Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΜΑΪΛΗ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

 

Οι Κομμουνιστές αποχαιρετούν σήμερα (χτες) από την γενέτειρα του, την Ελευσινα, ένα γνήσιο τέκνο του ΚΚΕ , τον Μάκη Μαΐλη που έφυγε από την ζωή παραμονή των εβδομηκοστών πρώτων (71) γενεθλίων του. Γράφει ο Δήμος Βερύκιος.

Τον Μάκη, τον γνωρίζω από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια. Καρφωμένος στην παιδική μου μνήμη με το ποδήλατο να οργώνει το Θριάσειο Πεδίο στα χρόνια της χούντας ως μέλος του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ. Υπήρξε δάσκαλος μου στα Νέα Ελληνικά και μπορώ να πω ότι σε μεγάλο βαθμό οφείλω σ εκείνον ότι έμαθα ανάγνωση, γραφή και έγινε το «σπαθί» δικό μου....

Ο Μάκης υπήρξε ένας χαρισματικός και γλυκός άνθρωπος, με ξεχωριστές ευαισθησίες, με έγνοια για τον σύντροφο και τον φίλο, τον γείτονα και τον συμπατριώτη...

Ο δικός μας Μάκης ήταν εντελώς το διαφορετικό από το επίπλαστο προφίλ του σκληροτράχηλου και δογματικού όπως τον εμφάνιζαν οι ιδεολογικοί του αντίπαλοι.

Ίσως δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι με την περπατησιά και την στάση ζωής του κατάφερε να γίνει Φάρος, σημείο αναφοράς, συνώνυμο του Κόμματος του.

Μάκης Μαΐλης = Κομμουνιστής

Μάκης Μαΐλης = ΚΚΕ.

Αλλά για τον Μάκη Μαΐλη δεν θα σας πω περισσότερα. Θα αφήσω την Ασφάλεια να σας «μιλήσει» γι αυτόν έτσι όπως τον κατέγραφαν οι μηχανισμοί της. Έτσι θα καταλάβετε τι «ύφασμα» ήταν ο Μάκης.

Το iEidideis.gr αποκαλύπτει τον Φάκελο που είχε κάνει η Ασφάλεια για τον Μάκη Μαΐλη

Κατά την διάρκεια της χούντας ο Μάκης Μαΐλης ως φοιτητής της Νομικής ήταν στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ χωρίς να εντοπιστεί διότι δεν «έσπασαν» οι συλληφθέντες σύντροφοι του και δεν τον πρόδωσαν. Αυτό προκύπτει τόσο μέσα από τα αρχεία της Ασφαλείας. Το επισημαίνει και ο ίδιος στο βιογραφικό του σημείωμα: «Στην δικτατορία δεν πιαστήκαμε. Όπως έμαθα αργότερα, το χτύπημα αποφεύχθηκε, λόγω της άψογης στάσης που κράτησαν οι σύντροφοι στα βασανιστήρια, μετά τις συλλήψεις του Φλεβάρη 1974».

Και ο Μάκης το «έμαθε αργότερα» καθώς μελέτησε τους φακέλους της Ασφαλειας που είχαν φτιάξει για τους Βετεράνους κομμουνιστές της Ελευσίνας και οι οποίοι δεν λύγισαν ούτε στιγμή. Όπως ο Μίμης
Θεοδώρου , ο «Κάπα Σίγμα», ο Ροδίτης , ο Μιχάλης και ο Θανάσης Λεβέντης....

Οι συγκεκριμένοι Φάκελοι της Ασφαλειας περιήλθαν στην κατοχή μου πριν λίγα χρόνια και είχα ηθική υποχρέωση να τους παραδώσω προς μελέτη στον Μάκη.

Για τον Μάκη Μαΐλη , όπως και για τον αδελφό του Μανώλη και την Κατερίνα Σιδέρη σύζυγο του Μάκη, η Ασφάλεια ξεκίνησε να φτιάχνει φακέλους αμέσως μετά την μεταπολίτευση λόγω της έντονης δράσης που ανεπτυσσαν σε συλλόγους και το κόμμα.

Η Ασφάλεια είχε διαγνώσει εγκαίρως ότι ο Μάκης είναι «ανερχόμενο στέλεχος» του ΚΚΕ.

Τα ντοκουμέντα μιλούν από μόνα τους.

Η πρώτη αναφορά σε έγγραφο της ασφάλειας για τον Μάκη Μαΐλη γίνεται στις 18 Ιανουαρίου 1975 . Καταγράφεται ως ένας εκ των πέντε κομμουνιστών που ηγούνται της εργατικής οργάνωσης ΕΣΑΚ Ελευσίνος. Ο ταγματάρχης Ιωάννης Ρέππας αναφέρει ως ηγετική ομάδα της ΕΣΑΚ τους : Χρήστο Σπυρόπουλο, Θοδωρο Φαρμάκη, Κώστα Παπαπολυχρονίου, Νικόλαο Οικονόμου και Γεράσιμο Μαΐλη.

Στις 25 Φεβρουαρίου του 1975 ο Μάκης Μαΐλης και η Κατερίνα Σιδέρη είναι πρώτοι- πρώτοι που φιγουράρουν στο ενημερωτικό της ασφαλειας με θέμα : «Σύλλογος Ελευσινίων Φοιτητών ο “Αισχυλος”». Ο Συντακτης της αναφοράς υπογραμμίζει ότι η Κατερίνα Σιδέρη ουδεμία αφορμή είχε δώσει μέχρι τότε. Ήδη εξ εδήλωσε με ενδιαφέρον και μετά φανατισμού υπέρ του ΚΚΕ/ΕΞ λαμβάνοντας μέρος εις άπασα τας εκδηλώσεις κομμουνιστών της περιφέρειας. Είναι ενδιαφέρον ότι ο ασφαλιστής θεωρεί ότι για το ...ξεστράτισμα της Κατερίνας υπεύθυνος είναι ο «αρτι πτυχιούχος Νομικής και εν εξελίξει κομμουνιστής Μαΐλης Γεράσιμος»....

