ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 11 Απριλίου 2018

ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗ ΓΗ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΖΟΥΝ - ΜΕ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΧΑΡΑΖΟΥΝ


Εν πλω για την Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται από την Τετάρτη 11/4 το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS Harry S. Truman», επικεφαλής δύναμης κρούσης, που αποτελείται επίσης από τα αντιτορπιλικά «USS Arleigh Burke», «USS Bulkeley», «USS Forrest Sherman» και «USS Farragut» και το καταδρομικό «USS Normandy». Η γερμανική φρεγάτα «FGS Hessen» θα συνοδεύσει την αποστολή.

Στο αεροπλανοφόρο επιβαίνουν πάνω από 6.000 στρατιώτες.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, η «προγραμματισμένη» παρουσία του αεροπλανοφόρου γίνεται για «λόγους θαλάσσιας ασφάλειας σε συνεργασία με εταίρους και συμμάχους των ΗΠΑ», αποσκοπεί στο να «ενισχύσει τη συνεργασία στην ασφάλεια, ενώ θα προωθήσει τη ναυτική παρουσία σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή».


ΗΠΑ - ΣΥΡΙΑ
«Ετοιμάσου Ρωσία, οι πύραυλοι έρχονται» δηλώνει ο Τραμπ στο Twitter


Πηγή: twitter

Ανεβαίνει -χωρίς πλέον να τηρούνται τα προσχήματα- η πολεμική ρητορική ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία, με επίκεντρο τις εξελίξεις στη Συρία, μετά τις κατηγορίες για επίθεση του Άσαντ με χημικά στην πόλη Ντούμα.

Απαντώντας στη ρωσική προειδοποίηση -διά στόματος του Ρώσου πρέσβη στο Λίβανο- ότι θα καταρριφθούν οι αμερικανικοί πύραυλοι που θα επιχειρήσουν να πλήξουν τη Συρία, ο Τραμπ ανακοίνωσε ουσιαστικά την επικείμενη επίθεση σε βάρος της Συρίας.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έγραψε στο Twitter για την κρίση στη Συρία: «Η Ρωσία ορκίζεται να καταρρίψει όλους τους πυραύλους εναντίον της Συρίας. Ετοιμάσου Ρωσία, γιατί θα έρθουν, ωραίοι και καινούργιοι και "έξυπνοι!". Δεν έπρεπε να είστε συνεργάτες με ένα ζώο που σκοτώνει με αέριο, που σκοτώνει το λαό του και το απολαμβάνει!».




Πάντως στη συνέχεια επιχείρησε να ρίξει τους τόνους παραδεχόμενος ότι οι σχέσεις με τη Ρωσία είναι «χειρότερες από ποτέ» αλλά προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει λόγος» για αυτό. Ο Τραμπ επισημαίνει ότι η Ρωσία θέλει τη βοήθεια των ΗΠΑ στην οικονομία της και ρωτά: «Να σταματήσουμε την κούρσα των εξοπλισμών;»

(Πηγή: twitter)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Να δυναμώσει η πάλη για φιλία των λαών και για κατάργηση του συστήματος που οδηγεί σε φτώχεια και πολέμους 

Σε δήλωσή του από τις Βρυξέλλες όπου συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας ανέφερε:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στις Βρυξέλλες σε σημαντικές συναντήσεις με Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, από 27 χώρες όλης της Ευρώπης, για να συζητήσουμε για τις εξελίξεις στις χώρες μας και γενικότερα στην Ευρώπη και στην περιοχή.
Ανησυχούμε ιδιαίτερα και εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις επικίνδυνες εξελίξεις στη Συρία, την Ανατ. Μεσόγειο, με την ένταση των ανταγωνισμών και την κάθοδο εκεί πολλών πολεμικών πλοίων, αεροσκαφών, με αποτέλεσμα να οξυνθούν οι αντιθέσεις και να υπάρχει ο κίνδυνος γενίκευσης ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου ευρύτερα στην περιοχή της Ευρώπης, της Ανατ. Μεσογείου και Μέσης Ανατολής. Στα πλαίσια αυτά εκφράζεται και η ένταση της τουρκικής επιθετικότητας και προκλητικότητας στο Αιγαίο, την κυπριακή ΑΟΖ. Απ' αυτή τη σκοπιά οι ανησυχίες μας, μας οδηγούν να πούμε στον ελληνικό λαό ότι πρέπει να βλέπει ως βασικό συμπέρασμα όλης αυτής της πορείας τις επικίνδυνες εξελίξεις με τον προσανατολισμό των κυβερνήσεων -και της σημερινής κυβέρνησης- στον ευρωατλαντικό άξονα, ιδιαίτερα την πρόσδεσή της στον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό, τις βάσεις του θανάτου που υπάρχουν στην πατρίδα μας και όλα αυτά που συμβαίνουν με τους επικίνδυνους σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή και βεβαίως καλούμε σε πάλη για την αποδέσμευση απ' αυτές τις λυκοσυμμαχίες.
Οι λαοί μας δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, ο ελληνικός λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους γειτονικούς λαούς και των Βαλκανίων και της Τουρκίας και της Ανατ. Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δυναμώσει η πάλη για φιλία, αλληλεγγύη, συνεργασία, ειρήνη και ευημερία, για κατάργηση του συστήματος που οδηγεί μόνο σε φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

*********************
Οι δολοφόνοι της Συρίας


ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Επί επτά χρόνια δολοφονούν έναν λαό. Καταστρέφουν μια χώρα. Σκορπίζουν τον τρόμο και την προσφυγιά. Οι ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία πρωταγωνιστούν στο μακελειό ανθρώπων μοιράζοντας εδάφη, κέρδη, ενεργειακές πηγές και σφαίρες επιρροής. Τώρα «ακονίζουν» τα μαχαίρια κι ετοιμάζουν γενικευμένο πόλεμο. Οι Αμερικανοί μετακινούν αεροπλανοφόρο και πλοία στην περιοχή, την ίδια στιγμή που οι Ρώσοι ενισχύουν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους και απειλούν ότι θα καταρρίψουν κάθε πύραυλο που θα ριχθεί εναντίον της Συρίας. Οι Βρετανοί ετοιμάζουν τις βάσεις τους στην Κύπρο προκειμένου να βομβαρδίσουν στη Συρία. Οι Γάλλοι δηλώνουν «πρόθυμοι» να επέμβουν και οι Γερμανοί «ζυγίζουν» συμμαχίες με βάσει τις μπίζνες τους στην περιοχή.

Σφαγή…

Από τον Μάρτιο του 2011 όταν και ξεκίνησε ο ανελέητος βομβαρδισμός της Συρίας από τους δυτικούς δολοφόνους και στα χρόνια που ακολούθησαν με τις συγκρούσεις να μαίνονται, οι άμεσοι και έμμεσοι νεκροί από τον πόλεμο ξεπερνούν τους 500.000 ανθρώπους!

Συνολικά το 13% του πληθυσμού έχει σκοτωθεί ή τραυματιστεί από την έναρξη της κρίσης τον Μάρτιο του 2011.

Πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες έχουν τραυματιστεί.

Το προσδόκιμο ζωής έπεσε από τα 70 χρόνια το 2010 στα 55,4 το 2015.

Πάνω από 6,5 εκατομμύρια οι εκτοπισμένοι εντός της χώρας, πάνω από 5 εκατομμύρια οι πρόσφυγες.

Ο συνολικός πληθυσμός της χώρα έχει μειωθεί κατά 25% και ένα μεγάλο κύμα προσφύγων εγκαταλείπει με κάθε μέσο τη χώρα.

Το 2015 ανακοινώθηκε ότι η Συρία ζει σχεδόν χωρίς καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα καθώς το 83% του δικτύου ηλεκτροδότησης δεν λειτουργεί εξαιτίας του πολέμου.

Το 80% και πλέον των πολιτών ζει κάτω από το όρια της φτώχειας, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2016 από τον ΟΗΕ και το πανεπιστήμιο Σεντ Άντριους της Σκωτίας. Σήμερα τα νούμερα είναι ακόμα πιο τραγικά…

Το έγκλημα έχει αιτία

Γιατί στήθηκε όμως το μακελειό ενός λαού;
Η απάντηση μας γυρίζει χρόνια πίσω. Πριν τον Μάρτη του 2011. Η κυβέρνηση του Μπασάρ Ασαντ αποφάσισε να εκχωρήσει τα δικαιώματα εξόρυξης των υδρογονανθράκων της συριακής ΑΟΖ στα ρωσικά μονοπώλια. Τα συμβόλαια, που υπέγραψαν οι ρωσικές εταιρείες έφτασαν τα 1,6 δισ. δολάρια.

