε καθαρότερα από σένα την ΕΡΠΟΥΣΑ απειλή,
τις φυσιογνωμίες που έχουν συρρεύσει, τις μυστικές κινήσεις και τα βλέμματα.

Όπως στη Νομική όπου είχαν ξαγρυπνήσει οι γονείς όλη τη νύχτα, ζαρωμένοι μες στην ψύχρα στις γωνιές των δρόμων, κι άλλοι γύρω απ’ το εκκλησάκι του παλιού νοσοκομείου, που έχει στεγάσει πολλή δυστυχία κατά καιρούς, κρατώντας αναμμένα κεριά, για να τους βλέπουν αποπάνω τα παιδιά και να παίρνουν κουράγιο,
και τα κεριά να τα σβήνει πότε ο αέρας και πότε «οι αντιφρονούντες» —τι όρος κι αυτός, Θεέ μου!— αλλά κι οι ταξιτζήδες να ’χουν αφήσει τα αγώγια και να ’χουν κάνει μια αλυσίδα αδιάσπαστη με τις πλαφονιέρες [...].

Και να ’ναι πάλι απόγευμα, και μάλιστα κατάλληλο για βολτίτσα, μα εσύ να φωνάζεις πάντα πάνω στα κάγκελα, υψώνοντας τολμηρά πανό και σημαίες σ’ όλες τις επάλξεις, της Πατησίων, αλλά και της Στουρνάρα, της Μπουμπουλίνας και της Τοσίτσα.

Και μέσα στα πολύπλοκα κτίρια, τα νεοκλασικά και τ’ άλλα, που τώρα κρύβονται απ’ το κορμί σου, και αύριο,
τον άλλο Νοέμβρη, δεν θα φαίνονται απ’ τα λουλούδια,
εσύ να μοιράζεις σοφά τις δουλειές, να ετοιμάζεις συσσίτιο, να τακτοποιείς τον ύπνο, τις βάρδιες, τις συνελεύσεις, τη μουσική, μα και το νοσοκομείο για τους πληγωμένους, που με μαθηματική ακρίβεια προβλέπεις.

Και να ετοιμάζεις ραδιοφωνικό σταθμό, το μέγα αναπάντεχο όπλο σου και δίδαγμά σου, τυλίγοντας μας ξαφνικά μέσα στους χίλιους κύκλους σου, εσύ που σε είχανε για ανέμελο, για παιδί ακόμα, που δεν πιάνουν τα χέρια του ή και για χίππυ.
Και να ’στε μέσα πιο σοφοί και απείρως πιο δίκαιοι απ’ τους μεγάλους, που κάτι, βέβαια, κάνανε κι αυτοί στον καιρό τους, καιρό πολύ χει­ρότερο απ’ τον δικό σας.

Όχι σ’ αυτά τα κάγκελα, είναι αλήθεια, σε άλλους τοίχους και σε άλλες μάντρες στημένοι, μα και στους ίδιους μεγάλους δρόμους, σ’ αυτές τις τρεις τέσσερις αρτηρίες, ξέστηθοι, ξαρμάτωτοι, μπροστά στα τανκς του κατακτητή.
[…]
Κι όσο πέφτει η νύχτα της δεύτερης μέρας, της Πέμπτης, η φωνή σου να γίνεται πιο δυνατή. Έχουν προστεθεί άλλωστε χιλιάδες νέες φωνές. Κι η μελωδία σου να φτάνει ως τα Εξάρχεια, την Αλεξάνδρας, τη Βάθης και την Ομόνοια.

Και να ξέρεις —και το ξέρεις— πως τώρα μες στη νύχτα κάτι σου μαγειρεύουν, κάτι μαζεύτηκαν σε αίθουσες κατάκλειστες και λεν για σένα, κάτι, γιατί το παράκανες πια και με το πείσμα σου τους έχεις εκφο­βίσει.

Σε είχαν περάσει για παιδί, που θα του περάσει, και θα το στρώσουνε αυτοί αργότερα, μα τώρα βλέπουν άλλα, πολύ ακατανόητα γι’ αυτούς.

Τι θέλεις, επιτέλους, παλιόπαιδο, τι σου λείπει;
Την Παρασκευή απλώθηκες και στην Πατησίων, σ’ όλο το κατάστρω­μα της οδού.
Δεν χωράς, δεν χωράτε, πια μέσα. ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ! 

φωνάζεις, γιατί το νιώθεις πως, ανεξάρτητα απ’ το τι θα γίνεις εσύ, ο αγώνας σου φτάνει σε μια ολοκλήρωση.
Άλλωστε τα μηνύματα που καταφτάνουν είναι σπουδαία· όπου αλλού υπάρχει πανεπιστήμιο, οι νέοι έχουν ξεσηκωθεί: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα.

Η τελευταία εικόνα που μου έμεινε είναι από το βράδυ της Παρασκευής, όπου στον περίβολο και την Πατησίων γινόταν πια πανηγύρι.
Δεν υπήρχε καθόλου το μούδιασμα της πρώτης ή της δεύτερης βραδιάς, ήταν κάτι σαν φινάλε.

Τα κάγκελα φορτωμένα σημαίες και πανό.
Τα πανό έδειχναν αυτά που φώναζες κι ό,τι άλλο δεν μπορούσε να γίνει ρυθμός.

Ο ρυθμός και το στραφτάλισμα κρατούσε θαμπωμένους τους περαστικούς. Φαντάζομαι, και μάλλον δεν πέφτω έξω, πως κι αυτοί που σε κρυφοπαρακολουθούσαν θα είχαν συνεπαρθεί.
Επάνω στην Πύλη, αυτήν που μέλλονταν αργότερα να την γκρεμίσει το τανκ, τα πιο ζωηρά παιδιά ανεβασμένα έπαιρναν τα συνθήματα απ’ τα μεγάφωνα και κουνώντας όπως οι μαέστροι τα χέρια μετάδιναν τον παλμό τους στα πλήθη.

Κι όμως παρ’ όλη την πανηγυρική ατμόσφαιρα και την κυριαρχία σου στο πέρασμα εκείνο, δεν μπορούσε κανείς φεύγοντας να μην έχει μαύρα προαισθήμα­τα.

Εξάλλου λένε πως τις ώρες αυτές είχαν αρχίσει να πέφτουνε οι πρώ­τες σφαίρες από αθόρυβα πιστόλια.
Πάντως μέσα σ’ εκείνον τον αλαλαγ­μό τίποτε τέτοιο δεν ξεχώριζε. Τώρα εκ των υστέρων, όταν το σκέφτεται κανείς, αισθάνεται κάπως άσχημα στην πλάτη του ή στην κεφαλή του.
Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν αργότερα, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, σαν έπεσε η νύχτα και ήταν πάρα πολλοί, χιλιάδες, πολύ περισσότεροι απ’ τους αριθμούς που ομολογήθηκαν. Μαζί μ’ αυτούς και άφθονα δακρυγόνα.

 Μα η φωνή σου εξακολουθούσε ν’ ακούγεται κι ο σταθμός σου να εκπέμπει.
Ελπίσαμε πως θα σταματήσει γρήγορα αυτό το ξέσπασμα.
Δεν ήταν δυνατό να πυροβολούν απάνω σου. Αν σκοτώσουν εσένα, τότε τι θ’ απομείνει σ’ αυτή τη χώρα;
[…]
Κι ύστερα το γρήγορο ποδοβολητό μες στα δρομάκια των Εξαρχείων. Κι από πίσω το άλλο ποδοβολητό, νεανικό κι αυτό, σπιρουνισμένο από κοφτές διαταγές.

Αλλά εσύ είσαι κιόλας στοιβαγμένος μέσα στα σπίτια μας, αναλήφτηκες μέσα στα απρόσωπα διαμερίσματα μας, και κάνεις με τη σειρά τηλε­φωνήματα στους δικούς σου, τους ξετρελαμένους απ’ την ανησυχία πως είσαι καλά και θα πας το πρωί στο σπίτι.

Άφησες όμως κάτι ματωμένες δαχτυλιές στο τηλέφωνο, που καιρό κάναμε να τις σκουπίσουμε.
Και μιλάς σιγά και σεμνά, καθώς αρμόζει σε νέους που βρίσκονται σε ξένο σπίτι.

 Εσύ ήσουνα που φώναζες τόσο;
Κι ο ένας σας είναι γιατρός, κι ο άλλος αρχιτέκτων, κι ο τρίτος νομικός, κι ο τελευταίος μαθητής ακόμα. Και δεν θέλεις να φας, ούτε να πιεις κάτι, να κοιμηθείς μόνο λίγο, όπως αυτοί που πολεμήσαν.

Και φεύγεις το πρωί, χωριστά απ’ τους νέους φίλους σου, κι εμείς σε λίγο φεύγουμε για τη δουλειά μας.
Και στη γωνιά μάς ψάχνουνε την τσάντα.
Ήρθε ο καιρός να γίνουμε και ύποπτοι. Ένα ελικόπτερο πετάει πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Και στη στροφή αίματα και πιο πέρα άλλα αίματα και πολλά χαρτιά κι αποκαΐδια — κειμήλια ιστορικά που χαθήκαν.
Μπό­ρεσες άραγε να ξεγλιστρήσεις;
[…]
Θα ’θελα ν’ αναφέρω κάποιους στίχους, ένα επίγραμμα· να το σκαλί­σω νοερά, τουλάχιστο, στον τοίχο με τα κάγκελα.

Όμως εγώ ένας φιλόλο­γος, ένας δάσκαλός σου —δεν ξέρω κατά πόσο άξιος— έχω κυρίως στο νου μου αρχαία επιτύμβια επιγράμματα, απ’ αυτά που είναι κατάφορτο το γειτονικό Μουσείο και που όσο κι αν είναι καίρια και σεμνά, δεν απο­δίδουν πια τις περιστάσεις.