Στις 28 Φεβρουαρίου 1976 η ασφάλεια καταγράφει τον Μάκη Μαΐλη μαζί με τον Κώστα Παπαπολυχρονιου , τον Νίκο Κόλλια και τον Γιάννη Λεβέντη ως την καθοδηγητική ομάδα της Οργάνωσης του «ΚΚΕ εξ» στην Ελευσίνα. Ο ασφαλίτης αναφέρει ότι δεν έχει εξακριβώσει την κομματική χρέωση του καθενός εκ των τεσσάρων στελεχών πλην του Γιάννη Λεβέντη που χαρακτηρίζεται ως γραμματεύς. Ωστόσο αναφέρει ότι το ενοίκιο των γραφείων ανέρχεται στις 2.000 δραχμές ενώ το τηλέφωνο είναι στο όνομα του Θόδωρου Φαρμάκη. Επίσης η οργάνωση δεν διαθέτει μεταφορικό μέσον αλλά χρησιμοποιούνται τα ΙΧ.

Απο το Α ´ Συνέδριο της ΚΝΕ που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Μαΐου του 1976 η ασφάλεια έχει στην κατοχή της 98 φωτογραφίες από τις οποίες προσπαθεί επι πέντε μήνες να εντοπίσει τους συμμετέχοντες. ! Όπως προκύπτει από το έγγραφο της Γενικής Ασφάλειας με ημερομηνία 19 Οκτωβρίου 1976 η ασφάλεια εντοπίζει και καταγράφει τον Μάκη Μαΐλη μαζί με άλλους 11 συντρόφους του από την Δυτική Αττική ( Νίκο Αγγελοπουλο, Μανώλη Μαΐλη , Κατερίνα Σιδέρη, Β Γεωργιάδη , Γ. Βασίλειου , Γ Χαραμαρά, Σπυριδουλα Ζαπατίνα , Χρήστο Βλάχο, Κ. Σταματόπουλο, Νικανδρο Κεπεση).

Στις 13 Νοεμβρίου του 1976 η ασφάλεια φακελώνει και πάλι τον Μάκη Μαΐλη με αφορμή την επίσκεψη Σοβιετικής Αντιπροσωπείας στην Ελευσίνα. Στο ενημερωτικό σημείωμα της ασφάλειας αναφέρεται χαρακτηριστικά : « Την 5-11-1976 και ώρα 10.00 μετέβη εις Ελευσινα δι αυτοκινήτου ΣΙΤΡΟΕΝ αντιπροσωπεία της Λενινιστικής Κομσομόλ, αποτελούμενη εκ τριών ατόμων, εξ ων μια γυνή συνοδευόμενη υπο του Γραμματέως Χρήστου Λογαρά. Άμα τη αφίξει εν Ελευσίνι γραφεία του ΚΚΕ εξ τους ανέμενε ο Μαΐλης Γεράσιμος φοιτητής. Εν συνέχεια επισκέφτηκαν τον Αρχαιολογικό Χώρο και το Δημαρχείο όπου τους υποδέχτηκε ο Θεοδώρου Δημήτριος και παραβρέθηκαν σε εκδήλωση με τους υπαλλήλους του Δήμου.

Την Πρωτοχρονιά του 1977 επιχειρείται η αναβίωση του Μορφωτικού Συλλόγου Ελευσινας που από επι μια δεκαετία 1957-1967 έγραψε ιστορία στην Πόλη. Η ασφάλεια καταγράφει όλες τις κινήσεις και φυσικά από τους πρώτους που φακελώνει είναι ο Μάκης Μαΐλης.

Ιδού τι γράφουν γι αυτόν: « Φοιτητής Νομικής, όστις θεωρείται εν εξελίξει κομμουνιστικόν στελεχος. Από της μεταπολιτεύσεως και μεχριν σημερον εκδηλούται υπέρ του ΚΚΕ/ ΕΞ, επισκέπτεται ανελλιπώς τα εν Ελευσίνι γραφεία του και λαμβάνει μέρος εις άπασας τας εκδηλώσεις του. Την 17-1-77 επρωτοστάτησε δια την επιτυχία της υπο την ΚΝΕ Ελευσίνος διοργανωθείσης εις κινηματογράφον ΕΛΕΥΣΙΣ εκδηλώσεως καθ ήν προεβλήθη κινηματογραφική ταινία σκοπός της οποιας ήταν η οικονομική ενίσχυσις της οργανώσεως.

Σε ένα είχε δίκιο ο ασφαλιτης. Στην εκτίμηση ότι ο Μάκης ήταν ανερχόμενο στέλεχος του ΚΚΕ.

Στις 23 Μαΐου του 1977 ο ταξίαρχος Παπαναστασίου αναφέρει ότι πρόσφατα δημιουργήθηκε οργάνωση του ΚΚΕ στην Δυτική Αττική με έδρα της Ελευσίνα και απλώνεται από τα Μέγαρα μέχρι το Μενίδι.

Η Ασφάλεια αναφέρει ότι ο Μάκης Μαΐλης είναι μεταξύ των καθοδηγητών της Οργάνωσης μαζί με την Κατερίνα Σιδέρη μετέπειτα σύζυγο του και τους Βετεράνους Κομουνιστές της Ελευσίνας (που κατά την διάρκεια της χούντας δεν λύγισαν) , τον κρεοπώλη Γιώργο Σακελάριου γνωστό και ως «Κάπα -Σίγμα», τον χρωματοπώλη Ιακωβο Ροδίτη, τον αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Νίκο Κόλια απο την Μάνδρα και τον δικηγόρο Γιάννη Λεβέντη.

