ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

Ο Δ. Ζιαζιάς, γιατρός του ΠΓΝΠ, πρόεδρος της Ε.Ι.Ν.Α. Γράφει για την Κατάσταση στο (Π.Γ.Ν.Π.)

Γράμμα ενός γιατρού σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω κορονοϊού


Προς τους κύριους Μητσοτάκη, Κικίλια, Τσίπρα, Ξανθό, Πολάκη
/by 
Η πρόσφατη έξαρση της επιδημίας του κορονοϊού στην περιοχή μας, στη Δυτική Ελλάδα, μετά το ένατο καταγεγραμμένο κρούσμα και τη σχετική αναστάτωση που προκλήθηκε, φέρνει στην επιφάνεια τις  ανεπάρκειες του δημόσιου συστήματος υγείας και υπογραμμίζει και την άμεση και επιτακτική ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων ενίσχυσής του.
Το νοσοκομείο του Ρίου (ΠΓΝΠ), νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό και απ’ τα μεγαλύτερα της χώρας, κυριολεκτικά παρέλυσε από την Τρίτη 3/3/2020 μετά την έκθεση πολλών εργαζομένων στον 66χρονο ασθενή από την Αμαλιάδα. Το 1/5 των γιατρών της Παθολογικής κλινικής τέθηκε σε καραντίνα. Η επακόλουθη αθρόα προσέλευση ασθενών  προς εξέταση και πιθανή νοσηλεία προκάλεσε κυριολεκτικά έμφραγμα στη λειτουργία του νοσοκομείου, με τους εναπομείναντες γιατρούς να επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο.
Η κατάσταση όσον αφορά τη στελέχωση είναι ενδεικτική. 55 κενές οργανικές θέσεις μόνιμων γιατρών, 110 ειδικευόμενων και 175 νοσηλευτών. Η πρόσφατη έκτακτη προκήρυξη του ΕΟΔΥ για τριμηνίτες συμβασιούχους (των 600 ευρώ), περιλαμβάνει 6 θέσεις νοσηλευτών και 3 γιατρών (παθολόγος ή λοιμωξιολόγος ή  πνευμονολόγος).
Σταγόνα στον ωκεανό.
Προηγήθηκε η πολυαναμενόμενη προκήρυξη 950 σχεδόν μόνιμων γιατρών πανελλαδικά της 07/02/20 (βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο). 
Για το δικό μας νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό προβλέπει τρεις θέσεις λιγότερες (!) από την αρχική προκήρυξη του καλοκαιριού (2 θέσεις λιγότερες ΜΕΘ και 1 θέση λιγότερη Αναισθησιολόγου, πρόκειται για ειδικότητες πρώτης γραμμής).
Οι λειτουργικές – πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που αποτυπώνονται στο ξεπερασμένο οργανόγραμμα του νοσοκομείου, μιας και τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχει αυξηθεί κατακόρυφα (τουλάχιστον 35%) η προσέλευση και νοσηλεία ασθενών καθώς και ο κύκλος κλινικών δραστηριοτήτων με ανάπτυξη νέων τμημάτων.
Η ανεπάρκεια ιατρονοσηλευτικού προσωπικού δεν αναπληρώνεται σε καμία περίπτωση ούτε με τους «παρατασιακούς» ειδικευόμενους ούτε με τους επικουρικούς συμβασιούχους και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που ανακυκλώνουν την ανεργία κάθε λίγους μήνες.
Η υποστελέχωση αντικειμενικά οδηγεί σε υπερεργασία και υπερεφημέρευση με άμεσο αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας περίθαλψης των ασθενών. Γιατροί και νοσηλευτές εξουθενωμένοι, χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό και κανονική άδεια ετών, αλλεπάλληλες βάρδιες χωρίς ανάσα. 
Εφημερίες κλινικών με μόλις 2 νοσηλευτές για 32 ασθενείς, νυχτερινές βάρδιες με μόνο 1 νοσηλευτή ανά κλινική. Εφημερίες ειδικευόμενων έως και 15 το μήνα. Ειδικευόμενοι παθολογίας που λόγω ελλείψεων αποσπώνται ή εφημερεύουν στην Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών, στην Αιματολογική, στη Νεφρολογική, ή στη Γαστρεντερολογική.
Η εικόνα που επικρατεί μετά από κάθε γενική εφημερία θυμίζει πεδίο μάχης, με τους ασθενείς να νοσηλεύονται σε ράντζα πέραν του διαδρόμου των επειγόντων και της Βραχείας Νοσηλείας, ακόμα και σε εξεταστικά box. 
Οι εισαγωγές ασθενών στην παθολογική, ειδικά τις Δευτέρες και μετά από δύο συνεχόμενες γενικές εφημερίες, ξεπερνούν πολλές φορές τις 60-70,  κατακλύζουν ως φιλοξενίες όλες σχεδόν τις κλινικές και τους ορόφους του νοσοκομείου, λόγω έλλειψης χώρων και θαλάμων.
Το νοσοκομείο λειτουργεί καθημερινά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Αυτόνομο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) δεν υφίσταται καθώς εκκρεμούν από τον Απρίλιο του 2018 οι προσλήψεις 9 μόνιμων γιατρών. Έως τώρα έχει αναλάβει καθήκοντα μόνο η Διευθύντρια του τμήματος, ενώ ήδη εργάζονται  δύο συνάδελφοι με οργανική θέση και μια επικουρική παθολόγος. 
Το ΤΕΠ με βάση τα επίσημα στοιχεία του 2019 δέχθηκε συνολικά 91.522 ασθενείς, 7.626 ανά μήνα, 500 περίπου ανά γενική εφημερία. Τους τελευταίους μήνες γίνεται προσπάθεια επαναλειτουργίας οργανωμένου τμήματος διαλογής και ταχείας διακίνησης, καθώς οι γενικοί γιατροί που είχαν αποσπαστεί από Κέντρα Υγείας της περιοχής για το ιατρείο αυτό, επέστρεψαν στις θέσεις τους.
Το νοσοκομείο εφημερεύει τέσσερις φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες τρεις το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, που βρίσκεται σε πολύ δυσμενέστερη θέση όσον αφορά τη στελέχωση και τον εξοπλισμό. 
Η υπολειτουργία των νοσοκομείων της ευρύτερης περιφέρειας, η έλλειψη εξειδικευμένων τμημάτων και κλινικών (αξονικός, μαγνητικός, ψυχιατρική, λοιμωξιολογική μονάδα, νευροχειρουργική, θωρακοχειρουργική, αγγειοχειρουργική, επεμβατική ακτινολογία και καρδιολογία κτλ), επιβαρύνει περαιτέρω τη λειτουργία των δύο νοσοκομείων της Πάτρας.
Μόνο στο Ρίο διακομίζονται με το ΕΚΑΒ 300 περίπου ασθενείς μηνιαίως από τα Νοσοκομεία Αιγίου, Καλαβρύτων, Αμαλιάδας, Πύργου, Αγρινίου, Μεσολογγίου, Ζακύνθου και Κεφαλλονιάς. 
Μάλιστα σε περιόδους αναστολής λειτουργίας κλινικών της περιφέρειας λόγω αδειών του προσωπικού, γίνονται διακομιδές ακόμα και από νοσοκομεία της Καλαμάτας, Κυπαρισσίας και Άμφισσας. Το Ρίο επωμίζεται πρόσθετα και τη νοσηλεία των ασθενών που βρίσκονται υπό προσωρινή κράτηση ή εκτίουν την ποινή τους στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου, καθώς είναι το μοναδικό που διαθέτει ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο.
Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), χωρητικότητας συνολικά 10 κλινών είναι διαρκώς κορεσμένη, όπως και η ΜΑΦ Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (3 κλίνες που χρησιμοποιούνται ως κλίνες ΜΕΘ), με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασθενείς διασωληνωμένοι, υπό μηχανικό αερισμό, που νοσηλεύονται σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας, στην αίθουσα Αναζωογόνησης των Επειγόντων και στην αίθουσα Ανάνηψης των χειρουργείων. 
Σε αρκετές εφημερίες λόγω έλλειψης αναπνευστήρων έχει χρειαστεί να γίνει ακόμα και χειροκίνητος αερισμός ασθενών με συσκευή ambu για αρκετή ώρα.  Από τον Μάιο του 2018 λόγω κινητοποίησης των εργαζομένων, υπήρξε δέσμευση της τότε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας για εκταμίευση 300.000 ευρώ ώστε να ανοίξουν οι 6 πρόσθετες κλίνες της ΜΕΘ που παραμένουν κλειστές.
Ακόμα περιμένουμε.
Ακόμα περιμένουμε και την έναρξη λειτουργίας της «εμβληματικής» Καρδιοχειρουργικής κλινικής, η οποία, όπως είχε δεσμευτεί δημόσια ο κ. Κικίλιας θα γινόταν το αργότερο έως το Πάσχα. 
Προφανώς δεν υπάρχει κανένας σοβαρός σχεδιασμός για την πρόσληψη του αναγκαίου πρόσθετου εξειδικευμένου προσωπικού, ούτε εξασφάλιση των απαραίτητων κρατικών κονδυλίων. Οι ασθενείς που χρήζουν επείγουσας, εντός δηλαδή λεπτών επέμβασης, συνεχίζουν να διακομίζονται στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο των Ιωαννίνων ή της Αθήνας, χάνοντας πολύτιμο χρόνο.
Η κρατική χρηματοδότηση προς το νοσοκομείο διαρκώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα αρκετές φορές ο προϋπολογισμός του έτους να εξαντλείται ήδη από το Νοέμβριο ή τον Οκτώβριο. Έτσι, γιγαντώνεται συνειδητά το απαράδεκτο καθεστώς των απογευματινών ιατρείων που ξεκινούν από τις 1μμ, για να «αυξηθούν τα ίδια έσοδα» του νοσοκομείου, κατευθείαν από την τσέπη των ασθενών.
Τα παραπάνω περιγράφουν μόνο κάποιες από τις πραγματικές πλευρές του νοσοκομείου που αποκαλείται «ναυαρχίδα» της υγείας από πανεπιστημιακούς και παράγοντες της περιοχής.
Αυτό το νοσοκομείο έχει μπει στην πρώτη γραμμή της μάχης για την αντιμετώπιση της επιδημίας στην περιοχή μας.
Από την Τετάρτη 4/3 λειτουργεί σε συνθήκες πολέμου. Με τον ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο αρνητικής πίεσης να έχει ήδη κορεστεί (μέγιστη χωρητικότητα πέντε ασθενείς), με διαδοχικές κλινικές (αρχικά η Οφθαλμολογική, μετέπειτα η ΩΡΛ) να επιτάσσονται για τη νοσηλεία ασθενών που νοσούν από κορονοϊό.
Με το ακτινολογικό των επειγόντων, που θα μπορούσε να εξυπηρετεί μόνο αυτούς τους ασθενείς, εκτός λειτουργίας. Με ελάχιστα διαθέσιμους φορητούς αναπνευστήρες και monitor για διασωλήνωση.
Χωρίς δυνατότητα εξέτασης δειγμάτων για κορονοϊό στο εργαστήριο και  ανάγκη καθημερινής μεταφοράς δειγμάτων στην Αθήνα με μεταφορική. 
Με ακύρωση των γενικών εφημεριών του και μεταφορά τους στο πολύπαθο νοσοκομείο του Άγιο Ανδρέα. Με σχέδια για μεταφορά προσωπικού από Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ, για άνοιγμα του Νοσοκομείου Θώρακος που έχει κλείσει εδώ και χρόνια.
Το προσωπικό που με αυταπάρνηση και φιλότιμο προσπαθεί να ανταπεξέλθει σ’αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, είναι εξουθενωμένο, με αναστολή των αδειών, σε διαρκή εφημερία και εγρήγορση και προσπαθεί απεγνωσμένα να καλύψει τα κενά που άφησαν οι κατ’ οίκον περιορισμένοι συνάδελφοί τους.
Κύριε Μητσοτάκη και Τσίπρα, βλέπετε που έχει οδηγήσει η πολιτική των περικοπών και της λιτότητας; 
Η εμμονική σας προσήλωση στην εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και των πρωτογενών πλεονασμάτων; Η λογική ότι τα Μνημόνια και οι απαιτήσεις των δανειστών είναι πάνω από τις ανάγκες της κοινωνίας και της Δημόσιας Υγείας;
Κύριε Ξανθέ και Πολάκη, θα συνεχίσετε να κοκορομαχείτε για το ποιος χρεώνεται τους λιγότερους νεκρούς από τη γρίπη; 
Βλέπετε τι συνεπάγονται στην πράξη οι μειώσεις της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία που συνεχίστηκαν επί ημερών σας;
Κύριε Κικίλια, αυτό εννοούσατε όταν λέγατε ότι η χώρα είναι θωρακισμένη;
Θα προσλάβετε μόνιμο προσωπικό τώρα που το έχουμε ανάγκη και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που ψηφίσατε σας επιτρέπουν να άρετε τους Μνημονιακούς περιορισμούς;
Θα αυξήσετε άμεσα την κρατική χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία ή εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι οι ειδικοί φρουροί και οι ιερείς είναι πιο χρήσιμοι και αναγκαίοι από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές για την αντιμετώπιση της επιδημίας;
Αν δεν σκοπεύετε να κάνετε τίποτα απ’ τα παραπάνω, σας παρακαλούμε τουλάχιστον να έρθετε οι ίδιοι να βάλετε ένα χεράκι και να αφήσετε κατά μέρους τα παρηγορητικά χτυπήματα στην πλάτη μας.
Χορτάσαμε από παχιά λόγια.
Και ξέρετε τι είναι χειρότερο από όλα όσα σας περιγράφω;
Ότι η κατάσταση είναι αντίστοιχη σε όλα τα νοσοκομεία.
Με τα νοσοκομεία σε ασφυξία, τις δομές κορεσμένες, το προσωπικό εξουθενωμένο και το σύστημα στο χείλος της κατάρρευσης, ισχυρίζεστε ακόμα ότι η χώρα είναι θωρακισμένη μπροστά στην επιδημία;

Δημήτρης Ζιαζιάς, γιατρός του ΠΓΝΠ, πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας.σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω επαφής με κρούσμα κορονοϊού
Παρουσίαση RevolucionHellas 

8η Μάρτη...163 Χρόνια Μετά




Πριν από 163 χρόνια, στις 8 Μάρτη του 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις, ζητώντας ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες. 