Μιλούν για τόξα και ακόντια, ενώ εδώ θέρι­σαν πολυβόλα.
…"
Γιώργος Ιωάννου,

Ο τοίχος με τα κάγκελα

ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ: «Ο ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ»

Ο μοναστηρισμός είναι μασονισμός. Ο καλόγηρος είναι μασόνος.
Μέσα στον περίβολο του μοναστηριού του, περιβάλλεται και τούτος τη μασονική καλογηροσύνη του, και γένεται μέλος ένορκον της μοναστηριακής εταιρίας.
Ενδύνεται καθώς ενδύνονται οι συνεταίροι τουּ θρέφεται καθώς θρέφοντ΄ εκείνοιּ διάγει καθώς διάγουνּ και πιστεύει όσα και όπως τα πιστεύουν και οι λοιποί συγκαλόγηροί του. Όροι όλοι τούτοι, χωρίς τους οποίους δεν ήθελ΄ είναι δεχτός εις την μοναστηριακή λέσχη.
Ως μασονία, ο μοναστηρισμός έχει και τούτος το μυστικό του. Το μυστικό του καλογήρου είναι να εξασφαλίση διαβίου τη συντήρησή του, να ζήση εν σχετική ανέσει την όλην ζωήν τουּ και, αν τα χαρτιά λένε αλήθεια, να αξιωθή έπειτα και τον ουράνιον παράδεισον.
Είναι αληθινόν ότι η ζωή στα μοναστήρια μας είναι βρωμοζωή, ζωή χτηνώδης και αποτρόπαιηּ, αλλά και ο καλόγηρός μας είναι σχεδόν πάντοτε κ΄ εκείνος της ύστερης κοινωνικής τάξεως. Ώστε, όση βρώμα και φτωχοφαγία μπορή να είναι στο μοναστήρι, ο νεοσύλλεχτος ευρίσκει εκει-μέσα ανάλογον χορτασμόν, και ευλογημένην ξεγνοιασιά και αφροντισία.
Ευχαριστείται ο καλόγηρός μας εις την ζωοτροφίαν τουּ επειδή, ως ο ίδιος ομολογεί, έχει πάντοτε ποικιλίαν φαγητών. Ποτέ δύο μέρες αράδα τα ίδια πράμματα. Αν εψές έφαε σκόρδο, σήμερα τρώει κρεμμύδι, αύριο πράσα, την άλλη αλιάδα, και την Κυριακή όσπριο.
Όσοι από τούτους γραμματισμένοι, και ξέρουν να καππακίζουνε, διαβάζουνε τα συναξάρια, εις τα οποία καταγοητεύονται. Δι΄ αυτούς, το άκρον άωτον των ανθρωπίνων ατενισμών ήθελ΄ είναι να έχη κανείς μια μέρα ένα συναξάρι με θαύματα δικά του, και με τίτλον «΄Αγιος».
Συμβαίνει δε κάποτε που κάποιος από τους δυστυχείς τούτους, κυριεύεται τόσον από την ιδέα της αγιωσύνης, οπού αθετεί την πραγματικήν του ύπαρξην, βγαίνει από τα σωστά του, και γίνεται παίγνιον της ιδέας του. Θέλει ν΄ αγιάση, και το θέλει με απόφαση.
Είναι τότε που ο πονηρός εχθρός των ανθρώπων, ο δοξομανής εκείνος αντίθεος, ο επισκεφτόμενος τας μονάς ως ο οικοκύρης τον ορνιθώνα του, εμπήκε ήδη στο κελί, και φυσάει στα μυαλά του καλόγηρου... Και είναι τότε που υπό το βάρος της θρησκευτικής του φιλοδοξίας, το μπαίγνιο τούτο του πειρασμού γομπιάζει, καχεχτεί, σοβαρούται, και δίνει στον εαυτόν του αέρα ταπεινής μεγάλης ιδέας!...
Οι απόγονοι μια μέρα θαν τον προσκυνήσουνε, προσφέροντες εις το λείψανόν του θυμιάματα, και πανηγυρίζοντες το όνομά του!... Ήδη βλέπει με την αρρωστημένη φαντασία του τες γυναικούλες του μέλλοντος να τρέχουνε στην καθέδρα του, ποια με κερί λαμπάδα, ποια με λάδι για το καντήλι του, ποια με λιβάνι, και ποια με άλλα.
Άλλες πάλε να έρχωνται ξυπόλητες οχ τη χώρα, τάμμα κ΄ εκείνο για το παιδί τους... Οι παπάδες ν΄ ανοίγουν την ασημένια κάσα του, και επί πληρωμή ναν τόνε δείχνουνε σε προσκυνητάδες και προσκυνήτριες!.. Κοντσά δουλειά ν΄ αγιάση κανείς, και ν΄ αξιωθή τιμές τέτοιες!
Άμποτε τα κλείθρα τούτα της πονηρίας, της βλακείας, της αποχτηνώσεως, να μη φθάσουν τον σιμωτινόν εικοστόν αιώνα. Οι άνθρωποι τότε τα φιλοτιμώνται αλλέως. Και η γυναικούλες, νοημονέστερες απ΄ ό, τι είναι σήμερα, να μεταχειρίζωνται καλήτερα τον καιρό τους, τα χρήματά τους, και την αθρωπιά τους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ «Ιδου ο άνθρωπος» 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΜΗΣ 1975

από:
Dionisis Vitsos

ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ -& ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ !!!

Ένα πολύ όμορφο θερινό θέατρο ετοιμάζει ο δήμος, στην περιοχή Κουκούλι, έξω από το Παμπελοποννησιακό Στάδιο και επί της οδού Ρίτσου.
Το κλείσιμο του Ρωμαικού Ωδείου για συντήρηση του μνημείου καθώς και οι εργασίες ανακατασκευής του Θεάτρου Τέχνης ΄΄Θάνος Μικρούτσικος΄΄ δημιούργησαν την ανάγκη αναζήτησης χώρου πολιτισμού για τις εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ.
Ο χώρος που βρέθηκε και ανήκει στο δήμο, είναι ο πλέον ενδεδειγμένος .
Σε λίγες ημέρες οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί και οι Πατρινοί θα απολαύσουν ένα καταπληκτικό θερινό δημοτικό θέατρο.

Στάθης Κεραμιδάς

-Και Μετά το Χειροκρότημα; Του Γιώργου Μαργαρίτη!

Γιώργος Μαργαρίτης

Στα σημερινά Τα Νέα
Και μετά το χειροκρότημα;

Δεν γνωρίζω εάν η υπεράσπιση της Μαριούπολης από τους γνωστούς παραστρατιωτικούς σχηματισμούς της Ουκρανίας θα πάρει θέση ισότιμη στην ιστορία της Ανθρωπότητας και θα θεωρηθεί αντάξια με την πολιορκία του Μεσολογγίου στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης στα 1825-26. Ως συγγραφέας σχετικού βιβλίου πρόσφατα –για το Μεσολόγγι, όχι για την Μαριούπολη- θα είχα σοβαρές αντιρρήσεις επ’ αυτού. 

Ας μην σταθούμε όμως σε αυτήν την περί ιστορίας συζήτηση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν πήγε εξάλλου στις ΗΠΑ ως ιστορικός. Θα τον κρίνουμε λοιπόν εάν πήγε εκεί ως ηγέτης μιας μικρής χώρας που δεν διανύει τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας της.
Οι ηγέτες επισκέπτονται μια ξένη πρωτεύουσα για πολλούς λόγους. 

Στην περίπτωση που η τελευταία είναι πρωτεύουσα μεγάλης και ισχυρής χώρας η επίσκεψη αναγκαστικά προσαρμόζεται σε ετούτη την ετεροβαρή πραγματικότητα. Ο ηγέτης της μικρής χώρας ζητά όσα θεωρεί ότι ο ισχυρός μπορεί να του δώσει και, σε αντάλλαγμα, προσφέρει ανταλλάγματα άξια να «δελεάσουν» τον απέναντι. 

Στην περίπτωση του κου Μητσοτάκη ετούτη η αυτονόητη διαδικασία ήταν υπονομευμένη πολύ πριν πραγματοποιηθεί η επίσκεψη. Η Ελλάδα –και μάλιστα η παρούσα κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ- είχαν ήδη παραχωρήσει στις ΗΠΑ όλα όσα ενδιέφεραν τις τελευταίες, πιθανόν και μερικά από όσα δεν τις ενδιέφεραν. Έτσι λοιπόν η ελληνική πλευρά βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να μην έχει τι επιπλέον να προσφέρει και, ως εκ τούτου, περιορίστηκε κατά πολύ η δυνατότητά της να ζητήσει. Για κάθε πολιτικό αυτό θα ήταν μια δύσκολη κατάσταση.
Οι ΗΠΑ όμως είναι σε παρακμή και η κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο αμφισβητείται. Σε μία τέτοια περίπτωση υπάρχει κάτι παραπάνω σε αυτά που ζητούν από κάθε ξένο ηγέτη που τις επισκέπτεται. Αυτό το παραπάνω είναι η βελτίωση της γενικής εικόνας της «υπερδύναμης».
Τα χειροκροτήματα στο Κογκρέσο ήταν θερμά, είχαν όμως λογική και πολιτική εξήγηση. 

Δεν προήλθαν από έναν ξαφνικό έρωτα των Αμερικανών νομοθετών για την Ελλάδα, ούτε συνδέονταν με την όποια απόφαση για δικαίωση της μικρής χώρας και διασφάλιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων απέναντι σε απειλητικούς γείτονες-«συμμάχους». 

Τίποτε από αυτά τα σημαντικά για την Ελλάδα. 

Ο κος Μητσοτάκης παρουσιάστηκε με την ομιλία του στο Κογκρέσο ως ένας «υποδειγματικός» ηγέτης. «Υποδειγματικός» με την έννοια ότι προσπάθησε να είναι –και όντως προσπαθεί να είναι- ένας ηγέτης πιστός στις προδιαγραφές με βάση τις οποίες η μεγάλη δύναμη προσδιορίζει τους «σωστούς» ηγέτες. 

Απόλυτα δηλαδή ταυτισμένος με την πολιτική της Ουάσιγκτον και πάντα πρόθυμος να καταθέσει τα προβλήματα της χώρας του στην διακριτική «διάθεση» και «ευχέρεια» των ΗΠΑ. Ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα – τις σχέσεις με την Τουρκία, λόγου χάρη. 