Το μέγεθος των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Συρίας σύμφωνα με τις επίσημες μελέτες και έρευνες είναι από τα μεγαλύτερα του κόσμου. Σε τέτοιο βαθμό που «ανατρέπει» τον ισχύοντα «διεθνή ενεργειακό χάρτη». Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των πολυεθνικών αλλά και των επιστημόνων της Συρίας τα κοιτάσματα φυσικού αεριού είναι δεκαπλάσια των κοιτασμάτων του Ισραήλ. Αυτός ο τεράστιος φυσικός πλούτος αποτέλεσε το μήλον της έριδος ανάμεσα στους ενεργειακούς κολοσσούς.

Οι αμερικανικές και γαλλικές πολυεθνικές που ήδη εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα της νοτιανατολικής Μεσογείου (Ισραήλ, Κύπρος κ.α), είδαν τις ρώσικες εταιρείες να εξασφαλίζουν τη μερίδα του λέοντος. Αυτή η εξέλιξη σε συνδυασμό με την απόφαση της κυβέρνησης Άσαντ να προχωρήσει στην κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου του Ιράν (όπου εμπλέκονται και ρωσικές εταιρείες) και προέβλεπε διαδρομή μέσω Ιράκ και Συρίας και στη συνέχεια, με τη μορφή LNG (υγροποιημένο αερίου) από λιμάνι της Συρίας προς τις αγορές της Ευρώπης, δημιουργούσε νέες συνθήκες.

Ο Ασαντ απέρριψε το σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου, που προωθούσε το Κατάρ, σε συνεννόηση με την Τουρκία και τις ΗΠΑ, για να κατασκευαστεί αγωγός, ο οποίος, μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Συρίας και Τουρκίας, θα προωθούσε στην Ευρώπη το φυσικό αέριο του Κατάρ. Οι συγκεκριμένες κινήσεις Άσαντ ανέτρεπαν σε μεγάλο βαθμό τους συσχετισμούς στην ενεργειακή σκακιέρα. Οι ρωσικές εταιρείες έβαζαν χέρι στα αποθέματα της Συρίας και σε συνδυασμό με το δικό τους αέριο που προωθούν στην Ευρώπη θα γίνονται οι μεγάλοι πάροχοι ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου. Επιπλέον, η Ρωσία διατηρούσε και διατηρεί τεράστια συμβόλαια πώλησης όπλων στη Συρία, ενώ στο συριακό λιμάνι της Ταρτούς έχει τη μοναδική ναυτική βάση με πρόσβαση στη Μεσόγειο.

Οι ΗΠΑ αλλά και Γαλλία, Γερμανία που θέλουν με κάθε τρόπο να «σπάσουν» το ρωσικό μονοπώλιο προς την Ευρώπη, αντιτάχθηκαν στους σχεδιασμούς Άσαντ.

Ταυτόχρονα ευρωπαϊκές και αμερικάνικες εταιρείες κάνουν τεράστιο εμπόριο όπλων στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα κλείνουν και συμβόλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων για «μπίζνες» κάθε είδους.

Το εμπόριο όπλων θέλει πολέμους και τρόμο…

Οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί είναι μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη, εξίσου χρυσοφόρα, έχει να κάνει με τις πωλήσεις οπλικών συστημάτων. Στη επισκόπησή του 2018, για τις πωλήσεις όπλων σε όλο τον πλανήτη, το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για τη Ειρήνη της Στοκχόλμη (SIPRI) υπολογίζει ότι η ποσότητα των όπλων που εξήχθησαν σε παγκόσμιο επίπεδο αυξήθηκε κατά 10% την περίοδο 2013-2017 σε σύγκριση με την περίοδο 2008-2012.

Από τις συγκεκριμένες πωλήσεις όπλων, στις ΗΠΑ αναλογούσε το 34% των του τζίρου την περίοδο αυτή! Οι επιχειρήσεις της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ πούλησαν όπλα σε τουλάχιστον 98 χώρες του πλανήτη, κατά την έρευνα του SIPRI. Οι εξαγωγές όπλων των ΗΠΑ την περίοδο 2008-2012 ανέρχονταν στο 30% του συνόλου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σχεδόν οι μισές πωλήσεις των αμερικανικών όπλων είχαν προέλευση κράτη της Μέσης Ανατολής.Εκεί που δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα χάνουν τη ζωή τους, όπως γίνεται στον πόλεμο της Συρίαςστήνονται σχέδια για επαναχάραξη συνόρων και δρα ο ΙSIS που εξοπλίστηκε αρχικά από τις ίδιες τις ΗΠΑ.

Ειδικότερα στη Μέση Ανατολή, η Σαουδική Αραβία είναι η σημαντικότερη χώρα προορισμού των αμερικανικών εξαγωγών όπλων, αφού αγόρασε σχεδόν το ένα πέμπτο του στρατιωτικού εξοπλισμού που εξήγαγαν οι ΗΠΑ. Η Σαουδική Αραβία, που είναι γνωστή για τη στήριξη που παρέχει στους ισλαμοφασίστες, όσο και για τη γενοκτονική πολιτική της στην Υεμένη. Όπως υπογραμμίζει ο Aude Fleurant, ειδικός σε θέματα εμπορίου όπλων για λογαριασμό της οργάνωσης Sipri:

«Χάρη στη συμφωνία που είχε κλείσει ήδη η κυβέρνηση Ομπάμα, οι εξαγωγές των ΗΠΑ έφτασαν στουψηλότερο επίπεδο μετά τα τέλη της δεκαετίας του ’90».

Επίσης ανάμεσα στους μεγάλους εισαγωγείς της περιοχής είναι η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Χώρες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εμπλέκονται στη σφαγή της Συρίας, ενώ παίζουν σημαντικό ρόλο στα γεωπολιτικά παιχνίδια της ευρύτερης περιοχής.

Όμως από τους μεγάλους κερδισμένους της παγκόσμιας αύξησης πωλήσεων όπλων είναι και η γερμανική πολεμική βιομηχανία, που υπερδιπλασίασε τις εξαγωγές της σε χώρες της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου κατά 109%! Με ποσοστό 26% επί του συνόλου η Γερμανία, καταλαμβάνει ποσοστό σχεδόν ίδιο με εκείνο όλων των σύμμαχων χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των οποίων το ποσοστό ανέρχεται πλέον μόλις σε 29% αθροιστικά, από 90% που ήταν δεκαπέντε χρόνια πριν.

Από τη σφαγή κέρδη εξασφαλίζει και η Ρωσία, η οποία είναι στη δεύτερη θέση παγκοσμίως στις εξαγωγές όπλων, ενώ την ακολουθεί η Γαλλία, η Γερμανία, η Κίνα, η Αγγλία, η Ισπανία και το Ισραήλ. Όλοι αυτοί που σήμερα νιώθουν «αγανάκτηση» για τις σφαγές, τη χρήση χημικών, τα νεκρά παιδιά. Είναι όλοι αυτοί που πούλησαν όπλα για να πραγματοποιηθούν! Οι πωλήσεις όπλων θέλουν αίμα και ο λαός της Συρίας, της Υεμένης το προσφέρουν με το παραπάνω…

Από τον Ολάντ στον Μακρόν μερικά κανόνια δρόμος

Μόλις την Τρίτη, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τη Συρία, υπεραμύνθηκε των γαλλικών πωλήσεων όπλων στις χώρες μέλη της συμμαχίας υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας που επενέβη στον πόλεμο στην Υεμένη τον Μάρτιο του 2015.

Η Γαλλία κατατάσσεται στην τρίτη θέση στις εξαγωγές όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ είναι ανάμεσα στους κυριότερους αγοραστές γαλλικών οπλικών συστημάτων. Παρά τις αντιδράσεις των Γάλλων πολιτών στις πωλήσεις όπλων που καταγράφονται σε μεγάλες δημοσκοπήσεις ο «δημοκράτης» Μακρόν δεν κάνει πίσω! Εξάλλου «είναι πολλά τα λεφτά Εμανουέλ»…

Η Γαλλία είναι εξάλλου η χώρα που πρωταγωνίστησε στις σφαγές σε Λιβύη και Συρία. Παρέδωσε επιθετικά όπλα στη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» και μέσω αυτής στους ισλαμοφασίστες το 2012, και τούτο παρά το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από το 2011.