Παρά την τρομοκρατία, οι διαδηλώσεις εκείνης της μέρας χαρακτηρίστηκαν από το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους. 
Οι εργοδότες και η κυβέρνηση απαντούν με ομαδικές απολύσεις και εξαπολύουν τους “μπράβους”, για να τρομοκρατήσουν τις εργάτριες που πρωτοστατούσαν στην απεργία. 
Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφονται στο αίμα.

Η Β’ διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν, την 8η Μάρτη ως Διεθνή Μέρα της Γυναίκας.

Υπήρχε πάντοτε το γυναικείο κίνημα;

Συμμετοχή των γυναικών σε αγώνες υπήρξε και σε περιόδους της κοινωνικής εξέλιξης πριν τον καπιταλισμό. 
Στις εξεγέρσεις των χωρικών κατά τον μεσαίωνα για παράδειγμα, η οργή και η βία που αντέταξαν οι γυναίκες στην καταπίεση που ζούσαν, σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούσε κατά πολύ αυτή των ανδρών. 
Όμως αυτά ήταν ξεσπάσματα κάτω από την καταπίεση, τις άθλιες συνθήκες της ζωής τους, που έφερνε μαζί της η κοινωνική υποδούλωση και εξάρτηση της γυναίκας από τον άνδρα.
 Δεν ήταν αγώνες για την κατάκτηση δικαιωμάτων, για την απελευθέρωσή τους από αυτήν την εξάρτηση και καταπίεση. 
Αυτή ήταν και η βασική τους διαφορά με το γυναικείο κίνημα που αναπτύχθηκε από τον 19ο αιώνα και ύστερα.

Στον καπιταλισμό δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την μαζική είσοδο των γυναικών στην κοινωνική παραγωγή. 
Όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Μαρξ
«Στο μέτρο που οι μηχανές κάνουν περιττή τη μυϊκή δύναμη, γίνονται μέσο χρησιμοποίησης εργατών χωρίς μυϊκή δύναμη ή εργατών με ανώριμη σωματική ανάπτυξη, με μεγαλύτερη ευστροφία των μελών».
Το γεγονός αυτό όμως έρχεται σε αντίφαση με την διαιώνιση κοινωνικών και πολιτικών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών.
 Αυτή η αντίφαση «οδήγησε στην εμφάνιση ενός φαινομένου άγνωστου ως τώρα, τη γέννηση του γυναικείου κινήματος.» (“Το γυναικείο ζήτημα”, Α. Κολοντάι).

Το γυναικείο κίνημα φυσικά από την αρχή του δεν ήταν ενιαίο. Χωρίστηκε σε δύο κατευθύνσεις, η μία από τις οποίες εκφραζόταν μέσα από το αστικό φεμινιστικό κίνημα και η άλλη ήταν βασικό συστατικό μέρος του εργατικού κινήματος.

Ήδη από την εποχή των αστικών επαναστάσεων του 18ου αιώνα, όταν εμφανίστηκε η διεκδίκηση των γυναικών της αστικής τάξης για ίσα πολιτικά δικαιώματα, ιδιαίτερα στην Αμερική και στην Γαλλία, είχε σαν αφετηρία της την αντίληψη των αστών επαναστατών εκείνης της εποχής για ισότητα της γυναίκας με βάση τα «φυσικά δικαιώματα της ανθρωπότητας» (Ζ.Ζ. Ρουσώ).

Στην πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού ο αριθμός των μεσοαστών και μικροαστών γυναικών που αναγκάζονταν να βοηθήσουν οικονομικά την οικογένειά τους μεγάλωνε. 
Αυτό αποτέλεσε την βάση για να την εμφάνιση του αστικού φεμινιστικού κινήματος του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. 
Το κίνημα αυτό είχε σαν πυρήνα του αγώνα του την αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο φύλα και όχι τον αγώνα ενάντια στην διπλή ανισοτιμία εξαιτίας του φύλου και της ταξικής εκμετάλλευσης. 
Φεμινίστριες που πανηγύριζαν επειδή γυναίκες εργάτριες έκαναν “βαριές αντρικές δουλειές”, έβλεπαν τον αγώνα των γυναικών αταξικά και χωρίς να παίρνουν υπόψη τους την διαφορά στην φυσιολογία ανάμεσα στα δύο φύλα.
 Το αστικό φεμινιστικό κίνημα, αν και στην εποχή κατά την οποία αναπτύχθηκε επέδρασε θετικά, ήταν φυσικό στην πορεία να οδηγηθεί σε αδιέξοδο, μιας και τα αιτήματά του ήταν περιορισμένα σε στενό αστικοδημοκρατικό πλαίσιο, και στην πορεία, έστω και τυπικά, αναγνωρίστηκαν από μια σειρά καπιταλιστικά κράτη.

Ταυτόχρονα όμως, είχε εμφανίστεί το φαινόμενο οι γυναίκες των φτωχότερων στρωμάτων να εντάσσονται στην παραγωγή ακριβώς λόγω της ανάγκης τους για επιβίωση, ήδη από τον 17ο και 18ο αιώνα. 
Όσο εξαπλώνονταν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, όχι μόνο ολοένα και περισσότερες γυναίκες έμπαιναν στην παραγωγή, αλλά ταυτόχρονα συγκεντρώνονταν σε μεγάλους αριθμούς σε συγκεκριμένους κλάδους.

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του Μαρξ για κλάδους στην Αγγλία όπου από τους 140.000 εργάτες, η συντριπτική πλειοψηφία ήταν γυναίκες και παιδιά. Αλλά και αργότερα, στην Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα, στην κατασκευή ρούχων σχεδόν το 50% ήταν γυναίκες και από τους 10.000 εργάτες στα υφαντουργεία, οι 8.000 ήταν γυναίκες.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι εργάτριες να πάρουν μέρος στους αγώνες του εργατικού κινήματος αλλά και να ξεσπάσουν αγώνες αποκλειστικά από τις γυναίκες της εργατικής τάξης.

Γιατί είναι αναγκαία η ύπαρξη του γυναικείου κινήματος;

Η ένταξη των εργατριών στους αγώνες του εργατικού κινήματος δεν έγινε χωρίς εμπόδια.

Πολλά συνδικάτα πίεζαν τους επιχειρηματίες να πάψουν να χρησιμοποιούν γυναίκες, ενώ κάποιες ομάδες εργατών απαγόρευσαν παντελώς την συμμετοχή των γυναικών στα συνδικάτα, περιλαμβάνοντας στο καταστατικό τους «τον αποκλεισμό του ανειδίκευτου γυναικείου δυναμικού, που ευθύνεται για την υποτίμηση των εργατικών αμοιβών» (“Το γυναικείο ζήτημα”, Α. Κολοντάι). Έτσι, οι εργάτριες που ήταν αποκλεισμένες από τα συνδικάτα αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν τις δικές τους οργανώσεις.