Ηγέτης που λέει πάντα ΝΑΙ σε όσα του ζητήσουν οι ΗΠΑ ακόμα και όταν αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της χώρας του. Ως τέτοιον ηγέτη χειροκρότησαν τον Έλληνα πρωθυπουργό οι νομοθέτες του Κογκρέσου. Τέτοιου είδους ηγέτες αρχίζουν πλέον να σπανίζουν στον κόσμο και είναι απόλυτα φυσικό στην Ουάσιγκτον να αγαλλιάζουν όταν συναντούν κάποιο δείγμα από τους σπάνιους πιστούς.
Δεν ήταν χειροκρότημα που τίμησε την Ελλάδα. Τις ΗΠΑ τίμησε. Όταν το χειροκρότημα τελείωσε τίποτε το ουσιαστικό δεν απέμεινε για την μικρή μας χώρα.

Μάης 1945: Αυτή Είναι η Σημαία μας! -#Θυμόμαστε

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει…» (Ερνεστ Χεμινγουέι)

Ήταν Γενάρης του 1927 όταν ο υψηλός προσκεκλημένος έφτανε στη Ρώμη και απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:

«…Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των επαναστάσεων.

Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων… 

Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και τα πάθη του Λενινισμού.

Το κίνημα σας έχει προσφέρει μια υπηρεσία σε όλο τον κόσμο. Έχει δώσει σε όλο τον κόσμο το απαραίτητο αντίδοτο στο Ρωσικό δηλητήριο...» (Tom Behan, “Arditi del Popolo: Η ιστορία της πρώτης αντιφασιστικής οργάνωσης”, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο).

Ο ένθερμος οπαδός του Μουσολίνι, αυτός ο λάτρης του φασισμού, ο άνθρωπος που «με όλη του την καρδιά» τασσόταν στο πλευρό των μελανοχιτώνων έναντι των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν άλλος από τον Μέγα Θησαυροφύλακα. Ήταν ο υπουργός Οικονομικών εκείνη την εποχή της Βρετανίας. Ο… Ουίνστον Τσώρτσιλ.

 Ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, τον Γενάρη του 1934, ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, το καλοζωισμένο ακροατήριο χειροκροτούσε με ανυπόκριτο ενθουσιασμό τα παρακάτω λόγια:

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σσ: του κομμουνισμού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.

Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σε σύντροφό μας» (Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, Ντοκουμέντο D-392)

Ο λάτρης του ναζισμού, εκείνος που στις 26 Γενάρη 1934 ενώπιον των ενθουσιασμένων συναδέλφων του εξυμνούσε τον Χίτλερ, που αναγόρευε τον ναζισμό σε προστάτη του έθνους γιατί μετέτρεψε τον εργάτη σε «σύντροφό μας», που επιδαψίλευε δάφνες στον Χίτλερ διότι «απελευθέρωσε» τον εργάτη από την «μέγγενη» του κομμουνιστικού δόγματος και τον μετέτρεψε σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας», δεν ήταν άλλος από τον μεγιστάνα Κρουπ. Τον πρόεδρο του Συνδέσμου της Γερμανικής Βιομηχανίας…

Κάπως έτσι, παρά τις εκκλήσεις της Σοβιετικής Ένωσης προς Άγγλους, Γάλλους και Αμερικάνους να πολεμηθεί ο ναζισμός, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον φασισμό, φτάσαμε στη συμφωνία του Μονάχου το 1938, όταν (έναν ολόκληρο χρόνο πριν από τη συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρίμπεντροπ – Μολότοφ) η Αγγλία και η Γαλλία τα έκαναν πραγματικά «πλακάκια» με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Κι από εκεί σε εκείνον τον αποκαλούμενο ως «παράξενο πόλεμο» όπου οι δυτικοί «σύμμαχοι» – επιλέγοντας την τακτική της «συμμαχικής» υπονόμευσης της Σοβιετικής Ένωσης που προετοιμαζόταν ενάντια στην επερχόμενη ναζιστική εισβολή – δεν έριξαν μισή τουφεκιά ενάντια στον Άξονα για έξι ολόκληρους μήνες από την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Σήμερα, τα πραγματικά γεγονότα και τα ουσιαστικά συμπεράσματα από την ανείπωτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρούνται να συσκοτιστούν και να παραποιηθούν.

Φροντίζει το εργαστήριο της καπιταλιστικής παραχάραξης.

           Ένα εργαστήριο που παράγει:Τους γυμνοσάλιαγκες της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων».

Τους εντεταλμένους της ελεεινής επιχείρησης «εξίσωσης» κομμουνισμού – φασισμού.
Τα βαποράκια που ψάχνουν μερικά δευτερόλεπτα δημόσιου βήματος αναμηρυκάζοντας τα γελοία σχήματα περί «Χίτλερ – Στάλιν».
Τους ευρω-φωστήρες περί «ολοκληρωτισμών».

Αλλά τι γνήσιοι «ευρωπαϊστές» θα ήταν όλοι αυτοί αν δεν λάνσαραν τα από δεκαετίας αντικομμουνιστικά «μνημόνια» της ΕΕ, η οποία συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία, θρέφει στους κόλπους της Ορμπαν, δημιουργεί τους υπονόμους από τους οποίους ποτίζονται οι Λεπέν και οι Σαλβίνι, και μόνο από το 2014 έχει χρηματοδοτήσει με τουλάχιστον 2,3 εκατομμύρια ευρώ τις φασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης…

Η εξουσία των κεφαλαιοκρατών έχει κάθε λόγο να αναποδογυρίζει την ιστορία και την πραγματικότητα. Και ο βασικός είναι αυτός:

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί.

Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ.Μπρεχτ).

Σήμερα, όμως, ξημέρωσε ξανά η μέρα που θα τους στοιχειώνει πάντα. 

Σήμερα είναι η μέρα που η Ιστορία σφραγίστηκε από το κόκκινο του αίματος. Από το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας.

Σαν σήμερα ήταν που η Ιστορία γράφτηκε από το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο. Με αυτό το «μελάνι» γράφτηκε η Ιστορία στην αναμέτρηση του ανθρώπου με το τέρας και με το έγκλημα. Με την απανθρωπιά και την κτηνωδία.

Ήταν 9η Μάη 1945. Ήταν η ημέρα που η σημαία που ήδη κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών, των κολασμένων της γης, επέφερε το οριστικό πλήγμα στο φίδι του ναζισμού.

Πριν από 77 χρόνια, σαν σήμερα, στις 9 Μάη 1945. Ηδη μια μέρα πριν, ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.

Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού, η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ήταν γεγονός.

Αυτό το πανανθρώπινο επίτευγμα σφραγίστηκε με το ίδιο εκείνο κόκκινο χρώμα που δέσποζε στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας.

 Με το χρώμα το βγαλμένο από το ηφαίστειο της ελπίδας που εξερράγη τον Οκτώβρη του 1917 στην Πετρούπολη.

Σε αυτή η Νίκη – σταθμό, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.

Σ’ ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.

Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.

Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ’ αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.

Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.

Έτσι γράφτηκε η Ιστορία μέχρι τις 9 Μάη. Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Η Ιστορία γράφτηκε:
Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όσοι μιλούν για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

Η Ιστορία γράφτηκε: 

Παρόντες, πρωτομάρτυρες, αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές.

Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί…

Είναι εδώ, στην Ελλάδα των 700.000 θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, που η 9η Μαΐου δεν θα πάψει ποτέ να περνάει μέσα:

Από την αθάνατη ψυχή των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Αρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα.

Από την αδούλωτη Κοκκινιά και την Καλογρέζα, από τη Βιάννο, τον Χορτιάτη και το Κούρνοβο που έγιναν ένα με το Μανιάκι και το Μεσσολόγγι.

Από τα άπαρτα βουνά που οι Αρματολοί και οι Κλέφτες στήσανε χορό με τους μαχητές του ΕΛΑΣ, με τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40.

Από τα θυσιαστήρια του πατριωτισμού και της λευτεριάς που η Γκουέρνικα και το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνανε κραυγή στα χέρια του Πικάσο, του Φαρσακίδη και του Λουντέμη, γίνανε τραγούδι στα χείλη του Ρίτσου και του Μπρεχτ, του Νερούδα και του Λειβαδίτη, του Μίκη και του Σοστακόβιτς.

Όταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε για πάντα και με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.

Αυτή την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ να τη «σβήσουν» από την Ιστορία εκείνοι που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.

Για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, που θέλουν να εμφανίζουν τους 200 της Καισαριανής «ίδιους» με τους εκτελεστές τους (!), η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα ταξικά χαμαιτυπεία των μονοπωλίων, θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, θα υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία, που θα θυμίζει στους αιώνες:

Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

Ας μην έχουν καμία αμφιβολία: Η 9η Μάη 1945 είναι η ημερομηνία που – όσο υπάρχουν άνθρωποι – θα αποτελεί την διαρκή υπόμνηση:

Οι κουκουλοφόροι του δωσιλογισμού, οι «κράτα Ρόμελ» του μαυραγοριτισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν: Στα καταγώγια των (…αρίων) υπανθρώπων.

Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, θα ορθώνεται πάντα το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ», υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγισε για πάντα, με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

 Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:
Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. Και γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις.

 Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. 

Χωρίς «διαπραγματεύσεις», χωρίς «επαναδιαπραγματεύσεις» και χωρίς «αξιολογήσεις» από όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους.