Σύμφωνα πάντα με την ασφάλεια η νεοσύστατη οργάνωση καθοδηγείται απευθείας από την Κεντρική Επιτροπή υπό τον Χρήστο Λογαρά και αριθμεί περί τα 1.000 άτομα , μέλη , οπαδοί και επιρροές του Κόμματος.

Ο Ταξίαρχος Ιωάννης Παπαναστασίου που υπογράφει την αναφορά σημειώνει χαρακτηριστικά: «Διαφωνίαι- αντιθέσεις - κλίκαι μεταξύ του ανθρωπίνου δυναμικού δεν επεσημάνθησαν».

Στις 19 Ιουνίου 1977 γίνονται τα εγκαίνια των γραφείων του ΚΚΕ στα Άνω Λιόσια με ομιλητές τον Μάκη Μαΐλη και τον Στεργιο Πανάγο μετέπειτα Δήμαρχο της πόλης. «Παρών» και ο χαφιές της ασφάλειας ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι : « Αμφότεροι αναφέρθησαν εις τους μέχρι σήμερον αγώνας δια την κατάληψιν της εξουσίας και ετόνισαν μετ εμφάσεως για την συνεργασίαν του ΚΚΕ εξ με ολας τας προοδευτικάς δυνάμεις της χώρας δια την επιτυχία των επιδιωκόμενων σκοπών τους».

Ο ρουφιάνος της ασφάλειας εντοπίζει και καταγράφει ότι στα εγκαίνια των γραφείων του ΚΚΕ στα Άνω Λιοσια ήταν και εκπροσωπος του ΠΑΣΟΚ καθως και ο Δημαρχος Πετρούπολης Νικος Παξιμαδάς.

Δείτε εδώ τον Φάκελο της Ασφάλειας για τον Μάκη Μαΐλη

Από Δήμος Βερύκιος 



_____________________________________

Δες και το Βίντεο Αποχαιρετισμού απ το Κόμμα του: 

Η Πανδημία ως Ευκαιρία...

Χωρίς τον ξενοδόχο


Με τα πανεπιστήμια κλειστά εδώ και ένα χρόνο, η κυβέρνηση προωθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο που αλλάζει για μια ακόμα φορά τον τρόπο πρόσβασης στα πανεπιστήμια, ενισχύει τους «κόφτες» για τη διαγραφή φοιτητών και εντείνει την καταστολή, με τη συγκρότηση πανεπιστημιακής αστυνομίας, στο όνομα τάχα της «πάταξης της ανομίας» στα ΑΕΙ.

Θα αναρωτηθεί κανείς: Με τους φοιτητές και τις οικογένειές τους να αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα, με τους πρωτοετείς της προηγούμενης χρονιάς να μην έχουν γνωρίσει καν τη σχολή τους, με τους χιλιάδες φοιτητές εγκλωβισμένους μακριά από τον τόπο των σπουδών τους, με ποια κριτήρια διαμορφώνονται οι προτεραιότητες της κυβέρνησης στην Εκπαίδευση;

Την απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν τη δίνει μόνο το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να καταθέσει στη Βουλή, αλλά και το σύνολο των 113 νομοσχεδίων που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στο 2020, τα περισσότερα την περίοδο της πανδημίας.

Νομοσχέδια που στο σύνολό τους αξιοποιούν την πανδημία ως ευκαιρία και ως πρόσχημα για να επιταχύνουν αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς, με κοινή συνισταμένη τη στήριξη των απαιτήσεων των επιχειρηματικών ομίλων, με ταυτόχρονο φόρτωμα των συνεπειών της κρίσης και της πανδημίας στις πλάτες του λαού.

Οπως λοιπόν στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό, στην περιβαλλοντική νομοθεσία και παντού, έτσι και στην Εκπαίδευση η κυβέρνηση πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι και κλιμακώνει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, διατυπωμένες εδώ και χρόνια μέσα από τη διαδικασία της Μπολόνια και τις άλλες στρατηγικές της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που προχώρησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι' αυτό στις εξαγγελίες της κυβέρνησης περί «αναβάθμισης των πανεπιστημίων και των σπουδών», που ακούγονται ξανά με αφορμή το επικείμενο νομοσχέδιο, οι μαθητές, οι φοιτητές, οι οικογένειές τους, οι πανεπιστημιακοί και οι εργαζόμενοι στα ΑΕΙ βλέπουν το ακριβώς αντίθετο: Πανεπιστήμια κλειστά, τηλεκπαίδευση με μεγάλα προβλήματα, χωρίς στήριξη από το κράτος, νέο γύρο επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας, ένταση των ταξικών φραγμών στις σπουδές, με αναγκαίο συμπλήρωμα την κλιμάκωση της καταστολής, με στόχο το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα.

Εκεί ακριβώς συγκλίνει το νέο σύστημα πρόσβασης, που θα εντείνει την κατηγοριοποίηση των σχολών, τα πτυχία πολλών ταχυτήτων, ενώ μετατρέπουν ακόμα περισσότερο το σχολείο σε κέντρο εκγύμνασης δεξιοτήτων και σε αρένα ανταγωνισμού.

Εκεί οδηγεί η αυστηροποίηση των κατευθύνσεων για τη διαγραφή φοιτητών από τα μητρώα των πανεπιστημίων, που η κυβέρνηση τους κολλάει τη ρετσινιά του «αιώνιου», κρύβοντας τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που βάζουν φραγμό σε χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών να ολοκληρώσουν τις σπουδές «στην ώρα τους».