Η ομολογία είναι του ίδιου του Ολάντ και όπως γράφεται περιέχεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Ξαβιέ Πανόν, με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» (εκδόσεις L’ Archipel). Εκεί σε συνέντευξή του προς τον συγγραφέα, ο Ολάντ ερωτηθείς για τις παραδόσεις γαλλικών όπλων, απαντά: «Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις»…

Ανάμεσα στα άλλα όπλα που παρέδωσε η Γαλλία στο όνομα της καταπολέμησης του Άσαντ και σε… «σίγουρα χέρια», ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο, κανόνια διαμετρήματος 20mm, μυδραλιοβόλα, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικοί πύραυλοι… Και φυσικά είναι η Γαλλία, σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, που τροφοδοτούσε με όπλα τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» παρότι ήταν γνωστό ότι τα δύο τρίτα αυτού του εξοπλισμού προωθούνταν προς την Αλ Κάιντα στη Συρία.Ήταν οι μονάδες της Αλ Κάιντα που στη συνέχεια συσπειρώθηκαν – μαζί με τα γαλλικά όπλα τους – με τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους»…

Όταν η πολυεθνική Lafarge χρηματοδοτούσε τον ISIS

Τον Μάρτιο του 2017 η γάλλο-ελβετική πολυεθνική εταιρεία τσιμέντου LafargeHolcim, η γάλλο-ελβετική πολυεθνική εταιρεία τσιμέντου, αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως χρηματοδότησε τον ISIS.Συγκεκριμένα, με βάση δημοσίευμα των Financial Times, ομολόγησε ότι προκειμένου να συνεχίσει τις δραστηριότητές της η συριακή μονάδα της εταιρείας χρηματοδότησε μεσάζοντες για να έρθουν σε συμφωνία με ομάδες ενόπλων που βρίσκονταν υπό διεθνή αποκλεισμό. Η απάντηση ήταν σε μηνυτήρια αναφορά που είχαν καταθέσει οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που την κατηγορούσαν για «επαγγελματικές σχέσεις» με τον ISIS στη Συρία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, με βάση δημοσίευμα της Le Monde από τον Ιούνιο, η έδρα της LafargeHolcim στη Συρία είναι η πόλη της Τζαλαμπίγια στη βόρεια Συρία και η οποία αποτελούσε μεγάλο πεδίο μάχης. Η εταιρεία, σύμφωνα με τη Le Monde, πλήρωσε φόρο προς το Ισλαμικό Κράτος μεταξύ του 2013 και του 2014 ώστε να μπορέσει να κρατήσει ανοικτές τις εγκαταστάσεις.

Στρατιωτικές «μπίζνες» με τη Σαουδική Αραβία 

Μόλις ένα χρόνο πριν τον περασμένο Απρίλη η Τερέζα Μέι έκανε ένα ταξίδι στη Σαουδική Αραβία και μεταξύ άλλων υπέγραψε συμφωνίες πώλησης οπλικών συστημάτων αξίας τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμυρίων λιρών. Η Μέι είχε αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας της Μεγάλης Βρετανίας για την κίνηση της αυτή. Τι είχε να απαντήσει; Απλά ότι δεσμοί της Μεγάλης Βρετανίας με τη χώρα είναι σημαντικοί για την ασφάλεια, την ευημερία, το εμπόριο και το μέλλον. Για το γεγονός πως τα όπλα που δίνονται από τη Μεγάλη Βρετανία έχουν το μερίδιό τους στην ανθρωπιστική καταστροφή η ισχυρίστηκε πως η χώρας της είναι ένας σημαντικός «δωρητής βοήθειας»…

Να σημειώσουμε ότι η Τ. Μέι, εκτός από τις συμφωνίες πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία (που με αμερικανική και βρετανική υποστήριξη βομβαρδίζει την Υεμένη έχοντας προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή στη χώρα) στο ταξίδι της είχε μεγάλο ζήλο να εξασφαλίσει ότι η γιγάντια κρατική εταιρεία πετρελαίου «Saudi Aramco» θα επιλέξει το χρηματιστήριο του Λονδίνου για την πρώτη της δημόσια εγγραφή («Καθημερινή», 6/4/2017)…

Ένα μήνα αργότερα από την κ. Μέι, στις αρχές του περασμένου Μαϊου, βρέθηκε στη Σαουδική Αραβία η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Τη συνόδευαν – φυσικά – μια στρατιά εκπροσώπων μεγάλων πολυεθνικών της χώρας Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο …καταπολέμησε την τρομοκρατία με διακρατικές συμφωνίες που μεταξύ άλλων αφορούν την εκπαίδευση στη Γερμανία Σαουδαράβων αξιωματικών του στρατού και της αστυνομίας. Παράλληλα, υπογράφηκαν και συμφωνίες γερμανικών μονοπωλίων με Σαουδάραβες κυβερνητικούς αξιωματούχους που, σύμφωνα με πληροφορίες, αφορούν την παράδοση από τη γερμανική πολεμική βιομηχανία «Heckler & Koch» σημαντικές ποσότητες «αμυντικού στρατιωτικού εξοπλισμού».

Πριν τη Μέρκελ είχε επισκεφτεί τη Σαουδική Αραβία η τότε Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα Φον ντερ Λέγεν, η οποία είχε μιλήσει για τις «εξαιρετικές διμερείς σχέσεις»στους τομείς της άμυνας, ασφάλειας και αντιτρομοκρατίας. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι

«οι Γερμανοί βιομήχανοι το 2015 έκαναν ρεκόρ εξαγωγών στη Σαουδική Αραβία, πουλώντας σχεδόν τα πάντα όσον αφορά στους στρατιωτικούς και άλλους εξοπλισμούς: Ταχύπλοα περιπολικά ακτοφυλακής, τεθωρακισμένα του στρατού, εξοπλισμό για εναέριο ανεφοδιασμό αεροσκαφών, στρατιωτικά οχήματα 4Χ4, ανταλλακτικά μαχητικών αεροσκαφών, τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη ποικίλης χρήσης… Χάρη στη «βοήθεια» των Γερμανών βιομηχάνων, η Σαουδική Αραβία το 2015 έγινε η πρώτη χώρα παγκοσμίως στις αγορές όπλων και πολεμοφοδίων»(Δέσποινα Ορφανάκη, Ριζοσπάστης, 6/5/2017).

Να μην ξεχάσουμε, δε, πως λίγες μέρες πριν την Μέρκελ και τη Μέι, πέρσι, στη Σαουδική Αραβία ταξίδεψε και πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Οι εξοπλιστικές συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ – Σαουδικής Αραβίας ανήλθαν στα 110 δισεκατομμύρια δολάρια! Το επίσημο πρακτορείο της Σαουδικής Αραβίας έκανε λόγο για 34 συμφωνίες σε διάφορους τομείς όπως η άμυνα, το πετρέλαιο και οι αερομεταφορές αξίας άνω 380 δισεκατομμυρίων!

Ο Τραμπ δήλωσε ευχαριστημένος: «Ήταν μια εκπληκτική ημέρα. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους. Εκπληκτικές επενδύσεις στις ΗΠΑ και η στρατιωτική μας κοινότητα είναι πολύ ευχαριστημένη και θέλουμε να ευχαριστήσουμε εσάς και τη Σαουδική Αραβία για τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις στις ΗΠΑ και για τις πολλές θέσεις εργασίας»…

***

Μετά από όλα αυτά ας αναρωτηθούμε ποιοί είναι οι δολοφόνοι, ποιοι ευθύνονται για τις ατελείωτες σφαγές, ποιοι είναι έμποροι όπλων, ποιοι μοιράζουν την ενέργεια και ποιοι είναι εκείνοι που εγκληματούν στη Συρία και το λαό της.

Τρίτη 10 Απριλίου 2018

ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ !!

Οι σχετικές φωτογραφίες είναι ένα μικρό δείγμα από ένα πλήθος σπάνιων ντοκουμέντων που συνεχίζει να κατατίθεται στο Αρχείο του ΚΚΕ από συγγενείς αγωνιστών και προβάλλονται στην ειδική ιστοσελίδα (http://arxeio.kke.gr)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Στη λεζάντα γράφει: «ΕΠΟΝίτες φτιάχνουν γήπεδο στη φτωχογειτονιά του Κουταλά Αττικής». Την πρώτη έκπληξη διαδέχονται άλλες: «ΕΠΟΝίτες της πρώτης ομάδας ΕΠΟΝ Ελευσίνας πριν τη συνέλευσή τους 10/2/1946», «Ομάδα ΕΠΟΝιτών ενώ ανοικοδομούν τη συνοικία τους, Δράμα 23/7/1946», «Ανοικοδόμηση από ΕΠΟΝίτες στην περιοχή της Δραπετσώνας του Πειραιά», «Αετόπουλα στα Σούρμενα Αττικής 26/7/1946», «Ανοικοδομητική εξόρμηση της ΕΠΟΝ στην Πάνιτσα Τρικάλων» (συνεισφορά στο Αρχείο του ΚΚΕ από το αρχείο του Νίκου Καραντηνού).

Οι σχετικές φωτογραφίες είναι ένα μικρό δείγμα από ένα πλήθος σπάνιων ντοκουμέντων που συνεχίζει να κατατίθεται στο Αρχείο του ΚΚΕ από συγγενείς αγωνιστών και προβάλλονται στην ειδική ιστοσελίδα (http://arxeio.kke.gr) που έχει στηθεί ειδικά για την προβολή των υλικών που συνεισφέρονται στο Αρχείο του Κόμματος πλουτίζοντάς το ακόμα περισσότερο.
Διαταγή του Αρχηγείου Παρνασσίδας του ΔΣΕ
Κάθε υλικό που φτάνει αντιπροσωπεύει μια μικρή ή μεγάλη ιστορία που αξίζει της δικής της προβολής, όλα μαζί συνθέτουν την εκατοντάχρονη επική διαδρομή του ΚΚΕ.