70 Χρόνια Αιματοβαμμένης Ιστορίας του ΝΑΤΟ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η Ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην ημερίδα για τα 70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ:

 Οι Παρεμβάσεις απο τους:

• Γιώργο Παπακωνσταντίνου, υποπτέραρχος (Μ) ε.α., με θέμα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο. Ένα σύνθημα επίκαιρο και διαχρονικό».
• Βαγγέλη Χωραφά, διευθυντής του GEOEUROPE, με θέμα «Μελλοντικές εξελίξεις στο ΝΑΤΟ».
• Χρήστο Σαλταπίδα, πλοίαρχος ΠΝ ε.α., με θέμα «70 χρόνια από την είσοδο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Αγώνας και συμπόρευση με το ΚΚΕ».
• Γρηγόρη Συμεωνίδη, αντισμήναρχος (Ι) ε.α. και πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Στρατιωτικών Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, με θέμα «Ελλάδα - ΝΑΤΟ, μια μακρά σχέση με πολλαπλά οφέλη για λίγους και τεράστιες θυσίες για τον λαό».
• Γιάννη Αγγέλου, συνταγματάρχης (ΜΧ) ε.α. ΜΒΑ, MSc, με θέμα «Γιατί λέμε όχι στο ΝΑΤΟ».
• Κώστα Σκολαρίκο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας, με θέμα «Ορισμένα ζητήματα στην ιστορία του ΝΑΤΟ». 

https://www.902.gr/eidisi/politiki/294317/i-pali-enantia-ston-polemo-einai-demeni-me-tin-pali-enantia-stin-emploki-sta

ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ Η ΚΟΜΠΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

Του Νίκου Ασπράγκαθου,

Αντιδημάρχου Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος,

Ενέργειας και Μελετών Έργων Πρασίνου,

Καθαριότητας, Ανακύκλωσης

και Μηχανολογικού Εξοπλισμού

του Δήμου Πατρέων

Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και αντιδήμαρχος Νίκος Ασπράγκαθος, εξηγεί με σαφήνεια πως νομιμοποίησαν τη ληστεία σε βάρος του λαού , μέσω των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το άρθρο του είναι αποκαλυπτικό :
Το τελευταίο διάστημα ακούμε όλοι διάφορους όρους, όπως «Χρηματιστήριο Ενέργειας», βλέπουμε την εξοντωτική «ρήτρα αναπροσαρμογής» στους λογαριασμούς του ρεύματος και αναρωτιόμαστε, τι είναι αυτά, ποιοι τα αποφάσισαν και για ποιόν;
    Τον Ιανουάριο του 2018, εφαρμόζοντας τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την ολοκλήρωση της ενιαίας και απελευθερωμένης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΣΥΡΙΖΑ ίδρυσε το «Χρηματιστήριο Ενέργειας». 

Μάλιστα, για να δικαιολογήσει τη μετατροπή ενός είδους πρώτης ανάγκης, σε χρηματιστηριακό εμπόρευμα, μας έλεγε ότι σκοπός του χρηματιστηρίου είναι η «ενίσχυση του ανταγωνισμού για διασφάλιση καλύτερων τιμών για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις».

     Όμως, όταν η Νέα Δημοκρατία ενεργοποίησε το Χρηματιστήριο Ενέργειας, τα νοικοκυριά και οι επαγγελματίες είδαν κατακόρυφη αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος. Αποκαλύφθηκε στην πράξη, ότι σκοπός αυτών των επιλογών, ήταν η εξασφάλιση της κερδοφορίας των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με παραπέρα στράγγισμα του λαού και όξυνση της ενεργειακής φτώχειας.

Ας δούμε πως λειτουργεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Ας υποθέσουμε ότι παράγεται ενέργεια 100 μονάδες από τρεις πηγές, που η πρώτη δίνει 70 μονάδες ενέργειας με προσφερόμενη στο χρηματιστήριο τιμή μονάδας 10 ευρώ, η δεύτερη 25 μονάδες με 100 ευρώ, και η τρίτη 5 μονάδες με 250 ευρώ. Τότε, όλη η παραγόμενη ενέργεια και από τις τρεις πηγές, τιμολογείται με 250 ευρώ! Δηλαδή, τα νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν 100Χ250 = 25.000 ευρώ, αντί για 70Χ10+25Χ100+5Χ250 = 4.450 ευρώ.
Η νόμιμη αυτή ληστεία των 20.550 ευρώ, εμφανίζεται στη «ρήτρα αναπροσαρμογής», που είναι από τριπλάσια μέχρι και πενταπλάσια από το ποσό, που αντιστοιχεί στην ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώσαμε.

Η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από λιγνιτικά εργοστάσια, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες (ΑΠΕ), υδροηλεκτρικά και εργοστάσια με φυσικό αέριο η πετρέλαιο, όμως η χρηματιστηριακή τιμή της, διαμορφώνεται με βάση την ακριβότερη προσφορά στο «χρηματιστήριο ενέργειας».
      Συνεπώς, η τιμή του φυσικού αέριου, που εκτινάχθηκε από τα 16,6 ευρώ η μεγαβατώρα τον Μάρτιο του 2021, στα 133 ευρώ τον Δεκέμβριο και μετά την έναρξη του πολέμου ξεπέρασε τα 300 ευρώ, συμπαρασύρει συνολικά την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας.

 Κι αυτό γιατί, όπως είπαμε, η χρηματιστηριακή τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας διαμορφώνεται με βάση τη μέγιστη προσφερόμενη τιμή, δηλαδή τα 300 ευρώ, που είναι η τιμή του φυσικού αερίου και όχι με το συνολικό κόστος, που για τα υδροηλεκτρικά είναι γύρω στα 15 ευρώ, για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι 100 ευρώ σύμφωνα με την «εγγυημένη τιμή», ενώ και για τα λιγνιτικά, το πραγματικό κόστος είναι πολύ μικρότερο από το ονομαστικό, αν δεν φορτώνονταν με το «δικαίωμα ρύπων», το οποίο ανεβάζει τεχνητά την τιμή του λιγνίτη.

     Άλλα δύο σκάνδαλα νομιμοποιημένης ληστείας των λαϊκών νοικοκυριών και των μικροεπαγγελματιών για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, είναι τα ακόλουθα.
Το πρώτο, αφορά στην εγγυημένη τιμή της κιλοβατώρας για τις ΑΠΕ, που πληρώνεται επίσης μέσω «χαρατσιού», το οποίο κατευθύνεται στην πριμοδότηση των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Πληρώνουμε δηλαδή όλοι «πανωπροίκι», ώστε να έχουν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, «εγγυημένα» τα κέρδη τους!

Το δεύτερο σκάνδαλο αφορά στην κατανομή του «δικαιώματος ρύπων», από το οποίο, οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΕΕ, απάλλαξαν τις μεγάλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις και το φόρτωσαν κι αυτό στους λογαριασμούς μας, μέσω των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Να λάβουμε εδώ υπ’ όψιν, ότι το Σεπτέμβρη του 2021 το κόστος αγοράς ρύπων έφτασε να είναι διπλάσιο από το κόστος λιγνιτικής παραγωγής μιας μεγαβατώρας.

Επιπλέον, άλλη μια συνδυασμένη ληστεία του λαού για χάρη της «ανταγωνιστικότητας» των μεγάλων επιχειρήσεων, 

είναι το κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων, με στόχο δήθεν τον περιορισμό των ρύπων, τη στιγμή που η Κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή 4 μεγάλων εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της καρκινογόνας καύσης σκουπιδιών, κόστους περίπου 4 δισεκατομμυρίων. Πρόκειται για ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας κάποιων κατασκευαστικών ομίλων, στο όνομα της «πράσινης μετάβασης και ανάπτυξης»

Το επιπλέον αυτό κόστος που προκύπτει, φορτώνεται στους καταναλωτές, δηλαδή στα λαϊκά στρώματα, καθώς, σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της ΕΕ για τη «διαφάνεια» του ανταγωνισμού, από την 5/8/2021, η ΔΕΗ αντικατέστησε τη ρήτρα αναπροσαρμογής με βάση το διοξείδιο του άνθρακα, με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που βασίζεται στην Τιμή Εκκαθάρισης Αγοράς, δηλαδή στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

      Που πηγαίνουν όμως τα χρήματα που πληρώνουμε με τη «ρήτρα αναπροσαρμογής»; 

Οι 4 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συσσώρευσαν κέρδη ενός περίπου δισεκατομμυρίου ευρώ το 2021, ενώ για το 2022 προβλέπεται ακόμη πιο «λαμπρό» μέλλον. 

Την ίδια χρονιά οι τρεις παγκόσμιοι κολοσσοί της ενέργειας BP, Shell, ExxonMobil, είχαν κέρδη 55 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Και τώρα, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα κέρδη τους αναμένεται να εκτιναχθούν, αφού πουλάνε υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη σε σχεδόν εικοσαπλάσιες τιμές από ότι πριν ένα χρόνο.
Οι δε Έλληνες εφοπλιστές συμμετέχουν στη λεία, με το μεγαλύτερο στόλο μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, καλύπτοντας το 22% της παγκόσμιας χωρητικότητας.

Αυτό λοιπόν το βάρβαρο σύστημα, που προκαλεί πολέμους, οι οποίοι αφήνουν στο διάβα τους νεκρούς και πρόσφυγες, συνθλίβει αυτούς που παράγουν τον πλούτο, τόσο στον πόλεμο όσο και στη δήθεν ειρήνη. 

Αφήνει το λαό βορά στη νόμιμη ληστεία, που ασκούν εις βάρος του τα διάφορα «πιράνχας», οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τα πρωτόγνωρα επίπεδα παραγωγικότητας, είναι έγκλημα να κόβουν το ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και επαγγελματίες. 

Είναι έγκλημα ο λογαριασμός που πηγαίνει στα λαϊκά σπίτια, λόγω του «Χρηματιστηρίου Ενέργειας» του ΣΥΡΙΖΑ και της «ρήτρας αναπροσαρμογής» της ΝΔ, να ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το μισθό ή τη σύνταξη.

Μόνο ο συντονισμένος αγώνας των μισθωτών, των επαγγελματιών, όλου του λαού, μπορεί να βάλει εμπόδια στην επιδρομή των μεγάλων επιχειρήσεων, στην οποία έχουν βάλει πλάτη όλες οι κυβερνήσεις. Σε αυτόν τον αγώνα, η δημοτική αρχή της Πάτρας είναι συνοδοιπόρος, δίνει όλες της τις δυνάμεις.

Διεκδικούμε την κατάργηση των έμμεσων φόρων, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και των «πράσινων» χαρατσιών στα καύσιμα και την ενέργεια, με πλαφόν ανά κιλοβατώρα. Απαιτούμε δημόσιο φορέα ενέργειας, με σχεδιασμένη αξιοποίηση του συνόλου των μορφών και των πηγών ενέργειας για τις λαϊκές ανάγκες.
Κανένα λαϊκό σπίτι, κανένα κατάστημα αυτοαπασχολούμενου χωρίς ρεύμα!

Απο Ninetta Altani

Δοξάστε τους 

Καλή Ανάσταση Λαών

Καλή Ανάσταση Λαών! (ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ)

Ο πόθος του λαού για την «ανάσταση», για να μπει τέλος στον «Γολγοθά» των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της ολομέτωπης επίθεσης κεφαλαίου και κυβερνήσεων, μπορεί να βρει δικαίωση μέσα από τη σύγκρουση, τη ρήξη με τον σημερινό δρόμο που υπερασπίζονται οι κάθε λογής «σωτήρες».