Κρύβοντας τις δικές της ευθύνες και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων για την παντελή απουσία ουσιαστικών μέτρων στήριξης των φοιτητών και των οικογενειών τους, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στη σημαντική επιβάρυνση που προκαλούν οι σπουδές στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει σ' αυτούς τους φοιτητές όλα τα στραβά των ΑΕΙ, αποσιωπώντας σκόπιμα στοιχεία ερευνών που δείχνουν ότι το 42,4% των φοιτητών αναγκάζονται να δουλέψουν για να τα βγάλουν πέρα, και ότι στις σημερινές συνθήκες το 40% περίπου όσων ψάχνουν για δουλειά είναι φοιτητές.

Οσο για το επιχείρημα ότι ένα πανεπιστήμιο «καλύτερα συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας» θα μπορεί να προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για απασχόληση και καριέρα, καταρρίπτεται από την πραγματικότητα των μισθών πείνας που παίρνει η πλειοψηφία των μισθωτών επιστημόνων, από την τεράστια ανεργία σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους, από τη μεγάλη ετεροαπασχόληση των αποφοίτων και βέβαια από το «brain drain».

Ούτε βέβαια είναι στόχος της καταστολής η πάταξη της ανομίας, όσο κι αν η κυβέρνηση για να προωθήσει την πολιτική της αξιοποιεί τη δράση διαφόρων προβοκατόρικων μηχανισμών, που καμία σχέση δεν έχουν με το φοιτητικό κίνημα. Μήπως δεν ήταν οι ίδιοι που πριν από ενάμιση χρόνο διαβεβαίωναν ότι με την κατάργηση του ασύλου «τελειώνει η ανομία»; Αλλος είναι επομένως ο στόχος τους, και αυτό επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις.

Στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, που διαμορφώνονται με κριτήριο τις ανάγκες του κεφαλαίου, οι φοιτητές αντιτάσσουν αγωνιστικά τις διεκδικήσεις τους να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο, να ανοίξουν τώρα οι σχολές με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας, να υπάρξουν πραγματικά μέτρα στήριξης των ίδιων και των οικογενειών τους απέναντι στην κρίση και την πανδημία.

Το μήνυμα που στέλνουν δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία και φορείς, με τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών και την αυριανή κλιμάκωση στα συλλαλητήρια, είναι ότι η κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο αν νομίζει ότι θα εκμεταλλευτεί την πανδημία και τις κλειστές σχολές για να κλιμακώσει την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας!

https://www.rizospastis.gr/

Λένε,,,

Λένε, πως πρέπει να πηγαίνουν στο λύκειο μόνο τα παιδιά που μπορούν να περάσουν 2 φορές από τράπεζα θεμάτων δηλαδή από πανελλαδικές εξετάσεις στην Α’ και Β’ λυκείου! Τα υπόλοιπα παιδιά θα βγαίνουν στην ανήλικη εργασία από τα 15!

Λένε πως πρέπει να περιοριστεί ο αριθμός των εισακτέων στα πανεπιστήμια και στα τεχνολογικά ιδρύματα, για να τροφοδοτήσουν τα ιδιωτικά ΙΕΚ!
Λένε, πως όποια οικονομικά προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν οι φοιτητές, αν δεν παίρνουν έγκαιρα το πτυχίο θα πετιούνται έξω από τις σχολές!
Λένε πως θα φτιάξουν μια αστυνομία στα πανεπιστήμια, γιατί προβλέπουν τις αναταραχές που θα προκαλέσει η άθλια πολιτική τους και τρέμουν ένα νέο Πολυτεχνείο!

Δήθεν νοιάζονται για τα παιδιά του λαού, έχοντας αφήσει τα σχολεία, ερείπια, χωρίς εκπαιδευτικούς και ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ πως όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά είναι οικογενειακά, κοινωνικά και οικονομικά! Τώρα θα τους φορτώσουν κι άλλο άγχος και ψυχολογικά προβλήματα!

Είναι σίγουρο πως το 70% των παιδιών θα σταματήσει το λύκειο και το 60% των φοιτητών το πανεπιστήμιο! Θα σπουδάζουν μόνο οι έχοντες χρήμα! Οι υπόλοιποι θα πρέπει να διαχειριστούν έναν αδίστακτο εργοδότη από τα 15 τους και να ταΐσουν τους ιδιώτες και τις τράπεζες με φοιτητικά δάνεια!
Ο καπιταλισμός στα καλύτερα του, αφού στηρίζει την βαρβαρότητα, την αμορφωσιά, την ανέχεια και την απανθρωπιά!
Η δωρεάν παιδεία για όλους ήταν έργο του σοσιαλισμού!
Να μείνουν στα χαρτιά τα σχέδια που έχουν για τη νεολαία και το μέλλον αυτής της χώρας!
Σκλάβους τα παιδιά μας ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ στον 21ο αι!

Villy Kakaflika

Τα Δίνετε Όλα Χαρτί και Καλαμάρι- Δεν Χρειάζεται να σας Φυτέψουν κανένα τσιπάκι Μόρτες μου...!!!

Με αφορμη ενα σχόλιο για την ιστορια των 2 ανηλικων που εσπασαν στο ξυλο τον σταθμαρχη και την υποθαλψη τους απο τον ειδικο φρουρο και πως ολο αυτο το κουβαρι ξετυλιχτηκε μεσα απο τις κλησεις των κινητων *και* το περιεχομενο τους.