Καθοριστικό ρόλο στο να ενωθούν τα γυναικεία συνδικάτα με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα έπαιξε η ίδρυση εργατικών και κομμουνιστικών κομμάτων. Αυτό έδωσε ταυτόχρονα ώθηση και στην ιδεολογική, πολιτική και κοινωνική πάλη για την χειραφέτηση της γυναίκας.

Η ανάγκη για την ύπαρξη του γυναικείου κινήματος έχει να κάνει με τις πρόσθετες δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η γυναίκα της εργατικής τάξης στην προσπάθειά της να ενταχθεί στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

«Το ότι η εργαζόμενη γυναίκα έχει ανάγκη, λόγω των ειδικών φυσιολογικών λειτουργιών της, από ιδιαίτερη υποστήριξη στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, είναι για μένα ολοκάθαρο. Οι περισσότεροι από τους Άγγλους, που υποστηρίζουν το τυπικό δικαίωμα των γυναικών να υποβάλλονται από τους καπιταλιστές στην ίδια εκμετάλλευση με τους άντρες, ενδιαφέρονται στην ουσία, άμεσα είτε έμμεσα, για την καπιταλιστική εκμετάλλευση των εργαζομένων και των δύο φύλων. Ομολογώ ότι μ’ ενδιαφέρει πιο πολύ η υγεία της επερχόμενης γενιάς απ’ ό,τι η απόλυτη τυπική ισότητα των δύο φύλων…» (Φ. Ένγκελς).
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι τον Οκτώβριο του 1911 με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Αθηνών ιδρύθηκε το “Κυριακόν Σχολείον”, που στόχο είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αναλφαβητισμού των γυναικών της εργατικής τάξης, το ποσοστό του οποίου στις αρχές του 20ού αιώνα ξεπερνούσε το 98%. Την ευθύνη του προγράμματος είχε ο Δ. Γληνός και την οργάνωση η Αύρα Θεοδωροπούλου.

Το ίδιο επιβεβαιώνει και η συμμετοχή των γυναικών στον ΔΣΕ, που είχε να αντιμετωπίσει αντιδραστικές αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνική ζωή και δράση, που κυριαρχούσαν σε πλατιές λαϊκές και εργατικές δυνάμεις. 
«Ήταν ιδιαίτερα δύσβατο το μονοπάτι που έπρεπε ν’ ακολουθήσει κατά κύριο λόγο η κοπέλα του χωριού –που στερούνταν ακόμα και τη βασική εκπαίδευση, που δεν είχε δικαίωμα να διαλέξει ούτε τον άντρα της- να φτάσει να σφυρηλατηθεί σε ανταρτοπούλα με το όπλο στο χέρι, με γνώμη στη συνέλευση, σε ομαδάρχισσα που οδηγούσε τους μαχητές και τις μαχήτριες της ομάδας ή του λόχου στην κατατρόπωση του αντιπάλου». (“Η συμμετοχή των γυναικών στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (1946 – 1949)”, Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την ισοτιμία των γυναικών).
Υπάρχει σήμερα ανάγκη για την ενίσχυση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος;

Η ανισοτιμία των γυναικών σήμερα παίρνει νέες μορφές που σχετίζονται με μια σειρά πλευρές της ζωής τους.
Η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργατικών, λαϊκών οικογενειών αναγκάζει τις γυναίκες να ιεραρχήσουν ποιες ανάγκες της οικογένειας χρειάζεται να καλύψουν: Τη διατροφή, τη θέρμανση, τα εμβόλια των παιδιών ή άλλες ανάγκες υγείας της οικογένειας. Μπροστά σε αυτά τα εμπόδια, η ευθύνη που νιώθουν απέναντι στην οικογένεια, τις κάνει πιο ευάλωτες σε εκβιασμούς της εργοδοσίας, σε έκπτωση στις ανάγκες και στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματά τους. Δεν αφορά μόνο την αποδοχή των παραπάνω αλλά ακόμα και την πίεση να “θέσουν στη διάθεση του εργοδότη” το πότε θα επιλέξουν να γίνουν μητέρες.

Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στις γυναίκες, οι συμβάσεις του ενός μήνα, μέχρι και της μιας μέρας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι μειώσεις μισθών και οι απολύσεις, η γενίκευση της “on call” εργασίας σε διάφορους κλάδους, η ανασφάλιστη εργασία που φτάνει το 30% σε κλάδους που συγκεντρώνονται νέες εργαζόμενες, η προσπάθεια για ένταξή τους στον τομέα της “κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας”, είναι η κατάσταση που βιώνουν οι γυναίκες της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.

Τέτοιες πλευρές συνδέονται ακριβώς με το ότι στον καπιταλισµό, η σχέση της γυναίκας µε τη μητρότητα αξιοποιείται για την προώθηση αντιδραστικών επιδιώξεων. Την ίδια στιγμή είναι ανύπαρκτη η ολόπλευρη και ουσιαστική προστασία της μητρότητας, που σημαίνει κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών της γυναίκας σε όλες τις φάσεις της ζωής της, και όχι περιορισμένα μόνο στην περίοδο της εγκυμοσύνης, της γέννας και του θηλασμού.

Παράλληλα «οι προσπάθειες για την άνοδο της γυναικείας συµµετοχής απαιτούν ένταση της διαπάλης µε τις σύγχρονες µορφές χειραγώγησης των γυναικών µέσω των αστικών, µικροαστικών και οπορτουνιστικών απόψεων για τις αιτίες της γυναικείας καταπίεσης, δηλαδή τις εκσυγχρονισμένες θεωρίες περί “πατριαρχικής κοινωνίας”, περί “σύγχρονης ανδροκρατίας”, αλλά και τις νέες αντιεπιστημονικές θεωρίες για το “κοινωνικό φύλο”. (Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο).

Το δικαίωμα των γυναικών στη δουλειά, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο μπορεί να συνδυαστεί αρμονικά, να γίνει πραγματικότητα με τη γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, την κατοχύρωση σύγχρονων εργατικών δικαιωμάτων, τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών για τις ανάγκες της οικογένειας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών της.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, συγκρούστηκε με αναχρονιστικές, αντιεπιστημονικές απόψεις για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Στην 100χρονη ιστορική διαδρομή του, χιλιάδες γυναίκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, διανοούμενες, αναδείχτηκαν σε συνειδητές αγωνίστριες στον τόπο εργασίας, στο σωματείο, στο σχολείο, στην γειτονιά.