Σε αυτήν την πάλη βρίσκεται και η μόνη ελπίδα για καλύτερες μέρες, για τη Λαμπρή, για τη νίκη του λαϊκού δίκιου, κόντρα σε όσα φαντάζουν σήμερα «ακατανίκητα».

Καλή ανάσταση λαών σε όλους και όλες!

https://www.902.gr/eidisi/politiki/293473/kali-anastasi-laon-thelei-synennoisi

Το Αλήστου Μνήμης Μεγαλοβδόμαδο της Ζακύνθου

Από Χαρά Θεοδωρίτση:

Βρισκόμαστε στα μισά του ζακυθινού Μεγαλοβδόμαδου,κι εγω όπως πάντα κάνω ενα βήμα μπρος και δέκα πίσω (και λίγα λέω, κρύβω χρόνια) κι αν και τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, μέσα μου γίνονται διεργασίες πολλές. Ανασταίνονται πρόσωπα, εικόνες, συναισθήματα, μυρωδιές.

Χρόνο με το χρόνο οι παιδιακίσιες αναμνήσεις βαραίνουν όλο και περισσότερο τους ώμους μου, με λυγάνε, με συγκινούν, με κάνουν και αναπολώ αλλά και να ευγνωμονώ που τα έζησα!
Εμείς δεν είχαμε ποτέ Λαζαράκια αλλά ήταν η αρχή των σχολικών διακοπών κι αυτό έδινε νότες χαράς στη μέρα αυτή!

Οι τελετές αρχινάγανε από του Βαγιώνε! 

Δε θα σταθώ στις Ακολουθίες, τί ένοιαζε ένα μικρό παιδί οι Ακολουθίες με τ' ακαταλαβίστικα λόγια και την πολύ ορθοστασία!
Με γκρίνια ξύπναγα να πάμε στην εκκλησία αλλά ήταν το δέλεαρ για το δαχτυλίδι που θα φτιάχναμε γυρνώντας στο σπίτι φέρνοντας το βαγί ! και δεν ήταν ανάγκη να χαλάσουμε εκείνο που θα πήγαινε στα κονίσματα κατευθείαν, αφού ο νιότσολος του χωριού θα έφερνε με την κόφα το βαγί σπίτι-σπίτι σ όλο το χωριό, όσο απομακρυσμένα κι αν ήταν τα σπίτια!
Κακώς που δεν έμαθα ποτέ τούτο το περίτεχνο τύλιγμα μέχρι να γίνει δαχτυλίδι, αλλά ποτέ δεν είναι αργά 😉.
Στο σπίτι επικρατούσε αναστάτωση καθαριότητας! Όλα γίνονταν από την αρχή, να πλυθούν, να αεριστούν, να κολαριστούν ναναι έτοιμα για τη μεγάλη Γιορτή. Οι αυλές και όπου υπήρχαν μάντρες και πεζοδρόμια ασβεστώνονταν, μέχρι και οι κορμοί των δέντρων!
Ολ αυτά για τους μεγάλους τα παιδιά απολάμβαναν τις διακοπές τους,(αν και κάπου κάπου μ έχωναν κι εμένα να ξεσκονίζω τα έπιπλα που από τότε σιχάθηκα τα λιονταρίσια πόδια των τραπεζοκαθισμάτων) με νηστεία μεν, διακοπές δε!
Τα δύσκολα άρχιζαν από την Μεγάλη Τετάρτη! Από εκεί τέρμα το ρεπόσο και αρχή των εκκλησιασμών 😤
Μεσημεριάτικα ξεκινάγαμε ποδαράτο με τη συνονόματη γιαγιά μου για τα Ευχέλαια.
Προσπαθώντας να προλάβω το γρήγορο βήμα της, γκρινιάζοντας τί ήθελαν λειτουργίες μεσημεριάτικα με τραβούσε από το χέρι να προκάμουμε.
Να προκάμουμε να πάμε να ξαγορευτούμε στο σεβάσμιο παπά Γαλάνη, που όλες μου οι αμαρτίες συμπυκνώνονταν στο ερώτημα "αν έφαγα τα γλυκά που έκρυβε η μαμά μου στη σερβάντα"! Πολύ αργότερα έμαθα οτι δεν ρωτάει μόνο αυτό ο παπάς κι έπεσα στη λούμπα, μ αποτέλεσμα να μου απαγορεύσει την θεία κοινωνία 😡 

Έμεινα με την απορία, γιατί ναναι τόσο κολάσιμη η αγνή αγάπη, αφού αυτή κήρυττε κι ο Χριστός και γι αυτή σταυρώθηκε😟 .Τλπ δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα.
Κι αφού τέλειωνε το ξαγόρεμα, εγώ τέλειωνα γρήγορα, δεν είχα να πω και τίποτα, οπότε όσο καθυστερούσε η γιαγιά μου, φεύγαμε γραμμή για τον Αγιο να μυρωθούμε.
Κι αφού αγιάζαμε, γραμμή πάλι για την επιστροφή.

Η άλλη μέρα Μεγάλη Πέμπτη, η θεία Κοινωνία ήταν μη διαπραγματεύσιμη, αλλά έτσι ήταν και πιο κοντά, η έστω και για λίγο, λύση της νηστείας, αφού δεν μου αρνιόνταν να αρτηθώ μ' ενα κουλουράκι.
Πάλι με τα πόδια, πάλι με γκρίνια, πάλι τραβηχτή από το χέρι πηγαίναμε με τη γιαγιά στον Αγιο Λάζαρο. Ήταν η πιο κοντινή μας εκκλησία, παρ όλα αυτά ακόμα κοιτάζω τα πόδια μου νομίζοντας οτι θ αντικρύσω τα λευκά καλτσάκια με τα καμούφα, ματοχυλισμένα από τα καινούργια παπούτσια που με χτυπούσαν και πώς θάταν άλλωστε δυνατόν, αφού ήταν αφόρια!
Κοινωνισμένες λοιπόν, κλαίουσα εγώ από τον πόνο στις φτέρνες, πίνοντας κάτι σε ζουμί (δε θυμάμαι τί ακριβώς αφου η μέρα αυτή το φαγητό είναι αγκινάρες γεμιστές και κουκιά) προσπαθώντας να μου αποσπάσουν την προσοχή για να σταματήσω να κλαίω, ήθελαν όλοι να δουν το "χρυσό μου δόντι", κι εγώ σαν γύφτος το δειχνα κάθε φορά και καμάρωνα που λαμποκόπαγε και θαύμαζαν οι αναζητούντες το!

Βράδυ Μεγάλης Πέμπτης και τα 12 Ευαγγέλια στον Αγιο ήταν δυσβάσταχτο ακόμα και στη σκέψη!

 Πόσες ώρες ορθοστασία σε μία εκκλησία γεμάτη μέχρι τον πρόναο από κόσμο, σαν σαρδέλες ο ένας δίπλα στον άλλον, που σ' έπιανε λιποθυμιά από τη ζέστη, το στριμωξίδι και το λιβάνι; 

Για καλή μου τύχη, η γιαγιά μου η χωραϊτισσα που πήγαινε εξ αρχής, είχε το στασίδι της κι έτσι φτάνοντας στον 10ο Ευαγγέλιο που καταφθάναμε ν' ακούσουμε το "Σημερον κρεμάται επι ξύλου" μετά το 11ο Ευαγγέλιο, από τη μοναδική φωνή του Γιώργη του Μαλλαρίτση που κράταγες και την αναπνοή σου από αυτή τη φωνή που σου τρυπούσε τα κατάβαθα της ψυχής σου και συναισθανόσουν το θείο δράμα, όλο και κάπως ξαπόσταινα κι άντεχα! 

Αυτή η φωνή έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου και καμιά άλλη δε την έφτασε ποτέ. Ισως έτσι την θέλει η ανάμνηση που έφτιαξε ένα μικρό παιδί, ποίος ξέρει ! Αποκαμωμένη πια απ όλη την ημέρα έπεφτα ξερή για ύπνο στο γυρισμό.

Η Μεγάλη Παρασκευή ήταν και είναι το αποκορύφωμα του ζακυθινού Μεγαλοβδόμαδου!
Ηταν αυτή που έστω κι άγουρο παιδάκι, περίμενα ολόκληρο χρόνο! θάταν βέβαια παράτολμο να με τραβάνε και στην Αποκαθήλωση, αλλά στις 2 το μεσημέρι, ακόμα κι αν ήμασταν νηστικοί αφού τραπέζι δεν στρωνόταν, στο Σταυρό πηγαίναμε απαράβατα.
Τα μαγαζιά άπαντα κλειστά. Αυτά με τα είδη διατροφής άνοιγαν μετά το πέρασμα του Σταυρού, μετά τις 2 το μεσημέρι δηλαδή, αλλά όλα όμως ήταν στολισμένα με κλάδους φοινίκων, κάτι που σήμερα διατηρείται από ελάχιστους .
Η μέρα αυτή έχει κάτι το απόκοσμο
Ο ήλιος κρύβεται μέσα στα σύννεφα, κι όχι από καπρίτσιο για να παίξει μαζί τους, απλά κρύβεται! σαν να είναι βλασφημία να φανερωθεί τέτοια μέρα, όταν στους δρόμους της Πόλης "περπατεί" ο Σταυρωμένος!
Ένα μαυρόασπρο πλήθος κατάκλυζε την Πλατεία του ποιητή, η μέρα πένθιμη και απαιτούσε και η ενδυμασία να ομολογεί πένθος.
Έτσι οι άνδρες με κοστούμι και μαύρες γραβάτες, οι γυναίκες με μαύρα ταγιέρ, ήταν ένα πλήθος που ήταν εξοικειωμένο το μάτι μου να βλέπω. 

Ήταν η μοναδική μέρα που απαγορεύονταν τα φιλιά χωρίς νάχουμε πανδημία, απλά κάθε τέτοια εκδήλωση αγάπης θεωρείτο φιλί προδοσίας.
Αυτό λοιπόν το μαυροντυμένο πλήθος χωρίς νάχει κάποιο οικείο νεκρό αλλά όλοι είχαν τον ίδιο, αμίλητοι και υπομονετικοί έξω από την είσοδο του ναού περίμεναν...και ξαφνικά το μεγάλο τύμπανο της Φιλαρμονικής ορίζει την έναρξη του "Ινα τι εφρύαξαν έθνοι" και όλα τα βλέμματα στρέφονται στην είσοδο του Αγίου Νικόλα του Μώλου που ο Σταυρός σκύβει να περάσει και να βγεί στην Πλατεία.