Θεωρήστε ολες σας τις δραστηριοτητες online ειτε ενεργητικες ειτε και παθητικες (π.χ. εχω στην τσεπη μου το κινητο) ως καταγραφομενες και αποθηκευομενες. By default AND definition. 

Οτιδηποτε λιγοτερο ειναι εθελοτυφλια.

Αν θελετε να επικοινωνειτε ηλεκτρονικα με ιδιωτικοτητα, μονο μεσω κρυπτογραφησης public-private key (τυπου PGP): κρυπτογραφειτε με το public key του παραληπτη και το ξεκλειδωνει με το δικο του private key. Αν επιπλεον θελετε να "μην σηκωνονται φρυδια" στους αλγοριθμους που κανουν το monitoring τοτε πρεπει να περασετε σε στεγανογραφια - σαφως πιο δυσκολο και χρονοβορο, αλλα μονο ετσι το μηνυμα σας θα περασει απαρατηρητο ως compressed audio, image, video... Εννοειται πως εντος του "πακετου" ειναι επισης κρυπτογραφημενο για να εμφανιζεται στον αλγοριθμο ως giberish.
Ειναι αποριας αξιο πως απο την μια αγωνιουν καποιοι για τα χυμα data τους, αλλα απο την αλλη βαζουν εφαρμογες ηλεκτρονικων εκπτωτικων κουπονιών στα κινητα τους με αποτελεσμα να πουλουν μεχρι και το χρωμα του βρακιου που φορανε για 2 ευρω σκοντο σε 100 ευρω αγορων. Ιδιοφυες!

Καντε ενα πειραμα: γραψτε στο messenger (ιδιωτικη υποτιθεται συνομιλια, ετσι;) με καποιο φιλο σας για μια κατηγορια προϊοντος που δεν σας απασχολει γενικα και ασχοληθειτε αρκετα στην συζητηση αυτη. Παρακολουθηστε πως ξαφνικα οι διαφημισεις web-wide αφορουν σχετικα προϊοντα.

Δεν χρειαζεται να σας φυτεψουν κανενα τσιπακι μορτες μου, τα δινετε ολα χαρτι και καλαμαρι και μαλιστα με την συγκαταθεση σας - αν θελετε καντε κι αλλιως, θα βρεθειτε πιο απομονωμενοι και απο την καλυβα του μπαρμπα-Θωμα, αφου δεν θα μπορειτε να χρησιμοποιησετε μιση διαδικτυακη υπηρεσια ή εφαρμογη στο κινητό σας.

Το ζητημα ειναι εξοχως πολιτικο και η λυση του επισης. Θα πρεπει καποια στιγμη να ανεβει στην κεντρικη πολιτικη σκηνη η διαχειριση των δεδομενων απο ιδιωτικες εταιρειες που ελεω (quasi)μονοπωλιου επιβαλλουν την αρπαγη τους με "forced" συναινεση. 

Η συζητηση θα πρεπει να επεκταθει σε ο,τι αφορα την επιβολη "standards" που δεν ελεγχονται απο και δεν αναφερονται στην κοινωνια στο περιεχομενο που διακινειται μεσω ιδιωτικων μεν πλατφορμων που ομως ειναι πλεον ubiquitary και αποτελουν επεκταση (και εν πολλοις αυτη την χρονια των lockdown αντικατασταση) του Δημοσιου Χωρου. 

Χρησιμοποιουνται φαρμες κλωνων για την επιβολη του ενος ή του αλλου περιεχομενου και την σιωπηση του αντιθετου και ολα αυτα μεσα απο μια σκοτεινη *εμπορικη* διαδικασια.

Δυστυχως η ελληνικη πολιτικη σκηνη ειτε αγνοει πληρως το προβλημα ειτε δεν το αναγνωριζει - μη αντιλαμβανομενη τον αντικτυπο στην κοινωνια που μετασχηματιζεται κατω απο την μυτη της μεσα απο την 4η βιομηχανικη επανασταση. 

Ρωτηστε τον τοπικο σας βουλευτη που εκλεξατε να σας μιλησει για big data. Αν κοιταει απλανως τον τοιχο... καταλαβατε.

Gerasimos Grammatikopoulos

Η Σεμίνα στην Κούβα με την Οικογένεια κ τους Συντρόφους του Τσε Γκεβάρα !!!

 

Digeni C Semina:

Έγραψα σήμερα στη LIFO για τη συνάντησή μου με τα παιδιά του Τσε Γκεβάρα και τους συντρόφους του Γρανάδο και Φερνάντες, στην Κούβα.

Σεμίνα Διγενή 

Όταν συνάντησα στην Κούβα την οικογένεια, τους συντρόφους και την Ελληνίδα νύφη του Τσε Γκεβάρα

Η Σεμίνα Διγενή θυμάται δύο ταξίδια της στην Κούβα, όταν είχε συνομιλήσει με τα παιδιά του Τσε Γκεβάρα, καθώς και με τους Αλμπέρτο Γρανάδο και Χοσέ Ραμόν Φερνάντες.

Κάτω από τον Τροπικό του Καρκίνου βρίσκεται η χώρα με τους πιο γελαστούς ανθρώπους στον κόσμο. Στο πρώτο μου ταξίδι στην Κούβα, λίγο πριν από το 2000, που γίνεται με την ευκαιρία της Ελληνικής Πολιτιστικής Εβδομάδας, γνωρίζω την κόρη του Τσε Γκεβάρα, την Αλέιδα, που μιλά στην εκπομπή μου «Άνθρωποι» της ΕΡΤ για τη χώρα της, τον πατέρα της αλλά και για τους Έλληνες.