Σε συνέχεια προηγούμενων σχετικών αφιερωμάτων, παρουσιάζουμε σήμερα μια σειρά ντοκουμέντων που συγκροτούν την πιο πρόσφατη «σοδειά» αυτών των συνεισφορών.
Της εξορίας

Μια ενότητα συγκροτούν φωτογραφίες από τους τόπους εξορίας. Εδώ βρίσκουμε μια φωτογραφία εξόριστων στο Α' Ειδικό Τάγμα Οπλιτών (Α' ΕΤΟ) στη Μακρόνησο, από το αρχείο του Νίκου Κυριακίδη, συνοδευόμενη από ένα σύντομο ιστορικό για το στρατόπεδο της Μακρονήσου. 
Στην ίδια ενότητα φωτογραφίες του Χρήστου Μαχαιρόπουλου από την εξορία στη Φολέγανδρο στο διάστημα 1936-1939 (συνεισφέρουσα Νίκη Μαχαιροπούλου). 
Στην ίδια συνεισφορά μια εξαιρετικά σπάνια, πρωτότυπη φωτογραφία απεικονίζει τα μέλη της Κομματικής Επιτροπής του ΚΚΕ και του Γραφείου της Ομάδας Συμβίωσης της Ακροναυπλίας στο διάστημα Απρίλης - Μάης 1941.


Φωτογραφία από την Κομματική Σχολή του ΚΚΕ στην Τρίπολη το 1944. Διακρίνονται μεταξύ άλλων οι: Νίκος Μπελογιάννης, υπεύθυνος της Κομματικής Σχολής, Γιώργος Τσιτήλος, Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Πελοποννήσου, Ρούλα Κουκούλου, Οργανωτική Γραμματέας Μεσσηνίας

Τα σύντομα βιογραφικά που συνοδεύουν τις συνεισφορές μαρτυρούν τις θύελλες μέσα από τις οποίες πέρασαν χιλιάδες και χιλιάδες αγωνιστών. Διαβάζουμε σ' ένα από αυτά που συνοδεύει μια φωτογραφία εξόριστων στην Αρέθουσα Ικαρίας το 1947:
«Ο Θανάσης Στεργιόπουλος του Θωμά γεννήθηκε στο Αργυροχώρι Φθιώτιδας το 1921. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Λαμία οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και μετέπειτα στο ΚΚΕ. Πήρε μέρος στην Αντίσταση και αργότερα στη 13η Μεραρχία του ΕΛΑΣ. Ελαβε μέρος σε επιχειρήσεις μαχόμενος ως μέλος των επίλεκτων δυνάμεων της 13ης Μεραρχίας. Τραυματίστηκε στον Βάλτο Αιτωλοακαρνανίας, σε επιχειρήσεις κατά του ΕΔΕΣ το 1944. Συνελήφθη από τον ΕΔΕΣ και μεταφέρθηκε στην Αρτα. Απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ με την κατάληψη της Αρτας στο τέλος του Δεκέμβρη του 1944. Ανάπηρος από το ένα πόδι του, γνώρισε διώξεις και εξορίστηκε στην Αρέθουσα Ικαρίας. Επέστρεψε στο Αργυροχώρι το 1950 μετά από πολλές κακουχίες, με δύο αδέλφια, τον Χρήστο και τον Κώστα, μαχητές του ΔΣΕ που έπεσαν στο πεδίο της μάχης, μία αδελφή στη Σοβιετική Ενωση και τον πατέρα του στα ξερονήσια. Παντρεύτηκε το 1952 την Αρετή Χριστοδούλου, μαχήτρια του ΔΣΕ, και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Πέθανε το 1975, παραμένοντας πιστός στις ιδέες και τα ιδανικά του ΚΚΕ».

Από την οικογένεια του Νίκου Μπουτσιάδη, από την Αμμουδάρα της Καστοριάς, κατατέθηκαν στο Αρχείο του Κόμματος το δίκοχο και η στολή του μαχητή του ΔΣΕ.:

Δίκοχο και στολή του Νίκου Μπουτσιάδη

Ο σ. Πέτρος Τεπερίδης έφερε στο Αρχείο μια έκδοση της Ομάδας Συμβίωσης Πολιτικών Εξόριστων Ανάφης του 1946. Στο συνοδευτικό κείμενο διαβάζουμε:
«Η ζωή των αγωνιστών στις φυλακές εκφράστηκε οργανωμένα μέσα από τις "Ομάδες Συμβίωσης Πολιτικών Εξόριστων". Η αντιμετώπιση των αναγκών και των προβλημάτων υποτασσόταν στα συμφέροντα του συνόλου. Η καθολική συμμετοχή, με βάση τους κανόνες ομαδικής συμβίωσης, ήταν η δύναμή τους. Ετσι, περιορίστηκε σε ένα βαθμό η δυνατότητα στον αντίπαλο να εκμεταλλευτεί τις δυσκολίες, ρυθμίζοντας σχέσεις, στάση και συμπεριφορές που επιδίωκε. Αυτό δεν το κατόρθωσε ούτε στις πιο δύσκολες στιγμές. Οι εξόριστοι πήραν στα χέρια τους την προστασία της ζωής τους, την υπεράσπιση της ιδιότητάς τους με την ενιαία εκπροσώπηση, τα δικά τους όργανα, τους δικούς τους κανόνες και τρόπο ζωής. Ετσι, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να σπάσει, σε μεγάλο βαθμό, η απομόνωση, να ανοίξουν δρόμοι επικοινωνίας με τους συγγενείς, τις αντιστασιακές οργανώσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Μέσα από αυτούς τους δρόμους τροφοδοτήθηκε ο αγώνας ενάντια στις διώξεις γενικότερα, αναδείχτηκε το πρόβλημα των πολιτικών κρατουμένων και έγινε στοιχείο της πολιτικής ζωής. Στα πλαίσια της οργανωμένης ζωής διαμορφώνονταν εκείνες οι προϋποθέσεις που στήριζαν τα δικαιώματά τους στη ζωή και καλλιεργούσαν τις αξίες για τις οποίες αγωνίζονταν. Πέρα από αδυναμίες κυριαρχούσε η αγωνιστική συντροφική ατμόσφαιρα και αλληλεγγύη. Η ασφυκτική περικύκλωση του μαντρότοιχου και του συρματοπλέγματος δεν μπόρεσε να σταματήσει τις δραστηριότητες εκείνες που μεταμόρφωναν τις συνθήκες του κάτεργου σε χώρο όπου η αισιοδοξία, η αυτοπεποίθηση και η πίστη στις δυνάμεις τους ενίσχυαν τη θέλησή τους, ατσάλωναν την απόφασή τους να συνεχίσουν τον αγώνα».

Στο κέντρο της φωτογραφίας διακρίνεται ο Δημήτρης Γιαννακούρας (Πέρδικας), μετά την κατάληψη της Ανδρίτσαινας στις 29/12/1947

Ανάμεσα στα υλικά της εξορίας ξεχωρίσαμε μια φωτογραφία που δείχνει τον Γιάννη Ρίτσο επί το έργον. Είναι φωτογραφία του Π. Μάξιμου και είναι από τις μόνες που διασώζουν την εικαστική διάσταση του ποιητή της «Ρωμιοσύνης» (Συνεισφέρων Γιώργος Λιάνης).
Ο Γ. Ρίτσος ζωγραφίζοντας στην εξορία

Για τον ΔΣΕ

Μια σπάνια φωτογραφία κατατέθηκε από τον Αλέκο Τσουκόπουλο, ανιψιό του ομώνυμου ταγματάρχη του ΔΣΕ. Δείχνει τον θρυλικό «Πέρδικα», τον Δημήτρη Γιαννακούρα, ταγματάρχη και διοικητή του Αρχηγείου Μαινάλου του ΔΣΕ, που σκοτώθηκε σε ενέδρα χωροφυλάκων στις 16 Αυγούστου του 1949 στη Συνέσοβα του Μαινάλου.

Από την Χέμη Μποζίνη έφτασαν στο Αρχείο του ΚΚΕ μια σειρά σπάνιου και πλούσιου αρχειακού υλικού που αφορά στο Αρχηγείο Παρνασσίδας του ΔΣΕ στην περίοδο 1946 - 1947.

Τραβά την προσοχή ένα αντίγραφο αποσπάσματος από την καταδικαστική απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου για τον Ζαφειριάδη Ιωάννη του Γεωργίου «διά τουφεκισμού», που πραγματοποιήθηκε στις 16/3/1949 στου Γουδή.