"Η περιφορά του Εσταυρωμένου" ακουαρέλα μου

Κι αφού ολοκληρώνεται το μουσικό κομμάτι αργά, βουβά και ρυθμικά υπο τον ήχο του τύμπανου ξεκινά η μεγάλη περιφορά κι εμείς να τρέχουμε να τον προλάβουμε σε συγκεκριμένα πόστα, μέχρι να γυρίσει ξανά στην πλατεία και να γίνει η "ευλογία του σύμπαντος" από το Δεσπότη πάνω στο πάρκο. Καρφίτσα νάπεφτε στην πλατεία θ ακουγόταν ,τόση σιωπή, σα να μην υπήρχε άνθρωπος ήταν σχεδόν ανατριχιαστικό (δε θα τολμήσω σύγκριση με το σήμερα σε τίποτα απ όλ αυτά).
Και μετά, πάλι σιωπηλά, γινόταν η αποχώρηση. 

Οι ευχές για "Καλή Ανάσταση" ανταλλάσσονταν σχεδόν συνωμοτικά, λες και θα χαλούσαν τη μαγεία της στιγμής που ζήσαμε.
Το βράδυ εκείνο, είχε μεγάλη αναμονή και αγωνία, μην αποκοιμηθώ και μου φύγουν οι γονείς μου χωρίς να τους ακούσω και δε με πάρουν.

 Ήμουν τύπος και υπογραμμός για κείνη τη νύχτα γιατί ήξερα οτι θαταν η τιμωρία μου να μη με πάρουν στον Επιτάφιο, αν ήμουν ανυπάκουη.
Σχεδόν όλο το χρόνο είχα αυτή την απειλή, γιατί ήξεραν το απωθημένο μου.
Έτσι γύρω στις 3 το ξημέρωμα κατεβαίναμε ξανά στη Χώρα για την περιφορά του Επιταφίου, μέσα σε μία φύση που οργίαζε προετοιμάζοντας την επερχόμενη Ανάσταση.
Οι μυρωδιές μεθυστικές από λεμονανθούς, πασχαλιές ,φιορ ντ αμόρε και γλυτσίνιες οχι τσίκνας όπως στις μέρες μας!
Η νύχτα αυτή τόσο διαφορετική από το μεσημέρι, λες και πρόκειται γι άλλη μέρα, άλλο μήνα ακόμα! 

Οι ξύλινες ταμπέλες των μαγαζιών που άλλαζαν σκωπτικά τις ιδιότητες, Οι ήχοι, οι ψαλμωδίες το "Ω γλυκύ μου έαρ" να διαχέεται στην ατμόσφαιρα σα θρήνος, αλλά και σα μύρο, ο κόσμος με τα κρεμασμένα πεύκια στα μπαλκόνια και τ αναμμένα κεράκια να γλυκαίνουν το μέσα σου. Κάποιοι αγουροξυπνημένοι να προβάλουν και να σταυροκοπιούνται από τις μισάνοιχτες γρίλιες των παραθύρων και κάποιοι ξένοι, ελάχιστοι τουρίστες της εποχής, ξαφνιασμένοι, απορημένοι: τί γυρεύει όλος αυτός ο κόσμος μεσ' το ξημέρωμα στους δρόμους!
Και ξαφνικά, εκεί που μπαίνει ο Επιτάφιος ξανά στη Μητρόπολη και περιμένεις όλα να ησυχάσουν κι ο κόσμος να διαλυθεί ησύχως, ενας εκκωφαντικός θόρυβος από πήλινα που σπάνε μαζικά, καμπάνες να χτυπάνε χαρμόσυνα, ήχοι από παντού να σηματοδοτούν τη 'ΓΚΛΟΡΙΑ" της πρώτης Ανάστασης.
Ήχοι χαράς και να μπαίνει στη Χώρα το πρώτο σφάγιο! Αφού μέχρι το ξημέρωμα του Μεγάλου Σαββάτου και πριν τη Πρώτη Ανάσταση σφάγιο δεν υπήρχε στα κρεοπωλεία (ας μη κάνουμε σύγκριση με το σήμερα)
Έτσι έζησα και τον Τσάκαλο, που ανάερα θυμάμαι ένα τρελό τρέξιμο του χειρόκαρου τσι Μέσα Μερίες, με το σφαγμένο δαμάλι, να προλάβει νάναι πρώτος που φέρνει κρέας στο κρεοπωλείο στο Γιοφύρι! Παίζει νάταν και από τις τελευταίες χρονιές αυτό το αντέτι, έκτοτε τα τσιγκέλια γεμάτα και τα εστιατόρια ακόμα περισσότερο!
Ονόματα και εικόνες αχνές μεν, ανεξίτηλες δε, στο παιδικό μυαλό.
Και οι ευχές πια φωναχτά και χαρούμενα για Καλή Ανάσταση με το ματζέτο του Επιταφίου στα χέρια να επιστρέφουμε στο σπίτι και πριν πέσουμε για ύπνο (εγω δηλ. γιατί οι μεγάλοι άρχιζαν για τις ετοιμασίες της ημέρας αφού ήδη είχε ξημερώσει για τα καλά) να σπάμε το δικό μας πήλινο "για τη σκάση των Οβραίωνε" όπως έλεγε η γιαγιά μου

Από εκεί και πέρα δεν με πολυενδιέφερε η συνέχεια και συμπαθάτε με, εγω είχα ολοκληρώσει μέσα μου, παρ όλα αυτά η Ανάσταση στη Χωρα, αν και ήταν μια ακόμα ταλαιπωρία, ειδικά η επιστροφή με το μποτιλιάρισμα που μας καθυστερούσε από τη γλήγορη επιστροφή και την ανυπομονησία να φάμε επιτέλους τα εδέσματα της βραδυάς και να φιρίρουμε τα κόκκινα αυγά, που είχαμε κοκκινήσει τα χέρια από τη βαφή των ρούχων που τα βάφαμε για να κολλήσουμε τις χαλκομανίες, να μην ανυπομονούμε ;

Η Ανάσταση στην Πλατεία Αγίου Μάρκου

Με το Χριστός Ανέστη και το ρολόι του Φόρου να χτυπά 12 ακριβώς, δεν ακολουθούσαμε την πομπή, αλλά πηγαίναμε περικοπά να προλάβουμε να πιάσουμε θέση ν ακούσουμε το "Αρατε πύλας" από το Σκοπιώτη τον Επισκοπόπουλο, αγαπημένο φίλο των δικών μου που με στεντόρια φωνή απαντούσε από μέσα από την κλειστή πόρτα, μέχρι να την κλωτσήσει ο Δεσπότης και να μπει θριαμβευτικά το Νιο φως στην Εκκλησία!

Η Κυριακής τση Λαμπρής είχε εκκλησιασμό, αλλά ήταν ένας ακόμα πριν το τέλος, μεσημέρι με αυγολέμονο, ύπνο και τ' απόγευμα ένα πανηγύρι μας περίμενε.

Το πανηγύρι του Αγιου Λαζάρου με την περιφορά της Παναγίας της Γαλανούσας.
Θα μου πείτε τόσο πολύ θρήσκα ήμουν από μικρή; Οχι βέβαια, ούτε τώρα ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο! για μένα εντύπωση έκαναν ο κόσμος, οι πάγκοι με τα πλαστικά ευτελούς αξίας παιχνίδια, οι ατέλειωτες ουρές περιμένοντας τις φρεσκοτηγανισμένες φυτούρες, οι μποτέγες που υπήρχαν τότε μπάντα κι άλλη του δρόμου κι έψηναν κι ο κόσμος που καθόταν στις μπανκάδες και τρωγόπινε και τέλος οι φωτίες! Αυτοσχέδια πυροτεχνήματα από ντόπιο τεχνίτη, ο Μουσολίνι, το κάψιμο του Ιούδα, η ρόδα, αυτά περίμενα να απολαύσω κι οχι το Κήρυγμα της αγάπης του Δεσπότη που λίγα καταλάβαινα απ όσα έλεγε

Γενικά, από την Κυριακή τση Λαμπρής άρχιζε μία σειρά πανηγυριών, που με χαρά συμμετείχαμε, γιατί η θρησκευτικότητα συνδυασμένη με την αναγέννηση και τη σύμπραξη της φύσης έδιναν μία μοναδικότητα ανεπανάληπτη.

Ετσι η εικόνα στα Ξεροβούνια, το πανηγύρι στο Βόιδι τη Νιά Δευτέρα, της Χρυσοπηγής τη Νιά Παρασκευή και του Αγίου Λύπιου την Κυριακή του Θωμά, ήταν και παραμένουν τ' αγαπημένα μου γιατί το λιβάνι που διαχέεται στην ατμόσφαιρα μαζί με τις μοσχοβολιές των φυτών και των δέντρων υπο τους ήχους της φιλαρμονικής που συνοδεύει το Κόνισμα, συνθέτουν έναν ύμνο στη ζωή και την ελπίδα και ξορκίζουν το θάνατο, εκτός του ότι και από τα τρία βλέπεις τη Ζάκυνθο από διαφορετικές οπτικές γωνίες και την ξαναγαπάς! 

Λίγο τόχεις;

Τώρα ολ αυτά που μου λείπουν, που έχουν ριζικά αλλάξει, προσπαθώ να τα διατηρήσω ζωντανά με τη φλόγα που τα έζησα και τα αποτύπωσα για πάντα στην καρδιά μου. 

Ο καθένας αυτές τις Μέρες τις νοιώθει διαφορετικά, ανάλογα με τα βιώματα και τα συναισθήματα που του γεννάνε, 

Καλή Ανάσταση λοιπόν με λιγότερες Σταυρώσεις!

kantomagapi

O κύριος #Ellinika_Hoaxes Ξεπλένει ακόμα και τους Ναζί του Αζόφ!