 

Για την παιδίατρο Αλέιδα Γκεβάρα και τη δράση της έχω διαβάσει ήδη πολλά. Συναντώ μια ευγενέστατη και χαμογελαστή γυναίκα που με υποδέχεται εγκάρδια στα γραφεία του Κέντρου Μελετών Τσε Γκεβάρα και μου προσφέρει η ίδια καφέ και κουλουράκια. Μαζί της εκείνη την πρώτη φορά γνωρίζω και τον αδελφό της Καμίλο, που είναι δικηγόρος και μοιάζει πολύ στον Τσε.

Η Αλέιδα, ο Καμίλο και τα αδέλφια τους, ο Ερνέστο, που είναι μηχανικός μοτοσικλετών και ιδιοκτήτης του La Poderosa Tours, και η κτηνίατρος Σέλια, στηρίζουν αυτό το Κέντρο στην Αβάνα, που εκδίδει και διαδίδει σε όλο τον κόσμο το έργο του Τσε.

Η συνομιλήτριά μου με κάνει να αισθάνομαι άνετα από το πρώτο λεπτό. Καθόμαστε γύρω από το μεγάλο ξύλινο τραπέζι, με τις κάμερες απέναντί μας. Η συνέντευξη που προβλήθηκε στην τηλεόραση λίγες μέρες μετά είχε διάρκεια δέκα λεπτά. Οι τρεις μας συζητήσαμε περίπου δύο ώρες.

Ρώτησα τον Φιντέλ για το αν πράγματι υπήρχε κόντρα με τον μπαμπά. Μου είπε κατευθείαν ότι τον εμπιστευόταν πλήρως αλλά και ότι υπήρχαν φορές που ο Τσε αυτοσχεδίαζε επικίνδυνα και δεν τον άκουγε. Όπως κάποτε που ο Φιντέλ γνώριζε πως επρόκειτο να συλληφθούν και είχε πει σε όλους να μη μιλήσουν για τις πολιτικές τους απόψεις σε κανέναν, ό,τι κι αν συμβεί. Ο Τσε όχι μόνο δεν υπάκουσε αλλά ξεκίνησε μέσα στη φυλακή να... στρατολογεί τους δεσμοφύλακες! Έτσι ήταν ο μπαμπάς, δεν μπορούσε να πει ψέματα.

 

Ήθελα πολύ να τους ρωτήσω πράγματα, απ' αυτά που δεν θα χωρούσαν σε μια συνέντευξη στην ΕΡΤ, π.χ. για την πραγματική σχέση του Κάστρο με τον Τσε

Τη ρωτάω αν έψαξε ποτέ την αλήθεια και τους μύθους γύρω από τις πολυσυζητημένες διαφωνίες τους. Απαντάει χαμογελώντας: «Βέβαια και το έψαξα. Με απασχολούσε κι εμένα. Ρώτησα τον Φιντέλ για το αν πράγματι υπήρχε κόντρα με τον μπαμπά. Μου είπε κατευθείαν ότι τον εμπιστευόταν πλήρως αλλά και ότι υπήρχαν φορές που ο Τσε αυτοσχεδίαζε επικίνδυνα και δεν τον άκουγε. Όπως κάποτε που ο Φιντέλ γνώριζε πως επρόκειτο να συλληφθούν και είχε πει σε όλους να μη μιλήσουν για τις πολιτικές τους απόψεις σε κανέναν, ό,τι κι αν συμβεί. Ο Τσε όχι μόνο δεν υπάκουσε αλλά ξεκίνησε μέσα στη φυλακή να... στρατολογεί τους δεσμοφύλακες! Έτσι ήταν ο μπαμπάς, δεν μπορούσε να πει ψέματα. Του στοίχιζε βέβαια πάντα, και μάλιστα τότε, σ' εκείνη την περίπτωση, όλοι τους αποφυλακίστηκαν, εκτός από εκείνον. Η αστυνομία είπε πως είναι κομμουνιστής και τον αλυσόδεσαν».

 

Η Αλέιδα Γκεβάρα μιλά στη Σεμίνα Διγενή για την εκπομπή μου «Άνθρωποι» της ΕΡΤ (1998).

 

Συναντιέται, άραγε, συχνά με τον Κάστρο; «Αρκετά. Όλη η οικογένεια αποκαλεί τον Φιντέλ και τον Ραούλ Κάστρο "θείους" και οι σχέσεις μας μαζί τους είναι στενές, ζεστές και οικογενειακές. Μόλις πριν από λίγες μέρες συναντήθηκα πάλι μαζί του για φαγητό και φτάσαμε να συζητάμε έξι ώρες. Έχει μια φοβερή δύναμη να παρασύρει τον συνομιλητή του σε ατέλειωτες κουβέντες για τα πάντα και στο τέλος οπωσδήποτε τον πείθει. Ο μπαμπάς θεωρούσε πως ο Φιντέλ ήταν ένας άξιος στρατηγός που φρόντιζε για τους στρατιώτες του».

 

Με την Αλέιδα μιλάμε και για την τρικυμιώδη ιστορία αγάπης των γονιών της. Μου λέει πως νιώθει ξεχωριστή, γιατί είναι παιδί δυο σπουδαίων ανθρώπων που αγαπήθηκαν πολύ. Όπως και τα αδέλφια της. Ρωτάω τον Καμίλο πώς τον αντιμετωπίζουν οι Κουβανοί. Πώς συμπεριφέρονται στον γιο του ήρωά τους. «Νομίζω ότι στην οικογένειά μας μεταφέρεται ο σεβασμός και η αγάπη που είχαν και έχουν για τον πατέρα μας» λέει.