Σήμερα είναι πολύ ουσιαστική η δράση των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ώστε να διαμορφωθεί µια πιο μαζική και σταθερή ριζοσπαστική γυναικεία πρωτοπορία, ικανή να προσελκύει στις γραµµές και στα όργανα του κινήµατος σε αγωνιστική δράση όλο και περισσότερες γυναίκες.
 Μόνο μέσα από την εξειδικευμένη δράση του Κόµµατος και της ΚΝΕ στις γυναίκες εργατικής, λαϊκής ένταξης ή καταγωγής, τόσο αυτοτελώς όσο και µέσα από τις γραµµές του εργατικού, λαϊκού κινήµατος μπορεί να συμβάλει στην άνοδο της γυναικείας συµµετοχής στον αντικαπιταλιστικό – αντιµονοπωλιακό αγώνα.
________________
Ήξερες ότι…

Η πρώτη γυναικεία απεργία έγινε το 1804 στην αγγλική πόλη Ουόρτσεστερ, από τις εργάτριες που κατασκεύαζαν γάντια. 
Στις ΗΠΑ, η πρώτη αποκλειστικά γυναικεία απεργία έγινε το 1820 στις βιοτεχνίες ενδυμάτων του Νιου Ίνγκλαντ, με αιτήματα για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθούς και μικρότερα ωράρια εργασίας. 
Το 1828 απήργησαν οι υφάντριες στο Ντόβερ. Το 1831 τις ακολούθησαν οι Γαλλίδες καπελούδες. 
Το 1834 και το 1836 έγιναν δύο ακόμη μεγάλες απεργίες από τις βαμβακεργάτριες της βιομηχανίας Λόουελ στη Μασαχουσέτη. 
Το 1844, οι εργάτριες της συγκεκριμένης βαμβακοβιομηχανίας ίδρυσαν το πρώτο γυναικείο εργατικό σωματείο. 
Το 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατέβηκαν σε απεργία η οποία καταστάλθηκε άγρια από το αστικό κράτος, περνώντας την 8η Μάρτη για πάντα στην ιστορία, ως τη μέρα της εργαζόμενης γυναίκας.

Δες Ακόμη


και

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020

ΚΙ ΕΓΙΝΕ...ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ...72...ΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥΣ...


                  72 ΝΑΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΟΥΣ …
«Από το ‘90 και μετά μας έχουν πνίξει τα σκατά» ... έλεγε το τραγούδι του Μαχαιρίτσα το ‘93. 
Και την ίδια περίοδο, είχε πει στη Βουλή ο Μαυρίκος ότι «αυτοί αν μπορούσαν θα ψήφιζαν ένα νόμο που να λέει ότι οι εργαζόμενοι θα πεθαίνουν μόλις βγούνε στη σύνταξη».
Οι προσπάθειες του απελευθερωμένου πια καπιταλισμού ήταν από την αρχή σ’ αυτή την κατεύθυνση. 
Με κάθε τρόπο να αλλάξουν αυτά που λέγανε «Σοβιετικά κατάλοιπα», δηλαδή τα δικαιώματα που είχαν κατακτήσει με αίμα οι εργαζόμενοι και τα αυτονόητα όλων μας.
Τα αποθεματικά έπαψαν να θεωρούνται περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και χάθηκαν στα χρηματιστήρια. Έγιναν εργαλεία στα χέρια των διάφορων Σημίτηδων και «μετοχές», στα αχόρταγα ταμεία των μεγαλοαπατεώνων που τους λένε «επενδυτές».
Η εργασία από τότε θεωρήθηκε «κόστος» κι η σύνταξη «δώρο» στους «απόμαχους». 
Η «αναλογία εργαζόμενων – συνταξιούχων» και το «προσδόκιμο», έγιναν το κριτήριο της λειτουργίας του συνταξιοδοτικού, αντικαθιστώντας την εγγύηση του κράτους, τις εργοδοτικές εισφορές, αλλά κυρίως τις εισφορές που χρόνια πλήρωνε ο κάθε εργαζόμενος. 
Τα εφάπαξ πέταξαν και τα επικουρικά λεηλατήθηκαν.
Η δραματική μετατροπή της εργασίας του 8ωρου και της ασφάλισης, σε ελαστική απασχόληση των συμβάσεων και της μαύρης εργασίας κι οι διαδοχικές απαλλαγές των εργοδοτών από τις εισφορές, ελαχιστοποίησαν τα ποσά που έμπαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία. 
Κι οι νέοι εργαζόμενοι πήραν ουσιαστικά την απόφαση ότι δεν έχει γι’ αυτούς σύνταξη, παρά μόνο ιδιωτική.
Κριτήριο για τα χρόνια συνταξιοδότησης έπαψε να είναι η επιστημονική ανάλυση για τις αντοχές των εργαζομένων σε κάθε επάγγελμα, τα βαρέα, τα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. 
Κι έγινε ... το προσδόκιμο.
 Είπαν με χίλιους τρόπους ότι το πρόβλημα είναι ότι ζούμε πολύ. Όλοι τους. 
Από τους υπουργούς όλων των κυβερνήσεων, μέχρι τους «σοφούς» που πρώτα παίρνουν μέρος στις επιτροπές και τους διαλόγους που διαμορφώνουν τα νέα συνταξιοδοτικά, κι ύστερα κάνουν τους εργατολόγους που γίνονται πιο πλούσιοι πουλώντας στημένες συμβουλές στους αφελείς.
Οι κυβερνήσεις διαγκωνίστηκαν για το πιά θα κλέψει περισσότερα από τους συνταξιούχους και θα δώσει περισσότερα στο κεφάλαιο.
 Και τα βήματά τους στην κατεύθυνση αυτή, συνοδεύτηκαν μεθοδικά από τη μαύρη προπαγάνδα της «κρίσης», των «ρετιρέ», των «προνομιούχων καλομαθημένων συνταξιούχων». 
Από τον κοινωνικό αυτοματισμό. Από τον αυταρχισμό και την καλλιέργεια του φόβου κάθε είδους. Από τους διάφορους κοινωνικούς διαλόγους για την «ενεργό γήρανση» και την «ασημένια οικονομία». 
Μέχρι και την κολακεία προς τους συνταξιούχους ότι «έχουν τη ζωή μπροστά τους και δε ξόφλησαν», λες και δεν είναι δικαίωμά τους να απολαύσουν κάποια χρόνια ησυχίας, ξεκούρασης, σύνταξης.
         Η ΙΔΙΑ ΠΑΛΙΑ «ΚΑΣΣΕΤΑ».
Και φυσικά από τις δεκάδες μελέτες των διάφορων επιστημόνων που λένε πάντα τα ίδια: 
«Παίρνουν πολλά. Ζουν πολύ. Τα ταμεία είναι άδεια. Είναι περισσότεροι οι συνταξιούχοι από τους εργαζόμενους. Γήρανση του πληθυσμού. Υπογεννητικότητα. Ελαστικές μορφές απασχόλησης». 
Λες και δεν είναι η ίδια η δική τους πολιτική που φέρνει αυτά τα αποτελέσματα. 
Οπότε ... περικοπή των συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας, το συνταξιοδοτικό στους ιδιώτες.
Ακαδημαϊκές καριέρες χτίστηκαν πάνω σ’ αυτές τις «φαεινές ιδέες», που τις μοιράζει το κεφάλαιο φωτοτυπημένες στο πολιτικό και επιστημονικό προσωπικό του σαν θέσφατα. 
Κανένας δε ξεφεύγει από τη γραμμή. Μεταπτυχιακά πουλιούνται. Νεανικά μυαλά αποβλακώνονται με πτυχία και διατριβές κονσέρβες φιλελευθερισμού. 
Και στοίχημα για το ότι η επόμενη τέτοια μελέτη θα λέει πάλι τα ίδια, δε βάζει πιά κανείς. 
Δεν έχει το παραμικρό ρίσκο μια τέτοια ... πρόβλεψη. Όπως καλή ώρα η «εμπιστευτική» μελέτη που εμφανίστηκε προχτές, που συνοδεύει το νέο ασφαλιστικό και ανεβάζει τα όρια ηλικίας στα ... 72.
             Η ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ – ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ.
«Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 72 έτη απειλεί να φέρει το εκρηκτικό μείγμα γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει επιστημονική μελέτη του ομότιμου καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστημίου, Σάββα Ρομπόλη και του υποψήφιου διδάκτορα, Βασίλη Μπέτση». (Από τον τύπο).
Ήδη οι ασφαλισμένοι στο άμεσο μέλλον, ακόμα κι αν δεν υπάρξει καμιά νέα νομοθετική αλλαγή, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 68. 
Κι αυτό γιατί από διάταξη νόμου, προβλέπεται ότι ανά τρία χρόνια, τα νομοθετημένα όρια ηλικίας θα διαμορφώνονται ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής των συνταξιούχων μετά το 65ο έτος. 
Και το προσδόκιμο ζωής, στο τέλος του 2020 θα είναι αυξημένο κατά 1 περίπου έτος. 
Έτσι:
«Αύξηση ορίου ηλικίας για τις συντάξεις στα 68 το 2024» λέει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 
Και συνεχίζει
 «Το επίσης όχι και τόσο μακρινό 2036, το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα ανεβεί περαιτέρω, στα 69 έτη, το 2045 θα φθάσει τα 70 έτη, το 2057 τα 71 έτη και το 2066 θα φθάσει τελικά το 72ο έτος ηλικίας των ασφαλισμένων».