Ιστορικές στιγμές

Στα υλικά της ιστοσελίδας προστέθηκε επίσης φωτογραφία από την Κομματική Σχολή του ΚΚΕ στην Τρίπολη το 1944, στην οποία διακρίνονται μεταξύ άλλων οι: Νίκος Μπελογιάννης, υπεύθυνος της Κομματικής Σχολής, Γιώργος Τσιτήλος, Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Πελοποννήσου, και Ρούλα Κουκούλου, Οργανωτική Γραμματέας Μεσσηνίας.

Μια ακόμα ενότητα είναι τα υλικά που αφορούν ειδικές πλευρές της ιστορίας των Οργανώσεων. Οπως έντυπα από την ΚΟ Θεσσαλονίκης (συνεισφορά Γιώργου Καραγιάννη).

Ξεχωρίζουν τα τυπώματα χαρακτικών που προέρχονται από το παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ στην Καλλιθέα (συνεισφορά Αριστούλας Ελληνούδη).



Ξυλόγλυπτα του Τάσου Μανωλίτση

Στην ενότητα για το ΕΑΜ ξεχωρίσαμε τις φωτογραφίες του Αλέξη Καρρέρ που αφορούν στο γιορτασμό στο Παναθηναϊκό Στάδιο των 4 χρόνων από την ίδρυση του ΕΑΜ.
Τα υλικά που συνεισφέρονται στο Αρχείο του ΚΚΕ αρκετές φορές ξεπερνούν τα όρια της Ιστορίας του Κόμματος και αφορούν διάφορες ακόμα πλευρές. Οπως π.χ. η συνεισφορά από τον Γιάννη Τανιμανίδη μιας σπάνιας ιστορικής αξίας φωτογραφίας από την υποδοχή του Μαξίμ Γκόρκι στο Ντιλιζάν, το 1928 (το Ντιλιζάν είναι θέρετρο της Αρμενίας). 
`Η μια σειρά από παιδικές σοβιετικές εκδόσεις, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίσαμε αυτήν με τίτλο «Τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη» του συγγραφέα Μποντς Μπρούγεβιτς.

Και βεβαίως συνεχίζεται η συνεισφορά έργων που έκαναν στη διάρκεια της εξορίας τους σύντροφοι, όπως ο Τάσος Μανωλίτσης, που εκτός από τα έργα του έγραψε στη διαθήκη του: «Ολη η ακίνητη περιουσία που έχω στη Λευκάδα να περιέλθει στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας»...

Παιδικό βιβλίο για τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη

Τύπωμα χαρακτικού από το τυπογραφείο του ΕΑΜ στην Καλλιθέα

Η απόφαση του στρατοδικείου για την εκτέλεση του Γιάννη Ζαφειριάδη


ΕΠΟΝίτες φτιάχνουν γήπεδο στον Κουταλά Αττικής


Μακρόνησος στο Α' Τάγμα

{2}


{3}


{1} Εντυπα της ΚΟ Θεσσαλονίκης



Η ΟΣΠΕ Ανάφης το 1938




Γιούρα, 1950



Εξόριστοι στην Αρέθουσα Ικαρίας




Τα μέλη της Κομματικής Επιτροπής του ΚΚΕ και του Γραφείου της Ομάδας Συμβίωσης της Ακροναυπλίας, Απρίλης - Μάης 1941. Από αριστερά όρθιοι: Μαχαιρόπουλος Χρήστος, Λιανάς Γ., Ζωγράφος Ζήσης, Καράς Σωτήρης, Κουλαμπάς Τάσος, Μουζενίδης Αδάμ. Από αριστερά καθιστοί: Θέος Κώστας, Παπαρήγας Μήτσος, Ιωαννίδης Γιάννης, Λεβογιάννης Μήτσος, Μπαρτζιώτας Βασίλης




Εξόριστοι στη Φολέγανδρο




Από το γιορτασμό των 4 χρόνων του ΕΑΜ στο Παναθηναϊκό Στάδιο




Το βιβλιάριο του αξιωματικού του ΔΣΕ Δημήτρη Μήτση

Απ τον Ριζοσπάστη !!

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

ΠΑΣΧΑ:ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΠΑΠΆΔΕΣ ΑΦΟΡΊΖΟΥΝ...και ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΤΑΐΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ!! --ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΑΤΕ ?


Διαβάζουμε στο topontiki.gr : Μύδρους εναντίον του αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ εξαπέλυσε στο πασχαλινό του μήνυμα ο μητροπολίτης Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κυρίλλος. 

************

Ευχές της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνας Γεροπαναγιώτη απο το πασχαλινό τραπέζι του Δήμου Πατρέων, που στρώθηκε στο Λαϊκό Στέκι – Εστιατόριο στις εργατικές κατοικίες Ταραμπούρα στα Ζαρουχλέικα.


Δείτε και τa
Στιγμιότυπα απο το πασχαλινό τραπέζι του Δήμου Πατρέων, που στρώθηκε στο Λαϊκό Στέκι – Εστιατόριο στις εργατικές κατοικίες Ταραμπούρα στα Ζαρουχλέικα


Κυριακή 8 Απριλίου 2018

ΥΠΗΡΞΑΝ και ΆΛΛΟΙ ΘΕΟΙ -ΑΠΟ ΆΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ- ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΝ ΤΗΝ ΆΝΟΙΞΗ ?!!


Η κάθε θρησκεία διεκδικεί την πρωτοπορία σε διάφορες πτυχές της πίστης της. Στην ουσία όμως καμία πίστη και καμία δοξασία δεν είναι αυθύπαρκτη. Είναι όλες επηρεασμένες από προηγούμενες θρησκείες, μύθους και δοξασίες που προσαρμόζονται στα δεδομένα της νεότερης θρησκείας και παρουσιάζεται ως κάτι το νέο. 
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι ίσως και
η ανανοηματοδότηση που δίνεται σε ένα γεγονός, δηλαδή η προσαρμογή του μηνύματός του στα νέα δεδομένα. Αυτό συνέβη και με την περίπτωση της ανάστασης του Ιησού.

Κατανοώ ότι αυτό το σημείωμα μπορεί να θεωρηθεί ως βλάσφημο από μερικούς. Ωστόσο η πρόθεσή μας δεν είναι αυτή. Αντιμετωπίζουμε την ανάσταση όχι ως ζήτημα θρησκευτικής πίστης, αλλά ως ιστορικό γεγονός.

Θεοί που πεθαίνουν και ανασταίνονται την άνοιξη

Η ιστορική έρευνα καταγράφει θρύλους, μύθους και διηγήσεις για αναστάσεις θεών μέσα στην άνοιξη. Αυτό δεν είναι τυχαίο αφού την άνοιξη έχουμε την αναγέννηση της φύσης. Και μέσα από τις αναστάσεις τους οι διάφοροι θεοί ήθελαν να στείλουν το μήνυμα της αναγέννησης του ανθρώπου.

Η ιστορική έρευνα, λοιπόν, καταδεικνύει ότι η πίστη στο θάνατο και στην ανάσταση δεν αποτελεί χριστιανική ανακάλυψη. Ακόμα θα λέγαμε πως ορισμένα χριστιανικά τελετουργικά τυπικά του Πάσχα είναι αντιγραφή και αναπροσαρμογή τελετών που γίνονται προς τιμή παλαιότερων «ειδωλολατρικών» θεών.

Επίσης, θάνατοι θεών (και μάλιστα με σταύρωση) και ανάστασή τους καταγράφονται σχεδόν σε όλον τον γνωστό κόσμο από αρχαιοτάτων χρόνων, αιώνες πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.


Στην αμερικανική ήπειρο

Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, ανάσταση θεού είχαμε και στη μακρινή σε μας αμερικανική ήπειρο. Ο Εμμανουήλ Γιαροσλάφσκι στο βιβλίο του «Πώς γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν οι
θεοί και οι θεές» σημειώνει: «… όταν οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν τη Νότια Αμερική και γνώρισαν τη θρησκεία των εκεί λαών, διαπίστωσαν με κατάπληξη ότι ανάμεσα σ’ εκείνους τους λαούς, που ως τότε δεν είχαν έλθει σ’ επαφή με τον χριστιανικό κόσμο, υπήρχε η ίδια πίστη σ’ ένα θεό που πεθαίνει και ανασταίνεται».

Σύμφωνα με τους μεξικάνικους θρύλους, ο θεός Κουετζαλκοάτλ είχε σταυρωθεί σ’ έναν ξύλινο σταυρό. Οι Μεξικανοί πίστευαν ότι ο θεός είχε φονευθεί μ’ αυτόν τον βάρβαρο τρόπο γιατί εκείνοι, που ήρθε να σώσει, στάθηκαν αγνώμονες.