 

Αλέιδα και Καμίλο Γκεβάρα

Καμίλο Γκεβάρα

 

Ο μεγάλος γιος του Τσε γεννήθηκε το φλεγόμενο 1962 και του δόθηκε το όνομα του Κουβανού επαναστάτη Καμίλο Σιενφουέγος. «Δεν πιστεύω», μου λέει, «ότι πρέπει να εκτιμάμε τους ανθρώπους από το όνομά τους. Το στοίχημα είναι να προχωρήσεις στη ζωή με τη δική σου αξία και τον προσωπικό σου αγώνα».

 

Συζητάμε για το νεανικό ταξίδι του Τσε στη Λατινική Αμερική, όπου είδε την πραγματική ζωή, τη φτώχεια, την αδικία και την εκμετάλλευση, που τον διαμόρφωσε τελικά σε επαναστάτη.

 

«Αν ζούσε σήμερα και το έκανε πάλι, τι θα διαπίστωνε;» τους ρωτάω. Δυστυχώς, τα ίδια προβλήματα, συμφωνούν και οι δύο. Έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης και φτώχεια που καλπάζει. «Ο Τσε θα έλεγε πάλι πως μόνο με την ενότητα των λαών της Λατινικής Αμερικής μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες».

 

• • •

 

Είναι καλοκαίρι του 1998. Δεν τη χορταίνω αυτή την πόλη με τους γελαστούς ανθρώπους. Ξεκλέβω χρόνο από τα ρεπορτάζ και τρέχω στα παζάρια, πάνω κάτω στον παραλιακό δρόμο, Εl Malecon και Plaza de la Revolucion και Habana Vieja και Μουσείο της Επανάστασης. Πηγαίνω, φυσικά, και στη θρυλική La Bodeguita del Medio, γνωστή για τους διάσημους πελάτες της, τον Πάμπλο Νερούδα, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και, βεβαίως, τον Χέμινγουεϊ. Εδώ, από το 1942 πρωταγωνιστεί το μοχίτο. Και, όπως έλεγε και ο Χέμινγουεϊ, που ήξερε καλά: «Το μοχίτο μου στο La Bodeguita, το ντάκιρί μου στο El Floridita». Πάω και στα δύο. Είχε δίκιο.

 

• • •

 

Ο Φερνάντες που ντρόπιασε τις ΗΠΑ

Ιούλιος 2004... Πάλι οι αγαπημένοι ήχοι της Καραϊβικής. Επιστρέφω στην Κούβα, αυτήν τη φορά για τη σειρά ντοκιμαντέρ «Ρεπόρτερ μεγάλων αποστάσεων» στην ΕΡΤ. Συναντώ τον αντιπρόεδρο της Κούβας και πρωτεργάτη της νίκης στον Κόλπο των Χοίρων, τον θρυλικό Χοσέ Ραμόν Φερνάντες. Έναν ψηλό, ευθυτενή ογδονταδυάχρονο άντρα που μου κάνει μια πολύ δυνατή χειραψία και τραβάει την καρέκλα για να καθίσω.

 

Χοσέ Ραμόν Φερνάντες

Τον ρωτάω για την εισβολή που έμεινε στην Ιστορία ως μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες των ΗΠΑ. Αστράφτουν τα μάτια του όταν περιγράφει το πάθος και τη γενναιότητα των Κουβανών που συσπειρώθηκαν τότε γύρω από τον Κάστρο κι εκείνον.

«Μοιράσαμε όπλα στον λαό», μου λέει, «για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Δίπλα μας είχαμε τον Τσε, που μας εμψύχωνε. "Πρέπει να θυμάστε", μας έλεγε, "ότι αυτήν τη στιγμή είμαστε σε πόλεμο, στον Ψυχρό Πόλεμο, έναν πόλεμο χωρίς πρώτη γραμμή, χωρίς συνεχείς βομβαρδισμούς, αλλά όπου οι δύο εχθροί είμαστε εμείς, ο μικρός πρωταθλητής της Καραϊβικής, και η μεγάλη, ιμπεριαλιστική ύαινα. Είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και γνωρίζουμε ότι ένας απ' τους δύο θα πεθάνει στη μάχη· αλλά δεν θα είμαστε εμείς αυτοί».

 

Ο Φερνάντες μιλάει με περηφάνια και ένα συνεχές χαμόγελο για εκείνον τον Απρίλη του 1961, οπότε και «χρειάστηκαν μόλις εβδομήντα δύο ώρες για να μετατραπεί η εισβολή των Αμερικανών σε απόλυτο φιάσκο».

 

«Έχετε πει ότι, από τη σκοπιά της στρατηγικής, η επιχείρηση των Αμερικανών ήταν αψεγάδιαστη» του λέω.

 

«Είναι αλήθεια αυτό, αλλά είχαν απέναντί τους έναν θαρραλέο λαό που έβλεπε αυτή την επίθεση ως ευκαιρία για να καθορίσει τη μοίρα του!».

 

Ο Χοσέ Ραμόν Φερνάντες μιλά στη Σεμίνα Διγενή για τη σειρά ντοκιμαντέρ «Ρεπόρτερ μεγάλων αποστάσεων» της ΕΡΤ (2004).

 

Μας κερνάει πορτοκαλάδες και χειροποίητο κέικ. Όταν φεύγουμε, μου λέει: «Θα χαρώ να σας ξαναδώ το συντομότερο» και μου ξανασφίγγει το χέρι, στα όρια του πόνου.

 

Φυσικά, φροντίζω να ξανασυναντήσω την Αλέιδα αλλά και τους αδελφούς της, τον Καμίλο και τον Ερνέστο. Δεν ξεχνάω ποτέ τις κουβέντες μας. Την πίστη τους στα οράματα του Τσε, στο ότι ο σοσιαλισμός χρειάζεται συνεχή βελτίωση, ότι παιδεία και υγεία είναι πρωταρχικοί στόχοι, ότι επανάσταση είναι να αλλάξεις όσα πρέπει να αλλάξουν, ότι προέχει ο σεβασμός στον άνθρωπο.