         «ΠΑΝΤΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ» … ΣΤΗΝ ΕΕ.
Φυσικά η μελέτη δεν παραλείπει να αναφέρει ότι από το 2018, στην ΕΕ και τις αντίστοιχες μελέτες, είναι μόνιμη «υπόθεση εργασίας» ότι το 2060 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος. 
Η γραμμή που λέγαμε, που περνά σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ.
 Ήδη έχουν γίνει ίδιες μεταρυθμίσεις σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κλπ.
Σύμφωνα μάλιστα με μελέτη του «Joint Research Center», το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου θα αυξάνεται κατά 2 χρόνια ανά δεκαετία, οπότε το «72» είναι μάλλον κάτι που αναμένεται να ξανασυζητηθεί και να ξαναυπολογιστεί. 
Προς πιά κατεύθυνση ; Μαντέψτε.

          ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ.
Παρόμοιες «εκτιμήσεις» έχει η μελέτη για το ύψος των συντάξεων και της δαπάνης γι’ αυτές. 
«Στη μελέτη φαίνεται ότι … οι συντάξεις θα ακολουθούν πτωτική πορεία κάθε χρόνο. Το πόσο θα πέφτουν οι συντάξεις φαίνεται από τα στοιχεία της μελέτης που δείχνουν τις επικουρικές να «εξαϋλώνονται»!" ... αναφέρει η ανάλυση του «enikos.gr» με αναφορά στην πηγή του που είναι ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ».
Είχε δίκιο λοιπόν τότε ο Μαυρίκος. 
Και το τραγούδι του Μαχαιρίτσα δίκιο είχε. Που - μη το ξεχνάτε - είχε τίτλο ... «Να δεις τι σούχω για μετά». 
Το «μετά» συνεχίζεται, μέχρι νεωτέρας. 
Εκτός κι αν …
                                   Μάνος Δούκας από katiousa.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ - Από τη «Λευκή Βίβλο»

ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ για Κορονοϊό: BYZANTINON 4/3/2020


Από ημεροδρόμο:
Ο Βελόπουλος είναι ακροδεξιός. Οι δηλώσεις του και οι προτάσεις του αρκούν για να αποδειχθεί κάτι τέτοιο.
Ο Βελόπουλος, πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης», κοινοβουλευτικού κόμματος, παράλληλα, έχει και μια εκπομπή που πουλάει προϊόντα.
Όλη η Ελλάδα θυμάται ότι αυτός ο τύπος πούλαγε μέχρι και… επιστολές του Ιησού
Αυτή τη φορά κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του και να φτάσει στο σημείο πουλάει το προϊόν με την ονομασία «Βυζαντινόν», με το οποίο δεν χρειάζεται να φοβόμαστε ούτε τον κορωνοϊό!
Δείτε στο βίντεο τι ακριβώς λέει:
«Ο κορωναϊός είναι ένα θέμα, οι ιώσεις H1N1 κτλ είναι ένα θέμα .Με την “Βυζαντινόν”, αποτρέπετε κάθε μικρόβια από τα χέρια σας. Δεν θα έχετε μικρόβιο.Είναι αντισηπτικό, φυσικό, φόρμουλα με βότανα μέσα (…) Μία επάλειψη θα κάνετε το πρωί, μία το μεσημέρι και μία το βράδυ. Θα κάνετε 17 χειραψίες. Δεν κολλάτε τίποτα. Γιατί; Έχει μέσα ένα κοκτέιλ ουσιών που είναι ό,τι καλύτερο Ούτε να φοβάσαι τον κορωνοϊό, ο οποίος απλώνεται, δυστυχώς, το επαναλαμβάνω. Περιέχει ένα βότανο από τα λίγα βότανα που υπάρχουν στον κόσμο. Είναι από τα βότανα που είναι δυσεύρετα. Υπάρχει μόνο στην Αυστραλία (…) Ούτε κορωνοϊό, ούτε να φοβάστε μην κολλήσετε ιώσεις, ούτε τα μικρόβια, ούτε τα βακτήρια. Δεν υπάρχει καλύτερο προϊόν απ’ αυτό εδώ»

Εάν τα πράγματα δεν ήταν σοβαρά με τον κορωνοϊό και ο Βελόπουλος δεν ήταν αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος θα μπορούσε να ήταν όλα αυτά για γέλια.