Για την βρωμοδουλειά που έχει αναλάβει ο ονόματι Δημήτρης Αλικάκος που δηλώνει αρχισυντάκτης στα Ellinika Hoaxes.κ που εδώ κ δύο χρόνια μάς έχουν μπλοκάρει & το blog στο fb

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ - ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Ένα ακόμα «ξέπλυμα» από τους ΝΑΤΟμπατσους του facebook. Ένα «ξέπλυμα» τo ίδιο «τεκμηριωμένο» με τα προηγούμενα.

Οι κύριοι είναι γνωστοί. Υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την αλήθεια στο facebook στην Ελλάδα. Είναι οι κύριοι των Ellinika Hoaxes.

Πρόκειται για τους «μπάτσους» (που τώρα εν μέσω πολέμου «αναβαθμίστηκαν» σε ΝΑΤΟμπατσους) του facebook. Προσφέρουν αγόγγυστα τις βουτηγμένες στον γκεμπελισμό υπηρεσίες τους στα «άριστα» αφεντικά, στο ξέπλυμα της χούντας των συνταγματαρχών και των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού τύπου «Λευκά Κράνη» (ακολουθούν αποκαλυπτικά στοιχεία για τον ρόλο τους)

Αποστολή τους να λογοκρίνουν άρθρα που δεν συμβαδίζουν με τη ΝΑΤΟϊκή τους «αλήθεια» και προπαγάνδα (ο «Ημεροδρόμος» είχε την σχετική τιμή για το άρθρο «Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;»)

Για όλα τα παραπάνω «παράσημα» που έχουν κερδίσει οι λάτρεις της «τεκμηρίωσης» μπορείτε να διαβάσετε στην τελευταία ενότητα του κειμένου, αναλυτικά.

Θα έλεγε κανείς, όμως, ότι ακόμα και τέτοια «φιντάνια» έχουν κάποιο όριο. Λάθος! Δεν υπάρχει κανένα όριο στην ξεφτίλα. Ως εκ τούτου ο κύριος αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes έφτασε στο σημείο να ξεπλύνει ακόμα και το ναζιστικό τάγμα Αζόφ!

Επαναλαμβάνουμε: Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes ξεπλένει το ναζιστικό Αζοφ! Και πως το κάνει; Περιδιαβαίνοντας σε λογαριασμούς χρηστών του facebook τους οποίους και ψέγει με ύφος 300 γκεμπελίσκων, όταν εκείνοι διαμαρτύρονται για την παρουσία των ναζί του Αζόφ στην Βουλή. Ο κύριος Ellinika Hoaxes μόλις δει αναφορά στον ναζί του Αζοφ που έφερε μαζί του ο Ζελενσκι, σπεύδει να… συνετίσει και να ζητήσει από τους χρήστες του facebook να πάρουν παράδειγμα τον ίδιο. Και να κάνουν, τι; Μα να είναι πιο «τεκμηριωμένοι», όπως ο ίδιος! Τους θέτει, δε, προς συμμόρφωση το εξής… ακανθώδες ερώτημα-«επιχείρημα»: «Πόθεν τεκμηριώνεται» ότι οι ναζί του Αζόφ είναι ναζί; (!!!)

Ελα μου, ντε! Πως να “τεκμαίρεται”, άραγε, ότι ο ναζί είναι ναζί, ο ξεφτίλας ότι είναι ξεφτίλας και ο ΝΑΤΟτσολιάς ότι είναι ΝΑΤΟτσολιάς;

Δεν ξέρουμε αν έπειτα από αυτή την επίδοση θα εμφανιστεί και σχετικό κείμενο – πλυντήριο απευθείας στα Ellinika Hoaxes. Προς ώρας, είπαμε, κάνουν την βρωμοδουλειά από αλλού.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε, συγκεκριμένα, την βρωμοδουλειά που έχει αναλάβει ο ονόματι Δημήτρης Αλικάκος που δηλώνει αρχισυντάκτης στα Ellinika Hoaxes.



Αυτός ο τύπος παρενέβη σε ανάρτηση άλλου χρήστη του facebook. Ο οποίος έγραψε τα εξής:
«Έβγαλαν στη Βουλή να μιλήσει νεοναζί του τάγματος Αζόφ και τον χειροκρότησαν κιόλας.
Ντροπή ρε. Ντροπή».

Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο κέρβερος της… αλήθειας και σπεύδει να… μαλώσει τον χρήστη (που σημειωτέον είναι και δημοσιογράφος).

Δείτε, λοιπόν, την παρέμβαση που είχε στο μέσο (το facebook) στο οποίο είναι «ελεγκτής» ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes, θιγμένος από την αναφορά στον ναζισταρά του Αζοφ που εμφανίστηκε στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της ομιλίας Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή.

Εδω:



«Πόθεν τεκμηριώνεται ότι μίλησε ένας νεοναζί» (!), λοιπόν!

Δεν του προκύπτει, δηλαδή, του Αλικάκου, του ελεγκτή της… αλήθειας, αν ο Αζοφ είναι ναζί! Δεν έχει «τεκμήρια» λέει, αν ο ναζί είναι… ναζί! Και ζητά, με ύφος, «τεκμήρια». Ο Αλικάκος. Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes.

Στη συνέχεια, δε, και στην ερώτηση και τότε «οι Αζόφ τι είναι;», μετά το ξέπλυμα, έρχεται και το… στέγνωμα: «Τάγμα επίσημα ενταγμένο στο ουκρανικό στρατό. Εδώ τα υπόλοιπα. Απαντάει στο ερώτημα σου και το δικό μου». Παραθέτει, δε, αυτό το βίντεο – λινκ από το BBC : 

What untruths is Russia spreading about Nazis in Ukraine?.

Mε τις ταπεινές μας δυνάμεις, που δεν είναι βέβαια αντάξιες ελεγκτών – «μπάτσων» του facebook, θα παραθέσουμε στοιχεία, για το γεγονός ακριβώς ότι ένα ναζιστικό τάγμα είναι επίσημα ενταγμένο στον ουκρανικό στρατό, που σημαίνει αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται – πλην του κυρίου αρχισυντάκτου: Οτι η επίσημη ένταξη – όπως φωνάζει η δημοκρατική κοινωνία από το 2014 – ενός ναζιστικού μηχανισμού σε έναν κρατικό στρατό, όχι μόνο δεν κάνει λιγότερο ναζιστικό το Αζόφ, αλλά αποδεικνύει τι είδους αντιδραστικό καθεστώς είναι αυτό του Κιέβου.

Σκοπός μας δεν είναι, βέβαια, να αποδείξουμε στους Αλικάκους ότι οι ναζί είναι… ναζί. Ούτε να τους πείσουμε ότι για να συμμετέχει κάποιος σε ένα ναζιστικό τάγμα και να το δηλώνει περήφανα, τότε αυτό είναι ήδη αρκετό «τεκμήριο» για την ναζιστίλα του. Πολύ περισσότερο δεν ενδιαφερόμαστε για την απάντηση που δίνουν οι Ellinika Hoaxes στο πολύ απλό ερώτημα: Οποίος συμμετείχε στα SS, και το διαλαλούσε, και το περηφανευόταν, οι άλλοι χρειάζονται να δουν το προσωπικό του βιογραφικό ή το ψυχογράφημά του για να αντιληφθούν με τι έχουν να κάνουν;

Σκοπός όσων ακολουθούν είναι να καταγράψουμε για μια ακόμα φορά την υποκρισία, το ψέμα, την απάτη, την ΝΑΤΟτσολιάδικη προπαγάνδα που υπηρετούν οι «μπάτσοι» των Hoaxes, που με ένα και μόνο «εφόδιο», τον γκεμπελισμό τους, την ώρα που φτάνουν στο έσχατο σημείο να ξεπλένουν ακόμα και το ναζισμό, ποζάρουν σαν «τροχονόμοι» και προστάτες της… αλήθειας!

Πάμε λοιπόν να παρουσιάσουμε τα στοιχεία για το ναζιστικό Αζόφ. Ευχόμαστε καλή ανάγνωση και παρατηρητική παρακολούθηση των βίντεο.

1. Παρακολουθήστε το βίντεο – ρεπορτάζ από το TIME όπου περιγράφεται το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:

2. Παρακολουθήστε στο Special Investigation, το γαλλικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, το ντοκιμαντέρ – έρευνα του Γάλλου δημοσιογράφου Paul Moreira για την δράση των ναζιστικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών, παραστρατιωτικών ταγμάτων και οργανώσεων στην Ουκρανία, πώς αξιοποιήθηκαν στο πραξικόπημα του 2014 από τις ΗΠΑ και την Δύση και πως εντάχθηκαν στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας. Αποκαλυπτικά στοιχεία φυσικά και για το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:

3. Παρακολουθήστε από το ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ZDF τους «μαχητές» του «Αζοφ» με τα κράνη με τις σβάστικες και τους παγανιστικούς ρούνους. Για το σύμβολο της μονάδας που φέρουν στα μανίκια τους, είναι ένας πλάγιος Ρούνος (λυκοπαγίδα) που έλκει την καταγωγή του και την προέλευσή του από το έμβλημα των μονάδων των SS κατά τον Β’ΠΠ, θα μιλήσουμε παρακάτω.

4. Εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν συνδέσει το τάγμα Αζόφ με εγκλήματα πολέμου όπως μαζικές λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις, βασανιστήρια. Διαβάστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

5. Αντιγράφουμε από tanea.gr (1/3/2022) για την διασύνδεση των ναζί του Αζόφ με τον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας, αυτοτέλεια που συνεχίστηκε με την ένταξη στον ουκρανικό στρατό και την προστασία του ναζιστικού τους χαρακτήρα από τις ίδιες τις, επίσημες πια, κρατικές δομές της Ουκρανίας!