Τότε γνωρίζω και τη Μαρία-Έλενα Γκιόκα, την Ελληνίδα σύζυγο του Ερνέστο. Είναι πολύ όμορφη και πολύ μετρημένη. Το πρώτο πράγμα που μου λέει μετά τη γνωριμία μας είναι να μην πω τίποτε γι' αυτήν στην εκπομπή, ούτε να μάθουν στην Ελλάδα τον γάμο της με τον Ερνέστο. Της το υπόσχομαι. Ένα απόγευμα που κάνουμε βόλτα στην παραλία της Αβάνας της λέω:

 

— Τώρα εσύ, δηλαδή, είσαι η νύφη του Τσε;

Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι.

 

— Και δηλαδή μπορείς να λες τη φράση: «Ο πεθερός μου ο Τσε»;

Δεν τη λέω ποτέ!

 

— Και γιατί δεν θες να μάθουν στην Ελλάδα τίποτα;

Γιατί θέλω ησυχία και δεν μου αρέσει αυτού του είδους η δημοσιότητα.

 

Η Μαρία-Έλενα είναι παραγωγός και φωτογράφος, έχει ιδρύσει μια κινηματογραφική εταιρεία, την Cuba Libre Films, που εξυπηρετεί κινηματογραφιστές οι οποίοι γυρίζουν ταινίες, διαφημιστικά και ντοκιμαντέρ στην Κούβα. Ασχολείται, επίσης με τη διοργάνωση διακοπών στην Κούβα με Harley Davidson, που είναι μια ιδέα του Ερνέστο, εμπνευσμένη από τα ταξίδια του πατέρα του με μηχανή.

  

• • •

 

Ο Τσεκίτο ήταν μεγάλη σουπιά!

Αλμπέρτο Γρανάδο

 

Ο Τσε τον έλεγε «Τσεκίτο» αλλά και «μεγάλη σουπιά»! Ήταν ο σύντροφός του και ο καλύτερός του φίλος. Τον συναντάω κι αυτόν, το 2004. Είναι ο βιοχημικός Αλμπέρτο Γρανάδο που γεννήθηκε το 1922. Μαζί του ο Τσε τολμάει το 1952 το θρυλικό ταξίδι με μοτοσικλέτα, την Ποδερόσα ΙΙ, στη Λατινική Αμερική.

 

Ο Γρανάδο πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ μου «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» στον Alpha με αφορμή την έκδοση των ημερολογίων και της πρεμιέρας της ομώνυμης ταινίας με συμπαραγωγό τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, σκηνοθέτη τον Βάλτερ Σάλες και πρωταγωνιστές τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ και τον Ροντρίγκο δε λα Σέρνα.

 

— Γιατί γίνατε φίλοι με τον νεαρό Γκεβάρα;

Γιατί αυτό το αδύνατο, ασθματικό αγόρι μπορούσε να μετατρέπει τις αρνητικές καταστάσεις σε θετικές. Και γιατί ‒παρότι εγώ το θεωρούσα ελάττωμα‒ δεν μπορούσε να πει ψέματα. Ο πιο έντιμος άνθρωπος στον κόσμο.

 

— Τι τον θύμωνε τότε;

Το να μην αντέχει κάποιος την κριτική. Μισούσε τους κόλακες.

 

Ο Αλμπέρτο Γρανάδο με τη μοτοσικλέτα με την οποία ταξίδεψαν με τον Τσε.

Αλμπέρτο Γρανάδο, Τσε Γκεβάρα και φίλοι τους

Τον συναντώ στο σπίτι-κοινόβιο όπου ζει με τη σύζυγό του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τα ανίψια του και μερικούς ακόμη συγγενείς. Ο πρώην υπουργός Υγείας της Κούβας, εκτός από μέγας επιστήμων που συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της φαρμακευτικής στη χώρα, είναι και γνωστός μποέμ και γυναικάς.

Παρότι έχει δηλώσει «άντεξα τα πάντα, αλλά όχι τις συνεντεύξεις», τα πάμε μια χαρά. Μιλάμε για την οκτάμηνη περιπέτειά του με τον Τσε και τη μισοδιαλυμένη Νόρτον 500 του '39, από το Μπουένος Άιρες στις ακτές της Αργεντινής, μέσα από τις πάμπες και τις Άνδεις, στη Χιλή, στα μεταλλεία της Τσουκικαμάτα, στις κορυφές του Περού, στο λεπροκομείο του Σαν Πάμπλο και στην Κολομβία, με κατάληξη το Καράκας.

 

«Τρία πράγματα καθόρισαν τη ζωή μου» λέει. «Το ταξίδι με τη μοτοσικλέτα, ο Τσε και η κουβανική επανάσταση. Το ταξίδι της νιότης μας είναι ένας ύμνος στην αισιοδοξία. Με δίδαξε πως ποτέ δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε».

 

Ο Αλμπέρτο Γρανάδο με τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ και τον Ροντρίγκο δε λα Σέρνα, πρωταγωνιστές της ταινίας του Βάλτερ Σάλες «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» (2004).

 

— Τόσα χρόνια μετά, θα λέγατε ότι ταξίδεψε για να γνωρίσει τον κόσμο ή τον εαυτό του;

Ο Τσε ήταν καλός γιατρός, καλός ποιητής, καλός αντάρτης, καλός σπηλαιολόγος, έπαιζε και καλό ράγκμπι. Πιστεύω ότι έγινε σοφός, βάζοντας συνεχώς στον εαυτό του δοκιμασίες.