Ερώτημα: Πρέπει να περιμένουμε κάτι ακόμα για να αποδειχθεί ότι ο συγκεκριμένος κύριος είναι ένας «τσαρλατάνος»;

Ο Γ Μαργαρίτης για τα Αδιέξοδα του Προσφυγικού


Από:984radio
ή «φύλακες» σε τεράστια «αποθήκη ψυχών» ή «εγκληματίες πολέμου»
Ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ , Γιώργος Μαργαρίτης μιλώντας στον 98.4 , υποστήριξε ότι πέραν του προφανούς της απάντησης στον ωμό εκβιασμό Ερντογάν προς την Δύση , πάνω στην πλάτη της Ελλάδας και των προσφύγων –μεταναστών,

με την φύλαξη των συνόρων και την άσκηση κυριαρχίας, γίνεται σαφές ότι μονοδιάστατα η απώθηση των προσφύγων –μεταναστών από τα σύνορα δεν οδηγεί πουθενά.
Αντίθετα, αν δεν καταδειχτεί με μια ουσιαστική ανεξάρτητη εθνική πολιτική η ευθύνη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στο θέμα, τότε η Ελλάδα πολύ σύντομα θα κληθεί , περίπου ως συνοριοφύλακας της Ε.Ε. με σφραγισμένα τα δυτικά της σύνορα όμως με επιλογή των εταίρων μας, να απαντήσει στο δίλημμα
ή του ανθρωπο-φύλακα σε μια χώρα απέραντο hot-spot και μάλιστα με την «εθνική παγίδα» του εγκλωβισμού μεταναστών στα κρίσιμα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου
ή ως «εγκληματίες πολέμου» αν αποφασίσουμε από την αποτροπή στα σύνορα να περάσουμε στην πλήρη παρεκτροπή, οπότε τότε και μόνο οι εταίροι της Ε.Ε. και του ΟΗΕ θα πουλήσουν και «ανέξοδα» για τους ίδιους ανθρωπισμό, σέρνοντας την Ελλάδα ακόμη και σε διεθνή δικαστήρια.
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει πλέον απρόβλεπτος παίκτης για όλους , διαφορετικά κινδυνεύει να μετατραπεί σε γεωπολιτική «μαύρη τρύπα» , ακόμη και με δημογραφική αλλοίωση , στο όνομα του να κρατήσει η κεντρική Ευρώπη το «πρόβλημα» , μακριά από την πόρτα της.
-Φίλοι που έχετε λογαριασμό στο fb Σας Ζητάμε την Συμπαράστασή Σας Τα Φασιστοειδή κάνοντας αναφορά Σε αναρτήσεις των blog: https://zanterevolucion.blogspot.com/ kαι https://revolucionhellas.blogspot.com/ στο fb... Αυτό τα Μπλοκάρισε... Σας Ζητάμε να το καταγγείλετε και να Ζητήσετε να Αρθεί το Μπλοκάρισμά τους Δείτε Τι Μπορείτε Να Κάνετε Εδώ:https://zanterevolucion.blogspot.com

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020

ΠΕΡΙ ΘΩΡΑΚΙΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠ ΤΟ ΚΟΡΟΝΟΪΟ...ΔΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ


Περί θωράκισης 1η Παρέμβαση: 
Στον ΕΟΔΥ (Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας) πρόεδρος είναι ένας οικονομολόγος της Βοστώνης (εδώ μου κάνει εντύπωση η πληροφορία αυτή).

Αυτοί λοιπόν οι έγκριτοι "επιστήμονες" αποφάσισαν ότι ο κορονοιός δεν κολλάει με την θεία κοινωνία, οπότε οι πιστοί σε μια εκκλησία ΑΦΟΒΑ μπορείτε να γλείφετε το ίδιο κουτάλι (εδώ έβαλε το χέρι της η εκκλησία).
***
Όμως οι πιστοί την ίδια ώρα πρέπει να προσέχουν να μην γλείφουν τίποτα άλλο γιατί ο ιός μεταδίδεται από τα πάντα πλην της μετάληψης.

Ο κορονοιός μεταδίδεται μέσω και του καρναβαλιού που είναι ειδωλολατρικό έθιμο για αυτό και ακυρώθηκαν όλα, αντιθέτως δε μεταδίδεται μέσω χριστιανικού εθίμου, παρότι έχει φοβερή μεταδοτικότητα.

Στις μουσουλμανικές χώρες που τις θεωρούμε μπασκλασαρία και υπό, απαγορεύτηκε το προσκύνημα και οι θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Εδώ όμως έχουμε ισχυρό θεό και ΕΟΔΥ, οπότε είμαστε στα πρόθυρα αναμετρήσεων δύο μεγάλων θεών για το ποιος θα επικρατήσει επί του κορονοιού.

Ο ΕΟΔΥ, αυτοί οι έγκριτοι επιστήμονες όπως σας έλεγα, νωρίτερα είχαν αποφανθεί με στόμφο ότι ο 66χρονος προσκυνητής που ταξίδεψε στο Ισραήλ δεν αποτελεί ύποπτο κρούσμα (εδώ έβαλε το χέρι του το Ισραήλ) γιατί το Ισραήλ λέει δεν αποτελεί χώρα υψηλού κινδύνου (αποτελεί όμως κίνδυνο για τους Παλαιστίνιους).
Επέμενε ο ΕΟΔΥ, να μην σταλεί δείγμα στο Ινστιτούτο Παστέρ.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί Αμαλιάδας επικοινωνούσαν με τους έγκριτους του ΕΟΔΥ κι αυτοί επίμονα αρνούνταν να αποσταλεί δείγμα του 66χρονου (εδώ ο θεός να βάλει το χέρι του να μας φυλάει από τέτοιους επιστήμονες σαν του ΕΟΔΥ!)

Τελικά το γκρουπ που πήγε στο Ισραήλ δεν είχε το θεό του και νόσησε όλο από τον κορονοιό, αν όμως επέλεγε να κοινωνήσει σε μια τοπική εκκλησία αντί να τρέχει για θρησκευτικό τουρισμό (εδώ ο θεός τους τιμώρησε), τώρα δε θα ήταν κανείς τους άρρωστος (σύμφωνα με τα θεία και τον ΕΟΔΥ) και μεις θα χαμε το κεφαλάκι μας ήσυχο.

Τι έχετε να πείτε για όλα αυτά άθεοι;

Thesska Katerina

Περί θωράκισης 2η Παρέμβαση: 
O Γιατρός
-Gerasimos Grammatikopoulos:
Ο ΕΟΔΥ δινει υπευθυνες ιατρικες οδηγιες για την μεταδοση ; 
Αν ισχυει κιολας αυτο που ειπε θεραπων ιατρος για το 9ο περιστατικο 
-πως ζητουσαν επιμονα να στειλουν δειγμα και ο ΕΟΔΥ ελεγε πως δεν χρειαζεται...
και δεν εχω λογο να μην τον πιστεψω, ε τοτε...
ΝΑ ΧΕΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΨΗΛΟΥ! 
Κατοσταρα θα φαμε και double score... Μπραβο μας!
(...)
Απο την Πεμπτη ειχαν ειδοποιηθει για πιθανα υποπτα περιστατικα και ελεγαν "μπα μωρε, οχι... δεν ειναι".

***

ΕΟΔΥ: Ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται με την θεία κοινωνία:


Και εχει και συνεχεια..:
Tο thebest πήρε τηλέφωνο στον ΕΟΔΥ και μας είπαν ότι μπορούμε να κοινωνήσουμε άφοβα!