«Στις 13 Απριλίου 2014, ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών Aρσέν Αβάκοφ εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει τη δημιουργία νέων παραστρατιωτικών δυνάμεων από πολίτες μέχρι 12.000 άτομα. Το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε στις 5 Μαΐου 2014 στο Μπερντιάνσκ. Ο Αρσέν Αβάκοφ θεωρείται ένας από τους κύριους προστάτες της ομάδας ο οποίος επέτρεψε την επέκταση και αργότερα την ενσωμάτωση των παραστρατιωτικών δυνάμεων στην Εθνική Φρουρά. Ο Άβακοφ υποστήριξε ενεργά την κοινοβουλευτική υποψηφιότητα των μελών του, συμπεριλαμβανομένων των νεοναζί. Η αλλαγή της ηγεσίας για συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες προκάλεσε το Τάγμα να αποβάλει μέρος της ανοιχτής του αντίθεσης, να εθνικοποιήσει και να σχηματίσει δύο οργανώσεις εταίρους: Τα National Corps Party και Azov Civil Corps. Λόγω αυτής της συνδεσιμότητας, ήταν η πρώτη ομάδα που εθνικοποιήθηκε. Έπειτα από αυτό έγιναν προσπάθειες να εξαλειφθούν οι ξένοι και οι εξτρεμιστές κατά του Κιέβου με περιορισμένη επιτυχία. Αυτοί που ελέγχονταν συχνά στέλνονταν στο Πολιτικό Σώμα, αλλά η ναζιστική επιρροή παραμένει εδραιωμένη.

Η συνεχιζόμενη στενή διαπλοκή του ναζισμού, της πολιτικής και του τάγματος αποδεικνύεται από τους βαθείς δεσμούς μεταξύ των διοικητών και του κόμματος. 

Για παράδειγμα, ο πρώην μακροχρόνιος διοικητής και νυν αρχηγός στο Εθνικό Σώμα, Μαξίμ Ζορίν, διευκολύνει την εκπαίδευση εθελοντών και τη στρατολόγηση για το Τάγμα σε τοποθεσίες όπου ο Χίτλερ μίλησε στο παρελθόν. 

Επιπλέον, ο σημερινός διοικητής Ντένις Προκοπένκο βρίσκεται στη μονάδα από την πρώτη μέρα και διατηρεί την κομματική και ναζιστική κουλτούρα της. 

Το 2018, το Εθνικό Σώμα δημιούργησε μια νέα θυγατρική της Αζόφ γνωστή ως National Druzhyna, μια συμμορία του δρόμου περίπου 600 μελών. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για πολλαπλές βίαιες επιθέσεις εναντίον Ρομά, Εβραίων και άλλων μειονοτικών ομάδων, καθώς και πολιτικών αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένων ακαδημαϊκών».

6. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα όσο ο πρώτος διοικητής τους, ο Αντρίι Μπιλέτσκι (Andriy Biletsky), ο οποίος ηγήθηκε της νεοναζιστικής οργάνωσης Πατριώτης της Ουκρανίας και της Εθνικοσοσιαλιστικής Συνέλευσης.

7. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε το The Nation να γράφει στις 22/2/2019: 

«Η Ουκρανία μετά το Μαϊντάν είναι το μόνο κράτος στον κόσμο, που έχει νεοναζιστικό σχηματισμό στις ένοπλες δυνάμεις της».

8. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε τον Μάρτη του 2018 ακόμα και η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι για την στρατιωτική βοήθεια στο ουκρανικό καθεστώς, διαχώριζε τη θέση του μιλώντας για απαγόρευση παροχής όπλων και στρατιωτική εκπαίδευση στο Αζόφ από τις αμερικανικές δυνάμεις αφού πρόκειται για «τάγμα νεοναζί».

9. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε να καταγράφονται ως «η διεθνής νεοναζιστική πρωτοπορία (που) δυναμώνει με λεφτά των ΗΠΑ και κρατικές επιχορηγήσεις».

10. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε να καταγράφονται ως τέτοια, ως ναζιστόμουτρα, από το Stanford. To STANFORD!

Αυτούς έφεραν, αυτούς χειροκρότησαν



Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα που, δυστυχώς για τους ξεπλένηδες οι οποίοι επιχειρούν να τους ξεπλύνουν, η ναζιστίλα τους δεν κρύβεται με τίποτα.

Ας περιγράψουμε την ναζιστίλα – που δεν… βλέπει ο κύριος Ellinika Hoaxes – με τις τρεις φωτογραφίες:

Φωτο 1: Το έμβλημα των Αζοφ (Wolfsangel/Λυκοπαγίδα)

Φωτό 2: Eίναι το ίδιο έμβλημα που έφεραν οι μονάδες της 4ης Θωρακισμένης Μεραρχίας των SS που διέπραξε στην Ελλάδα σφαγές και Ολοκαυτώματα, όπως στο Δίστομο.

Φωτό 3:-Το ίδιο έμβλημα είναι υιοθετημένο από την Χρυσή Αυγή στα ναζιστικά της εγχειρίδια.

Αυτούς έφεραν οι οικοδεσπότες του Ζελένσκι να μιλήσουν στην ελληνική Βουλή. Αυτούς χειροκρότησαν.

Αυτούς είναι που δεν αναγνωρίζει ως ναζί ο κύριος των Ellinika Hoaxes.

Δίνουμε «δώρο» τρεις ακόμα φωτογραφίες στον κύριο των Ellinika Hoaxes για τα ναζισταριά του «Αζόφ» για να τις… κορνιζάρει:







Ellinika Hoaxes: Οι «μπάτσοι» και ΝΑΤΟμπατσοι του Facebook!

Και τώρα η ενότητα που υποσχεθήκαμε στην αρχή για το «ποιόν» των Ellinika Hoaxes.

Διαβάστε το δημοσίευμα του «Ημεροδρόμου» με τίτλο Ellinika Hoaxes: Οι «μπάτσοι» του Facebook! (των Νίκου Μπογιόπουλου και Γεράσιμου Χολέβα).

Μεταξύ άλλων θα θαυμάσετε δείγματα γραφής της «αλήθειας», όπως την υπηρετεί η εταιρεία που έχει αναλάβει ρόλο ελεγκτή στην Ελλάδα για λογαριασμό του Facebook.

1. Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία του Γκαίμπελς! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε τα σχόλια. Απολαύστε το «αστικό δημοκρατικό τόξο» να αναμηρυκάζει τις ναζιστικές «αλήθειες» εκπροσωπούμενο από τους κυρίους Ellinika Hoaxes (Αλικάκος – Δανιηλίδης) και θαυμάστε τον (νεο)φιλελευθερισμό να δρα, επί τω φεισμπουκικό έργω, ως τροφός του χρυσαυγιτισμού.

2. Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία των αφεντικών! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε την ανάρτηση και τα σχόλια. Η ατελείωτη προσήλωση, από τους κυρίους Ellinika Hoaxes, στην υπεράσπιση των πάντα καλών αφεντικών, που αποκλείεται να φταίνε για οτιδήποτε συμβαίνει στις μεγαλοεπιχειρήσεις τους, δεν απορρέει από το γεγονός ότι είναι τσιράκια των αφεντικών, αλλά υπέρμαχοι της… αλήθειας. Ποιας αλήθειας; Εκείνης που λέει ότι τα περί «μεγάλου κεφαλαίου» και «ανάλγητων» καπιταλιστών είναι ένα κομμουνιστικό «αφήγημα»…

3.Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία ξεπλύματος της χούντας. Πατήστε ΕΔΩ και δείτε πώς οι «υπερασπιστές της αλήθειας» συγχρονίστηκαν με τον χρυσαυγίτη Λαγό και τον γνωστό δημοκράτη αντιπρόεδρο της ΝΔ, τον Γεωργιάδη, και πώς συμμετείχαν – μόλις πέρσι – στο βέβηλο «παιχνιδάκι» για το αν οι νεκροί του Πολυτεχνείου ήταν.. «μέσα ή έξω» από το Πολυτεχνείο. Παρακολουθήστε πως έδωσαν το δικό τους «παρών» – πάντα στο όνομα της «αλήθειας» – στην γενικότερη επιχείρηση να ξαναγραφτεί με χρυσαυγίτικους όρους η Ιστορία όσον αφορά τα εγκλήματα της χούντας σε όλη την διάρκεια της επταετίας και ειδικά τις μέρες της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο.

4. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού. Πατήστε ΕΔΩ και διαβάστε ένα κείμενο – πλυντήριο για τα «Λευκά Κράνη» και ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να αντιληφθείτε πως έχουν αξιοποιηθεί και προσφερθεί τα «Λευκά Κράνη» στην εξυπηρέτηση της προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού. Ξέρουμε ότι λέξεις όπως «ιμπεριαλισμός» δεν αρέσουν στους κυρίους Ellinika Hoaxes. Τι να κάνουμε; Θα το ξεπεράσουν.

5. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία της… διασκέδασης. Όταν τα τσακάλια δεν… διασώζουν την αλήθεια, γενικώς, στον ελεύθερο χρόνο τους λένε την αλήθεια για θέματα όπως αυτά:



Διαβάστε επίσης: Ο «Ημεροδρόμος» δημοσίευσε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;. Οι κύριοι αυτοί, ως «προστάτες» της αλήθειας – όπως έχουν αυτοχρησθεί – προχώρησαν σε λογοκρισία. Οι αναγνώστες μας μπορούν να διαβάσουν αναλυτικά και το άρθρο που δημοσιεύεται στον «Ημεροδρόμο» (εδώ) και το δημοσίευμα αυτών των εκλεκτών κυρίων [Όχι, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν κηρύχθηκε αθώος μετά θάνατον (εδώ)] και να κρίνουν. Αναλυτικό ρεπορτάζ του «Ημεροδρόμου»: Οι ΝΑΤΟμπατσοι των Ellinika Hoaxes

Κι ένα ακόμα δείγμα «αλήθειας» από τους «μπάτσους» του facebook υπό τον τίτλο «Η παραπληροφόρηση σχετικά με την ιντερφερόνη άλφα 2β από την Κούβα στην αντιμετώπιση της νόσου COVID-19». Επιδίωξαν να ενημερώσουν για ένα σοβαρό θέμα όπως ο κορωνοϊός, για την εξάπλωση του και την αντιμετώπιση του. Και κατάφεραν αυτό: Τα ellinikahoaxes.gr παραπληροφορούν.

Και εις ανώτερα, ευχόμαστε, στους λάτρεις της «τεκμηρίωσης». Και του ξεπλύματος. Και του ναζισμού.

 

https://www.imerodromos.gr/xepluma-ton-nazi-tou-azof-apo-ton-kurio-ton-ellinika-hoaxes/?fbclid=IwAR243-3_skR7LTwKKRmEvG_DeEmHAdgflHZU2767l8i967Ho70sfaA5ipzY