Ο Κουετζαλκοάτλ σταυρώθηκε πάνω σε ένα βουνό εν μέσω δύο εγκληματιών, τάφηκε για τρεις ημέρες και αναστήθηκε από τους νεκρούς, υποσχόμενος ότι θα επιστρέψει ως νέος ήλιος σε μία δεύτερη παρουσία του επί γης που θα σώσει οριστικά το γένος των ανθρώπων. Οι ομοιότητες που παρουσιάζει αυτός ο θρύλος με τα όσα γνωρίζουμε για τον Ιησού είναι αξιοσημείωτες.

Στην εργασία του «Το αρχαίο Μεξικό», ο Κίνγκσμπο Ρονγκ λέει ότι οι αρχαίοι κάτοικοι της χερσονήσου Γιουκάταν λάτρευαν ένα σωτήρα που τον έλεγαν Μπακάμπ και είχε γεννηθεί από την άμωμο παρθένα Τσιριμπίρας και ήταν στεφανωμένος με ακάνθινο στεφάνι. Σύμφωνα με την παράδοση κι αυτός σταυρώθηκε πάνω σ’ έναν ξύλινο σταυρό. Έμεινε πεθαμένος 3 μέρες, αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό.

Ανάμεσα στους δεκάδες «μαρτυρήσαντες» για το καλό των ανθρώπων θεούς, ξεχωρίζει και ο ύπατος του Σκανδιναβο-γερμανικού Πανθέου, Θεός Όντιν, που σταυρώθηκε πάνω στο Δένδρο της Ζωής.

Στη Μέση Ανατολή

Ερχόμενοι κοντά στην περιοχή μας συναντούμε μέσα στους βαβυλωνιακούς θρύλους τον Μαρντούκ, ο οποίος ήταν ο δημιουργός, ο λυτρωτής και ο σωτήρας του κόσμου. 

Αυτός που απάλλαξε τους 
ανθρώπους από κάθε ανάγκη, θεραπεύοντας αρρώστους και ανασταίνοντας νεκρούς. Εκείνοι που προσκυνούσαν τον Μαρντούκ πίστευαν ότι πεθαίνει το χειμώνα και ανασταίνεται την άνοιξη.

Πλατιά διαδεδομένη σ’ ολόκληρη την Ανατολή ήταν και η λατρεία του θεού Άδωνη, η λατρεία του οποίου έφτασε και μέχρι την Ιουδαία, στην οποία γεννήθηκε πολύ αργότερα ο Ιησούς Χριστός.

Σύμφωνα με το θρύλο, ο Άδωνις πεθαίνει αλλά ύστερα από τρεις ημέρες ανασταίνεται. Οι τελετουργίες της ταφής του θεού αυτού μοιάζουν πολύ με τις τελετουργίες της χριστιανικής παράδοσης σε σχέση με τον επιτάφιο.

Το ίδιο διαδεδομένη ήταν και η λατρεία του θεού Άττι και της μητέρας του, της «μεγαλόπρεπης μάνας» των θεών, Κυβέλης, θεάς της Φρυγίας, όπως και του Μελκάρτ, του θεού των Φοινίκων της Τύρας, η οποία είχε διαδοθεί πάνω από 1.000 χρόνια, πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.

Παρόμοια περίπτωση είναι επίσης ο θεός Σαντάν και ο θεός Ιμπραέζ στην Καππαδοκία.

Οι ιστορικοί της προγενέστερης του χριστιανισμού εποχής περιέγραψαν λεπτομερειακά την πλατιά διαδεδομένη λατρεία της Αιγύπτιας θεάς Ίσιδας και του θεού Σεράπιδα (Όσιρις). Αυτή η λατρεία ήταν γνωστή σ’ όλα τα παράλια της Μεσογείου, δηλαδή εκεί ακριβώς όπου έμελλε να διαδοθεί αργότερα ο χριστιανισμός. Τον καιρό των Πτολεμαίων η λατρεία αυτή ήταν η πιο διαδεδομένη στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Όπως οι χριστιανοί χρησιμοποίησαν αργότερα, με τον τρόπο τους, τις αιγυπτιακές συριακές, ασσυριακές κλπ παραδόσεις και δοξασίες, το ίδιο και οι Ρωμαίοι προσπάθησαν να προσαρμόσουν στις αντιλήψεις τους τη λατρεία της Ίσιδας και του Σέραπι.


Ο Μίθρας


Ας δούμε όμως και τον Μίθρα που πάνω από 1.000 χρόνια πριν το χριστιανισμό θεωρείτο θεός των φυτών, θεός της γονιμότητας και η λατρεία του ήταν πολύ διαδεδομένη στις χώρες όπου οι άνθρωποι ασχολούνταν με τη γεωργία. Ο Μίθρας ήταν γιος θεού και γεννήθηκε σε μία σπηλιά!

Οι οπαδοί του Μίθρα συνήθιζαν το τελετουργικό δείπνο, που προσομοιάζει με τον μυστικό δείπνο του Ιησού, στο οποίο έτρωγαν αγιασμένο ψωμί και έπιναν κρασί, κοινωνώντας από το σώμα και το αίμα του Μίθρα. Επίσης, τα πλυσίματα που συνήθιζαν να κάνουν οι λάτρεις του Μίθρα μοιάζουν πάρα πολύ με το χριστιανικό μυστήριο της βάπτισης.


Στην Ελλάδα

Ας έρθουμε όμως στα πιο κοντινά μας, στην Ελλάδα.

Ο εσταυρωμένος Διόνυσος (Ορφέας) Βάκχος

Στα ελληνικά θρησκευτικά δρώμενα έχουμε αρκετές περιπτώσεις που προσομοιάζουν με τα χριστιανικά. Έχουμε τον σταυρωμένο Προμηθέα, τον Ιδαίο Δία της Κρήτης που κάθε χρόνο γιορταζόταν ο θάνατος και η ανάστασή του στα Κρητικά μυστήρια και τέλος τον Διόνυσο που πεθαίνει σαν Διόνυσος Ζαγρέας για να αναστηθεί σαν Διόνυσος Ελευθερέας, σωτήρας και
ελευθερωτής των ώριμων ψυχών.

Λόγω του περιορισμένου χώρου που έχουμε στη διάθεσή μας θα αναφερθούμε επιγραμματικά σε αυτά. Την άνοιξη, λοιπόν, στην Ελλάδα πανηγύριζαν τη γιορτή της ανάστασης του θεού Διόνυσου (Βάκχος).

Σύμφωνα μ’ ένα μύθο, ο Διόνυσος είναι γιος του Δία και της Περσεφόνης. Καταδιώκεται από τους Τιτάνες που τους στέλνει η Ήρα. Ο Διόνυσος συλλαμβάνεται και κατατεμαχίζεται, αλλά μένει μόνον η καρδιά του. Τότε ο Δίας ανασταίνει τον Διόνυσο. Η ανάσταση του Διόνυσου γιορταζόταν την άνοιξη. Οι αναστάσιμες τελετές γίνονταν σε όλη την Ελλάδα και αυτό γινόταν πολύ πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.

Παρόμοια λατρεία συναντούμε και στην περίπτωση του Κρηταγενούς Ζεύς ή Φελχανού που πεθαίνει και ανασταίνεται. Ο θάνατός του συμβολικά απεικονίζεται πάνω σε ισοσκελή σταυρό, στις τέσσερις δηλαδή δυνάμεις της (ανα)δημιουργίας και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, γήινα και συμπαντικά.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε την εκτεταμένη θρησκευτική, λυτρωτική χρήση του σταυρού και στον ελλαδικό και νοτιοϊταλικό χώρο, αλλά και από τους Αιγύπτιους πολύ πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.


Ο συμβολισμός

Ιστορικά βλέποντας και αναλύοντας τους μύθους και τις δοξασίες, ο καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Μιχάλης Α. Τιβέριος σημειώνει σε άρθρο του στο «Βήμα» των Αθηνών (17-01-1999):


«Έχοντας όλα αυτά υπόψη και συγχρόνως το δέος που αισθάνονταν τότε οι πιστοί, καθώς έβλεπαν τον μυστηριώδη και ανεξήγητο τρόπο με τον οποίο ο μούστος μετατρεπόταν σε κρασί, κατανοούμε καλύτερα και το γιατί η νέα θρησκεία του Ναζωραίου θέλησε να οικειοποιηθεί τόσο το θείο αυτό δώρο του Διονύσου όσο και ένα από τα βασικά σύμβολά του, την κληματαριά. 
Το γεγονός αυτό προκάλεσε τις αντιδράσεις των οπαδών της παλαιάς θρησκείας, που κατηγορούσαν τους χριστιανούς ότι τους υφαρπάζουν τα ιερά και τα όσιά τους. (…) Αλλά το γεγονός ότι ο χριστιανισμός υιοθέτησε τα σύμβολα αυτά της παλαιάς θρησκείας είχε αποτέλεσμα να μην μπορέσει να απαλλαγεί εύκολα από τον Διόνυσο, παρ’ όλο που από πολύ νωρίς τον ενέταξε στους μεγαλύτερους πολέμιους του Ιησού».