O Γιατρός
Gerasimos Grammatikopoulos
7/3/2020 · 
Πριν δεκα μερες εγραφα:
"...Και επαγωγικα σκεφτομαι, ερχεται και Πασχα σε ~40 μερουλες που απο και κλειεται να εχει σφυριξει ληξη συναγερμου... ο επιταφιος και οι εκκλησιες της μεγαλης εβδομαδας δεν ειναι συνωστισμος και δη σε κλειστο χωρο; Για οποιον δε ειναι τοσο θρασυς που εχοντας συμπτωματα δεχθει και το κοινο κουταλακι της κοινωνιας... εμ σορρυ, αλλα οχι: μην μπλεκουμε επιστημη και πιστη, ειναι σαν το λαδι και το νερο - δεν ανακατευονται."
Καποιοι τοτε μου την επεσαν, οτι ταχα βιαζομαι να εγειρω το ζητημα, οτι προκαλω τζαμπα ανησυχιες με σκοπο να πληξω την εκκλησια. 
Οχι, δεν εχω ιδεες μεγαλειου για να νομιζω οτι ειμαι τοσο σημαντικος, ημουν απλα σιγουρος οτι το ζητημα θα το βρισκαμε μπροστα μας. 
Και τωρα που το βρηκαμε;
Η επιστημη δεν εχει καμια δουλεια να ανακατευεται με την μεταφυσικη. 
Στον φυσικο κοσμο, το αλκοολουχο διαλυμα 17% δεν θα σταματησει τον ιο να μεταδοθει μεσω κοινων σκευων. 
Στον φυσικο κοσμο, μισοσκοτεινες αιθουσες, με κλειστα παραθυρα και γεματες πεπαλαιωμενο, πορωδες ξυλο ειναι πρωτης ταξεως ευκαιριες μεταδοσης. 
Αυτα λεει η επιστημη. 
Αραγε οι συναδελφοι, μεγαλυτερης ή μικροτερης αιγλης, που βγηκαν να υποστηριξουν το αντιθετο χωρις ιχνος επιστημονικου λογισμου, χαιρονται που περιφερονται οι δηλωσεις τους απο φονταμενταλιστικη ιστοσελιδα σε ιστοσελιδα ως τοτεμ; 
Συμφωνουν με την καταχρηση του "επιχειρηματος εξ αυθεντιας" στην επιστημη τους και δη, να ειναι οι ιδιοι το "επιχειρημα" αυτο; 
Προσωπικα θα ντρεπομουν...
Και ξερω το επιχειρημα που σκεφτεστε πολλοι:
 "αφου εκεινος πιστευει, εσενα τι σε κοφτει τι θα κανει;" 
Μα απο την αρχη σας λεω πως δεν με κοφτει η ατομικη προστασια. 
Απο την αρχη σας λεω πως πρεπει να σκεφτομαστε αλτρουϊστικά αν εχουμε την παραμικρη ελπιδα να καθυστερησουμε την εξαπλωση του ιου τοσο οσο να αντεξει τον επιπλεον φορτο το - ηδη διαλυμενο - ΕΣΥ.
 Με εναν ιο υψηλης μεταδοτικοτητας και μακρας επωασης κατα την διαρκεια της οποιας μεταδιδεται σιωπηρα, το θεμα μου δεν ειναι αν θα αρρωστησει ο ιδιος ο πιστος αλλα σε ποσους ακομα θα το μεταδωσει πριν εμφανιστουν τα συμπτωματα στον ιδιο και θεσει εαυτον σε καραντινα. 
Προκειται για το ιδιο ακριβως σκεπτικο βασει του οποιου συμφωνησα με την ματαιωση των καρναβαλικων εκδηλωσεων και ακομα περισσοτερο τον συνωστισμο σε κλαμπ και κεντρα διασκεδασης. 
Αν νοιαζεστε για τον εαυτο σας, νοιαστειτε πρωτα για τους συνανθρωπους σας, φοβηθειτε μηπως τους κολλησετε εν αγνοια σας και παρτε τα καταλληλα μετρα για αυτο.
Δεν ειναι θεμα πιστης ή αθεϊας ή αγνωστικισμου. 
Οπως δεν ηταν θεμα "καρναβαλικης θερμης" ή αντικαρναβαλικης διαθεσης και μουσικων προτιμησεων. Ξερω πως γινομαι δυσαρεστος σε πολλους, αλλα η δημοφιλια μιας αποψης δεν μπορει να κρινει την ορθοτητα ή μη αυτης οταν μιλαμε για επιστημη.
 Στο κατω-κατω αν σφαλω και υπερβαλλω, απλα καποιοι θα χασουν καποιες λειτουργιες:
 λετε να θυμωσει ο Θεος για αυτο; 
Αν ομως εχω δικιο, θα ρισκαρουμε την καταρρευση του ΕΣΥ, και τοτε θα πεθανει αθωος κοσμος και οχι μονο απο COVID-19 αλλα και το τροχαιο με την μηχανη που δεν θα βρισκει κλινη ΜΕΘ
.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ, ΝΟΙΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΑΣ
************************ 




ΟΕΝΓΕ

Για τις δημόσιες δηλώσεις κάποιων γιατρών για τον κορονοϊό

Σε ανακοίνωσή της για δημόσιες δηλώσεις κάποιων γιατρών για τον κορονοϊό, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), «εκφράζει τον έντονο προβληματισμό της για δημόσιες δηλώσεις κάποιων γιατρών που με απαράδεκτο τρόπο υποτάσσουν την επιστημονική αλήθεια στις προσωπικές θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, χρησιμοποιώντας έτσι αδόκιμα τους επιστημονικούς τους τίτλους για να παραπληροφορούν την κοινή γνώμη  για σοβαρά θέματα δημόσιας υγείας».
«Όπως έχει ήδη τονιστεί», συνεχίζει η ανακοίνωση, «η μετάδοση των τρεχουσών εποχικών ιώσεων αναπνευστικού (κορονοϊού και γρίπης) γίνεται με σταγονίδια που εκπέμπονται από τη στοματοφαρυγγική κοιλότητα και τη μύτη πασχόντων.  Γι' αυτό συνιστώνται τα αναγκαία προφυλακτικά μέτρα. Οι συστάσεις αυτές φυσικά και δεν περιλαμβάνουν εξαιρέσεις για λόγους θρησκευτικούς, μυστηριακούς ή μεταφυσικούς».
Όπως υποστηρίζει η ΟΕΝΓΕ, «είναι απαράδεκτο να σιωπούν για τέτοιες αντιεπιστημονικές δηλώσεις τόσο η ηγεσία του αρμόδιου κρατικού οργανισμού (ΕΟΔΥ), όσο και η ηγεσία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ)». 
«Οι νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας», καταλήγει η ΟΕΝΓΕ, «είμαστε στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης της υγείας του λαού και σε ότι αφορά την άσκηση της ιατρικής και σε ότι αφορά την αγωνιστική διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας, απολύτως δωρεάν, καθολικής, ισότιμης περίθαλψης.
Θα είμαστε και στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης της επιστημονικής αλήθειας ενάντια στη μεταφυσική και στον κάθε προέλευσης σκοταδισμό».