Βιβλιογραφία
• Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ «Επιστήμη και Θρησκεία», Μόσχα 1960, Αθήνα 1962.
• Κάρεν Άρμστρονγκ «Η ιστορία του Θεού», εκδ. Φιλίστωρ, β’ έκδοση 1998.
• Γιάννη Κορδάτου «Αρχαίες Θρησκείες και χριστιανισμός», εκδ. Μπουκουμάνη 1973.
• Harvey Spencer Lewis «Η μυστικιστική ζωή του Ιησού», εκδ. Τετρακτύς, πρώτη έκδοση 1929.
• Γιάννη Κορδάτου «Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός», τόμ. Α’ και Β’, εκδ. Μπουκουμάνη, 1975.
• Λιλή Ζωγράφου «ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ τα δεκανίκια του καπιταλισμού», εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1974.
• Θωμά Μάρα «Οι αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης», εκδ. Δίβρης, 1979.
• Γ. Γρηγορομιχελάκης «Δεκαπέντε εσταυρωμένοι και αναστημένοι σωτήρες», εκδόσεις Δαδούχος, 2003.

Επιμέλεια: Μιχάλης Μιχαήλ / Χαραυγή

Από Ατέχνως με Τίτλο:
Αναστημένοι θεοί από την αρχαιότητα μέχρι τον Ιησού

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!

Ξεκίνησα να πάω στην Κυριακάτικη πρωινή Αναστάσιμη λειτουργία! 

Το μυαλό μου φορτωμένο με σκέψεις καθώς δεν κοιμήθηκα καλά! Ύπνος γεμάτος εφιάλτες καθώς ανάμεσα στα βεγγαλικά, στα πυροτεχνήματα στις καμπανοκρουσίες, στις μαγειρίτσες, στα κόκκινα αυγά, στους πατσάδες της προηγούμενης νύχτας της Αναστάσεως ήμουν σίγουρος ότι δεν τον είδα να Ανασταίνεται!

Όχι μόνο δεν τον είδα να Ανασταίνεται, αλλά ολόκληρο το βράδυ άκουγα τους ήχους των σφυριών που τον κάρφωναν γερά απάνω στον σταυρό!
Άκουγα καλά τα καρφιά να καρφώνονται απάνω στο σώμα του κι ας προσπαθούσαν οι ήχοι της καμπάνας να κρύψουν την μουσική των σφυριών καθώς εκείνα χτυπούσαν πάνω στα καρφιά κι εκείνα με τη σειρά τους επάνω στην ανθρώπινη σάρκα!

Βαδίζοντας για την Κυριακάτικη λειτουργία κοιτούσα ψηλά! Ηλιόλουστη ημέρα!
Κοιτούσα ψηλά μήπως τον δω, μήπως έκανα λάθος, μήπως έχω βυθίσει τον εαυτό μου σ’ έναν ατέλειωτο εφιάλτη και κάνω πως δεν τον βλέπω αναστημένο, για να μπορέσω πιο εύκολα να περάσω την Πύλη καθώς για μια ακόμα φορά νομίζω ότι περπατάω μέσα στο Έρεβος!
Κοιτάω ψηλά μήπως κάνω λάθος μα δυστυχώς δεν κάνω λάθος, ούτε είναι η κατάθλιψη, ούτε και τα νεύρα, ούτε και η σχιζοφρένεια που οδηγούν το βλέμμα μου!
Βλέπω καθαρά! Ο ουρανός είναι γεμάτος πνιγμένα παιδιά, γεμάτος παιδιά πεθαμένα από την πείνα, γεμάτος νεκρά παιδιά από την δίψα, γεμάτος άψυχα παιδικά κορμάκια που δεν άντεξαν την βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης!

Καθώς με διώχνουν από κάθε εκκλησία που προσπαθώ να μπω απογοητεύομαι! Με βρίζουν, με κλωτσούν, με χτυπούν! Καμία δουλειά δεν έχω εκεί μέσα! 

Μου φωνάζουν ότι προσπαθώ να χαλάσω την τάξη του Θεού, ότι είμαι αντίχριστος, ότι είμαι θεομπαίχτης! Φεύγω και χτυπάω την πόρτα άλλης εκκλησίας καθώς οι καμπάνες χτυπάνε χαρμόσυνα, αλλά πουθενά δεν με βάζουν μέσα παρά με διώχνουν λιθοβολώντας με. Αντιλαμβάνομαι ότι μαζί με τα δάκρυα τρέχει και το αίμα μου ποτάμι!
Στο κεφάλι έχω ένα ακάνθινο στεφάνι και στην πλάτη μου έχω φορτώσει τον σταυρό και τον σέρνω από Γολγοθά σε Γολγοθά, αλλά κανένας Γολγοθάς δεν αντέχει την ύπαρξή μου και με διώχνουν όλοι!

Κυριακή πρωί της Αναστάσεως εγώ γυρνάω φορτωμένος τον σταυρό του μαρτυρίου από εκκλησία σε εκκλησία!

«Φύγε αντίχριστε! Σταυρώθηκες την Πέμπτη, τάφηκες την Παρασκευή και χθες αναστήθηκες! Τι θέλεις και γυρνάς με τον σταυρό και προκαλείς τον λαό και τον Θεό! Τι καμώματα είναι κι αυτά τα φετινά;!»
Δεν είναι όμως φετινά καμώματα! Κάθε χρόνο την ίδια δουλειά κάνω το πρωινό της Κυριακής του Πάσχα! Γυρίζω από εκκλησία σε εκκλησία φορτωμένος τον σταυρό κι εκείνοι με περιγελούν και με κλωτσούν, εμένα που φορτώθηκα τον δικό τους σταυρό και τον έκανα δικό μου! 
Χιλιάδες εκκλησίες πέρασα και εκατομμύρια κλωτσιές κατάφερα να εισπράξω! 
Είπα να μαζέψω τον σταυρό και να του δίνω αφού μέρα είναι και αύριο και δόξα τον Θεό κάθε μέρα εγώ αυτήν την δουλειά θα κάνω! Σηκώνω το κεφάλι για τελευταία φορά ψηλά μήπως και τον δω να ανασταίνεται!

Εκεί ανάμεσα στα νεκρά παιδάκια στην κορυφή ενός Γολγοθά ξεχωρίζω έναν μικρό ναό!
Αποφασίζω να δοκιμάσω την τύχη μου για τελευταία φορά σ’ εκείνον τον ναό που στέκει έρμος και μόνος στα ξάγναντα!

Δεν σκέφτομαι πώς θα χτυπήσω την πόρτα! Έχω πάρει τον αέρα του χτυπήματος και έχω συνηθίσει στα χτυπήματα που θα ακολουθήσουν μετά πάνω στο κορμί μου από τις γροθιές και τις κλωτσιές!

Δεν έφτασα καλά – καλά στην πόρτα του αυλόγυρου και η πόρτα του ναού ανοίγει και στο κατώφλι εμφανίζεται ένας παπάς άγριος που η όψη του δεν έχει καμία σχέση με όλους εκείνους τους γλυκύτατους παπάδες που μαζί με το γλυκύτατο ποίμνιό τους με έχουν ταράξει στις κλωτσιές. Καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας και με πλησιάζει ένας περίεργος τρόμος ανάμεικτος με μια περίεργη γαλήνη με κυριεύουν!

Φτάνει μπροστά μου και με κοιτάει στα μάτια, με μάτια που βγάζουν φωτιές και ίσα που φαίνονται ανάμεσα στα άγρια κι αχτένιστα μαλλιά και γένια του!

Κατά περίεργο τρόπο δεν σφίγγομαι όπως τις προηγούμενες φορές για να προστατεύσω το κορμί μου από το χέρι του αγρέπαπα που σηκώνεται επάνω μου! Όλως παραδόξως το χέρι του παπά δεν πέφτει στο κορμί μου!
Πίσω του ξεχωρίζω τον κόσμο που έχει βγει από την εκκλησία και κατευθύνεται κι εκείνος προς το μέρος μου!

Το χέρι του παπά απλώνεται απάνω στον σταυρό, τον αρπάζει και τον φορτώνει στη δική του πλάτη! Μπροστά απ’ όλον τον κόσμο που βγήκε από αυτήν την περίεργη εκκλησία και με πλησιάζει πηγαίνουν δύο παιδάκια αλλά δεν κρατούν εξαπτέρυγα!

– Ποιος είσαι εσύ, ρωτώ τον παπά καθώς εκείνος ήδη σέρνει τον σταυρό του μαρτυρίου προς τον Γολγοθά!

– Παπά Φώτη με λένε μα οι άνθρωποι με φωνάζουν παπά Κόκκινο! 


Τα δύο παιδάκια έχουν πάρει θέση δεξιά κι αριστερά από τον παπά Φώτη και κρατούν στα χέρια τους δύο τεράστιες σημαίες βαμμένες με το αίμα της θυσίας του Ανθρώπου και πάνω τους έχουν σχηματισμένα τα εργαλεία!
Κοιτώ καλά και τώρα μπορώ να ξεχωρίσω! Το ένα είναι ο Μέλιος που τόσο αγάπησε αυτήν την σημαία με τα εργαλεία! Το άλλο είναι ο Αϊλάν! Παίρνω θέση δίπλα στον παπά Φώτη από την άλλη μεριά του σταυρού!
– Μαζί θα πάμε για την σταύρωση, λέω του παπά Φώτη!
– Δεν πάμε να σταυρωθούμε, μου απαντάει ξεκαρδισμένος στα γέλια ο παπά Φώτης!
Κοιτάζω ψηλά καθώς τα πεθαμένα παιδάκια από τον ουρανό ζωντανεύουν και κατεβαίνουν να ακολουθήσουν την πομπή και είμαι κι εγώ για πρώτη φορά τόσο χαρούμενος παρά το ότι έχω φορτωμένο επάνω μου τον σταυρό, γιατί αυτήν την φορά δεν είμαι μαναχός μου!

– Για την Ανάσταση πηγαίνουμε, συνεχίζει ο παπά Φώτης!

Για την Ανάσταση! Όχι για την σταύρωση!





«Η Ανάσταση κι η ελπίδα δε βρίσκεται στα γεωπολιτικά παιχνίδια, στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που βάζουν τους λαούς σε πολεμικούς κινδύνους. 
Η ελπίδα υπάρχει, αν ο λαός αποφασίσει να βαδίσει το δικό του δρόμο, για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, οικονομικές κρίσεις και πολέμους.
Χρόνια Πολλά και καλή δύναμη, με υγεία σε όλους και όλες!»
Δες Ακόμη: 
Ζυγώνει η ώρα της Ανάστασης !

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ "44: ΟΙ ΝΑΖΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ 143 ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ



"Η Μεγάλη Παρασκευή του 1944 ήταν η 'μαύρη Παρασκευή' για την Κρυοπηγή Πρεβέζης. 
Μοιρολόγια και θρήνοι σε κάθε γειτονιά. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα για τους αδικοχαμένους και όχι μόνο για τον Χριστό...


Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κρυοπηγής (Πρέβεζας) Βαγγέλης Τσούτσης είχε αφηγηθεί το 2013 στο Αθηναικό Πρακτορείο πώς η εκτέλεση, από τους Γερμανούς, 23 κατοίκων του χωριού, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 σημάδεψε τη μικρή κοινωνία, η οποία επί πολλά χρόνια τώρα βιώνει την ιδιαίτερη αυτή ημέρα της Ορθοδοξίας ακόμη πιο μελαγχολικά επικαιροποιώντας, παράλληλα, τα αίτημά της να χαρακτηριστεί το χωριό "μαρτυρικό".

ΓΙατί εισέβαλαν οι Γερμανοί στο χωριό


"Το χωριό ανταποκρίθηκε στο πρόσταγμα της ιστορίας και συμμετείχε στην Αντίσταση εναντίον των κατακτητών. Στην Κρυοπηγή υπήρχε ένοπλο τμήμα του ΕΛΑΣ που υπαγόταν σε Σύνταγμα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Οι Γερμανοί το πληροφορήθηκαν και άρχισαν τις αιφνιδιαστικές εμφανίσεις στο χωριό" αναφέρει ο κ. Τσούτσης.

"Ένα πρωί του Μάρτη, οι Γερμανοί εισέβαλαν στο χωριό. Οι κάτοικοι θεώρησαν πως και αυτή τη φορά είχαν έρθει για εκφοβισμό και για να λεηλατήσουν, να κάνουν πλιάτσικο στις αποθήκες με τις προμήθειες, να αρπάξουν τρόφιμα και ζώα. Όμως, ο γερμανικός στρατός εγκαταστάθηκε στην Κρυοπηγή. Αμέσως άρχισαν τις έρευνες για να εντοπίσουν αντάρτες και πυρομαχικά" προσθέτει.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ηλικιωμένων, ένα μικρό τραπέζι στο Δημοτικό Σχολείο που έγραφε ΕΑΜ τους εξόργισε. 


Έκαψαν δύο σπίτια και συνέλαβαν 28 άνδρες, από 18 έως 50 ετών. Τους οδήγησαν αρχικά στην Πρέβεζα, στη συνέχεια τους μετέφεραν στο Αγρίνιο, όπου ήταν το αρχηγείο των κατοχικών δυνάμεων στην Δυτική Ελλάδα. Εκεί, τους κράτησαν φυλακισμένους για έναν μήνα. 
Τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 τους εκτέλεσαν, μαζί με άλλους 120 πατριώτες, στη θέση Αγία Τριάδα, ενώ κρέμασαν άλλους τρεις στην πλατεία του Αγρινίου. Οι πέντε από τους 28 συλληφθέντες γλίτωσαν γιατί είχαν μεταφερθεί βαριά ασθενείς σε νοσοκομείο.

Οι μνήμες των ηλικιωμένων στο χωριό παραμένουν ζωντανές.
Ήταν 3 τα ξημερώματα της Μεγάλης Παρασκευής του ʼ44, όταν στο χωριό έφτασε το θλιβερό νέο. Οι 23 συγχωριανοί τους, που είχαν συλληφθεί από τον στρατό κατοχής, εκτελέστηκαν στην Αγία Μαρίνα Αγρινίου.

Η ελπίδα των κατοίκων και των φορέων στην Κρυοπηγή είναι ότι, κάποια στιγμή θα εισακουστεί το αίτημα για ανακήρυξη του χωριού τους σε "Μαρτυρική Κοινότητα".

"Θαρρεί κανείς πως ακούει ακόμη και σήμερα τις σπαρακτικές φωνές στα δρομάκια της Κρυοπηγής ... Η ζωή δεν μετριέται με αριθμούς. Δεν είναι μόνο εκείνοι που έφυγαν. Πίσω τους άφησαν δράματα" είχε πει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου.





Η Κρυοπηγή ήταν ένας τόπος με δυναμική παρουσία στην Εθνική Αντίσταση. 



Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα τόσο οι Γερμανοί όσο και οι ντόπιοι συνεργάτες τους να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να διαλύσουν τα ένοπλα αντιστασιακά τμήματα.







Τα ονόματα των 23 εκτελεσθέντων :
Ζήκας Βασίλειος
Ζήκας Κωνσταντίνος
Ζήκας Μιχαήλ
Κουρούπης Αντώνιος
Κίτσος Χρήστος
Μπαρτζώκας Σταύρος
Ντελής Αλέξιος
Ντελής Ιωάννης
Ντελής Χρήστος
Πάνης Ευάγγελος
Πάνης Γεώργιος
Παππάς Διονύσιος
Παππάς Ιωάννης
Πέππας Χαράλαμπος
Σοπικιότης Βασίλειος
Σοπικιότης Χαράλαμπος
Σοπικιότης Νικηφόρος
Τζίμας Σπυρίδων
Τζίμας Γεώργιος
Τσούτσης Δημήτριος
Τσούτσης Μιλτιάδης
Τσούτσης Μιχαήλ
Τσούτσης Χαράλαμπος

και 

HΠΑ-ΣΤΗ ΝΑΥΑΡΧΊΔΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΎ: 20 Εκατομμύρια ΠΑΙΔΙΆ ΤΡΈΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΣΣΊΤΙΑ

America's dirty little secret: 42 million are suffering from hunger

Στις ΗΠΑ 42 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα. Eνας σχεδόν στους 7 Αμερικανούς εξακολουθεί να κοιμάται νηστικός κάθε βράδυ. Και αυτά στη χώρα-ναυαρχίδα του καπιταλισμού!
Μεταξύ των πιο ευάλωτων ομάδων είναι τα παιδιά. Σύμφωνα με το Κέντρο Προϋπολογισμού και Πολιτικών Προτεραιοτήτων, μια ΜΚΟ που επικεντρώνεται στη μείωση της φτώχειας, 20 εκατομμύρια παιδιά στις ΗΠΑ (σχεδόν 1 στα 4) έχουν επωφεληθεί από το SNAP (Συμπληρωματικό Πρόγραμμα Βοήθειας για τη Διατροφή) το 2016.

Το SNAP προσφέρει διατροφική βοήθεια σε εκατομμύρια επιλεγμένα άτομα και οικογένειες χαμηλών εισοδήματος, μέσω κουπονιών συσσιτίων κλπ...
Πολλοί εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να βασίζονται στα κυβερνητικά κουπόνια τροφίμων για να ζουν, διότι δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνο με τους μισθούς που βγάζουν παρότι έχουν θέσεις πλήρους απασχόλησης.--https://www.cnbc.com/.../americas-dirty-little-secret-42...